Parlament Europejski,

–  uwzględniając roczne sprawozdanie z działalności Europejskiego Banku Inwestycyjnego za rok 2013,

–  uwzględniając roczne sprawozdanie finansowe Grupy Europejskiego Banku Inwestycyjnego za 2013 r.,

–  uwzględniając art. 15, 126, 175, 208, 209, 271, 308 i 309 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej oraz dołączony do niego Protokół (nr 5) w sprawie statutu Europejskiego Banku Inwestycyjnego,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 26 października 2012 r. w sprawie innowacyjnych instrumentów finansowych w kontekście następnych wieloletnich ram finansowych(1),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 lutego 2013 r. w sprawie sprawozdania rocznego Europejskiego Banku Inwestycyjnego za rok 2011(2),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 11 marca 2014 r. w sprawie sprawozdania rocznego Europejskiego Banku Inwestycyjnego (EBI) za rok 2012(3),

–  uwzględniając sprawozdanie przewodniczącego Rady Europejskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. pt. „W kierunku faktycznej unii gospodarczej i walutowej”,

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 3 lipca 2012 r. w sprawie atrakcyjności inwestowania w Europie(4),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie długoterminowego finansowania gospodarki europejskiej(5),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 27 marca 2014 r. w sprawie finansowania długoterminowego gospodarki europejskiej (COM(2014)0168),

–  uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z dnia 28 i 29 czerwca 2012 r., w których zaproponowano w szczególności podwyższenie kapitału EBI o 10 mld EUR,

–  uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z dnia 27 i 28 czerwca 2013 r., w których zaapelowano o przygotowanie nowego planu inwestycyjnego w celu wsparcia MŚP i pobudzenia finansowania gospodarki,

–  uwzględniając konkluzje Rady Europejskiej z dnia 22 maja 2013 r., w których wyznaczono cel, jakim jest mobilizacja wszystkich strategii politycznych UE w celu wspierania konkurencyjności, zatrudnienia i wzrostu gospodarczego,

–  uwzględniając komunikaty Komisji na temat innowacyjnych instrumentów finansowych zatytułowane „Ramy dla nowej generacji innowacyjnych instrumentów finansowych” (COM(2011)0662) oraz „Etap pilotażowy realizacji inicjatywy w zakresie obligacji projektowych w ramach strategii »Europa 2020«” (COM(2011) 0660),

–  uwzględniając podwyższenie kapitału Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (EBOR), zwłaszcza w odniesieniu do kwestii stosunków między EBI a EBOR-em,

–  uwzględniając decyzję w sprawie rozszerzenia zakresu działania EBOR-u na obszar śródziemnomorski(6),

–  uwzględniając nowy protokół ustaleń między EBI a EBOR-em podpisany w dniu 29 listopada 2012 r.,

–  uwzględniając decyzję Parlamentu Europejskiego i Rady nr 1080/2011/UE z dnia 25 października 2011 r.(7) w sprawie upoważnienia EBI do prowadzenia działalności zewnętrznej na lata 2007–2013,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 26 listopada 2014 r. zatytułowany „Plan inwestycyjny dla Europy” (COM(2014) 0903),

–  uwzględniając art.52 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Gospodarczej i Monetarnej, a także opinie Komisji Kontroli Budżetowej oraz Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych (A8–0057/2015),

A.  mając na uwadze, że należy efektywnie i sprawnie wykorzystywać wszelkie możliwe zasoby państw członkowskich i UE, w tym zasoby EBI, w celu pobudzenia i wsparcia inwestycji publicznych i prywatnych, zwiększenia konkurencyjności, ponownego wkroczenia na ścieżkę trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu, a także wsparcia tworzenia wysokiej jakości miejsc pracy i infrastruktury, zgodnie z założeniami strategii „Europa 2020”, pamiętając o tym, że EBI stanowi instrument służący wsparciu spójności społecznej i jest w stanie zapewnić wartościową pomoc państwom członkowskim, które zmagają się z trudnościami w obecnej krytycznej sytuacji społeczno-gospodarczej;

B.  mając na uwadze, że kryzys gospodarczy i finansowy w połączeniu z polityką oszczędnościową poważnie zaszkodziły wzrostowi gospodarczemu wielu państw członkowskich, prowadząc do gwałtownego pogorszenia się warunków socjalnych, stopniowego wzrostu nierówności i różnic między regionami europejskimi oraz niemożności osiągnięcia spójności społecznej oraz realnej konwergencji, a tym samym do destabilizacji integracji europejskiej i demokracji;

C.  mając na uwadze, że EBI nie jest bankiem komercyjnym i że powinien nadal odgrywać kluczową rolę katalizatora wsparcia finansowego dla wiarygodnych publicznych i prywatnych inwestycji długoterminowych, a jednocześnie powinien nadal wdrażać wzorcowe ostrożnościowe praktyki bankowe, aby utrzymać swą bardzo mocną pozycję kapitałową, co będzie miało pozytywny wpływ na warunki udzielania kredytów;

D.  mając na uwadze, że należy podjąć szczególne wysiłki w celu rozszerzenia zakresu wspólnych interwencji (wykorzystujących EFI lub inne narzędzia gwarancyjne) na rzecz finansowania MŚP lub materialnych i niematerialnych elementów zrównoważonej infrastruktury, biorąc pod uwagę, że jedną z przyczyn pogorszenia się sytuacji inwestycyjnej i kredytowej jest utrata konkurencyjności gospodarek państw członkowskich;

E.  mając na uwadze, że EBI powinien w dalszym ciągu wypełniać swój mandat dotyczący finansowania projektów stanowiących element działań zewnętrznych UE z poszanowaniem wysokich standardów społecznych i środowiskowych;

F.  mając na uwadze, że EBI powinien dokonywać wyboru inwestycji niezależnie oraz na podstawie rentowności i wartości dodanej tych inwestycji, a także ich wpływu na ożywienie gospodarcze;

G.  mając na uwadze, że EBI powinien rozwijać się w kierunku modelu banku rozwoju w kontekście zwiększonej koordynacji makroekonomicznej z państwami członkowskimi;

H.  mając na uwadze, że EBI powinien być nie tylko instytucją finansową, lecz również bankiem wiedzy i dobrych praktyk;

I.  mając na uwadze, że stosunkowo niewielki i w wysokim stopniu skoncentrowany rynek sekurytyzacji w UE, który zapewnia sekurytyzację kredytów dla MŚP w ograniczonym zakresie, jeszcze bardziej skurczył się w wyniku kryzysu;

Inwestycje

1.  odnotowuje roczne sprawozdanie EBI za 2013 r. i zwraca uwagę na wzrost działalności finansowej Grupy EBI o 37 % do poziomu 75,1 mld EUR oraz podwyższenie kapitału EBI, do którego doszło w 2013 r.; jest zaniepokojony obecną stagnacją gospodarki w UE, w szczególności znacznym zmniejszeniem inwestycji publicznych i prywatnych (o około 18 % mniej w porównaniu z rokiem 2007) oraz olbrzymim 35-procentowym spadkiem kredytów dla MŚP w okresie między rokiem 2008 a 2013; podkreśla, że tego rodzaju spadek stanowi potężną przeszkodę dla trwałej odbudowy, a także dla osiągnięcia rzeczywistych postępów w realizacji celów strategii „Europa 2020”;

2.  w tym kontekście zwraca uwagę, że według prognoz krajowych prawie połowa wszystkich państw członkowskich nie osiągnie do 2020 r. swoich celów krajowych w zakresie programów edukacyjnych i obniżenia emisji gazów cieplarnianych, a perspektywy w takich obszarach jak zatrudnienie i zmniejszenie ubóstwa są nawet gorsze;

3.  stwierdza, że wzmocnienie instrumentów finansowych EBI nie może zastąpić krajowej polityki gospodarczej oraz reform strukturalnych ukierunkowanych na trwały wzrost i tworzenie miejsc pracy;

4.  zwraca uwagę na komunikat Komisji zatytułowany „Plan inwestycyjny dla Europy” (COM(2014)0903), który obejmuje istniejące fundusze i dąży do lewarowania kapitału prywatnego w stosunku 1:15; zwraca uwagę na cel, jakim jest ożywienie gospodarki UE dzięki mobilizacji 315 mld EUR w ciągu najbliższych trzech lat w ramach nowego Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych; zwraca uwagę na fakt, że wdrożenie tego planu inwestycyjnego będzie wymagało od EBI zaangażowania dodatkowych zasobów kadrowych, aby mógł on wypełnić swój mandat;

5.  zwraca w tym kontekście uwagę na ustanowienie grupy zadaniowej pod przewodnictwem Komisji i Europejskiego Banku Inwestycyjnego, a także na przedstawione w ramach zwykłej procedury ustawodawczej wnioski legislacyjne w sprawie ustanowienia Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych (EFIS); podkreśla, że w tych wnioskach legislacyjnych należy określić wysokiej jakości procedurę zarządzania i selekcji, a także podlegające demokratycznej rozliczalności ramy monitorowania i oceny tego funduszu, które powinny być jak najbardziej przejrzyste, jeżeli chodzi o definiowanie kryteriów wykorzystywanych do określenia, które projekty uznane zostaną za odpowiednie;

6.  oczekuje, że plan inwestycyjny Komisji wesprze i ułatwi dostęp do finansowania w państwach członkowskich i regionach; przypomina, że szczególnie w tych państwach członkowskich i regionach niezbędna jest współpraca między EBI i funduszami europejskimi, aby można było realizować efektywne inwestycje publiczne oraz istotne projekty infrastrukturalne;

7.  uważa, że należy priorytetowo traktować projekty, które wykazują europejską wartość dodaną oraz pozytywny wynik analizy kosztów i korzyści; podkreśla, że niezwykle istotne jest realizowanie projektów, które mają największy potencjał w zakresie tworzenia miejsc pracy; podkreśla, że należy skupić się na projektach o większym ryzyku, które mają trudności z uzyskaniem finansowania bankowego; ostrzega, że na grupę zadaniową może być wywierana presja polityczna, aby popierała projekty faworyzowane przez grupy szczególnych interesów, co może prowadzić do niewłaściwego przydziału funduszy do nierentownych inwestycji, które nie leżą w interesie publicznym;

8.  podkreśla, że gwarancje, jakie Komisja przewiduje dla EFIS, nie odpowiadają nowym środkom, lecz zasobom realokowanym; podkreśla, że najważniejsze jest określenie kosztów alternatywnych takiej realokacji, a tym samym dokładne ustalenie, do jakiego stopnia oczekiwany ogólny zwrot z przewidywanych dodatkowych inwestycji, które mają podlegać współfinansowaniu ze środków EFIS, przekracza zwrot osiągnięty w przypadku przydziału realokowanych zasobów według pierwotnego planu;

9.  zwraca uwagę, że proces wyboru projektów powinien mieć na celu unikanie skutków wypierania i przetasowania i z tego względu powinien skupiać się na projektach wykazujących europejską wartość dodaną i wysoki potencjał innowacyjny, które spełniają dodatkowe kryterium; podkreśla potrzebę uwzględnienia potencjału w zakresie zatrudnienia, jaki wykazują projekty wybrane w tych państwach UE, w których panuje masowe bezrobocie;

10.  w związku z tym zwraca się do Komisji o dokonanie w najbliższym wniosku ustawodawczym dokładnej oceny elementów ram budżetowych UE, które mają zapewnić gwarancje dla EFIS, w celu zminimalizowania kosztów alternatywnych związanych z przegrupowaniem takich zasobów; ponadto wzywa Radę, Komisję i Radę Gubernatorów EBI, aby odpowiednio oceniły skutki redystrybucji, z jakimi wiąże się plan inwestycyjny, mianowicie potencjalny wzrost zysku inwestorów kosztem klientów, którzy muszą płacić za korzystanie z nowej infrastruktury, tak by zapewnić odpowiedni zwrot z inwestycji; wzywa EBI i Komisję do dalszej oceny luki inwestycyjnej w UE pod względem jej charakterystyki, mianowicie tego, czy brakuje inwestycji prywatnych, czy też publicznych, a także do określenia, jakiego rodzaju inwestycje, prywatne czy publiczne, mają być przedmiotem wsparcia, oraz oczekiwanego stopnia opłacalności inwestycji;

11.  zauważa, że Europejski Bank Centralny wyraził gotowość do zakupu, na rynku wtórnym, obligacji wyemitowanych przez EFIS, jeśli Fundusz sam wyemituje takie obligacje, lub EBI zrobi to w jego imieniu;

12.  podkreśla, że należy koniecznie na nowo zapewnić równowagę między ulepszonym procesem oceny i zapewnieniem jak najlepszych inwestycji, a także pchnąć gospodarkę na ścieżkę zrównoważonego wzrostu sprzyjającego tworzeniu miejsc pracy;

13.  przypomina znaczenie strategii „Europa 2020”; podkreśla, że przyszły „pakiet” inwestycji powinien lepiej uwzględniać ogólne cele polityki spójności, zrównoważonego rozwoju i efektywności energetycznej; wzywa Komisję i Radę Gubernatorów EBI do poprawy wskaźników skuteczności działania w odniesieniu do wysokiej jakości inwestycji wykazujących ten potencjał;

14.  podkreśla, że od EBI oczekuje się odgrywania głównej roli w finansowaniu planu inwestycyjnego dla Europy poprzez przeznaczenie 5 mld EUR na ustanowienie nowego Europejskiego Funduszu na rzecz Inwestycji Strategicznych; dlatego wzywa Radę, Komisję i Radę Gubernatorów EBI, aby odpowiednio oceniły spójność nowych zadań powierzonych EBI w ramach takiego planu oraz zasoby, jakimi dysponuje EBI;

15.  jest w związku z tym zdania, że odpowiedni udział EBI w planie inwestycyjnym będzie wymagać znacznego zwiększenia pułapów dla pożyczek udzielanych i zaciąganych przez EBI na okres najbliższych pięciu lat, aby znacznie zwiększyć sumę bilansową banku; uważa, że zbyt wysoki poziom dźwigni finansowej zagrozi realizacji celów planu inwestycyjnego;

16.  uważa, że promowanie ram instytucjonalnych dla funkcjonowania jednolitego rynku kapitałowego przyczyni się do szybszej realizacji planu inwestycyjnego;

17.  zwraca jednocześnie uwagę, że obecny korporacyjny plan operacyjny EBI przewiduje zmniejszenie przepływów kredytowych do 67 mld EUR w 2014 i 2015 r., natomiast średnia docelowego zakresu dla 2016 r. oczekiwana jest na poziomie 58,5 mld EUR;

18.  podkreśla, że dodatkowa zdolność udzielania pożyczek wynikająca z niedawnego podwyższenia kapitału EBI o 10 mld EUR została wykorzystana w stopniu niewystarczającym; wzywa zainteresowane strony do promowania w jak największym zakresie działań na rzecz rozszerzenia zakresu udzielania kredytów przez EBI;

19.  wzywa Komisję do pobudzania wielopłaszczyznowej współpracy między EBI a krajowymi bankami prorozwojowymi z myślą o poprawie synergii, podziale ryzyka i kosztów, a także zapewnieniu odpowiednich pożyczek na potrzeby projektów UE wykazujących pozytywny wpływ na produktywność, tworzenie miejsc pracy, ochronę środowiska i jakość życia;

20.  wzywa Komisję i EBI, aby działały na rzecz włączenia w zakres swoich działań inwestycji, które przynoszą oczywiste korzyści społeczne, aby dzięki udzielaniu kredytów wspierały działania mające na celu zwiększenie poziomu zatrudnienia, ze szczególnym uwzględnieniem tworzenia możliwości zatrudnienia dla osób młodych, oraz aby wspierały publiczne i produktywne inwestycje oraz niezbędne projekty infrastrukturalne, szczególnie w państwach członkowskich o wysokiej stopie bezrobocia i PKB poniżej średniej;

21.  ponownie wyraża ostrożne poparcie dla rozwoju partnerstw publiczno-prywatnych (PPP), które – jeżeli są dobrze zaprojektowane – mogą odegrać istotną rolę w obszarze inwestycji długoterminowych, gospodarki cyfrowej, badań i innowacji, kapitału ludzkiego, a także europejskich sieci transportowych, energetycznych i telekomunikacyjnych; wyraża ubolewanie w związku z tym, że wadliwe PPP zmieniły się w kosztowny system finansowania sektora prywatnego ze środków publicznych, który prowadzi do powstawania długu publicznego; ponadto zwraca uwagę, że takie działania często wiążą się z takimi problemami jak brak przejrzystości oraz asymetryczne informacje w klauzulach wykonawczych zawieranych między podmiotami publicznymi i prywatnymi, zazwyczaj z korzyścią dla sektora prywatnego;

22.  sugeruje, aby EBI wzmocnił swoje kompetencje analityczne na poziomie sektorowym, a także zintensyfikował prace nad analizą makroekonomiczną;

Instrumenty podziału ryzyka i obligacje projektowe

23.  zwraca uwagę, że instrumenty podziału ryzyka, wiążące się ostatecznie z zapewnieniem dotacji publicznych, powinny być stosowane jedynie w przypadkach, kiedy wystąpiły niedoskonałości rynku generujące koszty zewnętrzne, lub przy realizacji zadań służących interesowi ogólnemu, takich jak dostarczanie dóbr publicznych i świadczenie usług w ogólnym interesie gospodarczym, pamiętając o tym, że takie działanie zawsze wiąże się z ryzykiem uspołeczniania strat i prywatyzacji zysków; zauważa, że w przypadku niepowodzenia straty będzie musiał pokryć sektor publiczny;

24.  zwraca uwagę, że każdy udział środków publicznych w instrumentach podziału ryzyka, a dokładniej w najbardziej podporządkowanych transzach instrumentów inwestycyjnych, powinien być wyraźnie powiązany z ograniczeniem mierzalnych negatywnych kosztów zewnętrznych, generowaniem mierzalnych pozytywnych kosztów zewnętrznych albo realizacją obowiązków użyteczności publicznej i usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym; zwraca uwagę, że art. 14 TFUE stanowi podstawę prawną dla stworzenia takiego powiązania za pomocą zwykłego wniosku ustawodawczego;

MŚP

25.  podkreśla, że MŚP stanowią kręgosłup europejskiej gospodarki i w związku z tym powinny być głównym celem inwestycji; wyraża zaniepokojenie, że dostęp do finansowania w dalszym ciągu pozostaje jednym z najbardziej palących problemów, z jakimi borykają się MŚP w Europie; podkreśla konieczność bardziej efektywnego przydziału funduszy na MŚP, przy jednoczesnym zapewnieniu dostarczania takiego finansowania przez szerokie spektrum inwestorów prywatnych;

26.  wzywa EBI do dokonania kompleksowej analizy spadku w finansowaniu MŚP i wyjścia z kompleksową propozycją, mającą na celu zachęcenie MŚP w całej Europie do ubiegania się o środki przyznawane przez EBI wszędzie tam, gdzie to możliwe; wzywa Komisję i EBI do dokonania oceny wpływu kryzysu gospodarczego na system bankowy i odbiorców końcowych finansowania EBI, zwłaszcza w odniesieniu do MŚP, sektora gospodarki społecznej i spółek publicznych; zwraca się do EBI o dokonanie gruntownej oceny wpływu jego wsparcia dla MŚP w Europie na gospodarkę realną i wyniki w latach 2010–2014 oraz o przedstawienie szczegółowego sprawozdania na ten temat;

27.  zwraca uwagę na wysoki odsetek mikroprzedsiębiorstw w europejskiej gospodarce i z zadowoleniem przyjmuje podjęte przez EBI kroki w kierunku przyznawania kredytów w formie mikrofinansowania w Europie; zachęca do kontynuacji inwestycji w tym sektorze ze względu na znaczenie mikroprzedsiębiorstw dla tworzenia miejsc pracy;

28.  zwraca szczególną uwagę na realne korzyści płynące z wykorzystania mechanizmu podziału ryzyka w promowaniu finansowania dla MŚP i innowacyjności w Europie;

29.  zwraca uwagę na większe wsparcie dla MŚP w Unii Europejskiej, które wyniosło 21,9 mld EUR, zapewniając dostęp do finansowania ponad 230 000 MŚP;

30.  wzywa EBI do dalszego zwiększania swojej zdolności udzielania pożyczek dla MŚP i innowacyjnych podmiotów rozpoczynających działalność gospodarczą; podkreśla znaczenie wzmacniania innych instrumentów EBI, takich jak europejski instrument mikrofinansowy Progress;

31.  z zadowoleniem przyjmuje wdrażanie i rozwój nowych rodzajów działalności w dziedzinie finansowania wymiany handlowej w krajach dotkniętych kryzysem gospodarczym, zwłaszcza przy pomocy instrumentu finansowania wymiany handlowej dla MŚP lub indywidualnych rozwiązań finansowych, takich jak europejski instrument mikrofinansowy Progress poświęcony kwestii włączenia społecznego pod względem finansowym; zachęca EBI do umożliwienia dostępu do korzyści wynikających z tych nowych instrumentów nowym beneficjentom na szczeblu europejskim;

32.  domaga się, by ocena przeprowadzona przez Komisję w grudniu 2014 r. uwzględniała tak negatywne, jak i pozytywne skutki projektów na etapie pilotażowym inicjatywy w zakresie obligacji projektowych; ubolewa nad tym, że EBI poparł pewne projekty infrastrukturalne, które okazały się nieopłacalne i nietrwałe; uważa, że EBI powinien inwestować w projekty, które przynoszą wymierne korzyści gospodarcze, są przyjazne dla klimatu oraz zaspokajają potrzeby i uwzględniają interesy ludzi, którym mają służyć;

33.  ubolewa w szczególności nad rolą, jaką odegrały EBI i Komisja w projekcie Castor, finansowanym w ramach obligacji projektowych i obejmującym ocenę ryzyka, która nie wzięła pod uwagę ryzyka zwiększenia aktywności sejsmicznej związanej z wtryskiem gazu, choć istnieją badania wyraźnie ostrzegające o potencjalnych niebezpieczeństwach(8); wzywa Komisję i EBI do podjęcia działań w celu uniknięcia sytuacji, w której obywatele hiszpańscy będą musieli zapłacić – poprzez zwiększenie deficytu publicznego lub wzrost kosztów energii – kwotę 1300 mln EUR tytułem rekompensaty za ten katastrofalnie oceniony projekt; zwraca się do Komisji o postępowanie zgodnie z zaleceniami Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich i zbadanie, czy decyzje hiszpańskiego rządu dotyczące projektu Castor można uznać za niedozwoloną pomoc państwa;

34.  wyraża ubolewanie w związku z tym, że EBI sfinansował budowę obwodnicy „Passante di Mestre” po tym, jak włoskie organy publicznie poinformowały o aresztowaniu dyrektora generalnego głównego podwykonawcy za oszustwa podatkowe; w świetle wciąż trwającego dochodzenia prowadzonego przez włoskie organy w związku ze skandalem korupcyjnym dotyczącym budowy Passante di Mestre i zarządzania tym projektem wzywa EBI do zaprzestania finansowania tego projektu w ramach inicjatywy w zakresie obligacji projektowych lub jakichkolwiek innych instrumentów finansowych oraz do zapewnienia wprowadzenia polityki zerowej tolerancji dla oszustw podczas rozważania możliwości skorzystania z obligacji projektowych;

35.  wzywa EBI do zwiększenia swojej zdolności podejmowania ryzyka poprzez promowanie udzielania pożyczek w tych sektorach gospodarki, które wykazują potencjał generowania wzrostu i tworzenia miejsc pracy, jednak mają trudności w uzyskaniu finansowania bez odpowiednich gwarancji;

36.  dlatego wzywa do kompleksowej oceny projektów pilotażowych na podstawie całościowego i otwartego procesu konsultacji, w którym uczestniczyć będą instytucje publiczne, krajowe i lokalne; podkreśla również konieczność oceny finansowanych projektów pod kątem wartości dodanej, oddziaływania na środowisko, wydajności i miejsc pracy; zwraca uwagę, że inicjatywa w zakresie obligacji projektowych jest dopiero na etapie pilotażowym; wzywa również Komisję do przedstawienia – w drodze zwykłej procedury ustawodawczej – wniosku ustawodawczego, który lepiej określi przyszłą strategię w zakresie obligacji projektowych, w tym ulepszy system wskaźników efektywności EBI na rzecz wysokiej jakości inwestycji, aby w jak najszerszym zakresie zidentyfikować i zmierzyć skutki finansowanych projektów pod kątem zarówno kosztów zewnętrznych, jak i ich rentowności społecznej i środowiskowej;

37.  wyraża zaniepokojenie możliwością postrzegania inicjatyw w zakresie obligacji projektowych jako środka służącego obniżeniu kosztów inwestycji prywatnych poprzez obniżenie stóp procentowych lub poprzez uspołecznianie strat, a nie jako środka służącego udzielaniu wsparcia inwestycjom podejmowanym w interesie publicznym, w przypadku których sektor prywatny może zapewnić niezbędną wiedzę ekspercką lub know-how, którymi sektor publiczny nie dysponuje;

Energia i klimat

38.  wzywa EBI do zapewnienia odpowiedniego wdrożenia nowych kryteriów udzielania pożyczek w dziedzinie energetyki oraz do okresowego publicznego składania sprawozdań w sprawie ich wdrożenia;

39.  wzywa EBI do intensyfikacji działań inwestycyjnych w celu znacznego zmniejszenia jego śladu węglowego, a także do pracy nad strategiami politycznymi, które pomogłyby Unii w osiągnięciu celów w zakresie klimatu; z zadowoleniem przyjmuje fakt, że EBI przeprowadzi i opublikuje ocenę oddziaływania na klimat i dokona przeglądu wszystkich swoich działań w 2015 r., co może doprowadzić do opracowania nowej polityki ochrony klimatu; wyraża nadzieję, że polityka energetyczna EBI będzie rzeczywiście wspierana przez normy emisji stosowane do wszystkich projektów dotyczących wytwarzania energii z paliw kopalnych, dzięki czemu możliwe będzie wykrycie inwestycji, w przypadku których przewidywany poziom emisji CO2 przekracza dopuszczalne progi; wzywa EBI do stałego oceniania norm emisji i do stosowania bardziej rygorystycznych zobowiązań;

40.  z zadowoleniem przyjmuje wszystkie kroki podjęte przez EBI w kierunku przejścia na energię ze źródeł odnawialnych; wzywa do zniwelowania nierówności regionalnych w zakresie udzielania pożyczek w sektorze energii ze źródeł odnawialnych, przede wszystkim z myślą o wsparciu projektów w państwach członkowskich, które są zależne od nieodnawialnych źródeł energii, z uwzględnieniem różnic gospodarczych między państwami członkowskimi, a także do zwrócenia w przyszłości większej uwagi na mniejsze, pozasieciowe, zdecentralizowane projekty dotyczące energii ze źródeł odnawialnych, w których biorą udział obywatele i społeczności lokalne; uważa, że te źródła energii zmniejszyłyby obecną wysoką zależność od zewnętrznych dostaw energii, poprawiłyby bezpieczeństwo dostaw oraz pobudziłyby ekologiczny wzrost gospodarczy i stworzyłyby zachęty do tworzenia zielonych miejsc pracy; podkreśla znaczenie finansowania efektywności energetycznej, sieci energetycznych oraz powiązanych badań i innowacji;

41.  wzywa EBI do zwiększenia wolumenu kredytów dla projektów dotyczących efektywności energetycznej we wszystkich sektorach, szczególnie jeżeli są one związane z optymalizacją procesów, MŚP, budynkami i środowiskiem miejskim; apeluje do EBI, aby bardziej priorytetowo traktował obszary zdegradowane, zgodnie z zasadami polityki spójności;

42.  wzywa EBI do przedstawienia oceny możliwości stopniowego wycofania się z kredytowania projektów dotyczących energii ze źródeł nieodnawialnych;

Infrastruktura

43.  podkreśla, że inwestowanie w zrównoważone projekty infrastrukturalne stanowi klucz do poprawy konkurencyjności oraz ożywienia wzrostu i zatrudnienia w Europie; z tego względu wzywa do skierowania finansowania EBI do obszarów najbardziej dotkniętych wysokim bezrobociem; zwraca uwagę, że finansowanie EBI powinno skupiać się przede wszystkim na tych państwach, które pozostają w tyle pod względem jakości i rozwoju infrastruktury;

44.  zachęca, aby w działaniach EBI w zakresie inwestycji miejskich położyć większy nacisk na zrównoważony rozwój społeczny; dostrzega poprawę w finansowaniu przez EBI mieszkań socjalnych, ale podkreśla potrzebę rozwijania dalszych badań i działań dotyczących zrównoważonego rozwoju społecznego w kontekście trwałej rewitalizacji miast;

Badania naukowe i innowacje

45.  z zadowoleniem przyjmuje pierwsze działania w ramach inicjatywy na rzecz finansowania wzrostu (GFI) i podkreśla znaczenie odpowiedniego finansowania projektów badawczych i innowacyjnych oraz innowacyjnych podmiotów rozpoczynających działalność gospodarczą;

Zatrudnienie i sprawy socjalne

46.  zauważa uruchomienie inicjatywy „Umiejętności i miejsca pracy – inwestowanie w młodzież” i wzywa EBI do przyspieszenia wdrażania tej inicjatywy oraz do rozważenia możliwości jej rozszerzenia;

Zarządzanie, przejrzystość i rozliczalność

47.  wzywa EBI do baczniejszego monitorowania projektów realizowanych we współpracy z państwami członkowskimi, aby zapewnić większą efektywność i należyte gospodarowanie przyznanymi środkami;

48.  zwraca uwagę, że tabela prezentująca finansowanie EBI w podziale na poszczególne kraje pokazuje znaczne rozbieżności między poziomami pożyczek udzielanych poszczególnym państwom członkowskim; w związku z tym wzywa EBI do oceny przyczyn takich rozbieżności oraz do zadbania o to, by instytucje finansowe we wszystkich państwach członkowskich były w pełni zdolne do zarządzania programami EBI i do ich wdrażania; ponadto wzywa do realizacji konkretnych kampanii informacyjnych we wszystkich państwach członkowskich w celu zwiększenia świadomości na temat określonych programów EBI; ponadto wzywa do zacieśnienia współpracy między EBI a organami krajowymi z myślą o rozwiązaniu problemów wąskich gardeł, które utrudniają podpisywanie i wdrażanie projektów EBI;

49.  przypomina, że Rada i Parlament Europejski zgodziły się co do tego, że nastał czas na rozważenie racjonalizacji systemu europejskich publicznych instytucji finansowych(9);

50.  wzywa EBI do zwiększenia niezależności i skuteczności jego biura ds. mechanizmu rozpatrywania skarg; wzywa Komitet Zarządzający EBI do uwzględnienia zaleceń tego biura; wzywa EBI do podjęcia działań w związku z opiniami Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich oraz do ściślejszej współpracy z nim, aby uniknąć takich sytuacji jak dochodzenie w sprawie skargi 178/2014/AN przeciwko Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu(10);

51.  jest zdania, że nadal istnieje duże pole manewru w odniesieniu do poprawy przejrzystości, oceny gospodarczych i społecznych skutków pożyczek oraz skuteczności wdrażania analizy due diligence; ponownie wzywa EBI, aby przedstawił szczegóły dotyczące tego, w jaki sposób zamierza przyspieszyć działania służące rozwiązaniu tych problemów, a także zwraca się o opracowanie przez EBI wspólnie z Komisją wykazu rygorystycznych kryteriów wyboru tych pośredników finansowych i podanie tego wykazu do wiadomości publicznej;

52.  wyraża ubolewanie z powodu wyników realizowanego przez EBI przeglądu polityki w zakresie przejrzystości; nowa polityka w zakresie przejrzystości jest mniej zdecydowana niż polityka pierwotna i nie prowadzi do całkowitego zerwania z kulturą tajemnicy w EBI, i wzywa EBI, aby działał raczej na zasadzie „domniemania jawności” niż „domniemania poufności”; zwraca uwagę, że EBI ma obowiązek zadbać o to, by jego polityka przejrzystości była zgodna z przepisami rozporządzenia (WE) nr 1049/2001 w sprawie publicznego dostępu do dokumentów Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji; ubolewa nad faktem, że ranking przejrzystości pomocy(11) za 2013 r. pokazuje, iż EBI wypada słabo pod względem przejrzystości i rozliczalności;

53.  wzywa EBI do powstrzymania się od współpracy z pośrednikami finansowymi, którzy posiadają złą reputację, jeżeli chodzi o przejrzystość, uchylanie się od opodatkowania lub agresywne unikanie zobowiązań podatkowych, lub też stosowanie innych szkodliwych praktyk podatkowych, takich jak interpretacja indywidualna prawa podatkowego oraz nadużycia w ustalaniu cen transferowych, oszustwa, korupcja lub działania przynoszące negatywne skutki środowiskowe i społeczne, lub którzy nie wykazują się znaczącym zaangażowaniem na szczeblu lokalnym, a także do aktualizacji swojej polityki w zakresie walki z praniem pieniędzy i finansowaniem terroryzmu; podkreśla potrzebę bardziej kompleksowej przejrzystości w odniesieniu do pożyczek globalnych, aby zapewnić dokładne kontrole skutków tego rodzaju kredytowania pośredniego; zachęca EBI, aby uzależnił zarówno finansowanie bezpośrednie, jak i finansowanie poprzez pośredników finansowych od ujawnienia istotnych danych podatkowych z podziałem na poszczególne kraje zgodnie z przepisami pakietu CRD IV/CRR odnoszącymi się do instytucji kredytowych, a także od ujawnienia informacji na temat rzeczywistej własności; w tym celu wzywa EBI do ustanowienia nowej polityki odpowiedzialnego opodatkowania, rozpoczynając od przeglądu polityki w zakresie jurysdykcji niechętnych współpracy w 2015 r.;

54.  wzywa EBI, aby nie współpracował z podmiotami działającymi z jurysdykcji zapewniających tajemnicę transakcji, „charakteryzujących się w szczególności niestosowaniem podatków lub stosowaniem podatków minimalnych, brakiem skutecznej wymiany informacji z zagranicznymi organami podatkowymi, a także brakiem przejrzystości ustawodawstwa, przepisów prawnych lub administracyjnych, lub uznanych za takie jurysdykcje przez Organizację Współpracy Gospodarczej i Rozwoju lub Grupę Specjalną ds. Przeciwdziałania Praniu Pieniędzy”(12);

55.  wzywa EBI do przejęcia czołowej roli w kwestiach dotyczących odpowiedzialności i przejrzystości podatkowej oraz do tego, aby stanowił przykład w tym zakresie; w szczególności wzywa EBI do gromadzenia dokładnych danych na temat zapłaty podatku wynikającego z jego inwestycji i operacji kredytowych, zwłaszcza opodatkowania zysków spółek, przede wszystkim w krajach rozwijających się, oraz do corocznego analizowania i publikowania tych danych;

56.  z zadowoleniem przyjmuje utworzenie w 2014 r. publicznego rejestru dokumentów zgodnie z rozporządzeniem (WE) nr 1367/2006;

57.  ubolewa nad faktem, że w kontekście niedawnej sprawy Mopani/Glencore EBI odmawia publikacji wyników swojego wewnętrznego dochodzenia; z zainteresowaniem odnotowuje zalecenia Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich w związku ze skargą 349/2014/OV(13), zgodnie z którymi EBI powinien ponownie rozważyć swoją odmowę udzielenia dostępu do sprawozdania ze swojego dochodzenia w sprawie zarzutów o uchylanie się od opodatkowania przez Glencore w związku z finansowaniem kopalni miedzi Mopani w Zambii; zwraca się do EBI o zastosowanie się do zaleceń Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich;

58.  wyraża ubolewanie z powodu braku różnorodności w składzie Komitetu Zarządzającego, Rady Gubernatorów i Rady Dyrektorów EBI, zwłaszcza jeśli chodzi o płeć; wzywa EBI do realizacji ogólnych przepisów dyrektywy w sprawie wymogów kapitałowych, w której zobowiązano banki – w art. 88 ust. 2 – do podejmowania decyzji „w sprawie wartości docelowej reprezentacji niedostatecznie reprezentowanej płci w organie zarządzającym i [przygotowywania polityki dotyczącej] sposobu zwiększenia liczby osób niedostatecznie reprezentowanej płci w organie zarządzającym, tak aby osiągnąć tę wartość docelową. Wartość docelową, politykę i jej realizację podaje się do wiadomości publicznej”;

59.  przypomina, że wedle uzgodnień gubernator EBOR reprezentujący Unię musi zadbać o to, by Parlament co roku otrzymywał sprawozdanie dotyczące wykorzystania kapitału, działań mających zapewniać przejrzystość w kontekście wkładu EBOR w realizację celów Unii, podejmowania ryzyka oraz współpracy między Europejskim Bankiem Inwestycyjnym a EBOR poza terytorium Unii; ubolewa, że gubernator i Komisja nie wykazali się proaktywnością we wdrażaniu tego przepisu(14);

60.  z zadowoleniem przyjmuje podpisanie przez EBI inicjatywy na rzecz przejrzystości pomocy (IATI) i rozpoczęcie ujawniania w ramach tej inicjatywy informacji na temat pożyczek udzielanych przez EBI poza terytorium Unii Europejskiej;

Polityka zewnętrzna

61.  przypomina, że polityka zewnętrzna EBI, w szczególności regionalne techniczne wytyczne operacyjne, powinna być spójna z celami polityki zewnętrznej UE określonymi w art. 21 TUE; apeluje o całkowite przestrzeganie prawodawstwa krajów-beneficjentów;

62.  z zadowoleniem przyjmuje utworzenie ram pomiaru wyników (REM) w odniesieniu do działań poza UE oraz sprawozdań z wdrażania tych ram;

63.  wzywa EBI do oceny możliwości zwiększenia finansowania zewnętrznego dla wschodnich i południowych sąsiadów UE w ramach aktualnego mandatu;

64.  z zadowoleniem przyjmuje fakt, że nowy mandat w zakresie zewnętrznej działalności pożyczkowej na lata 2014-2020 wymaga od EBI publikowania sprawozdań z zakończonych projektów; oczekuje, że EBI spełni ten wymóg już w 2015 r.;

65.  ponownie zwraca się do Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, aby przed śródokresowym przeglądem upoważnienia EBI do działań zewnętrznych przygotował sprawozdanie specjalne na temat wyników zewnętrznej działalności pożyczkowej EBI i dostosowania jej do strategii politycznych UE, a także porównał ich wartość dodaną w odniesieniu do zasobów własnych wykorzystywanych przez EBI; zwraca się ponadto do Europejskiego Trybunału Obrachunkowego o dokonanie w jego analizach rozróżnienia między gwarancjami udzielanymi z budżetu UE, instrumentem inwestycyjnym zasilanym z Europejskiego Funduszu Rozwoju, poszczególnymi formami łączenia stosowanymi w funduszu powierniczym UE–Afryka na rzecz infrastruktury, funduszem inwestycyjnym na rzecz Karaibów i instrumentem inwestycyjnym na rzecz Pacyfiku oraz wykorzystaniem na te inwestycje środków powracających; zwraca się również do Europejskiego Trybunału Obrachunkowego, aby w swojej analizie uwzględnił zarządzanie przez EBI środkami finansowymi pochodzącymi z budżetu UE w kontekście instrumentu inwestycyjnego za pośrednictwem Europejskiego Funduszu Rozwoju i poprzez różne formy łączenia za pośrednictwem unijnych instrumentów łączenia oraz wykorzystania do tych inwestycji środków powracających;

Inne zalecenia

66.  wzywa EBI i Parlament do ustanowienia platformy dialogu między EBI a właściwymi komisjami parlamentarnymi; w związku z tym zwraca się do EBI, aby co kwartał stawiał się w Parlamencie celem złożenia sprawozdania oraz omówienia z nim postępów i działań EBI; proponuje ustanowienie regularnego, zorganizowanego dialogu między prezesem EBI a Parlamentem Europejskim, podobnego do kwartalnego dialogu monetarnego między EBC a Parlamentem Europejskim, aby zapewnić zwiększony nadzór parlamentarny nad działalnością EBI oraz zacieśnić współpracę i koordynację między tymi dwiema instytucjami;

67.  zauważa, że zwłaszcza małe przedsiębiorstwa nadal skarżą się na brak dostępu do finansowania pochodzącego puli pożyczek zewnętrznych EBI oraz do finansowania wspieranego przez EFI; w związku z tym domaga się opracowywania corocznej analizy wyszczególniającej liczbę MŚP, a zwłaszcza mikroprzedsiębiorstw, które skorzystały z tych instrumentów, oraz środki, jakie podjął EBI w odniesieniu do strategii stosowanych przez pośredników, z których korzysta, w celu zapewnienia MŚP lepszego faktycznego dostępu do finansowania;

68.  apeluje o dogłębną ocenę systemów zarządzania ryzykiem i systemów kontroli finansowania łączonego w Komisji Europejskiej oraz o sporządzenie sprawozdania na ten temat z uwzględnieniem skutków stosowania instrumentów łączonych nie tylko w zakresie nadzoru, ale również w odniesieniu do sposobów zarządzania;

69.  wyraża zadowolenie z powodu wysokiej jakości aktywów EBI, o której świadczy bliski zeru (0,2 %) odsetek kredytów zagrożonych w ogólnym portfelu kredytowym; uważa, że należy bezwzględnie zadbać o to, by EBI utrzymał swój rating kredytowy na poziomie potrójnego „A”, aby utrzymać dostęp do międzynarodowych rynków kapitałowych na jak najlepszych warunkach finansowania, gdyż ma to pozytywny wpływ na przebieg projektów oraz jest korzystne dla zainteresowanych podmiotów i dla modelu działalności gospodarczej EBI;

70.  zwraca uwagę, że w 2015 r. trzeba będzie przedłużyć przewidzianą w art. 287 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej umowę trójstronną regulującą współpracę między EBI, Komisją i Trybunałem Obrachunkowym w zakresie metod kontroli stosowanych przez Trybunał Obrachunkowy w odniesieniu do zarządzania przez EBI funduszami Unii i państw członkowskich; apeluje do EBI o uaktualnienie zakresu kompetencji Europejskiego Trybunału Obrachunkowego w tym względzie poprzez uwzględnienie wszelkich nowych instrumentów EBI angażujących fundusze publiczne z UE lub z Europejskiego Funduszu Rozwoju;

71.  z zadowoleniem przyjmuje zatwierdzenie w 2013 r. przez Radę Gubernatorów EBI zaktualizowanej strategii zwalczania nadużyć finansowych, w której potwierdzono podejście banku opierające się na zasadzie zerowej tolerancji wobec nadużyć.

72.  domaga się lepszego ukierunkowania działań, zmniejszenia liczby przepisów oraz większej elastyczności przy przydziale środków EBI;

73.  wzywa EBI do nawiązania ustrukturyzowanych kontaktów z parlamentami, rządami i partnerami społecznymi, aby regularnie określać te inicjatywy ukierunkowane na tworzenie miejsc pracy, które mogą przyczynić się do osiągnięcia trwałego wzrostu konkurencyjności Europy;

74.  z zadowoleniem przyjmuje wsparcie udzielone MŚP w regionach, gdzie bezrobocie wśród ludzi młodych przekracza 25 %;

75.  z zadowoleniem przyjmuje skoncentrowanie się na spółkach o średniej kapitalizacji (firmach zatrudniających od 250 do 3 tys. pracowników) dzięki inicjatywie na rzecz spółek o średniej kapitalizacji i inicjatywie na rzecz finansowania wzrostu, które pobudzają akcję kredytową, szczególnie w odniesieniu do innowacyjnych spółek o średniej kapitalizacji;

76.  z zadowoleniem przyjmuje nową inicjatywę EBI pod hasłem „Umiejętności i miejsca pracy – inwestowanie w młodzież”, która koncentruje się na finansowaniu instrumentów służących szkoleniom zawodowym i mobilności studentów/uczniów, aby zapewnić młodym ludziom możliwości trwałego zatrudnienia, i wzywa do zwrócenia jeszcze większej uwagi na kształcenie zawodowe i do zwiększenia inwestycji w ten program wsparcia w nadchodzących latach; uważa zarazem, że program ten nie powinien powodować odpływu finansowania od obecnego systemu stypendiów, przede wszystkim w odniesieniu do programu Erasmus+; podkreśla, że mobilność musi być traktowana jako szansa i pozostać dobrowolna, a nie stać się instrumentem przyczyniającym się do wyludniania i peryferyzacji obszarów dotkniętych bezrobociem. apeluje o zwrócenie uwagi na projekty, które umożliwią tworzenie wysokiej jakości miejsc pracy, zwłaszcza na projekty umożliwiające tworzenie miejsc pracy dla ludzi młodych, przyczyniające się do zwiększenia udziału kobiet w rynku pracy, zmniejszające długoterminowe bezrobocie i zwiększające możliwości zdobycia pracy przez grupy defaworyzowane;

77.  z zadowoleniem przyjmuje rozległe doświadczenie EBI, jeśli chodzi o finansowanie edukacji i szkoleń poprzez systemy kredytów studenckich w Europie, w szczególności w kontekście planowanego uruchomienia przez grupę EBI w 2015 r. instrumentu gwarancji kredytowych wspierającego mobilność Erasmus Master; podkreśla, że należy zapewnić korzystne warunki spłat, aby umożliwić studentom łatwy dostęp do pożyczek niezależnie od ich sytuacji ekonomicznej;

78.  wzywa EBI, aby przy wyborze projektów na podstawie metody oceny trzech filarów zwracał szczególną uwagę na pierwszofilarowe kryterium przyczyniania się do wzrostu i zatrudnienia, szczególnie w odniesieniu do ludzi młodych; podkreśla, że zatrudnienie, kształcenie i praktyka zawodowa ludzi młodych jest niezmiernie ważna w procesie przejścia w kierunku modelu zgodnego z zasadą zrównoważonego rozwoju i tworzącego miejsca pracy;

79.  przypomina zobowiązanie wiceprzewodniczącego Katainena do zwiększenia potencjału EBI nie tylko w zakresie infrastruktury, ale także w obszarze zatrudnienia i edukacji ludzi młodych, i wzywa EBI do podsumowania postępów w tym obszarze w kolejnym rocznym sprawozdaniu; jest zdania, że już rozpoczęte działania na rzecz zatrudnienia ludzi młodych powinny być wdrażane szybciej oraz stopniowo rozszerzane;

80.  uważa, że EBI powinien na dużą skalę inwestować w środki, które stworzą trwałe miejsca pracy dla młodego pokolenia, dodatkowo do środków już podjętych w ramach inicjatywy na rzecz zatrudnienia ludzi młodych;

o
o   o

81.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, EBI oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

(1) Dz.U. C 72 E z 11.3.2014, s. 51. (2) Teksty przyjęte, P7_TA(2013)0057. (3) Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0201. (4) Dz.U. C 349 E z 29.11.2013, s. 27. (5) Teksty przyjęte, P7_TA(2014)0161. (6) Dz.U. L 177 z 7.7.2012, s. 1. (7) Dz.U. L 280 z 27.10.2011, s. 1. (8) Zob.: Observatori de l’Ebre (CSIC, URLL). Evaluación de Impacto Ambiental (SGEA/SHG; Nr. ref. GAD/13/05) - ‘Almacenamiento subterráneo de gas natural Amposta (Permiso Castor) Tarragona); IAM 2109-07 - Estudio elaborado por la Dirección General de Política Ambiental y Sostenibilidad del Departamento de Medio Ambienta y Vivienda de la Generalitat de Catalunya sobre el estudio de impacto ambiental del Proyecto de almacén subterráneo de gas natural Castor’; oraz Simone Cesca, Francesco Grigoli, Sebastian Heimann, Álvaro González, Elisa Buforn, Samira Maghsoudi, Estefania Blanch y Torsten Dahm (2014): ‘The 2013 September–October seismic sequence offshore Spain: a case of seismicity triggered by gas injection?’, Geophysical Journal International, 198, 941–953. (9) Motyw 8 decyzji nr 1219/2011/UE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 listopada 2011 r. w sprawie subskrypcji przez Unię Europejską dodatkowych udziałów w kapitale Europejskiego Banku Odbudowy i Rozwoju (EBOR) w następstwie decyzji o podwyższeniu tego kapitału (Dz.U. L 313 z 26.11.2011, s. 1). (10) Decyzja Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich zamykająca dochodzenie w sprawie skargi 178/2014/AN przeciwko Europejskiemu Bankowi Inwestycyjnemu - http://www.ombudsman.europa.eu/cases/decision.faces/en/58171/html.bookmark (11) http://newati.publishwhatyoufund.org/2013/index-2013/results/ (12) Motyw 13 decyzji nr 1219/2011/UE. (13) http://www.ombudsman.europa.eu/cases/draftrecommendation.faces/pl/58471/html.bookmark (14) Artykuł 3 decyzji nr 1219/2011/UE.