Ausführliche Sitzungsberichte

Mittwoch, 30. Mai 2018 - Straßburg

26. Die Verwendung von Mitteln des Instruments für Heranführungshilfe in der Türkei (Aussprache)

  Puhemies . – Esityslistalla on seuraavana komission julkilausuma IPA-välineen varojen käytöstä Turkissa (2018/2716(RSP)).

  Johannes Hahn, Member of the Commission. – Madam President, I would like to thank the honourable Members for this opportunity to discuss the use of Instrument for Pre-accession Assistance (IPA) funds in Turkey following the strategic dialogue on the mid—term review that was held on 20 March in the Committee on Foreign Affairs.

Over the past years, our relationship with Turkey has faced many challenges, especially with the continued backsliding on the rule of law, democracy and human rights, particularly in the aftermath of the attempted coup in July 2016. The analysis in the Commission’s annual report on Turkey shows that the country continues to move further away from Europe. In the context of the mid—term review of IPA, we have proposed significantly to reduce IPA funding for Turkey on the basis of objective criteria, in particular the country’s lack of progress towards the EU and its low absorption capacity.

I thank honourable Members for their support on this. We will reorient our assistance even more towards areas of higher priority – democracy and governance, the empowerment of civil society, the rule of law and fundamental rights. We look forward to the formal endorsement of this proposal by the Member States in the IPA Committee in July.

In this current debate, it is important to emphasise that IPA funding remains a valuable instrument for the EU with which to underpin its relations with a breadth of stakeholders in Turkey. Turkey is a key partner and it is in our interest that this partner is stable and democratic. Recent thematic evaluations have also confirmed the relevance of IPA for longer-term reforms, despite important challenges in Turkey. IPA funds aim to improve Turkey’s modernisation and development and to provide support for a wide range of crucial segments of Turkish society and its development. We must use these funds in the most effective way.

In its special report on Turkey, the European Court of Auditors concluded that assistance to Turkey is generally well designed and that projects deliver outputs. Nevertheless, it has also been rightly pointed out that there is much room for improvement. We take these issues very seriously and have already acted to address many of the report’s recommendations. We are focusing more on conditionality in our approach. For example, in the area of the judiciary we have halted several projects with the Council of Judges and Prosecutors due to serious concerns about the independence of that body. We have also taken steps to increase the share of funds managed directly by the Commission.

Lastly, let me point to the fact that cooperation on home affairs and migration remains a top priority for both the EU and Turkey. This includes support for the development of an integrated border-management framework in line with EU standards and with full respect for fundamental rights and international law. The objective here is to prevent and combat cross—border crime. This involves the provision of effective tools for modern border surveillance systems. Let me reassure you that any equipment delivered for civilian purposes is used only for civilian activities and it is clearly defined and closely monitored.

Therefore, concerning the armoured (the word in German is gepanzert) vehicles, some of the excitement seems to stem from the fact that they are referred to in the press as military vehicles, and are sometimes even confused with armed vehicles, which they are absolutely not. The fact is that, for example, any EU officials visiting the Syrian border drive around in armoured vehicles: so the Turkish authorities can do so, and I think this is understandable. This false debate also casually overlooks the fact that some EU Member States actually continue to sell arms to Turkey.

  Michaela Šojdrová, za skupinu PPE. – Paní předsedající, Turecko je náš strategický partner, a právě proto jsme zneklidněni vládní politikou a vývojem situace, kdy tisíce lidí, novinářů, akademiků jsou stále ve vězení.

Turecko je největším příjemcem naší finanční pomoci. Auditoři Evropského účetního dvora konstatují nedostatečný pokrok v podporovaných oblastech, jako je nezávislá justice, boj proti organizovanému zločinu nebo svoboda tisku. Hlavním důvodem je nedostatek politické vůle ze strany Turecka. Komise musí dát jasný signál prezidentu Erdoganovi, že Evropská unie nebude podporovat jeho diktaturu. Naši pomoc musíme důsledně podmiňovat dodržováním lidských práv a zásad právního státu. Musíme ji směřovat do podpory nevládních organizací a svobody médií.

Evropská unie musí Turecku dát jasné podmínky našeho partnerství. Pane komisaři, máte v Evropském parlamentu spojence. Obnovili jsme konečně po dvou letech jednání s poslanci tureckého parlamentu a očekáváme, že po červnových volbách by mohlo dojít k mnohem intenzivnější spolupráci.

  Kati Piri, on behalf of the S&D Group. – Madam President, I would like to thank the Commissioner for his introduction. I have to say that, looking at the severity of this topic, I do hope in your answers that we will get more specific. I also want to say to the EPP that this is not a debate generally on Turkey. This is a very specific debate on IPA funds that were used, and we are very concerned about what happened to those funds. Let me continue in Dutch.

Voorzitter, bijna 36 miljoen euro: dat is het bedrag dat de EU in 2011 bijdroeg aan de koop van pantservoertuigen in Turkije voor een effectievere grensbewaking. Laat ik vooropstellen dat Turkije voldoende redenen heeft om haar buitengrenzen goed te monitoren. We kunnen het ons allemaal voorstellen. Maar toen de Cobra II-voertuigen in 2011 werden geleverd, waren ze voorzien om ingezet te worden aan de oostgrens. De oorlog in Syrië was nog niet begonnen, er was nog geen muur gebouwd aan de zuidgrens.

Anno 2018 is die situatie drastisch veranderd. De afgelopen maanden zijn er verschillende berichten gekomen van zowel mensenrechtenorganisaties als journalisten, dat mede met de inzet van de pantservoertuigen tientallen vluchtelingen zijn beschoten – soms met de dood tot gevolg – tijdens een poging de Turkse grens over te steken.

(De Voorzitter onderbreekt de spreker door een probleem met de vertolking)

In het contract dat in 2011 is gesloten, staat dat de pantservoertuigen enkel ingezet mogen worden voor surveillance. Mocht Turkije daarvan af willen wijken, dan dient zij daarvoor schriftelijk toestemming te vragen aan de Europese Commissie. Vandaar dan ook de vragen aan commissaris Hahn, met de schokkende verhalen van onder andere Human Rights Watch in de hand: heeft Turkije de Commissie om toestemming gevraagd om de pantservoertuigen te voorzien van warmtegevoelige camera's? Heeft de EU een eigen onafhankelijk onderzoek gestart naar de bevindingen? Ik hoor dat niet. En zo niet: bent u van plan om dat alsnog onmiddellijk te doen? De pijnlijke conclusie zou namelijk weleens kunnen zijn dat de EU impliciet medeverantwoordelijk is voor zeer ernstige mensenrechtenschendingen aan de Turks-Syrische grens.

Het feit dat alle fracties in het Parlement op verzoek van mijn collega Schaake en mijzelf hebben ingestemd met een debat over dit onderwerp toont aan hoe serieus wij dit nemen in het Parlement. Dit moet echt tot op de bodem worden uitgezocht. De middelen van het Instrument voor pretoetredingssteun (IPA) zijn bedoeld ter ondersteuning van een kandidaat-lidstaat om EU-normen op allerlei terreinen over te nemen. Van EU-geld pantservoertuigen financieren – zelfs als het geen militaire doelen heeft – vind ik op zich al dubieus, maar als dan óók nog eens blijkt dat de Cobra II worden gebruikt om met grof geweld te voorkomen dat vluchtelingen een grens kunnen oversteken, dan gaan bij mij alle alarmbellen af.

(De spreker gaat in op een "blauwe kaart"-vraag (artikel 162, lid 8, van het Reglement))

  Stanislav Polčák (PPE), otázka položená zvednutím modré karty. – Já bych se chtěl pouze zeptat: Vy jste hovořila o tom, aby si skupina Evropské lidové strany nepletla obecnou politickou debatu, asi v narážce na vystoupení paní kolegyně Šojdrové. Já si ale myslím, že ona skutečně mluvila o tom, že tyto aktivity Turecka rozhodně nepodporuje, ale mluvila i obecně o situaci v Turecku. Chci se vás zeptat, jestli tedy souhlasíte s tím, že situace v Turecku je krajně znepokojivá, vlastně jak o ní hovořila právě paní kolegyně Šojdrová?

  Kati Piri (S&D), blue-card answer. – I think, as rapporteur on Turkey, having drafted a report every year, which your Group supported with a large majority, I think it’s clear that we are concerned about the situation in Turkey. But I just want to make clear that we have here an oral question asking the Commission about investigating its responsibility about how EU-financed money was spent in Turkey. The conclusion could be that actually we are implicitly co—responsible for very serious human rights violations in the country. I just hope that in this debate we don’t turn it into a general debate on Turkey, but we ask the Commission to answer specifically the various serious allegations that are in the media and reported by human rights organisations.

  Charles Tannock, on behalf of the ECR Group. – Madam President, Turkey’s prospects of joining the EU anytime soon now seem all but impossible. Erdogan’s continued drift towards authoritarianism has seen the rule of law, a free media environment and Turkey’s role as a reliable NATO ally undermined. Nevertheless, Turkey remains an important partner, and despite some calls in certain quarters to do away with IPA funding altogether, I believe that this would be a step too far for now. But it must be kept under review, as also is the case with suspending accession negotiations for EU accession – that also must be kept under review, particularly in the way Turkey chooses to treat Cyprus.

IPA II allocated about 40% of its budget to Turkey. I hope that IPA III will see a greater share given to the Western Balkans,

(The President interrupted the speaker)

which are in greater need and are much closer to EU accession. As was highlighted in the recent audit report of IPA funding to Turkey, there are mechanisms, such as the recourse to greater oversight of the distribution of funds, that are currently under-used. So I sincerely hope that such mechanisms will be used in future to avoid any potential alleged misuse of IPA monies by Turkey, because that is a very serious allegation indeed.

  Marietje Schaake, on behalf of the ALDE Group. – Madam President, firstly, we are here today to discuss the EU pre-accession funding to Turkey and how it was used. So I am interested to learn from the Commission how much money the EU has, from 2014 until today, provided to Turkey, not just under IPA II, but basically broadly during those years. This would provide important context to the amount of money we spent.

Secondly, we requested this debate because it was reported that the Turkish military has used EU-funded Cobra vehicles to shoot at and forcefully push Syrian refugees back across the border. Now, if confirmed, EU funds would have been illegally used and the EU could be indirectly complicit in human rights violations. So has an independent investigation into these allegations been undertaken and, if confirmed, what will be the consequences? Would Turkey only have to pay back the money or would parts of the accession funding to Turkey be suspended as a result? In other words, what kind of accountability mechanisms are there? Because what we know is that the Commission has often been hesitant to use conditionality. It took amendments from us in this House to the 2017 budget to make sure that funds to Turkey were decreased as a direct response to the significant backsliding of the rule of law and democracy. Freezing and redirecting funds should be a proper policy option.

What is also clear is that there is a lack of transparency, monitoring and clarity on objectives when we look at funding. No one seems to know exactly how much money is spent, where, why and to what effect. The Court of Auditors – and our colleague mentioned this – drew similar conclusions in its May report and I am actually still waiting for answers to my written questions about this report.

The Commissioner is proposing new plans for EU pre-accession funding on 14 June as part of the broader budget package and of course we are happy in this House to push for making EU spending more transparent, accountable and effective. So we need to learn how funds will be governed and how Parliament can apply its scrutiny. We certainly will not want to see a repetition of the statements on migration and the hastily assembled trust funds over which this scrutiny is lacking.

  Bodil Valero, för Verts/ALE-gruppen. – Fru talman! I går pratade vi om gränskontroller vid de inre gränserna. Kontentan av diskussionen var: för att återgå till öppna gränser inom EU måste vi skydda de yttre gränserna mot migranter och potentiella terrorister. Även om inte vi gröna håller med om den slutsatsen, är vi alla här i huset ense om att skyddet av gränserna inte får ske på bekostnad av de mänskliga rättigheterna.

Vi har också ett stort problem med att kandidatlandet Turkiet får stort ekonomiskt stöd av EU för att anpassa landet till EU:s regelverk och Turkiet har också fått stöd för att kunna ta hand om de oerhört många flyktingar som tagit sig från kriget i Syrien, och som EU vill stoppa från att nå Grekland. Så långt är allt okej – att pengarna kommer till – men när EU-sponsrade militära fordon används till att i stället med våld stoppa migranter från att ta sig in i Turkiet, och när flyktingar till och med skjuts när de försöker korsa gränsen, är det snarare så att vi i EU kan anklagas för att ha bidragit till att begå allvarliga brott mot de mänskliga rättigheterna. Kommissionen anser att Turkiet-överenskommelsen har varit lyckosam; jag ser att den bidragit till kränkningar av de mänskliga rättigheterna och att människor skjutits ihjäl. Det är oerhört allvarligt och vi vill ha svar på våra frågor.

  Τάκης Χατζηγεωργίου, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κυρία Πρόεδρε, είναι πάντα μεγάλη πρόκληση και πειρασμός, όταν μιλάς για την Τουρκία, να διευρύνεις το ζήτημα. Εγώ δεν θα το κάνω. Θα σταθώ πάνω στο θέμα που συζητάμε και που είναι η προενταξιακή βοήθεια προς την Τουρκία, η οποία δίνεται για πάρα πολύ συγκεκριμένους στόχους, δηλαδή να εναρμονίζεται η χώρα προς τα ευρωπαϊκά ζητήματα. Εδώ, όμως, υπάρχουν οι πληροφορίες που ήδη έχουν ληφθεί από μερικούς συναδέλφους ως τώρα - θα συνεχιστεί, νομίζω, στη συνέχεια και αυτό - ότι αυτή η προενταξιακή βοήθεια χρησιμοποιείται από την Τουρκία για αγορά αρμάτων, τα οποία στη συνέχεια καταπολεμούν, ουσιαστικά, τις δυνατότητες των προσφύγων να μπουν στη χώρα. Εάν δε ισχύουν και οι πληροφορίες ότι αυτά τα άρματα, που αγοράστηκαν με λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έχουν χρησιμοποιηθεί για να δολοφονήσουν ανθρώπους, τότε νομίζω ότι και εμείς είμαστε συνυπεύθυνοι σε μια κατάσταση στην οποία δεν έπρεπε σε καμιά περίπτωση να βρεθούμε. Ο κύριος Επίτροπος έχει πει κάτι διαφορετικό - το έχω ακούσει - ότι δεν είναι αυτά τα άρματα, είναι κάτι άλλο, αλλά υπάρχουν και οι πληροφορίες στις οποίες αναφέρθηκα και εγώ και συνάδελφοι, και νομίζω ότι έχετε κάθε δικαίωμα και υποχρέωση να διευκρινίσετε ποια πληροφόρηση έχετε εσείς συγκεκριμένα επί των καταγγελιών ότι δολοφονήθηκαν πρόσφυγες με λεφτά της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Fabio Massimo Castaldo, a nome del gruppo EFDD. – Signora Presidente, signor Commissario, onorevoli colleghi, la Turchia è oggi il principale beneficiario dei fondi di assistenza preadesione, oltre 9 miliardi con cui finanziamo parte del facility for refugees, figlio dell'accordo illegittimo firmato due anni fa.

Questi soldi sarebbero serviti anche per l'acquisto di mezzi militari e blindati, apparecchi di sorveglianza e navi, utilizzati per pattugliare quei 900 chilometri di muro che la dividono dalla Siria: tre metri e mezzo di barre di cemento per smettere di pensare al problema dell'immigrazione, violando i diritti umani. Non finisce qui: secondo la Corte dei conti europea, i fondi sono inefficaci per mancanza di volontà politica e per un uso estremamente limitato della condizionalità.

Quanto ancora continueremo a farci prendere in giro dalla Turchia, sempre più lontana e sempre più autoritaria, dove le repressioni interne e le violazioni dei diritti umani non conoscono tregua?

Dalla Commissione deve arrivare un'indagine, una risposta chiara e precisa, non il solito silenzio assordante e quindi connivente. Altrimenti sacrifichiamo non solo i nostri valori, ma anche il coraggio della società civile turca. Il "business as usual" ci rende complici.

  Marco Zanni, a nome del gruppo ENF. – Signora Presidente, onorevoli colleghi, quasi 10 miliardi di euro negli ultimi due quadri finanziari pluriennali dei soldi dei cittadini europei sono finiti nelle tasche di un regime autoritario, che fa di questi fondi quello che vuole.

Io credo che l'Europa debba dare una risposta forte e di protezione dei cittadini alla Turchia e al regime di Erdoğan. Se l'Unione europea impone sanzioni alla Russia, impone sanzioni alla Siria e propone di legare il disborso di alcuni fondi a paesi dell'Europa dell'Est soprattutto al rispetto della rule of law, credo che allora un ragionamento profondo e un'azione concreta sui fondi IPA alla Turchia vada fatta.

Non più un euro dei soldi dei cittadini europei deve finire nelle tasche di un regime che non rispetta le regole e che non ha fatto alcun passo in avanti nel suo percorso verso l'Europa.

  Ελευθέριος Συναδινός (NI). – Κυρία Πρόεδρε, σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, τα δισεκατομμύρια ευρώ προενταξιακής χρηματοδοτικής βοήθειας στην Τουρκία είχαν περιορισμένα αποτελέσματα. Εξαιτίας του «σουλτάνου» Ερντογάν, τα χορηγηθέντα κονδύλια δεν ικανοποίησαν θεμελιώδεις ανάγκες, όπως η ανεξαρτησία και η αμεροληψία του δικαστικού συστήματος, η καταπολέμηση της διαφθοράς υψηλού επιπέδου και του οργανωμένου εγκλήματος, η ελευθερία του Τύπου και η πρόληψη των συγκρούσεων συμφερόντων. Το ελάχιστο που οφείλει η Επιτροπή είναι η υιοθέτηση ρήτρας διακοπής της προενταξιακής βοήθειας όσο η Τουρκία παραβιάζει ανοιχτά τις αρχές της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου. Η πολιτική του κατευνασμού και της εκχώρησης αρμοδιοτήτων επί πληρωμή σε χώρες όπως η Τουρκία απέτυχε. Η ειρήνη και η ασφάλεια δεν εξαγοράζονται με χρήματα. Δεν λειτούργησε στο παρελθόν και δεν λειτουργεί και σήμερα. Οι αγαθοί σκοποί και η ήπια ισχύς των ανθρωπιστικών αξιών δεν αποτελούν ανάχωμα έναντι της σκληρής φυσικής βίας, όταν τα σύνορα και η κυριαρχία καταλύονται και οι λαθρομετανάστες προωθούνται ως άλλος δούρειος ίππος. Απαιτείται πυγμή και ευθεία απάντηση με τετελεσμένα και πράξεις έναντι κάθε απειλής και όχι υποτακτική συμμόρφωση σε κάθε λογής απαιτήσεις.

  Λευτέρης Χριστοφόρου (PPE). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, είναι αποδεδειγμένο καθημερινά ότι όσο συνεχίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση να ανέχεται και να χρηματοδοτεί την Τουρκία, η Τουρκία θα συνεχίσει να αποθρασύνεται, να προκαλεί, να πολλαπλασιάζει προβλήματα και να αφήνει εκτεθειμένη και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Κύριε Επίτροπε, η χρηματοδότηση της Τουρκίας προέρχεται αποκλειστικά και μόνον από τις τσέπες των φορολογούμενων ευρωπαίων πολιτών. Ρωτήσατε τους ευρωπαίους πολίτες εάν σήμερα θέλουν να δίνουν έστω και ένα ευρώ για να χρηματοδοτούν την Τουρκία; Σας διαβεβαιώνω, αν τους ρωτήσατε, η απάντηση θα είναι ξεκάθαρη: καμία χρηματοδότηση στην Τουρκία γιατί οι ευρωπαίοι πολίτες πιστεύουν ακράδαντα στις αρχές και τις αξίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης και αυτές τις αρχές και τις αξίες τις παραβιάζει και τις καταπατεί καθημερινά η Τουρκία. Είναι σχήμα οξύμωρο να χρηματοδοτούμε και να επιβραβεύουμε μια χώρα που ουσιαστικά περιφρονεί, καταπατεί κάθε ανθρώπινο δικαίωμα, προκαλεί και απειλεί χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πού είναι η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στην Ελλάδα και στην Κύπρο, όταν απειλούνται από τη χώρα που χρηματοδοτείται, όταν απειλούνται από μια χώρα η οποία συνεχίζει να παίρνει χρηματοδότηση; Πολύ ορθά αναφέρατε ότι χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεχίζουν να πωλούν όπλα στην Τουρκία. Η αμερικανική Βουλή πήρε απόφαση κατά πλειοψηφία να σταματήσει την πώληση όπλων στην Τουρκία γιατί δεν σέβεται η Τουρκία αρχές και αξίες, γιατί παραβιάζει κανόνες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα πάρει τέτοια απόφαση να απαγορεύσει στις χώρες μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης την πώληση όπλων, όταν Αμερική η ίδια το σταμάτησε ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε χίλιους λόγους για να απαγορεύσει στις χώρες μέλη την πώληση όπλων στην Τουρκία. Κύριε Επίτροπε, επιτέλους σε αυτή τη συνεδρίαση, και τελειώνω, πρέπει σε αυτή την Ολομέλεια, στον χώρο του Ευρωκοινοβουλίου, να απαντήσετε σήμερα ξεκάθαρα για την Τουρκία.

Θέλουμε μια τέτοια χώρα να συνεχίζουμε να την επιβραβεύουμε και να την χρηματοδοτούμε ή όχι;...

(Η Πρόεδρος αφαιρεί τον λόγο από τον ομιλητή.)

  Μιλτιάδης Κύρκος (S&D). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, θα ήθελα να υπενθυμίσω τα λόγια του προέδρου Juncker: η ενταξιακή πορεία μιας χώρας δεν είναι κάτι απλό, είναι μια απόφαση που παίρνεται για μια ολόκληρη γενιά. Αγαπητοί φίλοι, η στάση μας ως προς μια χώρα δεν είναι διακόπτης να τον ανοιγοκλείνουμε όποτε θέλουμε. Μια τέτοια στιγμή, πριν από κρίσιμες επερχόμενες εκλογές, δεν μιλάνε για χρήματα. Αυτό που προέχει είναι να ζητήσουμε από την τουρκική κυβέρνηση ισότιμες και απρόσκοπτες εκλογές. Ένας σημαντικός τούρκος πολιτικός δήλωσε χθες (ο ομιλητής μιλάει τουρκικά) ή για να το πω ευρωπαϊκά: «Προς τα πού; Προς την Ευρώπη. Πώς; Με δημοκρατία και προσωπικές ελευθερίες». Θα ήθελα να το ακούσω αυτό από όλους τους τούρκους πολίτες ή πολιτικούς και να προσθέσω δίπλα σε αυτό το «ειρήνη και ασφάλεια στην περιοχή μας». Στους τούρκους πολίτες, αυτό το 79% που διεκδικεί την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας τους, πρέπει να δηλώσουμε καθαρά πως δεν εγκαταλείπουμε αυτούς που προσβλέπουν σε εμάς για βοήθεια. Η Ευρωπαϊκή Ένωση οφείλει να δηλώσει παρούσα.

  Ангел Джамбазки (ECR). – Г-жо председател, за никого не е тайна, че Турция не е демократична държава, напротив. За никого не е тайна, че турският президент е диктатор, нарушава свободата на словото, свободата на изразяване, на журналистиката в собствената си държава. За никого не е тайна, че тази държава се меси недопустимо във вътрешните работи на съседните си държави и е заплаха за тях. За никого не е тайна, че тази държава намира и си купува поддръжка навсякъде по света. За никого не е тайна, че тук и в тази зала има колеги, които работят за каузата на Турция – недемократична, неевропейска държава.

Разбира се, че Турция използва парите, които ѝ се дават, за да купува техника и да мачка всички, които не са съгласни с нея (т.е. военна техника, всички ние го знаем). И е крайно време да престанем да си заравяме главата в пясъка. За никого не е тайна, че тази държава не е европейска, няма да бъде европейска и не може да бъде част от Европейския съюз. Затова, уважаеми колеги, е крайно време да се сложи край на лицемерието. Време е да се спре плащането от парите на европейските данъкоплатци за един диктатор. Затова е време преговорите да бъдат прекъснати и нещата да бъдат казани честно.

  Nadja Hirsch (ALDE). – Frau Präsidentin, liebe Kolleginnen und Kollegen! Als offizieller Beitrittskandidat wird die Türkei finanziell unterstützt, um politische, wirtschaftliche und zivilgesellschaftliche Reformen voranzutreiben, und das mindestens mit neun Milliarden Euro im Zeitraum 2007–2020. Anlass der heutigen Debatte ist der aktuell noch mutmaßliche Missbrauch von EU-Geldern durch die türkische Regierung. Es geht uns hier weniger um die Anschaffung von Material zur Sicherung der Außengrenzen, sondern vielmehr um den menschenverachtenden Einsatz gegen Flüchtende an der türkisch-syrischen Grenze. Wir brauchen hier eine vollständige Aufklärung und Untersuchung, damit die Glaubwürdigkeit nicht infrage gestellt wird.

Der Fall zeigt ein weiteres Grundproblem: Die EU-Beitrittshilfe an Kandidatenländer fließt auch dann weiter, wenn der Prozess de facto schon längst auf Eis liegt. Diese Abhängigkeit vom formalen Beitrittsstatus muss geändert werden. Verlässt ein Land wie die Türkei den Weg der europäischen Werte, müssen Mittel gekürzt oder ganz gestrichen werden können. Das ist auch eine Frage der Glaubwürdigkeit.

  Judith Sargentini (Verts/ALE). – Voorzitter, ik ben de veertiende spreker. In het begin leverde de commissaris een bijdrage waarin hij zei dat dit debat eigenlijk op een misverstand gestoeld was. Ik vraag me nog steeds af waarom dat misverstand dan nog niet opgeklaard is als de Europese Commissie Turkije financiert voor het aanschaffen van twee Cobra-voertuigen, een soort lichte tanks die ook heel erg eenvoudig kunnen worden uitgerust met een raketwerper.

Overigens zijn die Cobra's gemaakt door een Turks defensiebedrijf, dus we financieren een Turks defensiebedrijf voor Turkse lichte tanks die kunnen worden uitgerust met raketwerpers.

Waar zit dan het misverstand? Zat het misverstand in 2011 toen we dat deden, of was het een misverstand toen de raketwerpers er ook echt opgezet werden?

Als we weten dat Turkije aan de grens vluchtelingen beschiet en terugduwt naar Syrië, dan denk ik inderdaad dat we hier een joekel van een misverstand hebben. Maar dat zit hem niet in die tanks alleen.

  Κώστας Χρυσόγονος (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, κοινή διαπίστωση των αρμόδιων οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως το Ευρωπαϊκό Ελεγκτικό Συνέδριο, η Επιτροπή και άλλα, είναι ότι ο Μηχανισμός Προενταξιακής Βοήθειας προς την Τουρκία δεν αποδίδει τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Αντί για πρόοδος, υπάρχει σοβαρή ο οπισθοδρόμηση στη χώρα αυτή σε ό,τι αφορά την ανεξαρτησία και αμεροληψία της δικαιοσύνης, την ελευθερία του Τύπου, την πολιτική διαφθορά κ.λπ. Πολλά δισεκατομμύρια ευρώ βοήθειας της Ένωσης προς την Τουρκία έχουν κατασπαταληθεί την τελευταία δεκαετία. Μοναδικό αποτέλεσμα είναι να αποθρασύνεται ολοένα και περισσότερο το καθεστώς Ερντογάν και να ακολουθεί πλέον πρακτικές τρομοκρατικής οργάνωσης, όπως συνέβη στην περίπτωση της αρπαγής, ουσιαστικά, ως ομήρων των δύο Ελλήνων στρατιωτικών με στόχο την ανταλλαγή τους με τούρκους φυγάδες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διακόψει την καταβολή χρηματοδοτικής βοήθειας προς την Τουρκία προκειμένου να αντιληφθούν οι τούρκοι ιθύνοντες ότι δεν μπορούν να μας εμπαίζουν ατιμωρητί.

  Gilles Lebreton (ENF). – Madame la Présidente, l’Union européenne a décidé de verser plusieurs milliards d’euros à la Turquie sur la période 2014-2020 pour préparer son adhésion. L’adhésion de la Turquie à l’Union est une mauvaise idée depuis le départ car, historiquement et culturellement, la Turquie n’est pas un État européen, c’est au contraire un adversaire traditionnel de l’Europe, qui continue d’ailleurs à occuper une partie de Chypre en violation du droit international.

Depuis juillet 2016, le président Erdogan a en outre pris prétexte d’une tentative de coup d’État pour violer la liberté de la presse, le droit à la sûreté et l’ensemble des valeurs européennes. Enfin, la Cour des comptes européenne a révélé en 2018 que la Turquie n’a jamais utilisé l’argent versé par l’Union pour rapprocher sa législation des normes européennes.

Dans ces conditions, continuer à verser de l’argent à la Turquie n’a aucun sens. Je demande à l’Union européenne de mettre fin au processus d’adhésion de la Turquie et d’arrêter de verser l’aide à la préadhésion de ce pays.

  Νίκος Ανδρουλάκης (S&D). – Κυρία Πρόεδρε, πριν από τρεις μήνες ανέδειξα με γραπτή μου ερώτηση το θέμα το οποίο συζητάμε σήμερα. Ακόμα όμως, αγαπητέ κύριε Επίτροπε, δεν έχω λάβει απάντηση. Η χρήση ευρωπαϊκών κονδυλίων για τη χρηματοδότηση αγοράς τεθωρακισμένων οχημάτων αναγνώρισης από την τουρκική κυβέρνηση παραβιάζει και το πνεύμα των ευρωπαϊκών συνθηκών και την κοινή λογική. Η Τουρκία είναι μία χώρα που τα ανθρώπινα δικαιώματα παραβιάζονται συνεχώς. Τέτοια οχήματα μπορεί να χρησιμοποιηθούν σε επιχειρήσεις εσωτερικής ασφάλειας κατά των πολιτών της. Επίσης, εξυπηρετούν ανάγκες αναγνώρισης σχηματισμών ελιγμού σε πολεμικές επιχειρήσεις, όπως αυτές που διεξάγονται αυτή τη στιγμή στη Συρία. Είναι ακατανόητο, αυτή τη στιγμή που η Τουρκία συνεχίζει να κρατά φυλακισμένους παράνομα δύο Έλληνες στρατιώτες, παραβιάζει τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου και έχει εισβάλει παράνομα στη Συρία, να χρηματοδοτούμε την αγορά τέτοιων οχημάτων. Δεν μπορεί η Τουρκία να χρησιμοποιεί με αυτό τον τρόπο τα προενταξιακά κονδύλια με την ανοχή σας. Αυτό πρέπει να σταματήσει. Σε άλλη περίπτωση, θα είστε συνυπεύθυνοι για την τουρκική προκλητικότητα. Τα χρήματα αυτά πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για κοινωνικούς σκοπούς.

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η Τουρκία έχει βρει μια αγελάδα την οποία αρμέγει. Έχει βρει την Ευρωπαϊκή Ένωση και παίρνει έξι δισεκατομμύρια ευρώ για το προσφυγικό, ενώ υποθάλπει το δουλεμπόριο και γεμίζει την Ελλάδα με χιλιάδες πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες. Αξιοποιεί τα χαμηλότοκα δάνεια της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων παίρνοντας για το 2016 2,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Αξιοποιεί τα κονδύλια της προενταξιακής διαδικασίας και χρησιμοποιεί αυτά τα κονδύλια για τεθωρακισμένα οχήματα σε σκοπούς μη πολιτικούς. Από κει και πέρα, τα κάνει όλα αυτά τη στιγμή που απειλεί την Ελλάδα, απειλεί την Κύπρο, συνεχίζει μέχρι αυτή τη στιγμή να έχει φυλακισμένους τους δύο Έλληνες στρατιωτικούς. Θα τα ανεχόμαστε αυτά όλα; Για αυτό, λοιπόν, λέμε: διακοπή εδώ και τώρα των ενταξιακών διαπραγματεύσεων, διακοπή εδώ και τώρα της καταβολής των κονδυλίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κυρώσεις κατά του «σουλτάνου» και της παρέας του. Απαγόρευση πώλησης όπλων προς την Τουρκία.

  Ali Nedzhmi (ALDE). – Madam President, the IPA funds are investments which contribute to both the accession countries and to the Union. While these funds help our partners to implement political and economic reforms, they also help the EU to reach its objectives regarding a sustainable economic recovery, energy supply, transport, environment and climate change. The modal sector approach of IPA II promotes structural reform that helps to transform a given sector and reach the EU standards. The ECA assessment of the pre-accession assistance to Turkey shows that it has been well designed but encountered difficulties in supporting sector-wide reforms. Assessing the implementation in three priority sectors – the rule of law, governance and human resources – reveals a mixed picture. Despite the difficulties in the implementation of IPA in Turkey, it is indisputable that, without this programme for our partners, it would be more difficult to fulfil EU membership obligations and support the political reforms, economic, social and territorial development. Concerning the use of conditionality related to the implementation of IPA, there is a need to assess what would be the impact of the pre-accession fund if negotiations are suspended. In this case, under IPA2 there are no explicit provisions for suspensions of the funds.

  Georg Mayer (ENF). – Frau Präsidentin! Die Unentschlossenheit und die Trägheit in der Türkeifrage sind schon besonders bemerkenswert. Entweder verfolgt die Kommission hier eine besonders ausgeklügelte Strategie, oder es ist einfach blanke Hilflosigkeit. Denn wir sind hier – und das zieht sich ja durch das gesamte Haus – ständig besorgt über die Lage in der Türkei, und wir diskutieren zum x-ten Mal darüber. Die Zustände in der Türkei sind auch wirklich unhaltbar, sowohl was die demokratischen Rechte und die Bürgerrechte als auch die Pressefreiheit betrifft. Gehandelt wird nie. Es werden leere Worte hier im Haus geschwungen.

Wir haben das schon mehrfach gehört: Insgesamt werden neun Milliarden Euro als Heranführungshilfe an die Türkei bezahlt. Und was passiert mit diesem Geld? Keinerlei Kontrolle! Wir hätten auf der anderen Seite gut die Möglichkeit, die Lücke im Budget, die die Briten hinterlassen, mit diesen neun Milliarden zu füllen. Es bleibt nur eines zu sagen: Die Forderung, die wir stellen, bleibt: sofortige Beendigung der Beitrittsverhandlungen und sofortige Aussetzung der Zahlung europäischer Steuergelder an die Türkei.

  Elly Schlein (S&D). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, secondo un'inchiesta a cui hanno partecipato diverse testate giornalistiche, la Turchia avrebbe utilizzato dei veicoli blindati finanziati dall'Unione europea per compiere respingimenti forzati di rifugiati verso il territorio siriano. È gravissimo. Non bastava il cinico accordo che ha bloccato 14 000 persone in condizioni inumane sulle isole greche, ma si forniscono strumenti militari che possono essere utilizzati contro le persone.

Sappiamo che secondo l'accordo dovevano essere usati solo per controllare le frontiere, ma, Commissario, come potete controllare il reale utilizzo di questi mezzi? Siete disposti a interrompere, a sospendere questi fondi? E come potete mettere noi in condizione di verificare come vengono spesi i soldi dei cittadini europei?

Questo Parlamento è stufo di vedere calpestate le sue prerogative, così come è successo sull'accordo in aperta violazione dei trattati.

  Ana Gomes (S&D). – Senhora Presidente, o relatório de 2018 sobre a Turquia expõe os problemas profundos, de fundo, na aplicação dos fundos ao abrigo do instrumento de assistência de pré-adesão destinada ao reforço da capacidade da sociedade civil e à promoção do diálogo social da Turquia. Nada de surpreendente. Nenhum destes objetivos é do interesse de Erdogan, demasiado ocupado a destruir a democracia e o Estado de Direito e a reprimir violentamente a minoria curda, a oposição e todos os que ousem fazer-lhe frente.

A Comissão e o Conselho não podem deixar-se chantagear por aquilo que, desgraçadamente, dizem ser bom trabalho de Ancara quanto a fluxos migratórios, como se sublinha no relatório, e não podem pôr uma pedra sobre Afrin e o esmagamento de sírios e afegãos pelo exército turco na fronteira, alegadamente através do recurso a veículos militares Cobra II financiados pela União Europeia. Se isto se confirma, é uma vergonha, é uma desgraça para todos nós. A Comissão e o Conselho têm de responder sobre estas gravíssimas alegações.

Não existem condições para continuar o processo de adesão da Turquia à União Europeia, mas a União Europeia tem, mais do que nunca, a continuar a apoiar a corajosa sociedade civil turca. Para isso, o apoio IPA ou outro tem de proteger quem é apoiado, mas também tem de ser profundamente escrutinado. Para quem estão hoje a ir os fundos dos contribuintes europeus?

Pyynnöstä myönnettävät puheenvuorot

  Stanislav Polčák (PPE). – Paní předsedající, já chci vyslovit své obavy o budoucnost Turecka a připojit se ke svým kolegům, pokud jde o to vážné podezření o neodpustitelném, nelegálním použití evropských prostředků. Já si myslím, že tato věc se musí důkladně vyšetřit.

Každý stát má samozřejmě právo chránit své hranice, ale musí se tak dít způsobem slučitelným s ochranou lidských práv. Zároveň bych chtěl říci, že si přeji pokračování dohod právě s Tureckem, ale musí je chtít plnit i ta druhá strana podle sjednaných podmínek. Já mám opravdu velmi vážné obavy o budoucnost Turecka a o to, zdali zde skutečně nevidíme zrod nového autoritářského režimu nebo dokonce diktatury, ale zdali tomu také tak trochu nepomáháme.

Byl bych velmi rád, když se bude někdy historie ptát, co dělala Evropská unie právě v tomto rozhodném okamžiku pro Turecko, abychom se nemuseli stydět.

  Δημήτρης Παπαδάκης (S&D). – Κυρία Πρόεδρε, το θέμα το οποίο συζητούμε σήμερα αναδεικνύει συνολικά τη στάση της Τουρκίας απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δίνονται χρήματα για τη φύλαξη των συνόρων και χρησιμοποιούνται αυτά τα χρήματα για να δολοφονούνται άοπλοι και άμαχοι στα σύνορά της. Δίνονται χρήματα στην Τουρκία για να προσεγγίσει τις ευρωπαϊκές αρχές και αξίες και την ίδια στιγμή βλέπουμε να απομακρύνεται όλο και περισσότερο. Δίνονται χρήματα στην Τουρκία με την ελπίδα ότι θα γίνει μία δημοκρατική χώρα και θα ακολουθήσει τον δρόμο της Ευρώπης και, αντίθετα, βλέπουμε έναν ανταγωνισμό μεταξύ του κυρίου Ερντογάν, που δεν είναι το μοναδικό πρόβλημα, και της αντιπολίτευσης στον δρόμο του εθνικισμού. Μήπως ήρθε η ώρα να ακολουθήσουμε έναν άλλο δρόμο; Τον δρόμο των κυρώσεων κατά της Τουρκίας κατ’ αντίστοιχο τρόπο όπως ακολουθείται με τη Ρωσία; Η απάντηση νομίζω πρέπει να δοθεί άμεσα.

  Eleonora Forenza (GUE/NGL). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, credo che dovrebbe essere chiaro al Commissario che questo Parlamento rigetta l'idea che si possa continuare ad erogare i fondi di preadesione.

Se non bastano al Commissario i massacri di Afrin, i massacri ai danni del popolo curdo, quello che avviene costantemente nella repressione di insegnanti e giornalisti, quello che avviene, segnalato dalle ONG, a danno dei profughi, in primo luogo siriani, forse potrebbe svegliare la memoria del Commissario quello che ha detto la Corte dei conti dell'Unione europea su come Erdoğan utilizza questi fondi.

Ecco, io credo che sia una vergogna, una vergogna, i soldi che diamo a Erdoğan, ormai più di 6 miliardi per bloccare i flussi migratori, che sia un vero e proprio crimine contro l'umanità. E aggiungo, si è parlato di democratizzazione: perché il Parlamento europeo non invia, perché Erdoğan non ha invitato osservatori del Parlamento europeo alle prossime elezioni?

Io mi recherò in Turchia per osservare le elezioni, ma ci andrò senza la possibilità della copertura di questo Parlamento. Questa è la Turchia democratica.

  Ana Miranda (Verts/ALE). – Madam President, I would like to say to the Commissioner that we need to put democratic conditionality in all the agreements with Turkey. The abuse of power in Turkey is really a scandal. Journalists, teachers, human rights defenders and politicians like the HDP leader, Mr Demirtas, are in jail, as are MPs. I am a member of the parliamentary delegation to Turkey in the European Parliament and we are very worried. The bad use of European money to suppress human rights is a scandal. Trapping millions of refugees to stop them from entering the European Union is terrible. We cannot have this complicity in the possible violation of the international rights of refugees. We cannot pay to kill.

  Seán Kelly (PPE). – Madam President, MEPs from all across the House have expressed their concern at the misuse of funding from IPA funds in Turkey, and that is understandable because funds should be used for proper purposes and especially not for military purposes. However, I would like to ask Commissioner Hahn, in his regard, especially in relation to migration, when Jean-Claude Junker first announced funding here in Parliament we were almost overwhelmed in Europe by the migration crisis. It threatened to bring down Europe. Have things stabilised since? They seem to have and how much is that attributable to funding with Turkey?

I know that we have to be hugely concerned about the disrespect for the rule of law, the lack of freedom of the press, judiciary, etc., in Turkey and I can safely say as a result of that that nobody in this House will be here the day that Turkey walks in here as Members of the European Parliament.

  Κώστας Μαυρίδης (S&D). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, μπορείτε να αγνοείτε την άποψη των ευρωπαίων πολιτών. Θα συμφωνήσετε μαζί μου, όμως, ότι δεν μπορεί κανένας μας, ούτε και εσείς, να αγνοείτε τις ευρωπαϊκές συνθήκες, οι οποίες προνοούν ότι, για να είναι ένα κράτος μέλος σε ενταξιακό καθεστώς, πρέπει να πληροί τα γνωστά κριτήρια της Κοπεγχάγης, όπως ονομάστηκαν. Θα σας διαβάσω μόνο το ένα, το πρώτο κριτήριο, το οποίο αναφέρεται στις συνθήκες: «για να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις προσχώρησης, πρέπει η χώρα να πληροί το πρώτο κριτήριο», «σταθερότητα των θεσμών που εγγυώνται τη δημοκρατία, το κράτος δικαίου, τα δικαιώματα του ανθρώπου και τον σεβασμό και την προστασία των μειονοτήτων». Αν πιστεύετε ότι η σημερινή Τουρκία τα πληροί, να μας το πείτε, αν όχι, πείτε μας πώς θα πάρουμε πίσω – όχι μόνο να τερματίσουμε την παραχώρηση νέων κονδυλίων, αλλά πώς θα πάρουμε πίσω – εκείνα που καταχρηστικά το καθεστώς Ερντογάν χρησιμοποιεί εναντίον των πολιτών της Τουρκίας και εναντίον των μειονοτήτων, πρωτίστως, εναντίον των Κούρδων.

  Julie Ward (S&D). – Madam President, regarding Turkey’s journey on the European path, it’s important to talk about ongoing Turkish attacks on the Kurds, including recent attacks on the peaceful citizens of Afrin, which have resulted in mass displacement and many deaths.

One body that still lies under the rubble is that of Anna Campbell, a young fair—minded British woman who was moved to join the Kurdish Women’s Protection Unit last year. Anna was killed 11 weeks ago whilst helping to evacuate civilians. Her bereaved family are suffering immensely. Meanwhile, the Turkish authorities refuse to give access to Anna’s body, and Theresa May shakes hands with President Erdogan.

I visited Kurdistan many times, recently with the Women’s Delegation for Peace in northern Syria. I have met with bereaved Kurdish families, and I know that Turkey frequently refuses to allow them to give the victims a proper burial. I therefore urge the High Representative to take diplomatic action to help Anna’s family and demand an end to the vicious Turkish attacks on peaceful Kurds.

  Νεοκλής Συλικιώτης (GUE/NGL). – Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, η κατάσταση στην Τουρκία οξύνεται. Η διάλυση του κράτους δικαίου, η καταπάτηση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και βασικών ελευθεριών, η όξυνση εναντίον των Κούρδων και η φίμωση των δημοσιογράφων συνθέτουν τις απάνθρωπες συνθήκες που επικρατούν. Ο κύριος Ερντογάν, με το πρόσχημα της απόπειρας πραξικοπήματος, η κρατική τρομοκρατία που συνεχίζει να φυλακίζει και να βασανίζει παράνομες χιλιάδες ανθρώπους, ενώ η Τουρκία συνεχίζει να καταπατά το διεθνές δίκαιο και να κατέχει παράνομα και δια της βίας των όπλων κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και, πέραν αυτού, με πειρατικές επιθετικές ενέργειες να αμφισβητεί τα κυριαρχικά δικαιώματα της Κύπρου στην κυπριακή ΑΟΖ. Δεν μπορεί, λοιπόν, να δικαιολογηθεί καμιά χορήγηση κονδυλίων από τον Μηχανισμό Προενταξιακής Βοήθειας. Η προενταξιακή βοήθεια δίνεται για να στηρίξει η Ευρωπαϊκή Ένωση τις χώρες να υλοποιήσουν μεταρρυθμίσεις, ώστε να εναρμονιστούν με το ευρωπαϊκό κεκτημένο. Είναι απαράδεκτο να ζητείται να δοθεί οποιαδήποτε οικονομική στήριξη στην Τουρκία όταν, όχι μόνο δεν εργάζεται για την υλοποίηση των συμβατικών της υποχρεώσεων, ως υποψήφια προς ένταξη χώρα, αλλά καταστρατηγεί βάναυσα τις αρχές και τις αξίες τις οποίες διακηρύσσει η Ένωση.

(Pyynnöstä myönnettävät puheenvuorot päättyvät)

  Johannes Hahn, Mitglied der Kommission. – Frau Präsidentin! Danke für die zahlreichen Wortmeldungen, die mir auch die Möglichkeit geben, verschiedene Dinge klarzustellen. Ob ich damit erfolgreich bin, weiß ich nicht.

Zunächst einmal: Diese IPA-Mittel. Es ist eine Fehleinschätzung oder ein nicht vollständiges Wissen, wenn man glaubt, dass das bedeutet, dass ein bestimmter Betrag an die Türkei überwiesen wird, und das ist es. Nein, Vorbeitrittshilfen basieren auf Programmen, auf bestimmten Projekten, die mit uns vereinbart werden, die finanziert werden und die erst bezahlt werden, wenn abgerechnet wird. Nur damit das einmal klargestellt ist. Es wird auch immer wieder vom Europäischen Rechnungshof und von anderen Kontrollinstitutionen bestätigt, dass hier die Dinge ordentlich vonstattengehen. Nur als grundsätzliches Verständnis einmal.

Zum Zweiten: Ich habe jetzt, glaube ich, etwas über 30 Rednerinnern und Redner gehört, die sich überwiegend kritisch bis ablehnend geäußert haben, was Vorbeitrittshilfen an die Türkei anbelangt, und gesagt haben, dass diese Vorbeitrittshilfen gestoppt gehören. Ich darf Ihnen sagen: Es gibt gegenwärtig 26 Mitgliedstaaten von 28, die für die Beibehaltung des Status quo – aussetzen oder nichtweiterverfolgen der Verhandlungen – und eine entsprechende Anpassung der Vorbeitrittshilfen eintreten. Von den Rednerinnen und Rednern, die sich heute zu Wort gemeldeten haben, war ein einziger aus Österreich, einem der Länder – Österreich und Dänemark sind die beiden –, die für die Beendigung des Beitrittsverfahrens sind. Alle 26 anderen sind für den von mir eben beschriebenen Status quo. Und solange es diesen Status quo gibt, gibt es auch Vorbeitrittshilfen. Was ich gemacht habe, ist, dass ich entsprechend der Aufforderung des Europäischen Rates einen Vorschlag unterbreitet habe, diese Vorbeitrittshilfen den Gegebenheiten anzupassen. Und ich darf Ihnen sagen, dass ich in diesem Vorschlag viel weiter gegangen bin als das Budget, das dieses Haus gemeinsam mit dem Europäischen Rat für 2018 für die Türkei beschlossen hat. Dieses Haus hat eine weitaus geringere Kürzung vereinbart mit dem Rat, als ich vorgeschlagen habe. Und ich hoffe, dass mein Vorschlag für die Kürzung von 2018–2020 auch Ihre Unterstützung findet. Wenn ich Ihren Wortmeldungen folgen darf, kann ich wohl davon ausgehen.

Wir haben in diesem Haus auch öfters darüber diskutiert, dass es in der Türkei einen erheblichen Teil der Gesellschaft gibt – und wenn wir das Ergebnis des Referendums zur Verfassungsänderung heranziehen, ist das ungefähr die Hälfte der Gesellschaft –, der eine andere Auffassung vertritt als Erdoğan und seine Partei. Es war immer wieder auch hier im Haus die Auffassung, dass dieser Teil der Gesellschaft unterstützt gehört, nicht zuletzt auch durch entsprechende Maßnahmen der Europäischen Union, etwa im Rahmen der Vorbeitrittshilfen. In diesem Sinne versuchen wir auch – und haben es schon getan –, die Mittel umzulenken, und zwar massiv in den Beitrag zur Förderung der Zivilgesellschaft und hier auch auf die Art und Weise, dass wir vom indirekten Management zu einem direkten Management gehen, dass eben die Gelder von unserer Delegation direkt verwaltet werden, dass wir direkt mit den Zivilgesellschaften zusammenarbeiten, um hier sicherzustellen, dass die Mittel ordentlich verwendet werden.

Nun vielleicht zum eigentlichen Anlassfall dieser Debatte: Ich habe schon in meinem einleitenden Statement gesagt: Es war auch immer wieder – auch hier im Haus – die Auffassung: Die Türkei gehört unterstützt, wenn es darum geht, die externen Grenzen zu schützen, um eben illegale Immigration hintanzuhalten beziehungsweise um einfach die Grenzen zu kontrollieren. Für diesen Zweck hat es eine finanzielle Unterstützung gegeben, was den Ankauf gepanzerter, aber nicht bewaffneter Fahrzeuge anbelangt. Im Englischen klingt das ähnlich, und möglicherweise hat das auch zu dieser Konfusion geführt. Wir sind aufgrund der Vorwürfe den Dingen nachgegangen, und ich kann Ihnen hier heute sagen: Wir haben keine Evidenz, dass Geräte, die von uns finanziert wurden, dazu verwendet wurden, auf Flüchtlinge zu schießen. Wenn Sie mir Evidenzmaterial dazu zur Verfügung stellen können, bin ich sehr froh. Unsere Recherchen, unsere Kontrollen haben keinen Beleg erbracht.

Ich kann natürlich nicht ausschließen, dass aus einem dieser Fahrzeuge auch geschossen wurde. Es kann auch aus einem nicht gepanzerten Fahrzeug geschossen werden. Aber was ich festhalten möchte, ist: Wir haben mit EU-Geldern keine Panzer finanziert, sondern gepanzerte Fahrzeuge, die auch den Schutz von Zivilpersonal bei der Grenzsicherung bieten, genauso wie es von unserem Personal verwendet wurde. Ich bitte Sie, das einmal zur Kenntnis zu nehmen. Und ich darf nochmals dazu einladen: Wenn Sie konkrete Belege, Beweise haben, bin ich mehr als dankbar, denn ich habe genauso wie Sie ein Interesse, Dinge aufzuklären und ein für allemal sicherzustellen, dass Dinge korrekt verwendet wurden. Zum jetzigen Zeitpunkt, mit heutigem Wissensstand kann ich festhalten, dass es diesbezüglich keine missbräuchlichen Verwendungen gegeben hat.

Wie gesagt, wir haben jetzt diesen Status, was die Vorbeitrittshilfe anbelangt. Ich habe vorgeschlagen, sie insgesamt für die verbleibende Periode 2018–2020 um etwa 40 % zu kürzen. Ein Großteil geht eben in zivilgesellschaftliche Projekte bzw. auch in die Vollendung gewisser Infrastrukturprojekte, wie eben eine Eisenbahnverbindung etwa nach Bulgarien. Das wollte ich gesagt haben, und ich bedanke mich nochmals für die Debatte.

VORSITZ: EVELYNE GEBHARDT
Vizepräsidentin

  Die Präsidentin. – Danke schön, Herr Kommissar! Ich bin sicher, dass meine Kollegen und Kolleginnen, falls sie Beweise haben, sie Ihnen auch weitergeben werden.

Die Aussprache ist geschlossen.