Rapporti verbatim tad-dibattiti

It-Tlieta, 24 ta' Ottubru 2017 - Strasburgu

15. Kwittanza 2015: Baġit ġenerali tal-UE - Il-Kunsill Ewropew u l-Kunsill (dibattitu)

  Preşedinte. – Următorul punct de pe ordinea de zi este dezbaterea privind raportul lui Bart Staes, în numele Comisiei pentru bugete, referitor la descărcarea de gestiune pentru execuția bugetului general al Uniunii Europene aferent exercițiului financiar 2015, secțiunea II - Consiliul European și Consiliul (COM(2016)0475 - C8-0271/2016 - 2016/2153(DEC)) (A8-0291/2017).

  Bart Staes, Rapporteur. – Voorzitter, meneer de Raadsvoorzitter, beste collega's, voor het zevende jaar op rij kan ik helaas jullie niet aanbevelen kwijting te verlenen aan de Raad. Kwijting verlenen, beste collega's, dat is niet iets abstracts. Dat is het eindresultaat van een grondige oefening, een oefening in toezicht en controle door het Parlement op hoe het geld van de Europese begroting, en dus van de Europese burger en belastingbetaler is besteed over het voorbije jaar. Werden de juiste procedures gevolgd? Kan gestaafd worden hoeveel geld waar werd ingezet? En bovendien, zorgden de ingezette middelen ervoor dat de burger waar voor zijn geld kreeg? Het uitgangspunt van elke goede en degelijke kwijting moet zijn dat iedereen die geld uit de Europese begroting uitgeeft, op een transparante wijze moet worden gecontroleerd ten aanzien van de manier waarop dat gebeurde en ook of dat op een verantwoorde manier gebeurde.

Overeenkomstig de Verdragen van de Europese Unie is het Europees Parlement verantwoordelijk voor deze oefening. De Raad doet in dezen een aanbeveling aan het Europees Parlement. Helaas weigert het Europees Parlement nu al sinds 2011 aan de Raad kwijting te verlenen en dit op basis van het feit dat er een machtsstrijd gaande is tussen het Parlement en de Raad, en ook op basis van het feit dat het Parlement de gewoonte heeft om alle instellingen waaraan het kwijting moet verlenen, vragen te stellen, zowel schriftelijk als mondeling.

De Raad stelt zich op een zuiver legalistisch standpunt en is van mening dat het Europees Parlement eigenlijk alleen maar kwijting moet verlenen aan de Commissie. Dat strookt niet met de praktijk. Het Parlement stelt vragen aan de Commissie, stelt vragen aan de secretaris-generaal van het Europees Parlement, stelt vragen aan het Economisch en Sociaal Comité, aan het Comité van de Regio's, aan alle agentschappen. De Raad daarentegen weigert onze vragen te beantwoorden. De Raad weigert dus de dialoog.

Het moet gezegd – ik geef het toe: er is vooruitgang. De Raad presenteert steeds meer en meer informatie op zijn website waardoor we beetje bij beetje te weten komen wat er met de begroting van de Raad, de Raad van Ministers en de Europese Raad gebeurt. Toch bleven tot vorig jaar de verhoudingen tussen het Parlement en de Raad van Ministers bijzonder gespannen. Laat ons wel wezen: alleen dialoog leidt uiteindelijk tot een oplossing.

Bij de aanvang van mijn mandaat als rapporteur ontmoette ik dan ook de secretaris-generaal van de Raad. Mevrouw Gräßle, voorzitter van de Commissie begrotingscontrole, deed hetzelfde. Wij wilden te weten komen wat de contouren zijn om tot een modus vivendi te komen, om de verhoudingen tussen Parlement en Raad te verbeteren als het gaat over het verlenen van kwijting.

Na lange en uitgebreide gesprekken met mijn schaduwrapporteurs, in nauw overleg met de voorzitter van de Commissie begrotingscontrole en in nauw overleg met de coördinatoren van alle fracties in de Commissie begrotingscontrole, zijn we tot een akkoord gekomen. Dat akkoord werd vorige donderdag voorgelegd aan de Conferentie van Voorzitters en sindsdien hebben wij als Commissie begrotingscontrole een mandaat om in onderhandeling te treden met de Raad van Ministers, ikzelf als rapporteur, mevrouw Gräßle als voorzitter van de Commissie begrotingscontrole en in aanwezigheid van Klaus Welle, secretaris-generaal van het Europees Parlement.

Wat zijn die contouren? Wat is dat mandaat?

1. Raad en Europees Parlement spelen een verschillende rol in de kwijting. Het Europees Parlement verleent kwijting. De Raad geeft een advies, geeft een aanbeveling aan het Europees Parlement over de kwijting.

2. De erkenning dat de Raad en het Europees Parlement dit moeten doen op basis van correcte feiten en correcte informatie.

3. We vragen de Raad toe te zeggen dat ze antwoorden op de schriftelijke en mondelinge vragen die het Europees Parlement hen stelt. In ruil zeggen wij als Europees Parlement: als jullie, Raad, vragen hebben voor het Europees Parlement, dan zijn wij bereid die vragen te beantwoorden in een vorm van goede wederkerigheid.

Het resultaat van dit mandaat en van de onderhandelingen zou moeten zijn dat de spanning tussen Parlement en Raad wordt opgelost en dat we in een open en transparante manier met elkaar kunnen omgaan, zodat de burger ook te weten komt tijdens de kwijtingsoefening hoe er omgegaan wordt met de 540 miljoen euro die de Raad jaarlijks spendeert.

Ik hoop, meneer de Raadsvoorzitter, dat ons aanbod een aanbod zal zijn waarbij we tot dialoog kunnen komen, waarbij we eindelijk ons conflict kunnen oplossen en een kwijting tussen Raad en Parlement op een behoorlijke manier kunnen oplossen.

  Märt Kivine, President-in-Office of the Council. – Mr President, as a Council President I have the somewhat ambiguous pleasure of standing in front of you and speaking on the matter. However, I will try to be as to-the-point as I can and, taking it from where the honourable rapporteur ended, from the Council’s position we also see a faint glimmering, a sparkle of hope, in moving things towards improvement.

Going through my formal statement, it is my duty as President of the Council to identify the two aspects of this reiterative annual process: both going through the same procedure as every year, but also now seeing some potential for movement.

The Council’s position, however, stands. It says that the Council has always scrupulously respected Article 319 of the Treaty according to which the European Parliament, acting on a recommendation from the Council, gives a single discharge to the Commission. As you know, over recent years the Council has considerably improved access to relevant information about the activities, the governance and the financial management of the institution. This is, by the way, recognised in the text of the resolution you will be voting on.

As in previous years, the European Court of Auditors did not detect any serious weaknesses in respect of the issues examined for the Council.

In 2011, the Council transmitted to Parliament the draft memorandum of understanding in order to organise better the cooperation between our two institutions during the discharge procedure. The Council has always been open to discuss concrete issues and concrete drafting. I understand today that the Conference of Presidents has recently agreed on a mandate in this regard and we think this could be a new momentum. I hope that our institutions will have the opportunity to discuss this soon.

  Marian-Jean Marinescu, în numele grupului PPE. – Domnule Președinte, am ascultat cu atenție răspunsul președinției. Eu cred că trebuie făcute mult mai multe eforturi în a ajunge la un acord între Parlament și Consiliu, un acord cumva artificial pentru că, până la urmă, tratatul spune foarte clar: trebuie să ne ocupăm de acest discharge și pentru Consiliu.

Cred că anul acesta Parlamentul a făcut eforturi mari. Am avut un grup de lucru și, cu ajutorul raportorului și al celorlalți raportori ai grupurilor politice, am reușit să ajungem la o propunere, cred eu, decentă și normală - repet încă o dată, în conformitate cu ceea ce spune tratatul - și care va da posibilitatea să se arate clar publicului ce se întâmplă cu banii publici care sunt repartizați Consiliului.

Restul cred că sunt lucruri care nu trebuie să se întâmple între două instituții care, de fapt, sunt responsabile pentru acordarea descărcării bugetare, conform tratatului, și cred că trebuie să trecem peste acest lucru. Așa cum am mai spus de mai multe ori în plen, în alți ani, cu ocazia descărcării bugetare, de atâta timp nu se acordă descărcarea bugetară Consiliului, nimic nu se întâmplă, până la urmă această procedură intră în derizoriu pentru că de ce am face la alte instituții descărcare dacă tot nu se întâmplă nimic cu neacordarea descărcării bugetare pentru Consiliu. Deci, cred eu că trebuie să fim până la urmă două instituții serioase, care trebuie să îndeplinim prevederile tratatului.

  Inés Ayala Sender, en nombre del Grupo S&D. – Señor presidente, sí, este año 2017, el Tribunal de Cuentas nos ha ofrecido la posibilidad de una DAS por fin no negativa. En cambio, en el caso del Consejo, y a pesar de los esfuerzos que les reconozco al señor Staes y a la señora Gräßle, va a ser el octavo año en el que denegamos y no pasa nada.

Sin embargo, como somos optimistas, creemos que en este momento hay pequeños pasos, pero que son significativos. Como se ha dicho, hay un nuevo secretario general con mandato hasta el 2020, el señor Tranholm-Mikkelsen, en el Consejo, que ya en 2012 hizo los mayores esfuerzos a la cabeza de la Presidencia danesa en el caso de la aprobación de la gestión de 2010.

Hay un mandato también de la Conferencia de Presidentes a un grupo de trabajo parlamentario —de este Parlamento— que debe ser capaz de reconstruir la confianza y la cooperación entre instituciones, tan fundamentales en aras de mayor transparencia. Y hay algunos movimientos de acercamiento que se han conseguido como parte de los informes anuales de actividades de partes del Consejo —direcciones generales—.

Son pequeños pasos, es verdad, pero son necesarios para rehacer la confianza y quién sabe si algún día, al final, en el Acuerdo interinstitucional tendremos unas directrices claras para esta aprobación de la gestión.

  Ryszard Czarnecki, on behalf of the ECR Group. – Mr President, I feel like I am experiencing déjà vu during today’s debate. The lack of cooperation from the Council, and the difficulties repeatedly encountered in the discharge procedure that we have because of that fact, keep on going. First, the Council continues to be silent in relation to the remarks made by us in our discharge resolution from April, reiterated from previous years. Then, neither have the budget of the European Council and the budget of Council been separated, nor has the Council joined the Union transparency register. The Council’s whistle-blowing rules continue to be publicly unavailable and the detailed anticorruption guidelines do not exist.

Regarding building policy, the information provided on the Council’s website does not include details about the cost incurred in relation to the Council’s buildings, and that is unacceptable. We know, of course, that there is a critical exchange of information on buildings policy between the building departments of Parliament and the Council, but the exchange should definitely become regular and detailed information should be given to Parliament in the Council’s Annual Financial Report. Here, I would like to recall once more that we need progress reports on building projects with a breakdown of the costs incurred to date, together with information on the costs related to the delayed completion of the Europa building.

  Hannu Takkula, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, to my great regret we are again forced to refuse regarding the granting of discharge to the European Council and the Council because of the lack of information and communication. This ongoing disagreement about the legal competence to provide the discharge is an unfortunate situation which remains unsolved. I am pleased to note that there has actually been some discussion between Parliament and the Council on the matter, but I still find it an insufficient basis for granting discharge.

When it comes to discharge procedures regarding the Commission and other European institutions, we have a certain set of rules that must be followed and there shall be no exceptions or privilege for any institutions. Transparent governance when using European taxpayers’ money is a fundamental right and the current unsolved situation severely undermines this right. We should be able to guarantee that all of the European Union institutions use EU citizens’ money transparently. As for Parliament, it is currently unable to scrutinise how the Council budget is spent. The situation allows unfortunate grounds for questions on the use of the budget.

Discharge is not a voluntary procedure but an official procedure to make sure that the EU budget is used in the way it is meant to be used. I hope that the dialogue between Parliament and the Council will continue and that this issue can be solved in a way such that in the future there is a possibility to grant discharge to all European institutions.

  Jonathan Bullock, on behalf of the EFDD Group. – Mr President, I am in the unusual position for a UKIP MEP to be in favour of this proposal; the proposal being to refuse to grant a discharge to the EU Council. Every year, the Parliament looks through the books of each of the EU institutions and agencies to approve them, and every year, these bodies comply with the process, with the exception of the Council. Why does the Council not comply?

The EU Treaties may say that the Parliament only grants discharge to the Commission, but I think there is a moral obligation to comply with what is essentially a transparency process. When you look at why the Council may not want to go along with this, you see that just last week, on the day that Brexit negotiations continued, the Council put out a public tender for 4000 bottles of champagne.

Well, Mr President, perhaps we in Britain could have our share of that; I think it works out at about 500 bottles by our budget contribution to celebrate Brexit. We would even settle for 148 bottles, if we divided equally between the countries. That would be enough to celebrate Brexit! But seriously, when half of Europe is in some form of crisis and with austerity biting, you are ordering four thousand bottles of champagne.

This needs to be stopped; this needs to be audited, this needs to be looked at by the Parliament, and we must have this transparency over the budget and use of taxpayers’ money in this Council.

  President. – Probably 3 900 would have been more appropriate.

  Ingeborg Gräßle (PPE). – Herr Präsident, Herr Kommissar, Herr Ratspräsident! Ich möchte mich an Sie wenden, Herr Ratspräsident. Wir freuen uns, dass Sie hier sind: Herzlich willkommen. Wir haben hier schon Ratsentlastungen debattiert, und die Ratspräsidentschaft war nicht da. Ich möchte es Ihnen ganz hoch anrechnen, dass Sie gekommen sind.

Ich möchte Sie bitten, im Rat Einfluss zu nehmen, so dass wir wirklich endlich zu einer Lösung kommen können, denn der Rat macht es sich ein bisschen einfach. Sie haben nach dem Vertrag die Verpflichtung, uns eine Entscheidung zur Entlastung vorzuschlagen. Wir bitten Sie doch darum, dass Sie die ganze Arbeit machen und nicht immer nur die halbe Arbeit.

Wir werfen Ihnen seit Jahren Arbeitsverweigerung vor. Sie machen keinen Entlastungsvorschlag für die anderen Institutionen. Sie machen keinen Entlastungsvorschlag fürs Parlament. Die Gegenseitigkeit, die Sie im memorandum of understanding einfordern, Sie hätten sie längst, würden Sie Ihre Möglichkeiten nach dem Vertrag wahrnehmen und niemand könnte Sie daran hindern. Niemand. Niemand würde Sie im Übrigen auch daran hindern.

Den Vorschlag der einen Entlastung, dieser Vorschlag bildet einen Vertragsstand von vor 60 Jahren. Die Bestimmung der Entlastung wurde niemals upgedated und das ist ein Versäumnis aller Arbeitsgruppen, die sich bis jetzt um den Vertrag gekümmert haben. Sie fordern uns eigentlich auf, die Kommission nicht mehr zu entlasten, wenn wir Sie nicht entlasten wollen. Ich meine, Herr Kommissar, das machen wir mal, dann werden wir sehen, was in diesem Europa los ist!

Das heißt, ich möchte Sie doch bitten, ernsthaft daran teilzunehmen. Wir haben ein Mandat des Hauses, und wir sind dazu gewillt. Wir kennen die Zwänge des Rates, aber wir möchten auch darum bitten, ernstgenommen zu werden. Nehmen Sie uns doch auch ernst. Die Sache mit den Champagnerflaschen, die ich gar nicht so sehr mein Problem. Das möchte ich gar nicht wissen. Es gibt wahrscheinlich wenig langweiligere Haushalte als den Haushalt des Rates.

Aber es ist eine grundsätzliche Frage für uns, und die grundsätzliche Frage kann auch nur lauten, dass doch bitte Beamte nicht über Parlamentarier befinden dürfen. Das ist ein Unding. Mit einem solchen Vorschlag würde kein Ratsbeamter in seinem Mitgliedstaat seinem nationalen Parlament gegenübertreten. Aber hier werden solche absurden Forderungen gestellt, denn mit uns kann man es ja machen.

Wenn wir bereit sind, wirklich ernsthaft eine Lösung voranzubringen, bin ich mir sicher, dass wir auch eine Lösung bekommen werden. Deswegen mein Appell an Sie.

  Cătălin Sorin Ivan (S&D). – Domnule președinte, în Parlamentul European și, în general, în instituțiile europene, ne-am plâns foarte des că cetățenii europeni nu știu ce facem noi în Parlamentul European. Astăzi am sentimentul că e foarte bine că nu știu ce facem în Parlamentul European, pentru că, dacă ar ști că noi, în Parlamentul European, avem astfel de discuții despre cum o instituție europeană este în conflict cu altă instituție europeană doar pe un subiect atât de minor, dar sensibil în același timp - Consiliul nu dorește să ne lase să aflăm cum sunt cheltuiți banii publici, banii europeni, Consiliul este împotriva transparenței - atunci credeți-mă că și mai puțini cetățeni europeni ar avea încredere în instituțiile europene, și mai puțini cetățenii europeni s-ar prezenta la vot. Eu cred că avem o problemă mult mai gravă decât aceea a unei descărcări bugetare. Este o problemă de democrație, este o problemă de transparență, este o problemă de respectare a tratatelor Uniunii Europene, ceea ce este mult mai grav.

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, το Συμβούλιο και το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο θεωρεί ότι είναι κράτος εν κράτει, ότι μπορεί να κάνει ό,τι θέλει, ότι δεν ελέγχεται καθόλου, ενώ είναι δεδομένο ότι τα άρθρα 316, 317 και 319 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης δίνουν το δικαίωμα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να χορηγεί απαλλαγή για κάθε τμήμα του προϋπολογισμού. Και αυτό σημαίνει ότι χορηγεί απαλλαγή και για τις δραστηριότητες του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Αλλά όταν το Συμβούλιο δεν έρχεται, δεν συζητά, δεν δίνει πληροφορίες, είναι προφανές ότι «γράφει στα παλιά του τα παπούτσια» τα δικαιώματα που έχει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Φέτος βλέπουμε μια μικρή διαφοροποίηση: τουλάχιστον είναι εδώ το Συμβούλιο. Πέρυσι δεν είχε έρθει καν. Θέλουμε όμως να υπάρχουν συγκεκριμένες ενέργειες και αρμοδιότητες και ταυτόχρονα επιμένουμε ότι θέλουμε συγκεκριμένη πληροφόρηση. Δεν μπορεί να δοθεί απαλλαγή στις δραστηριότητες του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και του ίδιου του Συμβουλίου. Ταυτόχρονα, πρέπει να ελέγξουμε και τη δράση του Εurogroup, το οποίο χρησιμοποιεί τις εγκαταστάσεις του Συμβουλίου, χρησιμοποιεί τη διερμηνεία. Ένα όργανο που δεν ελέγχεται από κανέναν, το Εurogroup, το οποίο λαμβάνει αποφάσεις εις βάρος των ευρωπαϊκών λαών.

  Miroslav Poche (S&D). – Pane předsedající, my už jsme si pomalu zvykli na to, že zpravodaj, který ve Výboru pro rozpočtovou kontrolu dostane za úkol zpracovat účetní závěrku Rady, nás posléze informuje, že opět nebude možné uzavřít účetnictví z důvodu nedostatečné spolupráce ze strany Rady.

A mě to každý rok udivuje. Jak je možné, že orgán, jehož existence je s tou naší tak úzce provázána, není ochoten respektovat základní kompetence, které Evropský parlament má? Jak bychom reagovali, kdyby se takto chovala jakákoliv jiná instituce? Já vítám a silně podporuji, že se minulý týden Konference předsedů rozhodla pověřit Výbor pro rozpočtovou kontrolu vyjednáním dohody s Radou o formě spolupráce při přípravě následující účetní závěrky.

Pokud hovoříme o dohodě, nesmí to být synonymum pro ústupek ze strany Evropského parlamentu, co se týká rozsahu a hloubky poskytovaných informací. Pro Radu platí povinnost transparentního hospodaření s veřejnými zdroji, stejně jako to platí pro všechny ostatní evropské instituce. Evropský parlament proto musí trvat na svých požadavcích. Je to jak naše privilegium, tak naše povinnost a naše odpovědnost vůči veřejnosti. Stejně tak bych uvítal, kdyby jednání zahrnovala i zapojení Rady do transparentního rejstříku.

Procedura „catch the eye”

  Petri Sarvamaa (PPE). – Mr President, thank you for giving me this opportunity. Sorry for being late. Dear Council, here we are again. I regret to have to give the same speech pretty much year after year. I will try to be a little bit more civilised this year than I have been on some occasions.

But the truth is that we have been refusing to grant the discharge to the Council for seven years in a row now, and whatever the reasons and the logic behind this, the fact of the matter remains that the taxpayers in the European Union deserve to have a transparent and open system. And they really deserve to have an end put to this farce of democracy, I have to say.

So I would like to join the words of Madam Grässle, auf Deutsch, bitte, in English, please, in Finnish, olkaa niin hyviä ja katsokaa tätä asiaa kansalaisten näkökulmasta.

(Încheierea procedurii „catch the eye”)

  Märt Kivine, neuvoston puheenjohtaja. – Voin vain luvata, että vien tämän viestin kollegoilleni neuvostoon. Se on ainoa asia, jonka tällä hetkellä voin ehdottomasti luvata.

In addition to that strange language, I wish to it make it very clear and to reiterate that at this current point the Council stands behind its interpretation of Article 319.

  Bart Staes, Rapporteur. – Voorzitter, heel kort. Ik denk dat het een vruchtbaar debat was. De Raad heeft duidelijk gezien dat er eendracht is in dit Europees Parlement. Wij willen vooruit. We hebben een mandaat. Ik denk dat we genereus zijn in wat we zullen aanbieden. Ik hoor dat de Raad tot een dialoog wil overgaan. Ik hoop dat dit leidt tot een akkoord, zodat mijn opvolger die de kwijting zal moeten behandelen over het voorbije jaar, erin zal slagen om het Parlement wél een gunstige aanbeveling te doen. Ik hoop écht dat dialoog leidt tot een oplossing van dit conflict dat, zoals meneer Sarvamaa zei, geen "klucht" mag blijven.

  Preşedinte. – Dezbaterea a fost închisă.

Votul va avea loc miercuri, 25 octombrie 2017.