Πρόεδρος. Η ημερήσια διάταξη προβλέπει την κοινή συζήτηση σχετικά με κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας επί των ακόλουθων σημείων:

– τη δήλωση του Ύπατου Εκπροσώπου για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας σχετικά με τις προοπτικές της κοινής εξωτερικής πολιτικής για το 2006· και

– την έκθεση (A6-0389/2005) του κ. Elmar Brok, εξ ονόματος της Επιτροπής Εξωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσον αφορά τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιονομικών επιπτώσεων στον γενικό προϋπολογισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης – 2004 (2005/2134(INI)).

Πριν δώσω τον λόγο στους ομιλητές, θα ήθελα να ευχαριστήσω την κ. De Keyser, πρόεδρο της αποστολής παρατηρητών της Ευρωπαϊκής Ένωσης στις παλαιστινιακές εκλογές, και τον κ. McMillan-Scott, ο οποίος ηγήθηκε της αντιπροσωπείας μας των 27 κοινοβουλευτικών παρατηρητών, για το έργο που επιτέλεσαν. Αναμφίβολα θα έχουμε την ευκαιρία να ακούσουμε τι έχουν να πουν κατά τη διάρκεια της συζήτησης, αλλά σε αυτό το σημείο θα ήθελα να υπογραμμίσω τον σημαντικό ρόλο που διαδραμάτισαν οι βουλευτές μας παρέχοντας μία αντικειμενική άποψη για τη ζωτικότητα της εκλογικής διαδικασίας στα παλαιστινιακά εδάφη.

Πιστεύω επίσης ότι αυτή είναι μια καλή ευκαιρία να εκφράσουμε την ελπίδα μας ότι οι συνθήκες δεν θα εμποδίσουν τον Πρόεδρο Μαχμούντ Αμπάς να δεχτεί την ανοιχτή πρόσκληση του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου να έρθει εδώ όποτε το επιθυμεί.

  Javier Solana, Ύπατος Εκπρόσωπος για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφαλείας. (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω εκφράζοντας και τα δικά μου συγχαρητήρια, ιδιαίτερα, προς το άτομο που εκπροσώπησε το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της στην αποστολή εκλογικών παρατηρητών στις παλαιστινιακές εκλογές, την κ. De Keyser, καλή φίλη όλων μας και προσωπική μου καλή φίλη, για το σπουδαίο έργο που επιτέλεσε σε αυτή την πολύ δύσκολη εποχή, κατά την οποία η αποστολή παρατηρητών ήταν εξαιρετικά σημαντική. Δεν γνωρίζω αν η κ. De Keyser βρίσκεται στην αίθουσα, αλλά, εν πάση περιπτώσει, θα ήθελα να την ευχαριστήσω και να της εκφράσω τον θαυμασμό μου και να της πω για άλλη μία φορά ότι τη θεωρώ φίλη.

(Χειροκροτήματα)

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μπορώ να σας πω με κάθε ειλικρίνεια ότι μου είναι πολύ δύσκολο να ξεκινήσω αυτή τη συνεδρίαση της 1ης Φεβρουαρίου 2006. Αν γυρίζαμε πίσω ένα μήνα μόλις, στην 1η Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, και βλέπαμε τι έχει συμβεί στον κόσμο μέσα σε αυτές τις τριάντα ημέρες, θα αντιλαμβανόμασταν ότι ίσως είναι χρήσιμο να προβληματιστούμε εδώ, σε αυτό το Κοινοβούλιο· πρέπει να προβληματιστούμε για την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης να ασκήσει πολιτική, για την ικανότητα της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη διεθνή πολιτική και για την υποχρέωση που έχουμε όλοι μας. Αν δούμε προσεχτικά τι έχει συμβεί αυτές τις τριάντα ημέρες για τις οποίες πρόκειται να μιλήσω, θα εξαγάγουμε ορισμένα συμπεράσματα για το πώς δεν πρέπει να συνεχίσουμε να ενεργούμε και για το πώς θα έπρεπε να αρχίσουμε να ενεργούμε. Παρακαλώ επιτρέψτε μου, επομένως, να σας υπενθυμίσω πολύ σύντομα τι έχει συμβεί τις τελευταίες τριάντα ημέρες.

Πολλοί από εμάς ξενυχτήσαμε τη νύχτα της 1ης Ιανουαρίου 2006, προσπαθώντας να επιλύσουμε ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα που παρουσιάστηκε: η Ουκρανία και η Ρωσία είχαν ένα πρόβλημα που ήταν πολύ δύσκολο να επιλυθεί λόγω της έλλειψης μιας ενεργειακής συμφωνίας μεταξύ των δύο χωρών. Αν, αντί για την ενεργειακή συμφωνία, είχε διατηρηθεί η ασυμφωνία, αυτό θα είχε εξαιρετικά σοβαρές επιπτώσεις για τον ενεργειακό εφοδιασμό πολλών χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή ήταν η πρώτη νύχτα του έτους.

Την τρίτη νύχτα του 2006, η ιρανική κυβέρνηση έλαβε μία εξαιρετικά σοβαρή απόφαση: την έναρξη του εμπλουτισμού ουρανίου. Και λιγότερο από μία εβδομάδα αργότερα, άρχισε να σπάζει τις σφραγίδες που είχαν τοποθετηθεί από τον Διεθνή Οργανισμό Ατομικής Ενέργειας στη Βιέννη σύμφωνα με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας και του Διοικητικού Συμβουλίου αυτού του Οργανισμού.

Λίγες μέρες αργότερα, ο πρωθυπουργός Σαρόν εισήχθη σε νοσοκομείο στην Ιερουσαλήμ και, δυστυχώς, δεν έχει αναρρώσει πλήρως ακόμη. Αν μου επιτρέπετε, θα ήθελα να πω στην οικογένεια του πρωθυπουργού Σαρόν, εξ ονόματος όλων μας, ότι του ευχόμαστε ταχεία ανάρρωση. Ανεξάρτητα από τις διαφορές που μπορεί να υπήρχαν ανάμεσά μας στο παρελθόν, ανεξάρτητα από τις δυσκολίες και τις παρεξηγήσεις που μπορεί να είχαμε, οι άνθρωποι που έχουν αγωνιστεί, που έχουν συνεργαστεί μαζί μας, πρέπει να αναγνωρίζονται στις δύσκολες στιγμές τους.

Λίγες μέρες αργότερα, προέκυψαν σοβαρά προβλήματα με την έναρξη των εκλογών στην Παλαιστίνη και για άλλη μία φορά η κ. De Keyser ήταν εκεί προσπαθώντας να τα επιλύσει. Οι παλαιστινιακές εκλογές διεξήχθησαν στο τέλος του μήνα και το αποτέλεσμα προκάλεσε αναταραχή.

Μερικές μέρες αργότερα, στο πλαίσιο ενός άλλου θέματος, το οποίο είναι απολύτως σημαντικό για την Ευρωπαϊκή Ένωση, ο Πρόεδρος Ρουγκόβα, Πρόεδρος του Κοσσυφοπεδίου, πέθανε ξαφνικά.

Επίσης τις τελευταίες μέρες του μήνα, πραγματοποιήθηκε μία κρίσιμη συνάντηση της Αφρικανικής Ένωσης, με την οποία συνεργαζόμαστε εξαιρετικά στενά σε μια προσπάθεια να επιλυθεί ένα σοβαρό πρόβλημα: το πρόβλημα του Νταρφούρ.

Τέλος, μόλις πριν από λίγες μέρες, επίσης κατά τη διάρκεια του Ιανουαρίου, ο Γενικός Γραμματέας των Ηνωμένων Εθνών μας κάλεσε να είμαστε έτοιμοι να λάβουμε μία απόφαση σχετικά με το ενδεχόμενο να συμμετάσχει η Ευρωπαϊκή Ένωση στην ασφάλεια και στην προστασία των εκλογών που πρόκειται να διεξαχθούν σε λίγους μήνες στο Κονγκό.

Κυρίες και κύριοι, αν σκεφτούμε μόνο για λίγες στιγμές αυτές τις τελευταίες τριάντα ημέρες, θα δούμε ότι υπάρχουν σημαντικά διδάγματα για εμάς. Και πολλά από αυτά έχουν σχέση με την επιρροή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον κόσμο σήμερα, διότι σε σχέση με όλα αυτά τα θέματα που προανέφερα, σε όλα αυτά, η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε έναν σημαντικό ρόλο να διαδραματίσει: στο θέμα της ενεργειακής ασφάλειας, το οποίο είναι θεμελιώδες και το οποίο θα συνεχίσει να είναι καθόλη τη διάρκεια του 2006· στο θέμα του Ιράν, το οποίο θα συνεχίσει να μας απασχολεί τις επόμενες μέρες και αναμφίβολα και αργότερα, και θα αναφερθώ σε αυτό σε λίγο· στις παλαιστινιακές εκλογές και τις συνέπειές τους· σχετικά με τον θάνατο του Προέδρου Ρουγκόβα και τις συνέπειες που θα έχει το 2006, και ας ελπίσουμε μόνο το 2006· στις τελικές συμφωνίες για το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου· και στα θέματα που σχετίζονται με τις αλλαγές που έχουν συμβεί στην Αφρικανική Ένωση, με την οποία οι σχέσεις μας χαρακτηρίζονται από βαθιά φιλία, αγάπη και συνεργασία.

Αν μου το επιτρέπει ο Πρόεδρος, θα σχολιάσω πολύ σύντομα αυτά τα θέματα που ανέφερα, τα πιο σημαντικά θέματα που προέκυψαν τον τελευταίο μήνα, και τα οποία αναμφίβολα θα αποτελέσουν τη βασική ατζέντα αυτού του Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για το 2006, αλλά θα ήθελα να πω καταρχάς για άλλη μία φορά στην Προεδρία του Κοινοβουλίου και στους βουλευτές του ότι δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη διεθνή πολιτική, ότι πρέπει να συνεχίσει να είναι, ότι η εμπειρία μας έχει δείξει ότι, είτε μας αρέσει είτε όχι, πρέπει να είμαστε, και ότι μόνο μέσα σε τριάντα μέρες έπρεπε να αντιμετωπίσουμε τόσα πολλά θέματα, και μερικές φορές αυτό μας εμπόδιζε να σκεφτούμε· τόσο έντονη ήταν η δραστηριότητα που μας απορρόφησε όλον αυτό τον μήνα.

Σήμερα το πρωί, κυρίες και κύριοι, η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Κοινοβουλίου υποδέχθηκε δύο προσωπικότητες από την Ουκρανία: τον Υπουργό Εξωτερικών, κ. Tarasyuk, και την κ. Yulia Timoshenko, μία πολύ διακεκριμένη βουλευτή. Η Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων διαπίστωσε –ελπίζω ότι πολλοί από εσάς ήταν σε θέση να το πουν αυτό– την εξαιρετικά δύσκολη κατάσταση που αντιμετωπίζει η Ουκρανία, μία φίλη χώρα η οποία είναι σημαντική για τη σταθερότητα και την ασφάλεια της Ευρώπης. Περίπου ένα χρόνο πριν, όλοι μας, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και εγώ προσωπικά, προσπαθούσαμε να επιλύσουμε ένα εξαιρετικά σοβαρό πρόβλημα στην Ουκρανία. Σήμερα, έναν χρόνο μετά, πολλά από τα προβλήματα που υπήρχαν τότε δεν είναι τόσο σοβαρά, αλλά δυστυχώς εξακολουθούν να είναι αρκετά σοβαρά ώστε να πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε, ειδικά προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι αυτή η χώρα δεν θα χάσει τον δρόμο της, ότι αυτή η μεγάλη χώρα θα συνεχίσει να σημειώνει πρόοδο στην πορεία της οικονομικής και πολιτικής ανάπτυξης, της ασφάλειας και της αυξανόμενης εγγύτητας με την Ευρώπη που όλοι θέλουμε να επιτευχθεί. Όσοι από εσάς ακούσατε σήμερα το πρωί τόσο τον Υπουργό Εξωτερικών όσο και την κ. Yulia Timoshenko θα έχετε αντιληφθεί ότι το πρόβλημα είναι δυστυχώς πολύ σοβαρό και ότι πρέπει να προσδώσουμε ιδιαίτερη σημασία σε αυτό.

Στα λίγα λεπτά που διαθέτω για αυτή την πρώτη ομιλία, δεν θα υπεισέλθω σε περισσότερες λεπτομέρειες, αλλά θα ήθελα να πω ότι οι εκλογές που πρόκειται να διεξαχθούν στην Ουκρανία, όχι σε έναν χρόνο, αλλά σε δύο μήνες, θα είναι απολύτως σημαντικές για όλους μας, όχι μόνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά και για την Ουκρανία, αναμφίβολα, και για όλες τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες θα επηρεαστούν από τα αποτελέσματά τους.

Θα ήταν εξαιρετικά λυπηρό για όλους μας αν αυτό που έναν χρόνο πριν αποκαλούσαμε Πορτοκαλί Επανάσταση έπαυε να είναι μια πορτοκαλί επανάσταση και γινόταν μια επανάσταση διαφορετικού χαρακτήρα ή ένα βήμα οπισθοδρόμησης μετά από μία σειρά βημάτων προόδου που έκανε αυτή η χώρα πριν από έναν χρόνο.

Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να προχωρήσω στο δεύτερο σημείο που επιθυμώ να σχολιάσω: την κατάσταση με το Ιράν. Πιστεύω ότι οι αξιότιμοι βουλευτές είναι καλά ενημερωμένοι σχετικά με τα όσα έχουν συμβεί στο Ιράν από τις 3 Ιανουαρίου του τρέχοντος έτους, μόλις πριν από λίγο καιρό, και ιδιαίτερα σχετικά με τα όσα έχουν συμβεί στο Ιράν μετά τις 13 Ιανουαρίου, όταν, στο Βερολίνο, η Ευρωπαϊκή Ένωση αποφάσισε να συγκαλέσει μια έκτακτη συνέλευση του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας και να καλέσει στη συνέχεια το Διοικητικό Συμβούλιο να διαβιβάσει τον φάκελο σχετικά με το Ιράν στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών. Πολλά έχουν συμβεί έκτοτε, διότι οι μέρες περνούν σαν λεπτά και οι μήνες σαν ώρες. Μπορώ να σας πω ότι, αυτή ακριβώς τη στιγμή, οι αντιπρόσωποι της Κίνας και της Ρωσίας βρίσκονται στην Τεχεράνη, με εντολή από τα πέντε μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας και από την Ευρωπαϊκή Ένωση, για να καταβάλουν την τελική προσπάθεια προκειμένου να επιτευχθεί συμφωνία στη συνάντηση που θα διεξαχθεί στις 2 Φεβρουαρίου, δηλαδή αύριο. Μπορώ να σας πω ότι, προχθές τη νύχτα, τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των Ηνωμένων Πολιτειών είχαν μια συνάντηση μέχρι τις πρώτες πρωινές ώρες, η οποία πιστεύω ότι ήταν πολύ σημαντική, με τη Ρωσία και την Κίνα, προκειμένου να επιτευχθεί μια πιθανή συμφωνία για ένα σχέδιο ψηφίσματος. Και μπορώ να σας πω ότι καταλήξαμε σε αυτή τη συμφωνία και σήμερα το απόγευμα θα παρουσιαστεί στη Βιέννη προκειμένου να συζητηθεί αύριο.

Πρόκειται για ένα σχέδιο ψηφίσματος, κυρίες και κύριοι, που απευθύνει τις ακόλουθες εκκλήσεις: καταρχάς καλεί το Ιράν να επιστρέψει στην προηγούμενη κατάσταση, δηλαδή, να μην επιμείνει στις φιλοδοξίες του για τον εμπλουτισμό του ουρανίου, αλλά να επιστρέψει σε μία διαπραγματευτική θέση· και δεύτερον, ζητά να εγκριθεί το ψήφισμα που πρόκειται να υποβληθεί σήμερα το απόγευμα, με την υποστήριξη της Ρωσίας και της Κίνας, και να διαβιβαστεί αυτό το ψήφισμα, καθώς και όλα τα σχετικά ψηφίσματα που εγκρίθηκαν τους τελευταίους μήνες, στο Συμβούλιο Ασφαλείας και το εν λόγω Συμβούλιο να μην εγκρίνει κανένα ψήφισμα μέχρι την τακτική συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου τον Μάρτιο. Η πρόθεσή μας εδώ είναι να στείλουμε ένα σαφές μήνυμα στις ιρανικές αρχές και, ταυτόχρονα, να επιτύχουμε τον μεγαλύτερο δυνατό βαθμό συναίνεσης στο πλαίσιο της διεθνούς κοινότητας.

Το θέμα που μας απασχολεί είναι σημαντικό, συνδέεται με τη διάδοση των όπλων μαζικής καταστροφής, και επομένως πιστεύουμε ότι είναι απαραίτητο να επιτύχουμε τη μεγαλύτερη δυνατή συμφωνία μεταξύ των μελών της διεθνούς κοινότητας και, συγκεκριμένα, μεταξύ των μελών του Διοικητικού Συμβουλίου του Διεθνούς Οργανισμού Ατομικής Ενέργειας. Δεν θέλω να πω ότι είμαι αισιόδοξος, διότι πιστεύω ότι είναι δύσκολο να είναι κανείς αισιόδοξος σε αυτά τα θέματα, αλλά πιστεύω ότι τις τελευταίες ώρες όλα τα μέλη της διεθνούς κοινότητας έχουμε εργαστεί εξαιρετικά σκληρά, καθοδηγούμενοι, χωρίς καμία απολύτως αμφιβολία, από τις θέσεις που διατηρεί η Ευρωπαϊκή Ένωση εδώ και αρκετούς μήνες και χρόνια.

(Χειροκροτήματα)

Επομένως, ελπίζουμε ότι η συζήτηση που θα αρχίσει αύριο, και αναμφίβολα θα διαρκέσει περισσότερο από μία μέρα, θα μας επιτρέψει να σημειώσουμε πρόοδο αναφορικά με τον εξορθολογισμό της θέσης του Ιράν στα πυρηνικά θέματα.

Το τρίτο σημείο που ήθελα να αναφέρω πολύ σύντομα, κύριε Πρόεδρε, καθώς ο χρόνος πιέζει, είναι οι παλαιστινιακές εκλογές. Ανέφερα ήδη το καλό έργο που επιτέλεσε η Ευρωπαϊκή Ένωση σχετικά με τους παρατηρητές· θα ήθελα να κάνω δύο ή τρία σχόλια σχετικά με τα αποτελέσματα. Κυρίες και κύριοι, τα αποτελέσματα εξέπληξαν τους πάντες: εξέπληξαν τη Χαμάς, εξέπληξαν τη Φατάχ, εξέπληξαν το Ισραήλ και εξέπληξαν τη διεθνή κοινότητα.

Σίγουρα αναμενόταν να επιτύχει η Χαμάς καλύτερα αποτελέσματα απ’ ό,τι στο παρελθόν, αλλά κανείς –ούτε στη Χαμάς, ούτε στη Φατάχ, ούτε στη διεθνή κοινότητα– δεν περίμενε ότι η Χαμάς θα είχε τόσο μεγάλη επιτυχία.

Ποιες είναι οι θέσεις που πιστεύω ότι πρέπει να υιοθετήσουμε αυτή τη στιγμή; Και αυτές δεν είναι προσωπικές θέσεις, είναι θέσεις που έχουν συμφωνηθεί από το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, από τους Υπουργούς Εξωτερικών Υποθέσεων τη Δευτέρα το πρωί –δηλαδή, πολύ πρόσφατα– και το απόγευμα, στην Τετραμερή, με τους φίλους μας από τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες και με τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών.

Κυρίες και κύριοι, πιστεύουμε –και πολύ σωστά κατά τη γνώμη μου– ότι πρέπει να συνεχίσουμε να βοηθάμε τον Πρόεδρο Αμπού Μάζεν. Συμμετείχε στις εκλογές με τις θέσεις που υποστηρίζαμε και εμείς: τη θέση της προόδου προς την ειρήνη· της αναγνώρισης της ανάγκης διαπραγματεύσεων με το Ισραήλ· του τερματισμού της Ιντιφάντα· και της εφαρμογής του οδικού χάρτη. Αυτές ήταν οι θέσεις του Προέδρου Αμπού Μάζεν, και είχαν τη μαζική υποστήριξη των παλαιστίνιων συμπολιτών του.

Στη συνέχεια διεξήχθησαν εκλογές στις οποίες νίκησε η Χαμάς με μία πολύ σημαντική πλειοψηφία, με απόλυτη πλειοψηφία, και στηριζόμενη σε μία θέση που ως ένα βαθμό είναι διαφορετική από τη θέση του Προέδρου Αμπάς. Δεν υπάρχει επομένως καμία αμφιβολία ότι στο μέλλον –όταν σχηματιστεί η κυβέρνηση κατόπιν των διαπραγματεύσεων που θα διεξαχθούν, πολύ πιθανόν σε μερικές εβδομάδες, και άρα είναι πολύ πιθανόν να μην έχουμε κυβέρνηση για δύο ή τρεις μήνες τουλάχιστον– μπορεί να υπάρχει μια σύγκρουση θέσεων μεταξύ των διαφορετικών κομμάτων, μεταξύ αυτού που εκπροσωπεί ο Πρόεδρος Αμπού Μάζεν και αυτού που εκπροσωπεί η Χαμάς.

Στη δήλωση της Δευτέρας του Συμβουλίου Υπουργών Εξωτερικών Υποθέσεων, η οποία στη συνέχεια αναγνωρίστηκε επίσης στη σύνοδο της Τετραμερούς, είπαμε ορισμένα πράγματα που πιστεύω ότι είναι σημαντικά και πρέπει να γίνουν γνωστά και, πάνω απ’ όλα, να εξηγηθούν. Δηλώσαμε σαφώς ότι, σύμφωνα με την έκθεση των παρατηρητών και ειδικά της προέδρου των παρατηρητών, οι εκλογές, διεξήχθησαν με ανοιχτό, σαφή και δίκαιο τρόπο. Στη συνέχεια αυτής της δήλωσης αναφέραμε ότι η Ευρώπη είναι απολύτως διατεθειμένη να συνεχίσει να συνεργάζεται με τους παλαιστίνιους φίλους μας, με τους οποίους συνεργαζόμαστε πολλά χρόνια –από τη διαδικασία του Όσλο– κατά τη διάρκεια των οποίων έχουμε επενδύσει ευρωπαϊκούς οικονομικούς πόρους και επίσης πολιτικούς και ψυχολογικούς πόρους, ως ένα μεγάλο βαθμό, και ότι είμαστε διατεθειμένοι να συνεχίσουμε να το κάνουμε· και δεν υπάρχει καμία απολύτως αμφιβολία ότι είμαστε διατεθειμένοι να το κάνουμε στο διάστημα από τώρα μέχρι τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης. Αλλά όταν σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση, στην περίπτωση που καθοδηγείται από τη Χαμάς, αυτό το Σώμα θα πρέπει να προβληματιστεί και να θέσει ορισμένες προϋποθέσεις.

Θα ήταν δύσκολο για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ευρωπαϊκή Ένωση στο σύνολό της να μην πει ξεκάθαρα ορισμένα πράγματα στους παλαιστίνιους φίλους μας, συγκεκριμένα, τρία πράγματα: το πρώτο είναι ότι η βία δεν συνάδει με το εκλογικό αποτέλεσμα σε μια δημοκρατία. Σε μια δημοκρατία, τα κόμματα που έχουν εκλεγεί πρέπει να εγκαταλείψουν τη βία και πρέπει να κινούνται σύμφωνα με τους δημοκρατικούς κανόνες.

(Χειροκροτήματα)

Το δεύτερο που πρέπει να πούμε με την ίδια αγάπη και φιλία που νιώθαμε πάντα για τους παλαιστίνιους φίλους μας είναι ότι, αν θέλουν τη βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, είναι σημαντικό η πολιτική τους να είναι σύμφωνη με τη θέση που διατηρεί το Κοινοβούλιο και η Ευρωπαϊκή Ένωση από τις συμφωνίες του Όσλο το 1993. Θέλουμε να δούμε δύο κράτη που θα ζουν μαζί με ειρήνη και ευημερία· θέλουμε να διεξαχθούν διαπραγματεύσεις μέσω της ειρηνικής οδού –και όχι μέσω άλλων οδών– και επομένως καλούμε τις δύο πλευρές –αν αυτό επιθυμούμε– να αναγνωρίσουν η μία την άλλη. Το Κοινοβούλιο δεν θα μπορούσε να υποστηρίξει τίποτα που δεν συνεπάγεται μία ρητή αναγνώριση εκ μέρους όλων των παλαιστινιακών αρχών, όποιες και αν είναι αυτές, ότι το Ισραήλ είναι μία πραγματικότητα με την οποία πρέπει να διεξάγουν διάλογο και να καταλήξουν σε συμφωνία.

Τρίτον, θα θέλαμε να πούμε στους παλαιστίνιους φίλους μας –το έχω πει αυτό προσωπικά σε αρκετές περιπτώσεις μετά τις εκλογές, και είμαι σε θέση να συνομιλώ με τον Πρόεδρο σχεδόν καθημερινά– ότι θα ήταν πολύ καλό η νέα κυβέρνηση που θα προκύψει μετά από αυτές τις εκλογές, σε τρεις μήνες, να αναγνωρίσει επίσης όλες τις συμφωνίες που έχει υπογράψει η Παλαιστινιακή Αρχή τα τελευταία χρόνια. Θα ήταν παράλογο να ξαναγυρίσουμε στο μηδέν μετά από όλο το έργο που έχουμε επιτελέσει σε ένα τόσο μακρύ χρονικό διάστημα και μετά το έργο που πολλοί από εσάς έχουν επίσης επιτελέσει σε ένα τόσο μακρύ χρονικό διάστημα.

Αυτό θέλουμε, λοιπόν, να πούμε πολύ απλά, κυρίες και κύριοι, και πιστεύω ότι όλοι πρέπει να το κατανοήσουν· και πιστεύω και ελπίζω ότι οι παλαιστίνιοι φίλοι μας, ανεξάρτητα από το κόμμα στο οποίο ανήκουν, ανεξάρτητα από το κόμμα ή τον κομματικό σχηματισμό που εκπροσωπούσαν σε αυτές τις εκλογές, θα καταλάβουν ότι αυτό δεν σημαίνει την επιβολή οποιωνδήποτε θέσεων σε κανέναν, ούτε την προσπάθεια της επιβολής της βούλησης κανενός, αλλά είναι θέμα επιβεβαίωσης με έναν σαφή και απλό τρόπο της θέσης που έχει η Ευρωπαϊκή Ένωση, όχι από χθες, αλλά από το 1993, όταν υπογράφηκαν οι συμφωνίες του Όσλο. Και πιστεύω ότι πρέπει να είμαστε όλοι ενωμένοι εδώ σε αυτό τον σκοπό· πιστεύω ότι, όπως κάναμε στο Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων και όπως έκανε η Τετραμερής τη νύχτα μετά το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων, πρέπει να είμαστε αποφασιστικοί σε αυτό το θέμα. Αυτό δεν σημαίνει ότι τούτη τη δύσκολη στιγμή που ο Πρόεδρος Αμπού Μάζεν έχει την τεράστια ευθύνη να σχηματίσει κυβέρνηση και να έρθει σε επαφή με όλα τα διαφορετικά πολιτικά κόμματα δεν πρέπει να βοηθήσουμε, ούτε ότι δεν πρέπει να βοηθήσουμε τον Πρόεδρο Αμπού Μάζεν όσο το δυνατόν περισσότερο αυτή τη στιγμή που έχει ακόμη τον έλεγχο της κατάστασης, ούτως ώστε αυτούς τους τρεις μήνες που έχει σίγουρα στη διάθεσή του μέχρι να σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση, οι Παλαιστίνιοι να μην βρεθούν αντιμέτωποι με οικονομική χρεοκοπία.

Κατά την άποψή μου, θα ήταν ένα εξαιρετικά σοβαρό λάθος να εγκαταλείψουμε τώρα τον Πρόεδρο Αμπού Μάζεν, από οικονομικής άποψης, και να μην χρησιμοποιηθούν ή να μην δοθούν ποτέ αυτοί οι πόροι, και επομένως να διατρέξουμε τον κίνδυνο να βρεθεί η Παλαιστινιακή Αρχή σε μία πολύ δύσκολη κατάσταση αυτή τη χρονική στιγμή.

(Χειροκροτήματα)

Αυτή είναι μία έκκληση προς όλους μας και προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο –αν κάποια στιγμή η Επιτροπή υποβάλει ένα αίτημα ή μία σύσταση στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σχετικά με αυτό το θέμα, και ελπίζω ότι θα το κάνει– να έχουμε τη γενναιοδωρία να υποστηρίξουμε τον Πρόεδρο Αμπού Μάζεν τους μήνες που απομένουν μέχρι τον σχηματισμό της νέας κυβέρνησης, ούτως ώστε να μπορέσει να εδραιώσει τον εαυτό του και να βρει μια θέση για τον εαυτό του και γι’ όσα εκπροσωπεί. Πιστεύω ότι πρέπει να πούμε «ναι», ένα ηχηρό «ναι», προκειμένου να συμβεί αυτό στο μέλλον.

Θα ήθελα να πω ότι αυτό που μας περιμένει θα είναι μία νέα κατάσταση, η οποία θα είναι δύσκολη, δεν θα είναι καθόλου εύκολη, αλλά πιστεύω ότι πρέπει να παραμείνουμε αποφασισμένοι να διασφαλίσουμε ότι αυτή η ειρηνευτική διαδικασία θα προχωρήσει μπροστά υπό τις συνθήκες στις οποίες αναφέρθηκα προηγουμένως. Δεν είναι παράλογες συνθήκες, όπως είπα· δεν είναι συνθήκες που εμφανίστηκαν ως δια μαγείας, αλλά οφείλονται σε πολλά χρόνια δουλειάς, κοινής δουλειάς, δουλειάς με τους παλαιστίνιους φίλους μας προκειμένου να διασφαλίσουμε ότι η διαδικασία θα μπορέσει να προχωρήσει.

Κύριε Πρόεδρε, θα πω τώρα μερικά πολύ σύντομα λόγια σχετικά με την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο μετά τον θάνατο του Προέδρου Ρουγκόβα. Είχα το δυσάρεστο καθήκον –αν και ήταν τιμή μου επίσης– να παραστώ στην κηδεία του Προέδρου Ρουγκόβα. Η οικογένεια μού ζήτησε να μιλήσω εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το έπραξα. Το έπραξα αναλογιζόμενος όλους εσάς, το έπραξα αναλογιζόμενος όλους τους πολίτες της Ευρώπης, των οποίων οι σκέψεις είμαι σίγουρος ότι συνόδευαν τον Πρόεδρο Ρουγκόβα εκείνη τη στιγμή. Αλλά ας μην υπάρχει καμία αμφιβολία· πρόκειται να είναι μία δύσκολη διαδικασία. Διότι αν η διαδικασία ήταν δύσκολη όταν ο Πρόεδρος Ρουγκόβα ζούσε και λειτουργούσε ως ένα είδος «ομπρέλας» για όλη την πολιτική επιχείρηση που αντιμετωπίζουμε, φανταστείτε πώς θα είναι χωρίς εκείνον. Στην ομιλία μου, κάλεσα τους πολιτικούς αρχηγούς του Κοσσυφοπεδίου και τον λαό γενικά να επιδείξουν γενναιοδωρία, ενότητα και υπευθυνότητα αυτή τη στιγμή προκειμένου να επιτευχθεί πρόοδος και πιστεύω ότι ως ένα βαθμό αυτά τα λόγια που ειπώθηκαν από μένα και από άλλους εισακούστηκαν: τώρα υπάρχει κάποιος που θα αντικαταστήσει τον Πρόεδρο Ρουγκόβα, κάτι που φοβόμουν ότι θα έπαιρνε πολύ περισσότερο καιρό, και ο οποίος πρόκειται επίσης να ηγηθεί της ομάδας που, υπό τη διεύθυνση του κ. Ahtisaari, πρώην Προέδρου της Φινλανδίας, θα διεξαγάγει από κοινού τις διαπραγματεύσεις με τους σέρβους φίλους μας.

Ας ελπίσουμε, επομένως, ότι θα μπορέσουμε να κινηθούμε προς αυτή την κατεύθυνση και ότι θα μπορέσουμε να κινηθούμε σχετικά γρήγορα, αλλά θα ήθελα να τονίσω για άλλη μία φορά ότι θα χρειαστεί μεγάλη ενέργεια προκειμένου να επιτευχθεί πρόοδος σε αυτή την πορεία προς μια οριστική λύση για την κατάσταση στο Κοσσυφοπέδιο, η οποία θα αποτελούσε αναμφίβολα ένα σημαντικό βήμα προς τη σταθερότητα σε ολόκληρη την περιοχή των Βαλκανίων, σταθερότητα για τις χώρες στις οποίες έχουμε προσφέρει ένα μέλλον στην Ευρώπη, στη Σύνοδο Κορυφής της Θεσσαλονίκης και σε πολυάριθμες περιπτώσεις.

Κύριε Πρόεδρε, πιστεύω ότι ο χρόνος μου τελειώνει και θα ήταν πολύ κρίμα να μην συζητήσουμε ορισμένα από τα άλλα θέματα που ήθελα να σας αναφέρω, δεδομένης της έντονης δραστηριότητας που έλαβε χώρα αυτές τις τελευταίες είκοσι μέρες. Θα ήθελα να σας πω ότι συνεχίζουμε να εργαζόμαστε πολύ σκληρά με την Αφρικανική Ένωση προκειμένου να προσπαθήσουμε να επιλύσουμε το πρόβλημα της ειρήνης στο Νταρφούρ. Έχουμε σημειώσει μεγάλη πρόοδο στις διαπραγματεύσεις Βορρά-Νότου, και έχουμε καταλήξει σε συμφωνία, αλλά δυστυχώς έχουμε τη διαδικασία της Abuja, στην οποία δεν έχει σημειωθεί καμία πρόοδος. Εργαζόμαστε όσο πιο σκληρά μπορούμε προς αυτή την κατεύθυνση. Ευτυχώς, η σύνοδος της Αφρικανικής Ένωσης βρήκε μια συμβιβαστική φόρμουλα σύμφωνα με την οποία, αντί να γίνει ο Πρόεδρος του Σουδάν Πρόεδρος της Αφρικανικής Ένωσης, γεγονός που θα συνιστούσε μεγάλο πρόβλημα για τις μελλοντικές διαπραγματεύσεις, επιλέχθηκε ο Πρόεδρος Brazzaville του Κονγκό. Επομένως, θα χαρούμε να καταβάλουμε κάθε προσπάθεια για να διασφαλίσουμε ότι η διαδικασία της Abuja θα προχωρήσει και ταυτόχρονα θα αρχίσουμε να σχεδιάζουμε –διότι θα χρειαστεί να αναλάβουμε πολλές ευθύνες– τη μετάβαση από μια δύναμη που βρίσκεται επί του παρόντος επιτόπου, υπό την ηγεσία της Αφρικανικής Ένωσης, σε μία δύναμη η οποία, αργά ή γρήγορα, αλλά μέσα σε μερικούς μήνες, θα είναι οι κυανόκρανοι των Ηνωμένων Εθνών και με την οποία αναμφίβολα θα πρέπει να συνεχίσουμε να συνεργαζόμαστε.

Το τελευταίο που θα ήθελα να πω, κύριε Πρόεδρε, είναι ότι, όπως γνωρίζετε, κυρίες και κύριοι, έχουμε λάβει ένα αίτημα –ή τουλάχιστον η Προεδρία και εγώ έχουμε λάβει ένα αίτημα– από τον Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, στο οποίο μας ρωτά αν θα μπορούσαμε να συνδράμουμε στις εκλογές που πρόκειται να διεξαχθούν στη Δημοκρατία του Κονγκό και οι οποίες θα δώσουν την τελική ώθηση για τη δημοκρατική μετάβαση του Κονγκό· αν αυτή είναι επιτυχής, θα φέρει σταθερότητα σε ένα σημαντικό μέρος της ραχοκοκαλιάς της Αφρικής· επομένως, αυτό το θέμα είναι σημαντικό για όλους μας. Ζητούν τη βοήθειά μας και σήμερα μία διερευνητική αποστολή βρίσκεται στην Κινσάσα, και ελπίζω ότι σε λίγες μέρες, στις 7 Φεβρουαρίου, θα είναι σε θέση να μας δώσει τα αποτελέσματά της, ούτως ώστε να δούμε αν, τελικά, τα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης μπορούν να λάβουν την απόφαση να υποστηρίξουν τα Ηνωμένα Έθνη ανταποκρινόμενα σε αυτή την προσφορά ή αίτημα. Αν το πράξουμε, θα είναι μια καλή απόφαση.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ολοκληρώνω εδώ. Υπάρχουν άπειρα πράγματα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας αυτή την πρώτη μέρα του Φεβρουαρίου 2006, ενός έτους που ξεκίνησε με μια πραγματικά ξέφρενη δραστηριότητα, που θα μας κάνει όλους να κινηθούμε σε γρήγορους ρυθμούς και που πρέπει να μας κάνει να εργαστούμε με μια ενέργεια, ικανότητα και αφοσίωση που σπάνια βλέπουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Μέσω της βούλησης των μελών του Κοινοβουλίου, μέσω της βούλησης των πολιτών της Ευρώπης και μέσω της βούλησης των κυβερνήσεων της Ευρώπης, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι ένας σημαντικός παράγοντας στη διεθνή σκηνή. Και όπως μόλις ακούσατε, κυρίες και κύριοι, δεδομένων των γεγονότων που έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια αυτού του μήνα μόνο, δεν έχουμε άλλη επιλογή από το να διαδραματίσουμε αυτόν τον ρόλο, είτε μας αρέσει είτε όχι: δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια μας στα προβλήματα του κόσμου και θα ήθελα να σας πω ότι ο κόσμος θέλει να ενεργήσει η Ευρώπη. Όπου πηγαίνουμε, συναντούμε ανθρώπους, πολιτικούς ηγέτες να χτυπούν την πόρτα της Ευρώπης και να λένε «Ενεργείστε. Ενεργείστε, μας αρέσει ο τρόπος που ενεργείτε, ο τρόπος που ενεργείτε μας ταιριάζει, ο τρόπος που ενεργείτε είναι καλύτερος για τον κόσμο, τον πολύπλευρο κόσμο στον οποίο πιστεύουν οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης».

Το Ευρωβαρόμετρο, κύριε Πρόεδρε, μας λέει κάθε μέρα, κάθε μήνα, κάθε δύο μήνες ή κάθε φορά που το ρωτάμε, τι θέλουν οι βουλευτές αυτού του Κοινοβουλίου. Ας συνεχίσουμε, επομένως, σε αυτόν τον δρόμο, ας διασφαλίσουμε ότι το Κοινοβούλιο και όλα τα θεσμικά όργανα μπορούν να εργαστούν μαζί, διότι είμαστε απαραίτητοι αν θέλουμε να δημιουργήσουμε έναν καλύτερο κόσμο.

Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να πω πολύ περισσότερα, αλλά γνωρίζω ότι αυτό δεν είναι δυνατό. Επομένως, θα σταματήσω και θα περιμένω τυχόν ερωτήσεις που επιθυμούν να μου απευθύνουν οι αξιότιμοι βουλευτές· θα προσπαθήσω να τις απαντήσω όσο καλύτερα μπορώ, με τον ίδιο σεβασμό και αγάπη που δείχνω πάντα σε αυτό το Κοινοβούλιο. Σας ευχαριστώ, κυρίες και κύριοι.

(Χειροκροτήματα)

  Elmar Brok (PPE-DE), εισηγητής. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Ύπατε Εκπρόσωπε, κύριε Προεδρεύων του Συμβουλίου, κυρία Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, αν εξετάσουμε τις αρχικές θέσεις της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας πριν από μερικά χρόνια, δεν μπορούμε παρά να διαπιστώσουμε ότι οι εμπλεκόμενοι σε αυτήν πέτυχαν κάποια εξαιρετικά αποτελέσματα και ότι στα Βαλκάνια, μέσω της τρόικα της ΕΕ, καθώς και σε πολλούς άλλους τομείς σημειώθηκαν επιτεύγματα που ήταν αδύνατα ως τότε και ότι με την πολιτική της διεύρυνσης, την πολιτική γειτνίασης, την πολιτική για τη Μεσόγειο και πολλά άλλα, η Ευρωπαϊκή Ένωση συνέβαλε σημαντικά στην παγκόσμια σταθερότητα.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποστήριξε διαρκώς αυτό το έργο και κατανοεί ότι δεν μπορεί να ασκήσει ενεργά εξωτερική πολιτική γιατί αυτό είναι καθήκον της εκτελεστικής εξουσίας. Το Κοινοβούλιο πρέπει, ωστόσο, να έχει τη δυνατότητα να ασκεί έλεγχο. Όμως αντιμετωπίζουμε την κατάσταση να μην μπορεί να διεξαχθεί ικανοποιητικά αυτός ο έλεγχος γιατί συνήθως ενημερωνόμαστε αργότερα και δεν συμπεριλαμβανόμαστε εκ των προτέρων στη διαδικασία της συζήτησης. Εδώ πρέπει να επεξεργαστούμε βελτιώσεις και να προωθήσουμε τα πράγματα σύμφωνα με αυτήν την ερμηνεία του άρθρου 21. Ελπίζω ότι θα είναι δυνατό να επιτύχουμε συμφωνία με ειρηνικά μέσα με το Συμβούλιο και την Επιτροπή.

Πρέπει όμως επίσης να καταλάβουμε ότι μέχρι τώρα, το Κοινοβούλιο μπορεί να προβάλλει σχεδόν αποκλειστικά μόνο επιχειρήματα που αφορούν τον προϋπολογισμό για να επιβάλει την άποψή του. Πρέπει να ξεφύγουμε από αυτήν την κατάσταση προκειμένου να μπορεί το Κοινοβούλιο να συμμετέχει στον έλεγχο και να ζητείται η γνώμη του.

Για παράδειγμα, θα μπορούσε κανείς να ρωτήσει τι γίνεται στο Κονγκό. Όλοι διαβάσαμε στις εφημερίδες για τα σχέδια στρατιωτικής επέμβασης που εξετάζονται, όμως κανένας δεν σκέφτηκε ποτέ να ενημερώσει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ή την αρμόδια επιτροπή εξαρχής γι’ αυτό. Νομίζω ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι εδώ.

Είπα ότι επιτεύχθηκαν πολλά θετικά πράγματα. Όμως μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι ένα ποτήρι είναι είτε μισοάδειο είτε μισογεμάτο. Σε σύγκριση με τον προηγούμενο χρόνο, η κατάσταση που βρισκόμαστε είναι πολύ πιο δύσκολη και γι’ αυτό δεν φταίει η ευρωπαϊκή πολιτική, αλλά απλά οι συνθήκες – άλλωστε στην αρχή του χρόνου ο κ. Solana το επεσήμανε αυτό με μερικά παραδείγματα. Ας εξετάσουμε την κατάσταση στο Ιράν, όπου προσπαθούμε με κόπο να ξεκινήσουμε συνομιλίες και κανένας δεν έχει καμία σαφή ιδέα σχετικά με το πώς μπορεί να αποτραπεί η κλιμάκωση της κατάστασης στη χώρα αυτή. Τώρα υπάρχει πιθανότητα να αποκτήσει το Ιράκ κάποια στιγμή μία κυβέρνηση Σιιτών που θα μπορούσε να συμμαχήσει με το Ιράν. Η Χαμάς κέρδισε τις εκλογές στην Παλαιστίνη και έχει διασυνδέσεις με το Ιράν, το οποίο τη χρηματοδοτεί, για να μην μιλήσουμε για τη Χεζμπολάχ κι όλα τα υπόλοιπα. Αν αναλογιστούμε τι σημαίνει αυτό το σκηνικό για την παγκόσμια ειρήνη, αλλά ενδεχομένως και για την ενεργειακή μας ασφάλεια, κι αν σημειώσουμε ταυτόχρονα ότι η πολιτικά αφυπνισμένη Ρωσία χρησιμοποιεί την ενέργεια ως πολιτικό μέσον, έτσι ώστε γειτονικές μας χώρες να ανησυχούν για το αν θα μπορέσουν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους και την ελευθερία τους να λαμβάνουν αποφάσεις, τότε το σκηνικό αυτό μπορεί να γίνει καταθλιπτικό. Κι όλα αυτά είναι μόνο ένα μικρό μέρος του. Πρόκειται για ένα σκηνικό που δείχνει πως σήμερα η Ευρωπαϊκή Ένωση βρίσκεται σε χειρότερη κατάσταση από πέρυσι από άποψη εξωτερικής πολιτικής και πως για τον λόγο αυτόν πρέπει να αναπτύξουμε την ανάλογη στρατηγική. Πρέπει να δραστηριοποιηθούμε πολύ περισσότερο και να συνδέσουμε τα πράγματα μεταξύ τους, είτε στην περίπτωση της Ουκρανίας είτε γενικότερα στην ενεργειακή πολιτική, έτσι ώστε να μην μπορεί να τιμωρείται μία και μόνο χώρα, αλλά να υπερασπιζόμαστε μαζί τα συμφέροντά μας. Τα κράτη μέλη μας και οι γείτονές μας πρέπει να καταλάβουν ότι έχουμε μια ελπίδα να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας μόνον εάν το κάνουμε αυτό μαζί και όχι ο καθένας για λογαριασμό του. Κανένας δεν μπορεί να σωθεί μόνος του, μόνο μαζί μπορούμε να υπερασπιστούμε τα συμφέροντά μας. Αυτό πρέπει να το πούμε πιο ξεκάθαρα.

(Χειροκροτήματα)

Πρέπει να βοηθήσουμε και ένα μέρος που μπορούμε να το κάνουμε είναι τα Βαλκάνια, όπου εφέτος επίκεινται σημαντικές αποφάσεις με το δημοψήφισμα στο Μαυροβούνιο και τις διαπραγματεύσεις για το καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου. Το ζήτημα του πώς θα συμπεριλάβουμε εδώ τη Σερβία είναι ένα από τα πραγματικά μεγάλα και δύσκολα καθήκοντά μας. Οι διατλαντικές σχέσεις πρέπει να βελτιωθούν ουσιαστικά προκειμένου να μπει μια τάξη, μέσω της κοινότητας αξιών που μας συνδέει, στο σκηνικό που περιέγραψα προηγουμένως.

Αυτό σημαίνει επίσης ότι πρέπει να φανούμε αρκετά δυνατοί ώστε να ασκήσουμε επιρροή στην αμερικανική πολιτική και να ενισχύσουμε την προληπτική πτυχή της πολιτικής και τον πολιτικό διάλογο, για να φροντίσουμε για μεγαλύτερη ασφάλεια μέσα σε έναν πολυμερή κόσμο.

Αυτό σημαίνει πως πρέπει να τελειοποιήσουμε ακόμα μερικά από τα μέσα μας. Θα θέλαμε να ήταν ο κ. Solana ο Ευρωπαίος Υπουργός Εξωτερικών την 1η Ιανουαρίου 2007. Αυτό δεν το καταφέραμε επειδή απέτυχε το σύνταγμα. Όμως αυτό σημαίνει πως πρέπει να βελτιωθούν τα μέσα ώστε να αποκτήσουν εδώ όλα τα θεσμικά όργανα τη μέγιστη δυνατή ικανότητα για δράση και όχι να κινούνται το ένα εναντίον του άλλου.

Ο κ. Solana είπε ότι αυτή η πολυμερής προσέγγιση είναι ένας λόγος που ο κόσμος θέλει μια ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Οι πολίτες θέλουν κι αυτοί το ίδιο. Τίποτα δεν ενδιαφέρει τόσο πολύ τους πολίτες όσο το να ενεργήσουμε εδώ ενωμένοι. Αυτό μας επιβάλλει την υποχρέωση να ξεπεράσουμε, μαζί με τους ομολόγους μας σε εθνικό επίπεδο, τα ημίμετρα του παρελθόντος και να συμφωνήσουμε ως προς τους τρόπους με τους οποίους θα μπορέσουμε να εξασφαλίσουμε το δικαίωμα των πολιτών μας στη ζωή.

(Χειροκροτήματα)

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο Ύπατος Εκπρόσωπος στην εισαγωγή της δήλωσής του επεσήμανε ότι οι πρώτες 31 ημέρες αυτού του χρόνου και συνεπώς και της αυστριακής Προεδρίας του Συμβουλίου ήταν μία ταραγμένη περίοδος, και πραγματικά, έτσι ήταν. Αυτό φαίνεται καθαρά από την ημερήσια διάταξη της πρώτης συνεδρίασης του Συμβουλίου υπό την προεδρία της Αυστρίας, η οποία πραγματοποιήθηκε πριν από δύο ημέρες.

Ήταν σημαντικό που ασχοληθήκαμε στο Συμβούλιο με τα θέματα αυτά, πολλά από τα οποία έθιξε ο κ. Solana, και λάβαμε αποφάσεις που δίνουν ένα ξεκάθαρο μήνυμα, γιατί είναι πραγματικά σημαντικό να υιοθετεί προς τα έξω η Ευρωπαϊκή Ένωση μία ενιαία, σαφή και ξεκάθαρη στάση για τα σημαντικά ζητήματα του σημερινού κόσμου. Φυσικά, αυτό το κάνουμε μαζί με την Επιτροπή και επιζητούμε και τον διάλογο μαζί σας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι στις 31 ημέρες της αυστριακής Προεδρίας, η Υπουργός Εξωτερικών, πολλοί άλλοι προεδρεύοντες του Συμβουλίου και εγώ ο ίδιος είχαμε πολλές φορές την ευκαιρία να συζητήσουμε εδώ με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για πολλά θέματα που σας ενδιαφέρουν. Επίσης, χθες είχα την ευκαιρία –και σας ευχαριστώ πολύ γι’ αυτό– να μιλήσω στην Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων για τις πτυχές της εξωτερικής πολιτικής της πρώτης συνεδρίασης του Συμβουλίου υπό την αυστριακή Προεδρία. Η αυστριακή Προεδρία δηλώνει ότι το Συμβούλιο εξακολουθεί να είναι πρόθυμο για συζήτηση και ότι θέλουμε να συνεχίσουμε τον διάλογο με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Σε αυτήν τη σύντομη δήλωση θα ήθελα να επικεντρωθώ κυρίως σε δύο σημεία: πρώτον, στην ετήσια έκθεση του Συμβουλίου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσον αφορά τις κύριες πτυχές και τις βασικές επιλογές της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφαλείας –που αφορά αυτό το σημείο της ημερήσιας διάταξης– και δεύτερον, στις σχέσεις μεταξύ Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και Συμβουλίου στο πλαίσιο του προϋπολογισμού για την ΚΕΠΠΑ.

Πρώτον, το Συμβούλιο εκπόνησε μία έκθεση όπου παρουσιάζονται οι κύριες πτυχές και οι βασικές επιλογές της ΚΕΠΠΑ, συμπεριλαμβανομένων των δημοσιονομικών επιπτώσεων στον γενικό προϋπολογισμό, όπως προβλέπεται στη διοργανική συμφωνία του 1999 για τη δημοσιονομική πειθαρχία και τη βελτίωση της δημοσιονομικής διαδικασίας. Έτσι, το Συμβούλιο διαβίβασε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τον Απρίλιο του 2005 την έκθεση για το έτος 2004 που περιλαμβάνεται σήμερα στην ημερήσια διάταξη. Στην έκθεση αυτή του 2005, το Συμβούλιο προσπαθεί να ανταποκριθεί στο αίτημα του Κοινοβουλίου να προβληματιστεί για την ευρωπαϊκή στρατηγική ασφαλείας. Γι’ αυτό, η έκθεση δίνει ιδιαίτερη σημασία στα ουσιαστικά θέματα της στρατηγικής ασφαλείας. Αναφορά έγινε ιδίως σε σημεία της ΚΕΠΠΑ όπως για παράδειγμα: διαχείριση και πρόληψη κρίσεων, καταπολέμηση της τρομοκρατίας, αφοπλισμός και μη διάδοση όπλων μαζικής καταστροφής και μικρών όπλων, εξωτερικές σχέσεις σε διάφορες περιοχές του κόσμου και άλλα.

Έγινε προσπάθεια να εκπονηθεί μία περιεκτική έκθεση που θα καλύπτει πλήρως τα αποτελέσματα και τις δραστηριότητες που σχετίζονται με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Οι εκθέσεις αυτές συμβάλλουν στο να κάνουν ορατό και διαφανές το έργο που επιτελείται σε σχέση με την ΚΕΠΠΑ και η εκπόνησή τους αποτελεί υποχρέωση. Επίσης, έγινε προσπάθεια να προσεγγίσουμε τις απόψεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και για τον σκοπό αυτόν περιλάβαμε στην έκθεση ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο που περιγράφει τις προβλεπόμενες δραστηριότητες και προτάσεις για τις δραστηριότητες του επομένου έτους, καθώς και ενδεχόμενες αντιδράσεις σε κρίσεις που ενδέχεται να εμφανιστούν.

Για το δεύτερο θέμα μου, τον προϋπολογισμό της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, θα ήθελα να παρατηρήσω τα εξής: η θέσπιση της ΚΕΠΠΑ και της ευρωπαϊκής πολιτικής ασφάλειας και άμυνας είναι ασφαλώς μία από τις επιτυχίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι επιχειρήσεις που έγιναν για τη διαχείριση κρίσεων στα Βαλκάνια, την Αφρική, την Ασία και τη Μέση Ανατολή συνέβαλαν στη βελτίωση της εικόνας της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε διεθνές επίπεδο. Αποτελεί προτεραιότητα να συνεχίσουμε σε αυτόν τον δρόμο σύμφωνα με την ευρωπαϊκή στρατηγική ασφαλείας, για να το κάνουμε όμως αυτό με αποτελεσματικό τρόπο, χρειαζόμαστε την ανάλογη χρηματοδότηση. Στα συμπεράσματα της συμφωνίας για τις επόμενες δημοσιονομικές προοπτικές, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο ζητεί από την αρμοδία επί του προϋπολογισμού αρχή να αυξήσει σημαντικά τους δημοσιονομικούς πόρους για την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας για το διάστημα μετά το 2007 προκειμένου να καλυφθεί η προβλεπόμενη ανάγκη σε πόρους, η οποία εκτιμάται βάσει των ετησίων προγνώσεων του Συμβουλίου, ενώ πρέπει να μείνει και ένα ικανοποιητικό περιθώριο για απρόβλεπτες δραστηριότητες.

Ένα από τα αποτελέσματα του τριμερούς διαλόγου ήταν η συμφωνία για αύξηση του προϋπολογισμού της ΚΕΠΠΑ κατά 40 εκατ. ευρώ για το τρέχον έτος για να φθάσει στο συνολικό ποσό των 102,6 εκατ. ευρώ και παρόλο που είναι ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση μπροστά μας βρίσκονται μεγάλες προκλήσεις. Ασφαλώς, η δραστηριοποίηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στο Κοσσυφοπέδιο θα απαιτήσει ουσιαστικούς πόρους που δεν μπορούν να καλυφθούν από τον σημερινό προϋπολογισμό της ΚΕΠΠΑ για το 2006. Γίνεται επεξεργασία του τρόπου με τον οποίο μπορεί να αντιμετωπιστεί μια τέτοια κατάσταση.

Η έκθεση της Προεδρίας προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο για την ΕΠΑΑ απηύθυνε έκκληση στην αυστριακή Προεδρία να συνεχίσει την εργασία της για την εξασφάλιση της κατάλληλης χρηματοδότησης για πολιτικές αποστολές της ΕΠΑΑ μέσω του προϋπολογισμού της ΚΕΠΠΑ. Η Προεδρία περιμένει μία εποικοδομητική συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για το ζήτημα αυτό και θα προβεί σύντομα σε μία πρώτη σχετική ενημέρωση του Σώματος βάσει της συμφωνίας που επιτεύχθηκε κατά τον τριμερή διάλογο για τον προϋπολογισμό 2006. Αναμένεται ότι ο εκπρόσωπος της επιτροπής πολιτικής και ασφάλειας θα ενημερώσει σχετικά τον Μάρτιο αυτού του χρόνου.

Επιτρέψτε μου να υπογραμμίσω και πάλι τελειώνοντας ότι η Προεδρία περιμένει με χαρά την εποικοδομητική συνεργασία με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για να επιτευχθεί ο στόχος ενός αυξημένου και πιο αποτελεσματικού προϋπολογισμού για την ΚΕΠΠΑ στις διαπραγματεύσεις για τη μελλοντική διοργανική συμφωνία και στο πλαίσιο της δημοσιονομικής διαδικασίας του 2007.

(Χειροκροτήματα)

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. (ΕΝ) Κύριε Πρόεδρε, αν και το 2004 και το 2005 βιώσαμε το τραγικό σενάριο του τσουνάμι, συμφωνώ με τον κ. Solana ότι φέτος αντιμετωπίζουμε ιδιαίτερες πολιτικές προκλήσεις.

Θα ήθελα να ξεκινήσω με την Ουκρανία και τη Ρωσία, διότι θέλω να αναφερθώ σε ένα πολύ σημαντικό θέμα. Όπως γνωρίζετε, η Επιτροπή –ο Πρόεδρος Barroso, ο Επίτροπος Piebalgs και εγώ– εργαζόμαστε τόσο στο παρασκήνιο όσο και στο προσκήνιο προκειμένου να διευκολυνθεί ο διάλογος ανάμεσα στην Ουκρανία και στη Ρωσία. Το σημαντικό είναι, πρώτον, ότι εμείς –όπως κι εκείνοι– έχουμε καταλήξει σε μια λύση. Δεύτερον, πήραμε επίσης ένα πολύ σημαντικό δίδαγμα από αυτό, δηλαδή ότι το θέμα της ενέργειας είναι μεγάλης σημασίας και πρέπει να τεθεί σε υψηλότερη προτεραιότητα στην πολιτική μας ατζέντα. Το θέμα της ενέργειας καλύπτει την ενεργειακή ασφάλεια, το ζήτημα της διαφοροποίησης και τους τρόπους αντιμετώπισης αυτού του ζητήματος στο μέλλον. Ως εκ τούτου, η Επιτροπή θα εκπονήσει μια ανακοίνωση σχετικά με αυτό το θέμα, η οποία θα λαμβάνει υπόψη όλα αυτά τα ζητήματα.

Το δεύτερο θέμα που θα ήθελα να θίξω αφορά τις εκλογές στην Παλαιστίνη. Θα ήθελα να αποτίσω φόρο τιμής στην κ. De Keyser. Συναντηθήκαμε στη Γάζα πριν δύο εβδομάδες υπό δυσχερείς συνθήκες, όταν η κατάσταση της ασφάλειας ήταν ακόμα ασαφής. Εκτιμούσαμε ότι η Χαμάς θα εξασφάλιζε το 30-40% των ψήφων. Όπως όλοι, αιφνιδιαστήκαμε. Εντούτοις, επιτρέψτε μου να πω ότι το πιο σημαντικό είναι πως οι εκλογές διεξήχθησαν με ελευθερία, δικαιοσύνη και σχετική ασφάλεια. Αυτό από μόνο του αποτελεί επίτευγμα. Με κάνει να πιστεύω ότι οι αποστολές εκλογικών παρατηρητών αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σπουδαιότητα. Το διαπιστώνουμε στη Σρι Λάνκα, στην Παλαιστίνη, στη Γάζα και στο Αφγανιστάν, για να αναφέρω λίγα μόνο παραδείγματα. Στο μέλλον, θα το διαπιστώσουμε στο Κονγκό και στην Αϊτή. Πρόκειται για ένα πολύ σημαντικό μέσο που σίγουρα θα θελήσουμε να αξιοποιήσουμε προς όφελος όλων των ευρωπαίων φίλων μας στο Κοινοβούλιο και στο Συμβούλιο και προς όφελος των ευρωπαίων πολιτών.

Για να επιστρέψω στην Παλαιστίνη, διεξαγάγαμε μια πολύ σημαντική σύνοδο του Συμβουλίου τη Δευτέρα και μια σύνοδο της Τετραμερούς τη Δευτέρα το απόγευμα. Ο κ. Solana αναφέρθηκε ήδη στην κύρια ώθηση των τριών σημαντικών αρχών: πρέπει να αναληφθεί δέσμευση αποφυγής της βίας, η νέα κυβέρνηση της Παλαιστίνης πρέπει να αναγνωρίσει το Κράτος του Ισραήλ και πρέπει επίσης να τηρήσει τις υπάρχουσες δεσμεύσεις της, δηλαδή το Όσλο και τον οδικό χάρτη.

Ωστόσο, όλοι αντιμετωπίζουμε μια πρόκληση. Η υπηρεσιακή κυβέρνηση μπορεί να παραμείνει στην εξουσία για δύο ή τρεις μήνες. Τι θα κάνουμε, ειδικά όσον αφορά την οικονομική ενίσχυση; Εμείς, στην Επιτροπή, πρέπει να βρούμε λύσεις. Έχω ήδη αναφέρει ότι θα προσπαθήσουμε να αποδεσμεύσουμε 10 εκατομμύρια ευρώ από τον μηχανισμό στήριξης υποδομών, καθώς υπάρχουν σε αυτό το μέσο κάποια χρήματα που μπορούν να δαπανηθούν. Είπαμε επίσης ότι θα βοηθήσουμε όσον αφορά τις υπηρεσίες κοινής ωφέλειας, πληρώνοντας απευθείας τους Ισραηλινούς προκειμένου να ενισχύσουμε και αυτή την κυβέρνηση.

Ωστόσο, πρέπει να δούμε επίσης τι μπορεί να γίνει με τα χρήματα στο Ταμείο υπέρ των αναπτυσσόμενων χωρών που διατηρούμε στην Παγκόσμια Τράπεζα. Τα χρήματα ήταν δεσμευμένα και δεν εκταμιεύθηκαν διότι δεν είχαν επιτευχθεί ακόμα οι δείκτες αναφοράς. Μια αποστολή της Παγκόσμιας Τράπεζας θα μεταβεί επιτόπου και θα πρέπει να δει τι μπορεί να γίνει. Αυτό σημαίνει ότι θα προσπαθήσουμε να εργαστούμε με συνεκτικό τρόπο, μαζί με τον Πρόεδρο, το Συμβούλιο, τη γραμματεία του Συμβουλίου και τον κ. Solana για να διαπιστώσουμε ποια είναι τα κατάλληλα μέσα που θα χρησιμοποιηθούν ώστε να καταστεί η εξωτερική πολιτική συνεκτική, άμεση και αποτελεσματική όσο το δυνατόν ταχύτερα.

Μιλώντας για το θέμα της εξωτερικής πολιτικής, επίκεινται οι ουκρανικές εκλογές. Πριν λίγη ώρα, συναντήθηκα με τον Boris Tarasyuk. Γνωρίζουμε πόσο σημαντικές θα είναι αυτές οι εκλογές. Και πάλι, μια ομάδα εκλογικών παρατηρητών από τον ΟΟΣΑ, ίσως με την υποστήριξή σας, θα είναι σημαντική.

Θα μπορούσαμε επίσης να πούμε ότι έγιναν πολλά το 2005, για παράδειγμα, σχετικά με το καθεστώς οικονομίας της αγοράς, για το οποίο συνεργαστήκαμε με τους Ουκρανούς. Θα μπορούσαμε να εργαστούμε για διάφορα θέματα που είναι σημαντικά, όπως η διευκόλυνση της χορήγησης θεωρήσεων και η επανεισδοχή. Ελπίζουμε ότι, μετά από τις ελεύθερες και δίκαιες εκλογές, θα μπορέσουμε να τους προσφέρουμε μια ενισχυμένη συμφωνία, ίσως μια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου. Αυτό θα τους δώσει μια ακόμα καλύτερη στάση και προσέγγιση απέναντί μας.

Όλα αυτά με οδηγούν στα πιο γενικά θέματα. Τόσο ο κ. Brok όσο και ο Προεδρεύων του Συμβουλίου, κ. Winkler, τόνισαν τη σημασία της συνοχής ανάμεσα στα διάφορα μέσα που έχει στη διάθεσή της η Ευρωπαϊκή Ένωση στο πλαίσιο του πρώτου και του δεύτερου πυλώνα. Συμφωνώ απολύτως. Εκτιμούμε ότι είναι πολύ σημαντικό να διασφαλιστεί ότι όλα τα μέσα εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ –αναπτυξιακή βοήθεια, διπλωματία, πολιτική εμπορίου, στρατιωτική και μη στρατιωτική διαχείριση κρίσεων, ανάπτυξη θεσμών, ανθρωπιστική βοήθεια– θα λειτουργούν ως ένα συνεκτικό σύνολο, σαν τα γρανάζια μιας καλοκουρδισμένης μηχανής. Εξάλλου, αυτό είναι το σκεπτικό σύμφωνα με το οποίο η Επιτροπή «συμπράττει πλήρως» στην κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας. Αντανακλά επίσης την κατεύθυνση προς την οποία μας οδηγούσε η Συνταγματική Συνθήκη. Όπως επισημαίνει η έκθεση του κ. Brok, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε σχετικά με την ασφάλεια εκτείνονται σε τομείς που καλύπτονται και από τους τρεις πυλώνες της ΕΕ.

Η ασφάλεια δεν αφορά μόνο την άμυνα και τη στρατιωτική ανάπτυξη, αφορά επίσης τη μη στρατιωτική διαχείριση κρίσεων και τη συνετή διαχείριση διμερών σχέσεων – και έχουμε πολλές από αυτές. Αφορά επίσης τη δημόσια υγεία: σκεφτείτε τη γρίπη των πτηνών. Αφορά το περιβάλλον: σκεφτείτε το Πρωτόκολλο του Κιότο. Αφορά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του οργανωμένου εγκλήματος. Χθες, είχαμε τη διάσκεψη για το Αφγανιστάν. Αφορά επίσης τη συνεργασία για την ανάπτυξη θεσμών ή για την καταπολέμηση της μάστιγας των ναρκωτικών. Έχουμε τόσα πολλά μέσα που μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε και να τα εφαρμόσουμε μαζί. Δεν αφορά μόνο τον ενεργειακό εφοδιασμό και τις τιμές, αλλά και την καταπολέμηση της φτώχειας στον κόσμο και την ικανότητά μας να ενσωματώσουμε τους πληθυσμούς των μεταναστών μας.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση καλείται διαρκώς να αντιμετωπίσει αυτές τις παγκόσμιες ευθύνες στον τομέα της ειρήνης και της ασφάλειας. Τώρα διαθέτουμε μια εντυπωσιακή εργαλειοθήκη με την οποία μπορούμε να το επιτύχουμε. Ωστόσο, μια οργανωμένη εργαλειοθήκη δεν αρκεί αν τα μέσα δεν συνεργάζονται στενά μεταξύ τους. Αυτός, λοιπόν, πρέπει να είναι ο στόχος μας. Μια αποτελεσματική αντιμετώπιση κρίσεων απαιτεί μέσα που αλληλοσυμπληρώνονται. Χρειαζόμαστε ισχυρά κοινοτικά μέσα που θα συνεργαστούν με τα μέσα της ΚΕΠΠΑ. Αυτή η συνταγή μπορεί να είναι αποτελεσματική. Για παράδειγμα, η συνδρομή μας στην ειρηνευτική διαδικασία στο Ασέχ αποτελεί ένα μίγμα μέσων της ΚΕΠΠΑ και της Κοινότητας. Για παράδειγμα, η Επιτροπή χρηματοδότησε επίσης τις ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις του Προέδρου Ahtisaari χρησιμοποιώντας τον μηχανισμό ταχείας αντίδρασης. Προσπαθήσαμε, συνεπώς, να είμαστε ευέλικτοι.

Η ΚΕΠΠΑ εγκαινίασε την αποστολή παρατήρησης του Ασέχ για να παρακολουθήσει τη συμμόρφωση με την ειρηνευτική συμφωνία. Παράλληλα, για παράδειγμα, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη, συνεργαζόμενα με τη διεθνή κοινότητα, έθεσαν σε εφαρμογή μια δέσμη μακροπρόθεσμων μέτρων για την υποστήριξη της ειρηνευτικής συμφωνίας. Ένα άλλο παράδειγμα αποτελεί η αποστολή συνοριακής συνδρομής στη Μολδαβία και στην Ουκρανία, όπου η Επιτροπή χρηματοδοτεί την ανάπτυξη μηχανοκίνητων ομάδων για την παροχή συμβουλών και την πρακτική κατάρτιση μολδαβών και ουκρανών συνοριοφυλάκων και τελωνειακών υπαλλήλων.

Ο μακροπρόθεσμος στόχος της διευκόλυνσης μιας διευθέτησης της διένεξης της Υπερδεινστερίας είναι αντίστοιχος με αυτόν του Ειδικού Εντεταλμένου της ΕΕ. Ως εκ τούτου, η αποστολή συνοριακής συνδρομής και ο Ειδικός Εντεταλμένος της ΕΕ συνεργάζονται στενά. Ο επικεφαλής της αποστολής μας ενεργεί επίσης ως ανώτερος πολιτικός σύμβουλός του και μία από τις ομάδες του χρησιμοποιεί ως βάση τα γραφεία της αποστολής μας. Τα πρώτα αποτελέσματα είναι ιδιαιτέρως θετικά. Η κοινοτική βοήθεια ενισχύει το αποτέλεσμα της βοήθειας της ΚΕΠΠΑ και το αντίστροφο.

Σε καμία από τις δύο περιπτώσεις δεν θα ήταν η συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης ολοκληρωμένη ή ουσιαστική χωρίς την αξιοποίηση τόσο των κοινοτικών μέσων όσο και των μέσων της ΚΕΠΠΑ. Και το πιο σημαντικό είναι ότι οι πρακτικές συνέπειές της –στη ζωή των ανθρώπων– θα ήταν σημαντικά μειωμένες.

Πρέπει επίσης να ενισχύσουμε τα υφιστάμενα μέσα της ΕΕ προκειμένου να στηρίξουμε τους στόχους μας για την ασφάλεια. Η διπλωματία απαιτεί προσεγγίσεις επιβράβευσης και τιμωρίας, είτε αναφερόμαστε σε όπλα μαζικής καταστροφής είτε στην προώθηση της σταθερότητας και της ευημερίας στην περιοχή μας. Η πρόσβαση στη μεγαλύτερη εσωτερική αγορά του κόσμου ή τα μεγάλα προγράμματα βοήθειας αποτελούν σημαντικό κίνητρο. Αυτή η συμπληρωματική χρήση των κοινοτικών μέσων και των μέσων της ΚΕΠΠΑ πρέπει να γίνει ο κανόνας και όχι η εξαίρεση.

Το 2006 το έργο όλων μας –του Κοινοβουλίου, του Συμβουλίου και της Επιτροπής– είναι να εργαστούμε για τη βελτίωση της συνοχής των πυλώνων και των πολιτικών μας. Το θέμα θα εξεταστεί επίσης στο έγγραφο ιδεών σχετικά με το εξωτερικό έργο της ΕΕ, το οποίο ανακοίνωσε ο Πρόεδρος Barroso στο Hampton Court και το οποίο προγραμματίστηκε τώρα για το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Ιουνίου. Η Επιτροπή θα εστιάσει ειδικά στην ανάπτυξη των ικανοτήτων της όσον αφορά την ανταπόκριση στις κρίσεις. Στο πλαίσιο της Γενικής Διεύθυνσης Εξωτερικών Σχέσεων, μια «πλατφόρμα κρίσεων» θα βελτιώσει τον συντονισμό τόσο της εσωτερικής όσο και της εξωτερικής πολιτικής και θα διασφαλίσει επίσης μια πιο αποτελεσματική εφαρμογή των έργων και των ενεργειών. Θα συμπληρώσει τα υφιστάμενα μέσα μας, όπως ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας, η ανθρωπιστική βοήθεια και ο μηχανισμός ταχείας αντίδρασης.

Θέλουμε επίσης να αναπτύξουμε τη στρατηγική συναγερμού και ετοιμότητας σε περιπτώσεις καταστροφών. Στο πλαίσιο των νέων δημοσιονομικών προοπτικών, το μέσο σταθερότητας θα βοηθήσει επίσης στη διασφάλιση της συνέχειας μεταξύ των βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων παρεμβάσεων. Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε ευέλικτες και αποτελεσματικές λύσεις σε καταστάσεις κρίσης και συνεπώς να γίνουμε καλύτερος εταίρος του στρατιωτικού τμήματος της αντιμετώπισης κρίσεων.

Τέλος, θα συνεργαστούμε επίσης πολύ στενά με αμφότερα τα σκέλη της αρμόδιας για τον προϋπολογισμό αρχής ώστε να διασφαλίσουμε επαρκείς πόρους για την ΚΕΠΠΑ. Η Επιτροπή χαιρετίζει τη σημαντική αύξηση του προϋπολογισμού της ΚΕΠΠΑ το 2006 προκειμένου να καλυφθούν συγκεκριμένες νέες απαιτήσεις. Γνωρίζουμε ότι θα υπάρξουν νέες απαιτήσεις.

Κατανοήσαμε επίσης τα συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου όσον αφορά τις μελλοντικές δημοσιονομικές προοπτικές. Κοινός στόχος μας πρέπει να είναι η επάρκεια των πόρων ώστε να καλυφθούν όλες οι προτεραιότητες των εξωτερικών σχέσεων, λαμβάνοντας υπόψη τη μείωση κατά 20% της πρότασης της Επιτροπής για την κατηγορία 4. Με βάση την πρότερη εμπειρία, ένα ειδικό θέμα θα είναι η διασφάλιση επαρκούς ευελιξίας για την ανταπόκριση σε απρόβλεπτες ανάγκες. Ελπίζω επίσης ότι θα υπάρχει συνεχής υποστήριξη για το μέσο σταθερότητας, ώστε να μπορέσουμε να σημειώσουμε πραγματική πρόοδο στην αντιμετώπιση κρίσεων και στη συνεκτικότητα.

Αυτή είναι τα ουσιαστικά σημεία σχετικά με τον τρόπο με τον οποίο θα θέλαμε να αντιμετωπίσουμε το 2006 και τις πολιτικές προκλήσεις του.

(Χειροκροτήματα)

  João de Deus Pinheiro, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (PT) Τίποτα από όλα αυτά δεν είναι καινούργιο για μένα, διότι εδώ και πολλά χρόνια συμφωνώ με όσα λένε οι φίλοι μου, κ. Solana και κ. Ferrero-Waldner. Στο μόνο σημείο που διαφωνώ είναι στην ιδέα ότι υπάρχουν επαρκείς πόροι για να αποτελέσει η ΕΕ σημαντικό παράγοντα στην παγκόσμια σκηνή, όπως το έθεσε ο κ. Solana, γεγονός που απαιτούν οι εταίροι μας και οι πολίτες. Αυτό δεν ισχύει. Δεν ισχύει είτε όσον αφορά τους πόρους είτε ως προς την οργάνωση και το σωστό θα ήταν να σκεφτούμε πώς θα χρησιμοποιήσουμε με τον καλύτερο τρόπο τα μέσα που προβλέπονται στη Συνθήκη της Νίκαιας ώστε να συντονίσουμε πιο αποτελεσματικά τις εσωτερικές δράσεις και την οργάνωση.

Προκειμένου να αντιμετωπίσουμε την έλλειψη πόρων, πρέπει να θέσουμε προτεραιότητες, και σε αυτό το πλαίσιο η υποστήριξη των θεσμικών οργάνων είναι καίρια. Επιπροσθέτως, η υποστήριξη του Κοινοβουλίου, μετά από προηγούμενη διαβούλευση και όχι μετά από κοινοποίηση κατόπιν εορτής, είναι καίρια για την επίτευξη συναίνεσης. Συνεπώς, δεν υπάρχει σημαντική διαφορά μεταξύ των όσων λέει το Συμβούλιο και η Επιτροπή σχετικά με τις κατευθυντήριες γραμμές. Ωστόσο, ούτε καν οι μεγαλύτεροι σεφ, ούτε οι καλύτεροι σεφ στον κόσμο όπως ο Bocuse ή ο Alain Ducas δεν είναι ικανοί να κάνουν μια υποφερτή ομελέτα χωρίς να σπάσουν αρκετά αυγά.

Από την άλλη πλευρά, εκτός από την ενότητα μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμικών οργάνων, είναι καίριας σημασίας σήμερα να διασφαλιστούν στρατηγικές εταιρικές σχέσεις με τους κύριους εταίρους, εκ των οποίων η πιο σημαντική είναι μια διατλαντική εταιρική σχέση, ακολουθούμενη από στρατηγικές εταιρικές σχέσεις με τη Ρωσία και την Κίνα και, σε επόμενο επίπεδο, με την Ινδία, τη Βραζιλία, την Ινδονησία και το Πακιστάν. Αυτή η πτυχή είναι ζωτική στο πλαίσιο των διεθνών θεμάτων που διακυβεύονται, όπως το ξέπλυμα χρημάτων και το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, αλλά για να γίνει πραγματικότητα, πρέπει να υπάρχουν οι πόροι μέσω των διαφόρων διαύλων.

Ένα άλλο θέμα, κύριε Πρόεδρε, που ανέφερε εν συντομία η κ. Ferrero-Waldner είναι αυτό της μετανάστευσης. Η γήρανση του πληθυσμού της ΕΕ σημαίνει ότι στις προσεχείς δεκαετίες θα υπάρξει σημαντικός βαθμός μετανάστευσης, τόσο από τον Νότο όσο και από την Ανατολή. Θα πρέπει να παρακολουθούμε αυτή την κατάσταση, ενεργά και προορατικά, και θα χρειαστούμε εσωτερικές πολιτικές που θα μας δώσουν τη δυνατότητα να υποδεχθούμε και να ενσωματώσουμε αυτούς τους μετανάστες καταλλήλως και να ελέγξουμε τα εξωτερικά μας σύνορα πιο αποτελεσματικά, δεδομένου ότι η διεύρυνση άλλαξε τα σύνορα που ίσχυαν μέχρι πρόσφατα.

Όσον αφορά τα πιο επίμαχα θέματα αυτής της συζήτησης, θα ήθελα να πω ότι συμφωνούμε απόλυτα τόσο για την Παλαιστίνη όσο και για το Ιράν. Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί και συνετοί, αλλά πρέπει επίσης να μείνουμε αποφασιστικά πιστοί στις αρχές μας. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αθετήσουμε τις αρχές που μας καθοδηγούσαν πάντα και, ειδικά στο συγκεκριμένο θέμα, τις αρχές που ισχύουν από τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1990. Πρέπει επίσης να σχεδιάσουμε και κάποιο περιθώριο για ελιγμούς από την άλλη πλευρά. Η «σταθερότητα» και η «σύνεση» θα πρέπει να αποτελούν το σύνθημα σε αυτή τη συζήτηση για το Ιράν και τη Μέση Ανατολή. Σχετικά με το Κοσσυφοπέδιο, το οποίο αποτελεί βασικό στοιχείο εδώ και πολλά χρόνια όσον αφορά τα Βαλκάνια, συνεχίζουμε να τονίζουμε ότι η εδαφική ακεραιότητα πρέπει να διατηρηθεί και οι μειονότητες πρέπει να αντιμετωπίζονται με σεβασμό. Αν αυτές οι δύο αρχές δεν τηρηθούν στο Κοσσυφοπέδιο, θα είναι πολύ δύσκολο να επιτύχουμε σταθερότητα στην περιοχή.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η ενεργειακή ασφάλεια αποτελεί ασφαλώς ένα τεχνικό θέμα, αλλά έχει γίνει και πολιτικό θέμα, διότι, ενώ η ζήτηση συνεχίζει να αυξάνεται, η τάση τα προσεχή χρόνια θα είναι η μείωση της παροχής. Κατά συνέπεια, η ένταση θα αυξηθεί και θα πρότεινα να εκπονήσουμε μια διεξοδική, ολοκληρωμένη μελέτη, όπως κάνουν και οι μεγάλες χώρες για τις ζωτικές τους προμήθειες, σχετικά με τα πιθανά σενάρια και τις στρατηγικές για την αντιμετώπιση αυτών των σεναρίων. Αν δεν τον κάνουμε αυτό, μας περιμένουν πολλές εκπλήξεις.

(Χειροκροτήματα)

  Martin Schulz, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ακούσαμε από τον κ. Solana έναν απολογισμό για το έτος 2006 που μας προσγείωσε. Ο κ. Winkler ουσιαστικά υπογράμμισε ότι σύμφωνα με την εκτίμηση της Προεδρίας, φέτος θα αντιμετωπίσουμε δύσκολους καιρούς. Η κ. Ferrero-Waldner παρουσίασε την ίδια κατάσταση από τη δική της πλευρά. Άρα, αντιμετωπίζουμε προκλήσεις.

Οι Ευρωπαίοι πρέπει επίσης να γνωρίζουν ότι αυτά που περιγράφουν ο κ. Solana, ο κ. Winkler και η κ. Ferrero-Waldner δεν είναι τίποτα άλλο από την πολιτική γειτνίασης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, γιατί οι περιοχές κρίσεων που αναφέρονται, βρίσκονται δίπλα από την πόρτα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η εξέλιξη των κρίσεων αυτών κρύβει κινδύνους που απειλούν τον κάθε πολίτη της Ένωσης – δεν μπορούμε να το πούμε διαφορετικά.

Αν τα συγκρίνει κανείς αυτά με την περιγραφή που έκανε ο κ. Brok, ως εισηγητής που συνέταξε την έκθεση για την κατάσταση της ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής στα χέρια των εκτελεστικών οργάνων, για τα μέσα που διαθέτουν τα ίδια τα θεσμικά όργανα και εμείς ως Κοινοβούλιο, ο απολογισμός είναι εξίσου απογοητευτικός.

Η εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι σήμερα περισσότερο παρά ποτέ ένα ουσιαστικό κομμάτι της ευρωπαϊκής πολιτικής και αξίζει να σημειώσουμε, όπως πολύ σωστά είπε ο κ. Brok, πως είναι ένα κομμάτι που ο πληθυσμός το θέλει και το στηρίζει. Ας είμαστε όμως ειλικρινείς με τον ίδιο μας τον εαυτό: δεν διαθέτουμε όλα εκείνα τα μέσα που θα χρειάζονταν για μία αποτελεσματική ευρωπαϊκή πολιτική που θα μπορούσε να εκπληρώσει την αποστολή της. Γι’ αυτό πρέπει να ασκήσουμε πίεση ως Κοινοβούλιο ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση.

Ας πάρουμε για παράδειγμα την Ουκρανία. Όλοι είδαμε πριν από ένα χρόνο πόσο αποτελεσματικά μπορούμε να δράσουμε όταν είμαστε παρόντες επί τόπου με ενωμένες όλες μας τις ικανότητες. Τις εκπροσωπούν ο Ύπατος Εκπρόσωπος της Ένωσής μας Javier Solana, που μπορεί να ενεργήσει και να μιλήσει εξ ονόματος όλων, ο πολωνός Πρόεδρος Kwaśniewski, αρχηγός ενός κράτους που συνορεύει άμεσα με την ΕΕ και έχει καλές δυνατότητες άσκησης επιρροής στη χώρα και διαρκή υποστήριξη από άλλους αρχηγούς κρατών που θα μπορούσαν με τη σειρά τους να ασκήσουν επιρροή σε άλλους παράγοντες όπως π.χ. η κυβέρνηση της Ρωσίας –μέσω της Ευρωπαϊκής Ένωσης· τα πρόσωπα αυτά συνέβαλαν ώστε να έχουμε μία ειρηνική ολοκλήρωση της πορτοκαλί επανάστασης. Πέρασε ένας χρόνος και τώρα ακούμε από επισκέπτες από την Ουκρανία ότι πολλά από όσα επιτεύχθηκαν πέρυσι βρίσκονται και πάλι σε κίνδυνο και ότι υπάρχει οπισθοδρόμηση. Δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα στην περιγραφή της απειλητικής κατάστασης εξαιτίας του ενεργειακού, που ως γνωστόν πλήττει σοβαρά και την Ουκρανία.

Πώς είναι όμως δυνατόν όλα αυτά για τα οποία πανηγυρίσαμε με τόσο ενθουσιασμό πριν από ένα χρόνο να παρουσιάσουν τέτοια οπισθοδρόμηση; Ο κ. Winkler έχει δίκιο, πρέπει να το εξετάσουμε, και μάλιστα και στο πλαίσιο των δημοσιονομικών προοπτικών, γιατί δεν είναι δυνατόν το Συμβούλιο να διακηρύσσει σε όλες του τις συναντήσεις ότι πρέπει να αναλάβουμε διεθνείς δεσμεύσεις και στη συνέχεια να κάνει περικοπές στους πόρους που χρειάζονται γι’ αυτό.

(Χειροκροτήματα)

Γι’ αυτό, είναι απολύτως σαφές, ιδιαίτερα όσον αφορά την οικονομική κατάσταση, ότι πρέπει να δεσμευτούμε σε ό,τι είναι απαραίτητο για να δημιουργήσουμε την όποια σταθερότητα μπορούμε στη Μέση Ανατολή. Η Χαμάς πρέπει να παραιτηθεί ασφαλώς από τη χρήση βίας, αλλά και η ΕΕ πρέπει να κρατήσει τον λόγο της. Αν δεν θέλουμε να επαναλάβουμε το λάθος που έγινε στην Αλγερία, δηλαδή να μην αναγνωρίσουμε εκλογές που ήταν νόμιμες, πρέπει να κάνουμε διάλογο με τη Χαμάς. Αυτό πρέπει να το καταλάβουμε, γιατί κρατώντας τον λόγο μας συνεισφέρουμε στην ειρήνη. Τότε θα μπορούμε και να απαιτήσουμε από τους άλλους, και ιδίως από τη Χαμάς, να προχωρήσουν προς τη δημοκρατία. Ελπίζω να το επιτύχουμε.

(Χειροκροτήματα)

  Graham Watson, εξ ονόματος της Ομάδας ALDE. – (EN) Κύριε Πρόεδρε, μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας που προάγει τις αξίες της Ευρώπης στον κόσμο και φέρνει ειρήνη και ασφάλεια στους γείτονές μας είναι ο στόχος των Φιλελεύθερων και Δημοκρατών. Αλλά είναι και αυτό που οι ηγέτες της Ευρώπης αποτυγχάνουν παταγωδώς να παράσχουν.

Αν συνεργαστούμε, η Ένωσή μας θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει την ισχύ της για να προωθήσει τη δημοκρατία και τη σταθερότητα. Αντ’ αυτού, οι πολιτικές της υποστήριξαν σιωπηρά τυραννικά καθεστώτα όπως της Τυνησίας, της Αιγύπτου και της Συρίας. Ποτέ δεν ζητήσαμε να στηριχθεί η διπλωματία στην απελευθέρωση δημοκρατών όπως ο Ayman Nour στην Αίγυπτο ή, στην Ασία, στο δικαίωμα ελεύθερης επιστροφής στην πατρίδα για τον ηγέτη της αντιπολίτευσης, Sam Rainsy, ο οποίος τώρα είναι εξόριστος ενώ εμείς χρηματοδοτούμε τη δικτατορία του Hun Sen.

Κυρία Ferrero-Waldner, κύριε Solana, γιατί αιφνιδιαστήκατε από το αποτέλεσμα των παλαιστινιακών εκλογών; Η Ευρωπαϊκή Ένωση μοίραζε υποσχέσεις δημοκρατίας, ειρήνης και ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Παλαιστίνη, ενώ η αναπτυξιακή μας βοήθεια έτρεφε την Αλ Φατάχ, τα μέλη της οποίας καίνε τώρα εικόνες ενός από τους πρωθυπουργούς μας, και οι ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις δεν οδήγησαν πουθενά. Η Ευρώπη όχι μόνο δεν αποτέλεσε βασικό παράγοντα, κύριε Solana, αλλά οι συνέπειες της αποτυχίας της είναι ορατές σε όλους.

Το Ισραήλ, ανεμπόδιστο, χτίζει ένα τείχος γύρω από την Ανατολική Ιερουσαλήμ κατά παράβαση των υποχρεώσεων που του επιβάλλει ο οδικός χάρτης και του διεθνούς δικαίου. Οι Παλαιστίνιοι, κουρασμένοι από την αργή πρόοδο και τις επαίσχυντες κοινωνικές υπηρεσίες, στρέφονται προς τη Χαμάς στην κάλπη. Και τώρα η πρόγνωση είναι χειρότερη από ποτέ. Μετά το αίτημα για δημοκρατία, ορισμένοι από τους ηγέτες της ΕΕ μιλούν για αποφυγή της μόνης δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης στον αραβικό κόσμο! Ασφαλώς, η Χαμάς πρέπει να αποκηρύξει τη βία και να δεσμευτεί για μια λύση δύο κρατών. Αλλά το ίδιο ισχύει και για το Ισραήλ. Όπως είπε σήμερα η εκπρόσωπος της Παλαιστινιακής Αρχής, κ. Leila Shahid: «χρειάζονται δύο για να χορέψουν ταγκό».

Η Επίτροπος αναφέρθηκε σε πολιτικές βασισμένες στα ανθρώπινα δικαιώματα, στο κράτος δικαίου και στις δημοκρατικές αρχές, αλλά πού είναι η έμφαση σε αυτές τις ύψιστες ιδέες όταν συχνά επικρατεί ο πραγματισμός χωρίς ίχνος αξιών;

Η παγκόσμια προσπάθεια για ειρηνική επίλυση της διένεξης θα αποτελούσε σημαντικό αντιστάθμισμα στην καταπιεστική προσέγγιση των ΗΠΑ. Θα διασφάλιζε την ασφάλεια, την ευημερία και την παγκόσμια φήμη της Ευρώπης και θα μας έδινε πολύ μεγαλύτερη ισχύ σε κρατίδια όπως οι Μαλδίβες ή οι Σεϋχέλλες, οι κυβερνήσεις των οποίων παραβιάζουν τα ανθρώπινα δικαιώματα, παρά το γεγονός ότι εξαρτώνται σχεδόν απόλυτα από την ενίσχυση και το εμπόριό μας. Για τον λόγο αυτόν, οι Φιλελεύθεροι και Δημοκράτες πιστεύουν ότι ήρθε η στιγμή για μια υπεύθυνη και κατάλληλα χρηματοδοτούμενη ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική, η οποία θα στηρίζεται στις αξίες. Σύμφωνα με το Ευρωβαρόμετρο, πρόκειται για μια επιθυμία την οποία συμμερίζεται το 70% των πολιτών μας.

Κύριε Solana, οι Φιλελεύθεροι και Δημοκράτες αντιτίθενται στην αγνόηση ή στην παράβλεψη των απόψεων του Κοινοβουλίου σε θέματα παγκόσμιας σημασίας. Θέλουμε να σας βλέπουμε λιγότερο στην τηλεόραση και περισσότερο εδώ, σε αυτή την Αίθουσα. Και έχουμε κουραστεί από τη μυστικότητα του Συμβουλίου και από την περιφρόνηση που δείχνει στο δικαίωμα του Κοινοβουλίου στην πρότερη διαβούλευση σχετικά με προτεραιότητες πολιτικής. Αυτά τα δικαιώματα τάσσονται στο άρθρο 21 της Συνθήκης και στη διοργανική συμφωνία του 1999.

Αντιμετωπίζουμε πολλές σοβαρές προκλήσεις: τον εκδημοκρατισμό της γείτονος περιοχής, ειδικά των πρώην σοβιετικών δημοκρατιών που επί του παρόντος βρίσκονται στο έλεος των ενεργειακών πολιτικών της Ρωσίας, τη διασφάλιση ελεύθερων και δίκαιων εκλογών στη Λευκορωσία και τη διασφάλιση ότι τα δημοψηφίσματα στο Κοσσυφοπέδιο και στο Μαυροβούνιο δεν θα λήξουν με βία.

Ο ρόλος της εξωτερικής πολιτικής δεν πρέπει να σταματά εκεί. Γνωρίζω ότι η πώληση όπλων στην Κίνα έχει επιστρέψει στην ατζέντα του Συμβουλίου, ωστόσο η Κίνα δεν έχει αναγνωρίσει ακόμα τις δολοφονίες στην πλατεία Τιενανμέν, ούτε απελευθέρωσε, μετά από 16 χρόνια, όλους όσους φυλάκισε. Συνεπώς, απαιτούμε μια διαβεβαίωση από εσάς, κύριε Winkler, ότι η αυστριακή Προεδρία δεν θα άρει το εμπάργκο όπλων της Ένωσης κατά της Κίνας.

(Χειροκροτήματα)

Ακόμα πιο επιτακτικό είναι το θέμα του Ιράν. Το διοικητικό συμβούλιο του ΔΟΑΕ συνεδριάζει αύριο για να αποφασίσει αν θα παραπέμψει το Ιράν στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Η διακοπή της κατασκευής πυρηνικών όπλων από το Ιράν πρέπει να αποτελεί στόχο μας. Για τον λόγο αυτόν, η Ευρώπη πρέπει να δεσμευτεί ότι θα σεβαστεί τα ευρήματα του ΔΟΑΕ που αναμένονται τον Μάρτιο. Αλλά η επίτευξη προόδου ως προς τον αφοπλισμό των σημερινών πυρηνικών δυνάμεων, σύμφωνα με τις δεσμεύσεις που αναλάβαμε, αποτελεί το ισχυρότερο και πιο πειστικό μήνυμα που θα μπορούσαμε να στείλουμε. Μια Ευρώπη που μαθαίνει να χρησιμοποιεί τη δύναμή της για το καλό είναι πραγματικά μια δύναμη που πρέπει να λαμβάνεται υπόψη.

(Χειροκροτήματα)

  Daniel Marc Cohn-Bendit, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Ferrero-Waldner, κύριε Solana, κύριε Winkler, κυρίες και κύριοι,

(DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Solana, κυρίες και κύριοι, η κατάσταση είναι τώρα πραγματικά δύσκολη στην Παλαιστίνη και το Ιράν και δεν ζηλεύω κανέναν από όσους προσπαθούν να παρέμβουν. Θεωρώ ότι η μόνη ευκαιρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι να μιλήσει ξεκάθαρα και να αποφύγει κάθε τι το διφορούμενο. Η χάρτα της Χαμάς του έτους 1988 είναι πραγματικά φοβερή και αρκεί να τη διαβάσει κανείς για να νοιώσει φρίκη. Όμως η Χαμάς εξελέγη και πρέπει να ξεκαθαρίσουμε απέναντί της ότι για την εξωτερική πολιτική και τη σχέση με το Ισραήλ αρμόδια δεν είναι η Χαμάς αλλά ο Πρόεδρος Αμπάς. Πρέπει να του δώσουμε επιτέλους μια ευκαιρία και να πούμε επιτέλους στο Ισραήλ να του δώσει την ευκαιρία να αποδείξει πως υπάρχει μια διαφορετική πολιτική από εκείνη της Χαμάς. Αν δεν το καταφέρουμε, θα χάσουμε.

Πρέπει να μιλήσουμε ξεκάθαρα στη Χαμάς, και μάλιστα όχι μόνο για το ζήτημα της ειρήνης, αλλά και για τον φονταμενταλισμό. Υπάρχει κίνδυνος δημιουργίας μίας φονταμενταλιστικής κοινωνίας. Όμως θα θεωρηθούμε αξιόπιστοι μόνο αν είμαστε εξίσου σαφείς και απέναντι στο Ισραήλ. Το Ισραήλ πρέπει να καταλάβει πως η κατάκτηση και η κατοχή δεν προσφέρουν κανένα μέλλον στους Παλαιστινίους. Σε αυτόν τον τομέα της πολιτικής, η προσέγγισή του πρέπει να αλλάξει. Ένα τείχος που συμβολίζει την κατάκτηση δεν είναι τείχος που προσφέρει ασφάλεια.

(FR) Όταν εξετάζει κανείς την ιστορία μας –τη δική σας ιστορία, επί παραδείγματι– από τη στιγμή που διαδηλώνατε κατά του ΝΑΤΟ έως τη στιγμή που ήσασταν Γενικός Γραμματέας του· όταν κανείς εξετάσει τη δική μου ιστορία, όταν κανείς εξετάσει την ιστορία του κ. Fischer, λέει στον εαυτό του ότι είναι σημαντικό να μην εγκαταλείπεται ποτέ η ελπίδα ότι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν, και αυτό ισχύει και για τη Χαμάς.

(DE) Όμως δεν μπορούμε να περιμένουμε απλά να δούμε τι θα γίνει. Η αλλαγή αυτή είναι απαραίτητη για την ασφάλειά μας και πρέπει να υποχρεώσουμε τη Χαμάς να την κάνει. Αυτό μπορεί να γίνει μόνο αν οι Ισραηλινοί και οι Παλαιστίνιοι καταλάβουν πραγματικά ότι για την Ευρωπαϊκή Ένωση δεν τίθεται θέμα διαλόγου: το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ δεν πρόκειται να συζητηθεί πλέον και δεν θα δεχτούμε πια καμία σχετική συζήτηση.

(Χειροκροτήματα)

Δεν πρόκειται να συζητηθεί πλέον το δικαίωμα ύπαρξης παλαιστινιακού κράτους και δεν θεωρούμε πια παραδεκτή καμία συζήτηση γι’ αυτό. Αυτά τα δύο είναι αδιαχώριστα. Και αν καταφέρουμε να γίνει αποδεκτό αυτό, θα έχουμε τη δυνατότητα να δράσουμε ακόμα και σε αυτή τη δύσκολη κατάσταση.

Το ίδιο ισχύει και για το Ιράν. Το Ιράν έχει δικαίωμα στην εξασφάλιση ενέργειας. Ως Πράσινος δεν είμαι υπέρ της πυρηνικής ενέργειας, δεν μπορούμε όμως να έχουμε κάποια κράτη που δεν χρησιμοποιούν τίποτα άλλο εκτός της πυρηνικής ενέργειας, ενώ την ίδια ώρα λένε στους Ιρανούς ότι εκείνοι δεν μπορούν να τη χρησιμοποιήσουν. Αυτό είναι ανήθικο, εντελώς ανήθικο. Ας πούμε «όχι» στην ατομική βόμβα, τότε όμως πρέπει να προσφέρουμε στο Ιράν ασφάλεια για την επικράτειά του, γιατί αυτός είναι ο μεγάλος του φόβος από τότε που το Ιράκ του επετέθη. Αυτό είναι το καθήκον μας – με σαφήνεια και ασφάλεια θα το επιτύχουμε.

  Francis Wurtz, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (FR) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Solana, κυρία Ferrero-Waldner, κύριε Winkler, θα ήθελα να επωφεληθώ της πραγματικά σπάνιας ευκαιρίας που ο κ. Solana είναι παρών σε αυτήν την αίθουσα για να θίξω μία ή δύο πτυχές της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας τις οποίες η Ομάδα μου θεωρεί ιδιαίτερα προβληματικές. Θα στηρίξω τις παρατηρήσεις μου ειδικότερα στο επιχειρησιακό πρόγραμμα του Συμβουλίου για το 2006, εφόσον αυτό είναι το πιο πρόσφατο έγγραφο εργασίας. Τι μπορεί να παρατηρηθεί;

Καταρχάς, η υπέρμετρη σημασία η οποία αποδίδεται στη στρατιωτική διάσταση της ΚΕΠΠΑ. Το πρόγραμμα απαριθμεί με απερίφραστο πάθος έναν προς έναν τους καταλόγους των στρατιωτικών δυνάμεων, τις επιχειρήσεις ταχείας αντίδρασης, τις μάχιμες ομάδες, τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας και τη στρατηγική εταιρική σχέση μεταξύ της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΝΑΤΟ. Οι 25 έχουν κατ’ αυτόν τον τρόπο την εντύπωση ότι παίζουν με τα μεγάλα αγόρια, αλλά η έπαρσή τους είναι ψευδαισθητική και άστοχη.

Αφετέρου –και αυτή είναι η δεύτερη παρατήρησή μου– οι μεγάλες ανοιχτές πληγές σε ορισμένες από τις πλέον ευαίσθητες περιοχές στον κόσμο, πληγές οι οποίες απαιτούν συγκεκριμένα μια ορισμένη ευρωπαϊκή πολιτική δημιουργικότητα έναντι της ανεύθυνης προσέγγισης των ηγετών των ΗΠΑ και των συμμάχων τους, είναι, αυτές καθαυτές, παραγκωνισμένες στην ατζέντα της ΚΕΠΠΑ. Συνεπώς, στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα για το 2006, συμβαίνει, σε 14 σελίδες κειμένου, να αναφέρονται στην Εγγύς Ανατολή λιγότερες από δυόμισι σειρές οι οποίες μας αποκαλύπτουν –και παραθέτω– ότι: «Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα συνεχίσει τις προσπάθειές της για την εφαρμογή του οδικού χάρτη». Δεν γίνεται καν λόγος για την επιλογή μίας μονομερούς στρατηγικής εκ μέρους των ισραηλινών ηγετών, η οποία αντιβαίνει σαφώς στο πνεύμα του οδικού χάρτη και οιασδήποτε ειρηνευτικής διαδικασίας. Το Ιράκ, από την πλευρά του, δικαιούται τρεις γραμμές, χωρίς την παραμικρή αναφορά στον πόλεμο ή την καταστροφική στρατηγική του Μπους, που μας βυθίζει όλους σε ένα τραγικό αδιέξοδο.

Αυτό με οδηγεί στην κυριότερη επικριτική μας παρατήρηση, την οποία είχα ήδη την ευκαιρία να εκφράσω σε αυτήν ακριβώς την Αίθουσα τον Ιούνιο του 2003 την εποχή της δημοσίευσης της έκθεσής σας για την ευρωπαϊκή στρατηγική ασφάλειας, η οποία εξακολουθεί να ισχύει, κύριε Solana. Η έκθεση δίνει μία αποκαλυπτική περιγραφή των νέων απειλών χωρίς να αναλύει τις βαθύτερες αιτίες, και με απόλυτη δυσπιστία διαβάζει κανείς –παραθέτω– ότι «εργαζόμενες από κοινού, η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες μπορούν να καταστούν μείζων δύναμη για το καλό στον κόσμο».

Συνεπώς, ποια είναι η εκτίμησή σας, κύριε Solana, για τα δύο χρόνια εφαρμογής της εν λόγω στρατηγικής; Έχει γίνει ο κόσμος ασφαλέστερος και δικαιότερος; Κατά τη γνώμη μου, ένα καλό κριτήριο για να το κρίνει κανείς αυτό είναι η περίπτωση της Εγγύς Ανατολής, στην οποία θα στρέψω τώρα την προσοχή μου.

Ενώ βρισκόμαστε σε αυτό το θέμα, επιτρέψτε μου να επισημάνω στους συναδέλφους μας βουλευτές την παρουσία, στα θεωρεία μας, της κ. Leïla Shahid, της νέας επικεφαλής της αντιπροσωπείας της Παλαιστίνης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, την οποία θα ήθελα να καλωσορίσω θερμά.

(Χειροκροτήματα)

Πριν ακόμη από τις παλαιστινιακές εκλογές, ζήτησα να συμπεριληφθεί στην ημερήσια διάταξη του Κοινοβουλίου το θέμα της δριμείας αλλά ακριβούς έκθεσης των ευρωπαίων διπλωματών για την Ιερουσαλήμ, την οποία το Συμβούλιο κρατούσε μυστική για να μην επηρεάσει τις σχέσεις του με τις ισραηλινές αρχές.

Πού βρισκόμαστε σήμερα όσον αφορά αυτό το θέμα; Όπως αρκετοί συνάδελφοί μου βουλευτές, μόλις επέστρεψα από την Παλαιστίνη, όπου συμμετείχαμε σε αποστολή παρατηρητών των βουλευτικών εκλογών. Παρακολουθήσαμε με ευχαρίστηση και με συγκίνηση τον υποδειγματικό τρόπο με τον οποίο διεξήχθησαν οι εκλογές εκεί, την εορταστική ατμόσφαιρα στους δρόμους, παρά την κατοχή, και τον τρόπο με τον οποίο υποδέχονταν εμάς τους ξένους. Αυτή η υπερηφάνεια επειδή ήταν σε θέση να δείξουν στον κόσμο την ικανότητα του παλαιστινιακού λαού να εδραιώσει τη δημοκρατία του αποτελεί μείζον πλεονέκτημα για το μέλλον που το εκλογικό αποτέλεσμα δεν πρέπει να μας κάνει να λησμονήσουμε. Το ίδιο ισχύει για την επιθυμία των Παλαιστινίων για ειρηνική συμβίωση με το γειτονικό Ισραήλ και την ύπαρξη δύο λαών και δύο κρατών, θέμα το οποίο περιλαμβανόταν σε όλες τις συζητήσεις τις οποίες διεξήγαμε. Οιοσδήποτε λοιπόν αναλάμβανε το ρίσκο να στερήσει την τροφή σε αυτές τις γυναίκες, τους άνδρες και τα παιδιά, ή ακόμη να τους φανατίσει, διακόπτοντας την παροχή ζωτικής γι’ αυτούς ενίσχυσης, θα επωμιζόταν συνεπώς βαριά ευθύνη. Αντιθέτως, ας βασιστούμε στις προσδοκίες για δημοκρατία και για δίκαιη ειρήνη, οι οποίες φαίνεται να βρίσκονται σε πλεονεκτική θέση στη σύγχρονη παλαιστινιακή κοινωνία και τις οποίες πρέπει να λαμβάνει υπόψη κάθε παλαιστινιακή αρχή. Αυτό που διακυβεύεται είναι το μέλλον αυτό καθαυτό της εταιρικής σχέσης μεταξύ των δύο περιοχών.

Όσον αφορά το εκλογικό αποτέλεσμα, ας φροντίσουμε να μην το αναλύσουμε αποκλειστικά υπό μία εσωτερική παλαιστινιακή οπτική γωνία. Φυσικά, η δημοφιλής απόρριψη της Φατάχ είναι πραγματική. Κάθε ηγεμονική εξουσία τείνει να αποστασιοποιείται από την κοινωνία. Εντούτοις, πώς μπορεί κανείς να μην δει ότι η Παλαιστινιακή Αρχή έχει πρωτίστως απολέσει την αξιοπιστία της στους πολίτες επειδή δεν κατόρθωσε να βελτιώσει τη μοίρα τους ή να τους προσφέρει νέες προοπτικές λόγω της παρεμπόδισης της ειρηνευτικής διαδικασίας; Κατόπιν των προ δεκαετίας μεγάλων προσδοκιών, το αίσθημα τώρα είναι η άκρατη οργή για τη συνεχιζόμενη κατοχή, την ανάπτυξη των εποικισμών, την κατασκευή του τείχους, τις «στοχευμένες» δολοφονίες, τις συλλήψεις, την κράτηση των φυλακισμένων, την καθημερινή βία, και την επιδείνωση των συνθηκών διαβίωσης ως αποτέλεσμα της περιχαράκωσης των περιοχών. Όσον αφορά το παλαιστινιακό κράτος και την Ιερουσαλήμ, η Παλαιστινιακή Αρχή θεωρείται ότι έχει αποδεχτεί πολλά και ότι έχει επιτύχει πολύ λίγα.

Τι πρέπει να γίνει λοιπόν; Αναμφίβολα, όπως είπατε, κύριε Solana, πρέπει να ασκήσουμε πίεση στη Χαμάς να σταματήσει τη βία και τις δολοφονικές απόπειρες. Τι λέτε, ωστόσο, στις ισραηλινές αρχές; Δεν έχω ακούσει τίποτα για αυτό το θέμα. Πρέπει επίσης να δείξουμε σαφώς ότι, όσον αφορά εμάς, δεν υπάρχει εκδοχή «μεταβλητής γεωμετρίας» για το διεθνές δίκαιο. Όπως κάθε κράτος, το Ισραήλ έχει καθήκον να συμμορφώνεται με τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας. Πρέπει επίσης να ακολουθεί τις συστάσεις του Διεθνούς Δικαστηρίου. Πρέπει να εκπληρώνει τις υποχρεώσεις του σύμφωνα με τον οδικό χάρτη.

Σε αυτό το πλαίσιο, κύριε Πρόεδρε, είναι εύλογο, τώρα περισσότερο από ποτέ, ότι η στάση που πρέπει να υιοθετηθεί σε σχέση με την έκθεση των διπλωματών μας για την Ιερουσαλήμ είναι η εξής: πρέπει να τη δημοσιεύσουμε άμεσα, να εφαρμόσουμε τις συστάσεις της και, γενικότερα, να επιλέξουμε τελικά μία πραγματική εναλλακτική της στρατηγικής του Προέδρου Μπους, η οποία απέτυχε στην Εγγύς Ανατολή και, μακρύτερα, στη Μέση Ανατολή. Ας μην κωφεύουμε στις προειδοποιητικές κραυγές που υψώνονται από τις κοινωνίες που βρίσκονται στα πρόθυρα της απόγνωσης.

  Πρόεδρος. Υποθέτω ότι όλοι οι ομιλητές γνωρίζουν ότι υπάρχει ένα θέμα στη συνέχεια της ημερήσιας διάταξής μας που αναφέρεται συγκεκριμένα στην ανάλυση της κατάστασης στη Μέση Ανατολή, στα αποτελέσματα των εκλογών στην Παλαιστίνη και στο αν αυτή η έκθεση στην οποία αναφέρθηκε ο κ. Wurtz θα πρέπει να δημοσιευθεί ή όχι. Εσείς επιλέξατε να οργανώσετε τη συζήτηση μοιράζοντάς την κατ’ αυτόν τον τρόπο. Φαντάζομαι ότι αντιλαμβάνεστε ότι ουσιαστικά αλλάζετε την ημερησία διάταξη και συζητάτε θέματα που πρόκειται να συζητήσουμε αργότερα.

  Bastiaan Belder , εξ ονόματος της Ομάδας IND/DEM. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, όταν, ακριβώς πριν μία εβδομάδα, εκτελούσα χρέη παρατηρητή στις παλαιστινιακές εκλογές εξ ονόματος αυτού του Σώματος, ένα τεράστιο πανό, ειδικά, έπεσε στην αντίληψή μου. Το είδα στη Ραμάλα και απεικόνιζε τον Αγιατολάχ Χομεϊνί μαζί με τους ηγέτες της Χαμάς, Γιασίν και Ραντίσι. Το πολιτικό μήνυμα ήταν ξεκάθαρο. Αντί να πασχίζουμε για επίλυση ή ειρήνη με το εβραϊκό κράτος, θα πρέπει να σκίσουμε τη σελίδα του από την ιστορία, διότι αυτό ζήτησε ο Χομεϊνί και, σύμφωνα με τον σημερινό ιρανό Πρόεδρο Ahmadinejad, τα λόγια του είναι σοφά.

Σε συνδυασμό με τις πυρηνικές φιλοδοξίες του καθεστώτος των μουλάδων στην Τεχεράνη –η ειρηνική φύση του οποίου τίθεται υπό σοβαρή αμφισβήτηση– αυτό αποτελεί ιδιαίτερα σκληρή πρόκληση για τον δυτικό κόσμο, την ΕΕ και τις ΗΠΑ. Το σχόλιο του ιστορικού Dan Diner για τις παλαιστινιακές κοινοβουλευτικές εκλογές ήταν ότι «με τη Χαμάς στη Ραμάλα, το Ιράν πλησίασε πολύ περισσότερο στο Ισραήλ» και είχε δίκιο. Σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές από την Τεχεράνη, πολλοί φιλοδυτικοί Ιρανοί θεωρούν αυτή την εξέλιξη ως βαθμιαία νίκη του βαρβαρισμού έναντι του πολιτισμού. Ειλικρινά ελπίζω ότι τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, αντί να συμμερίζονται αυτό το αίσθημα παραίτησης, θα υποστηρίξουν σθεναρά το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ και, συνεπώς, τον δικό μας πολιτισμό.

  Inese Vaidere, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (LV) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι βουλευτές, θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή του Συμβουλίου και της Επιτροπής σε τέσσερα θέματα επί των οποίων απαιτείται άμεση και συνεπής δράση στο πλαίσιο της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας.

Η πρώτη προτεραιότητα είναι η πολιτική γειτονίας. Πρώτον, ο δρόμος προς τα εμπρός για τη Ρωσία και την Ουκρανία. Πρέπει να λάβουμε υπόψη το γεγονός ότι επί του παρόντος η Ρωσία δεν έχει καλές σχέσεις με κανένα από τα γειτονικά της κράτη, καθώς δεν διαμορφώνει τις σχέσεις της με βάση τον αμοιβαίο σεβασμό και το όφελος, αλλά κάνοντας αισθητή την παρουσία της μέσω οικονομικών ή ενεργειακών κυρώσεων και αρνούμενη να υπογράψει τις συμφωνίες που έχουν εκπονηθεί σχετικά με τα σύνορα. Αυτή τη στιγμή, η Ρωσία έχει επιβάλει εμπάργκο στην εξαγωγή τροφίμων από την Ουκρανία. Ως εκ τούτου, καλώ μετ’ επιτάσεως τον κ. Solana και την Επιτροπή να λάβουν άμεσα μέτρα για να ενθαρρύνουν την άρση αυτού του εμπάργκο και παράλληλα να υπενθυμίσουν στη Ρωσία ότι αυτή η δράση έρχεται σε σαφή αντίθεση με τις απαιτήσεις του Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου, στον οποίο η Ρωσία εξέφρασε τη βούληση να προσχωρήσει.

Δεύτερον, η κρίση της παροχής φυσικού αερίου στην Ουκρανία, στη Μολδαβία και στη Γεωργία αφύπνισε την Ευρώπη, αποδεικνύοντας ότι αυτές οι προμήθειες δεν είναι ασφαλείς, ότι απαιτείται διαφοροποίηση του ανεφοδιασμού, όπως και συντονισμός των πολιτικών ενέργειας και ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και των κρατών μελών.

Τρίτον, σε αυτό το πλαίσιο θα πρέπει να αναφέρουμε τη συμφωνία που αφορά τον βορειοευρωπαϊκό αγωγό φυσικού αερίου, στην κατασκευή του οποίου συμμετέχει ο πρώην γερμανός Καγκελάριος ως πρόεδρος της κατασκευαστικής εταιρείας, προκαλώντας ανησυχίες για πολιτική διαφθορά. Με τη μη αξιολόγηση αυτού του γεγονότος από τη δική τους σκοπιά με τη δέουσα συνέπεια, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα μειώνουν την εμπιστοσύνη των πολιτών της ΕΕ και, ως εκ τούτου, μας εμποδίζουν να μιλήσουμε για καταπολέμηση της διαφθοράς οπουδήποτε αλλού στον κόσμο.

Τώρα, θα ήθελα να αναφερθώ σε μια άλλη περιοχή – στην Κίνα. Επί του παρόντος, η Κίνα βρίσκεται σε μια φάση ταχείας ανάπτυξης και είναι έτοιμη να δώσει υψηλή προτεραιότητα στη σύναψη συνεργασίας με την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αν ο διάλογός μας με την Κίνα δεν γίνει πιο ειλικρινής και εποικοδομητικός, μπορεί να στρέψει τις στενότερες σχέσεις προς άλλη κατεύθυνση.

Τέλος, όσον αφορά τις σχέσεις του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου, θα θέλαμε να υπάρχει όχι μόνο διαβούλευση, αλλά να λαμβάνεται πραγματικά υπόψη η γνώμη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, ειδικά ως προς την ιδέα «μιλώντας με μία φωνή».

  Philip Claeys (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας πρέπει να αποτελεί μία από τις προτεραιότητες της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας. Η έκθεση ορθώς εφιστά την προσοχή στη σημασία του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των πολιτικών ελευθεριών. Θα ήθελα με αυτή την ευκαιρία να εκφράσω την πλήρη και απόλυτη αλληλεγγύη μου στον δανό Πρωθυπουργό, ο οποίος υφίσταται επί του παρόντος τεράστια πίεση προκειμένου να λάβει μέτρα κατά των σκιτσογράφων που είχαν την τόλμη να απεικονίσουν τον προφήτη Μωάμεθ.

Οι ισλαμικές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Τουρκίας –η οποία είναι υποψήφια προς ένταξη στην ΕΕ– καλούν τη Δανία να ζητήσει συγγνώμη και να επιβάλει κυρώσεις, ενώ επιμένουν ακόμα και για μποϊκοτάζ των δανικών προϊόντων. Ο Πρωθυπουργός Rasmussen έχει απόλυτο δίκιο όταν λέει ότι δεν υπάρχει δημοκρατία χωρίς ελευθερία έκφρασης της γνώμης. Το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Κοινοβούλιο θα πρέπει να σταθούν ενωμένα για την προάσπιση των ελευθεριών μας. Αν δεν το κάνουν, τότε δεν αξίζει τον κόπο να μιλούμε για πολιτική ασφάλειας και άμυνας, διότι δεν θα έχει μείνει τίποτα να προστατευθεί.

  Bogdan Klich (PPE-DE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, νωρίτερα σήμερα ο κ. Solana δήλωσε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι παγκόσμιος εταίρος. Συνεπώς, απαιτείται εδραίωση της κοινή εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας και η συνταγματική κρίση σαφώς δεν βοηθά την κατάσταση. Η συνοχή, ωστόσο, δεν μπορεί να επιτευχθεί πλήρως μέσω κοινών θεσμών. Επιτυγχάνεται κυρίως μέσω κοινής πολιτικής βούλησης. Πολλά, λοιπόν, θα εξαρτηθούν από τις προσωπικές δράσεις, την ορθή κρίση και τη δημιουργικότητα που θα επιδείξουν ο κ. Solana και η κ. Ferrero-Waldner κατά τη διάρκεια αυτού του έτους.

Η κ. Ferrero-Waldner δεσμεύτηκε επίσης για μια ειδική ανακοίνωση σχετικά με την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Επιπροσθέτως, η έκθεση του κ. Brok αναφέρεται στην ανάγκη εκπόνησης μιας στρατηγικής για την ενεργειακή ασφάλεια. Στην πραγματικότητα, πρόκειται μόνο για μεσοβέζικες/πρόχειρες λύσεις. Αυτό που πραγματικά χρειάζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι να θέσουμε τον στόχο της δημιουργίας μιας αυθεντικής κοινής πολιτικής για την ενεργειακή ασφάλεια. Μόνο τότε θα είναι δυνατόν να αποτραπούν καταστάσεις όπως αυτή που προέκυψε πριν δυο χρόνια, όταν ρώσοι προμηθευτές κρατούσαν όμηρο τη Λευκορωσία ή h κατάσταση που προέκυψε στις αρχές αυτού του μήνα όταν η Ρωσία εκβίαζε την Ουκρανία. Επηρεάστηκαν επίσης και τα κράτη μέλη της Κεντρικής Ευρώπης. Θέλουμε πραγματικά να γίνουμε θύματα εκβιασμού αυτού του είδους στο μέλλον και θέλουμε πραγματικά να παγώσουμε όπως παγώνουν αυτή τη στιγμή οι άνθρωποι στη Γεωργία; Η μόνη εναλλακτική λύση είναι μια κοινή ενεργειακή πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Μια άλλη παρατήρηση που θα ήθελα να κάνω είναι ότι η πολιτική μας προς τη Ρωσία θα πρέπει να αλλάξει. Υπάρχει περιθώριο επικρίσεων για την έλλειψη προόδου σε ορισμένους τομείς. Δύο από αυτούς τους τομείς αναφέρονται στην έκθεση του κ. Brok, δηλαδή τα προβλήματα που αφορούν τα ανθρώπινα δικαιώματα και η μείωση των όπλων στην περιοχή του Καλίνιγκραντ. Ο κατάλογος θα έπρεπε να είναι μακρύτερος και να περιλαμβάνει μια κοινή λύση στις περιφερειακές διενέξεις, κυρίως στην Υπερδνειστερία και στον Νότιο Καύκασο, μαζί με το όλο θέμα του Καλίνιγκραντ.

  Pasqualina Napoletano (PSE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ως Ευρωπαίοι δεν μπορούμε παρά να σεβασθούμε την ελεύθερη βούληση των Παλαιστινίων και να ενθαρρύνουμε τον σχηματισμό μιας κυβέρνησης, η οποία, όπως είπε ο ίδιος ο Πρόεδρος Αμπού Μάζεν, θα επιλέξει τη διαπραγματευτική οδό, θα αναγνωρίσει το Ισραήλ και θα αποκηρύξει τη βία.

Η ψήφος αυτή αποτελεί επίσης έκφραση των δεινών και των ταπεινώσεων της καθημερινής ζωής υπό κατοχή, με τα σημεία ελέγχου, το τείχος και τους εποικισμούς, ενώ παράλληλα ηχεί ως μια αυστηρή προειδοποίηση προς τον παλαιστινιακό πολιτικό κόσμο. Για προφανείς λόγους, ακόμη και η μονομερής απόσυρση από τη Γάζα αποδυνάμωσε τον ρόλο του Προέδρου Αμπού Μάζεν. Από εδώ απορρέουν δύο υποχρεώσεις: να μην εγκαταλείψουμε την προσπάθεια για την επίτευξη της ειρήνης μέσω των διαπραγματεύσεων και να ζητήσουμε από τα δύο μέρη να εγκαταλείψουν τις ενέργειες που την θέτουν σε κίνδυνο.

Για τον λόγο αυτόν, συμφωνώ, κύριε Ύπατε Εκπρόσωπε, με τους όρους που θέσατε στους Παλαιστινίους. Παράλληλα, ωστόσο, σας ερωτώ: δεν έχετε τίποτε να επισημάνετε στο Ισραήλ, το οποίο δεν δέχθηκε ποτέ να συμμορφωθεί με το πλαίσιο του οδικού χάρτη; Η συζήτηση έχει αρχίσει στην ισραηλινή κοινωνία. Εξάλλου, η ίδια η Χαμάς απέδειξε ότι μπορεί να σεβαστεί επί έναν ολόκληρο χρόνο την ανακωχή που προέκυψε από διαπραγματεύσεις. Πιστεύω ότι το Ισραήλ οφείλει να σταματήσει τους εποικισμούς και να αποφύγει ενέργειες προσάρτησης της Ανατολικής Ιερουσαλήμ.

Όσον αφορά τη χρηματοοικονομική βοήθεια, συμφωνώ απολύτως μαζί σας: πρέπει να αποφύγουμε την κατάρρευση και να εκτιμήσουμε την κατάσταση όπως εξελίσσεται. Υπό αυτό ακριβώς το πρίσμα, θα ήθελα να ρωτήσω τον Ύπατο Εκπρόσωπο, το Συμβούλιο και την Επιτροπή, εάν φρονούν πως πρέπει να ασκήσουν πιέσεις προς τις ισραηλινές αρχές προκειμένου να σταματήσουν το πάγωμα της μεταφοράς των φορολογικών εσόδων στους Παλαιστινίους. Με την επικρατούσα κατάσταση και δεδομένου ότι πρόκειται για χρήματα των Παλαιστινίων, θεωρώ ότι πρόκειται για μια ενέργεια που ρίχνει λάδι στη φωτιά.

  Annemie Neyts-Uyttebroeck (ALDE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, νόμιζα ότι ο χρόνος ομιλίας μου επεκτάθηκε κατά ένα λεπτό, αλλά μπορείτε αν θέλετε να το ελέγξετε ενόσω μιλάω. Κύριε Ύπατε Εκπρόσωπε, κυρία Επίτροπε, κύριε Πρόεδρε, στην αρχή αυτής της συζήτησης, μας παρουσιάσατε μια εκπληκτική ανασκόπηση των γεγονότων των τελευταίων 30 ημερών. Θα ήθελα να συγχαρώ τον κ. Solana και την Επίτροπο Ferrero-Waldner, καθώς και την Προεδρία, για την αποφασιστική τους αφοσίωση στην αντιμετώπιση των καταστροφών που ξέσπασαν και όλων αυτών των οδυνηρών γεγονότων. Θα ήθελα κι εγώ με τη σειρά μου να συγχαρώ τις αποστολές εκλογικών παρατηρητών της ΕΕ γενικά και ειδικά όσους έδρασαν στην παλαιστινιακές περιοχές, διότι το έργο τους θα πρέπει να ήταν ιδιαίτερα δύσκολο.

Εκτιμώ ότι μπορούμε να εξάγουμε δύο διδάγματα από την επισκόπηση που μας παρουσίασε ο κ. Solana. Το πρώτο δίδαγμα είναι ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί να είναι αποτελεσματική μόνο όταν είναι ενωμένη. Με μεγάλη ικανοποίηση, λοιπόν, άκουσα προχθές ότι το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων κατέληξε σε ομόφωνη απόφαση σχετικά με τους όρους υπό τους οποίους μπορεί να χορηγηθεί περαιτέρω οικονομική ενίσχυση στην Παλαιστινιακή Αρχή. Με ικανοποίηση επίσης έμαθα ότι τα τέσσερα κόμματα διεξήγαγαν έκτακτη συνέλευση το ίδιο απόγευμα. Φανταστείτε τις συνέπειες αν ένα αρχηγός κυβέρνησης είχε δηλώσει κάτι, ένα άλλος υπουργός κάτι άλλο και ένας τρίτος πρωθυπουργός είχε δώσει ένα εντελώς διαφορετικό μήνυμα.

Είναι προφανές ότι αυτό θα ήταν ολέθριο, αλλά κάτι τέτοιο δεν συνέβη και ελπίζω ότι τα πράγματα θα παραμείνουν έτσι. Είναι περιττό να πω ότι χρειαζόμαστε ομοφωνία σχετικά με όλους τους φακέλους. Πρέπει επίσης να διατεθούν επαρκείς πόροι. Δεν είμαι τόσο βέβαιη όσο η Επίτροπος ότι αυτό θα προβλεφθεί στις δημοσιονομικές προοπτικές 2007-2013. Όπως κι εκείνη, θα ήθελα επίσης να τονίσω ότι πρέπει να επιδείξουμε επαρκή ευελιξία. Τέλος, συμφωνώ ότι, στον βαθμό που ο Ύπατος Εκπρόσωπος, η Επίτροπος και ο Προεδρεύων του Συμβουλίου εντάσσουν το Κοινοβούλιο στις δραστηριότητές τους σε τακτική βάση, θα μπορούν να υπολογίζουν στη συνεχή υποστήριξή μας.

  Angelika Beer (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Solana, αναφέρατε τα Βαλκάνια. Θα ήθελα να πω μόνο εδώ ότι υποστηρίζουμε ολόψυχα τις προσπάθειές σας σε ένα μέρος όπου φέρουμε άμεση ευθύνη για την ειρήνη στην Ευρώπη. Κανένας δεν μπορεί να την αναλάβει για λογαριασμό μας και πρέπει να διευρύνουμε διαρκώς, με αξιοπιστία και ευθύτητα, την ευρωπαϊκή προοπτική της περιοχής.

Θα ήθελα να σας συγχαρώ διότι επιτύχατε να συνοψίσετε στην απόφαση που λάβατε το βράδυ της Δευτέρας πολλές και διάφορες απόψεις που επικρατούν στην Ευρώπη για το Ιράν. Θα ήθελα να απευθύνω έκκληση σε όλους να συνεχίσουν, ακολουθώντας τον δρόμο που χαράχτηκε, να αφήνουν μεγάλα περιθώρια για διπλωματικούς χειρισμούς και διαπραγματεύσεις. Το ότι τώρα θα γίνει συνάντηση των Ιρανών με την Κίνα και τη Ρωσία είναι μία καλή είδηση, πρέπει όμως να μην ξεχνάμε ότι για το αν ξεπεράστηκε το όριο και αν κινδυνεύει η παγκόσμια ειρήνη, δεν θα αποφανθεί ούτε ο κ. Schüssel ούτε ο κ. Steinmeier, αλλά αποκλειστικά και μόνο τα Ηνωμένα Έθνη.

Δεν μπορούμε να ελέγξουμε μόνοι μας την κατάσταση και όταν αντιμετωπίζουμε έναν κήρυκα του μίσους σαν τον Ahmadinejad, είναι δύσκολο να αναζητούμε διαρκώς δρόμους επαναφοράς του στη λογική. Αυτή όμως η λογική είναι μέρος της ευρωπαϊκής μας στρατηγικής για την ασφάλεια, την οποία παρουσιάσατε και βασίζεται στη μη διάδοση. Γνωρίζουμε ότι η πιθανή κλιμάκωση της κατάστασης στο Ιράν θα έθετε σε μεγάλο κίνδυνο ακριβώς εκείνα τα συμφέροντα που εκπροσωπούμε, συγκεκριμένα να εμποδίσουμε το Ιράν να αποκτήσει πυρηνικά όπλα και να μειώσουμε την απειλή για το Ισραήλ και να υπάρχει μεγαλύτερη ασφάλεια γι’ αυτό. Ως εκ τούτου, ελπίζω ότι θα βρούμε εδώ έναν πιο ειρηνικό δρόμο, όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό.

Επιτρέψτε μου να πω ως επικεφαλής της αντιπροσωπείας ότι υπάρχει και μια άλλη φωνή στο Ιράν. Δεν θα αφήσω τις διπλωματικές σχέσεις …

(Ο Πρόεδρος διακόπτει την ομιλήτρια)

  Gerard Batten (IND/DEM). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, η χθεσινή ημέρα σήμανε το θάνατο του 100ου βρετανού στρατιωτικού που σκοτώνεται στο Ιράκ. Αυτοί οι γενναίοι άνδρες έκαναν την απόλυτη θυσία δίνοντας τη ζωή τους για την πατρίδα τους. Αλλά προδόθηκαν. Εστάλησαν στον πόλεμο με βάση τα ψέματα και τις φαντασίες του πρωθυπουργού Τόνι Μπλερ. Αυτό έγινε για έναν απλό λόγο: ο κ. Μπλερ και η κυβέρνηση των Εργατικών δεν έχουν καμία ιδέα σχετικά με το τι συνιστά το βρετανικό εθνικό συμφέρον.

Τώρα, ο κ. Μπλερ θέλει να εμπλέξει το βρετανικό έθνος σε άλλο ένα ψέμα. Αυτό το ψέμα είναι ότι το βρετανικό εθνικό συμφέρον εξαρτάται από κάτι που ονομάζεται κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική.

Η χθεσινή ημέρα σηματοδότησε κι ένα ακόμα σημαντικό γεγονός. Στο Λονδίνο, ο κ. Javier Solana μίλησε για το παλαιστινιακό ζήτημα εξ ονόματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προέβη σε αυτή την ομιλία με τον de facto ρόλο του Ευρωπαίου Υπουργού Εξωτερικών. Αυτό συμβαίνει παρά το γεγονός ότι η κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική θα έπρεπε να έχει απορριφθεί μετά την απόρριψη του ευρωπαϊκού συντάγματος. Αυτό αποτελεί σαφές μήνυμα ότι η κυβέρνηση των Εργατικών παραδίδει τον έλεγχο της εξωτερικής πολιτικής στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ο καγκελάριος Βίσμαρκ είπε κάποτε την ιστορική φράση ότι τα Βαλκάνια δεν αξίζουν τα κόκαλα ούτε ενός πομερανού γρεναδιέρου. Λοιπόν, η κοινή ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική και ο σχεδιαζόμενος ευρωπαϊκός στρατός δεν αξίζουν τα κόκαλα ούτε ενός βρετανού στρατιώτη.

  Ģirts Valdis Kristovskis (UEN). – (LV) Κυρία Ferrero-Waldner, κύριε Σολάνα, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η σημερινή συζήτηση αφορά την ανάγκη για μια πιο ανοικτή, πιο αποτελεσματική και πιο υπεύθυνη κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι για το γεγονός ότι, τα τελευταία χρόνια, έχει επιτελεστεί πολύ θετικό έργο για την πρόοδο της στρατιωτικής δύναμης της ΕΕ.

Δυστυχώς, ωστόσο, η έκθεση του κ. Brok αποκαλύπτει ότι υπάρχουν ακόμα υπερβολικά πολλές ανεπίλυτες ελλείψεις και προβλήματα με την ΚΕΠΠΑ. Υπάρχουν σοβαρές εγγενείς δυσκολίες στην υιοθέτηση αποφασιστικών θέσεων σχετικά με την Κοινή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΚΠΑΑ) της Ευρώπης και με την Ευρωπαϊκή Πολιτική Ασφάλειας και Άμυνας (ΕΠΑΑ). Αυτές οι πολιτικές πάσχουν από σοβαρή έλλειψη πόρων και δίνεται επίσης έμφαση στην ανάγκη για δημοκρατικό κοινοβουλευτικό έλεγχο. Αυτά είναι λίγα μόνο από τα τρέχοντα ζητήματα που σχετίζονται με το θέμα της σημερινής συζήτησης.

Συνεπώς, εμείς ως Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα πρέπει να μπορούμε να αλλάξουμε τα πράγματα προς το καλύτερο και αυτό περιλαμβάνει την απαίτηση για ορθό συντονισμό των πολιτικών προκειμένου να διασφαλιστεί ο εντατικός διάλογος μεταξύ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου για αυτά τα θέματα. Γνωρίζουμε ότι αυτό δεν είναι εύκολο, αλλά εξαρτάται από τη θεσμική επιρροή και ανάπτυξη του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Η σαφής υποστήριξη από τους πολίτες της Ευρώπης για κοινή ευρωπαϊκή δράση σχετικά με την ασφάλεια επιβάλλει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το καθήκον να επεκτείνει τη θεσμική του επιρροή και τη συμμετοχή του στη λήψη αποφάσεων. Η ασφάλεια θα αυξηθεί μόνο αν τα μηνύματα του κ. Σιράκ, του κ. Σολάνα ή της κ. Μέρκελ ή οι αποφάσεις που λαμβάνονται στους τομείς των όπλων μαζικής καταστροφής, της καταπολέμησης της τρομοκρατίας ή της ενέργειας είναι προβλέψιμα και δεν αιφνιδιάζουν το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

  Jan Tadeusz Masiel (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, μια κοινή εξωτερική πολιτική θα μπορούσε να έχει αποτρέψει την ενεργειακή κρίση στην Ανατολική Ευρώπη. Θα μπορούσε επίσης να σημαίνει ότι λαμβάνονται υπόψη οι ανησυχίες της Πολωνίας σχετικά με την κατασκευή του ρωσογερμανικού αγωγού φυσικού αερίου κάτω από τη Βαλτική και ότι τα συμφέροντα της Πολωνίας αναγνωρίζονται ως συμφέροντα όλης της Ευρώπης. Οι πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και όλος ο κόσμος, περιμένουν από εμάς να ασκούμε μια κοινή εξωτερική πολιτική και να υπερασπιζόμαστε τους αδύναμους, με ή χωρίς Ευρωπαϊκό Σύνταγμα. Συνεπώς, δεν μπορεί να επιτραπεί στο Ισραήλ να μονοπωλεί την εξωτερική πολιτική στην περιοχή του. Η Χαμάς θα αποκηρύξει με ικανοποίηση την τρομοκρατία και τη βία όταν δημιουργηθεί ένα παλαιστινιακό κράτος, μειώνοντας έτσι την απειλή της τρομοκρατίας στον κόσμο. Όπως και ο κ. Cohn-Bendit, είμαι κατά των πυρηνικών όπλων, αλλά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί επιτρέπεται στο Ισραήλ να έχει ατομική βόμβα ενώ δεν ισχύει το ίδιο για το Ιράν.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, όταν ακούω τη μακρά σειρά των κρίσεων και των προβλημάτων που αντιμετωπίζουμε, με προβληματίζει το γεγονός ότι πολλοί πιστεύουν πως η απάντηση σε αυτά τα προβλήματα είναι περισσότερη Ευρωπαϊκή Ένωση. Οι φιλοδοξίες και οι αξιώσεις της εξωτερικής πολιτικής της ΕΕ εκτείνονται τώρα σε κάθε τομέα, από την άμυνα μέχρι τη μετανάστευση και τον ενεργειακό εφοδιασμό, και ελάχιστα θετικά αποτελέσματα βλέπουμε να προκύπτουν από αυτό. Θα προτιμούσα μια πιο μετριοπαθή προσέγγιση, με την Ευρωπαϊκή Ένωση να εστιάζει μόνο σε εκείνους τους τομείς στους οποίους μπορεί πραγματικά να προσθέσει πρακτική αξία μέσω της ανθρωπιστικής και αναπτυξιακής βοήθειας, της εκλογικής παρατήρησης και αντίστοιχων προσπαθειών.

Θα ήθελα επίσης να πω ότι σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς στους οποίους νέες δυνάμεις εμφανίζονται και απειλούν την ίδια τη φύση των ελεύθερων κοινωνιών μας, χρειαζόμαστε περισσότερη αλληλεγγύη μεταξύ των δημοκρατιών και λιγότερη αυτοπροβολή της ΕΕ. Τα διδάγματα των πρόσφατων χρόνων δείχνουν ότι όταν οι δυτικές δημοκρατίες διχάζονται, πλήττονται τα συμφέροντά τους. Οι εχθροί της δημοκρατίας θα εκμεταλλευτούν αυτούς τους διχασμούς για να εξυπηρετήσουν τους δικούς τους σκοπούς.

Μόλις επέστρεψα από τη συμμετοχή μου στην αποστολή εκλογικών παρατηρητών στις περιοχές της Παλαιστινιακής Αρχής και της Ανατολικής Ιερουσαλήμ. Τα αποτελέσματα των εκλογών ήταν μια κραυγή από τους δρόμους. Ορθώς λέτε ότι η ακριβής συγκρότηση της νέας κυβέρνησης των περιοχών της Παλαιστινιακής Αρχής δεν θα είναι σαφής για κάποιο διάστημα, αλλά αναμφίβολα θα αντανακλά τη νεοσυσταθείσα δύναμη της Χαμάς. Είναι πράγματι ζωτικής σημασίας να μην παράσχουμε υποστήριξη σε αυτή την κυβέρνηση αν δεν αποκηρύξει τη βία, αν δεν αναγνωρίσει το δικαίωμα ύπαρξης του Ισραήλ και αν δεν συμμετάσχει θετικά στην ειρηνευτική διαδικασία.

Στο παρελθόν, εξέφρασα ανησυχίες σχετικά με τη φύση της χρηματοδότησης της ΕΕ και την επάρκεια των διασφαλίσεων για την αποτροπή κατάχρησης των πόρων μας. Αυτές οι ανησυχίες τώρα θα πολλαπλασιαστούν. Όχι μόνο πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η οικονομική ενίσχυση είναι διαφανής και δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την υποστήριξη της τρομοκρατίας και του εξτρεμισμού, αλλά είναι επίσης επιτακτική ανάγκη να διασφαλίσουμε ότι τα χρήματά μας θα χρησιμοποιηθούν πιο αποτελεσματικά ώστε να ωφελήσουν άμεσα τον παλαιστινιακό λαό.

Τέλος, ας καταβάλουμε μεγαλύτερη προσπάθεια για να διασφαλίσουμε ότι δεν θα υπάρχει διαφορά στην προσέγγιση μεταξύ των Ευρωπαίων και των Ηνωμένων Πολιτειών. Έχουμε κοινό συμφέρον στην ειρήνη και τη σταθερότητα στη Μέση Ανατολή.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Jan Marinus Wiersma (PSE). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, ακούσαμε με μεγάλο ενδιαφέρον την ομιλία του κ. Solana, ειδικά το πρώτο μέρος στο οποίο έκανε μια αναφορά στα γεγονότα του Ιανουαρίου. Ελπίζω ότι αυτό δεν θα επηρεάσει την τάση για το υπόλοιπο έτος και ελπίζω ότι, κάθε μήνα, θα προστίθενται νέα στοιχεία στην εξωτερική ατζέντα. Αυτό που μου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση ήταν οι παρατηρήσεις που έκανε ο κ. Solana, ειδικά στην αρχή, σχετικά με την κατάσταση που προέκυψε στην Ευρώπη μετά τα προβλήματα της παροχής φυσικού αερίου στην Ουκρανία και σε άλλες χώρες.

Εκτιμώ ότι μια συνέπεια των γεγονότων που συνέβησαν στις αρχές Ιανουαρίου ήταν ότι η ενεργειακή πολιτική απέκτησε πιο εξέχουσα θέση στον κατάλογο των προτεραιοτήτων μας. Κατέληξα σε ορισμένα συμπεράσματα από αυτά τα πρόσφατα γεγονότα. Καταρχάς, οφείλω να ομολογήσω ότι μπορεί να μην οργανωθήκαμε πολύ καλά ως καταναλωτές, διότι ο ενεργειακός εφοδιασμός μας είναι τόσο τρωτός, υπερβολικά τρωτός κατά τη γνώμη μου, καθώς οι συνέπειες μιας απροσδόκητης ενεργειακής έλλειψης μπορούν να είναι σαρωτικές. Δεύτερον, παρατήρησα ότι ορισμένα κράτη μέλη είναι πιο ευάλωτα από άλλα, γεγονός που, ως ένα βαθμό, έρχεται σε αντίθεση με την ιδέα της αλληλεγγύης που αναπτύσσουμε στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υπάρχουν σίγουρα χώρες στη γύρω περιοχή που είναι ευάλωτες –αυτό κατέστη προφανές– και το ζήτημα της αμοιβαίας αλληλεγγύης, τουλάχιστον μεταξύ γειτόνων, σαφώς αποτελεί θέμα. Πρόκειται επίσης για ένα τεχνικό θέμα, ασφαλώς. Μπορούμε να επενδύσουμε σε καλύτερα και πιο διαφοροποιημένα μέσα για τον ενεργειακό ανεφοδιασμό μας. Η τρίτη παρατήρηση που θα ήθελα να κάνω, η οποία είναι και η πιο σημαντική, είναι ότι ο ενεργειακός ανεφοδιασμός και η πρόσβαση σε αυτόν χρησιμοποιούνται ως πολιτικά όπλα, σε αυτή την περίπτωση εναντίον της Ουκρανίας, αλλά και εναντίον της Μολδαβίας και, ως ένα βαθμό, και εναντίον της Γεωργίας.

Έχουμε εκδώσει προειδοποιήσεις σχετικά με αυτό θέμα στο παρελθόν. Οι Ρώσοι απείλησαν να το κάνουν αυτό και στο παρελθόν και εκτιμώ ότι, ως προς αυτό, πρέπει να είμαστε πολύ αυστηροί μαζί τους, διότι αυτό είναι απαράδεκτο. Πρέπει επίσης να διασφαλίσουμε ότι δεν θα είμαστε εξαρτημένοι από τη Ρωσία στον βαθμό που δεν θα τολμούμε πλέον να πούμε τίποτα στη Ρωσία και θα σιωπούμε λόγω της υπερβολικής μας εξάρτησης.

Θα ήθελα να κάνω μια τελευταία παρατήρηση σχετικά με τη φετινή ατζέντα. Αυτή η ατζέντα είναι αυτονόητη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να αγνοήσει την ευθύνη της. Πάνω απ’ όλα, θα ζητήσω από το Συμβούλιο και από την Επιτροπή να επανεξετάσουν το ερώτημα σχετικά με το πώς είναι δυνατόν, μετά από μια επιτυχία στη Γεωργία και στην Ουκρανία, αλλά και πριν στη Σερβία, να κινδυνεύουν τα πράγματα να ανατραπούν και πάλι. Κάναμε λάθη; Εκτιμώ ότι και αυτό είναι ένα θέμα που θα πρέπει να αναλύσουμε.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. FRIEDRICH
Αντιπροέδρου

  Bronisław Geremek (ALDE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επισημάνω ότι, κατά την εξέταση της κοινής της εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, καλά θα κάνει η Ευρώπη να επανεξετάσει και τις βασικές αρχές της. Πιστεύω ότι όσον αφορά την ασφάλεια και κατά συνέπεια την ειρήνη, είναι βασικό να υιοθετήσει η Ευρώπη την ιδέα της ανθρώπινης ασφάλειας. Αυτή αφορά την επίλυση θεμάτων όπως το πώς θα αντιμετωπίσουμε με τον καλύτερο τρόπο τις σοβαρές ασθένειες, τη λιμοκτονία, τις παραβιάσεις των ανθρώπινων δικαιωμάτων και τις επιθέσεις κατά της δημοκρατίας.

Κατά την άποψή μου, ένα άλλο βασικό στοιχείο της πολιτικής ασφάλειας, το οποίο θα έπρεπε να εφαρμόζει η Ένωση, είναι μια πολιτική για την ενεργειακή ασφάλεια. Θα ήθελα να επισημάνω ότι η Ευρώπη δεν έχει λάβει υπόψη μέχρι στιγμής το γεγονός ότι ο ενεργειακός εφοδιασμός θα μπορούσε να αποτελέσει μέσο για μια ιμπεριαλιστική πολιτική. Αυτό που διακυβεύεται δεν είναι μια έλλειψη φυσικού αερίου ή πετρελαίου, αλλά η χρήση τεράστιων πηγών ενέργειας ως μέσο εφαρμογής μιας ιμπεριαλιστικής πολιτικής. Κατά την άποψή μου, αυτή είναι μια μεγάλη πρόκληση για την Ευρώπη, στην οποία μέχρι στιγμής δεν έχουμε καταφέρει να ανταποκριθούμε.

  Γεώργιος Καρατζαφέρης (IND/DEM). – Κύριε Πρόεδρε, διάβασα την έκθεση και άκουσα με προσοχή τον κ. Solana. Δεν είμαι σίγουρος αν υπηρετούν πρωτίστως τα συμφέροντα της Ευρώπης. Έχω την αίσθηση ότι εξακολουθούμε να υπηρετούμε τα συμφέροντα της Αμερικής, και αυτό είναι ένα πρόβλημα. Μας παρασύρουν σε μια εχθρότητα προς τη Ρωσία, σε μια πολεμικότητα κατά της Κίνας, το ίδιο και με το Ιράν.

Δεν πρέπει να εμπλακούμε στις λογικές της Αμερικής. Πρέπει να μάθουμε να λέμε «όχι» στην Αμερική, αν θέλουμε να έχουμε μια ουσιώδη εξωτερική πολιτική, η οποία, βέβαια, δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να είναι κοινή για τη Σουηδία και την Ελλάδα, την Κύπρο και την Εσθονία, εφόσον έχουμε τόσο διαφορετικά θέματα να αντιμετωπίσουμε ανά κράτος.

Είπε ο κ. Schulz ότι υπάρχει μια απειλή στο υπογάστριο της Ευρώπης. Ναι, υπάρχει απειλή. Το "casus belli" της Τουρκίας εις βάρος της Ελλάδας συνιστά απειλή. Η διαρκής, καθημερινή παραβίαση του εναέριου χώρου της Ελλάδας από πολεμικά αεροσκάφη της Τουρκίας συνιστά απειλή. Το τείχος που υπάρχει στη Λευκωσία συνιστά απειλή. Το τείχος της Ιερουσαλήμ συνιστά απειλή. Μπορούμε, λοιπόν, να πούμε να φύγουν όλοι οι στρατοί κατοχής από τις χώρες όπου βρίσκονται; Να φύγει ο στρατός κατοχής από την Κύπρο, να φύγει ο στρατός κατοχής του Ισραήλ...

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Zbigniew Krzysztof Kuźmiuk (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, πολλά θέματα τέθηκαν κατά τη διάρκεια αυτής της συζήτησης σχετικά με την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά την άποψή μου, απαιτείται ασφάλεια τριών τύπων προκειμένου όλοι οι Ευρωπαίοι να αισθάνονται πραγματικά ασφαλείς.

Θα ξεκινήσω με την ενεργειακή ασφάλεια. Ολόκληρη η Ένωση προβληματίζεται ιδιαίτερα με αυτό το θέμα, καθώς και μεμονωμένα κράτη μέλη όπως η Πολωνία. Δεν φαίνεται να υπάρχει βούληση για κοινή δράση σε αυτόν τον τομέα. Η Γερμανία ενίσχυσε την ασφάλεια του δικού της ενεργειακού εφοδιασμού υπογράφοντας συμφωνία με τη Ρωσία για την κατασκευή του βόρειου αγωγού φυσικού αερίου. Δυστυχώς, αυτή η κίνηση της Γερμανίας συνέβαλε σημαντικά στην εξασθένιση της ασφάλειας του ενεργειακού εφοδιασμού της Πολωνίας. Η Ένωση δεν έχει καταφέρει μέχρι στιγμής να ανταποκριθεί σε αυτή την κατάσταση, αν και είναι απολύτως προφανές ότι η Ρωσία χρησιμοποιεί την παροχή πρώτων υλών για την ενέργεια ως σημαντικό μέσο επιρροής των πολιτικών των άλλων χωρών. Η απόφαση της Ρωσίας να διακόψει την παροχή φυσικού αερίου στην Ουκρανία και στη Γεωργία απέδειξε πόσο σημαντικό μπορεί να είναι αυτό το μέσο.

Θα περάσω τώρα στην επισιτιστική ασφάλεια. Η ασφάλεια του εφοδιασμού τροφίμων μας βασίζεται στην κοινή γεωργική πολιτική, αλλά δυστυχώς αυτή η πολιτική δέχεται διαρκώς εντονότερη επίθεση. Τέλος, θα ήθελα να αναφέρω τη φυσική ασφάλεια, η οποία τώρα βρίσκεται υπό πολύ μεγαλύτερη απειλή λόγω της τρομοκρατίας. Δεν μπορεί να υπάρξει ουσιαστική κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας χωρίς σημαντική πρόοδο στους τρεις τομείς που επεσήμανα. Ελπίζω ότι ο κ. Solana και η κ. Ferrero-Waldner θα λάβουν υπόψη τις παρατηρήσεις μου.

  Alojz Peterle (PPE-DE). – (SL) Είναι σαφές ότι η πολιτική κατάσταση σε όλο τον κόσμο, από χώρα σε χώρα και από περιφέρεια σε περιφέρεια, δεν συνάδει με τις αξίες, τις φιλοδοξίες και τις προσδοκίες μας ούτε γίνεται πιο ήρεμη ή πιο δημοκρατική. Ταυτόχρονα, ωστόσο, λαμβάνουμε ρητές εκκλήσεις για εντονότερη παρουσία της Ευρώπης από διάφορα μέρη του κόσμου. Στη Μογγολία λένε ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ο τρίτος γείτονάς τους. Και όταν επισκέπτομαι τα βαλκανικά κράτη, τη Λατινική Αμερική, την Υπερκαυκασία ή την Κεντρική Ασία, ακούω το ίδιο πράγμα – περισσότερη Ευρώπη.

Εντούτοις, ενώ πολλοί εταίροι ζητούν περισσότερη Ευρώπη, εμείς συχνά ασχολούμαστε με τους δικούς μας άγονους προβληματισμούς και ξεχνούμε τις θεμελιώδεις ιδέες του Schuman και άλλων πατέρων της Ευρώπης στην επιθυμία μας να αναπτύξουμε περισσότερη Ευρώπη με λιγότερα χρήματα. Δεν με εκπλήσσει καθόλου το γεγονός ότι οι εταίροι μας και οι πολίτες μας δεν κατανοούν τη «γλώσσα» μας σχετικά με τους διάφορους πυλώνες της πολιτικής μας, αλλά μπορούν να αισθανθούν ακριβώς πότε είμαστε ενωμένοι και πότε διχασμένοι και αναποτελεσματικοί.

Η εμπειρία με τον ενεργειακό εφοδιασμό μάς δίδαξε ότι οι εθνικές πολιτικές από μόνες τους δεν θα φέρουν ούτε μεγαλύτερη εσωτερική ασφάλεια ούτε μεγαλύτερη εξωτερική επιρροή. Έχω την εντύπωση ότι ακόμα και τώρα η πορεία των γεγονότων απαιτεί περισσότερη κοινή πολιτική από όση θα έφερνε η Συνταγματική Συνθήκη αν είχε ήδη επικυρωθεί. Αν θέλουμε πραγματικά να διαδραματίσουμε βασικό ρόλο στα Βαλκάνια, στην Ανατολική Ευρώπη ή αλλού, πρέπει να βρούμε τρόπους να εκφράσουμε την κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας πιο σθεναρά. Κάτι που σίγουρα θα συνέβαλε σε αυτό είναι η μεγαλύτερη αναγνώριση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το οποίο απέδειξε ότι αποτελεί δυναμικό και υπεύθυνο παράγοντα.

  Hannes Swoboda (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, μπορώ να συνεχίσω σχεδόν από εκεί που σταμάτησε ο κ. Peterle. Πράγματι, όπως είπατε, κύριε Solana, όταν λένε πολλοί στην Ευρώπη πως πρέπει να δράσουμε, τότε είναι πραγματικά καιρός για δράση.

Θα αναφέρω μόνο δύο παραδείγματα. Δεν δείχνω χαιρεκακία διαπιστώνοντας ότι βασικά η μεγάλη αμερικανική πρωτοβουλία για την ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής κατέρρευσε. Η επέμβαση στο Ιράκ δεν βελτίωση την κατάσταση. Η ελλιπής και διστακτική υποστήριξη της ειρηνευτικής πολιτικής και της πρωτοβουλίας για την ειρήνη στη Μέση Ανατολή συνέβαλε στην εκλογική νίκη της Χαμάς. Θα ήθελα επίσης να αναφέρω εδώ παρενθετικά ότι η ίδια η Φατάχ φέρει μεγάλο μέρος της ευθύνης γι’ αυτό. Όσον αφορά το Ιράν, όλοι γνωρίζουμε ότι θα ήταν σημαντικό να δραστηριοποιηθούν περισσότερο οι ΗΠΑ στην πολιτική ασφαλείας προκειμένου να πεισθεί το Ιράν να μην προχωρήσει στην ανάπτυξη δικών του ατομικών όπλων. Ως εκ τούτου, η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει τώρα να ξεκαθαρίσει –όχι σε αντίθεση με τις ΗΠΑ, αυτό θα ήταν εντελώς παράλογο, αλλά μαζί με τις ΗΠΑ– πώς θα μπορούσε να διαμορφωθεί μία γενική εξωτερική πολιτική στη Μέση Ανατολή, η οποία θα συμπεριλαμβάνει τα πάντα, από μία έντονη ειρηνευτική πολιτική μέχρι την υποστήριξη της κοινωνίας των πολιτών στις επιμέρους χώρες.

Το δεύτερο παράδειγμα είναι η ενεργειακή πολιτική. Ειπώθηκε ήδη πως αφού είμαστε ένας μεγάλος καταναλωτής, πρέπει να δείξουμε μεγαλύτερη ενότητα στην παγκόσμια αγορά, να κινητοποιηθούμε και να συνασπιστούμε με άλλους καταναλωτές. Άλλωστε βλέπουμε καθαρά τι συμβαίνει όταν δεν κινούμαστε ενωμένοι, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του Ιράν. Αν η Ρωσία αρχίσει να χρησιμοποιεί την ενεργειακή πολιτική ως μέσο μιας εθνικιστικής πολιτικής, πρέπει να εξευρωπαΐσουμε τουλάχιστον μερικώς τη δική μας ενεργειακή πολιτική.

Κυρία Επίτροπε, περιμένουμε την έκθεση με ανυπομονησία. Σας είχα ρωτήσει για το θέμα αυτό ήδη κατά την ακρόαση για τον διορισμό σας. Είναι πολύ σημαντικό να λάβουμε τώρα αυτήν την έκθεση και να πούμε ξεκάθαρα πως χρειαζόμαστε βέβαια τις εθνικές μας ενεργειακές πολιτικές, που πρέπει όμως να συμπληρωθούν και να διευρυνθούν με μία ισχυρή ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική, η οποία είναι επίσης ένα ισχυρό μέσον άσκησης της εξωτερικής πολιτικής.

  Anneli Jäätteenmäki (ALDE). – (FI) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ο ρόλος της ΕΕ ως διεθνούς εταίρου είναι σημαντικός και έχει ενισχυθεί τα τελευταία χρόνια. Η ΕΕ επιτυγχάνει αποτελέσματα με ήπιο τρόπο, δηλαδή μέσω διαπραγματεύσεων, συζητήσεων, πειθούς και διαχείρισης κρίσεων. Πρόκειται ορισμένες φορές για μια αργή διαδικασία, αλλά δημιουργεί μια σταθερή βάση για μακροπρόθεσμες λύσεις και βιώσιμη κοινωνία. Στην εξωτερική πολιτική της, η ΕΕ τονίζει τη σημασία της δημοκρατίας και εμείς θέλουμε να το προωθήσουμε αυτό. Σε αυτό το πλαίσιο, θα ήθελα η ΕΕ να τονίσει εντονότερα ότι χωρίς αλφαβητισμό δεν μπορεί να υπάρχει δημοκρατία, ούτε μπορεί να υπάρχει δημοκρατία χωρίς σεβασμό των δικαιωμάτων των γυναικών. Θα πρέπει, συνεπώς, να κάνουμε περισσότερα για να διασφαλίσουμε ότι παιδιά, νέοι και γυναίκες από όλα τα μέρη του κόσμου θα γνωρίζουν ανάγνωση. Αυτό θα δημιουργήσει μια μακροπρόθεσμη βάση για τη δημοκρατία, την ειρήνη και τον σεβασμό των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

  Mirosław Mariusz Piotrowski (IND/DEM). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η απόρριψη της Συνταγματικής Συνθήκης στα δημοψηφίσματα της Γαλλίας και της Ολλανδίας σημαίνει ότι το σύνολο του εγγράφου δεν είναι πλέον συναφές. Είναι πολύ δύσκολο για κάποιους να συμβιβαστούν με την εξαφάνιση μιας ιδέας που προωθούσαν για τόσα πολλά χρόνια. Η κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας αποτελούσε ένα σημαντικό μέρος της Συνθήκης αυτής, αλλά θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι απορρίφθηκε απερίφραστα. Συνεπώς, μας προκαλεί κατάπληξη το γεγονός ότι γίνονται προσπάθειες αναφοράς σε ένα έγγραφο που είναι απολύτως άνευ σημασίας και άκυρο. Η έκθεση του κ. Brock αποτελεί ένα παράδειγμα αυτής της προσέγγισης. Γελοιοποιεί το Κοινοβούλιο και καταπατά τις δημοκρατικές αρχές που υποστηρίζει η βάση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας. Η απαραίτητη περίοδος προβληματισμού μετά την απόρριψη αυτής της Συνθήκης δεν έπρεπε να αφιερωθεί στην προσπάθεια έγκρισης συγκεκριμένων κεφαλαίων του Συντάγματος με πλάγιο τρόπο. Αντ’ αυτού, ο χρόνος αυτός θα έπρεπε να αξιοποιηθεί για να επανεκτιμηθεί η κοινή δράση σε διεθνές επίπεδο και για να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στη σημασία θεμάτων όπως η ενεργειακή ασφάλεια και οι απειλές των επιδημιών και της τρομοκρατίας.

  Janusz Wojciechowski (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πραγματικά ευλογημένη που έχει μια αποτελεσματική πολιτική ασφάλειας, δηλαδή την κοινή γεωργική πολιτική. Εδώ και πολλά χρόνια, αυτή η πολιτική εγγυάται την ασφάλεια των τροφίμων για την Κοινότητα γενικά και για τους πολίτες, τα έθνη και τις χώρες της. Η ασφάλεια των τροφίμων είναι ζωτική για όλους. Η Ευρώπη έχει χορτάσει τώρα, αλλά έχει μια άσχημη τάση να ξεχνά πώς επετεύχθη αυτό και χάρη σε ποιον. Η κοινή γεωργική πολιτική υφίσταται επίθεση και έχει μετατραπεί σε πεδίο δοκιμής για ανεύθυνες μεταρρυθμίσεις, όπως η μεταρρύθμιση της αγοράς ζάχαρης, εξαιτίας της οποίας η Ευρώπη σύντομα θα εξαρτάται από τον υπόλοιπο κόσμο για τις προμήθειες ζάχαρης. Η προστασία των ευρωπαϊκών γεωργικών αγορών σταδιακά καταργείται, όπως γνωρίζουν όλοι οι αγρότες μας. Στην Πολωνία, οι παραγωγοί φρούτων είναι εκείνοι που δέχθηκαν το μεγαλύτερο πλήγμα.

Οι επιπόλαιες μειώσεις στην κοινή γεωργική πολιτική θα οδηγήσουν στην κατάρρευση της ασφάλειας των τροφίμων, η οποία είναι η πιο σημαντική ασφάλεια στην Ευρώπη. Υπάρχει ακόμα χρόνος να αποτραπεί αυτό, αλλά η πολιτική προσέγγιση στα γεωργικά θέματα πρέπει να αλλάξει. Τα πανό των πολωνικών αγροτικών οργανώσεων συχνά φέρουν συνθήματα που αναφέρουν τον ρόλο που διαδραμάτισε η παραγωγή τροφίμων στον δύσκολο αγώνα για την ανεξαρτησία της Πολωνίας καθώς και τη βούλησή τους να αγωνιστούν. Όταν συζητάμε και λαμβάνουμε αποφάσεις για γεωργικά θέματα, πρέπει να θυμόμαστε πάντα ότι οι αγρότες είναι εκείνοι που μας ταΐζουν και μας προστατεύουν και ότι εκείνοι είναι οι πραγματικοί φύλακες της ασφάλειας της Ευρώπης.

  Alexander Stubb (PPE-DE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, άκουγα με προσοχή και πίστευα ότι τα είχα ακούσει όλα, αλλά όταν άκουσα τον κ. Daniel Cohn-Bendit να υποστηρίζει την πυρηνική ενέργεια –έστω και στο Ιράν– οφείλω να πω ότι σοκαρίστηκα. Ποιος λέει ότι ο Joschka Fischer άλλαξε; Νομίζω ότι και ο «κόκκινος Danny» άλλαξε λίγο!

Θα θέσω το θέμα σε μια θεσμική προοπτική και θα κάνω τρεις παρατηρήσεις. Η πρώτη είναι ότι η ΚΕΠΠΑ και η άμυνα αποτελούν βασικούς τομείς για εμάς στο μέλλον. Είμαστε υπερδύναμη στο εμπόριο και στη βοήθεια, αλλά πολύ συχνά είμαστε αόρατοι στην ΚΕΠΠΑ και στην άμυνα. Κάτι πρέπει να γίνει και διαφωνώ με τον κ. Piotrowski. Το πρώτο πράγμα που χρειαζόμαστε είναι ένα σύνταγμα.

Η δεύτερη παρατήρηση που θέλω να κάνω είναι ότι χρειαζόμαστε τρία πράγματα: πρώτον, χρειαζόμαστε κοινή άμυνα – χρειαζόμαστε τις εγγυήσεις ασφάλειας που μπορεί να μας δώσει το σύνταγμα. Δεύτερον, πρέπει να μιλάμε με μία φωνή. Για τον λόγο αυτό χρειαζόμαστε έναν Πρόεδρο και έναν Υπουργό Εξωτερικών. Τρίτον, πρέπει να αυξήσουμε τον προϋπολογισμό της ΚΕΠΠΑ. Όλα αυτά πρέπει να ενταχθούν στο ίδιο πλαίσιο. Αν καταφέρουμε να τα στηρίξουμε με πολιτική βούληση, πιστεύω ότι μπορεί να αποκτήσουμε μια κοινή εξωτερική πολιτική και πολιτική ασφάλειας.

Η τρίτη παρατήρηση είναι ότι πρέπει πραγματικά να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε τα διαφορετικά στοιχεία του συντάγματος και να το εξετάζουμε σε δύο διαφορετικά τμήματα. Υπάρχουν πράγματα που ήδη εφαρμόζουμε, όπως ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Άμυνας, οι μάχιμες μονάδες και η ρήτρα αλληλεγγύης για την τρομοκρατία. Αλλά υπάρχουν και πράγματα που πρέπει να αρχίσουμε να εφαρμόζουμε το ταχύτερο δυνατό όταν τεθεί σε ισχύ το σύνταγμα. Αυτά τα θέματα περιλαμβάνουν τον Πρόεδρο, έναν Υπουργό Εξωτερικών, μια υπηρεσία εξωτερικών σχέσεων και την πρότερη διαβούλευση με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο.

Η τελική παρατήρηση που ήθελα να κάνω είναι ότι αντί να εμμένουμε στη θεσμική μάχη μεταξύ της Επιτροπής, του Συμβουλίου και του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για τα θέματα της ΚΕΠΠΑ, πρέπει να ετοιμαστούμε, να φορέσουμε τα ρούχα εργασίας και να ενεργήσουμε μαζί.

  Poul Nyrup Rasmussen (PSE). – (EN) Κύριε Πρόεδρε, σχεδόν μπόρεσα να αισθανθώ τον πόνο του καλού μου φίλου, κ. Solana, όταν περιγράψατε τι συνέβη τον πρώτο μήνα του τρέχοντος έτους, σκεπτόμενος ότι αν ο υπόλοιπος χρόνος είναι σαν τον πρώτο μήνα, τότε δεν θα είναι καθόλου εύκολος! Έχω όμως άλλη μία παρατήρηση να κάνω.

Πιστεύω ότι αυτό που είπατε στην ουσία είναι ότι ο κόσμος το 2006 θα έλθει για άλλη μία φορά αντιμέτωπος με μια θεμελιώδη επιλογή: την επιλογή μεταξύ προληπτικών πολέμων ή προληπτικών πολιτικών. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι αυτό που λέτε και αυτό που είναι σαφές ως αποτέλεσμα της εμπειρίας σας είναι ότι το 2006 χρειαζόμαστε προληπτικές πολιτικές. Η ουσία των αξιών αυτής της Ευρωπαϊκής Ένωσης όσον αφορά την εξωτερική πολιτική είναι οι προληπτικές πολιτικές. Όταν εξετάζουμε τα μέσα στα οποία τόσο εύγλωττα αναφέρθηκε η Επίτροπος, είναι εύλογο να πούμε ότι ναι, ίσως είναι η πιο δύσκολη επιλογή, αλλά ναι, είναι επίσης η επιλογή που, ιστορικά, έχει αποδειχθεί επιτυχής. Πρέπει να το θυμόμαστε αυτό σε αυτή τη δύσκολη στιγμή.

Θέλω να σας πω, κύριε Solana, ότι αυτή τη στιγμή στην Παλαιστίνη υπάρχουν πάρα πολλοί που αναλαμβάνουν ηγετικό ρόλο προς τη λάθος κατεύθυνση και συνεπώς ο φτωχός λαός της Παλαιστίνης χρειάζεται μια ισχυρή ευρωπαϊκή φωνή. Αυτό που είπατε είναι σωστό: χρειαζόμαστε υπομονή, χρειαζόμαστε σοφία και ισορροπία. Χάρηκα ιδιαίτερα όταν σας άκουσα να λέτε ότι δεν θα πρέπει να γίνουμε αυτοί που απλώς κάνουν την Παλαιστίνη να χρεοκοπήσει, διότι εσείς κι εγώ γνωρίζουμε ότι θα υπάρξουν άλλοι που θα διασφαλίσουν ότι δεν θα συμβεί αυτό – το Ιράν, η Αίγυπτος και άλλοι. Δεν ισχύει αυτό για εμάς και, συνεπώς, σας εμπιστεύομαι. Θα είμαστε στο πλευρό σας διασφαλίζοντας, μαζί με την Επιτροπή και τον Προεδρεύοντα του Συμβουλίου, κ. Winkler, ότι η Ευρώπη θα διατηρήσει ανοιχτές πόρτες και διάλογο και, αισίως, ανοιχτές πόρτες για άλλη μία φορά τους τρεις προσεχείς μήνες.

  Marek Maciej Siwiec (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, είμαι ευγνώμων για όλα όσα ειπώθηκαν σχετικά με το θέμα της Ουκρανίας. Ωστόσο, δεν πρέπει να χάσουμε τον στόχο από τα μάτια μας. Τα γεγονότα τους δύο προσεχείς μήνες θα καθορίσουν αν οι καρποί της Πορτοκαλί Επανάστασης θα καταφέρουν να ωριμάσουν πλήρως ή αν θα πέσουν στο έδαφος άγουροι. Η Ουκρανία χρειάζεται πολύ περισσότερη Ευρώπη τους δύο προσεχείς μήνες. Είναι πολύ σημαντικό να γίνει αισθητή η παρουσία των ευρωπαϊκών οργάνων εκεί. Πρέπει να διατηρήσουμε έναν συνεχή διάλογο με τους ηγέτες και την κοινωνία της Ουκρανίας. Πρέπει να δημιουργηθεί ένα φιλοευρωπαϊκό μέτωπο στην Ουκρανία.

Υπάρχει άνευ προηγουμένου ρωσική εμπλοκή στα γεγονότα που διαδραματίζονται αυτή τη στιγμή στην Ουκρανία. Το φυσικό αέριο χρησιμοποιήθηκε ως όπλο. Ένα νέο σύνταγμα πρόκειται να εγκριθεί και το επόμενο κοινοβούλιο θα αποφασίσει αν η Ουκρανία θα προχωρήσει ολοταχώς προς την Ευρώπη ή αν θα ακολουθήσει τον δικό της δρόμο, όπως πολύ συχνά έκανε στο παρελθόν. Πρέπει να ενθαρρύνουμε τους ηγέτες των πολιτικών κομμάτων που αγωνίζονται για εκπροσώπηση στο κοινοβούλιο να σχηματίσουν ένα ισχυρό φιλοευρωπαϊκό μέτωπο, ώστε να μπορούμε να υπολογίζουμε σε έναν καλό εταίρο για τα προσεχή τέσσερα χρόνια.

  Helmut Kuhne (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ο κ. Wurtz ρώτησε τον κ. Solana τι βελτιώθηκε τα τελευταία δύο χρόνια, σαν να ήταν τρόπον τινά στη διακριτική ευχέρεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης να παίρνει σχετικές αποφάσεις και να βελτιώσει αποφασιστικά τον κόσμο. Όποιος ήθελε να μειωθεί η εξουσία της μοναδικής υπερδύναμης στον κόσμο και να φθάσουμε σε ένα πολυπολικό κόσμο, δεν μπορεί βασικά να απορεί που τα πράγματα είναι έτσι. Σε αυτά που είπαν ορισμένοι συνάδελφοι αντικατοπτρίζεται μια κάπως ευρωκεντρική θέαση και μια απογοήτευση για τη θέση μας μέσα σε αυτόν τον πολυπολικό κόσμο. Δεν μπορώ παρά να τους καλωσορίσω σε έναν κόσμο που δυστυχώς δεν έγινε πιο ωραίος μόνο και μόνο γιατί είναι πολυπολικός και γιατί γεννιούνται εκεί νέες δυνάμεις σε παγκόσμιο και περιφερειακό επίπεδο.

Ενόψει αυτής της κατάστασης, εμείς οι Ευρωπαίοι δεν τα πήγαμε και τόσο κακά και εκφράζω κι εγώ τα συγχαρητήριά μου στον κ. Solana για την επίτευξη της κοινής απόφασης με την Κίνα και τη Ρωσία σχετικά με το θέμα του αν οι πυρηνικές φιλοδοξίες του Ιράν θα φθάσουν στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Ελπίζω βέβαια ότι αυτό θα οδηγήσει σε ένα αποτέλεσμα, αλλά δεν είμαι καθόλου δυσαρεστημένος από τη σημερινή προσέγγιση.

  Libor Rouček (PSE). – (CS) Στις εναρκτήριες παρατηρήσεις του, ο κ. Solana αναφέρθηκε σε ορισμένα γεγονότα που έλαβαν χώρα τον περασμένο μήνα και σε ορισμένες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της διένεξης για την παροχή φυσικού αερίου από τη Ρωσία, των εκλογών στην Παλαιστίνη και της κατάστασης στη Μέση Ανατολή, της απαισιόδοξης κατάστασης στο Ιράκ, της κρίσης σχετικά με το πυρηνικό πρόγραμμα του Ιράν και το ανεπίλυτο καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου. Όλα αυτά τα γεγονότα και τα προβλήματα έχουν ένα κοινό στοιχείο: καμία ευρωπαϊκή χώρα, ούτε καν η μεγαλύτερη, δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αυτά τα προβλήματα μόνη. Με άλλα λόγια, για να επιλύσουμε αυτά τα προβλήματα, πρέπει να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αναπτύξουμε κοινές πολιτικές για τις εξωτερικές υποθέσεις, την ασφάλεια και την άμυνα. Αυτό θέλουν οι πολιτικοί από πολλές χώρες και, όπως ανέφεραν προηγούμενοι ομιλητές, αυτό θέλουν και οι πολίτες της Ευρώπης.

Η έκθεση του κ. Brok, επί της οποίας θα ψηφίσουμε αύριο, αναφέρεται στην πρόοδο στον τομέα της κοινής εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής άμυνας, αλλά αναφέρει επίσης διάφορα προβλήματα όπως η ανεπαρκής συμμετοχή του Κοινοβουλίου στη διαδικασία σχεδιασμού της κοινής εξωτερικής πολιτικής. Ως εκ τούτου, θα ήθελα να ζητήσω από το Συμβούλιο να τηρεί το άρθρο 21 της Συνθήκης για την Ευρωπαϊκή Ένωση και να ζητά πάντα τη γνώμη του Κοινοβουλίου στην αρχή του έτους σχετικά με την πρόοδο και τα σχέδιά του, αντί να παρουσιάζει απλώς ανακεφαλαιώσεις από το προηγούμενο έτος.

  Benita Ferrero-Waldner, Μέλος της Επιτροπής. (EN) Κύριε Πρόεδρε, επιτρέψτε μου να απαντήσω σε κάποιες από τις ερωτήσεις που τέθηκαν.

Το πιο σημαντικό θέμα, όπως είπαν πολλοί από εσάς, είναι ότι σήμερα χρειαζόμαστε μια ισχυρότερη Ευρώπη στην εξωτερική πολιτική. Για να επιτύχουμε μια ισχυρότερη Ευρώπη στην εξωτερική πολιτική πρέπει να συνεργαστούμε. Πρέπει να συνεργαστούμε, ειδικά στα θέματα αυτά που είναι τώρα πολύ επίκαιρα. Ένα από αυτά που αναφέρθηκε από πολλούς από εσάς ήταν η ενεργειακή πολιτική. Όπως είπα και πριν, εργαζόμαστε επί του παρόντος για το θέμα αυτό. Αυτό σημαίνει, ασφαλώς, ότι θα πρέπει να έχουμε μια καλύτερα καθοδηγούμενη ενεργειακή πολιτική, αν όχι μια κοινή εξωτερική πολιτική. Γνωρίζω ότι πρέπει να στοχεύσουμε τουλάχιστον σε αυτό και έχουμε ήδη αρκετά πολύτιμα μέσα με τα οποία μπορούμε να το κάνουμε, συμπεριλαμβανομένων των πολιτικών διαλόγων και των ειδικών διαλόγων για την ενέργεια. Επίσης υπάρχουν και οι πολυμερείς διάλογοι: πρέπει να εντάξουμε στην προσπάθεια τον ΟΠΕΚ. Πρέπει να μιλήσουμε περισσότερο με τον ΟΠΕΚ και με το Συμβούλιο Συνεργασίας του Κόλπου.

Όπως είπα, η στρατηγική της διαφοροποίησης θα είναι καίρια για όλους μας. Πρέπει να εξετάσουμε την ενσωμάτωση στην ευρωπαϊκή αγορά ενέργειας των ενεργειακών αγορών των γειτονικών χωρών, ακολουθώντας το παράδειγμα της Ενεργειακής Κοινότητας Νοτιοανατολικής Ευρώπης, για παράδειγμα. Διαθέτουμε επίσης πολλά χρηματοδοτικά μέσα για να ενθαρρύνουμε τη συγκέντρωση των ενεργειακών θεμάτων. Η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού, όπως ήδη ανέφερα, είναι καίρια. Ως εκ τούτου, μπορώ να σας βεβαιώσω ότι εργαζόμαστε προς την κατεύθυνση αυτή και, μόλις εκδοθεί η σχετική ανακοίνωση, θα επιστρέψουμε σε αυτό το θέμα.

Όπως ανέφερε ο κ. Rasmussen, είναι επίσης πολύ σημαντικό να εξετάσουμε την προληπτική διπλωματία. Αυτό είναι καίριο. Συμφωνώ με αυτή την άποψη. Ασφαλώς, αυτού του είδους η διπλωματία απαιτεί υπομονή ορισμένες φορές. Δεν είναι δυνατόν να εξαλειφθεί η φτώχεια από τη μια μέρα στην άλλη. Δεν είναι δυνατόν να ασχοληθεί κανείς με όλα τα είδη διαχείρισης κρίσεων ή ακόμα και διαχείρισης μετά την κρίση και να επιτύχει άμεσες αλλαγές. Γι’ αυτό, χρειαζόμαστε μια βιώσιμη και συνεκτική πορεία προς τα εμπρός.

Η μετανάστευση είναι άλλο ένα πολύ σημαντικό νέο θέμα της εξωτερικής πολιτικής. Και πάλι, θα πρέπει να συνεργαστούμε με τις χώρες προέλευσης, με τις χώρες διέλευσης, με την Ευρωπαϊκή Ένωση για να βρούμε τον σωστό τρόπο εξισορρόπησης μιας εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής.

Η καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η καταπολέμηση των ναρκωτικών: όλα αυτά θα μας πάρουν πολλά χρόνια, αλλά αυτές οι μάχες θα πρέπει να δοθούν από ένα ενωμένο μέτωπο. Τα όπλα μαζικής καταστροφής, η υποστήριξη της δημοκρατίας, του κράτους δικαίου και των ελεύθερων εκλογών: όλα αυτά αναφέρονται στην πολιτική γειτονίας μας, συνεπώς θα τα λάβουμε επίσης πολύ σοβαρά υπόψη. Έχουμε ένα θετικό κίνητρο για αυτό στο πρόγραμμα της Βαρκελώνης, για παράδειγμα, αλλά χρειαζόμαστε επίσης κάθε υποστήριξη ώστε να μπορέσουμε να επιτύχουμε πραγματική πρόοδο με αυτή την πολιτική.

Οι στρατηγικές εταιρικές σχέσεις με μεγάλες δυνάμεις, όπως οι διατλαντικές σχέσεις, οι σχέσεις με την Κίνα, την Ινδία, τη Βραζιλία και οι πολύ καλές σχέσεις με τη Λατινική Αμερική: όλες αυτές είναι πολύ σημαντικές, διότι εδώ έχουμε τη δυνατότητα να εργαστούμε μαζί σε ένα πολυμερές πλαίσιο, συνεργαζόμενοι επίσης και με τα Ηνωμένα Έθνη, όπως έχει αναφερθεί. Ασφαλώς, είναι επίσης πολύ σημαντικό να μπορέσουμε να συνδυάσουμε το έργο για την προώθηση των κοινών αξιών μας στην πολυμερή στρατηγική.

Η πολιτική γειτονίας αποτελεί σημαντικό τμήμα της στρατηγικής ασφάλειας, διότι προσπαθούμε πραγματικά να εξαγάγουμε τη σταθερότητα συνεργαζόμενοι με την Ουκρανία, τον Νότιο Καύκασο και τις μεσογειακές χώρες. Ως εκ τούτου, έχουμε υψηλές φιλοδοξίες για να κάνουμε την Ευρώπη πιο ασφαλή. Γνωρίζουμε ότι θα αντιμετωπίσουμε πολλές προκλήσεις, αλλά δεν πιστεύω ότι υπάρχει άλλη οδός προόδου πέρα από αυτή της προσπάθειας να ενισχύσουμε όλα τα μέσα μας και να εργαστούμε για μια κοινή Ευρώπη βασισμένη σε κοινές αξίες μαζί με τον κόσμο.

  Hans Winkler, Προεδρεύων του Συμβουλίου. (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρία Επίτροπε, κύριε Solana, κυρίες και κύριοι, δεν είναι δυνατόν να επανέλθω μέσα στον λίγο χρόνο που έχω στη διάθεσή μου σε όλα αυτά τα θέματα που θίχθηκαν εδώ. Θα ήθελα ωστόσο να αναφερθώ σε ορισμένα σημεία που, ως εκπρόσωπος του Συμβουλίου, θεωρώ ουσιαστικά.

Ο Ύπατος Εκπρόσωπος ήταν ο πρώτος που είπε –και πολλοί από εσάς το επανέλαβαν– ότι υπάρχει παγκόσμια ζήτηση για μία ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική. Αυτό ενδιαφέρει και τους ευρωπαίους πολίτες και εμείς –το Συμβούλιο, η Επιτροπή και το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο– πρέπει να προσπαθήσουμε μαζί να ικανοποιήσουμε αυτήν την ανάγκη. Όπως ήδη είπε ο κ. Watson, πρέπει να θεμελιώσουμε την Ευρωπαϊκή Ένωση σε αξίες. Αυτό φυσικά ισχύει ιδίως για την εξωτερική πολιτική, όπου πρέπει να δώσουμε το παράδειγμα αν θέλουμε να φέρουμε ειρήνη και σταθερότητα στον κόσμο. Δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με αυτό και να σας διαβεβαιώσω ότι και η αυστριακή Προεδρία –όπως και οι προηγούμενες και επόμενες Προεδρίες του Συμβουλίου– θα είναι πιστή στους έξι μήνες της θητείας της στις αξίες αυτές: την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, τις θεμελιώδεις ελευθερίες, αλλά και –όπως είπε ο κ. Geremek– αυτό που γενικά αποκαλείται ανθρώπινη ασφάλεια, την προσπάθεια για υγεία και τον αγώνα κατά των όπλων και του επανεξοπλισμού.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση ασκεί μία ειρηνική εξωτερική πολιτική. Δεν είμαστε μία καθαυτό στρατιωτική δύναμη. Το σημαντικό είναι η προληπτική διπλωματία. Προσπαθούμε να ενεργούμε, στο πλαίσιο της πολυμερούς προσέγγισης, την οποία πιστεύουμε, με ειρηνικά μέσα σύμφωνα με τον χάρτη των Ηνωμένων Εθνών και στο πλαίσιο του διεθνούς δικαίου. Μόνο έτσι μπορούμε να διατηρήσουμε την αξιοπιστία μας σε παγκόσμιο επίπεδο.

Θα ήθελα να σχολιάσω ορισμένα από τα θέματα που θίχθηκαν. Πολλοί ομιλητές ανέφεραν την ενεργειακή πολιτική και θα ήθελα να συμπληρώσω εδώ αυτό που είπε η Επίτροπος Ferrero-Waldner. Οπωσδήποτε, η Επιτροπή παίζει ουσιαστικό και σημαντικό ρόλο στον τομέα αυτόν και η προεδρία του Συμβουλίου συνεργάζεται εδώ πολύ στενά μαζί της. Το θέμα μιας ευρωπαϊκής ενεργειακής πολιτικής θα είναι στο επίκεντρο στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου και εδώ έχει ήδη θέσει τον θεμέλιο λίθο η βρετανική Προεδρία. Θέλουμε να συνεχίσουμε αυτό που δρομολόγησε. Επίσης, στη συζήτηση αυτή έγινε αναφορά στην ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού που είναι ένα εξαιρετικά σημαντικό ζήτημα, το οποίο αφορά τη διαφοροποίηση των ενεργειακών πηγών και δικτύων, αλλά και τον περιορισμό της μονόπλευρης εξάρτησης από προμηθευτές και δίκτυα ενέργειας και ειδικότερα την υποστήριξη και την ενεργό προώθηση των ανανεώσιμων και εναλλακτικών πηγών ενέργειας. Φυσικά, αυτό είναι ένα θέμα στο οποίο θα δώσουμε προσοχή.

Σε αυτό το πλαίσιο αναφέρθηκε επανειλημμένα η Ρωσία. Τόσο η ευρωπαϊκή πολιτική γειτνίασης γενικά όσο και η ευρωπαϊκή πολιτική απέναντι στη Ρωσία είναι κεφαλαιώδους σημασίας. Η Ρωσία είναι ένας σημαντικός εταίρος και στον διάλογο που πρέπει να κάνουμε μαζί της, πρέπει να δώσουμε έμφαση στις αξίες για τις οποίες μίλησα. Αναμφίβολα, τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι ένα ακόμα ζήτημα που πρέπει να θιγεί στον διάλογο με τη Ρωσία, αυτό άλλωστε γίνεται ήδη μέσα σε ένα πολύ ευρύ διάλογο. Ωστόσο πιστεύω πως πρέπει να έχουμε συναίσθηση του γεγονότος ότι η Ρωσία είναι για την Ευρωπαϊκή Ένωση ένας στρατηγικός εταίρος το ίδιο σημαντικός με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ευχαριστώ ιδιαίτερα την κ. Beer που έθιξε το θέμα των Βαλκανίων, όπως έκανε και ο κ. Solana στην εισαγωγή του. Η αυστριακή Προεδρία του Συμβουλίου θα θεωρήσει κατά τους έξι μήνες της θητείας της το θέμα των Δυτικών Βαλκανίων ως θέμα υψίστης προτεραιότητας, προς το συμφέρον της σταθερότητας στην περιοχή και συνακόλουθα της ειρήνης και της σταθερότητας στην Ευρώπη.

Κάτι άλλο που ειπώθηκε για την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική είναι πως πρέπει να επικεντρωθούμε κυρίως στις γείτονες χώρες. Αυτό το κάνουμε και είναι σημαντικό να το κάνουμε, αλλά σήμερα δεν υπάρχει στον κόσμο ούτε κρίση ούτε κατάσταση που να μην άπτεται και των συμφερόντων και της σταθερότητας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό είναι που κάνει την Ευρωπαϊκή Ένωση παγκόσμιο παράγοντα και γι’ αυτό πρέπει η Ένωση να εξοπλιστεί με τους πόρους που χρειάζονται για να διαδραματίσει τον ρόλο αυτόν. Σήμερα, ο Ύπατος Εκπρόσωπος δεν κουράζεται –κυριολεκτικά– να ταξιδεύει σε ολόκληρο τον κόσμο υπηρετώντας την ειρήνη, και το κάνει αυτό προς το συμφέρον μίας αξιόπιστης ευρωπαϊκής εξωτερικής πολιτικής, προς το δικό μας συμφέρον και προς το συμφέρον της σταθερότητας και της ειρήνης στην Ευρώπη.

Τώρα θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα θέμα που είναι ιδιαίτερα σημαντικό για τους πολίτες και συγκαταλέγεται επίσης στις προτεραιότητες της αυστριακής Προεδρίας του Συμβουλίου. Εννοώ την προστασία των ευρωπαίων πολιτών στις τρίτες χώρες, για την οποία εμείς στην Ευρωπαϊκή Ένωση φέρουμε ευθύνη, όπως φάνηκε από τα πρόσφατα γεγονότα και κρίσεις. Η αυστριακή Προεδρία του Συμβουλίου θέλει να συμβάλει στη βελτίωση της οργάνωσης της συνεργασίας σε επίπεδο πρεσβειών προκειμένου να προστατεύονται οι πολίτες όταν ταξιδεύουν και να προσφέρει τους κατάλληλους γι’ αυτό πόρους.

Τέλος, επιτρέψτε μου να επανέλθω σε όσα λέχθηκαν για την Κίνα. Το μόνο που θέλω να πω για το εμπάργκο όπλων είναι ότι, όπως γνωρίζετε, σήμερα δεν υπάρχει συμφωνία ως προς αυτό στο Συμβούλιο. Το θέμα δεν βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη, ωστόσο ανεξάρτητα από το ποια θα είναι τελικά η απόφαση, είναι ζήτημα αρχής για το Συμβούλιο και την ευρωπαϊκή εξωτερική πολιτική να μην αυξηθούν οι ποσότητες όπλων που εξάγονται στην Κίνα.

  Javier Solana, Ύπατος Εκπρόσωπος. (EN) Κύριε Πρόεδρε, θέλω μόνο να κλείσω πολύ επιγραμματικά, διότι πολλά από όσα ανέφερα σε γενικές γραμμές ήταν επανάληψη αυτών που πιστεύουμε. Προσπαθούμε να επαναλάβουμε με διαφορετικές λέξεις αυτό που σκέπτεται η πλειοψηφία των πολιτών για την εξωτερική πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Θα προτιμούσα, αντί να απαριθμώ έναν κατάλογο θεμάτων κάθε φορά που συναντιόμαστε, να προσπαθούμε να επικεντρωνόμαστε σε ορισμένα από τα θέματα και να εμβαθύνουμε σε αυτά. Τελικά, έχουμε αναφέρει όλα τα προβλήματα του κόσμου μέσα σε δύο περίπου ώρες με κι εγώ δεν ξέρω πόσους ομιλητές. Θέλουμε να κάνουμε αυτή τη συζήτηση χρήσιμη. Γι’ αυτό, ευχαριστώ τον κ. Watson για την καλή του σύσταση να εμφανίζομαι λιγότερο στην τηλεόραση και αντ’ αυτού να έρχομαι εδώ. Σας υπόσχομαι ότι κάθε φορά, πριν βγω στην τηλεόραση, θα σας τηλεφωνώ για να σημειώνετε πόσο χρόνο αφιέρωσα στην τηλεόραση και πόσες ώρες αφιερώνω εδώ! Να το έχετε υπόψη, λοιπόν!

Αφού είπα αυτό ωραία και ευγενικά στον καλό μου φίλο, θα ήθελα, αν είναι δυνατόν, να οργανώσω μια συζήτηση ώστε να εμβαθύνουμε στο θέμα, το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Θα προσπαθήσω να επικεντρωθώ σε έναν μικρό αριθμό θεμάτων που είναι πολύ σημαντικά.

Μπορούμε να μιλήσουμε για την κοινή εξωτερική πολιτική, αλλά αν αποτύχουμε, δεν θα είναι κοινή εξωτερική πολιτική. Αν αποτύχουμε, θα είναι σαν να κλείνουμε για πάντα. Δείτε για παράδειγμα τα Βαλκάνια: αν δεν είμαστε έτοιμοι και διατεθειμένοι να μιλήσουμε σωστά για τα Βαλκάνια, μπορούμε να μιλήσουμε για το Ιράν, μπορούμε να μιλήσουμε για ό,τι θέλετε, αλλά θα αποτύχουμε και δεν θέλω να αποτύχουμε. Συνεπώς, πάντα θα με βρίσκετε να εργάζομαι. Αυτό προσπαθώ να κάνω και αυτό θα συνεχίσω να κάνω.

Σας ευχαριστώ για τα ευγενικά σχόλια ορισμένων για το έργο μου. Ευχαριστώ επίσης εκείνους που δεν το εκτιμούν. Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω την Leïla Shahid για τα ευγενικά λόγια που είπε για μένα τις τελευταίες ημέρες όταν υπερασπίζομαι, και όπως κι εκείνη θα πρέπει να υπερασπίζεται, τη θέση του Προέδρου Αμπού Μάζεν, τον οποίο θα πρέπει να προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε. Εκτιμώ ότι είναι το πιο σημαντικό πρόσωπο που πρέπει να στηρίξουμε αυτή τη στιγμή.

Όσον αφορά τα άλλα θέματα, ας δούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα. Τις προσεχείς ώρες, θα πρέπει ίσως να λάβουμε ορισμένες πολύ σοβαρές αποφάσεις. Θα είμαι έτοιμος και διατεθειμένος, αν ο χρόνος το επιτρέψει και είστε έτοιμοι να έλθετε, να κάνω μια δήλωση για να δώσω διευκρινίσεις αν συμβεί κάτι μεγάλης σημασίας. Κύριε Πρόεδρε, το αφήνω σε εσάς. Αν θέλετε να συνεχίσετε, συνεχίστε. Αν δεν θέλετε, τότε μην το κάνετε.

(Χειροκροτήματα)

  Πρόεδρος. Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί αύριο.