Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο,

–  έχοντας υπόψη την αίτηση για την άρση της ασυλίας της Monika Hohlmeier, που διαβίβασε ο Γενικός Εισαγγελέας της Εισαγγελίας του Cobourg, στις 27 Νοεμβρίου 2018, στο πλαίσιο της προκαταρκτικής διαδικασίας έρευνας, και η οποία ανακοινώθηκε στην ολομέλεια στις 14 Ιανουαρίου 2019,

–  έχοντας υπόψη το γεγονός ότι η Monika Hohlmeier παραιτήθηκε του δικαιώματος ακρόασης σύμφωνα με το άρθρο 9 παράγραφος 6, του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 9 του πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, καθώς και το άρθρο 6 παράγραφος 2 της Πράξης της 20ής Σεπτεμβρίου 1976 σχετικά με την εκλογή των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου με άμεση και καθολική ψηφοφορία,

–  έχοντας υπόψη τις αποφάσεις που εξέδωσε το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις 12 Μαΐου 1964, 10 Ιουλίου 1986, 15 και 21 Οκτωβρίου 2008, 19 Μαρτίου 2010, 6 Σεπτεμβρίου 2011 και 17 Ιανουαρίου 2013(1),

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 46 του Θεμελιώδους Νόμου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας,

–  έχοντας υπόψη το άρθρο 5 παράγραφος 2, το άρθρο 6 παράγραφος 1 και το άρθρο 9 του Κανονισμού του,

–  έχοντας υπόψη την έκθεση της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων (A8-0165/2019),

Α.  λαμβάνοντας υπόψη ότι ο Γενικός Εισαγγελέας της Εισαγγελίας του Cobourg διαβίβασε αίτηση για την άρση της ασυλίας της Monika Hohlmeier, βουλευτού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που εξελέγη για την Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας, όσον αφορά αδίκημα κατά την έννοια του άρθρου 142 του γερμανικού ποινικού κώδικα· λαμβάνοντας υπόψη, ιδίως, ότι οι διώξεις σχετίζονται με αδίκημα εγκατάλειψης τόπου ατυχήματος·

Β.  λαμβάνοντας υπόψη ότι στις 4 Σεπτεμβρίου 2018, περίπου στις 15.00, η Monika Hohlmeier προσπάθησε να σταθμεύσει το αυτοκίνητό της σε χώρο στάθμευσης στο Lichtenfels (Γερμανία)· λαμβάνοντας υπόψη ότι το μπροστινό μέρος του αυτοκινήτου της προσέκρουσε στο οπίσθιο μέρος άλλου αυτοκινήτου που ήταν σταθμευμένο, προκαλώντας στο εν λόγω αυτοκίνητο ζημία εκτιμώμενη σε 287,84 EUR· λαμβάνοντας υπόψη ότι η Monika Hohlmeier εγκατέλειψε στη συνέχεια τον τόπο του ατυχήματος, χωρίς να μεριμνήσει για τον διακανονισμό της ζημίας·

Γ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, δυνάμει του άρθρου 9 του Πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι βουλευτές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου απολαύουν, εντός της επικρατείας των κρατών τους, των ασυλιών που αναγνωρίζονται στα μέλη του Κοινοβουλίου της χώρας τους·

Δ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το άρθρο 46 του Θεμελιώδους Νόμου της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας ορίζει ότι βουλευτής δεν καλείται να λογοδοτήσει ούτε συλλαμβάνεται για αξιόποινη πράξη χωρίς την άδεια της Γερμανικής Ομοσπονδιακής Βουλής, εκτός εάν έχει συλληφθεί επ’ αυτοφώρω ή κατά τη διάρκεια της επόμενης ημέρας από αυτήν κατά την οποία τελέστηκε η πράξη·

Ε.  λαμβάνοντας υπόψη ότι εναπόκειται αποκλειστικά στο Κοινοβούλιο να αποφασίσει περί της άρσης ή μη της ασυλίας σε μια συγκεκριμένη περίπτωση· λαμβάνοντας υπόψη ότι το Κοινοβούλιο μπορεί να λάβει δεόντως υπόψη του τη θέση του βουλευτή προκειμένου να αποφασίσει περί της άρσης ή μη της ασυλίας του(2)·

ΣΤ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι το εικαζόμενο αδίκημα δεν έχει άμεση ή πρόδηλη σχέση με την άσκηση των καθηκόντων της Monika Hohlmeier ως βουλευτού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ούτε σχετίζεται με γνώμη που εξεφράσθη ή με ψήφο που εδόθη στο πλαίσιο των καθηκόντων της ως βουλευτού του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κατά την έννοια του άρθρου 8 του Πρωτοκόλλου αριθ. 7 περί των προνομίων και ασυλιών της Ευρωπαϊκής Ένωσης·

Ζ.  λαμβάνοντας υπόψη ότι, εν προκειμένω, το Κοινοβούλιο δεν έχει διαπιστώσει ενδείξεις περί fumus persecutionis, δηλαδή, μια αποχρώσα και συγκεκριμένη υπόνοια ότι η διαδικασία αυτή αποσκοπεί στο να παρεμποδίσει την πολιτική δραστηριότητα της βουλευτού·

1.  αποφασίζει να άρει την ασυλία της Monika Hohlmeier·

2.  αναθέτει στον Πρόεδρό του να διαβιβάσει αμελλητί την παρούσα απόφαση και την έκθεση της αρμόδιας επιτροπής του στην αρμόδια αρχή της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και στην Monika Hohlmeier.

(1) Απόφαση του Δικαστηρίου, της 12ης Μαΐου 1964, στην υπόθεση 101/63, Wagner κατά Fohrmann και Krier, ECLI:EU:C:1964:28· απόφαση του Δικαστηρίου, της 10ης Ιουλίου 1986, στην υπόθεση 149/85, Wybot κατά Faure και άλλων, ECLI:EU:C:1986:310· απόφαση του Δικαστηρίου, της 15ης Οκτωβρίου 2008, στην υπόθεση T-345/05, Mote κατά Κοινοβουλίου, ECLI:EU:T:2008:440· απόφαση του Δικαστηρίου, της 21ης Οκτωβρίου 2008, στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις C-200/07 και C-201/07, Marra κατά De Gregorio και Clemente, ECLI:EU:C:2008:579· απόφαση του Δικαστηρίου, της 19ης Μαρτίου 2010, στην υπόθεση T-42/06, Gollnisch κατά Κοινοβουλίου, ECLI:EU:T:2010:102· απόφαση του Δικαστηρίου, της 6ης Σεπτεμβρίου 2011, στην υπόθεση C-163/10, Patriciello, ECLI: EU:C:2011:543· απόφαση του Δικαστηρίου, της 17ης Ιανουαρίου 2013, στις συνεκδικασθείσες υποθέσεις T-346/11 και T-347/11, Gollnisch κατά Κοινοβουλίου, ECLI:EU:T:2013:23. (2) Απόφαση της 15ης Οκτωβρίου 2008, στην υπόθεση T-345/05, Mote κατά Κοινοβουλίου, EU:T:2008:440, σκέψη 28.