Sanatarkat istuntoselostukset

Tiistai 12. helmikuuta 2019 - Strasbourg

22. Toimintapoliittiset haasteet ja strategiat naisten syöpäsairauksien ja niiden yhteydessä esiintyvien muiden sairauksien torjunnassa (keskustelu)

  President. – The next item is the debate on the oral question to the Commission on policy challenges and strategies against women’s cancers and related comorbidities, by Daniela Aiuto, on behalf of the Committee on Women’s Rights and Gender Equality (O-000134/2018 – B8—0006/2019) (2018/2782(RSP).

  Daniela Aiuto, Autore. – Signor Presidente, onorevoli colleghi, gentile Commissario, ogni giorno migliaia di donne affrontano la loro battaglia contro il male del secolo, il cancro. Lo fanno mentre continuano con coraggio ad accudire la loro famiglia, mentre provano a continuare a lavorare nonostante tutto. Per loro e per tutte chiediamo con forza un accesso più facile ed economico agli esami diagnostici e preventivi e alle cure.

I dati che Eurostat ci presenta ogni anno sono allarmanti: un europeo su tre sviluppa il cancro durante la sua vita. Circa 600 000 donne europee muoiono di tumore ogni anno, di cui per carcinoma mammario oltre 90 000, oltre ai tumori all'utero e al collo dell'utero, solo per fare alcuni esempi.

Lo sappiamo, i tumori sono devastanti per tutti, uomini, donne e purtroppo anche bambini, ma va riconosciuto che quando colpiscono noi donne, ci colpiscono spesso nella nostra femminilità, aggredendo il nostro corpo e privandoci di quelle parti che fisiologicamente ci fanno sentire donne, come il seno o l'apparato riproduttivo, e da cui scaturiscono delle enormi ripercussioni psicologiche che vengono spesso accantonate o sottovalutate in confronto alla gravità della malattia stessa.

Rispetto alle cifre di coloro colpite mortalmente dal male, fortunatamente molte di più sono le donne che riescono a vincerlo. Oltre l'80 % delle europee colpite dal tumore al seno, ad esempio, sopravvive dopo le cure. E sono anche queste donne che dobbiamo tutelare, loro e le loro famiglie. Dopo la malattia, infatti, la loro vita cambia in maniera radicale, sia a causa delle cure invasive, come la radioterapia o la chemioterapia, sia in seguito alle operazioni chirurgiche che sono costrette a subire, con delle devastazioni non solamente fisiche – pensiamo a un'isterectomia o a una mastectomia – ma anche psicologiche.

Esortiamo quindi la Commissione europea, di concerto con gli Stati membri, a mettere in atto politiche e programmazioni in ambito sanitario, che tengano conto di un ventaglio molto più ampio di sfaccettature che si nascondono dietro questo terribile male.

Tre sono gli aspetti principali che voglio sottolineare. Il primo è l'aspetto della prevenzione, del monitoraggio e dell'accesso alle cure. È indubbio che l'alta incidenza di mortalità derivante dalla malattia tumorale è dovuta al fatto che spesso si interviene in una fase già evoluta della malattia, rendendo vana ogni possibile cura. Siamo consci che se una malattia è diagnosticata in tempo, la percentuale di guarigione è molto più alta. È fondamentale la prevenzione attraverso un monitoraggio costante e accessibile, anche dal punto di vista economico, con degli screening sia generici che specifici. La prevenzione, è vero, non è di sempre facile attuazione, in quanto le visite di controllo risultano spesso onerose e i tempi di attesa sono molto lunghi. Esortiamo pertanto a lavorare su questo tema per difendere la salute di tutte.

Il secondo aspetto è legato alla specificità delle cure necessarie in caso di malattia delle donne. Stiamo parlando di malattie tumorali che colpiscono organi prettamente femminili, come il seno o l'utero, che possono andare ad inficiare la femminilità della stessa donna. Le cure devono tener conto che si va ad intervenire su organi e parti del corpo che rappresentano la nostra femminilità e dovrebbero, per quanto possibile, tenere conto anche degli aspetti estetici, oltre che funzionali.

Ultimo aspetto, ma proprio su questo mi piacerebbe che ci soffermassimo, è l'aspetto psicologico e assistenziale. A tale aspetto si lega la necessità di garantire un supporto e un'assistenza adeguati al genere femminile. Nel momento in cui il corpo della donna viene aggredito per combattere la malattia e chirurgicamente vengono menomate per sempre le parti più essenziali della nostra femminilità o della nostra capacità riproduttiva, spesso in maniera irreversibile, l'assistenza psicologica, anche nel periodo successivo alle cure e alle terapie chirurgiche, è assolutamente necessaria e deve diventare un diritto di tutte. Lasciare queste donne da sole significa rendere loro molto più difficile portare avanti il loro ruolo di madri o di mogli, ruoli che di certo non si interrompono con la malattia.

Concludo chiedendo alla Commissione di impegnarsi per elaborare una strategia europea uniforme per tutti gli Stati membri, attraverso programmi di screening sui tumori, unita a maggiori investimenti sia nei programmi di ricerca che nelle infrastrutture sanitarie.

IN THE CHAIR: MAIREAD McGUINNESS
Vice-President

  Vytenis Povilas Andriukaitis, Member of the Commission. – Madam President, there were three very comprehensive questions, so, if you will allow me, I will take a bit more than three minutes because I need to address all the very sensitive questions.

Let me begin by thanking this House and especially Ms Daniela Aiuto for raising this crucial issue of women’s cancer on behalf of the Committee on Women’s Rights and Gender Equality. When it comes to cancer, the statistics are startling. It is Europe’s second leading cause of death. In 2015, cancer cut short the lives of more than 580 000 women, and it is increasing in prominence; almost four million new cases are expected this year alone.

But this disease is not only about statistics. Cancer damages our families, communities and economies and our healthcare and cure systems, and so on. Since the first Europe Against Cancer programme in 1980, science, research and public policies have led to new initiatives, more effective prevention and promotion schemes and improved screening, treatment and care. I am proud of what we have achieved together to fight cancer.

Legislation on tobacco and on carcinogens, the European Code Against Cancer and the implementation of national cancer plans are a few examples of concrete achievements. I am now going to outline other examples as a reply to your specific questions.

Question No 1, about preparing a strategy at EU level. Let me stress that the Commission and the Member States are already collaborating to strengthen national cancer plans and ensure that patients, including women, benefit from high quality programmes. This will encompass all aspects of the cancer management cycle from fighting against the main carcinogenic risk factors that cause cancer to early prevention and early detection of cancer, survivorship and rehabilitation, and concrete cancer types.

This is in line with the 2017 European Guide on Quality Improvement in Comprehensive Cancer Control, which includes recommendations on screening, integrated cancer care, quality improvement in aftercare at community level and survivorship and rehabilitation.

At the same time the Joint Research Centre provides evidence-based European Guidelines for breast cancer, covering the entire pathway of care and the latest information indicators quantifying the cancer burden across Europe. These data are enabled by the European Cancer Information System, which allows the use of patterns of incidence, mortality and survival.

In addition, the Commission is supporting Member States’ efforts on vaccination, including against the hepatitis B virus and the human papillomavirus that causes liver and cervical cancer in women, and I ask you all to be very active in fighting against vaccine hesitancy because it is about prevention of cancer.

I should emphasise that since the adoption of a Council recommendation on cancer screening, we have seen a continuous improvement in national screening programmes for breast and cervical cancer. Twenty-five EU countries now have population-based programmes for breast cancer and 22 for cervical cancer. Of course it would be good to have all Member States together but it is much more than when we started with 18 and 17 countries 10 years ago.

Over the past decade the EU’s average proportion of women targeted for breast cancer increased from 54% to 58% – as always, prevention is a very difficult task, to motivate people to follow a prevention idea – and screening for cervical cancer rose from 54% to 60%. This has a concrete impact on breast and cervical survival rates and reflects both early detection and effectiveness of treatment.

Second point, does the Commission plan to prepare standards for cancer screening programmes, and so on? I would like to recall that the European Commission Initiative on Breast Cancer provides the European Breast Guidelines, which cover the entire breast-cancer cycle from screening to end-of-life care, and they are tailored to the needs of the different users.

In addition, the European Guidelines for Quality Assurance in Cervical Cancer Screening have been updated also, but guidelines, recommendations and best practices need to be translated into practice through implementation of concrete solutions in Member States and we are doing a lot to encourage Member States to really provide on the ground those programmes in regard to implementation.

This will drive change and improvement on the ground. In this context a new Steering Group on Health Promotion, Disease Prevention and Management of Non-Communicable Diseases bridges those gaps between knowledge and funding in a practical way, advising Member States with concrete examples of what they can do, because we have only one tool, once again to cooperate. It advises the Commission about evidence-based best practices in Member States that can be transferred, scaled up and implemented more broadly with support from the EU health programme and as an EU financial instrument.

The new framework programme for research, Horizon Europe, is introducing the concept of mission driving initiatives in research – it just proposed it – and cancer in, for example, children, girls, and so on could be considered.

The third question is: will the Commission and Member States plan a cancer-prevention awareness campaign? A very good question! A timely question!

Let me assure you that prevention is the cornerstone of our efforts. We know very well that prevention is better than cure, but how can we disseminate that message to the public? The Commission continues to work with the Member States and the World Health Organisation, including the International Agency for Research on Cancer, and with non-governmental organisations in order regularly to update, and to promote implementation of, the European Code Against Cancer. This Code is a very powerful tool: simple, understandable and powerful. The Code contains 12 messages to reduce the risk of cancer, highlighting areas like tobacco use, exercise, diet, alcohol intake, nutritional issues, and so on, in a very simple way but using very strong messages.

In addition, the Code recommends taking part in organised cancer screening programmes, including for breast and cervical cancers, and urges people to vaccinate children against hepatitis B and the human papillomavirus. Such initiatives providing information in a citizen-friendly, easily understandable way are essential to get the message across on how cancer risk can be reduced.

But I encourage Member States to do more in the spirit of cooperation, such as organising cancer awareness campaigns about available screening programmes and in public spaces. I saw an excellent example when I used to take the plane from Brussels to Poland a lot: I saw a stewardess who informed women on the plane, telling them about the possibilities for using breast-cancer screening. It was an excellent example of cooperation. Let’s do more.

And, of course, in the context of the European elections, this topic should be kept very high on the political agenda and in public debate. We have achieved progress but we must continue to do more in the field of cancer. We need to research and be innovative, and to improve treatment, care and quality of life for cancer patients. We must continue to prevent cancer by promoting positive lifestyle choices – a healthy choice, an easy choice – this is also a cornerstone and it is part of an integrated approach to fighting cancer.

Finally, I want to take this opportunity to welcome the MEPs Against Cancer election manifesto, in particular its focus on prevention, and I look forward to working with you to prevent and control cancer, including in women.

  Marijana Petir, u ime kluba PPE. – Gospođo predsjedavajuća, gospodine povjereniče, nije li zastrašujuća činjenica da je četvrtina smrti u Europskoj uniji upravo posljedica raka? Prema istraživanju sveučilišta u Washingtonu Republika Hrvatska, najmlađa članica Europske unije, uz Mađarsku je među 10 zemalja svijeta s najvećom smrtnošću od raka. Prema podacima Svjetskog fonda za istraživanje raka u 2018. godini zabilježeno je više od 2 milijuna novih obolijevanja od raka dojke, najčešćeg raka u žena i drugog najčešćeg oblika raka uopće. Prema istom istraživanju na prvom mjestu po obolijevanju žena od raka dojke nalazi se Belgija, a slijede Luksemburg i Nizozemska.

Bolest ne bira spol, dob, nacionalnost, porijeklo, društveni status, svi smo jednako izloženi. Stoga je iznimno važno da kampanja osvještavanja dopre do svakoga. Važno je da preventivni pregledi budu omogućeni svima, uključujući i stanovnike ruralnih područja. Važno je osigurati svima oboljelima liječenje bez iznimke. Jednako je važno educirati i obitelji oboljelih te njima pružiti adekvatnu podršku. Moramo inzistirati na istraživanjima i stvaranju strategije temeljene na posebnim potrebama žena i muškaraca.

Ovo je zajednička borba. Suradnja na europskoj razini je ključna za razvijanje europske strategije za borbu protiv raka pri čemu na raspolaganju stoje i europski fondovi. No treba voditi računa da nadležnosti nad zdravstvenim sustavom imaju države članice.

  Biljana Borzan, u ime kluba S&D. – Poštovana predsjedavajuća, prije svega želim zahvaliti izvjestiteljici na odličnoj rezoluciji i otvaranju važne teme o kojoj moramo govoriti. U Europi svake godine milijun i 300 tisuća ljudi umre od raka, što je više od četvrtine smrtnih slučajeva. S druge strane, za neke vrste raka, poput raka dojke, vjerojatnost preživljavanja je 80 posto, ali uz ključan uvjet ranog otkrivanja. Trebamo uspostaviti bolji sustav kontrola i pregleda za sve vrste raka, te bolju i pristupačniju zdravstvenu skrb za sve pacijente.

Svaka žena treba imati univerzalan i jednak pristup zdravstvenim uslugama, osobito pregledima za rano otkrivanje raka, liječenju te besplatnoj i visokokvalitetnoj podršci nakon liječenja, bez obzira na mjesto boravišta, socijalni status, zanimanje, kulturu ili bilo koji drugi čimbenik. Žene koje prežive rak mogu se susresti s posebnim poteškoćama pri povratku na posao, u obrazovanje ili u obiteljski život. Posebno je problematično očuvanje reproduktivnog zdravlja tijekom terapija.

Oboljenja od raka su vrlo zabrinjavajuća i može se učiniti mnogo više za spašavanje života udruživanjem resursa, znanja i postojećih tehnologija. U svojim amandmanima naglasila sam da se mora ulagati u istraživanje svih vrsta raka. Također, potrebno je reagirati na zabrinjavajuće razlike u smrtnosti od raka između centralne i istočne Europe u odnosu na europski prosjek. Pozivam Komisiju da reagira, posebno u pogledu učestalosti i smrtnosti od raka jajnika i raka vrata maternice.

Potrebno je, također, promovirati zdraviji životni stil. Oboljelima je potrebno pružiti kvalitetnu njegu, ali i podršku za njihovu obitelj.

Države članice trebaju uspostaviti kvalitetne centre za liječenje koji mogu biti financirani iz Strukturnih i Kohezijskih fondova.

Velika obećanja koja su dana da će Europa biti ta koja će pronaći najefikasniji način liječenja raka moraju biti popraćena adekvatnim resursima, a ne ostati samo popis lijepih želja.

  Jana Žitňanská, za skupinu ECR. – Ďakujem veľmi pekne, pani predsedajúca. Na Slovensku ročne pribudne okolo tridsaťtisíc nových prípadov rakoviny. Napriek tomu, že ide o jedno z ochorení, ktoré najviac zabíja, v súčasnosti nepoznáme presný počet pozitívne diagnostikovaných na Slovensku. Už niekoľko rokov totiž u nás neexistuje funkčný národný onkologický register. Tomuto stavu by však mal tohto roku nastať koniec a zber údajov by sa mal konečne obnoviť. Rovnako po rokoch úsilia mnohých lekárov a zástupcov pacientskych organizácií sa v týchto dňoch konečne spúšťa skríning na zachytenie rakoviny krčka maternice, rakoviny hrubého čreva a konečníka a rakoviny prsníkov. Práve posledný menovaný typ rakoviny je na Slovensku najčastejším zhubným nádorom u žien. Žiaľ, mnoho žien je diagnostikovaných už s pokročilou formou rakoviny, a tak v priemere tristo žien ročne u nás zomiera úplne zbytočne. Veľmi preto vítam zavedenie skríningu, ktorý bude pozývaným ženám aj odporúčať preverené mamografické pracoviská. Je totižto nesmierne dôležité, aby vyšetrenia boli robené kompetentne a tiež aby sa vyvracal mýtus o škodlivosti mamografov. Pretože mamografia je v súčasnosti naozaj jediná metóda, vďaka ktorej možno zachytiť aj včasné štádium rakoviny prsníka. Skríningové vyšetrenie zaberie v živote ženy niekoľko minút, no môže zachrániť život. Tak aj touto cestou chcem apelovať na ženy, aby sa nebáli a absolvovali preventívne vyšetrenie.

  Lieve Wierinck, namens de ALDE-Fractie. – Dank u, mevrouw de voorzitter. Commissaris Andriukaitis, dames en heren collega's, er zijn heel wat uitdagingen in ons beleid om het leven van een vrouw met kanker te verbeteren.

Voor mij begint dit met preventie op Europees niveau. De eerste uitdaging die we moeten aanpakken, is de kwaliteit van screening harmoniseren in heel Europa. Een vroegere screening bij risicogroepen kan het aantal patiënten al drastisch verminderen.

De levenskwaliteit wordt sterk beïnvloed door elke vorm van kanker. Zo moeten vrouwen vechten tegen depressies, angsten, slaapstoornissen, verlies aan eetlust en gebrek aan levenslust. Daarbij kunnen de neveneffecten van kankertherapie leiden tot een vervroegde menopauze, wat voor jonge vrouwen betekent dat moeder worden bijna onmogelijk wordt.

Vandaar dat ik het initiatief "Transforming Breast Cancer Together" ondersteun. Met dit initiatief gaan we over de partijgrenzen en de grenzen van de lidstaten heen samenzitten met stakeholders om van gedachten te wisselen over de vraag hoe we het leven van vrouwen met borstkanker kunnen verbeteren.

Kanker heeft ook een negatief effect op de professionele carrière van een vrouw, met als gevolg dat ze lange tijd afwezig kan zijn en zelfs haar baan kan verliezen. Zelfs na genezing ondervinden patiënten nog gevolgen. Vandaar dat ik een sterke voorstander ben van het initiatief "het recht om te worden vergeten". Na genezing moet het mogelijk zijn verzekeringen af te sluiten of financiële transacties zoals leningen aan te gaan alsof men nooit ziek is geweest.

Dankzij onderzoek en innovatie is er al veel vooruitgang op het vlak van kankerpreventie, behandeling en zorg voor kankerpatiënten. Ik steun dus mee de vraag naar een geharmoniseerd en vooruitstrevend Europees kankerbeleid. Ik dank u.

  Ángela Vallina, en nombre del Grupo GUE/NGL. – Señora presidenta, yo creo que no podemos permitir en esta Unión Europea del siglo XXI que los intereses, además comerciales, de las grandes farmacéuticas y empresas dedicadas al negocio de la salud se antepongan a la vigilancia, por parte de los poderes públicos, de la salud de los ciudadanos y las ciudadanas.

Como leemos en prensa, como dice la defensora del pueblo, como dice el último informe del Observatorio Europeo, es imposible disimular el infinito número de reuniones entre lobbies y la Comisión. O los innumerables eventos, dentro de esta Cámara, patrocinados por empresas también del sector sanitario.

Esta connivencia la observamos, por ejemplo, en el caso de los implantes mamarios defectuosos fabricados por una empresa francesa, que ha sido objeto de constante denuncia pública durante los últimos años. A pesar de este escándalo, otros fabricantes siguen sin advertir adecuadamente de los riesgos y efectos adversos del gel de silicona. Y es por ello que en las próximas semanas volveremos, otra vez, a tratar este tema en la Comisión de Peticiones.

Lo mismo sucede con los tratamientos contra el cáncer, que necesitan de un sistema sanitario fuerte, indiscutiblemente universal y público, y con el mayor número de medios posibles y adecuado a las especificidades de género. Debemos hacer que la Comisión promueva el intercambio de buenas prácticas en la prevención, detención, tratamientos y seguimiento de la cura de las enfermedades, como en el caso del cáncer de mama.

En segundo lugar, los Estados que ejecutan las medidas relativas a la salud pública deben plantear una visión holística, no solo con una financiación adecuada de sus sistemas sanitarios para que sean accesibles y de calidad, sino también en el marco de control a los productos sanitarios de alto riesgo, evaluando su efecto en la salud de las mujeres.

Finalmente, tanto las instituciones como los países deben hacer un uso eficiente de los Fondos Estructurales y de todos los instrumentos financieros existentes a nivel europeo para invertir en investigación, desarrollo, centros médicos especializados y personal adecuado.

  Agnieszka Kozłowska-Rajewicz (PPE). – Pani Przewodnicząca! Panie Komisarzu! Szanowni Państwo! Choroby cywilizacyjne, w tym nowotwory, to w dużej mierze jest efekt skażeń środowiska, które nas otacza. Przemysłowa produkcja żywności, zanieczyszczenia wody, gleby, powietrza, kancerogenne materiały budowlane przynoszą swoje żniwo w postaci chorób nowotworowych. I dlatego oprócz opieki medycznej zwalczanie nowotworów wymaga bardzo szerokich działań na rzecz całej otaczającej nas cywilizacji. Bardzo dobrze, że ten raport się pojawił, ta rezolucja, o której dzisiaj rozmawiamy. Bardzo dobrze, że są tam bardzo konkretne metody, w jaki sposób zapobiegać nowotworom i w jaki sposób je skutecznie leczyć. I z dużą satysfakcją przyjmuję to, co usłyszałam ze strony Komisji Europejskiej, że zalecana w tej rezolucji strategia europejska, europejskie podejście do sprawy już jest po części realizowane. My potrzebujemy takiej strategii. Potrzebujemy wspólnych rozwiązań, wspólnego finansowania i przede wszystkim zapewnienia dostępu do takiego najlepszego standardu, tak żeby każda kobieta mieszkająca w Europie – niezależnie, czy żyje w Europie Wschodniej czy w Europie Zachodniej – miała takie same szanse na wyleczenie, kiedy przytrafi się jej nowotwór.

  Jadwiga Wiśniewska (ECR). – Pani Przewodnicząca, Szanowni Państwo! Co trzeci Europejczyk w ciągu swojego życia zachoruje na raka, a co roku w Unii Europejskiej umiera z tego powodu ponad 1 300 000 osób, co stanowi około 26% wszystkich zgonów. Główne postacie raka, które dotykają kobiet, to rak piersi, macicy i szyjki macicy. Rak piersi jest w populacji kobiet najczęstszą chorobą nowotworową kończącą się zgonem. Zgadzam się z tym, że strategia europejska na rzecz zwalczania chorób nowotworowych jest bardzo potrzebna. Niestety występują znaczne różnice między diagnozowaniem i standardami leczenia raka w Europie Środkowo-Wschodniej względem Europy Zachodniej. Powinniśmy podjąć działania zmierzające do wyrównania tych dysproporcji, do propagowania zdrowego stylu życia, do zwracania uwagi na to, że konieczne są badania przesiewowe i wczesna diagnoza.

  Michaela Šojdrová (PPE). – Paní předsedající, statistiky jsou jasné, neúprosné, prostě rakovina je zabiják a v EU až 26 % úmrtí je zapříčiněno rakovinou. Evropská unie si naštěstí uvědomuje potenciál spolupráce členských států a přišla s řadou iniciativ, kterými se ji snaží řešit. Já chci poděkovat panu komisaři, který je zde vyjmenoval a vyjmenoval je také s velkou osobní zaujatostí. Je zřejmé, že mu na tom velmi záleží a že rozumí této práci, kterou dělá pro občany, a zejména také pro ženy. Právě jednou z nejběžnějších forem rakoviny v EU je rakovina prsu. Představuje 13,4 % všech případů rakoviny. V rámci prevence rakoviny u žen musí být podporován zdravý životní styl, zdravá výživa a samozřejmě také screening a diagnostika. Doufám, že i Evropský sociální fond, který bude integrovat dosavadní program pro zdraví, pomůže ke zlepšení situace.

  Francis Zammit Dimech (PPE). – Sinjura President, bla ebda dubju qed nitkellmu, kif smajna anke fil-bidu ta’ din id-diskussjoni, fuq marda serja ħafna li ġiet deskritta hawn bħala dik tas-seklu.

Jekk inħares lejn Malta, pajjiż żgħir, qed nitkellmu fuq elfejn każ ġdid ta’ kanċer fis-sena, disa’ mitt mewta. Minn dawk l-elfejn każ għandek tliet mija u ħamsin li huma l-kanċer tas-sider. Irrid ngħid li għandna rata tajba ta’ kura għaliex ir-rata tagħna hija ta’ 87 % u allura aktar mill-medja Ewropea u hawnhekk tara l-effett ukoll ta’ meta jkollok population based screening. Però fl-Ewropa rridu naħdmu wkoll biex ikollok rata ta’ aċċettazzjoni aktar għax jista’ jkollok programmi ta’ screening imma mhux kulħadd jaċċetta volontarjament li dawk jagħmilhom.

Irrid nirreferi wkoll għall-ħidma tal-NGOs - dawn huma kruċjali. Jiena ġibthom hawn biex jagħtu anke l-vuċi tagħhom f’dan il-Parlament. Irridu nitkellmu dwar mediċina iktar effettiva u li nagħtu r-riżorsi kollha meħtieġa favur dan il-qasam. Fuq kollox il-prevenzjoni anke marbuta ma’ kwalità ta’ ħajja aħjar u ikel aħjar.

Catch-the-eye procedure

  Anna Záborská (PPE). – Vážená pani predsedajúca, tak ako pani Aiuto, aj ja som presvedčená, že v boji s rakovinou máme v Európskej únii ešte stále rezervy. Včasný skríning rakovinových ochorení, cenovo dostupná účinná liečba, šírenie vedecky podložených informácií o životnom štýle a faktoroch, ktoré môžu pomôcť pri prevencii rakoviny, rovnako ako pomoc rodinám s chorým na rakovinu – to všetko sa musí stať európskym štandardom, ktorý bude dodržiavaný vo všetkých členských štátoch. Dnes to, žiaľ, ešte stále nie je samozrejmosť. Medzi strednou a východnou Európou a zvyškom Európy existujú stále rozdiely v miere výskytu aj úmrtnosti nielen na rakovinu vaječníkov a krčka maternice, ale aj iných foriem rakoviny. To nesmieme tolerovať. Rovnako však nesmieme zabúdať ani na fakt, že rakovina je choroba, ktorá si svoje obete nevyberá podľa pohlavia. Preto podporím tak predložený návrh uznesenia, ako aj pozmeňujúce návrhy pani Petir.

  Julie Ward (S&D). – Madam President, 4 February was World Cancer Day and it was an opportunity for all of us to raise awareness of cancer and show our support for the victims and their families.

As a Member of the European Parliament, it’s my responsibility to highlight areas where the European Union can do better to both prevent cancer and support the victims.

I therefore want to highlight the misery caused to women suffering from industrial-related diseases, which are completely preventable. In both the cleaning and beauty industries, women are particularly at risk of exposure to carcinogenic substances. The chemicals used in their day-to-day work are known to increase the chances of cancer.

So politicians across Europe should reflect on what we can do to prevent workplace cancers. We must ensure that workers have adequate and enforced protection from substances and conditions that are known to cause cancer. Women should not be at greater risk of cancer just because of the work they do.

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κυρία Πρόεδρε, ο καρκίνος θερίζει και αυτό αφορά και τους άνδρες και τις γυναίκες. Το 26% των θανάτων οφείλεται στον καρκίνο. Για τις γυναίκες έχει αποδειχθεί, τόσο από τη συζήτηση όσο και από τις μελέτες, ότι ο καρκίνος αφορά βασικά τον καρκίνο του μαστού, τον καρκίνο της μήτρας και τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας. Φυσικά, είναι δυνατή η πρόληψη και σε αυτό πρέπει να εστιάσουμε. Να έχουμε πρόσβαση σε διαγνωστικά τεστ για τις γυναίκες και να υπάρχει η δυνατότητα θεραπείας —και μάλιστα χαμηλού κόστους— διότι διαφορετικά είναι απαγορευτική η πρόσβαση στη θεραπεία για τις γυναίκες. Βεβαίως, το επόμενο στάδιο είναι η ψυχολογική στήριξη, διότι οι παρεμβάσεις που γίνονται, ιδίως η θεραπεία του καρκίνου του μαστού, μπορεί να οδηγήσουν σε ποσοστό επιβίωσης της τάξης του 78% για τις γυναίκες, αλλά από εκεί και πέρα απαιτείται στήριξη.

  Ana Miranda (Verts/ALE). – Senhora Presidente, o cancro é uma doença que não faz diferenças e que afeta muitas mulheres na Europa provocando um sofrimento físico e psicológico enorme. Para todas essas mulheres, para muitas das nossas famílias, o nosso apoio.

Para lutar contra o cancro todas as mulheres devem ter acesso universal e gratuito aos serviços de saúde públicos, que não devem ser reduzidos pelas políticas de austeridade. Neste domingo, no meu país, quarenta mil pessoas reclamavam serviços públicos.

A deteção precoce, os tratamentos, o apoio para a sobrevivência e a reabilitação também com fundos europeus. A deteção precoce do cancro é fundamental, com mamografias. E também a vacina do papiloma humano, como acaba de indicar uma equipa do México. A investigação fundamental é muito importante para essa deteção, assim como a consciencialização entre as raparigas.

  Stanislav Polčák (PPE). – Paní předsedající, já bych chtěl ocenit vystoupení pana komisaře a je jasné, že celá naše diskuse se vede tématem, jaké rezervy má v tomto tíživém tématu EU. Myslím, že je to samozřejmě o prevenci a propagaci, životním stylu a i o konkrétní pomoci těm postiženým rodinám. Já bych chtěl zde sdílet jeden příběh z České republiky o Lucii Bittalové, které byla diagnostikována právě rakovina děložního čípku. Bylo jí 28 let. Myslím, že se stala hrdinkou v České republice, protože se nebála o této věci veřejně mluvit. Prohlásila: „Nebuď blbá, běž na prohlídku!“ – to byla kampaň, která byla vedena v České republice. Motivovala tisíce žen, aby právě s měsícem Raka si spojily tu preventivní prohlídku. Já vím, že je to trochu nesystémové řešení, každopádně je to řešení, které může připomínat ženám tu roli prevence a potřebu preventivních prohlídek. Toto je konkrétní příběh z České republiky a chtěl bych ho zde ocenit.

  Soledad Cabezón Ruiz (S&D). – Señora presidenta, las mujeres viven más tiempo, pero viven peor. Manifiestan con más frecuencia no tener las necesidades médicas cubiertas. La investigación, en muchos casos, no las contempla. Una de cada ocho mujeres en la Unión Europea padecerá cáncer, mientras el cribado para su diagnóstico precoz, entre los 50 y los 69 años, varía entre los países entre un 30 y un 90 %.

Otros cánceres de forma específica que afectan a las mujeres producirán infertilidad y muchos daños psicológicos. Por eso es necesario no solamente que el próximo programa de investigación de la Unión Europea tenga recogida de forma clara la dimensión de género en los problemas de salud, sino que la propia Comisión Europea lidere el abordaje integral del cáncer en la mujer en los diferentes países de la Unión Europea, desde la investigación a la detección precoz, al tratamiento y también a la reparación.

  Dubravka Šuica (PPE). – Gospođo predsjedavajuća, prevažna je ova tema i žao mi je što raspravljamo o njoj u kasne sate. Vlada prava epidemija karcinoma diljem svijeta, posebno u Europskoj uniji. Čuli smo različite statistike koje idu u prilog ovoj tezi i važno je napomenuti i podsjetiti da ovdje u ovom Parlamentu djeluje naša skupina, Zastupnici protiv raka, koju predvodi gospodi Peterle i u koju su se mnogi od nas uključili i upravo je plod našeg rada ovaj manifest o kojem ste govorili, gospodine povjereniče. Mislim da je taj manifest važan za borbu protiv raka i definitivno moramo imati jednoliko europsko rješenje.

Ljudi koji žive u zapadnim zemljama nemaju jednaki pristup kao oni koji žive u istočnim zemljama Europske unije i mislim da je i to jedna od naših bitki, borbi za jednakost. Dakle, jednakost pristupu liječenju. Neki mogu pristupiti smart lijekovima, neki ne mogu. Dakle, nije svugdje jednak pristup i to je ono što moramo izravnati i zato Vam se zahvaljujem na ovom današnjem izvješću.

(End of catch-the-eye procedure)

  Vytenis Povilas Andriukaitis, Member of the Commission. – Madam President, I have listened with great interest to this discussion and I am grateful for your invaluable interest and engagement. Let me react a little bit. Some people raised issues about medical devices, prosthesis and so on. Now we have a new Medical Devices Directive; now we are carrying out a health technology assessment because it’s about innovation in cancer treatment. Let’s go forward. It is in our hands to regulate the environment, speaking about multinationals and so on, and it’s about transparency.

Let’s take carcinogens. We included a lot of new carcinogens on the list when we talked about safety at work. Acrylamides, endocrine disruptors, the fight against tobacco, a tracking and tracing system, the possibilities of strictly regulating pesticides. We did a lot in those four and a half years together and thank you. We are cooperating in cancer prevention. That is the comprehensive answer, of course. Sitting on top of cancer requires investment in research and innovation. Through each framework programme for research, the EU has invested some EUR 2.8 billion since 2007 on prevention. Altogether this is OK – we are moving forward. Some EUR 440 million have been devoted in the last ten years to cancer that specifically affects women, mainly targeting breast cancer and cancers of the reproductive organs.

Secondly, access to data also empowers patients. In this light, I would like to inform you about the adoption last week of the recommendation of the creation of a secure system that really enables citizens to access their electronic health files across Member States and can help us to support those who are suffering from cancer.

Finally, I would like to underline that cancer treatment is no longer just about survival. We therefore need to ensure that the reintegration into education, employment and daily life for women having suffered from cancer is as easy as possible. It is the responsibility of employers and trade unions, and it would also be good to raise questions about cancer at the Council of the Heads of State or Government. In 1980 it was raised at Council level and now there is not one word from the European President. It’s time to show political will to move forward and encourage all Member State’s governments to do more.

  President. – I have received one motion for a resolution tabled in accordance with Rule 128(5) of the Rules of Procedure.

The debate is closed.

The vote will take place on Wednesday, 13 February 2019.

Written statements (Rule 162)

  Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. – Sveikintina, kad šiandien diskutuojame su Komisija šį svarbų klausimą, nes kai kuriais vėžiniais susirgimais, pavyzdžiui, krūties, gimdos ir gimdos kaklelio vėžiu, serga daugiausia arba išimtinai moterys. Be to, ne tik ES, bet ir visame pasaulyje daugiausia vėžiu sergančių moterų miršta nuo krūties vėžio. Pagal turimus duomenis matome, kad, anksti diagnozavus krūties vėžį ir laiku jį gydant, moterų išgyvenamumo procentas gali siekti beveik 80 proc. Tai rodo, koks svarbus kokybiškas profilaktinis visų gyventojų tikrinimas dėl vėžio. Tačiau, net jei moterims pavyksta įveikti vėžį, kova nesibaigia, nes dažnai joms kyla rimtų ir paprastai pakankamai neįvertinamų psichologinių problemų, ypač jei joms buvo atlikta histerektomija ar mastektomija. Moterys ir jų šeimos nariai turėtų gauti specialią konsultavimo pagalbą. Be to, labai svarbu, kad moterys galėtų lengvai dalyvauti patikros programose, būtų gydomos už prieinamą kainą ir vienodomis sąlygomis ir gautų prieinamą ir vienodą paramą, joms būtų teikiama prie konkrečių aplinkybių pritaikyta pagalba ir informacija apie su gyvensena susijusius veiksnius, kurie gali padėti išvengti vėžio. Taigi Europos Parlamentas ragina valstybes nares pasinaudoti ES lėšomis, pavyzdžiui, Europos struktūriniais ir sanglaudos fondais ir Europos investicijų banko priemonėmis, be kita ko, siekiant sukurti kokybiškos atrankinės patikros, prevencijos ir gydymo centrus, kurie būtų lengvai prieinami visiems pacientams.

  Sirpa Pietikäinen (PPE), kirjallinen. – Tuen parlamentin mietinnön kantaa, jonka mukaan syöpien torjumiseksi tulee lisätä tutkimusta, seulontaa, diagnosointia, seurantaa, hoitoa ja hoidon jälkeistä tukea. Joka kolmas eurooppalainen sairastuu syöpään elämänsä aikana. Miehillä ja naisilla on kullekin ominaiset syöpätyypit. Suomessa naisten yleisin syöpäsairaus on rintasyöpä. Joka vuosi yli neljä tuhatta naista sairastuu rintasyöpään Suomessa. Miesten ja naisten syöpäsairauksien diagnosoinnissa ja ennaltaehkäisyssä tarvitaan eri lähestymistapoja ja näihin kohdennettua politiikkaa. Suomessa loistava esimerkki on rintasyövän seulonta. 50–69-vuotiaat saavat kutsun seulontaan parin vuoden välein. Tällä pyritään havaitsemaan rintasyöpä aikaisessa vaiheessa, jolloin hoito on tehokkaampaa. Suomessa rintasyöpäennuste onkin hyvä: 89 % sairastuneista on elossa viiden vuoden jälkeen sairauden toteamisesta. Kuolleisuus on alempi seulontaan osallistuneiden naisten kesken, ja näin pystytään estämään kymmeniä rintasyöpäkuolemia vuosittain. Seulonnoista ja muista aikaisen diagnoosin mahdollistavista toimenpiteistä tulisikin saada eurooppalainen hoitosuositus.