PROJEKT REZOLUCJI w sprawie polityki przemysłowej
28.6.2017 - (2017/2732(RSP))
zgodnie z art. 128 ust. 5 Regulaminu
Patrizia Toia w imieniu grupy S&D
Patrz też projekt wspólnej rezolucji RC-B8-0440/2017
Parlament Europejski,
– uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE), w szczególności jego art. 9, 151, 152, art. 153 ust. 1 i 2 oraz art. 173,
– uwzględniając art. 14, 27 i 30 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,
– uwzględniając Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) i Traktat o Unii Europejskiej (TUE), w szczególności art. 5 ust. 3 TUE i protokół nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 23 listopada 2010 r. zatytułowany „Program na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia: europejski wkład w pełne zatrudnienie” (COM(2010)0682),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 15 stycznia 2014 r. w sprawie reindustrializacji Europy z myślą o promowaniu konkurencyjności i trwałego rozwoju[1],
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 22 stycznia 2014 r. pt. „Działania na rzecz odrodzenia przemysłu europejskiego” (COM(2014)0014),
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 14 października 2015 r. pt. „Handel dla wszystkich – W kierunku bardziej odpowiedzialnej polityki handlowej i inwestycyjnej” (COM(2015)0497),
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 10 października 2012 r. pt. „Silniejszy przemysł europejski na rzecz wzrostu i ożywienia gospodarczego” (COM(2012)0582),
– uwzględniając wytyczne polityczne przewodniczącego J.C. Junckera zatytułowane „Nowy początek dla Europy: program na rzecz zatrudnienia, wzrostu gospodarczego, sprawiedliwości i przemian demokratycznych”,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 5 października 2016 r. w sprawie potrzeby europejskiej polityki reindustrializacji w świetle niedawnych spraw Caterpillar i Alstom[2],
– uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z dnia 15 grudnia 2016 r.,
– uwzględniając konkluzje Rady w sprawie programu konkurencyjności przemysłu, w sprawie cyfrowej transformacji europejskiego przemysłu oraz w sprawie pakietu dotyczącego technologii jednolitego rynku cyfrowego i modernizacji usług publicznych,
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 marca 2011 r. w sprawie polityki przemysłowej w erze globalizacji[3],
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 19 kwietnia 2016 r. zatytułowany „Cyfryzacja europejskiego przemysłu. Pełne wykorzystanie możliwości jednolitego rynku cyfrowego” (COM(2016)0180),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 1 czerwca 2017 r. w sprawie cyfryzacji europejskiego przemysłu[4],
– uwzględniając konkluzje Rady z dnia 29 maja 2017 r. w sprawie przyszłej unijnej strategii na rzecz polityki przemysłowej,
– uwzględniając pytanie do Komisji dotyczące opracowania ambitnej strategii przemysłowej UE jako strategicznego priorytetu na rzecz wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i innowacji w Europie (O-000047/2017 – B8-0319/2017),
– uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że przemysł europejski jest światowym liderem w wielu sektorach przemysłowych, że na przemysł przypada ponad połowa europejskiego eksportu oraz około 65 % inwestycji w badania i rozwój i ponad 50 mln miejsc pracy (w formie zatrudnienia bezpośredniego i pośredniego, co odpowiada 20 % miejsc pracy w Europie);
B. mając na uwadze, że przemysł wytwórczy odpowiada za 65 % wydatków na działalność badawczo–rozwojową przedsiębiorstw, w związku z czym wzmocnienie naszej bazy przemysłowej jest niezbędne dla utrzymania doświadczenia i wiedzy specjalistycznej w UE; mając na uwadze, że w celu urzeczywistnienia rozwoju cyfrowego, będącego priorytetem planu Junckera, konieczna jest silna baza przemysłowa;
C. mając na uwadze, że kobiety prowadzące działalność gospodarczą stanowią jedynie 31 % osób samozatrudnionych w UE i 30 % przedsiębiorców rozpoczynających działalność;
D. mając na uwadze, że przemysł europejski musi zachować swoją konkurencyjność i zdolność do inwestowania w Europie, a także że stawia on czoła wyzwaniom społecznym i związanym z ochroną środowiska, dla których musi znaleźć rozwiązanie, w ścisłej współpracy z partnerami międzynarodowymi, pozostając jednocześnie wzorem pod względem odpowiedzialności społecznej i środowiskowej;
E. mając na uwadze, że ambitna polityka w zakresie innowacji, sprzyjająca produkcji innowacyjnych i energooszczędnych produktów wysokiej jakości oraz promująca zrównoważone procesy, pozwoli UE na niezależność w kontekście nasilającej się globalnej konkurencji;
F. mając na uwadze, że sprawiedliwy handel wyrobami przemysłowymi musi respektować podstawowe prawa pracowników i zasady ochrony środowiska; mając na uwadze, że inwestycje w energię ze źródeł odnawialnych i efektywność energetyczną są głównym motorem inwestycji w produkty przemysłowe zdolne do tworzenia pozytywnego sprzężenia zwrotnego; mając na uwadze, że innowacje i inwestycje w działalność badawczo–rozwojową, zatrudnienie oraz odnawianie umiejętności są kluczowe dla trwałego wzrostu;
1. podkreśla zasadniczą rolę przemysłu jako siły napędowej wzrostu gospodarczego, zatrudnienia i innowacji w Europie;
2. kładzie nacisk na znaczenie umacniania i modernizacji bazy przemysłowej w Europie i jednocześnie przypomina o celu UE, jakim jest zagwarantowanie oparcia 20 % PKB Unii ma przemyśle do 2020 r.;
3. zwraca się do Komisji z wnioskiem o przedstawienie na początku 2018 r., wraz z państwami członkowskimi, wniosku legislacyjnego dotyczącego spójnej i kompleksowej strategii Unii na rzecz polityki przemysłowej mającej na celu reindustrializację Europy, która ustanowi konkretny plan działań obejmujący ambitne cele i terminy odnoszące się do działań o charakterze ustawodawczym i nieustawodawczym, aby możliwe było osiągnięcie tych celów; wzywa Komisję do oparcia tej strategii na ocenie skutków włączania polityki przemysłowej do głównego nurtu unijnych strategicznych inicjatyw politycznych i szeroko zakrojonego dialogu z udziałem zainteresowanych stron, w tym partnerów społecznych i przedstawicieli środowisk akademickich; kładzie nacisk na fakt, że taka strategia Unii musi opierać się, między innymi, na cyfryzacji (w szczególności na integracji inteligentnych technologii, analityki dużych zbiorów danych oraz robotyki w ramach przemysłowych łańcuchów wartości), zrównoważonym rozwoju, gospodarce o obiegu zamkniętym, efektywności energetycznej i odpowiednich zasobach; uważa, że europejskie ramy regulacyjne powinny umożliwiać przemysłowi dostosowanie się do takich zmian i podejmowanie działań z wyprzedzeniem, aby przyczyniać się do tworzenia miejsc pracy wysokiej jakości, wzrostu i konwergencji regionalnej;
4. podkreśla rolę MŚP jako trzonu przemysłu UE i zwraca uwagę na konieczność prowadzenia takiej unijnej polityki przemysłowej, która będzie zgodna z potrzebami MŚP; podkreśla, że należy wspierać tworzenie otoczenia przyjaznego przedsiębiorstwom poprzez ustanawianie równych warunków działania dla wszystkich unijnych MŚP i przedsiębiorstw gospodarki społecznej (takich jak spółdzielnie) oraz poprzez wspieranie odpowiednich klastrów, sieci przedsiębiorstw i centrów innowacji cyfrowych;
5. jest przekonany, że europejski przemysł powinien być postrzegany jako strategiczny atut na rzecz konkurencyjności i zrównoważonego charakteru UE; podkreśla, że jedynie solidny i odporny sektor przemysłu oraz ukierunkowana na przyszłość polityka przemysłowa pozwolą UE stawić czoła różnym nadchodzącym wyzwaniom, w tym reindustrializacji Unii, przejściu Unii do zrównoważonego rozwoju oraz tworzeniu miejsc pracy wysokiej jakości; podkreśla, że Komisja i państwa członkowskie muszą lepiej przewidywać takie sytuacje społeczno-ekonomiczne i zapewnić konkurencyjność oraz zrównoważony charakter naszej sieci przemysłowej;
6. podkreśla, że aby wesprzeć przemysł Unii, który staje w obliczu wyzwań związanych z gwałtownymi zmianami gospodarczymi i regulacyjnymi we współczesnym zglobalizowanym świecie, należy zwiększyć atrakcyjność przemysłową Europy dla bezpośrednich inwestycji europejskich i zagranicznych (BIZ);
7. zwraca się do Komisji o uwzględnienie konkurencyjności przemysłowej i zrównoważonego charakteru przemysłu we wszystkich głównych inicjatywach politycznych;
8. podkreśla, że w świetle dostępnych danych statystycznych oraz badań kobiety są niewystarczająco reprezentowane na większości stanowisk naukowych, inżynierskich i kierowniczych, jak i na wyższych szczeblach hierarchii zawodowej; stwierdza, że kobiety są zdecydowanie niewystarczająco reprezentowane w sektorach i zawodach związanych z naukami ścisłymi, technologią, inżynierią i matematyką, stanowią bowiem zaledwie 24 % grona naukowców i inżynierów; podkreśla fakt, że kobiety pracujące zawodowo w przemyśle wytwórczym są dla UE atutem i że atut ten wymaga wykorzystania wszelkich dostępnych środków, aby UE mogła ostatecznie wyjść z kryzysu gospodarczego i finansowego oraz stawić czoła zmianom społecznym; zwraca się do Komisji z wnioskiem o zidentyfikowanie wyzwań i przeszkód, przed jakimi stoją kobiety przedsiębiorcy, oraz propagowanie i wspieranie przywódczej roli kobiet, w tym poprzez równość wynagrodzeń i sprawiedliwy dostęp do wszystkich stanowisk pracy;
9. zwraca uwagę na potrzebę pełnego wykorzystania potencjału przemysłu w zakresie technologii środowiskowych oraz zapewnienia ciągłego opracowywania i rozpowszechniania przez przemysł najlepszych dostępnych technik i pojawiających się innowacji, co doprowadzi do stworzenia przewagi konkurencyjnej przemysłu europejskiego, który powinien dążyć do oferowania najbardziej zrównoważonych produktów o najniższych kosztach cyklu życia;
10. podkreśla konieczność włączenia aspektów ochrony środowiska do innych obszarów polityki, takich jak gospodarka, przemysł, badania i innowacje, w celu utworzenia spójnego i wspólnego podejścia; uważa, że działania prowadzone w obrębie Unii należy też uzupełniać poszerzonymi działaniami globalnymi i współpracą z państwami trzecimi w celu stawienia czoła wspólnym wyzwaniom;
11. uważa, że zmniejszenie obciążeń administracyjnych nakładanych na przedsiębiorstwa i obniżenie ponoszonych przez nie kosztów przestrzegania przepisów oraz konieczność zapewniania wysokich standardów ochrony konsumentów, pracowników, zdrowia i środowiska muszą stanowić kluczowe elementy każdej unijnej polityki reindustrializacji;
12. apeluje, aby polityka przemysłowa UE była oparta na jasno określonych celach i wskaźnikach – w tym na ambitnych celach w zakresie efektywności energetycznej, zasobów i klimatu – oraz na podejściu uwzględniającym cykl życia i gospodarkę o obiegu zamkniętym;
13. wzywa do włączenia do strategii przemysłowej UE skutecznych instrumentów finansowych i środków na rzecz środowiska, które mogą przyczynić się do zwiększenia przejrzystości rynku pod względem ryzyka ucieczki emisji, i zwraca uwagę na konieczność ułatwiania zrównoważonego rozwoju przemysłu w kontekście celów określonych w porozumieniu paryskim;
14. apeluje o większą spójność polityki handlowej i polityki przemysłowej tak, aby polityka handlowa uwzględniała potrzeby przemysłu europejskiego, a umowy handlowe nowej generacji nie prowadziły do dalszego przenoszenia produkcji i do pogłębienia deindustrializacji w UE; w związku z tym zwraca uwagę na znaczenie kontynuowania debaty na temat sposobów zwiększenia wzajemności w dziedzinie zamówień publicznych i inwestycji; przyjmuje z zadowoleniem inicjatywę dotyczącą analizowania inwestycji z państw trzecich w sektorach strategicznych;
15. zwraca uwagę na rolę partnerów społecznych w opracowywaniu spójnej strategii przemysłowej, która musi uwzględniać wymiar społeczny, tak aby przemiany przemysłowe nie uszczuplały praw pracowniczych; podkreśla, że dobre funkcjonowanie innowacji w miejscu pracy zależy od udziału pracowników, a w szczególności od dobrych zbiorowych stosunków pracy między pracownikami a zarządem, jako że innowacje są często rezultatem wskazania przez pracowników sposobów na ulepszenie ich środowiska pracy, produktów końcowych lub metod produkcji;
16. podkreśla, że europejski przemysł stoi w obliczu światowej konkurencji, i w związku z tym wzywa Komisję do dokonania ponownej oceny definicji rynku i obecnych unijnych reguł konkurencji, aby uwzględnić zmiany w odnośnych rynkach światowych, a tym samym ułatwić strategicznym partnerstwom i sojuszom oraz powstającym podmiotom o wystarczającej masie krytycznej stawianie czoła konkurencji międzynarodowej; ponadto wzywa Komisję do przeglądu unijnego prawa konkurencji w celu bardziej adekwatnego uwzględnienia nowej roli głównych podmiotów krajowych w państwach trzecich, biorąc pod uwagę normy społeczne, środowiskowe i podatkowe, aby uniknąć nowych form dumpingu;
17. podkreśla potrzebę stworzenia spójnej i skutecznej strategii przeciw dumpingowi i subsydiom, która – w zgodzie z zasadami WTO – będzie uwzględniać wszystkie rodzaje dumpingu, łącznie z brakiem przestrzegania międzynarodowych norm społecznych, środowiskowych i podatkowych;
18. wzywa Komisję do zwrócenia większej uwagi na rolę przedsiębiorstw państwowych z siedzibami zagranicznymi, które są wspierane i dotowane przez własne rządy w sposób zakazany dla podmiotów unijnych na mocy zasad jednolitego rynku UE;
19. wzywa Komisję do dokonania przeglądu bezpośrednich inwestycji zagranicznych państw trzecich w UE w dążeniu do zapewnienia bezpieczeństwa i ochrony dostępu do kluczowych technologii przyszłości, pamiętając przy tym, że Europa jest w dużym stopniu zależna od bezpośrednich inwestycji zagranicznych i powinna zasadniczo pozostać bardzo otwarta dla zagranicznych inwestycji;
20. wzywa Komisję do stworzenia otoczenia regulacyjnego dla platform, aby zapewnić spójność przepisów w ramach UE, w tym z naciskiem na potrzebę pewności prawnej, odpowiednich i jasnych zasad oraz równych warunków działania;
21. wzywa Komisję do przedstawienia wniosków ustawodawczych dotyczących swobodnego przepływu danych, bezpieczeństwa cybernetycznego i własności danych, które mogłyby przyczynić się do wspierania konkurencyjności przemysłu europejskiego i jego cyfrowej transformacji, przy jednoczesnym zapewnieniu najwyższego poziomu ochrony danych;
22. podkreśla potrzebę skoordynowanych działań UE na rzecz wspierania nowych umiejętności, a także przekwalifikowywania, poprawy kwalifikacji i uczenia się przez całe życie, zgodnie z postulatami Komisji zawartymi w Programie na rzecz nowych umiejętności i zatrudnienia; wzywa do przeprowadzenia odpowiednich konsultacji z partnerami społecznymi w tym zakresie;
23. wzywa do promowania międzysektorowych sojuszy innowacji w celu przezwyciężenia podchodzenia do polityki przemysłowej w sposób jednotorowy, co hamuje potencjał innowacyjny; uważa, że publiczne inwestycje odgrywają strategiczną rolę na drodze do osiągnięcia tego celu, i wzywa UE do wspierania publicznych inwestycji w innowacje;
24. przypomina o istotnej roli normalizacji w UE i opowiada się za zdecydowanym dążeniem do wiodącej pozycji UE w międzynarodowych organizacjach normalizacyjnych;
25. zwraca uwagę na potrzebę koordynacji działań UE na rzecz zmniejszenia zależności od surowców z państw trzecich poprzez skupienie się na czterech aspektach:
a. sprawiedliwym dostępie do zasobów na rynku międzynarodowym
b. zrównoważonym górnictwie krajowym
c. innowacjach technologicznych w zakresie efektywności
d. gospodarce o obiegu zamkniętym,
przy czym UE powinna wnosić wkład w wielostronne zarządzanie zasobami na szczeblu światowym;
26. uważa, że megatrendy globalizacji i digitalizacji stanowią wyzwanie w pierwszej kolejności dla europejskich przedsiębiorstw i ich pracowników, ale jednocześnie i dla podmiotów kształtujących politykę z uwagi na bardzo dużą dynamikę zmian i ich przekrojowy charakter; jest zatem przekonany, że polityka europejska musi zostać dostosowana, aby być w stanie wspierać rozwój europejskiego przemysłu i zapewnić wysokiej jakości miejsca pracy w przemyśle wytwórczym w obliczu tej szybko zmieniającej się sytuacji; podkreśla, że nowa strategia w sprawie unijnej polityki przemysłowej musi powiązać różne obszary polityki z polityką przemysłową – przede wszystkim w zakresie handlu, ochrony środowiska, badań naukowych, inwestycji, konkurencji, energii i klimatu – w celu utworzenia jednego spójnego podejścia; jest przekonany, że strategia dotycząca polityki przemysłowej UE musi w inteligentny sposób łączyć elementy horyzontalne ze szczególnym podejściem do ważnych sektorów strategicznych;
27. opowiada się za kompleksowym podejściem do polityki przemysłowej UE, traktującym priorytetowo wzmacnianie unijnych łańcuchów wartości oraz włączenie wszystkich regionów UE do sieci odnowionego przemysłu UE, przy jednoczesnym zapewnieniu ogólnej spójności terytorialnej;
28. apeluje o regionalnie zrównoważoną strategię przemysłową, która będzie w stanie zlikwidować różnice pomiędzy najbardziej i najmniej uprzemysłowionymi regionami UE, przyczyniając się do osiągnięcia celów UE w zakresie konwergencji regionalnej;
29. podkreśla znaczenie terminowego przyjęcia strategii unijnej, ponieważ może to również wpłynąć na przebieg debat nad obszarami zainteresowania w nowych wieloletnich ramach finansowych (WRF), a szczególnie w ramach instrumentu „Łącząc Europę”, 9. programu ramowego oraz europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych;
30. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.
- [1] Dz.U. C 482 z 23.12.2016, s. 89.
- [2] Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0377.
- [3] Dz.U. C 199E z 7.7.2012, s. 131.
- [4] Teksty przyjęte, P8_TA(2017)0240.