Ευρετήριο 
 Προηγούμενο 
 Επόμενο 
 Πλήρες κείμενο 
Διαδικασία : 2007/2662(RSP)
Διαδρομή στην ολομέλεια
Διαδρομή του εγγράφου : B6-0476/2007

Κείμενα που κατατέθηκαν :

B6-0476/2007

Συζήτηση :

PV 15/11/2007 - 2
CRE 15/11/2007 - 2

Ψηφοφορία :

PV 15/11/2007 - 5.12
Αιτιολογήσεις ψήφου

Κείμενα που εγκρίθηκαν :

P6_TA(2007)0540

Πληρη πρακτικα των συζητησεων
Πέμπτη 15 Νοεμβρίου 2007 - Στρασβούργο Έκδοση ΕΕ

2. Ανταπόκριση της ΕΕ σε ευαίσθητες καταστάσεις στις αναπτυσσόμενες χώρες
PV
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. − Η ημερήσια διάταξη προβλέπει τη δήλωση της Επιτροπής «Για την ανταπόκριση της ΕΕ σε ευαίσθητες καταστάσεις: δέσμευση σε περιβάλλοντα δυσμενή για τη βιώσιμη ανάπτυξη, τη σταθερότητα και την ειρήνη (συζήτηση)».

 
  
MPphoto
 
 

  Vladimír Špidla, Μέλος της Επιτροπής. (FR) Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, από τον Ιούλιο του 2007, η Επιτροπή και η πορτογαλική Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης συνεργάζονται στενά προκειμένου να θέσουν σε κίνηση τη διαδικασία προετοιμασίας μιας πιο στρατηγικής και αποτελεσματικής ανταπόκρισης της ΕΕ σε ευαίσθητες καταστάσεις στις χώρες εταίρους.

Τη διαδικασία αυτή πρέπει να ακολουθήσουν και οι μελλοντικές Προεδρίες. Ο στόχος δεν είναι να χαρακτηρίσουμε ή να ταξινομήσουμε τις χώρες, αλλά να προσαρμόσουμε τους μηχανισμούς τους και την ανταπόκρισή τους σε συγκεκριμένες καταστάσεις. Στις ευαίσθητες αυτές καταστάσεις, υπάρχουν σημαντικά εμπόδια στη μείωση της φτώχειας. Οι θεσμικές δυνατότητες σε αυτές τις καταστάσεις είναι πολύ περιορισμένες, όταν τα κράτη δεν είναι σε θέση να αναλάβουν τα καθήκοντα της διακυβέρνησης ή λόγω των συνεπειών φυσικών καταστροφών, βίαιης σύγκρουσης ή έλλειψης πολιτικής βούλησης από την πλευρά της κυβέρνησης όσον αφορά τους αναπτυξιακούς στόχους. Σε ακραίες περιπτώσεις, οι καταστάσεις αυτές μπορούν να έχουν επιπτώσεις πέρα από τα σύνορα της χώρας, επηρεάζοντας την περιφερειακή σταθερότητα ή ακόμη και την παγκόσμια ασφάλεια.

Η ιδέα της ευαισθησίας δεν είναι καινούρια, παρόλο που η διεθνής συζήτηση είναι σχετικά πρόσφατη. Οι χορηγοί βοήθειας, οι χώρες εταίροι και η κοινωνία των πολιτών έχουν επίγνωση εδώ και καιρό της ανάγκης να είναι πιο αποτελεσματικοί στις ιδιαίτερα δυσμενείς καταστάσεις προκειμένου να τηρήσουν τους στόχους της αειφόρου ανάπτυξης.

Κάθε κατάσταση είναι περίπλοκη και διαφορετική και απαιτεί μια προσαρμοσμένη ανταπόκριση, στην οποία η διπλωματική δράση, η ανθρωπιστική βοήθεια, η αναπτυξιακή συνεργασία και η παρέμβαση διαχείρισης ασφάλειας και κρίσεων διαδραματίζουν κάποιον ρόλο.

Η αποτελεσματικότητα της ανταπόκρισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης απαιτεί μια μακροπρόθεσμη δέσμευση, αλλά και τον καθορισμό σαφών στόχων κατά την ανάληψη δράσης σε μια ευαίσθητη χώρα. Η κατευθυντήρια αρχή πρέπει να συνεχίσει να είναι η ανάπτυξη ικανοτήτων και η ανθρώπινη ασφάλεια, στο πλαίσιο της προοπτικής της αειφόρου ανάπτυξης και της μείωσης της φτώχειας.

Η παροχή στήριξης σε ευαίσθητες καταστάσεις όταν αυτό αποβαίνει σε βάρος των επιτυχημένων χωρών πρέπει, ωστόσο, να αποφεύγεται. Οι δεσμεύσεις για την ενίσχυση της βοήθειας, συνεπώς, βρίσκονται και πάλι στο επίκεντρο. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή έχει εκδώσει μια ανακοίνωση που προτείνει μια πρακτική προσέγγιση προκειμένου η Ευρωπαϊκή Ένωση να αναλάβει δράση πιο αποτελεσματικά σε δύσκολα περιβάλλοντα για την αειφόρο ανάπτυξη, τη σταθερότητα και την ειρήνη.

Η εν λόγω ανακοίνωση απεστάλη σε όλα τα θεσμικά όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το Συμβούλιο Γενικών Υποθέσεων στις 19 και 20 Νοεμβρίου θα εκδώσει συμπεράσματα ως προς το θέμα αυτό. Θα καλέσει την Επιτροπή να καταρτίσει ένα συγκεκριμένο σχέδιο εργασίας για την υλοποίηση των συστάσεων και των δράσεων προτεραιότητας που παρουσιάζονται στην ανακοίνωση, των οποίων ο στόχος είναι η πιο αποτελεσματική αντιμετώπιση των ευαίσθητων καταστάσεων με τη στήριξη των προσπαθειών που καταβάλλουν οι χώρες εταίροι προκειμένου να δημιουργήσουν ή να αποκαταστήσουν τις συνθήκες που είναι απαραίτητες για την αειφόρο ανάπτυξη.

Το 2008 θα είναι αφιερωμένο στην προετοιμασία της στρατηγικής προσέγγισης της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε ευαίσθητες καταστάσεις. Η διαδικασία αυτή απαιτεί την ενεργό συμμετοχή όλων των θεσμικών οργάνων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και όλων εκείνων που καταβάλλουν προσπάθειες για την ανάπτυξη στην ΕΕ και στις χώρες εταίρους.

Η συμβολή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στη διαδικασία αυτή παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για την Επιτροπή, η οποία καλεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο να συμμετάσχει ενεργά στη συζήτηση αυτή, που προσδοκάται ότι θα καταστήσει δυνατή μια συνολική στρατηγική ανταπόκρισης σε ευαίσθητες καταστάσεις και ότι θα συμβάλει με αυτόν τον τρόπο στη δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για την αειφόρο ανάπτυξη, τη σταθερότητα, την ειρήνη και τη δημοκρατική διακυβέρνηση.

 
  
MPphoto
 
 

  Nirj Deva, εξ ονόματος της Ομάδας PPE-DE. – (EN) Κυρία Πρόεδρε, είναι πάντοτε πολύ ωφέλιμο να μπορούμε να συζητούμε για ένα τόσο σημαντικό θέμα ενώπιον μιας κατάμεστης Αίθουσας με συναδέλφους που ανυπομονούν να ακούσουν τι έχει να πει το Κοινοβούλιο σχετικά με αυτό το πολύ σημαντικό ζήτημα. Είμαι επίσης πολύ ευγνώμων προς τον Επίτροπο που έθεσε τους βασικούς κανόνες και διατύπωσε τις απόψεις του σχετικά με πώς να αντιμετωπίσουμε αυτό το θέμα.

Η ευαισθησία αποτελεί μια κατάσταση που είναι αποτέλεσμα πάρα πολλών παραγόντων. Ο πρώτος, φυσικά, είναι η διαδικασία της αποαποικιοποίησης όταν οι αποικιακές δυνάμεις χάραξαν αυθαίρετες γραμμές στους χάρτες, που διέρχονταν από κάθε είδους εσωτερικές σταθερές λειτουργίες της κοινωνίας των πολιτών και διαίρεσαν τις χώρες σε δύο ή σε τρεις ή σε τέσσερις, ανεξάρτητα από τις φυλές τους ή τις θρησκευτικές ομάδες και ούτω καθεξής. Αυτό προκάλεσε ως έναν βαθμό αστάθεια.

Έπειτα, υπάρχει μια φυσική μορφή αστάθειας την οποία βιώνουν τώρα τα ευαίσθητα έθνη: χώρες που είναι επιρρεπείς στις πλημμύρες· μικρά νησιωτικά κράτη στα οποία η οικονομία βασίζεται σε ένα και μοναδικό προϊόν. Υπάρχουν χώρες που γεωγραφικά δεν είναι σε θέση να πορισθούν τα προς το ζην διότι ο Θεός τις ευλόγησε με ελάχιστους πόρους, χώρες με ερημοποίηση, που αρχίζουν να παρουσιάζουν μαζικές μεταναστεύσεις ανθρώπων.

Υπάρχουν 26 επονομαζόμενα ευαίσθητα κράτη στον κόσμο αυτήν τη στιγμή και οι πιο ευπαθείς άνθρωποι στον κόσμο αντιμετωπίζουν καταστροφικές συνέπειες, όχι επειδή ευθύνονται οι ίδιοι σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά μερικές φορές λόγω της κακής διακυβέρνησης, μερικές φορές λόγω της εσωτερικής σύγκρουσης, μερικές φορές λόγω των εμφύλιων πολέμων, μερικές φορές λόγω των γενοκτόνων δικτατόρων όπως διαπιστώσαμε, πριν από λίγα χρόνια, στη Σιέρρα Λεόνε και στη Λιβερία.

Τώρα μπορούμε να μεταβάλουμε ένα ευαίσθητο κράτος σε μια μετα-ευαίσθητη βιώσιμη χώρα, όπως βλέπουμε να συμβαίνει ενώπιόν μας στη Σιέρρα Λεόνε. Αλλά αυτό απαιτεί προσπάθεια· απαιτεί δέσμευση· απαιτεί μια μακροπρόθεσμη δέσμευση, όπως ανέφερε ο Επίτροπος, για την οικονομική ανάπτυξη της εν λόγω χώρας. Απαιτεί μια δέσμευση για την οικοδόμηση του έθνους, μια έκφραση την οποία χρησιμοποιώ σκόπιμα σε αυτήν την Αίθουσα, επειδή η έννοια της οικοδόμησης του έθνους είναι κάτι για το οποίο η χώρα μου, το Ηνωμένο Βασίλειο, διαθέτει μακρά εμπειρία, όπως η Γαλλία και η Ισπανία και ορισμένες άλλες ευρωπαϊκές χώρες. Αλλά πρόκειται για κάτι παντελώς άγνωστο για τις άλλες αναδυόμενες υπερδυνάμεις οι οποίες, για να το πω απερίφραστα, δεν έχουν την παραμικρή ιδέα όσον αφορά την οικοδόμηση του έθνους.

Πρέπει να μπορέσουμε να συνδεθούμε με τον όγκο των ιστορικών γνώσεων που έχει συσσωρευθεί στη συνείδηση των ευρωπαϊκών εθνών, προκειμένου να βοηθήσουμε άλλα έθνη που προηγούνται στον κόσμο στη διαδικασία της οικοδόμησης του έθνους. Εάν το είχαμε πράξει αυτό, και εάν το είχε πράξει ο πρωθυπουργός Μπλερ, θεωρώ ότι η κατάσταση στο Ιράκ, για παράδειγμα, θα ήταν εντελώς διαφορετική.

Είναι το Ιράκ ευαίσθητο κράτος; Ναι, είναι, επειδή είναι ασταθές· η κυβέρνηση δεν είναι ασφαλής· υπάρχουν προβλήματα ανασφάλειας. Υπάρχουν άλλες χώρες στην Αφρική που είναι πολύ ευαίσθητες –το Σουδάν, η Σομαλία, μικρά νησιά– όπως ανέφερα προηγουμένως όλα αυτά πρέπει να έλθουν σε επαφή με τον όγκο των γνώσεων που ήδη διαθέτουμε και, συνεπώς, χαίρομαι ιδιαίτερα που ανοίγουμε αυτήν τη συζήτηση σήμερα το πρωί.

 
  
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. − Σας ευχαριστώ πολύ, κύριε Deva. Φοβούμαι ότι ξεχνάτε έναν παράγοντα αστάθειας. Όταν φθάνει κανείς σε αυτές τις χώρες η αστάθεια αρχίζει και πάλι.

 
  
MPphoto
 
 

  Alain Hutchinson, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. (FR) Κυρία Πρόεδρε, κύριε Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα πρώτα να εκφράσω τη χαρά μου για την ανακοίνωση αυτή η οποία –όπως είπατε, κύριε Επίτροπε– πράγματι αποπνέει τη γνήσια πρακτική σκέψη της Επιτροπής, και η οποία μας δίνει τη δυνατότητα σήμερα να συζητήσουμε για ένα ανησυχητικό πρόβλημα όχι μόνο για τους πολίτες των χωρών εταίρων της ΕΕ στον Νότο, αλλά και για τους συμπολίτες μας που συχνά, απολύτως δικαιολογημένα, ρωτούν πόσο αποτελεσματική είναι η αναπτυξιακή βοήθεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Στον συγκεκριμένο τομέα, το ουσιαστικό μήνυμα του ψηφίσματός μας μπορεί να συνοψισθεί σε μια πρόταση και πρέπει όλοι να το στηρίξουν, πέρα από τις πολιτικές διαιρέσεις. Πρόκειται να προτείνει τη θέσπιση ενός συστήματος απλουστευμένης συνεργασίας που επιτρέπει στην Επιτροπή και στα κράτη μέλη να παρέχουν τη βοήθεια που υποσχέθηκαν στις χώρες εταίρους κατά τη διάρκεια ιδιαίτερα σοβαρών κρίσεων με μεγαλύτερη ταχύτητα από ό,τι σήμερα – και δεν θα σταθώ σε αυτές τις κρίσεις επειδή ο κ. Deva μόλις τις εξήγησε διεξοδικά. Χωρίς τη βοήθεια αυτή οι πληθυσμοί των εν λόγω χωρών βλέπουν τις πιθανότητες επιβίωσής τους να ελαττώνονται καθημερινά. Μόλις εγκριθεί αυτή η βοήθεια, κάτι που αποτελεί επίτευγμα αυτό καθαυτό, η πολυπλοκότητα και η διάρκεια των υφιστάμενων διαδικασιών για την παροχή της ευρωπαϊκής βοήθειας μπορεί να προκαλέσει καταστάσεις που είναι ακόμη πιο δραματικές και άμεσα επιζήμιες για τους δικαιούχους πληθυσμούς.

Πάρτε ως παράδειγμα το Μπουρούντι, μια μικρή χώρα στην οποία προήδρευσα της κοινοβουλευτικής αποστολής παρατηρητών για τις τελευταίες εκλογές πριν από δύο έτη, και στην οποία θα έχω τη χαρά να επιστρέψω σε μερικές ημέρες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει πραγματοποιήσει ένα πολύ σημαντικό και αξιόλογο έργο εκεί, στηρίζοντας την εκλογική και τη θεσμική διαδικασία εκδημοκρατισμού έπειτα από περισσότερα από δέκα έτη αιματηρών συγκρούσεων. Μόλις εδραιώθηκαν, τα θεσμικά όργανα και η νέα δημοκρατικά εκλεγμένη εξουσία ήρθαν πολύ γρήγορα αντιμέτωποι με την πραγματικότητα και τις ανάγκες του πληθυσμού, όσον αφορά την υγεία, την εκπαίδευση και τη γεωργία, που έπρεπε να αντιμετωπισθούν ως θέματα προτεραιότητας.

Δεν υπάρχει έλλειψη σχεδίων σε αυτούς τους τομείς, αλλά για την υλοποίησή τους η ευρωπαϊκή βοήθεια είναι απολύτως αποφασιστική. Δεν είναι αποφασιστική μόνο για την αντιμετώπιση των επειγουσών αναγκών του πληθυσμού, αλλά και προκειμένου να δώσει τη δυνατότητα στις δημόσιες αρχές, που είναι ακόμη ευαίσθητες, να αρχίσουν τη διαδικασία της ανοικοδόμησης χωρίς την οποία υπάρχει σημαντικός κίνδυνος να δουν τη χώρα να βυθίζεται πολύ γρήγορα και πάλι στο χάος. Έπειτα από δυο έτη, κύριε Επίτροπε, η δημοσιονομική βοήθεια που εξήγγειλε η ΕΕ δεν έχει φθάσει ακόμη.

Αυτό που ισχύει για την περιοχή των Μεγάλων Λιμνών ισχύει και για άλλες περιοχές του κόσμου. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο, κυρία Πρόεδρε, με την επιφύλαξη του σαφούς ορισμού των όρων που πρέπει να τηρήσουν προκειμένου να την λάβουν, όλες οι χώρες του κόσμου με τις οποίες συνεργάζεται η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι οποίες βιώνουν μια σοβαρή ευαίσθητη κατάσταση πρέπει να μπορούν να βασίζονται σε ένα σύστημα εξαίρεσης που εγγυάται ταχεία και αποτελεσματική παρέμβαση.

 
  
MPphoto
 
 

  Ryszard Czarnecki, εξ ονόματος της Ομάδας UEN. – (PL) Κυρία Πρόεδρε, χαίρομαι που μπορώ να μιλήσω αφού άκουσα τους σημαντικούς εμπειρογνώμονες και τους ειδικούς, που έχουν δαπανήσει χρόνια ασχολούμενοι με αυτό το θέμα, και συμπεριλαμβάνω και εσάς μεταξύ αυτών, κυρία Πρόεδρε.

Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή στο πρόβλημα του αυξανόμενου αριθμού των κρατών που αναγνωρίζονται ως ασταθή. Κατά την πάροδο έξι ετών ο αριθμός αυτός έχει σχεδόν διπλασιασθεί, από 14 σε 26, συνεπώς πρόκειται για ένα πολύ ουσιαστικό πρόβλημα, το οποίο αποτελεί ολοένα μεγαλύτερη πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Θα ήθελα να τονίσω ότι περισσότερα από τα μισά από αυτά τα ασταθή κράτη βρίσκονται στην υποσαχάρια Αφρική, κάτι που τονίζει την ανάγκη να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σε αυτήν την περιοχή της Αφρικής, σε αυτήν την περιοχή του κόσμου.

Θεωρώ επίσης ότι πρέπει να ειπωθούν ηχηρά λόγια σχετικά με την ανάγκη να οικοδομηθεί η εξουσία των κυβερνήσεων σε αυτές τις χώρες. Η Αφρικανική Ένωση δικαίως επισημαίνει ότι το πρόβλημα της ανοικοδόμησης είναι επίσης ένα πολιτικό ζήτημα, ίσως περισσότερο από ό,τι τεχνικό. Στο πλαίσιο αυτό, οι μηχανισμοί της δημοκρατίας και της διαφάνειας αποτελούν θεμελιώδη ζητήματα.

Συμφωνώ απόλυτα με τον κ. Hutchinson, που μίλησε πριν από εμένα, σχετικά με την ανάγκη να απλοποιηθούν οι διαδικασίες προκειμένου η βοήθειά μας να είναι ταχύτερη και πιο ουσιαστική.

 
  
MPphoto
 
 

  Raül Romeva i Rueda, εξ ονόματος της Ομάδας Verts/ALE. – (ES) Κυρία Πρόεδρε, και εγώ επικροτώ πραγματικά το γεγονός ότι ασχολούμαστε με το συγκεκριμένο θέμα σε αυτήν την Αίθουσα, επειδή, παρόλο που αληθεύει ότι δεν υπάρχει ένας πλήρης νομοθετικός ορισμός για το τι είναι ευαίσθητο κράτος, υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που, εμπειρικά, εμπίπτουν σε αυτήν την κατηγορία. Σήμερα το απόγευμα, για παράδειγμα, συζητούμε μεταξύ άλλων ζητημάτων για την περίπτωση της Σομαλίας.

Το παρόν ψήφισμα, συνεπώς, μας δίνει τη δυνατότητα να αντιμετωπίσουμε ορισμένα από τα σοβαρότερα προβλήματα που πρέπει να αντιμετωπισθούν σε αυτό το πλαίσιο – για παράδειγμα, το γεγονός ότι η ευαισθησία αυτή συχνά βασίζεται σε μια κατάσταση έσχατης φτώχειας που τείνει να συνεπάγεται τη θεσμική κατάρρευση και την ανασφάλεια σε όλα τα επίπεδα.

Επιπλέον, είναι ζωτικής σημασίας να αρχίσουμε από την αρχή ότι τα εν λόγω κράτη συνιστούν πρόκληση όσον αφορά την ανάπτυξη, και αυτό συνεπάγεται ότι πρέπει επειγόντως να καθορίσουμε μια συνεκτική ατζέντα που θα βασίζεται στην ανθρωπιστική αρχή της μη προξένησης βλάβης. Αυτή είναι η πρώτη αρχή και είναι ένα σημαντικό δίδαγμα που μπορούμε να αντλήσουμε από τα πρόσφατα γεγονότα που αφορούν την προσέγγιση που ακολούθησε η Κιβωτός της Ζωής στο Τσαντ.

Όσον αφορά την εξωτερική δράση, συγκεκριμένα την ευρωπαϊκή δράση, σε αυτό το είδος πλαισίου, πρέπει να βασίζεται σε εκτελεστικά προγράμματα επί τόπου, τα οποία πρέπει να είναι ευέλικτα και προσαρμόσιμα στις μεταβαλλόμενες ανάγκες και να βασίζονται σε μια στρατηγική που σχεδιάζεται με βραχυπρόθεσμο, μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο ορίζοντα. Υπερβολικά συχνά σταματούμε σε μέτρα που μπορεί να είναι απαραίτητα βραχυπρόθεσμα, αλλά τα οποία βασικά παραβλέπουν τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες συνέπειες.

Τέλος, πρέπει να αναφέρω τη σημασία της θέσπισης ενός διπλού μηχανισμού λογοδοσίας, συγκεκριμένα συμπεριλαμβανομένης της υποχρέωσης για τις δικαιούχες χώρες να λογοδοτούν, φυσικά, σε εκείνους που έχουν παράσχει τους πόρους, τα κονδύλια και τις δωρεές, αλλά και στους πληθυσμούς τους, που πρέπει να τους προστατεύουν και να διασφαλίζουν την επιβίωσή τους. Οι χορηγοί πρέπει επίσης να εγγυώνται ότι θα λογοδοτούν στους εν λόγω πληθυσμούς.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro, εξ ονόματος της Ομάδας GUE/NGL. – (PT) Κυρία Πρόεδρε, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι επείγει να παράσχουμε περισσότερη και καλύτερη ανθρωπιστική βοήθεια σε έναν ολοένα πιο άνισο και άδικο κόσμο όπου ο πλούτος συγκεντρώνεται στα χέρια λίγων από την εκμετάλλευση και τη δυστυχία εκατομμυρίων ανθρώπων. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι απαιτείται επειγόντως περισσότερη και καλύτερη συνεργασία για την ανάπτυξη σε έναν κόσμο που αντιμετωπίζει έναν νέο μαραθώνιο εξοπλισμών και την αυξανόμενη στρατικοποίηση των διεθνών σχέσεων, με επικεφαλής τις Ηνωμένες Πολιτείες και τους συμμάχους της. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, εκφράζουμε τις σοβαρές μας ανησυχίες για τις προσπάθειες να καταστεί η αναπτυξιακή βοήθεια εξαρτώμενη από στρατηγικές ασφάλειας που έχουν ως σκοπό στην πράξη να επιτύχουν σε γενικές γραμμές συγκεκαλυμμένους στόχους παρέμβασης, διαρπαγής των πόρων και νεοαποικιοκρατίας.

Η ανάλυση της διεθνούς κατάστασης δεν πρέπει να παραλείψει ή να υποτιμήσει τα εξωτερικά αίτια που υποδαυλίζουν και επιδεινώνουν τις αντιφάσεις που πολύ συχνά αποτελούν τα βαθύτερα αίτια των προβλημάτων. Αρκεί να παρατηρήσουμε τον πολύ υποκειμενικό κατάλογο που περιλαμβάνει αυτά που θεωρεί η Παγκόσμια Τράπεζα ευαίσθητα κράτη. Πόσα παραδείγματα εξωτερικής παρέμβασης και επιθέσεων αντικατοπτρίζει;

Χρειαζόμαστε πράγματι μια ατζέντα για τη συνεργασία και την ανάπτυξη, προκειμένου να ανταποκριθούμε στις βασικότερες ανάγκες εκατομμυρίων ανθρώπων, με βάση τον σεβασμό για την εθνική κυριαρχία και την ανεξαρτησία και τις ειρηνικές λύσεις στις διεθνείς συγκρούσεις – μια ατζέντα που ενθαρρύνει την αποστρατικοποίηση των διεθνών σχέσεων, που προωθεί τις ισότιμες και δίκαιες οικονομικές σχέσεις και την παραγραφή του εξωτερικού χρέους που αποπληρώθηκε πριν από πολύ καιρό, μια ατζέντα που υπερνικά τις πολιτικές που προκαλούν τις έντονες αδικίες και τις ανισότητες, προκειμένου να οικοδομηθεί ένας πιο δίκαιος, πιο ειρηνικός, πιο ανθρώπινος κόσμος μεγαλύτερης αλληλεγγύης.

 
  
MPphoto
 
 

  Ana Maria Gomes, εξ ονόματος της Ομάδας PSE. – (PT) Στα ευαίσθητα κράτη ο δεσμός μεταξύ της διακυβέρνησης, της ανάπτυξης και της ασφάλειας είναι υψίστης σημασίας. Η ΕΕ πρέπει να καθορίσει στρατηγικές προτεραιότητες για τις σχέσεις με τα εν λόγω κράτη με την ανθρώπινη ασφάλεια ως τον γενικό στόχο.

Δεν αρκεί η στήριξη στα κυβερνητικά θεσμικά όργανα. Είναι απαραίτητο να προωθήσουμε την ενίσχυση του κοινοβουλευτικού ελέγχου, να στηρίξουμε τα ελεύθερα και τα πλουραλιστικά μέσα ενημέρωσης, την ανεξαρτησία του δικαστικού σώματος και την ενδυνάμωση της κοινωνίας των πολιτών, δίνοντας προτεραιότητα στις γυναίκες, στις ευπαθείς ομάδες και στις μειονότητες. Αυτό απαιτεί δέσμευση από την πλευρά της ΕΕ.

Η Σομαλία σήμερα με τραγικό τρόπο αντικατοπτρίζει την αμέτοχη στάση της Ευρώπης. Τα αίτια της ευαισθησίας που υποκινούν τη βίαιη σύγκρουση, επιδεινώνοντας την ανικανότητα του κράτους –κακή διακυβέρνηση, έσχατη φτώχεια ή παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, για παράδειγμα– πρέπει να θίγονται στον διμερή διάλογο και συχνά το Συμβούλιο, η Επιτροπή και τα κράτη μέλη δεν το πράττουν. Τα αίτια της ευαισθησίας πρέπει να λαμβάνονται υπόψη στον καθορισμό των στρατηγικών και στην παγκοσμιοποίηση των χρηματοδοτικών μέσων της ΕΕ. Η αναπτυξιακή βοήθεια πρέπει να εστιάζει στους ανθρώπους και η άμεση χρηματοδοτική στήριξη των κυβερνήσεων πρέπει να εξετάζεται μόνο όταν υπάρχουν αποδείξεις για τη δέσμευσή τους ως προς την επίλυση των συγκρούσεων, την οικοδόμηση του δημοκρατικού κράτους δικαίου και τη βελτίωση της διακυβέρνησης και της ανθρώπινης ασφάλειας των λαών.

Τέλος, και δυστυχώς η πτυχή αυτή παραλείπεται από την ανακοίνωση της Επιτροπής και το ψήφισμα για το οποίο ψηφίζουμε, η ΕΕ πρέπει να επενδύσει περισσότερα, παράλληλα με τα προγράμματα DDR και SSR, στον έλεγχο των παγκόσμιων μεταφορών ελαφρού οπλισμού, δεδομένου ότι τροφοδοτούν τις ένοπλες συγκρούσεις οι οποίες διαιωνίζουν την ευαισθησία πολλών κρατών.

 
  
MPphoto
 
 

  Vladimír Špidla, Μέλος της Επιτροπής. − (CS) Κυρίες και κύριοι, σας ευχαριστώ για τη σύντομη αλλά πολύ περιεκτική συζήτηση. Επιτρέψτε μου να την συνοψίσω ως εξής: βασικά εξέφρασε τη στήριξη του Κοινοβουλίου για τη γενική θέση, για τη γενική αντίληψη της Επιτροπής, για τη γενική ιδέα. Φυσικά, προέκυψαν ορισμένα επιμέρους θέματα κατά τη διάρκεια της συζήτησης και μπορούν να συζητηθούν κατά τη διάρκεια μελλοντικών συζητήσεων. Για παράδειγμα, υπάρχει το θέμα των μεταφορών ελαφρού οπλισμού και πολλές άλλες ιδέες που, κατά τη γνώμη μου, εμπλουτίζουν σημαντικά τη γενική αντίληψη.

 
  
MPphoto
 
 

  Πρόεδρος. − Έχω λάβει μία πρόταση ψηφίσματος(1)που υποβλήθηκε σύμφωνα με το άρθρο 103, παράγραφος 2, του Κανονισμού.

Η συζήτηση έληξε.

Η ψηφοφορία θα διεξαχθεί την Πέμπτη, στις 12.00 .

 
  

(1)βλ. συνοπτικά πρακτικά.

Ανακοίνωση νομικού περιεχομένου - Πολιτική απορρήτου