Indeks 
Teksty przyjęte
Środa, 20 maja 2015 r. - Strasburg
Niewniesienie sprzeciwu wobec aktu delegowanego: wsparcie rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich
 Umowa o handlu, rozwoju i współpracy z Republiką Południowej Afryki (protokół w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej) ***
 Przeciwdziałanie korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu ***II
 Informacje towarzyszące transferom środków pieniężnych ***II
 Postępowanie upadłościowe ***II
 Unijny system certyfikacji własnej importerów niektórych minerałów i metali pochodzących z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka ***I
 Sprzeciw wobec aktu delegowanego: wyłączenia dla zastosowań kadmu w systemach oświetlenia lub wyświetlania
 Sprzeciw wobec aktu delegowanego: pozwolenia na przywóz alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego
 Urlop macierzyński
 Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych
 Epidemia w gajach oliwnych spowodowana bakterią Xylella fastidiosa

Niewniesienie sprzeciwu wobec aktu delegowanego: wsparcie rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich
PDF 323kWORD 66k
Decyzja Parlamentu Europejskiego o niewniesieniu sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 27 kwietnia 2015 r. zmieniającego załącznik I do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (C(2015)02802 – 2015/2673(DEA))
P8_TA(2015)0199B8-0439/2015

Parlament Europejski,

–  uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji (C(2015)02802),

–  uwzględniając pismo Komisji z dnia 3 lutego 2015 r., w którym Komisja zwraca się do Parlamentu o oświadczenie, że nie zgłosi on sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego,

–  uwzględniając pismo Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi z dnia 6 maja 2015 r. skierowane do przewodniczącego Konferencji Przewodniczących Komisji,

–  uwzględniając art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1305/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. w sprawie wsparcia rozwoju obszarów wiejskich przez Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW) i uchylające rozporządzenie Rady (WE) nr 1698/2005(1), a w szczególności jego art. 58 ust. 7 i art. 83 ust. 5,

–  uwzględniając zalecenie dotyczące decyzji Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

–  uwzględniając art. 105 ust. 6 Regulaminu,

–  uwzględniając fakt, iż nie wyrażono żadnego sprzeciwu w terminie określonym w art. 105 ust. 6 tiret trzecie i czwarte Regulaminu, który to termin upłynął w dniu 19 maja 2015 r.,

A.  mając na uwadze, że art. 19 ust 1 rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013 przewiduje rewizję wieloletnich ram finansowych w przypadku przyjęcia po dniu 1 stycznia 2014 r. programów w ramach zarządzania dzielonego odnoszących się między innymi do Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich w celu przeniesienia na kolejne lata, powyżej odnośnych pułapów wydatków, środków przydzielonych, ale niewykorzystanych w 2014 r.;

B.  mając na uwadze, że programy rozwoju obszarów wiejskich Bułgarii, Republiki Czeskiej, Irlandii, Grecji, Hiszpanii, Chorwacji, Włoch, Cypru, Luksemburga, Węgier, Malty, Rumunii i Szwecji oraz niektóre programy regionalne Belgii, Niemiec, Francji i Zjednoczonego Królestwa nie były gotowe do przyjęcia przed końcem 2014 r.;

C.  mając na uwadze, że w związku z tym za pomocą rozporządzenia Rady (UE, Euratom) nr 2015/623 wprowadzono zmiany w rozporządzeniu Rady (UE, Euratom) nr 1311/2013, przenosząc w przypadku Europejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich odnośne środki przydzielone, ale niewykorzystane w 2014 r. do pułapów wydatków na rok 2015 i 2016;

D.  mając na uwadze, że należy zatem odpowiednio zmienić załącznik I do rozporządzenia (UE) nr 1305/2013, w którym określono podział wsparcia unijnego na rzecz rozwoju obszarów wiejskich w latach 2014–2020;

E.  mając na uwadze, że rozporządzenie delegowane ma zasadnicze znaczenie dla sprawnego i terminowego przyjęcia programów rozwoju obszarów wiejskich oraz że powinno ono wejść w życie pierwszego dnia po jego opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

1.  oświadcza, że nie wyraża sprzeciwu wobec rozporządzenia delegowanego;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej decyzji Radzie i Komisji.

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 487.


Umowa o handlu, rozwoju i współpracy z Republiką Południowej Afryki (protokół w celu uwzględnienia przystąpienia Chorwacji do Unii Europejskiej) ***
PDF 317kWORD 61k
Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie projektu decyzji Rady w sprawie zawarcia w imieniu Unii Europejskiej i jej państw członkowskich protokołu dodatkowego do umowy o handlu, rozwoju i współpracy między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Południowej Afryki, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (07657/2015 – C8-0103/2015 – 2014/0236(NLE))
P8_TA(2015)0200A8-0146/2015

(Zgoda)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając projekt decyzji Rady (07657/2015),

–  uwzględniając projekt protokołu dodatkowego do umowy o handlu, rozwoju i współpracy między Wspólnotą Europejską i jej państwami członkowskimi, z jednej strony, a Republiką Południowej Afryki, z drugiej strony, w celu uwzględnienia przystąpienia Republiki Chorwacji do Unii Europejskiej (13175/2014),

–  uwzględniając wniosek o wyrażenie zgody przedstawiony przez Radę na mocy art. 217 oraz art. 218 ust. 6 akapit drugi lit. a) ppkt (v) Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (C8-0103/2015),

–  uwzględniając art. 99 ust. 1 akapit pierwszy i trzeci oraz art. 99 ust. 2, a także art. 108 ust. 7 Regulaminu,

–  uwzględniając zalecenie Komisji Rozwoju (A8-0146/2015),

1.  wyraża zgodę na zawarcie protokołu;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, jak również rządom i parlamentom państw członkowskich oraz Republiki Południowej Afryki.


Przeciwdziałanie korzystaniu z systemu finansowego w celu prania pieniędzy oraz finansowania terroryzmu ***II
PDF 393kWORD 65k
Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie stanowiska Rady przyjętego w pierwszym czytaniu w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie zapobiegania wykorzystywaniu systemu finansowego do prania pieniędzy lub finansowania terroryzmu, zmieniającej rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 648/2012 i uchylającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2005/60/WE oraz dyrektywę Komisji 2006/70/WE (05933/4/2015 – C8-0109/2015 – 2013/0025(COD))
P8_TA(2015)0201A8-0153/2015

(Zwykła procedura ustawodawcza: drugie czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając stanowisko Rady w pierwszym czytaniu (05933/4/2015 – C8-0109/2015),

–  uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego z dnia 17 maja 2013 r.(1),

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 23 maja 2013 r.(2),

–  uwzględniając swoje stanowisko przyjęte w pierwszym czytaniu(3) dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0045),

–  uwzględniając art. 294 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 76 Regulaminu,

–  uwzględniając wspólne posiedzenia Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych zgodnie z art. 55 Regulaminu,

–  uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Gospodarczą i Monetarną oraz Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0153/2015),

1.  zatwierdza stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu;

2.  stwierdza, że akt prawny zostaje przyjęty zgodnie ze stanowiskiem Rady;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady aktu prawnego zgodnie z art. 297 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

4.  zobowiązuje swojego sekretarza generalnego do podpisania aktu prawnego po stwierdzeniu, że wszystkie procedury zostały prawidłowo zakończone, oraz do przygotowania, w porozumieniu z sekretarzem generalnym Rady, jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

(1) Dz.U. C 166 z 12.6.2013, s. 2.
(2) Dz.U. C 271 z 19.9.2013, s. 31.
(3) Teksty przyjęte w dniu 11.3.2014., P7_TA(2014)0191.


Informacje towarzyszące transferom środków pieniężnych ***II
PDF 392kWORD 63k
Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2015 r. dotyczącego stanowiska Rady w pierwszym czytaniu w sprawie przyjęcia rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie informacji towarzyszących transferom środków pieniężnych i uchylenia rozporządzenia (WE) nr 1781/2006 (05932/2/2015 – C8-0108/2015 – 2013/0024(COD))
P8_TA(2015)0202A8-0154/2015

(Zwykła procedura ustawodawcza: drugie czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając stanowisko Rady w pierwszym czytaniu (05932/2/2015 – C8‑0108/2015),

–  uwzględniając opinię Europejskiego Banku Centralnego z dnia 17 maja 2013 r.(1),

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 23 maja 2013 r.(2),

–  uwzględniając swoje stanowisko przyjęte w pierwszym czytaniu(3) dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2013)0044),

–  uwzględniając art. 294 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 76 Regulaminu,

–  uwzględniając wspólne posiedzenia Komisji Gospodarczej i Monetarnej oraz Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych zgodnie z art. 55 Regulaminu,

–  uwzględniając zalecenie do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Gospodarczą i Monetarną oraz Komisję Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych (A8-0154/2015),

1.  zatwierdza stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu;

2.  stwierdza, że akt prawny zostaje przyjęty zgodnie ze stanowiskiem Rady;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady aktu prawnego zgodnie z art. 297 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

4.  zobowiązuje swojego sekretarza generalnego do podpisania aktu prawnego po stwierdzeniu, że wszystkie procedury zostały prawidłowo zakończone, oraz do przygotowania, w porozumieniu z sekretarzem generalnym Rady, jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

(1) Dz.U. C 166 z 12.6.2013, s. 2.
(2) Dz.U. C 271 z 19.9.2013, s. 31.
(3) Teksty przyjęte w dniu 11.3.2014, P7_TA(2014)0190.


Postępowanie upadłościowe ***II
PDF 313kWORD 62k
Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie stanowiska Rady przyjętego w pierwszym czytaniu z myślą o przyjęciu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady w sprawie postępowania upadłościowego (przekształcenie) (16636/5/2014 – C8-0090/2015 – 2012/0360(COD))
P8_TA(2015)0203A8-0155/2015

(Zwykła procedura ustawodawcza: drugie czytanie)

Parlament Europejski,

–  uwzględniając stanowisko Rady w pierwszym czytaniu (16636/5/2014 – C8-0090/2015),

–  uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 22 maja 2013 r.(1),

–  uwzględniając swoje stanowisko w pierwszym czytaniu(2) dotyczące wniosku Komisji przedstawionego Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2012)0744),

–  uwzględniając art. 294 ust. 7 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 76 Regulaminu,

–  uwzględniając zalecenia do drugiego czytania przedstawione przez Komisję Prawną (A8-0155/2015),

1.  zatwierdza stanowisko Rady przyjęte w pierwszym czytaniu;

2.  stwierdza, że akt prawny zostaje przyjęty zgodnie ze stanowiskiem Rady;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do podpisania wraz z przewodniczącym Rady aktu prawnego zgodnie z art. 297 ust. 1 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej;

4.  zobowiązuje swojego sekretarza generalnego do podpisania aktu prawnego po stwierdzeniu, że wszystkie procedury zostały prawidłowo zakończone, oraz do przygotowania, w porozumieniu z sekretarzem generalnym Rady, jego publikacji w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej;

5.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji, a także parlamentom narodowym.

(1) Dz.U. C 271 z 19.9.2013, s. 55.
(2) Teksty przyjęte z dnia 5.2.2014 r., P7_TA(2014)0093.


Unijny system certyfikacji własnej importerów niektórych minerałów i metali pochodzących z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka ***I
PDF 621kWORD 224k
Poprawki przyjete przez Parlament Europejski w dniu 20 maja 2015 r. w sprawie wniosku dotyczącego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady ustanawiającego unijny system certyfikacji własnej w zakresie należytej staranności w łańcuchu dostaw odpowiedzialnych importerów cyny, tantalu i wolframu, ich rud oraz złota pochodzących z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka (COM(2014)0111 – C7-0092/2014 – 2014/0059(COD))(1)
P8_TA(2015)0204A8-0141/2015

(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)

Tekst proponowany przez Komisję   Poprawka
Poprawka 1
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 1
(1)  Naturalne surowce mineralne na obszarach dotkniętych konfliktami i obszarach wysokiego ryzyka − chociaż posiadają ogromny potencjał wspierania rozwoju − mogą być przyczyną sporów, gdy przychody z ich eksploatacji przyczyniają się do wybuchu lub kontynuacji konfliktów z użyciem siły, podważając krajowe zobowiązania na rzecz rozwoju, dobrych rządów i praworządności. Zerwanie związku pomiędzy konfliktem a nielegalną eksploatacją minerałów na tych obszarach ma zasadnicze znaczenie dla pokoju i stabilności.
(1)  Naturalne surowce mineralne na obszarach dotkniętych konfliktami i obszarach wysokiego ryzyka − chociaż posiadają ogromny potencjał wspierania rozwoju − mogą być przyczyną sporów, gdy przychody z ich eksploatacji przyczyniają się do wybuchu lub kontynuacji konfliktów z użyciem siły, podważając wysiłki na rzecz rozwoju, dobrych rządów i praworządności. Zerwanie związku pomiędzy konfliktem a nielegalną eksploatacją minerałów na tych obszarach stanowi kluczowy element zagwarantowania pokoju, rozwoju i stabilności.
Poprawka 2
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 1 a (nowy)
(1a)  W przemyśle wydobywczym powszechnie dochodzi do naruszania praw człowieka, co może obejmować pracę dzieci, przemoc seksualną, wymuszone zaginięcia, przymusowe wysiedlenia oraz niszczenie miejsc kultu lub miejsc o znaczeniu kulturowym.
Poprawka 3
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 2
(2)  Kwestia ta dotyczy regionów bogatych w zasoby, w których rządy i organizacje międzynarodowe wraz z podmiotami gospodarczymi i organizacjami społeczeństwa obywatelskiego mierzą się z wyzwaniem związanym z chęcią ograniczenia do minimum finansowania ugrupowań zbrojnych i sił bezpieczeństwa.
(2)  Kwestia ta dotyczy obszarów bogatych w zasoby, na których wyzwanie wynikające z chęci zapobiegania finansowaniu ugrupowań zbrojnych i sił bezpieczeństwa zostało podjęte przez rządy i organizacje międzynarodowe wraz z podmiotami gospodarczymi i organizacjami społeczeństwa obywatelskiego, w tym organizacjami kobiecymi, przodującymi w zwracaniu uwagi na warunki wyzysku narzucane przez wspomniane ugrupowania, jak również na gwałty i przemoc stosowaną w celu kontrolowania miejscowej ludności.
(Poprawka ta wynika z zastąpienia słowa „regiony” słowem „obszary” i dotyczy całego aktu prawnego.)
Poprawka 4
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 5 a (nowy)
(5a)  Niniejsze rozporządzenie to jeden ze środków służących wyeliminowaniu finansowania ugrupowań zbrojnych poprzez sprawowanie kontroli nad handlem minerałami z regionów dotkniętych konfliktami; nie ma ono wpływu na fakt, że działania podejmowane w ramach polityki zewnętrznej i rozwojowej Unii Europejskiej powinny koncentrować się na walce z miejscową korupcją i nieszczelnością granic oraz zapewniać szkolenie miejscowej ludności i jej przedstawicieli w celu eksponowania nadużyć.
Poprawka 5
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 7
(7)  Dnia 7 października 2010 r. Parlament Europejski przyjął rezolucję wzywającą Unię do przyjęcia rozwiązań prawnych zgodnych z kierunkami określonymi w przyjętej w Stanach Zjednoczonych ustawie o „minerałach z regionów ogarniętych konfliktami” tj. sekcji 1502 ustawy „Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act”; natomiast Komisja w komunikatach z 2011 r. i 2012 r. zapowiedziała, że zamierza zbadać sposoby poprawy przejrzystości w łańcuchu dostaw, w tym aspektów należytej staranności. W drugim z tych komunikatów, zgodnie ze zobowiązaniem podjętym na spotkaniu Rady OECD na szczeblu ministerialnym w maju 2011 r., Komisja opowiedziała się za zwiększeniem wsparcia i szerszym stosowaniem Wytycznych OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych i wytycznych OECD dotyczących należytej staranności – nawet poza państwami należącymi do OECD.
(7)  W rezolucjach z dnia 7 października 2010 r., 8 marca 2011 r., 5 lipca 2011 r. oraz 26 lutego 2014 r. Parlament Europejski wezwał Unię do przyjęcia rozwiązań prawnych zgodnych z kierunkami określonymi w przyjętej w Stanach Zjednoczonych ustawie o „minerałach z regionów ogarniętych konfliktami”, tj. sekcji 1502 ustawy „Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act”; natomiast Komisja w komunikatach z 2011 r. i 2012 r. zapowiedziała, że zamierza zbadać sposoby poprawy przejrzystości w łańcuchu dostaw, w tym aspektów należytej staranności. W drugim z tych komunikatów, zgodnie ze zobowiązaniem podjętym na spotkaniu Rady OECD na szczeblu ministerialnym w maju 2011 r., Komisja opowiedziała się za zwiększeniem wsparcia i szerszym stosowaniem Wytycznych OECD dla przedsiębiorstw wielonarodowych i wytycznych OECD dotyczących należytej staranności – nawet poza państwami należącymi do OECD.
Poprawka 6
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 8
(8)  Wzrosła wiedza obywateli Unii i podmiotów społeczeństwa obywatelskiego na temat przedsiębiorstw działających w ramach jurysdykcji Unii, które nie ponoszą odpowiedzialności z tytułu swoich możliwych powiązań z nielegalnym wydobyciem minerałów pochodzących z regionów dotkniętych konfliktami i handlem tymi minerałami. Skutkiem tego takie minerały, które mogą znajdować się w produktach konsumpcyjnych, łączą konsumentów z konfliktami występującymi poza Unią. W związku z tym obywatele domagali się, zwłaszcza poprzez składanie petycji, aby Parlamentowi Europejskiemu i Radzie przedstawiono wnioski ustawodawcze nakładające na przedsiębiorstwa odpowiedzialność zgodnie z wytycznymi ustanowionymi przez ONZ i OECD.
(8)  Wzrosła wiedza obywateli Unii i podmiotów społeczeństwa obywatelskiego na temat przedsiębiorstw działających w ramach jurysdykcji Unii, które nie ponoszą odpowiedzialności z tytułu swoich możliwych powiązań z nielegalnym wydobyciem minerałów pochodzących z regionów dotkniętych konfliktami i z handlem tymi minerałami. Skutkiem tego takie minerały, które mogą znajdować się w produktach konsumpcyjnych, łączą konsumentów z konfliktami występującymi poza Unią. W związku z tym konsumenci są pośrednio powiązani z konfliktami, które mają poważny wpływ na prawa człowieka, szczególnie prawa kobiet, ponieważ ugrupowania zbrojne często stosują masowe gwałty jako celową strategię zastraszania i kontrolowania miejscowej ludności w celu ochrony swoich interesów. W związku z tym obywatele domagali się, zwłaszcza w petycjach, przedstawienia Parlamentowi Europejskiemu i Radzie wniosków ustawodawczych nakładających na przedsiębiorstwa odpowiedzialność zgodnie z wytycznymi ustanowionymi przez ONZ i OECD.
Poprawka 71, 91 i 112
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 9 a (nowy)
(9a)  Rozporządzenie odzwierciedla potrzebę zachowywania należytej staranności w obrębie całego łańcucha dostaw, począwszy od miejsca pozyskania aż po gotowy produkt, zobowiązując wszystkie przedsiębiorstwa, które jako pierwsze wprowadzają objęte jego zakresem zasoby – w tym produkty zawierające te zasoby – na rynek unijny, do stosowania należytej staranności w swoim łańcuchu dostaw oraz do publikowania sprawozdań w tym zakresie. Zgodnie z charakterem należytej staranności indywidualne obowiązki w zakresie należytej staranności zawarte w niniejszym rozporządzeniu powinny odzwierciedlać progresywny i elastyczny charakter procesów dotyczących należytej staranności oraz potrzebę odpowiedniego dostosowania obowiązków do indywidualnych uwarunkowań poszczególnych przedsiębiorstw. Obowiązki powinny być dostosowane do wielkości, efektu dźwigni i pozycji w łańcuchu dostaw przedsiębiorstwa.
Poprawka 57
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 11 a (nowy)
(11a)  Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/95/UE1a nakłada na przedsiębiorstwa zatrudniające ponad 500 pracowników wymóg ujawniania informacji dotyczących polityki w określonych dziedzinach, w tym w dziedzinie praw człowieka, zwalczania korupcji i należytej staranności w łańcuchu dostaw. Dyrektywa ta przewiduje, że Komisja opracuje wytyczne mające ułatwić ujawnianie tych informacji. Komisja powinna rozważyć ujęcie w tych wytycznych wskaźników efektywności dotyczących odpowiedzialnego pozyskiwania minerałów i metali.
__________________
1a Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/95/UE z dnia 22 października 2014 r. zmieniająca dyrektywę 2013/34/UE w odniesieniu do ujawniania informacji niefinansowych i informacji dotyczących różnorodności przez niektóre duże jednostki oraz grupy (Dz.U. L 330 z 15.11.2014, s. 1).
Poprawka 9
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 11 b (nowy)
(11b)  Do osiągnięcia celów niniejszego rozporządzenia może się przyczynić wiele istniejących systemów zachowania należytej staranności w łańcuchu dostaw. Istnieją już programy branżowe mające na celu zerwanie powiązania między konfliktem a pozyskiwaniem cyny, tantalu, wolframu i złota. Programy te wykorzystują audyty prowadzone przez niezależne podmioty zewnętrzne do certyfikowania hut i rafinerii stosujących systemy gwarantujące wyłącznie odpowiedzialne pozyskiwanie minerałów. Te programy branżowe mogą zostać uznane w systemie unijnym. Jednak aby umożliwić przestrzeganie wysokich norm i uniknięcie podwójnych audytów, należy wyjaśnić kryteria i procedury uznawania takich systemów za równoważne z wymogami niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 10
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 12
(12)  Przedsiębiorstwa unijne poprzez konsultacje społeczne wyraziły zainteresowanie odpowiedzialnym pozyskiwaniem minerałów i przedstawiały sprawozdania na temat obecnych programów branżowych służących realizacji ich celów w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, wniosków klientów lub bezpieczeństwa dostaw. Przedsiębiorstwa unijne zgłaszały jednak również niezliczone trudności z zachowaniem należytej staranności w łańcuchu dostaw na skutek długości i złożoności światowych łańcuchów dostaw, obejmujących dużą liczbę podmiotów, które często nie posiadają wystarczającej świadomości lub mają obojętny stosunek do kwestii etycznych. Komisja powinna monitorować koszty odpowiedzialnego pozyskiwania i ich możliwy wpływ na konkurencyjność, zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw.
(12)  Przedsiębiorstwa unijne w konsultacjach społecznych wyraziły zainteresowanie odpowiedzialnym pozyskiwaniem minerałów i przedstawiły sprawozdania na temat obecnych programów branżowych służących realizacji ich celów w zakresie społecznej odpowiedzialności przedsiębiorstw, wniosków klientów lub bezpieczeństwa dostaw. Przedsiębiorstwa unijne zgłaszały jednak również niezliczone trudności i praktyczne problemy z zachowaniem należytej staranności w łańcuchu dostaw na skutek długości i złożoności światowych łańcuchów dostaw, obejmujących dużą liczbę podmiotów, które często nie posiadają wystarczającej świadomości lub mają obojętny stosunek do kwestii etycznych. Komisja powinna ściśle monitorować i przedstawiać w sprawozdaniach koszty odpowiedzialnego pozyskiwania i audytów prowadzonych przez podmioty zewnętrzne, ich konsekwencje administracyjne i możliwy wpływ na konkurencyjność, zwłaszcza małych i średnich przedsiębiorstw. Komisja powinna zapewniać mikroprzedsiębiorstwom oraz małym i średnim przedsiębiorstwom pomoc techniczną i finansową oraz ułatwiać wymianę informacji w celu wdrożenia niniejszego rozporządzenia. Małe i średnie przedsiębiorstwa z siedzibą w Unii, które importują minerały i metale oraz wprowadzają systemy należytej staranności, powinny otrzymywać pomoc finansową z programu Komisji na rzecz konkurencyjności przedsiębiorstw oraz małych i średnich przedsiębiorstw (COSME).
Poprawka 12
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 12 a (nowy)
(12a)  Przedsiębiorstwa z siedzibą w Unii działające na niższym szczeblu łańcucha dostaw i dobrowolnie wprowadzające system odpowiedzialnego pozyskiwania minerałów i metali powinny uzyskiwać od właściwych organów państw członkowskich certyfikat w postaci odpowiedniego oznakowania. Komisja powinna oprzeć się na wytycznych OECD dotyczących należytej staranności w celu opracowania kryteriów przyznawania certyfikatu; może w tym celu zasięgnąć opinii sekretariatu OECD. Warunki przyznawania „europejskiego certyfikatu odpowiedzialności” powinny być równie rygorystyczne, jak warunki wymagane w systemie certyfikacji OECD. Przedsiębiorstwa, które uzyskają „europejski certyfikat odpowiedzialności”, zachęca się do podawania tego faktu na ich stronach internetowych i ujmowania go w informacjach przekazywanych konsumentom europejskim.
Poprawka 14
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 13
(13)  Huty i rafinerie są ważnym elementem światowego łańcucha dostaw minerałów, gdyż stanowią zwykle ostatni etap, na którym można skutecznie zapewnić należytą staranność poprzez gromadzenie, ujawnianie i weryfikowanie informacji na temat pochodzenia minerałów oraz łańcucha dowodowego. Po tym etapie przetwórstwa prześledzenie pochodzenia minerałów często uważa się za niewykonalne. Unijny wykaz odpowiedzialnych hut i rafinerii może zatem zapewnić przedsiębiorstwom działającym na niższym szczeblu łańcucha dostaw przejrzystość i pewność dotyczącą praktyk w zakresie należytej staranności w łańcuchu dostaw.
(13)  Huty i rafinerie są ważnym elementem światowego łańcucha dostaw minerałów, gdyż stanowią zwykle ostatni etap, na którym można skutecznie zapewnić należytą staranność poprzez gromadzenie, ujawnianie i weryfikowanie informacji na temat pochodzenia minerałów oraz łańcucha dowodowego. Po tym etapie przetwórstwa prześledzenie pochodzenia minerałów często uważa się za niewykonalne. To samo dotyczy metali poddanych recyklingowi, które przeszły jeszcze więcej etapów procesu przetwórczego. Unijny wykaz odpowiedzialnych hut i rafinerii może zatem zapewnić przedsiębiorstwom działającym na niższym szczeblu łańcucha dostaw przejrzystość i pewność dotyczącą praktyk w zakresie należytej staranności w łańcuchu dostaw. Zgodnie z wytycznymi OECD dotyczącymi należytej staranności podmioty działające na wyższym szczeblu łańcucha dostaw, takie jak huty i rafinerie, powinny poddać się audytowi przeprowadzanemu przez niezależny podmiot zewnętrzny w odniesieniu do praktyk w zakresie należytej staranności w łańcuchu dostaw, między innymi mając na względzie wpisanie do wykazu odpowiedzialnych hut i rafinerii.
Poprawka 15
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 13 a (nowy)
(13a)  Huty i rafinerie, które przetwarzają i importują minerały i ich koncentraty, powinny być zobowiązane do stosowania unijnego systemu zachowania należytej staranności w łańcuchu dostaw.
Poprawka 16
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 13 b (nowy)
(13b)  Wykorzystywanie wszystkich minerałów i metali objętych niniejszym rozporządzeniem powinno być zgodne z określonymi w nim wymogami. Koniecznie jest przestrzeganie przepisów niniejszego rozporządzenia przez importerów.
Poprawka 18
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 15 a (nowy)
(15a)  Aby zapewnić efektywne wykonanie niniejszego rozporządzenia, należy przewidzieć dwuletni okres przejściowy umożliwiający Komisji utworzenie systemu audytów prowadzonych przez podmioty zewnętrzne, a odpowiedzialnym importerom zapoznanie się z obowiązkami wynikającymi z niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 19
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 15 b (nowy)
(15b)  Komisja powinna regularnie prowadzić przeglądy przyznawanej pomocy finansowej i zobowiązań politycznych w odniesieniu do obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka, na których wydobywa się cynę, tantal, wolfram i złoto, szczególnie w Regionie Wielkich Jezior, aby zapewnić spójność polityki oraz zachęcić do stosowania zasad dobrego sprawowania władzy, praworządności, a przede wszystkim etyki wydobycia, i poprawić ich przestrzeganie.
Poprawka 20
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 16
(16)  Komisja powinna regularnie przedstawiać Radzie i Parlamentowi Europejskiemu sprawozdania na temat wyników systemu. Nie później niż trzy lata po wejściu w życie niniejszego rozporządzenia, a następnie co sześć lat Komisja powinna dokonywać przeglądu funkcjonowania i skuteczności niniejszego rozporządzenia, w tym również w odniesieniu do promowania odpowiedzialnego pozyskiwania minerałów objętych zakresem jego stosowania, pochodzących z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka. Sprawozdaniom tym mogą w razie potrzeby towarzyszyć odpowiednie wnioski legislacyjne, które mogą wprowadzać środki obowiązkowe.
(16)  Komisja powinna regularnie przedstawiać Parlamentowi Europejskiemu i Radzie sprawozdania na temat wyników systemu. Dwa lata po dacie rozpoczęcia stosowania niniejszego rozporządzenia, a następnie co trzy lata Komisja powinna dokonywać przeglądu funkcjonowania i skuteczności niniejszego rozporządzenia oraz ostatnich skutków programu odczuwanych w terenie w odniesieniu do promowania odpowiedzialnego pozyskiwania minerałów objętych zakresem jego stosowania pochodzących z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka oraz składać sprawozdanie Parlamentowi Europejskiemu i Radzie. Sprawozdaniom tym mogą w razie potrzeby towarzyszyć odpowiednie wnioski ustawodawcze, które mogą wprowadzać dalsze środki obowiązkowe.
Poprawka 21
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Motyw 16 a (nowy)
(16a)  We wspólnym komunikacie z dnia 5 marca 2014 r. Komisja i wiceprzewodnicząca Komisji/ wysoka przedstawiciel Unii do spraw zagranicznych i polityki bezpieczeństwa zobowiązały się do wdrożenia środków towarzyszących, prowadzących do przyjęcia przez UE zintegrowanego podejścia do odpowiedzialnego pozyskiwania, równolegle z niniejszym rozporządzeniem, nie tylko w celu osiągnięcia wysokiego poziomu uczestnictwa przedsiębiorstw w unijnym systemie przewidzianym w niniejszym rozporządzeniu, ale również w celu zapewnienia przyjęcia globalnego, spójnego i kompleksowego podejścia służącego propagowaniu odpowiedzialnego pozyskiwania minerałów i metali z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka.
Poprawka 60
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – ustęp 1
1.  Niniejsze rozporządzenie ustanawia unijny system certyfikacji własnej w zakresie należytej staranności w łańcuchu dostaw w celu ograniczenia możliwości handlu cyną, tantalem i wolframem, ich rudami oraz złotem przez ugrupowania zbrojne i siły bezpieczeństwa12. Ma ono na celu zapewnienie przejrzystości i pewności w odniesieniu do praktyk w zakresie dostaw stosowanych przez importerów, huty i rafinerie pozyskujących surowce na obszarach dotkniętych konfliktami i obszarach wysokiego ryzyka.
1.  Niniejsze rozporządzenie ustanawia unijny system certyfikacji w zakresie należytej staranności w łańcuchu dostaw w celu ograniczenia możliwości handlu cyną, tantalem i wolframem, ich rudami oraz złotem przez ugrupowania zbrojne i siły bezpieczeństwa12. Ma ono na celu zapewnienie przejrzystości i pewności w odniesieniu do praktyk w zakresie dostaw stosowanych przez importerów, huty i rafinerie pozyskujących surowce na obszarach dotkniętych konfliktami i obszarach wysokiego ryzyka.
__________________
__________________
12 „Ugrupowania zbrojne i siły bezpieczeństwa” zgodnie z definicją zawartą w załączniku II do Wytycznych OECD dotyczących należytej staranności w zakresie odpowiedzialnych łańcuchów dostaw minerałów z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka: wydanie drugie, OECD Publishing (OECD (2013). http://dx.doi.org/10.1787/9789264185050-en.
12 „Ugrupowania zbrojne i siły bezpieczeństwa” zgodnie z definicją zawartą w załączniku II do Wytycznych OECD dotyczących należytej staranności w zakresie odpowiedzialnych łańcuchów dostaw minerałów z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka: wydanie drugie, OECD Publishing (OECD (2013). http://dx.doi.org/10.1787/9789264185050-en.
Poprawka 154
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – ustęp 2
2.   Niniejsze rozporządzenie określa obowiązki w zakresie należytej staranności w łańcuchu dostaw dla unijnych importerów, którzy decydują się na certyfikację własną jako odpowiedzialni importerzy minerałów i metali zawierających cynę, wolfram, tantal i złoto lub składających się z cyny, tantalu, wolframu i złota, zgodnie z załącznikiem I.
2.   Niniejsze rozporządzenie określa obowiązki w zakresie należytej staranności w łańcuchu dostaw dla wszystkich unijnych importerów, którzy pozyskują minerały i metale objęte niniejszym rozporządzeniem oraz zgodnie z wytycznymi OECD dotyczącymi należytej staranności. Niniejsze wytyczne zostały przygotowane w celu zapewnienia przejrzystości i identyfikowalności praktyk importerów w zakresie dostaw w sytuacji, gdy zaopatrują się oni na obszarach dotkniętych konfliktami i obszarach wysokiego ryzyka, w celu ograniczenia konfliktów z użyciem siły i naruszania praw człowieka oraz zapobiegania im poprzez ograniczanie możliwości handlowania tymi minerałami i metalami przez ugrupowania zbrojne i siły bezpieczeństwa zgodnie z definicją zawartą w załączniku II do wytycznych OECD dotyczących należytej staranności.
Poprawka 23
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  Metale, co do których można zasadnie przyjąć, że zostały poddane recyklingowi, są wyłączone z zakresu niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 76, 97, 117 i 135
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – ustęp 2 b (nowy)
2b.  Aby uniknąć niezamierzonych zakłóceń rynku, w niniejszym rozporządzeniu zawarto rozróżnienie między rolą przedsiębiorstw na wyższym szczeblu łańcucha dostaw a rolą przedsiębiorstw na niższym szczeblu tego łańcucha. Zachowanie należytej staranności musi być dostosowane do działalności przedsiębiorstwa i jego wielkości i pozycji w łańcuchu dostaw.
Poprawka 77, 98, 118 i 136
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – ustęp 2 c (nowy)
2c.  Komisja, w ramach współpracy w programach branżowych i zgodnie z wytycznymi OECD, może określić dalsze wytyczne dotyczące obowiązków przedsiębiorstw, w zależności od ich pozycji w łańcuchu dostaw, aby zapewnić ujęcie w systemie elastycznej procedury uwzględniającej pozycję MŚP.
Poprawka 155
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 1 – ustęp 2 d (nowy)
2d.  Przedsiębiorstwa działające na niższym szczeblu łańcucha dostaw podejmują, na podstawie niniejszego rozporządzenia oraz zgodnie z wytycznymi OECD, wszelkie stosowne kroki w celu identyfikacji zagrożeń i zapobiegania im w swoim łańcuchu dostaw w odniesieniu do minerałów i metali objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia. W tym kontekście podlegają one obowiązkowi informowania o swoich praktykach w zakresie należytej staranności w odniesieniu do odpowiedzialnego pozyskiwania.
Poprawka 26
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – litera b a (nowa)
ba)  „metale poddane recyklingowi” oznaczają produkty odzyskane od użytkowników końcowych lub konsumentów lub złom z metali przetworzonych powstały podczas wytwarzania produktów; „metale poddane recyklingowi” obejmują materiały metalowe pochodzące z nadwyżek, przestarzałe, wadliwe i zezłomowane, które zawierają metale rafinowane lub przetworzone nadające się do recyklingu w produkcji cyny, tantalu, wolframu lub złota; minerały częściowo przetworzone, nieprzetworzone lub produkty uboczne z innej rudy nie są metalami poddanymi recyklingowi;
Poprawka 24
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – litera e
e)  „obszary dotknięte konfliktami i obszary wysokiego ryzyka” oznaczają obszary znajdujące się w stanie konfliktu zbrojnego, niestabilne obszary pokonfliktowe, jak również obszary, na których zarządzanie i bezpieczeństwo są słabe lub nie istnieją, takie jak państwa upadłe, oraz na których odnotowuje się powszechne i regularne przypadki naruszeń prawa międzynarodowego, w tym naruszenia praw człowieka;
e)  „obszary dotknięte konfliktami i obszary wysokiego ryzyka” oznaczają obszary znajdujące się w stanie konfliktu zbrojnego, na których występuje powszechna przemoc i niewydolność infrastruktury cywilnej, a także niestabilne obszary pokonfliktowe, jak również obszary, gdzie zarządzanie i bezpieczeństwo nie istnieją, takie jak państwa upadłe, charakteryzujące się powszechnymi i regularnymi przypadkami naruszeń praw człowieka zapisanych w prawie międzynarodowym;
Poprawka 25
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – litera g
g)  „importer” oznacza osobę fizyczną lub prawną zgłaszającą minerały lub metale objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu w rozumieniu art. 79 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2913/199213;
g)  „importer” oznacza osobę fizyczną lub prawną mającą miejsce zamieszkania lub siedzibę w Unii, zgłaszającą w imieniu własnym minerały lub metale objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia w celu dopuszczenia do swobodnego obrotu, lub osobę, na rzecz której dokonuje się takiego zgłoszenia; przedstawiciela dokonującego zgłoszenia, działającego w imieniu i na rzecz innej osoby, lub przedstawiciela działającego w imieniu własnym i na rzecz innej osoby również uznaje się za importera do celów niniejszego rozporządzenia;
__________________
13 Rozporządzenie Rady (EWG) nr 2913/92 z dnia 12 października 1992 r. ustanawiające Wspólnotowy Kodeks Celny (Dz.U. L 302 z 19.10.1992, s. 1).
Poprawka 100
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – litera h
h)  „odpowiedzialny importer” oznacza importera, który decyduje się na certyfikację własną zgodnie z zasadami określonymi w niniejszym rozporządzeniu;
skreślona
Poprawka 138
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – litera i
i)  „certyfikacja własna” oznacza złożenie oświadczenia o wypełnianiu obowiązków w odniesieniu do systemów zarządzania, zarządzania ryzykiem, audytu przeprowadzanego przez podmiot zewnętrzny i ujawniania informacji zgodnie z niniejszym rozporządzeniem;
skreślona
(Niniejsza poprawka ma zastosowanie w całym tekście)
Poprawka 29
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – litera q a (nowa)
qa)  „program branżowy” oznacza połączenie dobrowolnych procedur, narzędzi i mechanizmów zachowania należytej staranności w łańcuchu dostaw, opracowane i nadzorowane przez odpowiednie organizacje branżowe, obejmujące oceny zgodności prowadzone przez podmioty zewnętrzne;
Poprawka 30
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 2 – litera q b (nowa)
qb)  „ugrupowania zbrojne i siły bezpieczeństwa” oznaczają ugrupowania, o których mowa w załączniku II do wytycznych OECD dotyczących należytej staranności;
Poprawka 31
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – litera a
a)  przyjmuje i wyraźnie przedstawia dostawcom oraz podaje do publicznej wiadomości swoją politykę łańcucha dostaw w odniesieniu do minerałów i metali, które mogą pochodzić z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka;
a)  przyjmuje i wyraźnie oraz systematycznie przedstawia dostawcom oraz podaje do publicznej wiadomości swoją politykę łańcucha dostaw w odniesieniu do minerałów i metali, które mogą pochodzić z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka;
Poprawka 85 i 145
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 4 – ustęp 1 a (nowy)
W przypadku gdy jednostka może racjonalnie stwierdzić, że zasoby pochodzą wyłącznie z recyklingu lub złomowania, z należytym uwzględnieniem tajemnicy handlowej i innych kwestii związanych z konkurencją:
a)  publicznie ujawnia dokonane ustalenia; oraz
b)  opisuje, przy zachowaniu rozsądnego stopnia szczegółowości, środki należytej staranności zastosowane podczas dokonywania takich ustaleń.
Poprawka 67
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 6 – ustęp 2 a (nowy)
Importerzy metali wytopionych i rafinowanych posiadający certyfikat odpowiedzialnego importera są zwolnieni z obowiązku przeprowadzenia audytu przez niezależny podmiot zewnętrzny zgodnie z art. 3 ust. 1a niniejszego rozporządzenia, o ile przedstawią konkretne dowody, że wszystkie huty i rafinerie w ich łańcuchu dostaw przestrzegają postanowień niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 40
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 7 a (nowy)
Artykuł 7a
Wykaz odpowiedzialnych importerów
1.  Na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie w sprawozdaniach, o których mowa w art. 15, Komisja przyjmuje i publicznie udostępnia decyzję zawierającą wykaz nazw i adresów odpowiedzialnych importerów minerałów i metali objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia.
2.  Komisja przyjmuje wykaz z wykorzystaniem wzoru określonego w załączniku Ia oraz zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 13 ust. 2.
3.  Komisja we właściwym czasie uaktualnia i publikuje, w tym w internecie, informacje zawarte w wykazie. Komisja usuwa z wykazu nazwy importerów, których państwa członkowskie nie uznają już za odpowiedzialnych importerów zgodnie z art. 14 ust. 3, ponieważ nie zastosowali oni wystarczających działań naprawczych.
Poprawka 43
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 7 b (nowy)
Artykuł 7b
Obowiązki hut i rafinerii w zakresie należytej staranności
1.  Huty i rafinerie z siedzibą w Unii, które przetwarzają i importują minerały i ich koncentraty, zobowiązane są do stosowania unijnego systemu zachowania należytej staranności w łańcuchu dostaw lub systemu zachowania należytej staranności uznanego przez Komisję za równoważny.
2.  Właściwe organy państw członkowskich zapewniają właściwe stosowanie przez huty i rafinerie europejskiego systemu zachowania należytej staranności. W razie uchybienia tym obowiązkom organy powiadamiają o tym fakcie hutę lub rafinerię i zwracają się do niej o podjęcie działań naprawczych w celu spełnienia wymogów europejskiego systemu zachowania należytej staranności. W razie systematycznego uchybiania obowiązkom, właściwe organy państw członkowskich nakładają kary za naruszenie niniejszego rozporządzenia. Kary te są zdejmowane z chwilą, gdy huta lub rafineria zastosuje się do przepisów niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 44
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 8 – ustęp 1
1.  Na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie w ich sprawozdaniach, o których mowa w art. 15, Komisja przyjmuje i publicznie udostępnia decyzję zawierającą wykaz nazw i adresów odpowiedzialnych hut i rafinerii minerałów objętych zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia.
1.  Na podstawie informacji dostarczonych przez państwa członkowskie w sprawozdaniach, o których mowa w art. 15, Komisja przyjmuje i publicznie udostępnia decyzję zawierającą wykaz nazw i adresów odpowiedzialnych hut i rafinerii.
Poprawka 45
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 8 – ustęp 2
2.  W wykazie, o którym mowa w ust. 1, Komisja identyfikuje odpowiedzialne huty i rafinerie, które pozyskują surowce – przynajmniej częściowo – z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka.
2.  W wykazie, o którym mowa w ust. 1, Komisja wskazuje odpowiedzialne huty i rafinerie, które pozyskują surowce – przynajmniej częściowo – z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka. Wykaz ten sporządza się z uwzględnieniem istniejących równoważnych branżowych, rządowych lub innych programów zachowania należytej staranności obejmujących minerały i metale objęte zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 46
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 8 – ustęp 3
3.  Komisja przyjmuje wykaz zgodnie ze wzorem określonym w załączniku II oraz procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 13 ust. 2. Komisja konsultuje się z sekretariatem OECD.
3.  Komisja przyjmuje wykaz z wykorzystaniem wzoru określonego w załączniku II oraz zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 13 ust. 2. Komisja konsultuje się z sekretariatem OECD.
Poprawka 47
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 8 – ustęp 4
4.  Komisja we właściwym czasie uaktualnia informacje zawarte w wykazie. Komisja usuwa z wykazu nazwy hut i rafinerii, które przestają być uznawane przez państwa członkowskie za odpowiedzialnych importerów zgodnie z art. 14 ust. 3 lub nazwy hut i rafinerii występujących w łańcuchu dostaw importerów, którzy przestają być uznawani za odpowiedzialnych importerów.
4.  Komisja we właściwym czasie uaktualnia i publikuje, w tym w internecie, informacje zawarte w wykazie. Komisja usuwa z wykazu nazwy hut i rafinerii, które przestają być uznawane przez państwa członkowskie za odpowiedzialnych importerów zgodnie z art. 14 ust. 3, lub nazwy hut i rafinerii występujących w łańcuchu dostaw importerów, którzy przestają być uznawani za odpowiedzialnych importerów.
Poprawka 48
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 9 – ustęp 2
2.  Komisja przyjmuje decyzję o opublikowaniu, w tym w internecie, wykazu właściwych organów zgodnie ze wzorem określonym w załączniku III oraz procedurą regulacyjną, o której mowa w art. 13 ust. 2. Komisja regularnie uaktualnia ten wyraz.
2.  Komisja przyjmuje decyzję o opublikowaniu, w tym w internecie, wykazu właściwych organów z wykorzystaniem wzoru określonego w załączniku III oraz zgodnie z procedurą doradczą, o której mowa w art. 13 ust. 2. Komisja regularnie uaktualnia ten wyraz.
Poprawka 151
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 10 – ustęp 1
1.   Właściwe organy państw członkowskich przeprowadzają właściwe kontrole ex post celem zapewnienia, aby posiadający certyfikację własną odpowiedzialni importerzy minerałów lub metali objętych w zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia wypełniali obowiązki określone w art. 4, 5, 6 i 7.
1.   Właściwe organy państw członkowskich przeprowadzają właściwe kontrole ex post celem zapewnienia, aby odpowiedzialni importerzy minerałów lub metali objętych w zakresem stosowania niniejszego rozporządzenia wypełniali obowiązki określone w art. 4, 5, 6 i 7.
Poprawka 49
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 10 – ustęp 2
2.  Kontrole, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się przy zastosowaniu podejścia opartego na analizie ryzyka. Ponadto kontrole mogą być przeprowadzane, gdy właściwy organ posiada istotne informacje, w tym na podstawie uzasadnionych wątpliwości wyrażonych przez osoby trzecie, dotyczące przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia przez odpowiedzialnego importera.
2.  Kontrole, o których mowa w ust. 1, przeprowadza się przy zastosowaniu podejścia opartego na analizie ryzyka. Ponadto kontrole te są przeprowadzane, gdy właściwy organ posiada istotne informacje, w tym na podstawie uzasadnionych wątpliwości wyrażonych przez osoby trzecie, dotyczące przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia przez odpowiedzialnego importera.
Poprawka 51
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 12 a (nowy)
Artykuł 12a
Z myślą o jasności i pewności oraz spójności między podmiotami gospodarczymi, zwłaszcza MŚP, Komisja po konsultacji z Europejską Służbą Działań Zewnętrznych i OECD przygotuje niewiążące wytyczne w postaci podręcznika dla przedsiębiorstw, wyjaśniając w nim, jak najlepiej stosować kryteria na obszarach, które mogą być objęte zakresem niniejszego rozporządzenia. Podręcznik opiera się na definicji obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka podanej w art. 2 lit. e) niniejszego rozporządzenia i uwzględnia wytyczne OECD dotyczące należytej staranności w tej dziedzinie.
Poprawka 52
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 13 – ustęp 2 – akapit drugi
W przypadku gdy opinia komitetu ma być uzyskana w drodze procedury pisemnej, procedura ta kończy się bez osiągnięcia rezultatu, gdy przed upływem terminu na wydanie opinii zdecyduje o tym przewodniczący komitetu lub wniesie o to większość zwykła członków komitetu.
skreślony
Poprawka 53
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 13 – ustęp 2 a (nowy)
2a.  W przypadku odesłania do niniejszego ustępu stosuje się art. 5 rozporządzenia (UE) nr 182/2011.
Poprawka 55
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 15 a (nowy)
Artykuł 15a
Środki towarzyszące
1.  W stosownym przypadku Komisja przedstawia w okresie przejściowym wniosek ustawodawczy ustanawiający środki towarzyszące w celu zwiększenia skuteczności niniejszego rozporządzenia zgodnie ze wspólnym komunikatem do Parlamentu Europejskiego i Rady pt. „Odpowiedzialne pozyskiwanie minerałów z obszarów dotkniętych konfliktami i obszarów wysokiego ryzyka. Ku zintegrowanemu podejściu UE” (JOIN (2014)0008).
Środki towarzyszące zapewniające zintegrowane podejście UE do obowiązku odpowiedzialnego pozyskiwania surowców przewidują:
a)  wspieranie przedsiębiorstw prowadzących odpowiedzialne pozyskiwanie w postaci zachęt, pomocy technicznej oraz wytycznych dla przedsiębiorstw, z uwzględnieniem sytuacji małych i średnich przedsiębiorstw oraz ich miejsca w łańcuchu dostaw, aby ułatwić przestrzeganie wymogów niniejszego rozporządzenia;
b)  bieżący dialog polityczny z państwami trzecimi i innymi zainteresowanymi stronami, obejmujący możliwość harmonizacji z krajowymi i regionalnymi systemami certyfikacji oraz współpracy z inicjatywami publiczno-prywatnymi;
c)  dalszy rozwój ukierunkowanej współpracy na rzecz rozwoju z państwami trzecimi, w szczególności pomoc we wprowadzaniu do obrotu minerałów pochodzących z obszarów nieobjętych konfliktami i poprawę zdolności miejscowych przedsiębiorstw do stosowania niniejszego rozporządzenia;
d)  ścisłą współpracę z państwami członkowskimi w podejmowaniu inicjatyw uzupełniających w dziedzinie informowania konsumentów, inwestorów i klientów, a także dalsze zachęty do odpowiedzialnego zachowania przedsiębiorstw i stosowania klauzul wykonania w umowach w sprawie zamówień publicznych podpisywanych przez organy krajowe zgodnie z dyrektywą Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE1a.
___________________________
1a Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady 2014/24/UE z dnia 26 lutego 2014 r. w sprawie zamówień publicznych, uchylająca dyrektywę 2004/18/WE (Dz.U. L 94 z 28.3.2014, s.65).
Poprawka 56
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Artykuł 16 – akapit pierwszy a (nowy)
Niniejsze rozporządzenie stosuje się od dnia …*
___________________________
* Dwa lata od wejścia w życie niniejszego rozporządzenia.
Poprawka 59
Wniosek dotyczący rozporządzenia
Załącznik II – kolumna C a (nowa)
Kolumna Ca: Rodzaj minerału

(1) Sprawa została odesłana do właściwej komisji w celu ponownego rozpatrzenia zgodnie z art. 61 ust. 2 akapit drugi regulaminu(A8-0141/2015).


Sprzeciw wobec aktu delegowanego: wyłączenia dla zastosowań kadmu w systemach oświetlenia lub wyświetlania
PDF 343kWORD 84k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie dyrektywy delegowanej Komisji z dnia 30 stycznia 2015 r. zmieniającej, w celu dostosowania do postępu technicznego, załącznik III do dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE w odniesieniu do wyłączenia dla zastosowań kadmu w systemach oświetlenia lub wyświetlania (C(2015)00383 – 2015/2542(DEA))
P8_TA(2015)0205B8-0464/2015

Parlament Europejski,

–  uwzględniając dyrektywę delegowaną Komisji (C(2015)00383),

–  uwzględniając art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2011/65/UE z dnia 8 czerwca 2011 r. w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym, w szczególności jej art. 4, art. 5 ust. 1 lit. a) i art. 22(1),

–  uwzględniając art. 105 ust. 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że art. 4 ust 1 dyrektywy 2011/65/UE w sprawie ograniczenia stosowania niektórych niebezpiecznych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (RoHS) ogranicza między innymi wykorzystanie kadmu w takim sprzęcie (zob. spis substancji w załączniku II do dyrektywy RoHS);

B.  mając na uwadze, że w załączniku III do dyrektywy RoHS określono zastosowania zwolnione z ograniczenia, o którym mowa w art. 4 ust. 1;

C.  mając na uwadze, że pkt 39 załącznika III zawiera wygasające w dniu 1 lipca 2014 r. odstępstwo dla „kadmu w połączeniu z pierwiastkami grupy II-VI do konwersji długości fal światła z diody elektroluminescencyjnej LED (< 10 µg Cd na mm2 powierzchni emisyjnej) do zastosowania w półprzewodnikowych systemach oświetlenia lub wyświetlania;

D.  mając na uwadze, że art. 5 przewiduje dostosowanie załącznika III do postępu naukowo-technicznego poprzez dodanie lub usunięcie wyłączeń;

E.  mając na uwadze, że Komisja poinformowała, iż w grudniu 2012 r. otrzymała wniosek o przedłużenie wyłączenia 39, a w maju 2013 r. powiązany z nim wniosek o zawężone i bardziej szczegółowe wyłączenie dla kadmu w kropkach kwantowych w wyświetlaczach;

F.  mając na uwadze, że zgodnie z art. 5 ust. 1 lit. a) wyłączenie zostaje uwzględnione w załączniku III, pod warunkiem że jego dodanie nie osłabi poziomu ochrony środowiska i zdrowia przewidzianego w rozporządzeniu (WE) nr 1907/2006 oraz w przypadku spełnienia któregokolwiek z następujących warunków: ich usunięcie lub zastąpienie poprzez zmiany projektowe lub materiały i części składowe, które nie wymagają żadnych materiałów lub substancji wymienionych w załączniku II, jest technicznie lub naukowo niewykonalne; nie można zapewnić niezawodności substytutów; albo ogólny negatywny wpływ na środowisko, zdrowie i bezpieczeństwo konsumenta spowodowany przez zastąpienie prawdopodobnie przeważy ogólne korzyści z ich zastąpienia w odniesieniu do środowiska, zdrowia i bezpieczeństwa konsumenta;

G.  mając na uwadze, że dyrektywa delegowana Komisji przedłuża wyłączenie 39 do dnia 30 czerwca 2017 r., nadając mu nr 39a), i wprowadza bardziej szczegółowe wyłączenie 39b) dla „kadmu w półprzewodnikowych nanokrystalicznych kropkach kwantowych zawierających kadm, wykorzystywanych w systemach wyświetlania (< 0.2 µg Cd na mm2 powierzchni ekranu wyświetlacza)”, które wygasa dnia 30 czerwca 2018 r.;

H.  mając na uwadze, że zarówno rozszerzenie wyłączenia 39, jak i nowe wyłączenie 39b) dotyczą kadmu w kropkach kwantowych, nawet jeśli konkretne odniesienie do kropek kwantowych znajduje się jedynie w wyłączeniu 39b);

I.  mając na uwadze, że rozszerzenie wyłączenia 39 dotyczy dwóch różnych zastosowań kadmu w kropkach kwantowych: jedno odnosi się do wykorzystania w półprzewodnikowych systemach oświetlenia (nazywanych dalej „oświetleniem”), a drugie w systemach wyświetlania;

J.  mając na uwadze, że nowe wyłączenie 39b) dotyczy tylko wyświetlaczy;

K.  mając na uwadze, że Komisja stwierdza wyraźnie, iż diody elektroluminescencyjne wykorzystujące kropki kwantowe (zawierające kadm i pozbawione kadmu) do zastosowania w oświetleniu nie są jeszcze dostępne, i przyznaje, że nie można w związku z tym stwierdzić, że mają one korzystny wpływ na środowisko; mając na uwadze, że Komisja niemniej jednak przedłużyła do dnia 30 czerwca 2017 r. ogólne wyłączenie w odniesieniu do kropek kwantowych zawierających kadm do zastosowań w oświetleniu, aby umożliwić sektorowi oświetlenia wystąpienie o wyłączenie szczegółowe, ponieważ do tego czasu takie zastosowania powinny znajdować się już w fazie przedprodukcyjnej;

L.  mając na uwadze, że niezależni konsultanci, którzy dokonali oceny zastosowań w imieniu Komisji, stwierdzili, że dostarczone informacje nie pozwalają na wyciągnięcie wniosku, że wyłączenie odnoszące się do oświetlenia jest uzasadnione w chwili obecnej, i w związku z tym opowiedzieli się jednoznacznie przeciw temu(2);

M.  mając na uwadze, że nieformalne informacje rozpowszechnione przez Komisję w dniu 12 maja 2015 r. nie zmieniają sytuacji, jako że nie ma dowodów na dostępność tych produktów na rynku europejskim i nie przedstawiono oceny ich właściwości pod kątem warunków art. 5 ust. 1 lit. a);

N.  mając na uwadze, że z uwagi na brak jakichkolwiek odnośnych produktów oświetleniowych wnioskodawca nie był w stanie udowodnić spełnienia któregokolwiek z warunków art. 5 ust. 1 lit. a) w odniesieniu do zastosowania kropek kwantowych zawierających kadm w oświetleniu; mając na uwadze, że decyzja o przedłużeniu wyłączenia w przypadku oświetlenia jest w związku z tym nieuzasadniona;

O.  mając na uwadze, że takie wyłączenie może być właściwe w przyszłości, jednak można go udzielić jedynie na podstawie odpowiedniej oceny, która dotychczas nie została sporządzona;

P.  mając na uwadze, że w dyrektywie delegowanej Komisja udzieliła ponadto nowego wyłączenia szczegółowego dla kropek kwantowych zawierających kadm w wyświetlaczach, twierdząc, że są one już stosowane w wyświetlaczach, że byłoby to ogólnie korzystne z uwagi na ich niskie zużycie energii i że kropki kwantowe niezawierające kadmu nie są jeszcze technicznie dostępne;

Q.  mając na uwadze, że niezależni konsultanci, którzy dokonali oceny zastosowań w imieniu Komisji, zalecili w kwietniu 2014 r. udzielenie szczegółowego wyłączenia dla kropek kwantowych zawierających kadm w wyświetlaczach na okres krótszy niż zastosowany (do dnia 30 czerwca 2017 r., tj. o rok krócej niż wynosi okres przyjęty przez Komisję), biorąc pod uwagę, że trwa ostatni etap badań nad zastosowaniami prowadzącymi do zmniejszenia ilości kadmu i nad substytutami niezawierającymi kadmu; mając na uwadze, że, innymi słowy, zalecenie opierało się na fakcie, że kropki kwantowe niezawierające kadmu nie były wówczas stosowane w wyświetlaczach;

R.  mając na uwadze, że od tego czasu zaszły jednak na rynku istotne zmiany; mając na uwadze, że w 2015 r. jeden z wiodących światowych producentów telewizorów wprowadził na rynek unijny całą linię nowych modeli telewizorów opartą na technologii kropek kwantowych niezawierających kadmu, dostępną w głównych punktach sprzedaży detalicznej w kilku państwach członkowskich (co najmniej w Niemczech, Zjednoczonym Królestwie i Belgii);

S.  mając z drugiej strony na uwadze, że wydaje się, iż obecnie nie ma już na rynku unijnym telewizorów wykorzystujących kropki kwantowe zawierające kadm, oraz że trudno jest znaleźć jakiegokolwiek sprzedawcę detalicznego oferującego jedyny model notebooka, którego wyświetlacz opiera się na technologii kropek kwantowych zawierających kadm;

T.  mając na uwadze, że można oczekiwać, że właściwości kropek kwantowych niezawierających kadmu w zakresie oszczędności energii są podobne do właściwości kropek kwantowych zawierających kadm; mając na uwadze, że zgodnie z informacjami zawartymi w oznakowaniu ekologicznym porównanie telewizorów tej samej wielkości wykazało mniejsze zużycie energii w przypadku wyświetlacza wykorzystującego kropki kwantowe niezawierające kadmu niż w przypadku modelu opartego na technologii kropek kwantowych zawierających kadm; mając na uwadze, że według informacji dostarczonych przez sektor testy jakości kolorów w odniesieniu do odpowiednich standardów wykazały równą, jeśli nie wyższą jakość w przypadku wyświetlaczy opartych na technologii kropek kwantowych niezawierających kadmu;

U.  mając na uwadze, że główne uzasadnienie Komisji dla udzielenia nowego wyłączenia szczegółowego opiera się na tym, że kropki kwantowe niezawierające kadmu nie są jeszcze technicznie dostępne;

V.  mając na uwadze, że uzasadnienie to jest całkowicie nieprawdziwe, ponieważ nie dość, że kropki kwantowe niezawierające kadmu są technicznie dostępne, to na rynku unijnym powszechnie dostępna jest cała linia telewizorów opartych na tej technologii, oferowana przez dobrze znanych ważnych sprzedawców detalicznych;

W.  mając na uwadze, że nieformalne informacje rozpowszechnione przez Komisję w dniu 12 maja 2015 r. nie zmieniają tego stanu rzeczy; mając na uwadze, że wymienione przez Komisję przykłady produktów o wyświetlaczach wykorzystujących technologię kropek kwantowych zawierających kadm albo nie są obecnie dostępne (telewizor TCL 55 cali), albo są dostępne wyłącznie w USA (notebook ASUS, telewizory SONY), albo dotyczą produktów, które mają się pojawić (Konka, Philips, AOC);

X.  mając na uwadze, że przedłużenie obecnego wyłączenia 39 i wprowadzenie nowego wyłączenia 39b) nie spełnia żadnego warunku określonego w art. 5 ust. 1 lit. a) i jest tym samym nieuzasadnione; mając na uwadze, że stosunkowo krótkie okresy wygaśnięcia nie mogą uzasadniać naruszania warunków art. 5 ust. 1 lit. a);

Y.  mając na uwadze, że zgodnie z art. 5 ust. 5 dyrektywy RoHS obowiązujące wyłączenie pozostaje ważne do momentu podjęcia przez Komisję decyzji dotyczącej wniosku o przedłużenie;

Z.  mając na uwadze, że zgodnie z art. 5 ust. 6 dyrektywy RoHS w przypadku odrzucenia wniosku o przedłużenie wyłączenia lub odwołania wyłączenia okres obowiązywania wyłączenia wygasa najwcześniej 12 miesięcy i najpóźniej 18 miesięcy od daty decyzji;

AA.  mając na uwadze, że odrzucenie dyrektywy delegowanej nie powoduje zatem zakazu stosowania kropek kwantowych zawierających kadm, a jedynie wymaga sporządzenia nowej oceny; mając na uwadze, że nie dojdzie przez to do zakłócenia funkcjonowania rynku, ponieważ obecne wyłączenie pozostaje w mocy do odwołania, po którym ma nastąpić dodatkowy okres karencji;

AB.  mając na uwadze, że zaszły ważne zmiany w zakresie dostępności w celach komercyjnych produktów opartych na technologii kropek kwantowych niezawierających kadmu, co wymaga przeprowadzenia nowej oceny;

1.  wyraża sprzeciw wobec dyrektywy delegowanej Komisji;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji i do powiadomienia jej, że dyrektywa delegowana nie może wejść w życie;

3.  uważa, że dyrektywa delegowana Komisji nie spełnia warunków określonych w art. 5 ust. 1 lit. a) dyrektywy 2011/65/UE w odniesieniu do obu wyłączeń, które wprowadza ona w pkt 39a) i 39b) załącznika III do dyrektywy 2011/65/UE;

4.  twierdzi w szczególności, że uzasadnienie dotyczące wyłączenia w pkt 39b) opiera się na nieaktualnej sytuacji w zakresie możliwości zastępowania kadmu w kropkach kwantowych; dlatego wzywa do niezwłocznego przeglądu obecnego wyłączenia w pkt 39 załącznika III do dyrektywy 2011/65/UE pod kątem warunków określonych w art. 5 ust. 1 lit. a) tej dyrektywy w celu jego odwołania;

5.  wzywa Komisję do przedstawienia nowego aktu delegowanego uwzględniającego stanowisko Parlamentu:

6.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

(1) Dz.U. L 174 z 1.7.2011, s. 88.
(2) Öko-Institut, Fraunhofer, Eunomia (2014): Pomoc dla Komisji w kwestii oceny technologicznej pod kątem społeczno-gospodarczym oraz kosztów i korzyści w związku z wyłączeniami odnośnie do ograniczeń stosowania różnych substancji w sprzęcie elektrycznym i elektronicznym (s. 89) – http://rohs.exemptions.oeko.info/fileadmin/user_upload/RoHS_IX/20140422_RoHS2_Evaluation_Ex_Requests_2013-1-5_final.pdf


Sprzeciw wobec aktu delegowanego: pozwolenia na przywóz alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego
PDF 318kWORD 62k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie rozporządzenia delegowanego Komisji z dnia 20 lutego 2015 r. zmieniającego rozporządzenie (WE) nr 376/2008 w odniesieniu do obowiązku przedstawiania pozwolenia na przywóz alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego i uchylające rozporządzenie (WE) nr 2336/2003 wprowadzające niektóre szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (WE) nr 670/2003 ustanawiającego szczególne środki dotyczące rynku alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego (C(2015)00861 – 2015/2580(DEA))
P8_TA(2015)0206B8-0440/2015

Parlament Europejski,

–  uwzględniając rozporządzenie delegowane Komisji C(2015)00861,

–  uwzględniając art. 290 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiające wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylające rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007(1), a w szczególności art. 177 ust. 1 lit. a) oraz art. 223 ust. 2 i art. 227 ust. 5 tego rozporządzenia;

–  uwzględniając projekt rezolucji Komisji Rolnictwa i Rozwoju Wsi,

–  uwzględniając art. 105 ust. 3 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że opieranie się na danych dotyczących alkoholu etylowego pochodzenia rolniczego zapewnia przejrzystość oraz wiedzę na temat ewolucji rynku, który jest nadal niestabilny i musi stawiać czoła silnej konkurencji, w szczególności z uwagi na import z państw trzecich;

B.  mając na uwadze, że takie informacje są niezmiernie przydatne w przypadku negocjacji w sprawie porozumień międzynarodowych i dochodzeń antydumpingowych;

C.  mając na uwadze, że Eurostat nie dostarcza takich precyzyjnych informacji, co oznacza, że podmioty gospodarcze, państwa członkowskie i instytucje UE nie dysponują alternatywnym sposobem pozwalającym na pełny ogląd sytuacji na rynku;

1.  wyraża sprzeciw wobec rozporządzenia delegowanego Komisji;

2.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Komisji i do powiadomienia jej, że rozporządzenie delegowane nie może wejść w życie;

3.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz rządom i parlamentom państw członkowskich.

(1) Dz.U. L 347 z 20.12.2013, s. 671.


Urlop macierzyński
PDF 379kWORD 73k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie urlopu macierzyńskiego (2015/2655(RSP))
P8_TA(2015)0207B8-0453/2015

Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 2 i art. 3 ust. 3 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) oraz art. 8 i 294 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

–  uwzględniając dyrektywę Rady 92/85/EWG z dnia 19 października 1992 r. w sprawie wprowadzenia środków służących wspieraniu poprawy w miejscu pracy bezpieczeństwa i zdrowia pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią(1) (dyrektywa w sprawie urlopu macierzyńskiego),

–  uwzględniając wniosek Komisji dotyczący dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę w sprawie urlopu macierzyńskiego (COM(2008)0637),

–  uwzględniając swoje stanowisko przyjęte w pierwszym czytaniu dnia 20 października 2010 r. w perspektywie przyjęcia dyrektywy 2011/.../UE Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę w sprawie urlopu macierzyńskiego(2),

–  uwzględniając wielokrotne oświadczenia Parlamentu na ten temat, w tym rezolucję z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie postępów w dążeniu do równości kobiet i mężczyzn w Unii Europejskiej – 2013 r.(3),

–  uwzględniając porozumienie międzyinstytucjonalne w sprawie lepszego stanowienia prawa(4) i przyszłe porozumienie na ten sam temat,

–  uwzględniając pytania do Rady i Komisji w sprawie urlopu macierzyńskiego (O-000049/2015 – B8‑0119/2015 i O-000050/2015 – B8‑0120/2015),

–  uwzględniając wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 14 kwietnia 2015 r. dotyczący między innymi prawa Komisji do wycofania projektu (sprawa C–409/13),

–  uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że zasada równego traktowania kobiet i mężczyzn zakłada brak jakiejkolwiek dyskryminacji, pośredniej lub bezpośredniej, również dyskryminacji związanej z macierzyństwem, ojcostwem oraz wypełnianiem obowiązków rodzinnych;

B.  mając na uwadze, że strategia „Europa 2020” na rzecz inteligentnego, trwałego wzrostu gospodarczego sprzyjającego włączeniu społecznemu obejmuje ambitne cele, takie jak wskaźnik zatrudnienia na poziomie 75 % czy zmniejszenie liczby osób dotkniętych lub zagrożonych ubóstwem i wykluczeniem społecznym o co najmniej 20 milionów do 2020 r.;

C.  mając na uwadze, że więcej kobiet niż mężczyzn żyje w ubóstwie i warunkach wykluczenia społecznego, zwłaszcza kobiety starsze, których poziom emerytury jest średnio o 39% niższy od poziomu emerytur mężczyzn, oraz samotne matki; mając na uwadze, że kobiety częściej niż mężczyźni pracują w niepełnym wymiarze czasu pracy, na umowy na czas określony lub umowy tymczasowe, oraz mając na uwadze, że ubóstwo kobiet spowodowane jest w dużej mierze małymi gwarancjami zatrudnienia;

D.  mając na uwadze, że kryzys pogłębia tendencję spadkową wskaźnika urodzeń w UE, ponieważ bezrobocie, niepewne warunki zatrudnienia, niepewność co do przyszłości i sytuacja gospodarcza skłaniają pary, zwłaszcza młodsze kobiety, do odkładania decyzji o posiadaniu dzieci, co dodatkowo nasila proces starzenia się społeczeństwa w UE;

E.  mając na uwadze, że kobiety poświęcają tygodniowo trzy razy więcej czasu na obowiązki domowe niż mężczyźni (w tym na opiekę nad dziećmi, osobami starszymi i osobami niepełnosprawnymi oraz na prace domowe); mając na uwadze, że wskaźnik bezrobocia kobiet jest zaniżony, ponieważ wiele kobiet nie jest zarejestrowanych jako bezrobotne, co dotyczy w szczególności kobiet zajmujących się tylko prowadzeniem domu i opieką nad dziećmi;

F.  mając na uwadze, że podział obowiązków rodzinnych i domowych między mężczyznami i kobietami jest niezbędnym warunkiem osiągnięcia równości mężczyzn i kobiet; mając na uwadze, że jedna czwarta państw członkowskich nie przewiduje urlopu ojcowskiego;

G.  mając na uwadze, że Rada wciąż jeszcze nie zajęła oficjalnego stanowiska w związku ze stanowiskiem Parlamentu w pierwszym czytaniu z dnia 20 października 2010 r. dotyczącym wniosku w sprawie dyrektywy zmieniającej dyrektywę w sprawie urlopu macierzyńskiego;

1.  ubolewa nad tym, że Rada zablokowała dyrektywę w sprawie urlopu macierzyńskiego; wzywa państwa członkowskie do wznowienia negocjacji;

2.  ubolewa nad niestabilnością międzyinstytucjonalną wynikającą z tego, że Rada zaniechała działania, biorąc pod uwagę, że Parlament zakończył pierwsze czytanie, a dyskusje w Radzie zostały przerwane, co wstrzymuje całą procedurę ustawodawczą;

3.  ponownie wyraża wolę przełamania impasu i zwraca się do Komisji, by odegrała rolę „uczciwego pośrednika” i podjęła konstruktywną współpracę ze współustawodawcami w celu zbliżenia stanowisk Parlamentu i Rady, z należytym uwzględnieniem równowagi między instytucjami oraz roli powierzonej jej w Traktatach;

4.  ubolewa nad tym, że Komisja może w ramach realizacji programu REFIT wycofać proponowany przegląd dyrektywy, i apeluje –  jeśli ostatecznie miałoby do tego dojść – o inicjatywę ustawodawczą mającą na celu zmianę dyrektywy Rady 92/85/EWG jako bezpośrednią alternatywę, którą należy zainicjować podczas luksemburskiej prezydencji Rady, aby poprawić zdrowie i bezpieczeństwo pracownic w ciąży, pracownic, które niedawno rodziły, i pracownic karmiących piersią, co pozwoli stawić czoła wyzwaniom demograficznym, przy jednoczesnym ograniczeniu nierówności między mężczyznami i kobietami;

5.  zwraca uwagę na wyrok Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 14 kwietnia 2015 r. dotyczący prawa Komisji do wycofania projektu (sprawa C-409/13), w którym to wyroku potwierdzono specjalne warunki, jakie musi spełnić Komisja, między innymi musi wypełnić obowiązek przedstawienia Parlamentowi i Radzie powodów wycofania oraz obowiązek przestrzegania określonych w TUE zasad przyznania kompetencji, równowagi instytucjonalnej i lojalnej współpracy;

6.  ponownie wyraża wolę przygotowania osobnej dyrektywy ustanawiającej płatny urlop ojcowski w wymiarze co najmniej dziesięciu dni roboczych oraz propagującej środki, ustawodawcze i nieustawodawcze, umożliwiające mężczyznom, a zwłaszcza ojcom, korzystanie z prawa do godzenia życia prywatnego z życiem zawodowym;

7.  oczekuje na ostateczną ocenę dyrektywy Rady 2010/18/UE w sprawie urlopu rodzicielskiego oraz – biorąc pod uwagę dostępne badania tymczasowe – wzywa do dokonania przeglądu tej dyrektywy, ponieważ nie realizuje ona celu, jakim jest godzenie życia prywatnego i zawodowego, aby zapewnić równowagę między życiem zawodowym a prywatnym obojgu rodzicom, zwłaszcza kobietom, które cierpią na skutek różnic związanych z płcią w zakresie wynagrodzenia, emerytur i ubóstwa;

8.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

(1) Dz.U. L 348 z 28.11.1992, s. 1.
(2) Dz.U. C 70 E z 8.3.2012, s. 163.
(3) Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0050.
(4) Dz.U. C 321 z 31.12.2003, s. 1.


Konwencja ONZ o prawach osób niepełnosprawnych
PDF 346kWORD 92k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie listy pytań wstępnych przyjętej przez Komitet do spraw Praw Osób Niepełnosprawnych ONZ w odniesieniu do wstępnego sprawozdania Unii Europejskiej (2015/2684(RSP))
P8_TA(2015)0208B8-0460/2015

Parlament Europejski,

–  uwzględniając Konwencję ONZ o prawach osób niepełnosprawnych i jej wejście w życie w UE dnia 21 stycznia 2011 r. zgodnie z decyzją Rady 2010/48/WE z dnia 26 listopada 2009 r. w sprawie zawarcia przez Wspólnotę Europejską Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych(1),

–  uwzględniając kodeks postępowania pomiędzy Radą, państwami członkowskimi i Komisją zawierający wewnętrzne ustalenia dotyczące wdrażania przez Unię Europejską i reprezentowania Unii w odniesieniu do Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawach osób niepełnosprawnych(2),

–  uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka, Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz Międzynarodowy pakt praw gospodarczych, społecznych i kulturalnych,

–  uwzględniając dokument roboczy służb Komisji zatytułowany „Sprawozdanie z wdrażania Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych przez Unię Europejską” (SWD(2014)0182),

–  uwzględniając listę pytań wstępnych przyjętą przez Komitet do spraw Praw Osób Niepełnosprawnych ONZ w odniesieniu do wstępnego sprawozdania Unii Europejskiej(3),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 15 listopada 2010 r. zatytułowany „Europejska strategia w sprawie niepełnosprawności 2010-2020: Odnowione zobowiązanie do budowania Europy bez barier” (COM(2010)0636),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 25 października 2011 r. w sprawie mobilności i integracji osób niepełnosprawnych oraz europejskiej strategii w sprawie niepełnosprawności 2010–2020(4),

–  uwzględniając sprawozdanie roczne Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich za 2013 r.,

–  uwzględniając art. 2, 9, 10, 19 i 168 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,

–  uwzględniając art. 3, 15, 21, 23 i 26 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,

–  uwzględniając dyrektywę Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiającą ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy(5),

–  uwzględniając art. 123 ust. 2 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że jako pełnoprawni obywatele osoby niepełnosprawne mają równe prawa i przysługuje im niezaprzeczalne prawo do godności, równego traktowania, samodzielnego życia i pełnego uczestnictwa w życiu społecznym,

B.  mając na uwadze, że szacuje się, iż 80 mln ludzi w Unii Europejskiej to osoby niepełnosprawne;

C.  mając na uwadze, że dane zebrane przez Agencję Praw Podstawowych Unii Europejskiej niezmiennie wykazują, że osoby niepełnosprawne spotykają się z dyskryminacją i napotykają na przeszkody jeśli chodzi o korzystanie na równi z innymi z przysługujących im praw;

D.  mając na uwadze, że osoby niepełnosprawne stanowią jedną z najbardziej narażonych grup w naszym społeczeństwie, a ich włączenie do rynku pracy stanowi jedno z największych wyzwań dla polityki społecznej i polityki rynku pracy;

E.  mając na uwadze, że pełne włączenie i równy udział osób niepełnosprawnych można osiągnąć jedynie stosując na wszystkich szczeblach kształtowania, wdrażania i monitorowania polityki UE, w tym w obrębie instytucji, podejście do kwestii niepełnosprawności oparte na prawach człowieka; mając również na uwadze, że Komisja musi należycie uwzględnić tę kwestię w swoich przyszłych wnioskach;

F.  mając na uwadze, że według Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej 21 spośród 28 państw członkowskich nadal nakłada ograniczenia w pełnym korzystaniu ze zdolności prawnej;

G.  mając na uwadze, że Komisja przygotowała w 2008 r. unijną dyrektywę o zwalczaniu dyskryminacji, jednak dyrektywa ta pozostaje zablokowana w Radzie;

H.  mając na uwadze, że zasady ujęte w Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych znacznie wykraczają poza dyskryminację i wskazują drogę do pełnego korzystania z praw człowieka przez wszystkie osoby niepełnosprawne w społeczeństwie integracyjnym oraz że ich celem jest również zapewnienie koniecznej ochrony i pomocy, by umożliwić rodzinom osób niepełnosprawnych udział w zapewnianiu pełnego i równego korzystania z praw przez takie osoby;

I.  mając na uwadze, że UE formalnie ratyfikowała Konwencję o prawach osób niepełnosprawnych, którą podpisało również wszystkie 28 państw członkowskich, a ratyfikowało 25 państw członkowskich;

J.  mając na uwadze, że każdego roku parlamentarna Komisja Petycji otrzymuje petycje dotyczące dyskryminacji ze względu na niepełnosprawność jeśli chodzi o dostęp do zatrudnienia, działalności na własny rachunek, usług publicznych i edukacji;

K.  mając na uwadze, że osoby niepełnosprawne nie stanowią jednolitej grupy oraz że strategie i działania planowane na ich rzecz powinny uwzględniać tę niejednorodność, a także fakt, że niektóre grupy, na przykład kobiety, dzieci oraz osoby potrzebujące intensywniejszego wsparcia stają w obliczu dodatkowych trudności i różnorodnych form dyskryminacji;

L.  mając na uwadze, że Parlament musi uwzględnić fakt, że postanowienia Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych zawierają minimalne standardy pozwalające europejskim instytucjom na dodatkowe działania w celu ochrony osób niepełnosprawnych oraz zwalczania dyskryminacji;

M.  mając na uwadze, że dostęp do zatrudnienia oraz brak dyskryminacji w miejscu pracy są podstawowym czynnikiem umożliwiającym samostanowienie i samodzielne życie; mając na uwadze, że pomimo wszystkich uruchomionych na szczeblu UE programów, inicjatyw i strategii wskaźnik zatrudnienia osób w wieku 20–64 lata wynosi ponad 70%, natomiast wskaźnik zatrudnienia osób niepełnosprawnych mniej niż 50%; mając na uwadze, że wskaźnik zatrudnienia kobiet bez niepełnosprawności wynosi 65%, w porównaniu z 44% kobiet niepełnosprawnych;

N.  mając na uwadze, że płatna praca jest podstawowym warunkiem pozwalającym osobom niepełnosprawnym prowadzić samodzielne życie; mając na uwadze, że państwa członkowskie powinny zatem dążyć do zapewnienia osobom niepełnosprawnym szerszego dostępu do zatrudnienia, aby mogły one wnosić wkład do społeczeństwa, w którym żyją, oraz powinny, jako warunek wstępny, zagwarantować integracyjną edukację dla wszystkich niepełnosprawnych dzieci, również tych, które mają trudności w nauce, aby pomóc im zdobyć dobre przygotowanie edukacyjne już od szkoły podstawowej, co umożliwi realizowanie programu dostosowanego do ich możliwości, dając im w ten sposób szansę zdobycia solidnej edukacji, która pomoże w rozwoju kariery lub zagwarantowaniu dobrej pracy, pozwalającej na prowadzenie w przyszłości samodzielnego życia;

O.  mając na uwadze, że niepełnosprawność jest koncepcją ewoluującą, która wynika z interakcji pomiędzy osobami upośledzonymi i barierami wynikającymi z postaw ludzkich lub z barierami środowiskowymi, które to utrudniają pełny i efektywny udział osób niepełnosprawnych w życiu społecznym na równych prawach z innymi i z zachowaniem takiej samej godności;

P.  mając na uwadze, że zgodnie z art. 7 rozporządzenia w sprawie wspólnych przepisów w procesie przygotowywania i wdrażania programów finansowanych z europejskich funduszy strukturalnych i inwestycyjnych, należy uwzględnić w szczególności dostępność dla osób niepełnosprawnych; mając również na uwadze, że kwestie te należy uwzględnić w przygotowaniu i wdrażaniu innych funduszy UE;

Q.  mając na uwadze, że w niektórych państwach członkowskich zapotrzebowanie na usługi socjalne rośnie w wyniku zmian demograficznych i społecznych, przy coraz wyższej stopie bezrobocia, ubóstwa i wykluczenia społecznego, a także niedostępności wysokiej jakości usług dla osób niepełnosprawnych, co ma negatywny wpływ na zdolność osób niepełnosprawnych do samodzielnego życia, pełnego uczestnictwa w życiu społecznym na równych warunkach z pozostałymi obywatelami;

R.  mając na uwadze, że obowiązujące przepisy unijne dotyczące praw osób niepełnosprawnych powinny być lepiej wdrażane i egzekwowane, tak aby zwiększyć dostępność dla wszystkich niepełnosprawnych w całej UE;

S.  mając na uwadze, że Parlament stanowi część ram UE w zakresie promowania, ochrony i monitorowania wdrażania Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych (zwanych dalej „ramami UE”), zgodnie z art. 33 ust. 2 konwencji;

T.  mając na uwadze, że wiele organizacji społeczeństwa obywatelskiego przedłożyło informacje do Komitetu do spraw Praw Osób Niepełnosprawnych w związku z listą pytań wstępnych;

U.  mając na uwadze, że Komisja – jako komórka centralna zgodnie z art. 33 ust. 1 konwencji – została wyznaczona do odpowiedzi na listę pytań wstępnych przyjętą przez Komitet do spraw Praw Osób Niepełnosprawnych;

V.  mając na uwadze, że Parlament jest jedyną instytucją Unii Europejskiej wyłanianą w wyborach bezpośrednich oraz reprezentującą obywateli europejskich i w związku z tym w pełni przestrzega on zasad paryskich, zgodnie z art. 33 Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych;

1.  zapewnia Komitet do spraw Praw Osób Niepełnosprawnych, że Parlament Europejski będzie odpowiadał na pytania skierowane bezpośrednio do niego, a jednocześnie wzywa Komisję do uwzględnienia opinii Parlamentu przy formułowaniu własnych odpowiedzi na pytania komitetu;

2.  wyraża ubolewanie, że Komisja i Rada przyjęły kodeks postępowania bez konsultacji z Parlamentem, w związku z czym Parlament posiada ograniczone możliwości monitorowania Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych;

3.  wzywa Komisję, by przed udzieleniem odpowiedzi na listę pytań wstępnych odbyła formalne konsultacje ze wszystkimi właściwymi instytucjami i agencjami, w tym z Parlamentem, Europejskim Komitetem Ekonomiczno-Społecznym, Komitetem Regionów, Europejskim Rzecznikiem Praw Obywatelskich i Agencją Praw Podstawowych Unii Europejskiej;

4.  domaga się zaproszenia uczestników ram UE do formalnego udziału w konstruktywnym dialogu;

5.  podkreśla fakt, że wniosek dotyczący unijnej dyrektywy o zwalczaniu dyskryminacji ma na celu ochronę osób niepełnosprawnych przed dyskryminacją w obszarach ubezpieczenia społecznego, opieki zdrowotnej i rehabilitacji, edukacji i dostępu do towarów i usług oraz do ich dostarczania, np. w odniesieniu do mieszkalnictwa, transportu i ubezpieczeń; ubolewa nad brakiem postępów w pracach Rady nad tym wnioskiem i wzywa państwa członkowskie do współpracy w celu przyjęcia wspólnego stanowiska bez dalszej zwłoki;

6.  zauważa, że brak danych zdezagregowanych i statystyk dotyczących grup o konkretnej niepełnosprawności uniemożliwia formułowanie odpowiednich strategii politycznych; wzywa zatem Komisję do gromadzenia i rozpowszechniania danych statystycznych dotyczących niepełnosprawności, segregowanych według kryterium wieku i płci, celem monitorowania sytuacji osób niepełnosprawnych w całej UE w konkretnych obszarach życia codziennego, a nie tylko na rynku pracy;

7.  zauważa, że wiele organizacji społeczeństwa obywatelskiego przedłożyło informacje do Komitetu do spraw Praw Osób Niepełnosprawnych w odpowiedzi na listę pytań wstępnych; domaga się zatem, aby Komisja dalej rozwijała usystematyzowany dialog, prowadziła konsultacje i współpracowała z organizacjami reprezentującymi osoby niepełnosprawne jako część przeglądu, w tym przy formułowaniu odpowiedzi na listę pytań wstępnych Komitetu do spraw Praw Osób Niepełnosprawnych i przy kształtowaniu, wdrażaniu i monitorowaniu strategii politycznych UE w tym obszarze;

8.  wzywa te państwa członkowskie, które jeszcze tego nie uczyniły, do bezzwłocznego ratyfikowania Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych;

9.  wzywa Komisję do przedstawienia ambitnego wniosku dotyczącego europejskiego aktu w sprawie dostępności przy pełnym zaangażowaniu osób niepełnosprawnych na wszystkich etapach procesu ustawodawczego, a także podkreśla, jak ważne jest, aby wniosek ten obejmował pełen zakres obszarów polityki, jeżeli chodzi o dostępność towarów i usług dla wszystkich obywateli UE, sprzyjając samodzielnemu życiu i pełnej integracji osób niepełnosprawnych oraz ustanawiając stały, skuteczny i niezależny mechanizm monitorowania i egzekwowania;

10.  wzywa państwa członkowskie do przeniesienia do prawa krajowego obowiązków zapisanych w art. 12 Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych, w szczególności w celu zniesienia wszelkich ograniczeń w czynnym i biernym prawie wyborczym;

11.  wzywa Radę do przyspieszenia prac nad wnioskiem dotyczącym dyrektywy w sprawie dostępności stron internetowych instytucji sektora publicznego w celu określenia wspólnego stanowiska i przyspieszenia przyjęcia tego aktu prawnego, co podniesie dostępność dokumentów, materiałów wideo i stron internetowych oraz zapewni alternatywne formaty oraz środki komunikacji;

12.  zaleca, aby środki UE zostały wykorzystane do promocji dostępności oraz e-dostępności dla osób niepełnosprawnych, promocji przejścia od opieki instytucjonalnej do opieki zapewnianej przez społeczności lokalne, rozwoju usług socjalnych i zdrowotnych wysokiej jakości i inwestowania w budowanie potencjału organizacji reprezentujących osoby niepełnosprawne;

13.  odnotowuje swoje odpowiedzi i działania związane z listą pytań wstępnych przekazanych w związku ze sprawozdaniem Unii Europejskiej będącym częścią przeglądu Konwencji o prawach osób niepełnosprawnych:

   a) ustanowiono międzykomisyjną roboczą grupę koordynacyjną złożoną z członków wszystkich przedmiotowo właściwych komisji, która zajęła się organizowaniem otwartych dla całego personelu i posłów do PE kampanii informacyjnych, a także dodała do programu szkoleń kurs języka migowego;
   b) w rezolucji z dnia 5 lipca 2011 r.(6) oraz w oświadczeniu z dnia 17 listopada 2011 r.(7) podkreślono potrzebę dostępności usługi powszechnej oraz numeru alarmowego 112, co było kluczowym elementem rozwoju systemu pokładowego eCall;
   c) po wyborach z 2014 r. zwiększyła się znacznie liczba niepełnosprawnych posłów do PE;
   d) zobowiązuje się do aktywnej współpracy z właściwymi podmiotami celem znalezienia pragmatycznego rozwiązania kwestii przystąpienia do Traktatu z Marrakeszu;
   e) podkreśla potrzebę poprawy wdrożenia przepisów UE, tak aby osoby niepełnosprawne mogły samodzielnie podróżować wszystkimi środkami transportu, w tym środkami transportu publicznego;
   f) wzywa Komisję do przedstawienia oczekiwanych wyjaśnień na temat sposobu, w jaki zamierza zapewnić, że w obecnych oraz przyszłych przepisach osoby niepełnosprawne będą miały równe szanse, będą korzystały z praw podstawowych, równego dostępu do usług i rynku pracy, a także będą miały te same prawa i obowiązki w dostępie do zabezpieczenia społecznego jak obywatele państwa członkowskiego, w którym objęci są ubezpieczeniem, zgodnie z zasadą równego traktowania i braku dyskryminacji, tak aby wszystkie osoby niepełnosprawne mogły cieszyć się prawem do swobodnego przepływu osób przysługującym wszystkim obywatelom UE;
   g) wzywa państwa członkowskie i Komisję do upewnienia się, że dostęp do wymiaru sprawiedliwości, jeżeli chodzi o przestrzeganie przepisów UE, jest w pełni zgodny z Konwencją o prawach osób niepełnosprawnych, tak aby wszyscy mogli korzystać z podstawowych praw;

14.  podkreśla potrzebę zacieśnienia współpracy politycznej w obrębie ram UE, w tym zapewnienia koniecznych zasobów finansowych i ludzkich, aby możliwe było wykonanie zadań określonych w wyżej wymienionej decyzji Rady i wzywa podmioty zaangażowane w ramy UE do przeznaczenia na ten cel odpowiednich zasobów;

15.  z zadowoleniem przyjmuje inicjatywę posłów do PE, którzy domagają się sporządzania regularnych wspólnych sprawozdań Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych, Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych i Komisji Petycji w odpowiedzi na zalecenia Komitetu do spraw Praw Osób Niepełnosprawnych;

16.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji, Komitetowi do spraw Praw Osób Niepełnosprawnych, a także rządom i parlamentom państw członkowskich.

(1) Dz.U. L 23 z 27.1.2010, s. 35.
(2) Dz.U. C 340 z 15.12.2010, s. 11.
(3) CRPD/C/EU/Q/1.
(4) Dz.U. C 131 E z 8.5.2013, s. 9.
(5) Dz.U. L 303 z 2.12.2000, s. 16.
(6) Dz.U. C 33 E z 5.2.2013, s. 1.
(7) Dz.U. C 153 E z 31.5.2013, s. 165.


Epidemia w gajach oliwnych spowodowana bakterią Xylella fastidiosa
PDF 332kWORD 78k
Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 20 maja 2015 r. w sprawie epidemii w gajach oliwnych spowodowanej bakterią Xylella fastidiosa (2015/2652(RSP))
P8_TA(2015)0209RC-B8-0451/2015

Parlament Europejski,

–  uwzględniając dyrektywę Rady 2000/29/WE w sprawie środków ochronnych przed wprowadzaniem do Wspólnoty organizmów szkodliwych dla roślin lub produktów roślinnych i przed ich rozprzestrzenianiem się we Wspólnocie(1),

–  uwzględniając opinie naukowe Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA) dotyczące zagrożenia dla zdrowia roślin spowodowanego na terytorium UE przez bakterię Xylella fastidiosa oraz zawierające określenie i ocenę możliwości ograniczenia zagrożenia, opublikowane dnia 26 listopada 2013 r. oraz 6 stycznia 2015 r.,

–  uwzględniając decyzje wykonawcze Komisji z dnia 13 lutego 2014 r., 23 lipca 2014 r. i 28 kwietnia 2015 r. w odniesieniu do środków zapobiegających wprowadzaniu do Unii i rozprzestrzenianiu się w niej bakterii Xylella fastidiosa,

–  uwzględniając sprawozdania Biura ds. Żywności i Weterynarii z audytów przeprowadzonych w lutym i listopadzie 2014 r.,

–  uwzględniając pytanie skierowane do Komisji w sprawie epidemii w gajach oliwnych spowodowanej bakterią Xylella fastidiosa (O-000038/2015 – B8-0117/2015),

–  uwzględniając dyrektywę 2009/128/WE ustanawiającą ramy wspólnotowego działania na rzecz zrównoważonego stosowania pestycydów(2),

–  uwzględniając art. 128 ust. 5 i art. 123 ust. 4 Regulaminu,

A.  mając na uwadze, że bakteria Xylella fastidiosa stanowi bezpośrednie i bardzo duże zagrożenie dla produkcji określonych upraw w południowej Europie, w tym drzew oliwnych, migdałowców i brzoskwiń oraz roślin ozdobnych; mając na uwadze, że w zależności od gatunku bakterii stanowi ona potencjalne zagrożenie dla winnic, drzew cytrusowych i innych upraw oraz może doprowadzić do niespotykanych wcześniej, katastrofalnych strat, ze znaczącymi konsekwencjami dla gospodarki, środowiska i społeczeństwa; mając na uwadze, że szczep zakażający gaje oliwne w regionie Apulia różni się od szczepów powodujących chorobę winorośli lub cytrusów w innych częściach świata;

B.  mając na uwadze, że bakteria ta już powoduje znaczne szkody w gajach oliwnych w regionie Apulia w południowych Włoszech, potencjalnie zagrażając innym uprawom i regionom;

C.  mając na uwadze, że produkcja oliwek to jeden z najważniejszych sektorów rolnych w regionie Apulia, stanowiący w 2013 r. 11,6 % (522 mln EUR) całkowitej wartości produkcji rolnej w regionie i ponad 30 % wartości produkcji oliwek we Włoszech;

D.  mając na uwadze, że obecność bakterii Xylella fastidiosa powoduje znaczne szkody gospodarcze dotykające nie tylko producentów oliwek, lecz także cały łańcuch produkcji, w tym olejarnie spółdzielcze i prywatne, a także sektor turystyki i działalności handlowej;

E.  mając na uwadze, że władze włoskie po raz pierwszy poinformowały o epidemii spowodowanej bakterią Xylella fastidiosa w dniu 21 października 2013 r., a od tamtej pory alarmująco duża liczba drzew została zakażona;

F.  mając na uwadze, że kontrole przeprowadzone we Włoszech w lutym i listopadzie 2014 r. przez Biuro ds. Żywności i Weterynarii (FVO) Dyrekcji Generalnej Komisji ds. Zdrowia i Bezpieczeństwa Żywności potwierdzają dramatyczne pogorszenie sytuacji i nie wykluczają dalszego rozprzestrzeniania się bakterii;

G.  mając na uwadze, że nie jest obecnie dostępny żaden sposób leczenia chorych roślin, oraz mając na uwadze, że rośliny dotknięte chorobą na ogół pozostają zakażone w całym okresie życia lub szybko obumierają;

H.  mając na uwadze, że w Unii Europejskiej żywicielami w przypadku tej choroby może być szereg różnych roślin, w tym niewykazujące objawów rośliny dzikie;

I.  mając na uwadze, że w opinii Europejskiego Urzędu ds. Bezpieczeństwa Żywności, z powodu trudności w zatrzymaniu rozprzestrzeniania się bakterii Xylella fastidiosa po zarażeniu danego obszaru produkcji należy priorytetowo traktować działania zapobiegawcze skoncentrowane na przywozie oraz ograniczaniu wybuchu nowych ognisk epidemii, przy jednoczesnym rozszerzaniu wymiany wyników badań naukowych;

1.  zwraca uwagę, że decyzje wykonawcze podjęte przez Komisję przed kwietniem 2015 r. koncentrowały się głównie na działaniach wewnętrznych zwalczających epidemię, ale nie obejmowały zdecydowanych środków zapobiegających wprowadzaniu choroby do UE z państw trzecich;

2.  wzywa Komisję do podjęcia zdecydowanych środków zwalczających bakterię Xylella fastidiosa w celu zapobieżenia przywozowi zakażonego materiału do UE; z zadowoleniem przyjmuje podjętą przez Komisję w kwietniu 2015 r. decyzję, by zatrzymać przywóz zakażonych roślin z gatunku kawowców z Kostaryki i Hondurasu, oraz ograniczenia przyjęte w odniesieniu do przywozu roślin z obszarów dotkniętych chorobą w innych państwach trzecich; zwraca się o zastosowanie, w razie konieczności, bardziej zdecydowanych środków, w tym zezwalania na przywóz wyłącznie z miejsc produkcji wolnych od agrofagów;

3.  wyraża ubolewanie, że Komisja nie zawsze reaguje wystarczająco szybko, by zapobiec wprowadzaniu do UE chorób roślin z państw trzecich; nalega zatem, by Komisja zweryfikowała źródło zakażenia i dokonała przeglądu unijnego urzędowego fitosanitarnego systemu kontroli w celu ochrony i zabezpieczenia terytorium UE ;

4.  nalega – zwłaszcza w perspektywie nadchodzącego lata – by Komisja podjęła skuteczne środki zapobiegające rozprzestrzenianiu się bakterii Xylella fastidiosa w granicach UE, w szczególności przez wytypowanie najbardziej zagrożonych upraw, a jednocześnie niezaniedbywanie innych upraw, które również mogą zostać w znacznym stopniu dotknięte chorobą, oraz podkreśla w tym kontekście znaczenie przepisów art. 9 decyzji wykonawczej z 2015 r.;

5.  wzywa Komisję i państwa członkowskie do zrekompensowania producentom środków zwalczania choroby oraz utraty dochodu – co obejmuje straty nie tylko w kontekście przyszłej produkcji rolnej, lecz także dziedzictwa kulturowego i historycznego oraz działalności związanej z turystyką;

6.  zwraca się do Komisji i odpowiednich organów o wykorzystanie wszelkich możliwych funduszy i instrumentów w celu wsparcia ożywienia gospodarczego obszarów dotkniętych chorobą; wzywa Komisję do określenia środków zachęt dla producentów wdrażających środki zapobiegawcze;

7.  wzywa Komisję do zapewnienia wystarczających zasobów finansowych i ludzkich w celu wdrożenia właściwych strategii, w tym wsparcia finansowego dla rolników na rzecz stosowania odpowiednich praktyk rolniczych w zakresie zarządzania bakterią Xylella fastidiosa i wektorami powodującymi jej rozprzestrzenianie; nalega, by Komisja niezwłocznie wsparła szerzej zakrojoną działalność badawczą, w tym poprzez nasilone tworzenie sieci kontaktów międzynarodowych oraz udostępnienie funduszy dla instytutów badawczych, w celu zwiększenia wiedzy naukowej o bakterii Xylella fastidiosa oraz jednoznacznego określenia charakteru związków między patogenem, objawami a rozwojem choroby;

8.  podkreśla konieczność prowadzenia kampanii informacyjnych w potencjalnie zagrożonych obszarach UE w celu uwrażliwienia podmiotów nie tylko w sektorze rolnictwa, lecz również w sektorze ogrodnictwa, co obejmuje detalicznych sprzedawców roślin ozdobnych, zawodowych ogrodników oraz ich klientów;

9.  uważa, zwłaszcza w perspektywie nadchodzącego lata, że Komisja i państwa członkowskie powinny ostrzegać podróżujących o ryzyku wprowadzenia do UE roślin zakażonych bakterią Xylella fastidiosa z państw dotkniętych tą chorobą;

10.  wzywa do udostępnienia wzmocnionych środków zapewniających wykrywanie szkodliwych organizmów w miejscach ich wprowadzania do UE; ponadto zachęca państwa członkowskie do zwiększenia liczby regularnych kontroli w celu zapobieżenia rozprzestrzenieniu się bakterii Xylella fastidiosa poza strefy wydzielone;

11.  wzywa Komisję do zapewnienia otwartej bazy danych z wykazem instytucji i właściwych organów na szczeblu UE i państw członkowskich w celu wymiany informacji i doświadczeń, w tym najlepszych praktyk, jak również w celu szybkiego powiadamiania właściwych organów i podejmowania koniecznych środków;

12.  wzywa Komisję do opracowania, w przejrzysty sposób, kompleksowych wytycznych dotyczących wdrażania środków zapobiegawczych i środków zwalczania choroby, z wyraźnym wskazaniem ich zakresu i czasu trwania, w oparciu o dotychczasowe doświadczenie i najlepsze praktyki, które mogą być wykorzystywane jako narzędzie wspierające przez właściwe organy i służby w państwach członkowskich;

13.  zwraca się do Komisji, by co roku – lub w dowolnym czasie w przypadku zmiany sytuacji – składała Parlamentowi sprawozdania dotyczące zagrożenia, jakie dla producentów w UE stanowi bakteria Xylella fastidiosa oraz inne organizmy niebezpieczne dla produkcji rolnej;

14.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie oraz Komisji.

(1) Dz.U. L 169 z 10.7.2000, s. 1.
(2) Dz.U. L 309 z 24.11.2009, s. 71.

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności