Απάντηση της κ. Thyssen εξ ονόματος της Επιτροπής

17.4.2015

1.  και 2. Στις περιπτώσεις ομαδικών απολύσεων και ουσιαστικών αλλαγών στις συμβατικές σχέσεις, οι εργοδότες οφείλουν να εκπληρώνουν τις υποχρεώσεις τους σχετικά με την ενημέρωση και τη διαβούλευση των εργαζομένων, σύμφωνα με το δίκαιο της ΕΕ. Οι αρμόδιες εθνικές αρχές, περιλαμβανομένων των δικαστηρίων, οφείλουν να διασφαλίζουν ότι η εθνική νομοθεσία για τη μεταφορά των σχετικών οδηγιών της ΕΕ[1], οι οποίες προάγουν την εφαρμογή των δικαιωμάτων που κατοχυρώνονται με το άρθρο 27 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της ΕΕ, εφαρμόζεται σωστά και αποτελεσματικά από τον εργοδότη, λαμβανομένων υπόψη των ειδικών περιστάσεων της υπόθεσης. Όπως προκύπτει από την ερώτησή του Αξιότιμου Μέλους του Κοινοβουλίου, οι εν λόγω εργαζόμενοι μπόρεσαν να ασκήσουν τα δικαιώματά τους στο πλαίσιο του ισπανικού δικαστικού συστήματος.

• [1] Ιδίως, οδηγία 98/59/ΕΚ του Συμβουλίου, της 20ής Ιουλίου 1998, για προσέγγιση των νομοθεσιών των κρατών μελών που αφορούν τις ομαδικές απολύσεις, ΕΕ L 225 της 12.8.1998, οδηγία 2001/23/ΕΚ του Συμβουλίου, της 12ης Μαρτίου 2001, περί προσεγγίσεως των νομοθεσιών των κρατών μελών, σχετικά με τη διατήρηση των δικαιωμάτων των εργαζομένων σε περίπτωση μεταβιβάσεων επιχειρήσεων, εγκαταστάσεων ή τμημάτων εγκαταστάσεων ή επιχειρήσεων, ΕΕ L 82 της 22.3.2001, και οδηγία 2002/14/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 11ης Μαρτίου 2002, περί θεσπίσεως γενικού πλαισίου ενημερώσεως και διαβουλεύσεως των εργαζομένων στην Ευρωπαϊκή Κοινότητα, ΕΕ L 80 της 23.3.2002.