Πληρη πρακτικα των συζητησεων

Πέμπτη 7 Ιουλίου 2016 - Στρασβούργο

15. Εφαρμογή του νόμου για τον κατώτατο μισθό στον τομέα των μεταφορών (συζήτηση)

  Der Präsident. – Als nächster Punkt der Tagesordnung folgt die Aussprache über die Erklärung der Kommission zur Anwendung des Mindestlohngesetzes im Verkehrssektor (2016/2815(RSP)).

  Violeta Bulc, Member of the Commission. – Mr President, I am happy to be here today to discuss the very important and really timely issue of the application of national legislation on the minimum wage in the road transport sector.

As you will know, two Member States recently decided to apply their minimum wage laws to drivers from other Member States active in road transport operations: Germany in 2015 and France from last Friday, 1 July 2016. We need to join our forces and coordinate our efforts to move towards a single European transport area in which road transport services are not only safe and efficient, but at the same time socially responsible. Only then can road transport contribute adequately to a fairer and deeper internal market – one of the key priorities set by President Juncker for this Commission – a market which is shaped by people for people, which respects workers’ rights and contributes to the developing society and economy within the EU.

As regards especially the introduction of minimum wages, the Commission welcomes such national measures. This is clearly in line with the social policy commitments of the Commission. However, such national measures must be fully compatible with EU law, notably the Treaty principles on free movement of goods and the freedom to provide services. This implies, for example, that any restriction of such freedom must be necessary and proportionate in view of the objectives pursued.

Let me be very clear. The Commission fully supports the principle of the minimum wage. However, we consider that the systemic application of the minimum wage by France and Germany to all international transport operations touching their respective territories restricts in a disproportionate manner the freedom to provide services and the free movement of goods. Because of the highly mobile nature of workers in road transport, a driver often works for very short periods of time in several Member States in the course of international transport operations. The application of national measures regarding minimum rates of pay to even a very short—lived presence would create an unjustified and disproportionate administrative burden on road transport operations, without applicable benefits for their workers.

The Commission has already taken the initiative to have in—depth discussions with the French and German authorities on this issue. Unfortunately, we failed to find an amicable solution in that context. The Commission also undertook a thorough legal assessment of their national measures. On this basis, the Commission decided on 16 June to open an infringement procedure with respect to France and to proceed further with the current infringement case with Germany.

The German and French cases also demonstrate that the implementation of the Posting of Workers Directive to road transport is raising particular legal questions and particular difficulties. It is also clear that all Member States potentially face these same questions and difficulties. This is why they call for an EU solution. This is necessary to prevent the emergence of uncoordinated national measures, fragmenting the internal market.

The Commission already recognised this fact on 8 March 2016 when it adopted its proposal to amend the Posting of Workers Directive. In that proposal, the Commission announced its intention to clarify the application of the directive to road transport in the context of the sector—specific legislation. We are currently working on finding the most appropriate solution at EU level to address these challenges. This is done as part of our review of the road transport legislation. This review should lead to presenting a series of road initiatives in 2017. We intend to take advantage of these legal proposals to propose rules to clarify the application of the Posting of Workers Directive to road transport. Our objective will be to design effective enforcement mechanisms which combine the objectives of the internal market, fair competition and the protection of workers’ rights.

  Janusz Lewandowski, w imieniu grupy PPE. – Panie Przewodniczący! Pani Komisarz! Unia Europejska jest wypełniona wyznaniami miłości do wspólnego rynku i konkurencji, ale przy wtórze tych deklaracji tego rynku i konkurencji jest mniej, a nie więcej, czego ilustracją była ostatnia debata rolna. Nasze pytanie do Komisji zwraca uwagę na nowe formy, które w intencji może nie są protekcyjne, ale w skutkach na pewno tak. Należy do nich właśnie płaca minimalna w Niemczech, ostatnio przepisy we Francji, ale nie sama płaca minimalna oczywiście, tylko odniesienie jej do transportu i tranzytu. Zapewniam, że dla Wschodu tranzyt przez Niemcy jest tranzytem bez wyboru. Kierowcy muszą jechać przez Niemcy; jadą oni w oczekiwaniu na godziwe płace, a firmy w oczekiwaniu na godziwe zyski. To jest uczciwa konkurencja, korzystna dla odbiorców tych usług. Dziękujemy za wyjaśnienie, ale trudno uznać postęp prac w relacjach z Berlinem i z innymi krajami, które to wprowadzają, za zadowalający.

  Jutta Steinruck, im Namen der S&D-Fraktion. – Herr Präsident! Ist es nicht die Aufgabe der Kommission, sich genau so engagiert um faire Arbeitsbedingungen und den Schutz von Arbeitnehmern zu kümmern wie um den freien Wettbewerb? Und gerade im europäischen Transportsektor muss es darum gehen, dass sowohl die Existenz von Lkw-Fahrern als auch von ordentlich arbeitenden Unternehmen geschützt wird. Es muss endlich vorbei sein, dass in Europa Geschäftsmodelle bevorzugt werden, die rein auf Ausbeutung und rein auf Unterbietungswettbewerb zielen. Im Transitbereich wird so viel Missbrauch betrieben, dass es eben bisher keine andere Lösung gab. Wir haben in der Realität einen europäischen Arbeitsmarkt, aber solange die Kommission eben nicht mit europäischen Regeln kommt oder auf sich warten lässt – die Probleme sind ja schon lange bekannt –, müssen die Mitgliedstaaten das Recht haben, das selbst zu regeln. Genau das machen Frankreich und Deutschland, nämlich um diesen Missbrauch zu verhindern, der Ihnen allen hier im Raum bekannt ist. Soziale Unsicherheit und auch der alltägliche Unterbietungswettbewerb befeuern doch genau dieses Antieuropa. Statt hier Gräben zu graben, sollten Sie sie schließen.

(Die Rednerin lehnt es ab, eine Frage von Herrn Jakovčić nach dem Verfahren der „blauen Karte“ gemäß Artikel 162 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Kosma Złotowski, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Rozmawiamy tu dzisiaj o płacy minimalnej w kontekście transportu międzynarodowego, choć wbrew pozorom nie o samą wysokość płacy tutaj chodzi. Same stawki godzinowe, narzucone niezgodnie z traktatem między innymi polskim przedsiębiorcom przez Francję i Niemcy, to tylko wierzchołek góry lodowej. Pozostała część tej góry, która może zatopić ten sektor w Polsce i innych krajach Europy Wschodniej, to częste kontrole, konieczność kosztownego tłumaczenia dokumentów, nieproporcjonalne kary finansowe sięgające setek tysięcy euro czy obowiązek utrzymywania przedstawicielstwa za granicą. Spełnienie tych wymogów to ogromny wysiłek finansowy często przekraczający możliwości przedsiębiorców. Komisja podjęła co prawda odpowiednie kroki prawne, ale zakres tych działań jest zbyt wąski. Ograniczenie problemu tylko do przewozów tranzytowych to zdecydowanie za mało. Co z obowiązywaniem tych przepisów w przypadku przewozów transgranicznych i kabotażu? Czy Komisja zajmie się tym wątkiem? Pozostaje otwarte także pytanie o przyszłość: co Pani Komisarz planuje zrobić, aby podobne przepisy nie zaczęły obowiązywać w innych państwach? Stan niepewności prawnej, z którym mamy dzisiaj do czynienia, to największy problem. W obecnej atmosferze jak nigdy dotąd potrzebujemy skuteczności i determinacji Komisji w realizacji jej podstawowych zadań.

Der Präsident. – Herr Kollege Złotowski! Gestatten Sie eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“ von Herrn Kollegen Frunzulică?

  Doru-Claudian Frunzulică (S&D). – Mr President, our colleague mentioned that the laws in question hit especially hard the competitiveness of numerous small and medium—sized companies. Do you not think – and this is, let us say, my appeal to the Commission – that it should have to inform us on its position concerning the application of minimum wage laws in the transport sector, from the point of view of the need to protect the single market and the freedom to provide...

(The President cut off the speaker)

  Der Präsident. – Herr Kollege Frunzulică! Das war leider keine Frage an den Abgeordneten, sondern das war eine Aufforderung an die Kommission. Das ist ein Missbrauch der blauen Karte. Deshalb lasse ich auch eine Antwort nicht zu.

  Martina Dlabajová, za skupinu ALDE. – Vážený pane předsedající, vážená paní komisařko, evropští autodopravci jsou již řadu měsíců oběťmi změny kurzu některých států Evropské unie, které začínají budovat byrokratické bariéry na hranicích. Záminkou je takzvaný boj proti sociálnímu platovému dumpingu, ale vynucované dodržování místních předpisů je zejména pro zahraniční dopravce byrokratickou zátěží a řízenou likvidací jejich konkurenceschopnosti na evropském dopravním trhu.

Regulační opatření Německa a nově i Francie jsou v přímém rozporu s deklarovaným vytvářením společného obchodního prostoru v Evropské unii. Volný pohyb služeb je jednou ze základních svobod všech členských států, která musí být zaručena. Jak máme rozumět tomu, že Komise na jedné straně hlásá potřebu volnějšího trhu a na straně druhé již rok bezzubě zkoumá naše protesty proti ochranářským postupům Německa a jeho zákona o minimální mzdě? Rok zkoumání bez viditelných a slyšitelných výsledků!

Není divu, že Francie se tento měsíc bez obav vydala stejnou cestou jako Německo a zavedla Loi Macron. Precedens spouští řetězovou reakci, je to přesně tak, jak jsme se obávali. Evropa, už tak vystavená největší krizi identity a soudržnosti za poslední desetiletí, se dále rozpadá.

Co bude následovat? A kdo, když ne Komise, tento protekcionismus v Evropě zastaví?

Kdo bude s protestujícími dopravními společnostmi fungujícími již měsíce v právní nejistotě vést konečně otevřený dialog? Paní komisařko, je to opravdu ta nová Evropa, za kterou bojujeme?

(Řečnice souhlasila s tím, že odpoví na otázku položenou zvednutím modré karty (čl. 162 odst. 8 jednacího řádu).)

  Danuta Jazłowiecka (PPE), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Od lat obserwujemy wprowadzanie narodowych protekcjonistycznych zapisów ograniczających dostęp do jednolitego rynku czy przewidujących nieproporcjonalnie wysokie kary bądź obciążenia administracyjne tylko po to, aby pozbyć się zagranicznej konkurencji. Czy nie sądzi Pani, że ten protekcjonizm, łamanie traktatów prowadzi do chaosu w Unii Europejskiej i coraz większego niezadowolenia społeczeństwa europejskiego z członkostwa w Unii?

  Martina Dlabajová (ALDE), odpověď na otázku položenou zvednutím modré karty. – Já si myslím, že bohužel ano, ta nespokojenost tady je, my na jedné straně hlásáme, že chceme mít základní svobody, chceme mít volný trh, snažíme se o to ze všech stran a na druhé straně zavádíme protekcionistická opatření, která nám opravdu nepomáhají budovat důvěru občanů.

My musíme začít komunikovat otevřeně a začít dělat politiku, která je založena na konkrétních údajích, na konkrétních statistikách a číslech, které potřebujeme. Takže mluvme více i s firmami a poslouchejme je. A to myslím na nás, na všechny kolegy i na Komisi.

  Gabriele Zimmer, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Herr Präsident, meine Damen und Herren! Ich verstehe sehr wohl den Widerspruch, mit dem wir es hier zu tun haben. Auf der einen Seite die Interessen von vielen Transportfirmen, die europaweit, EU-weit, ihre Leistungen erbringen wollen, dabei viele Mitgliedstaaten zu durchqueren haben, andererseits aber auch der berechtigte Schutz von Menschen, die oft genug auch unter gewerbsmäßig betriebenem Betrug zu leiden haben, weil zwischen den Mitgliedstaaten ganz einfach unterschiedliche Standards ausgehebelt werden, Menschen in ihrem eigenen Land über Firmen angeworben werden, aber dann oftmals Verträge aus dem Herkunftsland bekommen, sich gleichzeitig aber für drei Wochen bis neun Monate – das zeigen Studien – beispielsweise in dem Land aufhalten, für das sie gar nicht den Vertrag bekommen haben.

Letztendlich sage ich deutlich, dass, wenn es uns darum geht, beides zu erreichen – einerseits die Möglichkeiten für den freien Dienstleistungsverkehr und Warentransport, andererseits aber auch die Grundrechte von Beschäftigten zu schützen –, dann haben wir hier mehr zu beantworten als nur die Frage, ob man mit einem Vertragsverletzungsverfahren darauf reagieren kann, wenn durch die Kommission über Jahre hinweg die Frage der Umsetzung von EU-Transport- und Kraftverkehrsrichtlinien in den Mitgliedstaaten überhaupt nicht mehr kontrolliert worden ist bzw. auch nicht Einfluss darauf genommen worden ist, dass solche betrugsmäßigen Anwendungen unter Ausnutzung von Unterschieden zwischen den Mitgliedstaaten stattfinden können.

Sie haben vorhin erklärt, Sie bereiten EU-weite Maßnahmen vor. Ich hätte mich gefreut, wenn Sie die jetzt hier erklärt hätten. Denn was in Frankreich und Deutschland passiert ist, ist ein Selbstschutz – ein Selbstschutz, der festgelegt worden ist, genau weil die EU-weiten Absicherungen, die nämlich durchaus möglich sind, über die ganzen letzten Jahre unterblieben sind. Etwas, worüber wir auch einmal gemeinsam diskutieren sollten, ist eine Frage: Ist es richtig, dass die vier Grundfreiheiten einen höheren Wert haben als die Grundrechtecharta der Europäischen Union?

(Die Rednerin ist damit einverstanden, eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“ gemäß Artikel 162 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Ivan Jakovčić (ALDE), pitanje koje je podizanjem plave kartice postavio. – Gđo Zimmer, vrlo ste jasno spomenuli da se ovaj potez Njemačke i Francuske može nazvati protekcionizmom. Smatrate li da je to potez kojim ćemo jačati ili razbijati EU?

  Gabriele Zimmer (GUE/NGL), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Da sind wir wieder genau an dem Punkt, den ich eigentlich angesprochen habe. Was ist Protektionismus? Ist der Schutz der Rechte von Beschäftigten Protektionismus, oder ist es die Anwendung der Grundrechtecharta, die Anwendung von sozialen Standards? Das Problem besteht doch eher darin, dass wir nicht in allen Mitgliedstaaten vergleichbare soziale Standards haben. Lassen Sie uns doch gemeinsam dafür kämpfen. Das wäre der Ansatz und nicht dieses Gegeneinander, wie ich es jetzt teilweise aus der Diskussion gehört habe. setzen wir uns dafür ein, dann haben wir alle etwas davon.

  Dariusz Rosati (PPE). – Panie Przewodniczący! Pani Komisarz! Jednolity rynek europejski jest jednym z największych osiągnięć europejskiej integracji. Dlatego ogromny niepokój budzą działania niektórych państw członkowskich zmierzające do ograniczenia swobody świadczenia usług transportowych w ramach Unii Europejskiej. Decyzje rządów Niemiec i Francji nakładające na przewoźników z innych państw Unii Europejskiej obowiązek stosowania płacy minimalnej w tranzycie i transporcie międzynarodowym są sprzeczne z zasadą swobodnego świadczenia usług, naruszają zasady konkurencji, podnoszą koszty działania firm europejskich i powodują utratę wielu miejsc pracy. Jeszcze bardziej szkodliwe są nałożone na przewoźników z innych krajów dodatkowe wymogi administracyjne, takie jak konieczność prowadzenia obszernej dokumentacji w języku kraju przeznaczenia czy obowiązek otwarcia biura przedstawicielskiego. Działania te są sprzeczne z prawem europejskim i w oczywisty sposób ze zdrowym rozsądkiem. Dlatego zwracam się do Komisji o podjęcie bardziej energicznych działań mających na celu ochronę funkcjonowania jednolitego rynku w obszarze usług transportowych. Zwracam się też do rządów państw członkowskich o zaniechanie tych protekcjonistycznych praktyk, które obniżają efektywność gospodarek europejskich i szkodzą nam wszystkim.

(Mówca zgodził się odpowiedzieć na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki (art. 162 ust. 8 Regulaminu))

  Róża Gräfin von Thun und Hohenstein (PPE), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Panie Kolego, powiedział Pan na zakończenie swojej wypowiedzi o tym, że w ten sposób niszczona jest konkurencja, że takie praktyki szkodzą nam wszystkim. Chciałabym prosić o sprecyzowanie: nam wszystkim, to znaczy? Chyba nie zwracamy tutaj w ogóle uwagi, albo zwracamy jej za mało, na potrzeby konsumentów Unii Europejskiej. Czy zgodzi się Pan ze zdaniem, że konsument w Unii Europejskiej, ten, który korzysta z tego transportu, potrzebuje rynku, gdzie obecna jest konkurencja, aby mógł sobie wybrać usługę najlepszą i najtańszą?

  Dariusz Rosati (PPE), odpowiedź na pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Podnoszą koszty funkcjonowania firm europejskich i w związku z tym zwiększają koszty utrzymania i koszty życia w Unii Europejskiej. To wszystko odbija się na konsumentach, ale konsumenci są milczącą większością. Tu, na tej sali, powinniśmy również bronić interesów konsumentów, a nie tylko zastanawiać się, czy odpowiedni poziom płac jest prawem, do którego wszyscy w Unii Europejskiej akurat powinni aspirować. Chcę również powiedzieć, że nigdzie nie jest napisane, że fundamentalne prawa człowieka oznaczają wyrównywanie płac, ponieważ płace zależą od wydajności pracy.

Der Präsident. – Vielen Dank! Wir kommen jetzt allmählich ein bisschen unter Zeitdruck. Ich bemerke so eine Art Europameisterschaft des Sich-gegenseitig-Bälle-Zuwerfens. Wenn wir alle heute Abend noch gut das Fußballspiel sehen wollen, dann müssen wir das mit der „blauen Karte“ jetzt etwas strenger handhaben.

  Inés Ayala Sender (S&D). – Señor Presidente, en los últimos meses y en el momento más grave de las consecuencias de la crisis económica y social, hemos visto aparecer una nueva guerra silenciosa de fronteras a base de legislaciones falsamente sociales que comportan nuevos obstáculos a la libre circulación de personas, servicios y bienes.

Y que conste que el salario mínimo es siempre bienvenido y que nos alegramos cuando por fin se introdujo en Alemania, porque el efecto inmediato que tiene su introducción es elevar el nivel salarial general —que ya era hora— para movilizar el escandaloso superávit alemán y acabar con los minijobs que tanto daño están haciendo en el resto de los Estados.

La sorpresa es que no fue así y que se ha utilizado para construir barreras en el ámbito del sector del transporte por carretera. Y Alemania se ha añadido ahora a Francia, dos Estados centrales que se han distinguido en el pasado por intentar beneficiar a sus transportistas en contra del resto de los europeos: el peaje alemán o la amenaza de cárcel por pernoctar en el camión para otros transportistas en Francia. Ya gozan de medidas, además, que penalizan a los transportistas periféricos: las restricciones a la circulación de vehículos pesados (los «weekend bans»), la Euroviñeta, etcétera.

Señora Comisaria, no nos gustan las sanciones y preferiríamos que hubiese un claro marco legal europeo que impidiera esta imparable fragmentación del mercado beneficiando...

  Richard Sulík (ECR). – Herr Präsident, Frau Kommissarin! Deutschland und Frankreich wollen ein gemeinsames Europa, einen einheitlichen Markt, aber wenn es um deren eigene Interessen geht, sind diese Vorsätze schnell vergessen, und es kommt zur Marktabschottung. Es geht nicht einmal in erster Linie um Mindestlohn, es geht um die administrativen Barrieren, die diese Länder gemacht haben. Im Mai letzten Jahres haben Sie Deutschland ein Aufforderungsschreiben geschickt, und danach haben Sie mehr als ein Jahr nichts getan, gar nichts. Im Juni dieses Jahres, also 13 Monate später, haben Sie wieder ein Aufforderungsschreiben geschickt, wobei das gar nicht nötig war, weil keine neuen Umstände aufgetreten sind, Sie hätten eine mit Gründen versehene Stellungnahme schicken sollen. So helfen Sie eben bei dieser Marktabschottung dadurch, dass Sie einfach nicht aktiv genug sind. Dann haben Sie auch noch zwei Monate gebraucht, um auf einen Brief von mehreren Abgeordneten zu antworten. Ein Brief, der im Grunde nichts sagt. Zwei Monate, und während dieser Zeit schotten sich Frankreich ...

(Der Präsident entzieht dem Redner das Wort.)

  Matthijs van Miltenburg (ALDE). – Het is goed dat de Europese Commissie inbreukprocedures is gestart tegen Duitsland en Frankrijk. Natuurlijk, het tegengaan van uitbuiting is belangrijk, ook in het wegvervoer. Maar het kan niet zo zijn dat landen onder het mom van sociale aspecten en sociale bescherming een protectionistische koers varen. Het kan niet zo zijn dat lidstaten het minimumloon toepassen op internationaal vervoer en allerlei administratieve obstakels verzinnen om buitenlandse transporteurs te weren. We kunnen niet aanvaarden dat een wildgroei van nationale regelingen het vrij verkeer van goederen en diensten in Europa belemmert.

We zien het in Frankrijk: buitenlandse transporteurs moeten extra formulieren invullen, een Franse vertegenwoordiger aanstellen die 24 uur per dag en 7 dagen per week beschikbaar is voor de Franse handhavingsautoriteiten. Dat leidt echt tot een disproportionele administratieve rompslomp en tot extra kosten. Waarom creëert Frankrijk een tussenlaag door met vertegenwoordigers te werken? Meldingen over loon kunnen toch ook rechtstreeks aan een overheidsdienst worden gedaan?

En hoe gaan die vertegenwoordigers om met privacygevoelige informatie? Veel rompslomp die daar mijn mening [de Voorzitter onderbreekt de spreker].

Het belangrijkste moest nog komen. Er is heel veel onzekerheid. Buitenlandse transporteurs riskeren ondertussen fikse boetes. Ik roep Frankrijk dus op om de handhaving op te schorten zolang de Europese inbreukprocedure loopt en ik vraag de Europese Commissie daar nog eens met klem om te verzoeken bij de Franse autoriteiten.

[De spreker gaat in op een “blauwe kaart”-vraag overeenkomstig artikel 162, lid 8, van het Reglement.]

  Anne Sander (PPE), Question "carton bleu". – Monsieur le Président, vous revenez, Monsieur (van Miltenburg), sur les décisions qui ont été prises par la France, notamment pour lutter contre les démarches frauduleuses. Vous pensez que c'est excessif. Quelle autre mesure pourriez-vous proposer pour éviter ces pratiques frauduleuses?

  Matthijs van Miltenburg (ALDE), réponse "carton bleu". – Oui, je pense, en effet, que c'est excessif. Je vais vous répondre en français. Je pense que mettre en place un représentant sur le territoire français est excessif, surtout avec les moyens actuels grâce auxquels on peut directement communiquer, par exemple par courriel, avec une entreprise située ailleurs en Europe.

Je pense que ce sont les démarches administratives qui bloquent la libre circulation des marchandises, au niveau des fournisseurs et des prestataires de services. J'attends donc avec impatience que la Commission européenne propose des mesures à l'échelle européenne.

  Paloma López Bermejo (GUE/NGL). – Señor Presidente, Señorías, ¿saben ustedes lo que significa dormir en una cabina a 50 grados? ¿Trabajar para pagar el camión, sin descansos ni volver a casa, en una esclavitud por deudas propia del feudalismo? ¿Poner en riesgo tu salud, tu vida y la de tu familia, incluso la de otras personas, porque la Unión Europea no quiere aplicar la legislación contra el dumping social?

Si lo supieran, si les importara, no actuarían con impunidad contra los derechos de los trabajadores.

Negar el salario mínimo a los transportistas internacionales es la última de sus vergonzosas decisiones, atentando contra el principio por el que todos los trabajadores, sin excepciones, tienen derecho a una remuneración mínima y digna.

La legislación europea sobre derechos sociales se está vaciando hasta convertirse en un cascarón hueco por culpa de las arbitrariedades de la Comisión.

Desde aquí mi apoyo a los transportistas, a las asociaciones y a los sindicatos en su denuncia de esta brutal situación.

Espero que la Comisión recapacite, escuche movilizaciones y campañas, como la de Fair Transport Europe y que en este Parlamento se legisle para que los derechos sociales de los trabajadores se protejan y se controlen.

  Anne Sander (PPE). – Monsieur le Président, Madame la Commissaire, pour moi, deux batailles sont à mener de front pour plus de justice et d'équité sociale dans le domaine des transports.

Nous devons, d'une part, pousser nos responsables nationaux à faire appliquer avec rigueur les règles existantes. Les directives européennes sur le détachement sont claires: le salaire minimum doit être appliqué à toutes les catégories pour le transport, que ce soit à l'international ou pour le cabotage et ce, afin de garantir une concurrence loyale entre les transporteurs.

Mais nous ne devons pas nous arrêter là. Il est urgent de travailler à une solution européenne pour nos transporteurs, qui soit adaptée au caractère hautement mobile de leur profession et qui puisse leur offrir des conditions sociales plus harmonisées. À l'heure du Brexit et d'une montée inquiétante des populismes, c'est une condition indispensable à la survie du projet européen.

(L'oratrice accepte de répondre à une question "carton bleu" (article 162, paragraphe 8, du règlement))

  Richard Sulík (ECR), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Meine konkrete Frage lautet: Frankreich hat viele – lassen wir den Mindestlohn beiseite – administrative Barrieren aufgestellt: französische Vertreter, alle Dokumente auf Französisch usw. Stellen Sie sich vor, mein Land, die Slowakei, würde das machen! Und da müsste der französische Unternehmer alles auf Slowakisch haben und in Tschechien alles auf Tschechisch und in Slowenien alles auf Slowenisch usw. Da würde doch, wenn alle Länder das machen würden, was Frankreich gemacht hat, der internationale Transport oder der europäische Transport ...

(Der Präsident entzieht dem Redner das Wort.)

  Anne Sander (PPE), réponse "carton bleu". – Monsieur le Président, je ne suis pas favorable à des lourdeurs administratives. Cela étant, pour que nous ayons un marché commun qui fonctionne, il faut des règles claires et, surtout, il faut un respect de la réglementation en vigueur. Cela passe nécessairement par une bonne information, et une bonne information doit se faire dans la langue qui puisse être connue. Je pense qu'il est très important que cette réglementation soit respectée, c'est d'ailleurs pour cela que nous avons …

(Le Président retire la parole à l'orateur)

  Andrejs Mamikins (S&D). – Mr President, the difference between wages in eastern Europe and western Europe for the same work is still very large. Western Europeans want to protect their jobs and to keep to their level of salary, but eastern Europeans want to receive a larger salary for their work. In the single European market, conditions such as this inevitably result in the problems we are discussing today.

In my opinion, the main problem to which we have to find a solution is where the boundaries lie between protection against social dumping and unjustified protection of a domestic labour market. I think that restrictive measures are not permitted if their true purpose is not to allow on their labour market people who in their own state receive a lower salary.

In 2015, France adopted a law concerning the application of the French minimum wage to the transport sector, and a minimum wage act came into force in Germany on 1 January 2015. In this case, I support the decision of the European Commission to take legal action against France and Germany about minimum wage legislation in the road transport sector.

  Bolesław G. Piecha (ECR). – Panie Przewodniczący! Pani Komisarz! Dzisiejsza debata dotyka jednej z najbardziej bulwersujących i kontrowersyjnych spraw w ostatnim czasie, a mianowicie wprowadzania praktyk protekcjonistycznych w ramach wspólnego rynku Unii Europejskiej. Objęcie zagranicznych firm transportowych krajowymi przepisami o płacy minimalnej przez Niemcy – nie mówiąc o innych barierach biurokratycznych – a później też Francję jest działaniem jednostronnym i niezgodnym zarówno z art. 56 Traktatu, jak i z dyrektywą o delegowaniu pracowników. Wszczęte przez Komisję postępowanie w sprawie uchybienia zobowiązaniom państwa członkowskiego przez Niemcy trwa zdecydowanie za długo, jego zakres jest zbyt wąski i skupia się tylko na przewozach tranzytowych. Jestem przekonany, że Komisja może i powinna zrobić więcej dla ochrony integralności jednolitego rynku. Odpowiedź pani komisarz jest wysoce niewystarczająca. Płaca minimalna to narzędzie niezwykle potrzebne, ale nie może być wykorzystywana jako środek do eliminowania konkurencji i obchodzenia swobód traktatowych.

Der Präsident. – Für das nun folgende Catch-the-eye-Verfahren haben wir zu viele Wortmeldungen. Ich bedaure sehr, Ihnen mitteilen zu müssen, dass ich das beschränken muss. Ich werde mich auf die Catch-the-eye-Redner beschränken, die bisher noch nicht gesprochen haben.

  Michaela Šojdrová (PPE). – Pane předsedající, paní komisařko, vítám otevřenou diskusi na téma minimální mzdy a také vaše slova o neopodstatněných administrativních překážkách, které tady položila legislativa v Německu i ve Francii. Na naši odpověď a na vaši rychlou aktivitu, na váš rychlý zásah totiž čekají desítky autodopravců, kteří se na nás obrátili se svými obavami.

Myslím, že je v zájmu všech občanů, abychom chránili konkurenceschopnost našich firem, našich zaměstnavatelů. Národní opatření, která chrání svůj trh formou, která je v rozporu s jednotným vnitřním trhem, prostě nejsou přijatelná, a jak už tady zaznělo, nemůžeme zaměňovat boj proti sociálnímu dumpingu s vytvářením administrativních překážek na vnitřním trhu, které jsou v rozporu s dosavadními pravidly a které jsou ochranářské. Chraňme konkurenceschopnost našich firem na evropském trhu vůči třetím zemím, vůči vnějšímu sociálnímu dumpingu z Asie, který nejvíce ohrožuje naši konkurenceschopnost.

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE). – Señor Presidente, señora Comisaria, el problema del dumping social que afecta al sector del transporte por carretera en la Unión no va a resolverse con medidas Estado-Estado, como ya lo ha dicho usted. Necesita una solución inmediata y europea. Por eso celebramos que se haya abierto un procedimiento de infracción contra las normas alemana y francesa sobre el salario mínimo de los transportistas que, por unilaterales, por los costes burocráticos y complicaciones que comportan, van a empeorar la situación de las empresas.

Creemos que el procedimiento de infracción es incompatible con la decisión adoptada por las autoridades francesas de comenzar a controlar el cumplimiento de su norma, aunque en esta primera etapa no vaya a aplicar sanciones. Por eso, pedimos rapidez en la elaboración de una legislación europea específica sobre la movilidad de los trabajadores del transporte y la suspensión de los controles en Francia hasta que se aclare si esta norma es acorde con la legislación de la Unión.

  Seán Kelly (PPE). – A Uachtaráin, tar éis éisteacht leis an díospóireacht seo tá mé níos trína chéile ná mar a bhí mé nuair a tháinig mé isteach, mar is léir go bhfuil fadhb mhór ann maidir leis an ábhar seo ach nach bhfuil réiteach na faidhbe ró-shoiléir.

Ag an am gcéanna, caithfidh mé a rá gur ceart don Choimisiún a bheith solúbtha agus gur chóir dóibh na prionsabail, go háirithe mar a bhaineann le cearta sibhialta agus cearta daonna, a chur i bhfeidhm ach ligean do na Ballstáit a rialacha féin a leagan síos mar tá an tionscal iompair seo an-difriúil ó thír go tír.

Maidir le mo thír féin, tá mé i dteagmháil le húdaráis sa tionscal go minic agus tá fadhbanna móra acu maidir le rialacha na hEorpa mar is oileán í Éire, agus chun dul go dtí an mhór-roinn caithfidh siad ar dtús dul ar an bhfarraige agus caithfear na rudaí sin a chur san áireamh nuair a bhímid ag leagan síos rialacha.

  José Inácio Faria (ALDE). – Senhor Presidente, num momento em que se debate a aplicação da legislação relativa ao salário mínimo no setor dos transportes cumpre referir, desde já, que a aplicação de salários mínimos nivelados pelos Estados-Membros com economias mais fortes, como é o caso da França e da Alemanha implicará, necessariamente, condições economicamente desvantajosas e até injustas para aquelas outras economias menos robustas ou até sob intervenção financeira.

Gostaria de lembrar que, de acordo com o Eurostat de 2014, o PIB per capita na Alemanha foi de 35 200 euros, na França de 32 400, enquanto que no meu país, Portugal, foi de 16 600. Quer isto dizer que a tentativa de obrigar à aplicação das regulamentações nacionais referentes a salários mínimos a todas as atividades de transporte com carácter transfronteiriço implicará, necessariamente, prejuízos acrescidos para as empresas de transporte, especialmente para as pequenas e médias empresas que verão a sua competitividade especialmente prejudicada, bem como impedirá o bom funcionamento do mercado interno.

Entendo que as disposições das leis alemãs e francesas dificultarão o usufruto das liberdades do mercado interno, uma vez que, para além do que já referi, implicará também uma carga burocrática e administrativa desproporcional para os operadores de transportes.

Senhora Comissária, por tudo isto quero louvar o seu trabalho e o seu empenho na resolução ...

(O Presidente retira a palavra ao orador)

  Julia Pitera (PPE). – Panie Przewodniczący! Pani Komisarz! Czy przeprowadzono analizy na temat skutków wprowadzenia minimalnych stawek płacowych? Czy w analizach tych wzięto pod uwagę, jak wpłynie to na losy osób zatrudnionych w tysiącach firm transportowych? Co stanie się z tymi firmami, które, dbając o jakość świadczonych usług i warunki pracy kierowców, zaciągnęły kredyty na zakup nowoczesnych samochodów nota bene w innych krajach Unii Europejskiej, takich jak Niemcy, Francja, kraje skandynawskie czy Włochy? Jak firmy te poradzą sobie ze spłatą tych zobowiązań finansowych, gdy dodatkowo zostaną jeszcze obciążone znacznym wzrostem kosztów administracyjnych? Jak wprowadzenie minimalnych stawek płacowych, biorąc pod uwagę potencjalne skutki dla rynku pracy w Polsce, ma się do polityki Unii Europejskiej na rzecz zmniejszenia bezrobocia oraz polityki wspierania małych i średnich firm w krajach członkowskich? Nie znam przekonujących odpowiedzi na te pytania. Kto przyjmie na siebie odpowiedzialność, gdyby moje obawy potwierdziły się?

(Ende des Catch-the-eye-Verfahrens)

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE). – Panie Przewodniczący! Ta debata trwa do godziny 17.00. Teraz jest 16.40 i myślę, że jeszcze parę osób, które tutaj...

(Przewodniczący odebrał mówcy głos.)

  Der Präsident. – Frau Kollegin Łukacijewska! Wir haben gewisse Regeln, wir haben Redezeiten. Wir haben einen Puffer, und wir haben eine bestimmte Catch-the-eye-Zahl. Ich habe eine große Zahl von Catch-the-eye-Meldungen. Und nur, weil Sie nicht berücksichtigt werden, können wir jetzt nicht die Regeln ändern.

  Violeta Bulc, Member of the Commission. – Mr President, I would like to thank Members very much for all their comments. I have listened very carefully and we have noted every single comment. I can assure you that we will take these comments into account when we proceed with our work. I would also like to thank you for showing some understanding about the complexity of the issue that we have on the table and of course the sensitive nature of the topic. This is what we need to take into account as well.

I would like to stress once more that the establishment of national minimum pay rates is considered by the Commission as a very positive development. We fully understand the objective of the social protection of workers pursued by the German and French authorities. But of course the national measures should not be misused. This is our core message. While protecting workers effectively, they need to respect EU law so as to preserve the proper functioning of the internal market with all the benefits it brings across the EU.

Let me stress that the Commission sent a letter of formal notice to Germany in May 2015 challenging the systematic application of the German minimum wage to all international transport operations and transit. Since then, the Commission has been engaged in a dialogue with the German authorities to reach a satisfactory solution without the need for further procedures. This is by far the best possible approach. I was really hoping we would find a solution during the process, but we have exhausted this possibility and we are now moving on with legal proceedings.

The administrative burdens related to the notification and controlling requirements imposed on foreign operators constitute one of the aspects that have been analysed in the letter of formal notice. In the pursuit of constant improvement, we will seek to find appropriate measures to create efficient, safe and socially responsible road transport services where people are at the heart of EU transport policy. This is the ambitious and challenging goal ahead and we must all do our utmost to contribute to its achievement. This will be the line that the Commission will follow when preparing the 2017 road initiatives. One of its aims will be to enhance the proper enforcement of the existing EU social rules, as well.

Please let us not forget our core objective – the core objective of the EU – which is a single market, the basic foundation on which the European Union is built. I would really like to make sure that, while ensuring the necessary social protection of workers, I also preserve the integrity of, and even further deepen, the single market.

Der Präsident. – Die Aussprache ist geschlossen.

  José Inácio Faria (ALDE). – Senhor Presidente, quando se pede um ponto da ordem, a presidência está compelida a respeitar os regulamentos. Eu sei que o Sr. Presidente está com muita pressa de ir ver o jogo de hoje, do Euro, mas fique descansado que no próximo domingo a minha equipa vai mandar a sua para casa.

  Der Präsident. – Herr Kollege! Sie sollten mir nicht unterstellen, dass ich wegen des Fußballspiels so treibe. Ich werde morgen zwei Besuchergruppen hier haben und werde das Spiel hier in Kehl anschauen. Ich habe überhaupt keine Eile.

Bezüglich des Catch-the-eye-Verfahrens will ich Ihnen noch einmal sagen, dass ich mich stetig bemühe, nach einigermaßen nachvollziehbaren Kriterien zu kürzen. Wir haben Rahmenbedingungen, und jeder, der in einer Aussprache nicht zu Wort gekommen ist, sei hiermit auf Artikel 116 Absatz 12 der Geschäftsordnung verwiesen. Jeder kann, wenn er nicht zu Wort gekommen ist, eine schriftliche Erklärung mit 200 Wörtern einreichen. Aber irgendwann müssen unsere Dolmetscher auch mal Schluss machen.

Schriftliche Erklärungen (Artikel 162 GO)

  Daniel Buda (PPE), în scris. – Piața unică este un spațiu fără frontiere interne, în care persoanele, mărfurile, serviciile și capitalurile circulă liber în temeiul principiului recunoașterii reciproce.

Din păcate, în unele state membre din Europa de Vest, se introduc legi privind salariul minim în sectorul transporturilor, invocându-se noțiunea de dumping social, cu trimitere la cei din Europa de Est, care sunt acuzați pe nedrept de concurență neloială. Aceste norme sunt aplicabile și persoanelor care își desfășoară activitatea doar temporar pe teritoriile lor.

Astfel, în Germania se impune transportatorilor străini de marfă și persoane un salariu minim de 8,5 euro pe oră, iar Franța se pregătește să facă la fel. O astfel de legislație afectează puternic funcționarea corespunzătoare a pieței interne și competitivitatea IMM—urilor. De asemenea, posibilitățile financiare ale societăților de transport din statele de est de a-și plăti salariații la un anumit nivel impus nu pot fi comparate cu cele ale statelor din vest, o abordare diferită putând duce la sfârșitul unor operatori de transport.

Consider că la nivelul pieței transporturilor din UE trebuie întreprinse măsuri pentru realizarea unei concurențe loiale prin combaterea practicilor frauduloase și eliminarea muncii ilegale, adevăratele probleme identificate. Reglementarea unui salariu minim ar duce doar la scindarea și restricționarea accesului pe această piață.

  Ildikó Gáll-Pelcz (PPE), írásban. – Minimálbér jelenleg az Európai Unió 28 tagállama közül 22-ben van. Mégis, a német órabér bevezetése volt az, amely szinte minden tagállam érintett vállalkozásainak kedélyeit felborzolta. Még folyik az eljárás, de még ez év végéig várható konklúzió az Európai Bizottság részéről. Üdvözlöm, hogy a Bizottság azonnal intézkedett, s a kötelezettségszegési eljárás keretében vizsgálja a német szabályozást és folytatja az egyeztetéseket a német állammal, azonban továbbra is bizonytalanság övez számos kérdést: olyan kérdéseket, amelyekre a közösségi szabályok alapján olyan válasz adható, hogy közösségi jogba ütköző a német állam minimálbérre vonatkozó törvénye a jelenlegi formában, és olyan kérdésekre, amelyek megoldás nélküli jogi konfliktushelyzetet idéznek elő két állam nemzeti jogának együttes, egyidejű alkalmazása esetén.

Így most is előállt olyan helyzet, amelyben az egyik nemzeti jognak megfelelhet a munkáltató, a munkavállaló a másik nemzeti jognak viszont nem tud. A nemzeti jogok nem írják felül egymást, egymással azonos szinten lévő jogszabályok, így a konfliktusmentes jogalkalmazás kizárólag abban az esetben lehetséges, ha a jogszabályok hatályai között nincs átfedés. A német minimálbér esetében ez nem mondható el, hiszen a minimálbérre vonatkozó szabály alkalmazásában érintett magyar fuvarozókra alapvetően a magyar jog vonatkozik. Remélem, hogy a Bizottság mihamarabb meghozza a döntését e kritikus kérdésben, fuvarozóinkat nem lehet bizonytalanságban tartani.

  Bruno Gollnisch (NI), par écrit. – Pour une fois, je soutiens une action de mon gouvernement. Il a décidé d’appliquer la législation sur le travail détaché aux transporteurs routiers étrangers qui font du cabotage en France. Pour ceux qui ne font que passer par la France sur leur trajet, ces dispositions ne sont pas appliquées, pas plus que pour ceux qui font du transport international vers ou à partir de la France.

La Commission nous parle de mesures excessives, administrativement disproportionnées, d’entrave à la libre circulation et à la libre prestation de service... Mais de quoi parle-t-on? Où voit-on une interdiction de transport ou de circulation? Pour une fois, il y a une tentative de lutter concrètement contre le dumping social et contre la concurrence déloyale. En utilisant vos propres textes! La directive de 96 et le texte d’application de 2014! Dans le respect de ces libertés dont vous nous rebattez les oreilles! Moi je réclame pour mon pays la liberté de lutter contre tous les abus que vos textes absurdes et idéologiques sur la sacro-sainte concurrence engendrent.

  Krzysztof Hetman (PPE), na piśmie. – Zastosowanie przez Niemcy stawki minimalnej dla operacji transportowych na terenie Niemiec uważam za działanie szkodliwe i niebezpieczne dla jednolitego rynku, dlatego też cieszę się, że Komisja Europejska bada zgodność tych przepisów z prawem europejskim. Należy bowiem pamiętać, że takie rozwiązanie powoduje dodatkowe i przede wszystkim niepotrzebne obciążenia administracyjne dla zagranicznych firm działających na rynku niemieckim, negatywnie wpływa na konkurencyjność małych i średnich przedsiębiorstw, a ponadto stoi w sprzeczności z fundamentalnymi zasadami wolności przepływu towarów i świadczenia usług. Na tej sali wielokrotnie powtarzaliśmy, że potrzebujemy więcej Europy i więcej solidarności, szczególnie w tych trudnych czasach. Uważam zatem, że szybkie i pozytywne rozwiązanie tego problemu może być właśnie przykładem na to, że w Europie działamy wspólnie i solidarnie, dlatego zachęcam Komisję Europejską do jak najszybszego wyjaśnienia tych wątpliwości.

  Danuta Jazłowiecka (PPE), na piśmie. – Pani Komisarz, od kilku lat obserwujemy wprowadzanie narodowych, protekcjonistycznych zapisów ograniczających dostęp do jednolitego rynku czy przewidujących nieproporcjonalnie wysokie kary bądź obciążenia administracyjne tylko po to, aby pozbyć się zagranicznej konkurencji. Komisja Europejska powinna stanowczo stanąć po stronie zapisów Traktatów i podstawowych swobód Unii Europejskiej. Jeśli tak się nie stanie, podważy to ogólny sens tworzenia jednolitego prawa unijnego. Dzisiaj nikt z nas nie kwestionuje prawa któregokolwiek państwa członkowskiego do wprowadzenia w swoim kraju płacy minimalnej. Problemem jest jednak zakres stosowania tej płacy w stosunku do osób zatrudnionych w innych państwach członkowskich i jego zgodność ze swobodą świadczenia usług na rynku wewnętrznym. Jako członek komisji ds. zatrudnienia pytam ,w jakim zakresie dyrektywa o delegowaniu pracowników dotyczy pracowników w sektorze transportu. Jakie rodzaje transportu są nią objęte i które branże transportowe? Odpowiedzi na te pytania są niezbędne, aby przewoźnicy i pracownicy w sektorze transportu mogli kontynuować swoją pracę. Od 1 stycznia 2015 r. w Niemczech oraz od 1 lipca tego roku we Francji zaczęły obowiązywać prawa, które ewidentnie wykazują charakter protekcjonistyczny. Słusznie więc Komisja Europejska rozpoczęła procedurę naruszenia prawa unijnego w stosunku do Niemiec. Minął jednak rok i nie doczekaliśmy się jeszcze żadnych konkretnych odpowiedzi. Jak długo jeszcze będzie trwał ten chaos? W imieniu przewoźników i pracowników sektora transportu proszę o konkretną odpowiedź.

  Elżbieta Katarzyna Łukacijewska (PPE), na piśmie. – Pani Komisarz, nie możemy zgodzić się na próby wprowadzenia przez niektóre państwa członkowskie przepisów, które przewidują nieproporcjonalnie wysokie kary i obciążenia administracyjne godzące w firmy działające zgodnie z przepisami prawa i uczciwą konkurencją. Przewaga konkurencyjna polegająca na niższych kosztach pracy wynikających z różnic rozwoju gospodarczego, systemu płacowego czy zabezpieczenia społecznego, lepszej wydajności czy sprawności organizacyjnej nie może być karana i utożsamiana z „dumpingiem” socjalnym. Wszyscy zgadzamy się, że należy walczyć z nadużyciami w sektorze transportu, powinniśmy więc walczyć z „firmami skrzynkami”, które zatrudniają kierowców z Europy Wschodniej na niegodziwych warunkach. Jednakże, Pani Komisarz, nie zgadzajmy się na działania Niemiec i Francji, które godzą w zasady europejskie i wprowadzają niezgodne z prawem Unii Europejskiej przepisy, dające argumenty przeciwnikom UE.

  Светослав Христов Малинов (PPE), в писмена форма. – Две държави в ЕС наложиха до момента изискване за заплащане на минимална часова ставка по техен стандарт спрямо чужди превозвачи. Това са Германия – от началото на 2015 г. , и Франция – от 1 юли 2016 г. На практика това означава, че на територията на Германия на шофьорите на транзитни автобуси и тирове ще се заплаща по 8,50 евро на час от техните работодатели, независимо от това, че фирмите им са установени в друга държава.

За българските превозвачи това са не друго, а протекционистки мерки, които ще доведат до голяма административна и организационна тежест, ще причинят драматично нарастване на разходите им и в крайна сметка изключване от тези пазари.

Радвам се, че с общи усилия Европейският парламент успя да привлече вниманието на Комисията върху намирането на отговор на този деликатен и сложен въпрос между социалния дъмпинг, протекционистичните мерки и правата на работниците. Ето как парламентарният контрол върху Европейската комисия води до конкретни резултати! Сега на ход е Комисията, която трябва да продължи докрай процедурата по нарушение срещу Франция и Германия и да направи всичко възможно, за да не се допусне фрагментацията на вътрешния пазар в ЕС.

  Marian-Jean Marinescu (PPE), în scris. – Procedura de infringement împotriva Germaniei în ceea ce privește legea salariului minim (actul MiLoG) a durat mai mult de un an. Acest lucru duce la incertitudine juridică și lipsă de claritate a activităților economice europene pe termen scurt.

Comisia trebuie să găsească o soluție să stopeze această situație și să găsească un echilibru între protecția socială a lucrătorilor și libertatea de a presta servicii pe întreg teritoriul UE, astfel încât să asigure funcționarea pieței interne.

În ceea ce privește sectorul transporturilor, consider că situația transportatorilor care tranzitează Germania trebuie tratată separat de revizuirea directivei privind detașarea lucrătorilor în cadrul prestării de servicii. O abordare separată a sectorului transporturilor ar debloca mai repede situația, deoarece aplicarea directivei menționate și la sectorul transportului internațional pune nenumărate probleme legale.

Cer Comisiei să vină de urgență cu o soluție pentru sectorul transporturilor în contextul revizuirii următorului pachet legislativ privind transportul rutier, pentru a împiedica imediat orice distorsiune pe piața internă și pentru a stopa extinderea acestei practici salariale și în alte state membre.

  Olga Sehnalová (S&D), písemně. – Poté, co se Německo rozhodlo zavést minimální mzdu a uplatňovat ji plošně na dopravní sektor, se k tomuto kroku rozhodla také Francie. V obou případech jsou rozhodnutí doprovázena nadměrnou administrativní zátěží na zahraniční dopravce. Členské státy tak těmito opatřeními reagují na dlouhodobou nečinnost Evropské komise. Ta sice zahájila řízení s Francií a pokračuje v řízení s Německem, ale doposud nestanovila jasná pravidla pro provozování přepravy v Evropské unii, která by zahrnovala vyvážené fungování vnitřního trhu a zajištění sociálních podmínek řidičů. Pokud Komise nenastaví jasná pravidla, budou členské státy nadále zavádět svá opatření na národní úrovni. Tím se nakonec můžeme dostat i do situace, kdy budeme mít na vnitřním trhu 28 různých národních úprav. Apeluji proto na Komisi, aby co nejdříve zveřejnila tzv. silniční balíček, který tuto situaci vyjasní.

  Czesław Adam Siekierski (PPE), na piśmie. – Przed chwilą debatowaliśmy o barierach pozataryfowych dla eksporterów żywności na rynku wewnętrznym, które podważają zasady działania jednolitego rynku europejskiego, a w szczególności wolny przepływ towarów. Działania podjęte przez niektóre kraje w obszarze płacy minimalnej w sektorze transportu to niestety kolejny niepokojący przykład osłabiania rynku wewnętrznego, który jest przecież dotychczas największym projektem i osiągnięciem Unii Europejskiej. W tym przypadku zagrożona jest swoboda świadczenia usług. Zastrzeżenia budzi nie tyle samo podnoszenie płacy minimalnej dla kierowców wykonujących swoją pracę na terytorium danego kraju, co fakt, że dotykają one także przewozów w tranzycie i transporcie międzynarodowym. Ponadto wprowadza się szereg dodatkowych wymogów administracyjnych, takich jak np. obowiązek prowadzenia dokumentacji w języku danego kraju, które w oczywisty sposób uderzają w przewoźników zagranicznych. Wspólny europejski rynek to ogromna wartość, której nie można poświęcać w imię protekcjonizmu. W okresie, w którym strefa euro i strefa Schengen przeżywają kryzys, a Unia drży w obawie o swoją integralność i przyszłość po decyzji o Brexicie, pogrążanie ostatniej ostoi, jaką jest dobrze funkcjonujący rynek wewnętrzny, może być dla nas opłakane w skutkach. Wzywam Komisję do zdecydowanego egzekwowania prawa i zasad obowiązujących na jednolitym rynku.

  Claudia Țapardel (S&D), în scris. – O piață unică funcțională are nevoie de un sector de transporturi dinamic, eficient și bazat pe respectarea drepturilor sociale. Acest lucru înseamnă condiții echitabile de concurență între companii și o remunerare decentă pentru angajați.

Acest echilibru este însă momentan pus sub semnul întrebării prin reglementările unilaterale introduse recent de anumite state membre. Condamn astfel măsurile protecționiste ale unor state precum Franța și Germania de a introduce salarii minime pentru transportatorii care își desfășoară activitatea pe teritoriul lor. Astfel de măsuri sunt anti-europene, duc la fragmentarea pieței unice și descurajează participarea firmelor din Europa de Est.

Astfel, aștept cu interes o poziție fermă a CE față de statele care încalcă principiile europene și solicit o dezbatere la nivel public cu privire la definirea unor condiții echitabile pentru sectorul transporturilor. Avem nevoie de un set de reguli comune la nivelul Uniunii, precum și de un mecanism de monitorizare a implementării acestora.

În ceea ce privește remunerarea celor care lucrează în domeniu, reiterez susținerea mea pentru ideea de a avea un salariu minim, dar trebuie, totodată, să fie clar că diferențele de dezvoltare economică la nivelul statelor nu permit deocamdată firmelor din est să își plătească angajații la standardele din vestul Europei.