WSPÓLNY PROJEKT REZOLUCJI w sprawie nowej strategii w zakresie dobrostanu zwierząt na lata 2016–2020
25.11.2015 - (2015/2957(RSP))
zastępujący tym samym projekty rezolucji złożone przez następujące grupy:
ALDE (B8‑1278/2015)
PPE (B8‑1280/2015)
S&D (B8‑1282/2015)
ECR (B8‑1283/2015)
Albert Deß, Franc Bogovič, Sofia Ribeiro, Marijana Petir, Nuno Melo, Daniel Buda, Mairead McGuinness, Elisabeth Köstinger, Roberta Metsola, Pilar Ayuso, Norbert Lins, Peter Jahr, Ramón Luis Valcárcel Siso, Emil Radev, Annie Schreijer-Pierik w imieniu grupy PPE
Paolo De Castro, Isabelle Thomas, Eric Andrieu, Clara Eugenia Aguilera García, Viorica Dăncilă, Karin Kadenbach, Michela Giuffrida, Marlene Mizzi, Jeppe Kofod, Paul Brannen, Nicola Caputo, Maria Noichl, Marc Tarabella, Jean-Paul Denanot, Momchil Nekov, Ricardo Serrão Santos, Tibor Szanyi, David Martin w imieniu grupy S&D
James Nicholson, Janusz Wojciechowski, Richard Ashworth, Daniel Dalton, Jørn Dohrmann, Angel Dzhambazki, Rikke Karlsson, Valdemar Tomaševski w imieniu grupy ECR
Fredrick Federley, Jasenko Selimovic, Ivan Jakovčić, Frédérique Ries, Jens Rohde, Ulrike Müller, Hannu Takkula w imieniu grupy ALDE
Rezolucja Parlamentu Europejskiego w sprawie nowej strategii w zakresie dobrostanu zwierząt na lata 2016–2020
Parlament Europejski,
– uwzględniając art. 13 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),
– uwzględniając art. 43 TFUE dotyczący funkcjonowania wspólnej polityki rolnej i wspólnej polityki rybołówstwa,
– uwzględniając komunikat Komisji z dnia 15 lutego 2012 r. w sprawie strategii Unii Europejskiej w zakresie ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2012–2015 (COM(2012)0006),
– uwzględniając swoją rezolucję z dnia 4 lipca 2012 r. w sprawie strategii Unii Europejskiej w zakresie ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2012–2015[1],
– uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,
A. mając na uwadze, że unijne prawodawstwo w zakresie dobrostanu zwierząt przyczynia się do ustanowienia równych zasad wewnątrz Unii, a tym samym do dobrze funkcjonującego rynku wewnętrznego;
B. mając na uwadze, że europejscy obywatele przywiązują dużą wagę do dobrostanu zwierząt i pragną podejmować bardziej świadome decyzje jako konsumenci;
C. mając na uwadze, że przepisy krajowe dotyczące dobrostanu zwierząt nie mogą być sprzeczne z zasadami jednolitego rynku UE;
D. mając na uwadze wzajemne związki między dobrostanem zwierząt a zdrowiem zwierząt i zdrowiem publicznym;
E. mając na uwadze, że unijne i krajowe przepisy dotyczące dobrostanu zwierząt – z uwagi na swoją złożoność i rozbieżne interpretacje – powodują brak pewności prawa i mogą stawiać producentów w niektórych państwach członkowskich w bardzo niekorzystnym położeniu wobec konkurencji;
F. mając na uwadze, że poziom dobrostanu zwierząt w Unii jest jednym z najwyższych na świecie;
G. mając na uwadze, że należy w dalszym ciągu poprawiać dobrostan zwierząt na podstawie aktualnych ustaleń naukowych oraz z należytym uwzględnieniem wydajności i konkurencyjności sektora hodowli zwierząt gospodarskich; mając na uwadze, że definicja dobrych praktyk hodowlanych miałaby korzystny wpływ na spójność norm dobrostanu zwierząt w całej UE;
H. mając na uwadze, że wysoki poziom dobrostanu zwierząt jest istotny dla zapewnienia zrównoważonego rozwoju, chociaż wymaga inwestycji i ponoszenia dodatkowych kosztów operacyjnych, które nie są proporcjonalnie rozłożone w łańcuchu dostaw żywności;
1. wzywa Komisję do bezzwłocznego wdrożenia zaległych punktów strategii Unii Europejskiej w zakresie ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2012–2015;
2. wzywa Komisję do oceny obecnej strategii oraz do sporządzenia nowej i ambitnej strategii w zakresie ochrony i dobrostanu zwierząt na lata 2016–2020, tak aby wykorzystać elementy poprzedniej strategii oraz zadbać o kontynuację działań pozwalających na zapewnienie wysokich norm dobrostanu zwierząt we wszystkich państwach członkowskich;
3. wzywa Komisję, by zadbała o uaktualnione, wszechstronne i jasne ramy prawne, które w pełni wdrożą wymogi art. 13 TFUE; powtarza jednak, że w żadnym wypadku nie można obniżać poziomu dobrostanu zwierząt ze względu na uproszczenia administracyjne; podkreśla, że cele te nie wykluczają się wzajemnie;
4. podkreśla, że art. 13 TFUE ma zastosowanie ogólne i horyzontalne, w związku z czym jego postanowienia są równie ważne, jak postanowienia dotyczące rolnictwa, ochrony środowiska czy konsumentów;
5. przypomina, że Parlament bierze udział w toczących się negocjacjach i przyjął akty prawne dotyczące kwestii związanych z dobrostanem zwierząt, takich jak zdrowie zwierząt, warunki zootechniczne, produkcja ekologiczna czy kontrole urzędowe;
6. docenia wysiłki podjęte przez rolników na rzecz poprawy dobrostanu zwierząt w poszczególnych państwach członkowskich;
7. wzywa Komisję, aby w przypadkach, w których istniejące dowody naukowe jasno wskazują na problemy związane z dobrostanem zwierząt, dostosowywała instrumenty polityki lub wprowadzała nowe w celu rozwiązania tych problemów; zwraca się do Komisji, by uważnie śledziła wdrażanie w państwach członkowskich prawodawstwa UE dotyczącego dobrostanu zwierząt;
8. wyraża obawę co do skuteczności wdrażania i egzekwowania obecnego prawodawstwa UE w dziedzinie dobrostanu zwierząt, biorąc pod uwagę złożoność i dużą liczbę odnośnych aktów prawnych; podkreśla, że kluczowym celem wszystkich przepisów dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt powinna być poprawa egzekwowania i zgodności z obowiązującym prawodawstwem;
9. apeluje jednocześnie do Komisji, aby wykazała się większymi ambicjami, jeżeli chodzi o uwzględnianie norm dobrostanu zwierząt i priorytetowe traktowanie kwestii wzajemności w odniesieniu do stosowania tych norm, traktując to jako kwestię o charakterze niehandlowym w swojej polityce handlowej oraz w negocjacjach międzynarodowych umów handlowych, a także aby promowała dobrostan zwierząt w krajach trzecich poprzez wymóg przyjęcia i ścisłego kontrolowania równoważnych norm dobrostanu w przypadku produktów i zwierząt importowanych;
10. podkreśla znaczenie finansowania wspólnej polityki rolnej na poziomie, który jest odpowiedni i dostosowany do poziomu naszych ambicji, tak aby zapobiec przenoszeniu produkcji i handlu do krajów i na kontynenty o niższych normach dobrostanu zwierząt;
11. wzywa Komisję do opracowania, wymiany i rozpowszechniania uzasadnionych naukowo najlepszych praktyk, a także do wspierania innowacji i badań w zakresie rozwoju nowych technik i technologii zapewniających dobrostan zwierząt;
12. przypomina, że w łańcuchu żywności istnieją nierówności, które stawiają producenta pierwotnego w niekorzystnej sytuacji i ograniczają zakres inwestycji w dobrostan zwierząt na poziomie gospodarstw rolnych;
13. przypomina, że producenci są obarczeni nadmiernymi wymogami administracyjnymi, a biorąc pod uwagę ciągłe dążenie do uproszczenia czynności administracyjnych, przedmiotowa strategia europejska nie powinna dodatkowo zwiększać tych obciążeń; podkreśla potrzebę zapewnienia stabilności i przewidywalności inwestycji w tym sektorze przy jednoczesnym dbaniu o uczciwą konkurencję na szczeblu międzynarodowym;
14. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.
- [1] Dz.U. C 349E z 29.11.2013, s. 62.