Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου για τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας (COM(2013)0534),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 12ης Μαρτίου 2014 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου όσον αφορά τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας(1),

–  έχοντας υπόψη το έγγραφο εργασίας της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, της 14ης Μαρτίου 2014, σχετικά με τον οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη συνεργασία στον τομέα της ποινικής δικαιοσύνης (Eurojust) (PE530.084),

–  έχοντας υπόψη το ψήφισμά του της 29ης Απριλίου 2015 σχετικά με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου που αφορά τη σύσταση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας(2),

–  έχοντας υπόψη την πρόταση οδηγίας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με την καταπολέμηση, μέσω του ποινικού δικαίου, της απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης (COM(2012)0363),

–  έχοντας υπόψη την πρόταση κανονισμού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου σχετικά με τον οργανισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης για τη συνεργασία στον τομέα της ποινικής δικαιοσύνης (Eurojust) (COM(2013)0535),

–  έχοντας υπόψη τη Συνθήκη για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ιδίως τα άρθρα 85, 86, 218, 263, 265, 267, 268 και 340,

–  έχοντας υπόψη τις ερωτήσεις προς το Συμβούλιο και την Επιτροπή σχετικά με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και τη Eurojust (O-000092/2016 – B8-0715/2016 και O-000093/2016 – B8-0716/2016),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 128 παράγραφος 5 και το άρθρο 123 παράγραφος 2 του Κανονισμού,

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 86 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης ορίζει ότι, για την καταπολέμηση των αδικημάτων που θίγουν τα οικονομικά συμφέροντα της Ένωσης, το Συμβούλιο, αποφασίζοντας σύμφωνα με ειδική νομοθετική διαδικασία μέσω κανονισμών, μπορεί να συστήσει Ευρωπαϊκή Εισαγγελία μετά από την έγκριση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, σύμφωνα με τις πρόσφατες «μελέτη και εκθέσεις για το έλλειμμα ΦΠΑ στην ΕΕ των 28 κρατών μελών: Τελική έκθεση 2016» (TAXUD/2015/CC/131), σημειώθηκε σε ολόκληρη την ΕΕ το 2014 τεράστια απώλεια εσόδων από το φόρο προστιθέμενης αξίας (ΦΠΑ) ύψους 159,5 δισεκατομμυρίων EUR·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι είναι σημαντικό η ΕΕ και όλα τα κράτη μέλη της να εντοπίζουν και να διώκουν αποτελεσματικά και αποτρεπτικά τα κρούσματα απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ, προστατεύοντας έτσι τους φορολογούμενους όλων των κρατών μελών που συνεισφέρουν στον ενωσιακό προϋπολογισμό·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι η Eurojust έχει διευκολύνει τον συντονισμό και τη συνεργασία μεταξύ των εθνικών αρχών έρευνας και δίωξης στην αντιμετώπιση υποθέσεων που αφορούν πλείονα κράτη μέλη, και ότι η Eurojust έχει συμβάλει στην ανάπτυξη αμοιβαίας εμπιστοσύνης και στη γεφύρωση των διαφορών μεταξύ των πολλών νομικών συστημάτων και παραδόσεων της ΕΕ· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Eurojust έχει διευκολύνει την ικανοποίηση των αιτημάτων συνεργασίας και την εφαρμογή των μέσων αμοιβαίας αναγνώρισης, και κατά τον τρόπο αυτό έχει βελτιώσει τη διασυνοριακή ποινική δίωξη·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το οργανωμένο διασυνοριακό έγκλημα έχει αυξηθεί κατά την τελευταία δεκαετία και διαπράττεται από εξαιρετικά ευκίνητες και ευέλικτες ομάδες, οι οποίες δραστηριοποιούνται σε πολλά κράτη μέλη και σε πολλούς τομείς του εγκλήματος·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στην υπόθεση C-105/14 (Taricco και άλλοι), το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης αποφάνθηκε ότι η έννοια της «απάτης», όπως ορίζεται στο άρθρο 1 της σύμβασης σχετικά με την προστασία των οικονομικών συμφερόντων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, καλύπτει τα έσοδα που προέρχονται από τον ΦΠΑ·

1.  επαναλαμβάνει ότι το Κοινοβούλιο υποστηρίζει από μακρού τη δημιουργία μιας αποτελεσματικής και ανεξάρτητης ευρωπαϊκής εισαγγελικής αρχής (EPPO), προκειμένου να περιοριστεί ο υφιστάμενος κατακερματισμός των εθνικών προσπαθειών επιβολής της νομοθεσίας για την προστασία του προϋπολογισμού της ΕΕ, πράγμα που θα έχει ως αποτέλεσμα να ενισχυθεί η καταπολέμηση της απάτης στην Ευρωπαϊκή Ένωση·

2.  καλεί το Συμβούλιο να καθορίσει μια αδιαμφισβήτητη και σαφή δέσμη αρμοδιοτήτων και διαδικασιών σχετικά με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία με βάση την προτεινόμενη οδηγία για την καταπολέμηση, μέσω του ποινικού δικαίου, της απάτης εις βάρος των οικονομικών συμφερόντων της Ένωσης (οδηγία ΠΟΣ)· καλεί το Συμβούλιο να εντείνει τις προσπάθειές του για την επίτευξη συμφωνίας σχετικά με την οδηγία ΠΟΣ η οποία περιλαμβάνει τον ΦΠΑ στο πεδίο εφαρμογής της, και να αρχίσει εκ νέου διαπραγματεύσεις με το Κοινοβούλιο, προκειμένου να μπορέσει να συσταθεί η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία· τονίζει ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία πρέπει να έχει κατά προτεραιότητα αρμοδιότητα για τα αδικήματα που ορίζονται στην οδηγία ΠΟΣ· εκφράζει βαθιά λύπη για το γεγονός ότι το Συμβούλιο δεν επιτρέπει στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία να είναι αρμόδια σε υποθέσεις ΠΟΣ εάν η χρηματοδότηση της ΕΕ υπερβαίνει τα 10 000 EUR αλλά δεν αντιπροσωπεύει το 50% ή περισσότερο της συγχρηματοδότησης· καλεί, συνεπώς, το Συμβούλιο να εγκαταλείψει τον κανόνα που στερεί την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία από τη δυνατότητα να ασκεί αρμοδιότητα για όλα τα αδικήματα ΠΟΣ εάν η ζημία που προκλήθηκε στον προϋπολογισμό της Ένωσης είναι ίση προς ή μικρότερη από τη ζημία που υπέστη άλλο θύμα· καλεί το Συμβούλιο να εξασφαλίσει ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ενημερώνεται αμέσως από τις εθνικές αρχές για όλες τις υποθέσεις που σχετίζονται καθ’ οιονδήποτε τρόπο με την οδηγία ΠΟΣ, τόσο πριν όσο και κατά τη διάρκεια της έρευνας·

3.  καλεί το Συμβούλιο να ανοίξει εκ νέου τη συζήτηση σχετικά με τα άρθρα 17 έως 20 του ενοποιημένου κειμένου (11350/1/16) της πρότασης για την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία προκειμένου να εξασφαλιστεί μεγαλύτερη σαφήνεια και αποτελεσματικότητα για την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία· καλεί το Συμβούλιο να αποσαφηνίσει τις διωκτικές αρμοδιότητες της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και των εθνικών εισαγγελέων στις περιπτώσεις α) πολλαπλών αδικημάτων (μία οργανωμένη ομάδα διαπράττει πλείονα εγκλήματα, όπως νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες και εμπορία ανθρώπων) και β) μεικτών αδικημάτων (περισσότερα του ενός ποινικά αδικήματα διαπράττονται με μία εγκληματική πράξη, π.χ. απάτη στον τομέα του ΦΠΑ και νομιμοποίηση εσόδων από παράνομες δραστηριότητες)· εκφράζει βαθιά λύπη για το γεγονός ότι σε περίπτωση διαφωνίας μεταξύ της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας και των εθνικών διωκτικών δικαστηρίων όσον αφορά το ζήτημα των αρμοδιοτήτων, η τελική απόφαση δεν θα ληφθεί από ανεξάρτητο δικαστήριο όπως το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης· τονίζει ότι η αποτελεσματικότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας θα εξαρτηθεί από τη διευκρίνιση των αρμοδιοτήτων και ότι αν δεν επιτευχθεί αυτό, οι νομοθέτες της ΕΕ δεν θα μπορέσουν να διασφαλίσουν την αποτελεσματικότητα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, με αποτέλεσμα να παραβιαστεί μια από τις «κόκκινες γραμμές» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου·

4.  φρονεί ότι η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία θα πρέπει να διαθέτει επαρκή μέσα για τη διεξαγωγή των ερευνών της· υπενθυμίζει εν προκειμένω ότι οι συν-νομοθέτες συμφώνησαν για τα κριτήρια σύμφωνα με τα οποία τα κράτη μέλη θα υποβάλλουν αιτήσεις για ερευνητικά μέτρα βάσει της αρχής της αμοιβαίας αναγνώρισης που προβλέπεται στην οδηγία 2014/41/ΕΕ σχετικά με την Ευρωπαϊκή Εντολή Έρευνας σε ποινικές υποθέσεις·

5.  πιστεύει ότι, προκειμένου να διασφαλισθεί η αποτελεσματικότητα του δικαστικού ελέγχου σύμφωνα με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και με τις Συνθήκες, όλες οι επιχειρησιακές αποφάσεις που επηρεάζουν τρίτους και που λαμβάνονται από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία θα πρέπει να υπόκεινται σε δικαστικό έλεγχο ενώπιον αρμόδιου εθνικού δικαστηρίου· θεωρεί ότι ο άμεσος δικαστικός έλεγχος από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης θα πρέπει να είναι δυνατός·

6.  σημειώνει ότι έχει ύψιστη σημασία να αποφεύγονται οι δυσμενείς συνέπειες από τον αποκαλούμενο «εθνικό σύνδεσμο»· ζητεί, στο πλαίσιο αυτό, από το Συμβούλιο να διασφαλίσει ότι υπάρχουν οι κατάλληλες εγγυήσεις, οι οποίες θα εξασφαλίζουν την ανεξαρτησία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, όπως μια διάταξη που επιτρέπει παρέκκλιση από τον εθνικό σύνδεσμο για λόγους που αφορούν την εύρυθμη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας·

7.  πιστεύει ότι θα πρέπει να διασφαλίζεται η προστασία των δικονομικών δικαιωμάτων των υπόπτων και των κατηγορουμένων· ειδικότερα, ο κανονισμός θα πρέπει να προβλέπει πρόσθετα δικαιώματα υπεράσπισης για τα άτομα που θεωρούνται ύποπτα από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, ιδίως το δικαίωμα σε δικαστική συνδρομή, το δικαίωμα ενημέρωσης και πρόσβασης στο υλικό της υπόθεσης, καθώς και το δικαίωμα προσκόμισης αποδεικτικών στοιχείων και υποβολής αίτησης για τη συλλογή από την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία αποδεικτικών στοιχείων για λογαριασμό του υπόπτου·

8.  καλεί την Επιτροπή να υποβάλει προσαρμοσμένες εκτιμήσεις σχετικά με τον δημοσιονομικό αντίκτυπο της συλλογικής δομής κατά την ανάλυση κόστους - οφέλους, και να διαβιβάσει στο Κοινοβούλιο τα αποτελέσματα του «ελέγχου της πραγματικότητας», και υπενθυμίζει ότι το Κοινοβούλιο θα λάβει υπόψη τα στοιχεία αυτά πριν να λάβει την τελική απόφασή του·

9.  υπενθυμίζει τη σημασία που έχει ο ρόλος της Eurojust στη βελτίωση της δικαστικής συνεργασίας και του συντονισμού μεταξύ των αρμοδίων δικαστικών αρχών των κρατών μελών και στην υποστήριξη ερευνών που αφορούν τρίτες χώρες, και καλεί το Συμβούλιο να αποσαφηνίσει τις σχέσεις μεταξύ της Eurojust και της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, και ιδίως τις επιπτώσεις της συλλογικής δομής, καθώς και τη σχέση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας με την OLAF, προκειμένου να διαφοροποιηθούν οι αντίστοιχοι ρόλοι τους στην προστασία των οικονομικών συμφερόντων της ΕΕ·

10.  πιστεύει ότι θα ήταν προτιμότερο η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και η Eurojust να λειτουργούν στον ίδιο τόπο, προκειμένου η μεταξύ τους συνεργασία και ανταλλαγή πληροφοριών να είναι αποτελεσματική·

11.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει το παρόν ψήφισμα στο Συμβούλιο, στην Επιτροπή και στα εθνικά κοινοβούλια.

(1) Κείμενα που εγκρίθηκαν, P7_TA(2014)0234. (2) ΕΕ C 346 της 21.9.2016, σ. 27.