Η ιστορία των διαπραγματεύσεων για την κλιματική αλλαγή (γράφημα)

Το χρονοδιάγραμμά μας περιλαμβάνει βασικά ορόσημα και πολιτικές δράσεις στον παγκόσμιο αγώνα κατά της κλιματικής αλλαγής. Δείτε το γράφημά μας και μάθετε περισσότερα.

Από τη Σύνοδο Κορυφής για τη Γη μέχρι και τη Διάσκεψη για την Κλιματική Αλλαγή - ανακαλύψτε τα σημαντικότερα γεγονότα στην ιστορία των διαπραγματεύσεων για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Η ΕΕ παίζει καθοριστικό ρόλο στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής και το 2021 κατέστησε νομικά δεσμευτικό τον στόχο της για κλιματική ουδετερότητα έως το 2050, αυξάνοντας παράλληλα τον στόχο μείωσης των εκπομπών σε 55% έως το 2030. Έκτοτε, έχει επικαιροποιήσει πολλούς κανόνες που σχετίζονται με την ενέργεια και το περιβάλλον για να επιτύχει αυτούς τους στόχους, στο πλαίσιο ενός πακέτου που είναι γνωστό ως "Fit for 55".

Μετά την έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, η ΕΕ επεξεργάζεται επίσης κανόνες ενίσχυσης της ανάπτυξης ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για να μειώσει την ενεργειακή της εξάρτηση από τρίτες χώρες.

Διαδραστικό χρονοδιάγραμμα : Οδηγός διαπραγματεύσεων για την κλιματική αλλαγή

Εκδηλώσεις

  1.  Η COP28 σημειώνει πρόοδο στα ορυκτά καύσιμα

    ( 30 Νοεμβρίου - 12 Δεκεμβρίου 2023 )

    Η διάσκεψη για την κλιματική αλλαγή COP28, που πραγματοποιήθηκε στο Ντουμπάι, εγκρίνει έναν οδικό χάρτη για τη μετάβαση από τα ορυκτά καύσιμα. Οι διαπραγματευτές στο COP28 συμφωνούν επίσης για δεσμεύσεις για τριπλασιασμό της ικανότητας ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και διπλασιασμό του ρυθμού βελτίωσης της ενεργειακής απόδοσης ως το 2030. Επιπλέον, σημειώνουν πρόοδο σε σχέση με τα μέτρα προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή και τη χρηματοδότηση.

  2.  Η διάσκεψη COP27 πραγματοποιείται στο Σαρµ ελ-Σέιχ

    ( 6-10 Νοεμβρίου )

    Οι χώρες συμφώνησαν να δημιουργήσουν ένα ταμείο "απώλειας και ζημίας" για να βοηθήσουν τις ευάλωτες χώρες που έχουν πληγεί από τις κλιματικές καταστροφές. Ωστόσο, παρά τη σταδιακή κατάργηση των ορυκτών καυσίμων και τη μετάβαση προς το όριο των 1,5 βαθμών Κελσίου της Συμφωνίας του Παρισιού, δεν συμφωνήθηκαν νέα μέτρα.

  3.  Η Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για την κλιματική αλλαγή (COP26) διεξάγεται στη Γλασκώβη

    ( 1-13 Νοεμβρίου 2021 )

    Κατά τη διάσκεψη COP26, οι χώρες συμφώνησαν ως προς την επίτευξη του στόχου της κλιματικής ουδετερότητας, την ενίσχυση της στήριξης των αναπτυσσόμενων χωρών και τη μείωση των επιδοτήσεων για ορυκτά καύσιμα. Δεν κατέληξαν, ωστόσο, σε συμφωνία σχετικά με τη σταδιακή κατάργηση της χρήσης άνθρακα.

  4.  Ο Ευρωπαϊκός Νόμος για το Κλίμα τίθεται σε ισχύ

    ( 29 Ιουλίου 2021 )

    Ο πρώτος ευρωπαϊκός νόμος για το κλίμα μετατρέπει τον στόχο περί επίτευξης κλιματικής ουδετερότητας της ΕΕ έως το 2050 σε νομικά δεσμευτική υποχρέωση. Επιδιώκει επίσης την επίτευξη μηδενικού ισοζυγίου εκπομπών άνθρακα έως το 2025 και θέτει ως ενδιάμεσο στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55% μέχρι το 2030.

  5.  Οι ΗΠΑ προσχωρούν ξανά στη Συμφωνία του Παρισιού

    ( 19 Φεβρουαρίου 2021 )

    Λίγο μετά την ορκωμοσία του Τζο Μπάιντεν ως Προέδρου των ΗΠΑ, οι ΗΠΑ γίνονται και πάλι συμβαλλόμενο μέρος στη Συμφωνία του Παρισιού.

  6.  Ευρωπαϊκός Νόμος για το Κλίμα: το Κοινοβούλιο υιοθετεί τη θέση του

    ( 7 Οκτωβρίου 2020 )

    Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εγκρίνει τη διαπραγματευτική του θέση σχετικά με τον Νόμο για το Κλίμα, ο οποίος στοχεύει να καταστήσει την ΕΕ και όλα τα κράτη μέλη κλιματικά ουδέτερα έως το 2050. Θέτει τον πιο φιλόδοξο στόχο μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου κατά 60% έως το 2030.

  7.  Μια κλιματικά ουδέτερη Ευρώπη μέχρι το 2050

    ( 12 Δεκεμβρίου 2019 )

    Κατά τη διάρκεια της διάσκεψης του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου στις Βρυξέλλες, οι ηγέτες της ΕΕ συμφωνούν να καταστήσουν την ΕΕ κλιματικά ουδέτερη έως το 2050.

  8.  Η Πράσινη Συμφωνία

    ( 11 Δεκεμβρίου 2019 )

    Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή παρουσιάζει την Πράσινη Συμφωνία. Με τον Ευρωπαϊκό Νόμο για το Κλίμα, στοχεύει να καταστήσει την Ευρώπη κλιματικά ουδέτερη έως το 2050.

  9.  Η COP25 διεξάγεται στη Μαδρίτη

    ( 2-13 Δεκεμβρίου 2019 )

    Η Διάσκεψη του ΟΗΕ για το κλίμα (COP25) καταλήγει σε συμφωνία για μεγαλύτερη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα. Προκαλεί όμως απογοήτευση καθώς η λήψη αποφάσεων για την υιοθέτηση ενός παγκόσμιου συστήματος εμπορίας άνθρακα, η ανάγκη σαφήνειας σχετικά με τις μειώσεις εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου και η δημιουργία ενός συστήματος ενισχυμένης χρηματοδότησης των πιο ευάλωτων χωρών αναβάλλεται για την επόμενη COP στη Γλασκώβη.

  10.  Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κηρύσσει κατάσταση έκτακτης κλιματικής ανάγκης

    ( 28 Νοεμβρίου 2019 )

    Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κηρύσσει κατάσταση έκτακτης κλιματικής ανάγκης στην Ευρώπη και παγκοσμίως. Ζητάει από την Επιτροπή να διασφαλίσει ότι όλες οι σχετικές νομοθετικές και δημοσιονομικές προτάσεις είναι πλήρως εναρμονισμένες με τον στόχο του περιορισμού της υπερθέρμανσης του πλανήτη σε λιγότερο από 1,5 ° C.

  11.  Η COP24 διεξάγεται στο Κατοβίτσε

    ( 3-14 Δεκεμβρίου 2018 )

    Η COP24 στην Πολωνία καταλήγει σε ανάμικτα αποτελέσματα. Οι χώρες συμφωνούν να θέσουν σε εφαρμογή τη Συμφωνία του Παρισιού - αλλά αφήνουν σε εκκρεμότητα βασικά ζητήματα σχετικά με την υιοθέτηση ενός παγκόσμιου συστήματος εμπορίας άνθρακα και τον καθορισμό του τρόπο ανταπόκρισης σε προειδοποιήσεις για αύξηση της θερμοκρασίας πέρα από τους 1,5 ° C.

  12.  Η IPCC του ΟΗΕ εκδίδει την ειδική έκθεση 1,5°

    ( Οκτώβριος 2018 )

    Η Διακυβερνητική Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) δημοσιεύει μια έκθεση που διερευνά τον αντίκτυπο της αύξησης της θερμοκρασίας κατά 1,5 ° C (πάνω από τα προ-βιομηχανικά επίπεδα). Καταλήγει στο συμπέρασμα ότι οι εκπομπές αερίων θα πρέπει να μειωθούν περισσότερο από τις αρχικές εκτιμήσεις των επιστημόνων.

  13.  Η διάσκεψη COP23 διεξάγεται στη Βόννη

    ( 6 - 17 Νοεμβρίου 2017 )

    Η διάσκεψη COP23 σημειώνει σημαντική πρόοδο προς τη σύνταξη ενός εμπεριστατωμένου και ξεκάθαρου σχεδίου κατευθυντήριων γραμμών για τη Συμφωνία του Παρισιού, ώστε να καταστεί η συμφωνία λειτουργική.

  14.  Ο Πρόεδρος Ντόναλ Τραμπ ανακοινώνει την πρόθεσή του να αποχωρήσουν οι ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού

    ( Ιούνιος 2017 )
  15.  Η διάσκεψη COP22 διεξάγεται στο Μαρακές

    ( 7 - 18 Νοεμβρίου 2016 )

    Τα συμβαλλόμενα μέρη δεσμεύονται να προχωρήσουν στην πλήρη εφαρμογή της Συμφωνίας του Παρισιού και να καλωσορίσουν την εξαιρετική δυναμική που έχει αναπτυχθεί παγκοσμίως γύρω από την κλιματική αλλαγή.

  16.  Η Συμφωνία του Παρισιού τίθεται σε ισχύ

    ( 4 Νοεμβρίου 2016 )
  17.  Σε μια ιστορική ψηφοφορία, το Κοινοβούλιο εγκρίνει την επικύρωση της Συμφωνίας του Παρισιού εκ μέρους της ΕΕ

    ( 4 Οκτωβρίου 2016 )

    Χάρη στην έγκριση του Κοινοβουλίου, η Συφωνία του Παρισιού μπορεί να τεθεί σε ισχύ τον Νοέμβριο του 2016, έχοντας εκπληρώσει τις απαιτούμενες προυποθέσεις πολύ νωρίτερα απ'ότι προβλεπόταν αρχικά.

  18.  Η Συμφωνία του Παρισιού εγκρίνεται

    ( Δεκέμβριος 2015 )

    Η Συμφωνία του Παρισιού για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής αποτελεί την πρώτη στα χρονικά καθολική και νομικά δεσμευτική παγκόσμια συμφωνία για το κλίμα Στόχος της συμφωνίας είναι να διατηρηθεί η θερμοκρασία του πλανήτη κάτω από τους 2 °C σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα και να συνεχιστούν οι προσπάθειες για περιορισμό της αύξησης της θερμοκρασίας σε 1,5 °C. Η συμφωνία επιδιώκει την επίτευξη των παγκόσμιων ανώτατων ορίων των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου το συντομότερο δυνατό και την εξισορρόπηση μεταξύ των εκπομπών και της απορρόφησης των αερίων του θερμοκηπίου στο δεύτερο μισό του 21ου αιώνα. Επιπλέον, η συμφωνία πραγματεύεται την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, την οικονομική και άλλη υποστήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών, τη μεταφορά τεχνολογίας και την δημιουργία δεξιοτήτων, αλλά και τις απώλειες και ζημίες.

  19.  Δημοσιεύεται η πέμπτη έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC)

    ( 2014 )

    Η έκθεση παρέχει μια επισκόπηση του σημερινού επιπέδου των γνώσεων όσον αφορά την επιστήμη της κλιματικής αλλαγής, δίνοντας έμφαση στα νέα αποτελέσματα από τη δημοσίευση της προηγούμενης έκθεσης AR4. Η έκθεση αναφέρεται στη "σαφή και αυξανόμενη" ανθρώπινη επιρροή στο κλίμα, προειδοποιώντας ότι εάν αφεθεί ανεξέλεγκτη, η κλιματική αλλαγή θα αυξήσει την πιθανότητα σοβαρών, διεισδυτικών και μη αναστρέψιμων επιπτώσεων στους ανθρώπους και τα οικοσυστήματα.

  20.  Η COP20 διεξάγεται στη Λίμα

    ( Δεκέμβριος 2014 )

    Η COP20 ζητά απ'όλες τις χώρες να περιγράψουν με ξεκάθαρο, διαφανή και κατανοητό τρόπο την προβλεπόμενη συμβολή τους για τη συμφωνία του 2015.

  21.  Η COP19 στη Βαρσοβία

    ( Νοέμβριος 2013 )

    Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν σε ένα χρονοδιάγραμμα στο οποίο καταγράφονται οι προβλεπόμενες συνεισφορές κάθε χώρας για τη νέα διεθνή συμφωνία για το κλίμα, αλλά και οι τρόποι κλιμάκωσης των προσπαθειών πριν το 2020. Συστήνουν έναν μηχανισμό για την αντιμετώπιση απωλειών και ζημιών που προκαλούνται από την κλιματική αλλαγή στις ευάλωτες αναπτυσσόμενες χώρες. Συμφωνούν επίσης να δώσουν ώθηση στην εφαρμογή των ήδη συμφωνημένων μέτρων (όσον αφορά τη χρηματοδότηση για το κλίμα για παράδειγμα) και να βελτιώσουν τη διαφάνεια των εκθέσεων για το κλίμα.

  22.  Η διάσκεψη COP18 διεξάγεται στην Ντόχα

    ( 2012 )

    Οι κυβερνήσεις συμφωνούν να εργαστούν με ταχείς ρυθμούς για την επίτευξη διεθνούς συμφωνίας για την κλιματική αλλαγή έως το 2015 και να βρουν τρόπους να εντείνουν τις προσπάθειες πριν το 2020, πέρα από τις υπάρχουσες δεσμεύσεις για μείωση των εκπομπών. Εγκρίνουν επίσης την τροποποίηση της Ντόχα στο πρωτόκολλο του Κιότο, προσθέτοντας νέους στόχους μείωσης των εκπομπών για τις συμμετέχουσες χώρες κατά την περίοδο 2012-2020.

  23.  Η Σύνοδος COP17 διεξάγεται στο Ντέρμπαν

    ( 2011 )

    Στο Ντέρμπαν, οι κυβερνήσεις δεσμεύονται σαφώς στο πλαίσιο μιας νέας, διεθνούς συμφωνίας για την κλιματική αλλαγή έως το 2015 για την περίοδο μετά το 2020, όπου όλοι θα διαδραματίζουν τον δικό τους ρόλο στο μέγιστο των δυνατοτήτων τους και θα έχουν τη δυνατότητα να αποκομίσουν μαζί τα οφέλη.

  24.  Εγκρίνονται οι συμφωνίες του Κανκούν

    ( 2010 )

    Με τις Συμφωνίες του Κανκούν, οι κυβερνήσεις συμφωνούν σε ένα ολοκληρωμένο πακέτο μέτρων με στόχο την υποστήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Συστήνεται το Πράσινο Ταμείο για το Κλίμα.

  25.  Δημοσιεύεται η τέταρτη έκθεση αξιολόγησης της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Αλλαγή του Κλίματος (ICPP)

    ( 2007 )

    Η έκθεση αποτελεί την εκτενέστερη και αναλυτικότερη επισκόπηση της κατάστασης από όσες έχουν πραγματοποιηθεί μέχρι σήμερα, όσον αφορά την αλλαγή του κλίματος. Δημιουργήθηκε με τη βοήθεια σημαντικού αριθμού συνεισφερόντων, τόσο επιστημόνων όσο και κυβερνητικών εκπροσώπων. Τα βασικά πορίσματα της έκθεσης συνοψίζονται ως εξής: "η αύξηση της θερμοκρασίας του κλιματικού συστήματος είναι αδιαμφισβήτητη" και "το μεγαλύτερο μέρος της παρατηρηθείσας αύξησης της παγκόσμιας μέσης θερμοκρασίας από τα μέσα του 20ού αιώνα οφείλεται κατά πάσα πιθανότητα στην παρατηρηθείσα αύξηση των ανθρωπογενών συγκεντρώσεων των αερίων του θερμοκηπίου".

  26.  Το πρωτόκολλο του Κιότο τίθεται σε ισχύ

    ( Φεβρουάριος 2005 )
  27.  Εκκίνηση του Συστήματος Εμπορίας Εκπομπών της ΕΕ

    ( Ιανουάριος 2005 )

    Το Σύστημα Εμπορίας Εκπομπών της ΕΕ, το πρώτο και µεγαλύτερο σύστηµα εµπορίας εκποµπών στον κόσµο, εγκαινιάζεται ως κεντρικός πυλώνας της κλιματικής πολιτικής της ΕΕ

  28.  Οι Συμφωνίες του Μαρακές

    ( Νοέμβριος 2001 )

    Οι Συμφωνίες του Μαρακές εγκρίνονται στην COP7, αναλύοντας τους κανόνες εφαρμογής του Πρωτοκόλλου του Κιότο, συστήνοντας νέα μέσα χρηματοδότησης και σχεδιασμού για την προσαρμογή στην κλιματική αλλαγή, και θεσπίζοντας ένα πλαίσιο για τη μεταφορά τεχνολογίας με στόχο την υποστήριξη των αναπτυσσόμενων χωρών στην αντιμετώπιση του φαινομένου.

  29.  Ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους αφαιρεί τη συμμετοχή των ΗΠΑ από τη διαδικασία του Κιότο

    ( 11 Ιουνίου 2001 )

    Ο πρόεδρος Τζορτζ Μπους αφαιρεί τη συμμετοχή των ΗΠΑ από τη διαδικασία του Κιότο, υποστηρίζοντας ότι οι εκβιομηχανισμένες χώρες επωμίζονται το μεγαλύτερο βάρος στη μείωση των εκπομπών αερίου αντί για τις αναπτυσσόμενες χώρες

  30.  Εγκρίνεται το Πρωτόκολλο του Κιότο

    ( 1997 )

    Το Πρωτόκολλο του Κιότο αποτελεί την πρώτη διεθνή σύμβαση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής σε παγκόσμιο επίπεδο. Το Πρωτόλλο δεσμεύει τις αναπτυσσόμενες χώρες να τηρήσουν τους στόχους μείωσης των εκπομπών αερίου - κατά μέσο όρο 5% την πενταετία 2008-2012 με μεγάλες διακυμάνσεις για κάθε επιμέρους χώρα.

  31.  Η COP1 διεξάγεται στο Βερολίνο

    ( 1995 )

    Τα συμβαλλόμενα μέρη συμφωνούν ότι οι δεσμεύσεις της Σύμβασης δεν επαρκούν για την επίτευξη των στόχων που θέτει η Σύμβαση. Εγκαθιδρύουν μια διαδικασία για τη διαπραγμάτευση ισχυρότερων δεσμεύσεων για τις ανεπτυγμένες χώρες, θέτοντας έτσι τις βάσεις για το Πρωτόκολλο του Κιότο.

  32.  Η Σύμβαση-πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την αλλαγή του κλίματος (UNFCCC) τίθεται σε ισχύ

    ( 1994 )
  33.  Σύνοδος Κορυφής για τη Γη στο Ρίο ντε Τζανέιρο

    ( 1992 )

    Οι κυβερνήσεις καλούνται να υπογράψουν τη σύµβαση-πλαίσιο των Ηνωµένων Εθνών για τις κλιµατικές µεταβολές στη Σύνοδο Κορυφής για τη Γη στο Ρίο ντε Τζανέιρο.

  34.  Εγκρίνεται η σύµβαση–πλαίσιο των Ηνωµένων Εθνών για την κλιµατική αλλαγή

    ( May 1992 )

    Το κείμενο της σύµβασης–πλαίσιο των Ηνωµένων Εθνών για την κλιµατική αλλαγή εγκρίνεται στην έδρα των Ηνωμένων Εθνών, στη Νέα Υόρκη. Πρόκειται για τη βασική διεθνή συνθήκη που στοχεύει στη μείωση της υπερθέρμανσης του πλανήτη και στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής. Για πρώτη φορά τίθενται δεσμευτικοί στόχοι µείωσης των εκποµπών αερίου για τις εκβιομηχανισμένες χώρες.

  35.  Διεξάγεται η πρώτη συνάντηση της διακυβερνητικής διαπραγματευτικής επιτροπής

    ( 1991 )
  36.  H Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) δημοσιεύει την πρώτη έκθεση αξιολόγησης

    ( 1990 )

    Στην πρώτη έκθεση αξιολόγησης, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) συμπεραίνει πως οι ανθρωπογενείς εκπομπές έρχονται να προστεθούν στα αέρια θερμοκηπίου της ατμόσφαιρας που έχουν φυσική προέλευση. Υπογραμμίζει τη σημασία της κλιματικής αλλαγής ως πρόκληση που απαιτεί διεθνή συνεργασία για την αντιμετώπιση των επιπτώσεών της. Η έκθεση παίζει επομένως καθοριστικό ρόλο καθώς προετοιμάζει το έδαφος για τη δημιουργία της σύµβασης–πλαίσιο των Ηνωµένων Εθνών για την κλιµατική αλλαγή (UNFCCC).

  37.  Συστήνεται η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος

    ( 1988 )

    Η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Αλλαγή του Κλίματος (IPCC) αποτελεί επιστημονικό και διακυβερνητικό φορέα υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών που παρέχει εμπεριστατωμένες επιστημονικές απόψεις σχετικά με την κλιματική αλλαγή και τις δυνητικές κοινωνικοοικονομικές και περιβαλλοντικές της επιπτώσεις.

  38.  Εγκρίνεται το Πρωτόκολλο του Μοντρεάλ

    ( 1987 )

    Το πρωτόκολο περιορίζει τη χρήση χημικών ουσιών που βλάπτουν τη στιβάδα του όζοντος.

  39.  Η Παγκόσμια Διάσκεψη για το Κλίμα διεξάγεται στη Γενεύη το 1979

    ( 1979 )

    Πρόκειται για μία από τις μεγαλύτερες διεθνείς συναντήσεις για την κλιματική αλλαγή στην οποία συμμετέχουν κατά κύριο λόγο επιστήμονες από ευρύ φάσμα κλάδων. Οδηγεί στη θέσπιση του Παγκόσμιου Προγράμματος για το Κλίμα.

  40.  Διεξαγωγή της Διάσκεψης των Ηνωμένων Εθνών για το Ανθρώπινο Περιβάλλον

    ( 1972 )

    Πρόκειται για την πρώτη μεγάλη διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών για διεθνή περιβαλλοντικά θέματα που αποτελεί σημείο-καμπή στην ανάπτυξη διεθνών πολιτικών που αφορούν το περιβάλλον.