Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 3 παράγραφοι 1, 2 και 5, το άρθρο 21, ιδίως την παράγραφο 1, την παράγραφο 2 στοιχείο η) και την παράγραφο 3 δεύτερο εδάφιο, τα άρθρα 8, 22, 24, 25, 26, το άρθρο 42, ιδίως την παράγραφο 7, και το άρθρο 46 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 222 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

–  έχοντας υπόψη την Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφάλειας (ΕΣΑ), του 2003, και την έκθεση του 2008 σχετικά με την εφαρμογή της ΕΣΑ,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Αντιπροέδρου/Ύπατης Εκπροσώπου (ΑΕ/ΥΕ) με τίτλο: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση σε ένα μεταλλασσόμενο παγκόσμιο περιβάλλον – ένας πιο συνδεδεμένος, αμφιλεγόμενος και σύνθετος κόσμος»,

–  έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Ύπατης Εκπροσώπου με τίτλο «Η ολοκληρωμένη προσέγγιση της ΕΕ στις κρίσεις και τις εξωτερικές συγκρούσεις» (JOIN(2013)0030),

–  έχοντας υπόψη την ανακοίνωση της Επιτροπής με τίτλο «Το ευρωπαϊκό θεματολόγιο για την ασφάλεια» (COM(2015)0185),

–  έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση της Επιτροπής και της Ύπατης Εκπροσώπου με τίτλο «Επανεξέταση της Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας» (JOIN(2015)0050),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 21ης Μαΐου 2015, σχετικά με την εφαρμογή της Κοινής Πολιτικής Ασφάλειας και Άμυνας (στη βάση της ετήσιας έκθεσης του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας)(1),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 21ης Ιανουαρίου 2016, σχετικά με τη ρήτρα αμοιβαίας άμυνας (άρθρο 42 παράγραφος 7 ΣΕΕ)(2),

–  έχοντας υπόψη τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 19ης και 20ής Δεκεμβρίου 2013 (EUCO 217/13) και της 25ης και 26ης Ιουνίου 2015 (EUCO 22/15), καθώς και τα συμπεράσματα του Συμβουλίου της 18ης Μαΐου 2015 σχετικά με την ΚΠΑΑ (8971/15),

–  έχοντας υπόψη την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/1835 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 2015, για τον καθορισμό του καταστατικού, της έδρας και των κανόνων λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας(3),

–  έχοντας υπόψη την κοινή ανακοίνωση της Επιτροπής και της Ύπατης Εκπροσώπου με τίτλο «Στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο: Για έναν ανοικτό, ασφαλή και προστατευμένο κυβερνοχώρο» (JOIN(2013)0001),

–  έχοντας υπόψη τη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την ασφάλεια στη θάλασσα, όπως εγκρίθηκε από το Συμβούλιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 24 Ιουνίου 2014,

–  έχοντας υπόψη το στρατηγικό δόγμα του ΝΑΤΟ του 2010 και τη δήλωση της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ στην Ουαλία του 2014,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 17ης Δεκεμβρίου 2015, σχετικά με την ετήσια έκθεση του 2014 για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία στον κόσμο και την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο πεδίο αυτό(4),

–  έχοντας υπόψη το στρατηγικό πλαίσιο και το σχέδιο δράσης της ΕΕ για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία, που εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Εξωτερικών Υποθέσεων στις 25 Ιουνίου 2012,

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του, της 17ης Δεκεμβρίου 2015, σχετικά με τις εξαγωγές όπλων: εφαρμογή της κοινής θέσης 2008/944/ΚΕΠΠΑ(5),

–  έχοντας υπόψη το θεματολόγιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030, όπως εγκρίθηκε από τη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ τον Σεπτέμβριο του 2015, και τη συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή,

–  έχοντας υπόψη την επιστολή της Επιτροπής Διεθνούς Εμπορίου,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 52 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων και τη γνωμοδότηση της Επιτροπής Ανάπτυξης (A8-0069/2016),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι πολλές από τις σημερινές και μελλοντικές προκλήσεις και απειλές που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίσει η ΕΕ είναι σύνθετες και αλληλένδετες και προέρχονται από κρατικούς και μη κρατικούς παράγοντες, τόσο από το εσωτερικό όσο και από το εξωτερικό των κοινών συνόρων της· λαμβάνοντας υπόψη ότι πρέπει να υπάρξει συσχέτιση μεταξύ του τοπικού, του περιφερειακού και του παγκόσμιου πλαισίου· λαμβάνοντας υπόψη ότι χρειάζεται ισχυρή πολιτική βούληση και ηγεσία για αποφασιστική κοινή δράση εκ μέρους της ΕΕ και των κρατών μελών της προκειμένου να αντιμετωπιστούν προορατικά, συλλογικά και αποτελεσματικά αυτές οι προκλήσεις, να διαφυλαχθούν οι αξίες και το κοινωνικό μοντέλο της ΕΕ, και να γίνει η ΕΕ αποτελεσματικότερος και στρατηγικότερος παράγοντας και να συμβάλει στην παγκόσμια ασφάλεια· λαμβάνοντας υπόψη ότι η παγκόσμια στρατηγική της ΕΕ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας πρέπει να προετοιμάζει το έδαφος για μια τέτοια εξέλιξη, καθορίζοντας ένα πολιτικό επίπεδο φιλοδοξίας της ΕΕ ως διεθνούς παράγοντα·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να αξιολογήσει πλήρως την υποβάθμιση του άμεσου στρατηγικού περιβάλλοντός της και τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της· λαμβάνοντας υπόψη ότι ο πολλαπλασιασμός και η χρονική σύμπτωση των κρίσεων, που έχουν ολοένα και πιο άμεσες επιπτώσεις στην ίδια την ΕΕ, συνεπάγονται ότι κανένα κράτος μέλος δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις κρίσεις αυτές από μόνο του και ότι οι Ευρωπαίοι πρέπει να αναλάβουν συλλογικά την ευθύνη για τη διαφύλαξη της ασφάλειάς τους·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι απειλές που εντοπίζονται στην Ευρωπαϊκή Στρατηγική Ασφαλείας του 2003, όπως η τρομοκρατία, τα όπλα μαζικής καταστροφής, οι περιφερειακές συγκρούσεις, η αποσάθρωση κρατών και το οργανωμένο έγκλημα, συνεχίζουν να υπάρχουν, στο μεγαλύτερο μέρος τους· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με μια σειρά από σοβαρές και απρόβλεπτες πρόσθετες προκλήσεις, όπως οι προσπάθειες αναθεωρητικών δυνάμεων να επαναχαράξουν βίαια τα σύνορα, παραβιάζοντας το διεθνές δίκαιο, και να αμφισβητήσουν τη διατήρηση μιας παγκόσμιας τάξης στη βάση κανόνων, η κλιματική αλλαγή, η βραδεία οικονομική ανάπτυξη, οι μαζικές μεταναστευτικές και προσφυγικές ροές και η μεγαλύτερη προσφυγική κρίση μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, επιπλέον των τεχνολογικών εξελίξεων στον τομέα του διαστήματος και στην κυβερνητική, του οικονομικού εγκλήματος, της διάδοσης των πυρηνικών όπλων και του ανταγωνισμού των εξοπλισμών, καθώς και του πολέμου και των απειλών υβριδικού και ασύμμετρου πολέμου·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η αρχιτεκτονική ασφάλειας της Ευρώπης βασίζεται στον Οργανισμό για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ)· λαμβάνοντας υπόψη ότι η ΕΕ αποτελεί καίριο παράγοντα στον ΟΑΣΕ·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, με δεδομένη την επιδείνωση της περιφερειακής ασφάλειας, η ΕΕ πρέπει να θέσει ως προτεραιότητα τη σταθεροποίηση της άμεσης γειτονίας της, χωρίς να παραιτηθεί, όμως, από τις παγκόσμιες δεσμεύσεις της· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι κρίσεις ασφάλειας στο κατώφλι της ΕΕ είναι περίπλοκες και διαμορφώνονται από τις παγκόσμιες τάσεις, και ότι, αντίστροφα, η αποτελεσματική διαχείριση της περιφερειακής ασφάλειας αποτελεί προϋπόθεση για να είναι σε θέση η ΕΕ να δρα σε παγκόσμιο επίπεδο·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, στις 26 Ιουνίου 2015, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ανέθεσε στην Ύπατη Εκπρόσωπο να συνεχίσει, σε στενή συνεργασία με τα κράτη μέλη, τη διαδικασία στρατηγικού προβληματισμού με σκοπό την προετοιμασία μιας παγκόσμιας στρατηγικής της ΕΕ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας, η οποία θα πρέπει να υποβληθεί στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο έως τον Ιούνιο του 2016·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ταχεία και αποτελεσματική αντίδραση εκ μέρους της ΕΕ απέναντι στις απειλές απαιτεί να υπάρχει ισχυρή αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών, να ξεπεραστούν οι διοργανικοί φραγμοί και να εξαλειφθούν οι νοοτροπίες των στεγανών στα θεσμικά όργανα, στις αντιπροσωπείες της Ευρωπαϊκής Υπηρεσίας Εξωτερικής Δράσης (ΕΥΕΔ) στο εξωτερικό, καθώς και στα κράτη μέλη, και να διατεθούν επαρκείς δημοσιονομικοί πόροι με περιθώρια ευελιξίας για την ενίσχυση της υπεράσπισης των συμφερόντων της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι μια αποτελεσματική ευρωπαϊκή στρατηγική απαιτεί πρωτίστως ισχυρή πολιτική βούληση και αίσθημα κοινού σκοπού μεταξύ των κρατών μελών, προκειμένου να διαμορφωθούν και να χρησιμοποιηθούν γνήσια ευρωπαϊκοί μηχανισμοί·

Η.  λαμβάνοντας υπόψη ότι οι διαφόρων ειδών απειλές κατά μεμονωμένων κρατών μελών πρέπει να αντιμετωπίζονται ως απειλές κατά της Ένωσης στο σύνολό της και απαιτούν ισχυρή ενότητα και αλληλεγγύη μεταξύ των κρατών μελών, καθώς και συνεκτική κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας·

Θ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η συνολική προσέγγιση και η συνεπής και συντονισμένη χρήση των μηχανισμών εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής της ΕΕ θα πρέπει να αποτελέσουν τον πυρήνα της νέας στρατηγικής· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εξαγωγές όπλων από την ΕΕ δεν μπορεί να θεωρούνται ότι εξυπηρετούν τα άμεσα συμφέροντα ασφάλειας της ΕΕ και θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η κοινή θέση 2008/944/ΚΕΠΠΑ στο πλαίσιο της ανάπτυξης μιας παγκόσμιας στρατηγικής της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι πρωταρχικός στόχος της Ένωσης είναι η προώθηση των αξιών της, συμβάλλοντας έτσι στην ειρήνη, την ασφάλεια και τη βιώσιμη ανάπτυξη του πλανήτη, στην αλληλεγγύη και στον αμοιβαίο σεβασμό των λαών· λαμβάνοντας υπόψη ότι οι εν λόγω θεμελιώδεις στόχοι δεν πρέπει να παραβλέπονται στο πλαίσιο των μέτρων που λαμβάνει η ΕΕ για την εφαρμογή των εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών της· λαμβάνοντας υπόψη ότι, όταν η Ένωση ενεργεί με στόχο την προώθηση των εμπορικών συμφερόντων της, πρέπει πάντα να καταβάλλει προσπάθειες προκειμένου να διασφαλίζει ότι οι ενέργειές της ευθυγραμμίζονται με την επιδίωξη των στόχων διατήρησης της ειρήνης και προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

Ι.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σε ένα τόσο ευμετάβλητο και απρόβλεπτο διεθνές περιβάλλον, η ΕΕ πρέπει να διαθέτει στρατηγική ανεξαρτησία, ώστε να μπορεί να μεριμνά για την ασφάλειά της και να προωθεί τα συμφέροντα και τις αξίες της·

ΙΑ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η ανθρώπινη ασφάλεια πρέπει να βρίσκεται στο επίκεντρο της συνολικής στρατηγικής της ΕΕ και ότι θα πρέπει να λαμβάνονται πλήρως υπόψη η διάσταση του φύλου στον τομέα της ασφάλειας, καθώς και η απόφαση 1325 του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ·

ΙΒ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, μετά την έγκριση της Ευρωπαϊκής Στρατηγικής Ασφάλειας του 2003, η ΕΕ έθεσε ως στόχο την καθιέρωση μιας διεθνούς τάξης που θα βασίζεται σε μια αποτελεσματική πολυμερή προσέγγιση και στους κανόνες του διεθνούς δικαίου·

ΙΓ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η νέα στρατηγική πρέπει να ευθυγραμμίζεται με το θεματολόγιο για τη βιώσιμη ανάπτυξη με ορίζοντα το 2030·

ΙΔ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η μελλοντική στρατηγική θα πρέπει να συνοδεύεται από ετήσιες εκθέσεις υλοποίησης και να περιλαμβάνει τους στόχους που ακολουθούν και οι οποίοι θα αναλύονται περαιτέρω σε «επί μέρους στρατηγικές» που θα περιέχουν ειδικές διατάξεις για διαφορετικούς τομείς δράσης·

Υπεράσπιση της Ευρωπαϊκής Ένωσης

1.  επισημαίνει ότι στόχος της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι η προώθηση της ειρήνης, των αξιών της και της ευημερίας των λαών της, με την ταυτόχρονη εγγύηση της ασφάλειας των πολιτών και του εδάφους της· τονίζει ότι η εξωτερική δράση της Ένωσης καθοδηγείται από τις αρχές που διατυπώνονται στο άρθρο 21 της ΣΕΕ· υπογραμμίζει ότι η ΕΕ πρέπει επομένως να εξασφαλίσει τόσο την εσωτερική όσο και την εξωτερική ανθεκτικότητά της, την ικανότητά της να προνοεί, να προλαμβάνει και να επιλύει τις προβλέψιμες προκλήσεις και απειλές και να είναι έτοιμη να αναλαμβάνει άμεσα δράση για την αντιμετώπιση των απρόβλεπτων κρίσεων, καθώς και την ικανότητά της να ανακάμπτει από διάφορα είδη επιθέσεων και να διαφυλάττει την ασφάλεια του εφοδιασμού της σε ενέργεια και πρώτες ύλες, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής, που πρέπει να αντιμετωπιστούν επειγόντως, και αναλαμβάνοντας ηγετικό ρόλο όσον αφορά την παγκόσμια δράση για το κλίμα και την προώθηση της βιώσιμης ανάπτυξης·

2.  πιστεύει ότι για να αντεπεξέλθει η ΕΕ σε ένα μεταλλασσόμενο παγκόσμιο περιβάλλον, η στρατηγική της πρέπει να επικεντρωθεί:

3.  υπογραμμίζει ότι τα σύνορα κάθε κράτους μέλους αποτελούν σύνορα της Ένωσης και πρέπει να προστατεύονται ως σύνορα της ΕΕ·

4.  πιστεύει ότι η ΕΕ, ως παγκόσμιος παράγοντας, διαδραματίζει καίριο ρόλο στην υπεράσπιση των αρχών της διεθνούς νομοθεσίας περί ανθρωπίνων δικαιωμάτων, και ιδίως των αρχών της οικουμενικότητας και του αδιαίρετου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· πιστεύει, συνεπώς, ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα πρέπει να ενταχτούν με ουσιαστικό τρόπο στη νέα παγκόσμια στρατηγική της ΕΕ, με σκοπό την πλήρη υλοποίηση του στρατηγικού πλαισίου της ΕΕ, των κατευθυντήριων γραμμών της για τα ανθρώπινα δικαιώματα και του σχεδίου δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη δημοκρατία· επισημαίνει εν προκειμένω την ανάγκη να ζητείται πάντα η γνώμη της κοινωνίας των πολιτών σε επίπεδο ΕΕ, κρατών μελών και τρίτων χωρών, ώστε να γίνει δυνατό να χρησιμοποιηθεί η πείρα και η εμπειρογνωμοσύνη των επαγγελματιών του τομέα και των υπερασπιστών των ανθρωπίνων δικαιωμάτων για την ενημέρωση και την ενίσχυση της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας της ΕΕ· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν ότι η εξωτερική πολιτική της ΕΕ θα υιοθετήσει μια στρατηγική προσέγγιση για τα ανθρώπινα δικαιώματα που θα δίνει έμφαση σε συγκεκριμένες δράσεις και αποτελέσματα και θα προσφέρει συνεκτικότητα στη δράση της ΕΕ σχετικά με τα ανθρώπινα δικαιώματα σε διάφορες χώρες και περιφέρειες, ανεξαρτήτως των επιμέρους ζητημάτων που άπτονται της ασφάλειας, της εξωτερικής πολιτικής, του εμπορίου, της ενέργειας, της παροχής βοήθειας και άλλων·

5.  πιστεύει ότι είναι καίριας σημασίας να εντοπιστούν τα όντως κοινά συμφέροντα στην εξωτερική πολιτική των 28 κρατών μελών, σε κάθε περιοχή του κόσμου και σε κάθε σχετικό πεδίο πολιτικής· τονίζει ακόμη ότι, εάν καταστούν ορατά τα εν λόγω κοινά συμφέροντα, θα ενισχυθεί αυτομάτως σημαντικά η ΕΕ ως παράγοντας στις εξωτερικές υποθέσεις· καλεί την ΥΕ/ΑΕ να αναθέσει στην ΕΥΕΔ τη χαρτογράφηση αυτών των συγκεκριμένων συμφερόντων και τη συμμετοχή στον καθορισμό στρατηγικών και επιχειρησιακών στόχων που θα μπορούσαν να οδηγήσουν απευθείας σε συγκεκριμένα αποτελέσματα·

6.  πιστεύει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι o βασικός στρατηγικός εταίρος της ΕΕ· σημειώνει ότι η ΕΕ και τα κράτη μέλη της θα πρέπει να είναι πιο ενωμένα και προετοιμασμένα να αναλάβουν μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για τη συλλογική ασφάλεια και την υπεράσπιση του εδάφους τους, βασιζόμενα λιγότερο στις Ηνωμένες Πολιτείες, ιδίως στη γειτονική περιοχή της ΕΕ· τονίζει ότι η διατλαντική συμμαχία πρέπει να παραμείνει καίριο στήριγμα ενός βασισμένου σε κανόνες παγκόσμιου συστήματος· καλεί, συνεπώς, την ΕΕ και τα κράτη μέλη να αναβαθμίσουν τις αμυντικές ικανότητές τους, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν το ευρύ φάσμα πολιτικών, στρατιωτικών και υβριδικών απειλών και κινδύνων, σε πλήρη συνέργεια με το NATO, και να κάνουν πλήρη χρήση των διατάξεων της Συνθήκης της Λισαβόνας όσον αφορά την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ)·

7.  παροτρύνει, κατά συνέπεια, την ΕΕ να ενισχύσει τη συνεκτική και διαρθρωμένη συνεργασία για την έρευνα στον τομέα της άμυνας, τη βιομηχανική βάση και την άμυνα στον κυβερνοχώρο, μέσω της συγκέντρωσης και κοινής χρήσης των πόρων και μέσω άλλων συνεργατικών σχεδίων, ώστε να επιτύχει τον συλλογικό στόχο της δαπάνης του 2% του αμυντικού προϋπολογισμού στην έρευνα, και να δρομολογήσει ένα χρηματοδοτούμενο από την ίδια πρόγραμμα αμυντικής έρευνας και τεχνολογίας, στο επόμενο πολυετές δημοσιονομικό πλαίσιο (ΠΔΠ)· πιστεύει ότι ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας (ΕΟΑ) πρέπει να ενισχυθεί και οι πόροι του να αυξηθούν, ώστε να μπορέσει να δράσει πιο αποτελεσματικά· πιστεύει επίσης ότι τα κράτη μέλη θα πρέπει να αναλάβουν μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης για την ανάπτυξη επειγόντως αναγκαίων ευρωπαϊκών ικανοτήτων και τη συμβολή στη στρατηγική αυτονομία της ΕΕ, να αυξήσουν τις δαπάνες τους για αμυντική έρευνα μέσω του ΕΟΑ και να ενισχύσουν την Ευρωπαϊκή Τεχνολογική και Βιομηχανική Βάση στον τομέα της Άμυνας (EDTIB), καθώς και την ευρωπαϊκή αγορά στον τομέα της άμυνας· ζητεί τη διαφανέστερη και πιο υπεύθυνη χρήση των προϋπολογισμών για την ασφάλεια και την άμυνα από τα κράτη μέλη· καλεί επίσης τα κράτη μέλη να διασφαλίσουν τη διάθεση κατάλληλων δυνατοτήτων για την εκπλήρωση των καθηκόντων που περιγράφονται στο άρθρο 43 της ΣΕΕ, μεταξύ άλλων και για τις συναφείς ειρηνευτικές αποστολές του ΟΗΕ· πιστεύει επιπλέον, ότι πρέπει να βελτιωθούν οι ανταλλαγές μεταξύ των ευρωπαϊκών υπηρεσιών πληροφοριών και να αναπτυχθεί μια πραγματικά ευρωπαϊκή ικανότητα στον τομέα των πληροφοριών και των προβλέψεων, υπό κατάλληλους μηχανισμούς εποπτείας·

8.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ να αντιμετωπίσει το πρόβλημα της έλλειψης σαφήνειας όσον αφορά τη ρήτρα αμοιβαίας άμυνας που περιέχεται στο άρθρο 42 παράγραφος 7 ΣΕΕ, και να καθορίσει τις κατευθυντήριες γραμμές και τις λεπτομέρειες εφαρμογής της, ώστε τα κράτη μέλη να έχουν τη δυνατότητα να ανταποκριθούν αποτελεσματικά σε περίπτωση ενεργοποίησης της ρήτρας αυτής·

9.  επικρίνει έντονα την Επιτροπή για το γεγονός ότι δεν εκπλήρωσε εγκαίρως τα καθήκοντα που της ανατέθηκαν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του 2013, όσον αφορά την κατάρτιση ενός χάρτη πορείας για ένα ολοκληρωμένο καθεστώς ασφάλειας του εφοδιασμού σε ολόκληρη την ΕΕ, ένα προγραμματισμένο Πράσινο Βιβλίο για τον έλεγχο των βιομηχανικών δυνατοτήτων στους τομείς της άμυνας και της ασφάλειας που έχουν ευαίσθητο χαρακτήρα, την παρακολούθηση των δημόσιων συμβάσεων στον τομέα της άμυνας και της ασφάλειας καθώς και των διακρατικών πωλήσεων στον τομέα της άμυνας·

10.  επισημαίνει την απόφαση (ΚΕΠΠΑ) 2015/1835 του Συμβουλίου, της 12ης Οκτωβρίου 2015· καλεί τον επικεφαλής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Άμυνας και την ΑΕ/ΥΕ να ενημερώσουν το Κοινοβούλιο σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο η εν λόγω απόφαση του Συμβουλίου αντικατοπτρίζει την επανειλημμένα διατυπωμένη θέση του Κοινοβουλίου για ενίσχυση του ΕΟΑ μέσω της χρηματοδότησης της στελέχωσης και των λειτουργικών εξόδων του από τον προϋπολογισμό της Ένωσης·

11.  πιστεύει ότι κύριος στόχος θα πρέπει να είναι η στροφή προς μόνιμες κοινές πολυεθνικές στρατιωτικές μονάδες, κοινές αμυντικές δυνάμεις και προς τη διαμόρφωση μιας κοινής αμυντικής πολιτικής που θα πρέπει τελικά να οδηγήσει σε μια Ευρωπαϊκή Αμυντική Ένωση· ζητεί, στην κατεύθυνση αυτή, τη δημιουργία ενός μόνιμου στρατιωτικού αρχηγείου της ΕΕ για τη βελτίωση των δυνατοτήτων στρατιωτικής διαχείρισης κρίσεων και τη διασφάλιση του σχεδιασμού αντιμετώπισης έκτακτων αναγκών και της διαλειτουργικότητας των δυνάμεων και του εξοπλισμού· καλεί τα κράτη μέλη να ενισχύσουν την αμυντική συνεργασία σε συλλογικό, σε διμερές και σε περιφερειακό επίπεδο· υποστηρίζει την έγκριση ενός Λευκού Βιβλίου για την άμυνα της ΕΕ, στη βάση της παγκόσμιας στρατηγικής της ΕΕ·

12.  θεωρεί ότι η τρέχουσα ενεργοποίηση του άρθρου 42 παράγραφος 7 ΣΕΕ πρέπει να χρησιμεύσει ως καταλύτης για την αποδέσμευση των δυνατοτήτων όλων των διατάξεων της Συνθήκης σχετικά με την ασφάλεια και την άμυνα·

13.  τονίζει τη σημασία της ενίσχυσης της συνεργασίας ΕΕ-ΝΑΤΟ, που θα πρέπει να εξασφαλίζει τον συντονισμό μεταξύ επιχειρήσεων, και υποστηρίζει τη δημιουργία ευρωπαϊκών ικανοτήτων που θα ενισχύουν το ΝΑΤΟ στον τομέα της υπεράσπισης του εδάφους και θα είναι σε θέση να διεξάγουν αυτόνομα επιχειρήσεις παρέμβασης πέραν των συνόρων της ΕΕ· τονίζει ότι η ΚΠΑΑ θα πρέπει να ενισχύει τον ευρωπαϊκό άξονα του ΝΑΤΟ και να διασφαλίζει ότι τα ευρωπαϊκά μέλη της συμμαχίας ανταποκρίνονται πράγματι στις δεσμεύσεις τους στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ· εισηγείται τον συνδυασμό των εννοιών των μάχιμων μονάδων της ΕΕ και της δύναμης αντίδρασης του ΝΑΤΟ· υπενθυμίζει ότι οι στρατιωτικές συνεισφορές θα πρέπει να βασίζονται στην αρχή της αλληλεγγύης μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ·

14.  τονίζει ότι οι έλεγχοι στις εξαγωγές όπλων αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας της ΕΕ και πρέπει να διέπονται από τις αρχές που κατοχυρώνονται στο άρθρο 21 ΣΕΕ, ιδίως την προαγωγή της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου, τη διαφύλαξη της ειρήνης, την πρόληψη των συγκρούσεων και την ενίσχυση της διεθνούς ασφάλειας· υπενθυμίζει ότι έχει πολύ μεγάλη σημασία να διασφαλισθεί η συνεκτικότητα μεταξύ των εξαγωγών όπλων και της αξιοπιστίας της ΕΕ ως υπέρμαχου των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σε παγκόσμια κλίμακα· εκφράζει τη βαθιά του πεποίθηση ότι η αποτελεσματικότερη εφαρμογή των οκτώ κριτηρίων της κοινής θέσης θα συνέβαλλε σημαντικά στην ανάπτυξη της παγκόσμιας στρατηγικής της ΕΕ·

15.  καλεί τα κράτη μέλη να σεβαστούν την κοινή θέση σχετικά με τις εξαγωγές όπλων και να παύσουν το εμπόριο όπλων με τρίτες χώρες που δεν πληρούν τα παρατιθέμενα κριτήρια·

16.  υποστηρίζει την περαιτέρω εμβάθυνση της αποτελεσματικής διακυβέρνησης σε παγκόσμιους κοινούς τομείς όπως οι θάλασσες, ο εναέριος χώρος, το διάστημα και ο κυβερνοχώρος·

17.  επισημαίνει ότι αυξάνεται ο ρόλος που διαδραματίζει η τεχνολογία στις κοινωνίες μας και ότι η πολιτική της ΕΕ πρέπει να ανταποκρίνεται στις ταχείες μεταβολές στο πεδίο της τεχνολογικής ανάπτυξης· τονίζει εν προκειμένω τον θεμελιώδη ενισχυτικό ρόλο που μπορούν να διαδραματίσουν το διαδίκτυο και οι τεχνολογίες στην ανάπτυξη, στον εκδημοκρατισμό και στη χειραφέτηση των πολιτών ανά τον κόσμο, και επισημαίνει, κατά συνέπεια, τη σημασία που έχει το έργο της ΕΕ για την προώθηση και τη διαφύλαξη του ελεύθερου και ανοικτού χαρακτήρα του διαδικτύου και την προστασία των ψηφιακών δικαιωμάτων·

18.  τονίζει ότι η επίδραση των τεχνολογιών θα πρέπει επίσης να αντικατοπτρίζεται στην παγκόσμια στρατηγική, καθώς και σε πρωτοβουλίες ασφάλειας στον κυβερνοχώρο, ενώ η βελτίωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων θα πρέπει να ενσωματωθεί και να αποτελέσει αναπόσπαστο μέρος όλων των πολιτικών και προγραμμάτων της ΕΕ, κατά περίπτωση, προκειμένου να προωθηθεί η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η προάσπιση της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και της χρηστής διακυβέρνησης και η ειρηνική επίλυση των διενέξεων·

Σταθεροποίηση της ευρύτερης γειτονίας της Ευρώπης

19.  πιστεύει ότι, αν η ΕΕ φιλοδοξεί να αποτελέσει έναν πιο αποτελεσματικό και αξιόπιστο παγκόσμιο παράγοντα, θα πρέπει να αναλάβει μεγαλύτερες ευθύνες και να επιδιώξει να καλύψει το κενό ασφάλειας στην ευρύτερη γειτονική περιοχή της, καθώς και να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για σταθερότητα και ευημερία, στη βάση του κράτους δικαίου και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, κάτι που κατ' ανάγκη περιλαμβάνει την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων των σημερινών πολέμων και συγκρούσεων, των μεταναστευτικών ροών και της προσφυγικής κρίσης·

20.  είναι πεπεισμένο ότι η ΕΕ θα πρέπει να δείξει ισχυρότερη προσήλωση στη διπλωματία αποκλιμάκωσης, ιδιαίτερα στη νότια γειτονική περιοχή της· πιστεύει ότι η νέα στρατηγική θα πρέπει να περιλαμβάνει τρόπους με τους οποίους η ΕΕ θα μπορούσε να αξιοποιήσει την πρόσφατη πυρηνική συμφωνία με το Ιράν και να προωθήσει περαιτέρω την οικοδόμηση εμπιστοσύνης και άλλες σχετικές με την ασφάλεια περιφερειακές ρυθμίσεις, ίσως αξιοποιώντας επίσης την εμπειρία της ΕΕ όσον αφορά περιφερειακές ρυθμίσεις ασφαλείας, όπως η Διάσκεψη για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΕΑΣΕ) και συμφωνίες όπως η Τελική Πράξη του Ελσίνκι·

21.  είναι της γνώμης ότι, για την οικοδόμηση της σταθερότητας και της ειρήνης και για την προώθηση της ανθρώπινης ασφάλειας, του κράτους δικαίου, του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του εκδημοκρατισμού, η ΕΕ θα πρέπει να παραμείνει σταθερή στις δεσμεύσεις της όσον αφορά τη διεύρυνση και την ολοκλήρωση, βασιζόμενη σε πολιτικές που προωθούν την οικονομική ανάπτυξη και τη δημιουργία κοινωνιών χωρίς αποκλεισμούς, και να συνεχίσει τη συνεργασία με πολύ στενά συνδεδεμένες με αυτήν χώρες στο πλαίσιο της πρόσφατα αναθεωρημένης Ευρωπαϊκής Πολιτικής Γειτονίας (ΕΠΓ)· υπενθυμίζει ότι, σύμφωνα με το άρθρο 49 ΣΕΕ, κάθε ευρωπαϊκό κράτος μπορεί να ζητήσει να γίνει μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εφόσον τηρεί τα κριτήρια της Κοπεγχάγης, τα οποία είναι καθορισμένα και μη διαπραγματεύσιμα, και τις αρχές της δημοκρατίας και του σεβασμού των θεμελιωδών ελευθεριών, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των δικαιωμάτων των μειονοτήτων, και εφόσον εγγυάται το κράτος δικαίου· θεωρεί ότι η ΕΕ θα πρέπει να εμπλέκεται ανά πάσα στιγμή, με συνεκτικότητα και συνέπεια, τόσο στην ανατολική όσο και στη νότια γειτονική περιοχή της·

22.  πιστεύει ακράδαντα ότι η τρέχουσα προσφυγική κρίση απαιτεί μια σφαιρική ευρωπαϊκή προσέγγιση και επείγουσα συντονισμένη δράση, με χρήση τόσο εξωτερικών όσο και εσωτερικών μέσων· ζητεί να εφαρμοστεί μια μακροχρόνια στρατηγική και μια βιώσιμη διαχείριση της πολιτικής για το άσυλο, τη μετανάστευση και την επανεισδοχή, βασισμένη σε κοινές αρχές και στην αλληλεγγύη και με τον δέοντα σεβασμό για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την ασφάλεια των ανθρώπων· ζητεί την ενίσχυση του συστήματος Σένγκεν, της ευρωπαϊκής συνοριοφυλακής και ακτοφυλακής και της Frontex· στο πλαίσιο αυτό, ζητεί από την Επιτροπή να προτείνει αποτελεσματικές και βιώσιμες λύσεις· πιστεύει ότι, στην κατεύθυνση αυτή, η ΕΕ θα πρέπει να προωθήσει μια περισσότερο πρακτική και ολοκληρωμένη προσέγγιση της βοήθειας προς την Αφρική, τη Μέση Ανατολή και τις ευάλωτες και επιρρεπείς σε πολέμους χώρες και περιοχές·

23.  πιστεύει ότι η χωρίς αποκλεισμούς πολυμερής διπλωματία υπό τον συντονισμό και την ηγεσία της ΑΕ/ΥΕ είναι ζωτικής σημασίας για την επίλυση συγκρούσεων και τη διαχείριση κρίσεων, τόσο στη γειτονική περιοχή όσο και σε ολόκληρο τον κόσμο· τονίζει ότι είναι αναγκαίο να αναπτυχθούν περισσότερο η στρατηγική καθοδήγηση, η συνέπεια και οι θετικές συνέργειες μεταξύ των όλο και πιο διασυνδεδεμένων πολιτικών εξωτερικής δράσης και των εσωτερικών πολιτικών σε επίπεδο ΕΕ, μέσα σε κάθε κράτος μέλος και μεταξύ της ΕΥΕΔ και της Επιτροπής·

Ενίσχυση της πολυμερούς παγκόσμιας διακυβέρνησης

24.  πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει να αποτελεί εποικοδομητικό και ανθεκτικό παγκόσμιο παράγοντα με περιφερειακή εστίαση, εφοδιασμένο με τα αναγκαία πολιτικά και στρατιωτικά μέσα, και να φιλοδοξεί να θέτει τους κανόνες, συνεισφέροντας στη δημιουργία και την ενίσχυση ενός αποτελεσματικού πολυμερούς συστήματος παγκόσμιας διακυβέρνησης, με σκοπό την ενίσχυση της δημοκρατίας, της χρηστής διακυβέρνησης, του κράτους δικαίου και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων· υπογραμμίζει ότι η ΚΠΑΑ αποτελεί σημαντικό μέσο πρόληψης και επίλυσης κρίσεων·

25.  καλεί τα θεσμικά όργανα της ΕΕ και τα κράτη μέλη να συνεχίσουν την συνολική / συντονισμένη / ολοκληρωμένη προσέγγισή τους όσον αφορά την εξωτερική δράση τους, και να λαμβάνουν υπόψη τον άρρηκτο δεσμό μεταξύ εσωτερικής και εξωτερικής ασφάλειας· στο πλαίσιο αυτό, καλεί την ΕΕ να αναπτύξει συνέργειες μεταξύ ασφάλειας, ανάπτυξης, εμπορίου, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δραστηριοτήτων για την προώθηση της δημοκρατίας και της εξωτερικής δράσης της ΕΕ, και να εντάξει αυτές τις πολιτικές στο πλαίσιο της παγκόσμιας στρατηγικής της· τονίζει ότι είναι αναγκαίο να εξασφαλιστεί πως η δράση της ΕΕ στο πεδίο του εμπορίου συνεισφέρει επίσης στην επίτευξη των στόχων που συνδέονται με τη μη διάδοση των πυρηνικών όπλων, την προώθηση της ειρήνης και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

26.  υπενθυμίζει τον σημαντικό και διαρκώς σημαντικότερο ρόλο που θα διαδραματίσει η ενεργειακή ασφάλεια για την εσωτερική ανάπτυξη της ΕΕ και τις σχέσεις της με τοπικούς, περιφερειακούς και διεθνείς εταίρους· ζητεί την ταχεία και πλήρη υλοποίηση των πέντε αξόνων της Ενεργειακής Ένωσης· θεωρεί ότι είναι προς το στρατηγικό συμφέρον της ΕΕ να αναθέσει στην Επιτροπή δικαίωμα από κοινού διαπραγμάτευσης και υπογραφής όλων των συμβάσεων για τον ενεργειακό εφοδιασμό από τρίτες χώρες και την παραγωγή ενέργειας στις χώρες αυτές·

27.  τονίζει την ανάγκη για πολιτική βούληση, ώστε τα κράτη μέλη να επιδεικνύουν μεγαλύτερη ευελιξία σε θέματα ΚΠΑΑ, προκειμένου να δοθεί πραγματική ώθηση στο πεδίο αυτό· υποστηρίζει τη δημιουργία του Συμβουλίου των Υπουργών Άμυνας, καθώς και τη διεξαγωγή τακτικών συνόδων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου με θέμα την άμυνα· παροτρύνει τα κράτη μέλη που το επιθυμούν να θεσπίσουν μια μόνιμη διαρθρωμένη συνεργασία στον τομέα της άμυνας (PESCO)· τονίζει, στο πλαίσιο αυτό, την ανάγκη υπέρβασης των διαρθρωτικών περιορισμών που συνδέονται ιδίως με την εκτίμηση των αναγκών, τις ικανότητες (στρατιωτικές και μη στρατιωτικές) και την κοινή χρηματοδότηση· πιστεύει ότι η χρήση της PESCO και του άρθρου 44 ΣΕΕ αποτελούν τις πλέον κατάλληλες θεσμικές οδούς για τη ρεαλιστική προώθηση αυτής της κοινής πολιτικής·

28.  υποστηρίζει την αρχή ότι τα κράτη μέλη της ΕΕ θα πρέπει να αναλάβουν δέσμευση ώστε οι αμυντικές δαπάνες τους να φτάσουν τουλάχιστον το 2% του ΑΕγχΠ τους έως το 2024, για να επιτύχουν τις αναγκαίες και κατάλληλες στρατιωτικές και μη στρατιωτικές ικανότητες, ώστε να υλοποιήσουν τους στόχους της ΚΕΠΠΑ/ΚΠΑΑ, με παράλληλη ενίσχυση των οικονομιών κλίμακας μέσω της από κοινού ανάπτυξης και συνεργασίας και του περιορισμού των ανισοτήτων μεταξύ των κρατών μελών·

29.  τονίζει ότι είναι αναγκαίο να ενισχυθεί η συνεργασία με παγκόσμιους και περιφερειακούς παράγοντες για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων απειλών και προκλήσεων, έτσι ώστε να επιτευχθεί μια παγκόσμια τάξη βάσει κανόνων· πιστεύει ότι η σύνδεση, σε ό,τι αφορά ειδικά τομεακά ζητήματα, με ενδιαφερόμενους περιφερειακούς παράγοντες επιτρέπει τη μετάδοση των ευρωπαϊκών αξιών και συμβάλλει στην οικονομική μεγέθυνση και ανάπτυξη· υπενθυμίζει ότι συχνά οι παγκόσμιες απειλές έχουν τοπικά αίτια και ότι, ως εκ τούτου, η λύση τους απαιτεί τη συμμετοχή τοπικών παραγόντων· σημειώνει ότι η δημιουργία στενότερων σχέσεων με μη κρατικούς φορείς, με τοπικές και περιφερειακές κυβερνήσεις και την κοινωνία των πολιτών είναι επίσης καίριας σημασίας για να διασφαλιστεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση στις παγκόσμιες προκλήσεις, όπως η αλλαγή του κλίματος και η τρομοκρατία, καθώς και ότι πρέπει να αναθεωρηθεί ο τρόπος με τον οποίο η ΕΕ οικοδομεί και ορίζει τις εταιρικές σχέσεις, ούτως ώστε να ενισχυθεί η αίσθηση κυριότητας των εταίρων και να ενσωματωθεί περαιτέρω μια πλειονομερής προσέγγιση·

30.  πιστεύει ότι η συνεργασία με βασικούς παγκόσμιους και περιφερειακούς παράγοντες - κράτη, οργανισμούς και θεσμούς - πρέπει να βασίζεται στις θεμελιώδεις αρχές και τα στρατηγικά συμφέροντα της Ένωσης, στον σεβασμό του διεθνούς δικαίου και σε εξακριβωμένους κοινούς στόχους και συμφέροντα, λαμβάνοντας υπόψη το στρατηγικό βάρος τους και τις δυνατότητες που προσφέρουν για συμβολή στην αντιμετώπιση παγκόσμιων απειλών και προκλήσεων· πιστεύει ότι τα έργα στρατηγικής συνδεσιμότητας μπορούν να διαδραματίσουν καίριο ρόλο στην οικοδόμηση στενών και σταθερών σχέσεων με τους βασικούς εταίρους της Ευρώπης·

31.  ζητεί την αναβάθμιση της συνεργασίας με περιφερειακές δυνάμεις και πλαίσια, σε αναζήτηση βιώσιμων συνεργειών για την ειρήνη, την ασφάλεια, την πρόληψη διενέξεων και τη διαχείριση κρίσεων, την ενίσχυση της υποστήριξης προς χώρες που βρίσκονται υπό έντονη πίεση λόγω περιφερειακών κρίσεων, μεταξύ άλλων καταβάλλοντας προσπάθειες για την οικοδόμηση ανθεκτικών και σταθερών θεσμών και μιας κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς, την αξιοποίηση του εμπορίου και των τομεακών συμφωνιών για την προώθηση της ασφάλειας, της σταθερότητας και της ευημερίας και την εφαρμογή σφαιρικών περιφερειακών στρατηγικών·

32.  εκφράζει λύπη για το γεγονός ότι αυταρχικά και καταπιεστικά καθεστώτα καθίστανται ολοένα περισσότερο επιτυχημένα όσον αφορά την ικανότητά τους να υπονομεύουν ή να εμποδίζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, την ανάπτυξη, τη δημοκρατία και τη διαμόρφωση μιας ενεργού κοινωνίας των πολιτών· παροτρύνει την ΑΕ/ΥΕ να εξετάσει αυτή την αρνητική παγκόσμια τάση στο πλαίσιο της παγκόσμιας στρατηγικής·

33.  σημειώνει ότι η ευημερία της Ένωσης εξαρτάται από την ικανότητά της να παραμένει καινοτόμος και ανταγωνιστική και να επωφελείται από μια ταχέως εξελισσόμενη παγκόσμια οικονομία· πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να αξιοποιήσει όλα τα εργαλεία πολιτικής της με συνεκτικό τρόπο ώστε να δημιουργηθούν ευνοϊκές εξωτερικές συνθήκες για τη βιώσιμη ανάπτυξη της ευρωπαϊκής οικονομίας· πιστεύει ότι η ΕΕ πρέπει να είναι ένας δραστήριος και ενεργός παράγοντας, που θα προωθεί ελεύθερο και δίκαιο εμπόριο και επενδύσεις, τους ασφαλείς εμπορικούς διαύλους και την αυξημένη πρόσβαση στην αγορά σε ολόκληρο τον κόσμο, και θα διασφαλίζει τη σταθερότητα του παγκόσμιου χρηματοπιστωτικού συστήματος, προωθώντας υψηλά πρότυπα ρύθμισης και διακυβέρνησης·

34.  σημειώνει ότι, για να επιτευχθούν οι παραπάνω στόχοι, η ΕΕ πρέπει να ενισχύσει τη συνεργασία της με έναν μεταρρυθμισμένο ΟΗΕ και να επιδιώξει να επηρεάσει και να κατευθύνει τη δράση στα παγκόσμια βήματα διαλόγου για τη διακυβέρνηση στα πεδία όπου θίγονται τα στρατηγικά συμφέροντα και η ασφάλεια της ΕΕ, καθώς και να εμβαθύνει τις εταιρικές σχέσεις της με άλλους παγκόσμιους και περιφερειακούς παράγοντες, να δώσει νέα πνοή στις στρατηγικές εταιρικές σχέσεις της, περιλαμβανομένων και εκείνων με νη κρατικούς παράγοντες, και να τις μετατρέψει σε αποτελεσματικά εργαλεία πολιτικής· πιστεύει ότι η ΕΕ θα πρέπει επίσης να ενισχύσει την ευρωπαϊκή διπλωματία, να αναβαθμίσει τις επιχειρησιακές ικανότητές της για την πρόληψη συγκρούσεων, να υποστηρίζει τη δημοκρατία και την ειρήνη, να διαχειρίζεται κρίσεις και να οικοδομήσει συμμαχίες μέσω της διαμεσολάβησης και του διαλόγου, καθώς και να προωθήσει και να ενισχύσει την κοινωνία των πολιτών· ενθαρρύνει τη βαθύτερη συνεργασία μεταξύ της ΕΕ και του ΟΗΕ και μεταξύ της ΕΕ και της Αφρικανικής Ένωσης, στο πλαίσιο επιχειρήσεων υποστήριξης της ειρήνης· τονίζει ότι στις πολυμερείς λύσεις που συμφωνούνται θα πρέπει να περιλαμβάνονται όσο το δυνατόν περισσότερο προσεγγίσεις στην επίλυση συγκρούσεων, με σεβασμό προς τις πολλαπλές διαστάσεις που πρέπει να καλύπτουν οι εν λόγω παρεμβάσεις στους τομείς της διατήρησης και επιβολής της ειρήνης, της βιώσιμης ανάπτυξης, της αντιμετώπισης των γενεσιουργών αιτιών της μετανάστευσης και του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων·

35.  υπενθυμίζει τον καίριο ρόλο που διαδραματίζει η Ένωση στο πεδίο της αναπτυξιακής βοήθειας και ζητεί από τα κράτη μέλη να σεβαστούν τις δεσμεύσεις τους για τη διάθεση του 0,7 % του ΑΕγχΠ τους στην επίσημη αναπτυξιακή βοήθεια· ζητεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση να προωθήσει μια πιο πραγματιστική προσέγγιση όσον αφορά τη βοήθεια, ενθαρρύνοντας την παροχή δημοσιονομικής στήριξης· καλεί τα κράτη μέλη να καταβάλουν κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να επιτύχουν τους στόχους βιώσιμης ανάπτυξης·

36.  τονίζει ότι η ανάπτυξη δεν είναι εφικτή χωρίς ασφάλεια, και ούτε η ασφάλεια χωρίς ανάπτυξη· εφιστά, στο πλαίσιο αυτό, την προσοχή στο γεγονός ότι η αναπτυξιακή πολιτική της ΕΕ πρέπει να αποτελέσει ουσιαστική συνιστώσα της παγκόσμιας στρατηγικής της ΕΕ για θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας·

37.  επικροτεί τον στόχο η νέα παγκόσμια στρατηγική της ΕΕ σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας να είναι ολοκληρωμένη και να βελτιώνει τη συνοχή μεταξύ εσωτερικών και εξωτερικών πολιτικών, καθώς και τον συντονισμό μεταξύ των θεσμικών οργάνων και αυτών με τα κράτη μέλη· υπενθυμίζει την απορρέουσα από τη Συνθήκη υποχρέωση να γίνεται σεβαστή η αρχή της συνοχής της αναπτυξιακής πολιτικής (ΣΑΠ) και να αποφεύγονται οι αντιφάσεις μεταξύ αναπτυξιακών και μη αναπτυξιακών πολιτικών που επιδρούν στις αναπτυσσόμενες χώρες· καλεί, συνεπώς, τα κράτη μέλη και την Επιτροπή να θεσπίσουν και να εδραιώσουν συστήματα για τον συντονισμό μεταξύ των αντίστοιχων υπουργείων τους, αφενός, και μεταξύ όλων των Επιτρόπων, αφετέρου, και να εντάξουν πληρέστερα τα εθνικά κοινοβούλια στη συζήτηση για τη ΣΑΠ· καλεί επίσης την ΕΕ να εφαρμόσει έναν μηχανισμό συντονισμού με στόχο τον εντοπισμό ενδεχόμενων συνεπειών της πολιτικής στους αναπτυξιακούς στόχους, την εξαρχής ενσωμάτωση των αναπτυξιακών πτυχών στις πρωτοβουλίες πολιτικής και τη συστηματικότερη μέτρηση των επιπτώσεων και της προόδου όσον αφορά τη ΣΑΠ· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, τη λήψη αποτελεσματικών διορθωτικών μέτρων υπέρ των θυμάτων, σε περιπτώσεις που η τοπική δικαιοδοσία καταφανώς αδυνατεί να αντιμετωπίσει πολιτικές οι οποίες εφαρμόζονται από εξωτερικούς φορείς·

38.  εκφράζει ικανοποίηση για το γεγονός ότι η σχέση μεταξύ ειρήνης και ανάπτυξης έχει συμπεριληφθεί δεόντως στην νέα Ατζέντα 2030 και ότι, με τον τρόπο αυτόν, ενσωματώθηκε ο Στόχος Βιώσιμης Ανάπτυξης (ΣΒΑ) 16 για την ειρήνη και τη δικαιοσύνη· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να δώσουν προτεραιότητα, μεταξύ άλλων, σε δραστηριότητες που σχετίζονται με την υλοποίηση του ΣΒΑ 16 (ανθρώπινα δικαιώματα, χρηστή διακυβέρνηση, ειρήνη και οικοδόμηση δημοκρατίας) και να διασφαλίσουν ότι τα θέματα αυτά θα περιλαμβάνονται στους τομείς προτεραιότητας των εθνικών ενδεικτικών προγραμμάτων (ΕΕΠ) στο πλαίσιο του προγραμματισμού της αναπτυξιακής συνεργασίας·

39.  ζητεί την αναθεώρηση της ευρωπαϊκής συναίνεσης για την ανάπτυξη, που θα συμβάλει σημαντικά στη διαμόρφωση μιας επίκαιρης και συνεκτικής παγκόσμιας στρατηγικής της ΕΕ· υπογραμμίζει ότι η αναθεώρηση αυτή θα πρέπει να λάβει υπόψη τις νέες παγκόσμιες προκλήσεις, να αντιμετωπίζει το ζήτημα της εφαρμογής των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης από την ΕΕ και να επιβεβαιώνει τις υποκείμενες αξίες, όπως ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων (αποδίδοντας ιδιαίτερη σημασία στα δικαιώματα των πιο ευάλωτων πληθυσμιακών ομάδων, όπως τα κορίτσια, οι γυναίκες και οι άνθρωποι με αναπηρίες), η δημοκρατία και το κράτος δικαίου, αλλά και βασικές αρχές για την αποτελεσματικότητα των αναπτυξιακών προσπαθειών, όπως αυτές της αυτεξούσιας χάραξης αναπτυξιακών στρατηγικών από τις χώρες εταίρους, της διευρυμένης λογοδοσίας όσον αφορά τα εθνικά συστήματα των χωρών εταίρων και της διαφοροποίησης στη βάση των αναγκών, καθώς και κριτήρια απόδοσης στη βάση στόχων βιώσιμης ανάπτυξης· επιμένει ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταβάλει κάθε προσπάθεια για να ενισχυθεί η συμπληρωματικότητα μεταξύ όλων των παραγόντων της ανάπτυξης, ούτως ώστε να αξιοποιηθούν πλήρως οι δυνατότητες της ευρωπαϊκής αναπτυξιακής πολιτικής και να επιταχυνθεί η υλοποίηση της αναπτυξιακής ατζέντας για το 2030·

40.  σημειώνει με ανησυχία την επιδείνωση της μη βιωσιμότητας του χρέους, τόσο σε αναπτυγμένες όσο και σε αναπτυσσόμενες χώρες· ζητεί από την Επιτροπή να ενισχύσει την αρχή της κοινής ευθύνης των δανειοληπτών και δανειστών και την καλεί να ακολουθήσει στην πράξη και να προωθήσει τις αρχές της Διάσκεψης του ΟΗΕ για το εμπόριο και την ανάπτυξη (UNCTAD) όσον αφορά την υπεύθυνη δανειοληψία και δανειοδοσία, σε όλους τους τομείς της πολιτικής της· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, από την ΕΕ και τα κράτη μέλη της, να συμμετάσχουν κατά τρόπο εποικοδομητικό στο έργο του ΟΗΕ με στόχο τη δημιουργία ενός διεθνούς μηχανισμού αντιμετώπισης του ζητήματος των κρατικών χρεών·

41.  θεωρεί λυπηρό το γεγονός ότι εξακολουθεί να λείπει ένα κανονιστικό πλαίσιο για τον τρόπο με τον οποίο οι μεγάλες εταιρείες συμμορφώνονται με τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους σε σχέση με τα κοινωνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα, γεγονός το οποίο επιτρέπει σε ορισμένα κράτη και εταιρείες να τα παρακάμπτουν ατιμωρητί· καλεί την ΕΕ και τα κράτη μέλη να συμμετάσχουν ενεργά στις εργασίες του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ και του Προγράμματος των Ηνωμένων Εθνών για το Περιβάλλον όσον αφορά μια διεθνή συνθήκη ώστε να καταστούν οι υπερεθνικές εταιρείες υπόλογες για παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και καταστρατηγήσεις των περιβαλλοντικών προτύπων·

42.  υποστηρίζει την ιδέα του επαναπροσδιορισμού των σχέσεων της ΕΕ με τις χώρες της Αφρικής, της Καραϊβικής και του Ειρηνικού, με την ενίσχυση μιας πολιτικής ισότιμων εταίρων, με τον σεβασμό του δημοκρατικού περιθωρίου άσκησης πολιτικής των κυβερνήσεων κυρίαρχων κρατών για να λαμβάνουν πολιτικές αποφάσεις προς όφελος του πληθυσμού τους, και με την αναβάθμιση της αρχής της χρηστής διακυβέρνησης και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων ως θεμελιωδών στοιχείων της μετά το Κοτονού συμφωνίας, καθώς και με την αποτελεσματική ενίσχυση των συνδέσεων μεταξύ των αναπτυξιακών στόχων της ΕΕ στο πλαίσιο των πολιτικών της για το εμπόριο, την ασφάλεια, την κλιματική αλλαγή και τη μετανάστευση, για την αμοιβαία ενδυνάμωσή τους· ζητεί τη θέσπιση επίσημων εξουσιών ελέγχου σχετικά με το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάπτυξης, ενδεχομένως μέσω δεσμευτικής διοργανικής συμφωνίας στο πλαίσιο του άρθρου 295 της Συνθήκης της Λισαβόνας· ζητεί μια δίκαιη και φιλόδοξη εταιρική σχέση ΕΕ-ΑΚΕ μετά το 2020, η οποία θα βασίζεται στις αρχές της αυτεξούσιας χάραξης πολιτικής και του αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ εταίρων με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις, θα εστιάζει καλύτερα στις κοινές προκλήσεις και τα κοινά συμφέροντα και θα είναι καλύτερα προσαρμοσμένη προς τον στόχο μιας πραγματικής αλλαγής που θα αντιστοιχεί στη βούληση και των δύο μερών και στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν· καλεί την Ευρωπαϊκή Ένωση να προωθήσει εργαλεία για το εμπόριο με τις χώρες ΑΚΕ, και ιδίως τις συμφωνίες οικονομικής εταιρικής σχέσης (ΣΟΕΣ), με στόχο μια πραγματική αλλαγή όσον αφορά την ασφάλεια και την ευημερία και των δύο μερών·

43.  τονίζει ότι η ΕΕ πρέπει να συνεχίσει και να εντείνει τις προσπάθειές της για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης και της ανθεκτικότητας στις γειτονικές χώρες της και στις περιοχές που είναι ζωτικής σημασίας για τα συμφέροντά της· υπενθυμίζει ότι οι ΜΜΕ αποτελούν τις κύριες πηγές θέσεων εργασίας και ότι η διευκόλυνση του έργου τους έχει επομένως καίρια σημασία για την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης·

44.  καλεί την ΑΕ/ΥΕ, την Επιτροπή και τα κράτη μέλη να διαμορφώσουν έναν σαφή σύνδεσμο μεταξύ της παγκόσμιας στρατηγικής της ΕΕ και της δομής και των προτεραιοτήτων του προϋπολογισμού της ΕΕ, μεταξύ άλλων και με την αναβάθμιση των ιδίων πόρων, ώστε να διατίθενται οι αναγκαίοι πόροι για την υλοποίησή της και να γίνεται η καλύτερη δυνατή χρήση των διαθέσιμων προϋπολογισμών, μέσω της καλύτερης συνεργασίας και της συντονισμένης δράσης στα πεδία της διπλωματίας, της ανάπτυξης, του εμπορίου, της ενέργειας και της άμυνας·

Συμμετοχή – η ΕΕ, τα εθνικά κοινοβούλια και οι ευρωπαίοι πολίτες

45.  τονίζει ότι η παγκόσμια στρατηγική θα πρέπει να αναθεωρείται ανά πενταετία, συγχρόνως με την ανάληψη καθηκόντων από το νέο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και τη νέα Επιτροπή, ώστε να καθίσταται δυνατό να επαληθεύεται κατά πόσον οι στόχοι και οι προτεραιότητές της εξακολουθούν να αντιστοιχούν στις απειλές και στο τρέχον περιβάλλον ασφάλειας, και για να μπορεί ο νέος ΑΕ/ΥΕ να συμμετέχει στην αναθεώρησή της·

46.  τονίζει ότι οι ενέργειες της ΕΕ υπόκεινται στην εποπτεία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και των εθνικών Κοινοβουλίων και ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο διαδραματίζει μείζονα ρόλο στην τακτική και ενδελεχή παρακολούθηση της εξωτερικής δράσης των θεσμικών οργάνων της ΕΕ· πιστεύει ότι τα εθνικά κοινοβούλια θα μπορούσαν να συνδεθούν στενότερα με αυτή τη δραστηριότητα παρακολούθησης· υπενθυμίζει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι βασικός εταίρος της ΑΕ/ΥΕ στη διαμόρφωση των εξωτερικών σχέσεων της ΕΕ και την αντιμετώπιση των σημερινών προκλήσεων, μεταξύ άλλων μέσω παρακολούθησης των ενεργειών εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ· ζητεί να υποβάλλονται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ετήσιες εκθέσεις υλοποίησης της στρατηγικής·

47.  πιστεύει ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο πρέπει να διαδραματίσει πλήρως τον ρόλο του στο πλαίσιο των προσπαθειών της ΕΕ για την πρόληψη συγκρούσεων·

48.  τονίζει τη σημασία της ενεργού συμμετοχής των εθνικών κοινοβουλίων στη διαδικασία μέσω πιο ενδελεχούς ελέγχου, από κοινού με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, στη διάρκεια των συνεδριάσεων της Διακοινοβουλευτικής Διάσκεψης για την ΚΕΠΠΑ/ΚΠΑΑ·

49.  ζητεί επιμόνως από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής στην Ευρώπη να ευαισθητοποιήσουν τους πολίτες, την κοινωνία των πολιτών, τη βιομηχανία και τις τοπικές και περιφερειακές αρχές σχετικά με την αναγκαιότητα και τα οφέλη που θα προσφέρει ένα ισχυρότερο πλαίσιο για την ασφάλεια της Ευρώπης·

o
o   o

50.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στην Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Εξωτερικής Δράσης.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0213. (2) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2016)0019. (3) ΕΕ L 266 της 13.10.2015, σ. 55. (4) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0470. (5) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P8_TA(2015)0472.