Parlament Europejski,

–  uwzględniając swoje poprzednie rezolucje w sprawie Meksyku, zwłaszcza rezolucję z dnia 11 marca 2010 r. w sprawie eskalacji przemocy w Meksyku(1),

–  uwzględniając Umowę o partnerstwie gospodarczym oraz koordynacji politycznej i współpracy między Wspólnotą Europejską a Meksykańskimi Stanami Zjednoczonymi,

–  uwzględniając zalecenie Parlamentu Europejskiego dla Rady z dnia 12 marca 2009 r. w sprawie partnerstwa strategicznego UE-Meksyk(2),

–  uwzględniając komunikat Komisji do Rady i Parlamentu Europejskiego z dnia 15 lipca 2008 r. pt. „W stronę partnerstwa strategicznego pomiędzy UE a Meksykiem” (COM(2008)0447),

–  uwzględniając oświadczenie UE z dnia 12 października 2014 r. w sprawie wydarzeń w Iguali, wydane w porozumieniu z szefami misji państw członkowskich UE w Meksyku,

–  uwzględniając oświadczenie, które wydał meksykański prezydent Enrique Peña Nieto w dniu 14 października 2014 r.,

–  uwzględniając wspólny plan wykonawczy dla partnerstwa strategicznego UE-Meksyk z dnia 16 maja 2010 r.,

–  uwzględniając deklaracje ze szczytów szefów państw i rządów Unii Europejskiej, Ameryki Łacińskiej i Karaibów (UE-CELAC);

–  uwzględniając wspólne oświadczenie z dnia 17 czerwca 2012 r., wydane na VII szczycie UE-Meksyk, który odbył się w Los Cabos w stanie Kalifornia Dolna Południowa (Meksyk),

–  uwzględniając wspólny komunikat z XII posiedzenia Wspólnej Komisji UE-Meksyk w Meksyku w dniach 10-11 czerwca 2013 r.,

–  uwzględniając art. 135 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że Meksyk i Unia Europejska podzielają wspólne wartości, co znajduje wyraz w naszych demokratycznych i pluralistycznych społeczeństwach, w obronie podstawowych swobód, praw człowieka, praw pracowniczych, dbaniu o ochronę środowiska i trwały rozwój, a także we wspólnym zaangażowaniu na rzecz ugruntowania demokracji, praworządności, sprawiedliwego rozwoju gospodarczego i społecznego oraz walki z korupcją i ubóstwem;

B.  mając na uwadze, że nasze systemy demokratyczne mają obowiązek zagwarantować funkcjonowanie państwa prawa i poszanowanie praw człowieka, a możliwość pełnego korzystania ze swobód i prawa do integralności cielesnej stanowią jeden z podstawowych filarów państwa prawa;

C.  mając na uwadze, że partnerstwo strategiczne UE-Meksyk otworzyło drogę do zacieśnienia współpracy między UE a Meksykiem w kwestiach o globalnym znaczeniu, a w szczególności do pogłębionego dialogu oraz do większej koordynacji i rozwoju wzajemnej wymiany w takich obszarach jak bezpieczeństwo, prawa człowieka, reforma prawa wyborczego, rozwój regionalny oraz polityka handlowa i regulacyjna;

D.  mając na uwadze, że w dniu 26 września 2014 r. sześć osób, w tym troje studentów, zostało zabitych po tym, jak policja otworzyła ogień do protestujących studentów kolegium nauczycielskiego Escuela Normal („Szkoła Normalna”) z Ayotzinapy w mieście Iguala (stan Guerrero); mając na uwadze, że od tego czasu 43 studentów wciąż jest zaginionych; mając na uwadze, że według różnych źródeł studenci ci zostali otoczeni i wywiezieni przez policjantów oraz przekazani nieznanym uzbrojonym ludziom powiązanym z jednym z karteli narkotykowych;

E.  mając na uwadze, że według rządu meksykańskiego aresztowano 51 osób zamieszanych w te zbrodnie, w większości policjantów z miast Iguala i Cocula; mając na uwadze, że w dniu 14 października 2014 r. meksykański prokurator generalny poinformował, iż badania kryminalistyczne wykazały, że 28 ciał znalezionych w masowych grobach w pobliżu Iguali w dniu 4 października 2014 r. to nie są ciała zaginionych studentów; mając na uwadze, że władze meksykańskie aresztowały podejrzanego głównego przywódcę grupy przestępczej Guerreros Unidos (Zjednoczeni Wojownicy), który przypuszczalnie zamieszany jest w sprawę zaginięcia 43 studentów;

F.  mając na uwadze, że burmistrz Iguali, jego żona oraz zwierzchnik policji w Iguali, którym zarzuca się związki z lokalnym kartelem narkotykowym Guerreros Unidos, uciekli przed wymiarem sprawiedliwości;

G.  mając na uwadze, że prezydent Meksyku Enrique Peña Nieto polecił rządowi federalnemu i jego urzędowi bezpieczeństwa podjąć natychmiastowe i zdecydowane działania; mając na uwadze, że plan wspólnych działań uzgodniono wspólnie z przedstawicielami i rodzinami zaginionych studentów; mając na uwadze, że OPA oraz ONZ wezwały rząd meksykański do przeprowadzenia śledztwa w sprawie wymuszonych zaginięć, do ukarania winnych i zapewnienia ochrony rodzinom zaginionych studentów; mając na uwadze, że w tej sprawie rząd meksykański współpracuje z tymi wielostronnymi organizacjami międzynarodowymi;

H.  mając na uwadze, że rząd meksykański oraz główne partie opozycyjne uzgodniły w 2012 r. „Pakt dla Meksyku” mający na celu rozwiązanie głównych problemów tego kraju, w tym zapewnienie bezpieczeństwa i położenie kresu bezkarności;

I.  mając na uwadze, że w stanie Guerrero coraz częściej dochodzi do aktów przemocy; mając na uwadze, że w całym Meksyku protestuje wielu studentów i nauczycieli, którzy domagają się bezpiecznego powrotu zaginionych studentów, otwarcie oskarżają niektórych funkcjonariuszy lokalnej policji o współudział w zbrodniach, a także wskazują na korupcję w policji i słabość instytucjonalną w konkretnych miejscach w kraju, w których bardziej widoczne są braki spójności społecznej; mając na uwadze, że budynki rządowe w Chilpancingo oraz inne budynki urzędów publicznych w różnych miastach w stanie Guerrero, a także niektórzy przywódcy religijni oraz biura partii politycznych były również przedmiotem gróźb lub ataków;

J.  mając na uwadze, że Meksyk uczestniczy we wszystkich forach regionalnych i międzynarodowych, a także podpisał wszystkie porozumienia międzynarodowe dotyczące praw człowieka i podstawowych wolności;

K.  mając na uwadze, że rząd meksykański jest świadom wyzwań, przed jakimi stoi Meksyk, i wykazał się silnym zaangażowaniem w działania na rzecz zwiększenia bezpieczeństwa w kraju, m.in. znacznie podwyższając budżet sił bezpieczeństwa i reformując instytucje bezpieczeństwa publicznego w celu lepszego egzekwowania prawa i poprawy skuteczności systemu prawnego, tym samym umożliwiając walkę z przestępczością zorganizowaną; mając na uwadze, że wymuszone zaginięcia, przemoc związana z przestępczością zorganizowaną, a także domniemana współpraca władz lokalnych z zorganizowanymi grupami przestępczymi wciąż pozostają przedmiotem głębokiego zaniepokojenia;

1.  zdecydowanie potępia wymuszone zaginięcia i przestępstwa w Iguali, uznając takie czyny za niedopuszczalne, i wzywa władze meksykańskie do przeprowadzenia śledztwa we wszystkich przypadkach, w tym w sprawie 28 ciał znalezionych w masowych grobach; wzywa właściwe władze, aby – działając w sposób szybki, przejrzysty i bezstronny – podjęły wszelkie niezbędne kroki w celu zidentyfikowania, aresztowania i postawienia przed wymiarem sprawiedliwości sprawców tych zbrodni, i domaga się, aby identyfikacja i ściganie winnych odbywały się z użyciem wszelkich dostępnych informacji i zasobów, wewnętrznych i zewnętrznych, oraz by nie pozostawiać żadnego miejsca na bezkarność; wzywa do prowadzenia dochodzeń dopóty, dopóki studenci nie znajdą się w bezpiecznym miejscu;

2.  składa wyrazy współczucia i solidarności rodzinom i przyjaciołom ofiar, a także mieszkańcom Meksyku, których zachęca do dalszej pokojowej walki w obronie systemu demokratycznego i państwa prawa;

3.  zwraca uwagę, że dokonano szeregu zatrzymań w związku z tą sprawą; wzywa do dalszych poszukiwań burmistrza Iguali, jego żony oraz zwierzchnika policji w Iguali; jest głęboko zaniepokojony zjawiskiem infiltracji lokalnych organów ścigania i organów administracyjnych przez przestępczość zorganizowaną;

4.  z zadowoleniem przyjmuje determinację prezydenta Enrique Peñy Nieto w działaniach na rzecz zbadania i wyjaśnienia tych wydarzeń, a także położenia kresu przemocy związanej z przestępczością zorganizowaną w Meksyku; z zadowoleniem przyjmuje utworzenie w Senacie i w Izbie Deputowanych komisji monitorujących sprawę zaginionych w Iguali; wzywa władze meksykańskie do zapewnienia ochrony i pomocy rodzinom ofiar oraz do informowania ich o trwających dochodzeniach i działaniach mających na celu ujęcie sprawców;

5.  wspiera rząd meksykański w zdecydowanych działaniach na rzecz walki ze zorganizowanym handlem narkotykami, wyrażając jednocześnie głębokie zaniepokojenie wzrostem przemocy związanej z handlem narkotykami oraz atmosferą bezkarności; stoi ramię w ramię z narodem meksykańskim w walce ze zorganizowanym handlem narkotykami;

6.  wzywa rząd meksykański do podjęcia działań na wszystkich szczeblach, aby wydarzenia takie jak te w Iguali nie miały już nigdy więcej miejsca; potępia wszelkie formy przemocy, zwłaszcza nieustanne grożenie śmiercią i akty przemocy wobec aktywistów działających na rzecz wspierania i obrony wolności słowa i praw człowieka w Meksyku, i apeluje do władz Meksyku o wzmożenie wysiłków na rzecz zapewnienia tym grupom prawnej i osobistej ochrony;

7.  wspiera dążenia władz meksykańskich do współpracy z organizacjami międzynarodowymi, w tym UE, ONZ, Wspólnotą Państw Ameryki Łacińskiej i Karaibów (COLAC), Międzynarodowym Komitetem Czerwonego Krzyża i Międzyamerykańską Komisją Praw Człowieka (IACHR), a także z argentyńskimi i międzynarodowymi ekspertami z dziedziny kryminalistyki; podkreśla, że bardzo ważne jest zapewnienie przez rząd Meksyku niezbędnych środków finansowych, aby IACHR mógł wdrożyć program pomocy technicznej, który może uzupełnić działania krajowe w śledztwach w sprawie wydarzeń w stanie Guerrero;

8.  podkreśla, że Meksyk jest strategicznym partnerem UE; zachęca rząd Meksyku do kontynuacji działań mających na celu wzmocnienie instytucji państwowych i utrwalenie praworządności, aby rozwiązać niektóre problemy strukturalne leżące u podstaw naruszeń praw człowieka; odnosi się tu w szczególności do reformy sądownictwa; zwraca w związku z tym uwagę na znaczenie niezawisłej władzy sądowniczej, która jest gwarantem bezstronności i zdeterminowanej walki z bezkarnością; wzywa do zapewnienia federalnej ochrony pracownikom wymiaru sprawiedliwości;

9.  wzywa UE, jej państwa członkowskie (w ramach stosunków dwustronnych z Meksykiem) oraz instytucje europejskie do zwiększenia wsparcia dla ochrony praw człowieka za pomocą odpowiednich programów oraz zasobów finansowych i technicznych; wzywa je również do przeznaczenia większych środków budżetowych na współpracę w realizacji zadania, jakim jest umocnienie i reforma organów sądowych, organów ścigania i prokuratur, aby sprawniej ścigać i karać przestępców, a także stworzyć skuteczne systemy ochrony świadków, ofiar i ich rodzin;

10.  podkreśla pilną potrzebę stworzenia jednolitego, publicznego i ogólnodostępnego krajowego rejestru osób zaginionych oraz bazy danych DNA na szczeblu federalnym;

11.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji Europejskiej, Wiceprzewodniczącemu Komisji/Wysokiemu Przedstawicielowi Unii do Spraw Zagranicznych i Polityki Bezpieczeństwa, państwom członkowskim, tymczasowej prezydencji CELAC, sekretarzowi generalnemu Organizacji Państw Amerykańskich (OPA), Europejsko-Latynoamerykańskiemu Zgromadzeniu Parlamentarnemu oraz prezydentowi i Kongresowi Meksyku.

(1) Dz.U. C 349 E z 22.12.2010, s. 92. (2) Dz.U. C 87 E z 1.4.2010, s. 172.