Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 312 i 314 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 106a Traktatu ustanawiającego Europejską Wspólnotę Energii Atomowej,

–  uwzględniając rozporządzenie Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 z dnia 2 grudnia 2013 r. określające wieloletnie ramy finansowe na lata 2014–2020(1),

–  uwzględniając Porozumienie międzyinstytucjonalne z dnia 2 grudnia 2013 r. pomiędzy Parlamentem Europejskim, Radą i Komisją w sprawie dyscypliny budżetowej, współpracy w kwestiach budżetowych i należytego zarządzania finansami(2),

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE, Euratom) nr 966/2012 z dnia 25 października 2012 r. w sprawie zasad finansowych mających zastosowanie do budżetu ogólnego Unii oraz uchylające rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002(3),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 17 grudnia 2014 r. w sprawie stanowiska Rady dotyczącego nowego projektu budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2015(4),

–  uwzględniając budżet ogólny Unii Europejskiej na rok budżetowy 2015(5) oraz sześć dotyczących go wspólnych oświadczeń uzgodnionych między Parlamentem, Radą i Komisją, jak i trzy oświadczenia jednostronne,

–  uwzględniając komunikat w sprawie planu inwestycyjnego dla Europy, który Komisja przyjęła w dniu 26 listopada 2014 r. (COM(2014)0903), a także wniosek dotyczący rozporządzenia w sprawie Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych przyjęty przez Komisję w dniu 13 stycznia 2015 r. (COM(2015)0010),

–  uwzględniając tytuł II rozdział 8 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Budżetowej (A8-0027/2015),

A.  mając na uwadze, że budżet UE jest przede wszystkim budżetem inwestycyjnym o silnym efekcie mnożnikowym oraz katalizatorem wzrostu gospodarczego, konkurencyjności i tworzenia miejsc pracy w całej Unii; mając na uwadze, że ułatwia on wdrażanie programów i projektów, których realizacja byłaby bez niego trudna lub niemożliwa, a także zapewnia strategiczne inwestycje w działania o europejskiej wartości dodanej, gdyż łączy zasoby i umożliwia uzyskiwanie efektów skali; mając na uwadze, że budżet UE ma wymierny pozytywny wpływ na życie obywateli; mając na uwadze, że budżet UE odgrywa kluczową rolę w zmniejszaniu rozbieżności między regionami Europy i zapewnianiu inwestycji w obszarach, w których są one najbardziej potrzebne;

B.  mając na uwadze, że w wyniku kryzysu gospodarczego i finansowego poziom inwestycji w UE znacznie się obniżył, a różnice w rozwoju pomiędzy poszczególnymi regionami UE pogłębiły się; mając na uwadze, że z uwagi na utrzymujące się ograniczenia gospodarcze i budżetowe na szczeblu państw członkowskich budżet UE odgrywa kluczową rolę we wspieraniu konkurencyjności oraz podnoszeniu stopnia spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej w Unii;

C.  mając na uwadze, że budżet UE nie może sprostać stawianym przed nim zadaniom, jeżeli kwestionuje się jego dobrą kondycję, uczciwość i wiarygodność; mając na uwadze, że wszystkie zobowiązania stanowiące część wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020 muszą być w pełni respektowane, a liczne problemy, które nagromadziły się w ciągu ostatnich lat, zwłaszcza bezprecedensowa kwota niezapłaconych faktur na koniec roku 2014, bezzwłocznie rozwiązane; mając na uwadze, że nagromadzenie niezapłaconych faktur powoduje opóźnienia w realizacji programów i funduszy europejskich ze szkodą w pierwszej kolejności dla obywateli europejskich; mając na uwadze, że opóźnienia w płatnościach strukturalnych wiążą się również z kwestią wprowadzenia odsetek od zaległych należności, ponieważ wspólnoty terytorialne muszą pozyskiwać na rynkach finansowych środki na wstępne sfinansowanie udziału Unii Europejskiej; podkreśla, że umorzenie nie jest rozwiązaniem kryzysu płatności; przypomina, że zgodnie z art. 310 TFUE dochody i wydatki wykazane w budżecie UE muszą się równoważyć;

D.  mając na uwadze, że rok 2016 będzie rokiem, w którym w pełni rozpocznie się realizacja nowych programów UE przewidzianych w wieloletnich ramach finansowych na lata 2014–2020 oraz śródokresowy przegląd wieloletnich ram finansowych;

Powrót na ścieżkę wzrostu gospodarczego – zatrudnienie, przedsiębiorstwa i przedsiębiorczość na rzecz inteligentnego i trwałego wzrostu gospodarczego w Unii Europejskiej sprzyjającego włączeniu społecznemu

1.  podkreśla potencjał i wartość dodaną budżetu UE, jeżeli chodzi o tworzenie miejsc pracy oraz rozwój przedsiębiorstw i przedsiębiorczości na rzecz inteligentnego i trwałego wzrostu gospodarczego w całej Unii sprzyjającego włączeniu społecznemu; w tym kontekście podkreśla również wkład budżetu UE w spójność gospodarczą, społeczną i terytorialną oraz wynikające zeń wsparcie na rzecz badań naukowych i rozwojowych, a także możliwości, jakie transformacja energetyki i wzajemne połączenia stwarzają dla wzrostu i zatrudnienia; przyznaje, że wiele programów UE, w tym Horyzont 2020, COSME, Erasmus+ i inicjatywa na rzecz zatrudnienia ludzi młodych, bezpośrednio przyczynia się do realizacji wyznaczonych celów; oczekuje, że Komisja nada takim ukierunkowanym na wzrost programom i instrumentom priorytetowe znaczenie w projekcie budżetu na 2016 r., aby zapewnić na nie niezbędne środki;

2.  przypomina, że w UE jest ponad 20 mln małych i średnich przedsiębiorstw oraz że przypada na nie 99 % działalności gospodarczej; uważa, że korzystne warunki prowadzenia działalności gospodarczej i rozwój kultury przedsiębiorczości, w tym powstanie godnych miejsc pracy w UE, mogłyby przywrócić małym i średnim przedsiębiorstwom ich – osłabioną w wyniku kryzysu gospodarczego – rolę jako głównego źródła zatrudnienia w Unii; podkreśla w tym kontekście potrzebę ułatwienia zakładania i prowadzenia nowych przedsiębiorstw w UE poprzez łączenie przedsiębiorców i wspieranie nowych projektów; uważa, że wraz z uproszczeniami ustawodawczymi i ograniczaniem biurokracji należy w pełni wykorzystać instrumenty finansowe dostępne w ramach programu COSME, aby pomóc małym i średnim przedsiębiorstwom w osiągnięciu tego celu i wspierać je poprzez ułatwienie im w szczególności dostępu do rynków i kredytów; podkreśla duże możliwości, jakie małym i średnim przedsiębiorstwom oraz spółkom o średniej kapitalizacji daje Europejski Fundusz na rzecz Inwestycji Strategicznych;

3.  podkreśla, że za pośrednictwem europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych wydaje się największą część środków z budżetu UE przeznaczonych na inwestycje oraz że mają one decydujące znaczenie dla tworzenia miejsc pracy i pobudzania wzrostu oraz dla konkurencyjności i innowacji; podkreśla, że polityka spójności UE odgrywała zasadniczą rolę w utrzymaniu inwestycji publicznych w kluczowych obszarach gospodarki i że uzyskała w tych obszarach widoczne wyniki, dzięki którym państwa członkowskie i regiony są w stanie przezwyciężyć obecny kryzys i zrealizować cele strategii Europa 2020; wzywa Komisję i państwa członkowskie do uczynienia wszystkiego, co w ich mocy, aby w najbliższych miesiącach sprawnie przyjąć pozostałe programy operacyjne, dzięki czemu w 2016 r. ich realizacja będzie się odbywać w normalnym tempie;

4.  wyraża zaniepokojenie kwestią finansowania inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych od 2016 r., gdyż wszystkie środki finansowe w ramach tego programu skoncentrowano na latach 2014–2015; podkreśla, że walkę z bezrobociem młodzieży należy jeszcze bardziej nasilić oraz że niezbędne jest rozważenie w tym celu wszelkich możliwości finansowania; w związku z tym przypomina, że rok 2016 będzie pierwszym rokiem, w którym łączny margines na zobowiązania, przewidziany w rozporządzeniu w sprawie wieloletnich ram finansowych na lata 2014−2020, zostanie przeznaczony poza pułapami ustanowionymi w wieloletnich ramach finansowych na lata 2016−2020 na cele polityczne związane ze wzrostem gospodarczym i zatrudnieniem, w szczególności z zatrudnieniem ludzi młodych; wzywa Komisję do określenia przyczyn opóźnień w realizacji tego programu oraz do współpracy z państwami członkowskimi, aby zadbać o pełne wykorzystanie funduszu;

5.  podkreśla znaczenie mobilności transgranicznej jako środka umożliwiającego Europie korzystanie z różnorodności kwalifikacji obywateli przy jednoczesnym rozszerzaniu oferty szkoleniowej i możliwości zatrudnienia dla przedstawicieli wszystkich pokoleń; jest zdania, że udane programy na rzecz mobilności, które stały się już wzorcem, takie jak Erasmus+, są korzystne zarówno dla samych zainteresowanych, jak i dla gospodarki, wobec czego należy je w pełni wykorzystywać; przypomina w tym kontekście, że zawsze należy uwzględniać społeczne aspekty mobilności oraz że mobilność jest tylko jednym z możliwych narzędzi zwalczania bezrobocia i nie powinna być środkiem ostatecznym;

6.  przypomina, że oszustwa podatkowe i unikanie płacenia podatków to zjawiska mające negatywny wpływ na gospodarkę państw członkowskich, a w konsekwencji na budżet UE; podkreśla w szczególności, że wszelkie nadużycia w zakresie podatku VAT, takie jak tzw. karuzela podatkowa, mają bezpośredni wpływ na dochody UE; zwraca się do Komisji o wzmocnienie programów UE uzupełniających działania państw członkowskich w tej dziedzinie;

7.  z zadowoleniem przyjmuje wprowadzenie kryteriów ekologicznego rozwoju do budżetu UE; uważa, że strategie polityczne UE powinny wydatnie przyczyniać się do realizacji uzgodnionych celów w walce ze zmianami klimatu, w dziedzinie promowania energii ze źródeł odnawialnych i wydajności energetycznej oraz w zakresie ochrony środowiska i bioróżnorodności; jest zdania, że są to kluczowe wyzwania średnio- i długoterminowe o charakterze globalnym, o których nie należy zapominać;

Budżet UE a plan inwestycyjny

8.  z zadowoleniem przyjmuje, jako pierwszy krok, plan inwestycyjny przedstawiony przez Komisję w celu zrekompensowania deficytu w inwestycjach publicznych i prywatnych wynikających ze zmniejszenia wydatków publicznych w kontekście kryzysu gospodarczego i finansowego, który może umożliwić zgromadzenie kwoty 315 mld EUR na inwestycje w infrastrukturę, edukację i badania naukowe, a także małe i średnie przedsiębiorstwa oraz spółki o średniej kapitalizacji; zwraca uwagę, że budżet UE ma stanowić trzon tego planu inwestycyjnego, gdyż to z niego będzie pochodzić fundusz gwarancyjny w kwocie 8 mld EUR w środkach na zobowiązania i płatności w celu zasilenia Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych; uważa, że wkład z budżetu UE powinien umożliwić osiągnięcie wysokiego zwrotu dzięki większemu efektowi mnożnikowemu; potwierdza swoją chęć drobiazgowego przeanalizowania sposobu, w jaki zobowiązania finansowe UE i EBI na rzecz ustanowienia Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych przekładają się na budżet;

9.  podkreśla dodatkowy i uzupełniający charakter proponowanego planu inwestycyjnego i budżetu UE, a także wspólne dla tych instrumentów zobowiązanie do pobudzania gospodarki i tworzenia miejsc pracy; podkreśla, że budżet UE sam w sobie jest istotnym narzędziem inwestycyjnym wyróżniającym się z uwagi na swoją rolę i swoje cele, które przynosi wymierne rezultaty o jednoznacznej europejskiej wartości dodanej; jest przekonany, że nie można szczędzić wysiłków na rzecz osiągnięcia efektów synergii nie tylko między planem inwestycyjnym a budżetem UE, ale również w odniesieniu do budżetów krajowych, aby złagodzić braki inwestycyjne, zagwarantować konwergencję i stabilność w UE oraz zmaksymalizować wpływ wydatków publicznych na realną gospodarkę; podkreśla ponadto, jak ważne jest usuwanie istniejących utrudnień związanych z inwestowaniem, zwłaszcza w kwestii jasności i przewidywalności ram regulacyjnych;

Solidarność wewnętrzna i zewnętrzna a bezpieczeństwo Europy

10.  przypomina, że budżet UE to narzędzie służące wewnętrznej solidarności, gdyż sprzyja on spójności gospodarczej, społecznej i terytorialnej, pomaga zwalczać ubóstwo, promuje włączenie społeczne oraz przyczynia się do ograniczania różnic w rozwoju między państwami członkowskimi oraz między regionami państw członkowskich; podkreśla, że jest on również instrumentem solidarności zewnętrznej służącym udzielaniu pilnej pomocy w sytuacji kryzysów humanitarnych i cywilnych w postaci wsparcia dla krajów potrzebujących pomocy, takich jak Ukraina, i dzięki niemu UE jest największym darczyńcą pomocy rozwojowej mającym za cel wypełnienie zobowiązań na rzecz eliminacji ubóstwa, odnowionych w ramach konsensusu europejskiego w sprawie rozwoju, i wniesienie wkładu na rzecz globalnej agendy rozwoju po 2015 r.;

11.  z niepokojem zauważa, że w Europie, która jest jednym z najbezpieczniejszych miejsc na świecie, pojawiają się nowe rodzaje zagrożeń w dziedzinie bezpieczeństwa wewnętrznego, wymagające zapewnienia ściślejszej współpracy i koordynacji policyjnej i sądowej, opracowania środków na rzecz lepszej integracji i zwiększenia spójności społecznej, a jednocześnie działań na rzecz stabilności i pokoju na obszarach ogarniętych konfliktami; podkreśla, że wspólne działania na rzecz zarządzania przepływami migracyjnymi zależą zarówno od wewnętrznej, jak i od zewnętrznej solidarności; przypomina o swoim poparciu dla wzmocnienia środków, jakimi dysponuje UE, oraz dla rozwoju kultury sprawiedliwego podziału obciążeń wśród państw członkowskich w dziedzinie azylu i migracji, aby zagwarantować bezpieczeństwo granic zewnętrznych przy jednoczesnym poszanowaniu wszystkich podstawowych wartości UE, ze szczególnym uwzględnieniem działań podejmowanych w obszarze Morza Śródziemnego oraz przy południowo‑wschodniej granicy UE; zwraca się do Komisji o zaproponowanie ukierunkowanego wsparcia dla odpowiednich programów i instrumentów, co będzie dowodem zaangażowania UE na rzecz rozwiązania tych kwestii;

Przestrzeganie zobowiązań

12.  jest przekonany, że nie można w pełni wykorzystać potencjału budżetu UE, jeżeli nie rozwiąże się w sposób zdecydowany i jednoznaczny szeregu problemów, które nagromadziły się w ciągu ostatnich kilku lat i niestety zdominowały ubiegłoroczne negocjacje budżetowe, zwłaszcza powracającego problemu niezapłaconych faktur na koniec roku, kwestii uwzględnienia w budżecie specjalnych instrumentów wieloletnich ram finansowych oraz opóźnień w realizacji nowych programów operacyjnych w ramach polityki spójności; uważa, że rok 2015 powinien być ostatecznym terminem na zaproponowanie konkretnych i trwałych rozwiązań tych nierozstrzygniętych kwestii;

13.  apeluje o pełne wdrożenie wspólnych oświadczeń w sprawie środków na płatności oraz planu płatności, uzgodnionych między Parlamentem, Radą i Komisją pod koniec procedury budżetowej na 2015 r. i uważa, że takie działanie oznaczałoby, że wszystkie trzy instytucje poważnie podchodzą do kwestii rozwiązania problemu niezapłaconych faktur; przypomina o zobowiązaniu do odbycia w ciągu bieżącego roku co najmniej trzech posiedzeń międzyinstytucjonalnych poświęconych płatnościom, aby podsumować stan realizacji płatności i uwzględnić zmienione prognozy; oczekuje, że pierwsze z tych posiedzeń, w marcu 2015 r., umożliwi wstępny ogląd sytuacji w zakresie faktur niezapłaconych na koniec 2014 r., a dotyczących głównych obszarów polityki; wyraża ubolewanie, że zgodnie z oczekiwaniami kwota tych faktur osiągnęła na koniec 2014 r. niespotykaną dotychczas wysokość 24,7 mld EUR w samym tylko zakresie programów spójności na lata 2007–2013; ubolewa, że dług ten osłabia wiarygodność UE i stoi w sprzeczności z celami w zakresie wzrostu i zatrudnienia, ustalonymi na najwyższym szczeblu politycznym; podkreśla, że płatności są bezpośrednim i logicznym następstwem wcześniejszych zobowiązań;

14.  przywiązuje ogromną wagę do opracowania i wdrożenia wiarygodnego planu płatności w celu obniżenia liczby niezapłaconych faktur na koniec roku do poziomu o charakterze strukturalnym w okresie obowiązywania obecnych wieloletnich ram finansowych, zgodnie ze wspólnym oświadczeniem Rady, Parlamentu i Komisji uzgodnionym w ramach procedury budżetowej na rok 2015; przypomina, że plan ten zostanie uzgodniony przez trzy instytucje jeszcze przed przedstawieniem projektu budżetu na 2016 r.; uważa, że posiedzenie międzyinstytucjonalne w marcu 2015 r. powinno stanowić dla wszystkich trzech instytucji okazję do uzgodnienia takiego planu;

15.  ponownie podkreśla swoje już dawno wypracowane stanowisko, zgodnie z którym płatności związane z instrumentami specjalnymi (instrumenty elastyczności, Fundusz Solidarności Unii Europejskiej, Europejski Fundusz Dostosowania do Globalizacji i rezerwa na pomoc nadzwyczajną) muszą być obliczane poza pułapami płatności wieloletnich ram finansowych, jak ma to miejsce w przypadku zobowiązań; ubolewa, że podczas ubiegłorocznej procedury budżetowej nie osiągnięto porozumienia z powodu błędnej interpretacji przez Radę odpowiedniego zapisu w wieloletnich ramach finansowych; podkreśla, że stanowisko Rady w tej kwestii może doprowadzić do dalszego obniżenia środków w wieloletnich ramach finansowych w porównaniu z okresem 2007−2013; oczekuje, że Komisja rozstrzygnie tę kwestię w ramach technicznego dostosowania łącznego marginesu płatności w 2015 r.;

16.  przypomina, że agencje UE odgrywają ważną rolę w opracowywaniu i wdrażaniu strategii politycznych i celów UE, takich jak konkurencyjność, wzrost gospodarczy i zatrudnienie; przypomina Komisji i Radzie, że agencje UE realizują zadania powierzone im przez władzę ustawodawczą i w związku z tym muszą być traktowane jako istotna część administracji UE; podkreśla, że agencje potrzebują wystarczających zasobów finansowych i ludzkich, aby mogły w pełni i skutecznie wypełniać swoje zobowiązania statutowe; podkreśla, że jedna agencja UE ogłosiła już odroczenie i anulowanie realizowanych projektów z powodu drastycznych cięć środków budżetowych i obniżenia liczby pracowników, o czym zadecydowano w ramach budżetu na 2015 r.; przypomina o sprzeciwie Parlamentu wobec puli realokacji i domaga się od Komisji odwrócenia odnośnych skutków w procedurze budżetowej na rok 2016;

Dalsze działania

17.  wzywa Komisję do należytego uwzględnienia wspomnianych wyżej priorytetów politycznych podczas opracowywania projektu budżetu na rok 2016, tak aby na odpowiednie programy i działania UE były dostępne niezbędne środki na osiągnięcie tych celów; w związku z tym oczekuje od Komisji pozytywnej odpowiedzi na dalsze wnioski i stanowiska wyrażone w niniejszej rezolucji, aby rozwiązać powracające problemy i ułatwić przeprowadzenie tegorocznej procedury budżetowej; oczekuje także, że w projekcie budżetu Komisja zaproponuje odpowiedni poziom środków na płatności w oparciu o realne prognozy i potrzeby, aby zapewnić Unii Europejskiej środki na realizację jej celów;

18.  przypomina, że zgodnie z traktatem Parlament Europejski, Rada i Komisja zapewniają dostępność środków finansowych umożliwiających Unii wykonywanie jej zobowiązań prawnych wobec stron trzecich; domaga się wykorzystania wszystkich środków dostępnych na mocy rozporządzenia w sprawie wieloletnich ram finansowych w celu spełnienia zobowiązań prawnych Unii i nienarażania lub opóźniania płatności na rzecz zainteresowanych podmiotów, takich jak pracownicy naukowi, uniwersytety itd.;

19.  apeluje do Rady o to, aby rozpatrując przyszłoroczny budżet, porzuciła stosowanie podwójnych standardów i spełniła oczekiwania wynikające z jej własnych oświadczeń i decyzji, bez względu na to, czy dotyczą one kryzysu w sferze płatności, wieloletnich ram finansowych, strategii Europa 2020 czy też wznowienia inwestycji; uważa, że takie deklaracje i zobowiązania polityczne są pustosłowiem, jeżeli nie towarzyszą im wystarczające środki budżetowe umożliwiające wprowadzenie ich w życie;

20.  w granicach pułapów wieloletnich ram finansowych oraz przy należytym uwzględnieniu dotkliwego niedoboru płatności zobowiązuje się do pełnienia funkcji organu władzy budżetowej angażującego się w sposób sumienny i odpowiedzialny na rzecz dobrze ukierunkowanego wzrostu środków w obszarach budżetowych charakteryzujących się wysoką zdolnością absorpcyjną, które odpowiadają jego priorytetom politycznym i gwarantują dobre wyniki; w związku z powyższym z pomocą swoich wyspecjalizowanych komisji zamierza zbadać konkretne programy i linie budżetowe, w ramach których możliwe jest osiągnięcie tego celu przy zapewnieniu lepszych wyników;

21.  podkreśla, że budżet na 2016 r. będzie miał decydujące znaczenie, gdyż nie tylko będzie to pierwszy rok wdrażania nowego zapisu w wieloletnich ramach finansowych dotyczącego łącznego marginesu na zobowiązania, lecz powinien on służyć również za punkt odniesienia dla powyborczego przeglądu wieloletnich ram finansowych, który ma się rozpocząć przed końcem 2016 r.; wskazuje na potrzebę ustalenia priorytetów politycznych i odpowiednio wczesnego określenia dziedzin o dowiedzionej wartości dodanej wynikającej z wydatkowania przez UE środków finansowych, w których to dziedzinach w drugiej połowie okresu obowiązywania wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020 dalsze inwestycje zostaną uznane za niezbędne; podkreśla w tym kontekście znaczenie ścisłego monitorowania procesu wdrażania i wyników kluczowych programów UE już podczas obecnej procedury budżetowej;

22.  ponownie potwierdza swoje poparcie dla dogłębnej reformy systemu zasobów własnych UE, którego obecne braki są przyczyną poważnych zastojów w negocjacjach budżetowych; wobec tego najwyższą wagę polityczną przywiązuje do prac grupy wysokiego szczebla ds. zasobów własnych pod przewodnictwem Mario Montiego; z zadowoleniem przyjmuje pierwsze sprawozdanie z oceny przedstawione przez grupę wysokiego szczebla, w którym proponuje się przeanalizowanie kwestii zasobów własnych w budżecie UE z jak najróżniejszych perspektyw, oraz z zainteresowaniem oczekuje wyników prac grupy i ostatecznych propozycji, które mają zostać przedstawione podczas międzynarodowej konferencji z udziałem parlamentów narodowych w 2016 r., a także rozpatrzone w kontekście powyborczego przeglądu wieloletnich ram finansowych;

o
o   o

23.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji i Trybunałowi Obrachunkowemu.

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 884. (2) Dz.U. C 373 z 20.12.2013, s. 1. (3) Dz.U. L 298 z 26.10.2012, s. 1. (4) Teksty przyjęte, P8_TA(2014)0100. (5) Dz.U. L 69 z 13.3.2015.