PROJEKT REZOLUCJI dotyczący rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 10 października 2014 r. uzupełniającego dyrektywę 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II)
10.12.2014 - (C(2014)07230 – 2014/2893(DEA))
Sven Giegold w imieniu grupy Verts/ALE
B8‑0358/2014
Rezolucja Parlamentu Europejskiego dotycząca rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 10 października 2014 r. uzupełniającego dyrektywę 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II)
(C(2014) 07230 – 2014/2893(DEA))
Parlament Europejski,
– uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (C(2014)07230),
– uwzględniając art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1094/2010 z dnia 24 listopada 2010 r. w sprawie ustanowienia Europejskiego Urzędu Nadzoru (Europejskiego Urzędu Nadzoru Ubezpieczeń i Pracowniczych Programów Emerytalnych)[1],
– uwzględniając dyrektywę 2009/138/WE Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie podejmowania i prowadzenia działalności ubezpieczeniowej i reasekuracyjnej (Wypłacalność II)[2],
– uwzględniając uwagi techniczne w sprawie aktów delegowanych dotyczące dyrektywy 2009/138/WE zgłoszone przez CEIOPS/EIOPA w sprawie: kalibracji Wypłacalności 2 (CEIOPS-SEC-40-10); klasyfikacji i kwalifikowalności funduszy własnych (CP46); konstrukcji i parametrów submodułu ryzyka związanego z inwestowaniem w akcje (CP69); traktowania przyszłych składek (CP30); obliczania marginesu ryzyka (CP42),
– uwzględniając fakt, że Komisja Gospodarcza i Monetarna nie przedłożyła projektu rezolucji, aby wyrazić sprzeciw wobec rozporządzenia delegowanego zgodnie z art. 105 ust. 3,
– uwzględniając art. 105 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że art. 290 TFUE stanowi, iż celem aktów delegowanych jest uzupełnienie lub zmiana niektórych, innych niż istotne, elementów lub ustanowienie jednolitych warunków wykonywania przepisów określonych w aktach ustawodawczych;
B. mając na uwadze, że art. 101 dyrektywy 2009/138/WE wymaga uwzględnienia „wszystkich wymiernych rodzajów ryzyka, na które narażony jest zakład ubezpieczeń lub zakład reasekuracji” oraz że „[k]apitałowy wymóg wypłacalności odpowiada wartości narażonej na ryzyko podstawowych środków własnych zakładu ubezpieczeń lub zakładu reasekuracji, na poziomie ufności 99,5% w okresie jednego roku”;
C. mając na uwadze, że dyrektywa uprawnia Komisję do przyjmowania aktów delegowanych w pewnych określonych obszarach oraz mając na uwadze, że Komisja zgodnie z przepisami wystąpiła do CEIOPS/EIOPA z wnioskiem o doradztwo techniczne w związku z tymi obszarami;
D. mając na uwadze, że CEIOPS/EIOPA przedstawiły Komisji ostateczne uwagi dotyczące: kalibracji Wypłacalności 2 (CEIOPS-SEC-40-10); klasyfikacji i kwalifikowalności funduszy własnych (CP46); konstrukcji i parametrów submodułu ryzyka związanego z inwestowaniem w akcje (CP69); traktowania przyszłych składek (CP30); obliczania marginesu ryzyka (CP42);
E. mając na uwadze, że w dniu 10 października 2014 r. Komisja przyjęła rozporządzenie delegowane obejmujące wiele uprawnień wynikających z dyrektywy, które, w kilku ważnych kwestiach, znacznie odbiegają od zgłoszonych uwag technicznych, dając w rezultacie znacznie niższą kalibrację czynników ryzyka stosowanych w standardowym wzorze do obliczania kapitałowego wymogu opłacalności niż zalecana przez CEIOPS/EIOPA;
F. mając na uwadze, że Komisja nie przedstawiła oficjalnie żadnych dowodów, że kalibracja opiera się na zasadzie przedstawionej w art. 101, ale zamiast tego podała nieformalnie polityczne powody uzasadniające odejście od uwag zgłoszonych przez CEIOPS/EIOPA dotyczących niektórych środków;
G. mając na uwadze, że na mocy art. 13 ust. 1 rozporządzenia w sprawie EIOPA Parlament i Rada mogą wyrazić sprzeciw wobec aktu delegowanego w ciągu trzech miesięcy od daty jego przyjęcia przez Komisję;
H. mając na uwadze, że jeśli Parlament lub Rada sprzeciwiają się wobec regulacyjnego standardu technicznego w ramach okresu kontroli, nie wchodzi on w życie;
I. mając na uwadze, że art. 105 ust. 4 Regulaminu Parlamentu stanowi, iż jeżeli na dziesięć dni roboczych przed początkiem sesji miesięcznej, której środa poprzedza dzień upływu terminu, o którym mowa w ust. 5 tegoż artykułu i wypada najbliżej tego dnia, komisja przedmiotowo właściwa nie przedstawi projektu rezolucji wyrażającej sprzeciw wobec aktu delegowanego, grupa polityczna lub co najmniej czterdziestu posłów może złożyć projekt rezolucji w tej sprawie, w celu wprowadzenia go do porządku dziennego wspomnianej wyżej sesji miesięcznej;
J. mając na uwadze, że do 5 grudnia 2014 r. Komisja Gospodarcza i Monetarna nie przedłożyła takiej rezolucji, co oznacza, że art. 105 ust. 4 ma zastosowanie do rezolucji przedłożonej na grudniową sesję miesięczną w 2014 r.;
1. wyraża sprzeciw wobec rozporządzenia delegowanego Komisji;
2. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji i do powiadomienia jej, że rozporządzenie delegowane nie może wejść w życie.