Resoconto integrale delle discussioni

Mercoledì 13 marzo 2019 - Strasburgo

28. Competenza, riconoscimento ed esecuzione delle decisioni in materia matrimoniale e in materia di responsabilità genitoriale, e sottrazione internazionale di minori (discussione)

  El presidente. – El punto siguiente en el orden del día es el debate sobre el informe de Tadeusz Zwiefka, en nombre de la Comisión de Asuntos Jurídicos, de Reglamento del Consejo relativo a la competencia, el reconocimiento y la ejecución de resoluciones en materia matrimonial y de responsabilidad parental, y sobre la sustracción internacional de menores (refundición) (COM(2016)0411 - C8-0322/2016 - 15401/2018 - C8-0023/2019 - 2016/0190(CNS)) (A8-0056/2019).

  Julia Pitera, zastępca sprawozdawcy. – Panie Przewodniczący! Rok temu debatowaliśmy nad przeglądem rozporządzenia o jurysdykcji, uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń w sprawach małżeńskich, opiece rodzicielskiej i uprowadzeniu dziecka za granicę. Ponieważ prace Rady zaowocowały bardzo rozbudowanym tekstem, z zadowoleniem trzeba przyjąć decyzję Rady, by zwrócić się do Parlamentu z prośbą o ponowną konsultację.

Parlament Europejski poparł zdecydowaną większością poprzednie sprawozdanie posła Zwiefki, wskazując kilka obszarów, które były dla nas szczególnie ważne: wysłuchanie dziecka, zastosowanie mediacji w sprawach rodzinnych oraz umieszczenie dziecka poza rodziną. Z zadowoleniem należy przyjąć fakt, że wszystkie te kwestie zostały ujęte w tekście końcowym. Jest to szczególnie ważne w często trudnej sytuacji, jaką jest decyzja sądu o umieszczeniu dziecka poza jego rodziną biologiczną.

Pragnę w tym miejscu zaznaczyć, że to nadal sąd będzie decydował o tym, czy dziecko zostanie umieszczone w rodzinie zastępczej, placówce opiekuńczej czy u krewnych po wzięciu pod uwagę pochodzenia i środowiska kulturowego, w jakim dziecko dotąd przebywało. Nowe przepisy o współpracy między odpowiednimi służbami pozwolą na dostarczenie wiarygodnych informacji i podjęcie decyzji przez sąd w najlepszym interesie dziecka. Należy jednak przestrzec przed fałszywą interpretacją tego przepisu, który jakoby nakazuje sądom wydanie dziecka danej narodowości rodzinie z tego samego kraju. To nadal sąd niezależnie o tym zadecyduje.

Także nowe, bardziej szczegółowe przepisy i zasady ustalania jurysdykcji w sprawach o przyznanie opieki rodzicielskiej są dobrym rozwiązaniem. Punktem wyjścia nadal pozostaje sąd kraju, w którym dziecko ma pobyt stały, jednak przewidziano szczegółowo opisane sytuacje wyjątkowe. Teraz także zgoda obu rodziców może determinować zmiany jurysdykcji lub sam sąd mający jurysdykcję może zdecydować, że inny sąd – ze względu na dobro dziecka – może być odpowiedniejszy do przeprowadzenia sprawy.

Pojawia się też nowy artykuł w procedurze powrotu dziecka po uprowadzeniu rodzicielskim, który odnosi się do decyzji odmowy powrotu dziecka na podstawie art. 13 konwencji haskiej. Dotyczy on sytuacji, w której sąd czy urząd wezwany do wydania dziecka udowodni, że powrót jest niemożliwy ze względu na dobro dziecka. Chodzi tu o dramatyczne sytuacje, gdy dziecko doświadcza przemocy fizycznej, psychicznej czy seksualnej. Jest to dobry zapis, który jasno określa procedurę, według której należy postępować.

Ponadto, jak domagał się tego Parlament Europejski, zniesiona została procedura egzekwatury, czyli poświadczenia uznania wyroku sądu w innym państwie członkowskim.

Pomimo że ustalenie wspólnego stanowiska zajęło Radzie ponad dwa lata, należy uznać, że państwa członkowskie stanęły na wysokości zadania. W tekście Rady wzięto pod uwagę wiele możliwych scenariuszy, które zdarzają się w sprawach o opiekę nad dzieckiem i przy uprowadzeniach rodzicielskich, gdzie często nic nie jest czarno-białe. Prezentowany tekst zaadaptowany został do skomplikowanych sytuacji życiowych, w jakich znajdują się nasi obywatele, a przede wszystkim dzieci. W wielu miejscach podkreśla się, że sąd ma brać pod uwagę przede wszystkim dobro dziecka jako wyznacznik w podejmowaniu decyzji. Z tego względu powinniśmy poprzeć projekt sprawozdania, który dziś w imieniu posła Tadeusza Zwiefki prezentuję i który aprobuje ostateczny tekst Rady.

  Neven Mimica, Member of the Commission. – Mr President, the Brussels IIA regulation is a key tool for navigating cross-border legal issues in family matters and providing protection to children. We have proposed to recast this instrument with the goal of preventing children in cross-border situations from ending up taken hostage in long legal disputes. We have also aimed to reduce the length and cost of these procedures.

Let me add here one point: all decisions concerning children should be covered, notwithstanding the marital status of the parents.

As you know, in December last year, after two-and-a-half years of negotiation, the ministers agreed on new rules which will offer better protection of children and will facilitate the procedures for families. Let me thank the House for your support for this proposal. In particular, I would like to thank the rapporteur, Mr Zwiefka, for his excellent cooperation and for the swift procedure for this second opinion.

You will have noticed that many of Parliament’s requests expressed in the first opinion are included in the compromise text. On the other hand, I know that the text does not include everything that many of you asked for. We must remember that these rules were agreed by unanimity, that the negotiations were not easy and that the text includes significant improvements. In particular, a great achievement is the abolition of the intermediate procedures to obtain cross-border enforcement of all judgments – the so-called exequatur. The new rules on enforcement of judgments will provide more legal certainty. In child return proceedings, I am very pleased that there will be shorter deadlines applied to different stages in the return procedure.

The text reinforces the rights of children by ensuring that their perspective, with only a few exceptions, will be heard in the legal proceedings concerning them. The mutual recognition of Member States’ practices in this respect will avoid refusal at the stage of recognition or enforcement, thus allowing proper circulation of judgments in the Union. Furthermore, the compromise will provide clearer rules on the placement of the child in another Member State by establishing an autonomous consent procedure for all types of cross-border placement.

The rules also ensure more effective cooperation between central authorities, which should continue playing a key role in supporting courts and competent authorities in applying the regulation.

I look forward to hearing your views and I trust that there will be strong support for this regulation from the European Parliament in the vote tomorrow.

  Anna Maria Corazza Bildt, on behalf of the PPE Group. – Mr President, as European Parliament coordinator on children’s rights, I welcome the Brussels IIa Regulation because it strengthens our legal toolbox to protect children. It facilitates the mutual recognition of cross—border decisions in parental responsibility and child abduction. It improves the efficiency of judicial proceedings and gives more legal certainty. For example, when a cross—national couple splits up and one parent returns to the country of origin and brings a child without the other parent concerned, the procedures to return the child are now simplified and accelerated.

This regulation affects the daily life of so many international families and children and child abduction has devastating and long—lasting consequences on the child. The longer the child is abducted the greater the impact is on the child’s life and time is key to reduce the harm on the child. Therefore, I welcome in particular the following major steps forward: clear time limits for both the decisions taken by the judge and the enforcement, restriction in the number of appeals that generally delayed drastically the return decisions and the obligation of the courts to hear and take into account children’s views in all proceedings concerning them. And this is crucial to uphold the fundamental guiding principle of the best interest of the child as a primary consideration and it also recognises that the child is a right holder.

I regret, however, that Member States could not agree on common standards regarding hearings proceedings. Ensuring that the child’s voice is heard is not enough and this right can even become a burden for the child if it is applied without procedural safeguards and a child friendly practice. As coordinator for the European Parliament on children’s rights, handling many cases of parental abduction, I have seen that court hearings can be intimidating, with traumatic effects on children.

I therefore call on you, Commissioner, on the Commission and on the Member States to develop common standards and to share best practices on safeguards for children. We need to avoid double victimisation and create a climate of trust and I’m also glad that mediation is given due weight. It often remains the best way to seek long—term, lasting solutions. Much more needs to be done to promote alternative dispute resolutions among parents and professionals involved in the cross—border family disputes. And in this respect the coordinator on children’s rights has an important role to assist parents and children in solving faster the disputes and fulfil every child’s right to see and meet both parents.

  Evelyne Gebhardt, im Namen der S&D-Fraktion. – Herr Präsident, Herr Kommissar! Die Situation von Kindern von binationalen Paaren, deren Beziehung gescheitert ist, wird dadurch erschwert, dass unterschiedliche Traditionen, Kulturen und sehr unterschiedliche Gerichtssysteme ins Spiel gebracht werden. Deswegen ist es gut, dass wir da eine Verbesserung des Rechts in diesem Bereich durchgesetzt haben. Es freut mich, dass eine ganze Reihe von Vorschlägen, die ich in meinem Abschlussbericht als Mediatorin des Europäischen Parlaments bei Kindesentziehungen gemacht habe, tatsächlich in dieses Gesetzeswerk aufgenommen worden sind, weil diese aus der Erfahrung bei der Beschäftigung mit den tatsächlichen Problemen auch herausgearbeitet wurden. Deswegen ist es gut, dass die grenzüberschreitenden Verfahren zu der elterlichen Sorge und Kindesentziehungen verkürzt werden, dass klarere Fristen gesetzt worden sind, dass weniger Rechtsbehelfe notwendig sind, dass mehr Rechtssicherheit in diese Verfahren hineingebracht wird. Das ist eine sehr gute Sache, und das begrüße ich sehr.

Das war auch ein Grund, warum wir als Sozialdemokraten gesagt haben: Ja, wir sind für das schnellere Verfahren, dass wir ein Schnellverfahren akzeptiert haben, weil wir wollen, dass diese Erleichterungen für die Bürger und Bürgerinnen so schnell wie möglich kommen. Und es hat mich auch gefreut, dass in diesem Fall der Rat auch sehr viel weiter gegangen ist als in früheren Zeiten, in denen er noch sehr, sehr zurückhaltend blieb in der Art und Weise, wie wir Verbesserungen einführen konnten.

Allerdings gibt es ein paar Punkte, bei denen noch nachgehakt werden muss, die noch nicht zufriedenstellend sind. Warum gilt dies nur für verheiratete Paare, warum nicht auch für eingetragene Paare? Warum gibt es diese Diskriminierung zum Beispiel gegenüber LGBTIs, die nicht mitberücksichtigt werden? Das heißt also, dass wir heute immer noch dieses ganz altmodische soziale Leben vorgesetzt bekommen, das allerdings nicht mehr der Lebenswirklichkeit entspricht. Eine verpasste Gelegenheit ist auch, dass europäische Mindeststandards für Anhörungen von Kindern auch notwendig gewesen wären, die leider nicht mitberücksichtigt worden sind.

  Kosma Złotowski, w imieniu grupy ECR. – Panie Przewodniczący! Spory rodzinne to zawsze ogromny dramat, którego największą ofiarą padają dzieci. Opieka zastępcza jest w wielu takich przypadkach koniecznością podyktowaną ich dobrem i bezpieczeństwem. Szczególnie trudne są sytuacje, gdy istnieje konieczność zapewnienia takiej opieki w innym kraju niż kraj pochodzenia dziecka.

Kilka miesięcy temu Parlament Europejski zwrócił w swojej rezolucji, którą pani poseł Pitera z pewnością pamięta, szczególną uwagę na oburzające praktyki niemieckich Jugendamtów, które uniemożliwiają dzieciom z rodzin zagranicznych mieszkających w Niemczech kontakt z językiem i kulturą kraju ojczystego. Dzięki staraniom polskiego rządu rozporządzenie to zobowiązuje państwa członkowskie do zachowania praw dziecka do tożsamości narodowej, kulturalnej, religijnej i językowej w postępowaniach dotyczących ustanowienia opieki zastępczej.

Procedura wymiany informacji między organami, która również została zaproponowana przez polski rząd pozwoli szybko zidentyfikować i wskazać na przykład krewnych dziecka, którzy mogą przejąć nad nim opiekę. Mam nadzieję, że dzięki temu rozporządzeniu karygodne praktyki stosowane przez niemieckie urzędy do spraw dzieci i młodzieży uda się wreszcie ukrócić.

  Sergio Gaetano Cofferati (S&D). – Signor Presidente, signor Commissario, onorevoli colleghi, discutiamo e voteremo la modifica di un regolamento estremamente importante, sia perché definisce delle norme uniformi su divorzio, separazione e annullamento del matrimonio, sia perché interviene sui contenziosi sulla responsabilità parentale in situazioni transfrontaliere.

Complessivamente il testo del Consiglio si può considerare soddisfacente. La gran parte delle modifiche introdotte ci trova d'accordo e va nella direzione giusta. Pensiamo sia positivo che le cause relative ai minori, ed in particolare alla sottrazione di minori, siano gestite molto più rapidamente e che si arrivi ad un miglior coordinamento delle autorità centrali nazionali.

Pensiamo anche che sia giusto arrivare all'incentivazione dell'uso della mediazione, laddove ovviamente è possibile. È però assolutamente inaccettabile che si produca, come avviene oggi, una evidente e clamorosa disparità di diritti tra cittadini europei. Quegli stessi diritti e quegli stessi progressi della normativa che qui stiamo valorizzando non si applicano ai coniugi dello stesso sesso o a chi ha compiuto un'unione registrata. Queste persone sono infatti del tutto escluse dal campo di applicazione di questo regolamento e di conseguenza non potranno trarre alcun beneficio dalla cooperazione giudiziaria in materia di diritto di famiglia. Sono escluse dal campo di applicazione del principale strumento giuridico dell'Unione che disciplina le questioni relative al divorzio, alla separazione e all'annullamento del matrimonio, nonché le controversie in materia di responsabilità genitoriale.

Stiamo di fatto definendo che esistono cittadini di serie A e cittadini di serie B, e questi godono di diritti inferiori. Questo è assolutamente inaccettabile. Abbiamo presentato diversi emendamenti volti ad estendere il campo di applicazione, ma sono stati ritenuti incomprensibilmente non ammissibili. Crediamo che questo sia un grave errore e che sia sbagliato non estendere a tutte e a tutti gli stessi diritti.

  Julie Ward (S&D). – Mr President, this Parliament’s first and foremost responsibility is to protect its citizens and, in particular, the most vulnerable, and no citizens are more vulnerable than children. In harrowing cases where custody of a child is disputed, and especially in the cases of international abduction, legal instruments must be clear and provide no grey areas or loopholes. I welcome many points of the proposal, in particular the mandatory hearing of the child. As a co-founder of the Children’s Rights Intergroup in this Parliament and as a longstanding advocate for children’s participation, I believe children’s voices must be included in matters that concern them and their future.

I must point out, however, that more progress must be made. Family units encompass many realities and registered partners should be added to the scope of the regulation. As a modern institution, the European Parliament must demonstrate that it understands the many forms a family can take, especially when failing to do so can be detrimental to the care of children, as is the case in examples of international child abduction.

  Caterina Chinnici (S&D). – Signor Presidente, onorevoli colleghi, oggi oltre 16 milioni di famiglie nell'Unione sono formate da genitori aventi nazionalità di diversi Stati membri. Questo è un positivo effetto dell'integrazione europea, che tuttavia richiede un adeguato quadro giuridico per regolare le dispute familiari e tutelare al meglio i minori quando, purtroppo, le famiglie si disgregano.

Secondo i dati più recenti della Commissione sono infatti circa 1 800 all'anno i casi di sottrazione internazionale di minori, cioè i casi di bambini contesi fra i genitori. La rifusione del regolamento Bruxelles II-bis interviene per aggiornare la precedente disciplina, semplifica le procedure, incluse quelle di ritorno, e introduce positive innovazioni, in particolare imponendo alle autorità giudiziarie l'obbligo di audizione del minore, anche se – ed è questo un motivo di rammarico – la disposizione avrebbe potuto essere integrata con un riferimento alle modalità di audizione e alle cautele per evitare interferenze, turbamenti o traumi al bambino.

È poi apprezzabile la previsione di un ulteriore obbligo per l'autorità giudiziaria di promuovere una mediazione familiare indirizzata a risolvere i conflitti fra i genitori, anche e soprattutto nell'interesse dei bambini, perché i bambini devono sempre essere tutelati.

Intervenciones con arreglo al procedimiento de solicitud incidental de uso de la palabra («catch the eye»)

  Jiří Pospíšil (PPE). – Pane předsedající, já chci přivítat tuto změnu nařízení Brusel II. Ze své praxe bývalého ministra spravedlnosti v České republice si pamatuji, jak byly velmi rozdílné postupy jednotlivých členských soudů v kauzách mezinárodních únosů dětí. Tento návrh, který zpřesňuje dosavadní evropskou legislativu, určitě přispěje k tomu, že praxe soudů se začne více přibližovat a bude více předvídatelné, jak jednotlivé soudy budou rozhodovat.

Velmi vítám zavedení lhůt pro rozhodování soudů, protože jednotlivé soudy v jednotlivých členských státech v kauze dětí rozhodovaly časově velmi rozdílně obdobné případy. To je, myslím, velký posun. Je dobře, že se upřesňuje otázka, kdy dítě není vydáno, otázka výslechu dítěte a tak dále. Takže jako praktik říkám: je to určitě dobře a přispěje to k lepší ochraně dětí a je to jasná reakce na to, že máme čím dále více manželských párů z různých zemí Evropské unie a mezinárodní únosy dětí jedním z rodičů jsou realitou.

  Juan Fernando López Aguilar (S&D). – Señor presidente, comisario Mimica, es o no es un paso de gigante que, desde la entrada en vigor del Tratado de Lisboa, la Unión Europea tenga, por primera vez, capacidad legislativa en materia de Derecho de familia, divorcio, separación, anulación de los matrimonios y obligaciones parentales en relaciones transfronterizas. Claro que lo es.

Pero ¿tiene límites ese paso de gigante? También los tiene: la unanimidad en el Consejo y el trámite consultivo del Parlamento Europeo. Y, aun así, sí, avalamos el paso que se está dando, porque es un paso positivo en la abolición del exequatur, en el refuerzo del derecho de audiencia de los menores, en la clarificación de las reglas relativas a la sustracción de los menores y en el reconocimiento mutuo de resoluciones judiciales transfronterizas en la Unión Europea.

Pero es una ocasión para subrayar qué es lo que queda pendiente —el reconocimiento de las diversas formas de familia, las parejas de hecho, las parejas del mismo sexo, los matrimonios del mismo sexo reconocidos en algunos Estados miembros relevantes, como es el caso de España— y, por supuesto, para recordar la importancia que tiene precisamente el refuerzo legislativo del Parlamento Europeo y la importancia de la composición del Parlamento Europeo que decidimos el próximo 26 de mayo.

  Νότης Μαριάς (ECR). –Κύριε Πρόεδρε, η αναθεώρηση του κανονισμού 2201/2003 πραγματικά είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα, καθώς καλύπτει μία μεγάλη γκάμα θεμάτων του οικογενειακού δικαίου. Διότι, όπως γνωρίζουμε, έχουμε διεθνείς γάμους και, φυσικά, πολλές φορές προκύπτουν διαζύγια, ακυρώσεις γάμων και μάλιστα μεγάλες διαφορές γύρω από την γονική μέριμνα των παιδιών, όπως επίσης και για τις υποχρεώσεις των γονέων, όπως είναι η υποχρέωση διατροφής.

Η διαδικασία επιστροφής των παιδιών είναι μία σημαντική διαδικασία, καθώς έχουμε πολλές φορές απαγωγή του τέκνου. Πολλές φορές, έχουμε και τοποθέτηση του παιδιού σε ένα άλλο κράτος, δηλαδή δίδεται σε ανάδοχη οικογένεια ή σε ένα ίδρυμα. Στην Επιτροπή Αναφορών είχαμε πολλές καταγγελίες για τη διακριτική μεταχείριση που κάνει το περίφημο Jugendamt στη Γερμανία εις βάρος των ευρωπαίων πολιτών που δεν είναι Γερμανοί.

Θεωρώ, λοιπόν, ότι όλα αυτά που συζητούμε είναι ενδιαφέροντα, είναι πολύ σημαντικά, πρέπει να λυθεί το θέμα της κήρυξης της εκτελεστότητας της απόφασης και, φυσικά, να υπάρχει η αναγνώριση των δικαστικών αποφάσεων. Πολύ δε περισσότερο να περιοριστεί και η διαδικασία με τα πολλά ένδικα μέσα.

  Michaela Šojdrová (PPE). – Pane předsedající, jak už tady bylo řečeno, tak se zvýšenou mobilitou přichází také problémy v rámci Evropské unie, které si vyžadují naši reakci, v tomto případě legislativní úpravu. Vzhledem k tomu, že stále více manželství se uzavírá mezi osobami odlišné státní příslušnosti, tak v důsledku také přibývají přeshraniční soudní spory. Praxe ukazuje, že řízení jsou zdlouhavá, výklady soudů nejednotné a to má samozřejmě dopad především na děti, které tak žijí v nejistotě. Automatický výkon rozsudku, upřesnění lhůt, upřesnění spolupráce orgánů členských států a zohlednění dosavadní judikatury proto vnímám jako pozitivní krok, který by měl přispět k rychlejšímu a jednotnějšímu postupu. Nejlepší zájem dítěte musí být vůdčí zásadou všech řízení. Jen bych chtěla připomenout, že v nejlepším zájmu dítěte je, aby se rodiče vůbec nerozcházeli.

(Fin de las intervenciones con arreglo al procedimiento de solicitud incidental de uso de la palabra («catch the eye»))

  Neven Mimica, Member of the Commission. – Mr President, I would like to thank the honourable Members for this debate, which covered many valid points. Your vote tomorrow will pave the way for the successful conclusion of the negotiations under the Romanian Presidency so that the new rules can be applied to help families in difficult situations and to protect children in particular. So thank you once again for your support.

  El presidente. – Se cierra el debate.

La votación tendrá lugar mañana.

Declaraciones por escrito (artículo 162 del Reglamento interno)

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg (S&D), na piśmie. – Rozporządzenie w sprawie jurysdykcji, uznawania i wykonywania orzeczeń w sprawach małżeńskich oraz w sprawie uprowadzenia dziecka za granicę ustanawia jednolite zasady w sprawach dotyczących rozwodu, separacji prawnej lub unieważnienia małżeństwa, a także w sprawach dotyczących odpowiedzialności rodzicielskiej w sytuacjach transgranicznych. Pozwala na swobodny przepływ orzeczeń, dokumentów urzędowych i porozumień na terenie całej Unii Europejskiej. Rozporządzenie wyjaśnia także kwestie dotyczące dzieci oraz procedurę dotyczącą rozpatrywania orzeczeń wydanych w tej dziedzinie w innych państwach członkowskich.

Ponadto w rozporządzeniu określono warunki powrotu dzieci bezprawnie uprowadzonych do innego państwa UE. W tym aspekcie rozporządzenie wzmacnia mechanizm powrotu przewidziany w konwencji haskiej, która jest głównym instrumentem prawnym regulującym kwestię porwań rodzicielskich. Należy pamiętać, że ma ona zastosowanie jedynie do uprowadzeń i zatrzymań międzynarodowych. Dlatego istnieje potrzeba dalszego usprawnienia współpracy sądowej między państwami członkowskimi UE, tak aby mogła ona sprostać rosnącej liczbie spraw obywateli pozostających w związkach transgranicznych.

  Емил Радев (PPE), в писмена форма. – Когато говорим за семейноправни отношения и родителска отговорност, няма нищо по-важно от защитата интересите на детето. Много често, когато родителите имат някакъв конфликт или се стигне до раздяла, детето не може да разбере какво се случва. Това е нашата роля като законодатели – да се погрижим висшият интерес на детето винаги да бъде поставен на преден план.

Ревизираният текст на предложението за промяна на Регламента Брюксел 2а прави точно това, като текстът вече съдържа редица гаранции относно защитата на интересите на детето при една раздяла между родителите или в случаи, когато има отвличане на дете от единия родител. Виждаме, че е въведено задължение за предоставяне на възможност детето да изрази своето мнение по време на процеса, като това то може да направи пряко или чрез представител. Трябва да имаме предвид, че мнението на детето в едно такова производство е винаги изключително важно и то трябва да бъде чуто и взето предвид, независимо от неговата възраст.

И преди съм заявявал, че процедурите трябва да са максимално кратки и да се провеждат на разбираем за детето език. Радвам се, че Съветът се е вслушал в Парламента и е въвел шестседмичен срок за връщане на детето в семейството, което също е значителна стъпка напред.

  Tadeusz Zwiefka (PPE), na piśmie. – Rok temu debatowaliśmy nad rewizją rozporządzenia o jurysdykcji, uznawaniu i wykonywaniu orzeczeń w sprawach małżeńskich, opieki rodzicielskiej i uprowadzeniu dziecka za granicę. Parlament Europejski ogromną większością poparł moje poprzednie sprawozdanie, wskazując na kilka obszarów, które były dla nas szczególnie ważne: wysłuchanie dziecka, zastosowanie mediacji w sprawach rodzinnych oraz umieszczenie dziecka poza rodziną.

Cieszę się, że wszystkie te kwestie są ujęte w końcowym tekście Rady. Jest to ważne szczególnie w sytuacji, gdy sąd decyduje o umieszczeniu dziecka poza jego rodziną biologiczną. Nowe przepisy o współpracy między odpowiednimi służbami pozwolą na dostarczenie wiarygodnych informacji i podjęcie przez sąd decyzji w najlepszym interesie dziecka.

Chciałbym przestrzec przed fałszywą interpretacją tego przepisu, która jakoby nakazuje sądom wydanie dziecka danej narodowości rodzinie z tego samego kraju. To nadal sąd niezależnie o tym zdecyduje, biorąc pod uwagę pochodzenie, środowisko kulturowe, a przede wszystkim dobro dziecka.

Tekst Rady bierze pod uwagę wiele możliwych scenariuszy, które zdarzają się w sprawach o opiekę nad dzieckiem i przy uprowadzeniach rodzicielskich, gdzie często nic nie jest czarno-białe. Prezentowany tekst zaadaptowany został do skomplikowanych sytuacji życiowych, w jakich znajdują się nasi obywatele, a przede wszystkim dzieci.