TYTUŁ II : PROCEDURA USTAWODAWCZA, BUDŻETOWA, PROCEDURA UDZIELENIA ABSOLUTORIUM I INNE PROCEDURY
ROZDZIAŁ 9 : INNE PROCEDURY
Artykuł 103 : Ujednolicenie
1. Jeżeli Parlamentowi zostanie przedstawiony wniosek dotyczący ujednolicenia prawa Unii, wniosek ten przekazywany jest komisji właściwej w kwestiach prawnych. Komisja ta rozpatruje wniosek zgodnie z ustaleniami przyjętymi na poziomie międzyinstytucjonalnym
(1) w celu zbadania, czy ogranicza się on do ściśle pojętej ujednolicenia, bez zmian o charakterze merytorycznym.
2. Na wniosek własny lub na wniosek komisji właściwej w kwestiach prawnych, komisja przedmiotowo właściwa dla aktów prawnych będących przedmiotem ujednolicenia może być poproszona o wydanie opinii w sprawie zasadności przeprowadzenia ujednolicenia.
3. Poprawki do tekstu wniosku nie są dopuszczalne.
Na wniosek sprawozdawcy przewodniczący komisji właściwej w kwestiach prawnych może jednak przedłożyć tej komisji do zatwierdzenia dostosowania techniczne, pod warunkiem że nie polegają one na merytorycznej zmianie wniosku oraz są one niezbędne dla zapewnienia zgodności wniosku z zasadami ujednolicenia.
4. Jeżeli komisja właściwa w kwestiach prawnych uzna, że wniosek nie spowoduje zmian merytorycznych w prawie Unii, przedkłada go do zatwierdzenia Parlamentowi.
W przypadku gdy komisja właściwa w kwestiach prawnych uzna, że wniosek powoduje zmiany merytoryczne, komisja ta proponuje Parlamentowi jego odrzucenie.
W obu przypadkach Parlament stanowi w drodze jednego głosowania, bez poprawek i debaty.
Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 20 grudnia 1994 r., Szybsza metoda pracy nad urzędową kodyfikacją tekstów prawnych, pkt 4 (Dz.U. C 102 z 4.4.1996, s. 2).