Compte rendu in extenso des débats

Lundi 11 juin 2018 - Strasbourg

18. Modernisation de l'éducation dans l'Union européenne (débat)

  Przewodniczący. – Kolejnym punktem porządku dziennego jest sprawozdanie sporządzone przez Krystynę Łybacką w imieniu Komisji Kultury i Edukacji w sprawie modernizacji edukacji w UE (2017/2224(INI)) (A8-0173/2018).

  Krystyna Łybacka, sprawozdawczyni. – Panie Przewodniczący! Przede wszystkim chcę bardzo gorąco podziękować wszystkim osobom zaangażowanym w powstanie tego sprawozdania. Dziękuję kontrsprawozdawcom za doskonałą współpracę, dziękuję Komisji Zatrudnienia i Komisji Praw Kobiet za ich cenne opinie, dziękuję Panu Komisarzowi za aktywną współpracę i Komisji za liczne komunikaty. Specjalne podziękowania kieruję do ekspertów z dziedziny edukacji, nauczycieli, studentów, uczniów i organizacji pozarządowych za ich bezcenne uwagi.

Pracując nad sprawozdaniem, przyjęłam trzy główne założenia. Po pierwsze, tradycyjne miejsce zdobywania wiedzy, czyli szkoła, jest dziś zastąpione wieloma innymi dostępnymi źródłami. Współczesne technologie uwolniły edukację, tworząc przestrzeń edukacyjną. Ogromnym wyzwaniem dla nas jest stworzenie szkoły jako najciekawszego miejsca tej przestrzeni.

Po drugie, doceniamy rolę szkolnictwa zawodowego, podkreślamy w sprawozdaniu konieczność utworzenia zestawu kluczowych kompetencji, umiejętności, ale przypominamy, że rolą systemów edukacji jest wykształcenie wielowymiarowego człowieka realizującego się nie tylko zawodowo, ale także kulturowo, społecznie i obywatelsko.

I wreszcie po trzecie, uważamy, że warunkiem koniecznym wszelkiego rozwoju jest ustanowienie paktu cywilizacyjnego opartego na dobrze finansowanych wysokiej jakości systemach edukacji. Dlatego postulujemy zarówno zwiększenie nakładów, jak i uzyskanie większej synergii pomiędzy funduszami strukturalnymi, funduszami inwestycyjnymi a edukacją.

Sprawozdanie rozpatruje wszystkie poziomy edukacji. Podkreślamy znaczenie edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej. Wspieramy ustanowienie europejskich ram kształcenia przedszkolnego, aby zadbać o holistyczny rozwój dziecka. Szkoły widzimy jako centra krytycznego i twórczego myślenia. To oczywiście wymaga zmiany paradygmatu kształcenia, odejścia od werbalnego przekazu i mechanicznego zapamiętywania na rzecz rozumienia, dyskusji, rozwiązywania problemów, ale także indywidualizacji procesu kształcenia.

Szkolnictwo wyższe pełni kluczową rolę w rozwoju potencjału intelektualnego i konkurencyjności gospodarki europejskiej. Z dużym zainteresowaniem przyjmujemy zapowiedź utworzenia europejskiego obszaru edukacji, ale podkreślamy, że musi być on skorelowany z europejską przestrzenią szkolnictwa wyższego i z europejskim obszarem badawczym, aby wzmocnić trójkąt wiedzy i uzyskać u absolwentów postawy proinnowacyjne. Wspieramy również utworzenie europejskiej sieci uniwersytetów, zakładając jednak, że powinna to być oddolna inicjatywa samych uczelni.

Nie będzie żadnych zmian w edukacji bez nauczycieli, dlatego zwracamy uwagę na konieczność pozyskania silnie zmotywowanych, doskonale wykształconych i mentalnie przygotowanych nauczycieli. Wymaga to jednak zarówno zmiany sposobu ich kształcenia, jak i ogromnej troski o podniesienie ich statusu zawodowego i materialnego. Z dużym zainteresowaniem przyjęliśmy zapowiedź utworzenia Europejskiej Akademii Nauczyciela, szczególnie po ewidentnym sukcesie styczniowego szczytu edukacyjnego. Pamiętajmy o słowach brytyjskiego pedagoga Johna Dewey’a: „Jeśli uczymy tak, jak uczyliśmy wczoraj, zabieramy naszym dzieciom jutro”.

  Agnieszka Kozłowska-Rajewicz, autorka projektu opinii Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych. – Panie Przewodniczący! Przede wszystkim chciałabym pogratulować pani poseł Krystynie Łybackiej znakomitego sprawozdania. Ja jestem odpowiedzialna za przygotowanie opinii Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych i w tej opinii podkreślamy, że edukacja wysokiej jakości jest prawem każdego Europejczyka, a cele edukacji wykraczają daleko poza przygotowanie absolwentów do odnalezienia się na rynku pracy, choć ten cel w postaci rynku pracy jest oczywiście bardzo istotny.

Zauważamy też, że digitalizacja i automatyzacja rynku pracy zmieniają rodzaj potrzebnych na rynku umiejętności. Zwiększa się zapotrzebowanie na zaawansowane umiejętności i zawody, w tym umiejętności cyfrowe, matematyczne, inżynieryjne, a zmniejsza na proste prace niewymagające kwalifikacji. Ten fakt państwa członkowskie powinny w końcu uwzględnić w swoich politykach edukacyjnych, które muszą skutecznie zwalczać zjawisko wtórnego analfabetyzmu i porzucania nauki, a także lepiej kształcić studentów szkół wyższych.

Podkreślamy również, że na rynku pracy rośnie zapotrzebowanie na umiejętności miękkie, które wymagają kształcenia praktycznego, otwartego, powiązanego z otoczeniem, oraz że kluczem do dobrej jakości edukacji są nauczyciele, jakość ich wykształcenia oraz wolność w wyborze programu i metod nauczania.

  Tibor Navracsics, Member of the Commission. – Mr President, honourable Members, Madam Łybacka, I’m very pleased to have this debate with you today. You underline in your report the crucial role of education in shaping the future of Europe. I couldn’t agree more. The transformation of our societies and economies creates changing education realities that need urgent responses if we want to offer bright futures to all our young people. In fact, over the last year or so the topic of education has visibly moved up on the EU’s agenda.

In March 2017, the Rome Declaration called for a Union where young people receive the best education and training and can study and find jobs across the continent. In November last year, EU leaders debated education at the Gothenburg Social Summit and adopted conclusions on the topic at the December European Council.

With this mandate, the Commission has recently outlined its vision for a European education area where people can move freely to study, learn and train, and where we can offer high quality and innovative education for all our citizens. I thank you for your explicit support for the European education area.

This project is based on three objectives. Firstly, to promote cross-border mobility and cooperation in education and training. Secondly, to remove unjustified obstacles that make it difficult to learn, train or work abroad. Our aim is to make the free movement of learners possible and to create a genuine European learning space. Thirdly, to support Member States in making their education and training systems more inclusive and innovative and to base them on the idea of lifelong learning.

On 22 May 2018, we proposed a second set of concrete steps towards turning the vision of a European education area into reality following a first batch of proposals we tabled in January. In May, the Commission presented three proposals for Council recommendations.

First, a recommendation on the automatic mutual recognition of higher education and upper secondary education diplomas and the outcomes of learning periods abroad. I firmly believe that we can only succeed in building a strong European identity if young people are free to study and learn in another EU country, unimpeded by administrative hurdles. Let us remove the recognition obstacle, at least inside the EU, once and for all.

Second, we want a comprehensive approach to the teaching and learning of languages. Our societies, our economy and the European project itself depend on our citizens being able to communicate with each other. Alas, multilingualism is far from being a reality in the EU. It is high time we stepped up our efforts to be a truly multilingual Europe.

Third, high-quality early childhood education and care systems. Evidence shows that if learning opportunities are missed at an early age, it takes much greater efforts to make up the deficit later. The Commission proposal aims to create a quality framework for early childhood education and care with the aim of giving all children the best possible start in life.

We have outlined some key initiatives in support of the European education area. Let me mention just some them. First, the European universities. These will boost cross-border cooperation between higher education institutions. Higher education institutions which share the same vision and values will develop long-term institutional strategies for top quality education, research and innovation. The Commission aims to launch pilot projects in 2019 and 2020 under the Erasmus+ programme.

Second, the European student card will simplify learning mobility by reducing administrative burdens and costs for students and educational institutions. The aim is to make it available to all Erasmus students by 2021 as a visible symbol of European student identity.

Third, with the graduate tracking initiative, we have launched the first ever European survey of graduates in eight pilot countries, with initial results expected by the end of 2019.

All these initiatives build on the first proposals on the European education area we put forward in January. Back then, the Commission had launched an ambitious digital education action plan. This promotes digitalisation and innovation-driven approaches in education. A new European framework of key competences reminds us that we have to invest more in developing basic and digital skills, civic competencies and entrepreneurial attitudes, and we have to encourage more young people to study science, technology, engineering and mathematics.

Finally, the Council recommendation on promoting common values, inclusive education and the European dimension of teaching was also tabled in January and adopted by ministers in May. Never before has the EU said so clearly how important it is to promote our common values, to create a sense of belonging, to teach about the functioning values and origins of the European Union and, most importantly, to learn about the cultural and historical diversity of Member States.

Madam Łybacka your excellent report and its constructive recommendations come at just the right moment. On 30 May, we presented our proposals for the future Erasmus programme, which will continue to play a key role in delivering the objectives of the European education area.

Let me take this opportunity to warmly thank this House for your unwavering support for an ambitious Erasmus programme post 2020, with an increased budget that is proportionate to the size of our ambition. I agree that we need to make the programme more inclusive and accessible. Our proposal will allow 12 million people, more than ever before, to participate in different types of exchanges while reaching out to more people of all social backgrounds. In order to reach new groups of learners, the Commission proposes to increase support for school pupil mobility, mobility of learners in vocational education and training, and youth mobility.

Furthermore, the Commission wants to provide more flexible formats for learning mobility, such as short-term and group activities and virtual mobility. We also want to make it easier for smaller and grassroots organisations to take part, in particular community-based organisations that work with disadvantaged learners of all ages.

I would like to thank you, Madam Łybacka, for your excellent cooperation in drawing up this report. All of you are a key partner for us in supporting Member States in improving and modernising Europe’s education systems.

  Anna Záborská, Spravodajkyňa Výboru pre práva žien a rodovú rovnosť požiadaného o stanovisko. – Vážený pán predsedajúci, európske vzdelávanie sa musí usilovať predovšetkým o rozvoj uvažovania a premýšľania. Táto veta zo správy kolegyne Łybackej by mala byť vytesaná do kameňa. S mnohými návrhmi v správe súhlasím, ale rovnako ako navrhovateľka stanoviska vo výbore FEMM, pani Šojdrová, s niektorými som sa nestotožnila.

Podporujem dôraz na učiteľov a ich odmeny vrátane problému feminizácie školstva, či otázky rovnakých príležitostí pre chlapcov a dievčatá a motiváciu dievčat pre niektoré odbory. Správa tiež kladie dôraz na tak potrebnú mediálnu gramotnosť, ktorá je najlepším dlhodobým prostriedkom, ako bojovať proti falošným správam a dezinformáciám a zvyšovať bezpečnosť detí na internete.

V tejto správe teda správne vyzývame Komisiu a členské štáty, aby vytvorili zvláštne opatrenia na podporu projektov mediálnej a digitálnej gramotnosti.

  Andrea Bocskor, a PPE képviselőcsoport nevében. – Elnök Úr! Először is szeretném megköszönni Krystyna Łybackának a kiváló együttműködést a jelentés elkészítése során, egy nagyon jó és tartalmas jelentés született, gratulálok az elvégzett munkához. A jelentés hangsúlyozza az oktatás fontosságát, gazdasági és társadalmi szempontjait a megváltozott információs társadalomban. A fiatalkori munkanélküliség mértéke több tagországban továbbra is aggasztó, azonban a tudás és a képzettség még mindig a legnagyobb érték, a diplomások körében még mindig kisebb a munkanélküliek aránya, mint a képesítés nélküliek között.

Ezért fontos, hogy a tagállamok a jelenlegi kihívásoknak megfelelően beruházzanak az oktatási rendszerek és infrastruktúra minőségének javításába, aktualizálják a tanterveket, hogy a diákok hasznos, alkalmazható és gyakorlatias tudást szerezhessenek. A jelentés hangsúlyozza a szakképzés és a duális képzés fontosságát, az oktatási intézmények és tartalmak összehangolását a munka világával, a munkaerőpiaci és jelenkori szükségletekkel, illetve a szakmunka presztízsének a növelését.

Örülök annak, hogy a jelentésbe bekerült a nemzeti kisebbségek anyanyelvű oktatásának témaköre is, hisz az anyanyelv használatának joga az oktatás folyamatában a kisebbségek számára létkérdés. A jelentés kimondja, hogy a tagállamoknak nagyobb erőfeszítést kell tenniük annak érdekében, hogy az őshonos kisebbségekhez tartozó tanulók hozzáférjenek az oktatás valamennyi szintjéhez anyanyelvükön, és a kisebbségi nyelveken oktató intézmények kiemelt támogatásban részesüljenek.

Az ajánlásokba bekerültek a kulcskompetenciák teljes körének elsajátítása, mint az idegen nyelvek, digitális készségek, valamint a vállalkozói készségek, és nem utolsó sorban az egész életen át tartó tanulásnak a kompetenciája. A jelentés kiemelt figyelmet szentel a pedagógusoknak: a tagállamoknak ösztönözni kell a fiatalokat, hogy a pedagógiai szakmát válasszák, hogy újra vonzóvá és presztízsessé váljon a tanári szakma, és ebben a pedagógusképzésnek van kiemelt szerepe. A magyarországi jó példát követve, a jelentés ajánlásai közé bekerült, hogy a tagállamok tegyenek nagyobb erőfeszítést a korai, és kisgyermekkori oktatás hozzáféréséhez, tehát a tagállamok több óvodai és bölcsődei helyet biztosítsanak, főleg a hátrányos helyzetű családok gyermekei számára.

A magyar kormány 2010-től számos kezdeményezést indított a kisgyermekkori nevelés és közoktatás területén, ingyenes iskolai étkeztetést, tankönyveket biztosít a diákok számára. Ez jó példa a korai felzárkóztatásra, amire sok államban szükség lenne. Remélem, a tisztelt Ház nagy többséggel fogja megszavazni ezt a jelentést!

  Момчил Неков, от името на групата S&D. – Уважаеми г-н Наврачич, Подкрепих доклада на Кристина Либацка, защото смятам, че модернизирането на образованието е нещо, което не можем да продължаваме да отлагаме. Живеем във време, в което новите технологии и дигитализацията се развиват с бързи темпове и образователните системи трябва да бъдат в крак с тези развития. В противен случай нашите учебни заведения ще продължават да произвеждат бъдещи безработни и кадри, които не владеят уменията на ХХІ век.

Когато говорим за модернизиране на образованието, това не трябва да се разбира като обновяване само на материалната база на учебните заведения и закупуване на модерна техника. Важно е да сме в крак с новите технологии, но те не гарантират на подрастващите, че ще могат да усвоят по-добре знания, умения и компетентности. Резултатите от международното изследване „Пиза“ показват, че наличието на модерна дигитална инфраструктура не повишава резултатите на учениците и това не е изненадващо.

Проблемът с функционалната грамотност е добре познат и на българската система. Нашите ученици биват затрупани с огромни количества теоретични знания, което е за сметка на стимулирането на критично мислене. Нужен е холистичен подход, подход, който да взима под внимание и нуждите на нашите учители, защото без тях нито една реформа не може да бъде успешна. Отношението към тях е показателно за отношението към цялата образователна система.

Повишаването на техните възнаграждения няма да реши проблемите с магическа пръчка. Те трябва да имат повече автономия и достъп до възможности за професионално развитие. За тази цел, обаче, не трябва да се разчита само на възможностите, предоставени от европейските програми. Не можем да очакваме от Брюксел да реши всичките ни проблеми. Нужна е национална политика в сферата на образованието. За съжаление у нас такава липсва, други са управленските приоритети в България. Жалкото е, че потърпевшите ще бъдат нашите деца.

  Remo Sernagiotto, a nome del gruppo ECR. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, grazie ai colleghi ma soprattutto grazie alla relatrice che ci ha permesso di lavorare con serenità su un tema così importante: la modernizzazione dell'educazione. Noi crediamo di aver centrato quei punti che erano necessari, ma sono necessari nei paesi, nei nostri paesi, perché siamo paesi e siamo Europa.

Io credo che questa modernizzazione, che guarda con interesse le competenze linguistiche, guarda con grande interesse le competenze digitali e le competenze mediatiche, considerando che il contenitore scuola non è l'unico luogo dove si possono formare le persone, e guarda anche alla formazione permanente e all'istruzione permanente, sia il centro di tutto il nostro ragionamento.

Voi sapete che come gruppo dell'ECR abbiamo presentato degli emendamenti e abbiamo cofirmato molti emendamenti su un tema a noi molto caro: la libertà e la scelta educativa, la famiglia – quella grande risorsa che forse per un periodo ci siamo dimenticati – e la comunità, capaci di partecipare in modo attivo.

È chiaro che di fronte alla possibilità di insegnanti che possono formarsi e proporsi costantemente, non sotto il profilo della capacità di essere insegnanti e della capacità economica, ma di quella di partecipazione attiva, sono centrali nella formazione e nello sviluppo della nostra comunità. Ecco perché io credo che quando noi diciamo che la libertà e la scelta educativa competono alla famiglia, vuol dire che competono alla comunità. Non parlo delle comunità nazionali, ma oggi parlo della Comunità europea, che forse è la strada migliore per evitare quello che vediamo quotidianamente e quello che abbiamo visto soprattutto negli ultimi anni.

Allora, un grande impegno dell'Europa e questa è una relazione – grazie alla relatrice e a tutti quelli che hanno partecipato – importante e che guarda al futuro.

  Izaskun Bilbao Barandica, en nombre del Grupo ALDE. – Señor presidente, el paradigma de desarrollo que hemos elegido para mantener nuestras señas de identidad como Unión, para mantener nuestro liderazgo mundial y nuestro modelo social, se basa en un crecimiento sostenible, inteligente e integrador. Estas tres características se fabrican con conocimiento y valores. Por eso necesitan el respaldo de un sistema educativo flexible, en permanente transformación y centrado en ofrecer a las personas la formación que van a necesitar para incorporarse a la vida adulta en las mejores condiciones.

Creo que hay que subrayar más que todas las mejoras en materia educativa que exijamos a lo institucional, a lo público, solo funcionarán si asumimos lo que nos toca a cada uno como ciudadanos, como progenitores. No podemos dar por supuesto que cumplimos, y no hacerlo nos deslegitima para exigir nada a maestros, a profesores y al sistema en el que trabajan.

Necesitamos una educación en igualdad. Sin estereotipos. Necesitamos capacitación digital, dominio del lenguaje visual, capacidad para desarrollar el pensamiento crítico y creativo y hábito para trabajar en equipo, combinando capacidades, aptitudes y conocimiento.

Tenemos que enseñar la diversidad como una fuente de valor que hay que respetar. Y, por supuesto, fomentar el pluralismo y la solidaridad. Porque esta es la base del crecimiento integrador que es la base de la estabilidad y la justicia social.

El reto de alcanzar estos objetivos requiere invertir, para empezar, en las y los profesionales del ramo, revisar las herramientas que les ofrecemos para formarse y adaptarse a los cambios. Y ofrecerles la tecnología no como un fin sino como una herramienta al servicio de una profesión, de una inteligencia que nunca podrá ser artificial. Organizar todo el sistema pensando en la igualdad de oportunidades.

Por eso estoy plenamente de acuerdo con extender el principio en que se basa el espacio europeo de educación superior al resto de los niveles educativos. Esa es la base del espacio educativo europeo al que se refiere este informe: facilitar la movilidad, el reconocimiento mutuo. Fomentar los intercambios de personas, profesores y estudiantes, y de buenas prácticas. Creo que este proceso permitiría avanzar hacia un concepto que necesitamos: el de talento europeo.

  Jill Evans, on behalf of the Verts/ALE Group. – Mr President, I would like to congratulate the rapporteur and express our support for this report. Quality education creates active and engaged citizens and increases the employability and mobility of young people, as well as contributing to building the economy as a whole.

The modernisation of education systems across Europe is a pressing need, and one that must address deep structural challenges. It is the responsibility of Member States and devolved governments – such as we have in Wales, where full powers over education are devolved – to implement reforms, but the EU can assist their efforts. This report presents excellent recommendations on how to do that.

One point that I especially welcome, and one that has been mentioned by several colleagues, is the importance given to the teacher as a guarantor of quality teaching. Earlier this year, I went with some others here on a study visit to Finland. Teachers there are highly trained and highly respected. To become a teacher, candidates must have passed at least a master’s degree, and many students try to be accepted on training courses for teachers and fail. It was clear that the status of teachers within society also changed the view of the value of education itself.

So I am very glad that this report calls for measures to raise the status of the teacher. With the creation of the European Education Area under way, this is a crucial period where cooperation across the EU must be a priority. I hope that Wales, the country that I represent, will play its full part in these developments, and I will work towards that aim.

  Νικόλαος Χουντής, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – Κύριε Πρόεδρε, Κύριε Επίτροπε, σήμερα στον τομέα της παιδείας, ως αποτέλεσμα των αντιλαϊκών και αντικοινωνικών πολιτικών που εφαρμόζονταν και εφαρμόζονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση αλλά και στα κράτη μέλη, παρατηρούμε τα εξής: γενική υποβάθμιση των πολιτικών εκπαίδευσης και υποχρηματοδότηση της δημόσιας παιδείας, συρρίκνωση των εργασιακών δικαιωμάτων των δασκάλων και των καθηγητών, αύξηση του ποσοστού των κοινωνικά αποκλεισμένων πολιτών και διόγκωση του φαινομένου του brain drain από την Ελλάδα και τις άλλες χώρες του Νότου, προώθηση του ατομικισμού σε βάρος της συλλογικής συνείδησης, εκπαιδευτικά συστήματα με κυρίαρχο σκοπό την εξυπηρέτηση των αναγκών της αγοράς εργασίας, συμμετέχοντες γεμάτους άγχος και ανησυχία λόγω της πολύ δύσκολης κατάστασης που θα αντιμετωπίσουν μετά τις σπουδές.

Αυτές οι πολιτικές στο πλαίσιο των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και των πολιτικών λιτότητας στοχεύουν στη δημιουργία ακόμα μεγαλύτερων ανισοτήτων και στην ακόμα μεγαλύτερη συγκέντρωση του πλούτου στα χέρια ολίγων. Ο εκσυγχρονισμός της εκπαίδευσης, για να είναι προς το συμφέρον των πολλών, πρέπει να έχει ως απαραίτητες προϋποθέσεις: γενναία αύξηση των δημόσιων δαπανών για τις πολιτικές εκπαίδευσης, εξασφάλιση πρόσβασης για όλους σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, εκπαιδευτικά συστήματα με επίκεντρο τους μαθητές και σπουδαστές και όχι τις επιταγές των αγορών και ενίσχυση των πολιτικών για την καταπολέμηση της ανεργίας των νέων.

  Isabella Adinolfi, a nome del gruppo EFDD. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, signor Commissario vorrei ringraziare la relatrice e i colleghi per l'ottimo lavoro svolto. Il testo finale rappresenta un buon compromesso politico su un tema che è cruciale per il futuro della nostra società, quello della modernizzazione dell'istruzione in Europa, dove il tasso di analfabetismo funzionale registra ancora un livello drammaticamente alto.

Sono principalmente tre gli aspetti delle raccomandazioni rivolte alla Commissione e agli Stati membri che vorrei sottolineare in questa sede. Il primo riguarda il ruolo fondamentale degli investimenti pubblici. Senza un sistema di istruzione e formazione di qualità e all'avanguardia, infatti, non ci può essere un reale cambiamento che oggi, come non mai, è necessario per affrontare al meglio le sfide che il mondo globalizzato, gli avanzamenti tecnologici e le crisi economica e politica pongono.

Di pari passo con gli investimenti pubblici va anche la lotta al precariato degli insegnanti, che sono i pilastri del sistema, ai quali vanno garantite condizioni di lavoro dignitose che non mortifichino più la loro decisiva attività che accompagna gli studenti dalla scuola preprimaria fino all'università e che garantisce che si formino cittadini critici e consapevoli.

Il terzo aspetto, infine, concerne l'incremento di politiche di alfabetizzazione funzionale e mediatica. Si tratta di un aspetto di cui troppo poco si parla e che invece è cruciale. Sono convinta che serva una risposta comune nonché un serio piano di medio e lungo periodo e il testo approvato, a questo proposito, affronta la questione in modo appropriato, delineando delle buone soluzioni.

Voglio chiudere dicendo che l'aspetto che mi rende maggiormente orgogliosa del lavoro svolto è il riconoscimento del diritto all'istruzione come diritto umano fondamentale, che va garantito a tutti, specialmente a coloro che si trovano in situazioni di difficoltà o di svantaggio, come per esempio i disabili o le persone che provengono da background difficili. Vorrei, cari colleghi, che a tutti fosse chiaro che nessuno deve rimanere indietro. Veramente nessuno.

  Dominique Bilde, au nom du groupe ENF. – Monsieur le Président, en 2000, la stratégie de Lisbonne prétendait hisser l’Union européenne au rang d’espace le plus compétitif, dynamique et basé sur la connaissance. Quatorze ans plus tard, la Commission fixait à 2020 l’âge d’or auquel 40 % d’une génération se verraient dotés d’un diplôme du supérieur et 85 % maîtriseraient les savoirs fondamentaux.

Las, les classements internationaux se suivent et se ressemblent et les chiffres sont têtus. Ainsi, le classement QS, publié le 6 juin dernier, ravale la première université d’Europe continentale – en excluant la Suisse – à la 50e place en se fondant sur l’opinion de quelque 42 000 employeurs. On peut certes s’insurger contre les critères utilisés, un peu comme face à la défaite d’un grand sportif – il est de bon ton de maudire la météo, la fraîcheur du gazon ou la partialité de l’arbitre. Reste que des tests Pisa, qui voient certaines régions européennes rivaliser avec des pays en développement, au délabrement de notre recherche, dont témoigne l’exode massif des chercheurs, tout confirme que, dans une concurrence mondiale féroce, l’Europe semble avoir rendu les armes. Comment pourrait-il en être autrement alors qu’à coup de lignes directrices, l’Union européenne n’a de cesse d’abreuver les États membres de lubies pédagogiques éculées sapant les fondements des traditions nationales séculaires.

Je pense au totem des nouvelles technologies à l’école, alors que, de l’OCDE à l’Académie américaine de pédiatrie, tous reconnaissent désormais leur effet délétère sur les résultats scolaires et la santé mentale. Sans parler de la surconsommation de contenus en ligne pornographiques et violents ou des risques associés au cyber-harcèlement, dont les conséquences sur le développement psychique, émotionnel et affectif des jeunes sont parfois irréversibles.

Je pense également au mépris pour la hiérarchie entre le professeur et l’élève, qui résonne d’un écho cruel à l’heure où la peur est devenue un compagnon familier pour tant d’enseignants des banlieues perdues de la République française.

Mais le plus frappant est la contradiction flagrante entre l’aspiration à l’excellence et à la diversité. Ainsi, alors que plus de 15 % des chefs d’établissements défavorisés en France et en Belgique considèrent la diversité d’origine comme un obstacle à l’apprentissage, l’arrivée d’un nombre exponentiel de migrants dans les systèmes scolaires exsangues sera d’autant plus calamiteuse qu’elle n’a pour corollaire aucun effort d’assimilation, l’exigence de maîtrise de la langue cédant le pas à celle du multilinguisme. Les enseignants sont désormais enjoints d’encourager chez l’élève migrant la connaissance de sa langue maternelle. Il est loin le temps où venus des confins de Pologne ou d’Italie, des cohortes d’immigrés sacrifiaient leur langue et leur identité sur l’autel d’une nouvelle patrie porteuse d’espoir et de promotion sociale.

Entre fracture scolaire et identitaire, l’école inclusive rêvée par Bruxelles sèmera les ferments du nivellement par le bas, du communautarisme et de la division.

  Dobromir Sośnierz (NI). – Panie Przewodniczący! Ubolewacie Państwo, że brakuje w wielu dziedzinach wykształconych specjalistów. Deklarujecie, że troską Unii jest to, żeby edukacja nadążała za potrzebami rynku pracy, a nie produkowała bezrobotnych. No i cóż w związku z tym w tej rezolucji proponujemy? No oczywiście zwalczanie stereotypów dotyczących płci, LGBT, zdrowie reprodukcyjne i seksualne, co wiemy, co to w waszej nowomowie oznacza, ale to jest najlepsze, pkt. 35, włączenie do programów szkolnych, nauczania i treści edukacyjnych wiedzy o historii emancypacji kobiet, w szczególności praw wyborczych dla kobiet.

Nie wiem, z jakiej planety nadaje do nas autor tego tekstu, ale: Halo, tutaj Ziemia. Tutaj na Ziemi nie pytamy ludzi na rozmowach kwalifikacyjnych, co wiedzą o emancypacji kobiet i w szczególności o historii praw wyborczych. Tutaj pytamy o kompetencje. To nie jest żadna wiedza, to jest wasza propaganda, wasza lewicowa hagiografia, którą chcecie wtłaczać na siłę ludziom, którzy w wielu przypadkach nie będą podzielali waszych poglądów.

  Bogdan Andrzej Zdrojewski (PPE). – Panie Przewodniczący! Edukacja wymaga modernizacji. Zaczynam od tego stwierdzenia, bo samo sprawozdanie brzmi „w sprawie modernizacji edukacji”. Tak, jakby to była kwestia otwarta. Nie, ona jest w sprawozdaniu przesądzona, po to abyśmy mogli być konkurencyjni, mogli być bogatsi, mogli być sprawniejsi i mieli pokolenie, które samo się realizuje – musi być modernizacja systemów edukacyjnych, samej edukacji.

Nie wiem, czy jest to najbardziej adekwatne pojęcie, najbardziej właściwe słowo, ale bez wątpienia edukacja odpowiada na kluczowe wyzwania, nie tylko Europy, nie tylko społeczeństwa Europy, ale także świata. Trzeba pamiętać, że niedawno debatując tu na posiedzeniu właśnie Parlamentu w Strasburgu, mówiliśmy, że blisko 30 procent młodych ludzi do 25 roku życia jest albo bez pracy, albo bez edukacji, albo bez jednego i drugiego razem. To jest wyzwanie dla nas wszystkich, jak dojść do tej sytuacji, o której mówi sprawozdawczyni? No przede wszystkim łącząc programy modernizacyjne w tych grupach, które są wymienione w samym sprawozdaniu, to jest szkolnictwo wyższe, to są sami nauczyciele, to jest umiejętność także wykorzystywania zmian cywilizacyjnych, czyli także technologii, ale to także badania naukowe, jak i również lepsze reagowanie na zmieniające się potrzeby rynku.

Bardzo się cieszę, że podjęliśmy temat kluczowy z punktu widzenia wyzwań. To, co dla mnie jest najistotniejsze, to żeby te modele edukacyjne nie były wciśnięte w zbyt silną twardą matrycę – tak powinno być w naukach ścisłych, ale w humanistyce, w programach internetowych, tam, gdzie potrzeba jest kreatywności i twórczości, potrzeba także większej swobody.

  Luigi Morgano (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, mi associo ai complimenti già espressi per l'eccellente relazione della collega Krystyna Łybacka. La sua relazione di iniziativa è sicuramente una delle più importanti di questa legislatura per il tema che affronta. Le cose che hanno detto i colleghi e anche il Commissario danno ragione a questa mia affermazione.

I cambiamenti in corso li conosciamo. Si tratta di prendere questi cambiamenti non come problemi, ma come sfide, e di affrontarli con un approccio davvero globale, coinvolgendo tutta la politica dell'istruzione.

Se vogliamo creare uno Spazio europeo dell'istruzione e della formazione, nel rispetto del principio di sussidiarietà, è irrinunciabile un'istruzione universale di alta qualità. Questo però deve diventare anche una reale priorità politica degli Stati membri. È altresì fondamentale fornire un forte sostegno finanziario ad ogni livello, quindi alle scuole di ogni ordine e grado, sia pubbliche che private no profit, nella consapevolezza che investire nell'istruzione non è solo e non può essere solo un imperativo economico, ma che in un mondo peraltro globalizzato è uno dei fattori essenziali per il pieno sviluppo di ogni persona, in tutte le sue dimensioni.

È giusto quindi, da un lato, ribadire i fondamentali, il diritto alla libertà di scelta educativa dei genitori, garantire a tutti i cittadini dell'Unione l'apprendimento delle competenze di base, comprese ovviamente quelle digitali, la parità di accesso a un'istruzione inclusiva e di qualità e anche come ascensore sociale e, dall'altro lato, porre l'accento sulle componenti invece cosiddette di modernizzazione, che riassumo brevemente: risorse didattiche e metodi di insegnamento che utilizzino le nuove opportunità, il tema dei disabili, fin dall'infanzia e non solo chi è stato trattato come elemento essenziale, il cosiddetto triangolo della conoscenza e il miglioramento del legame tra ricerca e insegnamento.

Ci sarebbero varie cose da aggiungere. Mi permetto di concludere ricordando la centralità della figura dell'insegnante che deve essere da un lato garante e pietra angolare per il cambiamento del sistema di istruzione. Credo però che quello che è già emerso oggi dice di una forte volontà di tutto il Parlamento di procedere per la propria strada per arrivare ad una conclusione il più condivisa possibile.

  Arne Gericke (ECR). – Herr Präsident! Es geht um die Modernisierung der Bildung! Ich darf der Kollegin für den hervorragenden Bericht danken – wohl wissend, dass Bildungspolitik in nationaler, für uns in Deutschland sogar in regionaler Hand ist. Und dort soll sie auch bleiben. Das nur als Randnotiz an all die linken und liberalen Kollegen, die nun schon wieder meinen, Europa könnte nach allem greifen.

Ich sage ihnen: „Schuster, bleib bei deinen Leisten!“ und danke schon mal allen Dolmetschern, deren hervorragende Bildung es möglich macht, dieses geflügelte Wort binnen Sekunden in dreiundzwanzig Sprachen zu dolmetschen – danke schön! Und gleichzeitig, Vorsicht: Verlieren wir uns nicht im Wolkenkuckucksheim, wir, die wir über den Bericht abstimmen und gleichzeitig im Büro, im Saal modernste Technik haben! Das ist nicht unbedingt die Realität an Europas Schulen.

Moderner Unterricht, auch der digitale, funktioniert nur im gegebenen Rahmen. Hinzu kommt: Eine Maschine allein macht keine Bildung. Nehmen wir unsere Lehrkräfte mit, bilden wir sie fort, überfordern wir sie nicht mit Schnapsideen à la Digi-Doro die in jedem Hausmeister den Programmierer sieht und am liebsten im Flugtaxi zur Schule düst. Bleiben wir mit beiden Beinen auf dem Boden! Das sage ich hier auch im Namen aller Bürgermeister. Ideen kosten nichts, ihre Umsetzung sehr wohl! Das müssen die Kommunen schultern, und dafür brauchen sie volle Unterstützung von Bund, Land und Europa.

  Jasenko Selimovic (ALDE). – Herr talman! Ungdomsarbetslösheten är ett av de största problemen vi har i alla europeiska samhällen. Ungdomarna hör till dem som har drabbats hårdast av den finansiella och ekonomiska krisen och har fallit ut först från arbetsmarknaden med sina tillfälliga kontrakt. De har drabbats mest av det sociala utanförskapet och nu börjar de till och med att rösta på de partier som vi inte vill se i våra samhällen. Anledningen till det är väldigt ofta att de har bristfällig utbildning som inte tillåter att de får fäste på arbetsmarknaden, och det är enligt Pisa-studien alldeles drastiskt: en av fem ungdomar har svårigheter att läsa och förstå text. Därför är det nödvändigt att vi åtminstone tar tag i problemet på europeisk nivå och försöker hjälpa nationalstaterna att göra någonting åt det, även om de är de som måste göra det. Annars kommer vi att förlora en hel generation och det har vi inte råd med.

  Eleonora Forenza (GUE/NGL). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, esprimo soddisfazione per questa relazione che riporta la parola modernizzazione al suo corretto significato.

Io vengo da un paese, l'Italia, in cui la parola modernizzazione associata a educazione ha avuto il sapore di un incubo negli ultimi vent'anni: le tre "i" di Letizia Moratti, per non parlare della buona scuola di Matteo Renzi. Modernizzazione ha significato distruzione del sistema pubblico di istruzione, ha significato dequalificazione degli insegnanti, ha significato tagli alla spesa pubblica per la scuola e la scuola come educazione allo sfruttamento.

Io credo che invece occorra parlare di modernizzazione dell'istruzione, esattamente appunto come educazione alla sessualità, come educazione alle differenze, e utilizzare una prospettiva di genere in tutte le materie di insegnamento. Occorre rimettere gli insegnanti al centro della scuola, come sta facendo ad esempio la LIP, la legge di iniziativa popolare per le scuola. Occorre finanziare un sistema d'istruzione libero, gratuito, laico e di massa.

  Csaba Sógor (PPE). – Mr President, despite ever-faster changes in economic and social life, one truth has remained constant over the years: quality education is as crucial as ever for the well-being of individuals and for society as a whole. Providing for it is one of the best investments a society can make.

Member States are primarily responsible for their education, and there are wide disparities among them. According to a recent World Bank document, Romania’s education system is failing: 40% of Romanian students are functionally illiterate, and one in five children drop out of school. Adding to this, the skills of the workforce have not kept up with the increasing sophistication of the economy and the switch in exports from labour-intensive to high-technology sectors.

To advance from situations such as this, Member States will need EU support to drive reforms in their social and education systems. I am hopeful that through pushes from the Semester process, and with instruments such as the ESF and the SRSP, we will be able to move on together. In this drive, it is essential that we insist on education systems that are truly inclusive and accessible to all people, irrespective of their social, ethnic or linguistic background.

I fully agree with the report’s recommendation for Member States to ensure access to mother-tongue education at all levels for pupils from autochthonous minorities. The EU used to request this before accession; it should continue to do so today, especially because we see that many Member States currently pursue policies in full contradiction of their pre-accession promises.

  Γιώργος Γραμματικάκης (S&D). – Κύριε Πρόεδρε, σήμερα συζητάμε για το μέλλον της παιδείας και για το πώς μπορεί η Ευρώπη να ενισχύσει τον υποστηρικτικό της ρόλο. Χαίρομαι πολύ γιατί η συνάδελφός μου κυρία Łybacka στην Επιτροπή Πολιτισμού και Παιδείας είδε με βάθος και τόλμη τα προβλήματα της παιδείας και έδωσε τις σωστές κατευθύνσεις για το μέγιστο αυτό ευρωπαϊκό θέμα.

Πέρα από τα συνηθισμένα αλλά σημαντικά θέματα, όπως είναι η στενότερη συνεργασία των Πανεπιστημίων αλλά και η κινητικότητα καθηγητών και σπουδαστών, θα μου επιτρέψετε να δώσω ιδιαίτερη έμφαση στους στόχους χρηματοδότησης που πρέπει να ανέρχεται τουλάχιστον στο 5% του ΑΕΠ των κρατών μελών μέχρι το 2025. Η Ευρώπη χρειάζεται τον στόχο αυτό αν θέλουμε να μιλήσουμε σοβαρά για τη σύγκλιση και για την οικονομική ανάπτυξη παντού χωρίς αποκλεισμούς. Τα στοιχεία μπορούν να εξηγήσουν πολύ πειστικά γιατί χρειάζεται ο στόχος αυτός: από τη Ρουμανία που δαπανά μόνο το 3% και την Ελλάδα που μόλις ξεπερνάει το 4% – και αυτό με επιφυλάξεις – είναι τεράστια η απόσταση μέχρι το 6,5% του Βελγίου και το 7% της Δανίας και συγχαίρω τις χώρες αυτές.

Είναι λοιπόν σαφές ότι σε μια ενιαία αγορά οι ισορροπίες αυτές πλήττουν τους πιο αδύναμους. Καθώς η συζήτηση για τον επόμενο πολυετή προϋπολογισμό της Ένωσης έχει ξεκινήσει, πρέπει να διεκδικήσουμε τα επενδυτικά εργαλεία της επόμενης περιόδου, τα οποία πρέπει να είναι επαρκώς προσανατολισμένα στον μέγιστο στόχο της παιδείας. Πολύ σωστά η εισηγήτρια δίνει έμφαση και ιδιαίτερη προσοχή στην προσχολική αγωγή. Στα σχολεία τα προγράμματα πρέπει να εστιάσουν στις ανάγκες του μαθητή και όχι του δασκάλου. Επίσης είναι αξιόλογη η πρόταση της εισηγήτριας, την οποία και στηρίζω, για τη δημιουργία ενός ευρωπαϊκού δικτύου πανεπιστημίων, ώστε να καταστεί ο ευρωπαϊκός χώρος εκπαίδευσης καινοτόμος, ζωτικός και ελκυστικός, όπως αρμόζει στη σωστή παιδεία.

  Νεοκλής Συλικιώτης (GUE/NGL). – Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζουμε την προσέγγιση της έκθεσης, η οποία αντιλαμβάνεται τα σχολεία ως αυτόνομα κέντρα τόνωσης της κριτικής και δημιουργικής σκέψης και προώθησης των δημοκρατικών αξιών και της ενεργού συμμετοχής στα κοινά. Είναι θέση μας πως η εκπαίδευση πρέπει να παραμένει ευθύνη του κράτους και να είναι ανθρωποκεντρική. Το σχολείο θα πρέπει να παραμείνει ένα θεμελιώδες μαθησιακό περιβάλλον ανάπτυξης των δυνατοτήτων των νέων, που θα παρέχει ίσες ευκαιρίες και εξίσωση των δυνατοτήτων επιτυχίας για όλα τα παιδιά και τους νέους.

Την ίδια ώρα πρέπει να προστατευτεί η εκπαίδευση από την επιβολή των κανόνων της αγοράς και των συμφερόντων των πολυεθνικών εταιρειών που θεσμοθετούν την επισφάλεια στην εργασία και προωθούν τη διάλυση των εργασιακών σχέσεων. Απάντηση στην τεράστια ανεργία των νέων παραμένει η ρήξη με τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Χρειαζόμαστε αύξηση των δαπανών για την παιδεία και αύξηση των δημόσιων επενδύσεων οι οποίες θα εντάσσουν τους νέους απόφοιτους ομαλά στον κόσμο της εργασίας και θα τους διασφαλίζουν αξιοπρεπείς θέσεις εργασίας με πλήρη εργασιακά δικαιώματα.

  Pál Csáky (PPE). – Elnök úr, biztos úr! Az oktatás unióbeli korszerűsítésének kérdését nagyon fontos dokumentumnak tartom, és egyértelműen támogatom. Látnunk kell, hogy az oktatás felkarolása, az oktatásügyi kihívások prioritásként kezelése egy olyan pillér, amelyre Európa versenyképessége a jövőben is épülhet. A dokumentum alaptéziseivel teljesen azonosulni tudok. Ezek a következők: a minőségi oktatás szükségességének hangsúlyozása, az ehhez szükséges feltételek megteremtése és összehangolása uniós és tagállami szinten, a felsőoktatási intézmények közötti együttműködés különböző elemeinek támogatása, a nyelvi és intézményi kompetenciák növelésének lehetősége, az egész életen át való tanulás fontosságának hangsúlyozása, valamint számos modern és innovatív elem bevonása az oktatási folyamatokba.

Örülök annak is, hogy a dokumentum odafigyel a kisebbségek soraiból származó diákok anyanyelven történő oktatására is. Ez az elem azért is fontos, mert ebben az évben ez már a második dokumentum, amely a kisebbségek oktatásával is hangsúlyosan foglalkozik az Európai Parlament szintjén. Emlékeztetni szeretnék rá, hogy az Európai Parlament idén február hetedikén megszavazta „a kisebbségek védelme és hátrányos megkülönböztetésük tiltása az EU tagállamaiban” című határozatot, amely szintén hangsúlyozza, hogy a kisebbségek védelme európai szintű felelősség is.

Méltányolom, hogy az egyébként nagyon komplex felépítésű jelentés támogatja a regionális és kisebbségi nyelvek oktatásának és használatának előmozdítását is. Mivel magam is egy őshonos európai kisebbségi közösségből jövök, tudom, hogy ez kiemelten fontos, és remélem, hogy országom, Szlovákia is megfogadja majd ennek a dokumentumnak az ajánlásait, a kisebbségi intézmények és a kisebbségi pedagógusok plusz anyagi támogatására is.

  Liliana Rodrigues (S&D). – Senhor Presidente, o nosso compromisso neste relatório - desde já os parabéns à minha colega - é o compromisso com o desenvolvimento do raciocínio, da reflexão e da curiosidade científica dos nossos jovens.

É um compromisso com orientação para a vida profissional tendo como horizonte a entrada no mundo do trabalho. É uma educação que defendemos, que se deve preocupar em informar a partir da realidade concreta da vida local, do país, mas também da comunidade internacional.

A modernização da educação na Europa não pode ser induzida de fora. Ela consiste num processo de dentro, o que implica reflexão e crítica. A verdadeira inovação da educação não está em termos somente de “mais tecnologia”, mas está em sermos capazes de mudar as práticas pedagógicas e isto não se faz sem os professores. São eles que podem fazer da educação uma ferramenta de combate à discriminação, nomeadamente à de género.

A educação foi quem mais pagou a crise. Por isso, o apoio financeiro público contínuo deve ser acrescido. Daí que não compreenda os cortes, os presentes cortes, no Fundo Social Europeu.

Acima de tudo devemos garantir um ensino que seja livre, público e gratuito. Modernizar a educação é livrarmo-nos do modelo fabril e das linhas de montagem que marcaram a escola do século XIX. Sabemos que a escola ainda é, ou ainda pode ser, o lugar onde não se certificam apenas conhecimentos, mas posições de classe e de género.

A igualdade não é, por isso, um tema menor na educação, é uma questão de justiça, é uma questão de democracia, é uma questão de liberdade. Se assumirmos que a escola pode ser um lugar de reprodução social, e isso acontece de facto, então estaremos em posição de perseguir aquilo que mais nos une: a igualdade de existir e de ser quem somos.

É urgente a União Europeia repensar a educação. Essa modernização da educação europeia será tão mais célere quanto mais formos capazes de refletir sobre a função social da escola e sobre a democracia.

(A oradora aceita responder a uma pergunta formulada ao abrigo do procedimento “cartão azul” (artigo 162.º, n.º 8, do Regimento))

  Dobromir Sośnierz (NI), pytanie zadane przez podniesienie niebieskiej kartki. – Mówiła Pani, że musimy pomóc dzieciom w przyszłości przygotować się do wejścia na rynek pracy, ale moje pytanie jest takie: a skąd Pani wie jakie umiejętności będą za 10 lat potrzebne ludziom do wejścia na rynek pracy? Czy ktokolwiek na tej sali to wie? I czy ktokolwiek z tych osób, które będą o tym decydować to wie? Skąd macie taką wiedzę? Nikt nie wie, co będzie za 10 lat potrzebne. I proszę nie mówić, że naszym celem jest równość, to Pani celem jest równość. Moim celem jest równouprawnienie. I edukacja nie ma prawa narzucać poglądów jednej strony sali drugiej stronie sali.

  Liliana Rodrigues (S&D), Resposta segundo o procedimento "cartão azul". – Senhor Deputado, lamento que não saiba quais são as competências que se espera para os jovens da União Europeia daqui a dez anos. Isso está muito bem plasmado, por exemplo, nos objetivos da OCDE e da própria União, e portanto não é difícil, através da educação profissional, imaginar quais serão as saídas de mercado de trabalho para os jovens europeus.

Em relação à questão que põe da igualdade, só quem não percebe de educação é que julga que a educação para os valores, nomeadamente a igualdade, não pode ser concebida na sala de aula.

  Sirpa Pietikäinen (PPE). – Arvoisa puhemies, jos haluamme vahvistaa ihmisten hyvinvointia Euroopassa, rakentaa vakaata yhteiskuntaa eri jäsenmaihin ja taata taloudellisesti menestyvän Euroopan, meidän tulee vahvistaa komission toimivaltaa ja kompetenssia ja yhteistä koordinaatiota koulutuspolitiikan alueella, koska tarvitsemme merkittävästi lisää resursseja ja lisää laatua koulutukseen. Tämä tarkoittaa, että on lähdettävä liikkeelle opettajien koulutuksesta. Peruskoulutuksen tasoa on nostettava kaikissa jäsenmaissa, kuten myös ammatillisen koulutuksen ja yliopistokoulutuksen tasoa, ja on lisättävä resursseja.

Tämä on kansainvälisestikin jatkuva juoksu, jossa on kirittävä tahtia, jotta pysyttäisiin kärjessä. Tämän ja myös yhteisten työmarkkinoiden toteuttamiseksi tarvitsemme nykyistä parempaa elinikäisen oppimisen mallia, parempaa koulutuksen harmonisaatiota ja myös mittarit eurooppalaiseen lukukauteen siitä, kuinka eri jäsenmaat ovat koulutuspolitiikassaan onnistuneet ja miten tähän on suunnattu resursseja.

  Rory Palmer (S&D). – Mr President, I am pleased that this report does not overlook the importance of early childhood education. The evidence is clear that access to high—quality pre-school and early years provision has a positive impact on educational progression and life chances, and that is why it is such a scandal that in the UK the Conservative Government has cut the Early Years budget by GBP 500 million, meaning the door is closing to hundreds of Sure Start children’s centres. Properly funded high-quality early years provision should be the bedrock of our education systems.

We also need to see a continued focus on apprenticeships and vocational learning. Those routes are not second-class. They are as important for our economic competitiveness in the future as degrees and PhDs. On Friday, I was at Silverstone, the iconic home of British motor sports, but also the home of the Silverstone University Technical College, equipping young people with the skills and ambition to graduate to high-level apprenticeships at Formula 1 racing teams.

Finally, this report rightly acknowledges that education is also about broadening horizons and encouraging a positive sense of global citizenship. De Montfort University in my constituency is a trailblazer in this, giving its students once in a lifetime opportunities to learn and engage with communities right across the world through its unique DMU Global programme. Let’s not ever forget in this Parliament, our national parliaments, or indeed in regional local government as well, that every young person everywhere has the right, regardless of their background, to achieve their full potential and their aspirations.

  Emilian Pavel (S&D). – Domnule președinte, domnule comisar, dragi colegi, în primul rând aș dori să o felicit pe colega mea, doamna Lybacka, pentru acest raport excelent și pentru munca depusă. Alături de Noua agendă europeană pentru competențe, acest raport reprezintă o viziune completă asupra educației și formării în Europa. Da, stimate coleg, toate statele membre au competențe depline asupra implementării și dezvoltării sistemelor educaționale în țările lor. Însă cred că putem cădea cu toții de acord că un set de principii sănătoase și ancorate în realitate pentru o piață unică europeană sunt de mare folos. Susțin pe deplin prioritatea-cheie a Pilonului european al drepturilor sociale de a asigura o educație, o formare profesională și o învățare pe tot parcursul vieții incluzive și de înaltă calitate.

Însă, ca membru al Comisiei pentru ocuparea forței de muncă și afaceri sociale, aș dori să subliniez faptul că formarea profesională nu a primit aceeași atenție și aceleași investiții ca educația superioară în multe state membre. De aceea, aș vrea, cu această ocazie, să atrag încă un semnal de alarmă pentru a remedia acest lucru de urgență. Mai mult, ca un mare susținător al sinergiilor între educația formală, non-formală și informală, rog statele membre să accelereze eforturile de a pune în aplicare Recomandarea Consiliului privind validarea învățării non-formale și informale până la finalul anului 2018.

Susțin, de asemenea, crearea unui spațiu european al educației, dar și al unui spațiu al învățământului superior, astfel cum a fost prezentat la summitul social din Göteborg în anul 2017. Însă insist ca propunerile europene să stimuleze cooperarea și să evite orice clivaje interregionale. Nu în ultimul rând, vă rog să susțineți recunoașterea perioadelor de studiu în străinătate, așa cum am propus alături de mulți colegi din acest Parlament.

Zgłoszenia z sali

  Milan Zver (PPE). – Najprej zahvale in pa čestitke Krystyni Łybacki za tako dobro pripravljeno poročilo. Tudi sam sem v zadnjih letih v svojih poročilih, začenši z Mladi in mobilnost in drugimi, zelo poudarjal ta zelo ključen pomen, to je modernizacija evropskih izobraževalnih sistemov.

Vesel sem tudi, da vse bolj prihaja naprej spoznanje, da je kakovost izobraževanja ključna, ne samo pri ohranjanju in dvigovanju gospodarske rasti in drugih gospodarskih kazalcev, ampak tudi in predvsem za ... ključna pri ohranjanju načina življenja – evropskega, njene kulture in pa vrednot. Vesel sem tudi, da evropske inštitucije polagajo zadnja leta veliko več pozornosti, tako z denarjem, izobraževanju – tako z denarjem kakor tudi z mehanizmi, ki vplivajo na modernizacijo izobraževalnih sistemov v državah članicah.

In ne nazadnje veselim se že sodelovanja pri snovanju novega programa za leto 2021 do 2027.

  Julie Ward (S&D). – Mr President, a future—proofed education system should ensure the right of people of all ages and backgrounds, including refugees and migrants, to access quality education in a variety of indoor and outdoor learning environments, in informal, non—formal and lifelong learning, and including subjects such as learning for sustainability, social entrepreneurship and media literacy. In a fast-changing world we are asked to equip learners with skills which do not yet exist, and that’s why transferable and social skills are absolutely key in order to encourage and develop lifelong learning.

We also need a strong commitment to training the trainers. The education agenda must not only look at training future workers, but also future active, responsible and open citizens. I believe education must be part of a broader reflection on occupational literacy in the context of growing digitisation and robotisation of European societies. We must focus not only on economic growth, but on learners’ personal development, improved health and well-being, including sex and relationship education for healthy relationships.

  João Pimenta Lopes (GUE/NGL). – Senhor Presidente, Senhor Comissário, a modernização da educação não se faz de meras intenções e teorizações.

Não é possível uma escola moderna com o desinvestimento público que os senhores impõem desde o semestre europeu e reformas estruturais orientadas para a privatização e a liquidação do ensino e resultando na dramática degradação do parque escolar.

Não é possível uma escola moderna onde se eclipsa a pedagogia enfiando 30 alunos por turma em nome da racionalização dos recursos financeiros.

Não é possível uma escola moderna no desprezo e desrespeito pelos professores sem as dezenas de milhares que em Portugal foram despedidos durante a troica que vocês impuseram ou fazendo desaparecer 9 anos, 4 meses e 2 dias de carreira para cumprir metas economicistas.

Uma escola moderna só poderá existir alavancada na escola pública gratuita e de qualidade como garante da igualdade e da superação das barreiras económicas, a par do respeito pelos profissionais do sector e das suas condições laborais valorizando salários e reduzindo horários de trabalho.

  Γεώργιος Επιτήδειος (NI). – Κύριε Πρόεδρε, η εκπαίδευση των νέων αποτελούσε ήδη από την αρχαιότητα βασική μέριμνα όλων των κρατών που ήθελαν να δημιουργήσουν μορφωμένους νέους, με ήθος και με δυνατότητες, ούτως ώστε να μπορέσουν να εξασφαλίσουν την επιβίωση του κράτους και του έθνους. Αυτή η ανάγκη υπάρχει και στη σημερινή εποχή. Βεβαίως έχουν μεταβληθεί οι απαιτήσεις και οι νέες απαιτήσεις επιβάλλουν και αλλαγή πολιτικής στο θέμα της εκπαιδεύσεως αλλά και βέβαια εκσυγχρονισμό της εκπαιδεύσεως.

Βλέπουμε ότι λόγω της αυξήσεως των δαπανών και των διδάκτρων είναι πολύ περιορισμένη η δυνατότητα πρόσβασης των φοιτητών στην τριτοβάθμια εκπαίδευση σε όλη την Ευρώπη και κυρίως στη Νότιο Ευρώπη και στην Ελλάδα. Επίσης στην πράξη έχει απαξιωθεί οποιαδήποτε γνώση των νέων. Οι νέοι υποχρεούνται να επιλέξουν εργασίες διαφορετικές από τις σπουδές που έκαναν, να επιλέξουν θέσεις απασχόλησης με απαξιωτικές συνθήκες εργασίας και αποδοχές ή να μείνουν άνεργοι. Όλα αυτά πρέπει να αντιμετωπιστούν. Το κάθε κράτος οφείλει να μεθοδεύσει την εκπαίδευση των νέων του, να διαθέσει τα απαραίτητα κονδύλια και στο τέλος να υπάρξει και μια συνεργασία σε πανευρωπαϊκό επίπεδο. Αν δεν γίνει αυτό, κινδυνεύουμε να καταστρέψουμε και την παρούσα γενεά αλλά και τις επόμενες.

  Lívia Járóka (PPE). – Elnök Úr! Meg szeretném dicsérni mind a jelentéstevőt, mind a Bizottságnak a hozzáállását, az elmúlt években volt előre mozdulás, hisz Európa jövőjének a munkásait legszegényebb családokból érkező gyerekek fogják adni, ezért a digitalizáció, a korai gyermekfejlesztés, amiről biztos úr beszélt, és a szolgáltatások kibővítése és a szegregáció megszüntetése mind a Bizottságnak a céljai közé tartozik, ez pedig nagyon-nagyon üdvözlendő. Ezekben a közösségekben a gyerekek nem beszélnek nyelveket, nem tudnak írni és olvasni még sokszor 15 éves korukban sem, és számolni sem.

Ezért Magyarországon olyan új programokat próbáltunk elindítani, amik igenis bent tartják a leszakadókat, és most már a kutatások azt mutatják 15 éves gyerekeknél, hogy hat-hét éves korban eltűnnek a különbözőségek, hogyha tényleg az az oktatási és bölcsőderendszer, amiről biztos úr és a Bizottság beszélt, megvalósul. Egyetlenegy pont van, amit még hozzá szeretnék tenni, ha megengedik, most a középiskolai oktatásnál, a duális képzésnél azt tapasztaljuk, hogy a cégeknek, akiknek ezek a gyerekek a munkásaik lesznek, sokkal inkább részt kell, hogy vegyenek mind a finanszírozás, mind a tehetséggondozásban.

  Maria Grapini (S&D). – Domnule președinte, domnule comisar, în primul rând și eu vreau să o felicit pe raportoare și pe Comisie. Este un subiect extrem de important. Cine poate contesta că educația nu are legătură cu societatea noastră, cu modernizarea societății, cu pacea, până la urmă, cu comportamentul cetățenilor în societate? De aceea, cred că trebuie să ne gândim - și știm că este subsidiaritate, dar trebuie să ne gândim și la nivel de Uniune Europeană - cum putem să modernizăm educația.

Avem metode de multe ori învechite. Nu trebuie să ne mai bazăm pe memorare, trebuie să ne bazăm pe vocație, să identificăm încă din clasele primare ce abilități au copiii, să dezvoltăm dragostea pentru meserie și, sigur, trebuie să ne gândim la mediul rural, domnule comisar. Ce facem acolo? Pentru că profesorii nu prea merg în mediul rural, nu avem profesori, avem suplinitori, de fapt necalificați. Cum să facă educație la copii? Iar în facultate este deja târziu. Și mai este foarte important să ne gândim cum corelăm educația cu nevoia din economie, pentru că suntem într-o dezvoltare economică și trebuie să ținem cont de noile meserii de care avem nevoie.

  Francis Zammit Dimech (PPE). – Sur President, la qed nitkellmu fuq il-modernizzazzjoni tal-edukazzjoni, naħseb li għandna wkoll nirriflettu fuq ir-realtajiet li qed ngħixu fihom illum. Realtà importanti hu dwar il-metodu kif in-nies jikkomunikaw ma’ xulxin. In-nies qed jikkomunikaw iktar permezz tal-istampi, aktar metodi viżwali. U għalhekk illi jien ipproponejt rigward dan ir-rapport, li nagħmlu enfażi dwar il-ħiliet viżwali, jiġifieri li nitkellmu dwar il-litteriżmu viżwali, għaliex dan huwa kunċett li qed jingħata ħafna importanza, anke f’ċerti pajjiżi oħra bħall-Istati Uniti tal-Amerika u nemmen li huwa importanti fl-Ewropa wkoll.

Qed insemmu wkoll l-edukazzjoni bikrija, hawnhekk mhux biss hemm bżonn edukazzjoni bikrija b’xejn imma li tkun ta’ kwalità, għaliex huma l-fażi ta’ formazzjoni. Għalliema, il-ħtieġa ta’ opportunitajiet, ta’ kundizzjonijiet adegwati, għaliex mingħajr għalliema lanqas biss ikollok edukazzjoni, aħseb u ara kemm ikollok il-modernizzazzjoni tagħha. U fl-aħħar nett, irridu ngħinu liż-żgħażagħ jagħmlu dak it-traġitt, anke mill-qasam vokazzjonali għal dak professjonali.

  Seán Kelly (PPE). – Mr President, first I would like to congratulate the Commissioner for his good work in this area. It is obviously crucial for us. As everybody knows, education is the way to the future and, if we want to be competitive in Europe, we will have the highest standard of education in the world. As some speakers have said, we have to start with the young, but above all we must start with teachers. As a former teacher myself, I realise how important teaching is.

One area where we need to put more emphasis is allowing teachers to have access to continuing professional development (CPD). There is not enough opportunity for them to do that on a professional basis, as distinct from a voluntary basis, and that will make a huge difference. As well as that, we have been putting emphasis in Ireland on the STEM subjects in recent times, and that needs to continue. We especially need to encourage girls into the STEM subjects, and bodies like the voluntary group, CoderDojo, are doing tremendous work to encourage people at a very young age with skills in that area to develop them. So education is the way to the future. The more we can do, the better.

(Koniec zgłoszeń z sali)

  Tibor Navracsics, Member of the Commission. – Mr President, it was very good to hear during the debate that there was broad and strong consensus on the future of education. We share the same ideas and the same objectives. It is a very good starting point for a future collaboration. Digital skills, critical thinking, lifelong learning, skills—oriented education, the role of teachers in the future of education, the quality of education and the role of preschool education – these are the pillars of the future vision of education, and this is a very solid foundation for our future collaboration.

This consensus bears fruit, because we have experienced a spectacular development at European level in education since 2014. Education is now at the top of the EU’s political agenda, and decision-makers and politicians share the ideas of the future European Education Area and the European Universities project. I thank you for your support. I really think that we have to continue this cooperation in the future. I thank Ms Łybacka for this report, and I look forward to working with you in the future.

PRÉSIDENCE: SYLVIE GUILLAUME
Vice-présidente

  Krystyna Łybacka, Rapporteur. – Pani Przewodnicząca! Edukacja to prawo podstawowe. Edukacja to klucz do wszelkiego rozwoju. Ale dzisiejsza dyskusja pokazała, że edukacja ma jeszcze jeden ogromny walor. Edukacja potrafi łączyć nas wszystkich niezależnie od różnic politycznych. Tak, ponieważ odpowiedzialność za wychowanie przyszłego pokolenia spoczywa na każdym z nas niezależnie, z jakiej jesteśmy opcji, niezależnie z jakiego pochodzimy kraju, przy oczywiście wolności edukacyjnej, przy zachowaniu wręcz indywidualnego procesu kształcenia.

Bardzo za tę dyskusję dziękuję. Dziękuję wszystkim koleżankom i kolegom. Dziękuję Panie Komisarzu za Pańską aktywność proedukacyjną. Bardzo dziękuję Komisji za tę dużą liczbę komunikatów i nam wszystkim życzę, aby europejscy nauczyciele odpowiedzieli tak jak w ostatnim badaniu nauczyciele chińscy na pytanie młodych ludzi: kim chcesz zostać w przyszłości? Odpowiedź pierwsza brzmiała: nauczycielem. A kim chciałbyś zostać gdybyś nie mógł zostać nauczycielem? Odpowiedź brzmiała: nauczycielem. A więc dbajmy o przyszłość edukacji.

  La Présidente. – Le débat est clos.

Le vote aura lieu mardi 12 juin 2018.

Déclarations écrites (article 162)

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. – Pirmiausia, norėčiau pabrėžti, jog demografiniai ir socialiniai Europos iššūkiai, darbo rinkos reikalavimai, naujosios technologijos, asmeniniai prioritetai ir mokymosi poreikiai lemia švietimo pokyčių tendencijas. Svarbu, kad švietimo sistemos atsižvelgtų į šiuos veiksnius ne tik siekdamos pasiūlyti kokybiškų žinių, bet ir atitinkamų kompetencijų, įskaitant sėkmingo mokymosi visą gyvenimą įgūdžius. Technologijų plėtra ir globalizacijos procesai kelia naujų iššūkių. Jie taip pat apima švietimo sistemas. Švietimo sistemų užduotis informacinėje visuomenėje – ne tik žinių ir jų taikymo įgūdžių perdavimas, bet ir mokymas kurti žinias, kurios yra konkurencingumo ir piliečių gerovės šaltinis bei svarbiausias ekonominis išteklius. Pritariu Komisijos sumanymui sukurti Europos švietimo erdvę. Vis dėlto reikia pažymėti, kad ši erdvė turi derėti su iki šiol pasiektais Europos aukštojo mokslo erdvės ir Europos mokslinių tyrimų ir inovacijų erdvės rezultatais. Be to, Europos švietimo erdvei turi būti skirta tvirta politinė parama iš valstybių narių, kurių bendros pastangos suteiks naują paskatą švietimo plėtrai, kartu užtikrinant subsidiarumo principo laikymąsi, švietimo laisvę ir institucijų savarankiškumą. Taigi, ragina valstybes nares ir regionines valdžios institucijas daugiau investuoti į švietimą, panaudojant Europos Sąjungos struktūrinius ir investicinius fondus, tai pat teikti mokytojams ir mokyklų vadovams paramą šiuolaikinių technologijų srityje ir rengiant į mokinį orientuotus mokymo metodus, užtikrinančius aukštą švietimo kokybę, matuojamą sukauptomis žiniomis ir įgytais įgūdžiais, kūrybiškumu ir gebėjimu mokytis visą gyvenimą.

  Doru-Claudian Frunzulică (S&D), in writing. – I would like to reiterate the vital importance of education, not just for nowadays society but also for building a better future for the generations to come. Sustainable development cannot be reached without a solid educational base, adapted to the current framework in order to provide the necessary knowledge and skills to address the contemporary challenges. Digitalisation and common educational platforms have a huge potential, by contributing to the establishment of a modern education, more accessible, available and inclusive, but in order to benefit from their full potential, prevention programmes and awareness raising campaigns on the new issues of cyberbullying must be also integrated within this project. The European education area should be focused on achieving common goals, including ensuring quality education for all. I strongly believe that internal and external collaboration must be enhanced, and the rights of the most vulnerable groups must be promoted, including women’s and girls’ rights. Therefore, a notable increase in the founding of the ERASMUS + programme is essential in order to provide the same opportunities also to students from disfavoured environments and to include more students and teachers, which will result in a better inclusion and more qualified workforce at the European level.

  María Teresa Giménez Barbat (ALDE), por escrito. – No es posible afrontar los retos que se presentan a la Unión sin un sistema educativo mejor adaptado a un entorno global, cambiante y competitivo. Cuando hablamos de «modernizar» la educación, sin embargo, no nos referimos únicamente a un mejor uso de las nuevas oportunidades tecnológicas y digitales. También se trata de actualizar los métodos educativos de acuerdo con la mejor evidencia científica. Sabemos que las escuelas no son meras «cadenas de montaje» de resultados educativos, sino que las personas, sus habilidades y preferencias, cuentan. El sistema educativo no trabaja con materiales brutos y dóciles, sino con cerebros humanos diversos, moldeados por milenios de evolución biológica y expuestos a diferentes influencias sociales y culturales. Identificar tempranamente tanto el talento como las dificultades en el aprendizaje de los estudiantes, resulta crucial para conciliar igualdad y excelencia. En este sentido las diferencias individuales en las capacidades de los alumnos europeos deben ser estudiadas y tomadas en cuenta. La educación debe estar en el centro de la agenda política europea. Una educación de calidad es fundamental para el desarrollo de una Europa fuerte y unida, con una ciudadanía activa que participe en la construcción del proyecto europeo.

  Ева Майдел (PPE), в писмена форма. – Приветствам доклада относно модернизирането на образованието в ЕС и смятам, че той е стъпка напред в гарантирането на качествено образование за всички европейци, но и в задаването на още по-амбициозни общи цели за системни промени на национално ниво. Образователните реформи, които трябва да отговорят не само на настоящето, но и на бъдещето, изискват политическа воля и силна обществена подкрепа – от съвместното им изготвяне до ефективното им прилагане с участието на всички заинтересовани страни.

Често акцентираме върху ключовата роля на участието на всички заинтересовани страни, но аз бих отишла дори по-далеч – да насърчим създаването на Национални алианси за качествено образование на територията на ЕС. Такъв пример в България е неправителствената организация „Образование България 2030“ – застъпническо обединение на граждански, бизнес и публичен сектор, чиято мисия е повишаване качеството на образованието в страната до 2030 г. Мрежата от над 40 организации и експерти работи активно по постигането на измерими цели чрез мониторинг на напредъка по ключови индикатори, информиране на обществеността за предизвикателства и възможни решения и превръщането им в образователни политики чрез застъпничество. Подобни обединения са жизненоважни за модернизирането на образованието на национално ниво и за конструктивния и резултатен диалог между заинтересованите страни в общата визия за качествено образование за всички.

  Claudia Țapardel (S&D), in writing. – Education is a key element for fulfilling the economic potential, and a crucial factor for development in the information society. It is vital that education systems take into account the rising social and demographic challenges, as well as Europe’s requirements of the labour market, new technologies, personal preferences and educational needs, which are determining the current directions of changes in education. I strongly believe that in order to deliver high-quality knowledge, while ensuring adequate competences, it is necessary to adapt to these rapid changes. Data has shown that modern technologies can improve the interaction between teachers and students, making the teaching process more effective. This is why I fully endorse this report, which calls for a paradigm shift in teaching. I firmly believe the idea that learning by rote is obsolete and no longer responds to the current needs of society, and this is why it must be replaced by developing skills such as critical and analytical thinking. Moreover, I strongly support that EU Member States must invest at least 2% of their GDP in higher education and give priority to educational programmes, when in cooperation with regional authorities, use national and regional resources and allocate European structural funds.