Η Επιτροπή ήδη συνεργάζεται στενά με μία σειρά διεθνών οργανισμών που ασχολούνται με τα δικαιώματα στον χώρο εργασίας, όπως ο Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (ΟΟΣΑ) και οι κατευθυντήριες γραμμές του για τις πολυεθνικές επιχειρήσεις, η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ΔΟΕ) και η τριμερής δήλωση αρχών της σχετικά με τις πολυεθνικές επιχειρήσεις και την κοινωνική πολιτική και τα Ηνωμένα Έθνη (ΟΗΕ) (ιδιαίτερα το Παγκόσμιο Σύμφωνο). Το έργο του καθηγητή John Ruggie, ειδικού εκπροσώπου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ σχετικά με ζητήματα επιχειρήσεων και ανθρώπινων δικαιωμάτων αποτελεί μια νέα πρωτοβουλία, η οποία επικεντρώνεται στην ΕΕ. Ο καθηγητής Ruggie οριστικοποιεί την κατάρτιση ενός πλαισίου για την εξέταση του αποτυπώματος ανθρώπινων δικαιωμάτων των επιχειρήσεων.

Στην ανακοίνωση της Επιτροπής «Προς μια σφαιρική ευρωπαϊκή πολιτική διεθνών επενδύσεων»[1] προτείνεται η ενσωμάτωση των αρχών της εταιρικής κοινωνικής ευθύνης (ΕΚΕ) στη μελλοντική πολιτική επενδύσεων της Ένωσης. Η Επιτροπή ήδη περιλαμβάνει στις συμφωνίες ελεύθερων συναλλαγών (ΣΕΣ) ένα κεφάλαιο για το εμπόριο και την διατηρήσιμη ανάπτυξη, το οποίο περιέχει διατάξεις σχετικά με τις οκτώ βασικές συμβάσεις της ΔΟΕ για τα θεμελιώδη εργατικά δικαιώματα, καθώς και για τα κύρια στοιχεία της ΕΚΕ. Η τήρηση των αρχών που περιλαμβάνονται σε αυτές τις οκτώ συμβάσεις εντάσσεται επίσης στο σύστημα γενικευμένων προτιμήσεων (ΣΓΠ) της ΕΕ (και ιδιαίτερα στο ΣΓΠ+).

Η Επιτροπή παρακολουθεί στενά τα αποτελέσματα των συστημάτων παρακολούθησης της ΔΟΕ σχετικά με τις οκτώ θεμελιώδεις συμβάσεις που κατοχυρώνουν τους βασικούς κανόνες εργασίας.

Η Επιτροπή θεωρεί πως η αλληλεξάρτηση μεταξύ των τεσσάρων πυλώνων της ατζέντας της αξιοπρεπούς εργασίας (πλήρης και παραγωγική απασχόληση, θεμελιώδη δικαιώματα στην εργασία, πρόσβαση στην κοινωνική προστασία και κοινωνικός διάλογος) απαιτεί μια ολιστική προσέγγιση των διαλόγων με τους εμπορικούς εταίρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκειμένου να επιτευχθεί μια ενδογενής και διατηρήσιμη κοινωνική πρόοδος στις χώρες εταίρους και απαιτεί τη συμμετοχή της κοινωνίας των πολιτών και κυρίως των οργανώσεων εργαζομένων και εργοδοτών στον διάλογο.

Παρόλο που είναι σαφώς επιθυμητό οι καταναλωτές να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή σε δεοντολογικά κριτήρια κατά την αγορά αγαθών, η Επιτροπή δεν θεωρεί σκόπιμο σε αυτό το στάδιο να προτείνει την χρήση κοινωνικού σήματος. Το γεγονός αυτό δεν εμποδίζει επιχειρήσεις ή ομίλους επιχειρήσεων να δημιουργήσουν, εφόσον το επιθυμούν, δικά τους σήματα, τα οποία θα γίνονταν ευχαρίστως δεκτά από την Επιτροπή εφόσον αυτά βασίζονται σε σαφή αντικειμενικά κριτήρια που μπορούν να γίνουν κατανοητά τόσο από τους καταναλωτές όσο και από τους παραγωγούς. Επιπλέον πληροφορίες σχετικά με την προσέγγιση της ΕΕ σε θέματα που αφορούν τις ιδιωτικές πρωτοβουλίες για τη χρήση σημάτων, τα οποία περικλείουν δεοντολογικές ανησυχίες, υπάρχουν στην ανακοίνωση του 2009 της Επιτροπής «Συμβολή στη βιώσιμη ανάπτυξη: ο ρόλος του δίκαιου εμπορίου και των μη κυβερνητικών εμπορικών σχεδίων εξασφάλισης της βιωσιμότητας»[2].

Η Επιτροπή αναμένει να εκδώσει νέα ανακοίνωση σχετικά με την εταιρική κοινωνική ευθύνη (ΕΚΕ) το 2011. Οι διαβουλεύσεις που θα γίνουν τους επόμενους μήνες με τα ενδιαφερόμενα μέρη θα συμβάλλουν στον προσδιορισμό του πεδίου εφαρμογής και του περιεχομένου αυτής της ανακοίνωσης. Η Επιτροπή έχει ήδη αναφέρει τρεις τομείς που πρέπει οπωσδήποτε να εξετασθούν: τη γνωστοποίηση των περιβαλλοντικών, κοινωνικών και των σχετικών με τη διακυβέρνηση πληροφοριών εκ μέρους των επιχειρήσεων, την υλοποίηση του πλαισίου των Ηνωμένων Εθνών για τις επιχειρήσεις και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και την παγκόσμια διάσταση της ΕΚΕ, συμπεριλαμβανομένης της ενίσχυσης της ΕΕ για διάφορες διεθνείς διαδικασίες και μέσα της ΕΚΕ.

• [1] COM(2010)343 τελικό.
• [2] COM(2009)215 τελικό.

ΕΕ C 170 E, 10/06/2011