de waterkrachtsector in Europa
29.4.2016
Vraag met verzoek om mondeling antwoord O-000074/2016
aan de Commissie
Artikel 128 van het Reglement
Patrizia Toia, Jean-Paul Denanot, namens de S&D-Fractie
Antonio Tajani, Françoise Grossetête, namens de PPE-Fractie
Michèle Rivasi, namens de Verts/ALE-Fractie
Waterkracht is een belangrijke energiebron in geliberaliseerde elektriciteitsstelsels: ze is historisch en kwantitatief gezien hernieuwbare energiebron nummer één en beantwoordt ook vandaag nog aan de Europese doelstellingen op het vlak van energie en milieu. De watervoorraad is van strategisch belang om de doelstellingen van een koolstofarme economie te bereiken en waterbronnen hebben met name in het licht van hun opslagcapaciteit een positieve invloed op de inburgering van diverse hernieuwbare energiebronnen in de markt. Dankzij haar eigenschappen kan waterkracht een beslissende rol spelen bij de verwezenlijking van de doelstellingen voor 2030 en de huidige en toekomstige doelen van de energie-unie. Waterkrachtcentrales genereren via verschillende heffingen en belastingen inkomsten voor de regio's waar zij zich bevinden en voor andere plaatselijke gemeenschappen.
Uit een recente studie, getiteld 'Regimes for granting right to use hydropower in Europa', van de Florence School of Regulation blijkt dat de reglementering van de waterkrachtsector niet uniform is.
Elke lidstaat heeft zelfstandig regels vastgesteld inzake de looptijd en de procedures voor de toekenning en verlenging van het recht om water te gebruiken voor de opwekking van energie. Het gebrek aan coherentie van het Europese kader en de ontoereikende wederkerigheid met betrekking tot de toegang tot strategische waterbronnen zouden een negatieve impact kunnen hebben op de ontwikkeling van de interne energiemarkt.
Kan de Commissie, rekening houdend met de nog altijd bestaande verschillen tussen de EU-lidstaten betreffende de voorwaarden voor toegang tot waterbronnen, de situatie van de sector in Europa verduidelijken?
Is de Commissie niet bang dat sommige maatregelen zoals de overijlde toekenning van waterkrachtvergunningen in bepaalde landen zonder overkoepelende strategie tot wanverhoudingen tussen exploitanten leiden en uiteindelijk tot verstoringen van de gemeenschappelijke energiemarkt?
Hoe wil de Commissie met het oog op de totstandbrenging van een feitelijke energie-unie een Europees debat op gang brengen dat erop gericht is voor meer convergentie in de waterkrachtsector te zorgen, rekening houdend met de verschillen in reglementering, toekenningsprocedures en gunning van rechten aan regio's en concessiehouders?