Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2015/2230(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Dokument w ramach procedury : A8-0034/2016

Teksty złożone :

A8-0034/2016

Debaty :

PV 07/03/2016 - 17
CRE 07/03/2016 - 17

Głosowanie :

PV 08/03/2016 - 6.6
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P8_TA(2016)0072

Teksty przyjęte
PDF 452kWORD 138k
Wtorek, 8 marca 2016 r. - Strasburg
Uwzględnianie aspektu płci w pracach Parlamentu Europejskiego
P8_TA(2016)0072A8-0034/2016

Rezolucja Parlamentu Europejskiego z dnia 8 marca 2016 r. w sprawie uwzględniania aspektu płci w pracach Parlamentu Europejskiego (2015/2230(INI))

Parlament Europejski,

–  uwzględniając art. 2 oraz art. 3 ust. 3 akapit drugi Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) i art. 8 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE),

–  uwzględniając art. 23 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej,

–  uwzględniając Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności (EKPC),

–  uwzględniając Powszechną deklarację praw człowieka z 1948 r.,

–  uwzględniając Konwencję ONZ z 1979 r. w sprawie likwidacji wszelkich form dyskryminacji kobiet (CEDAW),

–  uwzględniając deklarację pekińską i pekińską platformę działania, przyjęte podczas Czwartej Światowej Konferencji w sprawie Kobiet w dniu 15 września 1995 r., oraz późniejsze dokumenty końcowe przyjęte na posiedzeniach specjalnych Organizacji Narodów Zjednoczonych Pekin +5 (2000 r.), Pekin +10 (2005 r.) i Pekin +15 (2010 r.), a także dokument końcowy z konferencji przeglądowej Pekin +20,

–  uwzględniając konkluzje Rady z dnia 26 maja 2015 r. w sprawie płci w kontekście rozwoju,

–  uwzględniając wspólny dokument roboczy z dnia 21 września 2015 r. pt. „Równość płci i wzmocnienie pozycji kobiet: jak odmienić los dziewcząt i kobiet w kontekście stosunków zewnętrznych UE w latach 2016–2020?” (SWD(2015)0182) oraz konkluzje Rady z dnia 26 października 2015 r. dotyczące planu działania w sprawie równości płci na lata 2016–2020,

–  uwzględniając art. 3 Konwencji Rady Europy w sprawie zapobiegania i zwalczania przemocy wobec kobiet i przemocy domowej, który określa „płeć” jako „społecznie skonstruowane role, zachowania, działania i cechy, które dane społeczeństwo uznaje za właściwe dla kobiet i mężczyzn”,

–  uwzględniając europejski pakt na rzecz równości płci (2011–2020), przyjęty przez Radę Europejską w marcu 2011 r.,

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 5 marca 2010 r. pt. „Zwiększone zaangażowanie na rzecz równości między kobietami i mężczyznami: Karta Kobiet” (COM(2010)0078),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 21 września 2010 r. pt. „Strategia na rzecz równości kobiet i mężczyzn 2010–2015” (COM(2010)0491),

–  uwzględniając dokument roboczy służb Komisji zatytułowany „Strategiczne zaangażowanie na rzecz równouprawnienia płci w latach 2016–2019” (SWD(2015)0278),

–  uwzględniając przygotowane przez Komisję sprawozdanie z badania pt. „Evaluation of the strengths and weaknesses of the strategy for equality between women and men 2010-2015” („Ocena mocnych i słabych stron strategii na rzecz równouprawnienia kobiet i mężczyzn 2010–2015”),

–  uwzględniając strategię Rady Europy na rzecz równości płci na lata 2014–2017,

–  uwzględniając badanie Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) zatytułowane „Advancing women in political decision-making – Way forward” („Zwiększenie roli kobiet w podejmowaniu decyzji politycznych – dalsze działania”), opublikowane w 2015 r.,

–  uwzględniając konkluzje i zalecenia zawarte w opublikowanym w 2011 r. sprawozdaniu Europejskiego Instytutu ds. Równości Kobiet i Mężczyzn zatytułowanym „Parlamenty wyczulone na kwestie równości płci: ogólny przegląd dobrych praktyk”,

–  uwzględniając swoje rezolucje z dnia 10 lutego 2010 r. w sprawie równości kobiet i mężczyzn w Unii Europejskiej – rok 2009(1), z dnia 8 marca 2011 r. w sprawie równości kobiet i mężczyzn w Unii Europejskiej – rok 2010(2), z dnia 13 marca 2012 r. w sprawie równości kobiet i mężczyzn w Unii Europejskiej – rok 2011(3), a także z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie postępów w dążeniu do równości kobiet i mężczyzn w Unii Europejskiej – 2013 r.(4),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 marca 2003 r. w sprawie uwzględniania aspektu płci w Parlamencie Europejskim(5),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 18 stycznia 2007 r. w sprawie zintegrowanego podejścia do równouprawnienia kobiet i mężczyzn w ramach prac komisji(6),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 22 kwietnia 2009 r. w sprawie zintegrowanego podejścia do kwestii równouprawnienia kobiet i mężczyzn w ramach prac komisji i delegacji(7),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 7 maja 2009 r. w sprawie uwzględniania tematyki płci w stosunkach zewnętrznych UE oraz w procesie budowania pokoju i ugruntowywania tożsamości narodowej(8),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 13 marca 2012 r. w sprawie udziału kobiet w podejmowaniu decyzji politycznych – jakość i równość(9),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 9 czerwca 2015 r. w sprawie strategii UE na rzecz równości kobiet i mężczyzn w okresie po 2015 r.(10),

–  uwzględniając swoją rezolucję z dnia 3 lutego 2016 r. w sprawie nowej strategii na rzecz praw kobiet i równouprawnienia płci w Europie po roku 20151(11),

–  uwzględniając komunikat Komisji z dnia 21 lutego 1996 r. pt. „Uwzględnianie aspektu równych szans dla kobiet i mężczyzn we wszystkich obszarach polityki i działaniach Wspólnoty” (COM(1996)0067), w którym Komisja zobowiązała się do propagowania równości kobiet i mężczyzn we wszystkich swoich działaniach i obszarach polityki na wszystkich szczeblach, praktycznie ustanawiając tym samym zasadę uwzględniania aspektu płci,

–  uwzględniając badanie zatytułowane „Evaluation of the Strategy for Equality between women and men 2010-2015 as a contribution to achieve the goals of the Beijing Platform for Action” („Ocena strategii na rzecz równości kobiet i mężczyzn na lata 2010–2015 jako wkład w osiąganie celów pekińskiej platformy działania”), opublikowane w 2014 r. przez Departament Tematyczny C Parlamentu Europejskiego,

–  uwzględniając badanie zatytułowane „Gender Mainstreaming in Committees and Delegations of the European Parliament” („Uwzględnianie aspektu płci w pracach komisji i delegacji Parlamentu Europejskiego”), opublikowane w 2014 r. przez Departament Tematyczny C Parlamentu Europejskiego,

–  uwzględniając badanie zatytułowane „The EU Budget for Gender Equality” („Unijne środki budżetowe przeznaczone na równouprawnienie płci”), opublikowane w 2015 r. przez Departament Tematyczny D Parlamentu Europejskiego,

–  uwzględniając opracowanie tematyczne pt. „Guidance on the development of gender equality and the empowerment of women policies” („Wytyczne dotyczące opracowywania strategii politycznych w zakresie równości kobiet i mężczyzn oraz wzmocnienia pozycji kobiet”), opublikowane przez UN Women w maju 2014 r.,

–  uwzględniając opracowanie zatytułowane „Advances in EU Gender Equality: Missing the mark?” („Postępy UE w kwestii równouprawnienia płci: chybione cele?”), opublikowane w 2014 r. przez European Policy Institutes Network,

–  uwzględniając sprawozdanie roczne w sprawie zasobów kadrowych w 2014 r., opublikowane przez Dyrekcję Generalną ds. Personelu Parlamentu Europejskiego,

–  uwzględniając art. 52 Regulaminu,

–  uwzględniając sprawozdanie Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia (A8-0034/2016),

A.  mając na uwadze, że art. 8 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (TFUE) ustanawia uwzględnianie aspektu płci jako zasadę horyzontalną, a art. 2 Traktatu o Unii Europejskiej (TUE) ustanawia zasadę równości kobiet i mężczyzn jako jedną z wartości, na których opiera się Unia;

B.  mając na uwadze, że Karta praw podstawowych Unii Europejskiej zawiera szczegółowe postanowienia w sprawie horyzontalnej zasady równości kobiet i mężczyzn, natomiast art. 6 TUE uznaje, że Karta ma taką samą moc prawną jak Traktaty;

C.  mając na uwadze, że osiągnięcie równości płci ma zasadnicze znaczenie dla ochrony praw człowieka, funkcjonowania demokracji, poszanowania praworządności oraz wzrostu gospodarczego, włączenia społecznego i zrównoważonego rozwoju;

D.  mając na uwadze, że postępy w osiąganiu równości płci w UE ulegają stagnacji i w tym tempie nie zostaną osiągnięte zbyt szybko;

E.  mając na uwadze, że w dokumencie zatytułowanym „Strategiczne zaangażowanie na rzecz równości płci w latach 2016–2019” Komisja zobowiązała się do dalszych działań na rzecz uwzględniania aspektu płci, w tym przez przeprowadzanie ocen i monitorowanie; mając na uwadze, że Komisja obniżyła rangę dokumentu przedstawiającego jej strategiczne zaangażowanie na rzecz równości płci po 2015 r. do rangi dokumentu roboczego jej służb;

F.  mając na uwadze, że piątym celem zrównoważonego rozwoju jest osiągnięcie równości płci do 2030 r.;

G.  mając na uwadze, że uwzględnianie aspektu płci oznacza „włączenie perspektywy płci do każdego aspektu polityki UE – opracowywania, projektowania, wdrażania, monitorowania i oceny strategii politycznych, środków prawnych i programów finansowania – w celu osiągnięcia równości między kobietami i mężczyznami”(12);

H.  mając na uwadze, że uwzględnianie aspektu płci musi obejmować prawa, perspektywy i dobre samopoczucie osób LGBTIQ i osób o różnych tożsamościach płciowych;

I.  mając na uwadze, że uwzględnianie aspektu płci powinno stanowić proaktywne i reaktywne narzędzie służące osiągnięciu równości płci;

J.  mając na uwadze, że uwzględnianie aspektu płci samo w sobie nie stanowi celu politycznego, lecz kluczowy środek służący osiągnięciu równości płci, zawsze w połączeniu z innymi szczegółowymi działaniami i strategiami politycznymi mającymi na celu dokonanie postępów w zakresie równouprawnienia płci;

K.  mając na uwadze, że jedną z kompetencji komisji przedmiotowo właściwej jest przyczynienie się do wdrożenia i dalszego rozwoju uwzględniania aspektu płci we wszystkich obszarach polityki;

L.  mając na uwadze, że większość komisji parlamentarnych zasadniczo uznaje za ważne podejście uwzględniające aspekt płci (na przykład w ramach prac ustawodawczych, w oficjalnych stosunkach z Komisją Praw Kobiet i Równouprawnienia lub przy okazji opracowywania planów działań w obszarze równości płci), jednak są również komisje, które temu podejściu poświęcają niewiele uwagi lub wcale się nim nie interesują;

M.  mając na uwadze, że w poprzedniej kadencji Parlamentu komisja przedmiotowo właściwa opracowała praktykę prowadzenia ukierunkowanych prac nad sprawozdaniami innych komisji przez zgłaszanie „poprawek uwzględniających aspekt płci” (GMA); mając na uwadze, że według badania opublikowanego w 2014 r.(13) 85% takich poprawek zgłoszonych między lipcem 2011 r. a lutym 2013 r. zostało włączonych do sprawozdań końcowych przyjętych przez komisje przedmiotowo właściwe; mając na uwadze, że niezbędne są dalsze dane z okresu po lutym 2013 r., aby dokonać uaktualnienia oceny uwzględniania aspektu płci w Parlamencie;

N.  mając na uwadze, że w następstwie przyjęcia rezolucji w sprawie uwzględniania aspektu płci z 2003 r. każda z komisji parlamentarnych powołuje jednego członka odpowiedzialnego za uwzględnianie aspektu płci, co doprowadziło do powstania „sieci ds. uwzględniania aspektu płci”; mając na uwadze, że kolejne rezolucje w tej kwestii wzywały do stałego rozwijania tej sieci oraz do ustanowienia podobnej sieci w ramach delegacji międzyparlamentarnych; mając na uwadze, że sieć tę wspiera także sieć pracowników sekretariatów komisji;

O.  mając na uwadze, że członkowie tej sieci wypełnili kwestionariusz oceniający stan sytuacji w zakresie uwzględniania aspektu płci w obszarach polityki, którymi się zajmują;

P.  mając na uwadze, że wieloletnim ramom finansowym towarzyszy wspólne oświadczenie trzech instytucji, które uzgodniły, że „roczne procedury budżetowe zastosowane w przypadku wieloletnich ram finansowych na lata 2014–2020 obejmą, w stosownych przypadkach, elementy uwzględniające aspekt płci, z uwzględnieniem sposobów, w jakie ogólne ramy finansowe Unii przyczyniają się do zwiększenia równości płci (i zapewniają uwzględnianie aspektu płci)”; mając na uwadze, że ponadto należy wzmocnić praktyczne zaangażowanie na rzecz dalszego uwzględniania problematyki płci i wzmocnienia pozycji kobiet, gdyż obecne strategie polityczne w tym zakresie zostały wdrożone na niewielką skalę, a zasoby budżetowe przeznaczone specjalnie na problematykę płci są niewystarczające;

Q.  mając na uwadze, że sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci nie było konsekwentnie stosowane przez żadną z instytucji UE;

R.  mając na uwadze, że Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn (EIGE) powołano, aby przyczyniał się do propagowania równości płci i jej wzmacniania, w tym uwzględniania aspektu płci we wszystkich strategiach politycznych UE i wynikających z nich strategii krajowych; mając na uwadze, że EIGE opracował platformę na rzecz uwzględniania aspektu płci oraz glosariusz i tezaurus dotyczące równości płci w celu wspierania osób odpowiedzialnych za wyznaczanie kierunków polityki, pracowników instytucji unijnych i organów państwowych we włączaniu perspektywy płci do swojej pracy;

S.  mając na uwadze, że uwzględnianie aspektu płci obejmuje zarówno włączenie perspektywy płci do treści różnych strategii politycznych, jak i rozwiązanie problemu reprezentacji kobiet i mężczyzn, a także osób o wszelkich innych tożsamościach płciowych, w danych obszarach polityki; mając na uwadze, że oba wymiary należy brać pod uwagę na wszystkich etapach procesu podejmowana decyzji;

T.  mając na uwadze, że wszystkie unijne wewnętrzne i zewnętrzne strategie polityczne powinny być opracowane tak, aby przynosiły korzyści w jednakowy sposób zarówno chłopcom, jak i dziewczętom, zarówno mężczyznom, jak i kobietom, a także osobom o wszystkich innych tożsamościach płciowych;

U.  mając na uwadze, że skuteczne uwzględnianie aspektu płci jest wymieniane wśród głównych słabości oceny strategii Komisji w zakresie równouprawnienia płci w latach 2010–2015;

V.  mając na uwadze, że wrażliwość Parlamentu na kwestie płci odgrywa istotną rolę w eliminacji przypadków braku równowagi między płciami, wspieraniu wprowadzania równego udziału kobiet i mężczyzn w życiu gospodarczym, społecznym i politycznym oraz rozszerzaniu ram polityki równości płci;

W.  mając na uwadze, że szkolenia z uwzględniania aspektu płci dla posłów do PE i personelu Parlamentu, a zwłaszcza dla kadry kierowniczej, mają kluczowe znaczenie dla promowania perspektywy płci we wszystkich obszarach polityki i na wszystkich jej etapach;

X.  mając na uwadze, że środki przeznaczane na zapewnianie rzeczywistych postępów w uwzględnianiu aspektu płci w pracach Parlamentu nie są wystarczające;

Y.  mając na uwadze, że systematyczne i okresowe gromadzenie danych i statystyk segregowanych według kryterium płci w ocenach skutków polityki oraz w procesie podejmowania decyzji jest niezbędne do analizowania postępów w zakresie równouprawnienia płci; mając na uwadze, że w Parlamencie należy przeprowadzić badania jakościowe, aby ocenić rolę i wpływ narzędzi służących uwzględnianiu aspektu płci na skuteczność prowadzonej polityki, rezolucji i tekstów ustawodawczych;

Z.  mając na uwadze, że odsetek kobiet na kluczowych stanowiskach decyzyjnych na szczeblu politycznym i administracyjnym, w tym w ramach grup politycznych Parlamentu, wciąż pozostaje niski; mając na uwadze, że kobiety częściej sprawują funkcję przewodniczących w komisjach, które w mniejszym stopniu są związane z podziałem zasobów i podejmowaniem decyzji gospodarczych; mając na uwadze, że aby poprawić jakość podejmowanych decyzji, Parlament powinien zapewnić równy podział stanowisk decyzyjnych między płciami; mając na uwadze, że mężczyźni muszą być angażowani w promowanie równouprawnienia płci we wszystkich obszarach i na wszystkich szczeblach, a posłów mężczyzn należy koniecznie zachęcać do uwzględniania aspektu płci w pracy;

AA.  mając na uwadze, że Parlament posiada strukturę organizacyjną pozwalającą na promowanie uwzględniania aspektu płci w ramach jego działalności, a strukturę tę należy lepiej koordynować, wzmocnić i rozszerzyć, dzięki nowemu impulsowi politycznemu i administracyjnemu, aby osiągnąć wyższy poziom uwzględniania aspektu płci;

AB.  mając na uwadze, że potrzebna jest szersza współpraca międzyinstytucjonalna w sprawie uwzględniania aspektu płci między Parlamentem, Radą i Komisją, aby zapewnić wprowadzenie perspektywy płci na wszystkich etapach cyklu polityki, co ułatwiłoby własną działalność Parlamentu w zakresie uwzględniania aspektu płci;

AC.  mając na uwadze, że wkład podmiotów zewnętrznych, takich jak organizacje społeczeństwa obywatelskiego, oddolne grupy zajmujące się prawami kobiet i równouprawnieniem płci, instytucje międzynarodowe, środowiska akademickie i parlamenty narodowe, jest ważny, aby usprawnić procedury Parlamentu w zakresie uwzględniania aspektu płci i sprzyjać wzajemnym kontaktom, które pozwolą promować najlepsze praktyki;

AD.  mając na uwadze, że w rezolucji Parlamentu w sprawie uwzględniania aspektu płci przyjętej w 2007 r. zaapelowano o przeprowadzanie co dwa lata oceny uwzględniania aspektu płci w jego pracach;

Ogólna ocena istniejących ram instytucjonalnych

1.  jest zdania, że w celu włączenia perspektywy płci do procesu politycznego należy uwzględnić różne kwestie: treść polityki oraz reprezentację płci w administracji i procesach decyzyjnych; stwierdza także, że kluczowe znaczenie dla kontynuacji zwiększania równouprawnienia płci mają jasne dane dotyczące wpływu polityki;

2.  zauważa, że w strukturze organizacyjnej Parlamentu za opracowywanie i wdrażanie uwzględniania aspektu płci zarówno na szczeblu polityki, jak i życia zawodowego odpowiadają rozmaite organy:

   grupa wysokiego szczebla ds. równości płci i różnorodności, odpowiadająca za promocję pełnej równości kobiet i mężczyzn we wszystkich aspektach życia zawodowego w sekretariacie Parlamentu;
   komisja przedmiotowo właściwa w kwestiach konkretnych działań mających na celu włączenie perspektywy płci do prac pozostałych komisji i delegacji;
   sieć ds. uwzględniania aspektu płci;
   służby odpowiedzialne za pomyślne wdrożenie zrównoważonej reprezentacji płci na wszystkich stanowiskach w strukturze organizacyjnej;

3.  ubolewa, że działania tych różnych organów odpowiedzialnych za uwzględnianie aspektu płci nie są koordynowane przez Parlament ani inne instytucje ani nie są z nimi zintegrowane (brak mechanizmu współpracy międzyinstytucjonalnej w zakresie uwzględniania aspektu płci); zobowiązuje się do ustanowienia skutecznej współpracy międzyinstytucjonalnej między wszystkimi podmiotami działającymi w tych ramach instytucjonalnych w oparciu o konkretne mechanizmy, takie jak monitorowanie i informacje zwrotne o efektach prac;

4.  ponawia swoje zobowiązane do regularnego przyjmowania i wdrażania planu polityki w zakresie uwzględniania aspektu płci w Parlamencie, czego ogólnym celem ma być promowanie równości płci przez skuteczne włączenie perspektywy płci do strategii politycznych i działań, w tym do struktur decyzyjnych i administracji;

5.  apeluje o stałe rozwijanie sieci ds. uwzględniania aspektu płci z udziałem przedstawicieli nie tylko komisji, lecz także delegacji międzyparlamentarnych, oraz o ich pełne zaangażowanie w regularne monitorowanie sytuacji w zakresie uwzględniania aspektu płci w różnych obszarach polityki; zauważa potrzebę większego i czynnego uczestnictwa posłów do PE w tej sieci i apeluje o dodanie do niej posłów zastępców, aby zwiększyć liczbę osób w niej uczestniczących, tak jak ma to miejsce w komisjach i delegacjach;

6.  podkreśla, że zgodnie ze wspomnianym badaniem dotyczącym przedmiotowej kwestii z 2014 r. najskuteczniejszym narzędziem włączania perspektywy równości płci do procesu tworzenia polityki okazało się stosowanie procedur obejmujących współpracę z innymi komisjami; podkreśla, że inne komisje powinny wesprzeć prace na rzecz uwzględniania aspektu płci i wdrożyć je w swoich własnych działaniach;

7.  zachęca właściwe służby do dalszej pracy na rzecz opracowywania konkretnych środków promowania równowagi między życiem zawodowym a prywatnym; ubolewa, że większość urzędniczek PE wciąż zalicza się do grupy funkcyjnej asystentów (AST); apeluje o przeprowadzanie corocznych analiz sytuacji w zakresie równości płci w Parlamencie na podstawie danych segregowanych według kryterium płci, na wszystkich szczeblach wśród pracowników i organów politycznych, w tym wśród asystentów parlamentarnych, oraz o podawanie tych sprawozdań do publicznej wiadomości;

8.  wzywa do zajęcia się barierami strukturalnymi oraz do stworzenia sprzyjających warunków dla kobiet, aby mogły one zajmować stanowiska decyzyjne na wszystkich szczeblach, obejmujących środki na rzecz godzenia życia zawodowego, prywatnego oraz działania pozytywne, dzięki którym liczba osób niedostatecznie reprezentowanej płci może wzrosnąć na stanowiskach zdominowanych przez pracowników płci żeńskiej lub męskiej; apeluje do partii politycznych o wzięcie odpowiedzialności za promowanie kobiet, ponieważ w odniesieniu do rekrutacji, wyboru i mianowania kandydatów władza spoczywa w rękach tych partii politycznych;

9.  ubolewa, że cele dotyczące równowagi płci na stanowiskach kierowniczych średniego i wyższego szczebla przyjęte przez Prezydium w roku 2006 (sprawozdanie Sylvii-Yvonne Kaufmann) nie zostały osiągnięte ani w terminie wyznaczonym na rok 2009, ani do tej pory; zauważa, że cele te zostały następnie potwierdzone przez grupę wysokiego szczebla ds. równości płci i różnorodności w odniesieniu do kolejnych lat; apeluje o skuteczne, naprawcze i dalekosiężne działania, które pozwolą osiągnąć cele w zakresie równości płci w jak najkrótszym czasie;

10.  zauważa, że grupa wysokiego szczebla ds. równości płci i różnorodności odpowiada za przyjęcie planu działania na rzecz promocji równości płci i różnorodności w Parlamencie oraz za zapewnienie jego wdrożenia; apeluje do tej grupy wysokiego szczebla, aby – przy wsparciu właściwych służb – przedstawiła kompleksowy plan działania w zakresie równości płci wskazujący, jak zwiększyć reprezentację kobiet na stanowiskach kierowniczych średniego i wyższego szczebla do 40% do roku 2020; zachęca Dyrekcję Generalną ds. Personelu i grupy polityczne, aby rozważyły wystawianie zarówno kandydata, jak i kandydatki na stanowiska kierowników działu w razie wakatu;

11.  zaleca stałemu sprawozdawcy ds. uwzględniania aspektu płci, jak tylko to stanowisko zostanie utworzone, współpracę z grupą wysokiego szczebla na rzecz zagwarantowania, że cele w zakresie uwzględniania aspektu płci, jakie stoją przed sekretariatem Parlamentu i personelem, zostaną osiągnięte;

12.  zachęca wszystkie grupy polityczne, aby rozważyły wystawienie zarówno kandydata, jak i kandydatki na stanowisko przewodniczącego(-ej) komisji i grup;

13.  odnotowuje, że pożądana jest równa reprezentacja kobiet i mężczyzn w każdej komisji, w zakresie w jakim jest to możliwe; zwraca się do grup politycznych o zastanowienie się nad możliwością skoordynowanego nominowania w każdej komisji posłów niedostatecznie reprezentowanej płci; zwraca się do grup politycznych o nominowanie równej liczby posłów i posłanek na członków i zastępców członków Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia, tak aby sprzyjać zaangażowaniu mężczyzn w politykę równości płci;

Narzędzia uwzględniania aspektu płci

14.  podkreśla, że praktyka zgłaszania poprawek uwzględniających aspekt płci okazała się bardziej skuteczna niż wydawanie opinii, ponieważ poprawki są zwięźlejsze, łatwiejsze w zgłaszaniu i odnoszą się do kluczowych, konkretnych i jasno określonych kwestii; ponawia swój apel do właściwej komisji o włączenie praktyki poprawek uwzględniających aspekt płci do Regulaminu, z uwzględnieniem szczególnej roli Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia w uwzględnianiu aspektu płci jako zasady horyzontalnej; wzywa do ściślejszej współpracy między komisjami oraz bardziej skutecznej koordynacji sieci ds. uwzględniania aspektu płci z odnośną komisją zarówno na szczeblu politycznym, jak i administracyjnym, aby uwzględniać w sprawozdaniach duże znaczenie aspektu płci; podkreśla ważną rolę członków sieci w każdej komisji w ułatwianiu skutecznego wkładu ze strony właściwej komisji za pomocą poprawek uwzględniających aspekt płci i opinii oraz wzywa do skutecznej koordynacji pomiędzy odpowiedzialnymi członkami Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia oraz siecią członków w procedurze przyjmowania poprawek uwzględniających aspekt płci; ponownie podkreśla potrzebę bliskiej koordynacji pomiędzy właściwą komisją, a komisjami przedmiotowo właściwymi w zakresie poprawek uwzględniających aspekt płci i opinii, aby w sposób optymalny przygotować harmonogram i plan skutecznego wkładu w sprawozdanie komisji przedmiotowo właściwej;

15.  ubolewa, że pomimo ogłoszenia deklaracji międzyinstytucjonalnej w sprawie uwzględniania aspektu płci, która została załączona do wieloletnich ram finansowych, nie wprowadzono dotąd środków na rzecz sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci; podkreśla w związku z tym potrzebę dokładnego monitorowania wdrożenia zasad ujętych we wspólnym oświadczeniu, jeśli chodzi o procedury budżetowe, oraz apeluje o przyznanie komisji przedmiotowo właściwej formalnej roli w przeglądach wieloletnich ram finansowych;

16.  podkreśla, że sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci w formie planowania, programowania i sporządzania budżetu, który przyczynia się do umacniania równości płci i przestrzegania praw kobiet, to dla osób odpowiedzialnych za wyznaczanie kierunków polityki jedno z kluczowych narzędzi eliminacji różnic w traktowaniu kobiet i mężczyzn; ubolewa, że sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci ukazało, iż aspekt płci zdecydowanie nie jest uwzględniany w wystarczającym stopniu we wszystkich obszarach polityki, na każdym szczeblu i każdym etapie procesu tworzenia polityki; zauważa w tym kontekście, że szczególnie istotne jest budowanie wewnątrz instytucji zdolności w zakresie sporządzania budżetu z uwzględnieniem aspektu płci w celu wzmocnienia roli kontrolnej Parlamentu w tych kwestiach; zauważa, że konsekwencje decyzji dotyczących wydatków i dochodów mają zupełnie odmienny wpływ na kobiety i mężczyzn i podkreśla, że posłowie odnośnych komisji powinni uwzględniać te różne skutki przy sporządzaniu budżetu; podkreśla, że sporządzanie budżetu z uwzględnieniem aspektu płci sprzyja odpowiedzialności i przejrzystości w odniesieniu do zaangażowania Parlamentu na rzecz równości płci;

17.  odnotowuje, że Komisja zobowiązała się do dalszego uwzględniania aspektu płci przez włączenie kwestii równości płci do ocen skutków i innych ocen zgodnie z zasadami lepszego stanowienia prawa i rozważa wydanie sprawozdania w sprawie uwzględniania aspektu płci w pracach Komisji w 2017 r.;

18.  potwierdza potrzebę przydziału wystarczających zasobów także na szczeblu Parlamentu służących opracowaniu ocen wpływu w aspekcie płci i analiz pod kątem płci; wzywa Komisję do przeprowadzania regularnych ocen wpływu w aspekcie płci każdego nowego aktu ustawodawczego lub projektu aktu na podstawie wzmocnionej oceny ich wpływu na prawa podstawowe, a także w celu zagwarantowania, by w UE przestrzegane były prawa kobiet; podkreśla, że takie analizy i stosowane metody gromadzenia danych powinny uwzględniać doświadczenia osób LGBTIQ; podkreśla, że należy zachęcać komisje do korzystania z wiedzy wewnętrznych i zewnętrznych ekspertów innych instytucji i organów sektora publicznego i prywatnego, zajmujących się wspieraniem uwzględniania aspektu płci;

19.  apeluje do EIGE o regularne przekazywanie każdej komisji informacji w celu zwracania uwagi na perspektywę płci we wszystkich obszarach opracowywania polityki oraz o udostępnianie danych i narzędzi, które opracowuje, takich jak platforma na rzecz uwzględniania aspektu płci, w ramach szerszych działań na rzecz budowania zdolności, adresowanych także do pracowników i asystentów parlamentarnych; wzywa Biuro Analiz do prowadzenia regularnych szczegółowych badań jakościowych i ilościowych na temat postępów w zakresie uwzględniania aspektu płci w Parlamencie oraz funkcjonowania struktury organizacyjnej zajmującej się tym zagadnieniem;

20.  ubolewa, że obecnie Europejski Instytut ds. Równości Kobiet i Mężczyzn nie dysponuje wystarczającymi zasobami, aby zrealizować wszystkie działania, jakie zostały mu powierzone, i w związku z tym podkreśla potrzebę dopilnowania, aby budżet EIGE został zmieniony i dostosowany do szerokiego mandatu instytutu;

21.  zauważa, że w odpowiedziach zawartych w kwestionariuszach na temat sytuacji w zakresie uwzględniania aspektu płci w komisjach parlamentarnych zwrócono uwagę na konkretne narzędzia jako skuteczne we włączaniu perspektywy płci do prac komisji, takie jak:

   dystrybucja kluczowych dokumentów i włączenie kwestii równości płci do zakresu zadań w ramach zlecanych badań;
   skupienie uwagi na stosowaniu specyficznej terminologii i definicji związanych z kwestiami równości płci;
   promowanie ocen ex ante i ex post projektów wniosków ustawodawczych i wniosków dotyczących przyszłych porozumień;
   działania szkoleniowe i zwiększające świadomość adresowane do posłów do PE, pracowników, doradców politycznych i asystentów;

zdecydowanie zaleca również dalszy rozwój i wdrożenie tych narzędzi w pracy Parlamentu;

22.  przypomina, że oceny uwzględniania aspektu płci i programy poświęcone temu zagadnieniu również wymagają realizacji skutecznych środków następczych w celu zajęcia się skutecznością każdego z działań i ewentualnymi problemami z tym związanymi; podkreśla, że w stosownych przypadkach istotna jest realizacja środków naprawczych oraz rozwój uwzględniania aspektu płci, jeżeli wdrożenie środków naprawczych nie przyniesie rezultatów;

23.  zaleca, by Dyrekcja Generalna ds. Komunikacji Społecznej uwzględniła silniejszą perspektywę płci w sprawozdaniach na temat kształtowania polityki przez Parlament;

24.  wyraża pełne poparcie dla opracowywania ukierunkowanych i regularnych szkoleń z uwzględniania aspektu płci, na które należy przeznaczyć odpowiednie zasoby i które trzeba dostosować do konkretnych potrzeb Parlamentu, przeznaczonych dla całego personelu pracującego w departamentach politycznych PE, wraz z bardziej intensywnym szkoleniem dla pracowników średniego i wyższego szczebla, szczególnie dla szefów działów; wzywa do zaoferowania szkolenia z uwzględniania aspektu płci posłom do PE, asystentom parlamentarnym i personelowi grup politycznych; apeluje, by wprowadzone zostały szkolenia z zakresu umiejętności przywódczych dla kobiet, a także by kobiety mogły sprawdzać się na stanowiskach kierowniczych; zaleca, by szkolenia obejmowały informacje o wielorakich i międzysektorowych formach dyskryminacji; podkreśla potrzebę dopilnowania, by wszystkie służby Parlamentu były świadome obowiązków związanych z uwzględnianiem aspektu płci, w tym służby odpowiedzialne za zasoby ludzkie, bezpieczeństwo i wyposażenie; sugeruje wprowadzenie określonych wytycznych dotyczących spraw kadrowych, które w skuteczny sposób wdrażać będą uwzględnianie aspektu płci, aby poprawić samopoczucie całego personelu, w tym osób LGBTIQ, w miejscu pracy;

Uwzględnianie aspektu płci w pracach komisji

25.  ponawia apel o wywiązywanie się ze zobowiązania do publikacji półrocznego sprawozdania z uwzględniania aspektu płci w pracach Parlamentu; ma świadomość roli, jaką odgrywa sieć ds. uwzględniania aspektu płci w ocenianiu sytuacji w tym zakresie w każdym obszarze polityki oraz zaleca, aby kwestionariusz stanowiący podstawę tego sprawozdania stał się metodą corocznego monitorowania;

26.  zauważa, że w swoich odpowiedziach na pytania zawarte w kwestionariuszu członkowie tej sieci zasadniczo odpowiedzieli, że w konkretnych obszarach polityki, w których działają, potrzeby uwarunkowane płcią były brane pod uwagę w przypadku różnych czynności, takich jak sprawozdania, poprawki dotyczące równości płci, badania, wysłuchania, misje i wymiany poglądów;

27.  z zadowoleniem przyjmuje specjalne inicjatywy podjęte przez kilka komisji parlamentarnych w tym obszarze; ubolewa, że znaczna większość komisji ani nie przyjęła planu działania w zakresie równości płci w swoich pracach, ani nie podjęła dyskusji nad takim planem; podkreśla, jak ważne jest, by odnośne organy współpracowały z wszystkimi komisjami i delegacjami w celu wymiany najlepszych praktyk, w tym w ramach sieci ds. uwzględniania aspektu płci, a także by ustanowić jasne procedury, które powinny zostać włączone do Regulaminu Parlamentu, dotyczące przyjmowania planu działania w sprawie równości płci przez każdą komisję i delegację; zaleca, aby raz na dwa lata każda komisja odbyła wysłuchanie na temat uwzględniania aspektu płci w swoim obszarze polityki, tak aby zbiegło się to w czasie z przygotowaniem sprawozdania z uwzględniania aspektu płci;

28.  podkreśla potrzebę dogłębnej oceny funkcjonowania sieci ds. uwzględniania aspektu płci i identyfikacji sposobów na zapewnienie lepszego zaangażowania i szerzenia wiedzy wśród jej członków; zaleca, aby członkowie i zastępcy członków sieci ds. uwzględniania aspektu płci byli zaangażowani na rzecz równości płci, ale zaznacza, że niekoniecznie muszą oni być członkami Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia, co pozwoli szerszej grupie posłów do PE włączyć się w prace nad uwzględnianiem aspektu płci; zaleca regularne kontakty i wymiany informacji między komisją przedmiotowo właściwą a tą siecią;

29.  zaleca, aby sieci ds. uwzględniania aspektu płci współprzewodniczyła komisja przedmiotowo właściwa wraz z innym członkiem tej sieci, którego należy powoływać na zasadzie rotacyjnej spośród członków różnych komisji, tak aby zasygnalizować, że uwzględnianie aspektu płci obejmuje wszystkie komisje;

30.  uważa, że należy powołać wewnętrzny organ kontroli w celu monitorowania i oceny ex post wdrażania narzędzi i działań; apeluje o sformułowanie konkretnych opisów stanowisk pracy dla członków personelu odpowiedzialnych za uwzględnianie aspektu płci w komisjach; wzywa właściwe organy do przeprowadzania co pół roku oceny postępów w zakresie uwzględniania aspektu płci w komisjach i delegacjach;

Współpraca międzyinstytucjonalna wspierająca uwzględnianie aspektu płci

31.  uważa, że silniejsza współpraca międzyinstytucjonalna poprawi równowagę płci w procesie kształtowania polityki UE; zauważa, że dotychczas nie ustanowiono współpracy strukturalnej na rzecz uwzględniania aspektu płci z innymi partnerami instytucjonalnymi, takimi jak Komisja, Rada i EIGE; apeluje do Komisji o zaproponowanie odpowiednich ram w celu ustanowienia międzyinstytucjonalnej współpracy w zakresie uwzględniania aspektu płci, a także zaangażowania innych zainteresowanych stron w tej dziedzinie;

32.  wzywa Komisję do podjęcia działań uwzględniających wyniki konsultacji społecznych oraz stanowiska Parlamentu i Rady poprzez niezwłoczne przyjęcie komunikatu w sprawie nowej strategii na rzecz równouprawnienia płci i praw kobiet po 2015 r., podejmującej kwestie równouprawnienia płci zgodnie z inicjatywami międzynarodowymi;

33.  zaleca, aby Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich co roku przekazywał grupie wysokiego szczebla ds. równości płci i różnorodności Parlamentu dane dotyczące skarg w sprawie niewłaściwego administrowania w kwestiach równości płci w Parlamencie, przy odpowiednim poszanowaniu decyzji Parlamentu Europejskiego w sprawie postanowień i ogólnych warunków wykonywania zadań przez Rzecznika Praw Obywatelskich;

34.  jest zdania, że wymiana najlepszych praktyk z innymi organizacjami wzmocni możliwości Parlamentu w zakresie budowania zdolności i skuteczności we wdrażaniu uwzględniania aspektu płci; apeluje o wprowadzenie na wszystkich szczeblach wymiany najlepszych praktyk z innymi instytucjami i organizacjami, takimi jak UN Women, Rada Europy, instytucje unijne i zainteresowane strony działające na rzecz promowania równości płci, np. organy ds. równości płci, partnerzy społeczni i organizacje pozarządowe; zachęca do udziału w konkretnych programach na rzecz budowania zdolności realizowanych przez inne organizacje międzynarodowe oraz do pozyskiwania ich wsparcia w celu opracowywania programów uwzględniania aspektu płci dostosowanych do konkretnych potrzeb;

35.  zwraca się do Dyrekcji Generalnej ds. Personelu o wymianę najlepszych praktyk i pomocy technicznej w dziedzinie równouprawnienia płci i różnorodności, na przykład z Kongresem USA i krajowymi organami ds. równości, promowania niedostatecznie reprezentowanych mniejszości rasowych i etnicznych w procedurach rekrutacji na kontrakty krótkoterminowe i konkursach EPSO; apeluje o skupienie się na stażystach i opracowanie inicjatyw i programów poświęconych promowaniu młodzieżowych staży dla młodych osób, zwłaszcza kobiet, z niedostatecznie reprezentowanych grup mniejszości rasowych i etnicznych;

36.  podkreśla potrzebę otwartego i nieustannego dialogu z parlamentami narodowymi, aby zapoczątkować regularne wymiany poglądów, wymiany nowych mechanizmów i przedstawiania sprawozdań na temat ocen skutków polityki w celu promowania wspólnego podejścia i dalszego opracowywania najlepszych praktyk w zakresie uwzględniania aspektu płci; zaleca organizację regularnych posiedzeń międzyparlamentarnych poświęconych uwzględnianiu aspektu płci;

o
o   o

37.  zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania niniejszej rezolucji Radzie, Komisji i rządom państw członkowskich.

(1) Dz.U. C 341 E z 16.12.2010, s. 35.
(2) Dz.U. C 199 E z 7.7.2012, s. 65.
(3) Dz.U. C 251 E z 31.8.2013, s. 1.
(4) Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0050.
(5) Dz.U. C 61 E z 10.3.2004, s. 384.
(6) Dz.U. C 244 E z 18.10.2007, s. 225.
(7) Dz.U. C 184 E z 8.7.2010, s. 18.
(8) Dz.U. C 212 E z 5.8.2010, s. 32.
(9) Dz.U. C 251 E z 31.8.2013, s. 11.
(10) Teksty przyjęte, P8_TA(2015)0218.
(11) Teksty przyjęte, P8_TA(2016)0042.
(12) SWD(2015)0278.
(13) „Gender Mainstreaming in Committees and Delegations of the European Parliament” („Uwzględnianie aspektu płci w pracach komisji i delegacji Parlamentu Europejskiego”), Departament Tematyczny C Parlamentu Europejskiego.

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności