Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Wybrany dokument :

Teksty złożone :

RC-B6-0124/2008

Debaty :

PV 13/03/2008 - 9.2
CRE 13/03/2008 - 9.2

Głosowanie :

PV 13/03/2008 - 11.2
CRE 13/03/2008 - 11.2

Teksty przyjęte :


Pełne sprawozdanie z obrad
Czwartek, 13 marca 2008 r. - Strasburg Wydanie Dz.U.

9.2. - Aresztowanie manifestantów po wyborach prezydenckich w Rosji
PV
MPphoto
 
 

  Przewodniczący. − Kolejnym punktem obrad jest debata nad pięcioma projektami rezolucji w sprawie aresztowania manifestantów po wyborach prezydenckich w Rosji(1).

 
  
MPphoto
 
 

  Bernd Posselt, autor. − (DE) Panie przewodniczący, w okresie poprzedzającym sporządzenie tej rezolucji, niektórych z nas oskarżono, że są wrogami lub oponentami Rosji. Jest dokładnie odwrotnie! Jesteśmy przyjaciółmi Rosji, chcielibyśmy, aby w tym najważniejszym kraju Europy zapanowała demokracja i rządy prawa. Protestujemy stanowczo przeciwko aresztowaniu działaczy opozycji, którzy zwrócili tylko uwagę na fakt, zauważony przez wszystkie instytucje międzynarodowe, a mianowicie na to, że wybory prezydenckie w Rosji były niezwykle niesprawiedliwe.

Wzywamy do bezzwłocznego wypuszczenia na wolność działaczy opozycji i innych przetrzymywanych od dawna w więzieniach i obozach pracy, w tym tak zwanych więźniów Yukos, Chodorkowskiego i Lebiediewa, a także wyrażam poparcie dla wezwania kanclerz Merkel do uwolnienia tych ludzi.

Musimy jednak jasno powiedzieć jedno. Nowo wybrany prezydent Rosji ma przed sobą niezwykłą szansę na nowy start, może zbliżyć się do demokracji i rządów prawa poprzez odejście od nacjonalistycznej i agresywnej polityki zagranicznej. Oznacza to jednak, że będzie musiał przeciąć pętlę Gazpromu i odrzucić system Putina; niestety, nic na to nie wskazuje.

Dlatego otwarta krytyka jest naszym obowiązkiem. Nie ci, którzy jak były kanclerz Niemiec Schröder śpiewają hymny pochwalne na cześć systemu Putina i pozwalają sobie na zaangażowanie w propagandę, w ekonomiczne i nacjonalistyczne interesy tego systemu, są przyjaciółmi Rosji; nie, przyjaciele Rosji bronią praw człowieka i praw obywatelskich mieszkańców Rosji, którzy mają szansę na demokratyczny rozwój.

Jeśli nie będziemy się odzywać, niewielkie ziarenka demokracji i rządów prawa, zasiane przez prezydenta Jelcyna, którym zagroził prezydent Putin, zginą, co nie leży w interesie Europy ani w interesie Rosjan.

(Oklaski)

 
  
MPphoto
 
 

  Marios Matsakis, autor. −Panie przewodniczący! W tej kwestii chciałbym wypowiedzieć się we własnym imieniu.

W ostatnich latach w Rosji zachodziły poważne zmiany, komunizm stalinowski zastąpiły początku liberalnego kapitalizmu; zagrożenie nuklearne Zimnej Wojny ustąpiło zainicjowanemu procesowi przyjaznego rozbrojenia oraz negocjacji z Zachodem w sprawie współpracy militarnej. Jednocześnie w kraju wprowadzano reformy demokratyczne, a standard życia Rosjan stale wzrastał.

Cieszyliśmy się z tych zmian i musimy je wspierać. Nie zawsze musimy krytykować to, co złe; czasami musimy także wspierać to, co dobre. Dzięki temu zyskamy obiektywizm, a także będziemy promować zmiany na lepsze szybciej i w szerszym zakresie.

Mając na uwadze powyższe i analizując ostatnie wybory prezydenckie w Rosji, musimy powiedzieć, że miały one charakter bardziej demokratyczny, niż dotąd, jakkolwiek nadal występował problem nierównomiernego dostępu kandydatów do mediów. Bądźmy jednak szczerzy, czy z tym samym problemem nie borykamy się w państwach członkowskich UE? Niestety, tak właśnie jest.

Po wyborach, na ulicach doszło do protestów. Zgłoszono, że niekiedy były one tłumione nazbyt brutalnie przez rosyjską policję. Czy możemy uczciwie powiedzieć, że siły policyjne państw członkowskich UE składają się z aniołów, którym nie zdarza się - częściej niż byśmy tego chcieli - nadużyć siły?

Tak, potępiamy niesprawiedliwe traktowanie kandydatów przez rosyjskie media publiczne; tak, potępiamy nadużywanie siły przez policję rosyjską w stosunku do protestujących, robimy to jednak dokładnie tak samo i w tym samym duchu, w jakim mówilibyśmy o podobnych wydarzeniach w każdym innym kraju, włącznie z naszym własnym.

 
  
MPphoto
 
 

  Alexandra Dobolyi. − Panie przewodniczący! Muszę pana rozczarować. Nie jestem autorką tej rezolucji, a moja grupa jej nie podpisała. Moja grupa nie zrobiła tego nie dlatego, aby uniknąć dziś dyskusji na ten temat. To nie dlatego, że sądzimy, iż nie ma potrzeby omawiania tych kwestii, ani też dlatego, że wydaje nam się, że Rosja jest krajem wolnym od problemów, ani dlatego, że naszym zdaniem nie ma potrzeby zajmowania się implikacjami wyborów prezydenckich w Rosji, ale raczej dlatego, że żywimy silne przekonanie, iż stosunkom z Rosją - graczem o światowym znaczeniu, członkiem Rady Bezpieczeństwa ONZ i jednym z głównych partnerów UE - musimy poświęcić długą i dobrze przygotowaną debatę plenarną.

Rosja to nie tylko bliski sąsiad, ale także nasz partner strategiczny. Chcemy przeprowadzić szeroko zakrojoną debatę na temat naszych stosunków, w ramach której poruszymy wszystkie istotne kwestie, od handlu po inwestycje - które kwitną - a także zagadnienia energii, demokracji, jak również praw człowieka.

Opinie na temat Rosji są zróżnicowane, sądzę jednak, że wszyscy zgadzają się co do tego, że Rosja jest dla nas kluczowym partnerem w walce z konfliktami regionalnymi i wyzwaniami globalnymi, i że trzeba zrobić wiele, aby rozwinąć w pełni potencjał naszych stosunków. Musimy mieć możliwość szeroko zakrojonej wymiany opinii w ramach tej Izby, ale także z udziałem Komisji i Rady, na temat sposobu sformułowania pragmatycznego podejścia do współpracy w kwestiach, w których jest ona możliwa, i sprzeciwu w sprawach, które nie umożliwiają nam współdziałania.

Jest oczywiste, że nie byłoby możliwe ani właściwe przedyskutowanie sprawy tak istotnej i ważnej w ciągu 20 minut w czwartkowe popołudnie, dlatego też moja grupa nie może poprzeć projektu rezolucji, a w trakcie głosowania powstrzyma się od głosu.

 
  
MPphoto
 
 

  Marcin Libicki, autor. − Panie Przewodniczący! Po raz kolejny odbyły się w Rosji wybory i po raz kolejny przed wyborami zostali wyeliminowani liczący się konkurenci. Po raz kolejny po wyborach została rozpędzona opozycja, która przeciwko wynikowi wyborów protestowała. I po raz kolejny zachód jest zaskoczony, a zaskoczony jest z trzech powodów. Po pierwsze, że w Rosji nie przestrzega się praw obywatelskich. Po drugie, po co prześladować opozycję, po co prześladować przeciwników, skoro i tak są słabi. I po trzecie, po co to robić, jeśli społeczeństwo w zasadzie popiera każdą decyzję rządową.

I tutaj musimy sobie zdać sprawę, że nie zrozumie Rosji nikt, kto traktuje Rosję i Rosjan jak normalne społeczeństwo i normalne państwo cywilizacji zachodniej. Rosyjska mentalność jest zupełnie inna, mogą o tym świadczyć ci, którzy byli sąsiadami Rosji i są sąsiadami Rosji od zawsze, tak jak wiele narodów środkowo-wschodniej Europy i dobrze wiemy, że w Rosji popiera się zawsze rząd, społeczeństwo popiera zawsze rząd i zawsze władzę, czy są wybory, czy nie ma wyborów, tak w Rosji było, jest i będzie.

I oczywiście zgadzam się całkowicie z panem posłem Posseltem, że prawdziwi przyjaciele Rosji muszą zrobić wszystko, co jest możliwe, żeby ten stan rzeczy zmienić. Ale moim zdaniem nie ma co się temu dziwić.

 
  
MPphoto
 
 

  Jana Hybášková, w imieniu grupy PPE-DE. – Panie przewodniczący! Federacja Rosyjska to kraj, z którym za wszelką cenę chcemy zawierać partnerstwa strategiczne. Jeśli nie demokracja jest tu zagadnieniem kluczowym, to rządy prawa.

27 lutego: działacz koalicji Inna Rosja został wypuszczony ze szpitala psychiatrycznego w rosyjskim mieście Twer. Roman Nikolaychik padł ofiarą odwetowego leczenia psychiatrycznego. Wywierana na niego presja polityczna wzrosła, gdy wybrano go na kandydata z listy partyjnej koalicji Inna Rosja. Łarisa Arap była przetrzymywana przez 46 dni po tym, jak opublikowała krytyczny artykuł w obwodzie murmańskim. Artem Basyrow był hospitalizowany przez ponad miesiąc w Republice Mari El za wspieranie koalicji Inna Rosja.

1 marca: list otwarty do Federalnej Służby Bezpieczeństwa Rosji. „My, dziennikarze i koledzy Natalii Morar, korespondentki magazynu The New Times , domagamy się, aby dowództwo FSB zaprzestało przetrzymywania jej, co jest niezgodne z konstytucją, w obszarze celnym lotniska Domodedovo i otworzyło dla niej granicę rosyjską”.

4 marca: przemarsz tysięcy demonstrantów przez Moskwę i ulice Petersburga. W Moskwie, gdzie władze odmówiły wydania zezwolenia na organizację zgromadzenia, dziesiątki osób aresztowano, gdy policja rzuciła się na tłum z pałkami. Nikita Biełych, przywódca Sojuszu Sił Prawicy został odprowadzony przez zamaskowane oddziały Sił Specjalnych OMON. Lew Ponomariew, przewodniczący Ruchu na rzecz Praw Człowieka, i Denis Bulinow, dyrektor generalny Zjednoczonego Frontu Obywatelskiego, także zostali aresztowani.

7 marca: dziennikarze uciszeni podczas wyborów w Rosji. Na południowym Sachalinie, porucznik wojskowy zaatakował reportera gazety Jużno-Sachalińsk Twoja Gazeta . W Nowosybirsku fotograf Jewgienij Iwanow został oskarżony o „stawianie oporu władzom” i „odmowę rejestracji”. W Petersburgu, reporterka pisma Głos Obywatelski została zatrzymana przez milicję za to, że „przebywała w lokalu wyborczym bez upoważnienia”. Jej gazetę prowadzi Głos, niezależna grupa monitorująca wybory. Reporter gazety Wpieriod (Naprzód), lokalnego dziennika wydawanego w Khimki w obwodzie moskiewskim, został zaatakowany przez oficerów milicji, gdy próbował zagłosować.

Czy tak wyglądają rządy prawa?

 
  
MPphoto
 
 

  Lidia Joanna Geringer de Oedenberg, w imieniu grupy PSE. – Panie Przewodniczący! Podpisane pomiędzy Unią a Rosją porozumienia dotyczą nie tylko wzmocnionej współpracy w zakresie gospodarki, bezpieczeństwa czy energetyki, ale także poszanowania zasad prawa, demokracji oraz podstawowych praw człowieka.

Tym niemniej w okresie przedwyborczym doszło do wyraźnego zaostrzenia reguł dotyczących prawa do wolności zgromadzeń i pokojowych demokracji dla grup opozycyjnych oraz organizacji pozarządowych. Co więcej największe dzienniki, stacje radiowe i telewizyjne znalazły się pod ścisłą kontrolą rządu. Zorganizowany trzeciego marca marsz partii opozycyjnych najpierw nie uzyskał zgody władz Moskwy, a następnie zakończył się aresztowaniem uczestników, w tym liderów opozycji. Należy ubolewać, iż ostatnie wybory nie pokazały siły demokracji ani poszanowania państwa prawa w Rosji. Dotyczy to nie tylko nieproporcjonalnego użycia siły przez policję podczas manifestacji, ale także wrogiego podejścia do misji obserwacyjnej OBWE.

Społeczność międzynarodowa oczekiwałaby od nowego prezydenta Rosji nie tylko zapowiedzi kontynuacji budowy demokracji w największym na świecie kraju, ale konkretnego działania, np. przeglądu sytuacji więzionych od lat działaczy politycznych.

 
  
MPphoto
 
 

  Ewa Tomaszewska, w imieniu grupy UEN. – Panie Przewodniczący! Zarówno kampania wyborcza, jak i same wybory prezydenckie w Rosji nie zostały przeprowadzone z poszanowaniem zasad demokracji. Przy zgłoszeniu kandydatur nawet nie próbowano zachować pozorów. Trwała presja na media, by nie pojawiały się w nich informacje krytyczne wobec kandydata popieranego przez urzędującego prezydenta. Blokowano dostęp opozycji do mediów. Utrudniano także obserwację przebiegu wyborów.

Jest to trudne do zaakceptowania, szczególnie wobec uczestnictwa Rosji w Radzie Europy i wcześniejszych deklaracji władz o przestrzeganiu praw człowieka. Przyznaję, że wiara w tę deklarację może wynikać tylko z nieznajomości Rosji. Fakt naruszeń zasad demokratycznych w czasie wyborów wywołał późniejsze protesty i brutalnie stłumione demonstracje, których następstwem były aresztowania. Rosja zdecydowanie oddala się od standardów demokratycznych. Apelujemy o szybkie uwolnienie wszystkich więźniów sumienia.

 
  
MPphoto
 
 

  Jiří Maštálka, w imieniu grupy GUE/NGL. – (CS) Panie przewodniczący, panie i panowie! Cieszę się, widząc, że kwestia rozwoju w Rosji znalazła miejsce w debatach plenarnych.

Nie ulega wątpliwości, że dobre wzajemne stosunki z Federacją Rosyjską są warunkiem koniecznym silnej Unii Europejskiej w przyszłości. Żałuję bardzo, że wybory w Rosji nie odbyły się bez ingerencji władz. Z drugiej strony, brakuje nam, jak już tyle razy dotąd, prostej demonstracji podstawowego szacunku z naszej strony dla wykonanej pracy oraz dla kultury narodu i kraju, o którym dziś mówimy.

Nie ulega wątpliwości, że Rosja musi pokonać daleką drogę, aby osiągnąć taki poziom sprawiedliwości społecznej i jakości życia, jaki chcielibyśmy widzieć na całym świecie. Kraj z trudem boryka się z kryzysem demograficznym. Z drugiej strony, po raz pierwszy w historii Rosji, najwyższy przedstawiciel kraju dobrowolnie opuszcza Kreml, a jego następcę wybierają ludzie. Nie ulega wątpliwości, że polityczne technologie, narzędzia i metody zarządzania, włącznie z procedurami głosowań, zostały w Rosji opanowane do perfekcji. Jednakże technologie te zostały sprowadzone z Zachodu.

Chcę zapytać tych, którzy ubolewają dziś nad zmaganiami demokracji w Rosji, czy tak samo martwi ich dość tchórzliwa postawa Parlamentu Europejskiego, który boi się zapytać, jak pan Solana postępuje z prawem międzynarodowym?

 
  
MPphoto
 
 

  Urszula Krupa, w imieniu grupy IND/DEM. – Panie Przewodniczący! Tematem dzisiejszej debaty jest łamanie praw człowieka w Rosji w stosunku do protestujących przeciwko braku demokracji, zwłaszcza podczas ostatnich wyborów prezydenckich. Nie tylko użyto siły wobec demonstrujących, wraz z aresztowaniami, ale także Organizacja Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie musiała odwołać swoją misję z powodu zbyt ostrych restrykcji nałożonych przez rosyjski rząd. Władze rosyjskie wywierały naciski na grupy opozycyjne, tolerowały fałszerstwa wyborcze, podporządkowały sobie media. Uniemożliwiono działania organizacji pozarządowych oraz stosowane były restrykcje co do organizowania zgromadzeń.

Oczywiście nie zgadzamy się z brakiem poszanowania praw człowieka, demokracji, brakiem wolności wypowiedzi czy dyskryminowania mniejszości narodowych oraz ograniczania niezależności organizacji. Jednak trzeba zaznaczyć, że Rosja nie ma tradycji demokratycznych, a krótki okres demokratyzacji życia w tym mocarstwie rozpoczęty w 1864 r. skończył się w 1917 r. kiedy powstała Rosja Sowiecka – typowe totalitarne państwo, jakie jest zaprzeczeniem demokracji, kierowane najpierw przez Lenina, Stalina, a potem przez jego wiernych naśladowców.

Sytuacja w Rosji jest ostrzeżeniem także dla innych imperiów i totalitarnych państw, które boją się demokratycznych procedur, nawet gdy opozycja jest w mniejszości, nie zagraża poza ujawnieniem prawdy, którą za wszelką cenę chce się ukryć.

 
  
MPphoto
 
 

  Koenraad Dillen (NI). – (NL) Tylko dwie uwagi. Nie mam problemu z poparciem tej rezolucji. Jednak, co oczywiste, wszyscy wiemy, że Rosja jest tak ważnym dostawcą energii, że europejskie głowy państw i rządów bez słowa odłożą ten dokument na bok.

Z doświadczenia wiemy, że gdy w grę wchodzi interes gospodarczy, czy to w związku z Chinami, Rosją czy Arabią Saudyjską, umiłowanie praw człowieka przez wszystkich autorów kart praw podstawowych musi się poddać zasadom Realpolitik. Nie łudźmy się więc.

Po drugie, panie i panowie, jeśli zastąpimy słowo „Rosja” w tej rezolucji słowem „Belgia”, jej tekst pozostanie tak samo wiążący. Jeszcze nie tak dawno, w Belgii policja także miała skłonność do bicia pokojowo nastawionych demonstrantów na rozkaz burmistrza Brukseli. Także w Belgii opozycji odmawiano w dużej mierze dostępu do mediów. Także w Belgii, sędziowie wybierani według kryteriów politycznych zawiesili działalność partii opozycyjnej na prośbę rządu, a także na prośbę partii, do której należy obecny tu dziś komisarz. W rezultacie, każdy z tych sędziów otrzymał awans. Niech Europa najpierw oczyści własne działania i rozprawi się z tymi fałszywymi demokratami.

 
  
MPphoto
 
 

  Józef Pinior (PSE). Panie przewodniczący! Rosja to wielki kraj, globalny gracz, członek Rady Bezpieczeństwa ONZ i strategiczny partner Unii Europejskiej.

Na początek chciałbym zaapelować o poważną, spokojną i obiektywną debatę w Parlamencie Europejskim na temat zmagań rosyjskiej demokracji i praw człowieka w tym kraju.

Rzeczywistość wygląda tak, że Rosja utrudniła działaczom międzynarodowym monitorowanie ostatnich wyborów parlamentarnych. Europejski Trybunał Praw Człowieka podjął decyzje niekorzystne dla Rosji w 15 sprawach związanych z Czeczenią. Tortury i nielegalne aresztowania przez siły rządowe pod przywództwem czeczeńskiego prezydenta Ramzana Kadyrowa są rozpowszechnione i systematyczne. W okresie poprzedzającym wybory, władze rosyjskie ograniczyły wolność zrzeszania się i zastosowały brutalną siłę do rozproszenia pokojowych demonstracji. Rosyjskie ustawodawstwo dotyczące organizacji pozarządowych jest szczególnie restrykcyjne.

Nie da się dzisiejszego popołudnia przeprowadzić porządnej debaty w związku z wszystkimi tymi sprawami. Ponownie chciałbym wezwać do poważnej debaty plenarnej na temat zmagań Rosji z demokracją i prawami człowieka.

 
  
MPphoto
 
 

  Zbigniew Zaleski (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Okazuje się, że ze zmianami demokratycznymi w Rosji niestety nie idzie w parze poprawa podstawowych praw obywateli, a szczególnie opozycji. Tak jest, że ludzie nauczyli się tam myśleć dumnie, ale żyć biednie i niewolniczo. Władza, cokolwiek byśmy mówili, nie za bardzo nas słucha. Ale ludziom, uważam, trzeba nasze stanowisko z Europy przekazywać. Może to jest powolny proces i nasz wkład powolnego i długiego uświadamiania, że także w Rosji może być po prostu inaczej, normalniej, a jednocześnie dla ludzi szczęśliwiej, bo tam jest taki potencjał. Musimy taki proces uświadomienia popierać.

 
  
MPphoto
 
 

  Zita Pleštinská (PPE-DE). – (SK) Zgadzam się z przedmówcami, że dobre sąsiedzkie stosunki pomiędzy Unią Europejską i Rosją mają kluczowe znaczenie dla stabilności, bezpieczeństwa i dobrobytu w całej Europie.

Z jednej strony, Unia Europejska musi dążyć do nawiązania współpracy z Rosją, zwłaszcza w kwestiach polityki, bezpieczeństwa, gospodarki, a przede wszystkim energii. Z drugiej strony, nie możemy milczeć w obliczu naruszania zasad demokracji i wolności politycznej w Rosji. Musimy dawać wyraz naszemu niezadowoleniu, gdy dowiadujemy się o naruszeniu zasad demokracji, jak to miało miejsce w przypadku dyskwalifikacji kandydata na prezydenta, pana Michaiła Kasjanowa.

Wierzę, że nowo wybrany prezydent rosyjski, Dymitr Miedwiediew, będzie przestrzegał zasad rządów prawa i demokracji, i że stworzy warunki dla szybkiego rozpoczęcia negocjacji nowej umowy o partnerstwie i współpracy pomiędzy Unią Europejską i Rosją.

 
  
MPphoto
 
 

  Janusz Onyszkiewicz (ALDE). – Panie Przewodniczący! Obok rozmaitych nadużyć w tych wyborach, które sprawiły, że właściwie nie były to wybory, bo nie było jakby wśród kogo wybierać, chciałbym tutaj dołożyć jeszcze jeden element. Mianowicie do szranków w wyborach nie stanęło kilku innych kandydatów, między innym ze względu na trudności finansowe, jakie ich partie napotykają.

O co chodzi? Chodzi mianowicie o to, że w poprzednich wyborach do Dumy deklaracje polityczne, które były dawane jako bezpłatny czas antenowy, są płatne, jeżeli partia nie przekroczy pewnego progu poparcia wyborczego. To sprawia, że niektóre partie w tej chwili są zadłużone i wobec tego nie stać ich na jakąkolwiek działalność polityczna, a nawet więcej, grozi im pełna delegalizacja na podstawie bankructwa. To jest rzecz zupełnie kuriozalna i myślę, że trzeba także o tym przypomnieć.

 
  
MPphoto
 
 

  Louis Michel, komisarz. (FR) Panie przewodniczący! Chciałbym zacząć od krótkiej uwagi osobistej. Słyszałem wypowiedź pana Dilena, reprezentującego belgijską skrajną prawicę, który pozwolił sobie na dość niechlubne porównanie sytuacji w Belgii i w Rosji. Oczywiście odrzucam jego zapewnienia. Rozpoznaję w nich znane metody, do których jego partia ucieka się stale, a które przybierają formę obelgi. Proszę pozwolić mi stwierdzić bardzo wyraźnie, że takie metody pozbawiają wiarygodności tych, którzy je stosują.

Panie przewodniczący, panie i panowie! Komisja śledziła uważnie wydarzenia poprzedzające demonstracje w Moskwie i Petersburgu z dnia 3 marca: jest to możliwe nie tylko dzięki naszej delegacji w Moskwie, ale także dzięki kontaktom bezpośrednim z państwami członkowskimi. Ponadto, regularnie kontaktujemy się z rosyjskimi i międzynarodowymi organizacjami pozarządowymi, które zajmują się kwestiami praw człowieka. Komisja podziela obawy państwa, dotyczące wyraźnej erozji praw człowieka w Rosji oraz przypadków pogwałcenia praw człowieka, w szczególności w odniesieniu do wolności zrzeszania się i wyrażania swoich przekonań. Byliśmy niezwykle rozczarowani, gdy Biuro Instytucji Demokratycznych i Praw Człowieka OBWE zostało zmuszone do przyznania, że wysłanie misji obserwatorskiej w celu monitorowania wyborów jest niemożliwe. W swoich dwustronnych kontaktach z Rosją, także na najwyższym szczeblu, Unia Europejska wciąż nie docenia wagi poszanowania praw człowieka.

Za miesiąc będziemy uczestniczyć w jednej z dwóch organizowanych w ciągu roku konsultacji z Rosją w sprawie praw człowieka. Konsultacje te dają nam możliwość zaobserwowania ogólnych tendencji w zakresie praw człowieka oraz wysłuchania opinii Rosji co do przypadków indywidualnych. Podczas nadchodzących konsultacji wyrazimy nasze obawy, w szczególności dotyczące wolności słowa i wolności zrzeszania się, problemów rosnącego rasizmu i ksenofobii oraz współpracy z Rosją w ramach organizacji międzynarodowych, takich jak OBWE i Rada Europy. Konsultacje umożliwiają nam także dyskutowanie o poszczególnych przypadkach. Przed i po konsultacjach spotkamy się z grupą przedstawicieli międzynarodowych i rosyjskich organizacji pozarządowych, działających na rzecz obrony praw człowieka. Spotkania takie pozwalają Unii Europejskiej zapoznać się ze stanowiskiem działaczy praw człowieka oraz dają możliwość bezpośredniej wymiany poglądów.

Wybiegając nieco dalej w przyszłość, niebawem powinniśmy być w stanie rozpocząć negocjacje dotyczące nowej umowy pomiędzy Unią Europejską i Federacją Rosyjską. Będzie to umowa szeroko zakrojona, obejmująca rosnącą liczbę obszarów polityki, w ramach których współpracujemy. Jak stwierdzono w oświadczeniu Unii Europejskiej po wyborach prezydenckich w Rosji, w naszym wspólnym interesie leży zacieśnianie więzi, mamy zaś nadzieję, że nasze partnerstwo zostanie skonsolidowane i będzie rozwijało się konstruktywnie w czasie prezydentury Dymitra Miedwiediewa. Podczas negocjowania tej umowy, będziemy starali się sprawić, aby odzwierciedlała ona wartości, do których przestrzegania zobowiązały się obie strony: rozkwit społeczeństwa obywatelskiego i niezależne media to naturalni i niezbędni sojusznicy rozwoju i stabilności Rosji. Nauczyliśmy się tego dzięki własnemu doświadczeniu w Unii Europejskiej, i powinniśmy dalej wyznawać zasadę - jako sąsiedzi i partnerzy - przekonywania naszych rosyjskich przyjaciół na co dzień i w trakcie debat do określonego kształtu naszych przyszłych stosunków. Już dziś wiem, że Parlament Europejski udzieli nam wszelkiego wsparcia w tych dążeniach.

 
  
MPphoto
 
 

  Przewodniczący. − Zamykam debatę.

Głosowanie odbędzie się pod koniec debaty.

Oświadczenia pisemne (art. 142)

 
  
MPphoto
 
 

  Filip Kaczmarek (PPE-DE), na piśmie. Panie Przewodniczący! Zawsze zdumiewa mnie to, że osoby, które stawiają wysokie wymagania demokracji amerykańskiej, jednocześnie często formułują bardzo niskie oczekiwania wobec Rosji. Przecież to jest upokarzające dla Rosji i Rosjan. Od silnych i dużych można i powinno się oczekiwać więcej, a nie mniej. Ci, którzy potępiają praktyki stosowane w Guantanamo, walkę z terroryzmem, ci, którzy szukają śladów CIA i jej spisków na terenie Europy, powinni chyba nieco wnikliwiej przyglądać się Rosji. A osoby te i politycy podzielający taką filozofię najczęściej nie chcą słyszeć o prawach człowieka i obywatela w Rosji. Szukają wręcz różnych pretekstów i wymówek, by nie dyskutować o problemach rosyjskiej demokracji.

Nie możemy zadowalać się wyimaginowanymi zasługami Rosjan. Takimi jak to, że prezydent Putin nie złamał rosyjskiej konstytucji i dobrowolnie oddał władzę. Przecież to żadna zasługa, to minimalny standard. Przypomina mi to anegdoty o rzekomej dobroci Stalina. Oto z gabinetu Stalina wychodzi zakrwawione, ale uśmiechnięte dziecko. Ktoś pyta je dlaczego się uśmiecha, a dziecko odpowiada, że dlatego, iż jest wzruszone dobrocią Stalina. Jak to dobrocią, przecież Stalin cię uderzył – mówi pytający. A dziecko mu odpowiada: – No właśnie, uderzył, a przecież mógł zabić.

 
  
MPphoto
 
 

  Katrin Saks (PSE), na piśmie. (ET) Panie przewodniczący! Chciałabym powiedzieć, że niestety nie podzielam zdania mojej grupy, która postanowiła powstrzymać się od głosu w sprawie rezolucji dotyczącej Rosji.

Rzeczywiście będziemy potrzebowali takiej rezolucji, gdy prezydent-elekt, pan Miedwiediew, obejmie urząd; należy zobaczyć, jakie będą jego pierwsze kroki i jaką rolę przypisze sobie Władimir Putin w otoczeniu nowego prezydenta.

Jestem także zdania, że biorąc pod uwagę aktualną sytuację, w której kandydaci o nastawieniu demokratycznym nie mogli uczestniczyć w wyborach ani wymieniać opinii o wyborach z ludźmi na ulicach po ich zakończeniu, powinnam przedstawić moją opinię. W przeciwnym razie, znajdziemy się w tej samej sytuacji, co Rada Europy, która znów odłożyła na później przygotowanie sprawozdania na temat Rosji, czekając na bardziej dogodny moment.

Jakkolwiek będę głosować i zagłosuję za przyjęciem rezolucji, jej treść nie do końca spełnia moje oczekiwania. Wierzę, że naszym obowiązkiem jako instytucji demokratycznej jest przyjęcie opartego na zasadach, odważnego stanowiska i wyrażanie swych poglądów na tematy tak ważne, jak wolne wybory.

 
  

(1)Patrz protokół

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności