Relato integral dos debates

Quarta-feira, 13 de Abril de 2016 - Estrasburgo

17. Relatório de acompanhamento de 2015 relativo à Turquia (debate)

  La Présidente. – L'ordre du jour appelle le débat sur les déclarations du Conseil et de la Commission sur le rapport sur la Turquie 2015 (2015/2898(RSP)).

  Jeanine Hennis-Plasschaert, President-in-Office of the Council. – Madam President, the EU-Turkey relationship is of strategic importance, and we share a long-standing history of wide and deep cooperation. But just as we have many shared interests, we also face many common challenges. This has been particularly highlighted by the migration crisis, and President Tusk reported to you on this earlier today.

As you know, accession negotiations are ongoing. We opened the latest chapter – Chapter 17 – in December last year and plan to open Chapter 33 with Turkey in the coming months. And let me underline that in this context, we continue to work within the framework of our existing rules for the accession process, by unanimity, sticking to strict but fair conditionality and without creating any shortcuts.

From the Commission’s report it is clear that Turkey has registered progress in many fields of the acquis, and that is good news. It is, however, equally clear that many current domestic developments and worrying events in Turkey give cause for serious concern.

Turkey needs to urgently remedy and address major shortcomings, notably in the areas of the rule of law and fundamental rights. The Council has called on Turkey to ensure full respect for human rights, in particular to take urgent steps to work on reversing the undermining of the independence and the impartiality of the judiciary and the significant backsliding in the area of freedom of expression and freedom of assembly.

These are indeed important and pressing issues, which were also duly highlighted in your resolution. As reiterated by the European Council in March, we expect Turkey to respect the highest standards. In our contacts with Turkey we also take every opportunity to recall these concerns. We have also repeatedly called for a resumption of peace talks to end the violence in the south-east, thus pushing for a political solution to the Kurdish issue.

Finally, I would like to welcome the renewed engagement of the parties to settling the Cyprus issue, and we continue to expect Turkey to actively support negotiations. Like you Members of Parliament, we hope that they will yield a fair, comprehensive and viable settlement.

  Johannes Hahn, Member of the Commission. – Madam President, Minister, Honourable Members, let me begin by thanking the rapporteur on Turkey, Ms Kati Piri, for the high quality of the report we are discussing today. It addresses the key issues of EU-Turkey relations and generally concurs with the Commission’s findings in its 2015 enlargement package and the report on Turkey.

In the current context of the migration and refugee crisis, the geopolitical situation in the region and many interests jointly shared by the EU and Turkey, it is crucial to further reinvigorate and strengthen our cooperation with this strategic partner.

Naturally our relations have recently focused on the migration challenge, but they do and should continue to encompass a much broader range of issues to enable us to tap the full potential of this relationship.

The re-energised accession process remains the core of our relations. We share your hope that the opening of chapters will lead to concrete progress in Turkey. In line with the EU-Turkey agreement of 18 March, the Commission is currently working on a proposal to the Council to open accession negotiations on financial and budgetary provisions. We are also preparing for the opening of further chapters, including in crucial areas of the judiciary and fundamental rights, as well as justice, freedom and security. We are doing this without prejudice to the positions of Member States and in accordance with the negotiating framework.

In this context, the Commission is encouraged by the progress in the Cyprus settlement talks and we look forward to their successful and swift conclusion. We count on Turkey’s lasting and concrete contribution to such a comprehensive settlement. It would be very good news for Europe and for the security and stability of the region and would also contribute to a major turning point for our accession negotiations with Turkey.

Let me also thank you for your strong support for structured and more frequent high-level dialogues. The recent high-level political dialogue and high-level energy dialogue have proved to be successful formats to move forward with our joint agenda with Turkey. A high-level economic dialogue on 25 and 26 April will increase EU-Turkey business contacts and will allow an open discussion on macroeconomic issues, economic policy and investment opportunities.

As already discussed in the morning, our comprehensive cooperation agenda with Turkey on migration has started to produce the first results towards achieving our goal of ending the irregular migration from Turkey to the EU and breaking the pattern of refugees and migrants risking their lives.

The Commission shares the European Parliament’s concern about respect for the rule of law and fundamental freedoms in Turkey. These concerns have been exacerbated by recent worrying developments, including those targeting the freedom of speech of academics, trials of prominent journalists and decisions affecting private assets in the media sector.

We have repeatedly called on the Turkish Government to re-engage in reforms in line with European standards and to actively consult all stakeholders. We believe that defining the opening benchmarks and working with Turkey towards the opening of Chapters 23 and 24 will significantly contribute to Turkey’s renewed commitment and the reform efforts in these fields.

The European Union also continues to voice its concerns about the serious situation in the south-east of Turkey. A genuine political dialogue in the framework of the Kurdish settlement process is the only way to achieve a peaceful and sustainable solution. The Union remains ready to support such a process.

To conclude, the Commission is fully confident about the benefits of the increased cooperation with Turkey to address the immigration crisis and to deepen our relations in many other areas.

  Kati Piri, on behalf of the S&D Group. – Madam President, today the EU and Turkey are facing many of the same challenges. Think about the refugee crisis, the threat of terrorism, and a long-lasting conflict in Syria that creates instability. One thing that has been made clear through these challenges is that Turkey and the EU need each other to find solutions to combat these issues.

However, and I want to stress this, we cannot turn a blind eye to the internal developments in the country. Turkey must be stable and more democratic if we want it to be a strategic partner we can build on. Linking the accession process to migration cooperation is neither wise nor fair. Accelerating talks should depend on the pace of the reforms, not on a political tit-for-tat.

A lot has already been said this morning on the EU-Turkey deal, so I will just briefly say: the Turkish population has been hosting three million refugees. Many European countries could learn from the hospitality shown in this regard by the Turks. But Turkey is reaching its limits, and it is time that the EU really reached out to help by providing large-scale resettlement of refugees to EU countries. That is genuine burden-sharing; that is genuine cooperation.

Many chances to further connect and work together have been missed in recent years. Let our current talks on migration lead to a more intensified and honest dialogue. This means that genuine concerns should not be taken as insults. The situation in the south-east of the country is of great concern to this Parliament. The EU urges that the peace process be relaunched as there is no military solution to the Kurdish question. The current status quo is unacceptable.

While we deeply regret the return to violence by the PKK and strongly condemn the attacks against security forces and civilians, we stress, however, that anti-terrorism measures taken by the government must be proportionate and in line with international law. The 400 000 citizens who had to flee their houses because of the violence and the 24-hour curfews in many Kurdish-populated cities have put a very heavy toll on the livelihood of ordinary people.

We believe that Turkey has to return to a path where journalists are not imprisoned for doing their jobs and censorship does not become an instinct for journalists. Turkey has to return to a path where academics are not losing their jobs and put in jail for expressing their views. Finally, Turkey has to return to a path where judges do not hesitate to decide and to give a verdict out of fear of being displaced or fired. We need a more stable and democratic Turkey. This is not a threat but an encouragement. It is important that Turkey returns to the path of democratic reforms and grasps this opportunity of closer engagement with the EU.

Finally, let me also thank my colleagues and co-rapporteurs for the good cooperation. I hope that we can send a strong signal from this Parliament with this resolution.

(The speaker agreed to take a blue card question under Rule 162(8))

  Λευτέρης Χριστοφόρου (PPE), ερώτηση "γαλάζια κάρτα". – Κυρία πρόεδρε, αναμένω από την εισηγήτρια της έκθεσης να μας δηλώσει ξεκάθαρα εάν αισθάνεται ότι φταίει η Ευρωπαϊκή Ένωση για το γεγονός ότι δεν προχωρά η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας.

Γιατί η Τουρκία ουσιαστικά αρνείται να εφαρμόσει και να υλοποιήσει, όχι τώρα που υπάρχει το προσφυγικό ζήτημα αλλά εδώ και χρόνια, τα προαπαιτούμενα προς την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Γιατί θέλει, ουσιαστικά, χαριστική ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση συγκριτικά με όλες τις άλλες χώρες - και αυτές που είναι μέσα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτές που είναι υποψήφιες για ένταξη - οι οποίες υποχρεωτικά πληρούν όλα τα κριτήρια.

Και ένα τελευταίο, είναι δυνατόν η εισηγήτρια να αναφέρει ότι πρέπει να γίνει ακόμα και σήμερα άνοιγμα άλλων κεφαλαίων χωρίς η Τουρκία να τηρήσει τα προαπαιτούμενα;

  Kati Piri (S&D), blue-card answer. – It is clear that it would be too harsh to say that it is because of the EU that the process is not accelerating. First of all, the responsibility lies clearly with the Turkish Government. It is a merit-based process, but we must judge Turkey the same way we also judge other candidate countries. I have to say there have certainly been political differences at play here, with some political parties and politicians in Europe not always treating Turkey fairly based on the reforms in the country.

  Renate Sommer, im Namen der PPE-Fraktion. – Frau Präsidentin! Ich möchte der Berichterstatterin Kati Piri danken für die Zusammenarbeit und genauso den Berichterstattern der anderen Fraktionen. Wir hatten uns ja darauf geeinigt, uns weitgehend an der Entschließung des vergangenen Jahres zu orientieren, was im Wesentlichen auch gelang und die Verhandlungen etwas vereinfacht hat. Deshalb verstehe ich nicht, Kati, dass du nun zuletzt nur noch eine bestimmte Abmachung einhalten willst, wenn die EVP die Abstimmungsliste der Sozialisten als ihre eigene übernimmt. Das tut man nicht, und die EVP lässt sich auch nicht unter Druck setzen, weder von einer anderen Fraktion noch von einer Flüchtlingswelle.

Unsere Aufgabe ist es hier, mit dieser Entschließung den inneren Zustand der Türkei zu bewerten – mit dem Blick auf die Annäherung des Landes an die Europäische Union. Das dürfen wir nicht vermischen mit der Flüchtlingskrise, so schwierig das auch ist.

Für uns ist es deshalb wichtig zu unterstreichen, dass es keine Rabatte für die Türkei geben kann. Das gilt für die Visaliberalisierung, für die nach wie vor alle Voraussetzungen erfüllt sein müssen. Die Eröffnung von Verhandlungskapiteln muss selbstverständlich auch weiterhin an die Erfüllung der entsprechenden Voraussetzungen durch die Türkei geknüpft sein. Davon ist das Land weit entfernt: Presse- und Meinungsfreiheit, Versammlungsfreiheit massiv eingeschränkt, staatliche Eingriffe in die Justiz, Kurdenkonflikt, Gewalteskalation im Südosten – eigentlich nur Rückschritte.

Wenn wir auch in Zukunft gute und verlässliche Nachbarn sein wollen, wenn wir unsere besondere nachbarschaftliche Zusammenarbeit immer weiter ausbauen wollen, dann müssen wir wieder miteinander sprechen und auch verhandeln. Aber das geht nur dann, wenn die Türkei den europäischen Weg wieder einschlägt.

Und natürlich können die Kapitel, die mit der Republik Zypern zu tun haben, niemals vor einer Lösung der Zypernfrage eröffnet werden. Hierbei muss die Türkei eine konstruktivere Rolle einnehmen. Sie muss die Republik Zypern endlich anerkennen und dazu beitragen, dass sie auf der Basis der europäischen Werte und Prinzipien zu einem wiedervereinigten Staat weiterentwickelt werden kann. Das ist auch im türkischen Interesse.

  Mark Demesmaeker, namens de ECR-Fractie. – Collega Piri, dank voor dit verslag, waaruit bij de lectuur opnieuw blijkt hoe nefast de autoritaire houding van Erdogan voor Turkije en voor de Europese Unie is. Ik druk in dit Parlement al langer mijn ongerustheid uit over de behandeling van journalisten, de miskenning van de vrijheid van meningsuiting, de mensenrechtensituatie. En we zien de toestand alleen maar achteruitgaan!

In de meest recente index voor persvrijheid van verslaggevers zonder grenzen staat Turkije op de 148e van 180 plaatsen. Het vredesproces met de Koerden is opgezegd en ontaard in blinde staatsterreur. Mevrouw de minister, ik hoor u zeggen dat u uw bezorgdheid heeft geuit en dat u gevraagd heeft om hervatting van de vredesonderhandelingen. U vraagt, maar wat krijgt u? Wat heeft u gekregen? Niets!

Het zuidoosten van Turkije is oorlogsgebied. Turkije speelt een dubbelzinnige rol in de strijd tegen IS. De regering leverde onvoldoende inspanningen om te voorkomen dat buitenlandse strijders, geld of uitrusting Syrië bereikten. Ondertussen bestoken Turken er des te gretiger Koerdische strijders.

  Alexander Graf Lambsdorff, im Namen der ALDE-Fraktion. – Frau Präsidentin! Herr Kommissar, Sie haben eben gesagt, es gäbe Vorteile verstärkter Zusammenarbeit mit der Türkei. Das sieht meine Fraktion ganz genauso. Wir sind nur nicht sicher, ob diese Vorteile im Rahmen eines Beitrittsprozesses erreicht werden können, der mit dem Wort „zombiehaft“ beschrieben worden ist. Er ist zum Erliegen gekommen, er ist faktisch tot. Es gibt so gut wie niemanden, der noch ernsthaft und ehrlich daran glaubt, dass die Türkei eines Tages der Europäischen Union beitreten kann.

Was wir stattdessen brauchen, ist eine auf Respekt für die Türkei und Realpolitik gründende positive Agenda. Und es gibt so viele Felder, auf denen wir tatsächlich durch gute Zusammenarbeit mit der Türkei viel erreichen könnten. Ob das die Flüchtlingsfrage ist, Energiezusammenarbeit, kultureller Austausch, people-to-people-Kontakte, Tourismus, Handel – es gibt unendlich viele Felder, auf denen wir mit diesem großen, wichtigen Nachbarn, einem Nachbarn, der Anspruch auf respektvollen Umgang hat, Erfolge erzielen können.

Aber wenn Sie hier schon sagen, Sie machen hier einen Vorschlag für die Eröffnung weiterer Kapitel, sozusagen without prejudice to the positions of certain Member States, und gleichzeitig wissen wir, dass es ohne einen Konsens der Mitgliedstaaten keine Eröffnungen geben wird, dann ist doch von vornherein klar, dass hier verzweifelt an einem gescheiterten Prozess festgehalten wird, dass hier der Mut fehlt, eine neue Grundlage zu schaffen für gute Beziehungen zur Türkei.

Seit wir mit der Türkei verhandeln – es sind jetzt elf Jahre –, haben sich die Beziehungen zwischen dem Land und der Europäischen Union nicht etwa verbessert, sie haben sich verschlechtert, und zwar erheblich. Sie sind zum Teil sogar vergiftet. Nehmen Sie bitte das Verhalten des türkischen Staatspräsidenten gegenüber dem deutschen Comedian Jan Böhmermann. Das ist ein absolut unmögliches Verhalten, das zeigt, dass die Türkei auch mit dem Wertegerüst künstlerischer Freiheit, Pressefreiheit, Meinungsfreiheit überhaupt nicht zurechtkommt.

Also: Machen wir einen Schritt nach vorne, haben wir den Mut, neue Wege zu gehen! Gehen wir mit der Türkei vernünftig um und schaffen wir eine respektvolle und positive Agenda, aber lassen wir diesen Beitrittsprozess, der zu keinem Ziel führen wird.

  Τάκης Χατζηγεωργίου, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κυρία Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, θέλω καταρχήν να συγχαρώ την εισηγήτρια, την Kati Piri, για την άψογη και παραγωγική συνεργασία της καθ' όλη τη διάρκεια των συζητήσεων. Νομίζω, ταυτόχρονα, ότι η κατάσταση στην Τουρκία υπερκερά κατά πολύ τη συζήτηση που κάνουμε εδώ για την έκθεση. Μια έκθεση που, εν πολλοίς, αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα.

Στη νοτιοανατολική Τουρκία υπάρχουν ήδη περίπου 300.000 εκτοπισθέντες. Μεγάλο μέρος της πόλης Σουρ έχει πλήρως εγκαταλειφθεί. Μεγάλο μέρος της έχει δημευθεί, απαλλοτριωθεί. Ουσιαστικά, δηλαδή, πήραν τις περιουσίες 60.000 ανθρώπων. Ακαδημαϊκοί και δημοσιογράφοι διώκονται απλά και μόνο διότι μίλησαν ελεύθερα. Στις 22 Απριλίου, σε μια βδομάδα από τώρα, γίνεται δίκη αυτών των ανθρώπων στην Κωνσταντινούπολη και μου έχουν ήδη κάνει έκκληση οι κατηγορούμενοι, προκειμένου μέλη του Κοινοβουλίου να παραστούν και να παρακολουθήσουν τη δίκη ως παρατηρητές.

Καλούμε την Τουρκία να αρχίσει άμεσα διάλογο για επίλυση του Κουρδικού και να πάψει να διώκει την ελευθερία έκφρασης. Η απάλειψη και διαγραφή του ΡΚΚ από τη λίστα των τρομοκρατικών οργανώσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα βοηθήσει.

Η έκθεση περιέχει πολύ θετικές αναφορές για το Κυπριακό, συμπεριλαμβανομένης της αναφοράς ότι η λύση θα αποτελεί μετεξέλιξη της Κυπριακής Δημοκρατίας. Μέχρι στιγμής, όμως, περιέχει έμμεσες έστω αναφορές για άνοιγμα κεφαλαίων, πράγμα με το οποίο διαφωνούμε, αφού η Τουρκία δεν έχει υλοποιήσει υποχρεώσεις που ανέλαβε.

Στο Κυπριακό, ενώ είναι καλοδεχούμενες θετικές αναφορές εκ μέρους Τούρκων αξιωματούχων, είμαστε υποχρεωμένοι να πούμε ότι στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων δεν έχουν μεταφραστεί σε πράξη οι αναφορές αυτές. Αναμένουμε, άμεσα, κατάθεση χάρτη για το εδαφικό, πράγμα που θα διευκολύνει και την επίλυση του περιουσιακού. Πιστεύω πως η Τουρκία αντιμετωπίζει πολλές προκλήσεις και στόχος δικός μας είναι να παράσχουμε κάθε βοήθεια στον τουρκικό λαό.

  Bodil Valero, för Verts/ALE-gruppen. – Fru talman! Jag hade önskat att jag kunde stå här i dag och lovorda utvecklingen i Turkiet. Jag hade önskat att jag kunde säga att den demokratiska utvecklingen är på rätt väg. Jag hade önskat att jag kunde säga att pressfriheten, yttrandefriheten, domstolarnas oberoende och mänskliga rättigheter generellt respekteras. Jag hade önskat att jag kunde säga att Turkiets väg mot EU-medlemskap är utan stenar på vägen att snubbla över. Jag hade önskat att jag kunde säga att fredsförhandlingarna med kurderna gick bra och att det är fred i sikte. Tyvärr så kan jag inte säga någonting sådant. Det mesta går i stället åt helt fel håll. Det är oerhört tragiskt, i synnerhet för alla de demokrater i Turkiet som mot alla odds står upp för demokratin, allas mänskliga rättigheter, fred och rättvisa.

Årets resolution är starkt kritisk till utvecklingen i Turkiet när det gäller i princip alla rättigheter. Den uppmanar också väldigt tydligt båda parter att upphöra med våldshandlingar och återgå till fredsförhandlingar. För att kunna förhandla måste man emellertid ha en part att prata med. I dag bygger den ena parten palats, medan den andra sitter fängslad och isolerad sedan 1999. Abdullah Öcalan har inte träffat sin familj sedan oktober 2015 och inte sin advokat sedan juli 2011. Hans korrespondens är helt blockerad sedan april 2015. Det utgör enligt flera FN-sändebud grym, inhuman eller nedvärderande behandling som kan utgöra tortyr. Därför föreslår vi gröna att Öcalans isolering ska upphöra.

  James Carver, on behalf of the EFDD Group. – Madam President, the question over Turkey highlights precisely how far the European Union will go in the name of its neo-colonialist ambitions. For all the posturing over your defence of democracy, human rights and the freedom of press around the world, you have hugely contradicted yourselves with the renewed prospects of Turkey’s EU membership at the very moment that concerns regarding the backsliding of these issues have reached their height.

To top it all you have used taxpayers’ money to effectively bribe Turkey into accepting your disastrous asylum policy. That the EU is willing to consider even opening up negotiations on the future accession of Turkey underlines how you are carrying on with business as usual, whilst doing an excellent impression of an ostrich with its head in the sand.

Last week the Dutch effectively rejected EU expansion in their own referendum and, as British public support for Brexit increases, polls in Denmark show that, if the UK leaves, a majority of Danish people will want likewise. All this at the very time of the ongoing crisis over the eurozone, the Schengen area and migration. Further enlargement of the EU is a threat to my country, so accordingly the only way to ensure British security is to vote to leave on 23 June.

  Mario Borghezio, a nome del gruppo ENF. – Signora Presidente, onorevoli colleghi, questa relazione è un capolavoro di ipocrisia, vorrebbe nascondere le norme documentate anche dagli interventi che si sono susseguiti sulle difficoltà che si frappongono oggettivamente al percorso di entrata della Turchia nell'Unione europea, attraverso la sottolineatura e la lode addirittura del comportamento della Turchia, che starebbe ospitando la quantità di profughi più grande del mondo.

Tuttavia la relazione non si cura di come e anche di quale natura siano i procedimenti di ospitalità e soprattutto le pratiche di respingimento di massa denunciate proprio in queste ore da Amnesty International. C'è una domanda che a questo punto si pone: la Turchia è da considerarsi un paese sicuro per i rifugiati? E altra domanda: questo principio di respingimento, che tante volte l'Unione europea ha applicato nei confronti di coloro che in Italia, in Grecia, in Francia ponevano dei problemi sull'afflusso e magari anche sull'invasione di clandestini, per la Turchia non vale?

Voi non vi curate del fatto che in Turchia si applichi in condizioni di massa il principio di respingimento e questa è una contraddizione di fondo che dimostra quanto sia strampalata questa bella idea dell'accordo con la Turchia. A questo punto mi sembra evidente la necessità di respingere la liberalizzazione dei visti, come noi facciamo, e di chiedere la verifica sull'impegno vero della Turchia nella lotta ai foreign fighter e cessare le ambiguità sui rapporti della Turchia con l'Isis.

  Udo Voigt (NI). – Frau Präsidentin! Ich frage mich eigentlich: Was hat die Türkei, dass sie die EU dieserart erpressen kann? Sie haben selbst hier einen Grundrechtskatalog aufgestellt, bei der Türkei gilt das alles nicht mehr. In der Türkei ist es an der Tagesordnung, dass christliche Kirchen geschändet werden, dass Gebäude von christlichen Gemeinden beschlagnahmt werden. Die Ermordung von drei Christen in Malatya 2007 ist bis heute nicht geahndet, obwohl die fünf Täter bekannt sind. Die Türkei bekämpft die Kurden auf syrischem Gebiet. Sie verletzt die syrische Hoheit, und Staaten Europas bilden Peschmerga-Kämpfer der Kurden aus. Die gleichen Kurden werden von der türkischen Luftwaffe wieder getötet, und Sie sagen ganz einfach, wir sollen Beitrittsverhandlungen weiterlaufen lassen der Wirtschaftsdialog muss verstärkt werden! Kann ein solches Land künftig ein Partner der EU sein, wo aufgedeckt wird, dass der ISIS verstärkt aus der Türkei mit Waffenlieferungen beliefert wurde, türkische Reporter das enttarnt haben und sich jetzt vor Gericht für diese Enttarnung verantworten müssen? Wie können Sie ernsthaft mit einem solchen Partner noch verhandeln? Die Türkei gehört nicht zu Europa!

  Μανώλης Κεφαλογιάννης (PPE). – Κυρία Πρόεδρε, δεν μπορεί κανείς να είναι απόλυτα ικανοποιημένος για μια τόσο δύσκολη έκθεση και για μια τόσο προβληματική χώρα. Αλλά, ως πρόεδρος της Μικτής Επιτροπής Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, θα ήθελα να συγχαρώ την εισηγήτρια, την κυρία Piri, τους εισηγητές των κομμάτων, την κυρία Sommer, για την πραγματικά επαγγελματική δουλειά την οποία έκαναν, στο πλαίσιο των αρχών και των αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με αίσθημα ευθύνης.

Βεβαίως, στην έκθεση αναφέρονται πολλά από τα ελλείμματα πολιτικής που έχει Τουρκία. Η Τουρκία πρέπει να σεβαστεί τα κυριαρχικά δικαιώματα των γειτονικών χωρών, να επικυρώσει το Δίκαιο της Θαλάσσης του 1982, που είναι η μόνη υπό ένταξη χώρα που δεν το έχει επικυρώσει, να άρει την απειλή πολέμου για την Ελλάδα, να σταματήσει τις παραβιάσεις του εναέριου χώρου και των χωρικών υδάτων των γειτονικών χωρών, να αναγνωρίσει την οικουμενικότητα του πατριαρχείου και τη λειτουργία της Χάλκης, να αλλάξει την τραγική πολιτική της, με πολλά θύματα στη νοτιοανατολική Τουρκία και, βεβαίως, δεν θα ανοίξουν τα κεφάλαια αν δεν επιβεβαιώσει το ευρωπαϊκό κεκτημένο και τις αρχές που διέπουν την Ευρωπαϊκή Ένωση.

  Victor Boştinaru (S&D). – Madam President, I will start by thanking Kati Piri for such a comprehensive and very well-organised report. I will just emphasise some of the most important points in my view.

I will start by saying that today we shall assess the stalemate on Turkish accession to the EU, which unfortunately has also contributed to the slowdown in the pace of the reforms and progress on the rule of law and fundamental rights in Turkey. I am deeply worried about the serious deterioration in freedom of speech, expression and opinion in the country in the last two years. Therefore, I strongly encourage, yet again, the Council and the Commission to open Chapters 23 and 24. Simultaneously, I urge Turkey to continue the reform process to resolve outstanding bilateral issues with its neighbours and to play a constructive role in the Cyprus negotiations. The success of these negotiations is important for the EU and, I believe, also for Turkey.

Second, there is no doubt about the necessity of deepening our cooperation with Turkey in order to solve the current refugee and migration crisis. This being said, I have an important concern about certain aspects of the latest EU—Turkey deal.

Last, but not least, I would like to express my condolences and support to all Turkish people and the authorities in fighting terrorism. For some of my colleagues, I will remind them of the wisdom of my people: God give me the words to hide my intention.

  Bas Belder (ECR). – De rapporteur verwijst terecht in paragraaf 30 naar het geheimzinnige gewelddadige fenomeen van de Esedullah-teams, de "leeuwen van Allah". Zij verlangt ook van de Turkse autoriteiten een grondig onderzoek naar de ernstige mensenrechtenschendingen waarvan de "leeuwen van Allah" worden beschuldigd in het zuidoosten van het land. Ik vrees dat dit verzoek door president Erdogan nooit zal worden ingewilligd. Want navraag bij insiders gisteren en vandaag leverde mij een plausibele verklaring voor het bestaansrecht van de Esedullah. Zij moeten president Erdogan voor alle binnenlandse gevaren behoeden. Niet alleen dus voor de PKK, maar evenzeer voor een eventuele legercoup. Dat is Turkije anno 2016!

Ondertussen bereiken mij aangrijpende berichten uit de eerste hand over weerloze Syrische en Iraakse christelijke vluchtelingen in Turkije, overgeleverd aan Soennitische kwelgeesten! Zij pogen wanhopig Turkije te verlaten om eindelijk veilig te zijn. Zulke schrijnende situaties, mevrouw de voorzitter, leggen de ethische pijnpunten bloot in de betrekkingen tussen de EU en Turkije.

  Marietje Schaake (ALDE). – Madam President, our vote on the annual report on Turkey comes at a new low point. The text that we are going to adopt is more critical on the rule of law, press freedom, the separation of powers as well as the violence in the south-east. And frankly, we are seeing a pattern that has become predictable but no less concerning, and it frankly seems like we are the only politicians and the only EU institution that is clearly and vocally speaking out. It is very problematic that the European Commission and the Council have halted their agendas, that the Commission delayed its publication of the annual report and that there has been a deafening silence when it comes to human rights violations in Turkey recently.

We saw Vice-President Timmermans rushing to shake hands with President Erdoğan eight days before critical elections, and I would actually like to see him participate in a debate on Turkey in this House. It is key that the Council does not outsource its responsibilities on asylum and consider hope a strategy and hope that Turkey will solve its problems.

The deal on migration has been a toxic one, and I am afraid we have paid the highest price – the price of our credibility, of our principles and of our words. We are clear in our report on what needs to be done, and I hope the Commission and the Council will change their course.

  Σοφία Σακοράφα (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, κύριοι συνάδελφοι η έκθεση προόδου αποτυπώνει για πρώτη φορά με τόσο αποκαλυπτικό ρεαλισμό την πραγματικότητα στην Τουρκία. Κι' αυτό το πιστώνεται η κυρία Πίρι και όσοι συμμετείχαμε στη διαδικασία.

Υπογραμμίζω δύο σημεία: καλείτε την Τουρκία να διαπραγματευθεί για συνολική και βιώσιμη λύση στο Κουρδικό. ·Όσο, όμως, η Ευρωπαϊκή Ένωση χαρακτηρίζει το PKK τρομοκρατική οργάνωση, ενώ αποτελεί μέρος της λύσης, νομιμοποιεί τις εκκαθαριστικές επιχειρήσεις της Τουρκίας, ακόμα και μέσα στη Συρία.

Χαιρετίζετε την κοινή συμφωνία για το προσφυγικό και την εμπλοκή του ΝΑΤΟ στο Αιγαίο. Και πάλι η Ευρωπαϊκή Ένωση, σκόπιμα, εμπλέκει τρίτους σε ζητήματα που την αφορούν, επικαλούμενη αδυναμία. Η αμέσως προηγούμενη αφορά στην εμπλοκή του ΔΝΤ. Τα αποτελέσματα θα είναι το ίδιο καταστροφικά για τους λαούς. Όπου εμπλέκεται το Νάτο οξύνει τις εντάσεις.

Κλείνω με ένα ερώτημα: ποια ενταξιακή διαδικασία μπορεί να υπάρξει με μια χώρα, όπως την περιγράφει η έκθεση, η οποία επιπροσθέτως καταπατά το διεθνές δίκαιο και τις συμφωνίες που υπογράφει;

  Ernest Maragall (Verts/ALE). – Señora Presidenta, nosotros apoyamos claramente el informe crítico, necesariamente crítico, de la señora Piri y, por lo tanto, apoyamos también, desde luego, la apertura de los capítulos 23 y 24. Es allí donde la Unión Europea debe hacer valer sus razones. Turquía es Europa y Europa está incompleta sin Turquía, a pesar de los muros que se siguen levantando y a pesar de la actual deriva antidemocrática de las autoridades turcas. Pero es cierto que el proceso de adhesión se está contaminando negativamente con la cuestión de los refugiados. Peor aún, Turquía está utilizando esta cuestión como mercancía de intercambio político.

Por eso —y también por otras razones, pero desde luego por eso— estoy en contra de un acuerdo que este Parlamento no ha podido ni discutir ni, por tanto, aprobar o rechazar. Y por eso también es inaceptable la práctica que vemos hoy día en Turquía de expulsar o devolver a Siria a ciudadanos que acaban de escapar de la guerra. Y por eso, no podemos obviar la situación en los territorios kurdos.

Hay que volver al proceso de paz. El PKK debe mostrar su disponibilidad para abandonar la práctica violenta y el Gobierno debe levantar el estado de sitio y reabrir el diálogo que se interrumpió después de las elecciones de junio pasado.

(El orador acepta responder a una pregunta formulada con arreglo al procedimiento de la «tarjeta azul» (artículo 162, apartado 8, del Reglamento))

  Ελευθέριος Συναδινός (NI), ερώτηση "γαλάζια κάρτα". – Θα ήθελα να ρωτήσω τον κύριο συνάδελφο, γιατί θα μας κάνει εδώ να ξεχάσουμε και τη γεωγραφία, πώς αποδεικνύεται ότι η Τουρκία είναι ευρωπαϊκή χώρα.

  Ernest Maragall (Verts/ALE), respuesta de «tarjeta azul». – Sí, compañero. Puede usted mirar atrás en la historia y mirar en todas direcciones el mapa de Europa y comprobará usted que tengo razón, que Turquía es Europa. Que Turquía puede y debe ser Europa y que la historia nos llena de razones, de ejemplos y de argumentos a favor de esta realidad. Y la geografía, todavía más. Y la estrategia política de hoy, todavía más. El rol que Turquía está jugando en la cuestión del conflicto sirio es una razón. Si no hubiera otras ya, bastaría por sí misma para considerarlo como país, como sociedad. Hay que distinguir entre el país real y el país oficial. El país oficial no nos gusta y el país real es Europa.

  Kristina Winberg (EFDD). – Fru talman! Rapporten om Turkiet innehållet mycket fakta som gör att man kan ifrågasätta landets nuvarande ledning – för att inte tala om landets lämplighet som kandidatland. Vi kan läsa i rapporten att Turkiets positiva utveckling har avstannat, framför allt när det gäller grundläggande demokratiaspekter, såsom rättstatsprincipen, yttrandefriheten och mötesfriheten. Vi kan läsa om hur de styrande i Turkiet har skapat en grundlag som fastslår en parlamentsspärr på hela tio procent. Detta visar att Turkiet är ett land med tydliga auktoritära tendenser.

Vidare är det uppenbart att Turkiet i sin utrikes- och säkerhetspolitik spelar ett mycket högt och riskfyllt spel. I sin iver att återuppleva gamla ottomanska stormaktsambitioner har man kastat sig in i Mellanösterns dödliga intriger. Turkiet har blandat sig i konflikten i Syrien, och många påstår även – befogat eller ej – att Turkiet spelar under bordet med mördargrupper som al-Nusra och Isis. Som grädde på moset har Turkiet lyckats pressa fram ytterst förmånliga avtal med EU i migrantfrågan.

  Marcel de Graaff (ENF). – Wéér komt dit Parlement met een flauwekulverslag over Turkije en ook dit keer mag het direct de prullenbak in! Turkije heeft IS gesteund en er dik aan verdiend. Turkije heeft migranten richting de EU gestuurd en er dik aan verdiend.

De Turkse regering begaat misdaden tegen de menselijkheid door genocide op de Koerdische bevolking. De Turkse regering maakt elke oppositie tegen haar radicale islamitische agenda monddood. Het land glijdt hard af naar een islamitische dictatuur. De sultan van Ankara versnelt de islamisering van de EU. Grijze wolven demonstreren op de pleinen van onze hoofdsteden, moskeeën roepen op tot haat tegen onze staat en cultuur, migranten overspoelen strijdlustig onze dorpen en steden. Ik zeg tot de Commissie: geen toetredingsonderhandelingen, geen visumvrij reizen, geen geld naar deze corrupte kliek! Turkije mag nooit lid worden van de Europese Unie!

  Λάμπρος Φουντούλης (NI). – Κυρία Πρόεδρε, και μόνο η ονομασία «έκθεση προόδου για την Τουρκία» είναι ατυχής και δείχνει πως οι Ευρωπαίοι πολιτικοί εξωραΐζουν την πραγματικότητα και επιθυμούν να εξυπηρετούν τα τουρκικά συμφέροντα. Σε κανένα τομέα δεν έχει σημειώσει πρόοδο η Τουρκία. Αντιθέτως, παραμένει πάντα ένα κράτος αλαζονικό, μακριά από κάθε έννοια σεβασμού προς τους γείτονές του, με πλήρη αδιαφορία προς το διεθνές δίκαιο.

Γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά πως η τουρκική κυβέρνηση υποστήριξε τους εγκληματίες του ισλαμικού χαλιφάτου, πως συνεχίζει εδώ και 42 χρόνια να κατέχει παράνομα τμήμα της Κύπρου και κάθε μέρα προβάλλει εδαφικές διεκδικήσεις εναντίον της Ελλάδας. Στο θέμα του μεταναστευτικού, την ίδια μέρα που επαναπροωθήθηκαν 150 μετανάστες προς την Τουρκία έφτασαν στα ελληνικά νησιά 600. Η Τουρκία «κάνει τα στραβά μάτια» ή συνεργάζεται με τους δουλεμπόρους.

Και μία απ' αυτές ενέργειες θα αρκούσε για να έχει διακοπεί προ πολλού κάθε σκέψη για συνεργασία με αυτό το κράτος. Αντιθέτως, όμως, η Ένωση επιμένει να θεωρεί στρατηγικό εταίρο την Τουρκία με ένα καθεστώς που φυλακίζει όποιον τολμά να το αμφισβητήσει. Τελευταία, μάλιστα, αποφάσισε να σέρνει στα δικαστήρια και δημοσιογράφους άλλων χωρών αν τολμούν να σατιρίζουν τον «μεγάλο σουλτάνο» Ερντογάν, με τη συμπαράσταση βεβαίως και της καγκελαρίου Μέρκελ που μάλλον σκέφτηκε πως είναι πολλοί οι Τούρκοι ψηφοφόροι στη Γερμανία.

  Anna Maria Corazza Bildt (PPE). – Madam President, I support the Turkey progress report. The time has come to recognise Turkey’s role in receiving three million refugees with dignity. At the same time we should continue to raise our concerns on freedom of expression, an independent judiciary and the rule of law, as well as the humanitarian situation and a disproportionate military reaction in the south-east. Both sides must lay down weapons and return to the negotiating table.

I also welcome the EU action plan with Turkey and the disbursement of EUR 95 million. This should benefit the refugees. Implementation should be according to international standards and the principle of non-refoulement. Asylum seekers must be evaluated on a human, legally-certain and individual basis and Turkey should be listed as a safe country of return.

I also welcome the fact that the accession process finally is back on track. The best way to boost democratic reforms is by opening chapters with a European perspective. It is not a trade-off, it is win-win.

  Richard Howitt (S&D). – Madam President, this report deliberately does not endorse the EU/Turkey refugee deal. For the EU to be party to arrangements described by the UN Refugee Agency as illegal may be contested, but it is deeply worrying. It is right for Europe to seek to cooperate with Turkey and all countries neighbouring Syria in this humanitarian cause of refugees, but clearly only if it encompasses full respect for international humanitarian law. Europe can never be silenced in criticisms on democracy and human rights in return for cooperation on migration.

I saw the siege of Sur in southeast Turkey for myself a month ago. Fight terrorism with our support, but not your own people. Lift the curfews. Allow innocent civilians to be evacuated and bodies to be buried. Most of all, return to a Kurdish peace process. Do not prosecute journalists because they publish stories you do not like or protest against the British Consul attending their court hearing, because surely you should have nothing to hide. Do not accuse free academics of being terrorists and then have your Ministry of Justice say those accused of terrorism can have their nationality removed. It is a direct defiance of Article 15 of the Universal Declaration of Human Rights.

To those on the other side who still oppose the opening of EU negotiating chapters with Turkey on justice and human rights, understand how short-sighted are your arguments and that if Turkey should avoid hypocrisy, so should we.

  Amjad Bashir (ECR). – Madam President, I cannot imagine anyone who has been in negotiations where they have asked someone for help who was then surprised when the other party asked for something back. This appears to be what is happening with Turkey, and it seems to have taken many colleagues by surprise.

Ideally, I would also prefer to isolate issues from one another. However, we must also be realistic. Turkey plays a crucial role geopolitically in the region and we need its help to tackle systematic issues which are of enormous concern to everyone, from the immigration package to accession talks in general. This makes some overlap almost inevitable, but it is not necessarily something we should be afraid of.

Whilst we must be careful not to give Turkey a free pass, enhanced cooperation in critical areas, from the fight against terrorism to the migrant crisis, should be seen as an opportunity to breathe life into our relationship instead of being seen as a step backwards.

  Nedzhmi Ali (ALDE). – Madam President, regarding the 2015 report on Turkey, we can underline a number of developments concerning the state of play in EU-Turkey relations: cooperation on migration, the internal situation, and the progress on the Cyprus reunification talks.

The report welcomes the reinvigoration of the accession process, expresses the hope of opening new negotiation chapters when the benchmarks are met, and supports a structured and more frequent high-level dialogue on thematic issues.

During 2015 Turkey’s security situation deteriorated. Where the economic criteria are concerned Turkey is well advanced, but the external and internal imbalances should be corrected. In the current geopolitical situation, the 2015 report on Turkey draws special attention to EU-Turkey cooperation on migration. Despite the significant challenges of the migration issue, we should proceed faster with the planned activities for mutually-beneficial and pragmatic cooperation with Turkey.

We welcome the progress made concerning the Cyprus reunification talks that will lead to positive outcomes for both communities on the island. As an overall assessment, despite a number of shortcomings, we can see clear signals that the accession process is moving forward.

  Julia Reid (EFDD). – Madam President, Turkish accession to the EU is important in its own right but is especially so now in the light of the UK referendum. Immigration alone makes this a contentious issue as Turkey, which has been trying to join the EU for many years, is allowing Erdoğan to blackmail the EU into accelerating the process.

Turkey is not even part of Europe. Ninety-seven per cent of it is in Asia, and although like us it has a history that shares the glories of Greece, Rome and the Italian Renaissance, it is not part of European culture. Under Atatürk Turkey became a secular nation, but more recently it has been moving towards Islamism as it was practised in the 6th century.

Does the EU really want Turkey as a member? What will accession mean? We do not even know for certain what the true population is – figures range from 75 to 79 million. Turkey is also home to millions of refugees who could, in the future, be given a Turkish passport. When Turkey becomes a member of the EU all these people will have the right to come to Britain. Labour, Lib Dems, Greens and Conservatives all support Turkey’s entry and, incidentally, the Tories are members of the Alliance of European Conservatives and Reformists, a pan-European party in which one of the members is Erdoğan’s own Justice and Development Party. Turkish membership alone is a big reason for the British to vote to leave on 23 June.

  Jean-Luc Schaffhauser (ENF). – Madame la Présidente, voilà un rapport lucide. Il dit des vérités sur le dictateur Erdogan, il reconnaît que l'Union a fermé les yeux sur les droits fondamentaux en Turquie et ceci, pour une coopération pour le moins problématique, avouons-le. On pourrait donc s'attendre à l'arrêt immédiat des négociations d'adhésion. Non! Ce rapport propose même la relance du processus.

Chers collègues, voulez-vous d'un islam politique en Europe – en fait, de la propagation de l'islamisme? Je le crains. Vous êtes confrontés, en effet, à la vérité d'un régime terroriste, soutien logistique et financier de Daech, à la vérité d'un partenariat forcé imposé par les Américains pour "otaniser" encore plus l'Otan, à la vérité d'un régime mafieux qui pratique le racket envers les migrants et les institutions européennes. Et, face à ces vérités, vous avez choisi le mensonge, par faiblesse, par lâcheté face à un maître chanteur que vous avez déjà fait votre sultan contre notre Europe, celle des peuples que vous avez trahis.

  Андрей Ковачев (PPE). – Г-жо Председател, искаме или не, Турция е наш съсед, ще бъде и в бъдеще такъв.

Какво по-нормално от това да се стремим към добросъседски, взаимноизгодни отношения? Един добър съсед спазва поетите ангажименти – зачита човешките права, свободата на медиите, не реагира с агресия на всяка критика.

Очаквам Турция да спазва постигнатото споразумение за мигрантите и да не допуска създаването на нови пътища на миграция след ограничаването на досегашния балкански маршрут. В наш интерес е да подкрепяме европейския път на турското гражданско общество и да развиваме взаимноизгодни отношения в икономиката, енергетиката, туризма, културата и т.н.

Този път обаче минава и през припомняне за съществуващите турски граждани с български исторически произход, например в регионите на Източна Тракия, около град Пехливанкьой, познат под българското име Павлово, в региона на Бандърма в Мала Азия на Мраморно море и други. Спазването на техните права изисква осигуряване на достъп до обучение на български език, до български медии и свобода на самоопределение без заплаха от репресии.

Също така Турция би трябвало да повлияе на Азербайджан за намиране на мирно решение на наново възникналия конфликт около Карабах.

(член 162, параграф 8 от Правилника за дейността)

  Ангел Джамбазки (ECR), въпрос, зададен чрез вдигане на синя карта. – Уважаеми колега, как бихте коментирал спазването на споразумението от страна на Турция при факта, че само за миналата нощ нашата гранична полиция е заловила 97 нелегални имигранти, преминали от турска страна на българска?

Това е първият ми въпрос, а вторият е как ще коментирате недопустимата намеса на Турция в нашите вътрешни работи посредством инженерството на български политически проекти вътре в България?

  Андрей Ковачев (PPE), отговор на въпрос, зададен чрез вдигане на синя карта. – Г-н Джамбазки, това е било винаги политика на съседите, да имат свое разузнаване и маши или инструменти за влияние в съседните страни, работа и на нашите служби и на нашия политически елит е да се противопоставяме на такива намеси, било то от Турция, било то от Русия или откъдето и да било.

Що се отнася до спазването на споразумението, аз това и казах в моето изказване, очаквам от Турция сериозно да не допуска появяването на нов маршрут на Балканите.

  Μιλτιάδης Κύρκος (S&D). – Κυρία Πρόεδρε, ήθελα να ευχαριστήσω την εισηγήτρια, την κυρία Kati Piri, γιατί η αποτύπωση της κατάστασης που μας έδωσε στην έκθεση είναι απολύτως ακριβής. Για μας, η ετήσια αυτή έκθεση δεν είναι μια ευκαιρία να κατηγορήσουμε την Τουρκία, και η επισήμανση ότι υπάρχει οπισθοδρόμηση σε θέματα δημοκρατίας, ελευθερίας της έκφρασης και του Τύπου, Δικαιοσύνης και θρησκευτικών ελευθεριών λαμβάνει το πραγματικό της νόημα, μόνο αν αποτελέσει το έναυσμα για μια βαθιά συζήτηση και με την τουρκική κυβέρνηση, αλλά και με την κοινωνία των πολιτών, η οποία, διστακτικά πια, συνεχίζει να έχει σαν όραμα της την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση.

Όμως, επιτέλους, πρέπει να προχωρήσει μια πολιτική λύση στο Κουρδικό, με μονομερή κατάπαυση του πυρός και ταυτόχρονη λήξη των αστυνομικών επιχειρήσεων πριν πράξεις, όπως η άρση της βουλευτικής ασυλίας που προωθεί η κυβέρνηση, οδηγήσουν σε ακόμα χειρότερες μέρες.

  Ryszard Czarnecki (ECR). – Zamknijmy oczy, wyobraźmy sobie mapę po wejściu Turcji do Unii Europejskiej. Otóż naszymi sąsiadami, sąsiadami Unii są Irak, Iran, Syria. Czy to nie fascynujące sąsiedztwo?

Szanowni Państwo! Ja bym chciał, żebyśmy w tej naszej dyskusji unikali takich podwójnych standardów. Bo jeżeli ci sami politycy, którzy mówili przez lata, że nie powinniśmy Turcji wpuszczać do Unii Europejskiej, czy nawet zbliżać się do niej, bo tam nie są przestrzegane prawa człowieka, i ci sami politycy nagle milczą o tych prawach człowieka, bo trzeba szybko z Turcją podpisać umowy w sprawie uchodźców, bo akurat są wybory lokalne w jednym z dużych krajów Unii Europejskiej, no to jednak jest to przykład pewnej hipokryzji. Ja bym chciał, żebyśmy mówili na temat Turcji w pewnej perspektywie, a nie pod naciskiem bieżących wydarzeń politycznych.

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 162 ust. 8 Regulaminu))

  James Carver (EFDD), blue-card question. – Madam President, the other issue that nobody speaks about in this Chamber, with the possibility of eventual Turkish EU membership, is the shift in the dynamics of the politics of this Chamber. Were Turkey to join the European Union, with a population of, say, 77 million – if we take the estimates and start in the middle – they would have the largest number of MEPs. The existing Member States would have even less representation.

Is that not another reason why Turkey should be kept out of the European Union? Because the main players – and indeed the smaller players – within the European Union would have even less democratic ability to represent their citizens.

  Ryszard Czarnecki (ECR), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Rozumiem, że mój szacowny przedmówca stwierdził pewien fakt, że Parlament Europejski nie jest z gumy, nie rozciągnie się, będzie mieć dalej tyle samo członków, więc trudno będzie utrzymać taką samą ilość reprezentantów dla poszczególnych krajów. Tak, to oczywiście będzie oznaczało zmniejszenie się ilości członków z poszczególnych państw dotychczas funkcjonujących w Unii Europejskiej – to jest oczywiste, przyjęliśmy zasadę, że powyżej 751 członków nie wychodzimy.

  Beatrix von Storch (EFDD). – Frau Präsidentin! Ja, wir reden heute über den neuen besten Freund der Europäischen Union, die Türkei. Nach dem Flüchtlingsdeal kommt jetzt als Nächstes also die Visafreiheit, und dann wird der Beitritt zur EU verlangt. Es gibt unter den Nachbarn Europas niemanden, der die Meinungsfreiheit, die Pressefreiheit, die Versammlungsfreiheit, die Rechte der Frauen, die Rechte der Kurden, die Rechte der Christen so sehr mit Füßen tritt wie Präsident Erdoğan, und es gibt niemanden, an den wir uns so ausgeliefert haben wie an diesen Herrn Erdoğan.

Alle Großkopferten sind sich einig – allen voran Frau Merkel –, dass wir jetzt das Heil der EU in einer Annäherung der EU an die Türkei suchen sollen. Alle sind sich einig: Wir schaffen das. Dafür soll die Türkei nur – bitte, bitte – die Drecksarbeit machen, die dadurch umso wichtiger geworden ist wegen der offenen Grenzen von Frau Merkel.

Der Präsident, der – wie ich es wiederhole – Meinungsfreiheit, Pressefreiheit, Versammlungsfreiheit, die Rechte der Frauen, die Rechte der Christen, die Rechte der Kurden so sehr mit Füßen tritt wie keiner sonst, oder mehr noch, der sie mit brutaler Polizeigewalt bekämpft, der den Krieg in seinem Land gegen seine eigene Bevölkerung führt und in seinem Nachbarland, dieser Mann wird nun also angesehen als der Retter der EU. Ist das nicht der ultimative Offenbarungseid der Europäischen Union? Wie hieß es bislang so schön immer auf eine Krise: Wir brauchen „mehr EU“! Und nun funktioniert das mit „mehr EU“ nicht mehr, und jetzt heißt es auf die Krise: Wir brauchen „mehr Türkei“. Das ist doch gruselig.

Wer die Tore der EU nun für die Türkei öffnet, der weicht die europäischen Werte auf. Ich zitiere Herrn Erdoğan: „Die Demokratie ist nur der Zug, auf den wir aufsteigen, bis wir am Ziel sind. Die Moscheen sind unsere Kasernen, die Minarette unsere Bajonette, die Kuppeln unsere Helme und die Gläubigen unsere Soldaten.“

Wachen wir auf, bevor es zu spät ist! Die Beitrittsverhandlungen zwischen der EU und der Türkei gehören nicht unterbrochen, sie gehören abgebrochen. Gute Beziehungen zur Türkei ja, Beitritt nein.

PRZEWODNICTWO: RYSZARD CZARNECKI
Wiceprzewodniczący

  Steeve Briois (ENF). – Monsieur le Président, parce que la Turquie achète du pétrole issu des raffineries de l'État islamique, parce que la Turquie aurait livré à ce même État islamique des matériels nécessaires à l'élaboration du gaz sarin, parce que la Turquie préfère bombarder les rebelles kurdes plutôt que les djihadistes du Front Al-Nosra et de l'État islamique, parce que la Turquie laisse les migrants présents sur son sol pénétrer illégalement dans l'espace Schengen, pour toutes ces raisons, il est inacceptable de libéraliser les visas des ressortissants turcs qui viennent en Europe, tout comme il est inacceptable de verser trois milliards d'euros supplémentaires à la Turquie. Mais, surtout, il serait proprement suicidaire de poursuivre les négociations sur l'adhésion de la Turquie à l'Union européenne.

  Jaromír Štětina (PPE). – Vysoce si cením Turecka jako našeho spojence v NATO. Cením si tureckých iniciativ při řešení otázky uprchlíků. Právě kvůli této spolupráci protestuji proti násilí, kterého se Turecko dopouští vůči Kurdům. Činí tak na území Turecka, připomeňme si zničení města Cizre. Bombarduje tábory Kurdů v Iráku, podporovalo útok IS na město Kobani v Sýrii. Spirálu vzájemné nenávisti rozvíjí i kurdská strana PKK, jejíž teror odmítám. Často ale je kurdský teror reakcí na teror tureckých ozbrojených sil.

S porozuměním kvituji, že se národnostní politika Turecka v posledních desetiletích mění. Turecko už např. nenazývá Kurdy Horskými Turky, Kurdi mají své zastoupení v tureckém parlamentu. Turecká veřejnost se začíná zabývat historickými tragickými událostmi a tureckým nacionalismem, viz například veřejná vzpomínka na arménskou genocidu. Ta vzpomínka se bude konat příští týden v Istanbulu.

  Josef Weidenholzer (S&D). – Herr Präsident! Die Regelung der Beziehungen zur Türkei ist eine der wichtigsten Aufgaben der gegenwärtigen Kommission. Sie ist von schicksalhafter Bedeutung, voller Chancen und Möglichkeiten, Gefahren und Risiken. Es gibt viele Dinge, die Anlass zur Sorge bereiten, wie etwa die Kurdenfrage. Die gegenwärtige Regierung glaubt, diese mit Gewaltanwendung lösen zu können und dafür einen Freibrief zu haben. Nach einer jahrelangen Phase der Gespräche und der Annäherungen haben wir heute wieder bürgerkriegsähnliche Zustände. Das kann nicht in unserem Interesse sein. Der Bericht benennt diese Entwicklungen auch sehr deutlich.

Europa sollte in dieser Situation auch versuchen, eine Rolle als Vermittler zu spielen. Das Vorbild könnte das Friedensabkommen in Nordirland sein, wo auch alle Konfliktparteien an den Tisch gekommen sind, auch jene, die man damals zunächst als Terroristen eingestuft hat.

  Ελένη Θεοχάρους (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, τόσο η έκθεση, όσο και πλείστοι συνάδελφοι λένε ξεκάθαρα ότι η Τουρκία δεν μπορεί να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, παρά τις δήθεν θετικές εξελίξεις στο Κυπριακό. Όπου, βέβαια, πρόκειται για πλάνη, Επίτροπε Hahn, και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα διαπράξει μέγα λάθος αν γίνει συνεργός σε διαδικασίες που προάγουν την τουρκική επιθετικότητα εναντίον της Κυπριακής Δημοκρατίας και ανατρέπουν αποφάσεις του ιδίου, της Επιτροπής και του Συμβουλίου.

Αν πιστεύετε ότι επίκειται λύση, δηλώνω ότι λύση αυτή τη στιγμή σημαίνει διάλυση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Διότι η διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία και οι αρχές και αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι όροι ασύμβατοι. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αντί να υπερασπίζεται την Κυπριακή Δημοκρατία, απορρίπτει τροπολογίες που τη στηρίζουν, στη λογική της επικείμενης λύσης και της εκλιπούσας Κυπριακής Δημοκρατίας. Ακόμη και η υπουργός, ούτε μία φορά δεν χρησιμοποίησε τον όρο «Κυπριακή Δημοκρατία».

Δεν είναι ευθύνη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου o τρόπος και η μορφή της λύσης του Κυπριακού. Είναι, όμως, καθήκον του να διαφυλάξει, ως θεματοφύλακας των αρχών και αξιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να διασφαλίσει ότι η λύση θα σέβεται τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα και το ευρωπαϊκό κεκτημένο χωρίς παρεκκλίσεις για όλους τους πολίτες. Εν εναντία περιπτώσει, θα είναι συνυπεύθυνο για την απόρριψη της λύσης από τον κυπριακό λαό. Γι αυτό σας καλώ να απορρίψετε την έκθεση.

  Gerolf Annemans (ENF). – De Duitse vaudeville over de al dan niet smaakvolle satiricus enerzijds, de Turkse eerste minister, anderzijds, en de kwestie van de geiten tonen aan dat men daar aan de Bosporus de Turkse rechtsstaat wil uitbreiden tot die plekken in Europa waar genoeg Turken wonen om de Europese leiders onder druk te zetten.

Dat Angela Merkel dat spelletje meespeelt in plaats van de vrije meningsuiting - "Je suis Charlie", nietwaar collega's - te beschermen, illustreert perfect waarom wij als burgers van Europa met Europese leiders zoals jullie in dossiers als de illegale immigratie en het lidmaatschap zijn overgeleverd aan brutale vormen van chantage en bedrog. Wij moeten onze grenzen durven beschermen in plaats van ons afhankelijk te maken van iemand zoals Erdogan.

  Esther de Lange (PPE). – De rapporteur bevindt zich dit jaar volgens mij in een heel lastige positie. Vorig jaar heeft zij op het laatste moment nog allerlei zinsneden uit haar verslag gehaald die gingen over het snel openen van onderhandelingshoofdstukken. En dit jaar zijn er eigenlijk net zo weinig redenen om diezelfde onderhandelingshoofdstukken te openen. Sterker nog, er is alleen maar méér zorg over het beperken van de vrijheid van meningsuiting, de rol van Turkije in regionale conflicten, het ontbreken van de rechtsstaat en het ontbreken van respect voor minderheden.

En toch wemelt het in het verslag van dit jaar dan wel weer van verwijzingen naar het openen van die onderhandelingshoofdstukken. Turkije is niet veranderd, de wereld om ons heen is veranderd. We kunnen wel heel gemakkelijk zeggen - en veel collega's doen dat - dat je de discussie van vanochtend over de Turkije-deal niet moet koppelen aan de uitbreiding, maar toch gebeurt het.

Laat ik heel erg duidelijk zijn, mijn partij, het CDA, zal morgen tegen de passages over het openen van de onderhandelingshoofdstukken stemmen. Ja, we moeten samenwerken met Turkije en daarin ondersteun ik ten volle de rapporteur, maar een president die denkt dat je satire hard kunt platslaan, laat alleen maar zien dat hij nog heel ver verwijderd is van hoe wij in Europa met elkaar omgaan.

  Εύα Καϊλή (S&D). – Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι και Επίτροπε, λόγω της προσφυγικής κρίσης συνδιαλεγόμαστε στο υψηλότερο επίπεδο με την Τουρκία, αν και δεν φαίνεται η συμφωνία να έχει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Πρέπει, λοιπόν, να καταστεί σαφές ότι δεν δώσαμε λευκή επιταγή και πως απαιτείται σεβασμός στις ζωές των προσφύγων, αλλά και των θεμελιωδών ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρέπει η Τουρκία να σέβεται τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την ανεξαρτησία των αρχών, αλλά και τα μειονοτικά δικαιώματα των Κούρδων. Να σέβεται την εθνική κυριαρχία των γειτόνων της, καθώς παρατηρούμε καθημερινά προκλητικές παραβιάσεις στο Αιγαίο.

Επιτέλους, να αποχωρήσουν τα κατοχικά στρατεύματα από την Κύπρο και φυσικά αναμένουμε την αναγνώριση ιστορικών γεγονότων, της γενοκτονίας των Ποντίων, των Αρμενίων και των Ασσυρίων. Επιπλέον, πρέπει η Τουρκία να σέβεται τις ιστορικές μας εκκλησίες, λειτουργώντας τες ως μουσεία και όχι ως τζαμιά, όπως την Αγία Σοφία Τραπεζούντας και πολλές άλλες. Η Τουρκία έχει ακόμα πολύ δρόμο μπροστά της. Πρέπει να προχωρήσει σε πάρα πολλές μεταρρυθμίσεις για να χτιστεί και πάλι η εμπιστοσύνη μεταξύ μας.

  Николай Бареков (ECR). – Г-н Председател, преди 150 години гениалният български и европейски поет Христо Ботев, от чийто род тръгват и моите корени и тези на синовете ми, нарече османска Турция „болника на Европа“. Ботев загина в борба за свобода от турски куршум. Седем века Турция е „болникът на Европа“, но иска да бъде част от Европа.

Днес дузина мислят, че Турция държи европейските държави зависими от газта, от южния коридор и бежанците и имигрантите, а аз казвам обратното. Днес Турция е зависима от нас. Турция зависи от нашите пари, от нашите пазари, от нашата воля, Турция няма други приятели. Америка, Русия, Иран, Сирия, Израел са нейни противници и на Ердоган също.

Сега е моментът Европейският съюз да избере каква Турция иска за в бъдеще и България е единствената европейска държава, която се е освободила от турско робство, познава добре Турция, нейните грешки и нейните проблеми. България може да бъде истински лидер в последващите преговори Европа – Турция.

  Edouard Ferrand (ENF). – Monsieur le Président, chers collègues, si je devais résumer le travail de la Commission et du rapporteur, je dirais: courage, fuyons!

Quant à vous, chers collègues, vous ouvrez maintenant les yeux après avoir ouvert 17 chapitres sur l'adhésion de la Turquie à l'Union européenne.

Depuis 1987 vous, socialistes, libéraux, PPE, avez mis en place les principes de l'adhésion de la Turquie à l'Union européenne, alors que vous n'avez pas vu qu'il y avait une atteinte à la démocratie, aux droits des personnes, au respect des minorités, à l'occupation depuis 1974 de Chypre – quelle hypocrisie!

Mais, nous n'avons pas de principes non plus à transmettre à la Turquie. Nous n'avons pas de leçons à leur donner, car ici aussi, l'Union européenne est une instance totalitaire qui méprise également les peuples.

  Λευτέρης Χριστοφόρου (PPE). – Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι σ' αυτή την έκθεση το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο έχει καθήκον να μιλήσει ξεκάθαρα για το θέμα της Τουρκίας. Κάθε χρόνο και χειρότερα είναι η Τουρκία, σε όλα τα επίπεδα. Η ίδια η Τουρκία χειροτερεύει τη θέση της σε όλους τους θεσμούς, σε όλα τα επίπεδα. Δεν σέβεται κανένα, ούτε ακόμα και τις αρχές και τις αξίες Ευρωπαϊκής Ένωσης, τις οποίες τάχατε θέλει να σεβαστεί, εντασσόμενη πλήρως στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Άρα, αν έχει κάποιο υπεύθυνο για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας, είναι η ίδια η Τουρκία.

Θεωρώ, όμως, ότι το Ευρωκοινοβούλιο, ιδιαίτερα, πρέπει να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα: ότι δεν μπορούν να γίνονται εκπτώσεις σε αυτούς οι οποίοι δεν σέβονται καμιά αρχή, ιδιαίτερα για την ενταξιακή πορεία, γιατί αυτό από μόνο του θα καταργήσει την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση που είναι ένωση αρχών και αξιών. Πιστεύω ακόμα, ότι αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο σε όσους συναδέλφους επιχειρούν και ζητούν άνοιγμα κεφαλαίων για την Τουρκία, πριν να εφαρμόσει τα ελάχιστα τα οποία οφείλει να εφαρμόσει.

Να θυμίσω ότι δεν αναγνωρίζει την ίδια την υπογραφή της στο πρωτόκολλο της Άγκυρας, δεν αναγνωρίζει χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κατέχει έδαφος χώρας μέλους της Ευρωπαϊκής Ένωσης και χώρας μέλους της ευρωζώνης. Η ίδια η Τουρκία διατηρεί 40.000 στρατεύματα σε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και ήθελα να ρωτήσω τους αγαπητούς συναδέλφους: τι θα έπρατταν οι ίδιοι αν βρισκόντουσαν στην ίδια μοίρα που βρίσκεται σήμερα ο κυπριακός λαός, όσον αφορά τη συμπεριφορά την αντιμετώπιση και την παραβίαση αρχών από την Τουρκία;

Γι αυτό, κύριε Πρόεδρε, τελειώνοντας, θα καλέσω και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και τους αγαπητούς συναδέλφους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να στείλουν αυτό το ισχυρό ξεκάθαρο μήνυμα προς όλους ότι δεν πρόκειται να υπάρξουν εκπτώσεις στο θέμα της Τουρκίας.

  Javi López (S&D). – Señor Presidente, en primer lugar quiero reconocer el excelente trabajo que ha hecho la ponente en este complejo informe. Turquía es un actor estratégico para todos los retos globales que hoy tenemos en Europa, pero esa condición no puede eximirnos de hablar de lo que hoy padecen los turcos: con un presidente —Erdoğan— con una clara deriva autoritaria; con un país sometido a una guerra civil en parte de su territorio; con un Estado de Derecho que se debilita; con periódicos cerrados, periodistas encarcelados, libertades cercenadas para muchos turcos e, incluso, parece que Erdoğan quisiera meter en la cárcel a algún humorista alemán.

¿Qué hemos decidido hacer nosotros? Utilizar los capítulos 23 y 24 para escrutar, poner la lupa sobre la situación de las libertades fundamentales y los derechos humanos que hoy se vive en Turquía. Y recordar al conjunto de las instituciones europeas que no pueden hacer como hasta ahora, que no pueden utilizar a los refugiados como moneda de cambio en su gestión de la adhesión de Turquía a la Unión Europea.

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, η Τουρκία συνεχίζει τις παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου και διατηρεί το "casus belli" κατά της Ελλάδας. Ταυτόχρονα, τα τουρκικά στρατεύματα συνεχίζουν να κατέχουν παράνομα το 37% του εδάφους της Κυπριακής Δημοκρατίας. Η Τουρκία συνεργάζεται με το Daesh, κάνει μπίζνες με τους τζιχάντιστές λαθρεμπόρους πετρελαίου, εξοπλίζει το Daesh στη Συρία και στη Λιβύη.

Ταυτόχρονα, καθοδηγεί τα δουλεμπορικά κυκλώματα που έχουν γεμίσει την Ελλάδα με χιλιάδες πρόσφυγες. Παρ' όλα αυτά κύριε Hahn, η Ευρωπαϊκή Ένωση δίνει, τελικά, συγχωροχάρτι στην Άγκυρα και την επιβραβεύει δίνοντάς της από πάνω προίκα έξι δισεκατομμύρια ευρώ, αναβαθμίζοντας την Τουρκία στον πολιτικό διάλογο και καταργώντας τη βίζα για τους Τούρκους πολίτες, που κατά εκατομμύρια θα κατακλύσουν πλέον την Ελλάδα και την υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση.

Κύριε Hahn πρέπει να το καταλάβετε! Η Τουρκία δεν είναι μέρος της λύσης. Η Τουρκία είναι μέρος του προβλήματος, όπως ήταν άλλωστε και στο παρελθόν, όταν διέπραξε τη γενοκτονία των Ποντίων αδελφών μας, γεγονός που δεν αναφέρει καν η έκθεση αν και όφειλε να το πράξει

  Δημήτρης Παπαδάκης (S&D). – Κύριε Πρόεδρε, κατ' επανάληψη επικρίνεται η Τουρκία σε αυτήν την αίθουσα για παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών της, για φίμωση του Τύπου και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, για τη στάση της στο Κουρδικό, για τις σχέσεις της με το ISIS, για τους εκβιασμούς για το προσφυγικό, για την κατοχή στην Κύπρο.

Το ερώτημα είναι ένα και πολύ απλό: έχει σημειώσει πρόοδο η Τουρκία όλα αυτά τα χρόνια ή πηγαίνει προς το χειρότερο; Και όλοι ξέρουμε την απάντηση: καθημερινά απομακρύνεται από τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν νομίζετε ότι ήρθε η ώρα η Ευρώπη να αλλάξει τη στάση χαϊδέματος της Άγκυρας, για να αναγκαστεί η Τουρκία να γίνει μια πραγματικά δημοκρατική χώρα χωρίς να δημιουργεί προβλήματα και να καταστεί πόλος ειρήνης και σταθερότητας; Το Κολέγιο των Επιτρόπων αποφάσισε χθες, όπως μετονομάσει την «task force για τους Τουρκοκυπρίους» σε «ομάδα στήριξης για τη λύση του Κυπριακού».

Εάν πραγματικά θέλετε επίλυση του Κυπριακού, ένας είναι ο δρόμος: αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, εφαρμογή των τεσσάρων βασικών ελευθεριών και εφαρμογή του κοινοτικού κεκτημένου σε όλη την επικράτεια, σε μια Ενωμένη Ευρώπη. Διαφορετικά, οτιδήποτε άλλο θα αποτύχει.

  Ангел Джамбазки (ECR). – Г-н Председател, колеги, тазгодишната резолюция за напредъка на Турция е напълно неприемлива.

На първо място, потресен съм от факта, че Европейският парламент приветства инициативата турският да стане официален език в Европейския съюз. Това не бива и не може да се допусне, защото е заплаха за суверенитета на европейските държави, заплаха за националната сигурност на моята държава и ще има необратими последици.

Второ, подкрепяме обединението на Кипър, което не се подкрепя от самите наши колеги в Кипър. Нима забравихме, че Турция окупира гръцки Кипър? Редно ли е да се месим драстично във вътрешните им работи?

Трето, споразумението с Турция е напълно неприемливо. Европейският парламент мълчи за незачитането на принципите на правовата държава и нарушаването на основните права в замяна на съмнително сътрудничество с Анкара относно бежанците. Това е чисто лицемерие. Не виждате ли, че самата Турция организира и направлява бежанските потоци и че саботира и извива ръцете на Европейския съюз.

Четвърто, Турция се намесва недопустимо във вътрешните работи на моята държава, организирайки политически партии.

Пето, никъде в резолюцията не се споменава, че Турция сътрудничи с Ислямска държава, подпомага терористичната организация да се набавят чуждестранни бойци, оборудване и лични средства.

Има и други причини да гласувам против тази резолюция, но главната е, че Турция няма място е Европейския съюз и ще гласувам против това.

  Ruža Tomašić (ECR). – Gospodine predsjedniče, izvješće dobro prepoznaje da je Turska ključni partner Europskoj uniji i da ovaj bilateralni odnos ima ogroman potencijal koji može biti ostvaren samo uz aktivan i vjerodostojan pregovarački proces.

No, bojim se kako izvjestiteljica i ja nemamo istu predodžbu vjerodostojnosti. Pregovarati ovoliko dugo s državom oko čijeg se članstva u Uniji nisu pozitivno izjasnile sve države članice nije ni najmanje vjerodostojno. Izvjesno je stoga da pregovori s Turskom mogu potrajati još desetljećima i svejedno ne završiti turskim članstvom u Uniji.

Veliko je pitanje može li jedna islamska demokracija ikad postati preslika zapadnog društva i trebamo li tome uopće težiti? Nemojmo zanemariti ni činjenicu da su zapadna društva sazrijevala stoljećima tako da ni najmanje ne vjerujem u to da će Turska, čak i uz najbolju volju, uspjeti u kratkom roku skrojiti svoje društvo prema europskim standardima.

Pytania z sali

  Cristian-Silviu Buşoi (PPE). – Mr President, before being a candidate to join the European Union, Turkey is a strategic partner with whom we have to work together on many current issues, such as the refugee crisis and the fight against terrorists. I welcome the recent agreement between the EU and Turkey on the readmission of persons residing without authorisation.

But at the same time I want to stress that Turkey’s accession to the EU is essentially connected to the Copenhagen criteria. Therefore Turkey has to make further progress towards the necessary reforms in order to ensure respect for the principle of the separation of powers and human rights protection, especially freedom of expression, the rights of minorities and freedom of religion. Having said this, we need to see a real commitment by Turkey in this process of accession to the EU, fully respecting the EU’s values and standards, and also to make sincere efforts to find a solution to the Cyprus problem.

  Κώστας Μαυρίδης (S&D). – Κύριε Πρόεδρε, αυτή η έκθεση περιλαμβάνει αρκετές πραγματικότητες και αλήθειες για το τι συμβαίνει σήμερα στην Τουρκία, ιδίως σε σχέση με τους Κούρδους. Όμως, το ερώτημα που θέτω για να μην επαναλαμβάνω τα ίδια, είναι το τι κάνουμε σήμερα για την Τουρκία.

Θα σας πάω, κύριε Επίτροπε, μερικά χρόνια πίσω. Το 2005, η Κυπριακή Δημοκρατία συναίνεσε στο άνοιγμα κεφαλαίων για την Τουρκία και στις ενταξιακές της συνομιλίες. Από τότε μέχρι σήμερα, πέρασαν έντεκα χρόνια. Αντικειμενική διαπίστωση από όλους ανεξαιρέτως: τα πράγματα στην Τουρκία είναι τρισχειρότερα από ό,τι ήταν. Παραβιάσεις, ελευθερία Τύπου, όλα αυτά έχουν εξαφανιστεί. Σε σχέση με την Κύπρο, τίποτα.

Απαιτεί από τον Ακιντζί, τον Τουρκοκύπριο ηγέτη, να νομιμοποιήσει τους εποίκους, φτιάχνει φράγμα στην επαρχία της Κερύνειας που είναι κατεχόμενη και από εκεί προέρχομαι και εγώ ως πρόσφυγας, προσπαθεί να συνδέσει με αγωγό από την Τουρκία το κατεχόμενο τμήμα της Κύπρου. Αυτά σημαίνουν ότι δεν επιθυμεί λύση.

Τελειώνω με μια υπόδειξη, κύριε Πρόεδρε: άμεση αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων από την Κύπρο, αυτό θα σημαίνει ότι θέλει λύση.

  Ivan Jakovčić (ALDE). – Gospodine predsjedniče, svaka zemlja na europskom kontinentu ima pravo postati članica Europske unije. Međutim, postoje i uvjeti za to. Postoje uvjeti koje svaka zemlja koja želi doći u naš klub, u Europsku uniju, mora ispuniti. Nema ustupaka nikome, pa tako ni Turskoj, velikoj zemlji, zemlji koja nam je partner, zemlji koja je na neki način i strateški partner Europske unije u mnogim pitanjima, ali ne može biti posebnih ustupaka, jer mi ne smijemo pogaziti naše vrijednosti, sve ono kroz što su prošle zemlje koje su ušle u Europsku uniju i mi koji danas ovdje sjedimo kao predstavnici tih zemalja.

Dakle, uvjeren sam da Turskoj treba pomoći kada govorimo o migrantima i izbjeglicama, jer svakoj zemlji koja se brine o migrantima i izbjeglicama – također Jordanu Libanonu i drugima – treba pomoći, ali to ne može biti ucjena za ulazak u Europsku uniju. Dakle, Turska da, ali uz uvjete kao i za svaku drugu zemlju.

  Νεοκλής Συλικιώτης (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί συνάδελφοι, σωστά καταγγέλλονται στην έκθεση, οι παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων, η διάλυση του κράτους δικαίου και οι διώξεις εναντίον των Κούρδων, των δημοσιογράφων και των ακαδημαϊκών στην Τουρκία.

Αφού, όμως, αναγνωρίζουμε πως η Τουρκία καταπατά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις βασικές ελευθερίες, ακόμα και του ίδιου του λαού της, πώς δικαιολογούνται οι πιέσεις για άνοιγμα των κεφαλαίων 23 και 24; Είναι ένα σχήμα οξύμωρο που φανερώνει πως κάποιοι κλείνουν τα μάτια και ενισχύουν την κρατική τρομοκρατία.

Έπειτα, πώς ζητάτε άνοιγμα των κεφαλαίων, όταν η Τουρκία συνεχίζει προκλητικά να μην αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία και να καταπατά τα κυριαρχικά της δικαιώματα; Είναι απαράδεκτο, επίσης, να προωθούνται ανταλλάγματα για δήθεν υπηρεσίες της Τουρκίας στο προσφυγικό, όταν μάλιστα δεν έχει πάρει κανένα μέτρο για στήριξη των προσφύγων.

Δυστυχώς, η έκθεση καλωσορίζει την απαράδεκτη συμφωνία μεταξύ Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, η οποία καταπατά το διεθνές δίκαιο και θέτει τους όρους για εμπόριο ανθρώπων με την Τουρκία. Η θέση μας είναι ξεκάθαρη. Η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας περνά μέσα από τον εκδημοκρατισμό της ίδιας της χώρας αλλά και την υλοποίηση των κυπρογενών της υποχρεώσεων.

  Γεώργιος Επιτήδειος (NI). – Κύριε Πρόεδρε, εάν ένας τρίτος ανεξάρτητος παρατηρητής μπορούσε να παρακολουθήσει τις συζητήσεις που κάνουμε σήμερα εδώ, δεν θα ήξερε τι να καταλάβει. Η Τουρκία παραβιάζει τις συμφωνίες που έχει υπογράψει με την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά απαιτεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση να τις εφαρμόσει αυτή.

Η Τουρκία δεν αναγνωρίζει την Κυπριακή Δημοκρατία της οποίας κατέχει παράνομα τμήμα του εδάφους, απειλεί με πόλεμο την Ελλάδα, αλλά παράλληλα απαιτεί από τις χώρες αυτές να ψηφίσουν για το άνοιγμα των κεφαλαίων της εντάξεως στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Προωθεί παράνομα εκατοντάδες χιλιάδες μετανάστες προς την Ελλάδα και η Ευρωπαϊκή Ένωση την αμείβει με τρία δισεκατομμύρια ευρώ και επειδή μιλάμε για την έκθεση προόδου της Τουρκίας, ο ανεξάρτητος παρατηρητής θα μπορούσε να επισημάνει ότι η Τουρκία έχει πραγματοποιήσει σημαντικές προόδους σε πολύ σοβαρά θέματα: παραβίαση του διεθνούς δικαίου, παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων, φίμωση του Τύπου, φυλακίσεις όσων εκφράζουν απόψεις που δεν είναι αρεστές στο νέο «σουλτάνο» της Άγκυρας, ακριβέστερος βομβαρδισμός των θέσεων των Κούρδων μαχητών και στο τέλος, θα κατέληγε στο συμπέρασμα, επειδή ακριβώς είναι αμερόληπτος, ότι για να επιλυθούν όλα αυτά τα προβλήματα, μία είναι η λύση: άμεση ένταξη της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

(Koniec pytań z sali)

  Johannes Hahn, Mitglied der Kommission. – Herr Präsident, Frau Minister, meine Damen und Herren! Vielen Dank auch wieder für diese aufschlussreiche Debatte. Ich glaube, in einem sind sich alle hier heute einig, nämlich dass die Türkei ein strategischer Partner für die Europäische Union ist. Das ergibt sich aus der geostrategischen Lage, das ergibt sich aus der Zahl der Einwohner. Daher ist es naheliegend, dass die Europäische Union ein sehr vitales Interesse hat, hier eine vernünftige Form der Zusammenarbeit zu suchen.

Die Zusammenarbeit mit der Türkei hat – das ist ja offenkundig – ihre ups and downs. Aber es ist auch klar zu verstehen, dass diese Zusammenarbeit eine sehr umfassende sein muss. Und die Interessenslage mit der Türkei ist eine vielschichtige. Sie ist zum Beispiel – was heute kaum angesprochen wurde – im wirtschaftlichen Bereich eine sehr wichtige, denn Europa ist für die Türkei der mit Abstand wichtigste Wirtschafts- und Investitionspartner. Wir haben rund 600 000 Beschäftigte in Europa, die bei türkischen Firmen beschäftigt sind. Die Türkei ist für Europa der sechstwichtigste Partner. Also hier ist es schon notwendig, eine vernünftige Form der Zusammenarbeit zu finden. Daher ist zum Beispiel auch das upgrading der Zollunion eine wichtige Aufgabenstellung, der wir uns seit über eineinhalb Jahren intensiv widmen.

Die aktuelle Herausforderung rund um die Flüchtlingskrise hat dieser Form der Zusammenarbeit einen neuen Schub verliehen, das ist auch ganz offenkundig. Wir haben einen Aktionsplan entwickelt, der eben verschiedenste Elemente umfasst. Die Visaliberalisierung ist ein Thema, und die Visaliberalisierung war schon auf der Agenda. Es ging und geht darum, diese Frage zu beschleunigen. Aber Visaliberalisierung heißt nicht, dass der nächste Schritt automatisch der Beitritt ist, wie das gelegentlich unterstellt wird. Denn wir haben ja mit vielen Ländern auf der Welt eine Visaliberalisierung. Trotzdem kommt niemand auf die Idee, dass dieses Land ein Mitglied werden kann.

Auf der anderen Seite: Ja, wir haben ja ein Mandat des Europäischen Rates, hier Beitrittsverhandlungen zu führen. Das ist ein offenes Mandat seit 2005. Wir sind gefordert, diese Verhandlungen zu führen und zu einem Ergebnis zu kommen, denn das Mandat sagt: Es sind ergebnisoffene Verhandlungen zu führen. Und, ehrlich gesagt, meinem professionellen Anspruch entspricht es, dass man solche Verhandlungen zu einem Ende zu bringen hat. Dann kann man erst eine Bewertung vornehmen, es sei denn, man kommt zu dem Ergebnis, diese Verhandlungen sollen unterbrochen oder abgebrochen werden. Ich habe heute oft gehört, wie wichtig es ist, die rechtsstaatlichen Prinzipien in der Türkei anzusprechen und zu berücksichtigen und sicherzustellen, dass sie gewährleistet sind. Ich kann Ihnen aber auch sagen: Das ist nur möglich, wenn wir Beitrittsverhandlungen führen, denn nur dann haben wir einen Hebel, denn nur dann können wir etwas fordern. Es ist ein qualitativer Unterschied, ob ich Beitrittsverhandlungen führe oder ob ich mich mit meinem Nachbarn auseinandersetze und Gemeinsamkeiten identifiziere.

Zum gegenwärtigen Zeitpunkt haben wir die Aufgabe, die Verpflichtung, als Kommission dieser Aufgabe nachzukommen. Ich habe daher die Ausführungen von Graf Lambsdorff und anderen mit Interesse zur Kenntnis genommen. Aber, wie gesagt, das ist etwas, was momentan nicht Gegenstand unserer Aufgabe ist, sondern Gegenstand unserer Aufgabe ist, unsere Aufträge umzusetzen, dafür zu sorgen, dass wir Stabilität in der Region haben. Und das kann meines Erachtens nur dadurch gewährleistet sein, dass wir ein sehr engmaschiges Netz an Zusammenarbeit mit der Türkei haben. Das kann dann auch sicherstellen, dass etwa die aktuelle Flüchtlingsproblematik in angemessener Art und Weise angesprochen und gelöst werden kann.

Ich kann Ihnen bei dieser Gelegenheit auch sagen, dass die Türkei-Fazilität schon angelaufen ist. Die gelegentliche Aussage aus der Türkei, sie habe noch keinen Cent gesehen, stimmt einfach nicht. Sie stimmt insofern, als wir nicht der Türkei zahlen, sondern wir finanzieren Projekte in der Türkei, die dazu dienen, die zusätzlichen Kosten und Aufwendungen der Türkei rund um die Beherbergung, die Verpflegung, den Schulbesuch sicherzustellen und da einen wesentlichen Beitrag zu leisten, auch einen Beitrag, dass die Flüchtlinge gerade im Osten der Türkei eine Möglichkeit haben, in der Region zu bleiben, um sofort wieder nach Syrien zurückzukehren, wenn es die Sicherheit und die politische Lage erlauben.

Daher konzentrieren sich unsere Aufwendungen darauf, dass wir hier die Mittel entsprechend zum Einsatz bringen, in erster Linie eben in Ostanatolien. Diesbezüglich sind erste Aktivitäten angelaufen. Wir haben mit ungefähr 55 Millionen Euro sichergestellt, dass 350 000 Menschen zumindest ein halbes Jahr eine Verpflegung haben. Mit 40 Millionen Euro kann man schon sicherstellen, dass 200 000 Kinder ein Jahr lang die Schule besuchen können. Das sind genau die Dinge, die wesentlich sind. Auf die sollten wir uns konzentrieren, und die tragen auch dazu bei, dass das gegenseitige Vertrauen zwischen der Türkei und Europa hoffentlich auch verbessert werden kann. Dass hier sozusagen Sand im Getriebe ist, das steht außer Frage. Aber zwischen Partnern, zwischen Nachbarn ist es notwendig, dass man ein vertrauensvolles Verhältnis hat. Daran sollten wir gemeinsam interessiert sein. Und wie sich die Dinge in der Zukunft weiterentwickeln, ergeben einfach die Verhandlungen.

  Jeanine Hennis-Plasschaert, President-in-Office of the Council. – Mr President, I am very happy to be here. Let me first of all thank you very much for this very interesting debate and also for the timely exchange of views, which demonstrates that we in many respects share both many hopes and concerns with regard to Turkey.

It is important in my view to remember that the EU and Turkey share many ties and that our relationship goes back way longer than the current migration crisis.

Closer cooperation is good for both Turkey and the EU, and the EU was and will continue to be an important anchor for Turkey’s political and economic reforms. To be clear, as has been mentioned several times, we are not linking migration and accession talks. These are separate issues.

As we have set out, we are aware of existing shortcomings and we share your concerns about negative trends in the areas of rule of law, human rights and fundamental freedoms. We are firm and we are clear about this. Let me stress once more that we continue to follow these and other developments such as the situation in the south-east closely, and that we will continue to bring up our concerns in all our meetings and at all levels with Turkey.

On the issue of visa liberalisation, the Commissioner already touched upon this: there will be no shortcut. As we have agreed in our common statement with Turkey, visa requirements for Turkish citizens can be lifted by the end of June this year provided that all benchmarks have been met. Whether that will materialise, of course, depends on Turkey and the progress it makes.

A few words in closing on the 18 March agreement. In my view the agreement has the potential to be a major step towards finding a viable and legal European solution to the migration crisis. It is not going to be a silver bullet. It is not going to be a magic solution, but it is a step in the right direction and an important instrument. This will be done in accordance with the relevant international standards and by respecting the principle of non-refoulement. It is not plain sailing – we are all aware of this, and we are not outsourcing our problems. It is still too early to assess the concrete effects of this agreement, as the concrete measures to implement it only became truly operational as of 4 April. But let me be clear: it is in all our interests that this is successful.

  Przewodniczący. – Otrzymałem jeden projekt rezolucji złożony zgodnie z art. 123 ust. 2 Regulaminu.

Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się w czwartek 14 kwietnia 2016 r.

Oświadczenia pisemne (art. 162)

  Jaromír Kohlíček (GUE/NGL), písemně. – Turecko poprvé požádalo o vstup do EU v roce 1963. Nebylo tehdy odmítnuto, ale orgány Evropského společenství tehdy vyhlásily, že Turecko nejdříve musí provést řadu zásadních reforem. Od té doby se tato formulace ve vztahu k Turecku stále opakuje. Zvláštností turecké společnosti od dob Mustafa Kemala Paši (Atatürka) bylo vždy přísné oddělení státu a církve, jehož garantem byla vždy armáda. Pokud armáda usoudila, že některá strana je příliš nábožensky zaměřená, došlo ke zrušení této strany. Islamistická AKP má tedy mnoho předchůdců. Teprve dnešnímu tureckému prezidentovi se podařilo tuto tradici zlomit a důsledkem je, bohužel, postupná islamizace turecké společnosti. Nezmizela korupce v soudním systému, nezlepšila se tolerance jiného než islámského náboženství, zlepšení práv národnostních menšin stagnuje, válka proti Kurdům pokračuje, hnutí za práva žen rovněž nemá na růžích ustláno. Pokračující okupace Severního Kypru bez odpovídajícího komentáře ze strany orgánů EU ukazuje neschopnost aparátu vyjednat napravení takového zjevného porušení mezinárodního práva. Za této situace považuji za neuvážené vystavit Turecku otevřený účet na 6 miliard EUR s velmi vágními podmínkami. Doporučuji dále jednat s Tureckem o možnosti harmonizace legislativy a možnosti široké aplikace standardů EU v různých oblastech společenského života země, ale zprávu, tak jak je formulována, musím odmítnout.

  Andrej Plenković (PPE), napisan. – Turska je vrlo važan partner EU-a, članica je G20, predstavlja regionalnu silu i ključna je za regionalnu stabilnost, a posebno za mir na Bliskom istoku. Upravo zbog toga Turska kao partner mora biti dio rješenja migrantske krize.

Turska je u više navrata pokušavala dići svoj status od pridruživanja prema pregovorima o članstvu, a od 2005. godine vodi pristupne pregovore koji su zastali od 2013. do početka ove velike izbjegličko-migracijske krize. Postala je ne samo prihvatljivija već i referentna kako da se dođe do kontroliranog priljeva migranata. Ima vrlo specifično i zahtjevno okruženje te kao što je u stanju kontrolirati ulazak izbjeglica i migranata u zemlju, tako se od Turske očekuje da kontrolira i njihov izlazak. Ovo je vrlo bitno u Egejskom moru gdje su grčki otoci vrlo blizu turske obale i gdje se, kao što znamo, dogodio ogroman broj tragedija proteklih mjeseci. Od Turske se očekuje da osnaži svoje kapacitete i ne dopušta nekontroliran i nereguliran tijek migranata prema EU-u.

Tijekom proteklih godina Turska je pokazala tek djelomičan napredak, ali sam uvjeren da je u ovom trenutku iznimno važno da nastavi s reformama povezanima s vladavinom prava, slobodom medija i slobodom izražavanja.

  Marek Plura (PPE), na piśmie. – Szanowni Państwo, w swoim wystąpieniu chciałabym się odnieść do postępów Turcji w kontekście prac nad wdrażaniem zasad niedyskryminacji, zwłaszcza wobec osób z niepełnosprawnościami. Jestem zadowolony z faktu, że system pomocy społecznej dla osób niepełnosprawnych w Turcji się rozwija i coraz więcej osób korzysta z różnych rodzajów wsparcia, w tym instytucjonalnych i pół-instytucjonalnych ośrodków opieki i usług. Jednakże, jak wynika z komunikatu Komisji, poziom zatrudnienia osób z niepełnosprawnościami jest wciąż niezwykle niski. Zatrudnienie w sektorze publicznym wynosi mniej niż 2%, w sektorze prywatnym sytuacja jest jeszcze gorsza. Jestem zaniepokojony tym faktem, zwłaszcza, że mimo wprowadzenia przez rząd Turcji ustawy o służbie cywilnej i określenia normy zatrudniania osób z niepełnosprawnościami ma poziomie 3% nadal ponad 24 tysiące stanowisk pracy przeznaczonych dla osób z niepełnosprawnościami pozostaje nieobsadzonych.