Doslovný zápis z rozpráv

Streda, 17. apríla 2019 - Štrasburg

23. Európsky obranný fond (rozprava)

  Puhemies. – Esityslistalla on seuraavana Zdzisław Krasnodębskin teollisuus-, tutkimus- ja energiavaliokunnan puolesta laatima mietintö ehdotuksesta Euroopan parlamentin ja neuvoston asetukseksi Euroopan puolustusrahastosta (COM(2018)0476 - C8-0268/2018 - 2018/0254(COD)) (A8-0412/2018).

  Zdzisław Krasnodębski, sprawozdawca. – Pani Przewodnicząca! Przede wszystkim chciałbym wyrazić zadowolenie, że osiągnęliśmy wspólnie, po wielogodzinnych negocjacjach i trzech rozmowach trójstronnych porozumienie częściowe, które będzie głosowane jutro. To nie było łatwe, było wiele obaw związanych z tym funduszem, obaw, które wydawały mi się zupełnie nieuzasadnione. Te obawy zresztą i kontrowersje trwają nadal, co mnie trochę dziwi, bo akurat grupy kolegów, których postulaty starałem się bardzo sumiennie uwzględniać w czasie negocjacji trójstronnych (kolegów kontrsprawozdawców z ramienia Partii Zielonych, pana Bütikofera, pana Martin) i wydawało mi się, że są dosyć zadowolone z osiągniętego kompromisu i że osiągnęliśmy bardzo dużo, dzisiaj go kwestionują. Istnieją dwa problemy: przede wszystkim kwestie etyczne oraz kwestia aktu delegowanego, o której tu za chwilę powiem.

Z drugiej strony były też i są obawy, czy Europejski Fundusz Obronny nie naruszy naszych zobowiązań i naszych relacji transatlantyckich, naszych relacji z NATO, który jest podstawowym sojuszem obronnym gwarantującym nam wszystkim bezpieczeństwo. Wydaje mi się, że zarówno obawy zgłaszane z lewej strony sceny politycznej, jak i ze środka lub z prawej strony są nieuzasadnione, i uważam, że osiągnięte porozumienie częściowe, które też zostało potwierdzone pisemnie przez Radę (Rada czuje się zobowiązana tym, co wynegocjowaliśmy, co też było postulatem przedstawicieli socjalistów i zielonych) potwierdza, że obie strony, a także – mam nadzieję Komisja i pani komisarz – są zadowolone z osiągniętego porozumienia.

Może tylko wyliczę w skrócie te wszystkie rzeczy, które osiągnęliśmy, które były ważne dla Parlamentu: bezpośrednie zarządzanie funduszem przez Komisję Europejską, następnie uwzględnienie osobnego budżetu dla technologii przełomowych, brak limitu dla naliczeń kosztów pośrednich, preferencyjne uczestnictwa w funduszu dla MŚP i mid-capsów. Wiele uwagi i czasu w negocjacjach poświęciliśmy kwestii kontroli etycznej w finansowaniu projektów, no i tutaj Rada poszła na daleko idące ustępstwa, uwzględniając wiele postulatów Parlamentu, co można porównać z EDIDP.

Dla mnie ważne jest też to, że pojawił się zapis w motywach wykluczający udział podmiotów kontrolowanych przez państwa trzecie obłożone unijnymi sankcjami. To jest niezwykle istotne w sytuacji, w której się znajdujemy. Istotne było też to, że osłabiliśmy obawy niektórych kolegów dotyczące wspierania handlu wytworami europejskiego przemysłu obronnego – wiele tego rodzaju sformułowań, które mogłyby nasuwać takie błędne skojarzenia, zostało wyeliminowanych.

Celem funduszu nie jest militaryzacja Unii, ani inne cele, lecz wspieranie wspólnych europejskich projektów w fazie badań i rozwoju. Celem nie jest też produkcja broni, ale właśnie faza badań i rozwoju. Myślę, że pozwoli to uniknąć zbędnych duplikacji, a fundusz działał będzie na rzecz projektowania technologii i produktów obronnych najwyższej jakości. Wydaje mi się, że jest to niezwykle ważne, natomiast nie udało nam się – i rozumiem oczywiście, że jest to kontrowersyjne, ale wynika z charakteru tego funduszu – zrezygnować z aktu delegowanego, ale są też precedensy: zgodziliśmy się na niego ze względu na charakter funduszu i założenie operacyjne.

Kilka kwestii pozostaje otwartych, ale – już kończę Pani Przewodnicząca – wydaje mi się, że zachowaliśmy te wszystkie elementy, które były ważne zarówno dla krytyków z lewej, jak i z prawej strony tego funduszu.

  David McAllister, Verfasser der Stellungnahme des mitberatenden Ausschusses für auswärtige Angelegenheiten. – Frau Präsidentin, sehr verehrte Frau Kommissarin Bieńkowska! Mit dem Europäischen Verteidigungsfonds gehen wir einen großen Schritt, um mehr Gemeinsamkeit in der Forschung und in der Beschaffung von militärischem Gerät zu erzielen und somit unsere Verteidigung effektiver zu organisieren.

Als Berichterstatter des Ausschusses für auswärtige Angelegenheiten für diesen Bericht ist mir ein Punkt besonders wichtig: Der Europäische Verteidigungsfonds legt ein industriepolitisches Fundament für mehr Zusammenarbeit. Darauf gilt es nun, sicherheitspolitisch weiter aufzubauen und die Abstimmung und Vernetzung der nationalen Streitkräfte zu verbessern. Nur so können wir die Zahl der unterschiedlichen Waffensysteme reduzieren, die Entwicklung gemeinsamer militärischer Fähigkeiten vorantreiben und letztlich Steuergelder effektiver einsetzen.

Mit dem Europäischen Verteidigungsfonds verbessern wir unsere Verteidigungsfähigkeiten und damit den Schutz unserer Bürgerinnen und Bürger. Deshalb appelliere ich an alle Kolleginnen und Kollegen, morgen Mittag für diese Verordnung zu stimmen.

  Elżbieta Bieńkowska, Member of the Commission. – Madam President, I welcome the chance again to discuss the European Defence Fund (EDF) as I’m very much sure about it. It will be a game—changer for a much-lacking defence cooperation in Europe. Since the proposal of the Commission in June last year, the work has been very intense, both in the Committee on Industry, Research and Energy (ITRE) and then in the trilogue. Today we have a partial agreement at first reading for which I hope the Chamber will vote tomorrow. Agreeing on the main parameters of the fund is really a key milestone towards defence union.

I would like to sincerely thank at the very beginning, the negotiating team of ITRE. All of you were very dedicated negotiators; so the rapporteur Mr Krasnodębski, Ms Grossetête, Mr Riquet, Mr Martin, Mr Bütikofer, and of course not forgetting Mr McAllister. Thanks very much all of you.

The EDF will on one side enhance Europe’s strategic autonomy in supporting the development of key defence capabilities, but on the other it will help increase the efficiency of public spending on defence by increasing cooperation. With the EDF we are using the EU budget to co-finance defence industrial projects, incentivising cooperation in defence, increasing the competitiveness and innovative potential of the European defence industry, enhancing Europe’s technological autonomy and, ultimately, positioning Europe as a true security provider, of course not in contradiction with NATO but in complementarity with it.

EDF, as partially agreed, will include many features for which this Parliament has fought hard. Let me just name a few, they were mentioned by the rapporteur, but let me look at this from the Commission perspective.

So first, EU rules will apply; no (inaudible) based on competition with a clear EU—based governance. This was an important element for the Commission as, of course, the EU budget is involved here. As supported by Parliament, the Commission will directly implement the fund.

Second, we collectively maintained and even strengthened the question of the eligibility of the fund, and here the rule is very clear: we will only finance EU-based companies, companies which respect clear security conditions, so the security of supply, security of information and no transfer of knowledge from Europe.

We are not excluding anybody from our alliance; however, we are just setting the conditions for participation to make sure that Europe’s interests are preserved. These conditions, as I keep repeating, are similar if not identical to the ones EU companies are facing when doing R&D in third countries.

Third point, cooperation, which is of course at the core of the fund. We are incentivising it by specific rules, also promoting the participation of small and medium-sized enterprises and mid-caps. The EDF is not only for the big defence industrial groups, it is also for the smaller actors across Europe. With specific bonuses we hope to open up the defence supply chain.

Fourth point: it has been made clear in the legal text that actions have to comply with relevant national, Union and international law, as well as with the ethical principles reflected in there.

As asked by Parliament, the Commission will issue guidance on the ethics to applicants and to the independent experts that will carry out the ethics screenings and assessment. The fund also clearly excludes actions for the development of lethal autonomous weapons without human control.

Fifth point: the EDF will support disruptive innovation, as up to 8% of the budget will be allocated to disruptive technologies and both the Commission and Parliament are on the very same page here.

I believe that the compromise text offers a satisfactory solution, while the annual work programme, as was mentioned by the rapporteur, shall be adopted by the implementing act. The list of priority fields was introduced to frame the content of the work programme and the Commission is ready to come to Parliament each year to discuss the content of the work programme.

This approach, as you know, is not specific or unique to defence. There are other funding programmes, programme proposals, which make use of implementing acts and they were accepted by Parliament and I wanted to underline that.

  Alain Lamassoure, rapporteur pour avis de la commission des budgets. – Madame la Présidente, Madame la Commissaire, chers Collègues, je voudrais, au nom de la commission des budgets, féliciter toutes celles et tous ceux grâce à qui nous avons obtenu cet accord partiel, et en particulier l’équipe du Parlement dont les membres ont été cités par Mme la Commissaire.

Pour la commission des budgets, cet accord est un des projets les plus novateurs du prochain cadre financier pluriannuel. Nous nous sommes battus à quelques-uns, pendant des années, pour que la défense puisse bénéficier de fonds budgétaires de l’Union. Je me réjouis en particulier que cet accord donne au programme tous les moyens de ses ambitions, en lui donnant notamment accès aux instruments d’InvestEU. Il faudra s’assurer que la plénière le confirme demain.

Je me réjouis enfin du signal politique très fort envoyé par ce projet dans un domaine qui est au cœur de l’exercice de la souveraineté des États membres. Ce fonds illustre que le transfert à l’Union de certaines compétences permettra d’avoir plus de sécurité pour un coût budgétaire global inférieur.

  Françoise Grossetête, au nom du groupe PPE. – Madame la Présidente, Madame la Commissaire, chers Collègues, c’est ma dernière intervention au sein de cet hémicycle après 25 ans de présence et je suis heureuse que ce soit pour parler du Fonds européen de défense, car ce nouveau Fonds sera, je l’espère, un outil supplémentaire d’intégration européenne, par le développement des coopérations. C’est en tout cas un moment historique.

J’en profite pour remercier notre rapporteur, M. Krasnodębski, ainsi que, plus particulièrement, la commissaire, Mme Bieńkowska, qui nous a permis d’obtenir un accord assez rapidement. Pendant trop longtemps, certains ont freiné les avancées visant à développer une vraie politique industrielle européenne en matière de défense. Or, nous venons d’accomplir en moins de trois ans ce que personne n’imaginait possible. Je compte donc sur toutes les forces européennes constructives pour adopter ce très bon accord issu des négociations et sur le prochain Parlement pour sanctuariser le budget de 13 milliards d’euros pour la période 2021-2027. Il faut se donner les moyens d’attirer les meilleurs projets, les plus innovants, des industriels et des États membres.

Ce Fonds est une réponse directe aux préoccupations de nos concitoyens. Que ce soit sur l’éthique, sur l’interdiction des robots tueurs ou sur le contrôle budgétaire du Parlement, nous avons de solides arguments face à certaines idéologies pacifistes qui hypothèquent l’avenir de notre industrie et la sécurité des Européens.

Enfin, ce Fonds est un moyen pour l’Europe de se prendre en main, de renforcer son autonomie technologique et stratégique. Nous donnons ainsi à l’Union européenne une nouvelle capacité d’indépendance avec des financements qui seront dirigés vers les entreprises européennes. Ce principe d’autonomie stratégique est également crucial dans beaucoup d’autres domaines: le spatial, la santé, l’énergie, l’alimentation et bien sûr la sécurité et la défense. Car dans un monde toujours plus instable, nous devons d’abord compter sur l’union de nos propres forces. C’est ainsi que nous aurons une Union européenne forte qui permettra de mieux défendre et de mieux assurer la sécurité de nos États dans le contexte de la mondialisation.

  Edouard Martin, au nom du groupe S&D. – Madame la Présidente, je comprends évidemment que la Commission et le Conseil aient la banane avec ce projet d’accord, étant donné qu’ils ont obtenu ce qu’ils souhaitaient, et notamment le fait qu’il n’y ait pas d’acte délégué. Cela peut paraître un problème technique pour certains, mais pour moi, ce n’est pas un problème technique: il y va du pouvoir de contrôle du Parlement européen, et donc des citoyens, sur ce programme de 13 milliards portant sur un sujet aussi sensible.

D’autres points sont aussi considérés comme des détails par certains. Je soutiens effectivement les amendements qui seront mis au vote demain, en particulier en ce qui concerne l’éthique (article 7) et certaines prohibitions d’armes (article 11), par exemple. En effet, on ne peut pas s’en tenir à une simple référence au droit international, car celui-ci est ambigu. Prenons le cas du phosphore blanc: son usage pour les munitions traçantes à des fins de dissimulation est autorisé, mais s’il en est fait usage de façon indiscriminée et incendiaire, c’est condamnable au titre des conventions de Genève. Il y a déjà eu des cas d’usage condamnés par la communauté internationale contre des civils, notamment à Gaza. L’autre cas est celui de l’uranium appauvri. Sa production, son utilisation, son commerce en tant que munition sont pénalement réprimés en Belgique, mais ne sont pas forcément réglementés ailleurs et ils ne le sont pas non plus dans le droit international. Bref, puisque tout ce qui n’est pas interdit est autorisé, il est nécessaire de lister formellement les armements dans lesquels on ne souhaite pas que l’Union européenne investisse.

Enfin, sur les questions d’exportations d’armes, il n’est pas acceptable que le Parlement valide l’approche voulue par le Conseil d’une discrétion totale des États membres. En effet, une telle interprétation est à rebours des fameux huit critères de la position commune de 2008 et ne prend pas en compte le fait que tous les États européens ont ratifié le traité sur le commerce des armes. Si pour vous ce sont des détails, pour moi ils revêtent une haute importance.

  Dominique Riquet, au nom du groupe ALDE. – Madame la Présidente, Madame la Commissaire, mes chers collègues, je tiens tout abord à remercier notre rapporteur, M. Krasnodębski, pour le travail qu’il a mené avec beaucoup de patience.

Je ne reviens pas sur le contenu technique de cette très importante proposition qui a été détaillé par le rapporteur et par la Commissaire. Je voudrais plus politiquement souligner l’importance de cette avancée pour l’Union européenne, dont l’histoire se rappellera. Nous attendons depuis 1954, année où l’échec de la communauté de défense a marqué l’histoire européenne. En 2019, nous revenons sur cet échec et nous commençons à reconstruire les premiers éléments de cette communauté.

Sur un sujet hautement souverain comme celui-ci, c’est un véritable signe de confiance et de solidarité entre États européens que de mettre en place par voie communautaire un fonds pour éviter les doublons en matière de recherche et de développement dans le domaine de la défense, réduire les coûts et réaliser des économies d’échelle qui soient conséquentes.

Le fait est que l’environnement est de plus en plus incertain à nos propres frontières, que nos alliés sont parfois instables, et que nous avons besoin de mieux assurer et de renforcer notre sécurité. Pour cela, précisément, le cadre européen est pertinent. Ce fonds nous permettra une meilleure intégration des outils de défense. Ce n’est, bien sûr, pas un simple dispositif technique ou budgétaire, c’est un important pas politique en avant en matière d’intégration .

Je regrette que des amendements soient présentés dans le but exclusif de compromettre l’accord obtenu en trilogue. Les assurances qui ont été obtenues dans le cadre de cet accord étaient largement pertinentes et l’on peut s’étonner qu’un sujet de cette importance suscite de si médiocres moyens.

Ce soir, je vais faire appel à tous mes collègues qui croient en l’Europe, qui croient en une intégration plus forte, dont la défense est un symbole hautement évocateur. Mobilisons-nous pour une Europe plus sûre qui protège ses citoyens. Soutenons ce nouveau fonds de défense. Demain, posons la première pierre de l’édifice de l’Europe de la défense, avec pour buts ultimes de mieux assurer notre autonomie industrielle et stratégique dans les industries de la défense et de mieux assurer la sécurité de nos citoyens.

  Marisa Matias, em nome do Grupo GUE/NGL. – Senhora Presidente, esta é, de facto, uma questão muito complexa e pode tentar dar-se a vestimenta que se quiser, mas investir 13 mil milhões de euros do orçamento europeu no Fundo Europeu de Defesa é desinvestir 13 mil milhões de euros no projeto europeu. O Fundo Europeu de Defesa significa trocar solidariedade, coesão, medidas que protejam a qualidade de vida dos cidadãos e das cidadãs, por investimento em equipamentos militares mais eficazes.

As soluções técnicas encontradas para a venda de armas não são mais do que um branqueamento da venda de armas. Os cidadãos europeus precisam, sim, de segurança, mas segurança no emprego, emprego com direitos, segurança nos serviços públicos, segurança no futuro sustentável.

Não há nada que impeça os Estados-Membros da União Europeia de cooperarem na área de defesa. Da mesma forma não há nada que justifique criar uma nova linha orçamental, uma linha que nem sequer consta dos objetivos inscritos nos tratados. Esta é uma escolha cara e é muito mais cara que os 13 mil milhões de euros inscritos.

  Reinhard Bütikofer, im Namen der Verts/ALE-Fraktion. – Frau Präsidentin, Frau Kommissarin, werte Kolleginnen und Kollegen! Dass wir gemeinsam in Europa für die gemeinsame Sicherheit mehr tun müssen, ist der Ausgangspunkt meiner Argumentation. Deswegen kann ein Verteidigungsfonds eine positive Rolle spielen.

Aber wir haben in diesen Verhandlungen nicht erreicht, was möglich gewesen wäre. Die Duplizierung und Ineffizienz bei der Rüstungsbeschaffung wird weitergehen. Dass die Chance verspielt wurde, liegt nicht in erster Linie am Berichterstatter, den ich loben will, weil er ein streitbarer Geist war, und manchmal hat es mir geradezu Spaß gemacht, mit ihm zusammen für die Realität der NATO einzutreten. Aber von Herrn Riquet und Frau Grossetête habe ich die blanke Interessenvertretung des französischen Rüstungslobbyismus erlebt – und militaristische Ideologie obendrein.

Was wir jetzt haben, ist ein Verteidigungsfonds, dessen Ethikvorschriften nur bloße Fassade sind. Ein Verteidigungsfonds, der, wie Herr Martin schon zurecht sagte, völlig ohne parlamentarische Kontrolle 13 Milliarden auf sieben Jahre ausgeben soll. Ein Verteidigungsfonds, der darauf hinausläuft, dass wir mehr Rüstungsexporte haben werden. Eine solche Selbstkastration des Europäischen Parlaments ist eine Schande.

Immerhin gab es einen wichtigen Erfolg: Dass es kein Geld geben soll für Killerroboter. Aber das ist nicht genug deswegen werden wir nicht zustimmen. Und im Übrigen möchte ich noch einmal vor der Ideologie der strategischen Autonomie warnen. Wer so versucht, europäische Verteidigungspolitik zu definieren, der redet an den Realitäten vorbei. Das ist reine Traumtänzerei.

  Jonathan Bullock, on behalf of the EFDD Group. – Madam President, in order to protect and defend so—called European citizens, the Juncker Commission is willing to finance defence projects worth over EUR 13 billion: drone technology, satellite communication, early warning systems, maritime surveillance. The EU keeps evolving towards a totalitarian union and eventually towards a military one. The EU Commission is trying to present this evolving project under a peace perspective, but it is clear that the EU and its supporters have in mind an EU army.

French President Emmanuel Macron recently encouraged the creation of a European army to defend Europe. How can anyone think to create a federal military project that involves 27 nations and 24 languages? Like our great former Prime Minister Margaret Thatcher used to say, you have no source of money other than the money people themselves earn. In a moment when the euro is in crisis and there need to be tax cuts to encourage growth, Europe should worry about major citizens’ concerns, such as industry’s lack of competitiveness, carbon leakage and unemployment. A pan-European army would be the ultimate EU disaster. Unlike Russia or the US, Europe is not a unitary actor. Also recent historical events, such as, of course, the vote for Brexit and the elected anti—EU Government in Italy, would discourage federalist integration.

I find it utterly unreal how a bunch of unelected bureaucrats are making decisions about defence, about war and peace. My colleagues and I are strongly against the creation of an EU army and we hope that Member States will soon realise that giving more power to the unelected EU Commission in Brussels in the defence field is a mistake. In conclusion, as my final speech in this parliamentary session, I implore you to move away from creating this European superstate, including an EU army. No good will ever come of it and I hope the MEPs elected for the new Parliament will start to reverse this and respect the nation state and democracy.

  Jerzy Buzek (PPE). – Pani Przewodnicząca! Stawiamy na wzmocnienie filaru obronnego Unii Europejskiej w ramach systemu Sojuszu Północnoatlantyckiego, co warto podkreślić. A przemysł obronny to nie tylko klucz do bezpieczeństwa, ale także rozwój przemysłu w całej Unii Europejskiej.

Jako przewodniczący Komisji Przemysłu, Badań i Energii bardzo się cieszę, że rozwijamy zdolności obronne, ale przede wszystkim własny, silny i konkurencyjny przemysł. O co chodzi w tym funduszu? O trzy rzeczy, moim zdaniem: najszerszy z możliwych udział wszystkich europejskich firm, duże środki na badania nad obronnością i zachętę dla państw członkowskich do wspólnego rozwijania zakupów, innowacji technologicznych, przemysłu.

Takie były między innymi wnioski z konferencji o przyszłości przemysłu zbrojeniowego w Siemianowicach Śląskich, u mnie, w moim regionie, i udało się to dzisiaj osiągnąć – dzisiaj, dzięki takiej decyzji dotyczącej Europejskiego Funduszu Obronnego. Już niedługo Europa korzystać będzie z najbardziej nowoczesnych rozwiązań zaprojektowanych i powstałych w naszych dużych, średnich i małych firmach.

Chciałem pogratulować pani komisarz Bieńkowskiej propozycji Europejskiego Funduszu Obronnego. Panu Krasnodębskiemu, naszemu sprawozdawcy, chciałem pogratulować bardzo dobrego prowadzenia negocjacji, bo były to bardzo trudne negocjacje. Gratuluję wszystkim koleżankom i kolegom sprawozdawcom-cieniom, a także pani Françoise Grossetête, która była sprawozdawczynią wcześniejszego programu dotyczącego podobnej sprawy. Dziękuję Państwu! Jest to dobry krok w dobrym kierunku.

  Victor Boştinaru (S&D). – Doamnă președintă, doamnă comisar, domnule raportor, încep cu dumneavoastră, dziękuję bardzo pentru maniera excelentă în care ați negociat. Într-o lume volatilă, multipolară, care se confruntă cu multiple amenințări noi și hibride, este esențial ca Uniunea Europeană să-și consolideze rolul de actor global, influent și eficient.

În prezent, politica Uniunii Europene de securitate și apărare reprezintă o prioritate majoră pentru toți cetățenii noștri și, de aceea, și-a găsit ecoul în recent adoptata politică. Dezvoltarea politicii noastre comune de apărare este, fără îndoială, una dintre principalele contribuții la implementarea strategiei globale a Uniunii Europene.

Scopul propunerii legislative, negociate just și eficient cu Consiliul, este de a înființa Fondul european de apărare în cadrul cadrului financiar multianual 2021 - 2027, astfel încât să răspundă priorității crescânde pe care o reprezintă apărarea și securitatea în Uniunea noastră, să rezolve începutul sau să înceapă rezolvarea fragmentării mare a sectorului de apărare și să evite dublarea și ineficiența, să încurajeze achiziționarea în colaborare a echipamentelor de apărare.

În plus, obiectivele generale ale Fondului de apărare - așa cum au fost ele anunțate - au reprezentat priorități-cheie ale grupului meu politic, care militează - citez - „pentru o mai mare eficiență în industria de apărare și promovează o piață internă integrată a mijloacelor de apărare și sprijin UE pentru cercetare și dezvoltare”.

Dragi colegi, subliniez încă o dată nevoia de a continua procesul de promovare a unei ordini multilaterale bazate pe reguli, așa cum este consacrată în Carta ONU, și de a consolida cooperarea cu NATO, singura garanție a securității colective pe continentul nostru.

În condițiile în care am avut privilegiul să lucrez asupra acestui dosar în ultimii ani, permiteți—mi să vă recomand să-l votați cu încredere mâine. Și, fiind ultimul meu discurs în Parlament, dați-mi voie să vă spun tuturor - mulțumesc din suflet pentru acești 12 ani în care am lucrat pentru proiectul european. Et, Madame Grossetête, restons pacifiques mais jamais naïfs.

  João Ferreira (GUE/NGL). – Senhora Presidente, Senhora Comissária, 13 mil milhões de euros é quanto a União Europeia quer despejar em cima do complexo militar industrial das grandes potências europeias, em sete anos. Recursos públicos que faltam no combate à pobreza, no investimento em serviços públicos, na promoção da coesão económica e social são recursos que vão agora direitos à promoção da guerra, ao financiamento da indústria de armamento, alimentando uma deriva militarista que não pode senão inquietar todos os amantes da paz. Como se já não bastasse abrirem a porta do Programa Quadro de Investigação a fins não exclusivamente civis e pacíficos! Como se já não bastasse orientarem as redes transeuropeias de transportes para a mobilidade militar!

A União Europeia, com esta proposta, expõe à evidência que quem promove a guerra, quem alimenta a indústria da guerra não quer nem pode defender a paz, e também por isto esta é uma integração contrária ao interesse dos povos. Saibamos derrotá-la, saibamos erguer um projeto alternativo de cooperação assente nos valores da paz.

  Reinhard Bütikofer (Verts/ALE), Frage nach dem Verfahren der „blauen Karte“. – Herr Ferreira, ich fand es sehr interessant, wie Sie jetzt gegen den sogenannten Militarismus der EU gewettert haben. Wie können Sie eigentlich erklären, dass von Ihrer Fraktion, der GUE-Fraktion, in den ganzen monatelangen Verhandlungen niemals ein einziger Abgeordneter oder eine einzige Abgeordnete vorbeigekommen ist, um mitzudiskutieren? Wie können Sie sich trauen, hier gegen Militarismus zu wettern, und haben Ihre Hausaufgaben nicht gemacht?

  João Ferreira (GUE/NGL), Resposta segundo o procedimento "cartão azul". – Senhor Bütikofer, vai poder confirmar, amanhã, que não será com o apoio deste grupo que este Fundo Europeu de Defesa, que quer despejar 13 mil milhões de euros em cima da indústria de armamento, será aprovado. Eventualmente com alguns votos da sua bancada, não sei, veremos. Seguramente com os votos da social-democracia e de toda a direita. Não ignoro, como o senhor também não ignora, a composição desta Casa.

Sabe muito bem que as nossas posições são ainda minoritárias. Digo são ainda, porque felizmente, mais tarde ou mais cedo, mais cedo que tarde, hão de ser posições maioritárias e havemos de derrotar esta escalada militarista na União Europeia. Bem sei que os Verdes alemães têm um histórico algo complacente com estas aventuras militaristas, mas isso, as contradições ficam consigo e com o seu partido.

  Indrek Tarand (Verts/ALE). – Madam President, I generally support my colleague Reinhard Bütikofer and I’m impressed about his far sightedness, be it in matters relating to China or the United States. However, today I must say that, even though his criticism towards the proposal is valid and sharply precise, he could agree with me that EDF is actually too little too late, because we are long overdue to legislate on the common European Defence Force. And I mean it. As a European pillar of NATO, this force should be used to defend the European Union in times of threats and direct attacks, hence I do support Mr Krasnodębski’s report on the conditionality that further steps towards this force will be taken. And to Mr Bullock, I would like to say, yes, the European defence force will emerge and it will speak in English; unfortunately due to Brexit adventures it will not have a British commander, but it will emerge. And to Mr Ferreira, I would say three billion is peanuts – even the Estonian budget is bigger.

  Fabio Massimo Castaldo (EFDD). – Signora Presidente, onorevoli colleghi, il voto di domani sul Fondo europeo per la difesa arriva alla fine di un percorso lungo e complicato, per il quale devo ringraziare il collega Krasnodębski. Non ripeto i passaggi che ci hanno portato fin qui, io sono stato uno dei relatori ombra, che ha seguito attentamente questo dossier, ma chiedo che il Parlamento europeo continui a monitorare, in stretto contatto con la Commissione e l'EDA, lo sviluppo dell'EDF.

Il voto di domani non è la fine ma l'inizio di una nuova fase industriale per la sicurezza e la difesa europea, il Parlamento dovrà continuare ad esserne attore e non spettatore. Lo dico con cognizione di causa, essendo stato a favore degli atti delegati piuttosto che degli atti di implementazione. Lo testimoniano il tempo che abbiamo utilizzato per arrivare a questo accordo finale e alcuni emendamenti passati in plenaria a dicembre.

Il Parlamento dovrà continuare a far sentire la sua voce a favore di uno sviluppo e una visione veramente europea dell'EDF, che permetta almeno a tre Stati e a tre imprese di partecipare ad una call, con spirito competitivo e finalizzato a migliorare ricerca, sviluppo e tecnologie. Auspichiamo gare aperte e partecipate senza assegnazioni dirette, come votato proprio da questa Camera a dicembre. Come gruppo abbiamo espresso alcuni dubbi per alcuni criteri, ma speriamo che vengano applicati senza intenti punitivi nei confronti dei partecipanti.

Vorrei ricordare, però, ancora una volta, quello che non vogliamo che l'EDF diventi. Non vogliamo uno strumento che finanzi con i fondi europei cooperazioni bilaterali che non hanno un vero valore aggiunto europeo. Non vogliamo che l'EDF limiti o renda difficile la cooperazione industriale con soggetti extra UE, soprattutto se necessari e strategici in materia di produzione, ricerca e sviluppo per le nostre capacità. Non vogliamo che imprese comunque basate sul suolo europeo con know-how europeo e integrate nelle catene di produzione, per quanto non di proprietà di paesi UE, vengano escluse.

In linea con quanto già votato in questo Parlamento non vogliamo che con l'EDF si vadano a finanziare armi di distruzione di massa o armi micidiali senza il controllo umano siano esse terrestri, aeree o navali, non vogliamo che sotto le vesti della cooperazione industriale, in sé positiva, si voglia aprire la porta a un possibile esercito europeo di qualsiasi sorta, anche perché non è negli scopi dell'EDF, né in linea con i trattati, e ribadiamo la necessità di rispettare i criteri della posizione comune sull'esportazione.

Inquadriamo l'EDF per quello che è: un fondo che faciliti la cooperazione fra soggetti europei, incluse le piccole e medie imprese, che agevoli il mercato della sicurezza e della difesa, che punti alla riduzione di sprechi e duplicazioni oggi presenti e che non sia un fondo fatto contro altri soggetti o per proteggere ambiti o mercati specifici, ma che rinforzando la nostra industria rimanga aperto a sinergie con altri attori, e infine, che l'EDF possa portare a superare quei gap capacitivi ancora oggi presenti nelle nostre difese, senza dimenticare che gli utilizzatori finali saranno i nostri uomini e le nostre donne in divisa sia in teatri che in operazioni di guerra.

  Michael Gahler (PPE). – Frau Präsidentin! Ich bin froh, dass wir endlich auch von der EU-Ebene aus einen signifikanten Beitrag leisten, um unsere Bürger besser vor externen Bedrohungen zu schützen. Denn das ist für mich die Begründung für den Fonds: die Bewertung der Sicherheitslage und die daraus folgende Notwendigkeit, mehr gemeinsam zu unternehmen.

Umso bedauerlicher finde ich es, dass Teile dieses Hauses von links und rechts unseren Bürgern diesen besseren Schutz vorenthalten möchten. Das ist grob fahrlässig – fahrlässig gegenüber unseren Bürgern, die die beste Verteidigung verdient haben, fahrlässig aber auch gegenüber unseren Soldaten, die derzeit unsere Sicherheit unter EU-Flagge zum Beispiel in Mali, vor der Küste Somalias oder im Mittelmeerraum verteidigen. Sie haben das Recht auf bestes Verteidigungsmaterial, damit sie als Staatsbürger in Uniform die Aufträge erfüllen und gesund zu ihren Familien heimkehren können.

Schließlich richte ich mich auch an den Rat, die einzelnen Mitgliedstaaten und die Kommission: Es liegt in Zukunft an Ihnen zu beweisen, dass die vorgesehenen 13 Milliarden Euro für den Verteidigungsfonds tatsächlich zu gemeinsamen Forschungsvorhaben, Rüstungsprojekten, Beschaffungen und gemeinsamen Fähigkeiten führen. Sie müssen jetzt den Nachweis erbringen, dass die aufaddierten nationalen Verteidigungshaushalte, 210 Milliarden Euro, in Zukunft besser und koordiniert ausgegeben werden.

Auf diesem Wege müssen sich die Hauptstädte und die Kommission noch weiter bewegen, um nicht nur große Projekte, wie das zukünftige Flugverteidigungssystem FCAS oder den Hauptkampfpanzer ins Auge zu fassen. Vielmehr müssen sie unseren Bürgern in einem EU-Weißbuch für Sicherheit und Verteidigung erklären, wozu das Ganze überhaupt dient. Sie müssen aus dem Schlagwort „strategische Autonomie” eine kohärente EU-Fähigkeiten- und Rüstungspolitik formen, damit unsere Bürger und unsere Industrie verstehen, wohin die Reise zukünftig geht. Der morgen zur Abstimmung vorliegende Verteidigungsfonds ist hier nur der erste Schritt.

Im Übrigen würde ich mich freuen zu sehen, wie mein hessischer Landsmann Udo Bullmann in der Sache abstimmt. Vom Vorsitzenden der zweitgrößten Fraktion kann man in so einer wichtigen Frage sicher auch eine persönliche Positionierung erwarten.

  Dariusz Rosati (PPE). – Pani Przewodnicząca! Szanowna Pani Komisarz! Dyskutujemy dziś na temat, który ma kluczowe znaczenie dla bezpieczeństwa Europy. Rynek zamówień publicznych na rozwój i zakupy nowych rodzajów uzbrojenia jest w Europie posegmentowany według granic narodowych. Zaledwie 16% zamówień i 7% wydatków na badania i rozwój przeznacza się na projekty realizowane wspólnie przez dwa lub więcej państw członkowskich. W rezultacie, mimo że łączne wydatki na obronę w Unii Europejskiej są ponad dwukrotnie wyższe niż na przykład w Federacji Rosyjskiej, to jednak współdziałanie państw członkowskich Unii Europejskiej, w szczególności w obszarze interoperacyjności naszych armii, pozostawia wiele do życzenia.

Bezpieczeństwo jest naszym priorytetem i w świetle nowych wyzwań, takich jak agresywna polityka Federacji Rosyjskiej czy radykalny fundamentalizmu muzułmański, wymaga, abyśmy te zdolności obronne Europy wzmocnili, a Europejski Fundusz Obronny jest instrumentem, który ma pomóc nam zrealizować ten cel.

Kluczowe znaczenie ma w tym kontekście współpraca przemysłów obronnych i ośrodków badawczo-rozwojowych w poszczególnych państwach członkowskich. Zgodnie z propozycją Komisji Europejskiej fundusz ma mieć do dyspozycji 13 miliardów euro i jest to z całą pewnością kwota która pozwoli na wzmocnienie potencjału rozwojowego i badawczego naszego przemysłu. Chcę jednak podkreślić, że powinniśmy zachować równowagę w przeznaczaniu tych środków, tak aby wykorzystać potencjał wszystkich krajów, w tym np. duży potencjał obronny przemysłu zbrojeniowego w Polsce, w tym potencjał zakładów zbrojeniowych w Radomiu i Pionkach.

Pyynnöstä myönnettävät puheenvuorot

  Jiří Pospíšil (PPE). – Paní předsedající, já jsem se zájmem poslouchal celou debatu. Podpořím tento materiál, považuji jej za velmi dobrý. Už to zde bylo řečeno, investice do tohoto obranného fondu povede k větší obranyschopnosti Evropy, posílí evropský průmysl, bude to mít dopad i na evropské ekonomiky, to jsou další výhody.

Na druhou stranu zde jasně říkám, že do budoucna rozvoj těchto aktivit nesmí ohrozit naši spolupráci v rámci NATO. Tento projekt nesmí být do budoucna konkurencí vůči NATO, které my v České republice považujeme za základ evropské kolektivní bezpečnosti. To znamená, je-li to doplněk, který je takto postaven, pak je to určitě správná cesta, ale základnou pro evropskou bezpečnost musí být spolupráce v rámci NATO.

  Νότης Μαριάς (ECR). – Κυρία Πρόεδρε, 13 δισεκατομμύρια ευρώ στο Ευρωπαϊκό Ταμείο Άμυνας σημαίνει λιγότερα χρήματα στον προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την υγεία, την παιδεία, τις υποδομές, την εκπαίδευση, την κατάρτιση και την αντιμετώπιση της φτώχειας. Θεωρώ ότι αυτό το ποσό, επί της ουσίας, θα μπει στην υπηρεσία των μεγάλων πολεμικών βιομηχανιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που, ως γνωστόν, πουλάνε όπλα ακόμη και στην Τουρκία, ακόμη και στη Σαουδική Αραβία.

Στην πράξη, αυτό που γίνεται είναι ότι ζήτησε ο Trump να βάλει η Ευρωπαϊκή Ένωση το χέρι στην τσέπη για τα θέματα της άμυνας. Αυτό είναι το θέμα και, πλέον, ερχόμαστε να υπηρετήσουμε αυτήν την πολιτική, καθιστώντας όλο και πιο στρατιωτικοποιημένη την ίδια την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έτσι, αυτό που θα συμβεί στην πράξη είναι να γίνονται όλο και πιο πολλές στρατιωτικές επιχειρήσεις από πλευράς Ευρωπαϊκής Ένωσης στον Τρίτο Κόσμο. Θεωρώ ότι τα κονδύλια αυτά πρέπει να πάνε κυρίως για τη στήριξη της ανάπτυξης και της απασχόλησης.

  Dobromir Sośnierz (NI). – Panie Przewodniczący! Wbrew temu, co mówi profesor Krasnodębski, to jest kolejny krok w kierunku budowy armii europejskiej i słusznie powiedział tutaj pan Tarrand, niech pan posłucha, co mówili posłowie Grossetête czy Riquet, to jest krok w kierunku pogłębionej integracji. Ja rozumiem, co chcą osiągnąć dzięki temu Niemcy. Niemcy po przegranej wojnie podpadły pod nadzór amerykański i próbują się za pomocą budowy armii europejskiej wymanewrować się spod tego nadzoru i odzyskać swobodę ruchów w Europie. Ale nie rozumiem, jaki zysk ma z tego mieć Polska. To jest oddanie suwerenności nad naszą armią, utrata pełnej kontroli nad naszą armią. Koordynacja zamówień, wspólne zamówienia, wspólne badania oznaczają utratę samodzielnej zdolności operacyjnej. Jest to dla nas śmiertelne zagrożenie. Przecież już w zeszłym roku Komisja Europejska wytłumaczyła Pana rządowi, że nie jesteśmy już krajem niepodległym, bez jednego żołnierza. Co będą mogli zrobić, jeśli będą mieli armię? Po prostu sprzedajecie naszą niepodległość i pomagacie w budowie Czwartej Rzeszy Niemieckiej.

(Pyynnöstä myönnettävät puheenvuorot päättyvät)

  Elżbieta Bieńkowska, Member of the Commission. – Madam President, I want to thank the Members for all your comments and all of your observations. What I want to say is that by no means was this an easy file to be agreed upon by all of us, by all three European institutions, and again, I would like to thank all of you who really, with great devotion, tried to find a good solution to different, difficult aspects of this file.

Let me refer only to two of them. First, on cooperation, because many of you referred to the amount of money. Let me say it again: the lack of cooperation in the defence industry sector has its cost, and this is something between EUR 25 billion and 100 billion annually. This is the cost of no cooperation in the defence industrial sector.

The second point concerns the export of weapons, because it was raised by some of you. The Treaty here is very clear: we discussed it a lot. It is a very unique competence of the Member States, and we will not change it in any way through this regulation. We are not increasing weapons exports; what we want and what our intention is, is to decrease our technological dependence on third countries, and the cooperation and this decreasing technological dependence are some of the most important features of the fund.

I’m very sure that defence will become one of the engines of European integration. We are still talking about defence industrial cooperation – nothing more, nothing less than this – and again, I would like to stress that the Commission very much welcomes the agreement reached during the trilogues. I hope for a positive vote tomorrow, and again, let me thank all of you – the rapporteur, shadow rapporteurs and the Chair of the Committee on Industry, Research and Energy (ITRE), Mr Buzek (because I have not mentioned him before) – thank you very much for all your hard work on this file. Again, I know it was not easy, but the agreement is, I think, satisfactory.

(Applause)

  Zdzisław Krasnodębski, sprawozdawca. – Pani Przewodnicząca! Dziękuję kolegom za bardzo interesującą dyskusję. Pokazała ona też, że nie jesteśmy jednolitego zdania nawet w grupach politycznych, bo wyraźnie dwa głosy z frakcji socjalistycznej różniły się od siebie, podobnie jak w grupie zielonych. Myślę, że ujawnia się w tym podziale stanowisk różnica między państwami, które dawno nie przeżyły żadnej inwazji, opresji i zniewolenia, a tymi, które dzisiaj, tak jak kraje bałtyckie czy niektóre kraje Europy Środkowo-Wschodniej, ciągle czują się zagrożone i wiedzą, że ważne są wszystkie programy socjalne, ale jeżeli nie obronimy naszej wolności, to również nasza pomyślność jest bardzo zagrożona.

Chciałbym też podziękować prezydencji austriackiej i szczególnie prezydencji rumuńskiej, która wykazała się wielką pracą i umiejętnością negocjacji. Chciałbym zapewnić wszystkich, którzy wyrażali tu obawy o nasze relacje z NATO. Myślę, że właśnie ci wszyscy, którzy popierają, szczególnie z mojego regionu, ten fundusz, zdają sobie sprawę z tego, co Państwo podkreślali: to NATO jest gwarantem naszego bezpieczeństwa, tu się nic nie zmieni. Chcielibyśmy jednak, żeby również inne państwa, w tym Francja, jeszcze bardziej włączyły się np. w obronę flanki wschodniej NATO.

Chciałbym jeszcze powiedzieć jedno, mianowicie padło pytanie: a co z tego będzie miała Polska (rozumiem że również inne kraje naszego regionu)? Otóż uważam, że jest to szansa na unowocześnienie naszego przemysłu obronnego we współpracy z przodującymi firmami w tej dziedzinie w Europie i na rozwinięcie badań. Mam nadzieję, że będzie temu służył również ten fundusz, tzn. rzeczywiste wykorzystanie potencjału całej Europy, a nie tylko jej części.

Proszę Państwa o zagłosowanie za tekstem, jaki wynegocjowaliśmy, tzn. za odrzuceniem wszystkich poprawek plenarnych. Należy głosować za punktem 31 CP, odrzucić 1 CP i wszystkie poprawki plenarne, gdyż w innym wypadku nasze porozumienie upadnie. Bardzo proszę o takie stanowisko ze strony tych wszystkich, dla których ta sprawa jest ważna. Jak mówię, jest ona szansą i dla przemysłu, i dla całej Unii, dla wzmocnienia NATO i naszych zdolności obronnych, które są ważne, aby chronić nasz sposób życia czy naszą cywilizację.

  Puhemies. – Keskustelu on päättynyt.

Äänestys toimitetaan huomenna torstaina 18.4.2019.