SPRAWOZDANIE w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2017, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy

27.2.2019 - (2018/2171(DEC))

Komisja Kontroli Budżetowej
Sprawozdawca: Arndt Kohn

Procedura : 2018/2171(DEC)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury :  
A8-0097/2019
Teksty złożone :
A8-0097/2019
Teksty przyjęte :

1. PROJEKT DECYZJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2017, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy

(2018/2171(DEC))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2017[1],

–  uwzględniając skonsolidowane sprawozdanie roczne Unii Europejskiej za rok 2017 (COM(2018)0521 – C8-0322/2018)[2],

–  uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dla organu udzielającego absolutorium w sprawie audytów wewnętrznych przeprowadzonych w 2017 r.,

–  uwzględniając sprawozdanie roczne Trybunału Obrachunkowego dotyczące wykonania budżetu za rok budżetowy 2017 wraz z odpowiedziami instytucji[3],

–  uwzględniając poświadczenie wiarygodności[4] rachunków, jak również legalności i prawidłowości operacji leżących u ich podstaw przedłożone przez Trybunał Obrachunkowy za rok budżetowy 2017 zgodnie z art. 287 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 314 ust. 10 oraz art. 317, 318 i 319 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002[5], w szczególności jego art. 55, 99, 164, 165 i 166,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) 2018/1046 z dnia 18 lipca 2018 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii, zmieniające rozporządzenia (UE) nr 1296/2013, (UE) nr 1301/2013, (UE) nr 1303/2013, (UE) nr 1304/2013, (UE) nr 1309/2013, (UE) nr 1316/2013, (UE) nr 223/2014 i (UE) nr 283/2014 oraz decyzję nr 541/2014/UE, a także uchylające rozporządzenie (UE, Euratom) nr 966/2012[6], w szczególności jego art. 59, 118, 260, 261 i 262,

–  uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0097/2019),

1.  udziela sekretarzowi generalnemu Trybunału Obrachunkowego absolutorium z wykonania budżetu Trybunału Obrachunkowego za rok budżetowy 2017;

2.  przedstawia swoje uwagi w poniższej rezolucji;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji wraz z rezolucją, która stanowi jej integralną część, Trybunałowi Obrachunkowemu, Radzie Europejskiej, Radzie, Komisji, Trybunałowi Sprawiedliwości Unii Europejskiej, Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich, Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych, jak również Europejskiej Służbie Działań Zewnętrznych, oraz do zarządzenia jej publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej (seria L).

2. PROJEKT REZOLUCJI PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO

zawierającej uwagi stanowiące integralną część decyzji w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2017, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy

(2018/2171(DEC))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoją decyzję w sprawie absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok budżetowy 2017, sekcja V – Trybunał Obrachunkowy,

–  uwzględniając art. 94 Regulaminu i załącznik IV do Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Kontroli Budżetowej (A8-0097/2019),

A.  mając na uwadze, że w kontekście procedury udzielania absolutorium organ udzielający absolutorium podkreśla szczególne znaczenie dalszego wzmacniania demokratycznej legitymacji instytucji Unii poprzez zwiększanie przejrzystości i rozliczalności, wdrażanie koncepcji budżetowania wynikowego oraz właściwe zarządzanie zasobami ludzkimi;

1.  zwraca uwagę, że kontroli rocznego sprawozdania finansowego Trybunału Obrachunkowego (zwanego dalej „Trybunałem”) dokonuje niezależny audytor zewnętrzny w celu zastosowania tych samych zasad przejrzystości i rozliczalności, które Trybunał stosuje do kontrolowanych przez niego jednostek; odnotowuje opinię audytora, że sprawozdanie finansowe Trybunału prawidłowo i rzetelnie przedstawia jego sytuację finansową;

2.  zauważa, że w roku 2017 Trybunał dysponował ostateczną kwotą środków w wysokości 141 240 000 EUR (w porównaniu z 137 557 000 EUR w 2016 r.) oraz że ogólny wskaźnik wykonania budżetu wyniósł 97,73 % (w porównaniu z 99 % w 2016 r.);

3.  podkreśla, że budżet Trybunału jest czysto administracyjny oraz że znaczną jego część stanowią wydatki związane z pracownikami instytucji (Tytuł 1) oraz z budynkami, ruchomościami, wyposażeniem i różnymi wydatkami operacyjnymi (Tytuł 2); wzywa Trybunał do dalszej poprawy wskaźnika wykonania płatności, w szczególności w odniesieniu do Tytułu 2, w którym wskaźnik płatności wyniósł 55,75 % ostatecznych środków i 57,13 % środków na zobowiązania (w porównaniu z tymi wskaźnikami z 2016 r., które wyniosły odpowiednio 52,8 % i 53,8 %);

4.  zauważa, że wskaźnik wykorzystania środków na podróże służbowe pracowników wyniósł 87,98 % ostatecznych środków (w porównaniu z tym wskaźnikiem z 2016 r., który wyniósł 93,76 %); przyjmuje z zadowoleniem zobowiązanie Trybunału do podjęcia wszelkich niezbędnych działań, aby środki na podróże służbowe były wykorzystywane zgodnie z zasadami oszczędności, wydajności i skuteczności;

5.  z zadowoleniem przyjmuje udział Trybunału w międzyinstytucjonalnym projekcie zintegrowanych planów finansowych i planowania działań (IFAP), który stanowi pierwszy krok ku wdrożeniu budżetowania wynikowego w ramach inicjatywy „Budżet UE zorientowany na wyniki”; wzywa Trybunał do poinformowania Komisji Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego o postępach w tym obszarze w kolejnym rocznym sprawozdaniu z działalności;

6.  przyjmuje z zadowoleniem uruchomienie portalu internetowego „Kontrola publiczna w Unii Europejskiej”, zawierającego informacje o pracach i roli 29 unijnych i krajowych najwyższych organów kontroli; apeluje do Trybunału o publikowanie w tym portalu internetowym krótkich sprawozdań z działalności, zawierających konkretne dane z analiz przeprowadzonych przez Trybunał i najwyższe organy kontroli oraz konkretne wyniki, w tym oceny kosztów i korzyści oraz odzyskane kwoty;

7.  przyjmuje do wiadomości, że Służba Audytu Wewnętrznego zbadała wdrożenie strategii Trybunału na lata 2013–2017 oraz strukturę operacyjną Dyrekcji Służb Prezesa pod kątem zarządzania ryzykiem i licencjami na oprogramowanie; przyjmuje z zadowoleniem opinię Służby Audytu Wewnętrznego, że obowiązujące procedury zarządzania, zarządzania ryzykiem i kontroli wewnętrznej gwarantują wystarczającą pewność co do osiągnięcia celów Trybunału;

8.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał opublikował swoje końcowe sprawozdanie finansowe do dnia 31 marca 2018 r. zgodnie z zaleceniem Parlamentu wyrażonym w poprzedniej decyzji w sprawie absolutorium; zachęca Trybunał do usprawnienia procedur, aby również jego roczne sprawozdanie z działalności było publikowane do dnia 31 marca w celu optymalizacji i przyspieszenia procedury udzielania absolutorium; sugeruje, by w swoich przyszłych opiniach Trybunał zbadał, w jakim stopniu proponowane rozwiązania pozwolą na skrócenie procedury udzielania absolutorium;

9.  ubolewa, że od 2012 r. Trybunał nie opublikował żadnego sprawozdania specjalnego w sprawie zarządzania konfliktami interesów w wybranych agencjach UE; wzywa Trybunał do publikowania corocznych sprawozdań specjalnych w sprawie zarządzania konfliktami interesów w agencjach Unii współpracujących z przemysłem, tj. w Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego (EASA), Europejskiej Agencji Chemikaliów (ECHA), Europejskim Urzędzie ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) oraz Europejskiej Agencji Leków (EMA); odnotowuje, że w przypadku agencji Unii współpracujących z przemysłem ryzyko konfliktu interesów jest większe niż w przypadku innych agencji Unii;

10.  docenia współpracę między Trybunałem a Komisją Kontroli Budżetowej Parlamentu Europejskiego; z zadowoleniem przyjmuje zaprezentowanie Konferencji Przewodniczących Komisji programu prac, przy okazji którego zaproszono wszystkie stałe komisje parlamentarne do zalecenia ewentualnych zadań audytowych; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że około dwóch trzecich tych sugestii wpłynie na pracę Trybunału; zauważa, że dokonano przed Parlamentem 60 prezentacji i że odbyło się wiele spotkań dwustronnych;

11.  zauważa, że ryzyko kontroli w obszarze wydatków administracyjnych jest niskie, a szacowany poziom błędu od kilku lat utrzymuje się poniżej progu istotności; zauważa, że w związku z tym Trybunał sądzi, iż liczba badanych transakcji jest wystarczająca, aby wyciągać wnioski na potrzeby kontroli; ubolewa jednak, że zakres rozważań w rozdziale 10 sprawozdań rocznych („Administracja”) umożliwia jedynie bardzo pobieżny przegląd niedociągnięć w wydatkach administracyjnych w każdej z instytucji; ubolewa, że Trybunał nie przeprowadził analizy postępów poczynionych przez Parlament i Europejski Komitet Ekonomiczno-Społeczny względem zaleceń z 2014 r. dotyczących rozdziału „Administracja”, gdyż kontrola Trybunału za 2017 r. nie objęła badania wydatków administracyjnych tych instytucji; wzywa Trybunał do rychłego zbadania zastosowania się do tych zaleceń oraz do przyspieszenia w przyszłości działań następczych w związku z zaleceniami odnoszącymi się do tego rozdziału;

12.  z zadowoleniem przyjmuje współpracę Trybunału z innymi instytucjami publicznymi i z zainteresowanymi stronami; odnotowuje z uznaniem współpracę między szefami najwyższych organów kontroli oraz przyjęcie wspólnego planu prac, poczynając od 2018 r.; popiera także partnerstwa zawarte z różnymi uczelniami w ramach polityki Trybunału mającej na celu rozszerzenie oferty szkoleń w Trybunale;

13.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że 92 % zaleceń Trybunału wydanych w 2014 r. zostało wdrożonych do końca 2017 r., co dotyczy również 53 % zaleceń wydanych w 2017 r.;

14.  zauważa, że zgodnie z rozporządzeniem finansowym Trybunał dba o to, by sprawozdania specjalne były sporządzane i przyjmowane w odpowiednim terminie, który na ogół nie może przekraczać 13 miesięcy; zauważa, że w 2017 r. od rozpoczęcia czynności audytowych do przyjęcia sprawozdania specjalnego upłynęło średnio 14,6 miesięcy i że w roku poprzednim również nie dotrzymano docelowego terminu 13 miesięcy przewidzianego na przedłożenie sprawozdań specjalnych; ubolewa, że jedynie w przypadku ośmiu opublikowanych w 2017 r. sprawozdań specjalnych (29 %) dotrzymano docelowego terminu 13 miesięcy; odnotowuje, że moment publikacji następował średnio po 16 miesiącach, a zatem około dwóch miesięcy wcześniej niż w 2016 r., w związku z czym wzywa Trybunał do dalszej poprawy wyników, lecz bez uszczerbku dla jakości sprawozdań specjalnych i dla szczegółowego charakteru zaleceń Trybunału;

15.  odnotowuje z zainteresowaniem, że Trybunał w coraz większym stopniu angażuje tłumaczy w swoją podstawową działalność, uzyskując w ten sposób dalszą synergię z audytorami; zauważa, że tłumacze wsparli audytorów w opracowywaniu sprawozdań specjalnych i sprawozdania rocznego, a także 38 sprawozdań z wizyt kontrolnych;

16.  z zadowoleniem przyjmuje strategię komunikacyjną Trybunału, która zmierza do przekazywania opinii publicznej jasnych informacji, oraz działania komunikacyjne mające na celu zwiększenie widoczności i obecności Trybunału w mediach, w tym zwiększenie zasięgu jego przekazu w mediach społecznościowych; z zadowoleniem przyjmuje korzystanie z szeroko zakrojonych analiz mediów społecznościowych, aby lepiej zrozumieć, w jakim stopniu dociera się do grup docelowych oraz czy kampanie medialne odnoszą sukces; zachęca Trybunał, by dalej dążył do jak najlepszego wykorzystania różnych kanałów komunikacji w celu zwiększenia wiedzy obywateli na temat jego prac;

17.  z zadowoleniem przyjmuje przekazany przez Trybunał w ramach procedury udzielania absolutorium za rok 2017 szczegółowe przegląd korzystania z samochodów służbowych przez członków Trybunału i sekretarza generalnego w rozbiciu na użytkowników, liczbę przebytych kilometrów i poniesione koszty; zauważa, że do podróży objętych poleceniem wyjazdu służbowego ma zastosowanie inny system niż do innych podróży odbywanych w ramach wykonywania obowiązków służbowych, choć w obu przypadkach limit zwrotu kosztów wynosi 10 000 km rocznie; zauważa ponadto, że w przypadku wszystkich innych podróży członkowie Trybunału i sekretarz generalny ponoszą wszelkie inne związane z podróżą koszty; odnotowuje, że 17 % całkowitego wykorzystania samochodów służbowych przypada na użytek do celów innych niż służbowe; odnotowuje, że zgodnie z deklaracją Trybunału w ramach procedury udzielania absolutorium za rok 2017 kierowcom wożącym członków podczas podróży służbowych i protokolarnych zleca się także różnego rodzaju zadania administracyjne; wzywa Trybunał do przeprowadzenia szczegółowej analizy podróży zaliczanych do kategorii „Inne podróże odbywane w ramach wykonywania obowiązków służbowych”;

18.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że decyzja 81-2016, która zmniejszyła roczny limit zwrotu kosztów w przypadku podróży odbywanych w ramach wykonywania obowiązków służbowych z 15 000 do 10 000 km, przyniosła oszczędności w wysokości około 15 %; jest jednak zaniepokojony faktem, że obecny system nadal stanowi nieproporcjonalne obciążenie pod względem administracyjnym i dokumentacyjnym; wzywa Trybunał do wprowadzenia dalszych uproszczeń przy jednoczesnej poprawie wiarygodności systemu rozliczeń; proponuje, by członkowie Trybunału otrzymywali miesięczny dodatek, wyliczony proporcjonalnie do ceny katalogowej ich pojazdu służbowego, zamiast obecnego systemu opierającego się na liczbie przebytych kilometrów;

19.  zauważa, że do poszczególnych pojazdów służbowych są przypisane karty paliwowe oraz że osoba kierująca tym pojazdem może wykorzystywać je na potrzeby płatności za paliwo i do regulowania opłat za przejazd podczas podróży służbowych; zauważa, że członkowie Trybunału i sekretarz generalny mogą wnioskować o wydanie kart paliwowych do własnego pojazdu dyplomatycznego, ale to oni uiszczają całość faktycznych kosztów paliwa;

20.  odnotowuje fakt, że realizowany przez Trybunał projekt mający na celu zwiększenie bezpieczeństwa instytucji i personelu przebiegał zgodnie z planem; zauważa, że funkcjonują już nowe centrum kontroli bezpieczeństwa, centrum akredytacji zewnętrznej oraz centrum kontroli dostępu dla pracowników i odwiedzających;

21.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał uzyskał certyfikat w ramach systemu ekozarządzania i audytu (EMAS); wyraża zadowolenie w związku z przyjętymi przez Trybunał środkami mającymi na celu lepsze gospodarowanie odpadami, zwiększenie efektywności energetycznej oraz zmniejszenie śladu węglowego, a także zachęca Trybunał do kontynuowania działań w tym kierunku; wyraża zadowolenie ze znacznego ograniczenia kosztów energii;

22.  zauważa, że zgodnie z postanowieniami Porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w sprawach budżetowych i należytego zarządzania finansami[7] w latach 2013–2017 zmniejszono liczbę pracowników o 5 % (łącznie 45 stanowisk); zauważa, że Trybunał zmniejszył zatrudnienie o jedno stanowisko więcej niż wynosiła docelowa liczba na okres 2013–2017; odnotowuje, że w tym samym okresie liczba pracowników kontraktowych wzrosła z 59 do 73, co wynika głównie ze wzmocnienia środków bezpieczeństwa w budynkach Trybunału; zauważa, że aby osiągnąć cele w zakresie redukcji personelu, Trybunał uprościł procedury, wykorzystując narzędzia informatyczne i cyfryzację oraz zlecając różne zadania Biuru Administrowania i Rozliczania Należności Indywidualnych Komisji;

23.  zauważa, że Trybunał, w celu zastosowania się do zaleceń wydanych przez Międzynarodową Federację Księgowych, zamierza zapewnić swoim audytorom średnio 40 godzin (5 dni) szkolenia zawodowego rocznie; zauważa, że w 2017 r. przekroczono ten poziom docelowy, gdyż na każdego audytora przypadło 6,7 dnia szkolenia zawodowego;

24.  jest zaniepokojony wzrostem liczby zwolnień chorobowych zgłaszanych przez personel z 8 636 dni (przy liczbie pracowników wynoszącej 687) w 2015 r. do 10 327 dni (przy liczbie pracowników wynoszącej 677) w 2017 r.; z zadowoleniem przyjmuje przejrzystość Trybunału w odniesieniu do liczby przypadków wypalenia zawodowego personelu w 2017 r.; wzywa Trybunał do dostrzeżenia tej niepokojącej tendencji oraz do przygotowania planu działania w zakresie poprawy dobrostanu personelu i wzmożenia w ten sposób wysiłków na rzecz poprawy dobrostanu personelu i równowagi między życiem zawodowym a prywatnym;

25.  zauważa, że niski poziom wynagrodzeń podstawowych w początkowych grupach zaszeregowania i ograniczone możliwości rozwoju kariery zawodowej w Luksemburgu ze względu na małą liczbę znajdujących się tam instytucji mają bezpośredni wpływ na procedury rekrutacyjne Trybunału; z zadowoleniem przyjmuje powołanie w listopadzie 2017 r. międzyinstytucjonalnej grupy zadaniowej, która opracowała 24 zalecenia dotyczące poprawy perspektyw zawodowych i zwiększenia elastyczności zatrudnienia, poprawy warunków przyjmowania i osiedlania się w danym kraju, a także lepszej integracji pracowników instytucji ze społecznością lokalną i lepszej komunikacji;

26.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że w 2017 r. kobiety stanowiły 43 % audytorów i urzędników oraz że w kontekście planu działania na rzecz polityki równości szans na lata 2013–2017 została osiągnięta równowaga płci w procedurze przyznawania awansów; zauważa, że odsetek kobiet na stanowiskach kierowniczych w izbach kontroli wzrósł z 7 % w 2015 r. do prawie 20 % w 2017 r.; ubolewa jednak, że w 2017 r. kobiety zajmowały jedynie 2 spośród 11 stanowisk dyrektorskich oraz 7 spośród 29 stanowisk szefów gabinetów; wyraża zadowolenie z przyjęcia planu działania w zakresie równości szans na lata 2018–2020 i wzywa Trybunał do kontynuowania wysiłków na rzecz promowania równowagi płci na stanowiskach kierowniczych;

27.  ubolewa, że na dzień 1 maja 2018 r. wśród 28 członków Trybunału było jedynie 6 kobiet; przypomina, że Parlament Europejski podkreślił kwestię braku równowagi płci wśród członków Trybunału w rezolucji z dnia 4 lutego 2014 r. w sprawie przyszłej roli Trybunału Obrachunkowego. Procedura powoływania członków Trybunału Obrachunkowego: konsultacja z Parlamentem Europejskim[8], i wzywa państwa członkowskie do aktywniejszego zachęcania kobiet do ubiegania się w przyszłości o wakujące stanowiska; przypomina, że w ramach procedury mianowania Rada powinna prezentować Parlamentowi co najmniej dwóch kandydatów – jedną kobietę i jednego mężczyznę;

28.  zauważa, że nie odnotowano żadnego przypadku molestowania, który byłby przedmiotem dochodzenia prowadzonego lub zamkniętego w 2017 r.; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał podejmuje różne działania mające na celu zwiększanie świadomości na temat molestowania w miejscu pracy, m.in. organizuje szkolenia dla nowo zatrudnianych pracowników; docenia fakt, że przewiduje się wprowadzenie procedur i kar w związku ze skargami kierowanymi przeciwko członkom personelu oraz przeciwko członkom Trybunału; zachęca Trybunał do ścisłego monitorowania skuteczności swojej polityki w tym obszarze, do dalszego upowszechniania wiedzy na temat molestowania w miejscu pracy oraz do sprzyjania kulturze zerowej tolerancji wobec molestowania;

29.  zauważa, że w 2017 r. nie było przypadków sygnalizowania nieprawidłowości; zauważa, że służby prawne Trybunału pełnią rolę organu, do którego wewnętrzni i zewnętrzni sygnaliści mogą się zgłaszać, by ujawnić nieprawidłowość, uzyskać poradę i odwołać się w związku z nieprawidłowością; zauważa ponadto, że sieć doradców ds. etyki udziela porad w kwestii informowania o nieprawidłowościach zgodnie z postanowieniami regulaminu Trybunału; podkreśla, że każdy pracownik ma obowiązek zgłaszania służbom prawnym Trybunału nieprawidłowości, zarówno związanych, jak i niezwiązanych z nadużyciami finansowymi; apeluje do Trybunału o ochronę tożsamości pracowników zgłaszających nieprawidłowości, co umożliwi prowadzenie należytych dochodzeń; wzywa Trybunał do zadbania o to, by wszyscy pracownicy byli odpowiednio informowani o przysługujących im prawach, na przykład podczas szkoleń wprowadzających dla nowych pracowników; z zadowoleniem przyjmuje opinię Trybunału opublikowaną w październiku 2018 r. w następstwie przedstawionego przez Komisję wniosku dotyczącego dyrektywy w sprawie ochrony osób zgłaszających przypadki naruszenia prawa Unii, opublikowanego w dniu 23 kwietnia 2018 r.; podkreśla znaczenie uświadamiania i szkolenia pracowników dla promowania przyjaznego otoczenia opierającego się na zaufaniu, w którym sygnalizowanie nieprawidłowości jest uznanym elementem kultury korporacyjnej;

30.  zauważa, że w 2017 r. Trybunał poinformował Europejski Urząd ds. Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) o 13 przypadkach podejrzeń nadużyć (w porównaniu z 11 takimi zgłoszeniami w 2016 r.), które zostały zidentyfikowane na etapie prac nad poświadczeniem wiarygodności za lata budżetowe 2016 i 2017 oraz w ramach innych zadań audytowych; z zadowoleniem przyjmuje toczące się negocjacje między Trybunałem a OLAF w sprawie nowego porozumienia administracyjnego; zwraca się o informowanie go na bieżąco o rozwoju stosunków z OLAF, a także o przygotowaniach do podjęcia współpracy z proponowaną Prokuraturą Europejską;

31.  ubolewa, że członkowie Trybunału mogą być nawet przez kilka dni nieobecni w miejscu pracy bez uzasadnienia i bez konieczności ubiegania się o urlop; docenia wprowadzenie przez Trybunał rejestru obecności w celu odnotowywania obecności członków na posiedzeniach Trybunału, jego izb i komitetów; zauważa, że Trybunał publikuje kalendarz wszystkich takich posiedzeń na swojej stronie internetowej; zwraca się do Trybunału o ustanowienie procedur prowadzenia rejestru urlopów wypoczynkowych, zwolnień chorobowych i nieobecności w pracy członków, tak aby zagwarantować faktyczne odnotowywanie wszystkich urlopów branych przez członków; podkreśla, że obecna praktyka może podważać zaufanie obywateli i instytucji Unii do Trybunału;

32.  przypomina, że zgodnie z art. 285 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej członkowie Trybunału są w pełni niezależni w wykonywaniu swoich obowiązków i działają wyłącznie w interesie ogólnym Unii; wyraża zaniepokojenie z powodu obecnego samodeklaratywnego charakteru przestrzegania tych kryteriów i wzywa Trybunał do wzmocnienia kontroli zewnętrznych działań członków oraz do zadbania o to, by składali deklaracje interesów zamiast deklaracji o braku konfliktu interesów; podkreśla, że należy wzmocnić obowiązujące procedury, w tym uprawnienia komitetu etycznego, aby zagwarantować brak konfliktu interesów; z zadowoleniem odnotowuje trwający zewnętrzny partnerski przegląd ram etycznych Trybunału i prosi o informowanie go na bieżąco o jego wynikach;

33.  ubolewa, że wymagane w przeszłości informacje, które należało podawać w poleceniach wyjazdu służbowego, były niewystarczające i nie pozwalały Trybunałowi ocenić, czy planowana przez członków Trybunału działalność mieści się w zakresie interesów Trybunału; zwraca się do Trybunału o odpowiednie zwiększenie zakresu wymaganych informacji, aby zapobiec ewentualnym nadużyciom, oraz o złożenie organowi udzielającemu absolutorium sprawozdania z wprowadzonych zmian; odnotowuje, że od czasu przeglądu zasad dotyczących podróży służbowych członków[9] Trybunał co kwartał publikuje informacje o podróżach służbowych odbywanych przez członków;

34.  odnotowuje z zainteresowaniem, że od października 2016 r. Trybunał rozpoczął wzmacnianie kontroli wewnętrznych i procedur finansowych związanych z kosztami podróży i zarządzaniem pojazdami służbowymi, przyjmując nowe zasady dotyczące korzystania z samochodów oraz odnoszące się do kierowców, którymi obecnie zarządza centralny zespół[10], nowe zasady dotyczące kosztów podróży służbowych[11] oraz nowe zasady dotyczące kosztów reprezentacyjnych ponoszonych przez członków Trybunału[12], zgodnie z którymi sekretarz generalny jest delegowanym urzędnikiem zatwierdzającym wydatki związane z podróżami służbowymi członków Trybunału[13], a także wprowadzając ten sam system, który służy do zarządzania podróżami służbowymi wszystkich pozostałych pracowników instytucji;

35.  odnotowuje decyzję Trybunału, by przeprowadzić kompleksowy wewnętrzny audyt kosztów podróży służbowych i korzystania ze służbowych samochodów przez wszystkich członków Trybunału, sekretarza generalnego i dyrektorów obejmujący lata 2012–2018 w celu zidentyfikowania ewentualnych nieprawidłowości i odzyskania kwot, których dotyczyłyby te nieprawidłowości; prosi o bezzwłoczne poinformowanie go o wynikach po zakończeniu audytu, a także apeluje do Trybunału o natychmiastowe podjęcie wszelkich niezbędnych środków w celu przeciwdziałania ewentualnym brakom stwierdzonym w ramach tego audytu; ponadto wzywa Trybunał do przedstawienia rocznego wykazu odbytych podróży służbowych z podaniem terminu każdej podróży, jej pełnych kosztów oraz celu;

36.  przypomina zalecane kryteria powoływania członków Trybunału przez państwa członkowskie i Radę, zatwierdzone przez Parlament w rezolucji z dnia 4 lutego 2014 r.; podkreśla, że wysokie standardy uczciwości i moralności są ważnym kryterium, a od momentu ich mianowania kandydaci nie powinni sprawować urzędu obsadzanego w wyniku wyborów ani nie powinni mieć jakichkolwiek zobowiązań względem jakiejkolwiek partii politycznej; jest zdania, że procedura wyboru powinna być dalej dostosowywana w celu zadbania o to, by kandydaci posiadali odpowiednie kwalifikacje i spełniali odpowiednie warunki; sugeruje, by wzorem dla procedury niezależnej wstępnej selekcji członków Trybunału była procedura wstępnej selekcji sędziów do Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości;

37.  zauważa, że decyzja Zjednoczonego Królestwa o wystąpieniu z Unii Europejskiej nie będzie miała dużego wpływu na kadrową i strukturalną organizację Trybunału; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że Trybunał postanowił zastosować indywidualne podejście przy podejmowaniu decyzji w sprawie przedłużenia umów brytyjskich pracowników kontraktowych i pracowników zatrudnionych na czas określony oraz nie zwalniać ich tylko dlatego, że nie będą już obywatelami państwa członkowskiego; wzywa Trybunał do szybkiego opracowania spójnej strategii zapewniającej zainteresowanym osobom pewność prawa; zauważa ponadto, że od dnia 1 kwietnia 2019 r. członek Trybunału ze Zjednoczonego Królestwa przestanie pełnić swoją funkcję, a związany z jego odejściem osiem miesięcy przed wygaśnięciem mandatu wpływ na budżet wyniesie około 108 000 EUR.

INFORMACJE O PRZYJĘCIU PRZEZ KOMISJĘ PRZEDMIOTOWO WŁAŚCIWĄ

Data przyjęcia

20.2.2019

 

 

 

Wynik głosowania końcowego

+:

–:

0:

17

0

2

Posłowie obecni podczas głosowania końcowego

Nedzhmi Ali, Inés Ayala Sender, Zigmantas Balčytis, Dennis de Jong, Tamás Deutsch, Martina Dlabajová, Ingeborg Gräßle, Jean-François Jalkh, Wolf Klinz, Arndt Kohn, Georgi Pirinski, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Petri Sarvamaa, Claudia Schmidt, Bart Staes, Marco Valli, Derek Vaughan, Tomáš Zdechovský

Zastępcy obecni podczas głosowania końcowego

Karin Kadenbach

FINAL VOTE BY ROLL CALL IN COMMITTEE RESPONSIBLE

17

+

ALDE

Nedzhmi Ali, Martina Dlabajová, Wolf Klinz

GUE/NGL

Dennis de Jong

PPE

Tamás Deutsch, Ingeborg Gräßle, José Ignacio Salafranca Sánchez-Neyra, Petri Sarvamaa, Claudia Schmidt, Tomáš Zdechovský

S&D

Inés Ayala Sender, Zigmantas Balčytis, Karin Kadenbach, Arndt Kohn, Georgi Pirinski, Derek Vaughan

VERTS/ALE

Bart Staes

0

-

 

 

2

0

EFDD

Marco Valli

ENF

Jean-François Jalkh

Objaśnienie używanych znaków:

+  :  za

-  :  przeciw

0  :  wstrzymało się

  • [1]  Dz.U. L 51 z 28.2.2017.
  • [2]  Dz.U. C 348 z 28.9.2018, s. 1.
  • [3]  Dz.U. C 357 z 4.10.2018, s. 1.
  • [4]  Dz.U. C 357 z 4.10.2018, s. 9.
  • [5]  Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1.
  • [6]  Dz.U. L 193 z 30.7.2018, s. 1.
  • [7]   Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1.
  • [8]  Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0060.
  • [9]   Decyzja nr 61-2017 z dnia 14 grudnia 2017 r. w sprawie kosztów podróży służbowych członków Trybunału.
  • [10]   Protokół z 218. posiedzenia komitetu administracyjnego, które odbyło się w czwartek, 6 października 2016 r., pkt 7.
  • [11]   Decyzja nr 61-2017 z dnia 14 grudnia 2017 r. w sprawie kosztów podróży służbowych członków Trybunału.
  • [12]   Decyzja nr 60-2017 z dnia 14 grudnia w sprawie zasad zarządzania kosztami reprezentacyjnymi ponoszonymi przez członków.
  • [13]   Decyzja Europejskiego Trybunału Obrachunkowego nr 58-2017 z dnia 14 grudnia 2017 r. ustanawiająca przepisy wewnętrzne dotyczące wykonania budżetu; decyzja Europejskiego Trybunału Obrachunkowego nr 59-2017 z dnia 14 grudnia 2017 r. dotycząca karty zadań i obowiązków delegowanego urzędnika zatwierdzającego oraz karty zadań i obowiązków subdelegowanego urzędnika zatwierdzającego.
Ostatnia aktualizacja: 15 marca 2019
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności