Mark DEMESMAEKER : 8. sasaukums 

De scheidslijn Oost- versus West-Europa heeft ertoe geleid dat er op het gehele “Mobility Package I” geen eensgezinde positie van het Parlement is ontstaan. Voor een dergelijk belangrijke materie is dit betreurenswaardig, en dit is het gevolg van de uitzondering van de transportsector van de reeds eerder goedgekeurde herziening van de algemene detacheringsregels – hetgeen de N-VA betreurt.
Over het algemeen is de N-VA-delegatie tevreden dat in het bijzonder de vestigingseisen voor vervoersondernemingen in de strijd tegen postbusondernemingen worden aangescherpt, cabotage niet verder wordt geliberaliseerd, de slimme tachograaf versneld wordt ingevoerd, en dat er is gestemd voor het meest werkbare compromis inzake rij- en rusttijden. Desalniettemin blijft het jammer dat we niet verder konden gaan in het creëren van een gelijk speelveld voor transportondernemingen. Onder de nieuwe regels worden – in de praktijk vaak onduidelijk af te bakenen of te controleren – vervoerssituaties uitgesloten van de detacheringsregels. Gelijk loon voor gelijk werk blijft ons strijdpunt. Zolang we dit niet afdwingen, zullen we sociale dumping en oneerlijke concurrentie niet uitroeien. Ook de afkoelperiode voor cabotage zet de Vlaamse transportsector op een concurrentienadeel t.o.v. onze buurlanden. We hopen dat dit later in de onderhandelingen met de Raad nog uit de tekst zal verdwijnen.

De N-VA-delegatie heeft voor dit verslag gestemd omdat wij de aanbeveling steunen om door middel van de Europese vredesfaciliteit meer synergieën en efficiëntie te bewerkstelligen voor de operationele financiering van het extern optreden dat niet kan worden gefinancierd uit de Uniebegroting. Wij steunen ook de vervanging van het Athena-mechanisme en de Vredesfaciliteit voor Afrika door deze Europese vredesfaciliteit. Wij delen daarentegen niet de in dit verslag vervatte overweging dat het externe optreden van de EU niet aangewend mag worden voor “migratiebeheer”.

De N-VA-delegatie steunt het bezwaar tegen de betrokken ggo niet om volgende redenen. De goedkeuringsprocedure voor ggo’s is strikt. De EFSA-risicobeoordeling speelt hierin een cruciale rol. De N-VA gelooft sterk in wetenschappelijk onderbouwd en “evidence-based” beleid. Bovendien heeft de Commissie haar mandaat bij deze uitvoerende handeling niet overschreden: wanneer de lidstaten geen gekwalificeerde meerderheid bereiken, dan is de Europese Commissie gemachtigd ggo’s goed te keuren op basis van een positief advies van EFSA.
Biotechnologie is een belangrijke sector voor innovatie, onderzoek en ontwikkeling. Ook Vlaanderen, en in het bijzonder Gent, is toonaangevend in dergelijk onderzoek. Door te pleiten voor een moratorium op de goedkeuring van ggo’s, geeft het bezwaar het signaal dat Europa een rem wil zetten op dit onderzoek, wat volgens mij verkeerd en nefast is.
Het blijft belangrijk een onderscheid te maken tussen ggo-techniek en toepassing. Het is ook duidelijk dat het (eventuele) gebruik van ggo’s altijd ingekaderd moet worden in een landbouwbeleid waarin de bescherming van volksgezondheid, milieu en biodiversiteit is geïntegreerd, waarbij geïntegreerde plaagbestrijding (“integrated pest management”) essentieel is voor een duurzaam gebruik van pesticiden en niet-chemische alternatieven.