Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2004/2199(INI)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή των εγγράφων :

Κείμενα που κατατέθηκαν :

A6-0019/2006

Συζήτηση :

PV 14/03/2006 - 22
CRE 14/03/2006 - 22

Ψηφοφορία :

PV 15/03/2006 - 4.11
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P6_TA(2006)0091

Πληρη πρακτικα των συζητησεων
Τετάρτη 15 Μαρτίου 2006 - Στρασβούργο Έκδοση ΕΕ

5. Αιτιολογήσεις ψήφου
PV
  

- Έκθεση Miguélez Ramos (A6-0035/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Κατά τη γνώμη μου, η σύμπραξη μεταξύ της Ευρωπαϊκής Κοινότητας και των Ηνωμένων Πολιτειών της Μικρονησίας (ΗΠΜ) για την αλιεία στις ΗΠΜ πρέπει να ολοκληρωθεί σύμφωνα με την πρόταση κανονισμού του Συμβουλίου.

Ο Δυτικός Ειρηνικός είναι μία από τις πλουσιότερες θυνναλιευτικές θάλασσες του κόσμου και οι επιστημονικές μελέτες καταδεικνύουν ότι η τρέχουσα κατάσταση των πληθυσμών τόνου επιτρέπει την εκμετάλλευσή τους και από τρίτες χώρες.

Η συμφωνία προσφέρει οφέλη και στις δύο πλευρές, ενώ διασφαλίζει την εφαρμογή μιας βιώσιμης αλιευτικής πολιτικής εκ μέρους των ΗΠΜ.

Παρότι στηρίζω αυτή την αλιευτική συμφωνία, θέλω να επιστήσω την προσοχή στο υπερβολικό κόστος των αδειών για τα παραγαδιάρικα, το οποίο συνιστά απαγορευτική επιβάρυνση για ορισμένους πλοιοκτήτες.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Επικρίνουμε εντόνως τις καταστροφικές αλιευτικές συμφωνίες της ΕΕ με τρίτες χώρες και, ως εκ τούτου, εκφράζουμε τη λύπη μας για το γεγονός ότι η ΕΕ επιλέγει να συνάψει αλιευτικές συμφωνίες με νέες χώρες.

Μια σειρά εκθέσεων έχει ρίξει φως στις επιζήμιες επιπτώσεις τέτοιων συμφωνιών για τους παράκτιους πληθυσμούς των χωρών οι οποίες συνάπτουν τις συμφωνίες. Οι εν λόγω συμφωνίες οδηγούν σε υπερεκμετάλλευση των αλιευτικών υδάτων, κάτι που πλήττει τους τοπικούς πληθυσμούς. Τόσο η Επιτροπή όσο και η συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου επιλέγουν, ωστόσο, να κλείνουν πεισματικά τα μάτια τους σε τέτοιες επικρίσεις. Σύμφωνα με μία από τις γνωμοδοτήσεις του Κοινοβουλίου, η εν λόγω αλιευτική συμφωνία ενδέχεται, επιπλέον, να έχει αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις.

Την ίδια στιγμή που η ΕΕ συνιστά την ενίσχυση των προσπαθειών προσφοράς βοήθειας, τα χρήματα των φορολογουμένων χρησιμοποιούνται για τη χρηματοδότηση αλιευτικών συμφωνιών οι οποίες λειτουργούν εις βάρος της ανάπτυξης. Αυτή η πολιτική δεν είναι ούτε συνεπής ούτε αξιόπιστη.

Θεωρούμε ότι οι αλιευτικές συμφωνίες πρέπει σταδιακά να καταργηθούν, με τελικό στόχο την οριστική τους ακύρωση. Τα κράτη μέλη της ΕΕ τα αλιευτικά σκάφη των οποίων δραστηριοποιούνται στα ύδατα τρίτων χωρών πρέπει να επιβαρύνονται με το κόστος των συμφωνιών. Τα ίδια αυτά κράτη μέλη πρέπει τότε να αποφασίσουν ανεξάρτητα κατά πόσον θα χρηματοδοτήσουν αυτές τις δαπάνες καλύπτοντας το κόστος των δικών τους αλιευτικών σκαφών.

 
  
  

- Έκθεση Braghetto (A6-0037/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Duarte Freitas (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Ενόψει της μεταρρύθμισης της κοινής αλιευτικής πολιτικής, έχει καταστεί ζωτική η σημασία της ενημέρωσης του κανονισμού αριθ. 3690/93 της 20ής Δεκεμβρίου 1993. Οι πληροφορίες ως προς τα αλιευτικά σκάφη πρέπει να είναι σύμφωνες με τους νέους κανόνες σχετικά με τη διαχείριση της διατήρησης των αλιευτικών αποθεμάτων, προκειμένου να διασφαλιστεί η συμμόρφωση προς τη βασική αρχή της «διαχείρισης της αλιευτικής προσπάθειας».

Οι προτεινόμενες τροπολογίες, όπως η θέσπιση του αριθμού μητρώου του κοινοτικού αλιευτικού στόλου και η εναλλαγή των αλιευτικών μεθόδων που χρησιμοποιεί το σκάφος, περιλαμβάνουν σημαντικά στοιχεία τα οποία δεν εμφανίζονταν στον αρχικό κανονισμό.

Η πρόταση της Επιτροπής και οι τροπολογίες τις οποίες κατέθεσε ο εισηγητής στην έκθεσή του αξίζουν την υποστήριξή μου.

 
  
  

- Έκθεση Hazan (A6-0049/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. – (SV) Εμείς, οι Μετριοπαθείς, επιλέξαμε να υπερψηφίσουμε την προκειμένη έκθεση, αλλά εκφράζουμε τη λύπη μας για το γεγονός ότι η προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν έχει τονιστεί επαρκώς σε επίπεδο ΕΕ και θεωρούμε ότι η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων πρέπει να επεκταθεί στα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα τα οποία σχετίζονται επίσης με θέματα εσωτερικής ασφάλειας.

 
  
MPphoto
 
 

  Lena Ek (ALDE), γραπτώς. – (SV) Χάρη στην έκθεση ιδίας πρωτοβουλίας της κ. Hazan σχετικά με την αξιολόγηση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης, μπορούμε να ενισχύσουμε περαιτέρω την ασφάλεια δικαίου της οποίας απολαύουν οι πολίτες μας. Στην έκθεση επισημαίνονται οι βελτιώσεις που έχουν επέλθει. Επιθυμώ, ωστόσο, να υπογραμμίσω τα προβλήματα που αναφέρονται στην έκθεση και τα οποία εξακολουθούν να θέτουν εμπόδια στην εγγύηση της ασφάλειας δικαίου.

Έχει τεράστια σημασία να διασφαλίζεται για τα άτομα που συλλαμβάνονται στο πλαίσιο εφαρμογής του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης νομική βοήθεια και συνδρομή με τη μορφή υπηρεσιών μετάφρασης και διερμηνείας. Είναι ευθύνη ενός εκάστου των κρατών μελών να επιλύσει αυτό το σημαντικό πρόβλημα το οποίο οδηγεί επί του παρόντος σε παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η έκθεση αυτή καταδεικνύει με σαφήνεια τις προσπάθειες που καταβάλλονται για την επίτευξη ενισχυμένης συνεργασίας στον τομέα του ποινικού δικαίου. Το Συμβούλιο καλείται να απαγορεύσει στα κράτη μέρη να επανεισαγάγουν τον συστηματικό έλεγχο της διπλής ενοχοποίησης, καθώς και να εντάξει το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης στον πρώτο πυλώνα.

Η έκθεση αποκαλύπτει σοβαρά προβλήματα τα οποία άπτονται της εφαρμογής του εντάλματος σύλληψης. Τα κράτη μέλη έχουν καταστήσει σαφές ότι επιθυμούν να διατηρήσουν ορισμένες πτυχές του παραδοσιακού συστήματος έκδοσης.

Ορισμένες χώρες έχουν αρνηθεί να εφαρμόσουν το ένταλμα σύλληψης εις βάρος των πολιτών τους, επικαλούμενες διακρίσεις ή παραβιάσεις θεμελιωδών δικαιωμάτων. Άλλες έχουν διατηρήσει ή επανεισαγάγει τον συστηματικό έλεγχο της διπλής ενοχοποίησης.

Η Λίστα του Ιουνίου πιστεύει ότι αυτές είναι σαφείς ενδείξεις ότι τα κράτη μέλη διασφαλίζουν την κυριαρχία τους στον τομέα του ποινικού δικαίου. Ελάχιστα είναι τα μέτρα τα οποία μπορούν να ληφθούν κατά ενός ατόμου και τα οποία έχουν εξίσου σοβαρές επιπτώσεις με την άσκηση δίωξης ή την υποχρέωση έκτισης ποινής. Γι’ αυτό η ασφάλεια δικαίου πρέπει να υπερέχει της απλούστευσης και της αποτελεσματικότητας τις οποίες επιτυγχάνει, σύμφωνα με την έκθεση, το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης.

Η Λίστα του Ιουνίου απορρίπτει την ενίσχυση του υπερεθνικού προτύπου και θεωρεί ότι το θέμα αυτό πρέπει να υπάγεται στην αρμοδιότητα των επιμέρους κρατών. Ως εκ τούτου, επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Όπως επισημάναμε το 2001, η Επιτροπή κατέθεσε προτάσεις, με το πρόσχημα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, στις οποίες υποστηριζόταν ο υπερεθνικός χειρισμός καίριων πτυχών της δικαιοσύνης, παρακάμπτοντας έτσι την αναγκαία συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και τα ισχύοντα νομικά μέσα όπως η διαδικασία έκδοσης. Αυτό ισοδυναμούσε με πλήγμα κατά της κυριαρχίας των κρατών μελών και του καθήκοντός τους να διασφαλίζουν τα δικαιώματα των πολιτών τους.

Τότε είχαμε δηλώσει ότι το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, το οποίο αποσκοπεί, μεταξύ άλλων, στην κατάργηση της αρχής «ου δις δικάζειν», έστω και σε περιορισμένο βαθμό, θα αποτελούσε δούρειο ίππο ο οποίος θα έδινε περαιτέρω ώθηση στην ανάπτυξη του υπερεθνικού προτύπου.

Η προκειμένη έκθεση επιβεβαιώνει τις επικρίσεις μας. Αντιμετωπίζει τη δικαστική κυριαρχία ως εμπόδιο και αναφέρεται στην τρέχουσα «ανάμειξη» των πολιτικών αρχών στη διαδικασία έκδοσης, αν και γίνεται επίκληση στον σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Είναι σημαντικό το γεγονός ότι το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο αποφάσισε την ακύρωση της νομοθεσίας για τη μεταφορά του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης και ότι, ενόψει της εν λόγω απόφασης, μια σειρά κρατών μελών έχουν επαναφέρει τη χρήση των διαδικασιών έκδοσης. Η εισηγήτρια επικρίνει αυτές τις αποφάσεις και υποστηρίζει την ενεργοποίηση της «γέφυρας» στην οποία αναφέρεται το άρθρο 42 της Συνθήκης ΕΕ, ενσωματώνοντας έτσι το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης στον πρώτο πυλώνα.

 
  
MPphoto
 
 

  Marine Le Pen (NI), γραπτώς. – (FR) Όπως συμβαίνει και με τις ευρωπαϊκές μεταναστευτικές πολιτικές, το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης είναι λίαν επικίνδυνο και ενέχει σοβαρές συνέπειες για ολόκληρο τον κόσμο. Στοχεύει, πράγματι, εξίσου στα σοβαρά και στα ήσσονος σημασίας αδικήματα (τρομοκρατία, κλοπές, εκούσια πρόκληση φθοράς περιουσίας, προσβλητική συμπεριφορά σε συνεδριάσεις, λόγια που κρίνονται ρατσιστικά και ξενοφοβικά και ούτω καθεξής) και, σε κάθε περίπτωση, τα δικαιώματα των ανθρώπων προστατεύονται λιγότερο σε σύγκριση με τη διαδικασία που υφίστατο πριν και που επέτρεπε στην πολιτική εξουσία να προβαίνει σε έκδοση ατόμου ή να την αρνείται. Σήμερα, το ένταλμα κατέστη αποκλειστικώς δικαστική διαδικασία λόγω της απάλειψης του διοικητικού και του πολιτικού σταδίου, καθώς και του ελέγχου που ασκείται από τις διοικητικές αρχές.

Αυτό το ένταλμα σύλληψης δημιουργήθηκε βεβιασμένα, ως αντίδραση στις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, οι δε αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν δίστασαν, στο όνομα της φροντίδας της επικοινωνιακής τους εικόνας μάλλον, αντί να προσπαθούν να επιδείξουν σωφροσύνη και ευθύνη, να ξεπουλήσουν τις ατομικές ελευθερίες και τα δικαιώματα υπεράσπισης του καθενός.

Μπορεί οι ευρωκράτες να συνέλαβαν την ιδέα του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης ιδανικά ως ένα πλεονέκτημα για την προάσπιση των θεμελιωδών δικαιωμάτων του ατόμου, σήμερα όμως το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης αποκαλύπτεται ως αυτό που πραγματικά είναι: ένα όργανο ολοκληρωτικής καταστολής και δυνητικά επικίνδυνο για τον καθένα μας.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω αυτήν την έκθεση η οποία επιχειρεί να αξιολογήσει το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, την αποτελεσματικότητά του και τα προβλήματα που προέκυψαν από την έγκρισή του κι έπειτα. Ο ρόλος του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης στην ενίσχυση της δικαστικής συνεργασίας και της αμοιβαίας εμπιστοσύνης είναι εξαιρετικά καινοτόμος και βελτιώνει την ικανότητα των κρατών μελών να καταπολεμήσουν το οργανωμένο έγκλημα και την τρομοκρατία.

Συμφωνώ με τη σύσταση ότι το Κοινοβούλιο θα πρέπει να συμμετέχει περισσότερο στην αξιολόγηση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης και ότι τα θεμελιώδη δικαιώματα στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης πρέπει να διασφαλίζονται προκειμένου να εξασφαλίζεται ότι οι πολίτες της ΕΕ από όλα τα κράτη μέλη δεν υφίστανται οιαδήποτε διάκριση.

 
  
MPphoto
 
 

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Το Ευρωπαϊκό Ένταλμα Σύλληψης αποτελεί έναν ακόμη κρίκο στην αλυσίδα μέτρων ολοκλήρωσης του θεσμικού πλέγματος θωράκισης της εξουσίας του κεφαλαίου, στα πλαίσια του ευρωενωσιακού «χώρου ασφάλειας και δικαιοσύνης». Επιτρέπει την έκδοση υπηκόων των κρατών μελών, καταργεί ουσιαστικά την αρχή του διπλού αξιοποίνου και την δυνατότητα απόφασης της πολιτικής ηγεσίας για έκδοση κάποιου προσώπου, ανατρέποντας έτσι βασικές αρχές και εγγυήσεις προστασίας ατομικών δικαιωμάτων, που ήταν κατοχυρωμένα στο προγενέστερο δίκαιο της έκδοσης. Περιορίζει την εθνική κυριαρχία, αφού αμφισβητεί το δικαίωμα κάθε κράτους μέλους να ασκεί ποινική δικαιοδοσία στους πολίτες του, ενώ ταυτόχρονα θίγει βασικά συνταγματικά κατοχυρωμένα ατομικά δικαιώματα και εγγυήσεις.

Η Έκθεση ζητάει την ακόμη πιο αντιδραστική τροποποίηση του Ε.Ε.Σ., προτείνοντας επέκταση της κατάργησης του διπλού αξιοποίνου, κατάργηση κάθε δυνατότητας παρέμβασης πολιτικής εξουσίας στην έκδοση προσώπων για λόγους εθνικής πολιτικής και σκοπιμότητας, καθώς επίσης και κατάργηση κάθε δικαστικού ελέγχου για τη συμβατότητα του Εντάλματος με τα θεμελιώδη δικαιώματα.

Η «τρομοκρατία και το οργανωμένο έγκλημα» γι’ ακόμη μία φορά χρησιμοποιούνται από το Ευρωκοινοβούλιο σαν το απαραίτητο πρόσχημα, ώστε να θεμελιωθεί σταθερότερα ένα ακόμη μέσο περιορισμού των δικαιωμάτων και ελευθεριών για να χρησιμεύσει ενάντια στους λαϊκούς, αγώνες, σε όλους εκείνους που αγωνίζονται και αμφισβητούν τον ιμπεριαλισμό και το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα.

 
  
MPphoto
 
 

  Tobias Pflüger (GUE/NGL), γραπτώς. (DE) Ο ενθουσιασμός που προκλήθηκε από την έκθεση Hazan για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, η οποία εγκρίθηκε σήμερα με μεγάλη πλειοψηφία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, είναι εντελώς ακατανόητος. Άκρως απαράδεκτο είναι το γεγονός ότι συνιστάται να μην απαιτείται από τον δικαστή που εκτελεί το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης να εξετάσει συστηματικά τη συμφωνία του με τα θεμελιώδη δικαιώματα. Αλλά και γενικά, το ζητούμενο είναι κυρίως η κατάργηση των δικαστικών ελέγχων. Με την απόφαση αυτήν, η Ευρώπη συνεχίζει να ακολουθεί έναν λάθος δρόμο που αντιτίθεται στα θεμελιώδη δικαιώματα. Αν εφαρμοστεί η αρχή της αμοιβαίας αναγνώρισης δικαστικών και εξωδικαστικών αποφάσεων εν τη απουσία ενιαίων προδιαγραφών, τα θεμελιώδη δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα χάσουν, γιατί έτσι οι κατηγορούμενοι θα κινδυνεύουν να συνθλιβούν ανάμεσα στα εντελώς διαφορετικά ποινικά συστήματα που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Στην έκθεση δεν αναφέρεται πουθενά ότι απορρίφθηκαν από συνταγματικά δικαστήρια προσπάθειες που έγιναν σε επιμέρους κράτη μέλη, π.χ. στη Γερμανία, για ενσωμάτωση του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης στους νόμους τους, επειδή είναι απόλυτα αντισυνταγματικές. Παρ’ όλ’ αυτά, τα κράτη μέλη εξακολουθούν να καλούνται να λάβουν άμεσα τα απαραίτητα μέτρα για να άρουν τα συνταγματικά ή νομικά εμπόδια για την εφαρμογή του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης στους υπηκόους τους. Αυτό απλά σημαίνει ότι ο γερμανός νομοθέτης καλείται να παραβεί το σύνταγμα της χώρας του προκειμένου να μπορέσει να επιβληθεί το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης.

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η θετική πτυχή της ανάλυσης του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης είναι ότι ασχολείται με έναν από τους σημαντικότερους μηχανισμούς δικαστικής συνεργασίας στην ΕΕ σε μια περίοδο κατά την οποία η συνεργασία αυτή είναι όλο και πιο αναγκαία και όλο και πιο δύσκολη.

Παραδοσιακά, οι εθνικές αρχές δυσκολεύονται όσον αφορά την ανταλλαγή πληροφοριών οι οποίες άπτονται της ασφάλειας και τη συνεργασία σε δικαστικά θέματα. Το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης έρχεται σε αντίθεση με τη συγκεκριμένη νοοτροπία καθώς αποσκοπεί στην επιβολή της συνεργασίας, η οποία είναι ζωτικής σημασίας, από την άποψη τόσο της ενίσχυσης της ασφάλειας –είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος αποτροπής της εκμετάλλευσης των πλεονεκτημάτων της ελευθερίας κυκλοφορίας από τους εγκληματίες– όσο και της αύξησης της ασφάλειας δικαίου, η οποία είναι επίσης πλεονέκτημα θεμελιώδους σημασίας.

Τούτου λεχθέντος, είναι λυπηρό το γεγονός ότι πρέπει να υπενθυμίζεται στα κράτη μέλη ότι οφείλουν να λάβουν «τα μέτρα που επιβάλλονται για την άρση κάθε εμποδίου, συνταγματικού ή νομικού, στην εφαρμογή του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης στους υπηκόους τους». Θέλουμε επίσης να επισημάνουμε, με κάποια υπερηφάνεια, ότι η Πορτογαλία ήταν ένα από τα πρώτα κράτη μέλη που μετέφεραν την εν λόγω απόφαση πλαίσιο στο εθνικό τους δίκαιο.

 
  
  

- Έκθεση GräBle (A6-0057/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Robert Goebbels (PSE), γραπτώς. – (FR) Απείχα της ψηφοφορίας επί της έκθεσης Grässle που στοχεύει στη μεταρρύθμιση του Δημοσιονομικού Κανονισμού. Εκτιμώ ότι αντί να διευρύνει την ευθύνη των διαχειριστικών οργάνων, κάτι που συνεπάγεται μεγαλύτερη ευελιξία και σαφέστερους κανόνες, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιτείνει τον περίπλοκο και γραφειοκρατικό χαρακτήρα. Όλα αυτά δεν εξυπηρετούν την αποτελεσματικότητα της κοινοτικής δράσης και δεν οδηγούν σε καλύτερη διαχείριση των πόρων της Ένωσης.

Δεν γνωρίζω καμία άλλη δημόσια οντότητα, πόσο δε μάλλον ιδιωτική, όπου το 40% του προσωπικού να εμπλέκεται στην οικονομική και ελεγκτική διαχείριση. Η Ένωση θα διαθέτει προσεχώς περισσότερους ελεγκτές παρά ελεγχόμενους.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Claude Martinez (NI), γραπτώς. – (FR) Ένας Δημοσιονομικός Κανονισμός είναι το ίδιο με ένα δημοσιονομικό σύνταγμα. Είναι, λοιπόν, σημαντικός. Πρέπει να μεταρρυθμίσουμε αυτόν τον κανονισμό, που μπλοκάρει την ευρωπαϊκή διοικητική μηχανή, διότι είναι το βαρόμετρο ή η έκφραση της παθολογικά αυξανόμενης ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας.

Αν απαιτούνται ογκώδη εγχειρίδια για την κατανόηση αυτού του κανονισμού, αν χρειάστηκε η δημιουργία «γραφείου υποστήριξης» για να συνδράμει σε καθημερινή βάση δημοσίους υπαλλήλους χαμένους στον δαίδαλο των διαδικασιών του, αν οι επιχειρήσεις, τα ινστιτούτα, οι οργανισμοί, οι αγρότες, οι πολίτες δεν μπορούν να επωφεληθούν του συνόλου των επιχορηγήσεων ούτε να συμμετάσχουν σε όλες τις αγορές, αυτό συμβαίνει πολύ απλά διότι ο Δημοσιονομικός Κανονισμός βασίζεται στη θεμελιώδη φιλοσοφική αρχή που διέπει συνολικά την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση: την αρχή του καπνού και των καθρεπτών, που ο ιταλός κεφαλαιούχος Puviani αποκαλούσε, το 1905, αρχή των οικονομικών αυταπατών και συνίσταται στην απόκρυψη της αλήθειας μέσω της πολυπλοκότητας, εν προκειμένω της ευρωπαϊκής.

 
  
  

- Καταναγκαστική πορνεία στο πλαίσιο των παγκόσμιων αθλητικών διοργανώσεων – (ΚΨ-B6-0160/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Proinsias De Rossa (PSE), γραπτώς. (EN) Υποστηρίζω πλήρως το παρόν ψήφισμα και καλώ μετ’ επιτάσεως την Ένωση Ποδοσφαίρου, καθώς και τις ποδοσφαιρικές ομάδες, να βοηθήσουν να τεθεί τέλος στην εμπορία ανθρώπων και στην καταναγκαστική πορνεία και να αποτρέψουν την πυροδότηση δραματικών εξάρσεων αυτού του φρικτού εμπορίου από διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις.

Πρέπει να δείξουν «κόκκινη κάρτα στην καταναγκαστική πορνεία». Πρέπει να συνεργαστούν με τις ποδοσφαιρικές ομάδες προκειμένου να ενημερώσουν και να εκπαιδεύσουν το ευρύ κοινό, και ειδικά τους οπαδούς και τους υποστηρικτές των αθλημάτων, σχετικά με την κλίμακα του προβλήματος της καταναγκαστικής πορνείας και της εμπορίας ανθρώπων.

Έως 800 000 γυναίκες πέφτουν θύματα εμπορίας κάθε χρόνο, 100 000 εξ αυτών στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Αυτή είναι μία από τις πιο σοβαρές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων στον κόσμο σήμερα. Οι οργανωμένοι εγκληματίες προετοιμάζονται τώρα να εκμεταλλευτούν το Παγκόσμιο Κύπελλο. Χιλιάδες φτωχές γυναίκες θα παρασυρθούν στη Γερμανία με ψεύτικες υποσχέσεις για εργασία, μόνο για να εξαναγκαστούν στην πορνεία και σε μια ζωή αθλιότητας.

Χρειαζόμαστε πανευρωπαϊκή δράση και τη συμμετοχή όχι μόνο της αστυνομίας και των πολιτικών αλλά και της Ένωσης Ποδοσφαίρου, των ομάδων και των ίδιων των φιλάθλων. Προτρέπω όλους τους φιλάθλους που θα παρακολουθήσουν το Παγκόσμιο Κύπελλο να επαγρυπνούν για αυτό το σκάνδαλο και να καταγγέλλουν οιεσδήποτε υποψίες για εμπορία που τυχόν έχουν.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Ψηφίσαμε υπέρ αυτού του κειμένου σχετικά με την καταναγκαστική πορνεία, στο οποίο αναγνωρίζεται η κατάσταση που επικρατεί στη Γερμανία και η ανάγκη εκμετάλλευσης της ευκαιρίας που προσφέρει το Παγκόσμιο Κύπελλο για την καταδίκη της εμπορίας ανθρώπων και της πορνείας. Εντούτοις, ανέκαθεν υποστηρίζαμε ότι ο όρος καταναγκαστική πορνεία είναι άστοχος, καθόσον υπονοεί ότι υπάρχει και εθελοντική πορνεία.

Βεβαίως, η καταπολέμηση της καταναγκαστικής πορνείας και της εμπορίας ανθρώπων είναι πολύ σημαντική, αλλά δεν πρέπει να λησμονούμε ότι κάθε μορφή πορνείας είναι καταναγκαστική, ακόμα και στις περιπτώσεις στις οποίες δεν υπάρχει εμπορία. Οφείλεται δε στη φτώχεια, τον κοινωνικό αποκλεισμό, την ανεργία, την ανασφάλεια στην εργασία και τις χαμηλές αποδοχές, καθώς και στην ψυχολογική πίεση που ασκεί η καταναλωτική κοινωνία. Συνεπώς, η πορνεία αποτελεί σε κάθε περίπτωση προσβολή των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της γυναικείας αξιοπρέπειας και ισοδυναμεί με δουλεία. Είναι απαράδεκτο το γεγονός ότι καταβάλλεται προσπάθεια εμπορευματοποίησης των πάντων, ακόμη και του γυναικείου σώματος.

Σε αυτές τις σκέψεις στηρίζεται ο αγώνας μας για κοινωνική ένταξη και προάσπιση του δικαιώματος σεβασμού της αξιοπρέπειας όλων των γυναικών. Καταδικάζουμε επίσης κάθε μορφή εμπορίας ανθρώπων και ζητούμε τη λήψη αποτελεσματικών μέτρων τα οποία να διασφαλίζουν την αξιοπρεπή διαβίωση όλων των γυναικών και όλων των ανθρωπίνων όντων.

 
  
MPphoto
 
 

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Είναι τεχνητός ο διαχωρισμός της νόμιμης και της εξαναγκαστικής πορνείας. Επίσης είναι υποκριτική η καταγγελία της εξαναγκαστικής πορνείας, γιατί σταθεροποιεί και επεκτείνει τη νόμιμη πορνεία.

Νόμιμη ή εξαναγκαστική πορνεία, αυτό που πουλιέται είναι το ανθρώπινο σώμα-εμπόρευμα, πάνω στο οποίο θα λειτουργήσουν όλοι οι κανόνες της αγοράς. Το νομοθετικό πλαίσιο που ρυθμίζει υγειονομικούς κανόνες που πρέπει να τηρούν οι καταγραμμένες πόρνες, στην ουσία του έμμεσα αναγνωρίζει την πορνεία ως επάγγελμα και διαχειρίζεται το πρόβλημα. Έτσι μπροστά στην έκρηξη του κοινωνικού αυτού φαινομένου, νομιμοποιείται η πορνεία ως επάγγελμα, δηλαδή την αποσυνδέει από τις κοινωνικές αιτίες που παράγουν και αναπαράγουν την πορνεία (ανεργία, φτώχεια, εξαθλίωση, έλλειψη κοινωνικών παροχών). Με άλλα λόγια, αποκρύπτεται και αθωώνεται η σαπίλα του εκμεταλλευτικού συστήματος, αποποιούμενο τις ευθύνες του και ανάγοντας το πρόβλημα στην ατομική σφαίρα.

Δεν μπορεί να χαρακτηριστεί επάγγελμα ή ελεύθερη επιλογή η πορνεία, διότι είναι ασυμβίβαστη με την αξία και την αξιοπρέπεια του ανθρώπου, είναι έσχατη μορφή προσβολής των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Η πορνεία, όταν χαρακτηρίζεται ως επάγγελμα, μπαίνει στη λίστα του επαγγελματικού προσανατολισμού, σαν εναλλακτική πρόταση στην ανεργία που πλήττει με τέτοια βαρβαρότητα τις νέες γυναίκες. Ταυτόχρονα νομιμοποιεί την επένδυση σε επιχειρήσεις της πορνικής αγοράς, καθιερώνοντας την πορνοκουλτούρα, προωθεί την εκπόρνευση των νέων γυναικών. Εμείς λέμε όχι σε κάθε μορφής πορνεία.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω αυτό το ψήφισμα, το οποίο, ενόψει του Παγκοσμίου Κυπέλλου, επιχειρεί να θέσει τέλος στη δραματική αύξηση της ζήτησης σεξουαλικών υπηρεσιών προστατεύοντας τις διακινούμενες γυναίκες που είναι θύματα του οργανωμένου εγκλήματος.

Το ψήφισμα τονίζει την ανάγκη μιας ολοκληρωμένης πανευρωπαϊκής εκστρατείας και συνεπώς καλεί τα κράτη μέλη να ξεκινήσουν και να προωθήσουν την εκστρατεία για την «Κόκκινη κάρτα» σε στενή συνεργασία με τις ΜΚΟ, την αστυνομία, τις υπηρεσίες επιβολής του νόμου, τις εκκλησίες και τις ιατρικές υπηρεσίες.

Εκτός από την ενημέρωση του ευρέος κοινού, το ψήφισμα καλεί τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή και τις αθλητικές ενώσεις, συμπεριλαμβανομένης της FIFA, της UEFA, της Γερμανικής Ένωσης Ποδοσφαίρου και άλλων, καθώς και αθλητές και αθλήτριες, να υποστηρίξουν την εκστρατεία «Κόκκινη κάρτα» και να καταδικάσουν απερίφραστα την εμπορία ανθρώπων και την καταναγκαστική πορνεία.

 
  
MPphoto
 
 

  Claude Moraes (PSE), γραπτώς. (EN) Ψηφίζοντας υπέρ αυτού του ψηφίσματος με ανησυχεί το γεγονός ότι ειδικά το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA δημιουργεί μείζονα και απαράδεκτη αύξηση της εμπορίας γυναικών. Για την αντιμετώπιση αυτών των περιστατικών, και γενικότερα, η Επιτροπή και άλλοι θα πρέπει να διασφαλίσουν ότι προτεραιότητα πρέπει να είναι η αντιμετώπιση των συμμοριών που εξωθούν τις γυναίκες σε αυτές τις καταστάσεις, αντί των «ηπιότερων επιλογών» στόχευσης συχνά ευάλωτων γυναικών που εξωθούνται στη σεξουαλική δουλεία.

 
  
MPphoto
 
 

  Jonas Sjöstedt και Eva-Britt Svensson (GUE/NGL), γραπτώς. – (SV) Στηρίζουμε το ψήφισμα καθόσον θεωρούμε ότι είναι σημαντικό να εστιαστούμε σε μέτρα τα οποία θα μειώνουν τον αριθμό των θυμάτων της εμπορίας ανθρώπων με σκοπό την εκμετάλλευσή τους ως σεξουαλικών σκλάβων. Εντούτοις, θεωρούμε ότι το πεδίο εφαρμογής του ψηφίσματος πρέπει να διευρυνθεί ώστε να περιλαμβάνει κάθε μορφή πορνείας. Ο όρος «καταναγκαστική πορνεία» μπορεί να παρερμηνευθεί έτσι ώστε να θεωρηθεί ότι υπάρχει και το αντίθετό της, ήτοι η εθελοντική πορνεία. Θεωρούμε ότι κάθε μορφή πορνείας είναι καταναγκαστική, διότι καμία γυναίκα δεν επιλέγει ελεύθερα να εκπορνευτεί. Εξαναγκάζεται να το πράξει για πολλούς και διάφορους λόγους, όπως λόγου χάρη η φτώχεια και η ανεργία. Πάνω από όλα, ωστόσο, υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ της επιλογής μιας γυναίκας να εκπορνευτεί και της ύπαρξης ιστορικού σωματικής, ψυχολογικής και/ή σεξουαλικής κακοποίησής της.

 
  
  

- 4ο Παγκόσμιο Φόρουμ για το Νερό στην Πόλη του Μεξικού (16-22 Μαρτίου 2006) (ΚΨ-B6-0149/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα το κοινό ψήφισμα για το τέταρτο Παγκόσμιο Φόρουμ για το Νερό, που διεξάγεται στο Μεξικό από 16 ως 22 Μαρτίου 2006, επειδή θεωρώ ότι το νερό θα είναι ένα από τα μείζονα θέματα της ευημερίας των συμπολιτών μας και της ειρήνης στον κόσμο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν θα μπορούσε να απουσιάζει από αυτή την παγκόσμια πρόκληση, που συνίσταται στο να δώσει στους ανθρώπους τη δυνατότητα να έχουν πρόσβαση σε αυτόν τον πολύτιμο φυσικό πόρο, το νερό. Έχουμε μια συλλογική ευθύνη να παρακολουθήσουμε αυτό το ζήτημα που επηρεάζει τα θεμελιώδη δικαιώματα των ανθρώπων, των ζώων και των φυτών. Την ίδια ώρα, αναρωτιέμαι μήπως ήλθε η στιγμή να εξετάσουμε αν η Ένωση πρέπει να στοχαστεί σχετικά με μια συνολική ευρωπαϊκή πολιτική για το νερό προκειμένου να εγγυηθεί σε σταθερή και ανανεώσιμη βάση την παροχή του, σε ικανοποιητική ποιότητα και ποσότητα, προς τους πολίτες της Ένωσης, όπου κι αν βρίσκονται στην επικράτεια της ΕΕ. Θεωρώ ότι η Επιτροπή πρέπει να επισπεύσει την υποβολή, ενώπιον του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, της έκθεσης δυνάμει του άρθρου 18 παρ. 1 της οδηγίας 2000/60/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου της 23ης Οκτωβρίου 2000 για τη θέσπιση πλαισίου κοινοτικής δράσης στον τομέα της πολιτικής των υδάτων.

 
  
MPphoto
 
 

  Διαμάντω Μανωλάκου (GUE/NGL), γραπτώς. – Το νερό παρέχεται δωρεάν στη φύση, ανήκει σε όλους και πρέπει να έχουν πρόσβαση όλοι οι άνθρωποι. Δεν μπορεί να είναι εμπορεύσιμο είδος για την κερδοφορία του κεφαλαίου, γιατί η πρόσβαση στο νερό αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα, στενά συνυφασμένο με την υγεία, την προστασία του περιβάλλοντος, την ανάπτυξη, την ποιότητα ζωής.

Η διαχείριση των υδάτινων πόρων πρέπει να γίνεται αποκλειστικά από το δημόσιο για καθολική παροχή νερού καλής ποιότητας, σε προσιτή τιμή.

Το Δ' Παγκόσμιο Φόρουμ Νερού στο Μεξικό θα είναι ουσιαστικά υπό την αιγίδα της Παγκόσμιας Τράπεζας και της ταξικής πολιτικής της. Δηλαδή της ιδιωτικοποίησης των συστημάτων παροχής νερού, που σημαίνει στέρηση πόσιμου νερού για τα φτωχά λαϊκά στρώματα, και νέα κέρδη για το κεφάλαιο.

Η ΕΕ προωθεί την πολιτική απελευθέρωση των υπηρεσιών στα πλαίσια της Λισαβόνας. Συμφώνησε με τα άλλα ιμπεριαλιστικά κέντρα στις διαπραγματεύσεις του ΠΟΕ για τις υπηρεσίες (GATS).

Στη λογική της κερδοφορίας, περιφρονώντας βασικές ανθρώπινες ανάγκες, εντάσσεται η ιδιωτικοποίηση και καταστροφή δασικών εκτάσεων και ορεινών όγκων που αποτελούν σημαντικούς αποταμιευτήρες νερού.

Οι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ εκφράζουμε την αντίθεσή μας στο Δ' Παγκόσμιο Φόρουμ, γιατί μπρος στο κέρδος περιφρονούνται βασικές ανθρώπινες ανάγκες. Καλούμε την εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα με τους αγώνες τους να ματαιώσουν τα αντιλαϊκά βάρβαρα σχέδια των εκμεταλλευτών τους.

 
  
  

- Έκθεση Cottigny (A6-0031/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, σε μια περίοδο όπου αυξάνονται τα μερίσματα και τα κέρδη, και μαζί τους οι αμοιβές των μάνατζερ, μειώνεται, αντίθετα, ο αριθμός των θέσεων εργασίας. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι θέσεις που πλήττονται από αναδιαρθρώσεις είναι πενταπλάσιες από εκείνες που πλήττονται από την αφερεγγυότητα. Μόνο στην Αυστρία, τα τελευταία χρόνια υπολογίζεται ότι χάθηκαν 15 000-20 000 θέσεις εργασίας επειδή μεταφέρθηκαν στα νέα κράτη μέλη. Η αναδιάρθρωση είναι το θαυματουργό μέσον με το οποίο οι σημερινές επιχειρήσεις θέλουν να παρουσιάσουν γρήγορες επιτυχίες, τουλάχιστον στα χαρτιά. Στον δημόσιο τομέα έγιναν, και εξαιτίας των οδηγιών της ΕΕ, πολύ περισσότερες αναδιαρθρώσεις από ό,τι στον ιδιωτικό.

Στο μεταξύ αρχίζει να γίνεται συνειδητό ότι η εξοικονόμηση δαπανών συχνά είχε υψηλό τίμημα: απώλεια ποιότητας, τεχνογνωσίας, προσόντων, κινήτρων των εργαζομένων και στρατηγικού δυναμικού. Όταν η αναδιάρθρωση χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο μίας σαφούς στρατηγικής, ο κίνδυνος αποτυχίας είναι μεγάλος. Ως τώρα, η ΕΕ ενθάρρυνε μάλιστα αυτήν την τάση με κατευθυντήριες γραμμές για την ιδιωτικοποίηση και ευνοώντας τον τουρισμό επιδοτήσεων. Είναι καιρός να αντιμετωπίσει την ευθύνη της, να μην προβεί σε περαιτέρω διευρύνσεις που είναι συνυπεύθυνες για την εξέλιξη αυτήν και να μεριμνήσει ξανά για περισσότερη κοινωνική δικαιοσύνη.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Υπερψήφισα την έκθεση για τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση αφού πρέπει ακατάπαυστα να καταδεικνύουμε στους συμπολίτες μας ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι πηγή λύσεων στο πλαίσιο των σημερινών μεγάλων οικονομικών και κοινωνικών μεταβολών και όχι πηγή προβλημάτων.

Η σοβαρότητα των οικονομικών και κοινωνικών ζητημάτων που συνδέονται με τις αναδιαρθρώσεις, ιδίως τις βιομηχανικές, χρήζει μιας ισχυρής ευρωπαϊκής πολιτικής προκειμένου να συμφιλιωθούν οι αναγκαίες μεταβολές με την ανταγωνιστικότητα της Ένωσης. Επικροτώ την πρόταση για τη σύσταση ενός ευρωπαϊκού ταμείου προσαρμογής στην παγκοσμιοποίηση. Καθίστατο επείγον να μπορέσουμε να συμφιλιώσουμε, αφενός, τις αναπόφευκτες βιομηχανικές αναδιαρθρώσεις που συνδέονται με τις οικονομικές μεταβολές και, αφετέρου, την προστασία των πρώτων θυμάτων, που είναι οι απολυμένοι εργαζόμενοι και οι οικονομικές δραστηριότητες που εξαρτώνται από τους αναδιαρθρώμενους τομείς, ο σημαντικότερος των οποίων είναι ο τομέας των υπεργολαβιών. Τέλος, υποστηρίζω πλήρως την ιδέα να παρέμβει η Ευρωπαϊκή Ένωση υπέρ των περιφερειών που, έχοντας υποστεί αναδιαρθρώσεις, χρειάζεται να αλλάξουν οικονομικό προσανατολισμό.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean Louis Cottigny (PSE), γραπτώς. – (FR) Τάχθηκα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος για τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση, που προτείνει χρηματοοικονομικά μέσα, ενισχυμένο ρόλο των κοινωνικών εταίρων, εργαλεία ανάλυσης και πρόβλεψης των αναδιαρθρώσεων.

Οι επιχειρήσεις αναδιαρθρώνονται για διαφόρους λόγους, άλλοτε για να αμυνθούν και άλλοτε προκειμένου να καταστούν μαχητικότερες, οι αναδιαρθρώσεις έχουν όμως πάντα τις ίδιες συνέπειες για τους εργαζομένους, οι οποίοι αποτελούν τη μεταβλητή προσαρμογής των στρατηγικών των βιομηχανικών ομίλων.

Είναι και αξιέπαινο και αναγκαίο η Ευρωπαϊκή Ένωση να εγκύψει σε αυτό το πρόβλημα με στόχο να προβλέψει τις συνέπειες των αναδιαρθρώσεων για τους εργαζομένους, αποτελεί όμως καθήκον της ΕΕ να καθορίσει μια δυναμική οικονομική και βιομηχανική πολιτική, που να μεριμνά για τη διαφύλαξη και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης για τους ευρωπαίους πολίτες, καθώς και για την κοινωνική και εδαφική συνοχή.

Λυπάμαι, λοιπόν, που η ίδια η ΕΕ ευνοεί τον ανταγωνισμό μεταξύ των κρατών μελών αφήνοντας να ασκούνται πρακτικές κοινωνικού και φορολογικού ντάμπινγκ.

 
  
MPphoto
 
 

  Brigitte Douay (PSE), γραπτώς. – (FR) Οι βιομηχανικές αναδιαρθρώσεις είναι ένα παλαιό και διαρκές φαινόμενο, που προκαλείται από την τεχνολογική πρόοδο και τη βελτίωση της παραγωγικότητας. Συχνά, είναι αναπόφευκτες προκειμένου να εξασφαλιστεί η διατήρηση της ανταγωνιστικότητας και, άρα, της μακροπρόθεσμης απασχόλησης. Έχουν πάντα αυξημένο κοινωνικό κόστος, ιδίως στις παραδοσιακές βιομηχανικές περιοχές, όπου οι κατά βάση ανειδίκευτοι εργαζόμενοι με χαμηλό βαθμό κινητικότητας δυσκολεύονται να αλλάξουν επαγγελματικό προσανατολισμό. Πρέπει, λοιπόν, να ελαχιστοποιηθούν οι κοινωνικές συνέπειες των αναδιαρθρώσεων.

Αυτός είναι ο για τον οποίον υπερψήφισα με θέρμη την έκθεση Cottigny για τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση. Εύχομαι, πραγματικά, Συμβούλιο και Επιτροπή να υποστηρίξουν τις προτάσεις της και αυτές να οδηγήσουν σε πρακτικά μέτρα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να δημιουργήσει εργαλεία για να προβλέπει καλύτερα τις αναδιαρθρώσεις, να προσαρμόσει τις απαντήσεις και να ενισχύσει τον ρόλο των κοινωνικών εταίρων.

Η αυξημένη προσοχή στις ΜΜΕ, η δημιουργία ενός ταμείου προσαρμογής στην παγκοσμιοποίηση, το δικαίωμα στη διά βίου μάθηση, κλπ. είναι όλα μέτρα δράσης, που δύνανται να μας επιτρέψουν να δείξουμε στους πολίτες ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση συμμερίζεται τις ανησυχίες τους και ότι έχει την ίδια έγνοια με αυτούς για πραγματική κοινωνική συνοχή.

 
  
MPphoto
 
 

  Lena Ek και Cecilia Malmström (ALDE), γραπτώς. – (SV) Στην έκθεση σχετικά με τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση, ο εισηγητής, κ. Cottigny, υιοθετεί την ίδια ατυχή στάση η οποία χαρακτηρίζει επίσης την έκθεση σχετικά με τις μετεγκαταστάσεις στο πλαίσιο της περιφερειακής ανάπτυξης, η ψηφοφορία επί της οποίας διεξήχθη εχθές. Καταψηφίσαμε αυτά τα μέτρα οικονομικού προστατευτισμού εχθές και το ίδιο θα πράξουμε σήμερα. Για μία ακόμη φορά, εκφράζουμε τη σταθερή μας πεποίθηση ότι δεν πρέπει το κράτος ή η ΕΕ να επιβάλλουν στις εταιρείες τους τρόπους με τους οποίους θα επιδιώξουν την αναδιάρθρωσή τους. Τούτου λεχθέντος, είναι προφανές ότι δεν πρέπει να στρουθοκαμηλίζουμε και να υποκρινόμαστε ότι οι αναδιαρθρώσεις και οι μετεγκαταστάσεις επιχειρήσεων δεν επηρεάζουν σε ορισμένες περιπτώσεις τους κατοίκους και τις βασικές κοινωνικές συνθήκες στις περιοχές τις οποίες αφορούν. Στηρίζουμε το αίτημα εντατικοποίησης του διαλόγου μεταξύ των κοινωνικών εταίρων ως προς τα θέματα αυτά, αλλά μπορούμε να αντισταθμίσουμε τις αρνητικές επιπτώσεις των αναδιαρθρώσεων με άλλους τρόπους, εκτός της ανάσχεσης της ανάπτυξης του ιδιωτικού τομέα. Οφείλουμε, απεναντίας, να στρέψουμε τις προσπάθειές μας στη βελτίωση των βασικών προϋποθέσεων για τη δημιουργία μεγαλύτερου αριθμού σταθερών θέσεων εργασίας από περισσότερες εταιρείες.

 
  
MPphoto
 
 

  Anne Ferreira (PSE), γραπτώς. – (FR) Τάχθηκα υπέρ της πρότασης ψηφίσματος για τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση, που προτείνει χρηματοοικονομικά μέσα, ενισχυμένο ρόλο των κοινωνικών εταίρων, εργαλεία ανάλυσης και πρόβλεψης των αναδιαρθρώσεων.

Οι επιχειρήσεις αναδιαρθρώνονται για διαφόρους λόγους, άλλοτε για να αμυνθούν και άλλοτε προκειμένου να καταστούν μαχητικότερες, οι αναδιαρθρώσεις έχουν όμως πάντα τις ίδιες συνέπειες για τους εργαζομένους, που αποτελούν τη μεταβλητή προσαρμογής των στρατηγικών των βιομηχανικών ομίλων.

Είναι και αξιέπαινο και αναγκαίο η Ευρωπαϊκή Ένωση να εγκύψει σε αυτό το πρόβλημα με στόχο να προβλέψει τις συνέπειες των αναδιαρθρώσεων για τους εργαζομένους, αποτελεί όμως καθήκον της ΕΕ να καθορίσει μια δυναμική οικονομική και βιομηχανική πολιτική, που να μεριμνά για τη διαφύλαξη και τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης για τους ευρωπαίους πολίτες, καθώς και για την κοινωνική και εδαφική συνοχή.

Συνεπώς, λυπούμαι που η ίδια η Ευρωπαϊκή Ένωση ευνοεί τον ανταγωνισμό μεταξύ των κρατών μελών αφήνοντας το πεδίο ελεύθερο στο κοινωνικό και φορολογικό ντάμπινγκ.

 
  
MPphoto
 
 

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Το απόγευμα θα βρίσκομαι στη πόλη Le Syndicat, στα Βόσγια. Συμβαίνει ένα γεγονός χαρακτηριστικό ως προς τις συνέπειες των πολιτικών που καθορίζονται στις Βρυξέλλες.

Ο όμιλος SEB θα κλείσει εκεί μια μονάδα παραγωγής, μια και ο ανταγωνισμός με τις φθηνές κινεζικές εισαγωγές έχει καταστεί δυσβάστακτος. Περισσότεροι από 400 εργαζόμενοι μένουν στον δρόμο, για να μην μιλήσουμε για τους υπεργολάβους, που χάνουν έναν από τους βασικότερους πελάτες τους και που επίσης με τη σειρά τους θα πρέπει να προβούν σε απολύσεις. Μιλάμε για έναν πόλο δημιουργίας θέσεων εργασίας που πλήττεται ανεπανόρθωτα. Ωστόσο, ο όμιλος SEB είναι σε καλή κατάσταση. Τα κέρδη του βαίνουν αυξανόμενα. Επεκτείνεται στο εξωτερικό, εξαγοράζει μάρκες και ούτω καθεξής, κλείνει, όμως, εργοστάσια στη Γαλλία. Στριμωγμένος ανάμεσα στους γραφειοκρατικούς και οικονομικούς αντικειμενικούς περιορισμούς –άμεσα ή έμμεσα ευρωπαϊκούς– και τον αχαλίνωτο παγκόσμιο ανταγωνισμό που διαπραγματεύεται η ΕΕ, δεν μπορεί να κάνει αλλιώς. Δεν είναι ο SEB εκείνος που καθόρισε τους κανόνες του παιχνιδιού, αλλά οι Βρυξέλλες.

Σήμερα, σε μια προσπάθεια άμβλυνσης των λογικών συνεπειών των ευρωπαϊκών πολιτικών ανταγωνισμού (αναδιαρθρώσεις, μετεγκαταστάσεις και ούτω καθεξής), η έκθεση Cottigny προτείνει μια λίστα γραφειοκρατικών μέτρων, που δεν θα επιλύσουν το πρόβλημα, αλλά αντίθετα θα το μεγεθύνουν και θα το επιταχύνουν. Πρέπει να αλλάξει η όλη λογική του πράγματος, αρχίζοντας από τη λατρεία του «ελεύθερου» ανταγωνισμού, η οποία προστίθεται στον πολλαπλασιασμό των ρυθμιστικών και φορολογικών περιορισμών. Αν γίνει αυτό, θα βγει κερδισμένη η αγορά εργασίας.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η ΕΕ λαμβάνει επί σειρά ετών πολιτικά μέτρα για την αντιμετώπιση των αναδιαρθρώσεων εντός διαφορετικών τομέων. Στην προκειμένη έκθεση περιλαμβάνονται ορισμένες εποικοδομητικές προτάσεις αλλαγής αυτών των μέτρων βάσει των οποίων, για παράδειγμα, θα παρακολουθείται αποτελεσματικότερα η χρηματοδότηση η οποία προσφέρεται μέσω κοινοτικών κονδυλίων, ενώ τα εν λόγω κονδύλια δεν θα χρησιμοποιούνται για την προώθηση μετεγκαταστάσεων εντός της ΕΕ.

Η βασική θέση της Λίστας του Ιουνίου είναι ότι οι επιπτώσεις των μετεγκαταστάσεων και των αναδιαρθρώσεων αφορούν τα επιμέρους κράτη. Δεν θεωρούμε ότι η ΕΕ πρέπει να λαμβάνει μέτρα ώστε να διασφαλίζει την ανάληψη της ευθύνης για αντιστάθμιση αυτών των επιπτώσεων από τις εταιρείες. Οι αποφάσεις για τόσο σοβαρά θέματα πρέπει να λαμβάνονται από τα κράτη μέλη.

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυμεί, μεταξύ άλλων:

– να θεσπίσει κριτήρια τα οποία θα ορίζουν τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες θα επιτρέπονται οι αναδιαρθρώσεις (για τη διάσωση θέσεων εργασίας ή τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας και όχι, για παράδειγμα, ως μοχλός αύξησης της κερδοφορίας)·

– να δημιουργήσει ειδικό ταμείο «προσαρμογής στην οικονομική μεγέθυνση»·

– να αναλάβει η ΕΕ την ευθύνη αντιμετώπισης των «συγκαλυμμένων επιπτώσεων» των αναδιαρθρώσεων, όπως οι συνέπειες στην υγεία των εργαζομένων, τα ψυχολογικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι και το αυξημένο ποσοστό θνησιμότητας των απολυμένων·

– να επιτύχει τη συμμετοχή των εργαζομένων στο μετοχικό κεφάλαιο, έτσι ώστε να μπορούν να μετέχουν στη λήψη των αποφάσεων όσον αφορά τις αναδιαρθρώσεις·

– και να καταδικάσει την απόφαση κρατών μελών να ζητούν την πρόωρη συνταξιοδότηση εργαζομένων ενόψει των αναδιαρθρώσεων.

Ανεξαρτήτως των πολιτικών απόψεων που μπορεί να έχει κανείς για τα ανωτέρω θέματα, πρόκειται για θέματα τα οποία πρέπει να χειρίζονται τα επιμέρους κράτη. Ως εκ τούτου, επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση.

 
  
MPphoto
 
 

  Carl Lang (NI), γραπτώς. – (FR) Η «στρατηγική» της Λισαβόνας, που υποτίθεται ότι θα μας παράσχει ένα λαμπρό μέλλον, θα αποτελέσει παταγώδη αποτυχία και δεν πρόκειται μερικά συμπληρωματικά ταμεία στήριξης να περισώσουν τις απώλειες ενός βιομηχανικού κλάδου, που στην περιφέρειά μου, στο Nord-Pas-de-Calais, είδε να καταστρέφονται οι θέσεις εργασίας του για το τίποτα. Πρόκειται για μια θυσία που δεν θα επιτρέψει να εξαγάγουμε την οικονομική και κοινωνική ευημερία αλλού στον κόσμο.

Όχι μόνο δεν χρειαζόμαστε την αγαθοεργία, δεν χρειαζόμαστε ούτε άλλη μια παρεμβατική έκθεση που επιδιώκει να διορθώσει τις κακές συνήθειες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η καταστροφή των θέσεων εργασίας στη Γαλλία και στη διευρυμένη Ευρώπη θα συνεχιστεί παρά την παραγωγή τόνων χαρτιού που δεν εκφράζει άλλο από την αδυναμία μας και την υποταγή μας στους κανόνες της αχαλίνωτης παγκοσμιοποίησης και της ακραιφνώς φιλελεύθερης θεώρησης των ζηλωτών ευρωπαϊστών. Η Ευρώπη νοσεί επίσης από έναν νεομαρξισμό, που επιδιώκει περισσότερο κρατικό παρεμβατισμό, προσθέτοντας την ευρωπαϊκή γραφειοκρατία στην εθνική μας γραφειοκρατία, η οποία ήδη χαρακτηρίζεται από τα διοικητικά της βάρη και την επιβολή ασφυκτικής φορολογίας.

Οι κινητήριες δυνάμεις της οικονομίας μας φεύγουν για να αντικατασταθούν από μια μαζική μετανάστευση, η αρνητική συμβολή της οποίας συνιστά ένα δυσβάστακτο οικονομικό και κοινωνικό βάρος. Χρειάζεται οικονομικός εθνικισμός, αποκατάσταση των τελωνειακών και δασμολογικών συνόρων, κοινοτικό προτιμησιακό καθεστώς στην Ευρώπη και η προστασία και εθνική προτίμηση στη Γαλλία.

 
  
MPphoto
 
 

  Thomas Mann (PPE-DE), γραπτώς.(DE) Ενέκρινα την έκθεση Cottigny αφού προηγουμένως είχαν λάβει επαρκή πλειοψηφία οι τροπολογίες που κατέθεσε η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, στις οποίες συμπεριλαμβάνονται οι προτάσεις μου στην Επιτροπή Απασχόλησης και Κοινωνικών Υποθέσεων. Η αναδιάρθρωση επιχειρήσεων πρέπει να εξετάζεται υπό ένα διαφορετικό πρίσμα.

Αφενός η μετεγκατάσταση επιχειρήσεων σε φθηνότερα μέρη στο εξωτερικό καταλήγει στο να συγκρούονται διαφορετικές επιχειρηματικές κουλτούρες, χάνονται τα αποτελέσματα της συνέργιας που έχουν εξαγγελθεί πολλές φορές και μένουν στα μισά του δρόμου οι εργαζόμενοι, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που εργάζονται στο επίπεδο της διοίκησης. Αφετέρου, οι αναδιαρθρώσεις είναι αναγκαίες όταν πρέπει να αντιδράσουν οι επιχειρήσεις στις απαιτήσεις που έχουν οι νέες αγορές, στην προσέγγιση του πελάτη και στη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας.

Για να είναι οι εργαζόμενοι στην ΕΕ καλύτερα προετοιμασμένοι για την απαραίτητη κινητικότητα, χρειάζονται επαρκή υποστήριξη για την εκπαίδευση και επανεκπαίδευση, καθώς και για την ένταξή τους σε προγράμματα διά βίου μάθησης. Από τις ενισχύσεις για την αναδιάρθρωση, που πρέπει να συμφωνούν με τους στόχους της Λισαβόνας, θα πρέπει να επωφεληθούν πρωταρχικά οι ΜΜΕ. Πρέπει να διευκολυνθεί η ιχνηλασιμότητα των πόρων προκειμένου να κριθεί η νομιμότητα των ενισχύσεων και να διευκολυνθεί η ανάκτηση των πόρων που δόθηκαν παράνομα.

Εφόσον δεν αρκούν τα σημερινά διαρθρωτικά ταμεία, επικροτώ την ίδρυση ειδικού ταμείου ύψους 500 εκατ. ευρώ ετησίως για επανεκπαίδευση και βοήθεια στην αλλαγή επαγγέλματος, ως έκφραση της αλληλεγγύης μας. Όμως πρέπει ακόμα να συζητηθούν τα σχετικά κριτήρια, γιατί η πρόβλεψη είναι μόνο για μετεγκαταστάσεις σε κράτη εκτός ΕΕ και για απολύσεις περισσότερων από 1 000 εργαζομένων ανά επιχείρηση. Η διαχείρισή του δεν πρέπει να έχει ως αποτέλεσμα νέα γραφειοκρατία στην Επιτροπή και τις εθνικές υπηρεσίες.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω την έκθεση που εκπονήθηκε σε απάντηση της ανακοίνωσης της Επιτροπής για τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση. Η έκθεση συμφωνεί ότι οι αναδιαρθρώσεις δεν είναι απαραίτητα συνώνυμες κοινωνικών υποχωρήσεων, υπό την προϋπόθεση ότι γίνεται ορθή πρόβλεψη και διαχείριση αυτών των μέτρων μέσω της καλής συνεργασίας ανάμεσα στις θιγόμενες εταιρείες και στις συνδικαλιστικές ενώσεις, καθώς και μιας κατάλληλης πολιτικής για την κατάρτιση των εργαζομένων.

Η έκθεση ζητεί να δοθεί στήριξη στις ΜΜΕ και προτείνει τα δημοσιονομικά προγράμματα που συζητούνται για την περίοδο 2007-2013 να προσανατολίζονται περισσότερο στην πρόβλεψη και τη διαχείριση των αναδιαρθρώσεων. Για την πρόληψη του «τουρισμού των επιχορηγήσεων», η έκθεση υποστηρίζει ότι οι εταιρείες που επιχορηγούνται από ευρωπαϊκά κονδύλια δεν πρέπει να λάβουν εκ νέου κοινοτικές ενισχύσεις για ένα δεδομένο διάστημα εάν μετεγκαθιστούν πλήρως ή εν μέρει την παραγωγή τους εντός της ΕΕ.

 
  
MPphoto
 
 

  Claude Moraes (PSE), γραπτώς. (EN) Ψήφισα υπέρ της έκθεσης Cottigny σχετικά με τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση. Ψήφισα υπέρ της παραγράφου 9, τμήμα 2, σχετικά με την τροφοδότηση του ταμείου παγκοσμιοποίησης και προσαρμογής από τις επιχειρήσεις καθώς πρόκειται για εθελοντική δωρεά.

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η παγκοσμιοποίηση δεν είναι απλώς μια διαδικασία σύγκλισης, μείωσης των αποστάσεων και αύξησης της κλίμακας· είναι επίσης μια διαδικασία επιτάχυνσης. Την περίοδο που διανύουμε, όλα εξαρτώνται από την κινητικότητα και όλα κινούνται με μεγαλύτερες ταχύτητες. Συνεπώς, είναι κατανοητό το γεγονός ότι ορισμένοι άνθρωποι φοβούνται τους ταχείς ρυθμούς της σύγχρονης εποχής. Η ολοκλήρωση ενός κύκλου, η καταστροφή ενός προτύπου, η ρήξη με το παρελθόν: διανύουμε μια εποχή κρίσης. Είναι σαφώς απίθανο τα θύματα αυτών των διαδικασιών να πιστέψουν στα πλεονεκτήματα της «δημιουργικής καταστροφής». Αυτό, όμως, είναι εξίσου πραγματικό με την ίδια την καταστροφή.

Προβαίνω σε αυτές τις επισημάνσεις ενόψει της έκθεσης Cottigny σχετικά με τις αναδιαρθρώσεις και την απασχόληση, η οποία είναι άστοχη ακριβώς επειδή δεν συμβαδίζει με την πραγματικότητα. Οι κοινωνικές δομές, ιδίως στον δημόσιο τομέα, πρέπει να είναι σε θέση να απορροφήσουν τον αντίκτυπο των μετασχηματισμών που αναπόφευκτα θα συνοδεύουν αυτή την περίοδο οικονομικής επανάστασης. Εξάλλου, δεν μπορούμε να αγνοήσουμε όσους έχουν αποκλειστεί από την πρόοδο. Από την άλλη πλευρά, δεν θεωρώ επιθυμητή ούτε την πλήρη αναστροφή της διαδικασίας. Στόχος μας πρέπει να είναι να προσπαθήσουμε να εκμεταλλευτούμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τον χρόνο που έχουμε στη διάθεσή μας προς όφελος των οικονομιών και των πολιτών μας, και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να κινούνται οι προσπάθειές μας.

 
  
MPphoto
 
 

  Carl Schlyter (Verts/ALE), γραπτώς. – (SV) Η έκθεση είναι σε γενικές γραμμές εποικοδομητική και ρίχνει φως σε πολλά από τα προβλήματα που εμφανίζονται σε μια οικονομία η οποία είναι προσανατολισμένη στη βραχυπρόθεσμη κερδοσκοπία. Συνεπώς, την υπερψηφίζω. Εντούτοις, στην έκθεση γίνεται θετική αναφορά στο ταμείο το οποίο επιθυμεί να δημιουργήσει η Επιτροπή. Το εν λόγω ταμείο θα προσφέρει άμεση χρηματοδότηση σε άτομα και θα σημάνει την έναρξη μιας διαδικασίας βάσει της οποίας η ΕΕ θα αναλάβει αρμοδιότητες στον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, εξέλιξη η οποία θα ήταν ατυχής.

Εφόσον πάντως δημιουργηθεί αυτό το ταμείο, θα ήταν χρήσιμο να χρηματοδοτείται εν μέρει από ιδιωτικά κεφάλαια. Καταψηφίζω τις νέες κοινοτικές οδηγίες σχετικά με την εργασιακή νομοθεσία στον τομέα των αναδιαρθρώσεων, καθόσον θα υπονόμευαν το σουηδικό πρότυπο των συλλογικών συμβάσεων μεταξύ των κοινωνικών εταίρων.

 
  
  

- Έκθεση Bauer (A6-0028/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ψήφισα υπέρ της έκθεσης της κ. Bauer σχετικά με την ενσωμάτωση και την κοινωνική προστασία και θα ήθελα να απευθύνω μια ερώτηση προς το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, στους είκοσι πέντε δηλαδή αρχηγούς των κυβερνήσεων, στην οποία ελπίζω να απαντήσουν: γιατί οι συνταξιούχοι λαμβάνουν σήμερα συντάξεις που μειώνονται συνεχώς και επαρκούν ολοένα και λιγότερο για να ζήσουν και να επιβιώσουν;

Οι μεταρρυθμίσεις που εφαρμόζουν οι είκοσι πέντε αρχηγοί των κυβερνήσεων αποσκοπούν στη συνεχή μείωση των συντάξεων. Μόνο στην Ιταλία, το 2050 οι σημερινοί νέοι θα παίρνουν σύνταξη που θα φτάνει μόλις το ένα τρίτο του τελευταίου τους μισθού.

Θα ήθελα να στείλω την παρέμβασή μου, ηχογραφημένη σε DVD, στους είκοσι επτά αρχηγούς κρατών και κυβερνήσεων και ελπίζω να απαντήσουν με σαφήνεια ποιες είναι οι προθέσεις τους. Να καταργήσουν την κατηγορία των συνταξιούχων ή να επιτρέψουν την επιβίωση και αυτών που εργάσθηκαν όλη τους τη ζωή και δεν μπορούν να εργασθούν πλέον λόγω ηλικίας.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Η έκθεση αυτή περιλαμβάνει έναν εκτεταμένο κατάλογο εκκλήσεων προς τα κράτη μέλη όσον αφορά τις ενέργειες στις οποίες πρέπει να προβούν για την αντιμετώπιση της σχετικής φτώχειας στα επιμέρους κράτη μέλη. Είναι προφανές ότι τα κράτη μέλη έχουν βάσιμους λόγους να συνεργάζονται σε τέτοιου είδους θέματα μέσω, λόγου χάρη, της εθελοντικής ανταλλαγής εμπειριών και βέλτιστων πρακτικών.

Εντούτοις, η κοινωνική ένταξη και η φτώχεια είναι θέματα τα οποία πρέπει να αντιμετωπίζονται σε εθνικό επίπεδο ή μέσω εθελοντικής συνεργασίας μεταξύ των κυβερνήσεων των κρατών μελών. Δύσκολα μπορεί κανείς να αντιληφθεί ποια είναι η προστιθέμενη αξία ή η ιδιαίτερη ικανότητα που συνεισφέρει το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όταν γνωμοδοτεί γι’ αυτά ή άλλα παρόμοια θέματα.

Η έκθεση περιλαμβάνει προτάσεις σύμφωνα με τις οποίες:

– τα κράτη μέλη πρέπει να προάγουν την πρόσβαση στη διά βίου κατάρτιση (παράγραφος 11)·

– τα κράτη μέλη πρέπει να διευκολύνουν την πρόσβαση σε ποιοτικές και προσιτές υπηρεσίες μέριμνας για τα παιδιά (παράγραφος 24)·

– τα συνταξιοδοτικά συστήματα των κρατών μελών πρέπει να μεταρρυθμιστούν έτσι ώστε να διασφαλίζουν τη μέγιστη δυνατή κοινωνική δικαιοσύνη (παράγραφος 44)·

– οι μεταρρυθμίσεις των δημοσίων συνταξιοδοτικών συστημάτων στα κράτη μέλη πρέπει να αποφεύγουν την αύξηση του συνολικού φορολογικού βάρους που επωμίζονται οι εργαζόμενοι (παράγραφος 45)·

Η Λίστα του Ιουνίου προτείνει σοβαρά θέματα όπως τα ανωτέρω να επιλύονται μέσω ευρύτατου διαλόγου σε εθνικό επίπεδο, ενώ τα κράτη μέλη πρέπει να έχουν τη δυνατότητα, είτε ανεξάρτητα είτε στο πλαίσιο εθελοντικής συνεργασίας με άλλους ενδιαφερόμενους φορείς, να χρησιμοποιούν τους συνήθεις δημοκρατικούς διαύλους για τη λήψη των αποφάσεων σχετικά με την ενδεδειγμένη νομοθεσία ή τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν. Ως εκ τούτου, καταψηφίσαμε την έκθεση.

 
  
MPphoto
 
 

  Sérgio Marques (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η έκθεση της Επιτροπής σχετικά με την κοινωνική προστασία και την κοινωνική ενσωμάτωση επιβεβαιώνει ότι τα κράτη μέλη εντείνουν τις προσπάθειές τους για την καταπολέμηση της φτώχειας και τη διατήρηση της δυνατότητας των συνταξιοδοτικών συστημάτων να προσφέρουν επαρκή εισοδήματα στους συνταξιούχους. Στην εν λόγω έκθεση, ωστόσο, επισημαίνεται ότι το 2002 περισσότερα από 68 εκατ. άτομα –ή το 15% του πληθυσμού της ΕΕ– ζούσαν υπό την απειλή της φτώχειας.

Παρά τις σημαντικές διαρθρωτικές βελτιώσεις στην αγορά εργασίας της ΕΕ, η απασχόληση και η συμμετοχή διατηρούνται σε ανεπαρκή επίπεδα. Η ανεργία παραμένει αυξημένη σε αρκετά κράτη μέλη, ιδίως μεταξύ των νέων, των μεγαλύτερων σε ηλικία εργαζομένων και των γυναικών. Σύμφωνα με την έκθεση, ο αποκλεισμός από την αγορά εργασίας, πέραν της εθνικής διάστασης, έχει επιπλέον τοπική και περιφερειακή διάσταση.

Στηρίζω ολόψυχα την έκθεση Bauer, στην οποία επικροτούνται τα μέτρα τα οποία προτείνει η Επιτροπή με σκοπό να βοηθηθούν τα κράτη μέλη να αναγνωρίσουν τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν ορισμένα μειονεκτούντα άτομα και να προαγάγουν την ενσωμάτωση των εν λόγω ατόμων, τη δημιουργία θέσεων εργασίας, την κατάρτιση και την επαγγελματική ανέλιξη, τον συνδυασμό επαγγελματικού και οικογενειακού βίου, καθώς και το δικαίωμα ίσης πρόσβασης στην υγειονομική περίθαλψη και σε αξιοπρεπή στέγαση, διασφαλίζοντας επίσης τη βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής προστασίας.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), γραπτώς. (EN) Χαιρετίζω την παρούσα έκθεση, η οποία επικεντρώνεται σε αρκετές βασικές προτεραιότητες πολιτικής όπως: η αύξηση της συμμετοχής στην αγορά εργασίας, ο εκσυγχρονισμός των συστημάτων κοινωνικής προστασίας, η αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών μειονεκτημάτων, η εξάλειψη της παιδικής φτώχειας, η διασφάλιση αξιοπρεπούς στέγασης, η βελτίωση των συνθηκών στέγασης και η αντιμετώπιση της έλλειψης κοινωνικής στέγασης για ευάλωτες ομάδες, η βελτίωση της πρόσβασης σε υπηρεσίες ποιότητας, όπως οι υπηρεσίες υγείας και μακροπρόθεσμης περίθαλψης, οι κοινωνικές υπηρεσίες και οι μεταφορές, η υπέρβαση των διακρίσεων και η αύξηση της ενσωμάτωσης των εθνοτικών μειονοτήτων και των μεταναστών.

 
  
  

- Έκθεση Grech (A6-0058/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark και Anna Ibrisagic (PPE-DE), γραπτώς. – (SV) Στην τελική ψηφοφορία, επιλέξαμε να υπερψηφίσουμε τις κατευθυντήριες γραμμές για τη διαδικασία του προϋπολογισμού του 2007, παρά τις σοβαρές αντιρρήσεις μας όσον αφορά δύο επιμέρους ζητήματα.

Διαφωνούμε με τη θέσπιση ενός καθεστώτος για τους βοηθούς των βουλευτών, καθώς έτσι θα δημιουργούνταν ο κίνδυνος να ζουν υπό τελείως διαφορετικές συνθήκες από ό,τι οι πολίτες με τους οποίους οφείλουν να συνεργάζονται στενά στις εκλογικές περιφέρειες. Θα ανέκυπτε επίσης ο κίνδυνος μετατροπής της θέσης του βοηθού βουλευτή σε ισόβια επαγγελματική σταδιοδρομία.

Διαφωνούμε επίσης με την ίδρυση Κέντρου Ευρωπαϊκών Σπιτιών στις Βρυξέλλες με σκοπό την εφαρμογή μιας πολιτικής πληροφόρησης σχετικά με την ΕΕ.

 
  
MPphoto
 
 

  Gérard Deprez (ALDE), γραπτώς. – (FR) Στήριξα την έκθεση του κ. Grech, η οποία είναι κάθε άλλο παρά πολιτικά ανώδυνη.

Έτσι, για παράδειγμα, στον τομέα της πολιτικής για την ενημέρωση, αν εφαρμοστεί η γενική αρχή που επαναλαμβάνεται στις παραγράφους 17, 28 και 62 (μείωση των δραστηριοτήτων που δεν κομίζουν καμία προστιθέμενη αξία), κατ’ εμέ πρέπει να γίνουν σοβαρές αλλαγές. Καθημερινά, λαμβάνουμε ενημερωτικά φυλλάδια που συντάσσονται από «ειδικούς». Είμαι πεπεισμένος ότι, για να εμπνεύσουμε εμπιστοσύνη στους ευρωπαίους πολίτες, είναι καλύτερα να τους ενημερώνουμε μέσω των μέσων ενημέρωσης που συνήθως τους βρίσκουν εκεί που είναι, παρά να σχεδιάζουμε ακριβά ενημερωτικά φυλλάδια, που δεν θα τα διαβάσουν ή δεν θα τα καταλάβουν.

Άλλος τομέας όπου πρέπει να εφαρμοστούν οι αρχές της έκθεσης είναι αυτός των βοηθητικών υπαλλήλων συνεδριάσεων. Στα θέματα της απασχόλησης, ο εισηγητής μας συνηγορεί υπέρ του να προσληφθεί προσωπικό με συμβάσεις μακράς διαρκείας αντί να προσφεύγουμε σε συμβασιούχους. Αν υποστηρίξουμε αυτή την αρχή –όπως κάνω εγώ– τι καθεστώς θα προτείνουμε στο τέλος αυτής της χρονιάς στους 300 βοηθητικούς υπαλλήλους συνεδριάσεων των οποίων η σύμβαση δεν θα μπορεί να ανανεωθεί ως έχει, λόγω της απάλειψης της νομικής βάσης, όπως προβλέπεται στο άρθρο 78 των «όρων απασχόλησης του λοιπού προσωπικού»;

 
  
MPphoto
 
 

  Astrid Lulling (PPE-DE), γραπτώς. – (FR) Καταψήφισα την έκθεση Grech, διότι δεν συμφωνώ με την επανεξέταση του ορισμού της έδρας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στο Στρασβούργο και τον ορισμό του Λουξεμβούργου ως τόπου εργασίας.

 
  
MPphoto
 
 

  Claude Moraes (PSE), γραπτώς. (EN) Ψηφίζω υπέρ της έκθεσης Grech. Ψήφισα υπέρ και των δύο μερών του άρθρου 47, διότι πιστεύω ότι θα πρέπει να έχει τεθεί σε ισχύ ένα καθεστώς για τους βοηθούς των βουλευτών έως το 2009.

 
  
  

- Έκθεση Ó Neachtain (A6-0019/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Χαιρετίζουμε τη θέσπιση φιλικότερων προς το περιβάλλον μεθόδων αλιείας. Εντούτοις, δεν υποστηρίζουμε την πρόταση σύμφωνα με την οποία η ΕΕ καλείται να θεσπίσει ένα σύστημα ενίσχυσης και παροχής αποζημιώσεων σε επαγγελματίες αλιείς για τους οποίους οι μέθοδοι αυτοί έχουν αρνητικές επιπτώσεις. Στην έκθεση δεν γίνεται αναφορά σε συγκεκριμένα ποσά αποζημίωσης, ενώ δεν διευκρινίζεται επίσης από ποιο δημοσιονομικό κονδύλιο πρέπει να αντληθούν οι πόροι για τις εν λόγω αποζημιώσεις.

Τασσόμαστε υπέρ της συμμετοχής των αλιέων και των αντιπροσωπευτικών τους ενώσεων στον καθορισμό των μέτρων προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος και αποκατάστασης των ελαττωμένων αλιευτικών αποθεμάτων (τροπολογία 1). Διαφωνούμε, όμως, με την πρόταση χρηματοδότησης των προτεινόμενων μέτρων αποζημίωσης των αλιέων από την Κοινότητα (τροπολογία 2).

Αποδοκιμάζουμε την αύξηση των δημοσιονομικών δαπανών εντός της ΕΕ και επιλέξαμε να καταψηφίσουμε την έκθεση στο σύνολό της.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Μετά τη συζήτηση που προηγήθηκε, χαιρετίζουμε τη στήριξη που παρείχε ο Επίτροπος Αλιείας, κ. Borg, στην τροπολογία την οποία καταθέσαμε, στην οποία αναφέρεται ότι η αποκέντρωση και η συνδιαχείριση είναι δύο αρχές θεμελιώδους σημασίας τόσο για τη διασφάλιση της συμμετοχής των αλιέων και των αντιπροσωπευτικών ενώσεών τους στη λήψη αποφάσεων για μέτρα προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος και αποκατάστασης των ελαττωμένων αλιευτικών αποθεμάτων, όσο και για τη διασφάλιση της αποτελεσματικότητας αυτών των μέτρων, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι αλιείς και οι ενώσεις τους είναι αυτοί που θα κληθούν να εφαρμόσουν τα εν λόγω μέτρα, ενώ γνωρίζουν από πρώτο χέρι την κατάσταση των αλιευτικών πόρων και ενδιαφέρονται περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο για τη διατήρησή τους.

Σημειώνουμε επίσης την προθυμία του να εξετάσει την πρόταση τροπολογίας μας, στην οποία καλείται η Επιτροπή να προτείνει μέτρα κοινωνικοοικονομικής αποζημίωσης, με εγγυημένη κοινοτική χρηματοδότηση, στο πλαίσιο των προγραμμάτων αποκατάστασης των ελαττωμένων αλιευτικών αποθεμάτων.

Η πλειοψηφία των μελών του Κοινοβουλίου απέρριψε αδικαιολόγητα αυτές τις προτάσεις, γεγονός για το οποίο εκφράζουμε τη λύπη μας.

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Η ύπαρξη ενός βιώσιμου αλιευτικού τομέα ο οποίος θα στηρίζεται στα αποτελέσματα των πιο πρόσφατων επιστημονικών και τεχνολογικών ερευνών είναι καίριας σημασίας προκειμένου να επιτύχουμε έναν από τους κεντρικούς στόχους της ΕΕ: την εκμετάλλευση των έμβιων θαλάσσιων πόρων κατά τρόπο ώστε να διασφαλίζονται βιώσιμες οικονομικές, περιβαλλοντικές και κοινωνικές συνθήκες.

Αυτή η ανακοίνωση της Επιτροπής αποτελεί βήμα προς την ορθή κατεύθυνση, καθώς διαδραματίζει ισχυρότερο ρόλο στην προαγωγή της οικολογικά βιώσιμης διαχείρισης της αλιείας.

Θέλω να τονίσω τη σπουδαιότητα αυτών των μέτρων για τους αλιείς: το να καταστεί οποιαδήποτε οικονομική δραστηριότητα φιλικότερη προς το περιβάλλον είναι προς το συμφέρον τους, καθόσον τους εξασφαλίζει υγιή αλιευτικά αποθέματα. Δεδομένου ότι τα μέτρα αυτά ενδέχεται να έχουν σοβαρές κοινωνικοοικονομικές επιπτώσεις σε βραχυπρόθεσμο ορίζοντα, τα ενδιαφερόμενα μέρη πρέπει να συμμετέχουν στις σχεδιαζόμενες μεταρρυθμίσεις και πρέπει να αναζητήσουμε τρόπους αποζημίωσης των αλιέων οι οποίοι θα πληγούν, σε βραχυπρόθεσμο και μεσοπρόθεσμο ορίζοντα, από τη φιλική προς το περιβάλλον αλιεία.

Ενόψει των επισημάνσεων αυτών, θεωρώ ότι το περιεχόμενο της υπό εξέταση ανακοίνωσης συμβάλλει σημαντικά και με θετικό τρόπο στην οικοδόμηση ενός θετικού μέλλοντος για τα άτομα ο βιοπορισμός των οποίων εξαρτάται από την αλιεία, καθώς και για την προστασία του περιβάλλοντος.

 
  
MPphoto
 
 

  Frédérique Ries (ALDE), γραπτώς. – (FR) Εννοείται ότι ψήφισα υπέρ αυτής της έκθεσης που ενθαρρύνει μεθόδους αλιείας φιλικότερες προς το περιβάλλον.

Σήμερα, η προτεραιότητα είναι να καταφέρουμε να μειώσουμε την ένταση της αλιευτικής δραστηριότητας προκειμένου να επιτρέψουμε την ανασύσταση των αποθεμάτων. Το θέμα είναι ευαίσθητο, το γνωρίζουμε· όμως επείγει. Πράγματι, 46% των 28 000 ειδών ιχθύων που καταγράφονται στον κόσμο απειλούνται. Επιπλέον, το πρόγραμμα αξιολόγησης των οικοσυστημάτων των Ηνωμένων Εθνών υπογραμμίζει ότι το 25% των εμπορικών ειδών υφίσταται υπέρμετρη εκμετάλλευση.

Πρέπει προφανώς να λάβουμε υπόψη μας τις κοινωνικοοικονομικές επιταγές και να μην τιμωρήσουμε τον κλάδο της αλιείας που ήδη υφίσταται υπέρμετρους περιορισμούς. Η μείωση της αλιευτικής δραστηριότητας μπορεί να εξεταστεί αν συνδέεται με αποζημίωση. Άλλα μέτρα, όμως, δύνανται να επιφέρουν ουσιαστικά αποτελέσματα, όπως είναι η ενίσχυση της καταπολέμησης της ρύπανσης από τα σκάφη ή η προώθηση βιώσιμων αλιευτικών μεθόδων.

Η βιωσιμότητα των αλιευτικών πόρων αποτελεί ουσιαστικό στόχο και προς αυτή την κατεύθυνση προσανατόλισα την έκθεση γνωμοδότησής μου για την ανακοίνωση της Επιτροπής, σε σχέση με μια κοινοτική προσέγγιση όσον αφορά τα προγράμματα οικολογικής σήμανσης των προϊόντων αλιείας.

 
  
  

- Προετοιμασία του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου/Στρατηγική της Λισαβόνας (ΚΨ - B6-0161/2006)

 
  
MPphoto
 
 

  Brian Crowley (UEN), γραπτώς. (EN) Υποστηρίζω τον στόχο εκσυγχρονισμού της ευρωπαϊκής οικονομίας μέσω της εταιρικής σχέσης της Λισαβόνας για την ανάπτυξη και την απασχόληση. Δέχομαι ότι και αυτή η στρατηγική πρέπει να εξεταστεί στο ευρύτερο πλαίσιο των απαιτήσεων της αειφόρου ανάπτυξης – ότι οι τρέχουσες ανάγκες μας θα πρέπει να ικανοποιούνται χωρίς να διακυβεύεται η δυνατότητα των μελλοντικών γενιών να ικανοποιήσουν τις δικές τους ανάγκες. Αναμφίβολα η Ευρώπη έχει τους πόρους να στηρίξει το υψηλό βιοτικό μας επίπεδο, πρέπει όμως να αναλάβουμε δράση προκειμένου να τους αποδεσμεύσουμε.

Θα ήθελα να συμπεριληφθεί στα πρακτικά ότι ενώ υποστηρίζω τον γενικό στόχο του ψηφίσματος του Κοινοβουλίου για την εαρινή σύνοδο κορυφής του 2006, δεν υποστηρίζω τις τροπολογίες που δηλώνουν ότι η πυρηνική ενέργεια αποτελεί μια βιώσιμη εναλλακτική λύση στη σημερινή ενεργειακή εξάρτηση της Ευρώπης. Η Ιρλανδία δεν υποστηρίζει επ’ ουδενί τη χρήση της πυρηνικής ενέργειας.

 
  
MPphoto
 
 

  Emanuel Jardim Fernandes (PSE), γραπτώς. – (PT) Έχει παρέλθει σχεδόν ένα έτος από την αναζωογόνηση της στρατηγικής της Λισαβόνας η οποία συμφωνήθηκε στο εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του περασμένου Μαΐου.

Στην ετήσια έκθεση προόδου της για τη στρατηγική της Λισαβόνας, την οποία δημοσίευσε στις 25 Ιανουαρίου, πριν από το ερχόμενο εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο, η Επιτροπή δηλώνει ότι, παρότι αναγνωρίζει τη σημαντική πρόοδο που έχει σημειωθεί εν τω μεταξύ, πρέπει πλέον να δοθεί προτεραιότητα στην επίτευξη αποτελεσμάτων, ενώ είναι καιρός να επιταχυνθούν οι μεταρρυθμίσεις.

Ως εκ τούτου, έχει εντοπίσει τέσσερις θεμελιώδεις προτεραιότητες, σύμφωνα με τις οποίες οι αρχηγοί κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ πρέπει να δεσμευτούν να λάβουν τα εξής συγκεκριμένα πρόσθετα μέτρα, σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο: αύξηση των επενδύσεων στην εκπαίδευση και την καινοτομία, απελευθέρωση του δυναμικού των επιχειρήσεων, ιδίως των ΜΜΕ, ανταπόκριση στις προκλήσεις της παγκοσμιοποίησης και της γήρανσης του πληθυσμού και εξασφάλιση των προϋποθέσεων για μια αποτελεσματική, ολοκληρωμένη ευρωπαϊκή ενεργειακή πολιτική.

Στην υπό εξέταση πρόταση ψηφίσματος διατυπώνονται σχόλια και προτάσεις όσον αφορά τις τέσσερις αυτές προτεραιότητες, τις οποίες στηρίζω ολόψυχα. Συνεπώς, υπερψήφισα το κείμενο.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Παρότι αισθάνομαι απογοήτευση για την απόρριψη της πρότασης ψηφίσματος που καταθέσαμε, αξίζει να σημειωθεί ότι περίπου 100 βουλευτές αυτού του Σώματος είτε ψήφισαν υπέρ (79) είτε απείχαν (20), και ο αριθμός αυτός είναι σχεδόν διπλάσιος από τον αριθμό των μελών της πολιτικής μας ομάδας και μεγαλύτερος από το σύνολο των μελών της Συνομοσπονδιακής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βορείων Χωρών και της Ομάδας των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας. Εξίσου σημαντικό ήταν το γεγονός ότι ο αριθμός των βουλευτών οι οποίοι αρνήθηκαν να υπερψηφίσουν το κοινό ψήφισμα, το οποίο εγκρίθηκε παρ’ όλα αυτά από την πλειοψηφία, ήταν ακόμη μεγαλύτερος.

Η εμπειρία μας διδάσκει ότι η ανοικτή μέθοδος συντονισμού, η οποία προβλέπεται στη στρατηγική της Λισαβόνας, δεν έχει μειώσει τη φτώχεια. Στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας, προτεραιότητα δόθηκε στην ελευθέρωση και την ιδιωτικοποίηση του δημοσίου τομέα και των υπηρεσιών του.

Δεδομένου ότι η φτώχεια αποτελεί παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πρέπει να δοθεί μεγαλύτερη έμφαση στα αίτια που την προκαλούν. Ως εκ τούτου, πρέπει να ληφθούν τα ενδεδειγμένα μέτρα προαγωγής της κοινωνικής ενσωμάτωσης, βάσει διεπιστημονικής προσέγγισης.

Συνεπώς, προτείνουμε να αντικατασταθεί το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης από ένα γνήσιο σύμφωνο ανάπτυξης και προόδου και η στρατηγική της Λισαβόνας από μια κατάλληλη στρατηγική οικονομικής και κοινωνικής συνοχής. Στο ίδιο πνεύμα, θεωρούμε ότι δεν χρειάζεται να δοθεί έμφαση στην πρόταση οδηγίας για τη δημιουργία της εσωτερικής αγοράς υπηρεσιών.

 
  
MPphoto
 
 

  Glyn Ford (PSE), γραπτώς. (EN) Θα υποστηρίξω αυτό το ψήφισμα, μαζί με τους συναδέλφους μου στην Ομάδα των Σοσιαλιστών και στην αντιπροσωπεία των Εργατικών, πρέπει ωστόσο να επισημάνω μια βασική παράλειψη στο τμήμα για την ενεργειακή πολιτική, δηλαδή την παλιρροϊκή ενέργεια.

Η θέρμανση του πλανήτη μάς απομακρύνει από τη συμβατική ενέργεια, ενώ οι ανησυχίες για την ασφάλεια και την προστασία απειλούν την πυρηνική ενέργεια. Το κενό μπορεί να συμπληρωθεί με μεγάλη δυσκολία από τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, είτε πρόκειται για την ηλιακή, την αιολική ή τα βιοκαύσιμα. Η μόνη δυνατότητα που παραμελείται είναι η παλιρροϊκή ενέργεια. Οι Γάλλοι δημιούργησαν τον σταθμό παραγωγής ενέργειας στην εκβολή La Ranche επιδεικνύοντας την τεχνολογία· στο Ηνωμένο Βασίλειο τόσο το Mersey, σε μικρή κλίμακα, όσο και το Severn, σε μαζική κλίμακα, είναι κατάλληλες τοποθεσίες. Μόνο το σχέδιο Severn θα μπορούσε να καλύψει περίπου το 10% των ενεργειακών αναγκών της Βρετανίας. Γιατί παραμελούμε τις «μεγάλες» ανανεώσιμες πηγές ενέργειας επιλέγοντας να καλύψουμε τους λόφους μας με ανεμόμυλους και τις οροφές μας με συλλέκτες ηλιακής ενέργειας;

 
  
MPphoto
 
 

  Bruno Gollnisch (NI), γραπτώς. – (FR) Ο γενικός κανόνας στα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου που αφορούν τις προετοιμασίες για τα Ευρωπαϊκά Συμβούλια είναι να επιδιδόμαστε σε μια λιτανεία επιθυμιών που τίθενται υπόψη των κυβερνήσεων και της Επιτροπής. Το κοινό τους σημείο είναι πως ποτέ δεν επισημαίνουν ότι οι δυσχέρειες που βιώνουν οι χώρες μας οφείλονται στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ζητούν πάντα περισσότερες παρεμβάσεις από τις Βρυξέλλες στις πολιτικές των κρατών μελών. Η σωτηρία δεν μπορεί να έλθει από την Ευρώπη των Βρυξελλών, διότι η πλειονότητα των προβλημάτων που αναφέρονται σε αυτό το κείμενο προκαλούνται από αυτή.

Είμαστε, για παράδειγμα, σήμερα στο σημείο όπου οι δυσλειτουργίες που οφείλονται στην ελευθέρωση της εσωτερικής αγοράς ενέργειας, την οποία επιζητούν οι Βρυξέλλες και η οποία ερείδεται στη μοναδική και απαραβίαστη έννοια του ανταγωνισμού, ωθούν τους βουλευτές να απευθύνουν έκκληση για μια κοινή, και μάλιστα ενιαία, πολιτική ενέργειας, ενώ αυτός ο τομέας παρέμβασης δεν υφίσταται στις Συνθήκες και δεν αναφέρεται για έναν καλό λόγο: εξαιτίας της εναντίωσης των κυβερνήσεων που έχουν επίγνωση της στρατηγικής σημασίας αυτού του τομέα και της απόκλισης των συμφερόντων τους.

Η γενική εντύπωση είναι ότι η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, ως έχει σήμερα, αποτελεί αυτοσκοπό, αυτοτροφοδοτείται από τις αρνητικές συνέπειες των σφαλμάτων της. Πρέπει να τελειώνουμε με αυτόν τον φαύλο κύκλο.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin, Nils Lundgren και Lars Wohlin (IND/DEM), γραπτώς. – (SV) Στο προκείμενο ψήφισμα, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπεισέρχεται σε τομείς με τους οποίους οφείλουν να ασχοληθούν τα κοινοβούλια των κρατών μελών προκειμένου να επιτευχθούν οι συμφωνηθέντες ευρωπαϊκοί στόχοι όσον αφορά την ενίσχυση της ανάπτυξης και της απασχόλησης. Η στρατηγική της Λισαβόνας στηρίζεται στην υλοποίηση της υποχρέωσης των κρατών μελών να τηρήσουν τα συμφωνηθέντα.

Η στρατηγική της Λισαβόνας δεν πρέπει να χρησιμοποιηθεί ως επιχείρημα για τη διαρκή απαίτηση αύξησης των δημοσιονομικών κονδυλίων της ΕΕ. Η Λίστα του Ιουνίου θεωρεί, απεναντίας, ότι οι προϋπολογισμοί των κρατών μελών πρέπει να καλύπτουν τις ανάγκες που προκύπτουν από την εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας. Στην παράγραφο 3 του ψηφίσματος υποστηρίζεται ότι προκειμένου να επιτευχθούν οι στόχοι της στρατηγικής της Λισαβόνας πρέπει να αυξηθεί ο κοινοτικός προϋπολογισμός. Για τον λόγο αυτόν, επιλέξαμε να καταψηφίσουμε το κείμενο.

Το ψήφισμα περιλαμβάνει πολλές θετικές προτάσεις αλλά στηρίζεται στην ύπαρξη κοινοτικών δημοσιονομικών προοπτικών με τις οποίες δεν συμφωνούμε. Η ευθύνη για την εφαρμογή της στρατηγικής της Λισαβόνας βαρύνει τα κράτη μέλη, και γι’ αυτό είναι σημαντικό να μην αυξηθούν οι συνεισφορές τους στην ΕΕ. Πρέπει, απεναντίας, να έχουν τη δυνατότητα να μεριμνήσουν τα ίδια για την κάλυψη των απαιτήσεων της στρατηγικής της Λισαβόνας.

Ως εκ τούτου, καταψηφίσαμε το κείμενο της πρότασης ψηφίσματος το οποίο κατέθεσαν η Ομάδα του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και η Ομάδα της Συμμαχίας Φιλελευθέρων και Δημοκρατών για την Ευρώπη.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), γραπτώς. – (PT) Η διάσκεψη που θα διεξαχθεί στις 16 και 17 Μαρτίου θα μπορούσε να θεωρηθεί ένα είδος γενικής συνέλευσης των εργοδοτών, και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι θα πραγματοποιηθεί λίγο πριν από το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο. Παρόντες θα είναι ο αυστριακός Καγκελάριος και Προεδρεύων του Συμβουλίου, ο Πρόεδρος και τα μέλη της Επιτροπής, καθώς και η αφρόκρεμα των επιχειρήσεων, της βιομηχανίας, του περιβάλλοντος, της έρευνας και των μέσων ενημέρωσης, για να μην αναφέρουμε τους εκπροσώπους κυβερνήσεων που ασχολούνται με τα λεγόμενα προγράμματα εθνικών μεταρρυθμίσεων.

Οι κεφαλές της βιομηχανίας θα εκθέσουν τον κατάλογο των απαιτήσεών τους ζητώντας την υλοποίηση των λεγομένων διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, έκφραση η οποία είναι ευφημισμός για την εφαρμογή των πολιτικών της Δεξιάς, ενώ το πραγματικό της νόημα είναι πολύ γνωστό στους εργαζόμενους: συγκεκριμένα, μεγαλύτερη ανασφάλεια στην απασχόληση, χαμηλότεροι μισθοί, παράταση του εργασιακού βίου και των ωρών εργασίας, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αποδιάρθρωση και εντέλει ελευθέρωση και ιδιωτικοποίηση των δημοσίων υπηρεσιών, με ιδιαίτερη έμφαση στην ενέργεια και τις επικοινωνίες, την κοινωνική ασφάλιση, την υγεία και την εκπαίδευση, καθώς και την έρευνα, με αποτέλεσμα την εκμετάλλευση, την ανεργία και τη φτώχεια.

Η πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο έχει ταυτιστεί με την επιδίωξη αυτών των στόχων, παρά τη δική μας αντίθετη ψήφο.

 
  
MPphoto
 
 

  Timothy Kirkhope (PPE-DE), γραπτώς. (EN) Εγώ και οι βρετανοί Συντηρητικοί συνάδελφοί μου υποστηρίζουμε πλήρως όλα τα μέτρα στο πλαίσιο της στρατηγικής της Λισαβόνας, τα οποία ενισχύουν πραγματικά την ανταγωνιστικότητα των ευρωπαϊκών οικονομιών. Αυτό απαιτεί πραγματική οικονομική μεταρρύθμιση που θα οδηγήσει σε περισσότερη ανάπτυξη, σε ευέλικτες αγορές εργασίας και σε υψηλότερη απασχόληση σε ολόκληρη την ΕΕ.

Ενώ υποστηρίζουμε πλήρως τις προσπάθειες του Προέδρου της Επιτροπής και ορισμένων κρατών μελών για τη μείωση των επιβαρύνσεων στις επιχειρήσεις και των εμποδίων στη δημιουργία θέσεων εργασίας, μας ανησυχεί το γεγονός ότι ορισμένα από τα μέτρα που περιγράφονται στο ψήφισμα θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε υψηλότερο κόστος για τις επιχειρήσεις και να αποσπάσουν την προσοχή από την κυρίαρχη προτεραιότητα να καταστεί η Ευρώπη περισσότερο ανταγωνιστική στην παγκόσμια αγορά και, ως εκ τούτου, να μειωθούν σημαντικά τα επίπεδα ανεργίας.

Δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε αυτές τις προτάσεις στο ψήφισμα που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε δημοσιονομικές προοπτικές υψηλότερες από τις συμφωνηθείσες στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο τον Δεκέμβριο του 2005.

Για αυτούς αλλά και για άλλους λόγους, αποφασίσαμε να απέχουμε από το ψήφισμα.

 
  
MPphoto
 
 

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL), γραπτώς. – Το κοινό ψήφισμα που υπογράφουν και προωθούν μαζί στο Ευρωκοινοβούλιο, Λαϊκό Κόμμα, Σοσιαλδημοκράτες και Φιλελεύθεροι για τη Στρατηγική της Λισαβόνας, στοχεύει στην ακόμη μεγαλύτερη επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων, μέσα από την κατάρτιση των εθνικών προγραμμάτων. Η επίθεση του ευρωενωσιακού κεφαλαίου εντείνεται και αγκαλιάζει όλους τους βασικούς κρίκους, με την εισβολή του κεφαλαίου και την εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, της Ενέργειας, την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, το σάρωμα των όποιων κατακτήσεων της εργατικής τάξης με τη νέα επίθεση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά της δικαιώματα.

Θεμέλιο και της Στρατηγικής της Λισαβόνας αποτελεί η Συνθήκη του Μαάστριχτ και οι τέσσερις ελευθερίες (κεφαλαίου, εμπορευμάτων, εργαζομένων, υπηρεσιών) που από κοινού ψήφισαν στη χώρα μας ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ.

Το ΚΚΕ έχει έγκαιρα προειδοποιήσει την εργατική τάξη και το λαό για τους στόχους της Στρατηγικής της Λισαβόνας. Καλεί την εργατική τάξη να εντείνει την πάλη της ενάντια στην βάρβαρη επίθεση του κεφαλαίου, να δώσει στον αγώνα της αντιμονοπωλιακά, αντιιμπεριαλιστικά χαρακτηριστικά, να οικοδομήσει τη συμμαχία της για τη λαϊκή εξουσία και ευημερία.

 
  
MPphoto
 
 

  Tobias Pflüger (GUE/NGL), γραπτώς. (DE) Αποτελεί σκάνδαλο το γεγονός ότι ακριβώς 20 χρόνια μετά την καταστροφή του Τσερνομπίλ, τα δύο τρίτα των βουλευτών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, εγκρίνοντας το ψήφισμα για τη στρατηγική της Λισαβόνας, ψήφισαν και υπέρ της συνέχισης της χρήσης πυρηνικής ενέργειας. Η πυρηνική ενέργεια παραμένει μια επικίνδυνη τεχνολογία με απρόβλεπτες συνέπειες.

Στο πλαίσιο της αυξανόμενης χρησιμοποίησης πυρηνικής ενέργειας παραβιάζονται θεμελιώδη δικαιώματα και χειροτερεύουν αμετάκλητα οι συνθήκες ζωής των μελλοντικών γενεών: η σχάση του ουρανίου συνδέεται με τεράστια εκμετάλλευση της φύσης και με τη ραδιενεργή μόλυνση των υπογείων υδάτων. Με τον εμπλουτισμό του ουρανίου μπορεί να παραχθεί και υλικό κατάλληλο για πυρηνικά όπλα. Δεν είναι στην πραγματικότητα εφικτός ο απόλυτος διαχωρισμός της «πολιτικής» από τη στρατιωτική χρήση της πυρηνικής ενέργειας. Ακόμα και η φυσιολογική λειτουργία πυρηνικών αντιδραστήρων σημαίνει διαρκή κίνδυνο εξαιτίας παραγόντων όπως η χαμηλή ακτινοβολία και ο κίνδυνος μόλυνσης ποταμών που χρησιμοποιούνται για την ψύξη των αντιδραστήρων.

Οι εγκαταστάσεις επανεπεξεργασίας γίνονται όλο και πιο μεγάλες και προξενούν ραδιενεργή μόλυνση σε ολόκληρες εκτάσεις στην ξηρά και τις θάλασσες. Μέχρι σήμερα παραμένει ανεπίλυτο το ζήτημα της διαχείρισης και τελικής εναπόθεσης των εξαιρετικά ραδιενεργών αποβλήτων, τα περισσότερα εκ των οποίων παράγονται καθημερινά και θα παραμείνουν ραδιενεργά για τουλάχιστον 10 000 ακόμα χρόνια. Τα 3,1 δισ. ευρώ που προβλέπονται για την πυρηνική έρευνα στο 7ο πρόγραμμα πλαίσιο για την έρευνα (2007-2011) είναι διπλάσια από εκείνα του προηγουμένου προγράμματος πλαισίου. Αντί να επενδύει σε πυρηνικές τεχνολογίες, η ΕΕ θα έπρεπε να κάνει περισσότερα για την ανάπτυξη των ανανεώσιμων ενεργειών. Μόνο με έναν αποκεντρωμένο εφοδιασμό από ανανεώσιμες πηγές ενέργειας μπορεί να εξασφαλιστεί μακροπρόθεσμα η ασφάλεια του ενεργειακού εφοδιασμού.

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Queiró (PPE-DE), γραπτώς. – (PT) Υπερψήφισα την πρόταση ψηφίσματος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη συμβολή στο εαρινό Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του 2006 όσον αφορά τη στρατηγική της Λισαβόνας, καθόσον συμφωνώ με την πλειονότητα των θεμάτων που θίγει και των προτάσεων που περιλαμβάνει. Επικροτώ ιδιαιτέρως τις προτάσεις όσον αφορά μια απαιτητική, ανταγωνιστική και καινοτόμο προσέγγιση στην ευρωπαϊκή οικονομία, η οποία θα καθορίζει έναν οδικό χάρτη οικονομικών μεταρρυθμίσεων στην Ευρώπη στον οποίο θα κυριαρχούν η ολοκλήρωση της εσωτερικής αγοράς, οι επενδύσεις στην έρευνα και ανάπτυξη, καθώς και η αλληλεγγύη μεταξύ των κοινοτήτων και των γενεών.

Θεωρώ ότι πρέπει να διευκρινιστούν ορισμένα ζητήματα.

Κατά τη γνώμη μου, είναι λυπηρό το γεγονός ότι, ενώ έχει παρέλθει ένα έτος από το εαρινό Συμβούλιο του 2005, βρισκόμαστε ακόμη στο σημείο περίπου από το οποίο είχαμε ξεκινήσει, σε πολλούς τομείς, όπως η ελεύθερη παροχή υπηρεσιών, η ελευθερία εγκατάστασης των πολιτών από τα νέα κράτη μέλη, η εμβάθυνση της εσωτερικής αγοράς και η μεταρρύθμιση των δημοσιονομικών προτεραιοτήτων. Βεβαίως, τα ζητήματα αυτά δεν με οδήγησαν στην καταψήφιση του κειμένου, αλλά εντείνουν την απογοήτευσή μου ενόψει της μειωμένης δέσμευσης για τις μεταρρυθμίσεις στην ΕΕ.

 
Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου