ΕΚΘΕΣΗ σχετικά με την εφαρμογή της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας (σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας)

3.11.2016 - (2016/2067(INI))

Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων
Εισηγητής: Ioan Mircea Paşcu

Τροπολογίες

Διαδικασία : 2016/2067(INI)

Διαδρομή στην ολομέλεια

Διαδρομή του εγγράφου :

A8-0317/2016

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A8-0317/2016

Συζήτηση :

PV 22/11/2016 - 12
CRE 22/11/2016 - 12

Ψηφοφορία :

PV 23/11/2016 - 10.5
CRE 23/11/2016 - 10.5
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P8_TA(2016)0440

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ
ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ
ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

ΠΡΟΤΑΣΗ ΨΗΦΙΣΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟΥ ΚΟΙΝΟΒΟΥΛΙΟΥ

σχετικά με την εφαρμογή της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας (σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας)

(2016/2067(INI))

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

– έχοντας υπόψη την εφαρμογή της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας (σύμφωνα με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας),

– έχοντας υπόψη το άρθρο 42 παράγραφος 6 και το άρθρο 46 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τη δημιουργία μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας,

– έχοντας υπόψη την ετήσια έκθεση της Αντιπροέδρου της Επιτροπής/Ύπατης Εκπροσώπου της Ένωσης για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας (ΑE/ΥΕ) προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας (ΚΠΠΑ) (13026/2016), ειδικότερα τα μέρη που αφορούν την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας (ΚΠΑΑ),

– έχοντας υπόψη τα άρθρα 2 και 3 και τον Τίτλο V της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση (ΣΕΕ) και ιδίως τα άρθρα 21, 36, 42(2), 42(3) και 42(7) αυτού,

– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας, της 25ης Νοεμβρίου 2013, της 18ης Νοεμβρίου 2014, της 18ης Μαΐου 2015 και της 27ης Ιουνίου 2016,

– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 20ής Δεκεμβρίου 2013 και της 26ης Ιουνίου 2015,

– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματά του της 21ης Μαΐου 2015 σχετικά με την εφαρμογή της κοινής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας[1], της 21ης Μαΐου 2015 σχετικά με τον αντίκτυπο των εξελίξεων στις ευρωπαϊκές αμυντικές αγορές για τις ικανότητες ασφάλειας και άμυνας στην Ευρώπη[2], της 11ης Ιουνίου 2015 σχετικά με τη στρατηγική στρατιωτική κατάσταση στη λεκάνη της Μαύρης Θάλασσας έπειτα από την παράνομη προσάρτηση της Κριμαίας από τη Ρωσία[3], της 13ης Απριλίου 2016 σχετικά με την ΕΕ σε ένα μεταλλασσόμενο παγκόσμιο περιβάλλον - ένας πιο συνδεδεμένος, αμφιλεγόμενος και σύνθετος κόσμος[4], και της 7ης Ιουνίου 2016 σχετικά με τις επιχειρήσεις υποστήριξης της ειρήνης - συνεργασία της ΕΕ με τον ΟΗΕ και την Αφρικανική Ένωση[5],

– έχοντας υπόψη το έγγραφο με τίτλο «Shared Vision, Common Action: A Stronger Europe – A Global Strategy for the European Union’s Foreign and Security Policy» (Κοινό όραμα, κοινή δράση: Μια ισχυρότερη Ευρώπη – Μια παγκόσμια στρατηγική για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης) που παρουσίασε η ΑΕ/ΥΕ Federica Mogherini στις 27 Ιουνίου 2016,

– έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση της Ύπατης Εκπροσώπου και της Επιτροπής, της 6ης Απριλίου 2016, για την αντιμετώπιση των υβριδικών απειλών (JOIN(2016)0018) και τα σχετικά συμπεράσματα του Συμβουλίου της 19ης Απριλίου 2016,

– έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση της Ύπατης Εκπροσώπου και της Επιτροπής της 28ης Απριλίου 2015 σχετικά με την ανάπτυξη ικανοτήτων για τη στήριξη της ασφάλειας και της ανάπτυξης (JOIN(2015)0017) και την πρόταση της Επιτροπής της 5ης Ιουλίου 2016 για έναν κανονισμό του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για την τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 230/2014 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2014, για τη θέσπιση μηχανισμού συμβολής στη σταθερότητα και στην ειρήνη (COM(2016)0447),

– έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση της Ύπατης Εκπροσώπου και της Επιτροπής, της 5ης Ιουλίου 2016, σχετικά με στοιχεία για μια στρατηγική της ΕΕ για τη στήριξη της μεταρρύθμισης στον τομέα της ασφάλειας (JOIN(2016)0031),

– έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Συμβουλίου σχετικά με την πλατφόρμα στήριξης αποστολών, της 18ης Απριλίου 2016,

– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 28ης Απριλίου 2015 με τίτλο «Το ευρωπαϊκό θεματολόγιο για την ασφάλεια» (COM(2015)0185),

– έχοντας υπόψη την «ανανεωμένη στρατηγική εσωτερικής ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης» για την περίοδο 2015-2020 και τα σχετικά συμπεράσματα του Συμβουλίου που εκδόθηκαν στις 15-16 Ιουνίου 2015,

– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 20ής Απριλίου 2016 με τίτλο «Υλοποίηση του Ευρωπαϊκού Θεματολογίου για την Ασφάλεια για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την οικοδόμηση μιας αποτελεσματικής και πραγματικής Ένωσης Ασφάλειας» (COM(2016)0230),

– έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση της Ύπατης Εκπροσώπου και της Επιτροπής, της 11ης Δεκεμβρίου 2013, σχετικά με την ολοκληρωμένη προσέγγιση της ΕΕ στις κρίσεις και τις εξωτερικές συγκρούσεις (JOIN(2013)0030) και τα σχετικά συμπεράσματα του Συμβουλίου της 12ης Μαΐου 2014,

– έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 22ας Νοεμβρίου 2012 σχετικά με την ασφάλεια και την άμυνα στον κυβερνοχώρο[6], έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής, της 7ης Φεβρουαρίου 2013, με θέμα «Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο: Για έναν ανοικτό, ασφαλή και προστατευμένο κυβερνοχώρο», έχοντας υπόψη το πλαίσιο πολιτικής του Συμβουλίου για την άμυνα στον κυβερνοχώρο, της 18ης Νοεμβρίου 2014,

– έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής της 5ης Ιουλίου 2016 με τίτλο «Ενίσχυση του συστήματος κυβερνοανθεκτικότητας της Ευρώπης και προώθηση ανταγωνιστικού και καινοτόμου κλάδου ασφάλειας στον κυβερνοχώρο» (COM(2016)0410),

– έχοντας υπόψη τον τεχνικό διακανονισμό μεταξύ της ομάδας του ΝΑΤΟ για την αντιμετώπιση συμβάντων στο σύστημα πληροφορικής (NCIRC) και της ομάδας αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών στα συστήματα πληροφορικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CERT-EU), ο οποίος υπογράφηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2016 με σκοπό να διευκολύνει την ανταλλαγή πληροφοριών για τα συμβάντα στον κυβερνοχώρο,

– έχοντας υπόψη την κοινή δήλωση ΕΕ-ΝΑΤΟ που υπογράφηκε στις 8 Ιουλίου 2016, στο πλαίσιο της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ το 2016 στη Βαρσοβία (κοινή δήλωση από τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τον Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και τον Γενικό Γραμματέα του Οργανισμού Βορειοατλαντικού Συμφώνου),

– έχοντας υπόψη το ανακοινωθέν της συνόδου κορυφής της Βαρσοβίας που εξέδωσαν οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων που συμμετείχαν στη συνεδρίαση του Βορειοατλαντικού Συμβουλίου στη Βαρσοβία, στις 8-9 Ιουλίου 2016,

– έχοντας υπόψη τα αποτελέσματα που παρουσιάζονται στο Ευρωβαρόμετρο 85.1 του Ιουνίου 2016,

– έχοντας υπόψη το άρθρο 132 παράγραφος 1 του Κανονισμού του,

– έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων (A8-0317/2016),

Το στρατηγικό πλαίσιο

1. επισημαίνει ότι το ευρωπαϊκό περιβάλλον ασφάλειας έχει επιδεινωθεί σημαντικά, έχοντας καταστεί πιο ρευστό, πιο περίπλοκο, πιο επικίνδυνο και λιγότερο προβλέψιμο· επισημαίνει ότι οι απειλές είναι και συμβατικές και υβριδικές, δημιουργούνται τόσο από κρατικούς όσο και από μη κρατικούς παράγοντες, προέρχονται από τον νότο και την ανατολή και επηρεάζουν τα κράτη μέλη με διαφορετικό τρόπο·

2. υπενθυμίζει ότι η ασφάλεια των κρατών μελών της ΕΕ είναι βαθιά διασυνδεδεμένη, και σημειώνει ότι αυτά αντιδρούν έναντι των κοινών απειλών και κινδύνων με ασυντόνιστο και αποσπασματικό τρόπο, καθιστώντας έτσι περίπλοκη και συχνά εμποδίζοντας μια περισσότερο κοινή προσέγγιση· τονίζει ότι αυτή η έλλειψη συντονισμού αποτελεί ένα από τα τρωτά σημεία στη δράση της Ένωσης· σημειώνει ότι η Ευρώπη δεν διαθέτει την ανθεκτικότητα για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις υβριδικές απειλές, οι οποίες συχνά έχουν μια διασυνοριακή διάσταση·

3. θεωρεί ότι η Ευρώπη είναι σήμερα υποχρεωμένη να αντιδράσει σε ένα τόξο ολοένα και πιο περίπλοκων κρίσεων: ξεκινά από τη Δυτική Αφρική, περνά από το Σαχέλ, το Κέρας της Αφρικής και τη Μέση Ανατολή, την Ανατολική Ουκρανία και φθάνει ως τον Καύκασο· θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να εντείνει τον διάλογο και τη συνεργασία με τις τρίτες χώρες της περιοχής, καθώς και τις περιφερειακές και υποπεριφερειακές οργανώσεις· τονίζει ότι η ΕΕ θα πρέπει να προετοιμαστεί να ασχοληθεί με διαρθρωτικές αλλαγές στο διεθνές πλαίσιο της ασφάλειας και με προκλήσεις όπως οι διακρατικές συγκρούσεις, η κατάρρευση κρατών και οι επιθέσεις στον κυβερνοχώρο, καθώς και με τις επιπτώσεις που έχει στην ασφάλεια η κλιματική αλλαγή·

4. σημειώνει με ανησυχία ότι η τρομοκρατία την οποία διεξάγουν ριζοσπαστικές ισλαμιστικές οργανώσεις και άτομα στοχοποιεί την Ευρώπη σε πρωτοφανή κλίμακα, ασκώντας πιέσεις στον ευρωπαϊκό τρόπο ζωής· υπογραμμίζει ότι, κατά συνέπεια, η ασφάλεια του ατόμου έχει αποκτήσει ύψιστη σημασία, παραμερίζοντας την παραδοσιακή διάκριση μεταξύ των εξωτερικών και των εσωτερικών της διαστάσεων·

5. καλεί την ΕΕ να προσαρμοστεί σε αυτές τις προκλήσεις του τομέα της ασφάλειας, ιδίως μέσω της πιο αποτελεσματικής χρήσης των υφιστάμενων εργαλείων της ΚΠΑΑ σε συνάρτηση με άλλα υφιστάμενα εξωτερικά και εσωτερικά μέσα· ζητεί καλύτερη συνεργασία και συντονισμό μεταξύ των κρατών μελών, ιδίως στον τομέα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας·

6. ζητεί μια ισχυρή πολιτική πρόληψης βασισμένη σε ολοκληρωμένα προγράμματα αποριζοσπαστικοποίησης· σημειώνει ότι είναι επίσης αναγκαίο να καταβληθούν μεγαλύτερες προσπάθειες για την καταπολέμηση της ριζοσπαστικοποίησης και της τρομοκρατικής προπαγάνδας, τόσο εντός της ΕΕ όσο και στις εξωτερικές σχέσεις της ΕΕ· καλεί την Επιτροπή να αναλάβει δράση για την αντιμετώπιση της ηλεκτρονικής διανομής εξτρεμιστικού περιεχομένου και για την προώθηση της ενεργότερης δικαστικής συνεργασίας μεταξύ των συστημάτων ποινικής δικαιοσύνης, περιλαμβανομένης της Eurojust, για την καταπολέμηση της ριζοσπαστικοποίησης και της τρομοκρατίας σε όλα τα κράτη μέλη·

7. σημειώνει ότι, για πρώτη φορά μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, άλλαξαν ευρωπαϊκά σύνορα με τη βία· υπογραμμίζει τον δυσμενή αντίκτυπο της στρατιωτικής κατοχής στην ασφάλεια της Ευρώπης συνολικά· επαναλαμβάνει ότι οποιαδήποτε αλλαγή συνόρων με τη βία στην Ουκρανία έρχεται σε αντίθεση με τις αρχές της Τελικής Πράξης του Ελσίνκι και του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών·

8. επισημαίνει ότι, σύμφωνα με την έρευνα του Ευρωβαρόμετρου 85.1 που δημοσιεύθηκε τον Ιούνιο του 2016, περίπου τα δύο τρίτα των πολιτών της ΕΕ επιθυμούν τη μεγαλύτερη συμμετοχή της ΕΕ σε θέματα που αφορούν την πολιτική ασφάλειας και άμυνας·

9. θεωρεί ότι μια πιο ενοποιημένη και, ως εκ τούτου, πιο αποτελεσματική ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας μπορεί να συμβάλει σε μεγάλο βαθμό στην άμβλυνση της έντασης των ενόπλων συγκρούσεων στο Ιράκ και τη Συρία, καθώς και στην εξάλειψη του αυτοαποκαλούμενου «Ισλαμικού Κράτους»·

Μια αναθεωρημένη και πιο ισχυρή ΚΠΑΑ

10. είναι βαθιά πεπεισμένο ότι χρειάζεται, ως εκ τούτου, μια ριζική και ουσιαστική αναθεώρηση της ΚΠΑΑ, προκειμένου να δοθεί στην ΕΕ και τα κράτη μέλη της η δυνατότητα να συμβάλουν αποφασιστικά για την ασφάλεια της Ένωσης στη διαχείριση διεθνών κρίσεων και στην εδραίωση της στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ· υπενθυμίζει ότι καμία χώρα δεν μπορεί να αντιμετωπίσει από μόνη της τις τρέχουσες προκλήσεις στον τομέα της ασφάλειας·

11. πιστεύει ότι μια επιτυχής αναθεώρηση της ΚΠΑΑ θα πρέπει να πραγματοποιηθεί με πλήρη συμμετοχή των κρατών μελών της ΕΕ στη διαδικασία ήδη από το ξεκίνημά της, ώστε να αποφευχθεί ο κίνδυνος αδιεξόδων στο μέλλον· τονίζει τα πρακτικά και οικονομικά οφέλη της περαιτέρω συνεργασίας για την ανάπτυξη των ευρωπαϊκών αμυντικών ικανοτήτων, και σημειώνει τις εν εξελίξει πρωτοβουλίες, οι οποίες θα πρέπει να ακολουθηθούν από συγκεκριμένα μέτρα κατά το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Άμυνας του Δεκεμβρίου· καλεί επίσης τα κράτη μέλη και την ΕΕ να επενδύσουν κατάλληλα στην ασφάλεια και την άμυνα·

12. τονίζει ότι η καθιέρωση μιας μόνιμης διαρθρωμένης συνεργασίας (άρθρο 42 παράγραφος 6 ΣΕΕ) θα επιτρέψει την ανάπτυξη μιας αυτοάμυνας ή μιας μόνιμης δομής αυτοάμυνας, η οποία μπορεί να ενισχύσει τις επιχειρήσεις διαχείρισης κρίσεων·

13. υπογραμμίζει ότι, εφόσον η Ευρώπη δεν έχει πλέον πλήρη έλεγχο του περιβάλλοντος ασφαλείας της και της επιλογής του χρόνου και του τόπου της δράσης, η ΕΕ, μέσω των αποστολών και επιχειρήσεων ΚΠΑΑ καθώς και άλλων σχετικών μέσων, θα πρέπει να είναι σε θέση να παρεμβαίνει σε όλο το φάσμα διαχείρισης των κρίσεων, συμπεριλαμβανομένης της πρόληψης και της επίλυσης κρίσεων, ενσωματώνοντας έτσι όλα τα στάδια του κύκλου των συγκρούσεων, καθώς και να συμμετέχει πλήρως στη διατήρηση της ασφάλειας της Ευρώπης και της διασφάλισης της κοινής ασφάλειας και άμυνας ολόκληρου του χώρου ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης· παροτρύνει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο να ξεκινήσει να εξελίσσει την κοινή πολιτική ασφάλειας και άμυνας σε μια κοινή άμυνα, όπως προβλέπεται στο άρθρο 42 παράγραφος 2 της ΣΕΕ· είναι της άποψης ότι ένας από τους σημαντικούς στόχους της ΚΠΑΑ θα πρέπει να είναι η ενίσχυση της ανθεκτικότητας της ΕΕ·

14. επιδοκιμάζει τον μελλοντικό χάρτη πορείας για την ΚΠΑΑ που θα παρουσιάσει η ΥΕ/ΑΠ με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα και βήματα· πιστεύει ότι ο εν λόγω χάρτης πορείας θα πρέπει να συμπληρώνει το σχέδιο δράσης για την ευρωπαϊκή άμυνα· υπογραμμίζει την ανάγκη ενίσχυσης της στρατιωτικής συνιστώσας της ΚΠΑΑ· υποστηρίζει σθεναρά ότι τα κράτη μέλη πρέπει να συντονίσουν τις επενδύσεις στην ασφάλεια και την άμυνα, καθώς και να αυξήσουν την οικονομική στήριξη για την έρευνα στον τομέα της άμυνας σε επίπεδο ΕΕ·

15. υπογραμμίζει, επίσης, ότι η ΚΠΑΑ θα πρέπει να βασιστεί σε μια ισχυρή αρχή περί συλλογικής άμυνας και σε μια αποτελεσματική χρηματοδότηση, και ότι θα πρέπει να εφαρμόζεται σε συντονισμό με τους διεθνείς οργανισμούς στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας, καθώς και σε πλήρη συμπληρωματικότητα με το ΝΑΤΟ· θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να ικανοποιήσουν τους περί ικανοτήτων στόχους του ΝΑΤΟ, οι οποίοι απαιτούν κατ’ ελάχιστον αμυντικές δαπάνες σε ποσοστό 2% του ΑΕγχΠ, όπως επαναβεβαιώθηκε κατά τις συνόδους κορυφής της Ουαλίας και της Βαρσοβίας·

16. υπενθυμίζει ότι οι συγκρούσεις και οι κρίσεις στην Ευρώπη και στη γύρω περιοχή λαμβάνουν χώρα τόσο σε φυσικό χώρο όσο και στον κυβερνοχώρο, και υπογραμμίζει ότι η ασφάλεια και η άμυνα στον κυβερνοχώρο πρέπει, συνεπώς, να ενταχθούν ως βασικά στοιχεία της ΚΠΑΑ, καθώς και να ενσωματωθούν σε όλες τις εσωτερικές και εξωτερικές πολιτικές της ΕΕ·

17. επιδοκιμάζει την παρουσίαση από την ΑΕ/ΥΕ της παγκόσμιας στρατηγικής για την εξωτερική πολιτική και την πολιτική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΠΣΕΕ) ως αναγκαία και θετική εξέλιξη για το θεσμικό πλαίσιο στο οποίο θα δράσουν και θα αναπτυχθούν η ΚΠΠΑ και η ΚΠΑΑ· εκφράζει λύπη για τη χαμηλή συμμετοχή των κρατών μελών στην προετοιμασία της ΠΣΕΕ·

18. τονίζει ότι απαιτείται ισχυρή δέσμευση, ανάληψη ευθύνης και στήριξη από την πλευρά των κρατών μελών και των εθνικών κοινοβουλίων, σε στενή συνεργασία με όλα τα αρμόδια όργανα της ΕΕ, για να εξασφαλιστεί η ταχεία και αποτελεσματική υλοποίηση του πολιτικού επιπέδου φιλοδοξίας, των προτεραιοτήτων και της συνολικής προσέγγισης της ΠΣΕΕ με τη μορφή Λευκής Βίβλου της ΕΕ για την Ασφάλεια και την Άμυνα· επιδοκιμάζει το συνεχιζόμενο έργο της ΥΕ/ΑΠ στη διαδικασία της υλοποίησης· υπογραμμίζει το γεγονός ότι πρέπει να διατεθούν οι κατάλληλοι πόροι για την υλοποίηση της ΠΣΕΕ και για μια αποτελεσματική και πιο ισχυρή ΚΠΑΑ·

19. θεωρεί ότι η ανάπτυξη μιας τομεακής στρατηγικής αποτελεί την απαραίτητη συνέχεια της ΠΣΕΕ – που πρέπει να συμφωνηθεί και να παρουσιαστεί από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο – η οποία θα πρέπει να προσδιορίσει περαιτέρω το πολιτικό και στρατιωτικό επίπεδο φιλοδοξίας, τα καθήκοντα, τις υποχρεώσεις και τις προτεραιότητες στο θέμα των ικανοτήτων· επαναλαμβάνει τις προηγούμενες εκκλήσεις του για κατάρτιση μιας Λευκής Βίβλου σχετικά με την ευρωπαϊκή άμυνα και ζητεί από το Συμβούλιο να προετοιμάσει αυτό το έγγραφο χωρίς καθυστέρηση· εκφράζει την ανησυχία ότι το προτεινόμενο σχέδιο υλοποίησης για την ασφάλεια και την άμυνα εξακολουθεί να απέχει πολύ από τις κοινοβουλευτικές προσδοκίες και τις προσδοκίες των πολιτών· επαναλαμβάνει το αδιαίρετο της ασφάλειας όλων των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

20. σημειώνει το Ευρωπαϊκό Σύμφωνο Ασφάλειας που προτείνεται από τους Υπουργούς Εξωτερικών της Γερμανίας και της Γαλλίας, και υποστηρίζει μεταξύ άλλων την ιδέα μιας κοινής ανάλυσης του στρατηγικού περιβάλλοντος της Ευρώπης, όπου η αξιολόγηση των απειλών θα αποτελεί περιοδική κοινή δραστηριότητα με αποτέλεσμα να επιτυγχάνεται σεβασμός για τις ανησυχίες της κάθε χώρας και στήριξη των κοινών ικανοτήτων και της κοινής δράσης· επιδοκιμάζει επίσης τις πρόσφατες πρωτοβουλίες άλλων κρατών μελών για την ανάπτυξη της ΚΠΑΑ· σημειώνει, ωστόσο, με λύπη την έλλειψη αυτο-αξιολόγησης της αδράνειας των κρατών μελών όσον αφορά την υλοποίηση προηγούμενων ευρωπαϊκών δεσμεύσεων στον τομέα της άμυνας·

21. παρατηρεί ότι, για τον σκοπό αυτόν, είναι αναγκαία η συνεργασία στο πλαίσιο παρόμοιων δραστηριοτήτων του ΝΑΤΟ· τονίζει ότι είναι απαραίτητη μια σοβαρή δέσμευση και η αυξημένη και αποτελεσματικότερη ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών·

22. επισημαίνει ότι, καθώς η εσωτερική και η εξωτερική ασφάλεια ενοποιούνται ολοένα και περισσότερο και η διάκριση μεταξύ φυσικού χώρου και κυβερνοχώρου καθίσταται ολοένα και πιο δύσκολη να οριστεί, η ενοποίηση των αντίστοιχων αποθεμάτων τους καθίσταται επίσης απαραίτητη, δίνοντας τη δυνατότητα στην ΕΕ να χρησιμοποιεί όλο το φάσμα των μέσων, έως το επίπεδο του άρθρου 42 παράγραφος 7 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση

Η ΚΠΑΑ και η ενοποιημένη προσέγγιση των κρίσεων

23. τονίζει ότι είναι σημαντικό να δημιουργηθεί ένα μόνιμο επιτελείο της ΕΕ για τις μη στρατιωτικές και τις στρατιωτικές αποστολές και επιχειρήσεις της ΚΠΑΑ, από το οποίο ένα ενοποιημένο επιχειρησιακό προσωπικό θα στηρίζει ολόκληρο τον κύκλο σχεδιασμού, από την αρχική πολιτική σύλληψη έως τα λεπτομερή σχέδια· τονίζει ότι το επιτελείο αυτό δεν θα είναι αντίγραφο των δομών του ΝΑΤΟ, αλλά αντίθετα θα αποτελεί την αναγκαία θεσμική ρύθμιση για την ενίσχυση του σχεδιασμού και των ικανοτήτων διεξαγωγής των αποστολών και των επιχειρήσεων της ΚΠΑΑ·

24. επισημαίνει τη συμβολή των αποστολών και των επιχειρήσεων ΚΠΑΑ στη διεθνή ειρήνη και σταθερότητα, μεταξύ άλλων όσον αφορά τη συνοριακή συνδρομή, την οικοδόμηση ικανοτήτων, τις αποστολές στρατιωτικής εκπαίδευσης και τις ναυτικές επιχειρήσεις·

25. θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι οι αποστολές και οι επιχειρήσεις της ΚΠΑΑ εξακολουθούν να πλήττονται από διαρθρωτικές αδυναμίες, οι οποίες θέτουν σε κίνδυνο την αποτελεσματικότητά τους· θεωρεί ότι αυτές θα πρέπει να αποτελούν ουσιαστικά εργαλεία και ότι θα μπορούσαν να ενταχθούν στην ΠΣΕΕ·

26. επισημαίνει, στο πλαίσιο αυτό, το επίπεδο πολιτικής φιλοδοξίας που ορίζει η ΠΣΕΕ για μια ενοποιημένη προσέγγιση των συγκρούσεων και των κρίσεων όσον αφορά την εμπλοκή της Ένωσης σε όλα τα στάδια του κύκλου της σύγκρουσης, μέσω πρόληψης, επίλυσης και σταθεροποίησης, καθώς και τη δέσμευση για αποφυγή πρόωρης απεμπλοκής· θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να στηρίξει με συνεκτικό τρόπο τα κράτη μέλη που συμμετέχουν στον συνασπισμό κατά του αυτοαποκαλούμενου Ισλαμικού Κράτους μέσω της δημιουργίας επιχείρησης της ΚΠΑΑ στο Ιράκ που θα εστιάζεται στην εκπαίδευση·

27. επικροτεί την ιδέα των «περιφερειοποιημένων» αποστολών της ΚΠΑΑ που βρίσκονται στην περιοχή του Σαχέλ, ιδίως διότι ανταποκρίνεται στην προθυμία των χωρών της υποπεριοχής για αυξημένη συνεργασία στον τομέα της ασφάλειας μέσω της πλατφόρμας G5 του Σαχέλ· είναι πεπεισμένο ότι αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει ευκαιρία για ενίσχυση της αποτελεσματικότητας και της συνάφειας των αποστολών της ΚΠΑΑ (EUCAP Sahel Mali και EUCAP Sahel Niger) που βρίσκονται στην περιοχή· πιστεύει σθεναρά ότι η έννοια της «περιφερειοποίησης» πρέπει να βασίζεται σε καλή γνώση του πεδίου, καθορισμένους στόχους και τα μέσα για την επίτευξή τους και δεν θα πρέπει να καθορίζεται μόνο από πολιτικές παραμέτρους·

28. υπογραμμίζει ότι όλες οι αποφάσεις του Συμβουλίου σχετικά με τις μελλοντικές αποστολές και επιχειρήσεις θα πρέπει να θέτουν ως προτεραιότητα την εμπλοκή σε συγκρούσεις που επηρεάζουν άμεσα την ασφάλεια της ΕΕ ή την ασφάλεια εταίρων και περιοχών όπου η ΕΕ διαδραματίζει ρόλο εγγυητή της ασφάλειας· θεωρεί ότι η απόφαση εμπλοκής θα πρέπει να βασίζεται σε μια κοινή ανάλυση και κατανόηση του στρατηγικού περιβάλλοντος και στα κοινά στρατηγικά συμφέροντα των κρατών μελών, συνεκτιμώντας τις δράσεις άλλων συμμάχων και οργανώσεων, όπως του ΟΗΕ και του ΝΑΤΟ· θεωρεί ότι οι αποστολές ανάπτυξης ικανοτήτων της ΚΠΑΑ πρέπει να συντονίζονται με τις ενέργειες της Επιτροπής όσον αφορά τη μεταρρύθμιση του τομέα της ασφάλειας και τον τομέα του κράτους δικαίου·

29. επιδοκιμάζει την πρόταση της Επιτροπής για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 230/2014 (για τη θέσπιση μηχανισμού συμβολής στη σταθερότητα και στην ειρήνη), ώστε να επεκταθεί η συνδρομή της Ένωσης στον εξοπλισμό στρατιωτικών παραγόντων σε χώρες εταίρους, θεωρώντας τούτο ως απαραίτητη συμβολή στην ανθεκτικότητά τους, κάτι που θα μειώσει τις πιθανότητές τους να καταστούν και πάλι πεδίο σύγκρουσης και άντρο δραστηριοτήτων εχθρικών προς την ΕΕ· τονίζει ότι τούτο θα πρέπει να γίνεται σε εξαιρετικές περιπτώσεις, όπως ορίζει το άρθρο 3α της προαναφερθείσας πρότασης για τροποποίηση του κανονισμού (ΕΕ) αριθ. 230/2014, ώστε να συμβάλλει στη βιώσιμη ανάπτυξη, την ορθή διακυβέρνηση και το κράτος δικαίου· στο πλαίσιο αυτό, ενθαρρύνει την ΕΥΕΔ και την Επιτροπή να επιταχύνουν την εφαρμογή της πρωτοβουλίας που αφορά την ανάπτυξη ικανοτήτων για τη στήριξη της ασφάλειας και της ανάπτυξης (CSBD) ώστε να βελτιωθεί η αποτελεσματικότητα και η βιωσιμότητα των αποστολών ΚΠΑΑ·

30. υπογραμμίζει ότι είναι επίσης αναγκαίο να προσδιοριστούν άλλα χρηματοδοτικά μέσα για να ενισχυθεί η οικοδόμηση ικανοτήτων των εταίρων στον τομέα της ασφάλειας και της άμυνας· καλεί την ΕΥΕΔ και την Επιτροπή να διασφαλίσουν πλήρη συνοχή και συντονισμό, ώστε να επιτυγχάνονται τα βέλτιστα αποτελέσματα και να αποφεύγονται επικαλύψεις στο πεδίο·

31. επισημαίνει, για τον σκοπό αυτό, ότι οι αποστολές Petersberg θα πρέπει να αναθεωρηθούν και ότι οι μάχιμες μονάδες θα πρέπει να καταστούν, το ταχύτερο δυνατόν, στρατιωτικό μέσο κατάλληλο προς χρήση, αυξάνοντας την ευελιξία τους και καθιστώντας πιο λειτουργική τη χρηματοδότησή τους· επισημαίνει ότι η έλλειψη εποικοδομητικής προσέγγισης μεταξύ των κρατών μελών εξακολουθεί να συνιστά πολιτικό και επιχειρησιακό πρόσκομμα στην ανάπτυξη μάχιμων μονάδων· προτρέπει το Συμβούλιο δρομολογήσει τη δημιουργία ταμείου εκκίνησης (που προβλέπεται στο άρθρο 41 παράγραφος 3 της ΣΕΕ) με στόχο την άμεση χρηματοδότηση των αρχικών φάσεων των στρατιωτικών επιχειρήσεων·

32. ζητεί μεγαλύτερη ευελιξία στους χρηματοδοτικούς κανόνες της ΕΕ, προκειμένου να στηριχθεί η ικανότητα απόκρισης σε κρίσεις και η εφαρμογή των ισχυουσών διατάξεων της Συνθήκης της Λισαβόνας· ζητεί να αναθεωρηθεί ο μηχανισμός Athena, ώστε να διευρυνθεί το πεδίο εφαρμογής του σε όλες τις σχετικές δαπάνες, αρχικά για τις επιχειρήσεις ταχείας αντίδρασης και για την ανάπτυξη των μάχιμων μονάδων της ΕΕ και έπειτα για όλες τις στρατιωτικές επιχειρήσεις·

Συνεργασία με το ΝΑΤΟ και άλλους εταίρους

33. υπενθυμίζει ότι το ΝΑΤΟ και η ΕΕ μοιράζονται τα ίδια στρατηγικά συμφέροντα και αντιμετωπίζουν τις ίδιες προκλήσεις στην ανατολή και στον νότο· επισημαίνει τη σημασία της ρήτρας αμοιβαίας άμυνας (άρθρο 42 παράγραφος 7) για τα κράτη μέλη της ΕΕ, είτε είναι μέλη του ΝΑΤΟ είτε όχι· επισημαίνει ότι η ΕΕ θα πρέπει να είναι σε θέση να προστατεύει, στον ίδιο βαθμό, χρησιμοποιώντας τα δικά της μέσα, τα μέλη της ΕΕ που δεν ανήκουν στο ΝΑΤΟ· επισημαίνει τον στόχο της ΠΣΕΕ για ένα κατάλληλο επίπεδο στρατηγικής αυτονομίας της ΕΕ, και υπογραμμίζει ότι οι δύο οργανισμοί πρέπει να διασφαλίσουν τη συμπληρωματικότητα των μέσων τους· θεωρεί ότι η «στρατηγική αυτονομία» της ΕΕ θα πρέπει να ενισχύσει την ικανότητα της Ευρώπης να προωθεί την ασφάλεια εντός και εκτός των συνόρων της, καθώς και να ενισχύσει την εταιρική σχέση με το ΝΑΤΟ και τις διατλαντικές σχέσεις·

34. θεωρεί ότι θεμέλιο μιας στενής και αποτελεσματικής συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ συνιστά η συμπληρωματικότητα και η συμβατότητα των αποστολών τους και, συνεπώς, των διαθέσιμων μέσων τους· τονίζει ότι οι σχέσεις μεταξύ των δύο οργανισμών θα πρέπει να συνεχίσουν να είναι συνεργατικές και μη ανταγωνιστικές· θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να ενθαρρύνει τα κράτη μέλη να ικανοποιήσουν τους περί ικανοτήτων στόχους που έχει θέσει το ΝΑΤΟ, οι οποίοι απαιτούν κατ’ ελάχιστον αμυντικές δαπάνες σε ποσοστό 2% του ΑΕγχΠ·

35. υπογραμμίζει ότι το ΝΑΤΟ είναι καλύτερα εξοπλισμένο για αποτροπή και άμυνα, και είναι έτοιμο να εφαρμόσει συλλογική άμυνα (άρθρο V της Συνθήκης της Ουάσινγκτον) σε περίπτωση επίθεσης ενάντια σε ένα από τα μέλη του, ενώ η ΚΠΑΑ εστιάζει επί του παρόντος στη διατήρηση της ειρήνης, την πρόληψη των συγκρούσεων και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας (άρθρο 42 της ΣΕΕ) και η ΕΕ διαθέτει πρόσθετα μέσα για να αντιμετωπίσει προκλήσεις για την εσωτερική ασφάλεια των κρατών μελών, περιλαμβανομένης της ανατροπής, οι οποίες δεν καλύπτονται από το άρθρο V· επαναλαμβάνει ότι η «ρήτρα αλληλεγγύης» του άρθρου 222 της ΣΛΕΕ αποσκοπεί στην προστασία των δημοκρατικών θεσμών και του άμαχου πληθυσμού σε περίπτωση τρομοκρατικής επίθεσης·

36. επιδοκιμάζει την πρόσφατη κοινή δήλωση που υπέγραψαν η ΕΕ και το ΝΑΤΟ στη Βαρσοβία και υποστηρίζει πλήρως τους τομείς συνεργασίας που αναφέρονται σε αυτήν· σημειώνει ότι η δήλωση περιγράφει εδραιωμένες άτυπες πρακτικές και δεν εξελίσσει τη συνεργασία ΕΕ-ΝΑΤΟ σε νέο επίπεδο· υπογραμμίζει την ανάγκη για ιδιαίτερη εμβάθυνση της συνεργασίας και περαιτέρω συμπλήρωση της οικοδόμησης ικανοτήτων όσον αφορά τις υβριδικές απειλές, τις απειλές στον κυβερνοχώρο και την έρευνα· επικροτεί τον διακηρυγμένο στόχο του Χάρτη Πορείας της Μπρατισλάβα να ξεκινήσει αμέσως η εφαρμογή της κοινής δήλωσης·

37. υποστηρίζει πλήρως την περαιτέρω ενίσχυση της συνεργασίας σε θέματα ασφάλειας και άμυνας με άλλους θεσμικούς εταίρους, μεταξύ άλλων με τον ΟΗΕ, την Αφρικανική Ένωση και τον ΟΑΣΕ, καθώς και στρατηγικούς εταίρους σε διμερές επίπεδο, ιδίως τις ΗΠΑ, σε τομείς όπως οι υβριδικές απειλές, η ασφάλεια στη θάλασσα, η ταχεία αντίδραση, η αντιτρομοκρατία και η ασφάλεια στον κυβερνοχώρο·

Ευρωπαϊκή αμυντική συνεργασία

38. θεωρεί ότι η ανάπτυξη μιας ισχυρής αμυντικής βιομηχανίας θα ενίσχυε τη στρατηγική αυτονομία και την τεχνολογική ανεξαρτησία της ΕΕ· είναι πεπεισμένο ότι, για να ενισχυθεί η ιδιότητα της ΕΕ ως παρόχου ασφάλειας στη γειτονία της Ευρώπης, χρειάζονται κατάλληλες και επαρκείς ικανότητες και μια ανταγωνιστική, αποτελεσματική και διαφανής αμυντική βιομηχανία που θα διασφαλίζει μια βιώσιμη αλυσίδα εφοδιασμού· επισημαίνει ότι ο ευρωπαϊκός αμυντικός τομέας χαρακτηρίζεται από κατακερματισμό και αλληλοεπικάλυψη, που πρέπει βαθμιαία να εξαλειφθούν μέσω μιας διαδικασίας που θα προσφέρει κίνητρα και ανταμοιβές σε όλες τις εθνικές συνιστώσες και θα λαμβάνει υπόψη τη μακροπρόθεσμη προοπτική μιας ενοποιημένης αγοράς στον τομέα της άμυνας·

39. εκφράζει λύπη για το γεγονός ότι το Πλαίσιο Πολιτικής για τη Συστηματική και Μακροπρόθεσμη Αμυντική Συνεργασία δεν έχει ακόμη εφαρμοστεί από τα κράτη μέλη με την αναγκαία δέσμευση και ότι η πρωτοβουλία συνένωσης και κοινής χρήσης δεν έχει οδηγήσει σε απτά αποτελέσματα· καλεί το Συμβούλιο να καθιερώσει τακτικές συζητήσεις για την άμυνα, σε διετή βάση, για να παράσχει στρατηγική καθοδήγηση και πολιτική ώθηση για την ΚΠΑΑ και την ευρωπαϊκή αμυντική συνεργασία·

40. υπογραμμίζει την ανάγκη περαιτέρω εμβάθυνσης της συνεργασίας για την άμυνα στον κυβερνοχώρο και διασφάλισης πλήρους κυβερνοανθεκτικότητας των αποστολών ΚΠΑΑ· ζητεί από το Συμβούλιο να εντάξει την άμυνα στον κυβερνοχώρο, ως αναπόσπαστο τμήμα, στις συζητήσεις του για την άμυνα· διαβλέπει τη σημαντική ανάγκη για εθνικές στρατηγικές σχετικά με την άμυνα στον κυβερνοχώρο· καλεί τα κράτη μέλη να αξιοποιήσουν πλήρως τα μέτρα οικοδόμησης ικανοτήτων στον κυβερνοχώρο στο πλαίσιο της αρμοδιότητας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (ΕΟΑ), καθώς και να αξιοποιήσουν το Συνεργατικό Κέντρο Αριστείας για την Άμυνα στον Κυβερνοχώρο (CCDCOE) του ΝΑΤΟ·

41. σημειώνει ότι όλα τα κράτη μέλη δυσκολεύονται να διατηρήσουν ένα πολύ ευρύ φάσμα πλήρως λειτουργικών αμυντικών ικανοτήτων, κυρίως εξαιτίας οικονομικών περιορισμών· ζητεί, επομένως, μεγαλύτερο συντονισμό και σαφέστερες επιλογές σχετικά με το ποιες ικανότητες θα πρέπει να διατηρηθούν, ώστε τα κράτη μέλη να μπορούν να εξειδικευθούν σε ορισμένες ικανότητες·

42. πιστεύει ότι η διαλειτουργικότητα αποτελεί βασικό στοιχείο για να καταστούν οι δυνάμεις των κρατών μελών πιο συμβατές και πιο ενοποιημένες· τονίζει, επομένως, ότι τα κράτη μέλη πρέπει να διερευνήσουν τη δυνατότητα συμβάσεων από κοινού όσον αφορά τους αμυντικούς πόρους· σημειώνει ότι ο προστατευτικός και κλειστός χαρακτήρας των αμυντικών αγορών της ΕΕ καθιστά δυσκολότερη αυτή τη δυνατότητα·

43. υπενθυμίζει ότι μια ισχυρή ευρωπαϊκή βιομηχανική και τεχνολογική βάση, η οποία περιλαμβάνει διευκολύνσεις για τις ΜΜΕ, αποτελεί θεμελιώδες στήριγμα της ΚΠΑΑ και προαπαιτούμενο για μια κοινή αγορά, κάτι που θα επιτρέψει στην ΕΕ να οικοδομήσει τη στρατηγική της αυτονομία·

44. εκφράζει δυσαρέσκεια για το γεγονός ότι τα κράτη μέλη εφαρμόζουν την οδηγία 2009/81/EΚ σχετικά με τις δημόσιες συμβάσεις στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας και την οδηγία 2009/43/EΚ για τις μεταφορές προϊόντων συνδεόμενων με τον τομέα της άμυνας εντός της ΕΕ σε εντελώς διαφορετικούς βαθμούς· καλεί, κατά συνέπεια, την Επιτροπή να εφαρμόσει το κατευθυντήριο σημείωμα σχετικά με το άρθρο 346 και να αναλάβει τον ρόλο της ως θεματοφύλακα των Συνθηκών, αρχίζοντας να κινεί διαδικασίες επί παραβάσει σε περιπτώσεις παραβιάσεων των οδηγιών· καλεί τα κράτη μέλη να βελτιώσουν τις πολυεθνικές προσπάθειες όσον αφορά τη ζήτηση στις στρατιωτικές προμήθειες και ζητεί από τις ευρωπαϊκές βιομηχανίες, από την πλευρά του προμηθευτή, να ενισχύσουν την παγκόσμια θέση τους στην αγορά μέσω καλύτερου συντονισμού και βιομηχανικής ενοποίησης·

45. εκφράζει την ανησυχία του για τη συνεχή μείωση των πιστώσεων έρευνας για την άμυνα στα κράτη μέλη, η οποία θέτει σε κίνδυνο τη βιομηχανική και τεχνολογική βάση και, συνεπώς, τη στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης· καλεί τα κράτη μέλη να εφοδιάζουν τους στρατούς τους με εξοπλισμό που κατασκευάζει η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία και όχι οι βιομηχανικοί ανταγωνιστές της·

46. είναι πεπεισμένο ότι η ενίσχυση του ρόλου του ΕΟΑ όσον αφορά τον συντονισμό προγραμμάτων, σχεδίων και δραστηριοτήτων που θα βασίζονται στις ικανότητες θα ωφελήσει μια αποτελεσματική ΚΠΑΑ· θεωρεί ότι ο ΕΟΑ θα πρέπει να υποστηρίζεται πλήρως στην εκπλήρωση των στόχων του, ιδίως δε όσον αφορά τις επικείμενες προτεραιότητες και ρόλους στο πλαίσιο του Ευρωπαϊκού Σχεδίου Δράσης για την Άμυνα (EDAP) και του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Έρευνας για την Άμυνα (EDRP)· καλεί, επομένως, τα κράτη μέλη να επανεξετάσουν την οργάνωση, τις διαδικασίες και τις δραστηριότητες του Οργανισμού, δημιουργώντας περισσότερες επιλογές για περαιτέρω συνεργασία και ολοκλήρωση· καλεί τα κράτη μέλη να δώσουν κατευθυντήριες γραμμές στον ΕΟΑ για συντονισμό της επανεξέτασης του Σχεδίου Ανάπτυξης Ικανοτήτων, σύμφωνα με την ΠΣΕΕ και την τομεακή στρατηγική·

47. τονίζει ότι η ασφάλεια του κυβερνοχώρου είναι από τη φύση της ένας τομέας πολιτικής στον οποίο η συνεργασία και η ενοποίηση είναι καίριας σημασίας, όχι μόνο μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, των βασικών εταίρων και του ΝΑΤΟ, αλλά και μεταξύ διαφόρων παραγόντων εντός της κοινωνίας, καθώς δεν αποτελεί αποκλειστικά στρατιωτική ευθύνη· ζητεί σαφέστερες κατευθυντήριες γραμμές σχετικά με τη χρήση και το πλαίσιο των αμυντικών και επιθετικών ικανοτήτων της ΕΕ· υπενθυμίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει επανειλημμένα ζητήσει διεξοδική αναθεώρηση του κανονισμού της ΕΕ για την εξαγωγή ειδών διπλής χρήσης, ώστε να μην πέφτει σε λάθος χέρια το λογισμικό και άλλα συστήματα που μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναντίον των ψηφιακών υποδομών της ΕΕ και για την παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· καλεί την ΕΕ να υπερασπιστεί σε διεθνή φόρα - μεταξύ άλλων, και όχι αποκλειστικά, σε φόρα διακυβέρνησης του διαδικτύου - την αρχή ότι οι βασικές υποδομές του διαδικτύου θα πρέπει να αποτελούν ουδέτερη ζώνη όπου απαγορεύεται η παρέμβαση κυβερνήσεων που επιδιώκουν τα εθνικά τους συμφέροντα·

48. υποστηρίζει τις σχετικές με την άμυνα πρωτοβουλίες της Επιτροπής, όπως είναι το Σχέδιο Δράσης για την Άμυνα και η Πολιτική για την Αμυντική Βιομηχανία, οι οποίες θα πρέπει να ξεκινήσουν μετά την έκδοση της Λευκής Βίβλου της ΕΕ για την Ασφάλεια και την Άμυνα· υποστηρίζει την περαιτέρω ενασχόληση της Επιτροπής με την άμυνα, μέσω εκτεταμένης και ορθά εστιασμένης έρευνας, σχεδιασμού και εφαρμογής· επιδοκιμάζει την προπαρασκευαστική δράση για έρευνα σχετική με την ΚΠΑΑ και ζητεί επαρκή χρηματοδότηση για το υπόλοιπο του τρέχοντος πολυετούς δημοσιονομικού πλαισίου (ΠΔΠ)· υποστηρίζει την ανάπτυξη ενός προγράμματος έρευνας της ΕΕ στον τομέα της άμυνας, στο πλαίσιο του επόμενου ΠΔΠ (2021-2027)·

49. ζητεί μια μεταρρύθμιση του ευρωπαϊκού δικαίου, η οποία να επιτρέπει στις ευρωπαϊκές αμυντικές βιομηχανίες να επωφελούνται από τις ίδιες κρατικές ενισχύσεις με αυτές από τις οποίες επωφελούνται οι αμερικανικές βιομηχανίες·

° °

50. αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, στην Αντιπρόεδρο της Επιτροπής/Ύπατη Εκπρόσωπο της Ένωσης για θέματα Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφαλείας, στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή, στις κυβερνήσεις και τα κοινοβούλια των κρατών μελών, στον Γενικό Γραμματέα του ΝΑΤΟ, στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΝΑΤΟ, στον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στον Προεδρεύοντα του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ) και στον Πρόεδρο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του ΟΑΣΕ.

[1] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0213.
[2] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0215.
[3] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0232.
[4] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0120.
[5] Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0249.
[6] ΕΕ C 419, 16.12.2015, σ. 145.

ΑΠΟΨΗ ΤΗΣ ΜΕΙΟΨΗΦΙΑΣ

Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων, εισηγητής: Ioan Mircea Paşcu

Άποψη της μειοψηφίας που κατατέθηκε από τους βουλευτές της Ομάδας GUE/NGL Sabine Lösing, Τάκη Χατζηγεωργίου

Η έκθεση ζητεί την αύξηση της στρατιωτικής συνιστώσας της ΚΠΑΑ, περισσότερες επενδύσεις στην άμυνα και την έρευνα για την άμυνα, και υποστηρίζει τον περί ικανοτήτων στόχο του NATO (κατ’ ελάχιστον το 2% του ΑΕγχΠ για αμυντικές δαπάνες).

Είμαστε αντίθετοι στην έκθεση, διότι:

πιέζει για μια Λευκή Βίβλο της ΕΕ για την Ασφάλεια και την Άμυνα και για την εφαρμογή της, ζητεί μια ισχυρή αμυντική βιομηχανία και χαιρετίζει το Ευρωπαϊκό Σχέδιο Δράσης, που ωφελεί τις βιομηχανίες άμυνας και ασφάλειας της ΕΕ, και το Στρατιωτικό Βιομηχανικό Σύμπλεγμα·

στηρίζει την πρωτοβουλία CSBD που έχει ως στόχο την πραγματοποίηση μεταρρυθμίσεων στον τομέα της ασφάλειας και την εκπαίδευση και τον εξοπλισμό του στρατιωτικού τομέα και από κονδύλια από την αναπτυξιακή βοήθεια (π.χ. τον μη στρατιωτικό Μηχανισμό συμβολής στη σταθερότητα και την ειρήνη)·

προωθεί την επέκταση του πεδίου εφαρμογής του μηχανισμού ATHENA ώστε να χρηματοδοτεί όλες τις στρατιωτικές αποστολές/μάχιμες μονάδες της ΕΕ χωρίς κοινοβουλευτικό έλεγχο·

ασκεί πιέσεις για την ανάπτυξη μάχιμων μονάδων της ΕΕ για όλους τους τύπους διαχείρισης κρίσεων·

υποστηρίζει μια βαθιά συνεργασία με το NATO·

Ζητούμε:

- ριζικό (που περιλαμβάνει τον χημικό, βιολογικό, ραδιολογικό και πυρηνικό) αφοπλισμό σε επίπεδο ΕΕ και σε παγκόσμιο επίπεδο·

- καμία στρατιωτική χρηματοδότηση από τον προϋπολογισμό της ΕΕ·

- όλες οι δραστηριότητες να εντάσσονται αυστηρά στον Καταστατικό Χάρτη του ΟΗΕ και στο Διεθνές Δίκαιο·

- μη στρατιωτική ΕΕ, αυστηρά μη στρατιωτικές ειρηνικές προσεγγίσεις στην επίλυση των συγκρούσεων, διαχωρισμό των μη στρατιωτικών από τις στρατιωτικές δράσεις·

- αυστηρό διαχωρισμό της ΕΕ από το ΝΑΤΟ.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΤΗΣ ΤΕΛΙΚΗΣ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑΣΣΤΗΝ ΑΡΜΟΔΙΑ ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗ

Ημερομηνία έγκρισης	24.10.2016
Αποτέλεσμα της τελικής ψηφοφορίας	+: –: 0:	36 18 5
Βουλευτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Lars Adaktusson, Michèle Alliot-Marie, Francisco Assis, Petras Auštrevičius, Amjad Bashir, Elmar Brok, Klaus Buchner, James Carver, Fabio Massimo Castaldo, Javier Couso Permuy, Andi Cristea, Anna Elżbieta Fotyga, Michael Gahler, Sandra Kalniete, Tunne Kelam, Janusz Korwin-Mikke, Andrey Kovatchev, Eduard Kukan, Ilhan Kyuchyuk, Arne Lietz, Barbara Lochbihler, Sabine Lösing, Ulrike Lunacek, Andrejs Mamikins, Ramona Nicole Mănescu, David McAllister, Tamás Meszerics, Javier Nart, Ioan Mircea Paşcu, Vincent Peillon, Alojz Peterle, Kati Piri, Cristian Dan Preda, Jozo Radoš, Jaromír Štětina, Dubravka Šuica, Charles Tannock, László Tőkés, Ivo Vajgl, Johannes Cornelis van Baalen, Geoffrey Van Orden, Boris Zala, Νίκος Ανδρουλάκης, Γεώργιος Επιτήδειος, Δημήτρης Παπαδάκης
Αναπληρωτές παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Ryszard Czarnecki, Ana Gomes, Javi López, Juan Fernando López Aguilar, Antonio López-Istúriz White, Urmas Paet, Jean-Luc Schaffhauser, Helmut Scholz, Bodil Valero
Αναπληρωτές (άρθρο 200, παρ. 2) παρόντες κατά την τελική ψηφοφορία	Biljana Borzan, Karoline Graswander-Hainz, Emilian Pavel, Marijana Petir, Ivan Štefanec

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου