Index 
 Înapoi 
 Înainte 
 Text integral 
Stenograma dezbaterilor
Luni, 6 iunie 2016 - Strasbourg Ediţie revizuită

11. Reuniunea la nivel înalt a ONU privind HIV/SIDA (dezbatere)
Înregistrare video a intervenţiilor
PV
 

Der Präsident. – Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die Aussprache über die Erklärung der Kommission zur Hochrangigen Tagung der Vereinten Nationen zum Thema HIV/AIDS (2016/2756(RSP)).

 
  
MPphoto
 

  Vytenis Povilas Andriukaitis, Member of the Commission. – Mr President, millions of people around the world live with HIV/AIDS. We have come a long away in fighting this serious disease. However, if we are to succeed in ending the AIDS epidemic by 2030, we must speed up and beef up our efforts to prevent HIV/AIDS, to give everybody a chance of early diagnosis and to provide appropriate treatment to all those who need it.

The Commission strongly welcomes the United Nations High-Level meeting on HIV/AIDS to be held in June in New York, and supports the calls for a faster response and renewed commitment. AIDS continues to strongly affect sub-Saharan Africa. Two out of three people who become infected live there. Young girls are particularly at risk and, right here in our continent, in eastern Europe, HIV infections are still on the rise. The European Union has a role to play in bringing the AIDS epidemic to an end at home, in our neighbourhood and in other partner countries, showing solidarity and providing additional support to those countries that need it most – low income ones in particular.

The EU channels its support to AIDS prevention and treatment through the Global Fund to Fight AIDS, Tuberculosis and Malaria. The Fund has helped to provide HIV treatment to over eight million people. The EU and its Member States collectively provide half of the Global Fund resources: more than EUR 1.5 billion has already been contributed from the European Union budget. There are plans to pledge another EUR 470 million for the 2017—2019 period at the pledging conference in September. The Sustainable Development Goals of last year mark a welcome shift from a focus on diseases to a more integrated approach to addressing people’s health needs.

If we want to end AIDS and many other diseases, we must help third countries develop the capacity to provide basic healthcare, clean water and sanitation to all their citizens. This needs to be a collaborative effort. Domestic funding for this purpose, particularly in middle-income countries, also needs to be increased. In the EU we have made good progress: they have in particular eliminated mother-to-child transmission, and thus exposure of children to HIV/AIDS.

New infections are declining. Treatment coverage and access to care is high. A rather significant outstanding challenge remains: over 300 000 people in the EU need lifelong treatment; 30 000 people still get infected every year. Even so, HIV can be prevented. HIV/AIDS treatment costs billions of euros. The Commission works closely with Member States and civil society to strengthen prevention, improve testing and support universal access to treatment and care. We must reach out in particular to eastern Europe and Central Asia, where the epidemic is still on the rise. Again, this needs to be a collaborative effort. Tailor—made action for each of the most affected countries needs to be intensified.

 
  
  

Președinte: IOAN MIRCEA PAŞCU
Vicepreședinte

 
  
MPphoto
 

  Cristian-Silviu Bușoi, în numele grupului PPE. – Domnule președinte, salut prezența domnului comisar în cadrul ședinței plenare și împărtășesc multe dintre punctele de vedere pe care domnia sa le-a exprimat.

Noul raport al Secretarului General al Națiunilor Unite, „Accelerarea ripostei pentru încetarea epidemiei SIDA”, ne avertizează asupra beneficiilor majore dobândite în ultimii 15 ani în lupta împotriva acestei amenințări la sănătatea populației, care ar putea fi pierdute dacă, în următorii cinci ani, nu ar fi luată nicio măsură. De asemenea, raportul îndeamnă statele să reacționeze prin creșterea investițiilor și întărirea acțiunilor, în special în zona de prevenție.

Reamintesc că, încă de la începutul epidemiei, aproape 71 de milioane de oameni au fost infectați cu virusul HIV, dintre care jumătate au murit de-a lungul anilor din cauza nedepistării la timp, a lipsei de tratament sau de îngrijire adecvată.

Progrese încurajatoare au existat, mai ales după anul 2011. S-a asigurat accesul la tratament antiretroviral a peste 15 milioane de persoane infectate cu HIV, fapt ce a dus la creșterea semnificativă a speranței de viață, scăderea deceselor, precum și accesul la tratamente. Nu trebuie însă neglijat impactul pe care îl au factorii sociali precum sărăcia, inegalitatea și discriminarea, mai ales în rândul populației vulnerabile. Și când spun „populație vulnerabilă” mă refer la categoriile de persoane care nu ar mai trebui să sufere de pe urma discriminărilor și, bineînțeles, în primul rând mă refer la copii. Statistica arată că, în perioada 2000-2014, numărul lor a scăzut, dar încă există discrepanțe, mai ales în statele în curs de dezvoltare.

Cred că trebuie să avem un plan de măsuri mult mai ambițios, trebuie să vizăm categoriile vulnerabile de populație, trebuie să creăm un instrument de protecție socială, trebuie să asigurăm accesul persoanelor infectate cu HIV la tratament pe întreaga durată a vieții și la îngrijire medicală adecvată.

 
  
MPphoto
 

  Enrique Guerrero Salom, en nombre del Grupo S&D. – Señor Presidente, señor Comisario, la conferencia de las Naciones Unidas tomará nota de los múltiples avances que se han producido en este campo en los últimos quince años: avances en la información que han conducido a una mejor prevención de la enfermedad, avances médicos y farmacológicos para responder a ella, mayor activación de la sociedad civil y sistemas sanitarios que han respondido de una manera coordinada a esta infección, que se ha llevado por delante a tantos millones de personas en el mundo.

Pero más importante que los avances que hemos conseguido es el compromiso para seguir luchando contra esta enfermedad que todavía padecen cuarenta millones de personas en el mundo, por la que murieron más de un millón de personas en el año 2015, de la que se siguen infectando en distintas partes del mundo y por la que África —el continente de la pobreza y también el continente del dolor— está perdiendo a muchas de sus niñas y de sus mujeres. Por tanto, lo importante son los compromisos que tenemos de cara al futuro.

Y en este compromiso, lo más importante es asumir lo que se identifica con «los tres 90 %»: que el 90 % de quienes tienen el virus acaben siendo diagnosticados por los sistemas sanitarios, que el 90 % de quienes son diagnosticados acaben siendo tratados y que el 90 % de los que son tratados acaben viéndose libres de la infección viral.

Por tanto, creo que la Unión Europea debe empujar a los Estados miembros para que establezcan planes coordinados, nacionales, estrategias que eviten la infección, que aseguren el tratamiento, pero también que luchen contra la discriminación. Y esos planes tienen que impedir que en algunos países, como es el caso de España, la estrategia nacional se debilite y los datos relativos a la lucha contra el sida estén en estos momentos mostrando, como en Europa en su conjunto, un aumento de las infecciones, aunque en el resto del mundo estén disminuyendo.

 
  
MPphoto
 

  Charles Goerens, au nom du groupe ALDE. – Monsieur le Président, l'une des priorités en matière de santé publique en 2016, c'est, sans aucun doute, la conférence sur le refinancement du Fonds mondial de lutte contre le sida. C'est un autre rendez-vous qui vient s'ajouter à celui auquel vient de faire référence M. le Commissaire.

La communauté internationale a été invitée à faire face à ses responsabilités: baisser la garde devant la menace que constituent, de nos jours, non seulement le sida, mais aussi d'autres maladies comme le paludisme et la tuberculose, serait faire preuve de myopie. Les résultats encourageants obtenus depuis le lancement du Fonds mondial en 2002 plaident nettement en faveur de la poursuite du combat contre ces maladies.

Il faut espérer que non seulement la Commission, mais aussi tous les États membres de l'Union européenne ainsi que l'ensemble des pays industrialisés, comprendront bien les priorités en matière de santé publique mondiale. Pour ce qui est du sida plus particulièrement, ceux qui, naguère encore, croyaient devoir s'opposer au développement de la thérapie, c'est-à-dire à l'accès des patients atteints du sida aux antirétroviraux, ont bien dû admettre que leur frilosité et leur prudence exagérées, à l'époque, nous auraient conduit tout droit dans l'impasse.

L'accès aux soins pour tous n'est dorénavant plus une illusion. Il peut devenir durablement une réalité si nous persistons à œuvrer dans la voie tracée depuis le début des années 2000.

La Commission a pris ses responsabilités, disais-je, c'est maintenant aux États membres de l'Union européenne d'en faire de même.

 
  
MPphoto
 

  Lola Sánchez Caldentey, en nombre del Grupo GUE/NGL. – Señor Presidente, el VIH se ha convertido en una epidemia de dimensiones mundiales. Entre 1981 y 2007 mató a casi 25 millones de personas y hoy todavía hay más de 30 millones afectadas en el mundo. El Programa Conjunto de las Naciones Unidas sobre el VIH/sida coordina esfuerzos internacionales dirigidos a actuar sobre la epidemia, y es fundamental que la Unión Europea refuerce su apoyo a esta institución. Pero apoyar solamente con palabras es inútil. Para que sea un apoyo real, deberíamos repensar nuestro modelo de desarrollo de medicamentos para ponerlo al servicio de la gente y no de los intereses de las grandes farmacéuticas. Debemos ser coherentes y no minar el acceso a los medicamentos de la población de los países en desarrollo a través de acuerdos comerciales con severas cláusulas de propiedad intelectual que se reproducen una y otra vez, y continuamos en esa senda. Y la protección mediante patentes es la razón por la que los medicamentos más nuevos y eficaces no están al alcance del 95 % de las personas afectadas por el sida, que viven en el Sur global. No son datos míos, son datos de las Naciones Unidas.

Por último, me gustaría recordar que el modo más común de propagación del VIH sigue siendo la transmisión sexual, es decir, la protección más eficaz —pese a que algunos fanáticos lo sigan negando y sigan predicando la abstinencia— es el preservativo. Y así fue como se pronunció este Parlamento Europeo en su Resolución del año 2011, donde abogamos —y leo literalmente— por «el acceso a los medios de protección como el preservativo masculino y el femenino, y el fortalecimiento de los derechos y la autonomía de las mujeres en las relaciones sexuales». En suma, más coherencia de las políticas y más sexo informado y seguro, sobre todo para las mujeres.

 
  
MPphoto
 

  Heidi Hautala, Verts/ALE-ryhmän puolesta. – Arvoisa puhemies, on hyvin lupaavaa, että Afrikassa on tällä hetkellä havaittavissa vähemmän uusia aids-tapauksia kuin hoidossa olevien ihmisten määrä on. Se osoittaa, että jos nyt satsaamme myös varoja aidsin ja HIV:n torjuntaan, voimme saada tämän epidemian tyrehdytettyä vuoteen 2020 mennessä.

Haluaisin kiinnittää huomion siihen, että Itä-Eurooppa ja Keski-Aasia ovat hyvin vaikeita alueita aidsin suhteen. Olisi tuettava sellaista työtä, joka on ihmisoikeusperustaista ja joka ottaa huomioon sen, että kaikkein haavoittuvimmassa asemassa olevat ihmiset tarvitsevat suojaa. Tarvitaan rationaalista huumepolitiikkaa, ja on pidettävä huolta siitä, että vankilaolot ovat kohtuulliset ja myös siitä, että seksityötä tekevillä ihmisillä on ihmisarvoinen kohtelu.

 
  
MPphoto
 

  Piernicola Pedicini, a nome del gruppo EFDD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, globalmente l'obiettivo è quello di debellare l'epidemia HIV entro il 2012, ma questo obiettivo non verrà mai raggiunto se non si affrontano i problemi africani, soprattutto dell'Africa centrale e occidentale. In queste zone bisogna accelerare l'accesso al trattamento antiretrovirale salvavita, perché la copertura raggiunge meno di un terzo della popolazione che ne ha bisogno attualmente. Sono 35 i paesi che contribuiscono al 90% delle infezioni di HIV su scala mondiale. Di questi, 23 sono africani.

Ma abbiamo un problema anche in Europa; in Italia, che è al dodicesimo posto in Europa per nuove diagnosi, evidentemente c'è un problema. Nel 2014 sono state rilevate 3 695 nuove diagnosi di HIV, pari a 6,1 casi per 100 000 in termini di incidenza. Pertanto, è fondamentale avviare misure speciali di prevenzione ma anche attivare nuove linee di investimento. Bisogna tener conto che nei paesi a basso e medio reddito il prezzo dei farmaci può raggiungere fino a 80 volte il prezzo di riferimento internazionale. In questi paesi sussiste una scarsissima disponibilità nel settore pubblico, mentre vi è una grande disponibilità nel settore privato, dove i prezzi sono molto più elevati, rendendosi così inaccessibili a enormi fette di popolazione.

Abbiamo un problema di accesso ai farmaci, alle medicine, in Africa e, al tempo stesso, abbiamo un problema di eccesso di medicine nei paesi ricchi. Abbiamo soprattutto un eccesso di concentrazione nella produzione industriale dei farmaci, che è tutta nelle mani di pochissime case farmaceutiche che hanno il potere di decidere il prezzo, il potere di fissare le regole per i diritti di proprietà intellettuale e il potere di favorire le innovazioni incrementali anziché la vera ricerca. Evidentemente il virus HIV non è abbastanza interessante economicamente per queste case farmaceutiche e questo per noi è scandaloso.

 
  
MPphoto
 

  Sirpa Pietikäinen (PPE). – Arvoisa puhemies, ensimmäisenä haluan kiittää komissaaria hänen hyvin vahvasta lausunnostaan ja sitoumuksesta HIV- ja aids-ongelman ratkaisemiseen niin täällä Euroopassa kuin globaalisti.

On hyvin tärkeää, että EU:lla on vahva, sitoutunut ja kansainvälisesti johtava rooli. Todellakin haastetta riittää, mutta sen keskellä on syytä muistaa, että koko kamppailu HIV:iä vastaan on hyvä esimerkki siitä miten kansainvälinen yhteistyö yhteisvoimin voi sekä kehittää vaikeisiin sairauksiin lääkkeitä, parantaa ennaltaehkäisyä, vähentää stigmaa ja pidentää myös eliniänodotetta niillä, jotka ovat sairastuneet. Luonnollisesti tämä ei ole riittävää.

Jotta voimme lupaustemme mukaan todellakin pysäyttää aidsin leviämisen, mielestäni meillä on neljä näkökulmaa, johon on syytä myös EU:n toimissa paneutua. Ensimmäinen on luonnollisesti täälläkin mainittu ennaltaehkäisy, johon kuuluvat myöskin naisten ja tyttöjen seksuaalioikeudet ja —valistus. Toinen voimakas kysymys liittyy sosiaaliseen oikeudenmukaisuuteen ja ihmisoikeusnäkökulmaan. Me tarvitsemme tiedotusta, koulutusta ja stigmasta ja syrjäytymisestä vapaata hoitoa, ennaltaehkäisyä ja tiedonvälitystä.

Kuten tiedämme, monta kertaa nämä ongelmat ovat yhteyksissä myös sosiaalisesti huonoon asemaan, rikollisuuteen tai muuten epätoivoisiin tilanteisiin, ja siksi toivon, että EU myös voisi panostaa tähän sosiaalisen näkökulman ja hyvinvoinnin vahvistamiseen yleisemmin.

 
  
MPphoto
 

  Soledad Cabezón Ruiz (S&D). – Señor Presidente, lo cierto, según el informe de las Naciones Unidas y así lo podemos constatar todos, es que los avances han sido muy pero que muy importantes en el tratamiento y la prevención del sida. No obstante, como dice el informe, no podemos ser complacientes porque los avances en estos quince últimos años se pueden ir al traste si no hacemos el esfuerzo que requiere este final de lo que podríamos llamar «la epidemia del sida».

Aún quedan casi cuarenta millones de personas infectadas, y veintidós millones de ellas aún sin posibilidad de acceder al tratamiento. Aquí en el Parlamento estamos abriendo un debate respecto del acceso a los medicamentos y, por supuesto, debemos incorporar este aspecto en toda la política de cooperación al desarrollo. Mujeres y niñas son, principalmente, las más afectadas; por lo tanto, es imprescindible un enfoque de género.

En Europa, los países de ingresos medios y bajos aún tienen el reto por delante. Además, me gustaría hacer una advertencia sobre la posibilidad de que veamos un repunte en esta situación de crisis económica, donde está cambiando el patrón de consumo de drogas: de cocaína por heroína, que es más barata y que, como saben ustedes, lleva aparejadas tantas enfermedades infecciosas.

Por lo tanto, no podemos bajar la guardia. La Unión Europea tiene que ejercer su papel de liderazgo, tiene que tener un objetivo ambicioso para erradicar esta epidemia en el año 2030; tenemos que aspirar a planes nacionales que erradiquen y prevengan estas enfermedades víricas en su conjunto y, por supuesto, tenemos que fortalecer nuestro sistema sanitario, respecto del que tan importante es garantizar la universalidad para todos los ciudadanos para poder combatir esta y todas las epidemias que tenemos por delante.

 
  
MPphoto
 

  José Inácio Faria (ALDE). – Caros Colegas, é um facto evidente que enormes progressos têm vindo a ser obtidos na luta contra o vírus da imunodeficiência humana, como aliás referiu muito bem o Senhor Comissário. Hoje, quase dezasseis milhões de pessoas são medicadas com antirretrovíricos, o que equivale a uma redução de cerca de 35% nas novas infeções comparativamente ao ano de 2000.Bem como a diminuição das fatalidades ligadas ao HIV desde o pico da epidemia na ordem dos 42%.

No entanto, dados diferentes mostram que ainda há muito a fazer se quisermos restituir a dignidade e a qualidade de vida a todos aqueles que são portadores de HIV. Dados que referem que cerca de vinte e dois milhões de pessoas ainda não têm acesso a medicação adequada e que metade de todos os portadores de vírus desconhece a sua real situação.

Caros Colegas, no início deste novo milénio não podemos permitir que se mantenham iniquidades na resposta ao HIV. Acabar com a epidemia da sida até 20-30 é hoje um objetivo difícil mas possível. Para tanto é necessário que sejamos capazes de colocar em prática, já nos próximos cinco anos, uma estratégia coordenada e global assente no número de pilares-chave que atribuam prioridade à mobilização solidária de financiamento e à antecipação dos investimentos necessários na luta anti HIV, com particular atenção aos países com maiores fragilidades nos seus sistemas de saúde, bem como aos grupos mais expostos ao risco de infeção, assim como a assunção de que o elemento prevenção é absolutamente paradigmático no combate anti HIV, e por isso a ela devem ser alocados mais recursos.

Senhor Comissário, só através de uma abordagem integrada e global poderemos conseguir um ciclo virtuoso de progresso neste combate e, por isso mesmo, quero louvar a iniciativa das Nações Unidas, esperando que a União Europeia possa também congregar esforços para materializar este objetivo de desenvolvimento do milénio.

 
  
MPphoto
 

  Maria Lidia Senra Rodríguez (GUE/NGL). – A União Europeia e os participantes nesta reunião de alto nível devem assumir compromissos vinculantes para: acabar com a discriminação e o estigma social de que sofrem ainda as pessoas doentes de sida e para eliminar as leis existentes em alguns países que criminalizam as pessoas portadoras do vírus, garantir o acesso universal aos serviços públicos de saúde e de saúde sexual e reprodutiva, assim como aos medicamentos, pondo fim ao monopólio da indústria farmacêutica e ao vergonhoso negócio das patentes, assim como evitar novos contágios. Para erradicar a doença são precisos muito mais reforços no campo da prevenção e prestar muita atenção às pessoas jovens e adolescentes. A investigação deve ser pública e estar ao serviço das pessoas, em vez de entregar dinheiro público a uma indústria que emprega para favorecer os seus interesses acima do direito à saúde.

(O orador aceita responder a uma pergunta "cartão azul" (n.º 8 do artigo 162.º)).

 
  
MPphoto
 

  Jonathan Arnott (EFDD), blue-card question. – My question is simply this. I completely understand where you are coming from in suggesting that pharmaceutical companies are charging incredibly high prices for antiretrovirals, and I further understand where you are coming from in saying that this has an impact on the fight against HIV and AIDS. What I would like to know more about is what specifically you suggest that the United Nations should do about this problem at the high level meeting at the end of this week?

 
  
MPphoto
 

  Maria Lidia Senra Rodríguez (GUE/NGL), respuesta de «tarjeta azul». – Gracias por su pregunta, señor Arnott. Creo que ya he dicho en mi intervención bastante claro que la Unión Europea y las potencias industrializadas deben asumir el compromiso de poner fin al negocio de las patentes y permitir la producción de medicamentos a precios y a costes asequibles.

 
  
MPphoto
 

  Marijana Petir (PPE). – Gospodine predsjedniče, ove godine obilježava se 35 godina od prve, na znanstvenim temeljima zabilježene infekcije virusom HIV-a. Kada govorimo o HIV-u, rana dijagnoza i pravovremeni tretman su od presudne važnosti, no još su važnije edukacija i prevencija. Edukacija utemeljena na vrijednostima i odgovornom ponašanju pomoći će da naša djeca postanu odgovorni mladi ljudi, stoga je u nju potrebno ulagati. O odgovornom ponašanju danas je još važnije govoriti dok se suočavamo sa zabrinjavajućim trendovima koji pokazuju kako sve više djece i mladih u dobi od 10 do 19 godina obolijeva od HIV-a.

Do danas je od HIV-a umrlo više od 30 milijuna ljudi, no međunarodni stručnjaci potvrđuju da bi AIDS mogao nestati kao prijetnja javnom zdravlju do 2030. godine kada bi barem 90% ljudi zaraženih HIV-om bili pravovremeno dijagnosticirani i započeli s antiretrovirusnim tretmanom. Kako bi se ovaj cilj ispunio, potrebno je doći do onih najranjivijih i najsiromašnijih. 22 milijuna ljudi još uvijek nema pristup tretmanu, a većina niti ne zna da su zaraženi. Procjenjuje se kako je u području subsaharske Afrike gotovo 26 milijuna ljudi zaraženo HIV-om. Veliku ulogu u testiranju i liječenju HIV-a, posebno u ovome dijelu svijeta, čine vjerske organizacije, a međunarodni Caritas je preuzeo vodeću ulogu u promociji brige za ljude koji su  pogođeni HIV-om. Prije dva mjeseca Caritas i vjerske organizacije izdali su i smjernice za iskorjenjivanje HIV-a u djece do 2020. godine. Iako se broj oboljelih i smrtnost djece u posljednjim godinama smanjila, a više od 70% zaraženih trudnica primilo je tretman kako se virus ne bi prenosio na djecu, tretman je dostupan samo za 820 tisuća djece od njih 2.6 milijuna koliko ih je zaraženo HIV-om. Međunarodni Caritas i vjerske organizacije rade sa svjetski priznatim stručnjacima, razvili su istraživačke programe, njihove metode su učinkovite, ali nedostaje im novac. Mi imamo financijska sredstva, dajmo ih u prave ruke!

 
  
MPphoto
 

  Soraya Post (S&D). – Herr talman! Det sociala stigma och ibland även regelrätta diskriminering som hiv-smittade utsätts för inom hälso- och sjukvården, på arbetsplatser och inom utbildningsväsendet, är fortfarande utbrett och innebär ett stort psykiskt lidande för många. Diskriminerande lagar och policyer kring hiv-smittade personer måste upphöra och adekvat information om hiv måste nå ut brett i samhället.

hiv-prevention är ett gemensamt ansvar och bör riktas mot alla grupper i samhället. Den största risken för spridningen av hiv är just det stigma som leder till att många inte tar reda på informationen eller vågar söka vård. I arbetet med att bekämpa och förebygga hiv behöver därför mänskliga rättigheter stå i centrum och ordentliga satsningar bör göras för att motverka stigma och diskriminering av hiv-smittade.

Förra året registrerade WHO flera nya hiv-smittade i Europa sedan 80-talet: 142 000 stycken. I EU bär omkring två miljoner på smittan. I EU behöver vi politiker på nationell och lokal nivå som tar sig an kampen mot hiv. Det behövs fler investeringar inom vården, ökade anslag till prevention., sprutbytesprogram och naturligtvis mer stöd till tredjeländer.

 
  
MPphoto
 

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – Señor Presidente, promover el apoyo de la Unión Europea y su ciudadanía a los objetivos de las Naciones Unidas para erradicar el sida como amenaza para la salud pública en el año 2030 es para mí razón, pero, además, emoción. Porque en los años 80, en Bermeo, el pequeño pueblo de pescadores en el que nací, esta enfermedad mató a demasiada gente con la que compartí pupitre, adolescencia, que traté de tú. Demasiadas personas que, en espacios y tiempos compartidos, descubrieron la droga y sufrieron la enfermedad, la muerte asociada a esas dos sílabas temibles que se susurraban en cada funeral.

Pero también viví una rebelión que comenzaron las madres, las mujeres, la denuncia, la implicación social e institucional, la esperanza, el rigor y la victoria. Y quiero la misma oportunidad, el mismo alivio, para todas y todos los que se enfrentan a un enemigo hoy ya visible y conocido que solo puede rearmarse si desperdiciamos lo que ya hemos conseguido.

El sida sobrevive hoy en la pobreza, con la marginación, con los prejuicios y con la desigualdad. Mayoritariamente tiene rostro de mujer. Y es una bomba de relojería emboscada en lo que llamamos tercer mundo, pero también en la Europa oriental. Desactivémosla evitando los vetos que el fundamentalismo quiere imponer en esta cumbre a las asociaciones más activas y útiles; consiguiendo que en 2030 al menos el 90 % de los seropositivos sepan que lo son, que al menos el 90 % de ellos estén en tratamiento y que el 90 % de los tratados tengan una carga vírica indetectable. Por eso pido «recortes cero» contra el sida, ciudadanos activos, leyes que no dificulten el acceso al tratamiento a las poblaciones de riesgo, más igualdad, más mujeres empoderadas y humanidad. Un último esfuerzo para alcanzar una meta que tenemos al alcance de la mano.

 
  
MPphoto
 

  Stanislav Polčák (PPE). – Pane předsedající, můj příspěvek bych chtěl začít také samozřejmě slovem prevence. Prevence, prevence. Nicméně si myslím, že prohlášení pana komisaře stojí za to ocenit. Já bych chtěl ocenit roli Evropské unie na tomto poli, protože, jak i vyzdvihl pan komisař, polovina příspěvků, které jsou alokovány ve fondu právě pro boj nejen s HIV/AIDS, ale i s dalšími významnými chorobami, tuberkulózou a jinými, jsou příspěvky členských zemí EU. To je, myslím, opravdu chvályhodné a myslím, že je důležité to na tomto místě vyzdvihnout.

Podle mého názoru je vidět právě na této chorobě, jak obrovský vývoj prodělala medicína. V 80. a 90. letech bylo onemocnění HIV/AIDS neléčitelnou smrtelnou chorobou. Dnes už do jisté míry léčitelné je, nicméně si myslím, že je to nemoc, kterou by se kdokoli z nás obával získat. A myslím si, že je důležité právě na tomto poli říct, že ve východní Evropě se lidé již přestali bát. Za jeden rok 120 000 nově nakažených, to myslím, že ukazuje mnohé, a cíl, který byl dán – vymýtit tuto nemoc do roku 2030 –, ten je velmi ambiciózní, ale s takovýmto postupem je jasné, že nebude dosažen. Myslím si, že by mělo být více investováno do výzkumu. A samozřejmě do prevence, o které zde hovořili mnozí moji kolegové.

A právě bohužel i má země, Česká republika, v této souvislosti hodně selhává. My jsme potlačili různé preventivní programy a teď se nám to vrací, máme nejvíce nakažených od okamžiku, kdy se u nás začali měřit právě nakažení v této oblasti. A proto je důležité hovořit o tom, že Evropská unie by měla nejen investovat peníze do boje s touto chorobou, ale i do výzkumu a podporovat ty státy, které jsou v té opačné sféře chudoby, tzn. ty, které opravdu nemohou zajistit pro své nakažené léky.

 
  
MPphoto
 

  Christel Schaldemose (S&D). – Hr. formand! Jeg har taletid i et minut og 30 sekunder, og imens jeg taler, er der tre personer, der dør af aids. Globalt set dør der en person hver 30. sekund. Der er 40 millioner mennesker smittet på verdensplan, og der kommer yderligere to millioner til hvert år. Heldigvis er den gode historie jo, at vi er enige i verden om, at vi skal have gjort noget ved dette. Vi skal have udryddet aids-epidemien, inden vi når frem til 2030, og vi ved også godt fra 2015-målene, Millenium Goals, at det nytter noget at lave disse målsætninger, fordi vi så også handler derefter. Men alligevel er det alarmerende, når vi læser FN's rapport på området. FN siger, at hvis vi fortsætter med at agere og handle og lave de tiltag, vi laver på nuværende tidspunkt, så kommer vi faktisk til at se endnu flere smittede. Altså med andre ord: Der skal meget, meget mere handling til! Der er brug for rigtig mange ting: Der er brug for flere penge, der er brug for bedre adgang til medicin, men det her med medicin er jo ikke nok i sig selv, for hos mange af de mennesker, der får medicinen, virker den ikke, hvis de ikke også samtidig får mad. Og så er der brug for oplysning, oplysning, oplysning! Det er utrolig vigtigt, at der bliver taget fat på problemet med, hvad der giver aids. Jeg er rigtig glad for, at Kommissionen og EU's medlemslande bakker op om, at vi skal have sat aids på dagsordenen i endnu højere grad, end vi har gjort hidtil. Det er nødvendigt, hvis vi skal gøre noget ved epidemien.

 
  
MPphoto
 

  Anna Záborská (PPE). – Od roku 2009 do roku 2014 klesol počet detí nakazených HIV o 45 %. O tretinu sa znížil aj počet žien, ktoré zomreli na AIDS. Výzvou však zostáva prevencia u žien v reprodukčnom veku a uplatňovanie štyroch predpôrodných vyšetrení podľa odporúčaní WHO. Problémom je aj to, že napríklad v najviac postihnutých krajinách Afriky iba polovica detí vystavených vírusu HIV prejde po narodení diagnostickým skríningom.

Viac ako štvrtinu všetkej starostlivosti o ľudí trpiacich HIV a AIDS vo svete poskytujú katolícke zdravotnícke inštitúcie. Svoju prácu vnímajú ako morálnu povinnosť, pretože veria, že každý ľudský život, aj ten ešte nenarodený, je hodný ochrany. Napríklad tím lekárov a zdravotníckych pracovníkov zo slovenskej Vysokej školy svätej Alžbety z Bratislavy dlhodobo vedie zdravotnícke projekty v Afrike aj v Ázii, ktoré sa venujú deťom s HIV a ich matkám.

Dialógu medzi týmito organizáciami a EÚ však bráni dogma o ukončení tehotenstva ako riešení každého politického alebo zdravotného problému. Pritom ukončenie života dieťaťa ohrozeného vírusom HIV nie je ani prevenciou ani liečbou. To, čo dieťa potrebuje, aby sa narodilo zdravé, sú lieky už počas tehotenstva a v prvých týždňoch po pôrode.

Skúsenosť z práce v teréne potvrdzuje, že rodina založená na rovnoprávnom partnerstve jedného muža a jednej ženy je v boji proti HIV a AIDS oveľa dôležitejšia než potratové kliniky. Pretože takáto rodina učí zodpovednosti vo vzťahu aj povinnosti postarať sa o členov rodiny.

 
  
MPphoto
 

  Andrejs Mamikins (S&D). – Priekšsēdētāj! Pirmām kārtām, es vēlētos pateikties Komisijai par to, ko Komisija dara AIDS profilakses ziņā, un tiešām mēs darām daudz šeit, Eiropas Savienības iekšienē. Mums Eiropā ir vislabākās zāles, vismodernākās tehnoloģijas. Mēs zinām, kā mēs varam uzvarēt šo cīņu.

Bet diemžēl cipari liecina par to, ka vislielākais slimnieku procents ir tieši jauniešu vidū. Tie ir briesmīgi cipari. Es varu spriest par to, runājot par savu valsti — Latviju, jo šeit vislielākais procenta pieaugums ir tāpēc, ka jaunieši lieto narkotikas — sākumā legālās narkotikas, tā saucamos spaisus, un pēc tam lieto narkotikas vēl arī intravenozi, kas tikai palielina AIDS slimnieku procentu.

Protams, pateicoties Pasaules Veselības organizācijai, piemēram, Latvijā ir atvērti trīs lieliski centri galvaspilsētā Rīgā, Liepājā un Daugavpilī, bet diemžēl šie profilakses pasākumi nav pieejami cilvēkiem lauku teritorijās. Un tomēr jāatzīmē, ka šī situācija manā valstī un Austrumeiropas valstīs ir labāka nekā tā bija 90.-to gadu sākumā pēc PSRS sabrukšanas. Un vēl, runājot globāli, ir skaidrs, ka 90 % AIDS slimnieku, pat arī bērnu, atrodas Apakšsahārā (Dienvidāfrikā, Namībijā, Botsvānā), un jāatzīmē, ka mums obligāti jācīnās pret tā saucamajiem reliģiskajiem kultiem, kad seksu ar nevainīgu jaunieti uzskata par [izlaidums], kas arī ir AIDS izplatīšanas iemesls.

 
  
 

Procedura „catch the eye”

 
  
MPphoto
 

  Brian Hayes (PPE). – Mr President, I also want to welcome the Commissioner to the Chamber this evening and I welcome his work on this. It is important that the UN and the EU work as partners as we approach the High-Level Meeting. As others have said, a huge amount has been done in this area in recent years, but we still have exceptionally large numbers of people across the globe who have to live with the reality of AIDS. Forty million people have been affected. The reality is that 16 million people at least are living with AIDS as a consequence of having antiretroviral drugs following proper testing.

I would make one point in this debate and it is this: I think we have become complacent in the European Union on the prevalence of AIDS. In my own country the numbers last year were at the highest level of new cases for the past five years. At least one-third of people in Ireland are not even aware that they are prone to obtain the virus and are possible carriers of the virus. So we have got to do much more within Europe to address the issue while supporting the United Nations, as we do in this area.

 
  
MPphoto
 

  Nicola Caputo (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, l'AIDS ha definito l'agenda mondiale delle politiche della salute di un'intera generazione. I primi decessi per l'AIDS sono stati diagnosticati oltre trent'anni fa e l'HIV è diventato rapidamente un dramma globale. Allo stato attuale, dei 36,7 milioni di persone che vivono con l'HIV, meno della metà accede a trattamenti sanitari specifici.

Un approccio concreto richiede la definizione di obiettivi ambiziosi a scadenze brevi che prendano in considerazione, allo stesso tempo, politiche di prevenzione finalizzate alla riduzione del numero di persone infettate, politiche sanitarie per ridurre il numero di persone che muoiono di AIDS e politiche sociali per eliminare la discriminazione correlata al contagio da HIV.

È auspicabile che nella prossima riunione di alto livello delle Nazioni Unite di New York vengano prese decisioni coraggiose che non lascino indietro nessuno, perché è chiaro che la lotta all'AIDS dipende solo dall'efficacia delle politiche messe in campo. La tecnologia, le medicine e gli strumenti a nostra disposizione sono in grado di consentire il raggiungimento dell'obiettivo fissato con l'adozione dell'agenda ONU di eradicare l'epidemia entro il 2030. Affinché ciò avvenga, è necessario però che questi strumenti disponibili siano maggiormente e concretamente fruibili da tutti, anche nei paesi poveri.

 
  
MPphoto
 

  Νότης Μαριάς ( ECR). – Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζουμε την επικείμενη συνάντηση εκπροσώπων των κυβερνήσεων και των δομών υλοποίησης προγραμμάτων για την καταπολέμηση του HIV/ΑΙDS που θα πραγματοποιηθεί από τις 8 έως τις 10 Ιουνίου στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών στη Νέα Υόρκη. Τα αποτελέσματα των πρόσφατων ερευνών για το HIV/ΑΙDS είναι ιδιαίτερα ανησυχητικά, καθώς αποδεικνύεται ότι 36,9 εκατομμύρια άνθρωποι παγκοσμίως ζουν με τον ιό του HIV/ΑΙDS. Η Αφρική παραμένει το παγκόσμιο επίκεντρο της πανδημίας με 25,8 εκατομμύρια άτομα να είναι φορείς του ΑΙDS το 2014. Παρά τη μεγάλη αύξηση, από το 2000, της παγκόσμιας χρηματοδότησης για την αντιμετώπισή του, ο ιός του HIV/ΑΙDS παραμένει αυξανόμενος, με 38,4 εκατομμύρια συνανθρώπους μας να έχουν προσβληθεί, αποδεικνύοντας ότι οι διαθέσιμοι πόροι για την αντιμετώπιση του HIV/ΑΙDS εξακολουθούν να είναι ανεπαρκείς. Είναι επομένως αναγκαίο η Ευρωπαϊκή Ένωση να επενδύσει κονδύλια στην έρευνα για την παραγωγή ισχυρών και αποτελεσματικών φαρμάκων για την αντιμετώπιση του ΑΙDS, ενώ πρέπει να υπάρξει μέριμνα, ώστε να έχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού παγκοσμίως πρόσβαση σε κατάλληλη ενημέρωση, στην πρόληψη, στην παροχή συμβουλών, ιατρικών ελέγχων και θεραπείας για το AIDS.

 
  
MPphoto
 

  Ivan Jakovčić (ALDE). – Gospodine predsjedniče, na jednom osobnom primjeru kojega sam proživljavao devedesetih godina želim pokazati koliko je otvoreni razgovor, svijest o problemima HIV-a, AIDS-a ili side i činjenica da oboljeli, naročito kad je to bilo devedesetih godina, itekako može postati problem za sredinu u kojoj živi, gdje njegova djeca idu u školu, jer se i njegova žena kreće po malom gradiću u kojemu je taj moj dobar poznanik svojedobno živio.

Nažalost, njega nema više jer tada su lijekovi bili gotovo nepostojeći. Ovim želim samo naglasiti jednu činjenicu. Trebamo što više uložiti u edukaciju, što više uložiti u prevenciju. Trebamo kao Europska unija biti lideri u tome, kao što i danas jesmo, nastaviti s time, jer jedino na taj način, njegujući otvorenu svijest i javnost o tom problemu i ulaganjem u lijekove, u edukaciju, u prevenciju možemo riješiti ovu veliku epidemiju.

 
  
 

(Încheierea procedurii „catch the eye”)

 
  
MPphoto
 

  Vytenis Povilas Andriukaitis, Member of the Commission. – Mr President, I would like to thank Members for a fruitful debate. Many of you mentioned very important issues: early diagnosis, early treatment and prevention measures, Triple-90, national drug policies, human rights dimensions and social determinants in the world, poverty and sexual exploitation, access to treatment, pricing and patent issues, the reproductive health and sexual rights of girls and women, the fight against stigmatisation, education and prophylaxis, research and investment in treatment, and socially affordable prices. Thank you very much indeed for your contributions. All those things are very important.

It is clear that the fight against HIV is not over, despite the amazing progress we have made over the past decades. It is also clear that we will one day succeed together. HIV affects all countries, regardless of their capacities to respond to the challenge. HIV also affects the most vulnerable and does not stop at national borders. That is why we need collective action and solidarity with the vulnerable living among us and those living in countries that cannot afford universal healthcare coverage.

The Commission will continue to support EU action to address HIV within the EU, in the neighbouring countries and across the world, using all the tools at its disposal. In that sense, I am confident that the United Nations high-level meeting later this week will serve to send a strong and united message from the European Union.

 
  
 

Președintele. – Dezbaterea a fost închisă.

 
Aviz juridic - Politica de confidențialitate