Pełne sprawozdanie z obrad

Wtorek, 12 lutego 2019 r. - Strasburg

Wdrażanie dyrektywy w sprawie transgranicznej opieki zdrowotnej (debata)

  Urszula Krupa, w imieniu grupy ECR. – Pani Przewodnicząca! Transgraniczna opieka zdrowotna mogłaby być wielką szansą dla pacjentów w sytuacji występowania problemów w państwach członkowskich, zwłaszcza że, zgodnie z traktatem, zapewnia się wysoki poziom ochrony zdrowia ludzkiego. Przy czym za organizację, finansowanie i świadczenie opieki zdrowotnej odpowiadają państwa członkowskie, co powoduje, że z możliwości transgranicznej opieki korzystają głównie pacjenci z regionów przygranicznych krajów „starej” Unii lub chorzy z krajów bogatych, podróżujący do biedniejszych, gdzie koszty leczenia są niższe, podczas gdy kraje Europy Środkowej obawiają się nadmiernych ubytków budżetowych lub chorzy nie mają pieniędzy na drogie zagraniczne leczenie.

Oczywiście pacjenci muszą być informowani o możliwościach i prawach, jakie wynikają z rozporządzenia czy dyrektywy, za pośrednictwem punktów informacyjnych. Transgraniczna opieka mogłaby być jednak wielką szansą dla chorych na choroby rzadkie, dotykające około 6 % wszystkich obywateli, w sytuacji gdy na każdą z tych chorób cierpi stosunkowo niewielka liczba pacjentów. Współpraca transgraniczna powinna odgrywać rolę w gromadzeniu informacji w celu zwalczania chorób rzadkich, ewentualnym tworzeniu wyspecjalizowanych ośrodków referencyjnych oraz poszukiwaniu nowych leków, gdyż obecne ceny uniemożliwiają leczenie. Ponadto oczywiście transgraniczna opieka może odgrywać ogromną rolę w przypadkach pandemii, chociaż problem szczepień pozostawiłabym w gestii państw członkowskich.