Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Wybrany dokument :

Teksty złożone :

O-0014/2008 (B6-0015/2008)

Debaty :

PV 09/04/2008 - 21
CRE 09/04/2008 - 21

Głosowanie :

Teksty przyjęte :


Pełne sprawozdanie z obrad
Środa, 9 kwietnia 2008 r. - Bruksela Wydanie Dz.U.

21. Walka z rakiem w rozszerzonej UE (debata)
PV
MPphoto
 
 

  Przewodniczący. (PT) Kolejnym punktem porządku obrad jest debata w sprawie pytania ustnego do Komisji, dotyczącego walki z rakiem w rozszerzonej Unii Europejskiej, zadanego przez Miroslava Ouzký'ego w imieniu Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności (O-0014/2008 - B6-0015/2008).

Pani komisarz Vassiliou przybyła do nas po raz pierwszy, aby wziąć udział w tej debacie. Witam panią komisarz; mam nadzieję, że poczuje się pani u nas jak w domu. Pani wystąpienie, kiedy nadejdzie jego czas, wyznaczy początek pani współpracy i współdziałania z Parlamentem Europejskim.

 
  
MPphoto
 
 

  Miroslav Ouzký, autor. − (CS) Jako przewodniczący Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności chciałbym przede wszystkim skorzystać z tej okazji, aby pogratulować pani komisarz, która została nominowana i objęła stanowisko w Komisji w dniu dzisiejszym. Chociaż istotne powody uniemożliwiły mi wysłuchanie jej osobiście, muszę powiedzieć, że zrobiła doskonałe wrażenie na członkach mojej komisji i jednogłośnie została z zadowoleniem przyjęta na swoim nowym stanowisku.

W odniesieniu do pytania ustnego, na początku chciałbym wyjaśnić, co skłoniło nas do zajęcia się tą kwestią i wezwania poszczególnych państw o zwrócenie baczniejszej uwagi na tę poważną diagnozę. Jak państwo prawdopodobnie wiecie, z zawartych w sprawozdaniu i pytaniu podkreśleniach, liczba przypadków raka w Europie wzrasta. Istnieje szereg powodów takiej sytuacji: jak wiemy, społeczeństwo starzeje się, a coraz większa liczba osób jest narażona na działanie substancji rakotwórczych. Według związków zawodowych, rocznie co najmniej 8% zgonów z powodu nowotworów jest spowodowane bezpośrednim narażeniem na działanie substancji rakotwórczych w miejscu pracy. Musimy pamiętać, że u co trzeciego Europejczyka diagnozuje się chorobę nowotworową w trakcie jego życia, a co czwarty umiera z tego powodu.

Kolejną istotną kwestią jest wyraźna różnica w poziomie szans wyleczenia choroby nowotworowej między starymi i nowymi państwami członkowskimi. Taka nierównowaga z pewnością daje do myślenia. Co możemy uczynić w tej dziedzinie i co zalecamy Wspólnocie Europejskiej? Taka struktura, jak UE niewątpliwie ma potencjał i możliwości koordynowania poszczególnych polityk krajowych. Opracowując krajowe programy ograniczania nowotworów możemy zmniejszyć śmiertelność raka aż o 30%. Wiemy, że w krajach rozwiniętych jedynie 3% całkowitego budżetu jest wydawane na zapobieganie rakowi, w porównaniu do 97% przeznaczonych na leczenie.

Chciałbym również skorzystać z tej szansy i zgłosić apel w imieniu pacjentów, którzy są w centrum zainteresowania naszego leczenia, a powinni być w centrum uwagi naszej opieki: powinni mieć lepszy dostęp do nowej wiedzy naukowej i nowych informacji. Unia Europejska powinna nadal dążyć do jednolitego rejestru i, o ile to możliwe, to wspólnej edukacji. Paradoksalnie Unia Europejska jeszcze nie we wszystkich państwach członkowskich wprowadziła tak istotny temat, jakim niewątpliwie jest onkologia. Chociaż onkologia jest przedmiotem interdyscyplinarnym, uznanie go za przedmiot na swoich własnych prawach jest koniecznym warunkiem skutecznego zwalczania tej choroby.

Ponieważ chciałbym udostępnić część mojego czasu do wykorzystania koledze z grupy PPE-DE, panu profesorowi Trakatelisowi, na tym zakończę moje wprowadzenie.

 
  
MPphoto
 
 

  Androulla Vassiliou, komisarz. − (EL) Panie przewodniczący, szanowni państwo! To moje pierwsze oficjalne wystąpienie w Parlamencie, a zatem proszę pozwolić mi na wstępie podziękować posłom za obdarzenie mnie zaufaniem w trakcie głosowania. Powtórzę, co już mówiłam w trakcie przesłuchania: chcę w miarę moich możliwości jak najlepiej współpracować z posłami do Parlamentu Europejskiego.

A teraz, panie przewodniczący, w kwestii raka:

Oprócz priorytetu nadanego rakowi przez państwa oraz prezydencję słoweńską, to zagadnienie było przedmiotem mojej szczególnej troski przez wiele lat, a zatem cieszę się, że jest to pierwsza sprawa, w jakiej występuje na forum plenarnym.

Co roku u 3,2 miliona Europejczyków wykrywa się raka, ale to obciążenie nie jest równomiernie rozłożone w całej Unii. Na przykład najnowsze dane pokazują, że rak szyjki macicy występuje czterokrotnie częściej w Bułgarii, niż w Finlandii, a ryzyko śmierci z powodu raka szyjki macicy jest prawie pięciokrotnie wyższe na Litwie, niż we Włoszech. Takie różnice pokazują, że istnieje pole do lepszego działania w całej Unii.

Oczywiście podstawowa odpowiedzialność za wszechstronne usługi w dziedzinie nowotworów spoczywa na państwach członkowskich, ale działania europejskie mogą przynieść korzyści. Obecnie Komisja przygotowuje sprawozdanie dotyczące realizacji zalecenia Rady w sprawie badań przesiewowych w kierunku nowotworów z 2003 r. Mam nadzieję, że pokaże ono, iż udało się osiągnąć postęp, ale że jeszcze więcej pozostaje do zrobienia. Wspólnie z państwami członkowskimi będziemy pracować nad osiągnięciem tego celu.

Ale chociaż badania przesiewowe są istotne, to uważam, że działania wspólnotowe służące zwalczaniu raka muszą obejmować szersze spektrum zagadnień. Na przykład: informacje i dane zdrowotne wskazujące zakres problemu nowotworów, które pokażą nierówności i najlepsze praktyki w Europie; działania zapobiegawcze i promowanie zdrowia w takich kwestiach, jak tytoń, dieta i alkohol; najlepsze praktyki w leczeniu i zintegrowanej opiece nad chorymi na raka, takie jak opieka paliatywna; zebranie doświadczeń poprzez europejskie sieci referencyjne; zapewnianie inwestycji w infrastrukturę za pomocą funduszy strukturalnych; oraz wspieranie badań nad nowotworami na szczeblu wspólnotowym.

Mam zamiar przedstawić w przyszłym roku wnioski dotyczące planu działań w sprawie nowotworów. Jego celem będzie skupienie uwagi i zapewnienie spójności tych wszystkich działań. Rozważymy również, czy dane naukowe uzasadniają aktualizację istniejących zaleceń w sprawie badań przesiewowych w kierunku nowotworów. Niektóre działania już zostały podjęte. Mamy zamiar uwzględnić postanowienia dotyczące europejskich sieci referencyjnych jako część przyszłych wniosków dotyczących stosowania praw pacjenta w transgranicznej opiece zdrowotnej. Planowane w tym roku wnioski dotyczące rzadkich chorób również pomogą poprawić, inter alia, sytuację w odniesieniu do rzadkich odmian nowotworów.

Co więcej, choroba nowotworowa dotyka w największym stopniu chorych, ale ma wpływ również na ich rodziny, pracodawców oraz całe społeczeństwo. Do moich wniosków zostanie dołączona ocena wpływu, która wyraźnie pokaże nie tylko ludzkie koszty raka, ale również szersze koszty społeczne i gospodarcze.

Oczekuję państwa sugestii, jakie kwestie musimy poruszyć przy opracowywaniu tych wniosków. Mogą państwo być pewni, że państwa propozycje zostaną uwzględnione w opracowywaniu tego planu działania, a ja liczę na państwa wsparcie dla wszystkich naszych przyszłych działań.

 
  
MPphoto
 
 

  Antonios Trakatellis, w imieniu grupy PPE-DE. (EL) Panie przewodniczący! Na początku proszę pozwolić mi pogratulować pani komisarz objęcia stanowiska. Z zadowoleniem przyjmuję już wyrażone przez nią stanowisko w sprawie raka. Pani komisarz, uważam, że najwyższy czas przyjąć skuteczną strategię w sprawie raka, zgodną z obecnym postępem naukowym i technologicznym, aby ta choroba przestała być główną przyczyną zgonów w Europie.

Obecnie jednej trzeciej wszystkich chorób nowotworowych można zapobiec. Z tego względu musimy dokonać przeglądu istniejących programów i środków zapobiegawczych oraz stworzyć nowe, które obejmą wszelkie możliwości.

Jeżeli rozszerzamy naszą wiedzę naukową, musimy dokonać przeglądu zaleceń Rady w sprawie wczesnego diagnozowania i ulepszyć metody diagnostyczne wobec większej liczby odmian nowotworów. Oprócz raka piersi, szyjki macicy i jelita grubego, musimy uwzględnić raka skóry oraz ewentualnie raka płuc i raka prostaty. Wzmocnienie zapobiegania i wczesne diagnozowanie może objąć blisko 70% przypadków.

W odniesieniu do przypadków, w których zapobieganie czy wczesna diagnoza nie są możliwe, jak pani powiedziała, musimy ulepszyć strategie i praktyki terapeutyczne poprzez zwiększenie skuteczności i innowacyjności. Musimy zapewnić, że w pełni zostaną wykorzystane metody leczenia zapewniane przez coraz skuteczniejsze innowacje i badania. Po prostu należy stworzyć bodźce dla badań nad innowacyjnymi metodami leczenia raka i zwiększyć fundusze przeznaczone na badania.

Oczywiście formalności biurokratyczne nie powinny stanowić przeszkody w badaniach. Ponadto konieczne jest dokonanie przeglądu procedur autoryzacji w taki sposób, aby umożliwić zarówno przyśpieszenie prac nad nowymi lekami, jak również przestrzeganie wysokich standardów bezpieczeństwa. Pani komisarz, obecnie to wszystko jest wykonalne. Środki udostępnione przez UE mogą umożliwić nam ograniczenie chorób nowotworowych w najbliższej przyszłości, dzięki czemu niemal uwolnimy obywateli europejskich od tej plagi.

Stale koncentrując się na tym celu wzywa się nas zatem do dokonania postępu. Jak pani stwierdziła, musimy tak zrobić opracowując różne elementy składowe tej strategii. Mam nadzieję, że zarówno Komisja Europejska, jak i Rada poprą rezolucję Parlamentu i podejmą odpowiednie działania służące realizacji naszych celów.

 
  
MPphoto
 
 

  Glenis Willmott, w imieniu grupy PSE. – Panie przewodniczący! Nowotwory dotykają co trzeciego z nas w Unii Europejskiej i przynoszą skutek w postaci ponad miliona zgonów. Z tego względu ta choroba powoduje podwójny koszt: po pierwsze - koszt ludzki w postaci skutków dla chorych i ich rodzin, a po drugie - ogromne obciążenie zdrowotne dla całego społeczeństwa. Ponadto ze względu na dokonujące się zmiany demograficzne oraz w związku ze starzeniem się społeczeństwa ten problem będzie jedynie się zwiększał.

Musimy zapewnić wszystkim naszym obywatelom dostęp do programów badań przesiewowych, diagnoz i leczenia o wysokiej jakości, w tym do opieki paliatywnej. Zespół zadaniowy do spraw nowotworów zapewniłby spójne i skoordynowane podejście do wszystkich aspektów choroby, gwarantując wymianę informacji i wspieranie najlepszych praktyk.

Musimy zagwarantować, że będzie się czynić więcej w celu zapewnienia badań i innowacji, dając możliwie jak największej grupie ludzi dostęp do najlepszych metod zapobiegania i leczenia raka. Musimy również uwypuklić związek między rakiem a otyłością - drugą po tytoniu przyczyną raka, którą najłatwiej uniknąć. Kluczowe znaczenie ma również zapewnienie, że pracownicy są chronieni przed substancjami rakotwórczymi - około 8% wszystkich przypadków raka jest spowodowane narażeniem na takie substancje w miejscu pracy - a ponadto potrzebujemy wiążących limitów w zakresie krzemionki krystalicznej, która może wywoływać choroby powodujące kalectwo oraz śmiertelną chorobę płuc. W tym kontekście zachęcam posłów do poparcia ust. 33 i punktu preambuły K oryginalnego tekstu, zatwierdzonego przez komisję, pamiętając o tym, że przemysł budowlany nie jest stroną porozumienia partnerów społecznych w sprawie krzemionki krystalicznej.

W Europie istnieją ogromne różnice w leczeniu nowotworów i badań przesiewowych w ich kierunku. Wielu przypadków śmierci z powodu chorób nowotworowych można by uniknąć dzięki działaniom zapobiegaczym, takim jak dostęp do informacji i wszechstronne programy badań przesiewowych. Priorytetem musi być zajęcie się tymi różnicami. Jest to nasz moralny obowiązek i jest to wykonalne. Tym, czego potrzebujemy, jest polityczna wola osiągnięcia tego celu.

 
  
MPphoto
 
 

  Georgs Andrejevs, w imieniu grupy ALDE. – Panie przewodniczący! Chciałbym skorzystać z tej możliwości, aby podziękować prezydencji słoweńskiej za uwzględnienie raka tak wysoko na liście priorytetów swojego programu.

Chciałbym zwrócić uwagę w szczególności na jedną inicjatywę: europejski szczyt pacjentów onkologicznych, który odbył się w tym tygodniu w Brukseli pod patronatem prezydencji słoweńskiej, w którym udział wzięło ponad 150 grup pacjentów z całej Europy.

Ten bardzo udany szczyt, na którym również miałem okazję wystąpić publicznie, był pierwszym wydarzeniem, w którym wzięła udział nasza nowa pani komisarz do spraw zdrowia. Chciałbym podkreślić, że ogromne wrażenie wywarło na mnie wystąpienie pani komisarz i wyrażone przez nią zaangażowanie na rzecz walki z rakiem, a w szczególności jej troska o pacjentów cierpiących na raka.

Z zadowoleniem przyjąłem informację, że pani komisarz ma zamiar w przyszłym roku przedstawić nowy plan działań w sprawie raka, uwzględniający nowotwory na liście priorytetów w programie Komisji.

Te inicjatywy ze strony prezydencji i Komisji powinny nas wszystkich zachęcić do skoncentrowania się na tym, co trzeba zrobić, przemyślenia tego, co udało się nam osiągnąć i odkrycia, gdzie obecnie istnieją braki. Aktualnie z dużą niecierpliwością i ogromnymi nadziejami oczekujemy na zbliżające się konkluzje Rady w tym zakresie. Jestem przekonany, że te konkluzje będą stanowić bardzo dobrą i rzetelną podstawę, na której kolejne prezydencje będą mogły kontynuować działania w nich zawarte. Z tego względu chciałbym zdecydowanie zachęcić zbliżającą się prezydencję francuską do kontynuowania rozpoczętych inicjatyw i utrzymania wysokiego priorytetu nowotworów w jej programie.

Wreszcie chciałbym podziękować wszystkim kolegom, którzy w znacznym stopniu przyczynili się do tworzenia projektu rezolucji w sprawie zwalczania nowotworów w rozszerzonej Unii Europejskiej, nad którą jutro odbędzie się głosowanie.

 
  
MPphoto
 
 

  Adamos Adamou, w imieniu grupy GUE/NGL. – (EL) Panie przewodniczący, pani komisarz! Ja również chciałbym przyłączyć się do gratulacji. Jest pani ekspertem w onkologii, ponieważ przed objęciem stanowiska komisarza była pani dyrektorem centrum onkologicznego, a zatem musi być pani przyzwyczajona do tego, o czym dzisiaj rozmawiamy.

Nie zgodzę się z danymi statystycznymi przytaczanymi pani przez moich kolegów. Pan Trakatellis stwierdził, że 30% chorych można uratować dzięki działaniom zapobiegawczym. Będąc onkologiem mogę panią zapewnić, że kolejne 30% można uratować dzięki wiarygodnym programom badań przesiewowych. Mimo to ile spośród 27 państw członkowskich ma takie programy?

Musi pani coś z tym zrobić; konieczne jest zapewnienie koordynacji i dzięki temu - wsparcia. Być może będzie pani musiała również wykorzystać środki z funduszy strukturalnych oraz siódmego programu ramowego, aby można było wykorzystać wszystkie te metody. Musi pani pomóc wzmocnić wizerunek onkologii, skoro - jak pani podkreśliła - to bardzo istotna kwestia. Należy pogratulować prezydencji słoweńskiej, ale równie istotne jest stworzenie grupy zadaniowej, która całkowicie poświęci się kwestii nowotworów.

 
  
MPphoto
 
 

  Irena Belohorská (NI). – (SK) Pani komisarz! Ja również chciałabym pogratulować pani nominacji.

Bardzo się cieszę, że kwestią nowotworów zajmują się nie tylko specjaliści, ale również politycy, co ma w tym przypadku ogromne znaczenie. Specjaliści zwracają naszą uwagę na alarmujące statystyki, a tendencje występowania raka są bardzo niekorzystne. Wczoraj przed południem rozmawiałam z organizacjami pacjentów i mogę państwu powiedzieć, że chcą one odpowiedniego leczenia, które może być bardzo wymagające, w szczególności w przypadku rzadkich odmian raka.

Wciąż istnieje olbrzymia przepaść między 15 starymi a 12 nowymi państwami członkowskimi w odniesieniu do występowania tej choroby, jej późnego diagnozowania oraz podejścia do jej leczenia we wszystkich stadiach choroby. Niedostateczne zapobieganie oraz późne diagnozowanie czy leczenie pogarszają stan zdrowia pacjenta i zmniejszają jego szanse na wyzdrowienie.

Pani komisarz! Proszę dołożyć starań, aby walka z rakiem nie była priorytetem wyłącznie w trakcie sześciomięsięcznej prezydencji lub tylko dla profesjonalnych organizacji lekarskich, takich jak ESMO, bądź organizacji pacjentów. My, członkowie tego Parlamentu, również udzielimy pani poparcia w poszukiwaniu rozwiązania.

 
  
  

PRZEWODNICZY: MARTINE ROURE
Wiceprzewodnicząca

 
  
MPphoto
 
 

  Alojz Peterle (PPE-DE). – (SL) Pani komisarz! Nie spodziewałem się, że będę miał okazję rozmawiać z panią o raku trzykrotnie w ciągu jednego tygodnia. Jak widzę, mamy komisarza, który zna sytuację związaną z rakiem i który razem z nami wypowie mu walkę. Wiedząc, że opieka zdrowotna leży w kompetencjach państw członkowskich, obywatele europejscy chcą, aby pewne zadania były wykonywane na szczeblu europejskim, ponieważ jest to jedyny szczebel, na którym mogą być wykonane we właściwy sposób.

Cieszę się, że zapowiedziała pani opracowanie planu działań w sprawie przeciwdziałania nowotworom. Jest on nam pilnie potrzebny, a skoro epidemia nowotworów ma dynamikę wykładniczą, my również musimy mieć swoją własną dynamikę, w przeciwnym razie przepaść i konsekwencje nowotworów staną się jeszcze poważniejsze.

Cieszę się, że prezydencja słoweńska zwiększyła oczekiwania, iż w przyszłości działania będą lepiej skoordynowane, ich ciągłość zwiększy się, inicjatywy będą bardziej energiczne, a wszystkie środki będą zbieżne z partnerstwami wielostronnymi, jak pani sama przy innej okazji podkreślała już w tym tygodniu.

Ponadto jestem przekonany, że byłoby lepiej, gdyby państwa przewodniczące UE nie nadawały statusu priorytetów wyłącznie pojedynczym aspektom, lecz stale działały na całym froncie walki z rakiem, jak już dzisiaj podkreślano.

W tym duchu, mam nadzieję, że z pani pomocą, możliwe jest stworzenie grupy zadaniowej, choć możemy ją jakoś inaczej nazwać, w celu połączenia sił głównych instytucji i kluczowych podmiotów w zwalczaniu raka, nie tyle w celu stworzenia nowego organu biurokracji, ale osiągnięcia lepszych połączonych wyników dzięki dobrym metodom współpracy.

Pani komisarz, życzę powodzenia w pani pracy.

 
  
MPphoto
 
 

  Karin Jöns (PSE). (DE) Pani przewodnicząca, pani komisarz! Media w moim kraju dostrzegły stanowiące sukces wyniki Niemiec w zakresie przesiewowych badań mammograficznych. Po raz wtóry wytyczne UE w zakresie zapewnienia jakości potwierdziły swoją wartość. Jednakże obecnie pojawiają się żądania udostępnienia ich również młodszym kobietom. To pokazuje, jak istotne są wytyczne europejskie.

Z tego względu w swojej rezolucji również ta Izba wezwie jutro do dalszego rozwoju wytycznych UE opierających się na wynikach badań, dotyczących wczesnego wykrywania, diagnozowania i leczenia wszystkich rozpowszechnionych odmian raka oraz opracowania pilnie potrzebnej procedury akredytacji i wydawania zezwolenia dla odpowiednich jednostek. W tym przypadku same kryteria są niewystarczające. Jedynie w ten sposób uda się nam przedłożyć jakość nad populizm oraz interesy klasowe i rynkowe w odniesieniu do wczesnego wykrywania i leczenia raka.

Chciałabym zwrócić się do kolegów posłów, jak również do pani komisarz, o dalsze przekonywanie i angażowanie państw członkowskich, które nadal wątpią w konieczność ustanowienia procedury akredytacyjnej.

 
  
MPphoto
 
 

  Elizabeth Lynne (ALDE). – Pani przewodnicząca! Rak jest już drugim największym zabójcą w Europie, ale w rzeczywistości wielu przypadkom nowotworów da się zapobiec, a wiele zgonów przez nich spowodowanych jest niepotrzebnych.

Badania przesiewowe, diagnozowanie i leczenie uległy poprawie, ale w niewystarczającym stopniu. Musimy na szczeblu UE ustanowić mechanizm zapewniający skuteczniejszą wymianę najlepszych praktyk. Weźmy pod uwagę na przykład raka jelita grubego. Szacuje się, że w UE można by uratować rocznie 27 000 istnień ludzkich, gdyby w całej Europie stosowano nowoczesne programy badań przesiewowych.

Musimy również zapewnić, że osoby, u których wykryje się raka, nie będą dyskryminowane w miejscu pracy. To powinno podlegać dyrektywie na temat zatrudnienia z 2000 r. w sprawie zwalczania dyskryminacji w miejscu pracy, ale wiele państw członkowskich nie uznaje chorób przewlekłych i raka jako inwalidztwa. Właśnie z tego względu potrzebujemy na szczeblu UE definicji inwalidztwa, która obejmowałaby chorych na raka.

 
  
MPphoto
 
 

  Bairbre de Brún (GUE/NGL). – (GA) Pani przewodnicząca! Popieram ustanowienie międzyinstytucjonalnej grupy zadaniowej do spraw raka, która pozwoliłaby na regularne spotkania przedstawicieli Parlamentu Europejskiego, Komisji i Rady. Badania nad wykrywaniem raka i działaniami zapobiegawczymi mogą być również finansowane w ramach siódmego programu ramowego. Z zadowoleniem przyjmuję dzisiejszy wkład Komisji do tej debaty. Konieczne jest wdrożenie strategii uwzględniających kobiety oraz, w szczególności, tanie i regularne badania przesiewowe pod kątem raka jelita grubego oraz tanie i szybkie badania przesiewowe piersi.

Musimy również przeanalizować skutki działania chemikaliów, które powinny zostać uregulowane za pomocą rozporządzenia REACH.

Wreszcie kluczowym czynnikiem w przypadku złego stanu zdrowia jest ubóstwo. Osoby ubogie z większym prawdopodobieństwem zapadną na choroby oraz umrą w młodszym wieku, niż osoby bardziej majętne. Ta zasada sprawdza się szczególnie często w przypadku zapobiegania i leczenia raka.

 
  
MPphoto
 
 

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE). – (SK) Ja również cieszę się, że w dniu dzisiejszym pani Vassiliou została nowym komisarzem ds. zdrowia. Wiele oczekuję od tej nowej współpracy, a szczerze mówiąc prezentacja pani komisarz na posiedzeniu Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności przekonała mnie o jej kwalifikacjach i woli rozwiązania pewnych problemów, na przykład związanych z paleniem, które to zagadnienie jest mi bliskie.

W tym kontekście chciałbym teraz skupić się na podobnym zagadnieniu. Wiemy, że u co trzeciego Europejczyka w trakcie jego życia wykrywa się raka, a najczęstszymi diagnozami są rak płuc, rak jelita grubego, o którym kilka osób już wspominało, oraz rak piersi. Powszechnie wiadomo, że rak płuc występuje pięciokrotnie częściej, niż wszystkie pozostałe odmiany raka razem wzięte. Absolutnie nie ma wątpliwości, że bierne palenie powoduje raka tak samo, jak palenie czynne, i wiemy również, że blisko 95% osób, u których wykrywa się raka płuc, są czynnymi lub biernymi palaczami. Umieszczanie ostrzeżeń na paczkach papierosów nie wystarcza. Nadszedł czas na wprowadzenie odpowiednich przepisów chroniących osoby niepalące w starych i nowych państwach członkowskich, które wciąż to odkładają z powodów, które trudno zrozumieć. W krajach, w których obowiązują dobre i odpowiednio restrykcyjne przepisy, sytuacja zdrowotna znacznie poprawiła się, a miliardy udało się zaoszczędzić zamiast wydawać je na leczenie pacjentów chorych na raka.

Szanowni państwo! Artykuły, które niedawno ukazały się w profesjonalnej literaturze medycznej, wskazują na bezpośredni związek między hormonalnymi środkami antykoncepcyjnymi a rakiem piersi. Chciałbym zwrócić się do Komisji i naszych programów o przeznaczenie środków na badania również w tej dziedzinie, aby odwrócić ten trend i poprawić stan zdrowia kobiet.

 
  
MPphoto
 
 

  Marios Matsakis (ALDE). – Pani przewodnicząca! Jak powszechnie wiadomo, rak nie musi być chorobą nieuleczalną. Nowoczesne metody leczenia, wraz z wczesnym i dokładniejszym diagnozowaniem, oznaczają, że wiele odmian raka da się obecnie skutecznie wyleczyć.

Oczywiście wiele pozostaje do zrobienia i właśnie z tego względu UE musi zdecydować się na wypowiedzenie nowotworom wojny totalnej. Musimy walczyć z tą chorobą na wszystkich frontach, z ogromną agresją i nieskończoną determinacją. Na przykład nasze wysiłki muszą być ukierunkowane na zagwarantowanie wprowadzenia i realizacji skutecznych programów badań przesiewowych wśród tych grup społecznych, które ich najbardziej potrzebują. Muszą one być również ukierunkowane na zapewnienie dostępności odpowiednich środków dla instytucji badawczych, które są naszą nadzieją na przyszłość. Nasi obywatele muszą być pewni, że raka da się pokonać, a my, w Parlamencie Europejskim, jesteśmy zdecydowani kontynuować nasze wsparcie dla tej walki aż do jej zakończenia.

Na koniec proszę pozwolić mi skorzystać z tej okazji do przyłączenia się do gratulacji dla nowej komisarz do spraw zdrowia, pani Vassiliou.

 
  
MPphoto
 
 

  Péter Olajos (PPE-DE). – (HU) Dziękuję, pani przewodnicząca! Pozdrawiam również nową panią komisarz.

Rak jest drugą najczęstszą przyczyną zgonów. Zarówno w 1993 r., jak i w 2003 r. Węgry były krajem, w którym największa ilość osób zmarła na raka, najczęściej na raka płuc, jelita grubego i piersi.

Znamy przyczyny: niezdrowe odżywianie się, za mało ćwiczeń fizycznych, środki antykoncepcyjne, alkohol, palenie oraz szkodliwe czynniki środowiskowe. Wiemy, że najtańszą metodą zwalczania raka jest zapobieganie, a mimo to istnieją państwa członkowskie, w tym na przykład Węgry, w których w tym roku znaleziono fundusze jedynie na programy badań przesiewowych w kierunku raka gardła, piersi i jelita grubego, ale nie w kierunku innych odmian raka. Pacjenci muszą czekać sześć do ośmiu tygodni na badanie za pomocą tomografii komputerowej czy metodą rezonansu magnetycznego oraz na rozpoczęcie leczenia.

Mam nadzieję, że to sprawozdanie otworzy oczy państwom członkowskim - w tym politykom węgierskim - i przyspieszy obecną debatę legislacyjną w sprawie zwalczania palenia. Dziękuję bardzo i ponowne życzenia powodzenia dla pani komisarz.

 
  
MPphoto
 
 

  Genowefa Grabowska (PSE). – Pani Przewodnicząca! Dobrze się stało, że prezydencja słoweńska włączyła walkę z nowotworami do swoich priorytetów. Ale to nie może być akcja jednorazowa. Walka z nowotworami powinna być w priorytetach każdej kolejnej prezydencji, choćby z tego powodu, że liczba zachorowań na tę straszną chorobę w Europie rośnie i będzie rosła w miarę starzenia się naszego społeczeństwa. Chcę zwrócić uwagę na podkreślane przez panią komisarz nierówności w wykrywaniu i leczeniu nowotworów, tak widoczne między starą a nową Unią. Statystyki pokazują wyższy wskaźnik przeżywalności i niższą umieralność w starej Unii i dlatego apeluję, aby Komisja Europejska objęła szczególnym monitoringiem realizację unijnego programu „Europa przeciwko rakowi” właśnie w Europie Środkowowschodniej.

Obywatele nowych państw członkowskich powinni mieć takie same warunki, jakie mają obywatele starej Unii w zakresie zapobiegania tej chorobie, a jeśli już ich dotknie – w zakresie walki z nią.

 
  
MPphoto
 
 

  Erna Hennicot-Schoepges (PPE-DE). (FR) Pani przewodnicząca! Chciałabym zauważyć, że zapobieganie jest najlepszą metodą zwalczania raka, i z tego względu nie możemy złagodzić naszego restrykcyjnego stanowiska w odniesieniu do wprowadzania do obrotu substancji rakotwórczych oraz związków zaburzających działanie hormonów. Zwracam się z apelem do kolegów posłów, którzy przyjęli niewłaściwe stanowisko w pierwszym głosowaniu w sprawie pestycydów. Powinni przywrócić właściwy bieg rzeczy w trakcie drugiego głosowania w sprawie wprowadzania pestycydów do obrotu.

Co do prowadzenia rejestrów krajowych chciałabym poinformować panią komisarz, że proponowano to w trakcie głosowania nad siódmym programem ramowym dwa lata temu, ale wtedy ta propozycja nie została zatwierdzona. Ma pani zatem jeszcze wiele do zrobienia, pani komisarz, aby przekonać państwa członkowskie do zaakceptowania tej zasady.

A na razie gratuluję pani nominacji i życzę powodzenia.

 
  
MPphoto
 
 

  Gyula Hegyi (PSE). - (HU) Dziękuję bardzo, pani przewodnicząca! Ja również chciałbym powiedzieć kilka słów o znaczeniu zapobiegania. W trakcie debaty poruszono kwestię palenia. Palenie jest chyba dobrym przykładem powstawania sprzeciwu społecznego; w wielu miejscach palenie nie jest - o ile mogę to tak wyrazić - czymś spoko albo trendy.

Jednocześnie rak ma inne przyczyny, które jak dotąd nie spowodowały powstania prozdrowotnego sprzeciwu społecznego. Skażenie chemiczne i zanieczyszczenie powietrza są głównymi przyczynami raka. Jednakże w dziedzinie ochrony środowiska naturalnego jak dotąd nie powstał taki rodzaj świadomości społecznej, dzięki któremu uświadomilibyśmy sobie, że niektóre chemikalia muszą zostać wyeliminowane z systemu, że nadmierny ruch samochodowy w miastach jest szkodliwy dla zdrowia ich mieszkańców czy że ograniczenie ilości substancji toksycznych i zanieczyszczeń, na które jesteśmy narażeni, wiąże się ze zmianami w całym naszym życiu.

Z tego względu chciałbym, abyśmy uświadomili sobie, jak ściśle ze sobą powiązane są koncepcje zwalczania raka, zdrowego stylu życia i ochrony środowiska naturalnego. Dziękuję.

 
  
MPphoto
 
 

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Pani Przewodnicząca! Należy podziękować prezydencji słoweńskiej za uznanie walki z nowotworami za jeden z priorytetów na 2008 rok.

Niestety w Unii Europejskiej choroby nowotworowe zbierają co roku milionowe żniwo ofiar. Dane liczbowe są przerażające. W ciągu naszego życia u około 33% mieszkańców Europy zostaje zdiagnozowany nowotwór, a u 25% jest on powodem zgonu. Największy odsetek osób umierających z powodu raka płuc, prostaty czy piersi odnotowany jest w nowych krajach członkowskich, a więc w krajach biedniejszych.

Konieczne jest podjęcie działań na poziomie unijnym, które umożliwią wyrównanie różnic w usługach onkologicznych, w szczególności w zakresie badań kontrolnych i przesiewowych. Pamiętajmy, że wczesne wykrycie choroby nowotworowej to większa szansa na jej wyleczenie. Szacuje się, że 1/3 przypadków można by zapobiec, m.in. prowadząc zdrowy tryb życia, unikając palenia tytoniu czy nadużywania alkoholu oraz uprawiając sport i stosując dietę.

 
  
MPphoto
 
 

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE). – (RO) Ja również chciałabym pogratulować prezydencji słoweńskiej wprowadzenia tego tematu i - oczywiście - pani komisarz, która dała nam szansę debatowania nad tym zagadnieniem w jej obecności.

Chciałabym podkreślić fakt, że duże znaczenie mają wysokiej jakości służby w zakresie badań przesiewowych, wykrywania i leczenia tej choroby.

Uważam również, że istotne znaczenie ma certyfikowanie instytucji ponoszących odpowiedzialność w dziedzinie leczenia onkologicznego, a rządy państw członkowskich powinny zapewnić tym instytucjom odpowiednie finansowanie.

Wreszcie, co nie najmniej istotne, podkreślam znaczenie integracji społecznej chorych; nie powinni uznawać siebie za niepełnosprawnych i z tego względu uważam, że psychiczny stan tych chorych może pomóc im zwalczyć tę chorobę.

 
  
MPphoto
 
 

  Androula Vassiliou, komisarz. −Pani przewodnicząca! Z zainteresowaniem przysłuchiwałam się debacie w sprawie raka i muszę ponownie powiedzieć, że rak nie jest tematem znajdującym się jedynie tymczasowo w naszym programie: to coś tak poważnego dla całej Unii Europejskiej, i nie tylko, że nie możemy być beztroscy; rak zawsze pozostanie wśród naszych priorytetów.

Zostałam określona mianem specjalisty w sprawie nowotworów. Muszę powiedzieć, że nie jestem specjalistą w tej dziedzinie. Są tu obecni ludzie, którzy faktycznie są specjalistami w zakresie nowotworów, ale ja jestem osobą, która przez wiele lat zwalczała raka i tak pozostanie w przyszłości.

Usłyszałam bardzo interesujące uwagi. Postaram się na niektóre z nich odpowiedzieć, ale chciałabym państwa zapewnić, że zanotowałam wszystkie uwagi, które zostały zgłoszone, i zostaną one uwzględnione w naszych rozważaniach w trakcie opracowywania planu działań.

Jeśli chodzi o fundusze strukturalne, Komisja uwzględniła obecnie dziedzinę opieki zdrowotnej jako jeden z obszarów priorytetowych do finansowania, a zatem środki mogą zostać wykorzystane na infrastrukturę ochrony zdrowia, w tym na nowotwory.

Wspomniano o substancjach rakotwórczych w miejscu pracy. Jak państwo wiecie, obecnie dysponujemy już restrykcyjnymi standardami europejskimi w zakresie zdrowia i bezpieczeństwa. Oczywiście Komisja będzie starała się aktualizować te standardy wraz ze zwiększaniem się naszej wiedzy o zagrożeniach dzięki postępowi naukowemu. Będę współpracować w tym zakresie z komisarzem Špidlą, który jest odpowiedzialny za ten obszar prawa.

Kilkakrotnie padła sugestia dotyczącą ustanowienia międzyinstytucjonalnej grupy zadaniowej do spraw zwalczania raka. Chciałabym zbadać ją w toku rozważań w trakcie zbliżającego się posiedzenia Rady ds. Zdrowia w Słowenii i chciałabym dodać jeszcze jeden element do tej sugestii: chciałabym, aby w skład tej grupy zadaniowej zostali włączeni również przedstawiciele pacjentów i służby zdrowia.

Uznanie onkologii za specjalizację jest faktycznie bardzo potrzebne, ale chciałabym zwrócić uwagę, że to zadanie dla państw członkowskich. Ale z mojej strony wykorzystam wszelkie dostępne mi wpływy, aby zachęcić państwa członkowskie do uczynienia tego.

Wielu mówców wypowiadało się na temat kampanii antynikotynowych. Wszyscy wiemy, że palenie jest jednym z najbardziej szkodliwych czynników dla zdrowia, a moim zamiarem jest nie tylko kontynuowanie kampanii przeciwko paleniu, ale również próba włączenia w nią młodych ludzi, zarówno po to, aby zmniejszyć modę na nie wśród młodzieży, ale również aby umożliwić im zrozumienie, że w ich interesie leży nie rozpoczynać palenia. Chcę także zaangażować ich aktywnie w tę kampanię, aby wśród młodych ludzi niosła się wieść, ponieważ pierwszy etap zapobiegania paleniu to zacząć od młodych ludzi.

Jak już powiedziałam, padło wiele innych interesujących propozycji. Postaram się wszystkie rozważyć i będę nadal ściśle współpracować z posłami do Parlamentu, aby w przyszłym roku opracować bardzo dobry plan działań.

(Oklaski)

 
  
MPphoto
 
 

  Przewodnicząca. – (FR) Zgodnie z art.108 ust. 5 regulaminu otrzymałam projekt rezolucji w imieniu Komisji Ochrony Środowiska Naturalnego, Zdrowia Publicznego i Bezpieczeństwa Żywności, dotyczący zakończenia tej debaty(1).

Debata została zamknięta.

Głosowanie odbędzie się jutro.

Oświadczenia pisemne (art. 142 Regulaminu).

 
  
MPphoto
 
 

  Alessandro Battilocchio (PSE), na piśmie. (IT) Pani przewodnicząca, szanowni państwo! Popieram najważniejsze punkty niniejszego sprawozdania. Jednakże uważam, że w sprawie jednego aspektu musimy mieć większą jasność: konieczne jest zainwestowanie większych środków w badania, faktycznie, nie tylko w deklaracjach, a badaczom należy zapewnić lepsze warunki. W okresie ostatnich lat udało się osiągnąć istotne wyniki, dające większą nadzieję osobom chorym na raka i ich rodzinom, ale wciąż wiele pozostaje do zrobienia.

Jednakże uważam, że we wszystkich 27 państwach członkowskich pożądane byłoby bardziej świeckie podejście do kwestii etycznych, ponieważ często stanowią one przeszkodę i ograniczenie swobody badań naukowych. Celem pierwszorzędnym, przy zachowaniu zgodności z obowiązującymi przepisami, powinno być ograniczenie tej choroby, która w swoich różnorodnych i straszliwych odmianach nadal pochłania zbyt wiele ofiar w całej Europie. Zadanie i obowiązek podążania tą drogą spoczywa na nas.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE-DE), na piśmie. – (SK) Chociaż określanie liczby przypadków raka w Unii Europejskiej mianem „epidemii” ma alarmujący wydźwięk, jest to odpowiedni termin, ponieważ rak powoduje ponad 1 milion zgonów rocznie. Jednakże epidemie rozprzestrzeniają się w tych krajach, w których nie spełnia się standardów higieny i epidemiologii, a społeczeństwo żyje w złych warunkach lub nie ma dostępu do skutecznej ochrony zdrowia. Nie wiem, który z tych warunków spełnia UE.

Rozmawiamy o epidemii raka w UE w tym samym czasie, kiedy mówimy o wzroście gospodarczym i zwiększeniu konkurencyjności, ogromnych inwestycjach w zapobieganie, nowe metody leczenia i przemysł farmaceutyczny.

Mój kraj, Republika Słowacka, od ponad 30 lat prowadzi krajowy program onkologiczny w celu zapobiegania nowotworom. Mimo to liczba zachorowań na raka rośnie. Czy jest to błąd lekarzy czy pacjentów?

W jaki sposób na zapobieganie nowotworom wykorzystywane są środki UE? W 2003 r. Komisja ds. Praw Kobiet i Równych Szans przygotowała sprawozdanie z inicjatywy własnej w sprawie raka piersi. Chociaż właściwie określiła przyczyny i możliwe rozwiązania, jedynie niewielka część sprawozdania została zrealizowana.

Czasami mam wrażenie, że lewa ręka nie wie, co czyni prawa, a nasze społeczeństwo i UE jako całość celowo milczy o rzeczywistych powodach tej choroby, być może w celu ochrony lepszego wizerunku i z powodu strachu przed powiedzeniem prawdy. Zwalczanie raka nie może być priorytetem wyłącznie dla jednej prezydencji UE. Jego realizacja jako systematycznej polityki UE powinna być normą już od kilku lat.

 
  

(1)patrz protokół.

Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności