Resoconto integrale delle discussioni

Mercoledì 30 maggio 2018 - Strasburgo

14.3. Il futuro dell'alimentazione e dell'agricoltura (A8-0178/2018 - Herbert Dorfmann)

Dichiarazioni di voto orali

  Igor Šoltes (Verts/ALE). – Predloga poročila glede prihodnosti kmetijstva seveda nisem mogel podpreti. Predvsem zaradi razlogov, ker je premalo ambiciozen, ker se še vedno preveč prostora pusti zastrupljanju v kmetijstvu z različnimi pesticidi in ker tukaj nismo naredili odločnega koraka naprej.

Druga zelo pomembna stvar, ki me je prepričala o tem, da ne podprem tega reporta, je predvsem ta, da ne ščitimo dovolj male in srednje kmete, ki so pravzaprav ključni za ohranjanje našega podeželja. In če bomo favorizirali samo velike, potem bomo seveda zelo oslabili ta trg kmetijstva.

Ravno mali kmetje so tisti, ki dajo dodano vrednost, ki skrbijo, da seveda lokalna hrana najde svoje pravo mesto. In ravno lokalna hrana je tista, ki jo moramo pripeljati na krožnike najbolj ranljivi skupini, tako otrok, kot bolnikom, kot starejših.

  Miguel Viegas (GUE/NGL). – Senhor Presidente, este relatório representa mais uma tentativa de resolver a quadratura do círculo. Defende coisas importantes que nós apontamos, como ser contra a nacionalização dos custos da PAC, a manutenção do seu orçamento, o reforço do POSEI, a defesa dos pequenos e médios agricultores.

Agora, sejamos sérios, sem colocar os fundamentos da PAC em questão, isto é mais um exercício de hipocrisia, porque este modelo da PAC, com a sua orientação liberal, é que suporta este modelo de produção intensiva virado para a exportação, para o agronegócio, e este modelo é que esmaga os preços e o rendimento dos agricultores.

O que nós pretendemos é, de facto, uma rutura com esta PAC, com instrumentos públicos de regulação da oferta e que permita a defesa da soberania alimentar de cada país e, por sua vez, garantir rendimentos justos e dignos a quem produz, os nossos agricultores.

  Francis Zammit Dimech (PPE). – Sur President, meta nitkellmu dwar il-futur tal-agrikoltura u r-rabta anki mal-ikel, nafu, u hawn enfasi dwar, il-ħtieġa li jkun hemm remunerazzjoni xierqa u adegwata għall-bdiewa. Għalhekk qed nieħu din l-opportunità biex nagħmel appell lill-gvern ta’ pajjiżi, ta’ Malta, biex kull fejn jista’, jara li l-prodott lokali, kif qed nirreferu għalih fir-rapport, u l-prodott frisk jintuża. Mhux kif sar dan l-aħħar, fl-iskema tat-tqassim tal-frott u l-ħaxix lit-tfal tal-iskejjel, fejn il-gvern, għal raġunijiet li jaf hu biss, flok mar għall-prodott lokali u frisk, għażel mod ieħor. U dan kien anki b’detriment għall-istess tfal fl-iskejjel, u b’detriment għall-bdiewa, li kellhom prodotti u trakkijiet sħaħ ta’ prodotti li kellhom jarmuhom.

Irridu niftakru dwar il-ħtiġijiet ta’ pajjiżi żgħar, irridu niftakru dwar pajjiżi żgħar fejn l-art agrikola dejjem tonqos u allura rridu nagħmlu anki inċentivi biex ikun hemm aktar użu tal-art għal skop agrikolu.

  Момчил Неков (S&D). – Общата селскостопанска политика е най-старата общоевропейска политика. Имайки предвид турбулентните времена, през които преминава европейското селско стопанство и несигурността на европейските, и в частност на българските земеделски производители, намирам предложението за намаляване на бюджета на общата селскостопанска политика за опасно. В тази връзка смятам, че българското правителство трябва да настоява поне за запазване на бюджета за България през този програмен период и го призовавам най-накрая да направи това по примера на други държави членки.

Време е, обаче, да се промени моделът на българското земеделие. Разпределението на субсидии не е справедливо. Не е логично зърнопроизводството и зеленчукопроизводството да се субсидират диспропорционално, както е в момента. Земеделието става монокултурно, секторът не е достатъчно привлекателен за младите, няма целенасочена политика към планинските райони. Проблемът с концентрацията на земя става все по-остър. На фона на всичко това, намаленият бюджет в следващия програмен период не е решение и е безотговорно да се примиряваме с това.

  Ricardo Serrão Santos (S&D). – Senhor Presidente, a atividade económica das regiões ultraperiféricas depende fortemente da agricultura. Por esta razão, na posição do Parlamento Europeu sobre o futuro da PAC, que hoje votamos, merece destaque a salvaguarda do orçamento do POSEI, bem como dos seus dispositivos regulamentares.

De destacar ainda o reconhecimento de que regiões ultraperiféricas que merecem um tratamento diferenciado também no que diz respeito ao funcionamento do mercado do leite, solicitando-se à Comissão que tenha em conta indicadores adaptados à realidade das regiões ultraperiféricas para a monitorização dos preços do leite e a definição da crise do setor.

Para concluir, defendo uma maior convergência externa dos pagamentos diretos entre Estados-Membros no primeiro pilar da PAC, cuja lógica deve excluir os montantes por eles recebidos no âmbito do II Pilar, e assim votei.

  Nicola Caputo (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, pur riconoscendo la necessità che ogni Stato membro adatti la politica agricola comune alle proprie esigenze, sono nettamente contrario all'idea di una nazionalizzazione della PAC.

Va mantenuta l'attuale architettura a due pilastri, ritenendo però che il sistema esistente per il calcolo dei pagamenti diretti nel primo pilastro vada modernizzato e sostituito da un metodo di calcolo dei pagamenti a livello europeo.

La nuova PAC deve darsi obiettivi ambiziosi, deve garantire che il cibo prodotto sia sufficiente e sicuro, tutelarne la competitività sui mercati internazionali, proteggere gli agricoltori dalla volatilità dei prezzi e dalle crisi di mercato, sostenere la dimensione familiare dell'agricoltura europea e soprattutto le nuove generazioni di agricoltori.

E tra le priorità della futura PAC dovrà figurare, a mio avviso, anche la necessità di rendere le aziende agricole più sostenibili e pienamente coinvolte nell'economia circolare e nella promozione dell'innovazione, della ricerca e delle pratiche intelligenti. Obiettivi che però potranno essere raggiunti solo con una PAC sufficientemente finanziata e quindi senza tagli al bilancio.

  Stefano Maullu (PPE). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, io credo che vada detto con chiarezza che i tagli all'agricoltura, i tagli alla PAC, sono una grande delusione. Sono una delusione rispetto agli obiettivi che l'Unione europea deve avere, ovvero un'agricoltura forte e coesa che possa tutelare la filiera agroalimentare, che ha un valore aggiunto assolutamente straordinario, in particolare nel nostro paese, in Italia.

E credo che questi tagli non giovino soprattutto a un'agricoltura di qualità, a un'agricoltura che deve vedere una nuova frontiera, quella dei giovani, i giovani legati a un'identità territoriale, ma soprattutto a un'identità di marchio, di marchio di garanzia che porti al chilometro zero, quello che abbiamo sempre auspicato.

Quindi questa Europa non va nella giusta direzione, soprattutto per ciò che accade, ovvero le importazioni, in particolare di prodotti agroalimentari che hanno bisogno di barriere, di dazi, penso al riso che arriva dal Sudest asiatico, che rischia di compromettere le tradizionali colture che, in particolare in Lombardia, hanno una tradizione centenaria.

E tutto questo si accompagna poi a una serie di, direi, contrapposizioni particolarmente dannose, tipo le dichiarazioni del commissario Oettinger che mirano a creare ancor più disaffezione in uno Stato come il nostro paese, l'Italia.

  Mairead McGuinness (PPE). – Mr President, for many of us the detail in this report is important, but for farmers it is the budget to support the common agricultural policy which is vital. I quote figures from Irish agriculture from last year, where cattle and sheep farmers were entirely reliant on the payment for their income. What that means is that if they didn’t have the payment they would be working for nothing. It’s a very stark reality, and therefore we do have to press that the budget for agriculture is not slashed in the coming review of the Multiannual Financial Framework.

Added to that, we want to support young farmers. One of my concerns is that the young farmer payment goes to the landowner from whom the land is rented and not directly to the young farmer. That is something we will have to address.

On the issue of moving away from historic payments, which started in 2013, I expect the proposals due on Friday to continue that process and I look forward to the details.

  Andrejs Mamikins (S&D). – Mr President, the common agricultural policy should be truly common. When I say this I do not only mean further integration and harmonisation of the rules, but also that the European Commission should overcome the silo approach.

Agriculture is also part of our development and cohesion, commerce and international trade. This is why I am very glad the report includes the opinions of numerous parliamentary committees. I wish the European Commission had a similar holistic approach to the goal of achieving the revitalisation of our farms. We must make farming attractive to young people.

In recent years there has been an extreme decrease in the share of young people in rural areas. Personally, I am particularly worried about this negative trend in Latvia. The poor quality of professional education is a big obstacle. In addition, agriculture is considered to be low prestige and inferior to other sectors, and our young farmers do not feel that they have priority in public support programmes. That is why I voted in favour.

  Seán Kelly (PPE). – A Uachtaráin, dár ndóigh vótáil mé i bhfabhar na tuarascála seo agus, mar Rapóirtéir don Choiste Trádála, bhí mé páirteach sa díospóireacht a bhí againn oíche Dé Luain in éineacht leis an gCoimisinéir Ó hÓgáin agus an Rapóirtéir Dorfmann. Caithfidh mé a rá go bhfuil mé dóchasach go bhfuil todhchaí mhaith dár bhfeirmeoirí agus dár mbia san Aontas. Ach, ba mhaith liom dhá rud a rá faoi.

An chéad rud, má táimid ag déanamh comhaontú saorthrádála, caithfimid a chinntiú go mbeidh an bia a bheidh ag teacht isteach san Aontas ar chomhchaighdeán leis an mbia atá á sholáthar san Aontas féin.

Agus an dara rud, caithfimid a chinntiú freisin nach mbeidh an tionscal talmhaíochta thíos leis ar mhaithe le tionscail eile agus sinn ag déanamh comhaontú saorthrádála cosúil le Mercosur. Sin a bhfuil.

  Dobromir Sośnierz (NI). – Panie Przewodniczący! Doszło tutaj dzisiaj do rzeczy niebywałej: w tej rezolucji przegłosowaliśmy zdanie, które mówi: mając na uwadze, że spożycie tłuszczów nasyconych i czerwonego mięsa w Unii znacznie przekracza zalecane poziomy zapotrzebowania na wartości odżywcze... itd. Podczas zeszłej sesji w Brukseli przegłosowali Państwo coś odwrotnego. Mianowicie uważa się, że należy przeciwstawić się przeświadczeniu, że jagnięcina jest trudna do przyrządzenia i odwrócić obecną tendencję do unikania czerwonego mięsa. Traktujecie dane wyrywkowo, wypowiadacie się na tematy, na których się nie znacie, nie wiecie nad czym głosujecie i robicie z prawa unijnego burdel. Co to w ogóle jest? Przegłosowujecie dwie sprzeczne ustawy w odstępie dwóch tygodni.