ΕΚΘΕΣΗ Προς μια νέα διεθνή συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι

30.9.2015 - (2015/2112(INI))

Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων
Συντάκτης γνωμοδότησης: Gilles Pargneaux
(*)  Διαδικασία συνδεδεμένων επιτροπών – Άρθρο 54 του Κανονισμού

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

Προς μια νέα διεθνή συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι

(2015/2112 (INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–    έχοντας υπόψη τη Σύμβαση-Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Αλλαγή του Κλίματος (UNFCCC) και το συνημμένο σε αυτήν Πρωτόκολλο του Κιότο,

–    έχοντας υπόψη τη 15η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 15) της UNFCCC και την 5η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών η οποία λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (CMP5) και η οποία διεξήχθη στην Κοπεγχάγη, Δανία, από τις 7 έως τις 18 Δεκεμβρίου 2009, καθώς και τη συμφωνία της Κοπεγχάγης,

–    έχοντας υπόψη την 16η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (CΟΡ16) της UNFCCC και την 6η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών η οποία λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (CMP6) και η οποία διεξήχθη στο Κανκούν, Μεξικό, από τις 29 Νοεμβρίου έως τις 10 Δεκεμβρίου 2010, καθώς και τις συμφωνίες του Κανκούν,

–    έχοντας υπόψη τη 17η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 17) της UNFCCC και την 7η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών, η οποία λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (CMP7), η οποία διεξήχθη στο Ντέρμπαν, Νότιος Αφρική, από τις 28 Νοεμβρίου έως τις 9 Δεκεμβρίου 2011, και ιδιαίτερα τις αποφάσεις που περιλαμβάνουν την Πλατφόρμα Ενισχυμένης Δράσης του Ντέρμπαν,

–    έχοντας υπόψη τη 18η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 18) της UNFCCC Μερών και την 8η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών η οποία λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (CMP8), η οποία διεξήχθη στην Ντόχα του Κατάρ, από τις 26 Νοεμβρίου έως τις 8 Δεκεμβρίου 2012, καθώς και την έγκριση της Κλιματικής Πύλης της Ντόχα,

–    έχοντας υπόψη τη 19η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 19) της UNFCCC και την 9η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών η οποία λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (CMP9), η οποία πραγματοποιήθηκε στη Βαρσοβία, Πολωνία, από τις 11 έως τις 23 Νοεμβρίου 2013 και τη δημιουργία του Διεθνούς Μηχανισμού της Βαρσοβίας για τις Απώλειες και τις Ζημίες,

–    έχοντας υπόψη την 20η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 20) της UNFCCC και την 10η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών η οποία λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (CMP10), η οποία διεξήχθη στη Λίμα, Περού, από τις 1 έως τις 12 Δεκεμβρίου 2014, καθώς και την έκκληση της Λίμα για την ανάληψη δράσης για το Κλίμα,

–    έχοντας υπόψη τη 21η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών (COP 21)της UNFCCC και την 11η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών η οποία λογίζεται ως Σύνοδος των Συμβαλλομένων στο Πρωτόκολλο του Κιότο Μερών (CMP11), και η οποία θα πραγματοποιηθεί στο Παρίσι, Γαλλία από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 11 Δεκεμβρίου 2015,

–    έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 25ης Νοεμβρίου 2009 σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για την κλιματική αλλαγή (COP15)[1], της 10ης Φεβρουαρίου 2010 σχετικά με την έκβαση της Διάσκεψης της Κοπεγχάγης για την Αλλαγή του Κλίματος (COP 15)[2], της 25ης Νοεμβρίου 2010 σχετικά με τη διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στο Κανκούν (COP 16)[3], της 16ης Νοεμβρίου 2011 σχετικά με τη διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στο Ντέρμπαν (COP 17)[4], της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με τη Διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στην Ντόχα του Κατάρ (COP 18)[5], της 23ης Οκτωβρίου 2013 σχετικά με τη Διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στην Βαρσοβία, Πολωνία (COP 19)[6] και της 26ης Νοεμβρίου 2014 σχετικά με τη Διάσκεψη για την αλλαγή του κλίματος στη Λίμα, Περού (COP 20)[7],

–   έχοντας υπόψη τη δέσμη μέτρων της ΕΕ του Δεκεμβρίου 2008 για το κλίμα και την ενέργεια,

–    έχοντας υπόψη την Πράσινη Βίβλο της Επιτροπής, της 27ης Μαρτίου 2013, με τίτλο «Πλαίσιο για τις πολιτικές που αφορούν το κλίμα και την ενέργεια με χρονικό ορίζοντα το έτος 2030» (COM(2013)169),

–    έχοντας υπόψη την οδηγία 2008/101/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 2008 για την τροποποίηση της οδηγίας 2003/87/ΕΚ ώστε να ενταχθούν οι αεροπορικές δραστηριότητες στο σύστημα εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπής αερίων θερμοκηπίου εντός της Κοινότητας[8],

–    έχοντας υπόψη τα ψηφίσματά του της 4ης Φεβρουαρίου 2009 με τίτλο «2050: Το μέλλον αρχίζει σήμερα- Συστάσεις για μια μελλοντική περιβαλλοντική ολοκληρωμένη πολιτική της ΕΕ για την αλλαγή του κλίματος»[9], της 15ης Μαρτίου 2012 σχετικά με τον χάρτη πορείας για τη μετάβαση σε μία ανταγωνιστική οικονομία χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών το 2050[10] και της 5ης Φεβρουαρίου 2014 σχετικά με το πλαίσιο για τις πολιτικές που αφορούν το κλίμα και την ενέργεια με χρονικό ορίζοντα το 2030[11],

–    έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 25ης Φεβρουαρίου 2015, ως τμήμα της δέσμης μέτρων για την Ενεργειακή Ένωση, με τίτλο ‘Tο Πρωτόκολλο του Παρισιού– Ένα σχέδιο στρατηγικής για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής μετά το 2020’ (COM(2015)0081),

–    έχοντας υπόψη τη στρατηγική της ΕΕ του Απριλίου 2013 για την προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος και το συνοδευτικό έγγραφο εργασίας των υπηρεσιών της Επιτροπής,

–    έχοντας υπόψη τη συγκεφαλαιωτική έκθεση του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον (UNEP) του Νοεμβρίου 2014 με τίτλο «The Emissions Gap Report 2014» (το χάσμα μεταξύ των σημερινών δεσμεύσεων και της πραγματικής ανάγκης για μείωση των εκπομπών), και την Έκθεση του 2014 με τίτλο «Adaptation Gap Report»,

–    έχοντας υπόψη τη διακήρυξη των ηγετών που υιοθετήθηκε στη σύνοδο κορυφής της G7 στο Schloss Elmau της Γερμανίας, από τις 7 έως τις 8 Ιουνίου 2015, με τίτλο "Think ahead. Act together’, στην οποία επανέλαβαν την πρόθεσή τους να τηρήσουν τη δέσμευση για μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου ως το 2050 κατά 40% έως 70%, με τη μείωση ωστόσο να πρέπει να προσανατολιστεί μάλλον προς το 70% παρά προς το 40%,

–    έχοντας υπόψη τις εκθέσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας με τίτλο "Μειώνοντας τις θερμοκρασίες": Γιατί πρέπει ν' αποφευχθεί μία αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 4 βαθμούς", "Μειώνοντας την θερμοκρασία: Ακραία Καιρικά Φαινόμενα, Περιφερειακές Επιπτώσεις και η Περίπτωση για την Ανθεκτικότητα" και "Κλιματολογικά Έξυπνη Ανάπτυξη: Αθροίζοντας τα οφέλη της Δράσης για το Κλίμα",

–    έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής για την Παγκόσμια Οικονομία και το Κλίμα με τίτλο «Βελτίωση της ανάπτυξης, βελτίωση του κλίματος: Η Έκθεση για την Νέα Οικονομία του Κλίματος»,

–    έχοντας υπόψη την παπική εγκύκλιο «Laudato Si»,

–    έχοντας υπόψη την 5η Έκθεση Αξιολόγησης (ΑR5) της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), και τη συγκεφαλαιωτική έκθεσή της,

–    έχοντας υπόψη ότι στις 6 Μαρτίου 2015 υποβλήθηκαν από την Λετονία και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή στην UNFCCC οι Εθνικά Καθορισμένες Προθέσεις Συνεισφοράς της ΕΕ και των κρατών μελών της,

–    έχοντας υπόψη τη διακήρυξη της Νέας Υόρκης για τα δάση στη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για το κλίμα τον Σεπτέμβριο του 2014,

–    έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, το Συμβούλιο, την Ευρωπαϊκή Οικονομική και Κοινωνική Επιτροπή και την Επιτροπή των Περιφερειών, με τίτλο «Αντιμετώπιση των προκλήσεων της αποψίλωσης και της υποβάθμισης των δασών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και της απώλειας της βιοποικιλότητας»,

–    έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 23ης και 24ης Οκτωβρίου 2014,

–    έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,

–    έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων και τις γνωμοδοτήσεις της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας, της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, της Επιτροπής Ανάπτυξης, Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου και της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού (A8-0275/2015),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αλλαγή του κλίματος αποτελεί μια επείγουσα και δυνητικά μη αναστρέψιμη παγκόσμια απειλή για τις ανθρώπινες κοινωνίες και τη βιόσφαιρα και ότι πρέπει, κατά συνέπεια, να αντιμετωπιστεί σε διεθνές επίπεδο από όλα τα μέρη·

Β    λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με τα επιστημονικά στοιχεία που παρουσιάστηκαν το 2014 στην 5η ΕΑ της IPCC, η αύξηση της θερμοκρασίας του κλιματικού συστήματος είναι αδιαμφισβήτητη· ότι η κλιματική αλλαγή συμβαίνει και οι ανθρώπινες δραστηριότητες αποτελούν την κυρίαρχη αιτία της υπερθέρμανσης που παρατηρήθηκε από τα μέσα του 20ου αιώνα· ότι οι εκτεταμένες και σημαντικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής είναι ήδη εμφανείς στα φυσικά και ανθρώπινα συστήματα σε όλες τις ηπείρους και τους ωκεανούς·

Γ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ μείωσε τις εκπομπές της κατά 19 % μεταξύ 1990 και 2013, στο πλαίσιο της εφαρμογής του Πρωτοκόλλου του Κιότο, ενώ παράλληλα το ΑΕΠ της αυξήθηκε περισσότερο από 45 %· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι παγκόσμιες εκπομπές αυξήθηκαν κατά περισσότερο από 50 % μεταξύ 1990 και 2013·

Δ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι σύμφωνα με τα τελευταία αποτελέσματα της ΝΟΑΑ (National Oceanic and Atmospheric Administration), για πρώτη φορά από τότε που άρχισαν οι μετρήσεις η παγκόσμια μηνιαία μέση συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα υπερέβη, τον Μάρτιο του 2015, τα 400 μέρη ανά εκατομμύριο·

Ε.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η έκθεση του Προγράμματος του ΟΗΕ για το Περιβάλλον (UNEP) σχετικά με το χάσμα προσαρμογής του 2014 (Adaptation Gap Report) επισημαίνει το υπέρογκο κόστος της αδράνειας και καταλήγει στο συμπέρασμα ότι το κόστος της προσαρμογής των αναπτυσσόμενων χωρών στην κλιματική αλλαγή θα αγγίξει κατά πάσα πιθανότητα διπλάσια ή τριπλάσια επίπεδα έναντι των προηγούμενων εκτιμήσεων της τάξης των 70-100 δισεκατομμυρίων δολαρίων ετησίως έως το 2050, οδηγώντας σε σημαντικό χάσμα της χρηματοδότησης για την προσαρμογή μετά το 2020, εκτός εάν καταστούν διαθέσιμοι νέοι και πρόσθετοι χρηματοδοτικοί πόροι για την προσαρμογή·

ΣΤ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση του κλιματικού προβλήματος είναι αναπόσπαστη από τα ευρύτερα προβλήματα της βιώσιμης χρηματοδότησης της παγκόσμιας ανάπτυξης·

Ζ.   λαμβάνοντας υπόψη ότι η κλιματική αλλαγή μπορεί να ενισχύσει τον ανταγωνισμό για πόρους, όπως τρόφιμα, νερό και βοσκότοπους, και μπορεί να καταστεί η μεγαλύτερη αιτία πληθυσμιακών μετακινήσεων, τόσο εντός όσο και υπεράνω των εθνικών συνόρων, στο σχετικά άμεσο μέλλον·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στη διάσκεψη της Ντόχα για την κλιματική αλλαγή, τον Δεκέμβριο του 2012, τα Μέρη ενέκριναν μια τροποποίηση στο Πρωτόκολλο που θεσπίζει δεύτερη περίοδο ανάληψης υποχρεώσεων στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου του Κιότο, η οποία αρχίζει την 1η Ιανουαρίου 2013 και λήγει την 31η Δεκεμβρίου 2020, με νομικά δεσμευτική ανάληψη υποχρεώσεων για τη μείωση των εκπομπών, τη συμπερίληψη ενός νέου αερίου (τριφθοριούχο άζωτο), έναν φιλόδοξο μηχανισμό για μια απλουστευμένη διαδικασία η οποία θα επιτρέπει σε ένα Συμβαλλόμενο Μέρος να προσαρμόσει τη δέσμευσή του αυξάνοντας τη φιλοδοξία του στη διάρκεια μιας περιόδου ανάληψης υποχρεώσεων και, τέλος, μια διάταξη που προσαρμόζει αυτόματα το στόχο ενός Συμβαλλόμενου Μέρους προκειμένου αυτό να αποτρέψει αύξηση των εκπομπών του στο διάστημα 2013 έως 2020 πέραν των μέσων εκπομπών του των ετών 2008 έως 2010·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι τα Συμβαλλόμενα Μέρη της UNFCCC αποφάσισαν στην COP18 (απόφαση αριθ. 23/CP.18) να εγκρίνουν έναν στόχο ισόρροπης εκπροσώπησης των φύλων στους φορείς που έχουν συσταθεί δυνάμει της Σύμβασης και του Πρωτοκόλλου του Κιότο, προκειμένου να βελτιωθεί η συμμετοχή των γυναικών και να υπάρχει αποτελεσματικότερη ενημέρωση για την κλιματική αλλαγή που θα καλύπτει επί ίσοις όροις τις ανάγκες γυναικών και ανδρών, και να εποπτεύεται η πρόοδος που έχει σημειωθεί στην επίτευξη του στόχου της ισόρροπης εκπροσώπησης των φύλων στο πλαίσιο της προώθησης μιας κλιματικής πολιτικής που θα ενσωματώνει τη διάσταση του φύλου·

Ι.    λαμβάνοντας υπόψη ότι ο μετριασμός της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη δεν μπορεί να θεωρηθεί εμπόδιο στην προσπάθεια οικονομικής ανάπτυξης αλλά αντιθέτως πρέπει να θεωρηθεί μοχλός για την επίτευξη νέας και βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης και απασχόλησης·

ΙΑ. λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ έχει μέχρι στιγμής διαδραματίσει ηγετικό ρόλο στην προσπάθεια μετριασμού της αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη και πρέπει να συνεχίσει να κάνει το ίδιο κατά την πορεία προς μια νέα διεθνή συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι στα τέλη του 2015·

Επείγουσα ανάγκη ανάληψης δράσης σε παγκόσμιο επίπεδο

1.   αναγνωρίζει την τεράστια διάσταση και σοβαρότητα των κινδύνων που εγκυμονεί η κλιματική αλλαγή και είναι εξαιρετικά ανήσυχο για το γεγονός ότι ο κόσμος κάθε άλλο παρά είναι στο σωστό δρόμο για να μην ξεπεράσει τους 2°C η υπερθέρμανση του πλανήτη · καλεί τις κυβερνήσεις να λάβουν, χωρίς καθυστέρηση, δεσμευτικά μέτρα κατά της κλιματικής αλλαγής και για την επίτευξη μιας φιλόδοξης και νομικά δεσμευτικής παγκόσμιας συμφωνίας στο Παρίσι το 2015 προκειμένου να υλοποιηθεί ο στόχος αυτός· χαιρετίζει κατά συνέπεια την παπική εγκύκλιο «Laudato Si»·

2.   σημειώνει ότι, σύμφωνα με τα ευρήματα της IPCC στην 5η ΕΑ, ο παγκόσμιος προϋπολογισμός του άνθρακα που είναι διαθέσιμος μετά το 2011, προκειμένου να υπάρξει πιθανότητα η αύξηση της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας να μην ξεπεράσει τους 2 °C σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα, είναι 1 1010 Gtons CO2· τονίζει ότι όλες οι χώρες πρέπει να συμβάλουν και ότι η καθυστέρηση στην ανάληψη δράσης θα αυξήσει το κόστος και θα μειώσει τις επιλογές· υπογραμμίζει τα συμπεράσματα της έκθεσης της Νέας Οικονομίας για το Κλίμα με τίτλο «Βελτίωση της Ανάπτυξης, Βελτίωση του Κλίματος», σύμφωνα με τα οποία χώρες όλων των εισοδηματικών επιπέδων έχουν την ευκαιρία για επίτευξη βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξης με ταυτόχρονο περιορισμό των τεράστιων κινδύνων της κλιματικής αλλαγής· συνιστά οι συμφωνίες και οι συμβάσεις να επιδιώκουν τη συμμετοχή των προς ένταξη στην ΕΕ χωρών στα προγράμματα της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το κλίμα·

3.   υπενθυμίζει ότι η συγκράτηση της μέσης αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 2 °C δεν αποτελεί εγγύηση για την αποτροπή σημαντικών δυσμενών κλιματικών επιπτώσεων· καλεί τη Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών να εξετάσει το ενδεχόμενο περιορισμού της μέσης αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 1,5 °C·

4.   σημειώνει ότι, σύμφωνα τα ευρήματα της IPCC στην 5η ΕΑ, ακόμη και η πλήρης παύση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα από τις βιομηχανικές χώρες δεν θα διασφαλίσει την μη υπέρβαση του στόχου των 2°C χωρίς νέες, σημαντικές δεσμεύσεις από τις αναπτυσσόμενες χώρες·

5.   θεωρεί ότι είναι απαραίτητο όλες οι χώρες να υποβάλουν τις εθνικά καθορισμένες προθέσεις συνεισφοράς τους (INDC) το συντομότερο, προκειμένου να συμβάλουν αποτελεσματικά και να αποδείξουν ότι όλα τα κράτη προχωρούν, σύμφωνα με την εκάστοτε εθνική τους πραγματικότητα, προς την ίδια κατεύθυνση· πιστεύει ότι οι εν λόγω εθνικά καθορισμένες προθέσεις συνεισφοράς τους (INDC) μπορούν, επίσης, να περιλαμβάνουν δράσεις προσαρμογής, καθώς αποτελούν προτεραιότητα για πολλές χώρες·

6.   αναγνωρίζει τη θεμελιώδη σημασία ενός σταθερού κλιματικού συστήματος για την επισιτιστική ασφάλεια, την παραγωγή ενέργειας, το νερό και την υγιεινή, για τις υποδομές και για την προστασία της βιοποικιλότητας, των χερσαίων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, καθώς και για την παγκόσμια ειρήνη και ευημερία· υπενθυμίζει ότι η κλιματική αλλαγή επιταχύνει την απώλεια βιοποικιλότητας·

7.   σημειώνει τη δέσμευση της G7 για απεξάρτηση της παγκόσμιας οικονομίας από τις ανθρακούχες εκπομπές εντός του αιώνα και για μετασχηματισμό του τομέα της ενέργειας μέχρι το 2050· υπενθυμίζει ότι απαιτείται απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές πολύ νωρίτερα, προκειμένου να συμβαδίσουμε με τα επιστημονικά στοιχεία και να υπάρχει πιθανότητα η θερμοκρασία του πλανήτη να μην αυξηθεί πάνω από 2°C· καλεί τα Μέρη που είναι σε θέση να το κάνουν να εκπληρώσουν τους εθνικούς στόχους απαλλαγής από τις ανθρακούχες εκπομπές και να υλοποιήσουν τις σχετικές στρατηγικές θέτοντας σε προτεραιότητα τη σταδιακή εξάλειψη των εκπομπών άνθρακα, ως την πλέον ρυπογόνο πηγή ενέργειας·

8.   επισημαίνει ότι οι χώρες που δεν έχουν την απαραίτητη ικανότητα να δρομολογήσουν τις εθνικές συνεισφορές τους, μπορούν να επωφεληθούν από τους μηχανισμούς στήριξης, όπως το Παγκόσμιο Περιβαλλοντικό Ταμείο, το αναπτυξιακό πρόγραμμα του ΟΗΕ, ή η συμμαχία για την αλλαγή του κλίματος του πλανήτη καθώς και η ευρωπαϊκή στήριξη·

Μια φιλόδοξη, παγκόσμια, νομικά δεσμευτική συμφωνία

9.   τονίζει ότι το Πρωτόκολλο του 2015 πρέπει να είναι νομικά δεσμευτικό και φιλόδοξο από την αρχή όταν εγκριθεί στο Παρίσι, και θα πρέπει να αποσκοπεί στη σταδιακή κατάργηση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050 ή λίγο μετά, προκειμένου να παραμείνουμε σε οικονομικά αποδοτική πορεία όσον αφορά τις εκπομπές, συμβατή με τον στόχο της μη υπέρβασης των 2 °C, και να επιτευχθεί το συντομότερο δυνατόν η κορύφωση των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου (GHG)· ζητεί από την ΕΕ να συνεργαστεί με τους διεθνείς εταίρους της για τον σκοπό αυτό, προσφέροντας παραδείγματα καλών πρακτικών· υπογραμμίζει ότι η συμφωνία πρέπει να παρέχει ένα προβλέψιμο πλαίσιο το οποίο ενθαρρύνει τις επενδύσεις και την κλιμακωτή εφαρμογή από τις επιχειρήσεις αποτελεσματικών μειώσεων των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και τεχνολογιών προσαρμογής·

10. συνιστά να μην επιδιωχθούν στο θέμα της μείωσης των παγκόσμιων εκπομπών λύσεις που θα επέτρεπαν υψηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα το 2050 και μετά, καθώς αυτό θα συνεπαγόταν σημαντικούς κινδύνους και εξάρτηση από τεχνολογίες μη δοκιμασμένες, με ένταση ενέργειας και δαπανηρές, για τη δέσμευση του CO2 από την ατμόσφαιρα και την αποθήκευσή του· ανάλογα με το επίπεδο υπέρβασης των οριακών τιμών, η ικανότητα τυχόν τέτοιων λύσεων να διατηρήσουν την κλιματική αλλαγή κάτω από τους 2 °C αύξηση εξαρτάται από τη διαθεσιμότητα και την ευρεία χρήση βιομάζας για την παραγωγή ενέργειας με τεχνολογίες δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα (BECCS), από την αποψίλωση χωρίς εύλογες διαθέσιμες εκτάσεις γης, καθώς και από τη χρήση άλλων άγνωστων τεχνολογιών δέσμευσης διοξειδίου του άνθρακα (CDR), που δεν έχουν αναπτυχθεί ακόμη·

11. πιστεύει ότι μια φιλόδοξη και νομικά δεσμευτική διεθνής συμφωνία θα συμβάλει στην αντιμετώπιση των ανησυχιών των συναφών τομέων όσον αφορά τη διαρροή άνθρακα και την ανταγωνιστικότητα και ιδίως του τομέα που χαρακτηρίζεται από ένταση ενέργειας·

12. θεωρεί ότι σε περίπτωση διαφοράς μεταξύ του επιπέδου φιλοδοξιών της συνολικής INDC (ΕΚΠΣ) που υποβλήθηκε πριν από τη σύνοδο των Παρισίων και του απαραίτητου επιπέδου μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου προκειμένου να κρατηθεί η αύξηση θερμοκρασίας κάτω από τους 2°C, θα απαιτηθεί να εκπονηθεί ένα πρόγραμμα εργασίας που να αρχίσει το 2016, ώστε να καθοριστούν τα συμπληρωματικά μέτρα για τη μείωση των εκπομπών· ζητά μια διαδικασία συνολικής επανεξέτασης, κάθε πέντε έτη, που θα εγγυάται τον δυναμισμό του εφαρμοζόμενου μηχανισμού και θα επιτρέπει να αυξηθεί το επίπεδο φιλοδοξίας στις δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπών, βάσει των πλέον πρόσφατων επιστημονικών δεδομένων· καλεί τα Μέρη να στηρίξουν την εφαρμογή πενταετών περιόδων δέσμευσης ως την πιο κατάλληλη επιλογή, ώστε να αποφευχθεί η εμπλοκή σε χαμηλά επίπεδα φιλοδοξίας, να αυξηθεί η πολιτική λογοδοσία και να καταστεί δυνατή η αναθεώρηση των στόχων προκειμένου αυτοί να αντιστοιχούν στις επιστημονικές συστάσεις ή στις νέες τεχνικές εξελίξεις που θα μπορούσαν να επιτρέψουν ένα υψηλότερο επίπεδο φιλοδοξίας·

13. ζητεί την γενική αναζωογόνηση της πολιτικής της ΕΕ για το κλίμα, η οποία θα βοηθούσε στη δημιουργία μιας νέας δυναμικής στις διεθνείς συζητήσεις για το κλίμα και θα ευθυγραμμιζόταν με τα ανώτατα όρια δέσμευσης της ΕΕ προκειμένου έως το 2050 να μειωθούν οι εκπομπές θερμοκηπιακών αερίων κατά 80-95 % σε σχέση με τα επίπεδα του 1990· λαμβάνει γνώση του δεσμευτικού στόχου ΕΕ 2030 για μείωση των θερμοκηπιακών αερίων τουλάχιστον κατά 40% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990· καλεί τα κράτη μέλη να εξετάσουν τη δυνατότητα συμπληρωματικών δεσμεύσεων που θα προεκτείνουν το συμφωνημένο στόχο του 2030, συμπεριλαμβάνοντας ενέργειες έξω από την ΕΕ, ώστε να μπορέσει ο πλανήτης να επιτύχει το στόχο της μικρότερης από 2°C αύξησης της θερμοκρασίας·

14. υπενθυμίζει το ψήφισμα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου της 5ης Φεβρουαρίου 2014 το οποίο ζητεί να τεθούν τρεις δεσμευτικοί στόχοι: ενεργειακή απόδοση της τάξης του 40%, ποσοστό ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές τουλάχιστον 30% και μείωση των αερίων θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 40%, και καλεί εκ νέου το Συμβούλιο και την Επιτροπή να εγκρίνουν και να εφαρμόσουν, ως μέρος του πλαισίου της ΕΕ για τις κλιματικές και ενεργειακές πολιτικές έως το έτος 2030, μια πολύπλευρη προσέγγιση βασισμένη σε αμοιβαία ενισχυόμενους, συντονισμένους και συνεκτικούς στόχους ως προς τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και την ενεργειακή απόδοση· επισημαίνει ότι οι στόχοι σε θέματα ενεργειακής απόδοσης και ανανεώσιμων πηγών, βάσει των όσων έχει ζητήσει το Κοινοβούλιο, θα οδηγούσαν σε σημαντικά υψηλότερα από το 40% ποσοστά μείωσης των θερμοκηπιακών αερίων έως το 2030·

15. υπογραμμίζει την ανάγκη για ένα αποτελεσματικό μηχανισμό ελέγχου της συμμόρφωσης που θα εφαρμόζεται σε όλα τα συμβαλλόμενα μέρη στο πλαίσιο της συμφωνίας του 2015∙ τονίζει ότι η συμφωνία του 2015 πρέπει να προωθήσει τη διαφάνεια και τη λογοδοσία μέσω ενός κοινού συστήματος που θα βασίζεται σε κανόνες, συμπεριλαμβανομένων λογιστικών κανόνων και κανόνων ελέγχου, υποβολής εκθέσεων και επαλήθευσης· πιστεύει ότι η εξέλιξη του συστήματος διαφάνειας και λογοδοσίας θα πρέπει να πραγματοποιηθεί στο πλαίσιο μιας προοδευτικής σύγκλισης·

16. τονίζει ότι είναι σημαντικό να κρατηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στο επίκεντρο των δράσεων που αφορούν την κλιματική αλλαγή και ζητεί από την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι η συμφωνία του Παρισιού θα περιέχει τις αναγκαίες διατάξεις για την κάλυψη της διάστασης "ανθρώπινα δικαιώματα" στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής και θα προβλέπει βοήθεια προς τις πτωχότερες χώρες των οποίων οι δυνατότητες δυσχεραίνονται λόγω των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, την ανάγκη πλήρους σεβασμού των δικαιωμάτων των τοπικών κοινοτήτων και των αυτοχθόνων λαών που είναι ιδιαιτέρως ευάλωτοι στις δυσμενείς επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής·

Η φιλοδοξία προ του 2020 και το Πρωτόκολλο του Κιότο

17. τονίζει ιδιαίτερα την επείγουσα ανάγκη προόδου στο ζήτημα της γεφύρωσης της "ψαλίδας" του ενός γιγατόνου που υπάρχει ανάμεσα στα επιστημονικά ευρήματα και στις σημερινές δεσμεύσεις των συμβαλλομένων μερών για την περίοδο μετά το 2020· τονίζει ιδιαίτερα τον σημαντικό ρόλο άλλων μέτρων πολιτικήςστα οποία πρέπει να αφιερωθεί μια συλλογική προσπάθεια, όπου περιλαμβάνονται η ενεργειακή απόδοση, οι μεγάλες ενεργειακές εξοικονομήσεις, οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, η αποδοτικότητα των πόρων, η σταδιακή κατάργηση της παραγωγής και κατανάλωσης υδροφθορανθράκων (HFC), η σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων για τα ορυκτά καύσιμα, συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης της εξαγωγής τεχνολογίας σταθμών ηλεκτροπαραγωγής με άνθρακα, και η ενίσχυση του ρόλου της ευρείας τιμολόγησης του άνθρακα, ως συμβολή στη γεφύρωση της ψαλίδας του ενός γιγατόνου·

18. επισημαίνει ότι η ΕΕ είναι πλέον στη σωστή πορεία για να υλοποιήσει τους στόχους για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και για την ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2020, ότι έχει σημειωθεί σημαντική βελτίωση ως προς την ένταση της χρήσης ενέργειας, χάρη σε αποδοτικότερα κτίρια, προϊόντα, βιομηχανικές διεργασίες και οχήματα ενώ η ευρωπαϊκή οικονομία έχει μεγεθυνθεί από το 1990 κατά 45 %· τονίζει ότι οι στόχοι 20-20-20 για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, την ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές και την εξοικονόμηση ενέργειας διαδραμάτισαν καίριο ρόλο στην προώθηση αυτής της διαδικασίας και στη διατήρηση της απασχόλησης άνω των 4,2 εκατομμυρίων ατόμων σε διάφορες οικολογικές βιομηχανίες[12], με συνεχή ανάπτυξη στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης·  καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να υποβάλουν στην UNFCCC τις τελευταίες προβλέψεις σχετικά με τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου της ΕΕ για την περίοδο μέχρι το 2020 και να αναγγείλουν ότι η ΕΕ θα ξεπεράσει κατά τουλάχιστον 2 γιγατόνους τον στόχο της για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μέχρι το 2020·

20. διευκρινίζει ότι, παρά το γεγονός ότι η δεύτερη περίοδος δέσμευσης του Πρωτοκόλλου του Κιότο θα περιοριστεί στην έκτασή της, θα πρέπει να ιδωθεί ως ένα σημαντικό ενδιάμεσο βήμα, και ως εκ τούτου καλεί τα συμβαλλόμενα μέρη, συμπεριλαμβανομένων των κρατών μελών της Ένωσης, να ολοκληρώσουν τη διαδικασία επικύρωσης το συντομότερο δυνατόν και εν πάση περιπτώσει πριν από τον Δεκέμβριο του 2015· επισημαίνει ότι το Κοινοβούλιο ολοκλήρωσε τη συμβολή του δίνοντας την έγκρισή του κι ότι η συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και η εν λόγω διαφάνεια είναι απαραίτητες ώστε να βοηθήσουν να γίνουν κατανοητές οι διαπραγματεύσεις και να αναπτυχθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ όλων των Μερών ενόψει της Διάσκεψης του Παρισιού·

Ατζέντα λύσεων

21. καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη της να συνεργαστούν με όλους τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών (τις τοπικές αρχές, τον ιδιωτικό τομέα, τις ΜΚΟ και τις τοπικές κοινότητες) στην ανάπτυξη πρωτοβουλιών για τη μείωση των εκπομπών σε καίριους τομείς (ενέργεια, τεχνολογίες, πόλεις, μεταφορές κλπ.) καθώς και πρωτοβουλιών για την προσαρμογή και την ανθεκτικότητα ως απάντηση σε ζητήματα προσαρμογής, ιδίως σε ό,τι αφορά την πρόσβαση σε νερό, την επισιτιστική ασφάλεια και την πρόληψη των κινδύνων· καλεί όλες τις κυβερνήσεις και όλους τους φορείς της κοινωνίας των πολιτών να υποστηρίξουν και να ενισχύσουν το εν λόγω πρόγραμμα δράσης·

22. επισημαίνει ότι ένα ακόμη ευρύτερο φάσμα μη κρατικών φορέων αναλαμβάνουν δράση για την απαλλαγή από τις ανθρακούχες εκπομπές και την αύξηση της ανθεκτικότητας απέναντι στην κλιματική αλλαγή· τονίζει κατά συνέπεια τη σημασία ενός δομημένου και εποικοδομητικού διαλόγου μεταξύ των κυβερνήσεων, της επιχειρηματικής κοινότητας, των πόλεων, των περιφερειών, των διεθνών οργανισμών, της κοινωνίας των πολιτών και των ακαδημαϊκών ιδρυμάτων, προκειμένου να κινητοποιηθεί μια ισχυρή παγκόσμια δράση για τη δημιουργία ανθεκτικών στην κλιματική αλλαγή κοινωνιών με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα· τονίζει τον ρόλο τους στη δημιουργία ώθησης πριν από τη διάσκεψη του Παρισιού και υπέρ της «Ατζέντας δράσης Λίμα-Παρισιού»· επισημαίνει εν προκειμένω ότι το σχέδιο δράσης όσον αφορά τη Λίμα και το Παρίσι ενθαρρύνει όσους αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες να επιταχύνουν τις εργασίες τους και να υποβάλουν τα πρώτα τους αποτελέσματα στη Διάσκεψη του Παρισιού·

23. ενθαρρύνει τη δημιουργία μηχανισμών που διευκολύνουν την προώθηση αυτών των δυναμικών λύσεων, όπως η σήμανση των καινοτόμων έργων της κοινωνίας των πολιτών·

24. επισημαίνει ότι η βιοοικονομία έχει τη δυνατότητα να συμβάλει σημαντικά στην εκ νέου εκβιομηχάνιση και στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης στην ΕΕ και τον υπόλοιπο κόσμο·

25. επισημαίνει ότι η επιδίωξη μιας κυκλικής οικονομίας μπορεί να συμβάλλει σε σημαντικό βαθμό στην επίτευξη των στόχων με την καταπολέμηση της κατασπατάλησης τροφίμων και την επαναχρησιμοποίηση των πρώτων υλών·

26. υπενθυμίζει στα συμβαλλόμενα μέρη και στον ίδιο τον ΟΗΕ ότι η μεμονωμένη δράση είναι εξίσου σημαντική με τη δράση των κυβερνήσεων και των οργανισμών· ζητεί κατά συνέπεια προσπάθειες για τη διοργάνωση εκστρατειών και δράσεων ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης του κοινού σχετικά με τις μικρές και μεγάλες πράξεις που συμβάλλουν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες·

27. καλεί επίσης τον επιχειρηματικό κόσμο να αναλάβει και να τηρήσει ενεργά τις ευθύνες του και να στηρίξει ενεργά τη συμφωνία για το κλίμα, ακόμη και εκ των προτέρων·

Εκτεταμένες προσπάθειες σε όλους τους τομείς

28. χαιρετίζει την ανάπτυξη συστημάτων εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών σε παγκόσμιο επίπεδο, συμπεριλαμβανομένων των 17 συστημάτων εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών που λειτουργούν επί του παρόντος σε τέσσερις ηπείρους και αντιστοιχούν στο 40 % του παγκόσμιου ΑΕγχΠ βοηθώντας στη μείωση των παγκοσμίων εκπομπών κατά τρόπο οικονομικά αποδοτικό· προτρέπει την Επιτροπή να προαγάγει τη σύνδεση του συστήματος εμπορίας εκπομπών (ΣΕΔΕ) της ΕΕ με άλλα συστήματα εμπορίας εκπομπών, με σκοπό τη δημιουργία διεθνών μηχανισμών εμπορίας ανθρακικών εκπομπών, ώστε να αυξηθεί η κλιματική φιλοδοξία και ταυτόχρονα να μειωθεί ο κίνδυνος διαρροών άνθρακα χάρη στην παροχή ίσων όρων ανταγωνισμού· καλεί ωστόσο την Επιτροπή να λάβει μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η σύνδεση του ΣΕΔΕ της ΕΕ και των άλλων συστημάτων δεν θα υπονομεύσει τους στόχους της ΕΕ για το κλίμα και την εμβέλεια του ΣΕΔΕ της ΕΕ· ζητεί να σχεδιαστούν κανόνες για τους μηχανισμούς αυτούς, συμπεριλαμβανομένων κανόνων λογιστικής, και να υπάρξει μέριμνα ώστε οι διεθνείς αγορές και οι δεσμοί μεταξύ εγχωρίων αγορών εκπομπών άνθρακα να συμβάλλουν διαρκώς στον μετριασμό και να μην υποσκάπτουν τους ευρωπαϊκούς στόχους εγχώριας μείωσης·

29. τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη σταθερότητα των τιμών για δικαιώματα εκπομπών, καθώς και ένα προβλέψιμο κανονιστικό περιβάλλον το οποίο να κατευθύνει τις επενδύσεις σε μέτρα μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και να προωθεί τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα·

30. ζητεί μια συμφωνία η οποία θα καλύπτει με ολοκληρωμένο τρόπο τομείς και εκπομπές και θα καθορίζει απόλυτους στόχους που θα εφαρμόζονται στο σύνολο της οικονομίας σε συνδυασμό με τους προϋπολογισμούς εκπομπών οι οποίοι θα πρέπει να εξασφαλίζουν τον υψηλότερο δυνατό βαθμό φιλοδοξίας· υπογραμμίζει ότι σύμφωνα με τα συμπεράσματα της IPCC η χρήση των εδαφών (γεωργία, κτηνοτροφία, δάση και άλλες χρήσεις εδαφών), έχει σημαντικό δυναμικό αποδοτικότητας για το μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την ενίσχυση της ανθεκτικότητας και ότι απαιτείται να ενισχυθεί η διεθνής συνεργασία ώστε να μεγιστοποιηθούν οι δυνατότητες δέσμευσης του διοξειδίου του άνθρακα των δασών και των υγροτόπων· υπογραμμίζει ότι η συμφωνία θα πρέπει να θεσπίζει ένα ολοκληρωμένο λογιστικό πλαίσιο για τις εκπομπές και τις απορροφήσεις από την χρήση της γης (LULUCF)· τονίζει ειδικότερα ότι οι ενέργειες μετριασμού και προσαρμογής κατά το χαρακτηρισμό εκτάσεων γης πρέπει να επιδιώκουν την επίτευξη κοινών στόχων και να μη παραβλάπτουν άλλους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης·

31. επισημαίνει ότι η αποψίλωση και υποβάθμιση των δασών ευθύνεται κατά 20% για τις παγκόσμιες εκπομπές θερμοκηπιακών αερίων και τονίζει το ρόλο των δασών στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την ανάγκη ενίσχυσης των δυνατοτήτων προσαρμογής και της ανθεκτικότητας των δασών στην κλιματική αλλαγή· καλεί την ΕΕ να επιδιώξει τον στόχο της για παύση της παγκόσμιας απώλειας δασών έως το 2030 και μείωση τουλάχιστον κατά το ήμισυ της αποψίλωσης των τροπικών δασών έως το 2020 σε σχέση με τα επίπεδα του 2008· υπογραμμίζει ότι η επίτευξη των δεσμεύσεων αυτών, σε συνδυασμό με την αποκατάσταση 350 εκατομμυρίων εκταρίων δασών, όπως απαιτεί η διακήρυξη της Νέας Υόρκης για τα δάση, μπορεί να μειώσει κατά 4,5 έως 8,8 δισεκατομμύρια τόνους ετησίως το CO2 μέχρι το 2030· τονίζει ότι χωρίς μια νέα, σημαντική προσπάθεια μετριασμού εστιασμένη στον τομέα των τροπικών δασών (REDD+), η επίτευξη του στόχου της μη υπέρβασης των 2° C δείχνει αδύνατη· καλεί ακόμη την ΕΕ να αυξήσει τη διεθνή χρηματοδότηση για τον περιορισμό της αποψίλωσης των δασών στις αναπτυσσόμενες χώρες·

32. επισημαίνει την αποτελεσματικότητα του υφιστάμενου μηχανισμού μετριασμού REDD+ και ενθαρρύνει τα κράτη μέλη της ΕΕ να τον συμπεριλάβουν σε κάθε προσπάθεια μετριασμού της κλιματικής αλλαγής· καλεί τα κράτη μέλη να συνάψουν οικειοθελείς διεθνείς εταιρικές σχέσεις μετριασμού με τις αναπτυσσόμενες χώρες, ιδίως τις χώρες που πλήττονται από την αποψίλωση των τροπικών δασών, προκειμένου να παράσχουν οικονομική ή τεχνική συνδρομή για την παύση της αποψίλωσης μέσω της εφαρμογής βιώσιμων πολιτικών χρήσης γης ή μέσω διαχειριστικών μεταρρυθμίσεων· καλεί την Επιτροπή να προτείνει αυστηρά μέτρα για την παύση των εισαγωγών στην ΕΕ αγαθών που προέρχονται από παράνομη δασική αποψίλωση· τονίζει το ρόλο του επιχειρηματικού κόσμου στην εξάλειψη της ζήτησης για βασικά προϊόντα προερχόμενα από παράνομη αποψίλωση δασών·

33. υπενθυμίζει ότι οι μεταφορές συνιστούν τον δεύτερο μεγαλύτερο τομέα παραγωγής εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και εμμένει στην ανάγκη θέσπισης μιας σειράς μέτρων για τη μείωση των εκπομπών του εν λόγω τομέα· επαναλαμβάνει την ανάγκη για τα Συμβαλλόμενα Μέρη της UNFCCC να ενεργήσουν για την αποτελεσματική ρύθμιση των εκπομπών από τις διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές, σύμφωνα με τις απαιτήσεις περί επάρκειας και επείγοντος· καλεί όλα τα Συμβαλλόμενα Μέρη να συνεργαστούν μέσω του Διεθνούς Οργανισμού Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) και του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO), προκειμένου να αναπτύξουν ένα παγκόσμιο πλαίσιο πολιτικής που θα παρέχει τη δυνατότητα αποτελεσματικής απόκρισης, και να παράσχουν μέτρα για τον ορισμό καταλλήλων στόχων πριν από το τέλος του 2016 ώστε να επιτευχθούν οι αναγκαίες μειώσεις εκπομπών για το στόχο των 2°C··

34. καλεί την Επιτροπή να προσφέρει την υποστήριξη και την τεχνογνωσία της στα συμβαλλόμενα μέρη της Διάσκεψης COP21 κατά τον καθορισμό των εθνικών συνεισφορών τους, εντείνοντας παράλληλα την ευαισθητοποίηση όσον αφορά τον ρόλο του τομέα των μεταφορών στην υιοθέτηση ολοκληρωμένων στρατηγικών για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου·

35. επισημαίνει ότι τόσο οι βραχυπρόθεσμες όσο και οι μακροπρόθεσμες στρατηγικές μετριασμού στις μεταφορές είναι απαραίτητες, προκειμένου να υλοποιηθούν οι φιλοδοξίες για μεγάλη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου·

36. υπογραμμίζει τη σημασία της συνεκτίμησης της ιδιαίτερης κατάστασης των νησιωτικών και των απώτατων ("εξόχως απόκεντρων") περιφερειών, ώστε οι περιβαλλοντικές επιδόσεις να μην επηρεάζουν την κινητικότητα και την προσπελασιμότητα, ιδίως σε αυτές τις περιοχές·

37. πιστεύει ότι χωρίς μεγαλύτερη εστίαση στη μείωση των εκπομπών από τον τομέα των μεταφορών, οι συνολικοί στόχοι για το κλίμα θα είναι αδύνατο να επιτευχθούν, καθώς οι μεταφορές είναι ο μοναδικός τομέας όπου οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου συνεχίζουν να αυξάνονται (κατά 30% τα τελευταία 25 έτη)· τονίζει ότι τούτο μπορεί να επιτευχθεί μόνο με δεσμευτικούς στόχους μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου, μαζί με την πλήρη ενσωμάτωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην αγορά, μια τεχνολογικά ουδέτερη προσέγγιση για απεξάρτηση από τον άνθρακα και με μια πιο ολοκληρωμένη πολιτική μεταφορών και επενδύσεων που θα ενσωματώνει πολιτικές αλλαγής του τρόπου εκτέλεσης των μεταφορών, σε συνδυασμό με την τεχνολογική πρόοδο, καθώς και με την αποφυγή των μεταφορών (π.χ. μέσω βιώσιμων τρόπων διοικητικής μέριμνας, έξυπνης χωροταξίας και ολοκληρωμένης διαχείρισης της κινητικότητας)·

38. τονίζει ότι περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σήμερα σε πόλεις και οι αστικές συγκοινωνίες συμβάλλουν σημαντικά στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τον τομέα των μεταφορών· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να βελτιώσουν ενεργά την ευαισθητοποίηση σχετικά με τον ρόλο της βιώσιμης αστικής κινητικότητας στην εκπλήρωση των δεσμεύσεων για μετριασμό· τονίζει επίσης ότι η υπεύθυνη χρήση και πολεοδόμηση της γης και οι βιώσιμες λύσεις στις μεταφορές σε αστικές περιοχές συμβάλλουν αποτελεσματικά στον στόχο της μείωσης των εκπομπών CO2 ·

39. τονίζει ότι ένα καλό ενεργειακό μείγμα είναι απαραίτητο στον τομέα των μεταφορών και μπορεί να επιτευχθεί με την προώθηση εναλλακτικών οχημάτων που κινούνται με φυσικό αέριο και βιοαέριο και με πολιτικές για την προώθηση βιώσιμων μεταφορικών μέσων, μεταξύ άλλων μέσω του εξηλεκτρισμού των μεταφορών, και για τη χρήση ευφυών συστημάτων μεταφορών· τονίζει την ανάγκη να εστιασθεί η προσοχή στους σιδηροδρόμους, το τραμ, τα ηλεκτροκίνητα λεωφορεία, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και τα ηλεκτρικά ποδήλατα, να συνεκτιμηθεί η προοπτική του συνολικού κύκλου ζωής και να τεθεί ως στόχος η πλήρης εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας· ενθαρρύνει θερμά τις τοπικές αρχές δημοσίων συγκοινωνιών και τις εταιρείες μεταφορών να καταστούν πρωτοπόροι στη χρήση οχημάτων και τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα·

40. υπογραμμίζει το τεράστιο δυναμικό μείωσης των εκπομπών μέσω της μεγαλύτερης ενεργειακής απόδοσης και της αξιοποίησης καθαρών πηγών ενέργειας· θεωρεί ότι η μεγιστοποίηση της αποδοτικής χρήσης της ενέργειας παγκοσμίως είναι το πρώτο βήμα προς τη μείωση των εκπομπών που σχετίζονται με την ενέργεια, ενώ συγχρόνως συμβάλλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος της άμβλυνσης της ενεργειακής πενίας·

41. επισημαίνει τις σοβαρές αρνητικές και συχνά μη αναστρέψιμες επιπτώσεις της απραξίας, υπενθυμίζοντας ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει όλες τις περιοχές του κόσμου με διαφορετικούς αλλά εξαιρετικά επιζήμιους τρόπους, οδηγώντας σε μεταναστευτικές ροές και απώλειες ζωών καθώς και σε οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές ζημίες· επισημαίνει τη σημασία των επιστημονικών στοιχείων ως μοχλού μακροπρόθεσμων αποφάσεων πολιτικής και ότι η φιλοδοξία θα πρέπει να βασίζεται σε αξιόπιστες επιστημονικές συστάσεις· τονίζει ότι μια συντονισμένη παγκόσμια πολιτική και οικονομική ώθηση για δραστηριότητες έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας στους τομείς των τεχνολογιών καθαρής και ανανεώσιμης ενέργειας και της ενεργειακής απόδοσης, έχει καθοριστική σημασία για την επίτευξη των κλιματικών στόχων μας και τη διευκόλυνση της οικονομικής μεγέθυνσης·

42. καλεί την ΕΕ να εντείνει τις προσπάθειές της για τη ρύθμιση μιας παγκόσμιας σταδιακής κατάργησης των HFC στο πλαίσιο του πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ· υπενθυμίζει ότι η ΕΕ έχει υιοθετήσει φιλόδοξη νομοθεσία για τη σταδιακή απόσυρση των HFCs κατά 79% μέχρι το 2030, καθώς διατίθενται ευρέως εναλλακτικές λύσεις φιλικές προς το περιβάλλον, και το δυναμικό τους θα πρέπει να αξιοποιηθεί πλήρως· σημειώνει ότι η σταδιακή κατάργηση των HFC αποτελεί έναν εύκολα υλοποιήσιμο στόχο όσον αφορά τις δράσεις μετριασμού εντός και εκτός της ΕΕ και καλεί την Ένωση να συμμετάσχει ενεργά στην προώθηση της παγκόσμιας δράσης για τους HFC·

Έρευνα, τεχνολογική ανάπτυξη και καινοτομία·

43. εκτιμά ότι η μεγαλύτερη αξιοποίηση των τεχνολογιών καθαρής ενέργειας στους τομείς όπου έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο εξαρτάται από τη δημιουργία και τη διατήρηση ισχυρού δυναμικού καινοτομίας τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναδυόμενες οικονομίες·

44. υπογραμμίζει ότι η ενίσχυση της καινοτομίας στις τεχνολογίες και τα επιχειρηματικά μοντέλα μπορεί να δώσει ώθηση τόσο στην οικονομική ανάπτυξη όσο και στη μείωση των εκπομπών· τονίζει ότι η τεχνολογία δεν θα στραφεί αυτομάτως σε μια κατεύθυνση χαμηλών εκπομπών, άλλα ότι θα απαιτηθούν σαφή πολιτικά μηνύματα, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των φραγμών της αγοράς και των κανονιστικών εμποδίων στις νέες τεχνολογίες και τα επιχειρηματικά μοντέλα, καθώς και καλά στοχοθετημένες δημόσιες δαπάνες· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αυξήσουν τις επενδύσεις στη δημόσια έρευνα και ανάπτυξη στον τομέα της ενέργειας προκειμένου να συμβάλουν στη δημιουργία του επόμενου κύματος αποδοτικών από πλευράς πόρων και χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα τεχνολογιών·

45. αναγνωρίζει τη σημασία της έρευνας και της καινοτομίας για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και καλεί τα συμβαλλόμενα μέρη να μην εγκαταλείψουν τις προσπάθειες και να στηρίξουν τους ερευνητές και τις νέες τεχνολογίες που μπορούν να συμβάλουν στην επίτευξη τυχόν νέων στόχων μείωσης, καθώς και τις δράσεις περιορισμού και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή·

46. ενθαρρύνει την Επιτροπή να εκμεταλλευτεί καλύτερα το γεγονός ότι το πρόγραμμα Ορίζοντας 2020 είναι πλήρως ανοικτό στη συμμετοχή τρίτων χωρών, ιδίως στους τομείς της ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής·

47. θεωρεί ότι η διαστημική πολιτική της ΕΕ και οι σχετικές επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένης της εκτόξευσης δορυφόρων που παίζουν σημαντικό ρόλο στην παρακολούθηση των βιομηχανικών ατυχημάτων, της αποψίλωσης των δασών, της απερήμωσης κ.λπ., καθώς και η συνεργασία με εταίρους τρίτων χωρών, μπορούν να διαδραματίσουν καίριο ρόλο στην παρακολούθηση και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής παγκοσμίως·

48. τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της όσον αφορά τη μεταφορά τεχνολογίας στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες (LDCs/ΛΑΧ) , επιδεικνύοντας ταυτόχρονα σεβασμό για τα υφιστάμενα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας·

49. ζητεί την πλήρη αναγνώριση και υποστήριξη του ρόλου που διαδραματίζουν το Κέντρο και Δίκτυο Τεχνολογίας Κλίματος (CTCN) και η Εκτελεστική Επιτροπή Τεχνολογίας στη διευκόλυνση της τεχνολογικής ανάπτυξης για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή·

50. χαιρετίζει τις προσπάθειες συνεργασίας που έχουν καταβάλει η ΕΕ και το Υπουργείο Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών, ιδίως όσον αφορά την τεχνολογική έρευνα για την κλιματική αλλαγή· εκτιμά ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες περαιτέρω ερευνητικής συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και άλλων σημαντικών οικονομιών· υπογραμμίζει ότι τα αποτελέσματα της δημοσίως χρηματοδοτούμενης έρευνας θα πρέπει να διατίθενται ελεύθερα·

51. επισημαίνει ότι, για τον μετριασμό και την προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος θα πρέπει να εξεταστεί η χρήση των διαστημικών πόρων κατά την εφαρμογή των μέτρων, ιδίως μέσω της παρακολούθησης και εποπτείας των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. καλεί την Επιτροπή να συμβάλει ενεργά σε ένα παγκόσμιο σύστημα παρακολούθησης των εκπομπών CO2 και CH4· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει τις προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός ενωσιακού συστήματος μέτρησης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, με αυτόνομο και μη εξαρτώμενο τρόπο, χρησιμοποιώντας και διευρύνοντας τις αποστολές του προγράμματος Copernicus·

Χρηματοδότηση μέτρων για την κλιματική αλλαγή: ακρογωνιαίος λίθος της συμφωνίας του Παρισιού

52. θεωρεί ότι το θέμα των μέσων υλοποίησης –συμπεριλαμβανομένης της χρηματοδότησης για το κλίμα, της μεταφοράς τεχνολογίας και της δημιουργίας ικανοτήτων– θα διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην επίτευξη συμφωνίας στη Διάσκεψη του Παρισιού και ως εκ τούτου καλεί την ΕΕ και τις άλλες χώρες να ετοιμάσουν μια αξιόπιστη «μία χρηματοδοτική δέσμη» που θα καλύψει και την προ και την μετά το 2020 περίοδο, ώστε να στηρίξει τις μεγάλες προσπάθειες που απαιτούνται για τη μείωση των εκπομπών του θερμοκηπίου και την προσαρμογή στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής· ζητεί να συμπεριληφθεί στη συμφωνία η χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ως δυναμικό στοιχείο που αντικατοπτρίζει τη μεταβαλλόμενη περιβαλλοντική και οικονομική πραγματικότητα και υποστηρίζει την αύξηση της φιλοδοξίας των δράσεων συνεισφοράς στο μετριασμό και προσαρμογής· καλεί κατά συνέπεια όλα τα συμβαλλόμενα μέρη να μεριμνήσουν ώστε να συμβάλλουν στη χρηματοδότηση για το κλίμα·

53. ζητεί από την ΕΕ και τα κράτη μέλη να συμφωνήσουν σε ένα οδικό χάρτη για την αύξηση της προβλεπόμενης, νέας και πρόσθετης χρηματοδότησης σύμφωνα με τις σημερινές δεσμεύσεις, προκειμένου να συμβάλουν κατά το τμήμα που τους αναλογεί στο συνολικό επιδιωκόμενο ποσό των 100 δις δολαρίων ετησίως μέχρι το 2020 από διάφορες δημόσιες και ιδιωτικές πηγές· καλεί την ΕΕ να ενθαρρύνει όλες τις χώρες να συνεισφέρουν το μερίδιο που τους αναλογεί όσον αφορά τη χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής· ζητεί τη θέσπιση ενός άρτιου πλαισίου ελέγχου και λογοδοσίας για την αποτελεσματική παρακολούθηση της υλοποίησης των δεσμεύσεων και των στόχων της χρηματοδότησης για το κλίμα· υπενθυμίζει ότι όσο αυξάνεται η χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής από τους προϋπολογισμούς ενίσχυσης, θα πρέπει επίσης να αυξάνεται ο συνολικός προϋπολογισμός ενίσχυσης, ως πρώτο βήμα για την επίτευξη πλήρους προσθετικότητας·

54. ζητεί την ανάληψη συγκεκριμένων ενωσιακών και διεθνών δεσμεύσεων για την παροχή πρόσθετων πόρων για την χρηματοδότηση της κλιματικής αλλαγής, όπως η δέσμευση κάποιων δικαιωμάτων εκπομπών στο πλαίσιο του ΣΕΔΕ της ΕΕ της περιόδου 2021-2030 και η μεταβίβαση εσόδων από τα ενωσιακά και διεθνή μέτρα για τις εκπομπές της αεροπορίας και της ναυτιλίας στη διεθνή χρηματοδότηση για το κλίμα και στο Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα, μεταξύ άλλων και σε έργα τεχνολογικής καινοτομίας·

55. ζητεί την ευρεία τιμολόγηση του άνθρακα ως παγκόσμιο μέσο διαχείρισης των εκπομπών και την μεταβίβαση, σε επενδύσεις που σχετίζονται με το κλίμα, τόσο των εσόδων από την εμπορία εκπομπών όσο και των εσόδων που προέρχονται από την τιμολόγηση του άνθρακα από τα καύσιμα που προορίζονται για τις διεθνείς μεταφορές· ζητεί ακόμη τη μερική χρήση γεωργικών επιδοτήσεων για τη διασφάλιση επενδύσεων στην παραγωγή και χρήση ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές μέσα στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις· επισημαίνει τη σημασία της κινητοποίησης κεφαλαίων από τον ιδιωτικό τομέα και της απελευθέρωσης των απαιτούμενων επενδύσεων σε τεχνολογίες χαμηλών επιπέδων ανθρακούχων εκπομπών· ζητεί από τις κυβερνήσεις και τους δημόσιους και ιδιωτικούς χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένων των τραπεζών, των συνταξιοδοτικών ταμείων και των ασφαλιστικών εταιρειών, να αναλάβουν μια φιλόδοξη δέσμευση υπέρ της ευθυγράμμισης των δανειοδοτικών και επενδυτικών πρακτικών με τον στόχο της μη υπέρβασης των 2°C και υπέρ της απόρριψης των ορυκτών καυσίμων, συμπεριλαμβανομένης της σταδιακής κατάργησης των εξαγωγικών πιστώσεων για επενδύσεις σε ορυκτά καύσιμα· ζητεί ειδικές δημόσιες εγγυήσεις για πράσινες επενδύσεις, ετικέτες και φορολογικά πλεονεκτήματα για πράσινα επενδυτικά ταμεία και για την έκδοση πράσινων ομολόγων·

56. πιστεύει ότι το χρηματοπιστωτικό σύστημα θα πρέπει να ενσωματώνει τον κλιματικό κίνδυνο στις επενδυτικές αποφάσεις του· καλεί την Επιτροπή, τα κράτη μέλη της ΕΕ και όλα τα συμβαλλόμενα μέρη της UNFCCC να χρησιμοποιήσουν όλα τα διαθέσιμα μέσα επιρροής για να ενθαρρύνουν τους οικονομικούς παράγοντες να αναπροσανατολίσουν τις επενδύσεις τους στην κλίμακα που είναι απαραίτητη για τη χρηματοδότηση της πραγματικής μετάβασης σε ανθεκτικές οικονομίες με χαμηλές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα·

57  ζητεί περαιτέρω συγκεκριμένα μέτρα, μαζί με ένα χρονοδιάγραμμα, πέρα από τη δέσμευση των χωρών της G 20 του 2009 για τη σταδιακή κατάργηση όλων των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα μέχρι το 2020·

58. ενθαρρύνει τους πιο προοδευτικούς φορείς να αναλάβουν εθελοντικές δεσμεύσεις υπέρ της μετάβασης σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα αξιοποιώντας τις ορθές πρακτικές που έχουν ήδη εφαρμοστεί στον τομέα· επιθυμεί να ενισχυθεί αυτή η κινητοποίηση και να αποκτήσουν στο μέλλον καλύτερη δομή οι δεσμεύσεις, ιδίως, μέσα από τις πλατφόρμες εγγραφής που είναι ενσωματωμένες στη Σύμβαση για το Κλίμα·

59. λαμβάνει υπό σημείωση τους στενούς δεσμούς ανάμεσα στη διάσκεψη για τη χρηματοδότηση της ανάπτυξης, τη σύνοδο κορυφής του ΟΗΕ για τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης και την 21η Διάσκεψη των Συμβαλλομένων Μερών της UNFCCC του 2015· αναγνωρίζει ότι οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής θα υπονομεύσουν σημαντικά τις προσπάθειες επίτευξης του προγραμματισμένου για μετά το 2015 πλαισίου βιώσιμης ανάπτυξης, και ότι το συνολικό πλαίσιο χρηματοδότησης της ανάπτυξης θα πρέπει να ευθυγραμμιστεί με έναν ανθεκτικό στις κλιματικές αλλαγές κόσμο χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών και να είναι σε θέση να τον στηρίξει·

60. ενθαρρύνει την αξιοποίηση των ιδιωτικών πρωτοβουλιών στον χρηματοπιστωτικό τομέα, ιδίως κατά τη σύνοδο των G20, τον Νοέμβριο του 2015, αλλά και γενικότερα κατά τις πολυάριθμες μεμονωμένες χρηματοπιστωτικές εκδηλώσεις που σηματοδοτούν τις ετοιμασίες για τη διάσκεψη του Παρισιού του 2015·

Επίτευξη ανθεκτικότητας έναντι της κλιματικής αλλαγής μέσω προσαρμογής

61. τονίζει ότι οι δράσεις προσαρμογής αποτελούν αναπότρεπτη αναγκαιότητα για όλες τις χώρες, εάν αυτές θέλουν να ελαχιστοποιήσουν τις αρνητικές επιπτώσεις και να αξιοποιήσουν πλήρως τις ευκαιρίες για οικονομική μεγέθυνση και βιώσιμη ανάπτυξη ανθεκτικές στην κλιματική αλλαγή, και ότι οι δράσεις αυτές πρέπει να έχουν κεντρικό ρόλο στη νέα συμφωνία· ζητεί να θεσπιστεί ένας ανάλογος μακροπρόθεσμος στόχος για την προσαρμογή· υπογραμμίζει ότι η άμεση ανάληψη δράσης για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου θα είναι λιγότερο δαπανηρή για τις παγκόσμιες και εθνικές οικονομίες, και θα καταστήσει λιγότερο δαπανηρές τις δράσεις προσαρμογής· αναγνωρίζει ότι η προσαρμογή είναι απαραίτητη, ιδίως στις χώρες που είναι ιδιαίτερα ευάλωτες στις εν λόγω επιπτώσεις, και ιδίως προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η παραγωγή τροφίμων και η οικονομική ανάπτυξη μπορούν να συνεχιστούν με ανθεκτικό στις κλιματικές αλλαγές τρόπο· ζητεί ενεργό υποστήριξη για την εκπόνηση ολοκληρωμένων σχεδίων προσαρμογής στις αναπτυσσόμενες χώρες βάσει των πρακτικών των τοπικών παραγόντων και των γνώσεων του αυτόχθονα πληθυσμού·

62. αναγνωρίζει ότι η φιλοδοξία του μετριασμού που επιτεύχθηκε από εθνικά καθορισμένες προθέσεις συνεισφοράς (NDC) επηρεάζει σημαντικά τις αναγκαίες προσπάθειες προσαρμογής· ζητεί έναν παγκόσμιο στόχο για την προσαρμογή και χρηματοδότηση της προσαρμογής στη συμφωνία του Παρισιού, καθώς και δεσμεύσεις για την ανάπτυξη περαιτέρω προσεγγίσεων για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των ζημιών·

63. τονίζει την ανάγκη να ενισχυθούν ο συντονισμός και η διαχείριση του κλιματικού κίνδυνου σε επίπεδο ΕΕ και να διαμορφωθεί μια σαφής ευρωπαϊκή στρατηγική προσαρμογής· ζητεί την εφαρμογή περιφερειακών στρατηγικών προσαρμογής·

64. υπενθυμίζει ότι οι αναπτυσσόμενες χώρες, και ιδίως οι λιγότερο αναπτυγμένες χώρες (LDCs/ΛΑΧ) και τα μικρά αναπτυσσόμενα νησιωτικά κράτη, έχουν συμβάλει ελάχιστα στην αλλαγή του κλίματος, είναι τα πλέον ευαίσθητα στις αρνητικές επιπτώσεις της και έχουν μικρότερη δυνατότητα προσαρμογής· ζητεί, η υποστήριξη της προσαρμογής και οι ζημίες να αποτελέσουν ουσιώδη στοιχεία της συμφωνίας του Παρισιού και να λάβουν οι αναπτυσσόμενες χώρες απτή βοήθεια κατά τη μετάβασή τους σε μορφές ενέργειας βιώσιμες, ανανεώσιμες και χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα , ώστε έτσι οι ανάγκες τους σε θέματα προσαρμογής να καλυφθούν τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα· ζητεί να ληφθεί σοβαρά υπόψη το πρόβλημα των κλιματικών προσφύγων και η έκτασής του, ως αποτέλεσμα κλιματικών καταστροφών που οφείλονται στην αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη·

65. τονίζει ότι η συμφωνία αυτή θα πρέπει να είναι ευέλικτη ώστε να λαμβάνει υπόψη τις εθνικές συνθήκες, τις αντίστοιχες ανάγκες και δυνατότητες των αναπτυσσόμενων χωρών καθώς και τις ιδιαιτερότητες ορισμένων χωρών, ιδιαίτερα των λιγότερο αναπτυγμένων (LDCs/ΛΑΧ) και των μικρών νησιών·

66. ζητεί από τις μεγάλες ανεπτυγμένες οικονομίες να αξιοποιήσουν τις υπάρχουσες προηγμένες υποδομές τους, για την προώθηση, ενίσχυση και ανάπτυξη της βιώσιμης ανάπτυξης και να αναλάβουν να υποστηρίξουν τις αναπτυσσόμενες χώρες ώστε αυτές να οικοδομήσουν τις δικές τους ικανότητες, προκειμένου να επιτευχθεί μελλοντικά οικονομική μεγέθυνση σε όλα τα μέρη του κόσμου χωρίς επιπλέον επιβάρυνση του περιβάλλοντος·

67. τονίζει τη σπουδαιότητα του ρόλου που θα πρέπει να διαδραματίσει η αναπτυξιακή κοινότητα, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και η Επιτροπή Αναπτυξιακής Βοήθειας (ΕΑΒ) του ΟΟΣΑ, μέσω της στενής συνεργασίας τους με τους ενδιαφερόμενους φορείς και τους σχετικούς οργανισμούς, προκειμένου να αξιολογηθούν και να αμβλυνθούν οι σοβαρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους ανθρώπους, οι οποίες αναμένεται να είναι σοβαρές, ακόμη και εάν η αύξηση της θερμοκρασίας δεν υπερβεί τους 2 °C·

68. διαβεβαιώνει ότι η αποτελεσματική αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής πρέπει να αποτελέσει στρατηγική προτεραιότητα για την ΕΕ και άλλους παράγοντες της διεθνούς σκηνής, και ότι για τον σκοπό αυτό απαιτείται η δράση για το κλίμα να ενσωματωθεί σε όλες τις σχετικές πολιτικές και να ληφθεί μέριμνα ώστε να εξασφαλιστεί η συνοχή των πολιτικών αυτών· θεωρεί ότι είναι σημαντικό η ΕΕ να προωθεί αναπτυξιακά μέτρα χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών σε όλους τους σχετικούς τομείς και κλάδους και καλεί την ΕΕ να προτείνει πρότυπα βιώσιμης παραγωγής και κατανάλωσης, καθώς και να διευκρινίσει τους τρόπους με τους οποίους προτίθεται να μειώσει την κατανάλωση και να αποσυνδέσει την οικονομική δραστηριότητα από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος·

69. τονίζει με ανησυχία ότι οι πλημμύρες, οι ανεμοθύελλες, οι σεισμοί και άλλες καταστροφές που σημειώθηκαν μεταξύ του 2008 και του 2013 ανάγκασαν 166 εκατομμύρια άτομα να εγκαταλείψουν τις εστίες τους· ειδικότερα, εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι οι σχετιζόμενες με το κλίμα εξελίξεις σε ορισμένα τμήματα της Αφρικής θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κλιμάκωση της προσφυγικής κρίσης στη Μεσόγειο· θεωρεί λυπηρό το ότι δεν έχει αναγνωριστεί ακόμα το καθεστώς του «κλιματικού πρόσφυγα», με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα νομικό κενό για τα θύματα που δεν μπορούν να λάβουν την ιδιότητα του πρόσφυγα·

70. τονίζει ότι οι προσπάθειες καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής του πλανήτη θα πρέπει να καταβάλλονται από κοινού τόσο από τις ανεπτυγμένες όσο και από τις αναπτυσσόμενες χώρες, σύμφωνα με την αρχή των κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών (CBDR)·

71. τονίζει ότι, βάσει του άρθρου 3 παράγραφος 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), σκοπός της ΕΕ στο πλαίσιο των σχέσεών της με τον υπόλοιπο κόσμο είναι να συμβάλει στην αλληλεγγύη και τη βιώσιμη ανάπτυξη του πλανήτη, καθώς και στην αυστηρή τήρηση και ανάπτυξη του διεθνούς δικαίου· επισημαίνει ότι, με βάση το άρθρο 191 παράγραφος 1 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ προωθεί, σε διεθνές επίπεδο, μέτρα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής·

Εντατικοποίηση της διπλωματίας στον τομέα του κλίματος

72. υπογραμμίζει την ανάγκη να αποτελέσει η διπλωματία στον τομέα του κλίματος μέρος μιας ολοκληρωμένης προσέγγισης στην εξωτερική δράση της ΕΕ και, στο πλαίσιο αυτό, ότι είναι σημαντικό η ΕΕ να διαδραματίσει έναν φιλόδοξο και κεντρικό ρόλο στη Διάσκεψη, εκφραζόμενη με "μία φωνή" και ενεργώντας ως μεσολαβητής για την επίτευξη προόδου προς την κατεύθυνση μιας διεθνούς συμφωνίας και παραμένοντας ενωμένη στο θέμα αυτό·

73. καλεί τα κράτη μέλη να συντονίσουν στο θέμα αυτό τις θέσεις τους με εκείνες της ΕΕ· τονίζει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη διαθέτουν μια τεράστια ικανότητα άσκησης εξωτερικής πολιτικής και οφείλουν να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στο πεδίο της κλιματικής διπλωματίας και να κινητοποιήσουν το δίκτυο αυτό προκειμένου να βρουν κοινό έδαφος ως προς τα βασικά ζητήματα που θα συμφωνηθούν στο Παρίσι, δηλαδή τον μετριασμό των επιπτώσεων, την προσαρμογή, τη χρηματοδότηση, την ανάπτυξη και μεταφορά τεχνολογίας, τη διαφάνεια στη δράση και τη βοήθεια, καθώς και την ανάπτυξη ικανοτήτων·

74. χαιρετίζει το σχέδιο δράσης της ΕΕ για τη διπλωματία στον τομέα του κλίματος, όπως αυτό επικυρώθηκε από το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων της ΕΕ στις 19 Ιανουαρίου 2015· αναμένει από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αναλάβει προορατικό ρόλο στις διαπραγματεύσεις· ζητά από την Επιτροπή να καταστήσει σαφές ότι η κλιματική πρόκληση είναι η κορυφαία στρατηγική προτεραιότητα της Επιτροπής και να οργανωθεί κατά τρόπο που να αντανακλά τη θέση αυτή, σε όλα τα επίπεδα και σε όλους τους τομείς πολιτικής·

75  υπογραμμίζει τον ηγετικό ρόλο της ΕΕ στην κλιματική πολιτική και τονίζει την ανάγκη για συντονισμό και για την εδραίωση μιας κοινής θέσης των κρατών μελών· καλεί την Επιτροπή, τα κράτη μέλη και την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ/EEAS) να συνεχίσουν και να εντείνουν τις διπλωματικές τους προσπάθειες πριν και κατά τη Διάσκεψη, με σκοπό να κατανοήσουν καλύτερα τις θέσεις των εταίρων τους, και να ενθαρρύνουν τα άλλα μέρη να λάβουν αποτελεσματικά μέτρα για την τήρηση του στόχου των 2° C και για τη σύναψη συμφωνιών και δεσμεύσεων, ιδίως εκ μέρους των ΗΠΑ, με σκοπό την ευθυγράμμιση των υψηλότερων εκπομπών με εκείνες των πολιτών της ΕΕ οι οποίοι έχουν ήδη καταβάλει πολλές προσπάθειες να συμφιλιώσουν την οικονομική ανάπτυξη με τον σεβασμό προς το περιβάλλον και το κλίμα· καλεί την ΕΕ να αξιοποιήσει τη θέση της προκειμένου να επιτύχει στενότερη συνεργασία με τις γειτονικές και με τις υπό ένταξη στην ΕΕ χώρες όσον αφορά τα κλιματικά ζητήματα·

76. επισημαίνει ότι απαιτείται εντατικοποίηση των διπλωματικών προσπαθειών πριν και κατά τη Διάσκεψη, ιδίως για την εξεύρεση κοινού τόπου σχετικά με τον χαρακτήρα της διαφοροποίησης στις υποχρεώσεις των Συμβαλλομένων Μερών υπό το πρίσμα των εθνικών τους συνθηκών, καθώς και σχετικά με τον ρόλο των ζημιών στη συμφωνία·

77. καλεί την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής / Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας να καταρτίσει στρατηγικές προτεραιότητες για την εξωτερική κλιματική πολιτική που να εντάσσονται στους γενικούς στόχους εξωτερικής πολιτικής και να μεριμνήσει ώστε οι αντιπροσωπείες της ΕΕ να επικεντρωθούν εντονότερα στην εποπτεία των προσπαθειών των κρατών μελών για το μετριασμό των επιπτώσεων ή την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, αλλά και στην παροχή υποστήριξης για την ανάπτυξη ικανοτήτων, και να μεριμνήσει να έχουν τους αναγκαίους πόρους για δράσεις εποπτείας των κλιματικών θεμάτων· καλεί την ΕΕ να συνεργαστεί στενότερα με τις γειτονικές και τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες σε θέματα κλίματος, προτρέποντάς τες να ευθυγραμμίσουν τις πολιτικές τους με τους κλιματικούς στόχους της ΕΕ· καλεί τα κράτη μέλη και την ΕΥΕΔ να συγκροτήσουν γραφεία επικοινωνίας για την κλιματική αλλαγή σε όλες τις αντιπροσωπείες της ΕΕ και τις πρεσβείες των κρατών μελών·

78. αναγνωρίζει τη σημασία της δράσης κατά της κλιματικής αλλαγής και τους κινδύνους που η κλιματική αλλαγή εγκυμονεί για τη σταθερότητα και την ασφάλεια, όπως επίσης αναγνωρίζει και τη σημασία της κλιματικής διπλωματίας, εν όψει της Διάσκεψης των Παρισίων για το Κλίμα·

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο

79. χαιρετίζει την ανακοίνωση της Επιτροπής και τους στόχους της συμβολής της ΕΕ στη Διάσκεψη COP21 για το κλίμα, η οποία θα διεξαχθεί στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 2015·

80. δεσμεύεται να χρησιμοποιήσει τον διεθνή του ρόλο και τη συμμετοχή του σε διεθνή κοινοβουλευτικά δίκτυα για να επιδιώξει αδιαλείπτως την επίτευξη προόδου προς μια νομικά δεσμευτική και φιλόδοξη διεθνή συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι·

81. πιστεύει ότι θα πρέπει να δώσει και τη δική του έγκριση σε κάθε διεθνή συμφωνία, ότι πρέπει να συμμετέχει στην αντιπροσωπεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης· αναμένει ως εκ τούτου να του επιτραπεί να συμμετάσχει στις συντονιστικές συνεδριάσεις της ΕΕ στο Παρίσι·

°

°         °

82. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών και στη Γραμματεία της UNFCCC, με αίτημα να διανεμηθεί σε όλα τα συμβαλλόμενα μέρη μη μέλη της ΕΕ.

• [1]       ΕΕ C 285 E της 21.10.2010, σ. 1.
• [2]       ΕΕ C 341 E της 16.12.2010, σ. 25.
• [3]       ΕΕ C 99 E, 3.4.2012, σ. 77.
• [4]       ΕΕ C 153 E της 31.5.2013, σ. 83.
• [5]       Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2012)0452.
• [6]     Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2013)0443.
• [7]     Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2014)0063.
• [8]       ΕΕ L 8 της 13.1.2009, σ. 3.
• [9]       ΕΕ C 67 E της 18.3.2010, σ. 44.
• [10]      ΕΕ C 251 E της 31.8.2013, σ. 75.
• [11]      Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2014)0094.
• [12]  Στοιχεία της Eurostat για τον τομέα περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών όπως παρατίθενται στο «Πλαίσιο πολιτικής για το κλίμα και την ενέργεια κατά την περίοδο από το 2020 έως το 2030» (COM(2014) 0015)·

ΑΙΤΙΟΛΟΓΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ

Η υπερθέρμανση του πλανήτη αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες μεγάλες προκλήσεις της ανθρωπότητας για τη βιώσιμη ανάπτυξη, την υγεία και την παγκόσμια οικονομία· Η αύξηση της θερμοκρασίας, το λιώσιμο των παγετώνων, ο πολλαπλασιασμός των ξηρασιών και των πλημμυρών, αποτελούν ενδείξεις ότι η κλιματική αλλαγή έχει αρχίσει. Η κλιματική αλλαγή απαιτεί μια επείγουσα απάντηση, υπεύθυνη και παγκόσμια, που θα βασίζεται στην αλληλεγγύη της διεθνούς κοινότητας-

Στις 25 Φεβρουαρίου 2015, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε μία ανακοίνωση με τίτλο Tο Πρωτόκολλο των Παρισίων- Ένα έγγραφο για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής μετά το 2020, το οποίο προετοιμάζει την Ευρωπαϊκή Ένωση για τον τελευταίο κύκλο διαπραγματεύσεων που θα διεξαχθεί πριν από την 21η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για το Κλίμα στο Παρίσι από τις 30 Νοεμβρίου έως τις 11 Δεκεμβρίου 2015.

Στις 6 Μαρτίου 2015, οι Ευρωπαίοι Υπουργοί Περιβάλλοντος ενέκριναν επίσημα τις δεσμεύσεις μείωσης των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη έχουν δεσμευτεί να σεβαστούν από κοινού έναν δεσμευτικό στόχο που συνίσταται στη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ το λιγότερο κατά 40% μέχρι το 2030 σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέβαλε την Προβλεπόμενη Εθνική Συνεισφορά (INDC) στη Γραμματεία της Σύμβασης για το Κλίμα (UNFCCC) τον Μάρτιο του 2015.

Οι εν λόγω στόχοι κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, αλλά θα πρέπει να είναι πιο φιλόδοξοι. Για να ενισχυθεί η θέση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις διεθνείς διαπραγματεύσεις, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να υπερασπιστεί φιλόδοξους και ρεαλιστικούς στόχους: μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 50% μέχρι το 2030 σε σχέση με το 1990, αύξηση του μεριδίου των ανανεώσιμων ενεργειών στο 45% του ενεργειακού μίγματος, και εξοικονόμηση ενέργειας κατά 40%.

Η Διάσκεψη των Παρισίων δεν θα πρέπει να είναι μία συνεδρίαση για δοκιμές, αλλά αντιθέτως η συνάντηση όπου θα ληφθούν αποφάσεις. Η Διάσκεψη αυτή θα σηματοδοτήσει ένα καίριο βήμα στη διαπραγμάτευση μιας νέας παγκόσμιας συμφωνίας για το κλίμα που θα τεθεί σε ισχύ το 2020.

Η Διάσκεψη του Παρισιού δεν αποτελεί αυτοσκοπό, αλλά την έναρξη μιας δυναμικής και εξελικτικής διαδικασίας που θα επιτρέψει στη διεθνή κοινότητα να διορθώσει την πορεία ώστε να επανέλθει στον στόχο του να μην ξεπεράσει η αύξηση της θερμοκρασίας τους 2° C.

Μία φιλόδοξη, καθολική και νομικά δεσμευτική συμφωνία

Η συμφωνία του Παρισιού οφείλει:

-          να είναι φιλόδοξη, καθολική και νομικά δεσμευτική για να δώσει μια απάντηση, μακροπρόθεσμα, στην πρόσκληση της κλιματικής αλλαγής και στον στόχο που αποσκοπεί να περιοριστεί η αύξηση της θερμοκρασίας κάτω από 2°C·

-          να είναι βιώσιμη και δυναμική ώστε να μπορεί να στηρίζει μια όλο και πιο αποφασιστική δράση κατά της κλιματικής αναταραχής, πέραν από τις αρχικές συνεισφορές των κρατών, στηριζόμενη κυρίως σ' έναν μακροπρόθεσμο στόχο μετριασμού·

-          να διαφοροποιείται ώστε να λαμβάνει υπόψη τις μεταβαλλόμενες ανάγκες και δυνατότητες των κρατών καθώς και τις εθνικές συνθήκες, και να τους εξασφαλίζει τα απαραίτητα μέσα για την υλοποίηση των δεσμεύσεών τους·

-          να επιτρέπει μια ισορροπία ανάμεσα σε μετριασμό και προσαρμογή ώστε να βοηθήσει τις πιο ευάλωτες χώρες να δείξουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα απέναντι στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, να ενθαρρύνει βιώσιμες αναπτυξιακές αντιλήψεις, να κρατήσει την αύξηση των παγκόσμιων μέσων θερμοκρασιών κάτω από το όριο των 2°C και να βοηθά κάθε χώρα να εφαρμόσει και να ενισχύσει τα εθνικά προγράμματα δράσης στον τομέα της προσαρμογής·

-          να στέλνει στους οικονομικούς παράγοντες ισχυρά μηνύματα που θα τους πείσουν να ξεκινήσουν τη μετάβαση προς μια οικονομία χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα·

Το χρηματοδοτικό σκέλος - ακρογωνιαίος λίθος της συμφωνίας του Παρισιού

Μέχρι το 2020, 100 δις δολάρια θα πρέπει κάθε χρόνο να μεταφέρονται στις αναπτυσσόμενες χώρες για να τις βοηθήσουν να καλύψουν το κόστος της μείωσης των εκπομπών θερμοκηπιακών αερίων και να χρηματοδοτήσουν έργα για την προστασία των απειλούμενων κοινοτήτων από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, όπως είναι η άνοδος της στάθμης των θαλασσών, οι παρατεταμένες ξηρασίες και οι ζημιές στις καλλιέργειες ειδών διατροφής.

Στη Διάσκεψη της Λίμα στα τέλη του 2014, συγκεντρώθηκαν συνολικά 10,4 δις δολάρια για το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα. Για τον εισηγητή, το ποσό αυτό εξακολουθεί να είναι ανεπαρκές. Για να αποκατασταθεί η εμπιστοσύνη των αναπτυσσόμενων χωρών, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι βιομηχανικές χώρες θα πρέπει να εξηγήσουν ξεκάθαρα με ποιόν τρόπο προτίθενται να συγκεντρώσουν τα 100 δις δολάρια βοήθειας που εξαγγέλθηκαν κατά τη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης το 2009.

Δυστυχώς, η ανακοίνωση της Επιτροπής της 25ης Φεβρουαρίου 2015 παραμένει ασαφής στο θέμα αυτό, αν και η πρόβλεψη νέων χρηματοδοτήσεων θα αποτελέσει τον ακρογωνιαίο λίθο της Συμφωνίας του Παρισιού.

Για να ανταποκριθούμε στις δεσμεύσεις που έχουν αναληφθεί στο πλαίσιο της COP 21, θα πρέπει να εφεύρουμε, να μελετήσουμε και να θέσουμε σε εφαρμογή καινοτόμους μηχανισμούς χρηματοδότησης. Αυτό θα επιτευχθεί μόνο με:

-          τον καθορισμό της σωστής τιμής διοξειδίου του άνθρακα στο σύνολο των μεγάλων οικονομιών του πλανήτη προκειμένου να αναπτυχθούν λύσεις φιλικές προς το κλίμα·

-          την ενθάρρυνση όλων των οικονομικών φορέων να ανακατευθύνουν τις επενδύσεις τους στο βαθμό που απαιτείται για να χρηματοδοτήσουν μία πραγματική μετάβαση σε ανθεκτικές, χαμηλών εκπομπών άνθρακα οικονομίες.

-          την παροχή ειδικών δημόσιων εγγυήσεων υπέρ των οικολογικών επενδύσεων·

-          στην Ευρώπη, τη χρήση των πιστώσεων του σχεδίου Juncker μέσω του Ευρωπαϊκού Ταμείου Στρατηγικών Επενδύσεων·

-          ένα φιλόδοξο χάρτη πορείας όσον αφορά τις δεσμεύσεις των κρατικών και πολυμερών τραπεζών για τη χρηματοδότηση της οικολογικής μετάβασης·

-          την καθιέρωση σημάτων και φορολογικών πλεονεκτημάτων για πράσινα ταμεία επενδύσεων και για εκδόσεις πράσινων ομολόγων·

-          τη θέσπιση ενός φόρου επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και τη διάθεση ενός μέρους των εσόδων σε πράσινες επενδύσεις.   

Η χρηματοδότηση θα διαδραματίσει ουσιαστικό ρόλο στο πλαίσιο της συμφωνίας που αναζητείται μέχρι τη Διάσκεψη του Παρισιού. Θα πρέπει σχετικά, να προετοιμαστεί μια αξιόπιστη "δέσμη χρηματοδότησης", τόσο για τις αναπτυγμένες χώρες όσο και για τις αναπτυσσόμενες, προκειμένου να καταστεί δυνατή η αύξηση των προσπαθειών μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και η προσαρμογή στις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής.

Μία υποδειγματική εσωτερική κλιματική πολιτική της Ένωσης

Μολονότι υποστηρίζει πιο φιλόδοξους στόχους, ο εισηγητής χαιρετίζει την υποβολή από την Ευρωπαϊκή Ένωση της δικής της ΙΝDC πριν από την προθεσμία του Μαρτίου 2015 που είχε ορίσει ενδεικτικά η απόφαση της Βαρσοβίας. Η εν λόγω συνεισφορά είχε επίπτωση και σημαντικό πολλαπλασιαστικό αποτέλεσμα στους διεθνείς εταίρους της ΕΕ και θα πρέπει να προεκταθεί με την έγκριση συγκεκριμένων μέτρων που θα επιτρέψουν να τεθεί σε εφαρμογή η μετάβαση προς μία οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα εντός της Ένωσης.

Η Επιτροπή θα πρέπει να δρομολογήσει, μόλις περατωθούν οι εργασίες για το αποθεματικό σταθερότητας, την αναθεώρηση της Οδηγίας για την Ευρωπαϊκή αγορά του άνθρακα και, πέραν αυτής, να ετοιμάσει τις διευθετήσεις για τον επιμερισμό του βάρους μεταξύ των κρατών μελών.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να οριστικοποιήσει όσο το δυνατόν ταχύτερα τη διαδικασία επικύρωσης της τροποποίησης της Ντόχα στο Πρωτόκολλο του Κιότο και να ενθαρρύνει όλα τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη να πράξουν το αυτό, προκειμένου η εν λόγω τροποποίηση να μπορέσει να τεθεί σε ισχύ το συντομότερο δυνατό.

Οι φιλόδοξες δεσμεύσεις εκ μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα έχουν αποφασιστική σημασία για την αξιοπιστία της στις διαπραγματεύσεις. Η Ένωση πρέπει να συνεχίσει μία φιλόδοξη και αποτελεσματική πολιτική ενόψει μίας ενεργειακής μετάβασης έως το 2050, κινητοποιώντας τα μέσα που διαθέτει όχι μόνο στους τομείς του κλίματος και της ενέργειας, αλλά και σε άλλους τομείς όπως οι μεταφορές, η έρευνα και η καινοτομία, το εμπόριο και η αναπτυξιακή συνεργασία.

Μία αποτελεσματική εξωτερική πολιτική της ΕΕ, με δευτερογενείς επιπτώσεις

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα κάνει εντατικές ζυμώσεις με όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη σε όλες τις διεθνείς συναντήσεις που θα γίνουν το 2015 εν όψει της COP 21.

Η συμβολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα για τα άλλα συμβαλλόμενα μέρη από άποψη σαφήνειας, διαφάνειας και φιλοδοξίας. Η επιτυχία της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη μείωση των εκπομπών κατά 19% μεταξύ του 1990 και του 2012, με ταυτόχρονη αύξηση του ΑΕΠ της κατά 45%, και η συνεχής μείωση του μεριδίου της στις παγκόσμιες εκπομπές, δείχνουν ότι μετριασμός και οικονομική μεγέθυνση μπορούν να συμβαδίσουν.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να συνεχίσει και να εντείνει τις διπλωματικές της προσπάθειες για να κατανοήσει καλύτερη τις θέσεις των χωρών εταίρων, να ενθαρρύνει τις χώρες αυτές να θέσουν σε εφαρμογή φιλόδοξες πολιτικές για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και να δημιουργήσει συμμαχίες με σκοπό την επίτευξη αυτού του στόχου.

Ο εισηγητής σημειώνει την πρόθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής να οργανώσει το φθινόπωρο του 2015 με το Μαρόκο μία διάσκεψη σχετικά με "το κενό φιλοδοξίας", δηλαδή τη διαφορά ανάμεσα στις δεσμεύσεις των συμβαλλόμενων μερών και το στόχο περιορισμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη κάτω από 2°C. Καλεί, ωστόσο, την Επιτροπή να εξασφαλίσει ότι ο πρωταρχικός στόχος μιας τέτοιας εκδήλωσης θα είναι η πρόοδος προς μια συμφωνία μέχρι τη Διάσκεψη του Παρισιού. Υπό το πρίσμα αυτό, η εν λόγω συνάντηση θα πρέπει να χρησιμεύσει στο να ενθαρρύνει τα συμβαλλόμενα μέρη να υιοθετήσουν μια φιλόδοξη προσέγγιση και να προσφέρει ένα βήμα για μία εποικοδομητική ανταλλαγή απόψεων, επικεντρωμένη σε πρακτικά μέτρα.

Ο εισηγητής ζητά την ταχεία εντατικοποίηση των συζητήσεων σε ενδο-ευρωπαϊκό επίπεδο ώστε να αναδειχθεί μια κοινή θέση, κυρίως στα διάφορα κεντρικά ζητήματα της διεθνούς διαπραγμάτευσης, όπως η χρηματοδότηση, η ενίσχυση των ικανοτήτων και η μεταφορά τεχνολογιών.

Η αξιοπιστία των δεσμεύσεων που έχουν αναλάβει τα συμβαλλόμενα μέρη της συμφωνίας του Παρισιού, θα εξαρτηθεί επίσης από τις προσπάθειες των μη κρατικών φορέων, όπως οι πόλεις, οι περιφέρειες, η βιομηχανία ή οι επενδυτές. Η Διάσκεψη του Παρισιού θα πρέπει να δώσει ένα σαφές μήνυμα στους εν λόγω φορείς προκειμένου να τους παρακινήσει να δραστηριοποιηθούν, μεταξύ άλλων μέσω της διεθνούς αναγνώρισης των προσπαθειών τους. Η Διεθνής Οργάνωση Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO), ο Διεθνής Ναυτιλιακός Οργανισμός (IMO) και τα συμβαλλόμενα στο Πρωτόκολλο του Μόντρεαλ μέρη θα πρέπει επίσης να ενεργήσουν για τη ρύθμιση των εκπομπών που οφείλονται στις διεθνείς μεταφορές, καθώς και την παραγωγή και κατανάλωση φθοριούχων αερίων, πριν από το τέλος του 2016.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πρέπει να εκπροσωπεί τη φιλοδοξία στις διαπραγματεύσεις. Ο εισηγητής θεωρεί ότι θα ήταν επιζήμιο για την αξιοπιστία της Ένωσης, να επικυρώσει μια συμφωνία η οποία προδήλως θα είναι ανεπαρκής για τον περιορισμό της κλιματικής αλλαγής. Η Ένωση, επιδεικνύοντας την αναγκαία ευελιξία προκειμένου να εξευρεθούν απαραίτητες συναινέσεις, θα πρέπει να απορρίψει κάθε ανεπαρκή συμβιβασμό.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο παραμένει ένας βασικός παράγοντας μίας φιλόδοξης ευρωπαϊκής πολιτικής για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Εν κατακλείδι, ο εισηγητής επιθυμεί να υπενθυμίσει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να δώσει την έγκρισή του στην επικύρωση από την Ευρωπαϊκή Ένωση της νομικά δεσμευτικής συμφωνίας που θα προκύψει από τη Διάσκεψη του Παρισιού. Ως εκ τούτου, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα πρέπει να συμμετέχει πλήρως στις συντονιστικές συνεδριάσεις που θα διεξαχθούν κατά τη διάρκεια της Διάσκεψης.

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας (10.9.2015)

προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων

με θέμα: Προς μια νέα διεθνή συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι
(2015/2112(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης (*): Seán Kelly

(*)       Διαδικασία συνδεδεμένων επιτροπών – Άρθρο 54 του Κανονισμού

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας καλεί την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

Βιομηχανία και ανταγωνιστικότητα

1.  χαιρετίζει την ηγεμονία της ΕΕ στο ζήτημα του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής, συμπεριλαμβανομένης της δημιουργίας γνώσεων, δεξιοτήτων, θέσεων απασχόλησης και ανάπτυξης που αυτή επιφέρει· επισημαίνει την επιτακτική ανάγκη να συναφθεί στο Παρίσι μια παγκόσμια φιλόδοξη, νομικά δεσμευτική συμφωνία, η οποία θα περιλαμβάνει ισχυρή δέσμευση για παραμονή στο σενάριο των 2°C της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC), και τονίζει ότι η συνέχιση της ηγεμονίας της ΕΕ απαιτεί την απόλυτη προσήλωση όλων των μερών σε αυτήν τη συμφωνία, προκειμένου να καταστεί αποτελεσματικό μέσω αποτροπής της κλιματικής αλλαγής· επιμένει σε τακτικές και διαφανείς αξιολογήσεις των επιδόσεων – – μεταξύ άλλων και για τις εθνικά καθορισμένες προθέσεις συνεισφοράς (INDC) – με βάση τα πιο επικαιροποιημένα επιστημονικά δεδομένα και τις πλέον προηγμένες τεχνολογίες και σύμφωνα με το έβδομο πρόγραμμα δράσης για το περιβάλλον[1]·

2.  επισημαίνει ότι η ΕΕ είναι πλέον στη σωστή πορεία για να υλοποιήσει τους στόχους για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και για την ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές μέχρι το 2020, ότι έχει σημειωθεί σημαντική βελτίωση ως προς την ένταση της χρήσης ενέργειας, χάρη σε αποδοτικότερα κτίρια, προϊόντα, βιομηχανικές διεργασίες και οχήματα και ότι, παράλληλα, η ευρωπαϊκή οικονομία έχει μεγεθυνθεί από το 1990 κατά 45 %· τονίζει ότι οι στόχοι 20-20-20 για τη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, την ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές και την εξοικονόμηση ενέργειας διαδραμάτισαν καίριο ρόλο στην προώθηση αυτής της διαδικασίας και στη διατήρηση της απασχόλησης άνω των 4,2 εκατομμυρίων ατόμων σε διάφορες οικολογικές βιομηχανίες[2], με συνεχή ανάπτυξη στη διάρκεια της οικονομικής κρίσης·

3.  υπογραμμίζει τη σημασία της επίτευξης αποτελεσματικής και δεσμευτικής παγκόσμιας συμφωνίας κατά τη Διάσκεψη του Παρισιού και επισημαίνει ότι η συνεχιζόμενη απουσία μιας τέτοιας συμφωνίας θα θέσει περαιτέρω σε κίνδυνο την ανταγωνιστικότητα της οικονομίας της ΕΕ και θα την εκθέσει στον κίνδυνο διαρροής άνθρακα·

4.  χαιρετίζει τη δέσμευση των ηγετών της G7 για απαλλαγή της παγκόσμιας οικονομίας από τον άνθρακα στη διάρκεια του τρέχοντος αιώνα και για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που να κινείται στο ανώτερο άκρο της κλίμακας από 40 έως 70 % μέχρι το 2050 σε σχέση με τα επίπεδα του 2010·

5.  τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης του συντονισμού και της διαχείρισης του κλιματικού κίνδυνου σε επίπεδο ΕΕ και διαμόρφωσης σαφούς στρατηγικής προσαρμογής της ΕΕ· συνιστά την εφαρμογή φιλόδοξων και δεσμευτικών στόχων για τη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ΕΕ, ούτως ώστε να καταστεί δυνατή και να διασφαλιστεί η μετάβαση σε μια βιώσιμη και ασφαλή οικονομία·

6.  τονίζει ότι το άρθρο 191 παράγραφος 2 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης προβλέπει ότι η πολιτική της Ένωσης βασίζεται στην αρχή «ο ρυπαίνων πληρώνει»· τονίζει επίσης, ωστόσο, ότι σε περίπτωση που οι άλλες μεγάλες οικονομίες δεν κατορθώσουν να αναλάβουν παρόμοιες δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, θα διατηρηθούν και θα ενισχυθούν, εφόσον είναι αναγκαίο, οι διατάξεις για τη διαρροή άνθρακα που αφορούν ειδικά τους κλάδους που είναι εκτεθειμένοι τόσο σε υψηλή ένταση εμπορικών συναλλαγών όσο και σε υψηλό μερίδιο κόστους του άνθρακα κατά την παραγωγή· φρονεί, ωστόσο, ότι θα χρειαστεί να βρεθεί πιο μακροπρόθεσμη λύση όσον αφορά τη διαρροή άνθρακα στο πλαίσιο της επικείμενης αναθεώρησης του συστήματος εμπορίας εκπομπών της ΕΕ ή μέσω της εγκαθίδρυσης ενός συστήματος συνοριακής προσαρμογής στον τομέα του άνθρακα· θεωρεί ότι έχει ζωτική σημασία να αποφευχθεί η διαρροή άνθρακα στις κομβικής σημασίας ευρωπαϊκές βιομηχανίες, συμπεριλαμβανομένων των βιομηχανιών έντασης ενέργειας και της βιώσιμης ευρωπαϊκής βιομηχανίας μεταποίησης αγροτικών προϊόντων/παραγωγής γεωργικών προϊόντων διατροφής· αναγνωρίζει την ανάγκη να μειωθεί η εξάρτηση του κλάδου παραγωγής τροφίμων από τα ορυκτά καύσιμα·

7.  τονίζει ότι η συμφωνία πρέπει να λαμβάνει υπόψη τον παράλληλο παγκόσμιο στόχο της διασφάλισης επισιτιστικής ασφάλειας·

8.  τονίζει ότι η καθυστερημένη ανάληψη δράσης θα αυξήσει το κόστος του μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και της προσαρμογής και θα περιορίσει το φάσμα των διαθέσιμων τεχνολογικών επιλογών· θεωρεί ότι η ανάληψη έγκαιρης δράσης θα έχει θετικό αντίκτυπο στην μακροπρόθεσμη ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών βιομηχανιών και παραγωγών ενέργειας·

9.  ενθαρρύνει την Επιτροπή, προκειμένου να διατηρηθούν ισότιμοι όροι ανταγωνισμού για τη βιομηχανία της ΕΕ και τον τομέα της ενέργειας, να προωθήσει τους δεσμούς μεταξύ του συστήματος εμπορίας εκπομπών της ΕΕ – πριν ή μετά από μία εκτεταμένη, διαρθρωτική μεταρρύθμιση μετά το 2020 που θα ενισχύσει τις επιδόσεις του – και των άλλων συστημάτων εμπορίας, με στόχο τη δημιουργία μιας μελλοντικής παγκόσμιας αγοράς εμπορίας εκπομπών για να μειωθούν σημαντικά οι παγκόσμιες εκπομπές και να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας· καλεί ωστόσο την Επιτροπή να λάβει μέτρα προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η σύνδεση του ΣΕΔΕ της ΕΕ και των άλλων συστημάτων δεν θα υπονομεύσει τους στόχους της ΕΕ για το κλίμα και την εμβέλεια του ΣΕΔΕ της ΕΕ· χαιρετίζει, στο πλαίσιο αυτό, την παγκόσμια ανάπτυξη συστημάτων εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών και άλλων μηχανισμών τιμολόγησης, συμπεριλαμβανομένων των 17 συστημάτων εμπορίας δικαιωμάτων εκπομπών που εφαρμόζονται σε τέσσερις ηπείρους και αντιστοιχούν στο 40% του παγκόσμιου ΑΕγχΠ, η οποία θα συμβάλει στη μείωση του κινδύνου διαρροής άνθρακα· επισημαίνει ότι, μέσω της μείωσης του κόστους για τις επιχειρήσεις και της εξασφάλισης ισότιμων όρων ανταγωνισμού, ένα παγκόσμιο σύστημα εμπορικών συναλλαγών θα μπορούσε να παράσχει τα μέσα για την ενίσχυση των παγκόσμιων στόχων για το κλίμα·

10. καλεί την Επιτροπή να διατηρήσει τον θεμιτό ανταγωνισμό στην αγορά της ΕΕ με την επιβολή προσαυξήσεων επί των ενεργοβόρων προϊόντων που εισάγονται από τρίτες χώρες ώστε να αντισταθμιστούν οι πρόσθετες δαπάνες που βαρύνουν τους κατασκευαστές της ΕΕ ως αποτέλεσμα της επιβολής τελών για τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα·

11. τονίζει την ανάγκη να διασφαλιστεί η μακροπρόθεσμη σταθερότητα των τιμών για δικαιώματα εκπομπών, καθώς και ένα προβλέψιμο κανονιστικό περιβάλλον το οποίο να κατευθύνει τις επενδύσεις σε μέτρα μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και να προωθεί τη μετάβαση σε μια οικονομία χαμηλών εκπομπών άνθρακα·

12. επιμένει στην παγκόσμια σταδιακή κατάργηση των περιβαλλοντικά επιζήμιων επιδοτήσεων, συμπεριλαμβανομένων των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα, οι οποίες στρεβλώνουν τον ανταγωνισμό και την εσωτερική αγορά ενέργειας, αποθαρρύνουν τη διεθνή συνεργασία και παρεμποδίζουν την καινοτομία· ζητεί να συμπεριληφθούν στη συμφωνία συγκεκριμένα μέτρα, συμπεριλαμβανομένης της εκπόνησης ενός χρονοδιαγράμματος για τη σταδιακή κατάργηση αυτών των επιδοτήσεων· σημειώνει επίσης ότι είναι αναγκαίο να υποστηριχθούν και να ενθαρρυνθούν οι επενδύσεις σε επιχειρήσεις που προσεγγίζουν με θετικό τρόπο τις μειώσεις των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και αναγνωρίζει, ως εκ τούτου, ότι οι επιδοτήσεις μπορούν, εάν χρησιμοποιηθούν σωστά, να συμβάλουν στην ανάπτυξη μιας βιώσιμης οικονομίας·

Υποστήριξη της ανάπτυξης και της χρήσης φιλικών προς το κλίμα τεχνολογιών·

13. επισημαίνει τη σημασία που έχει η αξιολόγηση της δυνατότητας να μειωθεί η ένταση άνθρακα των οικονομιών μειώνοντας την εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα· θεωρεί ότι μια τέτοια αξιολόγηση πρέπει να βασίζεται σε τεχνικές και επιστημονικές μελέτες και να καλύπτει το ίδιο χρονικό πλαίσιο με εκείνο που έχει τεθεί για τους στόχους μείωσης· διατείνεται ότι η ΕΕ πρέπει να δώσει το παράδειγμα αφενός αναλαμβάνοντας δικές της πρωτοβουλίες και, αφετέρου, προωθώντας τη συνεργασία με τους διεθνείς εταίρους της·

14. επισημαίνει τις σοβαρές αρνητικές και συχνά μη αναστρέψιμες επιπτώσεις της αδράνειας, δεδομένου ότι η κλιματική αλλαγή επηρεάζει όλες τις περιοχές του κόσμου με διαφορετικούς αλλά εξαιρετικά επιζήμιους τρόπους, οδηγώντας σε μεταναστευτικές ροές και απώλειες ζωών καθώς και σε οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές ζημίες· επισημαίνει τη σημασία των επιστημονικών στοιχείων ως μοχλού μακροπρόθεσμων αποφάσεων πολιτικής και επισημαίνει ότι το επίπεδο φιλοδοξίας θα πρέπει να βασίζεται σε αξιόπιστες επιστημονικές συστάσεις· τονίζει ότι μια συντονισμένη παγκόσμια πολιτική και οικονομική ώθηση για δραστηριότητες έρευνας, ανάπτυξης και καινοτομίας στους τομείς των τεχνολογιών καθαρής και ανανεώσιμης ενέργειας και της ενεργειακής απόδοσης, έχει καθοριστική σημασία για την επίτευξη των κλιματικών στόχων μας και τη διευκόλυνση της ανάπτυξης σε τομείς πράσινης οικονομίας της ΕΕ, δεδομένου ότι εξασφαλίζει την αύξηση του αριθμού των ειδικευμένων εργαζομένων που απασχολούνται στον τομέα και προάγει τη διάδοση γνώσεων και βέλτιστων πρακτικών, εξασφαλίζοντας ταυτόχρονα ότι η δίκαιη μετάβαση του εργατικού δυναμικού θα δημιουργήσει ποιοτικές θέσεις εργασίας· τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης του συντονισμού και της διαχείρισης του κλιματικού κίνδυνου σε επίπεδο ΕΕ και σε παγκόσμιο επίπεδο και διαμόρφωσης σαφούς στρατηγικής προσαρμογής καθώς και τη σημασία της αποτροπής της δημιουργίας ή της διόγκωσης της «φούσκας» άνθρακα·

15. τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της όσον αφορά τη μεταφορά τεχνολογίας στις λιγότερο αναπτυγμένες χώρες, επιδεικνύοντας ταυτόχρονα σεβασμό για τα υφιστάμενα δικαιώματα πνευματικής ιδιοκτησίας·

16. επισημαίνει ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι ενθάρρυνσης της καινοτομίας σε μια οικονομία που βασίζεται στην αγορά· καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει τους διαφόρους μηχανισμούς επιβράβευσης των πρωτοπόρων επιχειρήσεων που διαφέρουν ανάλογα με την ικανότητά τους να προωθούν την καινοτομία και να μεταφέρουν και να αναπτύσσουν τεχνολογίες παγκοσμίως·

17. εκτιμά ότι η μεγαλύτερη αξιοποίηση των τεχνολογιών καθαρής ενέργειας στους τομείς όπου έχουν τον μεγαλύτερο αντίκτυπο εξαρτάται από τη δημιουργία και τη διατήρηση ισχυρού δυναμικού καινοτομίας τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναδυόμενες χώρες·

18. επισημαίνει ότι η απαιτούμενη μείωση των εκπομπών εξαρτάται από τη μεγαλύτερη ανάπτυξη και αξιοποίηση των τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα·

19. αναγνωρίζει ότι η δημιουργία τεχνολογικού δυναμικού απαιτεί αποτελεσματικούς χρηματοδοτικούς μηχανισμούς· τονίζει την ανάγκη να διατεθεί χρηματοδότηση για την ανάληψη δράσεων στον τομέα του κλίματος στις αναπτυσσόμενες χώρες και επαναλαμβάνει το αίτημα της Επιτροπής για ανάληψη συγκεκριμένων δεσμεύσεων προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι φτωχότερες και πιο ευάλωτες χώρες θα λάβουν στήριξη κατά προτεραιότητα στο πλαίσιο του Πράσινου Ταμείου για το Κλίμα (GCF)· υποστηρίζει επιπλέον τη λήψη μέτρων για τη συνδυασμένη κινητοποίηση χρηματοδοτικών πόρων από διάφορες πηγές, δημόσιες και ιδιωτικές, διμερείς και πολυμερείς· καλεί την Επιτροπή να αξιολογήσει τη δυνατότητα να διατεθεί μια σειρά δικαιωμάτων του ΣΕΔΕ της ΕΕ για την οικονομική στήριξη των λιγότερο αναπτυγμένων χωρών προκειμένου να χρηματοδοτηθούν μέτρα μετριασμού της κλιματικής αλλαγής και προσαρμογής·

20. ζητεί την πλήρη αναγνώριση και υποστήριξη του ρόλου που διαδραματίζουν το Κέντρο και Δίκτυο Τεχνολογίας Κλίματος (CTCN) και η Εκτελεστική Επιτροπή Τεχνολογίας στη διευκόλυνση της τεχνολογικής ανάπτυξης για τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και την προσαρμογή·

Επιστημονική έρευνα, τεχνολογική ανάπτυξη και καινοτομία, συμπεριλαμβανομένης της διαστημικής πολιτικής

21. υπογραμμίζει ότι η ενίσχυση της καινοτομίας στις τεχνολογίες και τα επιχειρηματικά μοντέλα μπορεί να δώσει ώθηση τόσο στην οικονομική ανάπτυξη όσο και στη μείωση των εκπομπών· τονίζει ότι η τεχνολογία δεν θα στραφεί αυτομάτως σε μια κατεύθυνση χαμηλών εκπομπών, άλλα ότι θα απαιτηθούν σαφή πολιτικά μηνύματα, συμπεριλαμβανομένης της μείωσης των φραγμών της αγοράς και των κανονιστικών εμποδίων στις νέες τεχνολογίες και τα επιχειρηματικά μοντέλα, καθώς και καλά στοχοθετημένες δημόσιες δαπάνες· ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να αυξήσουν τις επενδύσεις στη δημόσια έρευνα και ανάπτυξη στον τομέα της ενέργειας προκειμένου να συμβάλουν στη δημιουργία του επόμενου κύματος αποδοτικών από πλευράς πόρων και χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα τεχνολογιών·

22. αναγνωρίζει τη σημασία της έρευνας και της καινοτομίας για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και καλεί τα συμβαλλόμενα μέρη να μην εγκαταλείψουν τις προσπάθειες και να στηρίξουν τους ερευνητές και τις νέες τεχνολογίες που μπορούν να συμβάλουν στην επίτευξη τυχόν νέων στόχων μείωσης, καθώς και τις δράσεις περιορισμού και προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή·

23. ενθαρρύνει την Επιτροπή να εκμεταλλευτεί καλύτερα το γεγονός ότι το πρόγραμμα Ορίζοντας 2020 είναι πλήρως ανοικτό στη συμμετοχή τρίτων χωρών, ιδίως στους τομείς της ενέργειας και της κλιματικής αλλαγής·

24. θεωρεί ότι η διαστημική πολιτική της ΕΕ και οι σχετικές επενδύσεις, συμπεριλαμβανομένης της εκτόξευσης δορυφόρων που παίζουν σημαντικό ρόλο στην παρακολούθηση των βιομηχανικών ατυχημάτων, της αποψίλωσης των δασών, της απερήμωσης κ.λπ., καθώς και η συνεργασία με εταίρους τρίτων χωρών, μπορούν να διαδραματίσουν καίριο ρόλο στην παρακολούθηση και την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής παγκοσμίως·

Ενέργεια

25. τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια στο Παρίσι για να ενθαρρύνει τα συμβαλλόμενα μέρη να υιοθετήσουν μια ολιστική προσέγγιση που θα συνδυάζει τη μείωση των εκπομπών με ένα νέο ενεργειακό μοντέλο το οποίο θα βασίζεται στην ενεργειακή απόδοση και τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·

26. υπογραμμίζει το τεράστιο δυναμικό μείωσης των εκπομπών μέσω της μεγαλύτερης ενεργειακής απόδοσης και της αξιοποίησης καθαρών πηγών ενέργειας· θεωρεί ότι η μεγιστοποίηση της αποδοτικής χρήσης της ενέργειας παγκοσμίως είναι το πρώτο βήμα προς τη μείωση των εκπομπών που σχετίζονται με την ενέργεια, ενώ συγχρόνως συμβάλλει στην αντιμετώπιση της πρόκλησης της άμβλυνσης της ενεργειακής πενίας·

27. ζητεί την καθολική συμμετοχή των τοπικών κοινοτήτων που επηρεάζονται από τις σχετικές διαδικασίες και τα σχέδια μετριασμού και προσαρμογής· τονίζει τη σημασία της αποκέντρωσης της παραγωγής ενέργειας, συγκεκριμένα με την ενθάρρυνση τοπικών συνεταιρισμών καθώς και σχεδίων και δραστηριοτήτων πολιτών για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας εστιασμένων στην τόνωση της αυτοπαραγωγής και της κατανάλωσης, προκειμένου να ενισχυθεί η μετάβαση του οικονομικού συστήματος από τα ορυκτά καύσιμα στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας·

28. υπογραμμίζει τη σημαντική δυνατότητα των ανθεκτικών στην αλλαγή του κλίματος δασών για περιορισμό του άνθρακα, μέσω της ενίσχυσης της παγίδευσης, της αποθήκευσης και της υποκατάστασης· επισημαίνει επίσης το δυναμικό των βιολογικών προϊόντων και των προϊόντων με βάση το ξύλο και ιδίως ενός βιώσιμου τομέα βιοενέργειας καθώς και τη σημασία των δασών και άλλων χρήσεων εδαφών για τη διατήρηση και την αύξηση της παγίδευσης και της αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα· τονίζει ότι, όταν συνδυάζεται με την τεχνολογία δέσμευσης και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα (CCS), η βιομάζα ως καύσιμο παραγωγής ενέργειας μπορεί να οδηγήσει σε σημαντικές μειώσεις των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα· απευθύνει έκκληση να αναγνωριστούν και να ενθαρρυνθούν οι ιδιότητες μετριασμού των εκπομπών που έχουν οι ανανεώσιμες πρώτες ύλες, όπως αυτές που προέρχονται από τα λιβάδια και τα δάση καθώς και η συμβολή τους στην πράσινη ανάπτυξη και στην απεξάρτηση της οικονομίας από τον άνθρακα· επισημαίνει ότι οι συνολικές εκπομπές άνθρακα από τα δάση μειώθηκαν κατά περισσότερο από 25% κατά την περίοδο 2001-2015, κυρίως λόγω της επιβράδυνσης των επιπέδων αποψίλωσης παγκοσμίως και καλεί, για τον λόγο αυτό, την ΕΕ να αυξήσει τη διεθνή χρηματοδότηση για τον περιορισμό της αποψίλωσης στις αναπτυσσόμενες χώρες· επισημαίνει την ανάγκη θέσπισης ενός απλού, διαφανούς και συνεκτικού λογιστικού πλαισίου για τις εκπομπές και τις απορροφήσεις από τους τομείς LULUCF·

29. υπενθυμίζει ότι οι μεταφορές αποτελούν τον δεύτερο μεγαλύτερο τομέα εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου μετά την ενέργεια· επιμένει στην ανάγκη θέσπισης μιας σειράς πολιτικών με στόχο τη μείωση των εκπομπών που προκαλούνται από τον τομέα αυτόν και στην ανάγκη ανάληψης πιο φιλόδοξων πρωτοβουλιών από την ΕΕ για την ανάπτυξη και την αξιοποίηση υποδομών εναλλακτικών καυσίμων, με στόχο την περαιτέρω ενθάρρυνση της παραγωγής και της χρήσης προηγμένων βιοκαυσίμων και την επιτάχυνση του εξηλεκτρισμού των μεταφορών·

30. τονίζει τη σημασία της ανάπτυξης επενδύσεων για υποδομές με τα κράτη μέλη για τη διευκόλυνση των ελεύθερων διασυνοριακών συναλλαγών ενέργειας·

31. χαιρετίζει τις προσπάθειες συνεργασίας που έχουν καταβάλει η ΕΕ και το Υπουργείο Ενέργειας των Ηνωμένων Πολιτειών, ιδίως όσον αφορά την τεχνολογική έρευνα για την κλιματική αλλαγή· εκτιμά ότι υπάρχουν πολλές δυνατότητες περαιτέρω ερευνητικής συνεργασίας μεταξύ της ΕΕ και άλλων σημαντικών οικονομιών· υπογραμμίζει ότι τα αποτελέσματα της δημοσίως χρηματοδοτούμενης έρευνας θα πρέπει να διατίθενται ελεύθερα·

32. επιμένει να χρησιμοποιήσει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή το Σύμφωνο των Δημάρχων ως μέσο γνωστοποίησης της διαπραγματευτικής θέσης της, δεδομένου ότι οι πόλεις, οι περιφέρειες και οι τοπικές κοινότητες θα είναι βασικοί συντελεστές στη διασφάλιση της εφαρμογής νομοθεσίας σχετικά με τη λήψη μέτρων για το κλίμα και την αποτελεσματική υλοποίηση των μέτρων σε τοπικό επίπεδο·

33. επισημαίνει ότι η βιοοικονομία έχει τη δυνατότητα να συμβάλει σημαντικά στην εκ νέου εκβιομηχάνιση και στη δημιουργία νέων θέσεων απασχόλησης στην ΕΕ και τον υπόλοιπο κόσμο·

34. επισημαίνει ότι στη συμφωνία πρέπει να ληφθούν υπόψη οι δυνατότητες χρήσης της γης, αλλαγής στη χρήση της γης και δασοκομικών δραστηριοτήτων (LULUCF), που θα συμβάλουν στην επίτευξη του στόχου της ΕΕ για μείωση κατά τουλάχιστον 40% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου έως το 2030 σε σχέση με τα επίπεδα του 1990·

35. καλεί τη γαλλική κυβέρνηση να ξεκινήσει, ως ένδειξη καλής θέλησης, σοβαρές διαπραγματεύσεις με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προκειμένου να συνεργαστούν για την καθιέρωση ενιαίας έδρας με στόχο τη μείωση της μεγάλης ποσότητας εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που οφείλονται στο γεγονός ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει την έδρα του τόσο στις Βρυξέλλες όσο και στο Στρασβούργο[3]·

36. επιδοκιμάζει τις ΗΠΑ και την Κίνα για τη δέσμευσή τους να αναλάβουν πιο σημαντικό ρόλο στον τομέα του παγκόσμιου κλίματος· σημειώνει με ικανοποίηση ότι αυτά τα μηνύματα θα συμβάλουν σε ένα θετικό αποτέλεσμα στο Παρίσι και παροτρύνει, στο πλαίσιο αυτό, τα κράτη μέλη να εξασφαλίσουν ότι η εν λόγω δέσμευση θα μετουσιωθεί σε συγκεκριμένες δράσεις· επισημαίνει τα περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά οφέλη που έχουν οι ισχυρές παγκόσμιες δεσμεύσεις για την ανταγωνιστικότητα της βιομηχανίας της ΕΕ και φρονεί ότι η ΕΕ πρέπει να αναλάβει σημαντικότερο ρόλο στην προώθηση της μετάβασης σε ένα παγκόσμιο σύστημα δεσμεύσεων και στρατηγικών για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής· υπογραμμίζει ότι η δέσμευση αυτή, η οποία δημιουργεί πραγματική μακροπρόθεσμη αξία για όλους τους πολίτες, συμβάλλει στην εξασφάλιση στενότερων διεθνών σχέσεων, προσανατολισμένων προς τη μακροπρόθεσμη ειρήνη, την αλληλεγγύη και τη βιωσιμότητα· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι μερικές ανεπτυγμένες χώρες συνεχίζουν να αυξάνουν τις κατά κεφαλήν εκπομπές τους·

37. υπενθυμίζει στα συμβαλλόμενα μέρη και στον ίδιο τον ΟΗΕ ότι η ατομική δράση είναι εξίσου σημαντική με τη δράση των κυβερνήσεων και των οργάνων· για τον λόγο αυτό, ζητεί να καταβληθούν περισσότερες προσπάθειες για τη διοργάνωση εκστρατειών ή δράσεων ευαισθητοποίησης και ενημέρωσης του πληθυσμού σχετικά με τις μικρές και μεγάλες πράξεις που συμβάλλουν στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής τόσο στις αναπτυγμένες όσο και στις αναπτυσσόμενες χώρες·

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	7.9.2015
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	41 13 7
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Zigmantas Balčytis, Bendt Bendtsen, David Borrelli, Reinhard Bütikofer, Jerzy Buzek, Soledad Cabezón Ruiz, Philippe De Backer, Peter Eriksson, Fredrick Federley, Adam Gierek, Juan Carlos Girauta Vidal, Theresa Griffin, Marek Józef Gróbarczyk, Roger Helmer, Hans-Olaf Henkel, Kaja Kallas, Barbara Kappel, Krišjānis Kariņš, Seán Kelly, Jeppe Kofod, Paloma López Bermejo, Ernest Maragall, Edouard Martin, Dan Nica, Angelika Niebler, Aldo Patriciello, Morten Helveg Petersen, Miroslav Poche, Michel Reimon, Herbert Reul, Paul Rübig, Algirdas Saudargas, Jean-Luc Schaffhauser, Dario Tamburrano, Evžen Tošenovský, Claude Turmes, Miguel Urbán Crespo, Adina-Ioana Vălean, Kathleen Van Brempt, Henna Virkkunen, Martina Werner, Anna Záborská, Flavio Zanonato, Carlos Zorrinho, Εύα Καϊλή, Νεοκλής Συλικιώτης, Сергей Станишев, Владимир Уручев
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Michał Boni, Cornelia Ernst, Francesc Gambús, Jens Geier, Jude Kirton-Darling, Janusz Korwin-Mikke, Clare Moody, Luděk Niedermayer, Piernicola Pedicini, Massimiliano Salini, Anneleen Van Bossuyt, Λευτέρης Χριστοφόρου
Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Jozo Radoš

• [1]  «Ευημερία εντός των ορίων του πλανήτη μας» (COM(2012) 0710)
• [2]  Στοιχεία της Eurostat για τον τομέα περιβαλλοντικών αγαθών και υπηρεσιών όπως παραθέτονται στο «Πλαίσιο πολιτικής για το κλίμα και την ενέργεια κατά την περίοδο από το 2020 έως το 2030» (COM(2014) 0015)·
• [3]  Οι συνολικές επιπτώσεις διοξειδίου του άνθρακα των δραστηριοτήτων στο Στρασβούργο είναι τουλάχιστον 18 884.5 τόνοι ετησίως· Η απόφαση για την υιοθέτηση ενός συστήματος λειτουργίας με μόνη έδρα τις Βρυξέλλες θα εξασφάλιζε, κατά συνέπεια, εξοικονόμηση σχεδόν 19.000 τόνων διοξειδίου του άνθρακα κάθε χρόνο, σύμφωνα με μελέτη σχετικά με το περιβαλλοντικό κόστος της λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με δύο έδρες που διενήργησε η εταιρεία Eco-Logica Ltd. τον Σεπτέμβριο του 2007·

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (1.9.2015)

προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων

με θέμα: Προς μια νέα διεθνή συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι
(2015/2112(INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Dubravka Šuica

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων καλεί την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  τονίζει ότι, βάσει του άρθρου 3 παράγραφος 5 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ), σκοπός της ΕΕ στο πλαίσιο των σχέσεών της με τον υπόλοιπο κόσμο είναι να συμβάλει στην αλληλεγγύη και τη βιώσιμη ανάπτυξη του πλανήτη, καθώς και στην αυστηρή τήρηση και ανάπτυξη του διεθνούς δικαίου· επισημαίνει ότι, με βάση το άρθρο 191 παράγραφος 1 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), η περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ προωθεί, σε διεθνές επίπεδο, μέτρα για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής·

2.  αναγνωρίζει τη θεμελιώδη σημασία ενός σταθερού κλιματικού συστήματος για την επισιτιστική ασφάλεια, την παραγωγή ενέργειας, το νερό και την υγιεινή, για τις υποδομές και για την προστασία της βιοποικιλότητας, των χερσαίων και θαλάσσιων οικοσυστημάτων, καθώς και για την παγκόσμια ειρήνη και ευημερία· αναγνωρίζει τον κίνδυνο απραξίας στο θέμα του μετριασμού των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής και τονίζει την επείγουσα ανάγκη να επιτευχθεί συμφωνία στην 21η Διάσκεψη των Μερών ((COP21) της Σύμβασης-Πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (UNFCCC) που θα γίνει στο Παρίσι (Διάσκεψη των Παρισίων για το Κλίμα)·

3.  αναγνωρίζει τη σημασία της ανάληψης ενεργειών κατά της κλιματικής αλλαγής και τους κινδύνους που η κλιματική αλλαγή εγκυμονεί για τη σταθερότητα και την ασφάλεια, όπως επίσης αναγνωρίζει και τη σημασία της κλιματικής διπλωματίας, εν όψει της Διάσκεψης των Παρισίων για το Κλίμα· καλεί την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) να εντείνει τη διπλωματική της δράση για τους στόχους της κλιματικής πολιτικής, ώστε να επιτύχει υποστήριξη για μια συνολική, φιλόδοξη, διαφανή, δυναμική και νομικά δεσμευτική συμφωνία για τον περιορισμό της υπερθέρμανσης του πλανήτη στους 2°C· τονίζει, σύμφωνα με τις κλιματικές και διεθνείς υποχρεώσεις και τις αρχές της UNFCCC, τη σημασία της ΕΕ ως βασικού παράγοντα στην κλιματική διπλωματία και υπογραμμίζει την ανάγκη να έχει ενιαία στάση· ζητεί, σε αυτό το πλαίσιο, την εντατικοποίηση του ενδοευρωπαϊκού διαλόγου ώστε να αναδειχθεί μια κοινή θέση, κυρίως στα διάφορα κεντρικά ζητήματα των διαπραγματεύσεων· καλεί τα κράτη μέλη να συντονίσουν στο θέμα αυτό τις θέσεις τους με εκείνες της ΕΕ· τονίζει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη διαθέτουν μια τεράστια ικανότητα άσκησης εξωτερικής πολιτικής και οφείλουν να αναλάβουν ηγετικό ρόλο στο πεδίο της κλιματικής διπλωματίας και να κινητοποιήσουν το δίκτυο αυτό προκειμένου να βρουν κοινό έδαφος ως προς τα βασικά ζητήματα που θα συμφωνηθούν στο Παρίσι, δηλαδή τον μετριασμό των επιπτώσεων, την προσαρμογή, τη χρηματοδότηση, την ανάπτυξη και μεταφορά τεχνολογίας, τη διαφάνεια στη δράση και τη στήριξη, καθώς και την ανάπτυξη ικανοτήτων· καλεί τα μέρη που εμπλέκονται στις περιβαλλοντικές πτυχές των εμπορικών διαπραγματεύσεων της ΕΕ, ιδίως των υπό εξέλιξη διαπραγματεύσεων για τη Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (ΤΤΙΡ), να συνεκτιμήσουν τα συμπεράσματα της Διάσκεψης των Παρισίων για το Κλίμα·

4.  τονίζει ότι η κλιματική διπλωματία αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της συνολικής αντίληψης για την εξωτερική δράση της ΕΕ· αναγνωρίζει ότι η κλιματική αλλαγή θα πλήξει χώρες σε διαφορετικό βαθμό, καθώς οι λιγότερο αναπτυγμένες χώρες πλήττονται σε εξαιρετικά δυσανάλογο βαθμό λόγω έλλειψης διαθέσιμων πόρων για το μετριασμό των επιπτώσεων και την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή· αναγνωρίζει ότι οι αλλαγές στην Αρκτική είναι για την ασφάλεια της ΕΕ μια μείζων επίπτωση της κλιματικής αλλαγής· ζητεί μια πολιτική πρόληψης απέναντι στην κλιματική αλλαγή, καθώς και μια συζήτηση για μια μακροπρόθεσμη στρατηγική σε επίπεδο ΕΕ, για την αντιμετώπιση των στρατηγικών και πολιτικών συνεπειών της γεωπολιτικής αστάθειας κλιματικής αιτιολογίας, ώστε στις διαμάχες για τους φυσικούς πόρους να μπορέσει η ΕΕ να απαντήσει εντείνοντας τη συνεργασία με τις χώρες που πλήττονται περισσότερο από τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής·

5.  καλεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να χρησιμοποιήσει τον ρόλο του και την επιρροή του στα διεθνή κοινοβουλευτικά δίκτυα για να ενισχύσει τις προσπάθειες για τη σύναψη μιας φιλόδοξης και νομικά δεσμευτικής διεθνούς συμφωνίας στο Παρίσι·

6.  επικροτεί το σχέδιο δράσης για μια κλιματική διπλωματία το οποίο προβλέπει ότι η ΕΥΕΔ, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη οφείλουν το 2015 να εφαρμόσουν από κοινού ένα στρατηγικό, συνεπές και συνεκτικό σχέδιο δράσης για την κλιματική διπλωματία· τονίζει ότι τα συμπεράσματα του Συμβουλίου Εξωτερικών Υποθέσεων του Ιουλίου 2011 και του Ιουνίου 2013 επικύρωσαν τα κοινά ανεπίσημα έγγραφα ΕΥΕΔ και Επιτροπής τα οποία προσδιόριζαν τρία πεδία δράσης για την κλιματική διπλωματία, κι ότι το σχέδιο δράσης πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο αυτής της στρατηγικής· τονίζει τον κρίσιμο ρόλο που η ΕΥΕΔ μπορεί να διαδραματίσει στην προώθηση των θέσεων της ΕΕ πριν και κατά τη Διάσκεψη των Παρισίων για το Κλίμα και στη δημιουργία κλίματος αμοιβαίας κατανόησης μεταξύ όλων των εμπλεκομένων μερών ως προς το πώς θα επιτευχθεί διεθνής υποστήριξη για μια ανάπτυξη ανθεκτική απέναντι στην κλιματική αλλαγή·

7.  υπογραμμίζει τη σημασία του διαλόγου μεταξύ της ΕΕ και των εθνικών κοινοβουλίων, των τοπικών αρχών, της κοινωνίας των πολιτών, του ιδιωτικού τομέα και των μέσων ενημέρωσης εντός και εκτός της ΕΕ, δεδομένου ότι οι ανωτέρω φορείς παίζουν όλο και μεγαλύτερο ρόλο στη συζήτηση για το κλίμα· εκτιμά ότι ο εν λόγω διάλογος θα συμβάλει σε μια διάφανη και ολοκληρωμένη συμφωνία·

8.  τονίζει ότι το σχέδιο δράσης πρέπει να συνοδεύεται από σαφώς καθορισμένους στόχους και από στρατηγικές για την επίτευξή τους·

9.  τονίζει ότι είναι σημαντικό να διατηρηθούν τα ανθρώπινα δικαιώματα στο επίκεντρο των κλιματικών δράσεων και καλεί την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι η συμφωνία του Παρισιού θα αναγνωρίζει, ως προϋπόθεση για την εφαρμογή αποτελεσματικών δράσεων για την κλιματική αλλαγή σε παγκόσμιο επίπεδο, το σεβασμό, την προστασία και προαγωγή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, συμπεριλαμβανομένων της ισότητας των φύλων και της πλήρους και επί ίσοις όροις συμμετοχής των γυναικών, καθώς και την ενεργό προώθηση της δίκαιης μετάβασης του εργατικού δυναμικού μέσω της δημιουργίας θέσεων αξιοπρεπούς απασχόλησης υψηλής ποιότητας για όλους·

10. επισημαίνει ότι, κατά την 18η διαπραγματευτική διάσκεψη (COP18), τα συμβαλλόμενα μέρη της UNFCCC αποφάσισαν (απόφαση 23/CP.18) να θέσουν ως στόχο την ίση εκπροσώπηση των δύο φύλων στους οργανισμούς που συστήνονται σύμφωνα με τη Σύμβαση και το Πρωτόκολλο του Κιότο, με στόχο αφενός την αύξηση της συμμετοχής των γυναικών και τη χάραξη μιας πιο αποτελεσματικής πολιτικής για την κλιματική αλλαγή που θα αναγνωρίζει εξίσου τις ανάγκες ανδρών και γυναικών, και αφετέρου την παρακολούθηση της προόδου που σημειώνεται ως προς την ίση εκπροσώπηση των δύο φύλων μέσα από τις δράσεις μιας κλιματικής πολιτικής που θα λαμβάνει υπόψη τη διάσταση της ισότητας των φύλων·

11. καλεί την Αντιπρόεδρο της Επιτροπής / Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για Θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας να καταρτίσει στρατηγικές προτεραιότητες για την εξωτερική κλιματική πολιτική που να εντάσσονται στους γενικούς στόχους εξωτερικής πολιτικής και να μεριμνήσει ώστε οι αντιπροσωπείες της ΕΕ να επικεντρωθούν εντονότερα στην εποπτεία των προσπαθειών των κρατών μελών για το μετριασμό των επιπτώσεων ή την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, αλλά και στην παροχή υποστήριξης για την ανάπτυξη ικανοτήτων, και να μεριμνήσει να έχουν τους αναγκαίους πόρους για δράσεις εποπτείας των κλιματικών θεμάτων· καλεί την ΕΕ να συνεργαστεί στενότερα με τις γειτονικές και τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες σε θέματα κλίματος, προτρέποντάς τες να ευθυγραμμίσουν τις πολιτικές τους με τους κλιματικούς στόχους της ΕΕ· καλεί τα κράτη μέλη και την ΕΥΕΔ να συγκροτήσουν γραφεία επικοινωνίας για την κλιματική αλλαγή σε όλες τις αντιπροσωπείες της ΕΕ και τις πρεσβείες των κρατών μελών·

12. υπενθυμίζει ότι η κλιματική αλλαγή αναμένεται να επιφέρει σημαντικές αλλαγές στις μορφές μετανάστευσης σε ολόκληρο τον αναπτυσσόμενο κόσμο· καλεί την ΕΕ να στηρίξει τις ανθρώπινες κοινότητες των αναπτυσσόμενων χωρών, ιδίως των λιγότερο ανεπτυγμένων, στις προσπάθειές τους να προσαρμοστούν στην κλιματική αλλαγή και να αναπτύξουν μεγαλύτερη ανθεκτικότητα απέναντι σε περιβαλλοντικούς κινδύνους·

13. τονίζει ότι το ζήτημα της κλιματικής αλλαγής πρέπει να αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος της αναπτυξιακής πολιτικής και να ληφθεί υπόψη κατά την κατάρτιση του προϋπολογισμού για την ανθρωπιστική βοήθεια και την αναπτυξιακή πολιτική·

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	31.8.2015
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	49 4 2
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Michèle Alliot-Marie, Petras Auštrevičius, Elmar Brok, Klaus Buchner, James Carver, Fabio Massimo Castaldo, Lorenzo Cesa, Arnaud Danjean, Mark Demesmaeker, Knut Fleckenstein, Eugen Freund, Michael Gahler, Iveta Grigule, Sandra Kalniete, Janusz Korwin-Mikke, Eduard Kukan, Arne Lietz, Barbara Lochbihler, Sabine Lösing, Andrejs Mamikins, David McAllister, Tamás Meszerics, Alojz Peterle, Tonino Picula, Andrej Plenković, Cristian Dan Preda, Jozo Radoš, Jacek Saryusz-Wolski, Jaromír Štětina, Charles Tannock, László Tőkés, Johannes Cornelis van Baalen, Geoffrey Van Orden, Γεώργιος Επιτήδειος, Ελένη Θεοχάρους, Μανώλης Κεφαλογιάννης, Δημήτρης Παπαδάκης, Андрей Ковачев, Илхан Кючюк
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Daniel Caspary, Neena Gill, Ana Gomes, Liisa Jaakonsaari, Anneli Jäätteenmäki, Othmar Karas, Antonio López-Istúriz White, Norbert Neuser, Urmas Paet, Gilles Pargneaux, Jean-Luc Schaffhauser, Helmut Scholz, Paavo Väyrynen, Janusz Zemke
Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Heidi Hautala, Jutta Steinruck

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Ανάπτυξης (10.9.2015)

προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων

σχετικά με την πορεία προς μία νέα διεθνή συμφωνία για το κλίμα στο Παρίσι
(2015/2112(INI))

Συντάκτρια γνωμοδότησης: Anna Záborská

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Ανάπτυξης καλεί την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  τονίζει ότι, σύμφωνα με στοιχεία της τελευταίας έκθεσης αξιολόγησης (5AR) της Διακυβερνητικής επιτροπής για την κλιματική αλλαγή (IPCC), αφενός είναι αναμφισβήτητη η αύξηση της θερμοκρασίας του κλιματικού μας συστήματος και αφετέρου οι ανθρώπινες δραστηριότητες αποτελούν την κυρίαρχη αιτία της κλιματικής αλλαγής που παρατηρείται από τα μέσα του 20^ού αιώνα· τονίζει ότι η κλιματική αλλαγή συνιστά μείζονα απειλή για τις αναπτυσσόμενες χώρες, η οποία είναι μάλιστα ιδιαίτερα σοβαρή για τις λιγότερο ανεπτυγμένες χώρες (ΛΑΧ) και τα αναπτυσσόμενα μικρά νησιωτικά κράτη (ΑΜΝΚ)· τονίζει ότι οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου των πιο ευάλωτων χωρών είναι ασήμαντες και ότι οι χώρες αυτές δεν φέρουν επομένως καμία ευθύνη για την κατάσταση που αντιμετωπίζουν· ζητεί να δοθεί μεγάλη βαρύτητα στη συμφωνία του Παρισιού σχετικά με την παροχή υποστήριξης για μέτρα προσαρμογής και μετριασμού στις ΛΑΧ και τα ΑΜΝΚ, μέσω της μεταφοράς τεχνολογίας και χρηματοδότησης, με στόχο την εξάλειψη της φτώχειας, τη μείωση των ανισοτήτων και τη βιωσιμότητα·

2.  τονίζει ότι η κλιματική αλλαγή θα αποτελέσει εμπόδιο για την επίτευξη των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης (ΣΒΑ) και ότι εάν η υπερθέρμανση του πλανήτη δεν περιοριστεί στους 2 ºC, όπως συμφωνήθηκε στη Διάσκεψη της Κοπεγχάγης για την αλλαγή του κλίματος, θα υπονομευθούν τα αναπτυξιακά οφέλη, δεδομένου ότι ακόμη και μια υπερθέρμανση της τάξης των 2 ºC θα επιφέρει σημαντικές απώλειες και βλάβες στο περιβάλλον και τις κοινότητες και δεδομένου ότι θα μπορούσε να επεκτείνει τα υπάρχοντα τρωτά σημεία και να οδηγήσει σε κλιμάκωση των ανθρωπιστικών κρίσεων·

3.  εφιστά την προσοχή στην πρόσφατη έκθεση του προγράμματος του ΟΗΕ για το περιβάλλον (UNEP) σχετικά με το χάσμα προσαρμογής, στην οποία εκτιμάται ότι το κόστος προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή μόνο στην Αφρική θα ανέρχεται σε 50 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ ετησίως έως το 2050, ακόμα και αν υποτεθεί ότι οι διεθνείς προσπάθειες θα διατηρήσουν την υπερθέρμανση του πλανήτη κάτω από τους 2°C στον αιώνα που διανύουμε· κρίνει ότι, ακόμα κι αν υλοποιηθούν όλα τα οικονομικώς αποδοτικά μέτρα προσαρμογής, θα προκύψουν περαιτέρω «εναπομείνασες» ζημίες σε περιπτώσεις στις οποίες δεν είναι πλέον εφικτή η προσαρμογή· αναγνωρίζει ότι οι εν λόγω εναπομείνασες ζημίες θα διπλασιάσουν το κόστος προσαρμογής για την περίοδο 2030-2050·

4.  επισημαίνει τη σχέση μεταξύ των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου, της αλλαγής του κλίματος και των αφύσικων μετεωρολογικών συνθηκών καθώς και τη συχνότητα και τη σοβαρότητα των φυσικών καταστροφών, της υποβάθμισης του εδάφους, των επισιτιστικών κρίσεων, της ολοένα και δυσκολότερης πρόσβασης σε πόσιμο νερό, των μεταναστευτικών ροών μεγάλης κλίμακας και των συγκρούσεων· παρατηρεί ότι τα φαινόμενα αυτά έχουν αρνητικό αντίκτυπο στις παγκόσμιες προσπάθειες επίτευξης των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης και ακόμα πιο δραματικό αντίκτυπο στις φτωχότερες και πλέον ευάλωτες ομάδες·

5.  εμμένει στην ανάγκη δημιουργίας, στο πλαίσιο της 21ης διάσκεψης των συμβαλλομένων μερών (COP 21) στο Παρίσι, ενός κοινού συστήματος για τον υπολογισμό των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου ώστε να διασφαλιστεί η διαφανής και ποσοτικώς προσδιορίσιμη εφαρμογή των εθνικών εισφορών·

6.  τονίζει ότι, προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στις αναπτυσσόμενες χώρες, είναι αναγκαίο να τεθούν σε εφαρμογή μηχανισμοί οι οποίοι θα αυξάνουν τη χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και θα βελτιώσουν την ενεργειακή απόδοση και τη χρήση των βιομηχανικών πόρων με μηδενικό ή χαμηλό αποτύπωμα άνθρακα·

7.  τονίζει την απώτερη ανάγκη να ενισχυθούν οι δυνατότητες των αναπτυσσόμενων χωρών όσον αφορά την πρόληψη, την ανθεκτικότητα, τη μείωση των κινδύνων των φυσικών καταστροφών και την προσαρμογή· θεωρεί ότι οι εν λόγω προκλήσεις πρέπει να τεθούν στο επίκεντρο της πολιτικής υποδομών, αστικής ανάπτυξης, καθώς και της γεωργικής και επενδυτικής πολιτικής, και ζητεί μετ’ επιτάσεως να αναπτυχθούν οι τεχνολογίες που είναι αναγκαίες για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής·

8.  τονίζει με ανησυχία ότι οι πλημμύρες, οι ανεμοθύελλες, οι σεισμοί και άλλες καταστροφές που σημειώθηκαν μεταξύ του 2008 και του 2013 ανάγκασαν 166 εκατομμύρια άτομα να εγκαταλείψουν τις εστίες τους· ειδικότερα, εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι οι σχετιζόμενες με το κλίμα εξελίξεις σε ορισμένα τμήματα της Αφρικής θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε κλιμάκωση της κρίσης των προσφύγων στη Μεσόγειο· εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι δεν έχει αναγνωριστεί ακόμα το καθεστώς του «κλιματικού πρόσφυγα», με αποτέλεσμα να υπάρχει ένα νομικό κενό το οποίο αφήνει στο περιθώριο τα θύματα που δεν μπορούν να επωφεληθούν από το καθεστώς του πρόσφυγα·

9.  τονίζει ότι είναι σημαντικό να ενταθούν οι προσπάθειες ανοικοδόμησης μετά από φυσικές καταστροφές και υπογραμμίζει την ανάγκη να τεθούν σε εφαρμογή μηχανισμοί για την αντιμετώπιση των απωλειών και των ζημιών που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή και τις φυσικές καταστροφές στις αναπτυσσόμενες χώρες·

10. εμμένει στην άποψη ότι οι προσπάθειες καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής του πλανήτη θα πρέπει να καταβάλλονται από κοινού τόσο από τις ανεπτυγμένες όσο και από τις αναπτυσσόμενες χώρες, λαμβάνοντας υπόψη την αρχή των κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών· τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να εντείνει τις προσπάθειές της για την επίτευξη μιας νομικά δεσμευτικής διεθνούς συμφωνίας, με τη συμμετοχή όσο το δυνατόν περισσότερων χωρών –συμπεριλαμβανομένων των χωρών με τις μεγαλύτερες εκπομπές– που να εξασφαλίζει την καταβολή περισσότερων προσπαθειών μετριασμού και προσαρμογής· πιστεύει ότι καινοτόμες πηγές, όπως η τιμολόγηση του άνθρακα στις διεθνείς μεταφορές και τα κονδύλια από έσοδα της φορολόγησης των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, θα βοηθήσουν στην κάλυψη των αυξημένων χρηματοδοτικών αναγκών για τις δράσεις υπέρ του κλίματος σε παγκόσμιο επίπεδο·

11. ζητεί να καταβληθούν συντονισμένες προσπάθειες για να καταπολεμηθεί η αρπαγή γαιών μέσω της προώθησης κατάλληλων μέτρων που θα διασφαλίζουν την αποτροπή της, δεδομένου ότι η αλλαγή της χρήσης γης καθαυτή ευθύνεται για το 20% περίπου των παγκόσμιων εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα ετησίως και ότι οι μη βιώσιμες γεωργικές πρακτικές συμβάλλουν στην αλλαγή του κλίματος, υπονομεύουν την επισιτιστική ασφάλεια και ρυπαίνουν το περιβάλλον·

12. εμμένει στην άποψη ότι οι προσπάθειες καταπολέμησης της κλιματικής αλλαγής του πλανήτη θα πρέπει να καταβάλλονται από κοινού τόσο από τις ανεπτυγμένες όσο και από τις αναπτυσσόμενες χώρες, σύμφωνα με την αρχή των κοινών αλλά διαφοροποιημένων ευθυνών· τονίζει ότι από αυτές τις προσπάθειες δεν θα πρέπει να εξαιρούνται τα φθοριούχα αέρια θερμοκηπίου, δεδομένου ότι τα αέρια αυτά διαδραματίζουν βασικό ρόλο στην κλιματική αλλαγή του πλανήτη, καθώς και ότι στη Διάσκεψη του Παρισιού πρέπει να επιτευχθεί νομικά δεσμευτική συμφωνία που θα ισχύει για όλες τις χώρες· υπογραμμίζει την ανάγκη για επαρκή, σταθερή και προβλέψιμη χρηματοδότηση για το κλίμα και για επαρκή εξισορρόπηση μεταξύ προσαρμογής και μετριασμού·

13. τονίζει ότι, προκειμένου να μειωθούν οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στις αναπτυσσόμενες χώρες, είναι αναγκαίο να τεθούν σε εφαρμογή μηχανισμοί οι οποίοι θα αυξάνουν τη χρήση ανανεώσιμων και αποδοτικών πηγών ενέργειας· ενθαρρύνει τις αναπτυσσόμενες χώρες να επενδύσουν στην μικρής κλίμακας αποκεντρωμένη παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας, εκτός δικτύου· ζητεί από την ΕΕ να αυξήσει τη στήριξή της όσον αφορά την παραγωγή αυτή και την ενεργειακή απόδοση, καθώς και τη βιώσιμη αλιεία και γεωργία, εστιάζοντας στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις μικρής κλίμακας, στη διαφοροποίηση των καλλιεργειών, στην αγροδασοκομία και τις αγροοικολογικές πρακτικές, καθώς και στην παροχή βοήθειας για κατάρτιση στις αγροτικές περιοχές· είναι πεπεισμένο ότι η ανάληψη δράσης σε όλους αυτούς τους τομείς μπορεί να συμβάλει σημαντικά στον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής και στην προσαρμογή σε αυτή, καθώς και στη μείωση του κινδύνου καταστροφών·

14. διαβεβαιώνει ότι η αποτελεσματική αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής πρέπει να αποτελέσει στρατηγική προτεραιότητα για την ΕΕ και άλλους παράγοντες της διεθνούς σκηνής, και ότι για τον σκοπό αυτό απαιτείται η δράση για το κλίμα να ενσωματωθεί σε όλες τις σχετικές πολιτικές και να ληφθεί μέριμνα ώστε να εξασφαλιστεί η συνοχή των πολιτικών αυτών· θεωρεί ότι είναι σημαντικό η ΕΕ να προωθεί αναπτυξιακά μέτρα χαμηλών ανθρακούχων εκπομπών σε όλους τους σχετικούς τομείς και κλάδους και καλεί την ΕΕ να προτείνει πρότυπα βιώσιμης παραγωγής και κατανάλωσης, καθώς και να διευκρινίσει τους τρόπους με τους οποίους προτίθεται να μειώσει την κατανάλωση και να αποσυνδέσει την οικονομική δραστηριότητα από την υποβάθμιση του περιβάλλοντος· ζητεί από την ΕΕ να αναλάβει ηγετικό ρόλο στη διάσκεψη του Παρισιού, πιέζοντας ώστε να αναληφθούν συγκεκριμένα μέτρα για την επίτευξη του στόχου των 2 ºC·

15. εφιστά την προσοχή στη ζωτική σημασία της διάταξης σχετικά με τη χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού· επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την ΕΕ και τις αναπτυγμένες χώρες να τιμήσουν τη δέσμευσή τους για παροχή πρόσθετης χρηματοδότησης για το κλίμα, προερχόμενης από δημόσιες και ιδιωτικές διμερείς και πολυμερείς πηγές, ύψους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ετησίως έως το 2020· τονίζει ότι προκειμένου να τηρηθεί η αρχή της προσθετικότητας θα πρέπει η επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια (ΕΑΒ) να αυξάνεται τουλάχιστον με τον ίδιο ρυθμό που αυξάνεται η χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής· αναγνωρίζει τον ρόλο της ιδιωτικής χρηματοδότησης της κλιματικής αλλαγής, η οποία, ωστόσο, δεν θα πρέπει να αντικαθιστά τη δημόσια χρηματοδότηση αλλά να τη συμπληρώνει, και επισημαίνει την ανάγκη για διαφάνεια στην υποβολή στοιχείων και για λογοδοσία, καθώς και για κοινωνικές και περιβαλλοντικές εγγυήσεις·

16. υποστηρίζει τη χρήση καινοτόμων πηγών χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, καθώς και του συστήματος εμπορίας των δικαιωμάτων εκπομπής αερίων· ζητεί να αναληφθεί συλλογική δέσμευση στο πλαίσιο της συμφωνίας του Παρισιού προκειμένου να καθοριστούν χρονοδιαγράμματα για την σταδιακή κατάργηση των επιδοτήσεων στα ορυκτά καύσιμα·

17. καλεί την ΕΕ και τις ανεπτυγμένες χώρες να αυξήσουν τη χρηματοδότησή τους για τον μετριασμό, την προσαρμογή, την ανάπτυξη και μεταφορά τεχνολογίας και την ανάπτυξη ικανοτήτων στις αναπτυσσόμενες χώρες· επαναλαμβάνει την έκκλησή του προς την ΕΕ και τις άλλες αναπτυγμένες χώρες να τιμήσουν τη συλλογική δέσμευσή τους για παροχή νέας και πρόσθετης χρηματοδότησης για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής – από δημόσιες και ιδιωτικές διμερείς και πολυμερείς πηγές – ύψους 100 δισεκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ έως το 2020· για τον σκοπό αυτό, καλεί την ΕΕ να αυξήσει τη χρηματοδοτική στήριξη υπέρ της λήψης μέτρων για το κλίμα στις αναπτυσσόμενες χώρες μέσω της χρήσης νέων πηγών χρηματοδότησης, όπως τα έσοδα από πλειστηριασμούς στο πλαίσιο του ΣΕΔΕ, ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών και τα τέλη επί των εκπομπών ορυκτών καυσίμων που προέρχονται από τη διεθνή αεροπλοΐα και τις θαλάσσιες μεταφορές· τονίζει ότι απαιτείται χωριστό λογιστικό σύστημα για τη χρηματοδότηση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής ώστε να παρακολουθείται η προσθετικότητα των χρηματοδοτικών δεσμεύσεων· τονίζει ότι ο ενστερνισμός των στόχων για το κλίμα από τις χώρες και η ενσωμάτωσή τους στις εθνικές αναπτυξιακές στρατηγικές είναι βασικές προϋποθέσεις για την αποτελεσματική χρήση της χρηματοδότησης, η οποία θα συνδέεται με την ενεργειακή απόδοση και τη χρήση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας· προτρέπει την ΕΕ να εξασφαλίσει τα κατάλληλα μέσα ώστε να αναλάβει ηγετικό ρόλο στο πλαίσιο αυτό·

18. υποστηρίζει έναν παγκόσμιο χρηματοδοτικό στόχο μετριασμού και προσαρμογής, ο οποίος θα βασίζεται σε εθνικά περιφερειακά σχέδια προσαρμογής, ώστε να συμβάλει στη γεφύρωση των διαφορών στην αποδοτικότητα και να διασφαλίσει μια στρατηγική για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών, όπως ορίζεται στο πλαίσιο του Sendai για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών·

19. τονίζει ότι, σύμφωνα με την αρχή της συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής, πρέπει να αρθούν τα δημόσια κίνητρα για την παραγωγή βιοκαυσίμων που βασίζονται σε καλλιέργειες (όπως ο δεσμευτικός στόχος της ΕΕ της τάξης του 10% για την ανανεώσιμη ενέργεια στις μεταφορές ή οι επιδοτήσεις), διότι τέτοιου είδους μέτρα μπορούν να αποτελέσουν κίνητρο για την αποψίλωση των δασών, στην οποία οφείλεται ήδη το 20% των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, για άλλες αλλαγές της χρήσης της γης και για την αρπαγή γαιών, ενώ παράλληλα επηρεάζουν το δικαίωμα τρίτων χωρών στην τροφή·

20. θεωρεί σημαντικό να διασφαλιστεί ότι το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα (GCF) θα λειτουργεί ως όργανο το οποίο θέτει σε προτεραιότητα τις ανάγκες ανθρώπων που πλήττονται από την κλιματική αλλαγή στις αναπτυσσόμενες χώρες, ενεργώντας αυστηρά με γνώμονα το δημόσιο συμφέρον και συνεργαζόμενο με ιδιωτικές εταιρείες και χρηματοδότες μόνο εφόσον είναι σε θέση να διασφαλίσουν τη συμμόρφωσή τους με υψηλά περιβαλλοντικά και κοινωνικά πρότυπα, καθώς και με τα πρότυπα για τα ανθρώπινα δικαιώματα, εφαρμόζοντας αυστηρές και διαφανείς διαδικασίες, και απαγορεύοντας τη συνεργασία με φορείς του ιδιωτικού τομέα που εμπλέκονται σε νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες, σε φοροδιαφυγή και φοροαποφυγή, σε απάτη και διαφθορά·

21. ζητεί από τις μεγάλες ανεπτυγμένες οικονομίες να αξιοποιήσουν τις υπάρχουσες προηγμένες υποδομές τους με στόχο την προώθηση, ενίσχυση και ανάπτυξη της βιώσιμης ανάπτυξης και να υποστηρίξουν με προσήλωση τις αναπτυσσόμενες χώρες ώστε να οικοδομήσουν τις δικές τους ικανότητες, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι θα επιτευχθεί μελλοντική οικονομική ανάπτυξη σε όλα τα μέρη του κόσμου χωρίς επιπλέον επιβάρυνση του περιβάλλοντος·

22. τονίζει τη σπουδαιότητα του ρόλου που θα πρέπει να διαδραματίσει η αναπτυξιακή κοινότητα, ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και η Επιτροπή Αναπτυξιακής Βοήθειας (ΕΑΒ) του ΟΟΣΑ, μέσω της στενής συνεργασίας τους με τους ενδιαφερόμενους φορείς και τους σχετικούς οργανισμούς, προκειμένου να αξιολογηθούν και να αμβλυνθούν οι σοβαρότερες επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στους ανθρώπους, οι οποίες αναμένεται να είναι σοβαρές, ακόμη και εάν η αύξηση της θερμοκρασίας δεν υπερβεί τους 2 °C·

23. αναγνωρίζει τις επιπτώσεις που έχουν οι πηγές τροφίμων με υψηλές εκπομπές άνθρακα και οι σχετικές γεωργικές εκπομπές, όπως το μεθάνιο και το υποξείδιο του αζώτου, και προτείνει να ληφθούν μέτρα για να την αντιμετώπισή τους· ζητεί επίσης να ληφθούν μέτρα για να αντιμετωπιστεί η αποψίλωση των δασών, η οποία οφείλεται στην αλλαγή χρήσης της γης για την παραγωγή ζωοτροφής και για βοσκοτόπια, προκειμένου να αποφεύγονται οι εκπομπές που σχετίζονται με τις αγορές πηγών τροφίμων· ζητεί να ληφθούν μέτρα προκειμένου να ευαισθητοποιηθούν οι πολίτες σχετικά με τον υψηλό αντίκτυπο που έχουν οι μέθοδοι παραγωγής τροφίμων στο κλίμα και προκειμένου στηριχθούν οι επιχειρήσεις και οι πολίτες ώστε να αλλάξουν συμπεριφορά· θεωρεί ότι ορισμένα επιμέρους μέτρα, μεταξύ των οποίων ορισμένα μέτρα για τον περιορισμό της σπατάλης τροφίμων, θα πρέπει να αποτελέσουν μέρος των εθνικών σχεδίων μετριασμού, ιδίως σε χώρες με επίπεδα κατανάλωσης άνω του μέσου όρου·

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	3.9.2015
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	19 0 2
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Beatriz Becerra Basterrechea, Ignazio Corrao, Doru-Claudian Frunzulică, Charles Goerens, Maria Heubuch, Linda McAvan, Norbert Neuser, Lola Sánchez Caldentey, Elly Schlein, György Schöpflin, Pedro Silva Pereira, Davor Ivo Stier, Rainer Wieland, Anna Záborská, Στέλιος Κούλογλου
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Seb Dance, Brian Hayes
Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Soledad Cabezón Ruiz, Constance Le Grip, Ivana Maletić, Jutta Steinruck, Axel Voss

ΓΝΩΜΟΔΟΤΗΣΗ της Επιτροπής Μεταφορών και Τουρισμού (16.7.2015)

προς την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων

σχετικά με Το πρωτόκολλο του Παρισιού: ένα σχέδιο στρατηγικής για την αντιμετώπιση της παγκόσμιας κλιματικής αλλαγής μετά το 2020
(2015/2112(INI))

Συντάκτης γνωμοδότησης: Bas Eickhout

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ

Η Επιτροπή Μεταφορών και Τουρισμού καλεί την Επιτροπή Περιβάλλοντος, Δημόσιας Υγείας και Ασφάλειας των Τροφίμων, που είναι αρμόδια επί της ουσίας, να συμπεριλάβει στην πρόταση ψηφίσματός της τις ακόλουθες προτάσεις:

1.  εκφράζει ικανοποίηση για την ανακοίνωση της Επιτροπής και τους στόχους της συμβολής της ΕΕ στη Διάσκεψη COP21 για το κλίμα, η οποία θα διεξαχθεί στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 2015· τονίζει την ανάγκη ενίσχυσης της προβολής του τομέα των μεταφορών, τόσο από την Επιτροπή όσο και από τα κράτη μέλη, σε όλη τη Διάσκεψη, με αναφορά, μεταξύ άλλων, σε πρωτοβουλίες όπως η Ατζέντα Λύσεων, αλλά και ανάληψης ενός ηγετικού ρόλου στην προσπάθεια να επιτευχθεί μια διαφανής και δεσμευτική διεθνής συμφωνία, όπου θα αναγνωρίζεται και ο ρόλος των μη κρατικών παραγόντων· καλεί την Επιτροπή να υποστηρίξει ενεργά τις πρωτοβουλίες στον τομέα της βιώσιμης αστικής κινητικότητας και των μέσων μαζικής μεταφοράς, στο πλαίσιο της Διάσκεψης·

2.  καλεί την Επιτροπή να προσφέρει την υποστήριξη και την τεχνογνωσία της στα συμβαλλόμενα μέρη της Διάσκεψης COP21 ώστε να προβούν στις εθνικές συνεισφορές τους, εντείνοντας παράλληλα την ευαισθητοποίηση όσον αφορά τον ρόλο του τομέα των μεταφορών στην υιοθέτηση ολοκληρωμένων στρατηγικών για τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου·

3.  αναγνωρίζει ότι ο Διεθνής Οργανισμός Πολιτικής Αεροπορίας (ICAO) έχει δεσμευθεί για την ανάπτυξη ενός παγκόσμιου μηχανισμού, βασιζόμενου στην αγορά, για τη μείωση των εκπομπών από τις αερομεταφορές· εκφράζει, ωστόσο, τη λύπη του για την έλλειψη προόδου και φιλοδοξίας μέχρι τώρα· εφιστά την προσοχή στο γεγονός ότι οι διεθνώς αποδεκτοί κανόνες στο πλαίσιο της ICAO και του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO) είναι απαραίτητοι προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι των εκπομπών CO₂ από τις θαλάσσιες και αεροπορικές μεταφορές· καλεί, συνεπώς, όλα τα μέρη να δεσμευτούν για ένα αποτελεσματικό και διαρθρωτικό μέσο και μέτρα που να εγγυώνται τη μείωση των εκπομπών CO₂ στην αεροπορία· καλεί τον ΙΜΟ να επιταχύνει τις ενέργειές του προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία για την αποτελεσματική ρύθμιση και μείωση των εκπομπών από τη διεθνή ναυτιλία, μέχρι τα τέλη του 2016·

4.  ζητεί να ενσωματωθούν στο Πρωτόκολλο του Παρισιού παγκόσμιοι στόχοι μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου που θα είναι συμβατοί με έναν παγκόσμιο προϋπολογισμό άνθρακα, στην κατεύθυνση του στόχου των 2 βαθμών Κελσίου, για τις διεθνείς αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές, και καλεί όλα τα μέρη, περιλαμβανομένων της Επιτροπής και των κρατών μελών, να δεσμευτούν, κατά απόλυτη προτεραιότητα, στο πλαίσιο του Πρωτοκόλλου του Παρισιού, σε παγκόσμιους και ποσοτικοποιημένους στόχους μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου, και να συνεργαστούν μέσω του ICAO και του IMO για να επέλθει, μέχρι τα τέλη του 2016, συμφωνία σχετικά με ένα αξιόπιστο μέσο το οποίο θα μπορεί να συμβάλει στην επίτευξη των αναγκαίων μειώσεων· υπογραμμίζει τη σημασία της συνεκτίμησης της ιδιαίτερης κατάστασης των νησιωτικών και εξόχως απομακρυσμένων περιφερειών, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι οι περιβαλλοντικές επιδόσεις δεν επηρεάζουν την κινητικότητα και τη δυνατότητα πρόσβασης, ιδίως σε αυτές τις περιοχές·

5.  αναγνωρίζει ότι, σύμφωνα με την 5η έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή, ο συνολικός προϋπολογισμός άνθρακα που θα μπορούσε να περιορίσει την αύξηση της θερμοκρασίας κάτω από τους 2°C, απαιτεί οι παγκόσμιες αθροιστικές εκπομπές CO₂ μεταξύ 2011 και 2100 να παραμείνουν κάτω από τους 1.010 Gtons·

6.  πιστεύει ότι χωρίς μεγαλύτερη εστίαση στη μείωση των εκπομπών από τον τομέα των μεταφορών, οι συνολικοί στόχοι για το κλίμα θα είναι αδύνατο να επιτευχθούν, καθώς οι μεταφορές είναι ο μοναδικός τομέας όπου οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου συνεχίζουν να αυξάνονται (κατά 30% τα τελευταία 25 έτη)· τονίζει ότι μόνο οι δεσμευτικοί στόχοι μείωσης των αερίων του θερμοκηπίου, μαζί με την πλήρη ενσωμάτωση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στην αγορά, μια τεχνολογικά ουδέτερη προσέγγιση για απεξάρτηση από τον άνθρακα και με μια πιο ολοκληρωμένη πολιτική μεταφορών και επενδύσεων που θα ενσωματώνει πολιτικές αλλαγής του τρόπου εκτέλεσης των μεταφορών, σε συνδυασμό με την τεχνολογική πρόοδο, καθώς και η αποφυγή των μεταφορών (π.χ. μέσω βιώσιμων τρόπων διοικητικής μέριμνας, έξυπνης χωροταξίας και ολοκληρωμένης διαχείρισης της κινητικότητας) θα μπορέσουν να επιτύχουν τους στόχους αυτούς·

7.  επισημαίνει ότι το 94 % των μεταφορών - κυρίως οι οδικές, αεροπορικές και θαλάσσιες μεταφορές - εξαρτώνται από τα ορυκτά καύσιμα και ότι, ως εκ τούτου, απαιτείται επειγόντως η λήψη μέτρων για την επιτάχυνση της προόδου προς την ταχεία επίτευξη των στόχων της Λευκής Βίβλου μέχρι το 2030, όσον αφορά τα ανανεώσιμα καύσιμα, τον ηλεκτρισμό και τις εναλλακτικές λύσεις χαμηλής περιεκτικότητας σε άνθρακα· είναι της γνώμης ότι η βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των μεταφορών θα πρέπει να αποτελέσει μία από τις κορυφαίες προτεραιότητες της ευρωπαϊκής πολιτικής μεταφορών· τονίζει την ανάγκη να αναπτυχθούν έντονα οι δίαυλοι διανομής των νέων βιώσιμων και χωρίς εκπομπές πηγών ενέργειας για να υποστηριχθεί η φιλόδοξη στροφή προς πιο βιώσιμες πηγές ενέργειας και να μειωθεί η εξάρτηση από τα ορυκτά καύσιμα και την εισαγόμενη ενέργεια·

8.  τονίζει ότι περισσότερο από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού ζει σήμερα σε πόλεις και οι αστικές συγκοινωνίες συμβάλλουν σημαντικά στις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τον τομέα των μεταφορών· καλεί, συνεπώς, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να ενισχύσουν ενεργά την ευαισθητοποίηση σχετικά με τον ρόλο της βιώσιμης αστικής κινητικότητας για την εκπλήρωση των δεσμεύσεων για μετριασμό· τονίζει επίσης ότι η υπεύθυνη χρήση και πολεοδόμηση της γης και οι βιώσιμες λύσεις στις μεταφορές σε αστικές περιοχές συμβάλλουν αποτελεσματικά στον στόχο της μείωσης των εκπομπών CO₂ · καλεί την Επιτροπή να λάβει τα αναγκαία μέτρα για να προωθήσει ενεργά τις δημόσιες μεταφορές, τις από κοινού λύσεις κινητικότητας και το βάδισμα και την ποδηλασία, ιδίως σε πυκνοκατοικημένες περιοχές, και να υποβάλει προτάσεις για τη βελτίωση της νομοθεσίας της ΕΕ, αν χρειαστεί, για την προώθηση των συνδυασμένων μεταφορών και νέων υπηρεσιών κινητικότητας και εφοδιαστικής·

9.  τονίζει ότι ένα καλό ενεργειακό μείγμα είναι απαραίτητο στον τομέα των μεταφορών και μπορεί να επιτευχθεί με την προώθηση εναλλακτικών οχημάτων που κινούνται με φυσικό αέριο και βιοαέριο και με πολιτικές για την προώθηση βιώσιμων μεταφορικών μέσων, μεταξύ άλλων μέσω του εξηλεκτρισμού των μεταφορών, και για τη χρήση ευφυών συστημάτων μεταφορών· τονίζει την ανάγκη να δοθεί έμφαση στους σιδηροδρόμους, το τραμ, τα ηλεκτροκίνητα λεωφορεία, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα και τα ηλεκτρικά ποδήλατα, να συνεκτιμηθεί η προοπτική του συνολικού κύκλου ζωής και να τεθεί ως στόχος η πλήρης εκμετάλλευση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας· ενθαρρύνει θερμά τις τοπικές αρχές δημοσίων συγκοινωνιών και τις εταιρείες μεταφορών να καταστούν πρωτοπόροι στη χρήση οχημάτων και τεχνολογιών χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα·

10. τονίζει την ανάγκη για σταδιακή εσωτερίκευση των κλιματικών επιπτώσεων από τις μεταφορές, στο πλαίσιο μιας συνολικής δέσμης μέτρων για τη «δίκαιη διαμόρφωση των τιμών» στον τομέα αυτόν και για την καθιέρωση θεμιτού ανταγωνισμού μεταξύ των διαφόρων μεταφορικών μέσων· καλεί την Επιτροπή να διασφαλίσει τα κατάλληλα χρηματοδοτικά μέσα της ΕΕ και την κατάλληλη χρηματοδότηση των επενδύσεων, περιλαμβανομένων των πόρων για το κλίμα, ιδίως σε εκείνα τα έργα στον τομέα των μεταφορών που θα έχουν θετικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο, χωρίς να αποκλείεται κανένα μεταφορικό μέσο και, ιδίως, να ενθαρρυνθεί η ανάπτυξη σχεδίων βιώσιμης αστικής κινητικότητας· ζητεί, ως εκ τούτου, να υπάρξει συνδυασμός διαφόρων μέσων, συμπεριλαμβανομένων των μέτρων για ενσωμάτωση των αρνητικών εξωτερικών παραγόντων και με τη συμμετοχή της χρηματοδότησης για την έρευνα και την ανάπτυξη, καθώς και έργα επίδειξης τεχνολογιών καθαρών μεταφορών μεγάλης κλίμακας, και τη θέσπιση κινήτρων, ώστε να υιοθετηθούν οι τεχνολογίες αυτές·

11. επισημαίνει ότι τόσο οι βραχυπρόθεσμες όσο και οι μακροπρόθεσμες στρατηγικές μετριασμού στις μεταφορές είναι απαραίτητες, προκειμένου να υλοποιηθούν οι φιλοδοξίες για μεγάλη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου·

12. επισημαίνει ότι, για τον μετριασμό και την προσαρμογή στην αλλαγή του κλίματος θα πρέπει να εξεταστεί και η χρήση των διαστημικών μέσων κατά την εφαρμογή των μέτρων, ιδίως μέσω της παρακολούθησης και εποπτείας των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου· καλεί την Επιτροπή να συμβάλει ενεργά σε ένα παγκόσμιο σύστημα παρακολούθησης των εκπομπών CO₂ και CH₄· καλεί την Επιτροπή να προωθήσει τις προσπάθειες για την ανάπτυξη ενός ενωσιακού συστήματος μέτρησης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, με αυτόνομο και μη εξαρτώμενο τρόπο, χρησιμοποιώντας και διευρύνοντας τις αποστολές του προγράμματος Copernicus·

13. τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να διαδραματίσει τον ηγετικό ρόλο της με υπευθυνότητα και αναγνωρίζει ότι εάν η φιλοδοξία και οι στόχοι της δεν γίνονται αποδεκτά σε άλλες περιοχές του κόσμου, η ανταγωνιστικότητα της ΕΕ θα μπορούσε να παρεμποδιστεί.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	14.7.2015
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	40 4 2
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Daniela Aiuto, Lucy Anderson, Marie-Christine Arnautu, Georges Bach, Izaskun Bilbao Barandica, Deirdre Clune, Michael Cramer, Luis de Grandes Pascual, Andor Deli, Isabella De Monte, Ismail Ertug, Jacqueline Foster, Dieter-Lebrecht Koch, Στέλιος Κούλογλου, Merja Kyllönen, Μιλτιάδης Κύρκος, Bogusław Liberadzki, Marian-Jean Marinescu, Georg Mayer, Gesine Meissner, Cláudia Monteiro de Aguiar, Jens Nilsson, Markus Pieper, Salvatore Domenico Pogliese, Gabriele Preuß, Christine Revault D’Allonnes Bonnefoy, Dominique Riquet, Massimiliano Salini, David-Maria Sassoli, Claudia Schmidt, Claudia Tapardel, Keith Taylor, Pavel Telička, István Ujhelyi, Peter van Dalen, Wim van de Camp, Janusz Zemke, Roberts Zīle, Kosma Złotowski, Elżbieta Katarzyna Łukacijewska
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Ivo Belet, Bas Eickhout, Theresa Griffin, Ruža Tomašić, Henna Virkkunen
Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	James Carver

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	23.9.2015
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	55 5 8
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Marco Affronte, Margrete Auken, Pilar Ayuso, Zoltán Balczó, Ivo Belet, Simona Bonafè, Lynn Boylan, Cristian-Silviu Buşoi, Miriam Dalli, Seb Dance, Angélique Delahaye, Jørn Dohrmann, Ian Duncan, Stefan Eck, Bas Eickhout, Eleonora Evi, José Inácio Faria, Karl-Heinz Florenz, Francesc Gambús, Elisabetta Gardini, Jens Gieseke, Julie Girling, Matthias Groote, Françoise Grossetête, Andrzej Grzyb, Jytte Guteland, György Hölvényi, Anneli Jäätteenmäki, Jean-François Jalkh, Benedek Jávor, Karin Kadenbach, Kateřina Konečná, Giovanni La Via, Peter Liese, Norbert Lins, Valentinas Mazuronis, Susanne Melior, Miroslav Mikolášik, Gilles Pargneaux, Piernicola Pedicini, Pavel Poc, Frédérique Ries, Michèle Rivasi, Daciana Octavia Sârbu, Annie Schreijer-Pierik, Renate Sommer, Tibor Szanyi, Estefanía Torres Martínez, Nils Torvalds, Дамиано Дзофоли
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Guillaume Balas, Paul Brannen, Renata Briano, Mireille D’Ornano, Albert Deß, Herbert Dorfmann, Ismail Ertug, Martin Häusling, Gesine Meissner, Anne-Marie Mineur, Ulrike Müller, James Nicholson, Marijana Petir, Bolesław G. Piecha, Gabriele Preuß, Jadwiga Wiśniewska, Γιώργος Γραμματικάκης, Николай Бареков