Index 
 Previous 
 Next 
 Full text 
Procedure : 2017/2903(RSP)
Document stages in plenary
Document selected : O-000076/2017

Texts tabled :

O-000076/2017 (B8-0605/2017)

Debates :

PV 13/11/2017 - 18
CRE 13/11/2017 - 18

Votes :

Texts adopted :


Verbatim report of proceedings
Monday, 13 November 2017 - Strasbourg Revised edition

18. Protection of coastal marine habitats: the case of Posidonia oceanica (debate)
Video of the speeches
Minutes
MPphoto
 

  Przewodniczący. – Kolejnym punktem porządku dnia jest debata nad pytaniem wymagającym odpowiedzi ustnej skierowanym do Komisji przez Alaina Cadeca w imieniu Komisji Rybołówstwa oraz przez Adinę-Ioanę Vălean w imieniu Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, w sprawie ochrony przybrzeżnych siedlisk morskich – przypadku trawy morskiej Posidonia oceanica (O-000076/2017 - B8-0605/2017) (2017/2903(RSP)).

 
  
MPphoto
 

  Gabriel Mato, autor. – Señor presidente, querido comisario, intervengo en sustitución del presidente de la Comisión de Pesca, mi colega Alain Cadec, y además uniré mi intervención a la intervención que tenía yo programada; con lo cual, con permiso de la presidencia, sumaré los dos tiempos, hasta un máximo de cinco minutos que no cumpliré.

En el mismo momento en que se planteó en la reunión de coordinadores de la Comisión de Pesca la posibilidad de presentar esta pregunta oral, la respuesta fue inmediata y unánime en sentido afirmativo. ¿Y saben por qué? Porque el sector de la pesca es siempre el primer interesado en mantener unas óptimas condiciones medioambientales, y la defensa de la posidonia es un elemento común de todos los grupos políticos en la Comisión de Pesca.

Como es sabido, la Posidonia oceanica es una planta endémica del Mediterráneo, una de las especies más productivas y resistentes de la biosfera, capaz de formar praderas submarinas de gran importancia ecológica, dentro de la que viven muchos organismos animales y vegetales que en ella encuentran alimento y protección. Por si fuera poco, además, es un excelente bioindicador de la calidad de las aguas marinas costeras. Hoy se plantean dudas sobre la conservación de estos hábitats; sin embargo, hay veces que se echa siempre la culpa a los pescadores, y no es justo que sea el sector pesquero el acusado de causar un impacto negativo al medio ambiente.

Hay muchos otros elementos, como las prácticas de dragado, el desarrollo costero, la eutrofización y el cambio climático —entre otros— que han sumergido a este pulmón del Mediterráneo en un grave proceso de regresión en los últimos años, convirtiendo a la posidonia, de lento crecimiento y difícil regeneración, en una de las hierbas marinas más amenazadas en estos momentos. Dada la importancia de este hecho, pedimos a la Comisión que nos explique si ha previsto alguna medida adicional que pueda ser adoptada, no solo para proteger las poblaciones de la Posidonia oceanica, sino también para restablecer sus poblaciones.

En ese sentido, hay acciones emprendidas por algunos Estados miembros —entre ellos España, con seis reservas marinas del Mediterráneo con praderas de esta especie— que han tomado medidas concretas para frenar el impacto de acciones humanas y garantizar la conservación y la preservación del ecosistema marino. Destaca, dentro de las rutinas de los servicios de las reservas marinas, el reconocimiento del estado de salud de estas praderas, y en particular su florecimiento y fructificación, cuya mayor frecuencia interanual y mayor duración estacional parece estar relacionada con el cambio global.

También la colaboración específica en proyectos como Posimed, en colaboración con distintos institutos de ecología, o la prohibición del buceo en las reservas integrales, o la elaboración de contenido específico sobre valores de esta especie que forma bosques submarinos de interés pesquero. También la incorporación de contenidos sobre la necesidad de proteger los hábitats marinos, siendo las praderas un hábitat preferente en la legislación nacional de pesca y de biodiversidad. Y, por último, la incorporación de contenidos sobre esta especie en la estrategia educativa de las redes de reservas marinas, campañas escolares y divulgación escolar, porque no podemos olvidar que la educación ambiental y la sensibilización son fundamentales si queremos poner freno al deterioro de la Posidonia oceanica y proteger también los hábitats marinos costeros.

En este sentido, y para evitar la enorme presión a la que se ven sometidos estos hábitats imprescindibles para la conversión de dióxido de carbono en oxígeno, la productividad de los recursos marinos y la protección de las costas, a esta Cámara le gustaría conocer de primera mano cuáles son los datos de que dispone la Comisión, así como su valoración sobre las inversiones que se han hecho a través de sus programas. Yo le anuncio que, en este sentido, quiero celebrar que se mantenga el nivel de protección de la Directiva de hábitats, instrumento de protección de las praderas de posidonia.

Los hábitat marinos proporcionan grandes servicios ecológicos para la humanidad y, en este contexto, la posidonia es una parte importante para el mantenimiento de esa biodiversidad. Soy consciente de esta importancia, pero no es suficiente con ser consciente. Lo que se necesita a nivel de la Unión Europea es la promoción de acciones similares en otros Estados miembros, tal y como yo decía que sucede en España. Es tarea de la Comisión coordinar estas acciones en toda Europa.

Y, por último, cuando hablamos del Mediterráneo es también importante que los terceros países vecinos participen en un esfuerzo conjunto. Por muchos esfuerzos que se hagan en una parte del Mediterráneo, ningún resultado se podrá alcanzar si la inacción es la tónica de la otra parte.

 
  
MPphoto
 

  Claudiu Ciprian Tănăsescu, autor. – Mulțumesc, domnule președinte, stimați colegi, preocupată de pierderea biodiversității și a degradării serviciilor ecosistemice, Uniunea Europeană adopta în 2011 Strategia UE în domeniul biodiversității, care angajează comunitatea în stoparea pierderii diversității până în 2020.

Cunoscut este faptul că, sub impactul presiunilor antropice, numeroase specii marine se confruntă cu o scădere a populației și cu o diminuare a ariei de răspândire și a habitatului, ceea ce aduce în atenția Uniunii Europene necesitatea suplimentării măsurilor și acțiunilor în domeniul protejării mediului marin. Aceasta deoarece zonele marine protejate constituie fundamentul ecologic al economiei albastre, așa cum se precizează în raportul Comisiei din 1 octombrie 2015 privind progresele realizate în ceea ce privește crearea de zone maritime protejate.

Prezenta întrebare vizează o specie de iarbă, Posidonia Oceanica, care reprezintă nu doar una dintre cele mai durabile și mai productive specii din biosferă, ci și, conform cercetătorilor de la Universitatea din Algarve, din Portugalia, și de la Institutul francez pentru explorarea mărilor, cel mai bătrân organism viu din lume, având peste două sute de mii de ani, cu impact pozitiv asupra conservării biodiversității. Însă Posidonia Oceanica reprezintă una dintre cele mai periclitate specii de iarbă de mare deoarece crește într-un ritm foarte lent și are nevoie de un timp îndelungat pentru a se reface după distrugere.

Evident, noile măsuri privind protejarea și regenerarea speciei Posidonia Oceanica trebuie să fie rezultatul datelor și al informațiilor privind evoluția habitatelor marine de coastă, precum și a evaluării programelor și acțiunilor întreprinse deja de Uniunea Europeană, în mod direct sau indirect, sub aspectul investițiilor și al impactului asupra protejării habitatelor marine de coastă și al conservării biodiversității.

Comisia trebuie să promoveze activitățile de cercetare la nivel european în ceea ce privește protejarea habitatelor marine de coastă, educația ecologică și structurile de guvernanță favorabile incluziunii zonelor marine protejate. De asemenea, Comisia trebuie să sprijine statele membre prin mecanismele financiare ale Uniunii Europene în vederea conservării și utilizării durabile a biodiversității marine de coastă. Vă mulțumesc.

 
  
MPphoto
 

  Karmenu Vella, Member of the Commission. – Mr President, honourable Members, the Commission attaches very high importance to the conservation of Posidonia oceanica meadows, also known as Neptune grass or Posidonia beds. This is an essential habitat as a nursery and refuge for commercial and non—commercial species alike, and it provides a major source of food, regulates nutrient cycles and prevents coastal erosion. Impressively, Posidonia oceanica meadows alone bury some two 2 000 tonnes of carbon each year; it would be interesting to know how this phenomenal seaweed compares with our carbon emissions saving targets or the shift to electric vehicles.

Posidonia beds are a priority habitat type under the Habitats Directive, and Member States have designated around 30% as Natura 2000 sites to protect them. Other measures, such as national protection measures and environmental targets, are set under the Marine Strategy and Water Framework Directives. In addition, the Common Fisheries Policy prohibits the use of certain fishing gear – like trawl nets – above Posidonia seagrass beds and offers Member States special fishing management tools to be used in protected areas or essential habitats.

Despite these efforts, in 2013, the status of Posidonia beds was considered unfavourable in four of the seven Member States where this habitat type occurs. And while information on trends is scarce, research studies point to regression rates in the order of 10% over the past 50 years, with losses mostly observed in the western and northern Mediterranean. The Commission expects further information to be provided by Member States in 2018, when they will report on their efforts to achieve good environmental status in marine waters.

The decline in the population of Neptune grass is usually linked to coastal development, mechanical damage from illegal trawling, anchoring, beach nourishment, dredging, eutrophication and other forms of pollution. To restore Posidonia beds, Member States must establish site-level conservation objectives and restoration measures. New protected areas are also often designated. Compliance is currently being monitored by the Commission. The Commission is supporting the conservation of Posidonia beds through the dissemination of good management practices, the co-funding of LIFE projects, and financial support under the European Regional Development Fund, INTERREG Mediterranean and the European Maritime and Fisheries Fund (EMFF).

The good news is that investments through LIFE have played a crucial role in ensuring the effective management and restoration of coastal ecosystems. The programme has funded more than 20 projects since 1992, focusing specifically on tackling Mediterranean seagrass habitat degradation through protection and even restoration. Other cross-cutting coastal LIFE projects have also contributed to the improved knowledge and management of Posidonia beds.

The mid-term evaluation of the LIFE programme, adopted on 6 November, details the careful monitoring of investments via outcome indicators and targets. The EMFF also provides financial support for the protection and restoration of marine biodiversity and ecosystems, which includes a common monitoring and evaluation system. The Commission, in cooperation with the Member States, will undertake a review of the performance of the operational programmes, the performance review, in each Member State in 2019.

Given its phenomenal ability to absorb inconceivable volumes of carbon from the air, the returns on investing in further conservation delivers an extraordinary public good and a real contribution to shifting to the low-carbon economy. This is a prime example of both why and how we must continue to secure sufficient funding in the future.

 
  
MPphoto
 

  José Inácio Faria, em nome do Grupo PPE. – Senhor Presidente, Senhor Comissário, a COP 23 dedicou o dia 11 de novembro aos oceanos e, por isso, entendo que o debate sobre a proteção dos habitats marinhos costeiros é, não só oportuno, como extremamente necessário. Quando falamos da proteção dessa habitats fundamentais para a conversão do dióxido de carbono em oxigénio temos que falar dos prados marinhos que são ecossistemas de importância vital em termos de biodiversidade e que fornecem numerosos serviços relevantes para as comunidades e a economia.

A pergunta oral insere-se na defesa da erva marinha posidonia oceanica, espécie endémica do Mediterrâneo e uma das mais produtivas e mais importantes para a manutenção da biodiversidade. Contudo, esta importante espécie de crescimento e regeneração lentos tem vindo a diminuir drasticamente nas últimas décadas devido à atividade humana, à eutrofização e outras formas de poluição, bem como na sequência das alterações climáticas e danos causados pela ancoragem das embarcações.

Na conferência Our Ocean estimou-se que o valor total anual dos ativos naturais do Mediterrâneo será de 4.66 biliões de euros, o que representa cerca de 20 % do PIB global anual. Contudo, uma economia azul forte e sustentável depende da preservação dos ecossistemas marinhos e costeiros e da nossa capacidade de os restaurar.

Por tudo isto, Senhor Comissário, considero fundamental interpelá-lo sobre as seguintes questões: qual é a situação atual e a evolução futura dos habitats costeiros marinhos, particularmente no que respeita aos indicadores de monitorização da Diretiva-Quadro da Estratégia Marinha associados à biodiversidade e à integração dos fundos marinhos? Como avalia a Comissão os investimentos já realizados através dos diversos programas de investigação e conservação no quadro da defesa da posidonia oceanica e que programas e financiamentos pretende a Comissão pôr em prática para proteger e recuperar a posidonia oceanica de forma a aumentar a sua resiliência e a minimizar o impacto das alterações climáticas nesta espécie?

Senhor Comissário, precisamos urgentemente de medidas robustas, se queremos um futuro sustentável para o Mediterrâneo e, por isso, entendo que a resposta a estas perguntas é fundamental para delinearmos uma estratégia coerente de defesa do ecossistema mediterrânico.

 
  
MPphoto
 

  Ricardo Serrão Santos, em nome do Grupo S&D. – Senhor Comissário, como foi dito aqui, os habitats marinhos costeiros são fundamentais para a conversão de dióxido de carbono em oxigénio, para a produtividade de recursos marinhos, a proteção das zonas costeiras e outros serviços ecológicos indispensáveis que proporcionam ao planeta.

Os habitats marinhos costeiros são aqueles que se encontram mais ameaçados pela ação do Homem, seja pela sua proximidade, seja porque são estes os primeiros locais a receber a influência das atividades realizadas em terra.

A União Europeia, reconheça-se, tem investido de forma relevante no financiamento de estudos científicos e programas de conservação e recuperação do ambiente marinho. No entanto, num recente artigo da revista Nature, de 2015, é estimado que, nos últimos 50 anos, houve uma redução de 34 % dos prados de posidonia oceanica no Mediterrâneo.

O caso da posidonia oceanica é apenas um exemplo de como a perturbação do ambiente marinho pode ter impactos significativos para todo um ecossistema, pelo que é de crucial importância o acompanhamento e a evolução de espécies-chaves, como é o caso desta erva marinha. O acompanhamento da evolução do estado de conservação de espécies—chaves para a conservação, o impacto dos investimentos efetuados na conservação e recuperação de habitats marinhos e a melhoria da proteção dos mesmos são fulcrais para que a proteção do ambiente marinho seja efetiva e contínua. Conhecer e dar a conhecer os resultados e melhorias obtidas com os investimentos de conservação e recuperação a todos os cidadãos europeus e, em concreto, sensibilizar todos para a importância destes investimentos é fundamental para que o trabalho realizado seja ainda mais positivo na proteção de habitats e espécies marinhas.

As alterações climáticas, que também foram aqui referidas, são uma realidade, todos nós sentimos diariamente o impacto dessas mudanças, pelo que a proteção e a recuperação de espécies como a posidonia oceanica, que exercem ações importantes na proteção costeira e noutros serviços ecológicos, são essenciais. A proteção e a recuperação de habitats e de espécies são ações que não podem ser dissociadas dos compromissos de redução de emissões de carbono com vista a superar as alterações climáticas. A União Europeia, reconheça-se, tem estado na linha da frente e comprometida com o combate às alterações climáticas. Mas é necessário ter em conta que o conhecimento, a proteção e a recuperação dos habitats marinhos, em particular os habitats costeiros, são um ponto importante no combate a essas alterações.

Concluo, reforçando a necessidade de melhorar o conhecimento e o acompanhamento da posidonia oceanica, mas também de outras espécies-chaves cruciais para a conservação e preservação dos habitats marinhos, que tantos serviços ecológicos fundamentais prestam ao planeta.

 
  
MPphoto
 

  João Ferreira, em nome do Grupo GUE/NGL. – Senhor Presidente, os habitats marinhos costeiros e as espécies da fauna e da flora que neles ocorrem apresentam um elevado valor ecológico e conservacionista. As populações de posidonia oceanica no Mediterrâneo, como em geral os bancos com prestação vascular em águas pouco profundas, como é o caso também da zostera, por exemplo, seja na região mediterrânica seja na região atlântica, são importantes refúgios de biodiversidade, são importantes no sequestro de carbono, são importantes na regulação dos ciclos de nutrientes, na eliminação e reciclagem de resíduos poluentes, entre outras funções. As ameaças que pesam sobre estes habitats estão essencialmente associadas à ação antrópica.

Senhor Comissário, importa neste debate discutir que ações e recursos mobilizáveis a partir da União Europeia podem contribuir para a causa de conservação destes habitats. Importa referir que, não obstante se tratar de habitats com estatuto de ameaça e protegidos pela legislação comunitária, não existe, até hoje, um instrumento financeiro específico da União Europeia dirigido à gestão das áreas integrantes da Rede Natura 2000, o que compromete objetivos de conservação, bem como a recuperação dos habitats degradados. Era importante, Senhor Comissário, por exemplo, começarmos por colmatar esta falha.

 
  
MPphoto
 

  Mireille D’Ornano, au nom du groupe EFDD. – Monsieur le Président, Monsieur le Commissaire, en tant qu’élue du Sud-Est de la France, je ne peux que m’inquiéter face à la régression spectaculaire de la posidonie sous l’effet de plusieurs facteurs conjugués: dragage, chalutage et urbanisation du littoral, entre autres.

Cette plante offre pourtant des services sans équivalent à l’échelle de la planète, transformant le CO2 en oxygène ou renforçant la productivité des ressources marines.

Aussi, il convient de remettre sérieusement en question notre relation à l’environnement, quand on sait que cette espèce datant de millions d’années, qui a résisté aux pires cataclysmes, est aujourd’hui menacée.

Si la sensibilisation est utile, il faut se poser les bonnes questions au lieu de multiplier les investissements, études et programmes européens divers.

Rappelons quand même que l’Union européenne bénéficie d’une compétence exclusive en matière de pêche et de préservation des ressources. Aussi, la Commission ne peut pas dire qu’elle manque de prérogatives pour préserver les écosystèmes marins.

 
  
MPphoto
 

  Sylvie Goddyn, au nom du groupe ENF. – Monsieur le Président, véritables poumons de la Méditerranée, les herbiers de posidonie transforment le dioxyde de carbone en oxygène et sont donc vitaux pour la survie de toutes les espèces. Mais, aujourd’hui, environ 34 % des herbiers sont menacés par les rejets d’eaux usées, par les rejets d’azote, par les espèces invasives telles que Caulerpa taxifolia, par l’extraction des sables marins ou encore par le mouillage des navires.

Face à ces menaces, faut-il créer de nouvelles aires marines protégées dont seraient exclus les pêcheurs, puisque ce sont eux qui sont le plus souvent accusés de la destruction de la posidonie? Je crois que cette solution est simpliste et inefficace car le chalutage ne peut pas, en principe, nuire aux herbiers de posidonie. Pourquoi? Parce que le chalutage est interdit à moins de trois milles des côtes en France et au-dessus d’une profondeur de cinquante mètres en Italie et en Espagne. Or, les herbiers sont justement situés à moins de trois milles des côtes et à moins de cinquante mètres de profondeur, c’est-à-dire hors zone de chalutage.

Alors, plutôt que de chercher à imposer de nouvelles contraintes aux pêcheurs, je préconise d’investir dans le retraitement des eaux usées. C’est, je crois, la solution la plus efficace. Par exemple, dans les calanques de Cortiou, à Marseille, ou du cap Sissi, à Toulon, les herbiers se sont reconstitués dès que l’on a amélioré le traitement des eaux usées. Bien sûr, cette solution doit être appliquée dans toute la Méditerranée. Je rappelle à ce titre que l’Union pour la Méditerranée désignait, dès sa création en 2008, la dépollution de la mer comme l’un de ses premiers objectifs. Cette dépollution passe donc nécessairement par la réduction des rejets de polluants terrestres en mer.

C’est la raison pour laquelle, Monsieur le Commissaire, il serait intéressant de savoir quels sont, en la matière, les progrès accomplis par l’Union pour la Méditerranée dont les projets sont financés par la BEI et par la BERD?

 
  
MPphoto
 

  Jarosław Wałęsa (PPE). – Mr President, I would like to thank the Commissioner for being here with us tonight. This is a serious issue because the meadows of Posidonia oceanica are declining at an alarming rate due to climate change and other human activities. Although the seagrass is considered the most important and well—studied seagrass species of the Mediterranean Sea, to date there has been a limited effort to combine all the spatial information available to protect the meadows across the basin. Its full recovery is usually considered irreversible in a human timescale because it is a slow—growing species with a low recovery rate. The management of direct impacts such as trawling, anchoring, dredging, pipeline refilling can help recovery and promote resilience, although this can take an extremely long time. Transposition of the seagrass is often unsuccessful, largely due to the fact that habitats are still too deteriorated to allow planted seagrass to survive.

So what can we do now? It is crucial to undertake specific actions to mitigate the threats causing the regression and promote good conservation practices before the seagrasses regress, thereby allowing these habitats to fulfil their key roles in coastal areas. I hope that this discussion will motivate the European Commission to take specific actions to promote this situation.

 
  
MPphoto
 

  Renata Briano (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, la Posidonia oceanica fa parte del nostro patrimonio di biodiversità. Fra l'altro non è un'alga, ma è una pianta superiore ed è endemica del Mar Mediterraneo, dove purtroppo la sua presenza si sta riducendo sempre di più. Per la sua particolare sensibilità alle condizioni ambientali è stata considerata un vero e proprio bioindicatore.

La Posidonia, fra l'altro, coniuga alcune caratteristiche delle piante terrestri con altre tipiche delle alghe. Proprio grazie a questa sua peculiarità in passato ha avuto un notevole rilievo commerciale, basti pensare che, non essendo infiammabile, le sue foglie venivano utilizzate come isolante, per esempio sui tetti, o per integrare certi mangimi animali, o imballare oggetti fragili, e veniva chiamata addirittura l'alga dei vetrai. Quindi ha una grande tradizione anche nella nostra cultura mediterranea. I suoi usi non si limitavano ai soli scopi commerciali e venivano usate le foglie anche per guarire irritazioni e infiammazioni.

La Posidonia oggi è essenziale non solo per proteggere le coste dall'erosione, ma anche per preservare la salute dei mari, contribuendo a trasformare l'anidride carbonica in ossigeno. È inevitabile che gli effetti del cambiamento climatico sugli habitat marini e costieri abbiano delle conseguenze negative anche sulle attività dell'uomo legate a questi ambienti, come per esempio la pesca, e sicuramente sono le attività dell'uomo, quelle su cui dobbiamo agire.

Il Commissario mi ha già dato anche delle risposte, penso per esempio ai temi dell'erosione costiera, ma anche ai temi delle grandi costruzioni. Io mi ricordo quando ero in Regione Liguria, che ho dovuto battagliare fortemente per evitare la costruzione di un porticciolo che avrebbe cancellato dalla Liguria l'unica prateria di Posidonia che fiorisce ancora. Quindi, per queste ragioni, noi dobbiamo lavorare e volevo fare delle domande al Commissario, ma diciamo che con la sua introduzione ha già risposto.

 
  
MPphoto
 

  Maria Lidia Senra Rodríguez (GUE/NGL). – Señor presidente, la superficie de Posidonia oceanica ha disminuido en los últimos veinte años en un 50 % en el Mediterráneo. La disminución de esta planta está provocada por prácticas de dragado, por contaminación, por malas prácticas de anclado o por el fondeo incontrolado ligado al turismo masivo, entre otras muchas razones. El mal funcionamiento, la insuficiencia o la inexistencia de depuración de las aguas residuales y la contaminación de las rías es algo que sectores como el marisqueo y la pesca de bajura están denunciando continuamente, situación que he puesto en repetidas ocasiones en conocimiento de la Comisión.

Y, señor comisario, las respuestas muchas veces reflejan la pasividad o la falta de actuaciones contundentes para revertir esta situación, tanto en lo referente a las deficiencias en los sistemas de depuración de aguas como en lo referente a la contaminación ligada al turismo masivo o a diferentes infraestructuras en estas zonas.

Y le pregunto, señor comisario: ¿van a tomárselo en serio esta vez?, ¿van a proteger la posidonia y el resto de hábitas marinos costeros atacando de raíz las contaminaciones que los destruyen? Y última pregunta: ¿qué límites al crecimiento azul para preservar estos hábitats?

 
  
MPphoto
 

  Rosa D'Amato (EFDD). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, siamo qui a parlare di salvare il nostro mare, di salvare la prateria di Posidonia, quando per farlo basterebbe impedire infrastrutture energetiche devastanti come la TAP. Quella TAP che in questi giorni ha militarizzato San Foca, in Puglia, nel Sud dell'Italia. Quella TAP che si ritiene proprietaria di un intero territorio, e che lo compra con 55 milioni di euro, sta devastando un intero paesaggio, un'economia e il turismo e ha estirpato un centinaio di ulivi.

Però possiamo tornare a parlare della prateria di Posidonia, di come sia importante per la salvaguardia degli ecosistemi e per la pesca artigianale e di come sia invece devastata dalla pesca a strascico. Possiamo parlare di quanto siano belli e importanti i fondi LIFE per recuperare la Posidonia. Ma i veri responsabili dei disastri dei nostri territori, i veri responsabili della devastazione dei nostri mari siete voi che non siete capaci di dire no alle lobby del petrolio e del gas, siete voi che non siete capaci di avviare una vera transizione verso le energie rinnovabili.

Ai cittadini di Melendugno, ai ragazzi del movimento NO TAP, che sono stati costretti a lasciare il presidio a San Basilio dopo otto mesi di lotte, dico di non fermarsi, e con loro noi non ci fermeremo per fermare invece la devastazione di chi lo fa soltanto per il mero profitto.

 
  
MPphoto
 

  Dubravka Šuica (PPE). – Gospodine predsjedniče, ovo je jedna od rijetkih tema oko koje se uglavnom slažemo svi u ovom Parlamentu i drago mi je da je došla na dnevni red. Ovo je samo jedna od vrsta koje želimo zaštititi jer je očito da je zbog ljudskog djelovanja došlo do problema s morskim staništima, a posebno je ugrožena Posidonia oceanica. Već smo čuli da je ona jedna od endemski vrsti Sredozemnog mora, a više od polovice kisika koji dišemo dolazi od mora. Možemo ih nazvati plućima mora jer obogaćuju more kisikom . Obalna morska staništa neophodna su za pretvaranje ugljičnog dioksida u kisik i za produktivnost morskih resursa. Posidonia oceanica je najbolji pokazatelj ukupne kakvoće priobalnih voda jer je vrlo osjetljiva na onečišćenje i može rasti samo u čistim, nezagađenim vodama. Jedan četvorni metar livade Posidonije proizvodi dnevno do četrnaest litara kisika. U njemu živi i razmnožava se mnogo vrsta algi, ali i životinja, rakova, glavonožaca, školjaka, spužava itd. Livade vrlo sporo rastu, kao što smo već čuli, i još sporije se obnavljaju.

Ta su staništa očito pod velikim pritiskom, bilo izravno od strane ljudi ili kao posljedica globalnih klimatskih promjena. Posebno ih ugrožava ribolov kočom i dinamitom, ali i sidrenje te onečišćenje i gradnja u obalnom području. Zato smatram da bi sidrenje trebalo zaustaviti na način da se sustavno grade marine, a isto tako trebalo bi pročišćavati otpadne vode. Ovdje osobno zastupam Hrvatsku, u kojoj se nalazi većina Jadranskog mora i sigurna sam da bi se zabranom sidrenja i boljim planiranjem ovo moglo izbjeći.

U svakom slučaju, znamo da Komisija dosta radi. Čuli smo to od povjerenika Velle. Međutim, očekujemo da Komisija da još veći angažman. Rekli ste sami da ste samo u četiri od sedam zemalja zadovoljni načinom kojim se upravlja ovim staništima i stoga je ovo prilika pozvati zemlje koje nisu članice Europske unije da se uključe i da se više angažiraju oko zaštite mora, odnosno oko zaštite budućnosti naše djece.

 
  
MPphoto
 

  Nicola Caputo (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, gli habitat marini costieri sono essenziali per trasformare il biossido di carbonio in ossigeno, per la produttività delle risorse marine, per la salvaguardia delle coste e per altre funzioni ecologiche fondamentali che tali habitat svolgono per l'uomo e altre specie. Tali habitat sono tuttavia sottoposti a forti pressioni antropogeniche, causate direttamente dall'uomo o come conseguenza dei cambiamenti climatici globali.

La Posidonia oceanica, pianta acquatica endemica del Mar Mediterraneo, è una delle specie più resistenti e produttive della biosfera, è parte di un ecosistema importante per la conservazione della biodiversità e ha un ruolo fondamentale nella difesa dei litorali in quanto, agendo da ammortizzatore del moto ondoso, ostacola l'azione erosiva delle coste ad opera del mare. Ciononostante, la sua popolazione è drasticamente diminuita negli ultimi due decenni a causa delle draghe e delle reti da traino, dello sviluppo costiero, dell'eutrofizzazione e di altre forme di inquinamento, dei cambiamenti climatici e dei danni meccanici causati dall'ancoraggio delle imbarcazioni.

Tale specie è caratterizzata da una crescita molto lenta e, se distrutta, necessita di molto tempo per ricostituirsi. Va assicurata dunque la sua ricostituzione finanziando programmi europei di conservazione e sensibilizzando gli altri paesi del Mediterraneo affinché seguano l'esempio di Italia, Spagna e Francia, paesi in cui una legislazione già esiste.

 
  
MPphoto
 

  Stefan Eck (GUE/NGL). – Herr Präsident, Herr Kommissar! Eines der größten Probleme für Seen und Meere sind die durch Menschen verursachten hohen Konzentrationen an Stickstoff und Phosphat. Sie führen zu einem übermäßigen Algenwachstum, das vor allem das empfindliche Neptungras schädigt.

Aber natürlich ist auch der Anstieg der Meerestemperatur mitverantwortlich. Ein großer Teil der weltweiten Seegrasfelder ist in den letzten Jahrzehnten dadurch bereits zerstört worden, was massive Auswirkungen auf die Artenvielfalt hat. Wir müssen jetzt endlich handeln, um die maritime Biodiversität zu bewahren.

Was können wir tun? Die Belastung von Flüssen und Meeren mit Stickstoff und Phosphat muss durch schärfere Rechtsvorschriften und bessere Kontrollmechanismen drastisch reduziert werden, denn wenn das Meer zugrunde geht, wird auch die Menschheit zugrunde gehen.

Noch können wir die Meere und ihre Bewohner vor der Ignoranz des Menschen, die leider keine Grenzen kennt, schützen. Es bedarf nur des politischen Willens.

 
  
 

Zgłoszenia z sali

 
  
MPphoto
 

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κύριε Πρόεδρε, πράγματι η Posidonia oceanica, όπως έχει αναλυθεί, ενδημεί στη Μεσόγειο θάλασσα και αποτελεί βεβαίως ένα σημαντικό οικοσύστημα το οποίο συμβάλλει στη διατήρηση της βιοποικιλότητας. Για να αναπτυχθεί, όμως, χρειάζεται πάρα πολύς χρόνος, ενώ καταστρέφεται πολύ εύκολα, κυρίως από τη μόλυνση, την αλιεία, τα συρόμενα δίκτυα και από την ανάπτυξη παράκτιων περιοχών.

Πριν από λίγο καιρό, κύριε Vella, σας είχα θέσει ένα θέμα: πώς θα γίνει μέσω του Ταμείου Θάλασσας και Αλιείας να αποζημιωθούν όσοι έχουν ζημιές από τη μόλυνση του Σαρωνικού; Δεν έχω πάρει ακόμη απάντηση, ιδίως τώρα που υπάρχει κίνδυνος και για την Posidonia oceanica στην περιοχή.

Επίσης, να σας επισημάνω ότι στις 28/05 είχα θέσει σε ερώτησή μου το γεγονός ότι η επένδυση του Ελληνικού παραβιάζει την οδηγία 92/43 που αναδεικνύει τα λιβάδια Posidonia oceanica ως οικότοπο προτεραιότητας. Μου απαντήσατε στις 16/08/16 ότι οφείλει η Ελλάδα να τηρήσει αυτή την οδηγία. Σας ερωτώ, κάνατε κάποια έρευνα έκτοτε; Είναι ανοιχτός o φάκελος της έρευνας της επένδυσης του Ελληνικού για το αν παραβιάζει πράγματι την οδηγία 92/43 και έτσι κινδυνεύουν τα λιβάδια Posidonia oceanica;

Θα ήθελα μια απάντηση σε αυτά τα θέματα.

 
  
 

(Koniec zgłoszeń z sali)

 
  
MPphoto
 

  Karmenu Vella, Member of the Commission. – Mr President, we agree with Parliament on the importance of coastal habitats and in particular the need to protect the Posidonia oceanica meadows. We are concerned as much as you are about the unfavourable status and deteriorating trends reported in some of these habitats, and we acknowledge Member States’ efforts as well as research work during the last decades to increase knowledge on the status of such coastal habitats.

I would like to make some comments. First of all, I agree that fishing is not the only factor affecting the state of the species of Posidonia, which is highly under threat. Mr Mato mentioned restoration. Yes, the European Maritime and Fisheries Fund (EMFF) is offering the Member States financial support not only to protect, but also to restore the marine biodiversity and ecosystems, including the Posidonia meadows. What Mr Mato mentioned about what Spain is doing and about what other Member States are doing, they are doing this with the help and support of EMFF.

Protecting marine biodiversity is very much part of a number of actions on ocean governance. We have a number of tools at our disposal including the CFP, Maritime Spatial Planning, the integrated maritime policy, action against the negative impacts of climate change, and all these actions support our efforts to protect the species.

Mr Faria mentioned COP23. Yes, I was in Bonn last week and I was thoroughly pushing, together with my colleagues, the concept that you cannot separate the oceans from climate change – they are both inseparable and they are either mutually constructive or mutually destructive. The benefits that we are getting from the oceans are very clear. The oceans absorb some 90% of the planet’s heat, they absorb some 30% of the planet’s carbon dioxide, they give us some 50% of the planet’s oxygen and they will have to take all the melted ice when it becomes water.

The oceans are climate change, as I said. This is something that we are pushing: you cannot discuss climate change without including the oceans in the discussions or in the negotiations. My colleague Ricardo Serrão Santos mentioned the support for protection; yes, they are protected not just through funding from some of our funding schemes but also through legislation and directives, especially through the Habitats Directive. We talked about funding; I already mentioned the EMFF, LIFE, the European Regional Development Fund, and these are all contributing towards the protection of the species. I mentioned as well that LIFE on its own funded 20 projects to specifically protect and restore sea grass meadows. We are also working a lot on the detailing and the monitoring of the investments. What counts is not the amount of money we are putting in; what counts is the output. That is why we are working on the output indicators and on the output targets as well.

I agree with Mr Ferreira when he said that the sea grass meadows have huge value as biodiversity habitat. Unfortunately we keep on repeating, and rightly so, that they are under threat, like all the other species in the ocean, like all the other species especially in the Mediterranean. Mireille D’Ornano mentioned a number of factors affecting these species. This is one example of a species which is giving us a lot of benefit, and what are we giving in return? I mentioned some of the benefits that we are getting from the oceans and in return we are only giving back over-fishing, pollution, eutrophication and all the negative impacts of climate change as well.

Mr Goddyn: yes, there are problems not only in trawling zones, and that is why I started by mentioning that the problem is not only the fishermen. I am saying ‘is not only’ because bad practices in fishing could account for and could contribute to the denigration of these matters. We have eutrophication, we have acidification. Just to give you an idea, the acidification in our oceans has increased by 20 % since the Industrial Revolution. When we talk about de-oxygenation, we have today in our oceans four times as many dead zones – without any life, without any oxygen – as we had in 1960. Things are becoming very urgent in all the oceans, but in some areas more than others. Unfortunately, I myself come from the Mediterranean and my heart aches that the Mediterranean – we always say we are different, yes, we are different, but for me the idea of difference should be being different in a positive way, not being different in the sense that we are worse than the other regions.

Mr Wałęsa, I agree about the resilience of nature too, because it is very resilient, but nature has to be given a chance. Renata Briano also spoke about the endemic nature and importance of this species to the Mediterranean Sea. We talk about the importance that this species has in the Mediterranean Sea, but unfortunately it is also affected by global threats as well, such as climate change, acidification, temperature increase, eutrophication and so on. I want to mention also what Maria Rodríguez said, because in the Mediterranean this year we came up with the MedFish4Ever declaration where we had all the countries of the Mediterranean for the very first time, all of them signing a declaration, and the declaration refers to the importance and the urgency of protecting not just the fishing species but also paid special attention to the Mediterranean’s biodiversity where Posidonia is included. It is a first step in the Mediterranean because commitment alone is not enough; signing and committing is important, but the most important thing is when it comes to delivery. We have to make certain that what the Mediterranean countries have committed to, they implement.

Rosa D’Amato rightly mentioned the negative economic aspects if we are not looking after our seas from a biodiversity aspect as well. Rosa also mentioned renewable energy and this is also something which I have been pulling and pushing for quite some time, because the oceans can be one of our best allies when it comes to renewable energy. When we talk about renewable energy, very often we only think about solar and wind, but we have to start looking, and I have to say with pleasure that Europe is also already looking, at alternative energy coming from the oceans, tides, waves, currents so on and so forth.

Human actions were mentioned by Ms Dubravka Şuica and I agree that we are testing our oceans and seas beyond their limits. When we talk about human actions, we should also include factors like climate change because after all climate change is also the result of human actions.

Mr Caputo again mentioned that these are resistant species, but they too have their limits, and we have to look not just at the individual effects of all the threats that we have been mentioning, but we have to look at the accumulated effect of all the threats, when you have climate change working along with eutrophication, working along with acidification, working along with overfishing and illegal fishing and so on.

Mr Eck – and I will stop here – mentioned the importance of acting now, and for me this is a priority, because acting and acting together is not enough unless we are going to start acting now. I believe that there is a lot of awareness out there, but unfortunately the urgency is not there. Why am I talking about the urgency? Because I believe that things are moving much faster than we thought.

If I give you an example of the Great Barrier Reef, only 20 years ago scientists were putting the first questions about whether the Great Barrier Reef would take on the effects of climate. It was just a question, and later on they said that by 2050 the reefs would be feeling and having the negative effects of climate change. That was supposed to happen in 2050. Today, we are already seeing that half of the Great Barrier Reef is already dead, 30 years before 2050. We have to act, but we also have to act faster.

I also agree with Mr Marias, because this is a species that takes a very long time to grow but you can destroy it in a few moments. With regard to the questions that were raised by Mr Marias, I have taken this on board and I believe that we have sent the information needed. If not, I will check again with my colleagues and make certain that you get the information because I remember that you raised it here.

 
  
MPphoto
 

  Przewodniczący. – Dziękuję bardzo Panie Komisarzu! Sądzę, że wyrażę opinię wszystkich zgromadzonych na tej sali, że rzadko się zdarza, żeby w odpowiedzi komisarz odniósł się do każdego zadanego pytania lub każdej wyrażonej opinii. Pan to zrobił i bardzo to cenimy, chociaż nakreślił Pan wizję tego, że lodowce mogą zniknąć, że może zabraknąć tlenu w oceanach. Po godz. 22.00 nie jest dobrze iść spać z taką wizją. Ale trudno, tak nam wypadło w debacie.

Zamykam debatę.

Oświadczenia pisemne (art. 162)

 
  
MPphoto
 
 

  Carolina Punset (ALDE), por escrito. – Las praderas de «Posidonia oceanica» son el bosque mediterráneo más importante por extensión, funciones de fijación de CO2, gran biodiversidad albergando más de 400 especies de alevines en su mayoría pescables o por su gran capacidad de oxigenación. El gran problema de este bosque de plantas acuáticas de tan alto valor ecológico es que no está a la vista y sus efectos positivos sobre la costa sólo los apreciamos cuando desaparecen. La población de rivereña no deja de aumentar, impactando negativamente en esta pradera tan importante para el mantenimiento del buen estado de nuestro mar. Pero, sin embargo, ese crecimiento y desarrollo no va a acompañado de medidas de protección. El simple acto de anclar cualquier embarcación de recreo, cada vez más frecuentes, destruye irreversiblemente una porción de hasta un metro cuadrado de superficie de posidonia, que tardará 100 años en cubrirse, velocidad de crecimiento imposible de competir con el uso que el ser humano hace de la costa. Las medidas a impulsar por la Comisión, como fondeos ecológicos que compatibilicen el uso recreativo con la preservación de la biodiversidad, debería ser incluidos en la revisión de la normativa ambiental y de uso del suelo en la franja costera mediterránea.

 
Legal notice - Privacy policy