Valenciano Martínez-Orozco (PSE). – (ES) Mijnheer de Voorzitter, de vaststelling van een tweede fase van het DAPHNE-programma waarmee de voortzetting van de projecten van het DAPHNE I-programma kan worden gewaarborgd, is ongetwijfeld een uitstekende gelegenheid om nogmaals van gedachten te wisselen over de instrumenten die tot onze beschikking staan om geweld tegen vrouwen en kinderen te bestrijden.

Dit is zeer zeker een van de ernstigste problemen van de huidige samenleving, niet alleen in minder ontwikkelde landen maar ook in de lidstaten van de Europese Unie, die de democratie en de rechtsstaat hoog in hun vaandel dragen. Wij zouden ons echter kunnen afvragen of een rechtsstaat die er niet in slaagt zijn vrouwelijke burgers te beschermen die naam wel waardig is.

Seksueel geweld treft ons allen, mannen en vrouwen, rijke landen met een vrij egalitaire samenleving, waarin vrouwen een actief en onafhankelijk leven leiden. Dit verschijnsel doet zich niet uitsluitend buiten onze grenzen voor. Het lijkt erop dat seksueel geweld diepe wortels heeft en zich vastbijt in de positie die mannen en vrouwen innemen in de wereld.

De Europese Unie – en in concreto dit Parlement – moet duidelijk laten verstaan dat zij zich ten volle zal inzetten voor de bestrijding van deze vorm van geweld die honderden vrouwen de dood injaagt en duizenden anderen tot slachtoffer maakt van een onrechtvaardig en vermijdbaar lijden.

Ofschoon het DAPHNE-programma bij de bestrijding van deze vorm van geweld een essentiële rol heeft gespeeld, schoot het budget ernstig tekort.

In 2004 wordt de Europese Unie uitgebreid met 25 nieuwe lidstaten. De rechten van de vrouwen en meisjes van die toetredende landen worden onvoldoende beschermd. Bovendien zijn zij vaak het slachtoffer van mensenhandel en seksuele uitbuiting, om nog maar te zwijgen van het huiselijk geweld dat zij te verduren hebben.

Het oorspronkelijke budget is volkomen ontoereikend. Iedereen heeft dat erkend. Het is dan ook van wezenlijk belang dat het Parlement aan de burgers een duidelijk signaal afgeeft. Daarom is het wenselijk dat het budget wordt opgetrokken tot 65 miljoen euro, zoals de Fractie van de Europese Sociaal-Democraten voorstelt.

Uit de tussentijdse evaluatie van het DAPHNE-programma is gebleken dat het programma tot elke prijs moet worden voortgezet. Het is een van die kleine bijdragen waarmee de instellingen van de Unie een eind trachten te maken aan het lijden, de uitbuiting en het misbruik waarvan vele vrouwen en kinderen binnen onze grenzen het slachtoffer zijn.

Het verslag van mevrouw Gröner en het werk van de Commissie verdienen uiteraard een woord van lof, maar bovenal wens ik de diverse vrouwenorganisaties te feliciteren die zich dag in, dag uit inzetten voor de totstandkoming van een andere wereld.