Indeks 
 Poprzedni 
 Następny 
 Pełny tekst 
Procedura : 2007/2149(INI)
Przebieg prac nad dokumentem podczas sesji
Wybrany dokument :

Teksty złożone :

A6-0070/2008

Debaty :

PV 21/04/2008 - 19
CRE 21/04/2008 - 19

Głosowanie :

PV 22/04/2008 - 5.7
Wyjaśnienia do głosowania
Wyjaśnienia do głosowania

Teksty przyjęte :

P6_TA(2008)0131

Pełne sprawozdanie z obrad
Wtorek, 22 kwietnia 2008 r. - Strasburg Wydanie Dz.U.

8. Wyjaśnienia dotyczące sposobu głosowania
PV
  

Ustne wyjaśnienia dotyczące głosowania

 
  
  

- Sprawozdanie: Bárbara Dührkop Dührkop (A6-0099/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM). – Panie Przewodniczący! Nowe formy przestępczości oraz wyspecjalizowane grupy przestępcze o międzynarodowym charakterze stanowią olbrzymie wyzwanie dla organów ścigania państw członkowskich.

Skuteczne ściganie sprawców oraz walka z najgroźniejszymi przejawami łamania prawa są niemożliwe bez stworzenia właściwych narzędzi dla policji w celu egzekwowania prawa. W przypadku tak złożonego zagadnienia jak przestępczość transgraniczna szybka wymiana informacji pomiędzy służbami poszczególnych krajów jest niezbędna do identyfikacji sprawców i koordynacji działań. Bazy DNA oraz cyfrowe zapisy odcisków palców są bardzo ważnym narzędziem w walce z przestępczością. Pozwalają na identyfikację sprawcy bez względu na miejsce popełnienia przestępstwa.

Sprawozdanie Dührkop zmierzające do nasilenia współpracy organów ścigania w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej jest słuszną inicjatywą, która wzmacnia działania na rzecz większego bezpieczeństwa obywateli USA, co zapoczątkowano w 2005 roku traktatem z Prüm.

 
  
MPphoto
 
 

  Syed Kamall (PPE-DE). – Panie przewodniczący! Sprawozdanie to wzywa do rozciągnięcia traktatu z Prüm na walkę z transgranicznym terroryzmem. Wszyscy zgadzamy się co do potrzeby zwalczania terroryzmu. To można zrozumieć bez słów. Wszyscy zgadzamy się co do potrzeby współpracy transgranicznej. Traktat z Prüm dotyczy jednak wymuszonego udostępniania danych, bez względu na obawy dotyczące ochrony i bezpieczeństwa tych danych. Sądząc na podstawie publikowanych w gazetach historiach na temat uczciwości sił policyjnych w niektórych państwach członkowskich, wszyscy powinniśmy okazać troskę w związku z tego rodzaju udostępnianiem danych.

Obecna treść sprawozdania w istocie w rażący sposób łamie wolności obywatelskie, jakimi cieszą się obywatele całej UE, dlatego, że gromadzenie i przekazywanie danych DNA do innych państw członkowskich UE po raz pierwszy stało się obowiązkowe.

Jak lunatycy zmierzamy ku Europie „Wielkiego Brata”, podczas, gdy nasi politycy stoją obok z założonymi rękami. Z tej właśnie przyczyny głosowaliśmy przeciw przyjęciu tego sprawozdania.

 
  
  

- Sprawozdanie: Anneli Jäätteenmäki (A6-0076/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Rośnie rola Rzecznika Praw Obywatelskich szczególnie w kontekście rozwiązań i wyzwań traktatu lizbońskiego i karty praw podstawowych. Chcemy budować Europę dla obywateli, Europę bliżej swoich obywateli, Europę będącą wzorem przestrzegania praw i poszanowania ludzi, dlatego powinny być ułatwione procedury kontaktu, a także współpracy obywateli z instytucją rzecznika. Czas rozpatrywania spraw na szczeblu rzecznika powinien być skrócony do niezbędnego minimum.

Chcę zwrócić także uwagę na zasady współpracy rzeczników krajowych z rzecznikiem europejskim na zasadzie pomocniczości. Podział ról i zadań poprawi efektywność działania obu tych instytucji.

 
  
  

- Sprawozdanie: Adamos Adamou (A6-0090/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Milan Gaľa (PPE-DE). - (SK) Głosowałem za przyjęciem sprawozdania mojego kolegi, posła Adamou, w sprawie dawstwa i przeszczepiania narządów. Potrzebujemy zająć się problemem niedoboru narządów do transplantacji w Europie, który stanowi główny czynnik, mający wpływ na program przeszczepiania.

W całej Europie na listach oczekujących jest 60 000 pacjentów, którzy potrzebują przeszczepu. Współczynnik śmiertelności wśród osób oczekujących na przeszczep serca, wątroby lub płuc wynosi od 15 do 30%. Zgodnie z sondażem Eurobarometru, przeprowadzonym w 2006 r., 56% Europejczyków pragnie po śmierci oddać swoje organy dla celów transplantacji. Ludzie powinni być zachęcani do tego, by mówić o dawstwie narządów i przekazywać swoją wolę swoim bliskim. Także wyszkolenie specjalistów medycznych powinno ulec poprawie.

Statystyki pokazują, że 81% obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej popiera używanie karty dawcy, która ułatwia identyfikację dawcy. Pomimo to, kartę taką posiada obecnie tylko 12% Europejczyków. Popieram inicjatywę Komisji dotyczącą wprowadzenia europejskiej karty dawcy.

 
  
MPphoto
 
 

  Bernard Wojciechowski (IND/DEM). – Panie Przewodniczący! Życie i zdrowie ludzkie stanowią największą wartość dla osób odpowiedzialnych za służbę zdrowia w państwach członkowskich. Wszelkie kroki zmierzające do ich ochrony powinny spotkać się ze szczególną aprobatą Parlamentu Europejskiego.

Transplantologia jest jedną z najszybciej rozwijających się gałęzi medycyny. Tysiące osób otrzymuje szansę powrotu do zdrowia, niejako drugie życie. Liczba przeszczepów dokonywanych w Unii Europejskiej w stosunku do ilości oczekujących jest nadal niewystarczająca, a wielu chorych oczekujących na transplantację umiera przed przeprowadzeniem zabiegu z powodu braku organów.

Działania zmierzające do zwiększania liczby dokonywanych przeszczepów są szczególnie ważne. Jedną z kluczowych metod jest promocja transplantologii w społeczeństwie oraz zachęcanie potencjalnych dawców do wyrażania zgody na pobieranie ich organów po śmierci. Istotne jest również stworzenie i monitorowanie szerokiego systemu kontroli dokonywanych przeszczepów, aby skutecznie walczyć z groźnym procederem handlu narządami, który nie jest domeną tylko ubogich regionów świata.

Uważam, że sprawozdanie Adamou jest ważnym sygnałem dla państw członkowskich podkreślających powagę problemu.

 
  
MPphoto
 
 

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE). – Panie Przewodniczący! Głosowałem za sprawozdaniem, bo to wyjątkowo ważne, choć trudne zagadnienie. Deklaracja woli przekazania po śmierci swoich narządów do przeszczepienia innym to dar życia, to ratowanie życia innym, to wartość wyjątkowa dla ludzkości.

Należy podkreślić, że istnieje związek między brakiem narządów i nielegalnym handlem nimi. Niedobór narządów skłania niekiedy ludzi do łamania prawa i nabywania ich w nielegalny sposób, aby ratować życie. Jest to problem nie tylko prawny, ale również etyczno-moralny.

Nie podlegają dyskusji wysokie wymogi norm w zakresie jakości, bezpieczeństwa w dziedzinie oddawania, pobierania, testowania, konserwowania, transportu narządów, bo przecież jest to podstawą powodzenia przeszczepu.

Wreszcie musimy pamiętać, że należy skutecznie prowadzić politykę informacyjną na szczeblu Unii, aby zwiększyć świadomość naszych obywateli na ten temat. Powyższy problem powinien być podstawowym wyzwaniem dla państw członkowskich. Wreszcie omawiany dzisiaj problem wymaga odpowiedniej dyskusji, dalszych badań, ale także rozważań o charakterze moralno-etycznym.

 
  
MPphoto
 
 

  Zuzana Roithová (PPE-DE). - (CS) Chciałabym podziękować moim kolegom i koleżankom za poparcie wniosków Europejskiej Partii Ludowej w sprawie Europolu i badań naukowych. Czujemy się zawiedzeni, że Europol nie docenił znaczenia monitorowania międzynarodowego handlu narządami ludzkimi. Nawet w Europie dzieci znikają przez handel narządami i nie tylko w Chinach, ale również w Mołdowie, narządy ludzkie są kupowane, a następnie sprzedawane po wysokich cenach Europejczykom - na czarnym rynku. To właśnie dlatego Europol musi monitorować sytuację. Bez lepszej koordynacji programów transplantacji w całej Unii nie będziemy w stanie zapobiec międzynarodowej turystyce przeszczepowej. Aby to osiągnąć, musimy w pierwszym rzędzie uzgodnić wspólne podejście dotyczące zgody na dawstwo narządów. Osobiście uważam, że doświadczenia z dziedziny przenoszenia płodów ludzkich są nieetyczne i nieodpowiedzialne. Z drugiej strony, badania kliniczne nad dojrzałymi komórkami macierzystymi przynoszą w dziedzinie przeszczepów doskonałe wyniki, na przykład w przypadku osób chorych na serce; procedura ta nie stanowi pogwałcenia niepowtarzalnego charakteru istot ludzkich. Nasze sprawozdanie stanowi silny bodziec dla Komisji, która wkrótce przedstawi wniosek w sprawie wiążącej wersji tekstu.

 
  
MPphoto
 
 

  Mairead McGuinness (PPE-DE). – Panie przewodniczący! Swoje wystąpienie dotyczące sprawozdania w sprawie dawstwa narządów rozpocznę od złożenia hołdu mojemu byłemu asystentowi, Jamesowi Sullivanowi, który, jak wielu z państwa wie, zginął tragicznie w dniu 10 lutego.

Dnia 8 lutego James i Aoife, drugi asystent, rozmawiali w naszym biurze na temat domniemanej zgody i uznali, że jeżeli spotka ich coś złego - przypominam, że obaj to ludzie młodzi - to wówczas oddadzą swoje narządy. Nie mogliśmy wtedy wiedzieć, że niestety tego wieczora James będzie miał wypadek, a w niedzielę jego system podtrzymywania życia zostanie wyłączony. Jest to swoisty hołd dla Jamesa, że w Unii Europejskiej są dziś ludzie, którzy żyją dzięki jego szczodrości. Dla jego rodziców, Edny i Toma, mieszkających w Cork w Irlandii, którzy opłakują jego odejście i nigdy nie przeboleją jego straty, jedyną nadzieją, jaką mogą mieć jest to, że wprawdzie Jamesa nie ma już wśród nas, lecz że dzięki jego szczodrości inni mogą żyć.

Z oczywistych powodów sprawozdanie to jest dla naszego biura dokumentem bardzo osobistym i w pełni je popieram.

 
  
MPphoto
 
 

  Zdzisław Zbigniew Podkański (UEN). – Panie Przewodniczący! Dawstwo i przeszczepianie narządów to jeden z podstawowych problemów, który wymaga rozwagi i porozumienia wewnątrz Unii Europejskiej a także poza nią. Z jednej strony mamy dziesiątki tysięcy oczekujących na przeszczepy. Z drugiej zaś poważny problem medyczny, prawny i etyczno-moralny.

Wszyscy jesteśmy zgodni, że potrzebne jest wypracowanie skutecznego systemu przeszczepów. System przeszczepów nie może stać się kategorią ekonomiczną i prowadzić do traktowania narządów jako towaru na wewnętrznym rynku. W przeciwnym razie rozwiną się grupy przestępcze, które będą wykorzystywały biedę, ubóstwo i pogłębiały tym samym eksploatację istot ludzkich zwłaszcza w regionach dotkniętych masowym bezrobociem, nędzą i głodem.

 
  
  

- Sprawozdanie: Dan Jørgensen (A6-0109/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Przewodniczący. − Panie pośle Heaton-Harris! W sprawie znaczenia skrótu „GNSS”: mamy dwie możliwości - jedna to „Galileo Navigation Satellite System” [System Nawigacji Satelitarnej Galileo] a druga „Global Navigation Satellite System” [Globalny System Nawigacji Satelitarnej]. Który z nich pan woli, panie pośle Heaton-Harris?

 
  
MPphoto
 
 

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – Panie przewodniczący! Czy pan wie, że nigdy przedtem nie miałem aż takiej władzy w tym miejscu! Myślę, że chciałbym głosować za wyborem określenia „Great British” [„Wielko-Brytyjski”] - lecz nie, pozostańmy przy „globalny”. Jestem całkiem pewny, że to jest „globalny”. Miałem zamiar powiedzieć o tym w moim uzasadnieniu w sprawie głosowania w imieniu Agencji.

Teraz przez tylko jedną minutę powiem coś na temat absolutorium dla Komisji. Podobnie jak za każdym razem od czasu, gdy znalazłem się tutaj, głosowałem przeciw udzieleniu absolutorium Komisji Europejskiej. Dostrzegam, że w Komisji prowadzi się wiele prac w kierunku uporządkowania jej własnych rachunków. Praca ta przebiega jednak w ramach systemów, a nie w duchu kultury, jaka obowiązuje w Komisji Europejskiej. Do dziś w Komisji Europejskiej panuje kultura „siedź cicho i nie zgłaszaj nieprawidłowości”. Od czasu do czasu wszyscy spotykamy ludzi pracujących w Komisji, którzy mogą powiedzieć nam nieoficjalnie o rzeczach, które nie powinny się tam dziać, ale posuną się do ich zarejestrowania i zgłoszenia szefom ich dyrekcji generalnych.

Wiem, że w tym miejscu uchylanie absolutoriów jest źle widziane. To wielki wstyd, ponieważ nie wciąga się żadnych politycznych konsekwencji. Siedem lat temu zasięgaliśmy opinii prawnej w tej sprawie. Jak już mówiłem, głosowałem przeciw i będę to robić dalej tu i teraz.

 
  
  

- Sprawozdanie: José Javier Pomés Ruiz (A6-0091/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Astrid Lulling (PPE-DE). - (FR) Panie przewodniczący! Głosowałam za udzieleniem absolutorium dla Parlamentu Europejskiego, ale przeciw towarzyszącej mu rezolucji w sprawie maratonu, ponieważ zawiera ona uwagi i pytania, które albo mówią o rzeczach oczywistych (ust. 58), albo nie wspierają wartości, które ja uważam za ważne (ust. 65). Pomyślcie państwo, większość tego Parlamentu głosowała właśnie za tym, że posłowie nie mogą zatrudnić swojego małżonka, ale mogą zatrudniać swoich kochanków (kochanki), konkubiny, czy konkubentów. Osobiście nie posiadam żadnego z nich, ale będę cały czas podkreślać absurdalność takiego zapisu.

W trakcie mojego wcześniejszego wystąpienia, próbowałam sprostować nieprecyzyjne opinie na temat dobrowolnego funduszu emerytalnego, podobnie jak czynił to w trakcie procedury prezes tego funduszu. Niestety, bez skutku.

W ust. 71 autorzy krytykują fakt, że fundusz nie zaktualizował do dnia 15 marca 2008 r. swoich wyliczeń aktuarialnych obejmujących okres do końca grudnia 2007 r. Oprócz tego, że jest rzeczą absurdalną to, że sprawozdanie dotyczące 2006 r. domaga się przedstawienia rachunków za rok 2007, mogę udzielić autorom zapewnienia. Aktualizacja za 2007 r. została przeprowadzona, ale w pierwszym rzędzie zostanie ona przedstawiona zarządowi funduszu, który jest organizacją nienastawioną na zysk z siedzibą w Luksemburgu. Panie przewodniczący! Dodam tylko, że błądzenie jest rzeczą ludzką; trwanie w błędzie jest rzeczą diabelską. Ponieważ nie mam cech diabelskich, głosowałam przeciw.

 
  
MPphoto
 
 

  Titus Corlăţean (PSE). - (RO) W trakcie głosowania nad sprawozdaniem posła Pomés Ruiza, sekcja I – Parlament Europejski, głosowałem za przyjęciem poprawki zabraniającej posłom Parlamentu Europejskiego zatrudniania członków rodziny. Uważam, że tekst ten jest właściwy i cieszę się, że Parlament Europejski go przyjął.

Przyczyny są bardzo proste: w niektórych państwach członkowskich Unii Europejskiej, w tym i w moim, Rumunii, toczy się debata dotycząca wiarygodności instytucji parlamentarnych, a nawet parlamentów.

Myślę, że jest to właściwe stanowisko, w szczególności dlatego, że - i tu podam przykład - w wielu krajach, w tym i w moim, Rumunii, sama głowa państwa często stawiała sobie za polityczny cel osłabienie wiarygodności instytucji parlamentu i jej działalności, rozpoczynając od błędów czy słabych stron poczynań posłów tego parlamentu.

Dlatego też, powtarzam, z zadowoleniem odnoszę się do przyjęcia tego tekstu, który wraz z innymi działaniami może doprowadzić do wzrostu prestiżu i wiarygodności instytucji parlamentarnych w państwach członkowskich i na szczeblu europejskim.

 
  
MPphoto
 
 

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). - Głosowałem przeciw udzieleniu absolutorium dla Parlamentu z uwagi na liczne doniesienia prasowe będące rezultatem sprawozdania z audytu wewnętrznego sporządzonego przez służby Parlamentu. Sprawozdanie to jeszcze nie zostało opublikowane i przedstawione na forum publicznym. Mówi ono, że są pewne problemy z tym, co robią tutaj posłowie ze swoimi różnymi dodatkami.

Myślę, że jako posłowie, wszyscy powinniśmy być tak otwarci i jawni, jak tylko możemy. Najlepsze, co możemy zrobić z tym sprawozdaniem, to przedstawić je na forum publicznym, ponieważ ludzie zdadzą sobie wtedy sprawę, że nie chodzi tu o miliony funtów, ale o bardzo niewielkie sumy pieniędzy - wciąż jednak warte ścigania i działań policyjnych. Ponadto trzeba by sprawić tym posłom, którzy nadużywają naszego systemu, wiele kłopotów i postawić ich przed sądem, lecz nie nazbyt wiele, aby ogół opinii publicznej nie uznał teraz, że całe to miejsce jest takie okropne.

Głosowałem więc przeciw, ponieważ myślę, że powinniśmy opublikować to sprawozdanie. Mam nadzieję, że służby Parlamentu, doradzając przewodniczącemu Parlamentu w sprawie jakichkolwiek przyszłych sprawozdań, obiorą kurs na maksymalną przejrzystość i opublikują tak wiele, jak to jest możliwe.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0111/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Christopher Heaton-Harris (PPE-DE). – Panie przewodniczący! Mogłem przedstawić uzasadnienie w sprawie głosowania nad każdą agencją z osobna, ale najlepszego tematu dostarczyliście mi poprzez same głosowania. Obecnie istnieje już tyle agencji, że nie wszyscy wiemy, czym one są i co robią. Istotnie, jestem zaskoczony, że każdy w tej Izbie, oprócz tych, którzy zasiadają we właściwej komisji, wiedział, co robi organ nadzorczy GNSS, a nawet to, jaki jest jego budżet. Bardzo się obawiam, że niektóre spośród tych agencji, nad absolutorium dla rachunków których głosowaliśmy, naprawdę nie posiadają żadnej podstawy prawnej do czasu przegłosowania traktatu lizbońskiego we wszystkich państwach członkowskich. Ciekawi mnie, skąd wywodzi się na przykład podstawa prawna Europejskiej Agencji Praw Podstawowych.

A więc tu i teraz przegłosowujemy właśnie rachunki agencji, które nie posiadają podstawy prawnej, i nikt się tym szczególnie nie przejmuje. Uważam to za dość denerwujące. Myślę, że europejski podatnik uzna to za dość deprymujące; szczęśliwie głosowałem przeciw tym agencjom, dlatego że są one antydemokratyczne. Myślę, że jeżeli zamierzamy przyjąć na siebie odpowiedzialność za obecny stan rzeczy, to powinniśmy robić to w tym miejscu, a nie przekazywać uprawnienia fałszywym organizacjom pozarządowym, których nie potrafimy należycie dozorować.

 
  
  

- Sprawozdanie: Marian Harkin (A6-0070/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE). (IT) Panie przewodniczący, panie i panowie! Wyraźnie moja twarz stała się nieznana, ponieważ przestałem udzielać wyjaśnień dotyczących głosowania w trakcie wszystkich posiedzeń. Gdy spytałem, czy mogę wyjaśnić przyczyny, dla których akurat w taki sposób głosowałem nad sprawozdaniem posła Mariana Harkina, urzędnik sporządził notatkę, ale nie zostałem wezwany. Prawdopodobnie nie wiedział, kim jestem. Panie przewodniczący! Jest pan najlepszym ze wszystkich wiceprzewodniczących i chciałbym podziękować za to, dlatego że pozwala mi pan przekazać, że bardzo zdecydowanie opowiadam się za przyjęciem sprawozdania Mariana Harkina, które podkreśla znaczenie ruchu ochotniczego w Unii Europejskiej.

Wie pan, że osoby starsze, emeryci, mają dużo wolnego czasu i wielu z nich poświęca ten czas na korzyść swoich sąsiadów, innych obywateli, zarówno w Europie, jak i na całym świecie. Bardzo się cieszę, że Komisja została wezwana do włączenia programu „Seniorzy w działaniu” do programu „Młodzież w działaniu”, zgodnie z tym, co mówiłem w salach tego Parlamentu przez wiele lat i cieszę się, że tak wiele dobrego robi się teraz dla sektorów wolontariatu i osób starszych w Parlamencie Europejskim.

 
  
MPphoto
 
 

  Przewodniczący. − Dziękuję panu bardzo, panie pośle Fatuzzo! Czy pragnie pan powiedzieć, że jestem najlepszym wiceprzewodniczącym, którego kiedykolwiek wymieniono w protokole? Dobrze, jeśli pan nalega, uwiecznimy to w protokole.

 
  
  

Pisemne wyjaśnienia dotyczące głosowania

 
  
  

- Sprawozdanie: Bárbara Dührkop Dührkop (A6-0099/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jan Andersson, Göran Färm, Inger Segelström i Åsa Westlund (PSE), na piśmie. − (SV) Głosowaliśmy za przyjęciem tego sprawozdania, ponieważ wzmocnienie i polepszenie skuteczności współpracy pomiędzy państwami członkowskimi w zakresie zwalczania terroryzmu i przestępczości transgranicznej uważamy za niezwykle ważne. Sprawozdanie Parlamentu wprowadza lepiej sformułowane, niż w tekście niemieckiej inicjatywy, fragmenty dotyczące praw obywatelskich i wysokiego poziomu ochrony danych. To dobrze. Niestety jednak sprawozdanie zawiera sformułowania dotyczące przetwarzania pewnych danych dotyczących pochodzenia rasowego i etnicznego itp. oraz uprawnień zagranicznych urzędników w zakresie aresztowań, jak również przesłuchań w trakcie wspólnych operacji. Bardzo ciężko pracowaliśmy w komisji, aby usunąć te fragmenty ze sprawozdania; niestety bez skutku.

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za przyjęciem sprawozdania pani poseł Dührkop Dührkop, która zaaprobowała, zgodnie z poprawkami, inicjatywę Republiki Federalnej Niemiec w perspektywie przyjęcia decyzji Rady dotyczącej wdrożenia decyzji dotyczącej skuteczniejszej współpracy transgranicznej, w szczególności dotyczącej zwalczania terroryzmu i przestępczości transgranicznej.

Chciałbym pogratulować Niemcom ich inicjatywy, na którą składa się zapewnienie, że państwa członkowskie będą przestrzegać wspólnych specyfikacji technicznych w związku ze wszystkimi wnioskami i odpowiedziami dotyczącymi poszukiwań i porównywania profili DNA, danych daktyloskopijnych (obrazy odcisków palców, odciski dłoni itp.) oraz danych rejestracyjnych pojazdów.

Popieram zawartą w sprawozdaniu deklarację, że specjalne kategorie danych dotyczące pochodzenia rasowego lub etnicznego, poglądów politycznych, przekonań religijnych lub filozoficznych, członkostwa w partiach lub związkach zawodowych, orientacji seksualnej lub zdrowia są przetwarzane tylko, jeśli jest to absolutnie konieczne i współmierne do celów konkretnej sprawy i z zachowaniem szczególnych zabezpieczeń.

 
  
MPphoto
 
 

  Philip Bradbourn (PPE-DE), na piśmie. − Konserwatyści głosowali przeciw przyjęciu tego sprawozdania, ponieważ rozciąga ono zasady inicjatywy z Prüm na kolejne obszary, którymi można by lepiej zawiadywać raczej poprzez współpracę międzyrządową, a nie harmonizację. W sprawozdaniu wzywa się do wprowadzenia takich jednolitych praktyk prawnych na szczeblu europejskim, które są całkowicie sprzeczne z ustanowionymi w Wielkiej Brytanii systemami prawnymi. Sprawozdanie wzywa również do takich praktyk, jak obowiązkowe przekazywanie innym państwom członkowskim danych DNA, niezależnie od tego, czy dana osoba jest skazana, czy też podejrzana o popełnienie przestępstwa oraz ściganie przez zagraniczne siły policyjne, które miałyby być uprawnione do organizowania operacji inwigilacyjnych oraz aresztowania i przesłuchiwania osób, co stanowi łamanie wolności obywatelskich.

 
  
MPphoto
 
 

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark i Anna Ibrisagic (PPE-DE), na piśmie. − (SV) Partia Moderatów głosowała dziś za przyjęciem sprawozdania posłanki Dührkop Dührkop (PSE-ES), (A6-99/2008), w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej. Zasadniczo popieramy treść sprawozdania.

Nie możemy jednak poprzeć poprawki 3, złożonej przez sprawozdawczynię. Czynimy tak ze względu na to, że stanowczo dystansujemy się od wszelkich form rejestracji i przetwarzania danych dotyczących pochodzenia rasowego i etnicznego. Nawet jeżeli celem tego punktu uzasadnienia jest ograniczenie wykorzystania przedmiotowych danych, to nie możemy poprzeć tego tekstu, ponieważ mimo to stwarza on możliwość rejestrowania i przetwarzania takich danych.

 
  
MPphoto
 
 

  Hélène Goudin i Nils Lundgren (IND/DEM), na piśmie. − (SV) Współpraca policji i wymiaru sprawiedliwości wchodzi w skład trzeciego filaru i w związku z tym ma charakter wyłącznie międzyrządowy. Lista Czerwcowa opowiada się za rozszerzoną współpracą pomiędzy państwami członkowskimi w zwalczaniu terroryzmu i innych poważnych form przestępczości transgranicznej. Decyzje w tym obszarze powinny być w związku z tym podejmowane przez Parlament Europejski lub jakąkolwiek inną instytucję szczebla wyższego, niż rządy.

Minimalne zasady dotyczące indywidualnego dostępu do pomocy prawnej i ochrony danych są ustalane przez każde państwo członkowskie. Podstawowa i szeroko zakrojona ochrona w tej dziedzinie już funkcjonuje na mocy Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności podpisanej przez wszystkie państwa członkowskie. Wymiana danych DNA ma miejsce już obecnie w ramach Interpolu.

Ważne jest również podkreślenie tych aspektów prywatności, których wymaga wykorzystanie DNA. W tym punkcie jesteśmy więc zgodni ze sprawozdaniem, jeśli chodzi o wnioskowanie o DNA osób, które zostały uniewinnione lub zwolnione.

Sprawozdanie wykracza jednak zbyt daleko w momencie, gdy omawia wprowadzenie decyzji ramowych w wielu obszarach, takich jak gwarancje proceduralne i przyjęcie ogólnego instrumentu prawnego mającego obejmować cały obszar współpracy policji i wymiaru sprawiedliwości. Omawia ono nawet tworzenie połączonych zespołów zadaniowych. Zasoby militarne każdego kraju stanowią spraw natury ściśle państwowej i nie mogą być regulowane na szczeblu UE. Dlatego też Lista Czerwcowa zdecydowała się głosować przeciw temu sprawozdaniu.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), na piśmie. − (PT) To sprawozdanie stanowi element procesu transpozycji traktatu z Prüm do wspólnotowego dorobku prawnego. Traktat ten stanowi integralną część ideologii bezpieczeństwa, wprowadzanej pod płaszczykiem „walki z terroryzmem”, mającej na celi wzmocnienie transgranicznej współpracy na szczeblu UE w dziedzinie „zwalczania terroryzmu”, przestępczości transgranicznej i imigracji.

Pomimo iż zawiera ono pewne poprawki, które sprawiają, że projekt wstępny jest lepszy, sprawozdanie nie odchodzi od wyrzeczenia się pomysłu stworzenia bardzo niepokojących ram dla współpracy policyjnej (obejmujących „powołanie połączonych grup szybkiego reagowania”, umożliwienie siłom policyjnym jednego państwa członkowskiego prowadzenie działań na terytorium drugiego państwa członkowskiego) utworzenie „bazy danych osobowych” (zawierającej informacje o DNA, lub - jeśli to „niezbędne” - w sprawie poglądów politycznych obywateli) i ułatwiony dostęp do nich służb informacyjnych. Wszystko to stanowi pogwałcenie praw, swobód i gwarancji, jakimi cieszą się obywatele różnych państw członkowskich.

W rzeczywistości, niebezpieczeństwa towarzyszące takiemu procesowi były nawet podkreślane przez samego „Europejskiego Inspektora Ochrony Danych”, co podkreśla fakt, że tego rodzaju instrumenty są (i od pewnego czasu były) wdrażane bez należytego zabezpieczenia dla ochrony danych osobowych obywateli.

Z tego właśnie powodu głosowaliśmy przeciw temu sprawozdaniu.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Hedh (PSE), na piśmie. − (SV) Zdecydowanie uważam, że zwalczanie terroryzmu i przestępczości transgranicznej to jedno z zadań, nad realizacją którego UE powinna współpracować. Uznałam jednak, że to sprawozdanie zawiera bardzo wiele sformułowań, których nie mogę poprzeć, w związku z czym zdecydowałam się zagłosować przeciw jego przyjęciu.

 
  
MPphoto
 
 

  Véronique Mathieu (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Wobec wzrostu przestępczości i zagrożeń dla jej bezpieczeństwa, Unia Europejska musi wyznaczyć sobie dwa kluczowe cele. Pierwszy z nich dotyczy skuteczniejszej walki z terroryzmem, który przenika przez granice i nie zna ograniczeń, jeśli chodzi o brutalność i skalę zagrożeń, jakie stwarza. Drugim celem pozostaje ochrona praw podstawowych, stanowiących fundament Europy.

Przyjęcie przez wszystkie państwa członkowskie traktatu z Prüm, co zaproponowały w 2007 r. Niemcy, stanowi element tak bardzo potrzebnej poprawy w dziedzinie współpracy policji wewnątrz UE. Wymiana profili DNA i cennych informacji, takich jak odcisków palców i tablic rejestracyjnych pojazdów pomiędzy różnymi systemami krajowymi, już pomogła w pomyślnym zakończeniu bardzo wielu dochodzeń. Od walki z uprowadzeniami do międzynarodowego terroryzmu, nie wspominając już o organizacji działań na skalę ponadnarodową, środki te mają zasadnicze znaczenie.

Europejska polityka musi jednak zajmować się zwalczaniem przestępczości, a nie tworzeniem systemu, który będzie naruszać zasadę państwa prawa i przyczyniać się do destabilizacji demokracji. Dostępność i sposób wykorzystania danych osobowych powinny być regulowane przez europejskie akty prawne, które - na co możemy mieć tylko nadzieję - zostaną szybko przyjęte.

Omawiane sprawozdanie stanowi dobry przykład tego, jak ważna jest równowaga pomiędzy wykorzystaniem a ochroną danych.

 
  
MPphoto
 
 

  Zdzisław Zbigniew Podkański (UEN), na piśmie. − Panie Przewodniczący! Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie współpracy transgranicznej, zwalczania terroryzmu i przestępczości transgranicznej, gdyż jest to niezmiernie ważne zagadnienie, które istnieje od czasów powstania państwowości.

Przestępcy działający na terenach przygranicznych do tej pory wykorzystywali niechęć państw do wymiany informacji poufnych, w tym osobowych, oraz prawo do prywatności. Dodatkowo oprócz przestępców zorganizowanych i tych działających na własną rękę w ostatnim czasie pojawił się następny poważny problem, jakim jest międzynarodowy terroryzm.

Obecnie w ramach Unii Europejskiej, w myśl zasady pomocniczości oraz zaawansowanej i bezpiecznej technologii telekomunikacyjnej, możemy w końcu zacząć efektywnie walczyć z przestępczością i zapobiegać aktom terroryzmu. Dzięki wymianie informacji takich jak profile DNA, dane daktyloskopijne, krajowe dane rejestracyjne pojazdów oraz dzięki szerszej współpracy policyjnej i sądowej możemy sprawić, iż przestępcy i terroryści nie będą się czuli bezpiecznie w żadnym z państw członkowskich Unii Europejskiej, a także i poza nią. Uważam, iż jest to jeden z priorytetów, którym Unia powinna się bezzwłocznie zająć.

 
  
MPphoto
 
 

  Luca Romagnoli (NI), na piśmie. (IT) Panie przewodniczący, panie i panowie! Głosowałem za przyjęciem sprawozdania pani poseł Bárbary Dührkop Dührkop w sprawie inicjatywy zgłoszonej przez Republikę Federalną Niemiec w sprawie przyjęcia decyzji Rady dotyczącej wdrożenia decyzji 2008/.../WSiSW w sprawie intensyfikacji współpracy transgranicznej, szczególnie w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej.

Nowe formy przestępczości, jakie pojawiły się zarówno w następstwie otwarcia granic, jak i rozszerzenia UE, wymagają bardziej intensywnej współpracy pomiędzy państwami członkowskimi, mającej na celu zwalczanie przestępczości i nielegalnej imigracji. Ważne jest, że współpraca ta nie ogranicza się do siedmiu krajów, które podpisały traktat z Prüm, lecz że zgodnie z sugestią zawartą w pierwszej poprawce w tekście sprawozdania, ustanowiony zostaje jednolity zestaw gwarancji proceduralnych na poziomie UE. Uważam, że fundamentalne znaczenie ma to, że Unia Europejska wypracuje dla siebie taki poziom ochrony danych, który będzie wysoki, zharmonizowany i dzięki temu zdolny zagwarantować skuteczną ochronę obywateli.

 
  
MPphoto
 
 

  Daniel Strož (GUE/NGL), na piśmie (CS) Sprawozdanie pani poseł Bárbary Dührkop Dührkop w sprawie współpracy transgranicznej w zwalczaniu terroryzmu i przestępczości transgranicznej (A6-0099/2008) jest bardzo ważne z dwóch powodów: po pierwsze dlatego, że skuteczne zwalczanie wspomnianych zjawisk jest niezbędne i po drugie, ze względu na zagadnienie ochrony praw i swobód obywatelskich. Dlatego też sprawy te należy traktować bardzo ostrożnie. Istnieje potrzeba ponownego rozważenia poprawki 3 do projektu decyzji Rady, która stanowi, że specjalne kategorie danych dotyczące pochodzenia rasowego lub etnicznego, poglądów politycznych, przekonań religijnych lub filozoficznych, członkostwa w partiach lub związkach zawodowych, orientacji seksualnej lub zdrowia powinny być przetwarzane tylko, jeśli jest to absolutnie konieczne i współmierne do celów konkretnej sprawy i z zachowaniem szczególnych zabezpieczeń. Widzę, że potencjalnie zawiera on poważne błędy. Kto będzie decydować o tym, co jest niezbędne i proporcjonalne i w jaki sposób podejmie taką decyzję? Czy będzie to pewnego rodzaju „Wielki Brat”? Czy też anonimowy funkcjonariusz policji, dla którego ochrona praw człowieka będzie sprawą bardzo mało istotną? Jaki związek posiada zdrowie czy orientacja seksualna ze zwalczaniem terroryzmu? To są niektóre z powodów, dla których zalecam odrzucenie projektu rezolucji w obecnej formie: jako fundament potrzebny nam będzie znacznie bardziej precyzyjny tekst.

 
  
  

- Sprawozdanie: Anneli Jäätteenmäki (A6-0076/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za przyjęciem sprawozdania z własnej inicjatywy pani poseł Jäätteenmäki w sprawie projektu decyzji Parlamentu Europejskiego zmieniającej jego decyzję w sprawie przepisów i ogólnych warunków regulujących wykonywanie funkcji Rzecznika Praw Obywatelskich. Rzecznik prosił o rozbudowanie również tych aspektów.

Z zadowoleniem przyjmuję zawarte w sprawozdaniu propozycje dotyczące takiego dostosowania statutu Rzecznika Praw Obywatelskich, aby wykluczyć wszelkie możliwe niepewności dotyczące zdolności Rzecznika do prowadzenia dogłębnych i bezstronnych dochodzeń w sprawach związanych z domniemaniem niewłaściwego administrowania. Pod warunkiem jednak, że będzie obowiązywać tajemnica zawodowa, z zadowoleniem przyjmuję zobowiązanie dla urzędników do składania wyjaśnień. Popieram również to, że dostęp do informacji lub dokumentów niejawnych, a w szczególności do dokumentów poufnych, powinien obejmować przestrzeganie przez Rzecznika zasad ściśle równoważnych w porównaniu z obowiązującymi w przedmiotowym organie lub instytucji.

Gratuluję sprawozdawczyni tego, że zaznaczyła fakt, iż od Rzecznika Praw Obywatelskich i jego personelu wymaga się niewyjawiania jakichkolwiek informacji sensytywnych czy dokumentów wchodzących w zakres prawodawstwa Wspólnoty dotyczącego ochrony danych osobowych. Stosowanie tych zasad będzie musiało podlegać monitoringowi, co nie będzie łatwe.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), na piśmie. − (PT) Głosowaliśmy za przyjęciem tego sprawozdania, które wpływa na jeszcze lepszą jakość projektów Komisji Europejskiej, pomimo że jeszcze nie wiadomo, co zostanie przyjęte. Jak jednak przewiduje sprawozdawczyni, głosowanie zostanie zakończone, gdy już będzie wiadomo, co zostanie przyjęte.

W swoim piśmie z dnia 11 czerwca 2006 r., skierowanym do przewodniczącego Pötteringa, Nikiforos Diamandouros, Europejski Rzecznik Praw Obywatelskich, przedłożył wniosek do Parlamentu Europejskiego o wszczęcie procedury wprowadzania w statucie Rzecznika zmian dotyczących kilku postanowień, które uznał za niezbyt odpowiednie, a konkretnie: prawa do udziału w postępowaniu przed Trybunałem Sprawiedliwości Unii Europejskiej; dostępu do dokumentów tej instytucji; składania zeznań przez urzędników; informacji o ewentualnych działaniach przestępczych; współpracy z instytucjami międzynarodowymi w dziedzinie praw człowieka/ praw podstawowych.

Niektórymi z tych spraw Parlament zajmował się w 2001 r. z inicjatywy ówczesnego Rzecznika Praw Obywatelskich, Jacoba Södermana. Parlament przyjął następnie w dniu 6 września 2001 r. rezolucję na podstawie sprawozdania Komisji Spraw Konstytucyjnych, które zawierało kilka poprawek całkiem podobnych do przedkładanych obecnie projektów. Wydawało się, że przy tej okazji porozumienie z Radą, popieraną przez Komisję, będzie w zasięgu ręki, lecz negocjacji nie sfinalizowano z powodu wygaśnięcia mandatu Rzecznika Södermana.

 
  
MPphoto
 
 

  Ian Hudghton (Verts/ALE), na piśmie. − Poparłem sprawozdanie pani poseł Jäätteenmäki w sprawie funkcjonowania Rzecznika Praw Obywatelskich; ze szczególnym zadowoleniem przyjmuję zmiany dotyczące obowiązku instytucji dotyczącego przekazywania Rzecznikowi informacji niezbędnych w jego pracy.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), na piśmie. − Zgadzam się z wezwaniami pani poseł Jäätteenmäki do rewizji statutu Europejskiego Rzecznika Praw Obywatelskich. Proponowane w sprawozdaniu środki przyczynią się do wzrostu przejrzystości UE i w związku z tym są pożądane. Głosowałem za przyjęciem zawartych w tym sprawozdaniu zaleceń.

 
  
  

- Sprawozdanie: Adamos Adamou (A6-0090/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za przyjęciem sprawozdania z własnej inicjatywy posła Adamou, które z zadowoleniem przyjmuje komunikat Komisji „Dawstwo i przeszczepianie narządów: działania polityczne na poziomie UE” i proponuje zintegrowane podejście, mające zapewnić jakość i bezpieczeństwo narządów, zwiększenie ich dostępności i zwalczanie handlu narządami.

Z zadowoleniem przyjmuję wyróżnione obszary działania, takie jak: poprawa jakości i bezpieczeństwa, zwiększenie dostępności narządów oraz zwiększenie skuteczności i dostępności systemów przeszczepów, obok mechanizmu wzmocnienia współpracy pomiędzy państwami członkowskimi i przyjęciem wspólnotowego instrumentu prawnego ustanawiającego wymogi w zakresie jakości i bezpieczeństwa w dziedzinie oddawania, pobierania, testowania, konserwowania, transportu i przydziału narządów w obrębie UE, jak również środków, które powinny zostać uruchomione, by wdrożyć te wymogi.

 
  
MPphoto
 
 

  Charlotte Cederschiöld, Christofer Fjellner, Gunnar Hökmark i Anna Ibrisagic (PPE-DE), na piśmie. − (SV) Popieramy to sprawozdanie, ponieważ międzynarodowa współpraca mająca na celu wykorzystanie ważnych narządów do przeszczepów jest rzeczą dobrą. Staramy się promować wartość dodaną, jaką można uzyskać dzięki dalszej koordynacji; nie popieramy jednak harmonizacji.

Dlatego też nie uważamy, że sprawozdanie to należy traktować jako pretekst do ustanowienia odrębnego organu koordynacyjnego UE, lecz zamiast tego pragniemy zwrócić uwagę na już istniejące formy współpracy, wymienione zresztą w sprawozdaniu.

Nie popieramy też projektu europejskiej karty dawcy. Decyzje dotyczące zasad udzielania zgody, które będą mieć zastosowanie do dawstwa i przeszczepiania narządów, powinny pozostać w gestii państw członkowskich, ponieważ w większości przypadków opierają się one o wartości moralne, które często posiadają podłoże lokalne i/lub kulturowe.

 
  
MPphoto
 
 

  Edite Estrela (PSE), na piśmie. (PT) Głosowałam za przyjęciem sprawozdania posła Adamou „Dawstwo i przeszczepianie narządów: działania polityczne na poziomie UE”, ponieważ uważam, że podnoszenie świadomości publicznej dotyczącej dawstwa i przeszczepiania narządów, utrzymanie niekomercyjnego charakteru dawstwa i zwalczanie światowego handlu narządami to ważne środki na rzecz zapewnienia jakości i bezpieczeństwa dawstwa w Europie.

Z uwagi na rosnące zapotrzebowanie na przeszczepy narządów, coraz dłuższe listy oczekujących i wynikającą stąd liczbę zgonów, będącą skutkiem braku oddawanych narządów, promowanie najlepszych polityk w dziedzinie przeszczepów w UE ma zasadnicze znaczenie dla ocalenia większej liczby istnień ludzkich i zapewnienia obywatelom Europy lepszej jakości życia.

 
  
MPphoto
 
 

  Ilda Figueiredo (GUE/NGL), na piśmie. − (PT) Użycie organów ludzkich w celach terapeutycznych, w tym zastępowanie niefunkcjonującego organu innym, pochodzącym od dawcy może, w przypadku powodzenia, przywrócić na wiele lat pełnię życia i zdrowia ludziom, którzy w przeciwnym razie często wymagaliby intensywnej opieki.

Pomimo iż w ostatnich dziesięcioleciach wykorzystanie narządów ludzkich do przeszczepów w krajach UE znacznie się zwiększyło, to liczba osób wymagających transplantacji jest większa od liczby dostępnych narządów. Urzędowe statystyki mówią o 40 000 osób na listach oczekujących w Europie Zachodniej. Współczynnik śmiertelności wśród osób oczekujących na przeszczep serca, wątroby lub płuc waha się od 15 do 30%.

Testowanie dawców jest ważne, ponieważ minimalizuje ryzyko dla biorcy. Zgodnie ze sprawozdaniem, zasadnicze znaczenie mają badania przesiewowe dawców oraz stwierdzenie obecności lub braku ryzyka przeniesienia choroby, co wymaga całego zestawu badań. Wśród państw członkowskich nie istnieje jednakże obecnie zgoda co do tych testów. Stąd też sprawozdanie to jest ważne, ponieważ zachęca do zintensyfikowania współpracy.

 
  
MPphoto
 
 

  Bruno Gollnisch (NI), na piśmie. -(FR) Chciałbym skorzystać z tego głosowania, aby podkreślić stale występującą niezgodność pomiędzy słowami a działaniami Unii Europejskiej w określonych obszarach.

Wezwać państwa członkowskie do walki z handlem narządami i uzbroić się w arsenał narzędzi odstraszających z zakresu prawa karnego to jedna rzecz, lecz co mamy myśleć, jeżeli Komisja i kilka tych samych państw członkowskich uznaje Kosowo i jego przywódców, spośród których kilku osobiście uczestniczy w handlu narządami pobranymi od specjalnie w tym celu straconych jeńców serbskich, jeśli wierzyć byłej przewodniczącej Międzynarodowego Trybunału Karnego dla byłej Jugosławii, pani Carli del Ponte?

Co mamy sobie pomyśleć, gdy żadne państwo członkowskie nie stosuje sankcji wobec Chin lub nie zgłasza protestu w sytuacji, gdzie wszystkie relacje świadków i wyniki dochodzeń wskazują, że egzekucje są tam planowane zgodnie z zapotrzebowaniem na narządy, niekiedy ze strony pacjentów z zagranicy? Co stanie się tym bogatym Europejczykom, który „radzą” sobie z brakami organów poprzez udział w tej makabrycznej turystyce, która zachęca do stosowania takich praktyk?

Sprawozdanie posła Adamou jest w tych sprawach dziwnie dwuznaczne. W środku pobożne życzenia, a na zewnątrz głucha cisza. Jeśli chodzi o pewne kraje, to już widzieliśmy to wszystko.

 
  
MPphoto
 
 

  Françoise Grossetête (PPE-DE), na piśmie. -(FR) Głosowałam za tym sprawozdaniem. Dawstwo narządów ratuje życie. Jest to czyjś dar, który stanowi ostateczny akt solidarności. Niestety w Europie panuje stały niedobór narządów, a każdego dnia z list osób oczekujących na przeszczep umiera około 10 osób.

UE musi pomóc w zjednoczeniu organizacji transplantologicznych z poszczególnych krajów. Bardziej intensywna współpraca może dawać gwarancje tym pacjentom, którzy oddają lub przyjmuję narząd poza ich własnym państwem członkowskim. Niektóre z nowych państw członkowskich, których systemy opieki zdrowotnej dysponują mniejszymi środkami mogą z tego skorzystać.

Brak organów zbyt często wiąże się z handlem organami. Obserwujemy pojawianie się różnych form „turystyki przeszczepowej”, która wyzyskuje biedę poza granicami UE. Taki „handel” ludźmi zagraża podkopaniem zaufania obywateli i pogłębieniem niedoboru dobrowolnego dawstwa organów i tkanek.

Zasada bezinteresownego oddawania narządów ma również zasadnicze znaczenie, chociaż żyjący dawcy powinni otrzymywać rekompensatę kosztów pobrania narządu.

Na koniec, powinniśmy wspierać badania biotechnologiczne, które dadzą naukowcom możliwość wyhodowania narządów z istniejących tkanek - albo od samych pacjentów, albo od innych dawców tkanek.

 
  
MPphoto
 
 

  Ian Hudghton (Verts/ALE), na piśmie. − Głosowałem za przyjęciem sprawozdania posła Adamou, które dotyczy sprawy mającej żywotne znaczenie dla całej Europy i zachęca do współpracy pomiędzy państwami członkowskimi w sprawach dotyczących przeszczepów narządów. Moja ojczyzna, Szkocja, charakteryzuje się jednym z najniższych odsetków, jeśli chodzi o liczbę oddawanych narządów w UE i rząd szkocki współpracuje z ministerstwami zdrowia innych narodów Wielkiej Brytanii nad poprawą tej sytuacji.

Bardzo wierzę we współpracę na całym obszarze UE, która uzupełni funkcjonujące w każdym kraju systemy przeszczepiania i zachęcą do stosowania jak najwyższych standardów odnośnie wymogów jakości i bezpieczeństwa. Współpraca taka może doprowadzić do poprawy jakości usług transplantologicznych w całej Europie, gwarantując tym samym lepszy dostęp do narządów oddawanych niekomercyjnie.

 
  
MPphoto
 
 

  Diamanto Manolakou (GUE/NGL), na piśmie. - (EL) Z zadowoleniem przyjmuję stanowisko, jakie reprezentuje sprawozdawca odnośnie do rozwoju dawstwa narządów i przeszczepiania w UE; zakazu transakcji finansowych w jakiejkolwiek postaci pomiędzy dawcą i biorcą; wszelkiej komercjalizacji przeszczepów; walki przeciw turystyce przeszczepowej w krajach, w których ma miejsce handel narządami oraz tego, że uznaje on, iż handel narządami wiąże się z nierównościami społecznymi.

Potrzebny jest rozwój w dziedzinie transplantacji, ponieważ ratują one życie i zmieniają jakość życia osób przewlekle chorych, takich, jak osoby chore na nerki.

Jeżeli taki rozwój ma nastąpić, to należy rozwijać silną humanitarną świadomość znaczenia, jakie ma dawstwo narządów, a to wymaga szczególnego rodzaju środowiska społecznego.

Dlatego też dobrze jest, gdy w omawianej rezolucji uznaje się, że handel narządami sam w sobie narusza ideę dawstwa narządów i coraz częściej przeszkadza w dokonywaniu przeszczepów.

Aby świadomość znaczenia dawstwa narządów mogła rozkwitać, należy zrobić to, co narzucają nam okoliczności: należy przeciwstawić politykę UE i komercjalizację zdrowia opiece i potrzebom ludzkim.

Polityka ta, działając na korzyść zwiększenia zysków wielonarodowych koncernów, strąca miliony Europejczyków, nawet w naszym własnym kraju, poniżej progu ubóstwa - w objęcia bezrobocia lub niedoboru miejsc pracy. Są oni zmuszeni sprzedawać wszystko, co mają, aby pomóc swoim bliskim.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), na piśmie. − Powtarzam wezwania posła Adamosa Adamou do podjęcia działań politycznych na szczeblu UE w obszarze dawstwa i przeszczepiania narządów. W zeszłym roku w Wielkiej Brytanii z przeszczepów narządów skorzystało około 2400 osób, lecz ponad tysiąc rocznie umiera oczekując na odpowiedni narząd od dawcy. Dlatego też państwa członkowskie muszą przedsięwziąć środki w kierunku zwiększenia swojej puli dawców poprzez rozpowszechnianie najlepszych praktyk i podnoszenie świadomości tego bardzo poważnego problemu, z jakim mamy do czynienia w kontekście dawstwa narządów. Europejskie rządy i instytucje muszą też robić więcej, aby zapobiec haniebnej praktyce handlu narządami ludzkimi. W sprawozdaniu wzywa się do przyjęcia środków mających na celu zniechęcenie do uprawiania turystyki przeszczepowej oraz rozwiązanie problemów natury bardziej ogólnej, dotyczących tej kwestii. Dlatego też głosowałem za przyjęciem tego sprawozdania.

 
  
MPphoto
 
 

  Véronique Mathieu (PPE-DE), na piśmie. − (FR) Dawstwo narządów w Unii Europejskiej w ciągu nadchodzących lat spotka się z trzema znacznymi wyzwaniami.

Po pierwsze, z niewystarczającą liczbą narządów dostępnych w UE. Codziennie niedobór ten powoduje śmierć około 10 pacjentów z list oczekujących na przeszczep.

Po drugie, zagrożenia związane z przeszczepianiem narządów nadal stanowią znaczący przedmiot troski. Przenoszenie chorób takich jak HIV, pewnych szczepów żółtaczki, a nawet nowotworów, pozostaje rzeczywistością mającą wpływ na obywateli Europy.

Na koniec, państwa członkowskie UE muszą zająć się sprawą handlu narządami - w odpowiedni i skoordynowany sposób. Chociaż we Wspólnocie jest on wciąż stosunkowo rzadki, to daje on powody do obaw natury politycznej i, co ważniejsze, etycznej.

Zalecenia zawarte w sprawozdaniu posła Adamou to krok we właściwym kierunku: wymiana najlepszych praktyk, skuteczniejsza współpraca, lepiej rozwinięta wymiana narządów pomiędzy państwami członkowskimi, większa świadomość publiczna i potrzeba utrzymania dobrowolnego i niekomercyjnego charakteru dawstwa narządów.

Jeżeli te projekty zostaną przyjęte, to w znaczący sposób polepszą warunki dotyczące dawstwa i przeszczepiania narządów

 
  
MPphoto
 
 

  Miroslav Mikolášik (PPE-DE), na piśmie. − (SK) Bezpieczne, skuteczne i dostępne dawstwo i przeszczepianie narządów są sprawami żywotnej wagi we współczesnej Europie.

Ponad 60 000 pacjentów oczekuje na przeszczep serca, wątroby, płuc lub nerek. Śmiertelność wśród osób oczekujących na przeszczep wynosi zwykle od 15 do 30%,

Głosowałem dziś za przyjęciem sprawozdania autorstwa mojego kolegi, posła Adamou.

Z zadowoleniem przyjmuję inicjatywę dotyczącą stworzenia ram prawnych, które ustanawiałyby wspólną metodologię oraz kryteria odpowiedniej jakości dla dawców i dla przeszczepianych narządów. Uważam, że zgodność pomiędzy państwami członkowskimi stanowi główny warunek poprawy bezpieczeństwa i jakości całego procesu przeszczepiania, od oceny przedprzeszczepowej i wyboru odpowiedniego dawcy po przeprowadzoną we właściwym czasie operację i pooperacyjny monitoring pacjentów. Jako lekarz chciałbym również podkreślić znaczenie bliskiej współpracy i wymiany najlepszych praktyk i informacji pomiędzy specjalistami do spraw zdrowia w państwach członkowskich.

Zaostrzanie się problemu niedoboru narządów stanowi poważne wyzwanie dla Europy. W pełni poparłem wezwanie sprawozdawcy do ustanowienia skutecznego europejskiego systemu identyfikacji osób, które mogłyby stać się po swojej śmierci dawcami narządów. System taki powinien obejmować metody sprawnej komunikacji i przekazywania informacji, dzięki którym narządy tych, którzy pragną je oddać, staną się prawdziwie dostępne.

Innym ważnym krokiem w kierunku poprawy dostępności dawców powinno być zapewnienie lepszego informowania opinii publicznej. Jestem pewien, że jeżeli ta debata na tak delikatny temat będzie prowadzona na szczeblu krajowym, to będzie to pomocne w podniesieniu świadomości publicznej.

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI), na piśmie. − (DE) Setki i tysiące ludzi w Europie figurują na listach oczekujących. Żyją oni w oczekiwaniu na drugą szansę w życiu. Ulepszenie wspólnych struktur i współpracy poprzez wprowadzenie europejskiej karty dawcy narządów, wspólnej puli dawców narządów i gorącej linii przeszczepowej z całą pewnością będzie pomocne.

Austria, podobnie jak niektóre inne kraje, stanowi pod tym względem wzór, ponieważ każdy Austriak, który za życia nie zarejestruje swojego sprzeciwu wobec wykorzystania swoich narządów po śmierci, automatycznie staje się dawcą narządów. Istnieje potrzeba dokonania zmiany świadomości w krajach, w których nie stosuje się takiej praktyki, ponieważ tak rażący niedobór dawstwa narządów jest ściśle związany z brakiem świadomości zarówno wśród zwykłych ludzi, jak i wśród profesjonalistów. Tylko wówczas, gdy zajmiemy się tym problemem, ulepszymy struktury i przedsięweźmiemy środki promocyjne, będziemy mogli zwiększyć liczbę oddanych i przeszczepionych narządów, jak również powstrzymać nielegalny handel narządami.

 
  
MPphoto
 
 

  Vincent Peillon (PSE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za przyjęciem sprawozdania w sprawie dawstwa i przeszczepiania narządów: działania polityczne na poziomie UE, przedstawionego przez posła Adamou.

Jak wszyscy wiemy, przeszczepianie narządów może uratować wiele istnień i polepszyć jakość codziennego życia wielu naszych współobywateli. UE cierpi jednak obecnie na chroniczny brak organów: 40 000 pacjentów oczekuje dziś na przeszczep i ocenia się, że codziennie 10 z nich umiera.

Zajęliśmy się tym problemem w szczególności poprzez rozważenie takich środków, jak wprowadzenie europejskiej karty dawcy, zintensyfikowanie współpracy pomiędzy państwami członkowskimi, podnoszenie świadomości publicznej, stworzenie „gorącej linii” transplantologicznej i wspieranie badań biotechnologicznych, które w przyszłości mogą pozwolić raczej na hodowlę narządów, a nie na ich oddawanie.

Jednakże potrzeba zniwelowania tego niedoboru narządów nie powinna prowadzić do poświęcenia naszych wartości. Cieszę się niezmiernie, że ten tekst kładzie nacisk na dobrowolne, bezpłatne i - gdzie to możliwe - anonimowe dawstwo, wzywając jednocześnie państwa członkowskie do bardziej skutecznej walki z handlem narządami i turystyką przeszczepową.

 
  
MPphoto
 
 

  Frédérique Ries (ALDE), na piśmie. − (FR) 23 kwietnia będziemy ratyfikować sprawozdanie dotyczące dawstwa i przeszczepiania narządów oraz działań mających na celu zwiększenie liczby dostępnych narządów. Jest to sprawa niezwykłej wagi: codziennie w Europie umiera z powodu niedoboru narządów 10 osób; ponad 15 000 europejskich pacjentów figuruje na listach oczekujących; średni czas oczekiwania na narząd najczęściej przeszczepiany – nerkę - wynosi w Belgii ponad 24 miesiące. Statystyki te są trudne do przyjęcia.

Poparłam inicjatywę dotyczącą wprowadzenia europejskiej karty dawcy. Z uwagi na pilny charakter operacji pobierania narządów niezwykle użyteczne byłoby, aby niezwłocznie po zidentyfikowaniu potencjalnego dawcy dysponować standardową europejską kartą, którą każdy mógłby odczytać i zrozumieć. Inicjatywę tą popiera też duża większość obywateli Belgii, z których wielu jest za oddawaniem narządów. To, w połączeniu z systemem „domniemanej zgody” i właściwą koordynacją pomiędzy centrami przeszczepów wyjaśnia, dlaczego nasz kraj przoduje w udanych zabiegach transplantacji.

Jedyne, nad czym ubolewamy, to fakt, że nie dość ambitnie zalecaliśmy wprowadzenie systemu domniemanej zgody na całym obszarze Europy.

 
  
MPphoto
 
 

  Luca Romagnoli (NI), na piśmie. (IT) Panie przewodniczący, panie i panowie! Głosowałem za przyjęciem sprawozdania posła Adamou zatytułowanego: „Dawstwo i przeszczepianie narządów: działania polityczne na poziomie UE” dla celów leczniczych, które podkreśla wagę opieki zdrowotnej dla obywateli na poziomie UE i na poziomie globalnym.

Dlatego też uważam, że dalsze wysiłki badawcze są niezbędne, po to, by opracowywać coraz to nowe rozwiązania terapeutyczne oraz lepsze procedury techniczne i organizacyjne dla przeszczepów, poprzez koordynowanie projektów i programów, także prowadzonych wspólnie przez państwa członkowskie, w ramach współpracy.

Uważam też, że zasadnicze znaczenie ma promowanie kultury dawstwa narządów poprzez kampanie uświadamiające, tak aby liczba oddawanych narządów zwiększała się i że powinny one stanowić przypomnienie dla obywateli, że prawdopodobieństwo tego, że będą oni musieli otrzymać jakiś narząd jest czterokrotnie większe, niż tego, że przyjdzie im oddać jakiś narząd.

Na koniec, podkreślę to, jak niezwykle ważne jest zwalczanie handlu narządami zarówno wewnątrz, jak i poza UE, uznając, że takie bezprawne działania są zawsze równoznaczne z biedą i desperacją.

 
  
MPphoto
 
 

  Catherine Stihler (PSE), na piśmie. − Potrzeba szerzej zakrojonej współpracy pomiędzy państwami członkowskimi UE ma zasadnicze znaczenie, jeśli mamy pomóc tym obywatelom, którzy wymagają przeszczepu narządów.

 
  
MPphoto
 
 

  Andrzej Jan Szejna (PSE), na piśmie. − Poparłem sprawozdanie posła Adamou Adamosa w sprawie dawstwa i przeszczepiania narządów, gdyż uważam, iż transplantacje organów to duży krok naprzód w służbie nauki dla człowieka. Wielu ludzi zawdzięcza swoje życie przeszczepionemu narządowi i uzyskuje lepszą jakość życia.

Konieczny jest wzrost świadomości społecznej, a w związku z tym liczby bezinteresownych dawców. Uważam, że kluczowym czynnikiem walki z niedoborem narządów jest stworzenie skutecznego systemu identyfikacji osób, które po śmierci mogłyby zostać dawcami narządów po spełnieniu wszystkich obowiązujących w państwach członkowskich wymagań dotyczących wyrażania zgody. Świadomość społeczna i opinia publiczna odrywają ogromną rolę, dlatego też ważnym czynnikiem powinno być ustawiczne kształcenie.

 
  
  

- Sprawozdanie: Marian Harkin (A6-0070/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za sprawozdaniem z własnej inicjatywy pani Harkin na temat wkładu wolontariatu w spójność społeczno-gospodarczą.

Podziwiam jej wspaniałe badania nad wolontariatem jako znaczącą siłą kształtującą społeczeństwo obywatelskie i wzmacniającą solidarność - jedną z podstawowych wartości UE. Świadomość przydatności wolontariatu zarówno w sferze publicznej jak i prywatnej posiada zasadnicze znaczenie dla rozwoju i osiągnięcia równowagi pomiędzy aspektami gospodarczymi, społecznymi i środowiskowymi, czyli zrównoważonego rozwoju, który znajduje się u podstaw podejścia europejskiego.

Żałuję, że w sprawozdaniu nie została omówiona kwestia wartości wolontariatu oraz rodzaju działalności wolontariackiej, która mogłaby być zaklasyfikowana jako wolontariat płatny, ponieważ sprawozdawczyni zdefiniowała wolontariat jako działalność, która odbywa się bez wynagrodzenia. Sprawozdanie to jest ważnym krokiem w kierunku istotnego uznania instytucji niekomercyjnych.

 
  
MPphoto
 
 

  Adam Bielan (UEN), na piśmie. − Panie Przewodniczący! Wolontariat wnosi bezcenny wkład w budowanie społeczeństwa obywatelskiego i pełnej demokracji przez zaangażowanie obywateli do działań na poziomie lokalnym i regionalnym. Możliwość rozwijania takich działań jest szczególnie istotna w krajach, gdzie aktywne społeczeństwo obywatelskie spotyka się z prześladowaniami ze strony elit sprawujących władzę. Poparłem sprawozdanie Marian Harkin, gdyż zgadzam się, iż Komisja Europejska powinna promować transgraniczne projekty w dziedzinie wolontariatu szczególnie wobec naszego najbliższego sąsiada – Białorusi. W szczególności dla Białorusinów będzie to konkretny wyraz poparcia dla ich wysiłków w walce z reżimem Łukaszenki.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), na piśmie. − (PT) Nie może być wątpliwości, że to co nazywamy „wolontariatem”, spełnia bardzo ważną rolę społeczną, przyczyniając się do rozwiązania problemów obywateli i zaspokojenia ich potrzeb, w szczególności poprzez zachęcanie do rzeczywistej solidarności i wzajemnej pomocy.

Z tego powodu nie zgadzamy się z ideą „wolontariatu” jako kwestii „znacznych oszczędności dla służb sektora publicznego”. Przeciwnie, uważamy, że im bardziej państwa poprawią dostarczane przez służby publiczne usługi oferowane i gwarantowanie obywatelom, tym ważniejsza będzie rola wolontariatu.

Jak wspomniano, zasadnicze znaczenie posiada zapewnienie, „że działalność wolontariacka stanowi uzupełnienie usług dostarczanych przez służby publiczne, lecz ich nie zastępuje”. „Wolontariat” nie może być wykorzystywany jako pretekst lub środek zachęcania państw do zaniedbywania ich obowiązków, zwłaszcza społecznych, poprzez przekazanie ich pseudocharytatywnym organizacjom.

Mając to na uwadze, walczymy o zapewnienie skutecznego i adekwatnego wsparcia dla instytucji niekomercyjnych, czyli między innymi ruchów spółdzielczych, instytucji i spółek lokalnych, komitetów mieszkańców oraz stowarzyszeń sportowych, rekreacyjnych, kulturalnych, a także stowarzyszeń dla dzieci i młodzieży.

Wreszcie podkreślamy fakt, że działalność wolontariacka zależy także od tego, czy pracownicy posiadają czas wolny, a zatem łączy się z koniecznością zapobieżenia nadmiernej eksploatacji pracowników poprzez nadmierne godziny pracy, niskie pensje lub brak bezpieczeństwa pracy.

 
  
MPphoto
 
 

  Małgorzata Handzlik (PPE-DE), na piśmie. − System demokratyczny nie może funkcjonować sprawnie bez społeczeństwa obywatelskiego. Wszelkie inicjatywy, które sprzyjają budowaniu więzi społecznych i demokracji uczestniczącej witam z wielkim entuzjazmem i nie mam wątpliwości, że takim przykładem jest właśnie wolontariat.

Zdaję sobie sprawę, jak zaangażowanie i praca na rzecz innych osób oddziałują ponadto na kształtowanie pozytywnych postaw życiowych. Bezcenny jest też wkład wolontariatu w promocję dialogu międzykulturowego, integracji społecznej, odbudowywanie społecznego zaufania czy ponowne włączanie osób wykluczonych do życia społecznego.

Chciałabym także zwrócić państwa uwagę na bardzo istotny moim zdaniem ekonomiczny aspekt wolontariatu. Wolontariat jest znakomitą okazją do zdobycia nowych umiejętności i kwalifikacji, zwiększając tym samym szansę na rynku pracy oraz ułatwiając płynne przejście od nauki do aktywności zawodowej, co z punktu widzenia zwłaszcza młodych ludzi jest bezcenną wartością. Ponadto, jak zauważa autor raportu, wolontariat ma wyraźny wkład w generowanie produktu krajowego brutto, co nie powinno zostać przeoczone.

Mam nadzieję, iż propozycję zawarte w raporcie skłonią Komisję Europejską jak i państwa członkowskie do wypracowania dalszych rozwiązań służących promocji, jak i instytucjonalnemu wzmocnieniu wolontariatu.

 
  
MPphoto
 
 

  Ian Hudghton (Verts/ALE), na piśmie. − Głosowałem za przyjęciem sprawozdania pani Harkin uznającego ogromną rolę wolontariatu w kształtowaniu spójności gospodarczej i społecznej. Sprawozdanie wyraźnie wzywa władze w państwach członkowskich na szczeblu lokalnym i regionalnym do uznania wartości wolontariatu oraz do pracy w ramach partnerstwa z organizacjami wolontariackimi. Taka współpraca ma moim zdaniem w tym kontekście zasadnicze znacznie i z zadowoleniem przyjmuję ostatnie działania mojego rządu na rzecz zwiększenia zasobów dostępnych dla sektora wolontariatu w całej Szkocji.

 
  
MPphoto
 
 

  Monica Maria Iacob-Ridzi (PPE-DE), na piśmie. − (RO) Głosowałam na rezolucją dotyczącą wkładu wolontariatu w spójność społeczno-gospodarczą, ale chciałabym przedstawić kilka uwag natury finansowo-budżetowej.

W ramach programu „Młodzież w działaniu” Unia Europejska uruchomiła europejski wolontariat. Daje to młodzieży możliwość ukończenia kursów szkoleniowych w ramach poszczególnych zawodów lub pracy w organizacjach pozarządowych w innym państwie członkowskim. Operatorami tych służb są spółki i organizacje pozarządowe akredytowane przez Komisję Europejską w każdym państwie członkowskim.

Jednakże problem stanowi budżet europejskiego wolontariatu. Jest to kwota, która rocznie nie przekracza 42 milionów euro, kwota która powinna pokryć koszty podróży kilkudziesięciu tysięcy wolontariuszy z Europy, a także minimalne wydatki związane z tymi podróżami. Zainteresowanie młodzieży jest bardzo duże i istnieje wiele organizacji, które chcą wdrażać ten program. Tylko w Rumunii, nowym państwie członkowskim, jest ponad 60 organizacji akredytowanych do wymiany wolontariuszy i złożono ponad 5 000 wniosków w sprawie tego kursu szkoleniowego.

Mimo że program ten okazał się bardzo atrakcyjny, europejskie służby wolontariackie nadal są niestety niewystarczająco finansowane.

 
  
MPphoto
 
 

  Sérgio Marques (PPE-DE), na piśmie. − (PT) Głosowałem za tym sprawozdaniem, które podkreśla rolę wolontariatu w kształtowaniu spójności gospodarczej i społecznej w UE. Ponad 100 milionów obywateli europejskich jest zaangażowanych w działalność wolontariacką, co odpowiada wkładowi gospodarczemu do PKB w wysokości średnio 5%. Wolontariat prowadzi do bezpośredniego zaangażowana obywateli w rozwój lokalny i odgrywa ważną rolę w nabywaniu umiejętności oraz poprawie możliwości zatrudnienia wolontariuszy, umożliwiając im zdobycie licznych umiejętności i kompetencji.

Popieram to sprawozdanie, które podkreśla fakt, że państwa członkowskie oraz władze lokalne i regionalne powinny uznać wartość wolontariatu w zakresie wspierania spójności społecznej i gospodarczej oraz powinny rozwijać strategie służące zachęcaniu do wolontariatu. Komisja powinna pracować nad ustanowieniem systemu dla wszystkich funduszy wspólnotowych, gdyż w ten sposób działalność wolontariacka może być uznana za wkład do współfinansowanych projektów.

Komisja, państwa członkowskie oraz władze regionalne i lokalne powinny wpierać wolontariat poprzez edukację na wszystkich szczeblach, tak aby była postrzegana jako zwykły wkład do życia wspólnotowego.

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), na piśmie. − Z zadowoleniem przyjmuję sprawozdanie pani Marian Harkin w sprawie roli wolontariatu w kształtowaniu spójności gospodarczej i społecznej. Wkład wolontariatu na rzecz społeczeństwa jest bezcenny. Fakt, że 100 milionów obywateli we wszystkich 27 państwach członkowskich już jest zaangażowanych w działalność wolontariacką, jest zachęcający i należy na nim budować. Głosowałem za zaleceniami zawartymi w sprawozdaniu.

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI), na piśmie. − (DE) Świadczona bez wynagrodzenia praca wolontariuszy posiada zasadnicze znacznie dla dobra publicznego. Niemożliwe byłoby radzenie sobie z klęskami, takimi jak między innymi powodzie, czy wielkie pożary, bez nieodpłatnej pracy niewynagradzanych pracowników. Musimy zdać sobie sprawę, że bez pracy wolontariuszy znaczna część pracy w tym zakresie nie byłaby wykonywana, ale także nie mogłaby być finansowana przez państwo.

W wielu organizacjach wolontariackich liczba aktywnych członków wciąż spada. Powodem tego jest między innymi krótszy okres pracy na rzecz społeczności lokalnej w zastępstwie służby wojskowej, przenoszenie się rodzin i presja wywierana w pracy i w szkole. Na przykład w wyniku niedoborów członkowie ochotniczej straży pożarnej nie mogą opuszczać miejsca pracy, nawet jeśli kraj zwraca pracodawcy koszty ich zatrudnienia. Do spółek należy wysłać wyraźny sygnał, że one także korzystają z pracy wolontariuszy i musimy porównać najlepsze praktyki pozwalające zachować atrakcyjność działalności wolontariackiej, abyśmy mogli osiągnąć nasze cele.

 
  
MPphoto
 
 

  Zita Pleštinská (PPE-DE), na piśmie. − (SK) Praca wolontariuszy nie otrzymuje wsparcia ani uwagi, na jakie zasługuje w Unii Europejskiej. Dlatego też głosowałam za sprawozdaniem opracowanym przez sprawozdawczynię, panią Marian Harkin, na temat wkładu wolontariatu w spójność społeczno-gospodarczą. Zgadzam się ze sprawozdawczynią, że instytucje europejskie muszą ustanowić elastyczny i niebiurokratyczny system wsparcia.

Praca wolontariuszy nie może być niedoceniana, ponieważ jest ona istotną częścią życia demokratycznego w Europie i angażuje ponad 100 milionów Europejczyków w różnym wieku, o różnych wyznaniach i narodowościach. Odzwierciedla wielką determinację ludzi i wzmacnia więź pomiędzy obywatelami i UE.

Wolontariat posiada długoletnią tradycję w krajach Europy Zachodniej i w USA. Natomiast organizacje pozarządowe i niedochodowe w krajach postkomunistycznych rozpoczęły działalność wolontariacką dopiero po wprowadzeniu rządów demokratycznych. Działalność Światowej Organizacji Ruchu Skautowego została całkowicie zakazana przez totalitarny reżim komunistyczny. Obecnie jej działalność przyciąga w swe szeregi coraz więcej entuzjastów: ludzi w różnym wieku i z różnych części UE. Dzisiaj nie możemy sobie wyobrazić żadnego wydarzenia bez obecności organizacji kościelnych i charytatywnych, bez obecności Czerwonego Krzyża. Wolontariusze pomagają także uaktywnić i zmobilizować obywateli ze społeczności znajdujących się w trudnej sytuacji, na przykład w ramach Europejskiego Centrum Wolontariatu i Europejskiego Forum Młodzieży, zgodnie z zasadą społeczeństwa obywatelskiego, poprzez rozwój oraz ożywianie i promowanie tradycji, oryginalności i różnorodności regionów.

Uważam, że wolontariat jest pewną formą energii odnawialnej i w konsekwencji wspieram zalecenie sprawozdawczyni, aby rok 2011 został nazwany Europejskim Rokiem Wolontariatu.

 
  
MPphoto
 
 

  Luís Queiró (PPE-DE), na piśmie. − (PT) Mogę zagwarantować, że wolontariat posiada wartość społeczną i popieram jego rozwój i uznanie jego wartości w naszych społeczeństwach. Chciałbym wyjaśnić, że fakty dotyczące wolontariatu mogą być w pewien sposób zamazane w zakresie danych statystycznych, definicji i ich stosowania.

Wyjaśnienia zawarte w sprawozdaniu są moim zdaniem ważne, a środki sugerowane w celu rzucenia światła na istniejące dane w zakresie tego rodzaju działalności są konieczne, ponieważ jest to działalność wykonywana bez wynagrodzenia, która w związku z tym musi być wyraźnie odróżniona od działalności organizacji pozarządowych. Wartość dodana tej działalności wolontariackiej jest bardzo istotna dla naszych społeczeństw, a zatem słuszne jest jej uznanie i odróżnienie. Jednakże nie powinniśmy wykorzystywać jej altruistycznej natury w celu zstąpienia wysiłków, jakie społeczeństwa, właściwe władze i sektor prywatny powinny czynić w celu wzmocnienia możliwości oferowanych na szczeblu wspólnotowym.

Poszczególne fundusze wspólnotowe są przeznaczone na pobudzenie gospodarki europejskiej oraz wzmocnienie spójności społeczno-gospodarczej i wzrostu jak również zrównoważonego rozwoju społeczeństw europejskich. Działalność wolontariacka jest premią, jaką my obywatele oferujemy innym. Musimy do niej zachęcać i ją uznawać, ale nigdy nie uważać jej za dodatek, który można wykorzystać jako usprawiedliwienie dla czynienia mniej w zakresie oferowania i tworzenia stale poprawiającej się jakości życia społeczeństw europejskich.

 
  
MPphoto
 
 

  Catherine Stihler (PSE), na piśmie. − Wolontariat w UE musi cieszyć się większym uznaniem. Sprawozdanie pani Harkin określa sposoby, za pomocą których Komisja i państwa członkowskie mogą pomóc wolontariatowi. Mam nadzieję, że Komisja poprze ideę roku 2011 jako Europejskiego Roku Wolontariatu. Chciałabym, aby następny rok - 2009 - w Szkocji był Szkockim Rokiem Wolontariatu.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE-DE), na piśmie. − (SK) Po pierwsze, istnieje problem finansowania organizacji pozarządowych z funduszy wspólnotowych. Małe organizacje, które prowadzą bardzo przydatną działalność ma szczeblu lokalnym i regionalnym potrzebują specjalnej pomocy, aby przygotować wnioski. Dokumentacja, jaką należy uzupełnić jest rozmiaru niemalże bratysławskiej książki telefonicznej. Biurokracja stała się taka skomplikowana, że tłumi entuzjazm wolontariuszy. Musimy chronić programy wspólnotowe przed ich nadużywaniem, ale ostrożność i zapobieganie nie może doprowadzić do tego, że staną się one mniej dostępne dla obywateli.

Po drugie, w oparciu o moje doświadczenie jako członka zarządu Forum for Life, mogę zaświadczyć, że wolontariat przyczynia się do wzmocnienia spójności społecznej poprzez tworzenie kapitału ludzkiego, niezależnie od wieku wolontariuszy. W Forum for Life młodzież uczy się odpowiedzialności i wspaniałomyślności, a także zyskuje doświadczenie w budowaniu relacji międzyludzkich. Kapitał ludzki jest największym wkładem wolontariatu na rzecz spójności społecznej. W związku z tym wzywa się państwa członkowskie i regiony do stosowania tej niedoścignionej formy inwestowania w naszą przyszłość.

Po trzecie, wolontariat musi cieszyć się należnym uznaniem. Mężczyznom i kobietom, którzy poświęcają swój czas na pracę wolontariacką, zmagając się jednocześnie ze zmianami na rynku pracy oraz zmianami w zakresie znaczenia solidarności międzypokoleniowej w rodzinach i społeczeństwie, należy zapewnić oficjalne uznanie. W Komisji Praw Kobiet i Równouprawnienia jestem sprawozdawczynią odpowiedzialną za sprawozdanie na ten temat, co oznacza, że będziemy mogli kontynuować tę debatę na jesieni.

 
  
  

- Sprawozdanie: Jean-Pierre Audy (A6-0079/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), na piśmie. − (PT) Mając na uwadze, że EBI jest instytucją publiczną zarządzającą znacznymi kwotami finansowymi, musi on udostępniać szczegółowe informacje na temat finansowanych projektów i działań. EBI obecnie dostarcza pewnych ogólnych informacji na temat finansowanych projektów, w tym na temat kraju otrzymującego środki finansowe. Niemniej jednak takie informacje są niewystarczające. W związku z tym ubolewamy nad odrzuceniem poprawki złożonej przez naszą grupę, wzywającej EBI do wzmocniła swych wysiłków w zakresie przejrzystości i ujawniania beneficjentów pożyczek globalnych udzielanych przez pośredników finansowych.

Ponadto, obok innych istotnych aspektów, nie zgadzamy się z celem EBI polegającym na stworzeniu jednolitego rynku poprzez finansowanie infrastruktury ukierunkowanej na liberalizację rynków - jak w przypadku energii - lub że należy położyć nacisk na finansowanie „partnerstwa publiczno-prywatnego”, prowadząc politykę wykorzystywania środków publicznych w celu finansowania kapitału prywatnego.

Przeciwnie, EBI powinien wykorzystywać środki finansowe jako instrument służący rzeczywistemu osiągnięciu „spójności gospodarczej i społecznej” poprzez wspieranie działań w celu zmniejszenia różnic regionalnych, zachęcania do rzeczywistej konwergencji i pobudzania wzrostu i zatrudnienia, zwłaszcza w najmniej rozwiniętych pod względem gospodarczym regionach UE, a także w celu osiągnięcia efektywnej współpracy politycznej.

 
  
MPphoto
 
 

  Diamanto Manolakou (GUE/NGL), na piśmie. - (EL) EBI został wezwany do zapewnienia aktywniejszego wsparcia dla finansowania kapitału prywatnego, wzmocnienia konkurencji, wspierania prywatyzacji infrastruktury w dziedzinie energii, transportu i planowania oraz do finansowania dużych projektów w ramach partnerstwa z podmiotami prywatnymi. Infrastruktura ta jest użyteczna dla kapitału i wiąże się z jednoczesną prywatyzacją, co jest równoznaczne ze spekulacjami. EBI jest dostosowany do reguł konkurencji i wolnego rynku; zamiast zaspokajania potrzeb społecznych zapewnia sobie nowe zyski.

Monopole drenują środki wspólnotowe i krajowe, wykorzystały infrastrukturę i większe projekty, a także środki przyznane im przez EBI. Monopole w ten sposób obniżają już niskie zasoby kapitału prywatnego, który wykorzystują poprzez podejmowanie projektów szkodliwych dla społeczeństwa jako całości.

Przekierowanie dochodów z podatków oraz obniżenie przydziałów środków i dotacji dla lokatorów, emerytów, rolników i klasy robotniczej jako całości odbyło się z korzyścią dla finansowania monopolów.

Generatory wiatrowe, które niszczą środowisko, jak na wyspach na Morzu Egejskim, znacznie podniosły opłaty na ważniejszych drogach publicznych, a współpraca pomiędzy sektorem prywatnym i publicznym itp. ma na celu czerpanie zysków z zawierania umów z podmiotami indywidualnymi i oczywiście jest ona wspierana przez gwarancje państwowe. Podobne projekty, nie podlegające kontroli społecznej, są wspierane w krajach trzecich w celu zapewnienia większych zysków przedsiębiorstwom w imię wzrostu - naturalnie wzrostu kapitału.

 
  
  

- Sprawozdanie: Dan Jørgensen (A6-0109/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Glosowałem za udzieleniem absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok 2006 oraz za przyjęciem sprawozdania pana Jørgensena, które zaleca udzielenie Komisji absolutorium.

Sprawozdanie podkreśla, że 80% wydatków Wspólnoty podlega zarządowi państw członkowskich w ramach „zarządzania dzielonego” i że każde państwo członkowskie musi przyjąć odpowiedzialność za zarządzanie środkami finansowymi, które otrzymuje od UE. Obecnie jest to wyjaśniane zarówno za pomocą jednej krajowej deklaracji w zakresie zarządzania, jak i w formie kilku deklaracji w ramach danego kraju. Istnieje pilna potrzeba zawarcia porozumienia pomiędzy Komisją a państwami członkowskimi w zakresie procedur składania w przyszłości sprawozdań dotyczących zarządzania dzielonego, ponieważ godny ubolewania jest fakt, że w przypadku środków strukturalnych, polityki wewnętrznej i działań zewnętrznych wypłaty są wciąż obarczone poważnymi błędami merytorycznymi na szczeblu organizacji wdrażających.

Żałuję, że Komisja milcząco zaakceptowała brak zbiorowej odpowiedzialności większości państw członkowskich w odniesieniu do finansowego zarządzania UE. Wreszcie popieram ideę europejskiego organu do spraw własności.

 
  
MPphoto
 
 

  Bastiaan Belder (IND/DEM), na piśmie (NL) Komisja Kontroli Budżetowej pragnie udzielić Komisji Europejskiej absolutorium z zarządzania finansowego w roku budżetowym 2006. Nie popieram tej decyzji, ponieważ uważam, że lepszym rozwiązaniem byłoby odroczenie decyzji w sprawie udzielenia absolutorium do jesieni.

Komisja Europejska próbuje skorygować wielką liczbę błędów w zakresie funduszy strukturalnych. Ponadto Parlament Europejski chciałby skontrolować punkty proponowane w zakresie działań w grupie roboczej. Jednak nie wiemy jeszcze, czy działania osiągną pożądany skutek. Przede wszystkim przez wiele lat liczba błędów związanych z funduszami strukturalnymi była zbyt duża.

Nie ma możliwości zarządzania praktycznym wykorzystaniem funduszy strukturalnych: błędy wynikają z nadmiernie i znacznie różniących się zasad dotyczących odbiorców dotacji. Zasady są elementem prawodawstwa, które obowiązuje do 2013 r. Problemy w tym zakresie muszą być objęte bardziej skoncentrowanym i rygorystycznym audytem. Poprzez odroczenie udzielenia absolutorium Parlament miałby możliwość dokładniejszego uwzględnienia wyników i utrzymałby presję.

Ponadto Parlament może zachęcić państwa członkowskie do czynienia większych wysiłków w związku z krajowymi deklaracjami dotyczącymi zarządzania, w przypadku których minister jest odpowiedzialny za inwestowanie środków finansowych UE w państwach członkowskich.

Wreszcie wzywam do znalezienia właściwego rozwiązania w odniesieniu do pozycji asystentów, tak aby nie pojawiały się problemy związane z ich obowiązkami społecznymi i zapłatą podatków.

 
  
MPphoto
 
 

  James Elles (PPE-DE), na piśmie Trybunał Obrachunkowy nie mógł zatwierdzić ksiąg UE 13. rok z rzędu. Mimo to uczyniono pewien postęp, który należy koniecznie i stanowczo kontynuować. Posłowie konserwatywni są zdecydowani nadal ukierunkowywać działania Komisji w stronę zasadniczych reform, do czego od dawna wzywaliśmy.

Powinno być zero tolerancji dla marnotrawstwa, oszustw i nieprawidłowego zarządzania. Komisja ponosi polityczną odpowiedzialność i poddamy proces kontroli budżetowej rygorystycznemu badaniu.

Jednakże nie tylko Komisja ponosi odpowiedzialność w zakresie rachunkowości. Około 80% pieniędzy UE jest obecnie wydawanych w państwach członkowskich. Sprawozdanie Parlamentu w sprawie budżetu Komisji podkreśla konieczność większej kontroli i koordynacji na szczeblu krajowym.

Państwa członkowskie muszą przyjąć odpowiedzialność za te środki finansowe poprzez krajowe deklaracje w sprawie zarządzania. Na szczęście uczyniono postęp, ale jak dotychczas za mały, aby zapewnić korzystne poświadczenie wiarygodności. Z tego podstawowego powodu konserwatyści ponownie zagłosują przeciwko udzieleniu absolutorium dla Komisji Europejskiej i innych instytucji za rok 2006.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), na piśmie. (PT) Spośród wielu ważnych aspektów podkreślamy następujące:

- Warto zauważyć, że ponownie wyrażono „wątpliwości” w odniesieniu do wykorzystania wspólnotowych środków finansowych w zakresie „działań zewnętrznych” Unii Europejskiej; Wątpliwości co do odbiorców końcowych, kwot rzeczywiście wydawanych, finansowanych projektów, słowem, na jaki cel kwoty zostały rzeczywiście przeznaczone (moglibyśmy dodać: w Iraku, w Afganistanie lub w Kosowie, wymieniając tylko kilka przykładów). Co ciekawe, większość posłów do PE, którzy zazwyczaj z takim zapałem domagają się działań, w tym przypadku są ostrożni. Dlaczego tak jest?

- Ponadto ponownie wzrastają nieuregulowane zobowiązania budżetowe związane z polityką strukturalną oraz funduszem spójności, osiągając kwotę 131,6 miliarda euro.

- Warto pamiętać, że zgodnie z „zasadą n+2”, kwota ta zniknie, jeśli nie zostanie wykorzystana do końca 2008 r.

- Warto także zauważyć, że Trybunał Obrachunkowy podkreślił, że w ramach wspólnej polityki rolnej system jednolitych płatności doprowadził do znacznego wzrostu liczby hektarów i beneficjentów otrzymujących pomoc bezpośrednią. Wśród nich Trybunał wymienił spółki kolejowe, kluby hodowli i ujeżdżania koni, a także rady miejskie, a także uznał, że uprawnienia do płatności zostały przyznane posiadaczom ziemskim, którzy nigdy nie prowadzili żadnej działalności rolnej...

 
  
MPphoto
 
 

  David Martin (PSE), na piśmie. − Popieram sprawozdanie pana Jørgensena w sprawie udzielenia absolutorium z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej na rok budżetowy 2006, sekcja III – Komisja. Należy przyjąć z zadowoleniem współpracę pomiędzy Parlamentem a Komisją w tych kwestiach, zwłaszcza w odniesieniu do wdrożenia planu działań w zakresie funduszy strukturalnych. Dlatego głosowałem za przyjęciem tego sprawozdania.

 
  
MPphoto
 
 

  Mary Lou McDonald (GUE/NGL), na piśmie. − Nie jestem zadowolona, że Komisja nie zdała wystarczającego sprawozdania z tego, na co zostały przeznaczone i wydane pieniądze, w szczególności w zakresie działań zewnętrznych. W czasie, kiedy UE zmierza do rozszerzenia zakresu jej działań zewnętrznych, nie do przyjęcia jest, aby rozliczenia były dokonywane w tak niedbały sposób.

 
  
MPphoto
 
 

  Czesław Adam Siekierski (PPE-DE), na piśmie. − Dnia 22 kwietnia 2008 roku odbyła się poważna dyskusja w związku z głosowaniem nad absolutorium budżetowym za rok 2006.

Pomimo szeregu wniosków krytycznych, dotyczących oceny wykonania budżetu za rok 2006, został złożony pozytywny wniosek do Parlamentu o udzielenie absolutorium.

Chciałbym zwrócić uwagę na kilka ważnych zagadnień.

Po pierwsze, biurokracja unijna jest zbyt rozbudowana, dlatego należy dokonać stosownego przeglądu w agencjach i podobnych instytucjach wokół dyrekcji generalnych w ramach Komisji.

Po drugie, należy uprościć procedury i cały system zamówień publicznych, aby ułatwić korzystanie ze środków unijnych.

Po trzecie, beneficjenci oczekują większej liczby mniejszych projektów i łatwiejszych w dostępie dla przeciętnego obywatela.

Po czwarte, godny odnotowania jest postęp w sposobie wykorzystania środków finansowych Unii w obszarze wspólnej polityki rolnej. Jednocześnie należy zbadać przyczyny niższego poziomu wydatkowania funduszu spójności EFRR i EFS w nowych państwach członkowskich.

Po piąte, niektóre kraje członkowskie wprowadziły oświadczenia audytowane przez krajowe organy kontroli dotyczące zarządzania funduszami UE. Ta forma zarządzania finansami w Unii powinna być upowszechniona w innych krajach Wspólnoty.

Na koniec warto podkreślić, że rok 2006 to ostatni rok agendy berlińskiej (perspektywy finansowej 2000-2006), dlatego powinien być to rok budżetowy charakteryzujący się dobrym wykorzystaniem środków Unii Europejskiej.

 
  
MPphoto
 
 

  Gabriele Stauner (PPE-DE), na piśmie (DE) Głosowaliśmy przeciwko udzieleniu absolutorium sprawozdaniom Komisji, ponieważ w 2006 r. w wielu obszarach zasoby budżetowe nie zostały wykorzystane w oszczędny i efektywny sposób. Dotyczy to w szczególności pieniędzy z funduszy strukturalnych, przypadków korupcji w wielu obszarach, które zostały ujawnione w 2007 r. oraz umów dotyczących bezpieczeństwa budynków. Przedstawiłam kilka pytań pisemnych w odniesieniu do ostatniej kwestii, na które Komisja nie udzieliła satysfakcjonujących odpowiedzi.

 
  
  

Sprawozdanie: José Javier Pomés Ruiz (A6-0091/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE) , na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium przewodniczącemu Parlamentu Europejskiego z wykonania budżetu ogólnego Unii Europejskiej za rok 2006 oraz przyjęciem sprawozdania pana Pomésa Ruiza zalecającego, aby Parlament głosował za udzieleniem absolutorium. Z zadowoleniem przyjmują pomysł, aby nowy statut asystentów wszedł w życie jednocześnie ze statutem posłów.

Jeśli chodzi o dodatki na pomoc parlamentarną, uważam że należy utrzymać swobodę zawierania umów posłów do PE, która jest warunkiem ich niezależności, z zastrzeżeniem nadzoru władz krajowych zgodnie z zasadą pomocniczości. A zatem sprzeciwiam się wszelkich środkom ograniczającym swobodę posłów w zakresie rekrutowania asystentów, pod warunkiem oczywiście, że praca jest rzeczywiście wykonywana i stosowanie wynagradzana.

W odniesieniu do dobrowolnego funduszu emerytalnego, który jest dodatkowym systemem emerytalnym finansowanym wspólnie przez posłów do PE i pracodawcę, zgadzam się na publikację nazwisk beneficjentów oraz z faktem, że reforma tego systemu emerytalnego powinna być prowadzona równolegle z reformą statutu posłów. Wreszcie wspieram ocenę potrzeb w zakresie personelu, aby podjąć decyzje, jak wielu urzędników będzie potrzebnych do pomocy posłom do PE po wejściu w życie traktatu lizbońskiego.

 
  
MPphoto
 
 

  Bruno Gollnisch (NI), na piśmie. − (FR) Około 30 sprawozdań, nad którymi głosujemy dzisiaj, dotyczących udzielenia absolutorium z zarządzania finansami wspólnotowymi przez poszczególne instytucje i agencje UE, pokazuje, że istnieje kontrola budżetowa. Dowodzi to także, że to właśnie ta kontrola pomaga w naświetleniu niepowodzeń, przypadków marnotrawienia środków i nadużyć w zakresie zarządzania funduszami strukturalnymi oraz pomocy zewnętrznej lub co najmniej niektórymi z nich. Jednakże sprawozdania te także wykazują, że mimo wszystko Parlament postanowił zatwierdzić zarządzanie finansami europejskimi.

Nie jest to postępowanie krytyczne; jest to polityczne okazanie wsparcia dla machiny brukselskiej, której jest on częścią. Wprawdzie jest on zaniepokojony niedociągnięciami wykrytymi przez sprawozdanie z kontroli w zakresie dodatków na pomoc parlamentarną. Ważne jest także odnotowanie, że przejrzystość, której Parlament tak bardzo wymaga od wszystkich innych - Rady, Komisji, państw członkowskich i agencji - wyraźnie nie ma zastosowania w tym przypadku. Sprawozdanie to, które mogłoby mocno nadszarpnąć reputację tej Izby, nie jest publicznie dostępne, a nawet nie jest dostępne dla wszystkich posłów do PE. Przyjmowanie środków naprawczych po zdarzeniu nie jest wystarczające do zwolnienia z tych poważnych zarzutów, a trzymanie ich w tajemnicy nie sprawi, że znikną.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), na piśmie. − (PT) Udzieleniu absolutorium Parlamentowi Europejskiemu z wykonania budżetu za rok 2006 towarzyszy podejrzenie, które, co jest nie do przyjęcia, kładzie się cieniem na wszystkich posłów do PE, ponieważ zaklasyfikowano jako „poufne” sprawozdanie z kontroli wewnętrznej za rok 2006, które rzekomo odwołuje się do nieprawidłowości w zakresie wykorzystania dodatków na pomoc parlamentarną.

Tego rodzaju decyzja rzuca podejrzenie na wszystkich wybranych posłów do PE, czego nie możemy zaakceptować. Dlatego nasza grupa parlamentarna złożyła poprawkę, nalegając, aby „sprawozdanie z kontroli wewnętrznych zostało natychmiast udostępnione wszystkim posłom do Parlamentu oraz ogółowi społeczeństwa”. Niestety wniosek ten został odrzucony przez większość parlamentarną.

W odniesieniu do wielojęzyczności, jest niepokojące, że posługiwanie się językami urzędowymi UE jest w coraz większym stopniu oceniane pod kątem ekonomicznym - czyli, poprzez uwzględnienie kosztów - oraz że co jakiś czas pojawiają się nowe przepisy mające na celu ograniczenie ich stosowania, co narusza prawo poszczególnych osób, które zabierają głos, do przemawiania i słuchania w ich języku ojczystym podczas posiedzeń lub oficjalnych wizyt w zakresie działalności Parlamentu Europejskiego.

Ponadto ubolewamy nad faktem, że Parlament nie przyjął poprawki złożonej przez naszą grupę parlamentarną wzywającą do stosowania w PE otwartych oprogramowań.

 
  
MPphoto
 
 

  Eija-Riitta Korhola (PPE-DE), na piśmie. − (FI) Nie mogłabym zagłosować za przyjęciem ust. 65 sprawozdania A6-0091/2008 pana Pomésa Ruiza, ponieważ nie definiuje on szczegółowo pojęcia krewnych. Gdyby w tekście wprowadzono zakaz zatrudniania „członków rodziny” ust. 65 mógłby moim zdaniem być obroniony i do zaakceptowania.

 
  
MPphoto
 
 

  Bogusław Liberadzki (PSE), na piśmie. − Sprawozdawca José Javier Pomés Ruiz napisał dobre sprawozdanie.

Wyrażam zadowolenie, że przewodniczący Parlamentu zaakceptował zasadę dialogu politycznego w kontekście procedury udzielania absolutorium.

Z satysfakcją przyjmuję również złożoną przez sekretarza generalnego ofertę odbywania z Komisją Kontroli Budżetowej regularnych spotkań dotyczących wdrażania budżetu Parlamentu, poza ramami corocznej procedury udzielania absolutorium.

 
  
MPphoto
 
 

  Brian Simpson (PSE), na piśmie. −Głosowałem przeciwko projektowi rezolucji w sprawie tego sprawozdania, ponieważ uważam za szczyt hipokryzji, aby posłowie głosowali z jednej strony za zakazem zgodnego z prawem zatrudniania członków rodzin, a z drugiej strony odmawiali udostępnienia szczegółów finansowanego przez podatnika prywatnego systemu emerytalnego, z którego sami korzystają.

Obejmuje to oczywiście kwestię, czy państwa członkowskie zwracają ich własne wkłady, które są uzyskiwane z ogólnych diet wypłacanych posłom, ponieważ domniemywamy, że wiele z nich tego nie czyni. W najlepszym wypadku brak jest przejrzystości, a w najgorszym jest to rażąca hipokryzja.

 
  
MPphoto
 
 

  Kathy Sinnott (IND/DEM), na piśmie. − Przykro mi, ale głosowałam przeciwko przyjęciu tego sprawozdania. Nie mogłabym poprzeć odniesienia do traktatu lizbońskiego w ustępie 10, który uwzględnia nową procedurę budżetową wynikającą a traktatu lizbońskiego.

 
  
MPphoto
 
 

  Catherine Stihler (PSE), na piśmie. − Rozczarowuje fakt, że posłowie nie zagłosowali za większą otwartością i wyraźną publikacją sprawozdań audytorów wewnętrznych.

 
  
MPphoto
 
 

  Glenis Willmott (PSE), na piśmie Wszystkie poprawki, które poparła dzisiaj podczas posiedzenia plenarnego Partia Pracy w Parlamencie Europejskim (EPLP), dotyczące udzielenia absolutorium Parlamentu Europejskiemu z wykonania budżetu za rok 2006, miały na celu zwiększenie przejrzystości w obszarach, gdzie Parlament jest odpowiedzialny za zarządzanie pieniędzmi publicznymi.

Poprawka 16: W związku z ujawnieniem pewnych szczegółów zawartych w sprawozdaniu przez członków Komisji Kontroli Budżetowej, EPLP uważa, że pod warunkiem, że prowadzone dochodzenia nie zostaną podważone, publikacja tego sprawozdania leży w interesie publicznym.

Poprawka 4: EPLP jest zdania, że poprawka ta wzmacnia konieczność kontynuowania działań podejmowanych po sporządzeniu sprawozdania audytora wewnętrznego.

Poprawka 7: EPLP głosowała za przyjęciem tej poprawki, ponieważ ważne jest, aby Komisja Kontroli Budżetowej miała prawo szczegółowego kontrolowania planów dotyczących obydwu tych statutów.

Poprawka 11: EPLP uważa, że ponieważ dobrowolny system emerytalny jest częściowo opłacany ze środków publicznych, lista posłów musi być upubliczniona.

 
  
MPphoto
 
 

  Thomas Wise (IND/DEM), na piśmie. − Głosowałem za tym sprawozdaniem po prostu dlatego, że nie chcę, aby UE mówiła mi, kogo mogę, a kogo nie mogę zatrudnić.

 
  
  

- Sprawozdanie: Nils Lundgren (A6-0096/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. -(FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium z wykonania budżetu Rady za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie pana Lundgrena, zalecające, aby Parlament Europejski udzielił absolutorium sekretarzowi generalnemu Rady. Żałuję, że w odróżnieniu od innych instytucji, Rada nie publikuje rocznego sprawozdania z działalności, powołując się na Gentlemen's Agreement z 1970 r. Jednakże wydaje się, że publikacja ta ma zasadnicze znaczenie, aby Rada była w większym stopniu odpowiedzialna przed obywatelami europejskimi. Na mocy powyższego Gentlemen's Agreement Rada zobowiązuje się do niezmieniania preliminarza wydatków Parlamentu Europejskiego. Zobowiązanie to jest wiążące jedynie wtedy, gdy preliminarz ten nie stoi w sprzeczności z przepisami Wspólnoty, w szczególności odnoszącymi się do Regulaminu pracowniczego urzędników i warunków zatrudnienia innych pracowników oraz do siedziby instytucji.

W zakresie wspólnej polityki zagranicznej i bezpieczeństwa (WPZiB) popieram wezwanie do maksymalnej przejrzystości i do zapewnienia, że zgodnie z ust. 42 porozumienia międzyinstytucjonalnego z dnia 17 maja 2006 r. żadne wydatki operacyjne w zakresie WPZiB nie powinny ukazać się w budżecie Rady. Niemniej jednak uważam, że Rada powinna posiadać budżet uznaniowy w zakresie WPZiB.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), na piśmie. − (PT) Słowo „przejrzystość” jest przywoływane często i przez wszystkich i wobec (niektórych) państw członkowskich wysuwa się w tym zakresie wiele żądań na szczeblu polityki budżetowej i gospodarczej.

Niemniej jednak Rada, ponadnarodowa instytucja decyzyjna UE, w skład której wchodzą przedstawiciele rządów poszczególnych państw członkowskich - której uprawnienia zostaną zwiększone, jeśli zostanie przyjęty traktat lizboński - wydaje się być zwolniona z takich wymogów, skoro nie przedłożyła ona rocznego sprawozdania z działalności.

„Róbcie co mówię, a nie co robię”... To powinno być motto prac Rady w procesie udzielania absolutorium za rok 2006.

Mimo że sprawozdanie Parlamentu Europejskiego, nad którym dzisiaj głosujemy, nie przyjmuje bardziej stanowczego, krytycznego stanowiska wobec bezczynności Rady, przynajmniej wzywa do rozważenia tej decyzji, a także do udostępnienia większej ilości informacji, zwłaszcza w odniesieniu do kwot wykorzystywanych w ramach Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa (WPZiB). Wzywa do wskazania dokładnego charakteru wydatków, pozycja po pozycji, oraz oceny ex-post „misji” z zakresu Wspólnej Polityki Zagranicznej i Bezpieczeństwa oraz działań specjalnych przedstawicieli UE - wyjaśnienia, naszym zdaniem, jakie kwoty wykorzystano w zakresie polityki ingerencji i militaryzacji UE.

 
  
  

- Sprawozdanie: Nils Lundgren (A6-0097/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium z wykonania budżetu Trybunału Sprawiedliwości (ETS) za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie pana Lundgrena zalecającego, aby Parlament udzielił absolutorium sekretarzowi Trybunału Sprawiedliwości. Jestem zadowolony z przyjęcia przez ETS kodeksu postępowania mającego zastosowanie do członków i byłych członków Trybunału Sprawiedliwości, Trybunału Pierwszej Instancji i Sądu do spraw Służby Publicznej, zawierającego obowiązek przedłożenia oświadczenia o korzyściach finansowych, mimo że godny ubolewania jest fakt, że informacje te nie są publikowane na stronie internetowej ETS.

Zauważam, że kwestie budynków (problem z wyznaczeniem niezależnego eksperta do spraw rozbudowy głównego budynku; podpisanie pomiędzy Wielkim Księstwem Luksemburga a ETS umowy najmu-kupna określającej przepisy konieczne dla uzupełnienia umowy ramowej z 2001 r. i przewidującej sprzedaż ETS gruntu, na którym kompleks się znajduje za symboliczną kwotę 1 euro, kiedy ETS stanie się właścicielem budynków; brak właściwej konkurencji) potwierdzają konieczność stworzenia europejskiego organu do spraw związanych z budynkami naszych instytucji.

 
  
  

- Sprawozdanie: Nils Lundgren (A6-0093/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium z wykonania budżetu Trybunału Obrachunkowego za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie pana Lundgrena zalecającego, aby Parlament udzielił absolutorium sekretarzowi generalnemu Trybunału Obrachunkowego.

Gratuluję im jakości sprawozdań, które zostały skontrolowane przez firmę zewnętrzną oraz audytora wewnętrznego z pozytywną opinią. Jeżeli chodzi o oświadczenia o korzyściach finansowych posłów, podobnie jak moi koledzy posłowie zauważam, że zgodnie z kodeksem postępowania ETO, członkowie ETO przekazują oświadczenia o korzyściach finansowych i innych aktywach (w tym udziałach, obligacjach zamiennych i certyfikatach inwestycyjnych, a także nieruchomościach gruntowych i budynkowych, a także działalności zawodowej ich małżonków).

Zgadzam się z moimi kolegami, że członkowie wszystkich instytucji UE powinni mieć obowiązek składania oświadczeń o korzyściach finansowych, które powinny być dostępne na stornie internetowej poprzez rejestr publiczny. Jednakże należy uczynić rozróżnienie pomiędzy wzbogaceniem się, które powinno być wyrażone w kwotach pieniężnych, a kwestią konfliktu interesów, która powinna wykazywać charakter aktywów posiadanych pośrednio lub bezpośrednio oraz związanych z nimi stosunków osobistych.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), na piśmie. − (PT) To wyjaśnienie dotyczące sposobu głosowania służy jedynie zobrazowaniu, że jednym z aspektów analizowanych podczas udzielania absolutorium Trybunałowi Obrachunkowemu za rok 2006 był niedobór personelu, biorąc pod uwagę ilość pracy, z jaką musi się zmierzyć ta instytucja UE.

Już w poprzednich latach zauważono, że Trybunał ten nie posiada wystarczającej liczby urzędników, aby mógł w pełni funkcjonować oraz wypełniać wszystkie swoje funkcje kontrolne.

Mimo że uczyniono pewien postęp w tym zakresie, do dziś istnieją niedobory. Samo sprawozdanie Parlamentu Europejskiego pokazuje, że jest to częściowo spowodowane różnicą pomiędzy oferowaną płacą a wysokimi kosztami utrzymania w Luksemburgu, gdzie znajduje się Trybunał Obrachunkowy.

Stoimy stanowczo na stanowisku, że efekty polityki „stabilności cen”, czyli ograniczenia płac, są odczuwane także tutaj: większy wyzysk.

 
  
  

- Sprawozdanie: Nils Lundgren (A6-0098/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium z wykonania budżetu Europejskiego Komitetu Ekonomiczno-Społecznego (EKES) za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie pana Lundgrena, zalecające, aby Parlament Europejski udzielił absolutorium sekretarzowi generalnemu EKES.

Podobnie jak wielu posłów z zadowoleniem przyjmuję podpisanie w grudniu 2007 r. nowego porozumienia o współpracy administracyjnej między EKES i Komitetem Regionów (KR) na lata 2008-2014, gdyż wiem, że taka współpraca będzie korzystna pod względem finansowym dla podatnika europejskiego. W zakresie kontroli w swym sprawozdaniu rocznym EKES uznał wiele kontroli ex post przeprowadzonych w 2006 r. za niewystarczające. Jednakże wydaje się, że sytuacja uległa poprawie. Wnikliwość przeprowadzanych kontroli ma zasadnicze znaczenie. Powinniśmy być zadowoleni z osobistego zapewnienia sekretarza generalnego EKES w odniesieniu do efektywności i zgodności z prawem kontroli ex ante i ex post.

Jednocześnie, jak wielu posłów, gratuluję EKES ustanowienia komisji do spraw audytu, składającej się z trzech członków EKES, której zadania obejmują weryfikację niezależności jednostki audytu wewnętrznego oraz ocenę działań podejmowanych w odpowiedzi na zalecenia zawarte w sprawozdaniach z kontroli.

 
  
  

- Sprawozdanie: Nils Lundgren (A6-0095/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium z wykonania budżetu Komitetu Regionów za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie pana Lundgrena, zalecające, aby Parlament Europejski udzielił absolutorium sekretarzowi generalnemu Komitetu Regionów. Podobnie jak wielu posłów z zadowoleniem przyjmuję podpisanie w grudniu 2007 r. nowego porozumienia o współpracy administracyjnej między EKES i Komitetem Regionów (KR) na okres 2008-2014, gdyż wiem, że taka współpraca będzie korzystna pod względem finansowym dla podatnika europejskiego. Nowe porozumienie zachowuje najważniejsze obszary (infrastruktura, IT i telekomunikacja, a także tłumaczenia, w tym sporządzanie dokumentów) w zakresie działania wspólnych służb, podczas gdy wydzielona została ograniczona liczba usług (usługi wewnętrzne, opieka społeczno-medyczna, biblioteka i prepress). Jestem zadowolony z wyniku niefortunnej sprawy wydatków na podróże dla członków KR oraz transferów wynagrodzeń w przypadku niektórych urzędników. Wreszcie jestem zadowolony ze zwiększonej niezależności i zasobów służby do spraw weryfikacji finansowej.

 
  
  

- Sprawozdanie: Nils Lundgren (A6-0092/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium Europejskiemu Rzecznikowi Praw Obywatelskich z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie pana Lundgrena. Jak wielu innych posłów jestem zaskoczony, że w latach 2003-2006 środki na zobowiązania systematycznie wzrastały z 4 438 653 euro do 7 682 538 (+73%), a ilość etatów z 31 do 57 (+84%), podczas gdy liczba skarg wzrosła z 2 436 do 3 830 (+57%), a liczba nowo rozpoczętych dochodzeń z 253 do 258 (+2%). Na szczeblu operacyjnym z zadowoleniem przyjmuję podpisanie nowego porozumienia z Parlamentem dotyczącego świadczenia usług administracyjnych oraz wyznaczenie pierwszego sekretarza generalnego Rzecznika Praw Obywatelskich w dniu 1 sierpnia 2006 r. Wydaje się, że można poprawić efektywność kontroli w pewnych obszarach. Jestem także zaskoczony trudnościami w zakresie rekrutacji, o których wspomniano w sprawozdaniu rocznym Rzecznika Praw Obywatelskich, zwłaszcza w odniesieniu do wykwalifikowanych prawników, z uwagi na dwie kolejne fale rozszerzenia (2004 i 2007), przepływ personelu i trudność przyciągnięcia i zatrzymania kandydatów w Strasburgu za pomocą umów na czas określony.

 
  
  

- Sprawozdanie: Nils Lundgren (A6-0094/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. -(FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium Europejskiemu Inspektorowi Ochrony Danych z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie pana Lundgrena zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Jak wielu innych posłów z zadowoleniem przyjmuję inicjatywę podjętą przez EIOD oraz zastępcę EIOD, aby opublikować roczne oświadczenia o korzyściach finansowych w formie podobnej do tej, jaka jest corocznie publikowana przez posłów do Parlamentu Europejskiego. Dobrze się składa, że porozumienie o współpracy administracyjnej pomiędzy sekretarzami generalnymi Komisji, Parlamentu i Rady podpisane wraz z EIOD w dniu 7 grudnia 2006 r. zostało przedłużone o kolejne 3 lata ze skutkiem od 16 stycznia 2007 r. Wreszcie należy zauważyć, że procedury wcześniejszej kontroli ex post i wydawania ostatecznych opinii przez EIOD są dosyć zaawansowane i że EIOD postanowił powołać strukturę kontroli wewnętrznej adekwatną do jego działalności i wymogów.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0111/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium Europejskiej Fundacji na rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie pana Martina zalecające, aby Parlament udzielił dyrektorowi absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba wzrosła (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i zracjonalizowana. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku negatywnej oceny wartości dodanej. Podobnie pilnie konieczna jest poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznych agencji i z zadowoleniem przyjmuję możliwość utworzenia międzyagencyjnej komisji dyscyplinarnej. Dziwię się, że Trybunał Obrachunkowy ponownie stwierdził wysokie kwoty przeniesionych środków w zakresie wykonania budżetu Fundacji (43% środków na wydatki administracyjne i 45% środków na działalność związaną z funkcjonowaniem) oraz wątpliwościami wyrażonymi przez Trybunał w odniesieniu do przestrzegania przez Fundację zasady jednoroczności budżetowej.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0114/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiej Fundacji do spraw Kształcenia z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi, pana Hansa-Petera Martina, zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie
(z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznych agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. Jestem zaskoczony tym, że Trybunał Obrachunkowy nie wspomniał, że oświadczenie o wiarygodności dyrektora Fundacji zostało opatrzone zastrzeżeniami.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0110/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR)Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiego Centrum Wspierania Kształcenia Zawodowego z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznych agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. Z zadowoleniem przyjmuję utworzenie ram współpracy pomiędzy Centrum i Europejską Fundacją na Rzecz Poprawy Warunków Życia i Pracy, w celu zapewnienia wykorzystywania dostępnych funduszy na badania w obszarach będących przedmiotem wspólnego zainteresowania.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0124/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Centrum Tłumaczeń dla Organów Unii Europejskiej z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznych agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. Zaskakujące jest także, że skumulowana nadwyżka budżetowa Centrum Tłumaczeń za 2006 r. wyniosła 16,9 mln euro i w 2007 r. Centrum zwróci swoim klientom 9,3 mln euro. Skumulowana nadwyżka dowodzi, że metoda stosowana przez Centrum w zakresie określania cen za tłumaczenia, nie jest wystarczająco precyzyjna.

 
  
MPphoto
 
 

  Anna Záborská (PPE-DE), na piśmie. − (SK) Europa potrzebuje wielojęzyczności, aby przetrwać. Pierwsza dyrektywa Wspólnoty Europejskiej z 1958 r. odwołuje się do wielojęzyczności. Unia nie posługuje się po prostu wedle własnego wyboru jednym lub kilkoma językami, których większość jej obywateli może nie rozumieć.

Tłumaczenie prawodawstwa, dokumentów politycznych i administracyjnych umożliwia Unii wypełnienie jej obowiązków prawnych. Wielojęzyczność przyczynia się do wzmocnienia przejrzystości, legitymizacji i efektywności Unii. Ograniczenia wynikające z reżimu wielojęzyczności mają pozytywny wpływ na dokumenty, które są bardziej zwięzłe i sporządzane w wyznaczonych ramach czasowych. W imieniu języka słowackiego (i tych, którzy się nim posługują) wzywam do włączenia do budżetu na rok 2009 środków koniecznych do rozwiązania problemu braku miejsc pracy dla tłumaczy w instytucjach UE.

Wzywam Parlament Europejski do tłumaczenia bez opóźnień oraz do dalszego tłumaczenia wszystkich dokumentów prawnych, politycznych i administracyjnych z tego okresu na język słowacki i wszystkie inne języki urzędowe Unii, aby obywatele mogli monitorować działania polityczne wszystkich instytucji, a najważniejsze z nich są protokoły z przebiegu debat parlamentarnych. Podaję do protokołu, że składam pisemne oświadczenie na rzecz zachowania reżimu wielojęzycznego i wzywam słowackich tłumaczy pisemnych i ustnych do przyczyniania się, za pomocą swojej wiedzy językowej, do wielojęzyczności w Europie.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0117/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiego Centrum Zapobiegania i Kontroli Chorób z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznych agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. Niepokoi fakt, że ponownie zobowiązania prawne nie były poprzedzone zobowiązaniami budżetowymi, co stanowi naruszenie przepisów rozporządzenia finansowego. Centrum musi podjąć konieczne środki, w tym środki z zakresu zarządzania finansowego, w celu ulepszenia procedur zaciągania zobowiązań i dokonywania płatności.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0116/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR)Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiego Centrum Monitorowania Narkotyków i Narkomanii z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznych agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. Ogólnie posłowie z zadowoleniem przyjmują wysiłki poczynione przez Centrum Monitorowania w celu poprawy wykonania budżetu, nawet jeśli poziom przeniesionych środków pozostaje wysoki. Z zadowoleniem przyjmuję zamiar Centrum Monitorowania przeprowadzenia oceny jego operacji z 2007 r. oraz fakt, że oczekiwany jest plan zarządzania na lata 2008 i 2009.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0113/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Agencji Praw Podstawowych Unii Europejskiej (wcześniej Europejskiego Centrum Monitorowania Rasizmu i Ksenofobii) z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznych agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. Roczne sprawozdania i rozliczenia programu prac Agencji na lata 2006 i 2007 zawierają stosunkowo mało informacji na temat wykonania budżetu, informacji finansowych, ryzyka, oceny i kontroli Agencji, która musi poprawić jakość tych informacji i publikować roczne sprawozdanie z działalności na swojej stronie internetowej.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0112/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiej Agencji Odbudowy z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie
(z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznych agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. Z zadowoleniem przyjmuję rolę Agencji w rozwoju i wzmocnieniu stabilności w regionie Bałkanów oraz w rozsądnym zarządzaniu programem CARDS. Agencja w pełni wypełniła swój mandat i może teraz zakończyć swoją działalność; jest to planowane na koniec 2008 r. w celu powierzenia zarządzania pomocą dla Serbii, Czarnogóry i Byłej Jugosłowiańskiej Republiki Macedonii (FYROM) delegacjom Komisji w tych krajach.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), na piśmie. − (PT) Agencja została utworzona po ataku NATO na byłą Jugosławię i zarządza głównymi programami „pomocowymi” UE na Bałkanach.

Jej cele są jasne i obejmują, jak można było oczekiwać, „pomoc” w „reformowaniu” procesu wiodącego do utworzenia instytucji i „państwa prawnego” na obraz UE i zgodnie z ambicjami UE, czyli poprzez wprowadzenie „gospodarki rynkowej”, czyli gospodarki kapitalistycznej.

Być może PE, zaangażowany w poszerzanie NATO i UE, „wyraża przekonanie, że w momencie, gdy Komisja przejmuje zarządzanie nowym instrumentem pomocy przedakcesyjnej (...), powinna ona ostatecznie przedstawić Radzie nowy mandat dla Agencji, która zgodnie z uprzednimi postanowieniami powinna zakończyć swoją działalność na Bałkanach do końca 2008 r. i przekształcić się w prawdziwą europejską Agencję do spraw działań zewnętrznych”. Następnie wyjaśnia, że „nowy mandat dla tej dobrze działającej Agencji stanowiłby najskuteczniejszy sposób podjęcia nowych zadań w ramach działań zewnętrznych” (...) „w obszarach, w których nie da się udzielać tradycyjnej pomocy rozwojowej”.

Innymi słowy: niedopuszczalne przekształcenie tej Agencji w kolejny instrument wspierający unijną politykę ingerencji w innych regionach świata.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0122/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiej Agencji Ochrony Środowiska z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie
(z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznych agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. Zaskakujące jest, że Europejska Agencja Ochrony Środowiska odnotowała wysoki poziom przeniesień na rok budżetowy 2007 w zakresie zobowiązań z tytułu działalności operacyjnej; stwarza to przypuszczenie, że Agencja nie przestrzegała budżetowej zasady jednoroczności. Należy także skrytykować pewne nieprawidłowości w zakresie funkcjonowania systemu kontroli Agencji, która nie rozdzieliła wyraźnie funkcji urzędnika zatwierdzającego i rachunkowości.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0128/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa i Zdrowia w Pracy z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznych agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. Gratuluję Agencji wykonanej przez nią pracy w rozpowszechnianiu metod profilaktyki w zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy w UE. Niemniej jednak ubolewam nad faktem, że nie kontaktuje się ona w wystarczającym stopniu z władzami socjalnymi państw członkowskich, które są wyspecjalizowane w kwestiach bezpieczeństwa i higieny pracy.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0125/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiej Agencji Leków z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.)
i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznej agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. Nie potrafię zrozumieć obaw zarządu Europejskiej Agencji Leków, że nowe zadania, jakie zostały jej przyznane, nie są wystarczająco finansowane. W rzeczywistości sytuacja Agencji wydaje się być bardzo dobra, z niskim poziomem wykorzystania funduszy (poniżej 60%) i wysokimi skumulowanymi nadwyżkami, a jednocześnie dotacjami od Wspólnoty i opłatami uiszczanymi przez przedsiębiorstwa w celu utrzymania wydawanych przez Wspólnotę zezwoleń na sprzedaż leków (innymi słowy, dochód w wysokości 119 milionów euro w 2006 r. plus dotacje wspólnotowe w wysokości 31 milionów euro).

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0120/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiego Urzędu do spraw Bezpieczeństwa Żywności z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.)
i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznej agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. Uważam za zaskakujące, że Urząd nie wykorzystał w pełni środków budżetowych, co było wyraźnie spowodowane problemami przy rekrutacji
wysoko wykwalifikowanego personelu naukowego do pracy w Parmie (tylko dwie trzecie z 250 stanowisk zapewnianych przez Urząd zostało obsadzonych przed końcem 2006 r.), a także brakiem spójności w rozliczeniach.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0115/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR)Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiej Agencji do spraw Bezpieczeństwa na Morzu z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.)
i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznej agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. W odniesieniu do Agencji ubolewam nad zbyt niskim stopniem wykorzystania środków na płatności w przypadku działań związanych ze zwalczaniem zanieczyszczeń na morzu (67,7%), chociaż Parlament usilnie wspierał ten rodzaj środków w kontekście procedury budżetowej. Wreszcie niepokoi fakt, że liczba transferów budżetowych jest zbyt wysoka, plan rekrutacji jest niesatysfakcjonujący oraz prezentacja budżetu nieprawidłowa.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), na piśmie. − (PT) Liczba agencji i innych organów wspólnotowych zwielokrotniła się w ostatnich latach - od traktatu z Nicei do przyjęcia projektu traktatu lizbońskiego. Ich cel, oparty o najbardziej zróżnicowane cele, to w głównej mierze pełnić rolę katalizatora wzmocnienia coraz bardziej ponadnarodowego charakteru instytucji Unii Europejskiej i jej polityki.

Ogólnie rzecz ujmując, zostały one ustanowione w celu „koordynowania” lub „pomagania” państwom członkowskim w różnych obszarach, a liczba tych agencji i organów stopniowo wzrosła: w odniesieniu do procedury udzielania absolutorium było ich 8 w 2000 r. i ponad 20 w 2006 r.!

Oto ich niewyczerpująca, ale przykładowa lista: Europejska Agencja Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (FRONTEX), Europejska Agencja Kolejowa, Europejska Agencja Ochrony Środowiska, Europejska Agencja Odbudowy (Bałkany), Europejski Urząd do spraw Bezpieczeństwa Żywności, Europejska Agencja do spraw Bezpieczeństwa na Morzu, Europejska Agencja Bezpieczeństwa Lotniczego, ...

W odniesieniu do udzielania absolutorium tym agencjom Trybunał Obrachunkowy poczynił ogólną uwagę, iż nie przestrzegają one w prowadzonych przez nie działaniach środków ustanowionych w rozporządzeniu finansowym, regulaminie pracowniczym i przepisach dotyczących zamówień publicznych, by wspomnieć tylko kilka przykładów.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0118/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.)
i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznej agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. Należy dokonać przeglądu struktury kosztów Europejskiej Agencji Bezpieczeństwa Lotniczego w celu zrównoważenia kosztów i dochodów w zakresie działalności certyfikacyjnej (dochody w wysokości 35 milionów euro, a koszty w wysokości 48 milionów euro).

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0123/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. – (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiej Agencji Kolejowej z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie
(z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznej agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. W odniesieniu do funkcjonowania Europejskiej Agencji Kolejowej godny ubolewania jest bardzo wysoki wskaźnik przeniesień (85% w przypadku wydatków operacyjnych), natomiast z zadowoleniem powinniśmy przyjąć fakt, że Agencja postanowiła wdrożyć 24 standardy kontroli wewnętrznej ustanowione przez Komisję na rok 2008, a także jej decyzję o zatrudnieniu urzędnika do spraw przetargów w celu usprawnienia procedury udzielania zamówień oraz uczynienia jej niezawodną, a także audytora wewnętrznego.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0119/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR)Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiej Agencji do spraw Bezpieczeństwa Sieci i Informacji z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do zamykania agencji, które nie są użyteczne. W odniesieniu do Europejskiej Agencji do spraw Bezpieczeństwa Sieci i Informacji chciałbym stwierdzić, że nie podzielam opinii Parlamentu Europejskiego, który odrzuca wniosek Komisji, aby przekazać obowiązki Agencji nowemu Europejskiemu Urzędowi do spraw Rynku Łączności Elektronicznej, którego zadania od 2010 r. będą polegać na zapewnieniu, aby regulatorzy krajowi pracowali jako efektywny zespół w oparciu o wspólne wiodące zasady, wydając opinie i pomagając w przygotowaniu środków z zakresu jednolitego rynku, opracowywanych przez Komisję w odniesieniu do sektora telekomunikacyjnego.

 
  
  

Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0126/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiej Agencji Zarządzania Współpracą Operacyjną na Zewnętrznych Granicach Państw Członkowskich Unii Europejskiej (FRONTEX) z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie
(z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznej agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. W odniesieniu do FRONTEX-u, niewłaściwe jest, że Agencja uzyskała pełną niezależność dopiero od dnia 1 października 2006 r., a przed tą datą wszystkie wydatki administracyjne musiały być zatwierdzane przez Komisję w Brukseli. Gratuluję Agencji wykonanej przez nią pracy, mimo niewystarczających środków, i mam nadzieję, że w przyszłości znacznie one wzrosną.

 
  
MPphoto
 
 

  Pedro Guerreiro (GUE/NGL), na piśmie. − (PT) Spośród ewentualnych innych istotnych kwestii w zakresie udzielenia absolutorium z wykonania budżetu Agencji należy podkreślić wysokie kwoty przeniesione pod koniec 2006 r., a ponadto fakt, że w tym samym roku zatwierdzono dwie poprawki do budżetu, w celu zwiększenia budżetu Agencji.

Po zatwierdzeniu tych poprawek budżet Agencji wzrósł do kwoty 19,2 milionów euro. Jednakże pod koniec 2006 r., w oparciu o sprawozdania Agencji, Agencja dysponowała środkami pieniężnymi w wysokości 14,3 mln euro w gotówce!

Zauważono także pewne nieprawidłowości w zarządzaniu personelem, zwłaszcza w odniesieniu do kryteriów i procedur rekrutacji, które były niezgodne z ogólnymi przepisami regulaminu pracowniczego urzędników instytucji UE (faktem jest, że ta sytuacja się powtarza, jeśli chodzi o udzielanie absolutorium poszczególnym agencjom wspólnotowym, w przypadku których zgłoszono krytykę dotyczącą nieprzestrzegania regulaminu pracowniczego).

Tak wielka jest wola polityczna uczynienia postępu w zakresie przenoszenia na szczebel wspólnotowy „zarządzania granicami” oraz ustanowienia Frontex-u - czemu oczywiście się sprzeciwiamy - że dostarczono środków finansowych przekraczających potwierdzone możliwości. W związku z tym muszę stwierdzić, że w 2006 z pewnością sprawy postawiono na głowie...

 
  
MPphoto
 
 

  Andreas Mölzer (NI), na piśmie. − (DE) Od czasu utworzenia Unii Europejskiej walczymy o poddanie kontroli marnotrawienia i niewłaściwego wykorzystania pieniędzy. Nadszedł wreszcie czas ma rozpoczęcie walki z korupcją na najwyższym szczeblu i w tym kontekście składane są obecnie żądania zwrotu nieprawidłowo wydanych pieniędzy; musimy wykorzystać wszelkie możliwości, aby oszczędzać pieniądze. Wiązałoby się to na przykład z ograniczeniem się do jednej lokalizacji dla Parlamentu, a także rozsądniejszym wykorzystaniem środków przez agencje UE. Zatwierdzamy duplikowanie się pewnych działań, czego przykładem jest Agencja Praw Podstawowych, podczas gdy innym wartościowym agencjom, takim jak Frontex, skąpi się środków. Nie można pozwolić na kontynuację tego rodzaju działań.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0129/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR)Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi administracyjnemu EUROJUST-u z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba rośnie (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i usprawniona. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji w przypadku, gdy analiza dowiedzie, że nie jest ona użyteczna. Pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznej agencji; dlatego popieram możliwość utworzenia wspólnej komisji dyscyplinarnej dla wszystkich agencji. W odniesieniu do EUROJUST-u jestem zaskoczony problemami związanymi z nieprzestrzeganiem zasady podziału uprawnień w przypadku funkcji urzędnika zatwierdzającego i weryfikatora finansowego oraz że współpraca z Europejskim Urzędem do spraw Zwalczania Nadużyć Finansowych (OLAF) wciąż jest niewystarczająca.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0121/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiego Kolegium Policyjnego (CEPOL) z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Hansa-Petera Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium. Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba wzrosła (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i zracjonalizowana. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji, które nie są użyteczne.

Podobnie, pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznej agencji; dlatego z zadowoleniem przyjmuję możliwość utworzenia międzyagencyjnej komisji dyscyplinarnej. Biorąc pod uwagę powody podane przez Kolegium, w szczególności trudności, jakie napotkał ten nowy organ wspólnotowy w zakresie natychmiastowego przestrzegania zasad rozporządzenia finansowego oraz że od tego czasu zostały ustanowione systemy kontroli, wydaje się jasne, że najpóźniej do czerwca 2008 r. organ ten powinien funkcjonować w pełni zgodnie z przepisami rozporządzenia finansowego.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0106/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium Komisji z wykonania budżetu szóstego, siódmego, ósmego i dziewiątego Europejskiego Funduszu Rozwoju (EFR) za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium, przygotowane przez pana Fjellnera, który w rzeczywistości przejął bardzo dobrą pracę od pana Stubba, który został nominowany na stanowisko ministra w rządzie fińskim.

Jak wielu innych posłów ubolewam nad faktem, że EFR nie został włączony do budżetu w ramach perspektywy finansowej na lata 2007-2013 i uważam, że włączenie go do budżetu powinno być celem priorytetowym w ramach wieloletnich ram finansowych po 2013 r. W międzyczasie procedury zarządzania EFR powinny być uproszczone, w szczególności poprzez umożliwienie zamknięcia poprzednich EFR tak szybko jak to możliwe oraz poprzez standaryzację ich zasad finansowych. Wraz z rozpoczęciem dziesiątego EFR w 2008 r. Komisja będzie musiała zarządzać jednocześnie co najmniej czterema EFR.

Wreszcie jestem zaskoczony kwotą 10,3 miliarda euro „zobowiązań pozostających do spłaty”, która stanowi 25% całkowitej kwoty środków, na które zaciągnięto zobowiązania; Komisja musi bezwzględnie obniżyć te kwoty zobowiązań, zwłaszcza w przypadku zobowiązań „starych” i „uśpionych”.

 
  
  

- Sprawozdanie: Hans-Peter Martin (A6-0127/2008)

 
  
MPphoto
 
 

  Jean-Pierre Audy (PPE-DE), na piśmie. - (FR) Głosowałem za udzieleniem absolutorium dyrektorowi Europejskiego Organu Nadzoru Globalnego Systemu Nawigacji Satelitarnej (GNSS) z wykonania budżetu za rok budżetowy 2006, w oparciu o sprawozdanie mojego austriackiego kolegi pana Martina zalecające, aby Parlament udzielił absolutorium.

Procedura udzielania absolutorium agencjom zdecentralizowanym, których liczba wzrosła (z 8 w 2000 r. do 20 w 2006 r.) i które obecnie posiadają ogólny budżet w wysokości około jednego miliarda euro, powinna być uproszczona i zracjonalizowana. Popieram wezwanie Komisji do przedstawiania co pięć lat wyników badań na temat wartości dodanej każdej istniejącej agencji i do bezzwłocznego zamykania agencji, które nie są użyteczne.

Podobnie, pilnie konieczna jest także poprawa w zakresie procedur kontroli wewnętrznej agencji; dlatego z zadowoleniem przyjmuję możliwość utworzenia międzyagencyjnej komisji dyscyplinarnej. W odniesieniu do Organu Nadzoru Globalnego Systemu Nawigacji Satelitarnej (GNSS), należy zauważyć, że od dnia 1 stycznia 2007 r. Organ jest właścicielem wszystkich aktywów materialnych i niematerialnych programu Galileo, który będzie w 100% finansowany z funduszy publicznych i w związku z tym musi podlegać szczególnie ścisłej kontroli.

 
Informacja prawna - Polityka ochrony prywatności