Index 
 Vorige 
 Volgende 
 Volledige tekst 
Procedure : 2007/2137(REG)
Stadium plenaire behandeling
Documentencyclus : A6-0354/2007

Ingediende teksten :

A6-0354/2007

Debatten :

PV 22/10/2007 - 15
CRE 22/10/2007 - 15

Stemmingen :

PV 24/10/2007 - 8.15
CRE 24/10/2007 - 8.15
Stemverklaringen

Aangenomen teksten :

P6_TA(2007)0460

Volledig verslag van de vergaderingen
Maandag 22 oktober 2007 - Straatsburg Uitgave PB

15. Volledig verslag (wijziging artikel 173 van het Reglement) (debat)
PV
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. − Aan de orde is het verslag (A6-0354/2007) van Richard Corbett, namens de Commissie constitutionele zaken, tot wijziging van artikel 173 van het Reglement betreffende het volledig verslag [2007/2137(REG)].

 
  
MPphoto
 
 

  Richard Corbett (PSE), rapporteur. (EN) Mevrouw de Voorzitter, ik wil het woord voeren om, namens de Commissie constitutionele zaken, voor te stellen dat wij de wijze waarop wij in dit Parlement notulen van onze debatten maken, wijzigen. Wij zijn allemaal op de hoogte van het volledig verslag dat wij de dag na de debatten krijgen, met de redevoering van elke spreker in zijn eigen taal weergegeven. Dat zal zo blijven. Er zal niets veranderen aan de notulen, in de originele taal, van hetgeen eenieder heeft gezegd.

Wat de Commissie constitutionele zaken voorstelt, is de manier waarop wij de meertalige notulen van onze debatten bewaren, te veranderen. In plaats van het geleidelijk laten vertalen van de debatten, om vervolgens, enige maanden later, de volledige vertaalde notulen in elke taal te hebben, stellen wij voor om over te gaan op een systeem waarbij de debatten elektronisch worden opgeslagen, en waartoe elke burger via internet al de volgende dag toegang kan krijgen, en niet alleen de teksten van de debatten kan zien, maar ook het geluid kan horen voor elke afzonderlijke taal – opnamen van de tolkencabines. Dit zal een levendigere vorm van toegang tot de debatten opleveren dan enkel een droge tekst. Het zal onmiddellijk beschikbaar zijn, en niet verscheidene maanden later.

Ik moet toegeven dat ik aanvankelijk nogal sceptisch tegenover dit idee stond. Ik dacht altijd dat het bijhouden van een volledig schriftelijk verslag van hetgeen iedereen heeft gezegd, dat gearchiveerd werd en dat jarenlang nog bekeken kon worden, onlosmakelijk met een parlement verbonden was. Bij nader inzien, en na naar de argumenten te hebben geluisterd, ben ik er nu echter van overtuigd dat wij de meertalige toegang kunnen behouden, zij het in een nieuwe vorm.

Het probleem met het oude systeem is dat de vertalingen niet alleen een aanzienlijk bedrag kosten, maar bovenal pas verscheidene maanden later beschikbaar zijn. Momenteel worden zij op het web gezet, waar zij elektronisch beschikbaar zijn. Zij worden niet langer in het Publicatieblad gepubliceerd. Heel weinig mensen bekijken ze, zoeken ze op of gebruiken ze, vanwege de vertraging. Met dit nieuwe systeem van het bewaren van de debatten, op “web televisie” als het ware, zullen zij direct de volgende dag beschikbaar zijn, als zij nog politieke urgentie hebben en als men er nog interesse voor heeft.

Wij waren ook bezorgd dat historici, die om uiteenlopende wetenschappelijke redenen parlementaire debatten later nog eens plegen te bekijken, als wij ze al vergeten zijn, geërgerd zouden zijn dat er geen gedrukte schriftelijke versie meer is maar alleen een visuele meertalige versie. Wij schreven naar diverse beroepsverenigingen voor historici en anderen, en tot mijn verrassing antwoordden zij dat zij het ook veel interessanter vonden om een levendiger verslag te krijgen dan enkel de gedrukte tekst in vertaling. Bij het kijken naar een debat op een computerscherm, proef je de sfeer van dat debat. Je kunt de lichaamstaal van de sprekers zien en je krijgt veel meer dan door alleen een droge tekst te lezen.

Niettemin wordt in ons verslag een aantal voorzorgsmaatregelen voorgesteld. Ten eerste zal het meertalige volledig verslag, dat wij nu al de volgende dag krijgen, blijven – en wel in alle originele talen, zoals voordien. Ten tweede zal elk lid van dit Parlement het gewaarborgde recht hebben om te verzoeken om een vertaling, als hij of zij deze nodig heeft voor zijn of haar politieke werkzaamheden. De vertaling van elke redevoering moet op korte termijn beschikbaar zijn voor het verzoekende lid in kwestie. Ten derde wordt het mogelijk gemaakt dat het Bureau kan besluiten om een schriftelijke vertaling van een bijzonder belangrijk debat aan te vragen, die dan alsnog in elke taal zal worden gepubliceerd. Ten vierde, als er extra talenversies beschikbaar zijn, omdat zij toevallig zijn vertaald – bijvoorbeeld voor een officiële vergadering waarbij een staatshoofd een toespraak houdt, en courtoisievertalingen gemaakt zijn – zullen zij ook op de website van het Parlement worden geplaatst. Om die reden zullen wij, als er vertalingen in andere talen beschikbaar zijn, er gebruik van maken. Tot slot, vragen wij het Bureau te kijken naar de technologische ontwikkelingen, om te weten of, bijvoorbeeld in de toekomst, computervertalingen een extra hulpmiddel kunnen bieden, door tenminste globaal weer te geven wat er in de debatten naar voren is gebracht.

Concluderend, stel ik dat dit een redelijk voorstel is waarvan de voordelen groter zijn dan de nadelen. Het is niet alleen een kwestie van kosten; het Parlement moet ook met de tijd meegaan en onze debatten veel sneller toegankelijk maken, in een vorm die veel bruikbaarder is.

 
  
MPphoto
 
 

  Ingo Friedrich, namens de PPE-DE-Fractie. (DE) Mevrouw de Voorzitter, wij hebben een vrije stemming in onze fractie en dus kan ik niet spreken voor al mijn collega’s. Opnieuw discussiëren we over de fundamentele vraag of een parlementaire dienst zijn geld waard is of dat we de broekriem moeten aanhalen met het oog op de vereiste kostenbesparing. Laat ik meteen zeggen dat ook ik het nieuwe concept van videopresentatie een goed idee vind dat niet in de prullenbak moet worden gegooid. Mensen die een directe impressie van onze parlementaire vergaderingen willen hebben, kunnen en moeten die mogelijkheid krijgen.

Naar mijn mening is dat echter niet genoeg, omdat het archiveren van schriftelijke verslagen gewoonweg een wezenlijke dienstverlening vormt. Ik zal daarvoor vier redenen noemen. Ten eerste stellen alle parlementen van de wereld hun plenaire debatten in schriftelijke vorm beschikbaar en archiveren deze, zodat mensen kunnen nalezen wat er in het parlement is besproken.

Ten tweede geeft de videoregistratie een levendige en zeer interessante impressie, maar we weten ook dat door de hectiek van de vergaderingen mondelinge vertalingen kwalitatief vaak ontoereikend zijn.

We weten dit uit eigen ervaring door onze contacten met het Tabling Office. We hebben zelf een Tabling Office opgezet om ervoor te zorgen dat de formulering van moties en officiële documentatie onberispelijk zou zijn. Omdat we met veel talen werken, is bijzondere zorgvuldigheid geboden. Dezelfde zorgvuldigheid willen we blijven betrachten bij de vastlegging van onze vergaderingen.

Ten derde waren de wetenschappers die hun mening over dit onderwerp hebben geven, zich wellicht niet geheel bewust van de implicaties van hun onderzoek. Je krijgt wel een levendige registratie maar het is allemaal te oppervlakkig. Bovendien is het veel gemakkelijker een plenair debat te analyseren als je een term kan invoeren, bijvoorbeeld “pesticiden” of “CO2”, en vervolgens rechtstreeks wordt verwezen naar een debat over het vraagstuk in kwestie. Met een videoregistratie lijkt me dit onmogelijk. Kortom, mijns inziens bieden schriftelijke registraties waar voor hun geld en ik ben voor het handhaven van schriftelijke archieven naast video-opnames.

 
  
MPphoto
 
 

  Costas Botopoulos, namens de PSE-Fractie. (EL) Mevrouw de Voorzitter, dames en heren, vanuit politiek oogpunt heeft het onderwerp dat we vandaag bespreken, twee even belangrijke doelstellingen, zoals de rapporteur, de heer Corbett, heeft gezegd. Enerzijds hebben we de technische kwesties: hoe kunnen we in technische zin het vertaalproces adequater later verlopen en daarmee geld besparen? Anderzijds moeten zo veel mogelijk standpunten van Parlementsleden in zo veel mogelijk talen worden weergegeven met betrachting van de grootst mogelijke transparantie. In een politieke assemblee als de onze, die uiteraard multi-etnisch en politiek is, speelt taal een zeer grote rol. Taal is niet slechts een communicatiemiddel; zij is als het ware een drager van cultuur, een uitdrukking van ideeën en hopelijk blijft dat nog lang zo. Het technische vraagstuk mag niet de discussie over gelijkheid overschaduwen en evenmin het feit dat alle onderwerpen in alle talen op volledig gelijke voet moeten worden weergegeven.

Er zit echter ook nog een andere praktische kant aan deze zaak: hoe kunnen we op economische wijze zo veel mogelijk mensen bereiken? Daarbij doen zich diverse problemen voor. Het eerste probleem is de verbanning van het geschreven woord, een belangrijk punt zoals reeds is opgemerkt. Ik denk dat we in de politiek het geschreven woord moeten behouden. Het tweede probleem is de duurzame vastlegging van onze parlementaire werkzaamheden. Ter afsluiting heb ik nog één vraag, mevrouw de Voorzitter: hoe kunnen we het publiek de mogelijkheid bieden het werk van ons Parlement op de voet te volgen, ervan uitgaande dat niet iedereen toegang heeft tot het Internet?

 
  
MPphoto
 
 

  Andrew Duff, namens de ALDE-Fractie. (EN) Mevrouw de Voorzitter, de heer Friedrich en ik hebben een aantal amendementen ingediend, die er niet op gericht zijn om oude technologie door nieuwe te vervangen maar om de oude met de nieuwe aan te vullen. Het lijkt bijzonder onrechtvaardig om de gewoonte van 50 jaar schriftelijke teksten publiceren stop te zetten zodra er nieuwe lidstaten in het Parlement deelnemen, en het is, naar mijn mening, van wezenlijk belang voor historici, voor wetenschappelijke doeleinden, dat wij onze oude gang van zaken voortzetten.

Het gedrukte woord is de voornaamste bron en moet bewaard worden omwille van de consistentie, transparantie en eenvoud van wetenschappelijk onderzoek in een tijd waarin wij ernaar streven het bestuderen van het Europees Parlement te bevorderen. Wij dienen als instelling zelfrespect te tonen en voor altijd de huidige gang van zaken in stand te houden.

 
  
MPphoto
 
 

  Zdzisław Zbigniew Podkański, namens de UEN-Fractie. (PL) Mevrouw de Voorzitter, door het initiatief van de Commissie om artikel 173 van het Reglement van het Europees Parlement te wijzigen, heb ik mijn gedachten weer eens over de Europese Unie laten gaan. Voor wie is de Unie bedoeld? Voor ideologen of voor gewone mensen? Als zij bedoeld is om gewone mensen te helpen, waarom wordt er dan iets voorgesteld wat tegen hun belangen indruist? Wat willen wij voor de mensen verbergen? Inderdaad, verbergen. Ik zeg dat omdat het plan om de toegang tot informatie in de eigen taal te beperken, daarop neerkomt. Waarom worden de grondrechten van de burgers geschonden en waarom worden zij gediscrimineerd op grond van de datum van toetreding tot de Europese Unie of het aantal inwoners van hun land? Wat hebben de beginselen van wederzijds respect en democratie gemeen met een poging om een situatie af te dwingen waarbij de inwoners van de oude EU-lidstaten materialen, inclusief schriftelijke materialen, in hun eigen taal van het Europees Parlement ontvangen, terwijl de inwoners van de nieuwe lidstaten naar websites worden verwezen om opnames van debatten te beluisteren? Tegelijk wordt voorbijgegaan aan het feit dat veel mensen in de nieuwe lidstaten zich thuis geen Internet kunnen veroorloven. Dit voorstel treft miljoenen mensen die van informatie verstoken zullen blijven. Dit voorstel uit kostenoverwegingen rechtvaardigen, klinkt als een grap. Betekent dit dat we wel honderden miljoenen euro’s kunnen besteden aan onnodige administratie en aan het in stand houden van twee of zelfs drie gebouwen voor het Parlement, maar dat er niet genoeg geld is om de bevolking en de belastingbetalers te laten weten hoe de Unie hun geld uitgeeft en wat haar plannen zijn?

Dames en heren, als we ook maar een greintje respect voor onszelf en anderen hebben, is er slechts één oplossing, zonder omwegen. Dan houden we ons aan artikel 96 van het Reglement, waar staat: “Het Parlement zorgt voor een optimale transparantie van zijn werkzaamheden”.

 
  
MPphoto
 
 

  Johannes Voggenhuber, namens de Verts/ALE-Fractie. (DE) Mevrouw de Voorzitter, dit Parlement ligt voortdurend in de clinch met de Europese Raad vanwege diens zeer lakse houding ten opzichte van de democratie. Die houding heeft ertoe geleid dat het aantal zetels in het Parlement zonder overleg met één werd uitgebreid. De Raad spreekt dan gewoon over zevenhonderdvijftig plus één afgevaardigden, waarmee hij denkt binnen de wet te blijven. Wat mij verontrust, is dat deze houding zodanig wortel schiet in dit Parlement dat sommige afgevaardigden de meest alledaagse pragmatische overwegingen boven de meest fundamentele beginselen willen stellen.

Op het eerste gezicht lijkt het zo simpel. Het Reglement vraagt van ons optimale transparantie in onze werkzaamheden – geen oude interpretatie van transparantie en evenmin een vorm van transparantie die wordt afgezwakt door pragmatisme of kosten-batenberekeningen, maar optimale transparantie. De audiovisuele presentatie voldoet niet aan die omschrijving. Een audiovisuele presentatie kan voor propagandadoeleinden worden gebruikt of een snelle bron van informatie vormen. Zij maakt echter geen serieuze analyse mogelijk van de woorden die in dit Huis gesproken zijn, of van de besprekingen en debatten die hier plaatsvinden. Daarover kan geen twijfel bestaan.

Meertaligheid is een leidend beginsel van dit Parlement en parlementaire debatten vormen het hart van onze werkzaamheden. Onze belangrijkste taak is met de burgers in contact te staan. Als we hier ook maar een ogenblik serieus bij stilstaan, is er slechts één conclusie mogelijk: een parlement dat als enige ter wereld niet langer woordelijke verslagen van zijn debatten archiveert, verliest veel van zijn parlementaire identiteit.

Kostenbesparing is erg eenvoudig door de vertolking van de gesproken vergaderteksten uit te schrijven in plaats van deze teksten te vertalen. In een dergelijke weergave komt tevens de levendigheid van het debat tot uitdrukking en wordt het debat zo gepresenteerd als het daadwerkelijk werd begrepen en gevoerd.

 
  
MPphoto
 
 

  Bernard Wojciechowski, namens de IND/DEM-Fractie. (EN) Mevrouw de Voorzitter, dit Parlement is als de Toren van Babel, een allegorie van het Habsburger Rijk, dat vol sycofanten was. Het is het streven van de Europese Unie om een internationaal rijk te bouwen, gebaseerd op de overtuiging van een verenigd Europa, met federalisten, liberalen, cosmopolieten en sycofantische humanisten.

De toren was echter een idee van krankzinnigen. De uiteindelijke mislukking is toegeschreven aan linguïstische verschillen, of wat “meertaligheid” wordt genoemd in de Europese Unie. Het verslag-Corbett schijnt het de landen van Europa te ontzeggen om effectief te communiceren. Mr Corbetts idee om Europa te beschrijven als een meertalig document is zoiets als het wachten op Godot, wat een communicatieve stilstand is.

Het verslag is een manier om af te leiden van het echte probleem. Om met elkaar te communiceren en elkaar te begrijpen, hebben wij een dialoog nodig en geen monoloog. Het enige middel hiertoe is derhalve vertaling in alle 22 officiële talen. Anders belanden we in een communicatieve chaos.

Aangezien de vertaling van mijn redevoeringen in het Pools echter soms nog niet eens vijftig procent weergeeft van hetgeen ik feitelijk heb gezegd, moet mijn amendement 2 om die reden in het verslag worden opgenomen.

Ik wil alle leden dringend verzoeken om te stemmen voor de amendementen die erop gericht zijn om het vertalen in alle 22 talen te behouden, en amendement 1 van de heer Corbett, dat als commissie-amendement op de stemmingslijst is ingediend, te verwerpen.

 
  
MPphoto
 
 

  Richard Corbett (PSE), rapporteur. (EN) Mevrouw de Voorzitter, de heer Podkański schijnt erop te doelen dat de Commissie constitutionele zaken het Reglement zou hebben geschonden. Volgens het Reglement dient elke taal gelijk behandeld te worden. Wat de commissie voorstelt is eenvoudigweg dat er in plaats van een schriftelijke vertaling van het volledig verslag in elke taal een audiovisuele vertaling in elke taal komt. Er is geen sprake van discriminatie van talen in dit voorstel. Het gaat gewoon om de keuze tussen een schriftelijk of een audiovisueel verslag. In beide gevallen moeten alle talen gelijk behandeld worden.

 
  
MPphoto
 
 

  De Voorzitter. − Het debat is gesloten.

De stemming vindt woensdag 24 oktober plaats.

Schriftelijke verklaringen (artikel 142)

 
  
MPphoto
 
 

  Alexander Stubb (PPE-DE), schriftelijk. (EN) Wij weten allen dat het in het verslag van de heer Corbett over het Reglement opgenomen punt betreffende volledige verslagen een gevoelige kwestie is. Willen wij dat alle redevoeringen in alle talen vertaald worden, of is een onmiddellijk via internet toegankelijk audiovisueel verslag voldoende?

Ik zal de door de heer Corbett, die ik in deze kwestie steun, naar voren gebrachte argumenten niet herhalen. Ik wil enkel benadrukken dat meertaligheid de kern is van de Europese Unie. De vraag is hoe wij dit kernbeginsel van de Unie het best kunnen bekrachtigen.

De opties zijn: minstens 10 miljoen euro per jaar uitgeven aan vertalingen die nagenoeg niemand leest, of hetzelfde bedrag aan belangrijkere en spoedeisender vertalingen die zijn aangevraagd, uitgeven. Wellicht ten overvloede, maar ik kies voor de laatste optie. Om die reden steun ik de benadering van de heer Corbett.

 
Juridische mededeling - Privacybeleid