Doslovno izvješće

Utorak, 25. listopada 2016. - Strasbourg

8.12. Strategija EU-a prema Iranu nakon nuklearnog sporazuma (A8-0286/2016 - Richard Howitt)

Dichiarazioni di voto orali

  Jiří Pospíšil (PPE). – Pane předsedající, já jsem hlasoval proti této zprávě na rozdíl od většiny kolegů v mé frakci, a proto využívám možnosti vysvětlit svou pozici. Já se domnívám, že tato strategie, tato zpráva je příliš vstřícná vůči íránskému režimu. Domnívám se, že bylo chybou, že jsme odmítli celou řadu pozměňovacích návrhů, které jasně upozorňovaly na to, jak jsou lidská práva v Íránu porušována, a jsem přesvědčen, že zde zvítězila snaha a touha po tom posílit obchodní vztahy s Íránem oproti ochraně lidských práv a svobod, a to je pro mě velký problém. Já jsem nehlasoval proto, aby se Írán stal členem WTO, myslím si, že v tuto chvíli pro to nejsou podmínky. Podíváme-li se například na množství poprav v Íránu včetně popravovaných dětí, pak si myslím, že není možné Írán brát jako zemi, která je standardním státem s nějakými principy demokracie a ochrany lidských práv. Patří ke třem státům ve světě, kde je nejvíce využíván trest smrti, proto jsem byl proti této zprávě.

  Daniel Hannan (ECR). – Mr President, what was the signature act of the Iranian revolution? It was the siege of the US embassy, right? Think of how extraordinary that was. I mean if the United States were to invade Cuba tomorrow we would expect diplomats to be peacefully evacuated through neutral third countries. The seizure of a legation building was sending out the clearest message imaginable: your notions of territorial jurisdiction and national sovereignty do not apply to us. And sure enough, the ayatollahs went on as they had started, refusing to recognise any notion of law between nations and sponsoring terrorist movements from the khanates of the old Silk Road to as far afield as Buenos Aires.

When you have a State that refuses by definition to operate within the norms of the comity of nations, that rejects the whole principle of national sovereignty, you cannot expect to do deals with it as you would a functioning civil state. And I cannot resist making the point that when you reject national sovereignty outright you set yourself on a very dangerous path. Almost every tyranny has begun by refusing to accept the legitimacy of national democracy.

  Seán Kelly (PPE). – Mr President, as a Member of the Iranian delegation it was a pleasure to attend the debate here last night and indeed to observe the very pertinent and proper concerns expressed by Members regarding human rights in Iran. Having said that, it is also important to recognise the progress made and the road which Iran has travelled in getting the nuclear accord, so for that reason, as we move forward, we have to engage with Iran and develop trade relations so that economically it can benefit.

History shows that where there is economic benefit there is a greater tendency to move towards human rights so the two can go in tandem: economic relations being developed between the EU and Iran, but also, as many amendments pointed out today, their need to reform, especially in relation to human rights and the death penalty.

  Stanislav Polčák (PPE). – Pane předsedající, i já se řadím k té menší skupině členů mé frakce, kteří hlasovali proti této zprávě. Domnívám se, že samozřejmě je povinností diplomacie jednat, odstraňovat rozpory a dosahovat určitých dohod, kompromisů. Nicméně nejsem si jistý, zda tato dohoda reálné kompromisy a reálné přínosy skutečně pro Evropskou unii a vůbec pro celý svět přináší. Možná, že byla trochu předčasná. Rúhání je na Západě líčen jako představitel liberálního proudu v Íránu, ale když se podíváte na reálná čísla, tak je vlastně, pokud jde třeba o počty popravených, ještě horší než děsivý prezident Ahmadínežád. Já jsem plně přesvědčen, že tato dohoda, která byla učiněna, byla předčasná a myslím si, že zpráva byla jednostranně zaměřena na to, aby podpořila tuto dohodu a objektivně nezhodnotila všechny fakty.

Dichiarazioni di voto scritte

  Isabella Adinolfi (EFDD), per iscritto. ‒ La relazione affronta il futuro dei rapporti EU-IRAN a seguito del cosiddetto "accordo nucleare" (JCPOA). Si è optato per un approccio costruttivo senza punire eccessivamente il paese per l'ancora critica situazione dei diritti umani, sperando che un rapporto ricevibile dal governo iraniano sia più utile all'ala moderata nella sua battaglia contro la parte di governo conservatrice e possa quindi nel medio periodo portare a reali progressi sul versante dei diritti umani e delle libertà civili nel paese. Ho votato favorevolmente per i seguenti motivi: l'Iran ha finora rispettato pienamente l'accordo nucleare e si intravede la prospettiva di un reale cambiamento.

  Clara Eugenia Aguilera García (S&D), por escrito. ‒ He votado a favor de este informe que supone un mayor desarrollo de las relaciones UE-Irán un año después del acuerdo nuclear entre la comunidad internacional e Irán. El informe describe las áreas de posible cooperación con Irán, como el comercio, la protección del medio ambiente, la seguridad de la aviación, los intercambios académicos, etc. Y se ocupa ampliamente de la situación regional en el Medio Oriente, enviando el mensaje, especialmente a Irán y Arabia Saudí, acerca de la necesidad de apaciguar las tensiones y llevar a cabo una normalización diplomática.

Además, el informe cubre la situación de los derechos humanos en Irán, haciendo hincapié en la oposición de la Unión a la pena de muerte y se critica a Irán por el muy elevado número de ejecuciones y otras violaciones de los derechos humanos, como detenciones de ciudadanos dobles UE-iraní, la discriminación de género, los derechos de las minorías, la libertad de expresión, etc. El informe pide específicamente a Irán que coopere plenamente con los mecanismos de derechos humanos de la ONU.

  Tim Aker (EFDD), in writing. – UKIP voted against this non-legislative and non—binding report. UKIP does not support the development of an EU foreign policy and such does not recognise the legitimacy of the EU to engage in diplomatic relations with Iran. UKIP rejects the notion that the Iranian nuclear deal was a ‘success for EU diplomacy’ and opposes its attempted use by the EU as a justification for the further development of an EU foreign policy. Furthermore, trade policy should be a matter for Member States and not the EU Commission.

There are serious human rights concerns, both domestically in Iran and throughout the Middle East, propagated by the Iranian regime proxies. We have supported articles that purely discuss human rights and rejected those that contain calls for the EU to take action. This is more effectively left to appropriate international institutions and individual states.

  Marina Albiol Guzmán (GUE/NGL), por escrito. ‒ Este informe pretende definir la estrategia de la Unión sobre Irán tras el acuerdo nuclear que se firmó en 2015, un acuerdo permanente entre las partes para levantar las sanciones impuestas a Irán por parte de los Estados Unidos, la Unión y las Naciones Unidas, y por su parte, Irán limita su programa nuclear a largo plazo.

El informe tiene elementos positivos, pero también negativos, como es el no pedir el levantamiento total de las sanciones norteamericanas o que, como es habitual en los informes y resoluciones de la Unión, se ve la hipocresía de pedir que se respeten los derechos humanos de los refugiados y peticionarios de asilo, cuando en su propio territorio la Unión los vulnera sistemáticamente.

A pesar de esto, he votado a favor ya que el informe apoya una vuelta a la diplomacia activa y a la cooperación con Irán, basada en el respeto mutuo de las normas y principios internacionales, y recuerda que «no se pretende injerir en las elecciones políticas internas de un país». Además, el informe sostiene que Irán puede ejercer de actor mediador para buscar una solución pacífica al conflicto sirio. Por todo ello, mi voto ha sido positivo.

  Martina Anderson, Lynn Boylan and Liadh Ní Riada (GUE/NGL), in writing. – We support dialogue and the normalisation of diplomatic relations with Iran and the fact that this report reiterated support for human rights and for Iran to take steps to address this where it is lacking. However there were still a number of problems with this report which raised significant concerns.

The report also called for the liberalisation of Iranian economy as member of the WTO, there was too much ambiguity regarding what this would entail alongside the section regarding forging a bilateral investment treaty with Iran, considering the controversy around CETA and TTIP around the influence corporate investors will have with the introduction of ISDS, we could not blindly support this report and abstained instead.

  Eric Andrieu (S&D), par écrit. ‒ J'ai voté avec mes collègues socialistes en faveur du rapport Howitt sur la stratégie européenne vis-à-vis de l’Iran.

Nous partageons l’essentiel des recommandations du rapport, qui pose les bases de la réintégration de l’Iran dans la communauté internationale. L’Union européenne doit faire preuve d’ouverture, tout en restant lucide sur la situation régionale et interne de l’Iran.

C’est pourquoi nous avons voté en faveur de l’amendement conditionnant explicitement le développement des relations économiques à des progrès dans le domaine des droits de l'homme, des droits des femmes et de la liberté d’expression. Cette conditionnalité vient compléter celle relative au respect de l’accord nucléaire.

Notre ligne est claire: toutes nos relations avec les pays de la région doivent avoir pour objectif le respect, la sécurité et la sûreté des populations du Moyen-Orient et d’Europe.

  Νίκος Ανδρουλάκης (S&D), γραπτώς. ‒ Ψήφισα υπέρ της έκθεσης σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ έναντι του Ιράν μετά την πυρηνική συμφωνία, διότι τονίζει την ανάγκη να ανταποκριθεί το Ιράν στις διεθνείς δεσμεύσεις του σε διάφορους τομείς, όπως για παράδειγμα τα ανθρώπινα δικαιώματα.

  Pascal Arimont (PPE), schriftlich. ‒ Der Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA) ist ein guter Schritt in Richtung gegenseitiger Diplomatie, und beide Seiten sind nun für die erfolgreiche Umsetzung des Aktionsplans verantwortlich. Jegliche Außenbeziehung, die die Stabilität und somit auch die Sicherheit fördert, sollte unterstützt werden. Daher stimme ich für diesen Aktionsplan.

  Marie-Christine Arnautu (ENF), par écrit. ‒ Ce rapport du Parlement européen a été élaboré pour répondre à l'accord Irano-américain sur le nucléaire. Comme tous les textes européens concernant les questions des affaires étrangères, ce rapport constitue une atteinte à la souveraineté des États. Toutefois, il faut souligner que le représentant Howitt (travailliste britannique) a commis un rapport relativement honnête, notamment sur les questions des droits de l’homme. Je me suis donc abstenue.

  Jonathan Arnott (EFDD), in writing. ‒ I voted against this non-legislative and non-binding report. I do not support the European Council’s decision to lift all nuclear related sanctions again Iran. I voted in favour of Amendment 9 of the report calling for the immediate release of all political prisoners and others unjustly detained. The amendment calls for fair trials and due process standards to be upheld including access to a solicitor, access to doctors and an end to the systematic torture in prisons.

The Iranian Government needs to reform and engage positively with the International community to build mutual trust.

UKIP does not support the development of an EU foreign policy and such does not recognise the legitimacy of the EU to engage in diplomatic relations with Iran. UKIP rejects the notion that the Iranian nuclear deal was a ‘success for EU diplomacy’ and opposes its attempted use by the EU as a justification for the further development of an EU foreign policy.

  Jean Arthuis (ALDE), par écrit. ‒ À la suite de l’accord sur le nucléaire iranien et des évolutions politiques internes en Iran, des possibilités de réformes et d’amélioration des relations avec l’Union européenne s’offrent désormais à ce pays. Cette amélioration passe notamment par une meilleure coopération sectorielle permettant, in fine, d’assurer la sécurité régionale ainsi qu’un meilleur respect des droits de l’homme. C’est la raison pour laquelle j’ai voté en faveur de ce texte.

  Francisco Assis (S&D), por escrito. ‒ O acordo nuclear com o Irão constituiu uma lufada de ar fresco nas relações entre o Ocidente e este país tão relevante do ponto de vista geoestratégico e geopolítico. Configura indubitavelmente um ponto de viragem na diplomacia europeia e um contributo de grande importância para a estabilização da região.

Tão importante quanto esse acordo, é agora consolidar um diálogo franco e estabelecer relações bilaterais baseadas na confiança mútua, que possam lançar as bases de uma cooperação a longo prazo. A abertura de uma delegação da UE em Teerão será uma peça-chave nesse processo.

O presente relatório define importantes linhas de orientação que vão ao encontro destes objetivos, reiterando, ao mesmo tempo, a oposição firme da União Europeia à pena de morte, pelo que suscita a minha adesão.

  Zigmantas Balčytis (S&D), raštu. ‒ Kadangi Irano Islamo Respublika įvykdė savo įsipareigojimus pagal Bendrą visapusišką veiksmų planą, Tarybos sprendimu buvo panaikintos visos prieš šalį taikytos su branduoliniais bandymais susijusios sankcijos. Todėl pritariu, kad būtų atnaujinami santykiai su Iranu bei kuriama nauja bendradarbiavimo strategija. Taip pat turi būti ir toliau aiškiai ir principingai kovojama dėl mirties bausmės panaikinimo Irane, kad užtikrintume ES žmogaus teisų ir užsienio politikos tikslus.

  Zoltán Balczó (NI), írásban. ‒ Egyértelmű és megalapozott érdek az Európai Unió és Irán közötti kapcsolatok bővítésének elősegítése. Az ország újból belép a nemzetközi gazdasági vérkeringésbe, és a piac újraosztásakor az EU, valamint tagállamai nem maradhatnak ki. A jelentés kiegyensúlyozott megközelítést alkalmaz az eredmények elismerése és a szükséges, elsősorban emberi jogi területen megfogalmazott bírálatok és elvárások aránya tekintetében. A jelentés fontos megállapítása, hogy a kapcsolatok fokozatos bővítésének a közös érdekek és különbségek realisztikus felmérésén kell alapulnia. A különbség elfogadása annak tudomásul vételét is jelenti, hogy az európaitól eltérő kultúrájú, vallású és hagyományú népről van szó. A jelentés elfogadását támogattam.

  Hugues Bayet (S&D), par écrit. ‒ J'ai approuvé ce rapport qui rappelle tout d'abord que la décision du Conseil de lever toutes les sanctions liées au nucléaire à l'encontre de l'Iran permettait la reprise de contacts avec ce pays. Mais le rapport souligne que la progression future des relations entre l'Union et l'Iran devrait aller de pair avec l'application de l'accord sur le nucléaire. Il appelle à veiller au respect des lignes directrices de l'Union en matière de droits de l'homme et, notamment, à un moratoire immédiat sur l'application de la peine de mort en Iran.

Le rapport demande par ailleurs à l'Iran de prendre des mesures de lutte contre la corruption et pour respecter les recommandations du GAFI concernant des questions comme l'interruption des flux financiers aux organisations terroristes.

  Beatriz Becerra Basterrechea (ALDE), por escrito. ‒ EL Parlamento Europeo ha rechazado incorporar en el informe la defensa de los principales valores y principios que representan a la Unión. El Parlamento ha rechazado incorporar unos párrafos que expresaban la preocupación por el alto número de ejecuciones o el llamamiento a liberar a los prisioneros políticos. Tampoco ha querido incorporar un llamamiento a que la ampliación de las relaciones económicas entre la Unión e Irán vaya acompañada de mejoras en el ámbito de los derechos humanos, los derechos de las mujeres y la libertad de expresión, así como de la abolición de la pena de muerte. Estos principios son esenciales y condicionaban mi línea de voto. Por ello he votado en contra de este informe.

El acuerdo nuclear con Irán es un hito muy importante. Pero no podemos olvidar que seguimos tratando con un régimen de terror. Un régimen fundamentalista que practica la tortura sistemática, niega el Holocausto y ejecuta niños. Yo creo en el futuro de Irán porque creo en los iraníes. Pero estoy absolutamente en contra de cualquier forma de apaciguamiento con el régimen y de renunciar a la defensa de los valores fundamentales que representan a la Unión, la defensa de los derechos humanos

  Brando Benifei (S&D), per iscritto. ‒ L'accordo sul nucleare iraniano ha rappresentato un punto di svolta storico nelle relazioni tra il paese asiatico e gli altri Stati, un passaggio cruciale che assume un valore ancora maggiore data l'importanza geopolitica e strategica dell'Iran nella regione mediorientale. La relazione Howitt, che oggi ho sostenuto, definisce i passi successivi che l'Unione europea deve compiere per rendere ancora più proficua questa fase. Il testo indica infatti numerose aree che dovrebbero essere prese in considerazione per avviare una fruttuosa cooperazione con l'Iran: commercio, sviluppo, sicurezza, protezione dell'ambiente e istruzione. Si tratta solo di alcuni dei settori principali in cui essa potrebbe dispiegare i propri effetti positivi. Alle grandi opportunità deve però legarsi, come sottolineato nel testo, una ferma condanna delle costanti violazioni dei diritti umani. L'impegno dell'Unione deve oggi essere quello di rafforzare la cooperazione e il dialogo politico per favorire l'affermazione dello Stato di diritto in Iran.

  Xabier Benito Ziluaga (GUE/NGL), por escrito. ‒ Voto a favor de un texto que considero va en el sentido de la construcción de una agenda común y normalizada entre la Unión e Irán, basada en el respeto a la soberanía, el multilateralismo en la resolución de diferendos, la búsqueda conjunta de procesos que conduzcan al avance en el respeto a los derechos humanos, el desarrollo sustentable y sostenible del pueblo iraní y la paz y la seguridad para todos los pueblos de Oriente Próximo. Me opongo, sin embargo, a la consideración de Irán como fuente de inestabilidad regional, al establecimiento de relaciones guiadas predominantemente por criterios mercantiles, a la presentación de la liberalización comercial per se como panacea para la consecución del desarrollo de pueblos como el iraní (que participan en condiciones asimétricas y subordinadas en el mercado global) y al uso de energías fósiles y nuclear como bases de la matriz productiva y energética de cualquier país.

  Joëlle Bergeron (EFDD), par écrit. ‒ Voilà un rapport équilibré et de bon sens. L’Iran est un grand pays et l’héritier de cette grande civilisation perse qui, dans les années à venir, peut et doit jouer un rôle de première importance au Moyen-Orient afin de contrebalancer l’influence prépondérante des pays sunnites du monde musulman. Oui, l’accord sur le nucléaire doit faire rentrer l’Iran dans le concert des nations. Oui, une grande économie comme celle d’Iran doit pouvoir adhérer à l’OMC. Saluons cette ouverture, même si tout n’est pas parfait aujourd’hui à Téhéran. Le rapporteur a raison de montrer du doigt les imperfections du système politique et juridique iranien. Certes, l’Iran n’est pas encore un État de droit tel que nous le concevons. Trop de prisonniers politiques croupissent encore dans les geôles iraniennes. Mais en va-t-il autrement des autres pays de la région? L’Arabie saoudite, notre grand «allié», est-elle un État de droit? Et le Yémen? Et la Turquie? Et le Qatar?

  Izaskun Bilbao Barandica (ALDE), por escrito. ‒ Quiero agradecer al Sr. Howitt su trabajo para que esta resolución haya sido votada y aprobada hoy. Es muy importante el signo que el Parlamento ha dado hoy. Soy firmante de algunas enmiendas donde se pide el respeto a los derechos humanos y el final del acoso que sufren las mujeres y los niños. Pero también pienso que hay que ayudar a Irán en sus pasos a dejar de lado el aislamiento.

  Mara Bizzotto (ENF), per iscritto. ‒ Il testo sulla strategia dell'UE nei confronti dell'Iran dopo l’accordo nucleare contiene alcuni spunti positivi, tuttavia permangono diverse evidenti criticità, ho pertanto preferito esprimermi con un'astensione.

  Malin Björk (GUE/NGL), skriftlig. ‒ Jag har röstat för resolutionen.

Jag anser att kärnteknikavtalet med Iran är en politisk och diplomatisk framgång. Avtalet minskar spänningarna i regionen och ökar möjligheterna att verka för fred och säkerhet.

Samtidigt vill jag understryka de allvarliga brott som sker mot de mänskliga rättigheterna i Iran. Det handlar bland annat om dödsstraff, tortyr, allvarlig diskriminering av kvinnor på många områden, allvarliga inskränkningar av yttrande- och mötesfriheten, inte minst riktat mot fackliga organisationer. EU och dess medlemsländer måste i den nyupptagna dialogen med Iran tydligt protestera mot dessa allvarliga brott mot mänskliga rättigheter och ställa krav på demokratisering. EU:s handelspolitik skulle, bara om den är kopplad till tydliga krav, kunna bidra till en sådan utveckling i Iran.

  José Blanco López (S&D), por escrito. ‒ He votado a favor de esta propuesta de Resolución sobre la estrategia de la UE en relación con Irán tras el acuerdo nuclear alcanzado hace ya un año con la comunidad internacional, que pone en valor el Plan de Acción Integral Conjunto como un logro importante para la diplomacia multilateral y para la diplomacia europea que permitirá no solo mejorar notablemente las relaciones entre Irán y la Unión, sino también fomentar la estabilidad en toda la región.

Además de reconocer el exitoso papel desempeñado por la Vicepresidenta Mogherini, la Resolución trata desde una amplia perspectiva la situación de los derechos humanos en Irán, posicionando a la Unión en contra de la pena de muerte existente en el país así como en contra de las múltiples violaciones de derechos humanos cometidas en el mismo: detenciones de personas con doble ciudadanía de la Unión e iraní, discriminación de género, incumplimiento de los derechos de las minorías, conculcación de la libertad de expresión, etc...

Solicitamos que se declare una moratoria de la pena de muerte, al tiempo que apoyamos una cooperación plena por parte de Irán con todos los mecanismos de protección de los derechos humanos de las Naciones Unidas y pedimos la liberación de todos los presos políticos.

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. ‒ Balsavau dėl šio pranešimo, kuriame nagrinėjama Europos Sąjungos strategija Irano atžvilgiu po susitarimo dėl branduolinės programos. Bendras visapusiškas veiksmų planas, kitaip vadinamas susitarimu su Iranu dėl branduolinės programos, buvo didelis Europos diplomatijos laimėjimas ir dabar turėtų ne tik labai pagerėti ES ir Irano santykiai, bet ir atsirasti daugiau stabilumo visame regione. Dabar abi pusės yra atsakingos už tai, kad būtų užtikrintas griežtas ir visapusiškas jo įgyvendinimas. Parlamentas teigia, kad svarbu plėtoti ES ir Irano santykių parlamentinį aspektą ir palankiai vertina atnaujintą ES ir Irano politinį dialogą, įskaitant žmogaus teisių klausimus. Be to, skatina plėtojant dialogą žmogaus teisių klausimais ateityje įtraukti teisminių institucijų, saugumo pajėgų ir pilietinės visuomenės atstovus. Europos Parlamentas mano, kad visiškas santykių normalizavimas gali įvykti tik lygiagrečiai toliau įgyvendinant Bendrą visapusišką veiksmų planą, pasitelkiant reguliarų ir nepertraukiamą dialogą ir kad neatidėliotinas prioritetas turėtų būti ES ir Irano santykių aprėpties plėtimas tose srityse, dėl kurių esama bendro sutarimo.

  Andrea Bocskor (PPE), írásban. ‒ Az EU Iránnal kapcsolatos stratégiája a nukleáris megállapodást követően című jelentés rámutat arra, hogy a megállapodás a nemzetközi, illetve az európai diplomácia jelentős eredménye, amely az egész Közel-Kelet és Perzsa-öböl térség stabilitásának előmozdítását teszi lehetővé. Ugyanakkor viszont azt is hangsúlyozza, hogy amennyiben Irán nem hajtja végre a megállapodást, sor kerülhet a szankciók újbóli bevezetésére. Az emberi jogok tiszteletben tartásának területén a jelentés megismétli az Uniónak a halálbüntetéssel szembeni szilárd és elvi álláspontját. Ennek értelmében a halálbüntetés gyakori alkalmazása miatt erőteljesen elmarasztalja Iránt és felszólítja arra, hogy azonnal hirdessen moratóriumot azok végrehajtására nézve.

Tekintettel arra, hogy a jelentés hosszú távú célja Irán nemzetközi elszigetelődésének feloldása, szavazatommal támogattam azt.

  Franc Bogovič (PPE), pisno. ‒ S predloženo strategijo EU do Irana se strinjam, ker je jedrski sporazum ustrezno stabiliziral odnose z Iranom in poskrbel za povečanje varnosti v širši regiji. Gre za velik mednarodni uspeh Evropske unije, katerega se Iran drži in s tem kaže svoja lojalna prizadevanja.

Nadaljnje sodelovanje in dostop evropskih produktov na prej zaprti Iranski trg pa bo omogočil rast BDP in s tem povečanje blaginje tako Evropejcem kot Irancem. Kljub temu pozorno opazujemo, kaj se v tej državi dogaja na področju spoštovanja človekovih pravic. Sicer tudi osebno obsojam zaskrbljujoč trend kazenskih usmrtitev v tej državi.

  Biljana Borzan (S&D), napisan. ‒ Podržavam ovo Izvješće o strategiji EU-a prema Iranu nakon nuklearnog sporazuma. S&D grupa je bila na čelu EU-a u normalizaciji odnosa s Iranom. U skladu s tim pristupom, podržavam vodeću ulogu Federice Mogherini u nadzoru provedbe nuklearnog sporazuma, izgradnji povjerenja i proširenja odnosa u područjima od zajedničkog interesa.

Isto tako, treba vršiti daljnji pritisak na Iran da izvršava međunarodne obveze o ljudskim pravima, da drastično smanji broj pogubljenja ljudi i radi na oslobađanju svih političkih zatvorenika.

  Mercedes Bresso (S&D), in writing. ‒ I endorsed the resolution on the EU strategy toward Iran after the nuclear agreement with the aim of strengthening our political dialogue and developing both trade and sectoral cooperation in specific fields such as energy, environment, aviation safety and migration. Secondly, I believe Iran might play a constructive role in solving the political crisis in Iraq, Yemen, Syria, Lebanon and Afghanistan. Lastly, I am glad that data concerning the characteristics of Iranian university’s students proved that the majority of them are women and I am glad that the President Rohani promised to present a charter for citizens’ rights. Nevertheless, I am still concerned about the practice of death penalty by Iran and I stand up for its abolition.

  Renata Briano (S&D), per iscritto. ‒ Il piano d'azione che ha portato all'accordo sul nucleare con l'Iran è stato un successo importante della diplomazia e dell'approccio multilaterale al problema. Una componente significativa del merito per questo risultato è dell'Unione europea che, sin da subito, ha posto come principi fondanti della sua azione un atteggiamento pacifico e negoziale e la volontà di stabilizzare l'intera area. Oggi dobbiamo procedere lungo questa linea, vigilando su coloro che vorrebbero minare la pace e gli accordi raggiunti, e considerando perciò tutte le parti come responsabili di garantirne una rigorosa e piena attuazione. Per questo fine è positiva l'istituzione della commissione congiunta, composta di rappresentanti dell'Iran e del gruppo E3/UE+3 (Cina, Francia, Germania, Federazione russa, Regno Unito e Stati Uniti con l'Alto rappresentante dell'Unione per gli affari esteri e la politica di sicurezza) ed è necessario sostenere pienamente la rappresentanza europea nel ruolo di coordinatore della commissione congiunta col compito di vigilare sull'applicazione di tutti i termini dell'accordo. Sono anche significative l'apertura al commercio con l'UE da parte dell'Iran e le opportunità di investimento e sviluppo che si aprono per le nostre imprese nel Paese che possono dar luogo ad un partenariato reciprocamente vantaggioso sul medio e lungo periodo.

  Steeve Briois (ENF), par écrit. ‒ Ce rapport se félicite du succès de l’accord sur le nucléaire iranien et invite l’Union européenne à intensifier ses relations commerciales avec l’Iran. Certes, nous nous réjouissons de la levée de l’embargo iranien et de l’amélioration des relations diplomatiques et économiques entre l’Iran et les pays occidentaux. Néanmoins, il est indispensable de rappeler que le plan d’action global commun résulte principalement des négociations bilatérales entre les États-Unis et l’Iran. L’Union européenne avait d’ailleurs démontré une fois de plus qu’elle n’avait aucune légitimité diplomatique en matière de politique étrangère. Par ailleurs, ce rapport porte atteinte à plusieurs reprises à la souveraineté de l’Iran, qui est notamment invité à appliquer un moratoire sur la peine de mort et à libéraliser son économie afin d’accélérer son adhésion à l’Organisation mondiale du commerce. Je me suis tout de même abstenu sur ce texte qui envisage avec sérénité l’avenir des relations entre l’Union européenne et l’Iran.

  Daniel Buda (PPE), în scris. ‒ Acordul nuclear iranian reprezintă o realizare de o mare importanță pentru diplomația multilaterală și pentru diplomația europeană, care favorizează consolidarea relațiilor dintre Uniunea Europeană și Iran, dar și contribuie la promovarea stabilității în regiune.

Consider că relațiile Uniunii cu Iran trebuie să evolueze în același timp cu implementarea acordului nuclear, fiind nevoie de o reînnoire a relațiilor dintre statele membre și Iran.

Salut deschiderea în relațiile cu Iran, exprimându-mă în favoarea Raportului referitor la strategia Uniunii față de Iran în urma încheierii acordului nuclear, deoarece consider că această consolidare a parteneriatului dintre UE și Iran va aduce o serie de beneficii importante pentru ambele părți, atât din punctul de vedere al aspectelor comerciale și economice, cât și din punctul de vedere al stabilității în regiune.

  Soledad Cabezón Ruiz (S&D), por escrito. ‒ He votado a favor de este informe que supone un mayor desarrollo de las relaciones UE-Irán un año después del acuerdo nuclear entre la comunidad internacional e Irán. El informe describe las áreas de posible cooperación con Irán, como el comercio, la protección del medio ambiente, la seguridad de la aviación, los intercambios académicos, etc. Y se ocupa ampliamente de la situación regional en el Medio Oriente, enviando el mensaje, especialmente a Irán y Arabia Saudí, acerca de la necesidad de apaciguar las tensiones y llevar a cabo una normalización diplomática.

Además, el informe cubre la situación de los derechos humanos en Irán, haciendo hincapié en la oposición de la Unión a la pena de muerte y se critica a Irán por el muy elevado número de ejecuciones y otras violaciones de los derechos humanos, como detenciones de ciudadanos dobles UE-iraní, la discriminación de género, los derechos de las minorías, la libertad de expresión, etc. El informe pide específicamente a Irán que coopere plenamente con los mecanismos de derechos humanos de la ONU.

  Alain Cadec (PPE), par écrit. ‒ L’accord sur le nucléaire en Iran et les évolutions politiques internes du pays offrent à l’Union européenne et à l’Iran l’occasion d’entamer une coopération plus importante dans divers domaines. Cette collaboration devra aller de pair avec la mise en œuvre de l’accord sur le nucléaire. Il est en effet important que cet accord soit correctement appliqué par les parties prenantes. Il est également primordial que davantage de progrès et de réformes politiques soient mises en place en Iran, notamment en ce qui concerne les droits de l’homme et l’interdiction de la peine de mort. J’ai voté en faveur de ce rapport, mais j’ai voté contre certains amendements concernant les droits de l’homme. Même si certains d’entre eux reflètent ma position sur les droits de l’homme et la peine de mort, leur substance est déjà reprise dans le texte.

  Nicola Caputo (S&D), per iscritto. ‒ Ho votato a favore della relazione sulla strategia dell'UE nei confronti dell'Iran dopo l'accordo nucleare perché l'accordo raggiunto lo scorso anno rappresenta un risultato importante che va salvaguardato e monitorato affinché sia rispettato fino in fondo. Tuttavia a una nuova stagione di relazioni e di pace tra l'Unione europea e l'Iran deve seguire necessariamente un nuovo corso che il paese dovrà intraprendere in tema di rispetto dei diritti e delle libertà individuali. Per questo è necessario che l'Europa condanni con forza il frequente ricorso alla pena capitale in Iran e chieda una moratoria immediata delle esecuzioni capitali.

  Matt Carthy (GUE/NGL), in writing. ‒ Sinn Féin supports dialogue and the normalisation of diplomatic relations with Iran, one of the main premises of this report. The report also reiterated support for human rights and called for Iran to take steps to address this where it is lacking. However there were a number of problems with this report which raised significant concerns.

It called for the liberalisation of Iranian economy as member of the WTO, alongside a call for forging a bilateral investment treaty with Iran. Due to the strongly neoliberal aspects of the report, I did not vote in favour but abstained.

  James Carver (EFDD), in writing. ‒ UKIP voted against this non-legislative and non-binding report. UKIP does not support the development of an EU foreign policy and such does not recognise the legitimacy of the EU to engage in diplomatic relations with Iran. UKIP rejects the notion that the Iranian nuclear deal was a ‘success for EU diplomacy’ and opposes its attempted use by the EU as a justification for the further development of an EU foreign policy. Furthermore, trade policy should be a matter for Member States and not the EU Commission.

There are serious human rights concerns, both domestically in Iran and throughout the Middle East, propagated by the Iranian regime proxies. We have supported articles that purely discuss human rights and rejected those that contain calls for the EU to take action. This is more effectively left to appropriate international institutions and individual states.

  David Casa (PPE), in writing. ‒ I voted in favour of this report encouraging a renewed relationship between the EU and Iran to ensure a more stable region and effective implementation of the nuclear deal without compromising on the human rights situation in Iran concerning amongst others the detention of political prisoners and women’s rights. Parliament believes all sides are now responsible for ensuring the strict and full implementation of the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA).

  Fabio Massimo Castaldo (EFDD), per iscritto. ‒ L'accordo sul nucleare iraniano è sicuramente un grande successo diplomatico che riporta al tavolo delle negoziazioni un attore regionale fondamentale per gli equilibri dell'intero Medio Oriente, come l'Iran, forse uno dei pochi successi di questi ultimi anni. Il mio voto, infatti, è stato favorevole: un voto di incoraggiamento ai passi avanti che l'attuale esecutivo guidato da Haroni sta compiendo nel paese. Un voto che però non dimentica la grave situazione dei diritti umani, che non dimentica l'uso della pena di morte anche su minori, seppure, ricorda, che non è sicuramente il paese con il più alto numero al mondo, quello è la Cina, ma pare che tanti se ne dimentichino quando si parla di esempio del MES Cina; non dimentica neanche la censura e non dimentica la negazione l'Olocausto. Ritengo però che serva un'attitudine positiva, un'attitudine che ha portato alla conclusione del trattato stesso, un'attitudine che dobbiamo preservare affinché prevalga l'ala moderata nella sua battaglia contro l'ala conservatrice.

  Lorenzo Cesa (PPE), per iscritto. ‒ Ho convintamente sostenuto la relazione Howitt perché credo che sia stato un risultato notevole per la diplomazia europea responsabile di garantirne una rigorosa e piena attuazione degli accordi stipulate, ma anche per mantenere lo spirito dei negoziati vantaggioso per le popolazioni dell'Iran e dell'Unione europea. La relazione è frutto di un lungo lavoro fatto in Commissione esteri ed è stata approvata secondo lo spirito di compromesso tra i principali gruppi politici del Parlamento. Mi auguro che l'approvazione di questa relazione contribuisca a favorire la graduale espansione della cooperazione in un clima di fiducia, soprattutto a beneficio delle popolazioni dell'Iran e dell'Unione europea.

  Dita Charanzová (ALDE), in writing. ‒ I voted against this resolution because I did not find it enough balanced. Yes, there is a progress in our relation with Iran, there is a deal reached in the area of nuclear, but this does not mean we should be blind to the fact that human rights are not fully respected in this country. The EU should remain critical on these issues and not to pretend the problems do not exist. They did not disappear after the nuclear agreement was reached.

  Caterina Chinnici (S&D), per iscritto. ‒ La relazione contiene il contributo del Parlamento europeo allo sviluppo dei rapporti tra Unione europea e Iran, a un anno dal raggiungimento dell'accordo sul nucleare siglato tra il paese mediorientale e la comunità internazionale. La relazione, per la quale ho espresso voto favorevole sostiene l'accordo, che è un esempio di dialogo multilaterale, raggiunto grazie al contributo della vicepresidente Mogherini che aveva il compito, non facile, di supervisionare e implementare l'esito dei negoziati. Sono convinta che la cooperazione con l'Iran offra un grande potenziale in settori quali il commercio, la protezione ambientale, la sicurezza aerea e gli scambi accademici. Mi compiaccio che la relazione abbia colto la necessità di distendere i rapporti diplomatici tra Iran e Arabia Saudita al fine di stabilizzare la situazione politica in Medio Oriente. Auspico, però, che l'inizio di una cooperazione duratura possa rappresentare il punto di partenza per un deciso miglioramento della situazione dei diritti umani nel paese. In Iran si riportano ancora troppi casi di esecuzioni, di detenzione di prigionieri politici e di altre gravi forme di violazione dei diritti umani.

  Λευτέρης Χριστοφόρου (PPE), γραπτώς. ‒ Υπερψηφίζουμε την έκθεση και επικροτούμε το άνοιγμα των σχέσεων με το Ιράν. Ταυτόχρονα, επισημαίνουμε ότι η ανάπτυξη των σχέσεων ΕΕ-Ιράν πρέπει να συμβαδίζει με την εφαρμογή της πυρηνικής συμφωνίας (JCPOA), ενώ υπενθυμίζουμε ότι, σύμφωνα με τα όσα προβλέπει η συμφωνία, η μη εφαρμογή της εκ μέρους του Ιράν μπορεί να οδηγήσει στην επαναφορά των κυρώσεων.

  Κώστας Χρυσόγονος (GUE/NGL), γραπτώς. ‒ Ψηφίσαμε επί της έκθεσης για τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης έναντι του Ιράν μετά την πυρηνική συμφωνία. Θεωρώ πως οφείλουμε να είμαστε προσεκτικοί στις κινήσεις μας και, καθώς οι προτάσεις της συγκεκριμένης έκθεσης κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, αποφάσισα να την υπερψηφίσω.

  Alberto Cirio (PPE), per iscritto. ‒ Esprimo il mio voto favorevole in merito agli accordi conseguiti, riconosco come non sia stato facile e auspico che il testo adottato possa permettere di raggiungere in toto gli obiettivi posti da entrambe le parti. Il piano d'azione congiunto globale, ossia l'accordo internazionale sull'energia nucleare stipulato con l'Iran a Vienna il 14 luglio 2015, rappresenta una svolta storica nelle relazioni diplomatiche, nonché un successo del modus operandi europeo. Tutto ciò sarà vero soltanto se si svilupperà un contatto rigoroso su questioni multilaterali con attori della società civile e delle ONG dal momento che una crescita dei rapporti commerciali è imprescindibile dal completamento delle riforme promesse dall'Iran. Si verranno ad aprire nuovi fecondi sbocchi per le nostre imprese soltanto se la Repubblica islamica d'Iran attiverà una liberalizzazione del proprio sistema economico (attualmente il 70% dell'economia è in mano allo Stato). Va considerato come le occasioni di investimento siano presenti in più ambiti, in primis quello energetico dato il grande potenziale rivestito dalle energie rinnovabili. Per quanto attiene, invece, il ruolo di stabilizzatore delle regione affidato all'Iran, esso rappresenta un bisogno impellente dell'intera comunità internazionale che potrà, comunque, realizzarsi soltanto grazie all'adozione di riforme su diritti umani e libertà fondamentali operati dalla Repubblica islamica.

  Carlos Coelho (PPE), por escrito. ‒ A celebração do Plano de Ação Conjunto Global (PACG ou Acordo Nuclear) deve prosseguir o importante objetivo de bloqueio ao empoderamento militar nuclear do Irão, mas também deve compreender uma dimensão genérica que permita estabelecer relações mais próximas no plano político, económico (comercial) ou de segurança e estabilidade regional.

Manifesto-me frontalmente contra a aplicação da pena de morte, seja em termos absolutos, seja no que diz respeito à sua aplicação específica a menores de dezoito anos.

Acredito na relevância do estabelecimento de uma delegação da UE em Teerão, como forma de melhorar a perceção do povo iraniano sobre a UE e incrementar a cooperação sectorial.

No plano económico, pese embora a dimensão do mercado iraniano, não podemos desconsiderar a urgência do combate ao fluxo de financiamento a organizações terroristas, a salvaguarda dos direitos fundamentais dos trabalhadores (essencial para um apoio à adesão do país à OMC) ou a necessidade da abertura da Internet.

Recordo que as oportunidades no campo da energia devem ter em consideração preocupações ambientais.

Concordo globalmente com a resolução proposta, mas teria apreciado que ela fosse mais forte na defesa dos direitos fundamentais, pelo que me abstive na votação final.

  Lara Comi (PPE), per iscritto. ‒ Ho votato a favore del provvedimento in quanto ritengo che l'accordo nucleare (JCPOA) con l'Iran sia stato un risultato importante per la diplomazia europea e che ora sia responsabilità anche dell'Europa non solo garantirne una piena attuazione, ma anche sostenere l'apertura di relazioni UE-Iran a vantaggio di entrambe le parti rafforzando la cooperazione bilaterale e multilaterale in un clima di fiducia reciproca.

  Javier Couso Permuy (GUE/NGL), por escrito. – Este informe pretende definir la estrategia de la Unión sobre Irán tras el acuerdo nuclear que se firmó en 2015, un acuerdo permanente entre las partes para levantar las sanciones impuestas a Irán por parte de los Estados Unidos, la Unión y las Naciones Unidas, y por su parte, Irán limita su programa nuclear a largo plazo.

El informe tiene elementos positivos, pero también negativos, como es el no pedir el levantamiento total de las sanciones norteamericanas o que, como es habitual en los informes y resoluciones de la Unión, se ve la hipocresía de pedir que se respeten los derechos humanos de los refugiados y peticionarios de asilo, cuando en su propio territorio la Unión los vulnera sistemáticamente.

A pesar de esto, he votado a favor ya que el informe apoya una vuelta a la diplomacia activa y a la cooperación con Irán, basada en el respeto mutuo de las normas y principios internacionales, y recuerda que «no se pretende injerir en las elecciones políticas internas de un país». Además, el informe sostiene que Irán puede ejercer de actor mediador para buscar una solución pacífica al conflicto sirio. Por todo ello, mi voto ha sido positivo.

  Andrea Cozzolino (S&D), per iscritto. ‒ L'accordo sul programma nucleare dell'Iran ha permesso di riaprire le relazioni diplomatiche e commerciali tra l'Iran e la comunità internazionale, grazie alla revoca di tutte le sanzioni relative al nucleare nei confronti della Repubblica iraniana a seguito dell'attuazione degli impegni assunti nell'accordo. Questo consentirà non solo un miglioramento dei rapporti UE-Iran dal punto di vista politico, economico e culturale, ma rafforzerà anche il ruolo del paese in merito alla stabilizzazione a livello regionale. Tale maggiore spazio di cooperazione tra Iran e UE per affrontare le questioni di reciproco interesse, però, non deve trascurare il rispetto dei diritti umani. Ho votato a favore di questa risoluzione, perché, da una parte, tiene conto delle opportunità di cooperazione tra UE e Iran - ad esempio, promozione del dialogo interparlamentare, istituzione da parte del SEAE di una task force iraniana per coordinare le diverse linee di azione dell'Iran, contributo alla sicurezza energetica dell'UE e aumento degli scambi commerciali per raggiungere l'obiettivo dell'Iran di un tasso annuale di crescita pari all'8%; dall'altra, reitera l'opposizione dell'Unione europea alla pena capitale, a prescindere dai casi e dalle circostanze, e sottolinea che l'abolizione di tale pratica è un obiettivo chiave della politica estera e dei diritti umani dell'UE.

  Andi Cristea (S&D), în scris. ‒ Acordul nuclear iranian a reprezentat o realizare remarcabilă pentru diplomația europeană în special, care nu doar a îmbunătățit relațiile dintre UE și Iran, dar a și contribuit la promovarea stabilității în întreaga regiune. Ridicarea tuturor sancțiunilor vizând activitățile nucleare impuse Republicii Islamice Iran permite relansarea cooperării cu Iran, fapt ce va crea oportunități și beneficii pentru ambele părți implicate.

Relațiile UE-Iran trebuie să se dezvolte concomitent cu aplicarea acordului nuclear. Iranul are a doua cea mai mare economie din Orientul Mijlociu, cu un PIB nominal estimat la 397 miliarde USD în 2015, iar comerțul UE-Iran, în prezent, se ridică la aproximativ 8 miliarde USD, estimându-se că acesta va crește de patru ori în următorii doi ani.

Am votat pentru respectarea angajamentului luat față de Iran prin ridicarea sancțiunilor economice și financiare, fapt care va duce și la soluționarea crizei de securitate din regiune.

  Pál Csáky (PPE), írásban. – A jelentés átfogóan ismerteti az EU-Irán kapcsolatokat számos szempont alapján. Az iráni nukleáris megállapodást és az iráni belpolitikai fejleményeket követően – a Parlament úgy véli – most lehetőség nyílik az országban a reformokra és az Európai Unióval ápolt kapcsolatok javítására.

Az EU és Irán úgy döntött, hogy konstruktív módon néz szembe a mindkét felet érintő kérdésekkel; ezért a Parlament olyan uniós stratégiára szólít fel, amely újból bevonja Iránt az együttműködésbe, amely kezdetben bizalomerősítő intézkedésekre épülhet. A kölcsönös bizalom helyreállítását célzó stratégia részeként elengedhetetlen az EU és Irán közötti kapcsolatok parlamenti dimenziójának kiépítése.

Annak ellenére, hogy a jövőbeli kapcsolatok fejlődése bíztató irányt vesz, pl. a Parlament támogatja Irán WTO-tagságát, az állásfoglalás megfogalmazza, hogy a fellendülő gazdasági kapcsolatok és együttműködés mellett napirenden kell tartani a társadalmi-gazdasági kérdéseken túl, a jogállamiság, demokrácia és emberi jogok témakörét; ezen belül a halálbüntetés kérdését.

Továbbá az EP aggodalmát fejezi ki amiatt is, hogy növekszik azoknak a száma, akiket bebörtönöznek egy vallási kisebbségi csoporthoz való tartozásuk vagy hitük miatt; ezért felszólítja az iráni hatóságokat a vallási és etnikai kisebbségek jogainak tiszteletben tartására és törvényi védelmére.

  Edward Czesak (ECR), na piśmie. ‒ Zagłosowałem przeciw sprawozdaniu, które w moim odczuciu określa strategię UE wobec Iranu po zawarciu porozumienia w sprawie energii jądrowej w sposób niedokładny i niejasny. Uważam, że w przypadku tak ważnych kwestii nie można pozwolić sobie na pójście na kompromisy. UE w zamian za zniesienie drastycznych sankcji wobec Iranu otrzymała od Iranu obietnicę ograniczenia działań stwarzających zagrożenie jądrowe. Nie rozumiem optymizmu, z jakim sprawozdawca ocenia rolę UE w kwestii ustaleń jądrowych jak i stosunków z tym krajem. Mając też ma uwadze sytuację na Bliskim Wschodzie, łamanie praw człowieka i konflikty regionalne, zagłosowałem przeciw.

  Miriam Dalli (S&D), in writing. ‒ I voted in favour of this report, which provides a balanced message about the EU’s relations with Iran. I believe that this report will offer the required support to HR Mogherini during her overseeing of the implementation of the nuclear deal, trust-building and expansion of relations in areas of mutual interest. However, we must ensure that Iran lives up to its international commitments on human rights. Having said that, we need to make sure that the number of executions in this country are addressed and all political prisoners released.

  Arnaud Danjean (PPE), par écrit. ‒ Ce projet de rapport a pour objectif de normaliser les relations entre l'Union européenne et l'Iran après la signature des accords de Vienne sur le nucléaire, en juillet 2015.

Le rapport tel qu'il a été voté est bon, équilibré et relativement complet. Il présente des recommandations pour un dialogue politique renforcé, une coopération économique et commerciale, une meilleure coopération en matière de sécurité régionale au Moyen-Orient et des négociations sur les questions sociales, comme l'état de droit, la démocratie et les droits de l'homme.

Les onze amendements que j'ai déposés, portant notamment sur le régime iranien en place et la politique étrangère de l’Iran, ont été adoptés en commission des affaires étrangères et ont permis d'améliorer significativement le contenu du texte.

Lors du vote en séance plénière, je n'ai pas voté en faveur de certains amendements relatifs aux droits de l'homme. En effet, la plupart de ces amendements sont déjà intégrés plusieurs fois dans le texte. Les autres n'ont nullement vocation à être repris dans ce type de rapport.

  Nicola Danti (S&D), per iscritto. ‒ La firma dello storico accordo nucleare con l'Iran – indiscusso successo della diplomazia europea e frutto del lavoro svolto dall'Alto rappresentante Federica Mogherini – ha portato ad una graduale normalizzazione e a un sensibile miglioramento delle relazioni bilaterali tra UE e Iran. Un accordo che ha avuto anche il merito di riaprire il mercato iraniano alle imprese europee, soprattutto per quelle italiane che si sono mosse con anticipo nei mesi immediatamente successivi alla rimozione delle sanzioni. In questo nuovo scenario, che auspico consentirà un ulteriore rafforzamento della cooperazione economica a reciproco vantaggio e di accresciuta stabilità regionale, l'Unione dovrà essere abile a sfruttare le numerose possibilità e opportunità che ci vengono offerte – al momento gli scambi commerciali dell'UE con l'Iran si attestano a 8 miliardi di dollari, ma si prevede che nei prossimi due anni quadruplicheranno il loro valore assoluto. In modo particolare il nostro paese, forte di legami di amicizia e di consolidati rapporti commerciali, potrà così avere l'ambizione di tornare ad essere il primo partner commerciale dell'Iran.

  Rachida Dati (PPE), par écrit. – J’ai voté en faveur du rapport sur la stratégie de l’Union européenne à l’égard de l’Iran après l’accord sur le nucléaire signé le 14 juillet 2015. Tout en rappelant nos inquiétudes et nos divergences sur la peine de mort, notamment pour les mineurs, et sur les droits de l’homme, ce rapport pose les bases des futures relations entre l’Union européenne et l’Iran et identifie les priorités communes, à savoir renforcer le dialogue politique, les échanges commerciaux et la coopération dans le domaine de l’énergie, la sécurité aérienne, les migrations, les questions régionales, la lutte contre la drogue ou encore l’éducation, la recherche et l’innovation.

  Andor Deli (PPE), írásban. ‒ „Az EU Iránnal kapcsolatos stratégiája a nukleáris megállapodást követően” című jelentés rámutat arra, hogy a megállapodás a nemzetközi, illetve az európai diplomácia jelentős eredménye, amely az egész Közel-Kelet és Perzsa-öböl térsége stabilitásának előmozdítását teszi lehetővé. Ugyanakkor azt is hangsúlyozza, hogy amennyiben Irán nem hajtja végre a megállapodást, sor kerülhet a szankciók újbóli bevezetésére.

Az emberi jogok tiszteletben tartásának területén a jelentés megismétli az Uniónak a halálbüntetéssel szembeni szilárd és elvi álláspontját. Ennek értelmében a halálbüntetés gyakori alkalmazása miatt erőteljesen elmarasztalja Iránt és felszólítja arra, hogy azonnal hirdessen moratóriumot végrehajtásukra nézve.

Tekintettel arra, hogy a jelentés hosszú távú célja Irán nemzetközi elszigetelődésének feloldása, szavazatommal támogattam azt.

  Isabella De Monte (S&D), per iscritto. ‒ La strategia riconosce i vantaggi economici e politici per l'Iran e l'UE in seguito all'accordo nucleare iraniano e alla sospensione delle sanzioni. La linea dell'Alto rappresentate dell'Unione per gli affari esteri e la politica di sicurezza sostiene contemporaneamente l'avanzamento degli scambi economici e il rispetto dei diritti umani, soprattutto in merito alla pena di morte. L'Iran è infatti il paese con il più alto tasso pro-capite di esecuzioni nel mondo, che pratica l'impiccagione degli omosessuali e la lapidazione delle donne. La strategia chiede la soppressione della pena di morte per i minori e i trafficanti di droga. Per questi motivi ho votato a favore della strategia.

  Jean-Paul Denanot (S&D), par écrit. ‒ J’ai soutenu la version finale de ce rapport, qui pose un certain nombre de principes dans l’encadrement des relations de l’Union européenne avec l’Iran après l’accord sur le nucléaire, la question des droits de l’homme, du respect des femmes et de la liberté d’expression ayant pu être introduite au terme de la rédaction parlementaire. L’Iran est un acteur central dans la région. Il doit pouvoir constituer, au-delà du simple statut de partenaire économique et commercial, un facteur de stabilité et une puissance de paix, mais sa gouvernance doit évoluer vers une véritable république qui ne soit pas sous l’influence des religieux au pouvoir.

  Gérard Deprez (ALDE), par écrit. ‒ Je n’ai pu voter en faveur du rapport sur la stratégie de l'Union européenne à l'égard de l'Iran après l'accord sur le nucléaire, car ce rapport était tout à fait déséquilibré.

Bien sûr, nous devons nous féliciter de l’accord intervenu sur le nucléaire, qui est une belle réussite de la diplomatie multilatérale, et de la diplomatie européenne en particulier. Bien sûr, cet accord entraînera des avantages pour les deux parties, en offrant aux entreprises européennes la perspective d’accéder à nouveau au marché iranien. Mais ce n’est pas parce que le régime iranien a cessé d’être un délinquant nucléaire que nous devons lui octroyer un prix d’honorabilité démocratique et humaniste. L’Iran est aujourd’hui le champion du monde en ce qui concerne le nombre d’exécutions par rapport à sa population. Sous la présidence M. Rouhani, plus de 2700 prisonniers ont été exécutés. L’Iran exécute des enfants, en violation de la convention des Nations unies relative aux droits de l'enfant, qu’il a signée et qui interdit l’application de la peine capitale aux jeunes délinquants. Et je ne peux comprendre que les députés du Parlement européen aient pu voter contre un amendement visant à le dénoncer. Coopérer avec l’Iran, oui, fermer les yeux, non!

  Marielle de Sarnez (ALDE), par écrit. – La signature de l’accord sur le nucléaire en 2015 par l’Iran a marqué un tournant dans les relations entre ce pays et la communauté internationale. L’Union doit profiter de cette occasion pour jeter les bases d’un partenariat renouvelé avec Téhéran. Le dialogue doit être complet, coopératif, critique et constructif. L’Union a l’occasion de renouer et de développer ses relations économiques, commerciales et énergétiques avec l’Iran. Une normalisation des relations diplomatiques avec le gouvernement iranien permettrait d’encourager le pays à soutenir les initiatives internationales visant à trouver des solutions politiques aux conflits de cette région. L’Iran y est un acteur influent et sa médiation pourrait se révéler précieuse dans la résolution de la crise syrienne.

Il ne s’agit pas pour autant d’omettre que l’Iran ne respecte toujours pas à ce jour ses obligations en matière de respect des droits de l’homme. 966 exécutions y ont été recensées en 2015, dont certaines concernaient des individus mineurs au moment des faits, ce qui va à l’encontre de la convention internationale relative aux droits de l’enfant, dont l’Iran est pourtant partie prenante.

  Mireille D'Ornano (ENF), par écrit. ‒ Ce rapport constitue la réaction du Parlement européen à l'accord irano-américain sur le nucléaire. Il porte atteinte à notre souveraineté, au même titre que tous les autres rapports de l'Union européenne relatifs aux affaires étrangères. Je me suis néanmoins abstenue, eu égard à la rare honnêteté de ce rapport sur le fond du sujet.

  Ангел Джамбазки (ECR), в писмена форма. ‒ Подписването на споразумението с Иран е огромна стъпка напред в нормализирането на отношенията ни с тази държава. Напълно подкрепям вдигането на санкциите срещу Иран. Тези санкции бяха израз на слугинската външна политика на ЕС, подкрепяща не интересите на държавите – членки на ЕС, а тези на САЩ и Израел.

Въпреки това реших да гласувам против резолюцията относно стратегията на ЕС по отношение на Иран след ядреното споразумение, тъй като не съм съгласен с някои крайни твърдения в текста, като например, че трябва да се подпише всеобхватно споразумение с Иран, с което да изискваме от страната да приеме западните норми и ценности и да промени своето устройство и традиции. Видяхме до какво доведе налагането на западните ценности на държави като Афганистан, Ирак, Либия и в момента това се случва в Сирия.

  Γεώργιος Επιτήδειος (NI), γραπτώς. ‒ Ο τρόπος με τον οποίο θέλει η Ένωση να αναπτύξει τις σχέσεις με το Ιράν είναι εσφαλμένος και εξυπηρετεί κυρίως εταιρικά συμφέροντα και όχι τα συμφέροντα των κρατών μελών και των πολιτών τους. Η Ένωση πρέπει να απέχει από παρεμβάσεις στα εσωτερικά τρίτων χωρών. Θεωρούμε πως οι υποδείξεις σχετικά με το σύστημα δικαιοσύνης και τον τρόπο λειτουργίας του διαδικτύου στο Ιράν είναι παραπάνω από περιττές. Οι διεθνείς σχέσεις είναι ένα κομμάτι το οποίο πρέπει να χειρίζονται τα κράτη μέλη μόνα τους, καθώς τα συμφέροντα μεταξύ τους διαφέρουν ποικιλοτρόπως.

  Norbert Erdős (PPE), írásban. – Az EU Iránnal kapcsolatos stratégiája a nukleáris megállapodást követően című jelentés rámutat arra, hogy a megállapodás a nemzetközi, illetve az európai diplomácia jelentős eredménye, amely az egész Közel-Kelet és Perzsa-öböl térség stabilitásának előmozdítását teszi lehetővé. Ugyanakkor viszont azt is hangsúlyozza, hogy amennyiben Irán nem hajtja végre a megállapodást, sor kerülhet a szankciók újbóli bevezetésére. Az emberi jogok tiszteletben tartásának területén a jelentés megismétli az Uniónak a halálbüntetéssel szembeni szilárd és elvi álláspontját. Ennek értelmében a halálbüntetés gyakori alkalmazása miatt erőteljesen elmarasztalja Iránt és felszólítja arra, hogy azonnal hirdessen moratóriumot azok végrehajtására nézve.

Tekintettel arra, hogy a jelentés hosszú távú célja Irán nemzetközi elszigetelődésének feloldása, szavazatommal támogattam azt.

  José Manuel Fernandes (PPE), por escrito. ‒ Reconheço que o acordo sobre o programa nuclear iraniano em 2015 constituiu um marco histórico no relacionamento do país com o Ocidente. No entanto, há ainda muito a fazer naquele país, nomeadamente em questões relacionadas com a pena de morte, com a estabilidade militar daquela região, com os direitos, as liberdades e as garantias.

Os passos dados até agora não são suficientes para que a UE aprofunde os seus laços comerciais e políticos com o Irão. A resolução das catástrofes humanitárias e dos conflitos latentes naquela região é condição imprescindível para se avançar com negociações e conversões.

Voto, por isso, contra.

  Edouard Ferrand (ENF), par écrit. ‒ Abstention: ce rapport constitue, comme tous les rapports de l'UE sur les affaires étrangères, une atteinte à la souveraineté des États.

  João Ferreira (GUE/NGL), por escrito. ‒ O relatório versa sobre as relações entre a UE e o Irão após o acordo nuclear celebrado. Há cerca de um ano, o Irão assinou um acordo sobre o programa nuclear iraniano com seis potências (EUA, França, Grã-Bretanha, Rússia, China, Alemanha) que permitiu o levantamento das pesadas sanções impostas. Os EUA mantêm o bloqueio.

O Irão é um país de enorme importância geoestratégica. Exerce influência no Médio Oriente e na região do Golfo. É a segunda maior economia do Médio Oriente e Norte de África. Tem as segundas maiores reservas de gás do mundo e as quartas maiores de petróleo. Tem ainda um potencial enorme para a exploração de energia solar, interesses que movem a UE.

Apesar de acompanharmos o relatório no que à necessidade de estabelecer de relações diz respeito, distanciamo-nos da visão de ingerência e interferência externas a que o relatório procura condicionar essas relações: reformas estruturais, judiciais, democráticas. Uma visão que visa alimentar pelo exterior, mudanças de regime, que têm como objetivo não os interesses e as legítimas aspirações do povo iraniano, mas cumprir os objetivos económicos e políticos da UE para desestabilizar e controlar o Médio Oriente. Acresce o total branqueamento da realidade e distintas responsabilidades e papéis dos intervenientes nos conflitos daquela região.

Votámos contra.

  Raffaele Fitto (ECR), per iscritto. ‒ Ho espresso voto contrario alla presente risoluzione in quanto ritengo che l’accordo sul nucleare concluso fra Unione Europea e Iran non presenti sufficienti elementi di chiarezza sull'impatto che esso possa determinare nel Medio Oriente, con particolare riferimento al conflitto tra Iran e Arabia Saudita, quello siriano e le relazioni con Israele.

  Monika Flašíková Beňová (S&D), písomne. ‒ Predmetná správa predstavuje príspevok Európskeho parlamentu k vývoju vzťahov medzi Európskou úniou a Iránom po podpísaní prelomovej dohody o používaní nukleárnych zbraní medzi Iránom a medzinárodným spoločenstvom minulý rok. Musíme sa zamerať na oblasti, v ktorých môžu Európska únia a Irán v budúcnosti spolupracovať. Ide najmä o oblasť obchodu, ochrany životného prostredia, bezpečnosti letectva a mnohé iné. Irán a Saudská Arábia musia v budúcnosti pracovať na zlepšení vzťahov a deeskalácii napätia. Je veľmi dôležité, aby sme sa spoločnými silami zamerali aj na situáciu dodržiavania základných ľudských práv v Iráne, ako aj na ukončenie zneužívania inštitútu trestu smrti a obmedzenie množstva popráv. Irán by mal rešpektovať a v najväčšej možnej miere spolupracovať s mechanizmami OSN na garanciu ochrany ľudských práv.

  Λάμπρος Φουντούλης (NI), γραπτώς. ‒ Ο τρόπος με τον οποίο θέλει η Ένωση να αναπτύξει τις σχέσεις με το Ιράν είναι εσφαλμένος και εξυπηρετεί κυρίως εταιρικά συμφέροντα αντί τα συμφέροντα των κρατών μελών και των πολιτών τους. Η Ένωση πρέπει να απέχει από παρεμβάσεις στα εσωτερικά τρίτων χωρών. Θεωρώ πως οι υποδείξεις σχετικά με το σύστημα δικαιοσύνης και τον τρόπο λειτουργίας του διαδικτύου στο Ιράν είναι παραπάνω από περιττές. Οι διεθνείς σχέσεις είναι ένας τομέας τον οποίο πρέπει να χειρίζονται τα κράτη - μέλη μόνα τους, καθώς τα συμφέροντα μεταξύ τους διαφέρουν ποικιλοτρόπως. Για τους παραπάνω λόγους καταψηφίζω την έκθεση σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ έναντι του Ιράν μετά την πυρηνική συμφωνία.

  Doru-Claudian Frunzulică (S&D), in writing. ‒ We must be at the forefront of the EU’s normalisation of relations with Iran. In line with this approach, we should support the leading role the HR/VP Mogherini in overseeing the implementation of the nuclear deal, trust-building and expansion of relations in areas of mutual interest. At the same time, we should emphasise the need for Iran to live up to its international commitments on human rights, and in particular, drastically reduce the number of executions and release all political prisoners.

  Kinga Gál (PPE), írásban. ‒ Az EU Iránnal kapcsolatos stratégiája a nukleáris megállapodást követően című jelentés rámutat arra, hogy a megállapodás a nemzetközi, illetve az európai diplomácia jelentős eredménye, amely az egész Közel-Kelet és Perzsa-öböl térség stabilitásának előmozdítását teszi lehetővé. Ugyanakkor viszont azt is hangsúlyozza, hogy amennyiben Irán nem hajtja végre a megállapodást, sor kerülhet a szankciók újbóli bevezetésére. Az emberi jogok tiszteletben tartásának területén a jelentés megismétli az Uniónak a halálbüntetéssel szembeni szilárd és elvi álláspontját.

A jelentés a halálbüntetés gyakori alkalmazása miatt erőteljesen elmarasztalja Iránt és felszólítja arra, hogy azonnal hirdessen moratóriumot azok végrehajtására nézve. Tekintettel arra, hogy a jelentés hosszú távú célja Irán nemzetközi elszigetelődésének feloldása, szavazatommal támogattam azt.

  Ildikó Gáll-Pelcz (PPE), írásban. ‒ „Az EU Iránnal kapcsolatos stratégiája a nukleáris megállapodást követően” című jelentés rámutat arra, hogy a megállapodás a nemzetközi, illetve az európai diplomácia jelentős eredménye, amely az egész Közel-Kelet és Perzsa-öböl térsége stabilitásának előmozdítását teszi lehetővé. Ugyanakkor viszont azt is hangsúlyozza, hogy amennyiben Irán nem hajtja végre a megállapodást, sor kerülhet a szankciók újbóli bevezetésére.

Az emberi jogok tiszteletben tartásának területén a jelentés megismétli az Uniónak a halálbüntetéssel szembeni szilárd és elvi álláspontját. Ennek értelmében a halálbüntetés gyakori alkalmazása miatt erőteljesen elmarasztalja Iránt, és felszólítja arra, hogy azonnal hirdessen moratóriumot végrehajtásukra nézve.

Tekintettel arra, hogy a jelentés hosszú távú célja Irán nemzetközi elszigetelődésének feloldása, szavazatommal támogattam.

  Francesc Gambús (PPE), por escrito. ‒ He votado a favor del informe considerando que el Plan de Acción Integral Conjunto, fue un logro importante para la diplomacia multilateral y para la diplomacia europea que permitirá no solo mejorar notablemente las relaciones entre Irán y la Unión, sino que también fomenta la estabilidad en toda la región. Todas las partes deben ahora velar por el cumplimiento estricto de los acuerdos alcanzados. A partir de este momento, debemos afrontar de manera constructiva las cuestiones que nos preocupan a ambas partes, fomentando la confianza mutua para allanar el camino, para una cooperación más significativa a largo plazo, siempre actuando en pro de la defensa de los intereses y valores de la Unión, en particular, el respeto de la democracia, el Estado de derecho y los derechos humanos en Irán.

  Iratxe García Pérez (S&D), por escrito. – He votado a favor de este informe que supone un mayor desarrollo de las relaciones UE-Irán un año después del acuerdo nuclear entre la comunidad internacional e Irán. El informe describe las áreas de posible cooperación con Irán, como el comercio, la protección del medio ambiente, la seguridad de la aviación, los intercambios académicos, etc. Y se ocupa ampliamente de la situación regional en el Medio Oriente, enviando el mensaje, especialmente a Irán y Arabia Saudí, acerca de la necesidad de apaciguar las tensiones y llevar a cabo una normalización diplomática.

Además, el informe cubre la situación de los derechos humanos en Irán, haciendo hincapié en la oposición de la Unión a la pena de muerte y se critica a Irán por el muy elevado número de ejecuciones y otras violaciones de los derechos humanos, como detenciones de ciudadanos dobles UE-iraní, la discriminación de género, los derechos de las minorías, la libertad de expresión, etc. El informe pide específicamente a Irán que coopere plenamente con los mecanismos de derechos humanos de la ONU.

  Eider Gardiazabal Rubial (S&D), por escrito. ‒ He votado a favor de este informe que supone un mayor desarrollo de las relaciones UE-Irán un año después del acuerdo nuclear entre la comunidad internacional e Irán. El informe describe las áreas de posible cooperación con Irán, como el comercio, la protección del medio ambiente, la seguridad de la aviación, los intercambios académicos, etc. Y se ocupa ampliamente de la situación regional en el Medio Oriente, enviando el mensaje, especialmente a Irán y Arabia Saudí, acerca de la necesidad de apaciguar las tensiones y llevar a cabo una normalización diplomática.

Además, el informe cubre la situación de los derechos humanos en Irán, haciendo hincapié en la oposición de la Unión a la pena de muerte y se critica a Irán por el muy elevado número de ejecuciones y otras violaciones de los derechos humanos, como detenciones de ciudadanos dobles UE-iraní, la discriminación de género, los derechos de las minorías, la libertad de expresión, etc. El informe pide específicamente a Irán que coopere plenamente con los mecanismos de derechos humanos de la ONU.

  Enrico Gasbarra (S&D), per iscritto. ‒ Ringrazio il collega Howitt per aver redatto questa importante relazione sullo sviluppo delle relazioni Europa-Iran dopo l'accordo sul nucleare di un anno fa. Vorrei sottolineare e ricordare anche io l'importante lavoro di Federica Mogherini come presidente della commissione congiunta incaricata di valutare l'attuazione dell'accordo. Nella relazione rapporto si evidenziano le diverse possibili aree di cooperazione con l'Iran, in particolare il commercio, l'ambiente, l'università, la sicurezza dell'aviazione. Questi settori di cooperazione tuttavia non devono essere sviluppati senza nascondere o celare i numerosi casi di violazione dei diritti umani denunciati in Iran: fa bene quindi la relazione Howitt a chiedere un impegno concreto per l'attuazione degli standard internazionali, in particolare sui diritti delle opposizioni, dei detenuti oltre che una moratoria sulla pena di morte.

  Elena Gentile (S&D), per iscritto. ‒ Ho votato a favore della risoluzione del PE sulla strategia dell'UE nei confronti dell'Iran dopo l'accordo nucleare perché ritengo questo un accordo storico, fondamentale e decisivo per la pace nel mondo. Ritengo, infatti, che il contributo dell'UE al raggiungimento dell'accordo e il lavoro dell'Alto rappresentante Federica Mogherini siano stati decisivi per arrivare a quest'esito positivo. Condivido, quindi, l'idea ivi contenuta che tale accordo rappresenti un successo della diplomazia multilaterale, anche se deve essere implementato, tuttavia può aprire la via a una forte cooperazione tra l'Iran e l'UE in molti settori, quali le fonti energetiche, gli scambi commerciali, le questioni ambientali, la sicurezza aerea. L'Iran è infatti la seconda economia del Medio Oriente, e gli investimenti europei saranno fondamentali per accelerare la transizione del paese. Non dimentichiamo però il problema della sicurezza e degli equilibri della regione e perciò invito l'Iran e l'Arabia Saudita ad avviare un dialogo per la pace, evitando ogni forma di ostilità e ponendo fine alle atrocità commesse in varie aree del Medio Oriente. Chiediamo infine fortemente all'Iran, come condizione irrinunciabile di ogni ulteriore avvicinamento, maggiore attenzione al rispetto dei diritti umani, delle libertà e dei diritti civili, e continueremo attentamente a vigilare su questi comportamenti.

  Arne Gericke (ECR), schriftlich. ‒ Ich habe gegen den Bericht über die Strategie der EU gegenüber dem Iran nach dem Abschluss des Nuklearabkommens gestimmt. Zwar begrüße ich die erfolgreichen Bemühungen des EAD und der Hohen Vertreterin der Union für Außen- und Sicherheitspolitik in diesem internationalen Prozess und erkenne sie an – ich würde sogar sagen: Europa war hier weit vor Amerika über Jahre in einer konstruktiv führenden Rolle –, dennoch teile ich die absolute Zustimmung zum Verhandlungsergebnis nicht. Es bleiben Probleme, die wir bei aller wirtschaftlichen und politischen Entspannung mit dem Iran weiter verfolgen müssen.

  Jens Gieseke (PPE), schriftlich. ‒ Ich begrüße eine engere Zusammenarbeit zwischen dem Iran und der Europäischen Union. Nachdem die iranische Regierung durch die Unterzeichnung des Nuklearabkommens den Weg frei gemacht hat für eine engere Partnerschaft, sollte die Europäische Union die historische Chance erkennen und nutzen und den Iran als Partner anerkennen. So sollte ein weiterer politischer Dialog mit dem Iran geführt werden, indem auch Menschenrechtsverletzungen und die Abschaffung der Todesstrafe im Iran eine zentrale Rolle spielen sollten. Des Weiteren sind durch die Aufhebung der Sanktionen gegen den Iran neue Handels- und Investitionsmöglichkeiten für europäische Konzerne im Iran entstanden, die wahrgenommen werden sollten. Eine weitere enge Zusammenarbeit der Europäischen Union und des Irans ist auch im Bereich einer regionalen Sicherheitsstrategie vonnöten.

  Neena Gill (S&D), in writing. ‒ I voted in favour of the report as it endorses a step-by-step reopening of political, economic and human rights relations between Europe and Iran, and states that the European Union should play an enhanced diplomatic role to de-escalate tensions between Tehran and Riyadh, and promote the idea of a new regional security structure for the Middle East, one based on the Organisation for Security and Co-operation in Europe (OSCE) model in Europe.

  Tania González Peñas (GUE/NGL), por escrito. ‒ Voto a favor de un texto que considero va en el sentido de la construcción de una agenda común y normalizada entre la Unión e Irán, basada en el respeto a la soberanía, el multilateralismo en la resolución de diferendos, la búsqueda conjunta de procesos que conduzcan al avance en el respeto a los derechos humanos, el desarrollo sustentable y sostenible del pueblo iraní y la paz y la seguridad para todos los pueblos de Oriente Próximo. Me opongo, sin embargo, a la consideración de Irán como fuente de inestabilidad regional, al establecimiento de relaciones guiadas predominantemente por criterios mercantiles, a la presentación de la liberalización comercial per se como panacea para la consecución del desarrollo de pueblos como el iraní (que participan en condiciones asimétricas y subordinadas en el mercado global) y al uso de energías fósiles y nuclear como bases de la matriz productiva y energética de cualquier país.

  Theresa Griffin (S&D), in writing. ‒ I voted in favour of the report as it endorses a step-by-step reopening of political, economic and human rights relations between Europe and Iran, and says the European Union should play an enhanced diplomatic role to de-escalate tensions between Tehran and Riyadh, and promote the idea of a new regional security structure for the Middle East based on the Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE) model in Europe.

  Françoise Grossetête (PPE), par écrit. ‒ J’ai voté en faveur de ce rapport sur la stratégie de l'Union à l'égard de l'Iran après l'accord sur le nucléaire. Cet accord est une réussite notable de la diplomatie multilatérale, et de la diplomatie européenne en particulier, qui va permettre d’améliorer les relations UE-Iran, mais également de participer à la stabilité dans toute la région. Toutes les parties sont désormais responsables de sa mise en œuvre stricte et complète; je souhaite qu’il soit appliqué scrupuleusement. La coopération UE-Iran, notamment dans le domaine de l’énergie, doit avoir comme objectif systématique d’améliorer les bénéfices environnementaux, sociaux et économiques aussi bien en Iran que dans l’UE. Bien que je condamne le recours fréquent de l’Iran à la peine de mort et à d’autres pratiques bafouant les droits de l’homme, il est indispensable de construire un vrai dialogue entre l’UE et l’Iran. Enfin, je tiens à préciser que j’ai voté contre certains amendements déposés par d’autres groupes politiques car ils ne faisaient que reprendre ce qui était déjà dans le rapport, notamment concernant la défense des droits de l’homme.

  Antanas Guoga (PPE), in writing. ‒ I voted in favour of the report. The Iran Nuclear Deal was a notable achievement for multilateral diplomacy, and for European diplomacy in particular. The report stresses that trade and renewed access to the global rule-based trading system is a potential way to break Iran’s isolation, and that trade could be an important tool for strengthening the political dialogue and stimulating cooperation among countries in the region, with a view to increasing regional development, employment and stability in the wider region.

  Jytte Guteland, Anna Hedh, Olle Ludvigsson, Jens Nilsson och Marita Ulvskog (S&D), skriftlig. – Vi svenska socialdemokrater välkomnar förra årets kärnteknikavtal med Iran som ett viktigt steg mot att göra regionen och världen till en säkrare plats. Vi tycker att det är viktigt att EU på ett ansvarsfullt sätt nu stakar ut vilka förutsättningar som finns, och vilka krav som bör ställas, för att en konstruktiv framtida relation med landet ska vara möjlig. Därför valde vi att rösta för betänkandet om en strategi gentemot Iran efter uppgörelsen.

Vi vill understryka att respekten för mänskliga rättigheter ovillkorligen måste komma i första hand och alltid vara vägledande i EU:s samtliga relationer med tredje länder, något som betänkandet om Iran också tog fasta på. Eftersom vi gjorde bedömningen att flera av ändringsförlagen, trots deras fokus på mänskliga rättigheter, inte tillförde betänkandet något nytt utan snarare upprepade vad som redan fanns i texten valde vi dock att inte rösta för dessa.

  Sergio Gutiérrez Prieto (S&D), por escrito. ‒ He votado a favor de este informe que supone un mayor desarrollo de las relaciones UE-Irán un año después del acuerdo nuclear entre la comunidad internacional e Irán. El informe describe las áreas de posible cooperación con Irán, como el comercio, la protección del medio ambiente, la seguridad de la aviación, los intercambios académicos, etc. Y se ocupa ampliamente de la situación regional en el Medio Oriente, enviando el mensaje, especialmente a Irán y Arabia Saudí, acerca de la necesidad de apaciguar las tensiones y llevar a cabo una normalización diplomática.

Además, el informe cubre la situación de los derechos humanos en Irán, haciendo hincapié en la oposición de la Unión a la pena de muerte y se critica a Irán por el muy elevado número de ejecuciones y otras violaciones de los derechos humanos, como detenciones de ciudadanos dobles UE-iraní, la discriminación de género, los derechos de las minorías, la libertad de expresión, etc. El informe pide específicamente a Irán que coopere plenamente con los mecanismos de derechos humanos de la ONU.

  András Gyürk (PPE), írásban. ‒ Az EU Iránnal kapcsolatos stratégiája a nukleáris megállapodást követően című jelentés rámutat arra, hogy a megállapodás a nemzetközi, illetve az európai diplomácia jelentős eredménye, amely az egész Közel-Kelet és Perzsa-öböl térség stabilitásának előmozdítását teszi lehetővé. Ugyanakkor azt is hangsúlyozza, hogy amennyiben Irán nem hajtja végre a megállapodást, sor kerülhet a szankciók újbóli bevezetésére. Tekintettel arra, hogy a jelentés hosszú távú célja Irán nemzetközi elszigetelődésének feloldása, szavazatommal támogattam a jelentés elfogadását.

  Τάκης Χατζηγεωργίου (GUE/NGL), γραπτώς. ‒ H έκθεση αφορά τη στρατηγική της ΕΕ έναντι του Ιράν μετά την πυρηνική συμφωνία. Η συμφωνία αποτελεί μια θετική εξέλιξη, την οποία έχουμε εξάλλου χαιρετίσει. Τασσόμαστε υπέρ μιας στενότερης σχέσης ΕΕ και Ιράν, χωρίς ωστόσο να παραβλέπουμε την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην χώρα, τη χρήση της θανατικής ποινής, την καταπάτηση της ελευθερίας της άποψης και τις πολιτικές διώξεις. Είναι ζητήματα πολύ σοβαρά, στα οποία δεν χωρούν οποιεσδήποτε υποχωρήσεις χάριν των όποιων εμπορικών και οικονομικών συμφερόντων. Τηρήσαμε αποχή στην συγκεκριμένη έκθεση, γιατί σε πολλά σημεία της επιχειρείται να εξυπηρετήσει ακριβώς αυτά τα συμφέροντα και όχι μια σχέση που θα είναι επωφελής για τον λαό του Ιράν.

  Marian Harkin (ALDE), in writing. ‒ I voted against this report for a number of reasons. Overall, the compromises do not reflect the present reality in Iran. Likewise, there is a clear lack of balance in tone and substance when it comes to serious problems such as human rights violations, corruption, and the role of Iran in the region, in particular concerning its support for the Assad regime. Instead, there is too much emphasis on trade and investment, especially since there is already an opinion from Committee on International Trade covering those aspects in detail. I, along with my colleagues in ALDE, submitted a number of amendments to the report aimed at rebalancing the text and putting more emphasis on human rights, stronger condemnation of Iran’s negative role in the Middle East (particularly in Syria). Unfortunately, these amendments did not pass and therefore I was unable to support the report. Additionally, the wording on the death penalty, free and fair elections, protection of religious minorities and torture should be much stronger.

  Brian Hayes (PPE), in writing. ‒ I voted in favour since I have no objections.

  Hans-Olaf Henkel (ECR), schriftlich. ‒ Der Bericht, der die künftige Ausrichtung der EU-Strategie gegenüber dem Iran skizziert, enthält einige positive Elemente wie die Bedeutung der sektoralen Zusammenarbeit und die Stabilisierung der Rolle Irans in der Region. Doch aufgrund der abgründigen Menschenrechtsverletzung im Iran und der bedingungslosen Unterstützung des Assad-Regimes im Syrienkrieg habe ich zusammen mit anderen Abgeordneten der Allianz für Fortschritt und Aufbruch beschlossen, gegen den Bericht zu stimmen.

  Ivan Jakovčić (ALDE), napisan. ‒ Glasao sam PROTIV Izvješća o strategiji EU-a prema Iranu nakon nuklearnog sporazuma (2015/2274(INI)), slijedeći stav ALDE grupe, s obzirom da dokument nije uvažio neke prijedloge koji su bitni za ALDE grupu.

  Jean-François Jalkh (ENF), par écrit. ‒ A l’instar de tous les rapports de l’Union européenne ayant trait aux affaires étrangères, celui-ci porte atteinte à la souveraineté des États membres et de l’Iran. Je note toutefois le travail honnête fourni par M. Howitt qui ne manquera pas de susciter des controverses.

J’ai voté contre.

  Marc Joulaud (PPE), par écrit. ‒ J’ai voté en faveur du rapport de mon collègue Richard Howitt sur la stratégie de l’UE à l’égard de l’Iran suite à l’accord sur le nucléaire. Ce texte est un premier pas vers une normalisation des relations avec l’Iran pour une meilleure mise en œuvre de l’accord sur le nucléaire iranien signé en 2015. Je soutiens cette initiative qui atteste de la volonté de l’UE d’approfondir et d’élargir ses relations avec l’Iran dans de nombreux domaines sans laisser toute la place à nos concurrents. L’accord prévoit ainsi une coopération économique et commerciale renforcée, une meilleure coopération en matière de sécurité régionale et des négociations sur les questions sociales à l’instar des droits de l’homme, condition sine qua non pour la signature de ce texte.

Ce rapport a été adopté à une large majorité, ce dont je me félicite.

  Eva Kaili (S&D), in writing. ‒ I have supported Mr Howitt's approach as it is important for the EU to show a common and harmonised strategy towards Iran after the nuclear agreement. It is important that the rule of law and democratic principles are respected and that political dialogue is enforced for further developments. The respect of human rights is to be safeguarded and promoted. Relative reforms are welcome and that spirit should be part of all deals, trade or FDI-related, and international cooperation.

  Barbara Kappel (ENF), schriftlich. ‒ Ich stimme für den Bericht. Er ist ein wichtiger und richtiger Schritt, die Beziehungen zwischen der Europäischen Union und dem Iran weiter zu normalisieren, zu vertiefen und das wirtschaftliche Potenzial in gegenseitigem Interesse bestmöglichst zu heben.

  Tunne Kelam (PPE), in writing. ‒ The religious dictatorship of Iran has a long track record of deception, breaking its international commitments and trying to obtain weapons of mass destruction.

Therefore, any initiative to radically normalise relations with such a regime must be based on clear conditionality between developing economic relations on one hand and Iran’s progress in the field of human rights on the other hand.

This crucial nexus was absent from the report in question. It remained unbalanced, full of wishful thinking and overdue optimism. Advancing first and foremost the economic interests will result in benefits for big EU companies and help Iran’s regime to survive, but can do little if anything to guarantee civil rights and rule of law. It is ironic that the rapporteur has tried to associate sound criticism of the report with ‘lobbying interests’. The opposite could be more true. The impact of powerful lobbyists might have made the text so ambiguous and generous for clerical dictators that any serious demands for genuine change in their behaviour on human rights were watered down.

Therefore, after five amendments submitted by 76 Members were narrowly defeated, I had no option but to remain in harmony with my better conscience and to vote against the report.

  Afzal Khan (S&D), in writing. ‒ I voted in favour of the report as it endorses a step-by-step reopening of political, economic and human rights relations between Europe and Iran, and says the European Union should play an enhanced diplomatic role to de-escalate tensions between Tehran and Riyadh, and promote the idea of a new regional security structure for the Middle East based on the Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE) model in Europe.

  Kateřina Konečná (GUE/NGL), písemně. ‒ Při hlasování o strategii EU vůči Íránu po jaderné dohodě jsem hlasovala pro. Írán je druhou největší ekonomikou oblasti Blízkého východu a pro stabilitu regionu je klíčové, aby se rozvíjely vzájemné dobré vztahy mezi EU a Íránem. Tento dialog otevírá prostor pro debaty o demokratickém vedení země, o lidských právech a společné vizi možné budoucí spolupráce. Všeobecně se otevírá prostor pro komunikaci na mnoha úrovních se zemí, která byla doposud izolována, a to vnímám jako dobrý krok. Írán navíc může být klíčovým partnerem při řešení konfliktů v Sýrii a Jemenu, a i proto je dobré rozvíjet vzájemné vztahy.

  Ádám Kósa (PPE), írásban. ‒ „Az EU Iránnal kapcsolatos stratégiája a nukleáris megállapodást követően” című jelentés rámutat arra, hogy a megállapodás a nemzetközi, illetve az európai diplomácia jelentős eredménye, amely az egész Közel-Kelet és Perzsa-öböl térség stabilitásának előmozdítását teszi lehetővé. Ugyanakkor viszont azt is hangsúlyozza, hogy amennyiben Irán nem hajtja végre a megállapodást, sor kerülhet a szankciók újbóli bevezetésére.

Az emberi jogok tiszteletben tartásának területén a jelentés megismétli az Uniónak a halálbüntetéssel szembeni szilárd és elvi álláspontját. Ennek értelmében a halálbüntetés gyakori alkalmazása miatt erőteljesen elmarasztalja Iránt, és felszólítja arra, hogy azonnal hirdessen moratóriumot végrehajtásukra nézve.

Tekintettel arra, hogy a jelentés hosszú távú célja Irán nemzetközi elszigetelődésének feloldása, szavazatommal támogattam.

  Béla Kovács (NI), írásban. – Jelentős változások történtek Iránban, melyek hatására sokat javult az ország nemzetközi megítélése. A korábbi nagyfokú elszigeteltség helyett manapság valóságos verseny tapasztalható az EU, az USA, Kína és Oroszország között, hogy ki tud jobb gazdasági és politikai kapcsolatokat kiépíteni Iránnal. Mindenki ott tolakszik a piac újraosztásakor. Mindez érződik a jelentés hangvételén is, mely a többnyire mérsékelt és valós alapú kritika mellett baráti hangot üt meg. Az még várat magára, hogy a sokezer éves kulturális alapokkal rendelkező egykori regionális nagyhatalom elfoglalja az őt megillető helyét, de járhatónak tűnő kompromisszumos úton haladnak.

  Андрей Ковачев (PPE), в писмена форма. ‒ Смятам, че Съвместният всеобхватен план за действие (СВПД), известен още като Споразумението във връзка с ядрената програма на Иран, е забележително постижение, което трябва не само да доведе до чувствително подобряване на отношенията ЕС–Иран, но също и да насърчи стабилността в целия регион. И двете страни трябва да работят в тясно сътрудничество по двустранни и многостранни въпроси за гарантиране на повече стабилност в региона и ефективно изпълнение на споразумението във връзка с ядрената програма. Считам, че отношенията между ЕС и Иран следва да бъдат развити чрез многопластов диалог, включващ политически, дипломатически, икономически, академични и междуличностни контакти, които включват представители на гражданското общество и защитници на правата на човека.

Търговията и подновеният достъп до световната търговска система предоставят възможност за преодоляване на изолацията на Иран. Това може да бъде важен инструмент за укрепване на политическия диалог и стимулиране на сътрудничеството между държавите в региона, с оглед ускоряване на регионалното развитие и увеличаване на заетостта и стабилността в по-широкия регион.

Призовавам за пълно равенство между половете, приветствам опитите за изготвяне на закон за закрила на жените от насилие и се надявам, че новоизбраният парламент ще разгледа законодателство, което изцяло криминализира насилието срещу жени.

  Илхан Кючюк (ALDE), в писмена форма. ‒ Без съмнение завършването на ядреното споразумение с Иран е голям успех за международната общност. От една страна, то представлява триумф на дипломацията над разпространението на ядрено оръжие, а от друга, служи като добра основа за развитие на сътрудничеството и конструктивния диалог между Европейския съюз и Иран.

В действителност Европейският съюз и Иран могат да си сътрудничат в редица области, като акцент може да се постави върху развитието на търговията. За нейното насърчаване обаче са нужни конкретни стъпки. Необходимо е Иран да работи и да се фокусира върху зачитането на правата на човека, подобряването на положението на етническите малцинства, гарантирането на свободния достъп до интернет и премахването на смъртното наказание. В допълнение, страната трябва да наблегне над реформите, като либерализира своята икономика и подобри бизнес климата в страната.

Вярвам, че в дългосрочен план задълбочаването на отношенията между ЕС и Иран ще допринесе за насърчаването на мира и стабилността в целия регион, включително за решаването на военните конфликти в Сирия и Йемен.

  Giovanni La Via (PPE), per iscritto. – Con la presente relazione il Parlamento incoraggia l'´Unione a creare un rapporto di fiducia con l'Iran, che porti ad una cooperazione basata su interessi comuni, e ribadisce la necessità, da parte di tutti gli Stati membri, di lavorare a stretto contatto con l'Iran, così da creare una relazione stabile mirata all'efficace attuazione dell'accordo nucleare. Inoltre, la relazione mette in evidenza l'attuale situazione dell'Iran, ricordando che il paese ospita il maggior numero di rifugiati al mondo e, con riferimento alla recente relazione delle Nazioni Unite, esprimendo preoccupazioni sul grado di tutela dei diritti umani e chiedendo che vengano attuate le misure proposte dall'Assemblea generale dell'ONU e rispettate le leggi internazionali. A seguito di quanto esposto, voto a favore della relazione del collega Howitt.

  Constance Le Grip (PPE), par écrit. ‒ J’ai voté en faveur de ce rapport qui vise à impulser une nouvelle dynamique dans les relations entre l’Union européenne et l’Iran. Cela nous permettra, à terme, de renforcer nos liens avec ce pays sur le plan économique et commercial. Il me semble important de souligner que cette relation, franche, n’occultera pas les sujets sur lesquels nous avons des divergences profondes, en ce qui concerne par exemple les droits de l’Homme.

  Patrick Le Hyaric (GUE/NGL), par écrit. ‒ L’Iran s’est progressivement imposé comme un acteur incontournable du Moyen-Orient. Puissance démographique et énergétique de la région, l’Iran réussi le tour de force de traiter en même temps avec les États-Unis en Irak et avec les Russes en Syrie. Son positionnement ne va pas sans critique, mais de Damas en Syrie à Sanaa au Yémen, en passant par le Hezbollah au Liban, L’Iran fait partie de la solution politique aux conflits en cours.

La levée progressive des sanctions suite à l’accord sur le nucléaire lui permet son retour sur la scène internationale et à terme c’est un immense marché qui peut se rouvrir aux entreprises européennes. Cet enthousiasme commercial ne doit cependant pas faire oublier les avancées nécessaires sur les droits de l’homme et une responsabilisation de l’Iran sur la scène diplomatique. Ce grand pays doit désormais utiliser son statut renouvelé de puissance régionale pour stabiliser la région et des avancées doivent avoir lieu au niveau des droits de l’homme.

C’est pourquoi, si j’ai soutenu le texte, j’ai également soutenu les amendements demandant la libération des prisonniers politiques, l’arrêt des exécutions de mineurs, et un lien entre amélioration des droits de l’Homme et relations économiques.

  Javi López (S&D), por escrito. ‒ He votado a favor de este informe que supone un mayor desarrollo de las relaciones UE-Irán un año después del acuerdo nuclear entre la comunidad internacional e Irán. El informe describe las áreas de posible cooperación con Irán, como el comercio, la protección del medio ambiente, la seguridad de la aviación, los intercambios académicos, etc. Y se ocupa ampliamente de la situación regional en el Medio Oriente, enviando el mensaje, especialmente a Irán y Arabia Saudí, acerca de la necesidad de apaciguar las tensiones y llevar a cabo una normalización diplomática.

Además, el informe cubre la situación de los derechos humanos en Irán, haciendo hincapié en la oposición de la Unión a la pena de muerte y se critica a Irán por el muy elevado número de ejecuciones y otras violaciones de los derechos humanos, como detenciones de ciudadanos dobles UE-iraní, la discriminación de género, los derechos de las minorías, la libertad de expresión, etc. El informe pide específicamente a Irán que coopere plenamente con los mecanismos de derechos humanos de la ONU.

  Juan Fernando López Aguilar (S&D), por escrito. ‒ He votado a favor de este informe que supone un mayor desarrollo de las relaciones UE-Irán un año después del acuerdo nuclear entre la comunidad internacional e Irán. El informe describe las áreas de posible cooperación con Irán, como el comercio, la protección del medio ambiente, la seguridad de la aviación, los intercambios académicos, etc. Y se ocupa ampliamente de la situación regional en el Medio Oriente, enviando el mensaje, especialmente a Irán y Arabia Saudí, acerca de la necesidad de apaciguar las tensiones y llevar a cabo una normalización diplomática.

Además, el informe cubre la situación de los derechos humanos en Irán, haciendo hincapié en la oposición de la Unión a la pena de muerte y se critica a Irán por el muy elevado número de ejecuciones y otras violaciones de los derechos humanos, como detenciones de ciudadanos dobles UE-iraní, la discriminación de género, los derechos de las minorías, la libertad de expresión, etc. El informe pide específicamente a Irán que coopere plenamente con los mecanismos de derechos humanos de la ONU.

  Paloma López Bermejo (GUE/NGL), por escrito. ‒ Este informe pretende definir la estrategia de la Unión sobre Irán tras el acuerdo nuclear que se firmó en 2015, un acuerdo permanente entre las partes para levantar las sanciones impuestas a Irán por parte de los Estados Unidos, la Unión y las Naciones Unidas, y por su parte, Irán limita su programa nuclear a largo plazo.

El informe tiene elementos positivos, pero también negativos, como es el no pedir el levantamiento total de las sanciones norteamericanas o que, como es habitual en los informes y resoluciones de la Unión, se ve la hipocresía de pedir que se respeten los derechos humanos de los refugiados y peticionarios de asilo, cuando en su propio territorio la Unión los vulnera sistemáticamente.

A pesar de esto, he votado a favor ya que el informe apoya una vuelta a la diplomacia activa y a la cooperación con Irán, basada en el respeto mutuo de las normas y principios internacionales, y recuerda que «no se pretende injerir en las elecciones políticas internas de un país». Además, el informe sostiene que Irán puede ejercer de actor mediador para buscar una solución pacífica al conflicto sirio. Por todo ello, mi voto ha sido positivo.

  Antonio López-Istúriz White (PPE), por escrito. ‒ En la presente resolución del Parlamento Europeo se resalta la nueva oportunidad para entablar reformas en Irán y mejorar sus relaciones con la Unión después de la celebración del acuerdo nuclear y los cambios internos en el país.

Esas relaciones han de buscar la aplicación efectiva del mencionado acuerdo y de permitir que éste garantice una región más estable. Así, propone que el comercio puede servir tanto como para finalizar el aislamiento internacional de Irán, como para reforzar el diálogo político e incentivar la cooperación entre los países de la región, con miras en el desarrollo regional, empleo y estabilidad en toda la región. No obstante, en este nuevo marco que se abre en las relaciones entre ambas entidades, la Unión no puede renunciar a sus valores y debe seguir fomentando los derechos humanos, la democracia, el Estado de derecho y la abolición de la pena de muerte. Subrayo la demanda del Parlamento para que algunos representantes del régimen iraní dejen de atacar con sus declaraciones a Israel.

Doy mi voto favorable al informe, porque podremos mejorar las relaciones comerciales con la segunda mayor economía de Oriente Próximo y proteger la inversión europea, sin dejar de lado nuestros valores, que seguiremos defendiendo.

  Bernd Lucke (ECR), schriftlich. ‒ Der Bericht, der die künftige Ausrichtung der EU-Strategie gegenüber dem Iran skizziert, enthält einige positive Elemente wie die Bedeutung der sektoralen Zusammenarbeit und die Stabilisierung der Rolle Irans in der Region. Doch aufgrund der abgründigen Menschenrechtsverletzung im Iran und der bedingungslosen Unterstützung des Assad-Regimes im Syrienkrieg habe ich zusammen mit anderen Abgeordneten der Allianz für Fortschritt und Aufbruch beschlossen, gegen den Bericht zu stimmen.

  Mairead McGuinness (PPE), in writing. ‒ I voted in support of improving EU relations with Iran to strengthen stability in the region and to ensure the effective implementation of the Nuclear Deal.

  Petr Mach (EFDD), písemně. ‒ Hlasoval jsem proti. Zpráva „vyzývá EU a její členské státy, aby s cílem povzbudit obchod, financování projektů a investování v Íránu prozkoumaly možnosti používání záruk za vývozní úvěry.“ Jsem proti státním zárukám za soukromé investice v zahraničí. Tento typ záruk motivuje firmy, aby riskovaly na úkor daňového poplatníka. Zpráva „vyzývá Komisi, aby zvýšila objem prostředků vynakládaných na účast íránských studentů na programu Erasmus.“ Nevidím jediný důvod, proč by evropský daňový poplatník měl dotovat cesty íránských studentů do škol v EU.

  Andrejs Mamikins (S&D), in writing. ‒ I would like to thank rapporteur Richard Howitt for a very balanced report. This report stresses all positive changes that have happened in Iran recently and outlines future cooperation between EU and Iran but, on the other side, it contains criticisms and highlights the challenges that we face. In spite of some unsolved problems, I would like to say that it is a success story for our diplomacy. In recent years European and Iranian diplomacy managed to raise our relations from a very low point and to give them a positive trend. The European Parliament should play an important role in the process of establishing friendly cooperation framework with Iran in which we can achieve positive results in the issues we are interested in or resolve problems we are concerned about. In this way we should be wise and patient and try to avoid a temptation to use offensive language.

  Vladimír Maňka (S&D), písomne. ‒ Jadrová dohoda s Iránom z júla 2015, ktorou sa zrušili sankcie voči Iránu a Irán sa zaviazal dlhodobo obmedziť svoj jadrový program, zároveň otvorila priestor pre EÚ na intenzívnejšie vzťahy s touto krajinou, ktoré prispejú k presadzovaniu mieru a dodržiavaniu ľudských práv a slobôd. Spolupráca s Iránom môže pomôcť riešiť konflikt v Sýrii a súčasne riešiť boj proti terorizmu pochádzajúcemu z afrického kontinentu. Politickým dialógom bude možné posunúť aj spoluprácu v oblasti obchodu a hospodárstva.

  Νότης Μαριάς (ECR), γραπτώς. ‒ Καταψηφίζω την έκθεση σχετικά με τη στρατηγική της ΕΕ έναντι του Ιράν μετά την πυρηνική συμφωνία για τους λόγους που ανέφερα αναλυτικά στην ομιλία μου στην Ολομέλεια του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο στις 24 Οκτωβρίου 2016, καθώς και διότι η εν λόγω έκθεση δεν είναι πλήρης και τεκμηριωμένη.

  Dominique Martin (ENF), par écrit. ‒ Je me suis abstenu pour ce texte. Par cette proposition de résolution, le Parlement européen se félicite d’un «grand succès de la diplomatie européenne», à savoir l’accord sur le nucléaire iranien. Nous témoignons donc encore une fois de l’imprudence de l’Union européenne qui semble ignorer que les affaires étrangères restent de la compétence des gouvernements nationaux. La résolution constitue donc une atteinte à notre souveraineté. Par ailleurs, cet accord, conclu par les États-Unis, ne vise que leurs propres intérêts.

En revanche, le rapporteur a rédigé un rapport relativement honnête en ne se soumettant pas à la pression des libéraux et des Verts sur la question des droits de l'Homme.

  Gabriel Mato (PPE), por escrito. ‒ Mi apoyo a la estrategia de la Unión en relación con Irán, tras el acuerdo nuclear que favorecerá la cooperación y nuevas oportunidades y ventajas para ambas partes, estableciendo la posibilidad de volver a abrir el mercado iraní a las empresas europeas.

Tenemos que avanzar en este sentido ya que la consideración de Irán como un actor clave en el mercado internacional de la energía permitirá generar sinergias para que la Unión pueda avanzar en su apuesta por diversificar los recursos energéticos y desarrollar nuevas soluciones tecnológicas, energías renovables y eficiencia energética.

Asimismo, trabajaremos para lograr un crecimiento integrador y equilibrado desde el punto de vista del género en Irán, además de defender la abolición de la pena de muerte y la liberación de los presos políticos.

  Georg Mayer (ENF), schriftlich. ‒ Dieser Entwurf für eine Entschließung des Europäischen Parlaments zur Strategie der EU gegenüber dem Iran ist ein wichtiger und richtiger Schritt zur Normalisierung der Beziehungen zwischen der EU und dem Iran. Daher habe ich diesem Entwurf einer Entschließung zugestimmt.

  Jean-Luc Mélenchon (GUE/NGL), par écrit. ‒ En juillet 2015, les membres du Conseil de sécurité de l’ONU et l’Iran sont enfin parvenus à un accord. Il prévoit la levée des sanctions imposées à l'Iran par les États-Unis, l'Union européenne et les Nations unies; en contrepartie, l'Iran restreint son programme nucléaire. Ce rapport soutient l’accord et la normalisation des relations avec l’Iran. Bien sûr, l’objectif est de favoriser l’entrée des compagnies européennes sur ce nouveau marché, en particulier dans l’énergie et le transport. Je regrette qu’il ne demande pas la même chose aux États-Unis et se félicite de l’accord iranien avec Boeing ou encore soutienne l’adhésion du pays à l’OMC! Ce rapport, certes, soutient fermement un dialogue renforcé avec l’Iran, mettant fin à l’isolement international d’un acteur régional clef dans la lutte contre le terrorisme et l’extrémisme en Syrie, en Irak et en Arabie Saoudite. Mais il reste inefficace et muet sur les agissements de la république islamiste contre les libertés individuelles et sur sa participation aux causes de guerre au Moyen-Orient. Je vote contre.

  Nuno Melo (PPE), por escrito. ‒ O Plano de Ação Conjunto Global (PACG), também conhecido como acordo nuclear com o Irão, constituiu uma realização notável para a diplomacia multilateral, e para a europeia em particular, e deve permitir não apenas uma melhoria substancial das relações entre a UE e o Irão, mas também a promoção da estabilidade em toda a região. Todas as partes têm agora a responsabilidade de garantir a sua aplicação plena e estrita. Daí o meu voto favorável.

  Roberta Metsola (PPE), in writing. ‒ I supported this report on the Union’s strategy towards Iran following the Joint Comprehensive Plan of Action. It is important that we acknowledge the diplomatic success of the JCPOA and build upon its successes in the hope of bringing stability to the region as a whole.

  Louis Michel (ALDE), schriftelijk. – Het nucleaire akkoord met Iran was een belangrijk keerpunt in de betrekkingen van het land met de rest van de wereld. Iran was immers de richting ingeslagen van een nucleaire wedloop. Dankzij volgehouden diplomatieke druk en economische sancties heeft Iran uiteindelijk haar nucleaire plannen opgeborgen. Het opheffen van de sancties en het herstel van betrekkingen tussen Iran en het Westen opent mogelijkheden in het belang van beide partijen. Een gezonde democratie is echter niet de vrucht van het welslagen van een efficiënte economie alleen. Het bouwen aan vertrouwen met Iran omvat méér dan het louter oppikken van economische relaties. Meer handel tussen de EU en Iran betekent niet dat we mogen wegkijken van het gebrek aan democratie, van schrijnende schendingen van de mensenrechten en van het feit dat de regio nog elke dag geteisterd wordt door dood en vernieling. De opstellers van dit verslag hebben de kans onbenut gelaten om krachtiger signalen uit te sturen met betrekking tot het naleven van de mensenrechten, de afschaffing van de doodstraf, de vijandige uitlatingen over Israël en de noodzaak zich constructief in te zetten voor stabiliteit in de regio. Dit alles is onvoldoende gebeurd en daarom heeft dit verslag mijn goedkeuring niet gekregen.

  Csaba Molnár (S&D), írásban. ‒ A Külügyi Bizottság jelentésében rámutat, hogy az iráni nukleáris megállapodást és az iráni belpolitikai fejleményeket követően lehetőség nyílik az országban a reformokra és az Európai Unióval ápolt kapcsolatok javítására. Ennek érdekében azt javasolja, hogy a Parlament üdvözölje az iráni nukleáris megállapodás létrejöttét, és indítványt tesz a Parlament állásfoglalására az EU Iránnal kapcsolatos stratégiájának kidolgozása során fölmerülő politikai, kereskedelmi és gazdasági, továbbá az ágazati együttműködés, a regionális biztonság, a jogállamiság, a demokrácia és emberi jogok kérdéseiben. Az állásfoglalás-tervezetet megszavaztam.

  Cláudia Monteiro de Aguiar (PPE), por escrito. ‒ Subscrevo a posição de que a decisão do Conselho de levantar todas as sanções relacionadas com o domínio nuclear impostas à República Islâmica do Irão, em consequência da aplicação dos compromissos assumidos no âmbito do Plano de Ação Conjunto Global, permite reatar relações com o Irão e criará oportunidades e vantagens ao proporcionar a possibilidade de reabrir o mercado iraniano às empresas europeias.

As várias declarações da UE ao Irão focaram os laços comerciais e económicos. Defendo que o comércio e o acesso ao comércio global regulado são uma forma potencial de romper o isolamento do Irão e podem constituir um instrumento importante para reforçar o diálogo político e estimular a cooperação entre os países da região, com vista a aumentar o desenvolvimento regional, o emprego e a estabilidade em toda a região.

É importante salientar que o Irão necessita de um crescimento inclusivo, mantendo o equilíbrio entre homens e mulheres. É vital conceder uma atenção especial à situação das mulheres no Irão, uma vez que são alvo de uma discriminação legal, bem como às mulheres europeias que se deslocam ao Irão, as quais podem ser dissuadidas de viajar para o Irão devido à obrigação de usarem símbolos religiosos.

  Sophie Montel (ENF), par écrit. ‒ Ce rapport constitue une atteinte à notre souveraineté, comme tous les rapports de l'Union relatifs aux affaires étrangères. Toutefois, il faut souligner que le député Howitt a rendu un rapport relativement honnête. J'ai voté contre.

  Claude Moraes (S&D), in writing. ‒ I voted in favour of the report, which provides political endorsement to the strategy which led to the nuclear agreement (the JCPOA) and the reopening of EU-Iran relations which is integral to that agreement. The report endorses a step-by-step reopening of political, economic and human rights relations between Europe and Iran, and says the European Union should play an enhanced diplomatic role to de-escalate tensions between Tehran and Riyadh, and promote the idea of a new regional security structure for the Middle East based on the Organization for Security and Co-operation in Europe (OSCE) model in Europe.

  Nadine Morano (PPE), par écrit. ‒ J'ai voté en faveur de ce texte équilibré sur la relation entre l'Union européenne et l'Iran à la suite de l'accord trouvé sur le nucléaire iranien. La résolution souligne d'une part les nombreux progrès réalisés par l'Iran pour normaliser sa relation avec l'UE et retrouver une place au sein de la communauté internationale. Elle condamne d'autre part avec une grande fermeté, à travers des amendements que j'ai soutenus, les appels à la destruction d'Israël lancés par certains dirigeants iraniens. Elle plaide en faveur du droit des femmes et contre la peine de mort. Enfin, je me suis opposée à plusieurs amendements introduits par les libéraux, y compris sur les droits des femmes, au seul motif que leur contenu figurait déjà dans le texte initial.

  Alessia Maria Mosca (S&D), per iscritto. ‒ Accogliamo con favore la relazione sulla strategia dell'UE nei confronti dell'Iran dopo l'accordo nucleare. L'accordo costituisce un traguardo importante per diplomazia multilaterale, che deve favorire, nel rispetto dei patti, uno sviluppo delle relazioni dell'Iran con i paesi contraenti, oltre che promuovere una rinnovata stabilità geopolitica nella regione; In particolare, accogliamo con favore l'istituzione della commissione congiunta, composta di rappresentanti dell'Iran e del gruppo E3/UE+3 (Cina, Francia, Germania, Federazione russa, Regno Unito e Stati Uniti con il vicepresidente della Commissione/alto rappresentante dell'Unione per gli affari esteri e la politica di sicurezza). L'Unione europea riconosce che la revoca delle sanzioni è condizione necessaria alla definizione di una nuova era delle relazioni diplomatiche ed economiche con l'Iran. In tale contesto prende atto degli orientamenti dettagliati forniti sulla portata delle sanzioni revocate e di quelle che rimangono in vigore. Perché l'Iran possa beneficiare pienamente della revoca delle sanzioni è inoltre importante che superino gli ostacoli relativi alla politica economica e di bilancio, al contesto imprenditoriale e allo Stato di diritto. Con questo voto, il Parlamento europeo ribadisce il proprio impegno per sviluppare ulteriormente le relazioni con l'Iran.

  József Nagy (PPE), írásban. – Az Iránnal kötött nukleáris egyezmény az Európai Unió külpolitikáját erősíti. A partnerség számtalan lehetőséget kínál mindkét félnek. Gyakran felmerülő téma az Európai Unió egyetlen beszállítótól való energiafüggősége, ami Irán segítségével megváltozhatna, hiszen az ország a világ egyik legnagyobb gáz- és olajkészletével rendelkezik. Bízom benne, hogy sikeresen haladunk majd tovább a jól működő partnerség felé vezető úton, és sikerül Iránt arra motiválnunk, hogy az alapvető emberi jogok betartásában is megpróbálja elérni az EU által tartott szintet. Határozottan kell az ország tudtára adnunk, hogy ez a megállapodás egyik alapfeltétele.

  Victor Negrescu (S&D), in writing. ‒ I am in favour of this motion for a resolution that calls for the improvement of EU-Iran relations following the nuclear agreement, providing stability across the whole region. The lifting of all nuclear-related sanctions against the Islamic Republic of Iran is the result of the successful implementation of its commitments under the Joint Comprehensive Plan of Action, thus creating new opportunities and benefits for both sides.

  Norica Nicolai (ALDE), în scris. ‒ Am votat împotriva acestui raport deoarece consider că textul acestuia este în totală contradicție cu starea precară a democrației din Iran și evită reflectarea încălcărilor repetate în ceea ce privește respectarea drepturilor omului de către autoritățile naționale. Consider de neacceptat ca, într-un document al Parlamentului European, prin folosirea unui ton atât de îngăduitor la adresa regimului de la Teheran, să fie ignorate toate incidentele grave petrecute în ultimii ani în această țară și să fie uitat faptul că multe dintre acestea continuă și în ziua de astăzi.

  Luděk Niedermayer (PPE), písemně. ‒ Zdržel jsem se hlasování o strategii EU vůči Íránu po jaderné dohodě, neboť neprošly návrhy poukazující na porušování lidských práv v Íránu. Mezi ně patří vyjádření maximálního znepokojení nad vysokým počtem poprav mladistvých, připomenutí závazků Íránu podle Úmluvy OSN o právech dítěte, která zakazuje použití trestu smrti u mladistvých pachatelů, a požadavek, aby byly všem mladistvým pachatelům, kteří v současnosti čekají na vykonání trestu smrti, zmírněny rozsudky. Považuji za velmi nešťastné a nezdůvodnitelné, že Parlament tyto návrhy nepodpořil.

  Franz Obermayr (ENF), schriftlich. ‒ Ich habe mich für diesen Bericht ausgesprochen, da dieses Abkommen ein wichtiger Schritt ist, um die Beziehungen zwischen der Europäischen Union und dem Iran normalisieren zu können.

  Urmas Paet (ALDE), kirjalikult. ‒ Ei toetanud. Iraani tuumakokkulepe annab küll võimaluse parandada ELi–Iraani suhteid ja tagada suurema stabiilsuse kogu piirkonnas, kuid suhete paranemise tingimuseks on ka Iraani inimõiguste olukorra muutumine paremuse poole. See hõlmab nii naiste õigusi, väljendusvabaduse tagamist kui ka surmanuhtluse kaotamist. Praegune raport on inimõiguste ja ka muude oluliste teemade osas nõrk ning keskendub liigselt majandussuhete edendamisele ja mitte inimõiguste olukorrale.

  Rolandas Paksas (EFDD), raštu. ‒ Iranas yra svarbus ES partneris. Todėl būtina nuolat plėtoti ES ir Irano santykius, pagristus bendradarbiavimu ir abipusiu interesu. Ypatingas dėmesys turi būti skiriamas tokioms sritims, kaip prekyba, energetika, žmogaus teisės, bendradarbiavimas civiliniame branduoliniame sektoriuje, migracija, aplinka, kova su tarptautinėmis grėsmėmis, pavyzdžiui, narkotikais, humanitarinis bendradarbiavimas, transportas, moksliniai tyrimai, švietimas, kultūra ir regioniniai klausimai. Atsižvelgiant į tai, svarbu įgyvendinti plataus masto strategiją, pagal kurią santykiai būtų užmezgami laipsniškai ir būtų visapusiški. Ši strategija turėtų padėti spręsti prekybos, ekonomikos ir socialinius klausimus, užtikrintų tinkamą sektorių bendradarbiavimą, regioninį saugumą, teisinės valstybės, demokratijos ir pagarbos žmogaus teisėms principų įgyvendinimą.

Pažymėtina, kad Iranui įgyvendinus susitarimo dėl branduolinės programos nuostatas, Tarybos priimtas sprendimas panaikinti visas prieš šalį taikytas su branduoliniais bandymais susijusias sankcijas sudarys sąlygas atnaujinti santykius su Iranu ir suteiks galimybių ir naudos abiem pusėms.

  Δημήτρης Παπαδάκης (S&D), γραπτώς. ‒ Η έκθεση καλεί να καταβληθούν προσπάθειες για τη μείωση των εντάσεων μεταξύ Τεχεράνης και Ριάντ, αλλά και για την κατάργηση της θανατικής ποινής.

Πολλοί πίστευαν ότι η χώρα ανέπτυσσε πυρηνικό πρόγραμμα, κάτι που το ίδιο το Ιράν αρνείται. Επίσης, υπήρχαν εχθρικές δηλώσεις για το Ισραήλ και άλλες χώρες, ενώ η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της δημοκρατίας ήταν τραγική.

Δεν έχουν βελτιωθεί τα πάντα. Ωστόσο, το Ιράν βρίσκεται στον σωστό δρόμο. Έχουν αρχίσει να εκλέγονται πρόσωπα με μεταρρυθμιστικές ιδέες. Υπήρξε η συμφωνία για τα πυρηνικά, που αποτελεί κορυφαία νίκη για την ευρωπαϊκή διπλωματία, αλλά και μια ευκαιρία για να ξαναγίνει το Ιράν μέλος της διεθνούς κοινότητας, δείχνοντας σεβασμό στο διεθνές δίκαιο.

Είναι πιθανό να υπάρχουν κέρδη και για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δυνάμεις μέσα στο Ιράν πιέζουν για τον σεβασμό τους και ελπίζουμε ότι η έκθεσή μας θα αποτελέσει και αυτή μοχλό πίεσης προς την ίδια κατεύθυνση. Είμαστε ξεκάθαρα ενάντια στη θανατική ποινή και μόνο ο τερματισμός των εκτελέσεων για αδικήματα που σχετίζονται με ναρκωτικά μπορεί να μειώσει τον αριθμό των εκτελέσεων έως και 80%.

  Κωνσταντίνος Παπαδάκης (NI), γραπτώς. – Η έκθεση αντικατοπτρίζει τους σφοδρούς ανταγωνισμούς ανάμεσα σε αστικές τάξεις και τμήματα του κεφαλαίου στο εσωτερικό της ΕΕ, καθώς και με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, ιδίως τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, αλλά και την Κίνα για τον έλεγχο αγορών, ενεργειακών πηγών, πρώτων υλών και δρόμων μεταφοράς ενέργειας στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής, που συνδέονται και με τη στάση τους απέναντι στο Ιράν, στο φως της συμφωνίας για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Το ευρωκοινοβούλιο εκφράζει τις επιδιώξεις ευρωενωσιακών μονοπωλίων να αξιοποιήσουν τη συμφωνία για ομαλοποίηση των πολιτικών σχέσεων ΕΕ-Ιράν, που θα διευκολύνει τη διείσδυσή τους στην αγορά του Ιράν. Τα χαρακτηριστικά αυτά της ιρανικής καπιταλιστικής οικονομίας, που βασίζονται στην άγρια εκμετάλλευση της εργατικής τάξης του Ιράν, αποτελούν πόλο έλξης για τα μονοπώλια στην ΕΕ. Αυτό άλλωστε τονίζει η έκθεση καταστρώνοντας ένα σχεδιασμό διείσδυσής τους με άμεσες ξένες επενδύσεις, επικεντρώνοντας μάλιστα σε συγκεκριμένους τομείς, όπως αυτοκινητοβιομηχανία, κατασκευή αεροσκαφών, ενεργειακές υποδομές, ΑΠΕ κλπ. Από την άλλη τα «ανθρώπινα δικαιώματα», όπως τα αντιλαμβάνεται η ΕΕ, θα συνεχίσουν να αποτελούν πρόσχημα πολιτικών πιέσεων που θα διευκολύνει τις βλέψεις των επιχειρηματικών ομίλων. Οι λαοί από τέτοιους ανταγωνισμούς και συμφωνίες δεν έχουν τίποτα να περιμένουν. Για αυτό πρέπει να δυναμώσουν την πάλη τους απέναντι στον κοινό εχθρό, τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

  Gilles Pargneaux (S&D), par écrit. ‒ J'ai voté en faveur de ce rapport d'initiative. Je partage l'analyse selon laquelle l'Union européenne doit renforcer son action diplomatique pour favoriser une désescalade des tensions entre l'Iran et l'Arabie Saoudite, en vue notamment d'une résolution de la guerre civile en Syrie. Il me semble essentiel également de renforcer le dialogue entre l'UE et l'Iran sur la question des droits de l'homme, avec notamment pour objectif prioritaire de mettre fin à la peine de mort. Au regard des efforts déployés par l'Union européenne pour parvenir à un accord sur le nucléaire avec l'Iran, nous disposons maintenant des canaux de discussion pour une relation constructive entre l'UE et l'Iran.

  Margot Parker (EFDD), in writing. ‒ UKIP voted against this non-legislative and non-binding report. UKIP does not support the development of an EU foreign policy and such does not recognise the legitimacy of the EU to engage in diplomatic relations with Iran. UKIP rejects the notion that the Iranian nuclear deal was a ‘success for EU diplomacy’ and opposes its attempted use by the EU as a justification for the further development of an EU foreign policy. Furthermore, trade policy should be a matter for Member States and not the EU Commission.

There are serious human rights concerns, both domestically in Iran and throughout the Middle East, propagated by the Iranian regime proxies. We have supported articles that purely discuss human rights and rejected those that contain calls for the EU to take action. This is more effectively left to appropriate international institutions and individual states.

  Aldo Patriciello (PPE), per iscritto. ‒ Considerata la portata dell'accordo nucleare con l'Iran, volto al miglioramento delle relazioni con suddetto paese, mi compiaccio nel notare che tale accordo abbia anche la finalità di promuovere la stabilità in tutta la regione. Non bisogna sottovalutare che l'Iran è la seconda economia del Medio Oriente e il ripristino dell'accesso al sistema mondiale di scambi commerciali disciplinato da regole generali può diventare un modo per rompere l'isolamento dell'Iran e che gli scambi commerciali possono diventare un importante strumento per consolidare il dialogo politico e stimolare la cooperazione tra i paesi della regione.

  Eva Paunova (PPE), in writing. – I supported this strategy as I believe that the Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), was a notable achievement for multilateral diplomacy, and for European diplomacy in particular. The strategy can help promote stability across the whole region while at the same time it makes a substantial improvement in EU-Iran relations possible. With this report, Parliament calls on the Government of Iran to address the substantive concerns on the situation of human rights in Iran, as well as the specific calls to action found in resolutions of the UN General Assembly.

  Marijana Petir (PPE), napisan. ‒ Kod glasovanja o ovoj rezoluciji moramo dobro razmisliti o političkoj poruci koju našim činom želimo poslati te o tome kako će se našu današnju odluku primiti ljudi diljem Europe, ali i u samome Iranu. Sigurna sam da se svi slažemo kako moramo ohrabrivati nastavak obnavljanja odnosa Europske unije i država članica s Iranom, ali nipošto nam se ne smije dogoditi da kod razmišljanja o ekonomskom razvitku zaboravimo na one vrijednosti koje se nalaze u samim temeljima naše zajednice.

Razvijanje gospodarskih odnosa Unije i Irana mora biti proces koji će ići paralelno s odvijanjem nuklearnog sporazuma, ali se ne smije zaboraviti niti napredak koji će Iran pokazivati na poljima ljudskih prava, ženskih prava, slobode izražavanja i zabrane smrtne kazne. Unatoč porukama ohrabrenja oko iranskog napretka na ovim područjima koje mi u Europi smatramo prioritetnima, nisam uvjerena da izuzetno ohrabrujući ton predložene rezolucije o strategiji EU-a prema Iranu nakon nuklearnog sporazuma odgovara trenutnom stanju u toj državi, te sam stoga tijekom glasovanja bila suzdržana.

  Florian Philippot (ENF), par écrit. ‒ L'Union européenne n'a aucune légitimité pour s'occuper de diplomatie. En raison de ce principe, je m'oppose à ce rapport.

  Tonino Picula (S&D), napisan. ‒ Zajednički sveobuhvatni akcijski plan značajno je postignuće multilateralne, naročito europske, diplomacije, koje bi trebalo omogućiti bitno poboljšanje odnosa između EU-a i Irana te poticanje stabilnosti u čitavoj regiji. Pozdravljam uspostavu Zajedničke komisije koja se sastoji od predstavnika Irana i predstavnika zemalja skupine E3/EU+3.

Podržavam Visoku predstavnicu Unije u ulozi koordinatorice Zajedničke komisije, čija je provedba i dalje od presudne važnosti. Iran ima brojno, relativno visokoobrazovano i mlado stanovništvo, te je njegov sastav BDP-a među najraznovrsnijima u regiji, potrebna su mu brojna ulaganja. EU je bio glavni trgovinski partner Irana te bi se trebalo težiti povratku na tu poziciju, stoga podupirem širenje trgovinskih odnosa EU-a s Iranom.

Pozivam Komisiju da razmotri načine na koje bi se mogle ojačati veze kako bi se Iran bolje uskladio s pravilima WTO-a i kako bi se zaštitila europska ulaganja. Energetska suradnja može imati važnu ulogu u povećanju diversifikacije izvora opskrbe energijom u EU-u i smanjenju ovisnosti država članica o jednom dobavljaču. No, Iran ima najvišu razinu izvršenja smrtne kazne po glavi stanovnika na svijetu. Snažno se protivim smrtnoj kazni te je njeno ukidanje glavni cilj politike EU-a o ljudskim pravima i njegove vanjske politike.

  João Pimenta Lopes (GUE/NGL), por escrito. ‒ O relatório versa sobre as relações entre a UE e o Irão após o acordo nuclear celebrado. Há cerca de um ano, o Irão assinou um acordo sobre o programa nuclear iraniano com seis potências (EUA, França, Grã-Bretanha, Rússia, China, Alemanha) que permitiu o levantamento das pesadas sanções impostas. Os EUA mantêm o bloqueio.

O Irão é um país de enorme importância geoestratégica. Exerce influência no Médio Oriente e na região do Golfo. É a segunda maior economia do Médio Oriente e Norte de África. Tem as segundas maiores reservas de gás do mundo e as quartas maiores de petróleo. Tem ainda um potencial enorme para a exploração de energia solar, interesses que movem a UE.

Apesar de acompanharmos o relatório no que à necessidade de estabelecer de relações diz respeito, distanciamo-nos da visão de ingerência e interferência externas a que o relatório procura condicionar essas relações: reformas estruturais, judiciais, democráticas. Uma visão que visa alimentar pelo exterior, mudanças de regime, que têm como objetivo não os interesses e as legítimas aspirações do povo iraniano, mas cumprir os objetivos económicos e políticos da UE para desestabilizar e controlar o Médio Oriente. Acresce o total branqueamento da realidade e distintas responsabilidades e papéis dos intervenientes nos conflitos daquela região.

Votámos contra.

  Miroslav Poche (S&D), písemně. ‒ Uzavření dohody o íránském jaderném programu následované částečným zrušením sankcí a relativní pozitivní vnitřní vývoj v této zemi otevřely dveře ke zlepšení vzájemných vztahů mezi EU a Íránem. Schválená strategie představuje další krok směrem k vytvoření ambiciózního programu dvoustranných vtahů mezi EU a Íránem. Domnívám se, že pouze díky rozvoji vzájemné důvěry bude možné překonat doposud převládající antagonismy. Tato strategie by měla vést k nalezení cesty, jak prolomit izolacionismus Íránu. Důležitými prostředky k dosažení tohoto cíle jsou zejména rozvíjení parlamentního rozměru vztahů a vzájemné spolupráce v řadě oblastí zahrnujících obchodní vztahy, boj s terorismem, odvětvovou spolupráci a v neposlední řadě také regionální bezpečnost. Právě u tohoto tématu je nutné zmínit naši klíčovou roli v podpoře stability regionu a ujistit naše další dlouhodobé partnery v regionu o naší trvající podpoře. Ochota Íránu vést s EU politický dialog na téma lidských práv je jedním ze zásadních prvků, zejména s ohledem na fakt, že tato země stále patří mezi ty, které v určitých případech používají trest smrti. Společná strategie by měla v budoucnosti Íránu poskytnout dostatečnou odbornou pomoc k reformě jeho soudního systému. Tento krok by mohl napomoci k nalezení alternativních forem trestů, zejména u méně závažných deliktů nebo činů spáchaných mladistvými.

  Salvatore Domenico Pogliese (PPE), per iscritto. ‒ La relazione sottolinea che l'UE e l'Iran hanno deciso di affrontare le questioni di reciproco interesse in maniera costruttiva e che intendono aprire la strada per una cooperazione di lungo termine. L'eredità rivoluzionaria dell'Iran e la sua natura di repubblica islamica, nonché le principali differenze esistenti in termini di sistemi politico-istituzionali, non devono rappresentare un ostacolo all'apertura e alla ricerca di un dialogo franco e diretto, e alla ricerca di un terreno comune su questioni relative alla democrazia, allo Stato di diritto e ai diritti umani. A tal scopo, occorre evidenziare come la cooperazione UE-Iran nella lotta al terrorismo e all'estremismo violento rappresenti una parte estremamente importante del dialogo politico tra le due parti. Sono fiducioso in merito alla possibilità che l'accordo sul nucleare possa aprire la strada per una cooperazione intesa a risolvere le crisi nella regione Medio Oriente. Per questo motivo ho votato a favore dell'approvazione di questa relazione.

  Tomasz Piotr Poręba (ECR), na piśmie. ‒ W stosunkach między UE, jej państwami członkowskimi i społecznością międzynarodową a Iranem następuje powolna odwilż po tym, jak w lipcu 2015 r. z sukcesem dokonano ustaleń dotyczących ambicji jądrowych tego państwa. Negocjacje między Iranem a grupą P5+1, rozpoczęły się w 2006 r., jednak ostatnio stały się bardziej intensywne, w wyniku czego niedawno zawarto porozumienie. Grupa P5+1chciała ograniczyć działania Iranu stwarzające zagrożenie jądrowe. Na mocy porozumienia z Wiednia irański program jądrowy wykreślono z wykazu działań niebezpiecznych. Pozostaje jednak niejasne, w jaki sposób ustalenia te wpłyną na szersze problemy regionalne występujące na Bliskim Wschodzie, obejmujące wojnę zastępczą między Iranem a Arabią Saudyjską, konflikt wyznaniowy między szyitami a sunnitami, konflikt w Syrii, a także stosunki z Izraelem.

W sprawozdaniu komisji AFET wyrażono uznanie dla UE, w szczególności ze względu na jej rolę w ustaleniach dotyczących kwestii jądrowych, a ocena stosunków z Iranem jako podmiotem regionalnym jest w zamyśle sprawozdawcy pozytywna. UE dokonała szybkiego postępu w kierunku normalizacji stosunków z Iranem pomimo ogólnych zastrzeżeń co do panującej w tym państwie sytuacji w zakresie praw człowieka, a także co do jego roli w konflikcie regionalnym. Należałoby jednak zapewnić bardziej precyzyjne odzwierciedlenie stosunków między UE a Iranem. Niniejszym nie mogłem poprzeć sprawozdania.

  Franck Proust (PPE), par écrit. ‒ En tant que rapporteur pour le PPE sur le sujet en commission du commerce international, je suis très sensible à la question des relations avec l’Iran. Ce pays représente un formidable potentiel pour nos entreprises. D’ailleurs, beaucoup ne s’y sont pas trompées et ont déjà remporté de nombreux contrats. En cela, il est important de continuer à investir ce marché pour l’accompagner vers le retour à une normalité de nos relations. Cela ne veut pas dire être naïf et fermer les yeux sur la situation des droits de l’homme en général et des droits de la femme en particulier. Mais notre rôle est d’être présent comme nous l’avons longtemps été dans ce pays. À ce titre, une question doit vite être réglée: celle des lois extraterritoriales américaines qui entravent les investissements européens. Il est injuste que les États-Unis puissent punir des entreprises européennes pour des investissements que les entreprises américaines font elles-mêmes! Je souligne la très grande qualité du rapport de mon collègue Pierre Lellouche à l’Assemblée nationale sur ce sujet des lois extraterritoriales.

  Paulo Rangel (PPE), por escrito. ‒ Entendo que, apesar da matriz revolucionária do Irão e do seu carácter de república islâmica, assim como no que toca às profundas diferenças ao nível do sistema político-institucional entre o Irão e a UE, estas não devem constituir um entrave à abertura e ao diálogo sobre diferentes matérias.

O Plano de Ação Conjunto Global (PACG), também conhecido como acordo nuclear com o Irão, estabelece uma realização notável para a diplomacia multilateral, e para a europeia em particular. Este deve permitir não apenas uma melhoria substancial das relações entre a UE e o Irão, mas também a promoção da estabilidade em toda a região.

Saliento que todas as partes têm agora a responsabilidade de garantir a aplicação plena e estrita do PACG, sendo que a não aplicação deste pelo Irão levará à reintrodução das sanções levantadas.

O desenvolvimento das relações UE-Irão deve prosseguir, havendo muito espaço para entendimento e cooperação em matérias como o diálogo político, as questões económicas, a cooperação setorial e segurança regional. No âmbito das questões socioeconómicas, primado do Direito, democracia e direitos humanos, tenho de destacar a importância em acabar com a aplicação da pena de morte.

Pelo acima exposto, o meu voto é favorável.

  Julia Reid (EFDD), in writing. ‒ UKIP voted against this non-legislative and non-binding report. UKIP does not support the development of an EU foreign policy and such does not recognise the legitimacy of the EU to engage in diplomatic relations with Iran. UKIP rejects the notion that the Iranian nuclear deal was a ‘success for EU diplomacy’ and opposes its attempted use by the EU as a justification for the further development of an EU foreign policy. Furthermore, trade policy should be a matter for Member States and not the EU Commission.

There are serious human rights concerns, both domestically in Iran and throughout the Middle East, propagated by the Iranian regime proxies. We have supported articles that purely discuss human rights and rejected those that contain calls for the EU to take action. This is more effectively left to appropriate international institutions and individual states.

  Sofia Ribeiro (PPE), por escrito. ‒ Votei favoravelmente por considerar que o Plano de Ação Conjunto Global (PACG), também conhecido como acordo nuclear com o Irão, constituiu uma realização notável para a diplomacia multilateral, e para a europeia em particular, e deve permitir não apenas uma melhoria substancial das relações entre a UE e o Irão, mas também a promoção da estabilidade em toda a região, sendo que todas as partes têm agora a responsabilidade de garantir a sua aplicação plena e estrita.

As relações entre a UE e o Irão devem ser desenvolvidas por meio de um diálogo a vários níveis que conjugue contactos políticos, diplomáticos, económicos, académicos, técnicos e interpessoais, e que incluam intervenientes da sociedade civil, ONG e defensores dos direitos humanos. Um alargamento das relações entre a UE e o Irão em benefício mútuo de ambas as partes, com base numa avaliação realista dos interesses comuns e das diferenças, e tendo em vista encorajar uma expansão gradual da cooperação num clima de reforço da confiança, acima de tudo para beneficiar os povos do Irão e da UE.

  Frédérique Ries (ALDE), par écrit. ‒ Les députés ont adopté ce midi, par 456 voix contre 174 et 67 abstentions, une résolution à laquelle je m’oppose en l’état, qui vise à définir la stratégie européenne à l’égard de l’Iran après l’accord sur le nucléaire.

Entré en vigueur le 16 janvier 2016, après douze ans de négociations entre l’Iran, l’Union européenne et les cinq membres permanents du Conseil de sécurité de l’ONU, cet accord lève les sanctions imposées à l’Iran par les grandes puissances en contrepartie d’une restriction de son programme nucléaire à long terme.

Malgré l’adoption de certains amendements que j’ai co-signés, en particulier sur la réalité des droits de l’homme et des prisonniers politiques en Iran, la persistance de la négation de la Shoah et de l’État d’Israël par les autorités iraniennes, et leur soutien à l’organisation terroriste Hezbollah, la résolution du Parlement européen reste déséquilibrée sur le ton et au fond. Elle est un blanc-seing accordé à l’Iran et il est regrettable que les perspectives économiques promises par une levée des sanctions prennent le pas sur les réalités politiques et géopolitiques de la région. Il est à craindre qu’une telle attitude contribue à isoler l’Union européenne sur la scène internationale.

  Liliana Rodrigues (S&D), por escrito. ‒ Sem dúvida que este acordo com o Irão foi um acontecimento notável para a diplomacia multilateral, e para a diplomacia europeia em particular, e deve representar uma melhoria substancial nas relações entre a UE e o Irão e na promoção da estabilidade em toda a região.

A decisão do Conselho de levantar as sanções contra o Irão, na sequência deste acordo, possibilitará a criação de oportunidades e benefícios para ambos os lados através da reabertura do mercado iraniano para os negócios e investimentos europeus.

Todavia, não posso deixar de referir que este é também um sinal de abertura e uma oportunidade para que o Irão progrida, de forma clara e substancial, no respeito pelos direitos humanos, pela democracia, pelo Estado de Direito e pela igualdade dos géneros.

É assustador o número de cidadãos iranianos executados no Irão, muitos deles menores de idade. A UE deve ser intransigente no respeito pelos direitos humanos, inclusive no âmbito dos seus acordos comerciais.

  Inmaculada Rodríguez-Piñero Fernández (S&D), por escrito. ‒ He votado a favor de este informe que supone un mayor desarrollo de las relaciones UE-Irán un año después del acuerdo nuclear entre la comunidad internacional e Irán. El informe describe las áreas de posible cooperación con Irán, como el comercio, la protección del medio ambiente, la seguridad de la aviación, los intercambios académicos, etc. Y se ocupa ampliamente de la situación regional en el Medio Oriente, enviando el mensaje, especialmente a Irán y Arabia Saudí, acerca de la necesidad de apaciguar las tensiones y llevar a cabo una normalización diplomática.

Además, el informe cubre la situación de los derechos humanos en Irán, haciendo hincapié en la oposición de la Unión a la pena de muerte y se critica a Irán por el muy elevado número de ejecuciones y otras violaciones de los derechos humanos, como detenciones de ciudadanos dobles UE-iraní, la discriminación de género, los derechos de las minorías, la libertad de expresión, etc. El informe pide específicamente a Irán que coopere plenamente con los mecanismos de derechos humanos de la ONU.

  Claude Rolin (PPE), par écrit. ‒ J’ai soutenu le rapport Howitt qui encourage l’Union européenne à faire de nouveaux efforts dans ses relations avec l’Iran. Il est toujours plus urgent d’assurer la sécurité pour l'ensemble du Moyen-Orient et cela passe certainement aussi par l’accord encourageant conclu sur le nucléaire iranien. Le traité universel d'interdiction des essais nucléaires, vérifiable au niveau international, est le meilleur moyen d'interdire les essais et toute autre explosion nucléaire et la coopération entre l’UE et l’Iran permettra de garantir la mise en œuvre pleine et entière du plan d'action global commun.

  Bronis Ropė (Verts/ALE), raštu. ‒ ES strategija Irano atžvilgiu tarsi mėgina suderinti du nesuderinamus dalykus – nubausti teokratinį režimą už žmogaus teisių pažeidimus, atgrasyti nuo karinės ekspansijos, kartu paskatindama žmogiškuosius ryšius su šia sena ir itin įdomia civilizacija. Pritariu strategijos projektui. Netgi pasakyčiau, kad joje galėjo būti daugiau dėmesio skiriama žmogiškųjų ryšių plėtrai, kartu, žinoma, nurodant, kad ES netoleruos agresyvios užsienio politikos ir žmogaus teisių pažeidimų šalies viduje.

  Fernando Ruas (PPE), por escrito. ‒ Este relatório de iniciativa sobre a assinatura do Acordo Nuclear com o Irão suscitou um sem número de reações em sentidos opostos nesta Câmara.

Sendo um dossiê difícil, não foi fácil para o relator/relatores-sombra a obtenção de um texto minimamente consensual que pudesse reunir o máximo de apoio por parte dos Deputados. Congratulo-os, por isso, pelo resultado de 456 votos a favor.

Tive a possibilidade de intervir em plenário e de propor 10 alterações ao Relatório que vi inseridas no texto final. Considero ainda que se atingiu um texto bastante equilibrado, de acordo com o princípio da «mudança pela aproximação», que me parece ser a forma mais eficaz para atingirmos a estabilização política de uma região marcada pela existência de inúmeros conflitos que teimam em manter-se, provocando um elevado nível de sofrimento a diversos povos deste amplo território.

Apesar de acreditar que a mudança se opera mais fácil, rápida e solidamente através da aproximação e não através da condicionalidade cega, julgo que não devemos transigir nos princípios em que acreditamos, pelo que insisto, pedindo mais uma vez ao Irão que, como demonstração do seu empenho neste Acordo, imponha imediatamente uma moratória à execução das condenações à morte no seu país.

  Tokia Saïfi (PPE), par écrit. ‒ J’ai voté en faveur de ce rapport qui définit les axes de la stratégie de l’Union européenne à l’égard de l’Iran après la signature de l’accord sur le nucléaire le 15 juillet 2015. Il faut souligner que cet accord constitue une avancée de la diplomatie européenne, et permet l’ouverture des relations entre l’Union européenne et l’Iran.

Ce rapport rappelle que la progression des relations entre l’Union et l’Iran doit aller de pair avec l’application de cet accord. Cet accord est une occasion de renforcer la coopération entre les deux partenaires en matières économique, commerciale ou encore énergétique. Le développement des relations entre l’Union et l’Iran doit également avoir comme objectif prioritaire la stabilisation de la région.

Il est essentiel qu’un dialogue politique franc, structuré et régulier soit mis en place pour aborder l’ensemble de ces secteurs de coopération.

J’ai également soutenu ce rapport parce qu’il appelle non seulement à la mise en place en Iran d’un moratoire sur la peine de mort, notamment pour les mineurs, mais aussi parce qu’il condamne les violations des principes démocratiques, de l’état de droit et des droits fondamentaux, en particulier concernant la situation des femmes.

  Lola Sánchez Caldentey (GUE/NGL), por escrito. ‒ Voto a favor de un texto que considero va en el sentido de la construcción de una agenda común y normalizada entre la Unión e Irán, basada en el respeto a la soberanía, el multilateralismo en la resolución de diferendos, la búsqueda conjunta de procesos que conduzcan al avance en el respeto a los derechos humanos, el desarrollo sustentable y sostenible del pueblo iraní y la paz y la seguridad para todos los pueblos de Oriente Próximo. Me opongo, sin embargo, a la consideración de Irán como fuente de inestabilidad regional, al establecimiento de relaciones guiadas predominantemente por criterios mercantiles, a la presentación de la liberalización comercial per se como panacea para la consecución del desarrollo de pueblos como el iraní (que participan en condiciones asimétricas y subordinadas en el mercado global) y al uso de energías fósiles y nuclear como bases de la matriz productiva y energética de cualquier país.

  Alfred Sant (S&D), in writing. ‒ My vote in favour of the Howitt resolution on the EU strategy towards Iran after the nuclear agreement is conditioned by the following considerations. Nothing in the text should be understood now or in the future as tending to encourage the EU or its Member States to include regime change as a component of their policy towards Iran. Evident or implied criticism of the Iranian Government’s internal and external policies should be taken as defining the parameters within which the European Union will undertake cooperation on all fronts with Iran. In no way should it be taken to mean that the EU proposes to intervene in Iran’s internal processes to influence decisions and policies there. Even when the EU makes critical submissions to the Iranian authorities about their decisions and policies, such submissions will be made in good faith. It is up to the Iranian people to decide about their national systems.

Where in the past, the European Union and its Member States have supported or been a party to policies that were intended to promote regime change, results have been disastrous, both for the countries concerned and for Europe. The examples of Iraq and Libya stand out in this context.

  Sven Schulze (PPE), schriftlich. ‒ Ich habe für den Bericht über die Strategie der EU gegenüber dem Iran nach dem Abschluss des Nuklearabkommens gestimmt, da dieser eine enge Zusammenarbeit zwischen EU und Iran bezüglich einer effektiveren Umsetzung des Nuklearabkommens fördert.

Der gemeinsame umfassende Aktionsplan (Joint Comprehensive Plan of Action, JCPOA) wird vom Parlament als ein bemerkenswerter Erfolg angesehen, vor allem was die europäische und multilaterale Diplomatie betrifft.

Laut den Vereinbarungsbedingungen kann es beim Scheitern der Umsetzung des Aktionsplans zu einer Wiedereinführung von Sanktionen kommen.

  Maria Lidia Senra Rodríguez (GUE/NGL), por escrito. ‒ Este informe pretende definir la estrategia de la Unión sobre Irán tras el acuerdo nuclear que se firmó en 2015, un acuerdo permanente entre las partes para levantar las sanciones impuestas a Irán por parte de los Estados Unidos, la Unión y las Naciones Unidas, y por su parte, Irán limita su programa nuclear a largo plazo.

El informe tiene elementos positivos, pero también negativos, como es el no pedir el levantamiento total de las sanciones norteamericanas o que, como es habitual en los informes y resoluciones de la Unión, se ve la hipocresía de pedir que se respeten los derechos humanos de los refugiados y peticionarios de asilo, cuando en su propio territorio la Unión los vulnera sistemáticamente.

A pesar de esto, he votado a favor ya que el informe apoya una vuelta a la diplomacia activa y a la cooperación con Irán, basada en el respeto mutuo de las normas y principios internacionales, y recuerda que «no se pretende injerir en las elecciones políticas internas de un país». Además, el informe sostiene que Irán puede ejercer de actor mediador para buscar una solución pacífica al conflicto sirio. Por todo ello, mi voto ha sido positivo.

  Branislav Škripek (ECR), písomne. ‒ Toto uznesenie Európskeho parlamentu je podľa môjho názoru príliš pozitívne, čo sa týka budúcich vzťahov medzi Iránom a EÚ. Neodráža presne postoj Iránu a jeho konanie voči krajinám na Blízkom a Strednom východe vrátane Izraela a voči západným demokraciám. Hlasoval som preto proti.

  Monika Smolková (S&D), písomne. ‒ Napriek tomu, že v Iráne nie je demokracia a Irán nemá otvorenú trhovú ekonomiku, privítala som zrušenie všetkých sankcií voči Iránskej islamskej republike súvisiace s jadrovým programom, pretože týmto sa vytvárajú nové možnosti spolupráce a opätovného otvorenia iránskeho trhu európskym podnikom. Už dnes je obchod EÚ s Iránom na úrovni zhruba 8 miliárd USD a v ďalších rokoch sa očakáva jeho zvýšenie na štvornásobok. Za veľmi pozitívne považujem výsledky, ktoré sa v súčasnosti už dosiahli v rámci spoločného komplexného akčného plánu, napr. zvýšenie objemu obchodu medzi Iránom a EÚ počas prvých šiestich mesiacov roku 2016 o 43 % v porovnaní s rovnakým obdobím roku 2015. Aj keď dohoda o jadrovom programe Iránu obmedzuje hrozbu využitia jadrových zbraní Iránom a vďaka dohode sa otvorili možnosti pre lepšie hospodárske vzťahy s touto krajinou, nesmieme zabúdať na to, že Irán si drží prvé miesto vo svete nielen v popravách, ale aj vo väznení novinárov či v popravách mladistvých. Keďže neboli schválené odseky 40a a 41a, ktoré práve upozorňujú na väznenie mladistvých a porušovanie ľudských práv a práv žien, návrh uznesenia som nepodporila.

  Igor Šoltes (Verts/ALE), pisno. ‒ Poročilo poskuša vzpostaviti sodelovanje in poiskati nove načine povezovanja med Evropsko unijo in Iranom. Ton poročila je v veliki meri drugačen, kot je bil v poročilu, ki je bilo pripravljeno aprila 2014, saj v Evropskem parlamentu še vedno obstajajo velike razlike med mnenji in odnosom različnih poslanskih skupin do Irana.

Poročilo poudarja dosežke Celovitega akcijskega načrta (JCPOA) na področju multilateralne diplomacije in evropske diplomacije v splošnem. Hkrati pojasnjuje, da bi moral razvoj odnosov med Evropsko unijo in Iranom napredovati vzporedno z implementacijo nuklearnega dogovora, ki temelji na celovitem, sodelovalnem in konstruktivnem dialogu med obema stranema.

Poročilo pozdravlja ustanovitev skupine za Iran v okviru Evropske službe za zunanje delovanje (EEAS) ter priprave za odprtje delegacije EU v Teheranu. Obenem poročilo naslovi tudi kritike glede ureditve in prakse na določenih področjih v Iranu – predvsem glede svobode izražanja in veroizpovedi, delavskih pravic, korupcije in pranja denarja, pomanjkanja političnega pluralizma in podobno.

Iran igra pomembno vlogo v regiji, zato je podpora njegovim pozitivnim prizadevanjem pomembna. Menim, da je potrebno graditi na odnosih s tretjimi državami, zato sem glasoval za poročilo.

  Joachim Starbatty (ECR), schriftlich. ‒ Der Bericht, der die künftige Ausrichtung der EU-Strategie gegenüber dem Iran skizziert, enthält einige positive Elemente wie die Bedeutung der sektoralen Zusammenarbeit und die Stabilisierung der Rolle Irans in der Region. Doch aufgrund der abgründigen Menschenrechtsverletzung im Iran und der bedingungslosen Unterstützung des Assad-Regimes im Syrienkrieg habe ich zusammen mit anderen Abgeordneten der Allianz für Fortschritt und Aufbruch beschlossen, gegen den Bericht zu stimmen.

  Ivan Štefanec (PPE), písomne. ‒ Jadrová dohoda s Iránom je veľkým prielomom v oblasti medzinárodnej bezpečnostnej politiky. Európska únia sa musí podieľať na kontrole plnenia jej ustanovení a zároveň sa chopiť obchodných príležitostí, ktoré sa otvárajú po zrušení sankcií.

  Beatrix von Storch (EFDD), schriftlich. ‒ Der Entschließung des EU-Parlaments zur „Strategie der EU gegenüber dem Iran nach dem Abschluss des Nuklearabkommens“ habe ich nicht zugestimmt.

Ich begrüße den Ansatz, die Beziehungen zum Iran zu verbessern. Erstens ist es jedoch nicht die Aufgabe der EU, außenpolitische Beziehungen an Stelle der Nationalstaaten zu knüpfen. Ich missbillige zweitens, dass der Europäische Auswärtige Dienst diesbezüglich bereits institutionelle Änderungen vornimmt. Zudem insistiert der Bericht drittens auf innenpolitischen Reformen, die – so sehr ich sie teilweise begrüßen mag, etwa wenn es um die Kritik an der im Iran verübten Todesstrafe geht – nicht Gegenstand der außenpolitischen Beziehungen der EU sein sollten. Nicht zuletzt fordert der Bericht viertens auch ein Handels- und Investitionsabkommen der EU mit dem Iran, wofür der EU die Kompetenz fehlt.

  Dubravka Šuica (PPE), napisan. ‒ Provedbom obveza iz Zajedničkog sveobuhvatnog akcijskog plana, poznatog i kao iranski nuklearni sporazum uslijedilo je ukidanje sankcija čime je omogućeno obnavljanje suradnje s Iranom. Ekonomske koristi otvaranja iranskog tržišta europskim tvrtkama su obostrane uz jamstvo sve veće stabilnosti u regiji.

Iran kao drugo najveće gospodarstvo Bliskog istoka važan je trgovinski partner Europske unije. Dodatno će institucionalne promjene poticati bolju informiranost javnosti o EU-u te razumijevanje u pogledu kulture, ljudskih prava te okolišne održivosti. Naglašava se i važnost razvoja parlamentarne dimenzije odnosa između EU-a i Irana usmjeren prema suzbijanju terorizma.

Dodatno u političkom dijalogu EU-a s Iranom može se tražiti konstruktivna uloga rješavanja političke krize u Iraku, Jemenu, Siriji, Libanonu i Afganistanu kako bi što više poštivalo međunarodno pravo i diplomacija temeljena na političkim prioritetima. Podržavam izvješće o strategiji EU-a prema Iranu nakon nuklearnog sporazuma Odbora za vanjske poslove.

  Patricija Šulin (PPE), pisno. ‒ Glasovala sem za poročilo o strategiji EU do Irana po jedrskem sporazumu. V interesu Evropske unije in njenih državljanov so dobri in konstruktivni odnosi z državami v bližnji in daljni soseščini. Kljub iskrenemu dialogu med EU in Iranom pri zadevah, povezanih z demokracijo, pravno državo in človekovimi pravicami, pa ne smemo nehati opozarjati na nesprejemljive prakse Irana.

Podatek, da ima Iran najvišjo stopnjo usmrtitev na prebivalca v svetu, kar je posledica smrtne kazni za kazniva dejanja, je zares zaskrbljujoč. Na to ne smemo nehati opozarjati.

  Νεοκλής Συλικιώτης (GUE/NGL), γραπτώς. ‒ H έκθεση αφορά τη στρατηγική της ΕΕ έναντι του Ιράν μετά την πυρηνική συμφωνία. Η συμφωνία αποτελεί μια θετική εξέλιξη, την οποία έχουμε εξάλλου χαιρετίσει. Τασσόμαστε υπέρ μιας στενότερης σχέσης ΕΕ και Ιράν, χωρίς ωστόσο να παραβλέπουμε την κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην χώρα, τη χρήση της θανατικής ποινής, την καταπάτηση της ελευθερίας της άποψης και τις πολιτικές διώξεις. Είναι ζητήματα πολύ σοβαρά, στα οποία δεν χωρούν οποιεσδήποτε υποχωρήσεις χάριν των όποιων εμπορικών και οικονομικών συμφερόντων. Τηρήσαμε αποχή στην συγκεκριμένη έκθεση, γιατί σε πολλά σημεία της επιχειρείται να εξυπηρετήσει ακριβώς αυτά τα συμφέροντα και όχι μια σχέση που θα είναι επωφελής για τον λαό του Ιράν.

  Ελευθέριος Συναδινός (NI), γραπτώς. ‒ Ο τρόπος με τον οποίο θέλει η Ένωση να αναπτύξει τις σχέσεις με το Ιράν είναι εσφαλμένος και εξυπηρετεί κυρίως εταιρικά συμφέροντα αντί τα συμφέροντα των κρατών μελών και των πολιτών τους. Η Ένωση πρέπει να απέχει από παρεμβάσεις στα εσωτερικά τρίτων χωρών. Θεωρούμε πως οι υποδείξεις σχετικά με το σύστημα δικαιοσύνης και τον τρόπο λειτουργίας του διαδικτύου στο Ιράν είναι παραπάνω από περιττές. Οι διεθνείς σχέσεις είναι ένας τομέας τον οποίο πρέπει να χειρίζονται τα κράτη - μέλη μόνα τους, καθώς τα συμφέροντα μεταξύ τους διαφέρουν ποικιλοτρόπως.

  József Szájer (PPE), írásban. ‒ Az EU Iránnal kapcsolatos stratégiája a nukleáris megállapodást követően című jelentés rámutat arra, hogy a megállapodás a nemzetközi, illetve az európai diplomácia jelentős eredménye, amely az egész Közel-Kelet és Perzsa-öböl térség stabilitásának előmozdítását teszi lehetővé. Ugyanakkor viszont azt is hangsúlyozza, hogy amennyiben Irán nem hajtja végre a megállapodást, sor kerülhet a szankciók újbóli bevezetésére.

Az emberi jogok tiszteletben tartásának területén a jelentés megismétli az Uniónak a halálbüntetéssel szembeni szilárd és elvi álláspontját. Ennek értelmében a halálbüntetés gyakori alkalmazása miatt erőteljesen elmarasztalja Iránt és felszólítja arra, hogy azonnal hirdessen moratóriumot azok végrehajtására nézve. Tekintettel arra, hogy a jelentés hosszú távú célja Irán nemzetközi elszigetelődésének feloldása, szavazatommal támogattam azt.

  Tibor Szanyi (S&D), írásban. ‒ Szavazatommal elfogadtam a jelentést, amely egyértelműen pozitív megközelítéssel elemzi a Teherán és a nemzetközi közösség között az iráni nukleáris kapacitásról – az EU, illetve az EKSZ tevékeny közreműködésével – létrejött megállapodás utáni helyzetet, az Unió és Irán közötti viszony politikai és gazdasági kilátásait. Egyetértek azzal, hogy a szankciók feloldása különösen kereskedelmi és energetikai téren nyit új perspektívát az együttműködésre.

Ugyanakkor fontosnak tartom az Unió szempontjából a feltételesség megjelenítését a jelentésben, ami az iráni kormányzat belső politikai gyakorlatát, mindenekelőtt a halálbüntetést és a kisebbségekkel való bánásmódot illeti. Ezzel együtt szívesen láttam volna az EU, illetve az EP részéről az európai normák szerinti változások határozottabb számonkérését az iráni vezetéstől, többek között Teherán regionális szerepe, Izrael-ellenessége, antiszemitizmusa, valamint az emberi jogok, ezen belül a kisebbségek és a nők helyzete kérdéseiben.

  Adam Szejnfeld (PPE), na piśmie. ‒ Dzięki porozumieniu jądrowemu z Iranem z lipca 2015 roku i wewnętrznej sytuacji politycznej w tym kraju, zaistniała niezwykła szansa na reformy i poprawę stosunków z Unią Europejską. Z jednej strony europejscy przedsiębiorcy po 10 latach całkowitego zamrożenia relacji handlowych będą mogli inwestować w Iranie, z drugiej natomiast udało nam się wyeliminować państwo, które może posiadać broń jądrową.

Ponadto Iran dysponuje jednymi z największych na świecie złóż ropy i gazu, a pogłębienie współpracy energetycznej między Unią a Republiką Irańską może odegrać istotną rolę w dywersyfikacji źródeł dostaw energii do UE i w ograniczeniu zależności energetycznej państw członkowskich od jednego dostawcy – Rosji.

W sprawozdaniu Parlamentu Europejskiego słusznie jednak zwrócono uwagę na konieczność stałego monitorowania sytuacji w Iranie, zwłaszcza w zakresie przestrzegania praw człowieka, zasad demokracji i państwa prawa. Uważam bowiem, że istnieją wartości ważniejsze niż rozwój gospodarczy i wzrost inwestycji – są nimi niewątpliwie pokój i bezpieczeństwo.

  Hannu Takkula (ALDE), kirjallinen. ‒ Äänestin mietinnön puolesta, sillä ALDE:n linja oli mielestäni realistinen. Siinä huomioidaan hyvin realististen suhteiden aikaansaaminen, jolloin kuitenkin voidaan nostaa ongelmakysymyksiä pinnalle. Iranin kauppakumppanuus on EU:lle tärkeä, mutta on tärkeää huomioida Iranin demokratia- ja ihmisoikeuskysymyksetkin.

  Claudia Țapardel (S&D), în scris. ‒ În urmă cu un an a fost semnat acordul istoric privind programul nuclear iranian, între comunitatea internațională și autoritățile de la Teheran. Uniunea Europeană a avut un rol determinant în acest sens, prin contribuția esențială adusă de Înaltul Reprezentant pentru Afaceri Externe, Federica Mogherini, la eforturile de mediere.

Semnarea acordului constituie premisa esențială a normalizării relațiilor dintre UE și statele membre și Iran, actor foarte important în regiunea Orientului Mijlociu. Potențialul de extindere a cooperării între cele două părți include domenii cheie, cum ar fi comerțul, protecția mediului, aviația, securitatea (inclusiv componenta energetică), schimburile academice. În același timp, Iranul joacă un rol important în stabilizarea situației regionale din Orientul Mijlociu, alături de Arabia Saudită.

Totuși, există și o serie de domenii în care regimul de la Teheran mai are probleme, cu precădere cele care țin de respectarea drepturilor omului. Astfel, UE este îngrijorată de numărul mare de execuții cauzate de menținerea pedepsei cu moartea, de arestarea persoanelor cu cetățenie dublă (iraniană și a unor state UE), de discriminarea de gen, nerespectarea drepturilor minorităților și a libertății de exprimare. În vederea remedierii situației e nevoie de o cooperare aprofundată între Iran și structurile ONU pentru apărarea drepturilor omului. Susțin adoptarea acestui raport.

  Marc Tarabella (S&D), par écrit. ‒ Je soutiens le rapport Howitt. Le plan d’action global commun, également connu sous le nom d’accord sur le nucléaire iranien, est une réussite notable de la diplomatie multilatérale et de la diplomatie européenne en particulier, en ce qu’elle devra permettre non seulement une amélioration sensible des relations UE-Iran mais également la promotion de la stabilité dans toute la région. J’estime que toutes les parties sont désormais responsables de sa mise en œuvre stricte et complète. Je me félicite de la création de la commission paritaire composée de représentants de l’Iran et de l’E3/UE+3 (Chine, France, Allemagne, Fédération de Russie, Royaume-Uni et États-Unis, avec la VP/HR). Je soutiens pleinement la haute représentante de l’Union pour les affaires étrangères et la politique de sécurité dans son rôle de coordinatrice de la commission paritaire établie dans le cadre du plan d’action global commun, dont la mise en œuvre stricte et complète revêt une importance capital.

J'ai néanmoins déposé des amendements pour mettre en avant les problèmes des droits humains et d'égalité des genres!

  Pavel Telička (ALDE), in writing. ‒ Following the Iran Nuclear Deal and the internal political developments in Iran, there is now an opportunity for reforms in the country and for improvement of its relations with the European Union. However, I am of the opinion that overall the compromises in the agreement do not reflect the present reality in Iran. There is a clear lack of balance in tone and substance when it comes to serious problems such as human rights violations, corruption, and the role of Iran in regional conflicts, in particular concerning its support for the Assad regime. That is why I voted against this text.

  Isabelle Thomas (S&D), par écrit. ‒ Après l'accord sur le nucléaire conclu par l'Iran avec les grandes puissances, il était nécessaire que l'Union Européenne revisite sa stratégie avec ce pays.

Si la rédaction initiale souffrait d'un déséquilibre sur le fond en édictant une coopération sans condition, d'une part il rendait l'Union Européenne seule responsable du respect de l'accord sur le nucléaire, et d'autre part la coopération économique ne comprenait aucune conditionnalité. Par ailleurs, les parties du texte concernant le respect des droits humains en Iran et la sécurité régionale étaient moins développés que celles sur la coopération économique.

Le rapport présenté au vote du Parlement a renforcé la partie sur les droits humains et sur la sécurité régionale et certaines responsabilités quant au rôle de l’Iran dans la région et la situation des droits de l’homme ont été rappelées.

Notre groupe a également ajouté des amendements sur les prisonniers politiques et sur la surveillance des médias, réequilibrant et renforçant la résolution du rapporteur, et j'ai donc voté pour ce rapport.

  Patrizia Toia (S&D), per iscritto. ‒ L'instaurazione di relazioni più costruttive con l'Iran deve essere regolata dai progressi compiuti dal paese su questioni di interesse regionale come la guerra civile in Siria e la lotta contro tutte le forme di terrorismo e le cause di tale fenomeno, ma anche in ambiti quali lo sviluppo economico, gli accordi commerciali, lo Stato di diritto e la promozione dei diritti umani. In particolare questo ultimo aspetto mi preoccupa dato che non mi risultano progressi su questo tema. Mi auguro che venga fatta una profonda riflessione su questo aspetto.

  László Tőkés (PPE), írásban. ‒ Az EU Iránnal kapcsolatos stratégiája a nukleáris megállapodást követően című jelentés rámutat arra, hogy a megállapodás a nemzetközi, illetve az európai diplomácia jelentős eredménye, amely az egész Közel-Kelet és Perzsa-öböl térség stabilitásának előmozdítását teszi lehetővé. Ugyanakkor viszont azt is hangsúlyozza, hogy amennyiben Irán nem hajtja végre a megállapodást, sor kerülhet a szankciók újbóli bevezetésére.

Az emberi jogok tiszteletben tartásának területén a jelentés megismétli az Uniónak a halálbüntetéssel szembeni szilárd és elvi álláspontját. Ennek értelmében a halálbüntetés gyakori alkalmazása miatt erőteljesen elmarasztalja Iránt és felszólítja arra, hogy azonnal hirdessen moratóriumot azok végrehajtására nézve. Tekintettel arra, hogy a jelentés hosszú távú célja Irán nemzetközi elszigetelődésének feloldása, szavazatommal támogattam azt.

  Ruža Tomašić (ECR), napisan. ‒ Odnos Europske unije, njenih država članica, te međunarodne zajednice, vezano uz Iran pomaknuo se s mrtve točke nakon uspješnog dogovora na temu ambicija nuklearnog naoružavanja. Pregovori između Europske unije, Irana i grupe P5+1 najmoćnijih sila svijeta (SAD, Rusija, Kina, Njemačka, Francuska i Velika Britanija), počeli su 2006., a intenzivirani su u posljednje vrijeme.

Cilj pregovora bilo je ograničavanje vrlo osjetljivih aktivnosti Irana vezano uz nuklearno naoružavanje, u zamjenu za skidanje ograničavajućih sankcija. Dok svesrdno podupirem napore Unije, te njenu ulogu u pregovorima o sprječavanju daljnjeg nuklearnog naoružavanja Irana, istodobno moram naglasiti da rezolucija usvojena u Odboru za vanjske poslove Europskog parlamenta nažalost nije stavila dovoljan naglasak na konstantno kršenje ljudskih prava u Iranu.

Primjeri istoga su egzekucije maloljetnika, planirana zabrana vožnje bicikla u javnosti ženama, nemogućnost ambasadora za ljudska prava Ujedinjenih naroda da uđe na teritorij Irana te mnogi drugi. Pozivam Europsku uniju da uloži veće napore u rješavanju ovih i sličnih pitanja.

Stoga sam glasovala protiv.

  Romana Tomc (PPE), pisno. ‒ Predlog resolucije o strategiji EU do Irana po jedrskem sporazumu sem podprla. Skupni načrt ukrepanja, poznan tudi kot jedrski dogovor z Iranom, je še posebej lep dosežek multilateralne diplomacije in še posebej evropske diplomacije, ki bi moral ne samo občutno izboljšati odnose med EU in Iranom, ampak tudi spodbujati stabilnost v celotni regiji.

EU in Iran sta se odločila, da bosta vprašanja v skupnem interesu obravnavala konstruktivno. Strategija EU za obnovljene stike z Iranom najprej temelji na ukrepih za krepitev zaupanja na tehničnih področjih, ki bi ustvarili pozitivne vzorčne primere za skupno delo EU in Irana ter omogočili pomembnejše dolgoročno sodelovanje.

Sklep Sveta o odpravi vseh z jedrsko energijo povezanih sankcij zoper Islamsko republiko Iran na podlagi izvajanja obveznosti iz skupnega celovitega načrta ukrepanja omogoča ponovno sodelovanje z Iranom in bo ustvaril priložnosti in koristi za obe strani, saj bo zagotovil potencial za ponovno odprtje iranskega trga evropskim podjetjem.

Vrednost trgovine EU z Iranom znaša približno 8 milijard USD in naj bi se v naslednjih dveh letih povečala za štirikrat.

  Estefanía Torres Martínez (GUE/NGL), por escrito. ‒ Voto a favor de un texto que considero va en el sentido de la construcción de una agenda común y normalizada entre la Unión e Irán, basada en el respeto a la soberanía, el multilateralismo en la resolución de diferendos, la búsqueda conjunta de procesos que conduzcan al avance en el respeto a los derechos humanos, el desarrollo sustentable y sostenible del pueblo iraní y la paz y la seguridad para todos los pueblos de Oriente Próximo. Me opongo, sin embargo, a la consideración de Irán como fuente de inestabilidad regional, al establecimiento de relaciones guiadas predominantemente por criterios mercantiles, a la presentación de la liberalización comercial per se como panacea para la consecución del desarrollo de pueblos como el iraní (que participan en condiciones asimétricas y subordinadas en el mercado global) y al uso de energías fósiles y nuclear como bases de la matriz productiva y energética de cualquier país.

  Kazimierz Michał Ujazdowski (ECR), na piśmie. ‒ Wskutek silnej presji społeczności międzynarodowej władze Iranu zgodziły się podjąć negocjacje, których celem jest ograniczenie programu jądrowego tego państwa. Do przyjęcia tych ustaleń oraz normalizacji stosunków z Iranem przyczyniły się w istotnym stopniu państwa członkowskie Unii Europejskiej. Mimo tych osiągnięć wciąż powinniśmy monitorować zagrożenie jądrowe ze strony tego kraju oraz dążyć do tego, aby stosunki Unii Europejskiej z Iranem były wyważone, przejrzyste i oparte na faktycznych podstawach. Parlament Europejski jako forum wymiany poglądów i debaty międzynarodowej nie powinien rezygnować z formułowania zasadnych zastrzeżeń, zwłaszcza w przypadku łamania praw człowieka oraz wobec eskalacji konfliktów na Bliskim Wschodzie. Potrzebne są również zalecenia dotyczące dalszego postępu stosunków między Unią Europejską a tym krajem. Sprawozdanie nie spełnia tych oczekiwań. Dlatego zagłosowałem przeciw rezolucji.

  István Ujhelyi (S&D), írásban. ‒ A Tanács határozata, amely szerint a közös átfogó cselekvési tervben vállalt kötelezettségek végrehajtása eredményeként fel kell oldani az Iráni Iszlám Köztársaság elleni összes nukleáris vonatkozású szankciót, lehetőséget kínál az Iránnal való kapcsolatok újbóli felvételére, valamint alkalmat és előnyöket teremt mindkét félnek azáltal, hogy lehetőséget ad az európai vállalatok számára az iráni piac újbóli megnyitására. A végszavazásnál az S&D álláspontját követtem.

  Miguel Urbán Crespo (GUE/NGL), por escrito. ‒ Voto a favor de un texto que considero va en el sentido de la construcción de una agenda común y normalizada entre la Unión e Irán, basada en el respeto a la soberanía, el multilateralismo en la resolución de diferendos, la búsqueda conjunta de procesos que conduzcan al avance en el respeto a los derechos humanos, el desarrollo sustentable y sostenible del pueblo iraní y la paz y la seguridad para todos los pueblos de Oriente Próximo. Me opongo, sin embargo, a la consideración de Irán como fuente de inestabilidad regional, al establecimiento de relaciones guiadas predominantemente por criterios mercantiles, a la presentación de la liberalización comercial per se como panacea para la consecución del desarrollo de pueblos como el iraní (que participan en condiciones asimétricas y subordinadas en el mercado global) y al uso de energías fósiles y nuclear como bases de la matriz productiva y energética de cualquier país.

  Ivo Vajgl (ALDE), in writing. ‒ I voted in favour of the report on EU strategy towards Iran after the nuclear agreement. The Joint Comprehensive Plan of Action (JCPOA), otherwise known as the Iran Nuclear Deal, was a notable achievement for multilateral diplomacy and for European diplomacy in particular, which should not only make a substantial improvement in EU-Iran relations possible but also help to promote stability across the whole region. All sides are now responsible for ensuring its strict and full implementation. Iran has the second-largest gas reserves in the world and the fourth-largest oil reserves and energy cooperation can play a significant role in diversifying the sources of energy supply to the EU and reducing Member States' energy dependency on single suppliers, thereby contributing to the EU’s energy security. I voted in favour because I believe that the nuclear deal opens the possibility for cooperation in resolving the region’s security crisis. Moreover, I am of the opinion that Iran can and should play a stabilisation role in the region.

  Ángela Vallina (GUE/NGL), por escrito. ‒ Este informe pretende definir la estrategia de la Unión sobre Irán tras el acuerdo nuclear que se firmó en 2015, un acuerdo permanente entre las partes para levantar las sanciones impuestas a Irán por parte de los Estados Unidos, la Unión y las Naciones Unidas, y por su parte, Irán limita su programa nuclear a largo plazo.

El informe tiene elementos positivos, pero también negativos, como es el no pedir el levantamiento total de las sanciones norteamericanas o que, como es habitual en los informes y resoluciones de la Unión, se ve la hipocresía de pedir que se respeten los derechos humanos de los refugiados y peticionarios de asilo, cuando en su propio territorio la Unión los vulnera sistemáticamente.

A pesar de esto, he votado a favor ya que el informe apoya una vuelta a la diplomacia activa y a la cooperación con Irán, basada en el respeto mutuo de las normas y principios internacionales, y recuerda que «no se pretende injerir en las elecciones políticas internas de un país». Además, el informe sostiene que Irán puede ejercer de actor mediador para buscar una solución pacífica al conflicto sirio. Por todo ello, mi voto ha sido positivo.

  Derek Vaughan (S&D), in writing. ‒ With my EPLP colleagues, I voted in favour of this report because it emphasises EU-Iran relations must be re-established, based on a clear understanding of where there are common interests but also where there is disagreement. It also supports the establishment of an EU delegation in Tehran, as well as re-establishing an interparliamentary dialogue with the Iranian Parliament.

  Marie-Christine Vergiat (GUE/NGL), par écrit. ‒ Nous avions voté 11 résolutions sur la situation des droits de l’homme en Iran durant la dernière mandature. Pas une sous celle-ci.

Les possibilités commerciales et énergétiques qui s’ouvrent à l’UE du fait de la levée des sanctions survenues entretemps ne sont sûrement pas étrangères à cette nouveauté.

Ce rapport, qui porte sur la stratégie de l'UE avec l'Iran après l'accord sur le nucléaire, a le mérite de détailler la situation catastrophique des droits de l’homme dans le pays. Il insiste en particulier sur la nécessité de lier la reprise des relations à un dialogue sur les droits de l’homme auquel participeraient des représentants du pouvoir judiciaire, des forces de sécurité et la société civile.

Il n'est pas possible de nier le rôle de l'Iran dans cette région du monde et je dirai même justement qu'il est de l'intérêt de l'UE de mieux équilibrer ses relations au moyen orient.

J'ai donc voté pour, mais je m'étonne du vote négatif de certains de mes collègues habituellement moins attachés aux droits de l'homme en espérant voir affichée la même volonté quant au respect des droits de l’homme dans le cadre des relations entretenues avec d’autres pays de la région comme l’Arabie saoudite, par exemple. Mais je ne me fais guère d’illusions.

  Miguel Viegas (GUE/NGL), por escrito. ‒ Há cerca de um ano, o Irão assinou um acordo sobre o programa nuclear iraniano com mais seis potências (EUA, França, Grã-Bretanha, Rússia, China, Alemanha). Este acordo chamado JCPOA (sigla em inglês) permitiu o levantamento das sanções impostas pelos EUA e pela União Europeia. Essas sanções tiveram impactos negativos na economia e na vida deste país. É preciso ainda referir que o Irão já se pronunciou, em sede das Nações Unidas, de que não está de maneira nenhuma a beneficiar já deste levantamento das sanções e que os EUA ainda não cumpriram o acordado.

Somos a favor da normalização das relações diplomáticas com o Irão, numa base de respeito mútuo pela soberania dos Estados. Não acompanhamos em absoluta qualquer deriva paranoica e securitária relativamente ao Irão que só contribui para evitar qualquer esforço de estabilização da região.

  Harald Vilimsky (ENF), schriftlich. ‒ Das mit dem Iran geschlossene Nuklearabkommen ist eine Chance für die Förderung von innerstaatlichen Reformen und Verbesserung der Beziehungen zwischen den Mitgliedstaaten und dem Iran. Die Islamische Republik ist ein wichtiger Akteur im Nahen und Mittleren Osten und spielt bei der Bekämpfung des radikalen Islamismus im Irak und Syrien und der Wiederherstellung von Stabilität in der Region eine entscheidende Rolle. Deswegen habe ich dem Entwurf zugestimmt.

  Daniele Viotti (S&D), per iscritto. ‒ Ho votato a favore della strategia dell'UE nei confronti dell'Iran dopo l'accordo nucleare. In particolare, questa relazione è un contributo ulteriore allo sviluppo delle relazioni UE-Iran. La relazione supporta fortemente il piano come esempio di diplomazia multilaterale di successo. La relazione delinea le aree di possibile cooperazione con l'Iran, come il commercio, la tutela dell'ambiente, la sicurezza aerea, gli scambi accademici, ecc. Soffermandosi sulla situazione dei diritti umani in Iran, la relazione condanna la pena di morte come contraria ai principi comunitari; critica l'elevato numero di esecuzioni; nonché le violazioni dei diritti umani come l'arresto di cittadini con doppia cittadinanza, le discriminazioni di genere, i diritti delle minoranze, la libertà d'espressione, ecc. Infine, invita l'Iran a collaborare pienamente col meccanismo dei diritti umani delle Nazioni Unite.

  Udo Voigt (NI), schriftlich. ‒ Der zur Abstimmung stehende Bericht enthält trotz einer grundsätzlich positiven Beurteilung der Perspektiven für eine Annäherung zwischen der EU und Iran zahlreiche Zumutungen an die Adresse Teherans, die in den Beziehungen zu einem souveränen Staat nichts verloren haben. Vorschriften im Bereich „Menschenrechte“, demokratische Binnenentwicklung etc. sind vonseiten der EU nicht angebracht, so lange auch in EU-Ländern im Umgang mit politischen Dissidenten immer wieder Grundrechte verletzt werden: In mindestens zwei EU-Ländern sind Verbotsverfahren gegen politische Parteien anhängig, in der Bundesrepublik Deutschland wird jährlich in weit über 10.000 Verfahren gegen patriotische Bürger ermittelt, mindestens 1200 deutsche Patrioten befinden sich wegen Meinungs- und Gesinnungsdelikten in Haft. Demokratie-Belehrungen an die Adresse Teherans verbieten sich vor diesem Hintergrund.

Auch wegen ihrer geradezu unerträglichen Unausgewogenheit ist die Position der EU inakzeptabel: Auch in den USA und in Israel ist die Todesstrafe Gesetz, ohne dass sich die EU an die Adresse dieser Länder Forderungen nach ihrer Abschaffung erlaubt. In beiden Ländern ist die ungesetzliche Tötung von Menschen ohne jedes Gerichtsverfahren gang und gäbe, ohne dass die EU dies durch Sanktionen sanktioniert.

Um nichtsdestoweniger der Hoffnung auf eine positive Weiterentwicklung der Beziehungen zwischen der EU und Iran Ausdruck zu geben, wurde dem Bericht – unter Vorbehalten – zugestimmt.

  Jarosław Wałęsa (PPE), na piśmie. ‒ Dobrze, iż porozumienie zawarte z Iranem w sprawie energii jądrowej zostało wyposażone w mechanizmy kontroli sprawdzające, czy wywiązuje się on ze swoich zobowiązań. Jednak pomimo starań dyplomacji UE, samo porozumienie nie obejmuje niestety spraw związanych z ochroną praw człowieka. Dlatego bardzo dobrze, iż zostały one podniesione w przyjętej właśnie strategii. Zaznacza ona wyraźnie, iż Unia będzie prowadziła dialog z Iranem dotyczący ochrony praw człowieka, co ułatwić ma otwarcie delegatury UE w Teheranie. W ramach tego dialogu natomiast UE dołoży wszelkich starań, aby Iran zaniechał stosowania kary śmierci. Już nawet samo jej zniesienie tylko za przestępstwa związane z narkotykami zmniejszyłoby liczbę egzekucji nawet o 80 %. Dlatego ważne jest, żeby wykorzystać dostępne dzięki przyjętej właśnie strategii płaszczyzny dialogu do przekonania Iranu, aby ten zaniechał swoich dotychczasowych praktyk.

Z powyższych względów głosowałem za przyjęciem strategii UE wobec Iranu po zawarciu porozumienia w sprawie energii jądrowej, ponieważ uważam ją za szansę nie tylko dla Iranu, który na pewno skorzysta na otwarciu się na świat, ale także dla samej UE głęboko przywiązanej do idei upowszechniania ochrony praw człowieka na świecie.

  Julie Ward (S&D), in writing. ‒ Iran’s nuclear deal with the international community was a welcome step in de-escalating what could have turned into a dangerous conflict. The agreement has the potential to bring further stability to the region if all sides cooperate with the long-term interests of the region’s peoples in mind. This means that the EU and its Member States must put human rights at the core of the process, and engage in dialogue with Iran in order to bring about clear improvements in human rights conditions and an end to gross violations in Iran, including imprisonment of activists and human rights defenders, executions of minors, the systematic use of torture, and tolerance of gender-based violence. This must come about with clear human rights impact assessments, benchmarks and a monitoring framework, and full cooperation with UN mechanisms. Business and economic cooperation must go hand in hand with progress on human rights.

I voted in favour of this report, while actively working to include in it more compelling language on human rights with a clearer assessment of the current human rights situation, by supporting the amendments brought to the Plenary. The EEAS must see this report as a mandate to engage Iran on these issues.

  Lieve Wierinck (ALDE), in writing. – I voted against the resolution because the approach towards Iran is not realistic considering the remaining challenges in Iran and there is no mention of the situation in Syria. The overall resolution is too positive and lacks a balance on Iran’s role in the region. There is too strong an emphasis on trade, disregarding human rights. It calls for cooperation between universities without mentioning the lack of academic freedom and is too vague with regard to juvenile executions.

However, I am in favour of a dialogue concerning human rights and I support the immediate release of all political prisoners and others unjustly detained. I agree with open dialogues for nuclear safety and on energy diversification. I agree with condemning the fuelling of conflicts and the support of armed groups by Iran.

  Marco Zanni (EFDD), per iscritto. ‒ La relazione approvata oggi affronta il futuro dei rapporti EU-IRAN a seguito del cosiddetto accordo nucleare (JCPOA). Il relatore ha scelto di redarlo in modo costruttivo sperando che un rapporto ricevibile dal governo iraniano sia più utile all'ala moderata nella sua battaglia contro la parte di governo conservatrice e possa quindi nel medio periodo portare a reali progressi sul versante diritti umani e libertà civili nel paese. L'Iran ha finora rispettato pienamente l'accordo nucleare e si intravede la prospettiva di un vero cambiamento nel caso l'UE la comunità internazionale siano in grado di valorizzare il momento positivo nelle relazioni bilaterali creatosi in seguito al JCPOA. I riferimenti alla situazione diritti umani sono presenti, e se è vero che avrebbero potuto essere più netti e incisivi, ritengo che il relatore sia nel giusto quando afferma come questo sia il momento di costruire, e non di distruggere, per ottenere nel futuro quello che le tante critiche del passato non sono riuscite a realizzare. Per tutte queste ragioni ho deciso di esprimere il mio voto favorevole.

  Flavio Zanonato (S&D), per iscritto. ‒ Ho votato a favore di questa relazione perché ritengo necessario continuare ad avere un dialogo costruttivo con Iran. Purtroppo bisogna costatare che finora il ruolo dell'UE è stato troppo debole. Per sfruttare l'enorme potenziale di questo rapporto bilaterale, Iran e UE hanno bisogno di avviare un dialogo strategico che deve andare oltre gli aspetti di facciata. È nell'interesse di entrambe le parti sviluppare una più stretta cooperazione in settori quali l'ambiente, la gestione della migrazione, i trasporti e l'energia, l'istruzione e le questioni umanitarie. C'è soprattutto in ballo la necessità di avviare e sostenere un dialogo su una nuova architettura di sicurezza per il Medio Oriente. La questione dei diritti umani è una questione di vitale importanza che deve essere affrontata in tutte le sedi possibili. Non è accettabile ignorare il preoccupante uso della pena di morte, la persecuzione delle minoranze, gli arresti degli attivisti e la discriminazione nei confronti delle donne. Personalmente spero che l'apertura dell'Iran a una dimensione internazionale possa essere di stimolo al miglioramento della situazione interna e credo che sia fondamentale instaurare un approccio strutturato, e privo di atteggiamenti paternalistici, per arrivare a una cooperazione più proficua anche su questi temi.

  Σωτήριος Ζαριανόπουλος (NI), γραπτώς. ‒ Η έκθεση αντικατοπτρίζει τους σφοδρούς ανταγωνισμούς ανάμεσα σε αστικές τάξεις και τμήματα του κεφαλαίου στο εσωτερικό της ΕΕ, καθώς και με άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα και ισχυρές καπιταλιστικές χώρες, ιδίως τις ΗΠΑ, τη Ρωσία, αλλά και την Κίνα για τον έλεγχο αγορών, ενεργειακών πηγών, πρώτων υλών και δρόμων μεταφοράς ενέργειας στην ευρύτερη περιοχή της Μ. Ανατολής, που συνδέονται και με τη στάση τους απέναντι στο Ιράν, στο φως της συμφωνίας για το πυρηνικό του πρόγραμμα. Το ευρωκοινοβούλιο εκφράζει τις επιδιώξεις ευρωενωσιακών μονοπωλίων να αξιοποιήσουν τη συμφωνία για ομαλοποίηση των πολιτικών σχέσεων ΕΕ-Ιράν, που θα διευκολύνει τη διείσδυσή τους στην αγορά του Ιράν. Τα χαρακτηριστικά αυτά της ιρανικής καπιταλιστικής οικονομίας που βασίζονται στην άγρια εκμετάλλευση της εργατικής τάξης του Ιράν αποτελούν πόλο έλξης για τα μονοπώλια στην ΕΕ. Αυτό άλλωστε τονίζει η έκθεση καταστρώνοντας ένα σχεδιασμό διείσδυσής τους με άμεσες ξένες επενδύσεις, επικεντρώνοντας μάλιστα σε συγκεκριμένους τομείς, όπως αυτοκινητοβιομηχανία, κατασκευή αεροσκαφών, ενεργειακές υποδομές, ανανεώσιμες πηγές ενέργειας κλπ. Από την άλλη τα «ανθρώπινα δικαιώματα», όπως τα αντιλαμβάνεται η ΕΕ, θα συνεχίσουν να αποτελούν πρόσχημα πολιτικών πιέσεων, που θα διευκολύνει τις βλέψεις των επιχειρηματικών ομίλων. Οι λαοί δεν έχουν τίποτα να περιμένουν από τέτοιους ανταγωνισμούς και συμφωνίες. Για αυτό πρέπει να δυναμώσουν την πάλη τους απέναντι στον κοινό εχθρό, τα μονοπώλια και την εξουσία τους.

  Tomáš Zdechovský (PPE), písemně. ‒ Strategii EU vůči Íránu jsem se rozhodl nepodpořit. Evropská unie by se dle mého názoru měla vůči Íránu stavět do více vyhraněné pozice, a to především v otázce dodržování lidských práv. Předložená strategie však postrádá hlubší odkazy právě na lidská práva a její výsledná podoba má podle mě vůči Íránu dokonce lehce vstřícné ladění, což nepovažuji za příliš šťastné. Mám tím na mysli především vyjádření podpory Íránu k přijetí do Světové obchodní organizace.

  Jana Žitňanská (ECR), písomne. ‒ Po úspešnom uzavretí dohody medzi Európskou úniou a Iránom týkajúcej sa nukleárneho programu sa vzťahy medzi Iránom a medzinárodným spoločenstvom pomaly zlepšujú. V dôsledku následného zrušenia sankcií voči tejto krajine sa rokovania medzi EÚ a Iránom ešte viac zintenzívnili. Práve preto sa správa zaoberala ideálnou podobou, ktorú by vzťahy medzi Iránom a Európskou úniou mali postupne nadobudnúť. Správa vyzdvihuje význam vzťahov s Iránom, ako aj celkovú úlohu Iránu v nastolení mieru, stability a bezpečnosti v regióne, s čím plne súhlasím. Avšak nevenuje až taký priestor otázkam porušovania ľudských práv v Iráne, pričom, podľa mňa, by si ho zaslúžili. V tejto krajine sa totiž ešte stále vykonáva množstvo popráv, a to aj žien a mladistvých, pričom veľké percento týchto popráv je vykonávaných ako tresty za drogovú trestnú činnosť. V uznesení sme preto Irán vyzvali na okamžité moratórium na trest smrti, na ukončenie mučenia, popráv mladistvých, ale aj zmenu zákona v prospech úplného zrušenia trestu smrti za drogovú trestnú činnosť. Keďže v správe sa nám nepodarilo presadiť viacero pozmeňujúcich návrhov, ktoré by riešili potláčanie práv žien či politickú slobodu, v záverečnom hlasovaní som finálnu podobu správy nepodporila.