Απάντηση του κ. Αβραμόπουλου εξ ονόματος της Επιτροπής
7.6.2018
Η προστασία των παιδιών αποτελεί βασική προτεραιότητα στο πλαίσιο της μεταναστευτικής πολιτικής της ΕΕ. Η νομοθεσία της ΕΕ ορίζει ότι η διοικητική κράτηση, μεταξύ άλλων με τη μορφή προστατευτικής κράτησης, θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως έσχατη λύση, σε εξαιρετικές περιστάσεις, μόνο όταν είναι απολύτως αναγκαία, για το συντομότερο δυνατό χρονικό διάστημα, και ποτέ σε σωφρονιστικό κατάστημα. Πρόσφατα η Επιτροπή τόνισε την «μόνιμη έλλειψη κατάλληλων καταλυμάτων για ασυνόδευτους ανηλίκους στα νησιά και στην ηπειρωτική χώρα. Οι ελληνικές αρχές θα πρέπει να επιταχύνουν τη διαδικασία δημιουργίας, με χρηματοδοτική στήριξη από την ΕΕ, 2 000 επιπλέον θέσεων υποδοχής […] σε ολόκληρη την Ελλάδα. Έχουν συσταθεί ομάδες προστασίας των παιδιών οι οποίες εκπαιδεύονται σε όλα τα κέντρα υποδοχής στην Ελλάδα.»[1] Ως εκ τούτου, εναπόκειται στις εθνικές αρχές να διασφαλίσουν ότι είναι διαθέσιμο και προσβάσιμο ένα σύνολο βιώσιμων εναλλακτικών επιλογών αντί της διοικητικής κράτησης των παιδιών-μεταναστών. Υπάρχουν διαθέσιμα κονδύλια της ΕΕ για την υποστήριξη αυτού του στόχου.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που δημοσίευσε η Ελληνική Υπηρεσία Ασύλου[2], 9 168 αιτήσεις μεταφοράς κατ' εφαρμογή του κανονισμού του Δουβλίνου εστάλησαν σε άλλα κράτη μέλη για λόγους οικογενειακής επανένωσης, προστατευόμενων προσώπων καθώς και για ανθρωπιστικούς λόγους και πραγματοποιήθηκαν 4 758 μεταφορές το 2017, συμπεριλαμβανομένης της μεταφοράς ασυνόδευτων ανηλίκων, σε σύγκριση με 4 912 αιτήσεις μεταφοράς και 962 μεταφορές το 2016. Η Επιτροπή συνεχίζει να παρακολουθεί την κατάσταση και έχει τονίσει την ανάγκη για περαιτέρω ενίσχυση της ικανότητας της Ελληνικής Υπηρεσίας Ασύλου, συμπεριλαμβανομένης της Ελληνικής Μονάδας Δουβλίνου, με σκοπό να εξασφαλιστεί η βιωσιμότητα και η βελτίωση των δράσεων.
Σε ό, τι αφορά τη μετεγκατάσταση από την Ελλάδα, 21 999 άτομα, συμπεριλαμβανομένων 546 ασυνόδευτων ανηλίκων, μεταφέρθηκαν από την Ελλάδα σε άλλα κράτη μέλη.