Rezolucja ustawodawcza Parlamentu Europejskiego z dnia 29 maja 2018 r. w sprawie wniosku dotyczącego dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady zmieniającej dyrektywę 96/71/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 16 grudnia 1996 r. dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług (COM(2016)0128 – C8-0114/2016 – 2016/0070(COD))
(Zwykła procedura ustawodawcza: pierwsze czytanie)
Parlament Europejski,
– uwzględniając wniosek Komisji przedstawiony Parlamentowi Europejskiemu i Radzie (COM(2016)0128),
– uwzględniając art. 294 ust. 2, art. 53 ust. 1 i art. 62 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej, zgodnie z którymi wniosek został przedstawiony Parlamentowi przez Komisję (C8-0114/2016),
– uwzględniając art. 294 ust. 3 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając uzasadnione opinie przedstawione – na mocy protokołu nr 2 w sprawie stosowania zasad pomocniczości i proporcjonalności – przez parlament Bułgarii, Czeską Izbę Poselską i Senat Republiki Czeskiej, parlament Danii, parlament Estonii, parlament Chorwacji, parlament Łotwy, parlament Litwy, parlament Węgier, Sejm i Senat Rzeczpospolitej Polskiej, Rumuńską Izbę Deputowanych i Senat Rumunii oraz Radę Narodową Republiki Słowackiej, w których stwierdzono, że projekt aktu ustawodawczego nie jest zgodny z zasadą pomocniczości,
– uwzględniając opinię Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego z dnia 14 grudnia 2016 r.(1),
– uwzględniając opinię Komitetu Regionów z dnia 7 grudnia 2016 r.(2),
— uwzględniając wstępne porozumienie zatwierdzone przez komisję przedmiotowo właściwą na podstawie art. 69f ust. 4 Regulaminu oraz przekazane pismem z dnia 11 kwietnia 2018 r. zobowiązanie przedstawiciela Rady do zatwierdzenia stanowiska Parlamentu, zgodnie z art. 294 ust. 4 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej,
– uwzględniając art. 59 Regulaminu,
– uwzględniając sprawozdanie Komisji Zatrudnienia i Spraw Socjalnych oraz opinie Komisji Rynku Wewnętrznego i Ochrony Konsumentów, jak również Komisji Prawnej (A8-0319/2017),
1. przyjmuje poniższe stanowisko w pierwszym czytaniu;
2. przyjmuje do wiadomości oświadczenie Komisji załączone do niniejszej rezolucji;
3. zwraca się do Komisji o ponowne przekazanie mu sprawy, jeśli zastąpi ona pierwotny wniosek, wprowadzi w nim istotne zmiany lub planuje ich wprowadzenie;
4. zobowiązuje swojego przewodniczącego do przekazania stanowiska Parlamentu Radzie i Komisji oraz parlamentom narodowym.
Stanowisko Parlamentu Europejskiego przyjęte w pierwszym czytaniu w dniu 29 maja 2018 r. w celu przyjęcia dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/...zmieniającej dyrektywę 96/71/WE dotyczącą delegowania pracowników w ramach świadczenia usług
(Jako że pomiędzy Parlamentem i Radą osiągnięte zostało porozumienie, stanowisko Parlamentu odpowiada ostatecznej wersji aktu prawnego, dyrektywy (UE) 2018/957.)
ZALACZNIK DO REZOLUCJI USTAWODWCZEJ
OŚWIADCZENIE KOMISJI EUROPEJSKIEJ
Art. 3 ust. 7 akapit drugi dyrektywy 96/71/WE w brzmieniu zmienionym dyrektywą przyjętą w dniu dzisiejszym stanowi, że dodatki właściwe dla delegowania uznaje się za część wynagrodzenia, chyba że są wypłacane z tytułu zwrotu wydatków faktycznie poniesionych w związku z delegowaniem, takich jak koszty podróży, wyżywienia i zakwaterowania. Ponadto „pracodawca, bez uszczerbku dla ust. 1 akapit pierwszy lit. h), dokonuje zwrotu takich wydatków pracownikowi delegowanemu w oparciu o krajowe prawo lub krajową praktykę mające zastosowanie do stosunku pracy.”
Komisja rozumie, że „prawo krajowe i/lub praktyka krajowa mające zastosowanie do stosunku pracy” to co do zasady prawo krajowe i/lub praktyka krajowa państwa członkowskiego pochodzenia, chyba że określono inaczej zgodnie z unijnymi przepisami w dziedzinie prawa prywatnego międzynarodowego. W świetle wyroku Trybunału Sprawiedliwości w sprawie C-396/13 (ust. 59) zwrot kosztów obejmuje również sytuację, w której pracodawca bezpośrednio pokrywa koszty pracowników, czyli pracownik nie musi najpierw pokrywać kosztów, a następnie ubiegać się o ich zwrot.
Komisja przyjmuje do wiadomości, że w dyrektywie przyjętej w dniu dzisiejszym przewiduje się, iż z uwagi na wysoce mobilny charakter pracy w międzynarodowym transporcie drogowym zmienione przepisy dotyczące delegowania będą miały zastosowanie do tego sektora dopiero od daty stosowania aktu ustawodawczego zmieniającego dyrektywę 2006/22/WE w odniesieniu do warunków wykonywania i określającego w odniesieniu do dyrektywy 96/71/WE i dyrektywy 2014/67/WE szczegółowe zasady dotyczące delegowania kierowców w sektorze transportu drogowego.
Komisja wzywa Parlament Europejski i Radę do szybkiego przyjęcia tego aktu, tak by dostosować przepisy do szczególnych potrzeb pracowników delegowanych w tym sektorze przy jednoczesnym zapewnieniu właściwego funkcjonowania wewnętrznego rynku transportu drogowego.
Do daty rozpoczęcia stosowania aktu ustawodawczego dotyczącego tego sektora w odniesieniu do transportu drogowego obowiązują dyrektywy 96/71/WE i 2014/67/UE. Wspomniane akty ustawodawcze nie mają zastosowania do operacji transportu drogowego, które nie stanowią delegowania.
Komisja będzie nadal ściśle monitorować właściwe wdrażanie obecnych przepisów, w szczególności w sektorze transportu drogowego, i we właściwych przypadkach będzie podejmować działania.