Rapporti verbatim tad-dibattiti

L-Erbgħa, 15 ta' Novembru 2017 - Strasburgu

8. Pjan għax-xitwa għall-persuni li jfittxu asil (dibattitu)

  Presidente. – L'ordine del giorno reca la discussione sulle dichiarazioni del Consiglio e della Commissione sul piano invernale per i richiedenti asilo.

  Matti Maasikas, President-in-Office of the Council. – Mr President, last winter we all saw the press reports about the difficult conditions and the vulnerable situation of thousands of refugees and migrants facing severe weather conditions in European reception centres. We cannot allow this situation to happen again. We have to make full use of all resources and instruments that are at our disposal.

According to the data supplied by the Greek authorities more than 15 000 migrants are present on the Greek islands as we speak. The hotspots are overcrowded, and living conditions could become very difficult due to winter conditions. Furthermore, there are still thousands of refugees and migrants stranded in the Western Balkan countries that may face a difficult situation if the weather conditions worsen.

No single country is able to handle this kind of situation alone. Efforts should be made not only by the most affected countries, but also by all other countries in order to support them. The Commission is the EU institution best placed to coordinate and help in such situations. The Commissioner will brief you on the current plans to mitigate the situation, as well as on other forms of support that can be provided to the most affected countries or planned ahead as contingency measures.

Funding and concrete plans alone are, however, not sufficient to help us tackle this difficult situation. Lasting stabilisation of the situation on the eastern Mediterranean route will be key to improving the situation of these refugees and migrants. We need to further implement the EU-Turkey statement. Continued support for countries along the Western Balkans route is also key. In addition, we will pursue all legislative proposals on the reform of the common European asylum system, building on the work carried out so far. We need to gradually put in place a proper and sustainable asylum and migration policy.

  Dimitris Avramopoulos, Member of the Commission. – Mr President, the situation of refugees and migrants facing potentially harsh winter conditions has always been a key concern for our Commission. Our clear priority is to provide all Member States and our neighbours with support in their task and efforts to protect the refugees and migrants during the winter season.

We all know that this is not a new issue, and the Commission has been proactive in assisting and supporting the authorities on the front line throughout all previous winters. But our collective preparedness has to be structured because – yes – winter comes every year and nobody knows or can predict how heavy it may become. We all know this is a demanding exercise for national authorities, notably in those countries which host a large number of migrants.

Looking first at the situation in Greece, it is indispensable to recall the enormously positive and stabilising effect brought about by the activation of the EU—Turkey Statement in March 2016. Since the very beginning of the crisis, the European Union has made available around EUR 1.3 billion in support to Greece for tackling its migration and refugee challenges, making Greece the largest beneficiary of EU home affairs funds, as well as the exclusive beneficiary of the new EU emergency support instrument.

This EU funding enabled the upgrading of the hotspots and ensured the operation of the open accommodation site of Kara Tepe on the island of Lesvos. Necessary services such as washing, cleaning, catering and food provision, housing, transportation, legal aid, medical services and educational activities are not a luxury. They are a must. They are essential for the dignified treatment all migrants must enjoy.

Without EU financial support directly to the Greek authorities or via implementing partners such as the UNHCR and the IOM, many refugees and migrants would have been deprived of their fundamental human rights. Last year, the Commission also funded the purchase and installation of prefabricated houses and heating devices. This has also significantly contributed to the overall improvement of the reception conditions on the islands.

But today we are again facing a situation of severe overcrowding on most of the islands. Yes, the situation has become very difficult. This is due to a combination of factors: the recent increase in arrivals on the Greek islands since the early summer of 2017 – even though limited – together with the still insufficient and not always adequate reception capacity and the still limited returns to Turkey.

We cannot have a repetition of last year. The shocking images from last year must not return. Effective solutions must immediately be found. I have personally just come back from Greece, where I had constructive discussions with the Greek authorities. My colleague in charge of humanitarian aid, Commissioner Stylianides, has also been in close and regular contact with the Greek side. Solutions have been identified and we will continue to assist Greece in addressing the situation, notably on the islands of Lesvos, Chios and Samos.

This is why, in order to tackle the situation on the islands effectively, the Commission has also taken concrete steps to expand the scope of the rental scheme funded by the Emergency Support Instrument. By the end of the year, the rental scheme will reach up to 2000 places, adding thereby up to an additional 900 places to the 1 122 places already available on the islands.

To do this, the full engagement and cooperation of the local authorities is essential. EU funding was mobilised during the summer under the Greek AMIF National Programme specifically to support winterisation works in the hotspots on the islands, but there are winter-related works which still need to be completed.

More precisely, electricity grids in hotspots should be upgraded, all housing units should be connected to electricity and further heating appliances should be provided for those housing units that are not equipped for winter conditions. Additional prefabricated units should be transferred from the mainland where possible. The Commission has also been calling for the creation of appropriate reception facilities, including closed facilities, on the islands.

Let me add at this point that the cooperation of all actors, at all levels and in particular with local authorities, is key. They are the ones who are most closely confronted with the dire situation on the ground. They all have to work together and support each other in the efforts to exit the crisis mode and move towards sustainable migration management. Only if everyone does their part and all parts of a comprehensive strategy are fulfilled will the situation improve.

The continuous, full implementation of the EU—Turkey Statement is key for the situation on the islands to improve. Again, let me repeat that continuous support and timely delivery from all partners – the national authorities, the Commission, EU agencies, the UNHCR, the IOM and other implementing partners on the ground – is essential. It is equally key that the Greek authorities continue to invest in swift asylum and return procedures, which contribute to further improving the situation on the islands.

The emergency support instrument is providing accommodation in rental apartments all over Greece, not just on the islands, and we are ready to finance up to 30 000 places. As of 7 November, 15 458 refugees are already living in rental apartments, whilst the Greek Government is in the process of organising more transfers from the reception centres.

Furthermore, all 21 long—term Commission—funded reception centres in mainland Greece are winterised, with the Greek Government having undertaken to close substandard temporary reception centres before the end of the year. I would like to emphasise that our clear objective is to ensure that most people on the mainland are living in rental accommodation. The Commission is also ready to fund additional places should such needs be confirmed.

But our joint efforts on this matter are not just about Greece. We, as Europe, as a continent, have to remain prepared. We are closely following the situation in all Member States, in particular the front-line Member States, including Italy and Bulgaria, where there seem to be no imminent challenges concerning refugees and migrants for the winter.

The preparation of the authorities and funds we have provided since last year have yielded clear results. For example, in Bulgaria, the International Organisation for Migration has implemented an action for the purchase and distribution of winter clothing kits and shoes to migrants in all reception centres in Bulgaria. According to information from Bulgaria, these kits have already been available since October.

Regarding Italy, no specific winterisation needs have been identified, but progress is being made in swiftly mobilising EUR 35 million of emergency assistance to support Italy in further catering for the needs of those arriving in the country and improving the efficiency of procedures. Work is also under way on the possible mobilisation of up to a further EUR 100 million to assist in meeting needs on the ground. Any emerging winterisation needs could then be supported in this framework.

Let me now turn to Serbia and the Former Yugoslav Republic of Macedonia. The European Union has been using all possible tools to help cope with the refugee crisis in both countries and is providing significant financial and technical support. Last winter, the Western Balkans faced considerable difficulties due to cold weather and heavy snowfall, especially in Serbia. We all recall the images from last year.

Expanding reception capacities and ensuring that existing centres are adequate for the upcoming winter has been one of our priorities, and we are working closely with the Serbian authorities to this end. A special measure adopted in March 2017 with a budget of EUR 23.5 million aims, amongst other things, to cover accommodation costs; both running costs and refurbishment.

Under the EU Trust Fund, an action of EUR 21 million was approved in June in response to the Syrian crisis. It includes a EUR 16 million direct grant for Serbia also covering costs related to the running of centres, including staff and utilities, education and health care. Signing off on this by the end of this year is a priority.

Until then, humanitarian aid has allowed us to support the provision of food and non-food items, as well as protection to refugees and migrants in formal education and transport to schools. The more than EUR 83 million allocated to Serbia overall, both through humanitarian aid and pre-accession assistance, makes European Union is the largest donor to Serbia. In total, more than EUR 118 million has been allocated to Serbia in past and planned EU financial and technical support in the field of border migration and asylum management.

For instance, IPA funding for the current deployment of 50 guest officers from EU Member States has been extended until the European Border and Coast Guard Agency can deploy teams with executive powers. Negotiations to allow for such deployment are ongoing both with Serbia and the Former Yugoslav Republic of Macedonia.

Since the crisis broke out in the Former Yugoslav Republic of Macedonia, the Commission has allocated EUR 19 million specifically to help that country cope with the refugee crisis. This is part of over EUR 50 million allocated in past and planned EU financial and technical support for the country in the field of borders, migration and asylum management. We will consider additional funds as needs arise. More generally, the European Union is looking into providing additional support based on the needs agreed with our partner countries.

We are all sensitive to this issue. It is, above all, a matter of our humanitarian duty. I look forward to hearing your views.

  Ελισσάβετ Βόζεμπεργκ-Βρυωνίδη, εξ ονόματος της ομάδας PPE. – Κύριε Πρόεδρε, επί τέσσερις μήνες παρουσιάζονται αυξημένες ροές προσφύγων και μεταναστών από τα παράλια της Τουρκίας στα νησιά του Βορειοανατολικού Αιγαίου. Τον Σεπτέμβριο είχαμε 6.000 νέες αφίξεις και περίπου ίδιο αριθμό τον Οκτώβριο, δηλαδή μέσα σε δύο μήνες περισσότεροι από 10.000 ξένοι ήρθαν στην Ελλάδα. Το πρώτο δεκαήμερο του Νοεμβρίου είχαμε ήδη 1.603 νέες αφίξεις. Αντιλαμβάνεστε ότι καθημερινά εκατοντάδες άνθρωποι προστίθενται στους ήδη υπάρχοντες, ενώ η χώρα αδυνατεί πλέον να τους παρέχει περίθαλψη και συνθήκες αξιοπρεπούς διαβίωσης.

Στη Λέσβο, που αριθμεί 32.000 κατοίκους, βρίσκονται 8.000 αλλοδαποί, ενώ οι υποδομές επαρκούν μόνο για 2.000. Παράλληλα, 1.500 άνθρωποι μένουν σε σκηνές, με κίνδυνο για τη ζωή τους όταν οι καιρικές συνθήκες αλλάξουν. Ανάλογη κατάσταση παρατηρείται στη Χίο και τη Σάμο.

Γνωρίζετε ότι τα προγράμματα μετεγκατάστασης έληξαν στις 26 Σεπτεμβρίου, με συνέπεια να είναι αδύνατη η μετακίνηση νέων προσφύγων από τη χώρα προς άλλα κράτη μέλη. Παράλληλα, η επαναδιαπραγμάτευση του κανονισμού του Δουβλίνου, που προσβλέπει σε μόνιμο μηχανισμό μετεγκατάστασης, προσκρούει στις χώρες που αρνούνται την αναλογική κατανομή προσφύγων σύμφωνα με την αρχή της αλληλεγγύης. Ως εκ τούτου, είναι άγνωστος ο χρόνος υιοθέτησης του νέου κανονισμού.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, μην ξεχνάτε ότι η χώρα μου, η Ελλάδα, βρίσκεται σε πρόγραμμα και έχει τεράστια οικονομικά προβλήματα με αύξηση της φτώχειας, αλλά παράλληλα, παρά ταύτα, έχει καταβάλει υπεράνθρωπες προσπάθειες να διαχειριστεί το μεταναστευτικό πρόβλημα ικανοποιητικά μέχρι τώρα. Σας περιγράφω όμως μια κατάσταση που είναι σήμερα στα όρια της ανθρωπιστικής κρίσης. Κάνω έκκληση στην Επιτροπή να εκπονήσει άμεσα, εδώ και τώρα, έκτακτο σχέδιο αποσυμφόρησης των νησιών, διαφορετικά κινδυνεύουμε να βρεθούμε προ έκρυθμων καταστάσεων που θα είναι δύσκολο να αντιμετωπίσουμε.

  Tanja Fajon, v imenu skupine S&D. – Zima je pred vrati. Na grških otokih so razmere z begunci in migranti nevzdržne. Dobro milijardo evrov smo namenili Grčiji, zakaj begunci, migranti še vedno nimajo dostojnih pogojev za bivanje? Na otokih ni sprejemnih centrov, primernih, postopki registracije so počasni. Ljudje so tam dejansko ujeti. Naslednji meseci so lahko zato za številke usodni, še posebej za najbolj ranljive, ženske in otroke.

Grčijo, Komisijo in evropske vlade zato pozivam, naj ukrepajo skupaj s številnimi humanitarnimi in človekoljubnimi organizacijami, ki dobesedno rešujejo življenja na otokih. Države članice morajo prenehati z vračanjem migrantov na grške otoke. Ljudi z otokov je treba nemudoma preseliti na celino. Ta dogovor s Turčijo v resnici ne deluje v korist nikogar. Ob zaprtju zahodno-balkanske poti je narasla organizirana trgovina z ljudmi, kriminalci služijo denar na račun človeških usod. Še več, pet držav, vključno Avstrija in Nemčija, je vnovič zahtevalo podaljšanje nadzora na notranjih mejah brez argumentov in to ni vračanje k Schengenu, kot ste napovedali, spoštovani komisar, ampak še večji odmik od svobode gibanja na evropskih tleh.

Prenova azilnega sistema je na mrtvi točki. In dokler bomo samo tu razumeli razsežnosti migracijskih in begunskih tokov, doma pa bodo voditelji delali drugače, lahko pozabimo na učinkovito upravljanje z migracijami v Evropi.

  Νότης Μαριάς, εξ ονόματος της ομάδας ECR. – Κύριε Πρόεδρε, η Ελλάδα δέχεται το τελευταίο τρίμηνο αυξημένες μεταναστευτικές ροές. Τα νησιά του Αιγαίου δεν αντέχουν άλλους πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες, εφόσον εκεί έχουν πλέον εγκλωβιστεί πάνω από 15.000 άτομα. Και όλα αυτά συμβαίνουν ενώ από τέλη Σεπτεμβρίου έχει ολοκληρωθεί το περίφημο σχέδιο μετεγκατάστασης, το οποίο εφαρμόστηκε από Γερμανία και Γαλλία μόνο κατά το ένα τρίτο. Ταυτόχρονα, στην Ελλάδα, οι ΜΚΟ κάνουν πάρτι με τα ευρωπαϊκά κονδύλια που έχουν διατεθεί για τους πρόσφυγες, αντί να διαθέσουν τα κονδύλια αυτά για την εκτέλεση ενός χειμερινού σχεδίου για τους αιτούντες άσυλο.

Κύριε Αβραμόπουλε, ενόψει αυτής της κατάστασης πρέπει να αρχίσει η διαδικασία άμεσης αποσυμφόρησης των νησιών του Αιγαίου που δεν διαθέτουν πλέον τις αναγκαίες υποδομές υποδοχής, να επαναπροωθηθούν όσοι δεν δικαιούνται διεθνούς προστασίας, να διατεθούν τα κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποκλειστικά στην τοπική αυτοδιοίκηση και στο κράτος, να συνεχιστεί το πρόγραμμα μετεγκατάστασης και να τροποποιηθεί το Δουβλίνο ΙΙΙ προκειμένου να πάψει η Ελλάδα να μετατρέπεται σε αποθήκη ψυχών, να χτυπηθούν τα δουλεμπορικά κυκλώματα που μεταφέρουν χιλιάδες παράνομους μετανάστες και, τέλος, να σταλεί αποφασιστικό μήνυμα στον Ερντογάν για να πάψει να παίζει με το μεταναστευτικό.

  Sophia in 't Veld, on behalf of the ALDE Group. – Mr President, I should like to thank the Commissioner for his words. Commissioner, I much agree with you and I am grateful to the Commission for the work it has been doing in this area. I would also like to extend my gratitude and my respect to the people on the Greek islands who have shown immense responsibility and humanity in meeting the refugee crisis, and I think others should take an example from that.

Commissioner Dimitris Avramopoulos said we cannot have a repetition of last year, and yet we seem to be having that repetition. The point is here: we do not have a technical, practical problem; it is not that people are stuck on the islands because there no boats and planes. It is the direct result of political decisions taken by the national governments. I cannot hold the Estonian Presidency responsible for all the Member States, but it is an absolute disgrace that on the richest continent in the world, we are worried about whether people are going to make it through winter. I cannot remember the exact figures, you mentioned all sorts of figures, but we are talking about tens of thousands of people. Are we seriously saying that there is a practical problem for 500 million citizens in the European Union to somehow provide decent shelter to a few thousand people? Honestly? It is an absolute disgrace! All the talks about deals with unsavoury regimes – that is just escapism, distracting from what should really be done.

There has been a very decent proposal by the Commission sitting on the desk of the Council for a year and a half. Parliament has done its homework. Yes, we represent different political views in this House too, it is difficult. But you know what? In the treaties, there is no longer the unanimity rule. If the Council is pretending that it can only decide when there is unanimity, it is actually violating the treaties. I suggest that the Council gets on with it and that we get this asylum and migration policy up and running as soon as possible, and make sure that the most civilised and prosperous continent in the world is actually going to give civilised and dignified shelter to people in need.

  Gabriele Zimmer, im Namen der GUE/NGL-Fraktion. – Herr Präsident! Ich gebe meiner Kollegin recht. Es geht nicht nur darum, dass Griechenland, Italien und die westlichen Balkanländer für die entstandene Situation verantwortlich sind, sondern wir selbst stehen insgesamt als Europäische Union – einschließlich der Mitgliedsstaaten einschließlich der Kommission, einschließlich uns, die wir politische Verantwortung hier im Europäischen Parlament haben – in der Pflicht, zu verhindern, dass sich Ereignisse wie im vergangenen Jahr wiederholen.

Das, denke ich, sollte uns alle miteinander verbinden und sollte nicht dazu führen, dass wir irgendwie die Schuld auf irgendjemanden schieben, sondern dass wir ganz klar sagen, was jetzt zu tun ist. Da muss als Erstes gesagt werden: Wir haben ein Problem damit, dass es bei der Umsetzung dessen, was als Deals, als Abkommen zwischen der EU und anderen Ländern geschlossen worden ist, hapert, dass wir inzwischen eine Situation haben, dass zum Beispiel die griechischen Inseln durchaus auch seitens der EU – sicher nicht mit blanker Absicht, aber dennoch wird es zugelassen – so behandelt werden wie beispielsweise Australien, Papua-Neuguinea, als Insel betrachtet, um dort letztendlich das Flüchtlingsproblem abzuladen.

Das können wir nicht mehr weiter zulassen. Es ist viel über die Kommission finanziert worden. Wir wissen aber auch, dass beispielsweise ein Großteil der Gelder gar nicht direkt an den griechischen Staat gehen kann, sondern an Flüchtlingsinitiativen oder an das UNHCR. Wir wissen auch, dass ein Teil dessen, wozu man sich verpflichtet hat, letztendlich gar nicht umgesetzt werden konnte. Auf den griechischen Inseln sollten 2 000 Wohnungen geschaffen werden. Die sind nicht geschaffen worden, es sind nur 1 100!

Bei den Verpflichtungen, die auf dem Festland eingegangen worden sind, hapert es ebenfalls. 28 000 Plätze in Wohnungen sollten vom UNHCR geschaffen werden. Es fehlen noch 9 000. Dafür sind die Gelder schon vorhanden, sie sind bereitgestellt worden! Die griechische Regierung war verpflichtet, permanente Einrichtungen mit 12 000 Plätzen zu schaffen. Sie hat das Ziel so gut wie erreicht: da fehlen, glaube ich, noch 200 Plätze. Wir sollten wirklich daran gehen, dass wir sagen: Wir brauchen konkrete praktische Lösungen. Es gibt einen Vorschlag, beispielsweise Hotelzimmer anzumieten. Jetzt sagen aber die Regeln – sowohl seitens des UNHCR, aber auch für die Kommission: Das geht nicht. Wir können keine Hotelzimmer finanzieren. Doch! Wir müssen eine Lösung finden! Denn die Wohnungen werden nicht so schnell kommen. Mir kann keiner erzählen, dass man beispielsweise einen Hotspot wie in Moria, der permanent überbelegt ist – statt 2 500 sind 5 000 bis 6 000 Flüchtlinge dort – winterfest machen kann. Das geht nicht!

Wenn ich auf den Inseln aber auch die Wohnungen nicht schaffen kann, dann muss ich wirklich gucken, wie ich nutze, dass es dort ein Potenzial an freien Zimmern gibt, die angemietet werden können, und dann muss ich die Regeln verändern! Dazu muss es doch einen Weg geben, das ist doch eine praktische Lösung! Also: Neben dem, was schon gemacht worden ist, muss mehr gemacht werden.

Zweitens möchte ich darauf hinweisen: Das Problem verstärkt sich ja auch gerade dadurch, dass die vielen Mitgliedstaaten ihre Regeln nicht einhalten. Ich habe gestern im deutschen Fernsehen einen kurzen Bericht gesehen. Gezeigt wurden da mehrere Flüchtlinge im Hungerstreik wegen der Bedingungen im Lager. Inzwischen habe ich festgestellt: Die waren im Hungerstreik – Gott sei Dank haben sie ihn jetzt beendet –, weil sie nach Deutschland sollen und von Deutschland nicht aufgenommen werden. Das deutsche Fernsehen sagt das aber nicht. Es erweckt den Eindruck: Das sind wieder die Griechen, die sind zu allem zu blöd, die kriegen es nicht hin. Aber wir als Bundesrepublik Deutschland erfüllen unsere Pflichten nicht. Und so betrifft das auch viele andere Länder. Das ist der Punkt, da bitte ich auch den Rat anzusetzen und zu sagen: Lassen Sie uns nicht über allgemeine Dinge reden, sondern lassen Sie uns konkret werden. Es geht um Menschenleben. Hier stehen wir alle gemeinsam in der Verantwortung.

  Judith Sargentini, namens de Verts/ALE-Fractie. – Voorzitter, de collega’s hebben gelijk. Dit gaat niet over de vraag of er genoeg bedden of dekens zijn. Dit gaat over iets anders. De Griekse regering laat vluchtelingen op die eilanden omdat ze bang is voor een aanzuigende werking. Er zijn genoeg opvangplekken op het vasteland. De Turkse regering zegt: in het kader van de Turkije-deal nemen wij alleen maar mensen terug die op de Griekse eilanden zijn, niet die op het vasteland. De andere lidstaten denken: dat is eigenlijk wel handig zo want dan hoeven wij niet zoveel mensen te hervestigen. Het feit dat er 12 000 vluchtelingen en migranten vastzitten op de Griekse eilanden terwijl er maar voor 5 000 mensen opvang is, hoeft helemaal niet zo te blijven. Haal die mensen naar het vasteland en breng ze dan onder bij andere lidstaten. Maar dat gebeurt niet. En wat is het eigenlijke Europese beleid? Het eigenlijke Europese beleid voor deze winter is hopen op een warme kerst.

Mevrouw Zimmer en mevrouw In 't Veld hebben gelijk, maar de politieke vraagt erachter moet worden gesteld. We kunnen de Turkije-deal niet zo houden als hij nu is. We kunnen inderdaad niet met andere landen dit soort deals blijven sluiten. We kunnen de schuld niet alleen maar bij de Grieken leggen. We moeten onze eigen verantwoordelijkheid nemen. Maar de Griekse eilanden op deze manier in de steek laten, dat kan zeker niet.

  Kristina Winberg, för EFDD-gruppen. – Herr talman! Tempereraturen är just nu i Damaskus 25 grader, i Lagos 30 grader och i Bangladesh 30 grader.

Ingen människa ska behöva sova i tält som migranterna i Sverige gjorde vintern 2015. Det finns dock en enkel lösning: Vi säger nej från början.

Europa, och särskilt Sverige, har tagit sitt ansvar – ett ansvar som vi aldrig haft, eftersom Sverige inte startat ett krig på över 200 år och inte haft några kolonier på 300 år. När upphör ansvaret? frågar jag.

Det finns en enkel lösning på detta: Lägg resurserna på resor hem för de ekonomiska migranter som det handlar om. Säg nej innan de åker över så behöver vi inte bli utpressade av Turkiet.

Jag lägger nu fram lösningarna, så får vi se vad ni gör med dem. Kanske behöver ni fundera lite mer och skriva betänkanden. Vi vet dock alla att det kommer att sluta med Australiens migrationssystem. Därför åker jag snart dit och lär mig mer om detta. Sedan kan ni fråga mig istället för dessa liberaler som just nu styr i EU.

Fri asylrätt och öppna gränser för hela världen fungerar inte. Det är dags att inse det nu.

  Mara Bizzotto, a nome del gruppo ENF. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, negli ultimi cinque anni sono sbarcati in Italia 700 000 immigrati presunti profughi. Più di mezzo milione, cioè l'80 %, sono clandestini che non scappano da nessuna guerra. Questi falsi profughi approfittano del sistema europeo di asilo e l'inetto governo italiano, con la complicità di Bruxelles, offre anni a questi immigrati vitto, alloggio e servizi gratis.

Tutto questo è costato agli italiani 14 miliardi di euro: una follia senza senso, una scandalosa ingiustizia. Gli italiani sono giustamente incazzati con l'Europa e con i governi Letta, Renzi e Gentiloni, che hanno aperto le porte del nostro paese all'invasione di clandestini. La situazione è insostenibile e la riforma del regolamento di Dublino va nella direzione sbagliata. Servono regole chiare e risolute, come avviene negli Stati Uniti e in Australia: stop all'immigrazione legale, rimpatri forzati di tutti clandestini, chiusura immediata delle frontiere, carcere a vita per i trafficanti di esseri umani. Solo i pochi che scappano veramente dalla guerra vanno accolti. Tutti gli altri sono immigrati illegali e vanno espulsi subito, senza se e senza ma.

  Presidente. – Anche se parole, diciamo un po' pesanti, forse sarebbe meglio non usarle in quest'Aula.

  Jeroen Lenaers (PPE). – Voorzitter, het is denk ik een understatement dat er in dit Parlement verschillende opvattingen bestaan over de afspraken tussen de EU en Turkije. Tegelijkertijd ben ik ervan overtuigd dat we het er met z'n allen over eens zijn dat de uitvoering cruciaal is, aan welke kant je ook staat in dit debat. Ik kan hier vandaag niet anders concluderen dan dat de uitvoering nog veel te wensen overlaat, zeker waar het gaat om de situatie op de Griekse eilanden. Er komen dagelijks meer mensen aan dan er vertrekken en er komen dus veel meer mensen aan op de hotspots dan ooit de bedoeling was. Dat heeft allerlei gevolgen voor de hygiëne en de huisvesting en leidt tot onderlinge spanningen.

We hebben allemaal nog die beelden van vorige winter op ons netvlies, met erbarmelijke omstandigheden voor heel kwetsbare mensen. Burgers in heel Europa hebben die beelden gezien en waren geschokt. Hoe kunnen wij hen uitleggen dat er geld en middelen beschikbaar zijn, dat er hotelkamers gehuurd kunnen worden, dat er prefabwoningen klaarstaan, dat er voldoende voorraden dekens, kacheltjes enzovoort zijn, maar dat we er op de een of andere manier niet in slagen om met al die middelen die 15 000 mensen een warme plek in de winter te bezorgen? Waar gaat het precies mis en wat gaan we eraan doen om dat te voorkomen? Ik ben blij met de toezeggingen van de Raad en de Commissie dat alle middelen en instrumenten zullen worden ingezet om een herhaling van vorig jaar te voorkomen. Maar het Parlement zal hen aan die toezeggingen houden.

(De spreker gaat in op een "blauwe kaart"-vraag (artikel 162, lid 8, van het Reglement))

  Doru-Claudian Frunzulică (S&D), blue-card question. – Mr Lenaers, you mentioned the terrible situations and conditions that the migrants were facing. It seems that each and every time when winter approaches, we come up with this winter plan for asylum seekers. Don’t you think that, besides general conditions like stepping up the relocation of asylum seekers and supporting family reunification and integration, the Commission and the Council should have to come up with a blueprint, a plan for long-term solutions for asylum seekers? So that we do not just have this kind of situation where we try to address these terrible situations that we are facing, don’t you think?

  Jeroen Lenaers (PPE), blue-card answer. – Mr President, of course we need a long—term solution, and if I remember correctly there wasn’t even much of a plan last year, but what I wonder most of all is how it can be that we have still such a massive backlog, for instance, in the appeal procedures in Greece. If we want to have these kinds of policies working, we need to do something about that. How can it be that, as the Commissioner explained here, we have given EUR 1.3 billion in aid in order to fix the solutions for these people, but not much has happened yet.

I think these are the crucial questions that need to be answered in order to come to that long-term solution. These are the basic conditions that we need to fulfil in order to have a proper solution and, yes, relocation. All these things are important, but it begins with having the power to do the things that we have agreed so far.

  Birgit Sippel (S&D). – Herr Präsident! Der Winterplan für Flüchtlinge. Ich finde es unerträglich, dass wir offenbar jedes Jahr wieder sagen müssen: Der Winter naht! Doch etwa auf den griechischen Inseln sehen wir nach wie vor Überbelegungen, sind Flüchtlinge in Zelten untergebracht und so kalten Temperaturen ausgeliefert. Eine weitere humanitäre Katastrophe bahnt sich mitten in Europa an. Der Winter naht, doch die Bilder vom letzten Winter dürfen sich nicht wiederholen.

Es gibt Lösungen: Kommission und griechische Regierung müssen mehr Schutzsuchende in feste Unterkünfte auf dem Festland bringen. Dublin-Rückführungen müssen ausgesetzt werden, und die faire Verteilung von Flüchtlingen auf alle Mitgliedstaaten muss endlich umgesetzt werden. Der Winter naht! Gemeinsam können wir eine Katastrophe verhindern – wir sollten es anpacken.

Erlauben Sie mir, Herr Präsident, eine persönliche Anmerkung. Das Europäische Asylrecht richtet sich nicht nur an Kriegsflüchtlinge. Es gilt für alle, die vor politischer Verfolgung und vor Folter fliehen. Es ist ein Anspruch, den wir umsetzen müssen. Auch wenn wir in den letzten Jahren keinen Krieg begonnen haben, sind wir nicht nur wegen unserer Kolonialgeschichte, sondern auch wegen unserer aktuellen Politik mindestens mitverantwortlich für Armut und andere Entwicklungen in afrikanischen Herkunftsstaaten.

(Die Rednerin ist damit einverstanden, eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“ gemäß Artikel 162 Absatz 8 der Geschäftsordnung zu beantworten.)

  Barbara Lochbihler (Verts/ALE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Danke Frau Sippel. Ich selbst war am Samstag in Moria in dem Hotspot. Ich will der Beschreibung, wie elend und schmutzig und überfüllt es da ist, nichts hinzufügen. Aber ich habe auch gehört, dass das EASO-Behörde dort sehr langsam arbeitet und nicht gut arbeitet, sodass jetzt die Europäische Bürgerbeauftragte im Juni entschieden hat, eine Beschwerde wegen administrativen Fehlverhaltens anzunehmen.

Sind Sie nicht auch der Meinung, dass man die Arbeit des EASO zum einen unterstützen muss, aber auch genauer nachhalten muss, dass es gut arbeitet, dass es eben auch individuellen Schutz gibt?

  Birgit Sippel (S&D), Antwort auf eine Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Ich glaube, wir haben genau mit dem Ziel, die Arbeit vor Ort zu unterstützen, zu beraten und sicherzustellen, dass die Asylbedingungen eingehalten werden, das Europäische Unterstützungsbüro für Asylfragen gestärkt, und natürlich ist es Aufgabe der Kommission, auch sicherzustellen, dass die Erwartungen, die wir an diese Stärkung geknüpft haben, umgesetzt werden. Insofern bin ich sehr dafür, dass wir das überprüfen und eventuell noch notwendige Unterstützung für das Europäische Unterstützungsbüro für Asylfragen organisieren.

  Jean Lambert (Verts/ALE). – Mr President, we can welcome much of what the Commissioner has said this morning in terms of preparedness for many of the countries that have been spoken of. There is a question about whether the Commission considers that the absorption capacity of those funds is adequate and the difference will really be made.

I also want to add my voice to others that have talked about the importance of relocation, especially from the Greek islands to the mainland, and that we have to get rid of this agreement with Turkey that keeps people stuck on the islands, puts additional pressure on the local population there and prevents real solutions happening for those people. We also need our Member States to step up and implement more in terms of relocation.

The speeding up of family reunification is still absolutely necessary; it is lamentable what is happening. What other Member States could also be doing is not trying to return people, whether it is to Bulgaria or Greece, countries under pressure, they do not have to do this under Dublin, they can take responsibility for those cases.

  Carlos Coelho (PPE). – Senhor Presidente, Senhor Presidente do Conselho, Senhor Comissário, Caras e Caros Colegas, para benefício de uns e desgraça de outros, o verão tem-se prolongado por essa Europa fora, em particular no sul, mas sejamos claros, o inverno vai chegar e, novamente, tememos o pior.

No início deste ano, ecoaram neste Parlamento os terríveis apelos de quem estava no terreno: na Grécia, nos Balcãs, havia refugiados a morrer e – literalmente - do frio. Então, como agora, estávamos perante esse complexo puzzle da chamada crise dos refugiados: falta de solidariedade europeia, falta de recursos humanos e meios financeiros, um sistema europeu comum de asilo periclitante e uma tragédia a acontecer perante os nossos olhos no Mediterrâneo.

Mas, em janeiro de 2017, também como agora, os fundos para fazer face ao problema tinham já sido disponibilizados. Perante este hemiciclo, a Comissão Europeia afirmou que havia falhas no terreno que não permitiam utilizar o dinheiro da melhor maneira. Ao fim de quase um ano, não é admissível nem a mesma resposta, nem que tudo se mantenha igual.

Por isso, Senhor Comissário Avramopoulos, para encontrarmos soluções, não podemos ter medo de identificar nem responsabilidades nem as causas dos problemas. A pergunta é, por isso, clara: quem é responsável por estarmos ainda perante o mesmo problema? O Governo grego está a falhar? A União Europeia não está a disponibilizar os meios suficientes? São estas as perguntas a que temos de responder.

  Elena Valenciano (S&D). – Señor presidente. Se han dado cuenta del frío que hace en Estrasburgo, ¿no? ¿Se imaginan haber pasado la noche con sus familias en una tienda de campaña preparada para el verano, no para el invierno, y que esto vaya a ser su realidad durante todo este invierno, durante un año y durante dos años?

Pues esa es la dura pena que, por acción de unos u omisión de otros, Europa está infligiendo a seres humanos cuyo único pecado es tratar de sobrevivir.

Así que exigimos al Gobierno griego que no siga reteniendo a estas personas en las islas. Que su traslado al continente sea urgente, para poder atenderlas. Y exigimos a los compañeros presidentes del Consejo que, de una vez por todas, se desarrolle la solidaridad y la responsabilidad que Europa tiene para con estas personas. Al Consejo. Me gustaría mucho que lo escucharan.

En realidad, el pecado original de todo esto radica probablemente en nuestro acuerdo con Turquía, pero los culpables no son los ciudadanos que están retenidos en las islas griegas. Ya está bien.

(La oradora acepta responder a una pregunta formulada con arreglo al procedimiento de la «tarjeta azul» (artículo 162, apartado 8, del Reglamento))

  Δημήτριος Παπαδημούλης (GUE/NGL), ερώτηση "γαλάζια κάρτα". – Κύριε Πρόεδρε, κυρία Valenciano συμφωνώ μαζί σας πως πρέπει να κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βελτιωθούν οι συνθήκες για τους πρόσφυγες, αλλά, απ’ ό,τι ξέρω, τη μετεγκατάσταση προσφύγων από τα νησιά στην ηπειρωτική Ελλάδα την εμποδίζει μια ερμηνεία της Επιτροπής για τη συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας.

Αν είναι έτσι, δεν είναι άδικο να ζητάτε κάτι από την ελληνική κυβέρνηση, αντί να το ζητάτε από το Συμβούλιο και την Επιτροπή;

  Elena Valenciano (S&D), respuesta de «tarjeta azul». – No, no me parece injusto. Aquí cada uno tiene su responsabilidad. Yo no quiero hacer responsable al Gobierno griego: le pido al Gobierno griego que, por lo menos, esas personas sean trasladadas al continente para poder ser atendidas. Es evidente que la responsabilidad no es solo del Gobierno griego. La responsabilidad está en todos nosotros, en todos los Gobiernos de la Unión Europea y en la propia Unión Europea. Y en nosotros, que somos incapaces, con las instituciones que tenemos, de atender con dignidad a personas que no han cometido ningún delito. Compartamos la responsabilidad y busquemos la solución.

  Agustín Díaz de Mera García Consuegra (PPE). – Señor presidente; pues sí, efectivamente, se trata de evitar que la historia, la trágica historia se repita este invierno. Mire, yo estuve en Moira y en Kara Tepe y, desgraciadamente, puedo confirmar que los contenedores habitación son congeladores en invierno y hornos en verano. Vean lo que me dijo un peticionario de asilo: «Vivir en Moira nos hace enfermar; en invierno es helado, todo está empapado; el último invierno quemamos papeles y plásticos para calentarnos. Es como si no fuéramos seres humanos». Fin de la cita.

Somos conscientes, señor comisario, de sus esfuerzos y de su compromiso solidario, pero debemos dar respuesta eficaz basada en el principio de solidaridad, tal y como exige el artículo 88 del Tratado de Funcionamiento de la Unión Europea. Debemos trabajar conjuntamente las instituciones y los Estados miembros para conseguir unas condiciones de vida digna para los peticionarios de asilo. Sobre todo, debemos gestionar y pedir explicaciones sobre la incorrecta gestión de los fondos que se aplican para este fin.

Debemos hacer un llamamiento a los Estados miembros para que avance con eficacia el proceso de reubicación. La realidad es que Grecia sola no puede. Hay cincuenta mil personas dentro de Grecia y deben recibir la ayuda comunitaria.

Y por último, señor presidente, una atención especial para los grupos más vulnerables: los niños, las mujeres y los ancianos.

(El orador acepta responder a una pregunta formulada con arreglo al procedimiento de la «tarjeta azul» (artículo 162, apartado 8, del Reglamento interno))

  Ernest Urtasun (Verts/ALE), pregunta de tarjeta azul. – Señor presidente, a mi colega Díaz de Mera me gustaría preguntarle qué balance hace de la aplicación de la reubicación y de la cuota que tenía asumida España. Porque, evidentemente, todos hablamos hoy —usted también lo ha hecho— de la insolidaridad de los Estados miembros, pero uno de los países más insolidarios que ha habido en esta cuestión ha sido España. Me gustaría saber qué evaluación hace de la ejecución del programa de reubicación en relación con España.

  Agustín Díaz de Mera García Consuegra (PPE), respuesta de «tarjeta azul». – Muchas gracias por la pregunta. Pues, en realidad, afirmo que el compromiso de España es inequívocamente firme.

Recientemente, en una comparecencia del ministro competente en el Congreso de los Diputados, este dijo que están dispuestos a cumplir todos sus compromisos y que el problema está en los hotspots, que no son capaces de reaccionar a tiempo. Por eso he hablado de gestión; la gestión que significa identificar, distribuir y trasladar. Cuando eso se resuelva, naturalmente, España tiene que estar dispuesta a cumplir su compromiso.

  Claude Moraes (S&D). – Mr President, it’s not just the containers and the freezing conditions mentioned by Mr Díaz de Mera García Consuegra: over 12 000 people are now stranded in the hotspots on the Greek islands. I visited them recently in these hotspots, and the capacity is for half those numbers: there are around 5000 places. So we have a problem.

Many have mentioned what that problem is, but it boils down to two things. One, of course, is the wider political question to the Council, which is: what are the responsibilities that Member States will take on relocation and ensuring that we quickly manage the system’s Dublin III – the asylum system – to ensure that Member States meet their responsibilities. We all know that is critical. But coming back to what the Commissioner has said in detail, he admitted to the severe overcrowding and that the situation has been difficult, but he was very detailed in his response, and this is the clear focus: that funding from the Asylum, Migration and Integration Fund (AMIF) is now coming instead of the European Civil Protection and Humanitarian Aid Operations (ECHO) funding by the Commission. But what is the absorption of this? Can the Commissioner say more about how effective this can be in the freezing conditions that we are about to meet, because that is very important? Can he say more about this?

  Alessandra Mussolini (PPE). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, l'ultimo intervento mi dà la possibilità di dire che noi dobbiamo eliminare il discorso dell'emergenza dell'inverno, dell'autunno, del caldo estremo in estate, ma operare un cambiamento strutturale, soprattutto con due questioni. Occorre omologare i vari sistemi su tutto il territorio degli Stati membri ed elevare anche la qualità degli standard.

Molti colleghi hanno parlato dell'accoglienza, delle qualifiche, cioè delle possibilità che noi abbiamo di distinguere se ci sono rifugiati, se ci sono climatici, se ci sono economici. Lo stiamo facendo, lo sta facendo la Commissione e lo sta facendo il Parlamento, perché noi stiamo rivoluzionando, ad esempio, Dublino, e questo si deve sapere.

Quindi l'appello è non vanificare il lavoro che stiamo compiendo, che sta facendo il Parlamento, che ha fatto la Commissione, e dire soprattutto al Consiglio di fare presto e veramente non vanificare questa rivoluzione e il cambiamento che noi stiamo operando, superare l'emergenza, perché la crisi umanitaria non è emergenza ma è un fatto con il quale noi dobbiamo convivere, e aumentare da ultimo anche gli accordi bilaterali.

  Elly Schlein (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, più di 12 000 persone sono bloccate nelle isole greche, in condizioni del tutto inumane che abbiamo verificato di persona nel maggio scorso, in campi sovraffollati e inadeguati dove ci riportano frequenti soprusi e casi di violenze. La situazione, con l'arrivo del freddo, è destinata a essere ancora più catastrofica. Lo scorso inverno, nel campo di Moria a Lesbos sono morte sei persone per via delle rigide temperature, dormivano in tende coperte di neve e non arrivava abbastanza cibo. Queste morti pesano sulle coscienze di chi ha voluto l'accordo cinico con la Turchia.

L'Unione europea deve assicurare condizioni di accoglienza degne e per questo i governi europei non possono lasciare la Grecia da sola, devono immediatamente ampliare e velocizzare i ricollocamenti e i ricongiungimenti familiari, e soprattutto smettere di rimandare in Grecia le persone ai sensi dell'ipocrita criterio del primo paese d'accesso del regolamento di Dublino.

È il momento, anzi, che il Consiglio inizi a discutere seriamente della riforma del regolamento di Dublino, magari prendendo esempio dalla forte e ambiziosa posizione che ha espresso la commissione LIBE di questo Parlamento.

  Knut Fleckenstein (S&D). – Herr Präsident! Herr Kommissar, ich möchte Sie gar nicht persönlich angreifen, aber ich kann nicht anders.

Wenn Sie Ihre Rede im September hier gehalten hätten, hätte ich gesagt: schwache Rede, Herr Kommissar. Aber uns im November zu erzählen, wir müssen sofort etwas tun – mir fehlen die Worte, Ihnen zu antworten.

Es geht doch nicht darum, dass Sie uns hier heute aufzählen, wieviel Geld Sie ausgegeben haben. Dafür hätten Sie Ihren Buchhalter schicken können. Es geht darum, was Sie tun, damit dieses Geld die Menschen auch wirkungsvoll erreicht, wo Sie einschreiten, wenn es eine nationale Regierung vielleicht alleine nicht schafft. Das wollen wir wissen – nicht, wieviel Geld die Kommission ausgegeben hat. Das weiß ich wohl, dass das eine Menge ist. Nur wenn es an entscheidenden Stellen nicht hilft, nützt es uns nichts.

Deshalb, Herr Kommissar, möchte ich Ihnen heute schon sagen: Im nächsten Jahr wird wahrscheinlich im Dezember Winter sein. Vielleicht reden wir im August, September darüber, welche Schularbeiten Sie bis dahin endlich gemacht an haben.

  Μιλτιάδης Κύρκος (S&D). – Κύριε Πρόεδρε, κύριε επίτροπε, σήμερα το Κοινοβούλιο και η Επιτροπή εκφράζουν την ανησυχία μας για την ανεπαρκή προετοιμασία των ελληνικών αρχών για τον χειμώνα που έρχεται. Την ίδια στιγμή, στην Ελλάδα, το κυβερνών κόμμα σπαράσσεται από διαφωνίες με τον υπουργό μεταναστευτικής πολιτικής, κ. Μουζάλα, για το αν υπάρχουν θαλάσσια σύνορα, αν είναι αναγκαία η καταγραφή των εισερχομένων και αν είναι χρήσιμη η κοινή δήλωση με την Τουρκία. Δήλωση που, ακριβώς επειδή δεν υλοποιείται από τη μεριά μας, για γραφειοκρατικούς, διοικητικούς ή άλλους λόγους, έχει ως αποτέλεσμα οι πρόσφυγες και οι οικονομικοί μετανάστες να συσσωρεύονται στα νησιά μας και να δημιουργούνται μη ανθρωπιστικές συνθήκες διαβίωσης. Και, μόλις προχθές, ο αρμόδιος για τα κονδύλια αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, κ. Χαρίτσης, μας διαβεβαίωσε -και διαβάζω τα δικά του λόγια- ότι «η υλοποίηση των έργων για τα hotspots προχωράει κανονικά».

Nα δεχτώ πως η ανησυχία μας είναι υπερβολική και πρέπει να δείξουμε εμπιστοσύνη στην ελληνική κυβέρνηση· με μία όμως επιφύλαξη. Αν ζήσουμε μια επανάληψη της περσινής τραγικής κατάστασης, να απαιτήσουμε εκ μέρους των ευρωπαίων πολιτών την άμεση παραίτηση του υπεύθυνου υπουργού Οικονομικών και την ανάληψη από την Ελλάδα των συγκεκριμένων ευθυνών της για τις διοικητικές της αδυναμίες. Με 1,3 δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν διατεθεί στην Ελλάδα, δεν μπορεί να μη διασφαλίζουμε ανθρώπινες συνθήκες σε ελάχιστες χιλιάδες ανθρώπους.

Procedura "catch-the-eye"

  Anna Záborská (PPE). – Vážený pán predseda, postavenie stanových táborov pre prichádzajúcich utečencov na gréckych ostrovoch malo byť dočasným riešením. Rovnako dočasné malo byť aj rozhodnutie o prerozdeľovaní žiadateľov o azyl medzi členské štáty.

Žiaľ, dnes sme svedkami toho, ako sa tieto tábory menia na trvalé a ako ich zúfalí obyvatelia strácajú nádej na normálny život. A zajtra budeme hlasovať o mandáte Parlamentu na rokovanie s Radou, ktorého súčasťou má byť požiadavka urobiť z pôvodne dočasného automatického prerozdeľovania utečencov trvalú súčasť európskeho azylového systému.

Nedovoľme, aby Európa rezignovala a zmierila sa so stavom trvalého provizória. Pretože za takéto provizórium sa platí stratou ľudskej dôstojnosti a solidarity.

  Cécile Kashetu Kyenge (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, ogni anno viene l'inverno – mi sembra un dato incontestabile – così come ogni anno viene l'estate. Ecco, non possiamo ritrovarci a ogni inizio di stagione a discutere su come affrontare l'emergenza climatica dei rifugiati.

È vero, signor Commissario, che l'assistenza tecnica e finanziaria fornita dalla Commissione in Grecia e in Italia è stata importante per molti aspetti previdenziali, ma una volta per tutte andiamo oltre l'emergenza, altrimenti tra pochi mesi ci ritroveremo a dibattere sul piano estivo.

Discutiamo piuttosto sul perché, ad oggi, oltre 15 000 persone vivono in condizioni estreme, perché non sono stati ricollocati. Interroghiamo la Presidenza di turno su come intende gestire i negoziati sul regolamento di Dublino. Basta con i piani di emergenza, lavoriamo piuttosto su riforme legislative ambiziose.

  Ruža Tomašić (ECR). – Gospodine predsjedniče, teške zime u državama članicama s hladnijom kontinentalnom klimom svake godine uzmu svoj danak u ljudskim životima. Svako se društvo ima obvezu pobrinuti za svoje najranjivije, a ljudi bez krova nad glavom u teškim vremenskim uvjetima to svakako jesu.

Mislim da nije dobro praviti razliku između tražitelja azila i domicilnih stanovnika u ovom pitanju. Velika hladnoća jednako ugrožava sve ljude koji nemaju smještaj i grijanje, neovisno o njihovom podrijetlu ili pravnom statusu.

No, kad već raspravljamo o planu za zimu za tražitelje azila, moramo se priupitati i zašto primamo tolike ljude koje ne možemo adekvatno zbrinuti. Kako smo došli u situaciju da tim ljudima nudimo slobodu, a na kraju im dajemo oboljenje ili smrt na hladnoći? To je pitanje koje traži hitan odgovor jer zima je pred vratima.

  Νεοκλής Συλικιώτης (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, η Διεθνής Αμνηστία προειδοποιεί πως το 2017 θα είναι η πιο θανατηφόρα χρονιά για τους μετανάστες στη Μεσόγειο. Οι απάνθρωπες συνθήκες που βιώνουν οι πρόσφυγες στα hotspots των νησιών του Αιγαίου επιβεβαιώνουν την αποτυχία της Ένωσης. Τα κράτη μέλη πρέπει να πάψουν να αρνούνται τους πρόσφυγες και να παραβιάζουν έτσι τις θεμελιώδεις αρχές της Ένωσης και να ενισχύουν ταυτόχρονα τις δυνάμεις της ξενοφοβίας και του ρατσισμού.

Για να σταματήσει το έγκλημα σε βάρος των προσφύγων, πρέπει να αντιταχθούμε στον απάνθρωπο χαρακτήρα της Ευρώπης-φρουρίου. Απαιτούμε, λοιπόν, να καταργηθεί το Δουβλίνο ΙΙ, να αρθεί άμεσα η συμφωνία ανταλλαγής προσφύγων με την Τουρκία, να δημιουργηθεί ένα κοινό δίκαιο σύστημα ασύλου στηριγμένο στην έμπρακτη αλληλεγγύη, να δημιουργηθούν νόμιμοι και ασφαλείς οδοί, καθώς και ένα μόνιμο, δεσμευτικό και δίκαιο σύστημα μετεγκατάστασης των προσφύγων και να επιβληθούν επιτέλους κυρώσεις στα κράτη μέλη που επιμένουν να μην αναλαμβάνουν τις ευθύνες τους. Ειδική μέριμνα πρέπει να υπάρξει για τα παιδιά, καθώς και για την προστασία του δικαιώματος επανένωσης των οικογενειών των προσφύγων.

  Barbara Lochbihler (Verts/ALE). – Herr Präsident! Ich möchte die Frage von Frau Zimmer von heute früh noch mal aufnehmen, wie es darum steht, dass Deutschland Menschen, die schon qualifiziert sind, eine Familienzusammenführung zu haben, zusammenbringt.

Das sind 4 500 Personen, deren Fälle aber einvernehmlich mit der griechischen Regierung und mit der Zustimmung auch der deutschen Regierung verlangsamt bearbeitet werden. Ich denke, das muss aufhören.

An Herrn Avramopoulos gerichtet: Sie haben rasche Rückführungsmaßnahmen durch die griechische Regierung in die Türkei gefordert. Eine Frage an Sie: Wie können Sie annehmen, dass die Türkei ein sicherer Drittstaat ist, wo nach dem Referendum durch Erdoğan doch die Menschenrechtslage extrem schlechter ist und wo doch die türkischen Flüchtlinge aus der Türkei am EU-Grenzfluss Evros zunehmen?

  Γεώργιος Επιτήδειος (NI). – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η συζήτηση που κάνουμε αυτή τη στιγμή είναι η επιτομή της υποκρισίας. Όλες και όλοι παριστάνουν τους ανθρωπιστές και χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για την τραγική κατάσταση στην οποία θα βρίσκονται οι παράνομοι μετανάστες και οι πρόσφυγες τον χειμώνα, και η συζήτηση αυτή γίνεται τώρα, που έχει ήδη αρχίσει το κρύο.

Μέχρι τώρα τι κάναμε; Παρακολουθούσαμε απλά να έρχονται οι παράνομοι μετανάστες από την Τουρκία στην Ελλάδα και χαιρόμασταν διότι αυτοί ήταν μόνο μερικές χιλιάδες και όχι εκατοντάδες χιλιάδες, όπως συνέβαινε μέχρι τώρα. Πίεσε η Ευρωπαϊκή Ένωση την Τουρκία να σταματήσει αυτή την απαράδεκτη κατάσταση; Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει την τάση να αναμειγνύεται στα εσωτερικά των κρατών, όπως κάνει τώρα με την Πολωνία. Πίεσε τις κυβερνήσεις των κρατών που δεν δέχονται να πάρουν το ποσοστό των μεταναστών που τους αναλογεί, ούτως ώστε να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους;

Επιπλέον, η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να μετατρέψει την Ελλάδα σε τόπο εγκατάστασης αυτών των δυστυχών ανθρώπων. Δίνει χρήματα και θέλει να παραμείνουν στην Ελλάδα και όχι να φύγουν εκτός Ελλάδας και, δυστυχώς, η δουλόφρων ελληνική κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση το αποδέχονται αυτό.

Και ένα τελευταίο: ο πόλεμος στη Συρία έχει τελειώσει, γιατί δεν στέλνουμε πάλι...

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Seán Kelly (PPE). – Mr President, this is a very important discussion. At the outset, I must say that the European Union deserves credit for what it has been trying to do in relation to refugees and asylum seekers. If you look at non-EU countries, they do not do half as much as the European Union, and while we have deficiencies, that is the starting point.

Definitely, countries like Italy – and especially Greece – deserve great credit because, despite the economic travails that they have had over the last number of years, they are still taking in the refugees and trying to deal with them. We should be giving them every support possible to help the situation.

If migrants are illegal, they should be sent back. If they are legal, they need to be given the best possible care – especially with the onset of winter. It would be tragic that anybody who comes here looking for freedom and is legal would die because of the lack of warmth, clothing and comfort that they deserve. I am with the Commission: cooperate with Greece.

  Caterina Chinnici (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario, grazie per la sua sensibilità e per il suo impegno. Tuttavia, ancora una volta ci ritroviamo a parlare della potenziale tragedia che rischia di colpire decine di migliaia di persone con l'arrivo del gelo invernale. L'estrema serietà della situazione e le attuali criticità delle politiche dell'asilo rendono indispensabile intervenire adottando misure concrete ed efficaci per garantire l'accesso immediato ad un riparo a tutti i richiedenti asilo, e penso in particolare alle donne e ai bambini, i più vulnerabili.

Gli insoddisfacenti dati sui ricollocamenti e sui ricongiungimenti familiari, ancora oggi, dimostrano quanto sia necessario fornire sostegno, e non soltanto economico, agli Stati membri di primo arrivo, e penso per esempio alla Grecia.

Si impongono allora un rinnovato impegno e un piano d'azione efficace per affrontare in modo adeguato la grave crisi umanitaria in atto, per garantire un ricovero dignitoso ai profughi e migranti, e in secondo luogo, finalmente mi auguro, un criterio di responsabilità condivisa fra gli Stati.

  Νικόλαος Χουντής (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, σήμερα, Νοέμβρη του 2017 και για τρίτη συνεχή χρονιά, θυμόμαστε -τώρα που αρχίζουν τα κρύα- τους χιλιάδες εγκλωβισμένους πρόσφυγες οι οποίοι ζουν σε άθλιες συνθήκες. Σε καταλύματα στα ελληνικά νησιά που φιλοξενούν πάνω από 15.000 ανθρώπους όταν οι υποδομές επαρκούν μόλις για 5.000, με τη θάλασσα να ξεβράζει και πάλι πτώματα και τις ευρωπαϊκές ηγεσίες να κρύβονται πίσω από την κοινή δήλωση με την Τουρκία.

Αγαπητοί συνάδελφοι, κύριε Επίτροπε, η αντιμετώπιση του προσφυγικού προβλήματος δεν είναι μετεωρολογικό φαινόμενο, είναι δείγμα του μόνιμου ευρωπαϊκού χειμώνα που διανύουμε, ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, όπου ανθρωπισμός, πολιτισμός και πρόσφυγας έχουν θαφτεί στο χιόνι και στις λάσπες. Τα δικαιώματα των προσφύγων, σύμφωνα το διεθνές δίκαιο, παραβιάζονται και έχει προκαλέσει οργή η παράνομη συμφωνία Ελλάδας-Γερμανίας για αριθμητικό πλαφόν στη διαδικασία της οικογενειακής επανένωσης.

Επομένως, κύριε Επίτροπε, αγαπητοί συνάδελφοι, θα μπορέσουν να επιταχυνθούν οι διαδικασίες αναγνώρισης καθεστώτος πρόσφυγα; Θα εγκατασταθεί επιτέλους ένας μόνιμος ευρωπαϊκός μηχανισμός μετεγκατάστασης; Θα εφαρμοστεί η οικογενειακή επανένωση χωρίς ποσοστώσεις ντροπής; Αυτά είναι τα κύρια ερωτήματα που πρέπει να απαντηθούν και όχι να βρούμε έκτακτες λύσεις αντιμετώπισης των καιρικών φαινομένων.

  Juan Fernando López Aguilar (S&D). – Señor presidente. Winter plan for asylum seekers: invierno para los refugiados. Este Parlamento Europeo no puede detener las estaciones, ni puede conseguir que en el invierno no haga frío, pero sí puede y debe cambiar la política europea y el modo en que esta se ejecuta. Y las medidas de incremento de personal —médicos, abogados, intérpretes—, particularmente para personas vulnerables, son paliativas.

Lo que realmente hay que cambiar es la política que ha impedido que se ejecute el plan de realojamiento. Y debe ordenar que se produzca el traslado al continente y, por tanto, a lugar seguro y estable y duradero, a todas aquellas personas que sufren espantosamente el hacinamiento en esos hotspots ubicados en islas, y particularmente de las personas más vulnerables: mujeres y niños.

Eso es lo que debe ser cambiado, y no puede ser sometido ni a condiciones de imposible cumplimiento, como las que ha impuesto el último plan de realojamiento, ni tampoco a la resignación, a la ausencia de voluntad política de los Estados miembros y de su gobiernos de cumplir con el Derecho europeo.

(Fine della procedura "catch-the-eye")

  Dimitris Avramopoulos, Member of the Commission. – Mr President, let me take the opportunity to repeat that our commitment is to help all affected countries to be ready to respond in situations like this. With winter already on our doorstep, curbing efforts is not an option. Funding at EU level is not an issue, and I know that we can count on your support for this. Through our various funding instruments, we are already responding, and we will continue to do so for any additional needs.

We cannot keep having these discussions over and over again. We need a structurally ingrained response system. This is why we need to speed up the reform of our Common European Asylum System, which includes better and more adequate reception conditions across the European Union. The current system is not sustainable in the long run. We cannot continue to leave the responsibility for the vast majority of applicants, whether in law or practice, to only a few Member States. We need to be ready for the future and to design a system that is effective but fair to all. This includes the Dublin IV Regulation, which Ms in ‘t Veld mentioned, and I could not agree more with her remarks. It is important that the European Parliament sends a strong message on the need to revise the Dublin Regulation, and it is time for the Council to advance it.

Many of you mentioned relocation. Ninety per cent of the relocation requests submitted by Italy and Greece become effective relocations. This is a success. Thanks to the cooperation of Member States, EU agencies and international partners, we have relocated more than 30 000 people, reaching an average of 2 200 relocations a month. This is a success. Through the implementation of the scheme, we have managed to build trust among Member States, and I can tell you that this was not one of the easiest tasks I’ve had.

For the future, our first priority is to relocate all those eligible under the two Council decisions. The potential for solidarity with Italy and Greece has not been exhausted, and the European Union should continue relocating. We continue to provide financial support to those Member States sustaining their relocation efforts beyond the current schemes.

I hope we will not have to repeat this discussion again in the future. We are all working to achieve the same goal: decent living conditions for all migrants immediately and better, sustainable migration management in the long term.

Now allow me to say some words in Greek.

Κύριε Πρόεδρε, όπως είπα και προηγουμένως, όλοι εργαζόμαστε και πρέπει να συνεργαζόμαστε για τον ίδιο σκοπό· για να ξεφύγουμε από την αντιμετώπιση μιας διαρκούς κρίσης και να αντιμετωπίσουμε το μεταναστευτικό με μεγαλύτερη επιτυχία σε ολόκληρη τη χώρα, ιδίως δε στα νησιά του Αιγαίου, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρώπη, γιατί αυτό το φαινόμενο δεν θα σταματήσει -μην έχετε καμία αμφιβολία. Επομένως, πρέπει να το αντιμετωπίσουμε με σύνεση, στρατηγική, συνεργασία και συντονισμό.

Πρώτα απ’ όλα, πρέπει να συνεχίσουμε να διεξάγουμε τον πόλεμο κατά των κυκλωμάτων των διακινητών, καταστρέφοντας το επιχειρηματικό τους μοντέλο και τιμωρώντας αυστηρά τους εγκληματίες αυτούς. Όσο για τη δήλωση Ευρωπαϊκής Ένωσης-Τουρκίας, θα ήθελα να σημειώσω ότι έχει συμβάλει ουσιαστικά και αποτελεσματικά σε αυτό. Η δε πλήρης και συνεχιζόμενη εφαρμογή της θα συμβάλει ακόμα περισσότερο, όπως ακριβώς έχει συμφωνηθεί. Πρέπει όλοι να συμβάλουμε ώστε οι ελληνικές αρχές να μπορέσουν να εντατικοποιήσουν την εφαρμογή της δήλωσης, επιταχύνοντας όλες τις προβλεπόμενες διαδικασίες.

Βέβαια, και συμφωνώ με αυτό που ελέχθη πρωτύτερα, οφείλουμε να στείλουμε ένα ξεκάθαρο μήνυμα ότι κανείς δεν πρέπει να διακινδυνεύει τη ζωή του στη θάλασσα για να φτάνει παράτυπα στην Ευρώπη, διότι πολύ απλά θα επιστρέφεται στη χώρα του. Αυτό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν σημαίνει ότι κλείνουμε τα μάτια στην ανθρώπινη τραγωδία που συντελείται στην ευρύτερη περιοχή της Κεντρικής και της Ανατολικής Μεσογείου. Αντίθετα, ενθαρρύνουμε, στηρίζουμε πολιτικά, αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες και χρηματοδοτούμε την επανεγκατάσταση των προσφύγων.

Ήδη, αξίζει να σημειώσετε ότι, από τις 50.000 καινούργιες θέσεις που ανακοινώσαμε, τα κράτη μέλη δήλωσαν ότι είναι έτοιμα να καλύψουν σχεδόν 35.000 από αυτές, και αναμένουμε ακόμα περισσότερες δεσμεύσεις. Στο άμεσο μέλλον οφείλουμε να συνεργαστούμε, ώστε κανείς από τους ανθρώπους που προσωρινά φιλοξενούμε να μη βρεθεί ξανά απροστάτευτος σε καιρικές συνθήκες σαν κι αυτές που ζήσαμε πέρυσι.

Θα ήθελα να σημειώσω και κάτι άλλο· δεν υπάρχει ούτε περιθώριο αλλά ούτε είναι και ώρα για αλληλοκατηγορίες. Είναι αλήθεια ότι η γεωγραφική θέση της Ελλάδας την εξέθεσε σε μεγάλες προσφυγικές και μεταναστευτικές πιέσεις. Αυτή είναι η πραγματικότητα και, όπως έχω πει κατ’ επανάληψη, στο ξεκίνημα αυτής της άνευ προηγουμένου κρίσης τόσο η Ελλάδα όσο και ολόκληρη η Ευρώπη βρέθηκαν απροετοίμαστες, θα έλεγα δε ότι βρέθηκαν και απροστάτευτες.

Η Ευρώπη, όμως, δεν άφησε μόνη της την Ελλάδα, όπως δεν άφησε μόνη της ούτε την Ιταλία, από την πρώτη κιόλας στιγμή. Η βοήθεια ήταν, είναι και θα συνεχίσει να είναι και στο μέλλον, ουσιαστική και συνεχής, σε μέσα, δυνατότητες και χρήματα. Οι πιέσεις όμως δεν έχουν σταματήσει και δεν ξέρουμε και πότε θα σταματήσουν. Οι δε απρόβλεπτες καιρικές μεταβολές και ο βαρύς χειμώνας που ενέσκηψε πέρυσι, ανέδειξαν μία δραματική πτυχή αυτού του θέματος. Συνθήκες απαράδεκτες για την πολιτισμένη Ευρώπη και εικόνες ντροπής που δεν πρέπει να επαναληφθούν. Γι’ αυτό, σε συνεργασία με τις ελληνικές αρχές, λαμβάνονται πλέον όλα τα απαραίτητα μέτρα που προανέφερα, για να ολοκληρωθούν χωρίς περαιτέρω καθυστερήσεις οι προετοιμασίες. Οφείλουμε να συνεχίσουμε την προετοιμασία για τον χειμώνα και προλαβαίνουμε να το κάνουμε. Πρέπει δε να εντείνουμε τη συνεργασία σε όλα τα επίπεδα.

Ειδική, ωστόσο, αναφορά πρέπει να γίνει για την τοπική κοινωνία και τους πολίτες των νησιών που, με τη στάση τους, έστειλαν ένα μήνυμα ανθρωπιάς, ευαισθησίας και πολιτισμού σε ολόκληρο τον κόσμο.

Κυρίες και κύριοι, η Ευρώπη της ευημερίας, του πολιτισμού και του ανθρωπισμού δεν είναι δυνατό να μην είναι σε θέση να προσφέρει προστασία σε 10.000 ανθρώπους. Την ευθύνη γι’ αυτό τη μοιραζόμαστε όλοι: ευρωπαϊκοί θεσμοί, κράτη μέλη, κοινωνία των πολιτών. Συλλογική λοιπόν η ευθύνη, συλλογική και η δουλειά που πρέπει να κάνουμε για να ανταποκριθούμε σε αυτό το ανθρωπιστικό μας καθήκον.

  Matti Maasikas, President-in-Office of the Council. – Mr President, honourable Members, the Presidency, like all of us, is aware of the difficult situation that the refugees and migrants are currently facing and may face in some regions of Europe. We are committed to do everything possible to improve the situation and to help frontline countries, both in the short and in the long term. As you heard from Commissioner Avramopoulos, the Commission is indeed working with the Member States concerned, and with other international actors, to be prepared in case the winter conditions worsen.

There were references, some quite emotional, to the reform of the Common European Asylum System. First, I warn against reducing this issue – the whole reform – to just one piece of legislation, the Dublin Regulation, and within the Regulation to just this one issue of relocation, when making these statements here. This reform consists of seven pieces of legislation, of which three are already in the trilogues with Parliament. The work is ongoing, the Presidency is well aware of the urgency and of the importance of this reform, in particular the Dublin Regulation.

As for relocation from Greece and helping Greece, work has been done and the work is ongoing. The Commissioner referred to some particularities there, such as the eligibility issue and the issue of returns, and these need to be taken into account as well. But again, in broader terms of helping Greece at this moment, I want to refer once again to the thorough report by the Commission on the ongoing work.

  Presidente. – La discussione è chiusa.

(La seduta è sospesa per pochi istanti in attesa della seduta solenne)

Dichiarazioni scritte (articolo 162)

  Clara Eugenia Aguilera García (S&D), por escrito. – El invierno ya está aquí y seguimos con las mismas o mayores carencias que hace un año en la cobertura de las necesidades básicas de miles de personas migrantes y demandantes de asilo —entre ellas muchas mujeres y niños— atrapadas en las islas griegas. En Samos y Lesbos, preparadas para acoger a 3 000 personas, se amontonan más de 8 000, sin acceso adecuado a agua, alimentos, atención médica o incluso un techo. Los socialistas hemos conseguido introducir este debate en el pleno pero, lamentablemente, una mayoría formada por grupos políticos tanto a nuestra derecha como a nuestra izquierda, han impedido que se pudiera aprobar una resolución en la que el Parlamento reclamara medidas concretas tanto a la Comisión como al Consejo. Pedimos al Gobierno griego el fin de la política de contención y traslados urgentes al continente que permitan un tratamiento digno y evitar una nueva tragedia este invierno, y exigimos al resto de gobiernos europeos, de una vez por todas, un mínimo de solidaridad que alivie la presión sobre Grecia y que dé una salida digna a estos miles de seres humanos que no han cometido ningún delito y que requieren de nuestra protección.

  Soledad Cabezón Ruiz (S&D), por escrito. – El invierno ya está aquí y seguimos con las mismas o mayores carencias que hace un año en la cobertura de las necesidades básicas de miles de personas migrantes y demandantes de asilo —entre ellas muchas mujeres y niños— atrapadas en las islas griegas. En Samos y Lesbos, preparadas para acoger a 3 000 personas, se amontonan más de 8 000, sin acceso adecuado a agua, alimentos, atención médica o incluso un techo. Los socialistas hemos conseguido introducir este debate en el pleno pero, lamentablemente, una mayoría formada por grupos políticos tanto a nuestra derecha como a nuestra izquierda, han impedido que se pudiera aprobar una resolución en la que el Parlamento reclamara medidas concretas tanto a la Comisión como al Consejo. Pedimos al Gobierno griego el fin de la política de contención y traslados urgentes al continente que permitan un tratamiento digno y evitar una nueva tragedia este invierno, y exigimos al resto de gobiernos europeos, de una vez por todas, un mínimo de solidaridad que alivie la presión sobre Grecia y que dé una salida digna a estos miles de seres humanos que no han cometido ningún delito y que requieren de nuestra protección.

  Nicola Caputo (S&D), per iscritto. – In questi giorni sto ricevendo mail da parte di moltissimi gruppi e associazioni solidali, che chiedono azioni urgenti, per impedire la morte di altri rifugiati a causa del freddo, dato che l'inverno sta di nuovo sopraggiungendo. Lo scorso inverno per il freddo a Moria, sono morte sei persone che cercavano rifugio e protezione in Europa. E tuttavia le condizioni nei campi di Chios, Samos, Kos e Lesbo sono ancora oltre il limite della sopportazione. Nei giorni scorsi anche l'Alto commissariato Onu per i rifugiati ha chiesto al governo greco di adeguare rapidamente i campi per i rifugiati che si trovano sulle isole, in vista dell'inverno, ma le autorità greche non sembrano avere alcun piano per gestire la nuova emergenza. Di fronte a questa situazione finora l'Europa ha assistito senza intervenire e l'inverno è arrivato nuovamente. Probabilmente sarò retorico, ma cosa c'è di imprevedibile in questa situazione? L'unica cosa imprevedibile, dopo decine di migliaia di morti è che l'Europa e i suoi Stati membri aspettino le tragedie per dolersene e non so cosa, per dimostrare un minimo di buon senso e amore per il prossimo.

  Birgit Collin-Langen (PPE), schriftlich. – Ich unterstütze die Forderung nach einem Winterhilfsplan für Asylbewerber. Wir brauchen einen Plan, mit dessen Hilfe wir langfristig unserer Verantwortung gerecht werden. Der Winter steht vor der Tür, und auf den griechischen Inseln harren mehr als 15 200 Flüchtlinge und Migranten aus, und dies bei einer Kapazität für 8 000 Menschen. Eine weitere humanitäre Katastrophe bahnt sich an. Ich hoffe, dass auf alle Reden und Worte bald Taten folgen, wie zum Beispiel die Umsetzung der fairen Verteilung der Flüchtlinge auf die Mitgliedstaaten.

  Iratxe García Pérez (S&D), por escrito. – El invierno ya está aquí y seguimos con las mismas o mayores carencias que hace un año en la cobertura de las necesidades básicas de miles de personas migrantes y demandantes de asilo —entre ellas muchas mujeres y niños— atrapadas en las islas griegas. En Samos y Lesbos, preparadas para acoger a 3 000 personas, se amontonan más de 8 000, sin acceso adecuado a agua, alimentos, atención médica o incluso un techo. Los socialistas hemos conseguido introducir este debate en el pleno pero, lamentablemente, una mayoría formada por grupos políticos tanto a nuestra derecha como a nuestra izquierda, han impedido que se pudiera aprobar una resolución en la que el Parlamento reclamara medidas concretas tanto a la Comisión como al Consejo. Pedimos al Gobierno griego el fin de la política de contención y traslados urgentes al continente que permitan un tratamiento digno y evitar una nueva tragedia este invierno, y exigimos al resto de gobiernos europeos, de una vez por todas, un mínimo de solidaridad que alivie la presión sobre Grecia y que dé una salida digna a estos miles de seres humanos que no han cometido ningún delito y que requieren de nuestra protección.

  Enrique Guerrero Salom (S&D), por escrito. – El invierno ya está aquí y seguimos con las mismas o mayores carencias que hace un año en la cobertura de las necesidades básicas de miles de personas migrantes y demandantes de asilo —entre ellas muchas mujeres y niños— atrapadas en las islas griegas. En Samos y Lesbos, preparadas para acoger a 3 000 personas, se amontonan más de 8 000, sin acceso adecuado a agua, alimentos, atención médica o incluso un techo. Los socialistas hemos conseguido introducir este debate en el pleno pero, lamentablemente, una mayoría formada por grupos políticos tanto a nuestra derecha como a nuestra izquierda, han impedido que se pudiera aprobar una resolución en la que el Parlamento reclamara medidas concretas tanto a la Comisión como al Consejo. Pedimos al Gobierno griego el fin de la política de contención y traslados urgentes al continente que permitan un tratamiento digno y evitar una nueva tragedia este invierno, y exigimos al resto de gobiernos europeos, de una vez por todas, un mínimo de solidaridad que alivie la presión sobre Grecia y que dé una salida digna a estos miles de seres humanos que no han cometido ningún delito y que requieren de nuestra protección.

  Inmaculada Rodríguez-Piñero Fernández (S&D), por escrito. – El invierno ya está aquí y seguimos con las mismas o mayores carencias que hace un año en la cobertura de las necesidades básicas de miles de personas migrantes y demandantes de asilo —entre ellas muchas mujeres y niños— atrapadas en las islas griegas. En Samos y Lesbos, preparadas para acoger a 3 000 personas, se amontonan más de 8 000, sin acceso adecuado a agua, alimentos, atención médica o incluso un techo. Los socialistas hemos conseguido introducir este debate en el pleno pero, lamentablemente, una mayoría formada por grupos políticos tanto a nuestra derecha como a nuestra izquierda, han impedido que se pudiera aprobar una resolución en la que el Parlamento reclamara medidas concretas tanto a la Comisión como al Consejo. Pedimos al Gobierno griego el fin de la política de contención y traslados urgentes al continente que permitan un tratamiento digno y evitar una nueva tragedia este invierno, y exigimos al resto de gobiernos europeos, de una vez por todas, un mínimo de solidaridad que alivie la presión sobre Grecia y que dé una salida digna a estos miles de seres humanos que no han cometido ningún delito y que requieren de nuestra protección.

  Σωτήριος Ζαριανόπουλος (NI), γραπτώς. – Οι διαβεβαιώσεις ότι η συμφωνία Ευρωπαϊκής Ένωσης - Τουρκίας και η παρουσία του ΝΑΤΟ και της Ευρωσυνοριοφυλακής στο Αιγαίο αντιμετωπίζουν το προσφυγικό κατέρρευσαν. Οι εναλλασσόμενες φάσεις εξέλιξης του προσφυγικού ακολουθούν τις φάσεις των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της κόντρας Τουρκίας - Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τους πρόσφυγες να γίνονται εργαλείο εκβιασμών. Οι προσφυγικές ροές εκτοξεύτηκαν και πάλι. Οι πρόσφυγες στοιβάζονται σε απάνθρωπες συνθήκες -παρά τα εκατομμύρια που δόθηκαν στις ΜΚΟ- σε στρατόπεδα εγκλωβισμού στα νησιά, με δυναμικότητα φιλοξενίας πολύ κάτω από τον αριθμό των προσφύγων. Ο κίνδυνος θανάτων σε συνθήκες χειμώνα, όπως πέρυσι, είναι άμεσος. Η κατάσταση είναι δραματική για τους πρόσφυγες, τους εργαζόμενους στις δομές και τους κατοίκους των νησιών-φυλακών. Το διαπίστωσαν πρόσφατα οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ με επιτόπου επισκέψεις τους. Η παρωδία του προγράμματος μετεγκατάστασης και η πολιτική του Δουβλίνου με σύνθημα «μακριά οι πρόσφυγες», που ακολουθούν η Ευρωπαϊκή Ένωση και η ελληνική κυβέρνηση για να αποθαρρύνουν την έλευση προσφύγων, πέρα από τον εγκλωβισμό, μπλοκάρει και τις οικογενειακές επανενώσεις, γεγονός που οδήγησε σε απεργία πείνας προσφύγων στην Αθήνα. Πρέπει να σταματήσει αυτή η βαρβαρότητα· άμεση κατάργηση των στρατοπέδων προσφύγων και μεταναστών και βελτίωση των συνθήκων φιλοξενίας. Να ανοίξουν οι δρόμοι μετάβασης προσφύγων για όπου αυτοί επιθυμούν.

PRESIDENZA DELL'ON. ANTONIO TAJANI
Presidente