Odpowiedź udzielona przez komisarza Miguela Ariasa Cañete w imieniu Komisji
22.7.2016
Decyzje Komisji dotyczące wniosków państw członkowskich o zastosowanie odstępstwa od systemu sprzedaży uprawnień na aukcji na podstawie art. 10c dyrektywy dotyczącej systemu handlu uprawnieniami do emisji (ETS) są jawne[1].
Osiem zainteresowanych państw członkowskich opracowało plany określające inwestycje, które mają być finansowane za pośrednictwem przydziału bezpłatnych uprawnień w celu modernizacji ich sektorów energii elektrycznej i zróżnicowania ich koszyka energetycznego. W szczególności należy dokonać inwestycji w: modernizację i ulepszenie infrastruktury, stosowanie czystych technologii, dywersyfikację koszyka energetycznego i źródeł dostaw. Całkowita kwota inwestycji musi równać się wartości bezpłatnie przydzielonych uprawnień lub ją przekraczać.
Załącznik V wytycznych Komisji[2] określa rodzaje inwestycji kwalifikujących się na mocy art. 10c dyrektywy oraz przedstawia przykłady, w tym redukcję emisji CO2 poprzez doposażenie elektrowni węglowych (nowoczesne) oraz wytwarzanie energii elektrycznej z odnawialnych źródeł energii (wykraczające poza cele państw członkowskich na 2020 r. w zakresie odnawialnych źródeł energii określone w dyrektywie w sprawie energii odnawialnej[3]), wraz z odpowiednimi wymogami sieci.
Wytyczne wskazują również, że wszelkie takie inwestycje powinny być dodatkowe do inwestycji, jakie państwa członkowskie muszą podjąć, aby osiągnąć inne cele lub spełnić inne wymogi prawne wynikające z prawa Unii, oraz że nie powinny one również być inwestycjami wymaganymi w celu zaspokojenia rosnącego zapotrzebowania na energię elektryczną. Państwa członkowskie musiały wykazać w swoich wnioskach, że inwestycje ujęte w krajowym planie inwestycyjnym spełniają te wymogi.
Państwa członkowskie są zobowiązane do opublikowania w formie sprawozdań rocznych bardziej szczegółowych informacji na temat postępów w realizacji inwestycji wymienionych w krajowych planach.