1. Εάν για την κατασκευή ή την αναβάθμιση της γραμμής που αναφέρει το Αξιότιμο Μέλος του Κοινοβουλίου διατέθηκαν ενωσιακά χρήματα από τα διαρθρωτικά ταμεία ή το Ταμείο Συνοχής και έχει ανασταλεί η λειτουργία της γραμμής αυτής, η Επιτροπή θα εξετάσει, βάσει των πληροφοριών που διαβίβασε η Ελλάδα, κατά πόσον θα έχουν εφαρμογή οι σχετικές διατάξεις των κανονισμών για τα διαρθρωτικά ταμεία. Σε περίπτωση επιβεβαίωσης η Ελλάδα μπορεί να υποχρεωθεί να επιστρέψει μέρος του ποσού αυτού.

2. Το ευρωπαϊκό σιδηροδρομικό δίκαιο δεν επιβάλλει ειδικούς όρους σχετικά με αποφάσεις για το κλείσιμο σιδηροδρομικών γραμμών. Σύμφωνα με τη νομοθεσία της ΕΕ, τα κράτη μέλη πρέπει να καθορίζουν τους όρους για να εξασφαλίζεται ότι οι διαχειριστές σιδηροδρομικής υποδομής έχουν τη δυνατότητα να ισοσκελίζουν τα έσοδα (από τα τέλη πρόσβασης τροχιάς και από άλλες πηγές, συμπεριλαμβανομένης της συμμετοχής του κράτους) και τις δαπάνες. Κατά συνέπεια, τα κράτη μέλη δεν πρέπει να επιβάλλουν υποχρεώσεις σε διαχειριστές υποδομής, όταν οι τελευταίοι δεν είναι σε θέση να αποσβέσουν τις πραγματοποιούμενες δαπάνες.

Στις περιπτώσεις που επιβατικές σιδηροδρομικές γραμμές δεν είναι κερδοφόρες και οι δημόσιες αρχές επιθυμούν να διατηρήσουν την υπηρεσία για λόγους δημοσίου συμφέροντος, οι δημόσιες αρχές επιτρέπεται να συνάπτουν σύμβαση με μια σιδηροδρομική επιχείρηση, στην οποία καθορίζονται οι υποχρεώσεις δημόσιας υπηρεσίας που συμφωνεί να εκπληρώσει η επιχείρηση με αντάλλαγμα οικονομική αποζημίωση. Το ζήτημα ρυθμίζεται με τον κανονισμό (ΕΚ) αριθ. 1370/2007 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 23ης Οκτωβρίου 2007, για τις δημόσιες επιβατικές σιδηροδρομικές και οδικές μεταφορές[1].

• [1] ΕΕ L 315 της 3.12.2007.

ΕΕ C 309 E, 21/10/2011