Cacciari (ELDR). - (IT) Mijnheer de Voorzitter, het voorstel van de Commissie voor de richtsnoeren voor het werkgelegenheidsbeleid voor 2000 is, ten opzichte van de voorgaande documenten, niet echt vernieuwend. Het bevat echter enkele kernpunten, vooral wat betreft de informatiesystemen en het beleid dat erop gericht is de integratie van die systemen in het werk te bevorderen. Het is tevens juist om te benadrukken, zoals wordt gedaan in de amendementen 2 en 3 bij de richtsnoeren 1 en 2, dat langdurige werkloosheid niet met overheidssubsidies kan worden bestreden.

Ik wil alleen even wijzen op drie beperkingen waarvoor wij op het gebied van het werkgelegenheidsbeleid nog een oplossing moeten vinden en die in het voorstel van de Commissie niet adequaat worden aangepakt. Allereerst wordt er te weinig aandacht besteed aan het MKB, dat niet alleen te maken heeft met een, ook bij grote bedrijven welbekende, overmatige belastingdruk.

Bovendien rept het voorstel met geen woord over de rol van een actief kredietbeleid ter ondersteuning van de ondernemingen  het Europese kredietstelsel is wat dit betreft nog mijlenver verwijderd van het Amerikaanse stelsel. De inspanningen die de Europese Unie en de lidstaten hebben gedaan om dit stelsel te reorganiseren, zijn mijns inziens tot dusver nogal beperkt geweest.

Tot slot: het grootste manco van het voorstel is de omschrijving van de rol van de regio's en de plaatselijke overheden binnen een actief arbeidsbeleid. De werkgelegenheidsproblematiek zal nooit aan de basis aangepakt kunnen worden als we in termen van macro-economische programmering blijven denken, en als we niet uitgaan van overleg op lokaal niveau en tussen bestuurders, vakbonden en ondernemers bij het vaststellen van concrete ontwikkelingsprojecten die zijn gebaseerd op de werkelijke middelen.