Πρόεδρος. − Το επόμενο σημείο είναι η κοινή συζήτηση σχετικά με:

– την έκθεση (A6-0323/2008) της κ. Lefrançois εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την πρόταση για απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου, η οποία τροποποιεί την απόφαση-πλαίσιο 2002/475/JHA για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας (COM(2007)0650 – C6-0466/2007 – 2007/0236(CNS)) και

– την έκθεση (A6-0322/2008) της κ. Roure εξ ονόματος της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, σχετικά με την πρόταση για απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τυγχάνουν επεξεργασίας στο πλαίσιο της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις (επαναλαμβανόμενη διαβούλευση) 16069/2007 – C6-0010/2008 – 2005/0202(CNS)).

  Roselyne Lefrançois, εισηγήτρια. − (FR) Κύριε Πρόεδρε, καταρχάς θα ήθελα να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους, με τους οποίους συνεργάστηκα για τον παρόντα φάκελο, διότι η συνεργασία μας υπήρξε πραγματικά άριστη κατά τη διάρκεια της διαδικασίας. Το κείμενο που ψηφίζουμε σήμερα είναι ιδιαίτερα ευαίσθητο, διότι η συζήτηση για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας εγκυμονεί κινδύνους για τα δικαιώματα των πολιτών, είτε ο εν λόγω κίνδυνος προέρχεται από τους ίδιους τους τρομοκράτες είτε από τη λήψη εν δυνάμει καταστροφικών μέτρων που εγκρίνονται για την καταπολέμηση του προβλήματος.

Η κλίμακα της τρομοκρατικής απειλής πράγματι μεγεθυνόταν τα τελευταία χρόνια από ορισμένες κυβερνήσεις για να δικαιολογηθεί η υιοθέτηση πολιτικών ασφαλείας, είτε εσωτερικών είτε διεθνών. Ωστόσο, η απειλή είναι αληθινή και η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να διαδραματίσει το ρόλο της στις προσπάθειες που καταβάλλονται για την πρόληψη και καταπολέμησή της όσο το δυνατόν πιο αποφασιστικά. Από αυτό εξαρτάται η ασφάλεια των 500 εκατομμυρίων κατοίκων της και η άμυνα των ουσιαστικών αξιών και αρχών, στις οποίες θεμελιώθηκε. Από τις επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001, η επικράτεια της ΕΕ υπήρξε στόχος τρομοκρατικών επιθέσεων σε διάφορες περιπτώσεις, όπως όλοι γνωρίζουμε: στη Μαδρίτη τον Μάρτιο του 2004 και στο Λονδίνο τον Ιούλιο του 2005. Όλοι θα έχετε ενημερωθεί για το κύμα επιθέσεων που πραγματοποιήθηκε μόλις χτες στην Κανταβρία.

Τα όλο και περισσότερο εξελιγμένα και διαφορετικά εργαλεία και μέθοδοι που χρησιμοποιούν οι τρομοκράτες δυσχεραίνουν την αποστολή. Η ανάπτυξη των τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών, ιδιαίτερα το διαδίκτυο, διευκολύνει την οργάνωση τρομοκρατικών δικτύων και τη διάδοση της προπαγάνδας ή ακόμα και εγχειριδίων εκπαίδευσης σε ηλεκτρονική μορφή. Εκτιμάται ότι σήμερα υπάρχουν περίπου 5.000 ιστοσελίδες αυτού του είδους. Συνεπώς, η απολύτως θεμιτή επιθυμία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συνίσταται στην προσαρμογή της κοινοτικής νομοθεσίας, ώστε να προσπαθεί να αποτρέπει όχι μόνο τις υπαρκτές τρομοκρατικές επιθέσεις, αλλά επίσης την προετοιμασία των εν λόγω επιθέσεων.

Για την επίτευξη αυτού, επηρεάστηκε άμεσα από τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της τρομοκρατίας. Το πρόβλημα είναι ότι επέλεξε να ασχοληθεί μόνο με τις κατασταλτικές πτυχές αδιαφορώντας για τις διατάξεις αναφορικά με την προστασία θεμελιωδών ελευθεριών, οι οποίες αποτελούν το ουσιαστικό αντιστάθμισμα, σύμφωνα με το Συμβούλιο της Ευρώπης. Οι ανησυχίες μου αφορούν κυρίως την έννοια της «δημόσιας πρόκλησης» (public provocation) και τον κίνδυνο που δημιουργεί σε σχέση με την ελευθερία έκφρασης, διότι με την εν λόγω ποινικοποίηση ο,τιδήποτε λέγεται ή γράφεται το οποίο εικάζεται ότι οδήγησε ή είναι πιθανό να οδηγήσει σε τρομοκρατική ενέργεια θα είναι αξιόποινο.

Στη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης που οργανώθηκε τον Απρίλιο σε συνεργασία με τα εθνικά κοινοβούλια, επισημάναμε ότι δεν ήμαστε οι μόνοι που εκφράσαμε επιφυλάξεις για ορισμένες πτυχές του κειμένου της Επιτροπής. Αρκετά εθνικά κοινοβούλια εξέφρασαν αμφιβολίες σχετικά με την εφαρμογή της εν λόγω απόφασης-πλαισίου και το περιεχόμενο της έννοιας της «δημόσιας πρόκλησης». Το Συμβούλιο της Ευρώπης επίσης επισήμανε τον κίνδυνο παράλειψης των ρητρών διασφάλισης. Τελικά, στο πλαίσιο διαφόρων μελετών, ανεξάρτητοι εμπειρογνώμονες εξέφρασαν τις επιφυλάξεις τους, ιδιαίτερα σχετικά με τον ορισμό της «δημόσιας πρόκλησης» και σχετικά με το επίπεδο ασφάλειας δικαίου του κειμένου. Με την παρότρυνση λίγων εθνικών αντιπροσωπειών που ενδιαφέρονται ιδιαίτερα για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, το ίδιο το Συμβούλιο πρόσθεσε ορισμένες διασφαλίσεις στο κείμενο της απόφασης-πλαισίου. Ωστόσο, σχετικά με ένα ή δύο συγκεκριμένα στοιχεία, πρότεινε επίσης τον αυστηρότερο καθορισμό της απόφασης-πλαισίου και, σε κάθε περίπτωση, οι εργασίες χρειάζονταν ακόμα να φτάσουν ένα απολύτως ικανοποιητικό επίπεδο ασφάλειας δικαίου και προστασίας των ελευθεριών.

Με τους συναδέλφους από την Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, προσπαθήσαμε συνεπώς να βρούμε μια ισορροπία μεταξύ δύο προφανώς αντίθετων, αλλά αδιάσπαστων στόχων, δηλαδή της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και της προστασίας θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών. Για την επίτευξη αυτού, έπρεπε να κινηθούμε με λεπτούς χειρισμούς και εξισορροπητικά, κυρίως επειδή ορισμένες φορές είναι δύσκολο στην πράξη να ενεργούμε όπου τελειώνει η ελευθερία έκφρασης και ξεκινάει η παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Θυμηθείτε την οργή που προκάλεσαν πριν από δύο χρόνια εκείνες οι γελοιογραφίες του δανού καλλιτέχνη ή πιο πρόσφατα η διαμάχη για την ταινία μικρού μήκος σχετικά με το Ισλάμ του ολλανδού βουλευτή Geert Wilders.

Μετά από όλα αυτά, πιστεύω ότι καταλήξαμε σε καλό συμβιβασμό. Οι βασικές αλλαγές που κάναμε είναι οι εξής: πρώτον, η αντικατάσταση του όρου «πρόκληση» (provocation) με τον όρο «υποκίνηση» (incitement), ο οποίος είναι ακριβέστερος και χρησιμοποιείται συχνότερα στη νομική γλώσσα· δεύτερον, έναν ακριβέστερο ορισμό της «δημόσιας υποκίνησης», ο οποίος σκιαγραφεί τη συμπεριφορά προς ποινικοποίηση και συνεπώς προλαμβάνει τυχόν καταχρήσεις που θα μπορούσαν να καταλήξουν στον περιορισμό της ελευθερίας της έκφρασης· τρίτον, η ενσωμάτωση στο κείμενο αρκετών διατάξεων αναφορικά με την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών και ιδιαίτερα της ελευθερίας της έκφρασης και του τύπου· τέταρτον, μια υπόμνηση για την ανάγκη να διασφαλίζεται ότι τα μέτρα που λαμβάνονται είναι ανάλογα προς τους επιδιωκόμενους στόχους, γεγονός που είναι ουσιαστικό για μια δημοκρατική κοινωνία χωρίς διακρίσεις.

Αυτά είναι τα βασικά σημεία του παρόντος φακέλου. Με χαροποιεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι επιλέχθηκε αυτό το θέμα ως προτεραιότητα για την ολομέλεια του πρωινού και προσβλέπω σε μια μεστή και ζωντανή συζήτηση.

  Martine Roure, εισηγήτρια. − (FR) Κύριε Πρόεδρε, ασκούντα την Προεδρία του Συμβουλίου, Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, με ευχαριστεί ιδιαίτερα το γεγονός ότι σήμερα πραγματοποιούμε κοινή συζήτηση σχετικά με την έκθεση της συναδέλφου μου κ. Lefrançois για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και τη δική μου έκθεση για την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τυγχάνουν επεξεργασίας στο πλαίσιο της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας. Πρέπει να υπενθυμίζεται ότι ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας δεν μπορεί να είναι πράγματι αποτελεσματικός και σύμμετρος, εκτός εάν εγγυηθούμε ότι ενισχύονται τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών. Πρέπει να χρησιμοποιούμε τις θεμελιώδεις αξίες σεβασμού των θεμελιωδών δικαιωμάτων για την καταπολέμηση των τρομοκρατικών κινημάτων που απειλούν τις δημοκρατικές κοινωνίες μας.

Κατά τη γνώμη μου, η πρόταση της Επιτροπής για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας ήταν ετεροβαρής, επειδή απλώς ενίσχυε την ασφάλεια παραμελώντας πολλά μέτρα για την προστασία θεμελιωδών ελευθεριών. Από αυτήν την άποψη, συγχαίρω την κ. Lefrançois και τους συναδέλφους της για μια ακόμα φορά για τον εκ νέου ισοσκελισμό του κειμένου για να εγγυάται το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθεριών.

Τα τρομοκρατικά δίκτυα, όπως γνωρίζουμε, χρησιμοποιούν ολοένα και περισσότερο τις νέες τεχνολογίες πληροφόρησης, συμπεριλαμβανομένου του διαδικτύου, για τις δραστηριότητες υποκίνησης και στρατολόγησης. Η παρακολούθηση αυτού του είδους δραστηριότητας στο διαδίκτυο προϋποθέτει τη συλλογή πολλών δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, αλλά η συλλογή πρέπει να γίνεται με την εγγύηση υψηλού επιπέδου προστασίας των δεδομένων αυτών.

Θα ήθελα να υπενθυμίσω στο Συμβούλιο τις δεσμεύσεις που ανέλαβε κατά την έγκριση της οδηγίας για τη διατήρηση δεδομένων. Κατά την περίοδο εκείνη εκφράσαμε την επιθυμία μας ότι θα μπορούσαν πράγματι να χρησιμοποιηθούν πολύτιμες πληροφορίες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Ως αντάλλαγμα, το Συμβούλιο έχει χρέος να τιμήσει τη δέσμευσή του και να εγκρίνει μια απόφαση-πλαίσιο σχετικά με την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που να προσφέρει υψηλό επίπεδο προστασίας.

Εκφράζω τις πιο θερμές ευχαριστίες μου στους συναδέλφους μου στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και σε όλους όσοι συνεργάστηκαν μαζί μου, ιδιαίτερα τους αφανείς εισηγητές, διότι οι τροπολογίες που προτείνουμε στην έκθεσή μου εγκρίθηκαν ομόφωνα στην επιτροπή. Οι εν λόγω τροπολογίες αποτελούν απόδειξη ότι δεν ανεχόμαστε την εναρμόνιση με τον κατώτερο κοινό παρονομαστή. Πιστεύουμε ότι το πεδίο εφαρμογής της απόφασης-πλαισίου πρέπει να είναι ευρύ, ώστε να μην περιορίζεται αποκλειστικά σε δεδομένα που ανταλλάσσονται μεταξύ κρατών μελών. Πρέπει επίσης να ισχύει για δεδομένα που τυγχάνουν επεξεργασίας σε εθνικό επίπεδο, το οποίο επιτρέπει την ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων αστυνομικών και δικαστικών αρχών των κρατών μελών, ενώ διασφαλίζει ισοδύναμο επίπεδο προστασίας δεδομένων σε ολόκληρη την επικράτεια της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι αρχές του οριοθετημένου σκοπού και της αναλογικότητας πρέπει να διασφαλίζονται με τον καθορισμό και τον περιορισμό των περιπτώσεων, στις οποίες είναι δυνατή η περαιτέρω επεξεργασία δεδομένων. Πρέπει να αντιληφθείτε πόσο σημαντικό είναι αυτό το θέμα. Τα δεδομένα δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται για διαφορετικό σκοπό από αυτόν που συλλέχθησαν. Δεν επιθυμούμε την απαγόρευση όλων των μεταφορών δεδομένων σε τρίτες χώρες, καθώς τέτοιες μεταφορές μπορούν να προβούν απαραίτητες ως μέρος της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Ωστόσο, για κάθε μεταφορά πρέπει να εκτιμάται εάν η εν λόγω τρίτη χώρα παρέχει επαρκές επίπεδο προστασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και θα ήθελα να τονίσω το γεγονός ότι η εν λόγω εκτίμηση πρέπει να γίνεται από ανεξάρτητη αρχή.

Ζητούμε από το Συμβούλιο να συμπεριλάβει στην απόφαση-πλαίσιο διατάξεις που αφορούν εθνικές αρχές, οι οποίες έχουν πρόσβαση σε δεδομένα που συλλέχθησαν από ιδιωτικούς φορείς, σύμφωνα, επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω πάλι, με τις δεσμεύσεις που ανέλαβε μετά την έγκριση της οδηγίας για τη διατήρηση δεδομένων από τη Βρετανική Προεδρία.

Τέλος, η χρήση ευαίσθητων δεδομένων, όπως δεδομένων αναφορικά με πολιτικές απόψεις, θρησκευτικές πεποιθήσεις, υγεία ή σεξουαλική ζωή, πρέπει να τίθενται υπό απαγόρευση, ως θέμα αρχής, σε αντίθεση με την τρέχουσα πρόταση στην απόφαση-πλαίσιο. Θα παρατηρήσετε ότι, με την τροπολογία του, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ανατρέπει την πρόταση του Συμβουλίου, το οποίο επιτρέπει την επεξεργασία αυτών των δεδομένων υπό ορισμένες συνθήκες. Αντιθέτως, το Κοινοβούλιο επιθυμεί την απαγόρευση επεξεργασίας των εν λόγω δεδομένων, ενώ προβλέπει εξαιρέσεις. Η διαδικασία ακυρώθηκε πλήρως και αυτό είναι σημαντικό για εμάς. Με την έγκριση αυτής της θέσης, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιθυμεί το σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και θεωρούμε ότι το Συμβούλιο θα πρέπει να συμφωνεί μαζί μας αναφορικά με αυτήν την ανάγκη.

  Jean-Pierre Jouyet, Ασκών την Προεδρία του Συμβουλίου. − (FR) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε, Πρόεδρε της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, κύριε Deprez, εισηγητές, κυρίες και κύριοι, αυτή μια μέρα είναι για τους Γάλλους και η δική μου μέρα. Θα σας ζητήσω να συγχωρήσετε την απροσδόκητη απουσία της Rachida Dati, ωστόσο είναι τιμή μου να συμμετέχω και πάλι στις εργασίες του Κοινοβουλίου, ιδιαίτερα για τα ευαίσθητα θέματα τα οποία μόλις αναφέρατε. Θα ήθελα να εκφράσω ιδιαίτερα την ευγνωμοσύνη της Προεδρίας του Συμβουλίου προς την κυρία Roure και την κυρία Lefrançois για την προσωπική δέσμευση που εκδήλωσαν και το ενδιαφέρον που επέδειξαν για τα θέματα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και της προστασίας των δεδομένων.

Με αυτά τα δύο κείμενα, το Κοινοβούλιο πλέον απέκτησε εδραιωμένη άποψη για τις τρέχουσες εξελίξεις και την καθημερινή ζωή της ευρωπαϊκής κοινωνίας. Πρέπει να προστατεύουμε τους πολίτες μας από τρομοκρατικές απειλές και επίσης να διασφαλίζουμε την ιδιωτική τους ζωή. Αυτό είναι πολιτική ευθύνη με την ανώτερή της έννοια. Θα ήθελα να απαντήσω σε μερικά σημεία αναφορικά με τις δύο εκθέσεις που μόλις παρουσιάστηκαν.

Καταρχάς, αναφορικά με το σχέδιο της απόφασης-πλαισίου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας αποτελεί πρόκληση για την Ευρωπαϊκή Ένωση που προϋποθέτει αξιοποίηση όλων των δυνάμεων μας. Ο κύριος de Kerchove, Συντονιστής Αντιτρομοκρατικής Δράσης της ΕΕ, τον οποίο συνάντησα πριν από μερικές εβδομάδες, είπε επίσης στο Κοινοβούλιο ότι η δραστηριότητα της Αλ Κάιντα, για παράδειγμα, είναι ιδιαίτερα ανησυχητική. Το 2007 έγιναν 583 τρομοκρατικές επιθέσεις επί ευρωπαϊκού εδάφους. Συνεπώς, η απόφαση-πλαίσιο, στην οποία προσβλέπετε σήμερα αποτελεί σημαντικό νομοθετικό βήμα για την καταπολέμηση της διάδοσης των τρομοκρατικών τεχνικών.

Είναι απαράδεκτο, για παράδειγμα, το γεγονός ότι μια ιστοσελίδα μπορεί να παρέχει οδηγίες για την κατασκευή χειροποίητης βόμβας με απόλυτη ατιμωρησία. Σήμερα υπάρχουν σχεδόν 5.000 ιστοσελίδες που συμβάλλουν στη ριζοσπαστικοποίηση των νέων ανθρώπων στην Ευρώπη σχετικά με τα εν λόγω θέματα και η Σλοβενική Προεδρία, όπως γνωρίζετε, κατάφερε να διασφαλίσει μια συμφωνία σχετικά με τις εν λόγω προκλήσεις στη συνεδρίαση του Συμβουλίου Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων της 18ης Απριλίου.

Χαιρετίζω την έκθεση της κυρίας Lefrançois, η οποία υποστήριξε το στόχο του Συμβουλίου να ενσωματώσει στην απόφαση-πλαίσιο της 13ης Ιουνίου 2002 τα εγκλήματα που προβλέπει η σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Οι προτάσεις της συνδέονται με τις τροπολογίες του Συμβουλίου κατά τις διαπραγματεύσεις και, όπως γνωρίζετε, οι συζητήσεις εντός του Συμβουλίου για αυτό το κείμενο ήταν πολύ έντονες. Σαφέστατα βρισκόμαστε εν μέσω μιας τυπικής συζήτησης για όλες τις δημοκρατικές κοινωνίες που επιδιώκουν την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, σεβόμενες τους θεμελιώδεις κανόνες του κράτους δικαίου και τις θεμελιώδεις αρχές, όπως την ελευθερία έκφρασης, που διέπουν το σύνολο του δημοκρατικού βίου.

Θα ήθελα να επιστήσω την προσοχή σας σε δύο σημεία. Πρώτον, η εν λόγω απόφαση-πλαίσιο στοχεύει στο να καταστήσει πιθανό να παρατηρηθούν τα ποινικά αδικήματα τριών τύπων συμπεριφοράς πριν πραγματοποιηθούν οι επιθέσεις: δημόσια πρόκληση σε τρομοκρατία, και τονίζω τη λέξη «δημόσια», η οποία συνεπώς αποκλείει τη ρύθμιση της ιδιωτικής ανταλλαγής αλληλογραφίας, εκπαίδευση τρομοκρατών και τελικά στρατολόγηση τρομοκρατών. Θα δημιουργούσε εγκλήματα για την Ευρωπαϊκή Ένωση, με τα οποία είναι ήδη εξοικειωμένα τα κράτη μέλη λόγω της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της τρομοκρατίας, η οποία οριστικοποιήθηκε το 2005.

Οι ορισμοί των εν λόγω εγκλημάτων αντιγράφηκαν λέξη προς λέξη στην απόφαση-πλαίσιο, με ελάχιστες περιορισμένης έκτασης αλλαγές για συνεκτικότητα με τις έννοιες «τρομοκρατικό έγκλημα» και «τρομοκρατική ομάδα» που υπήρχαν στην ευρωπαϊκή νομοθεσία από το 2002· ως εκ τούτου, κυρία Lefrançois, παραμένει ο όρος «δημόσια πρόκληση» αντί της «υποκίνησης» που προτείνετε. Η έγκριση ενός κειμένου σε ευρωπαϊκό επίπεδο διευκολύνει τον έλεγχο της μεταφοράς σε εθνικό επίπεδο εντός των κρατών μελών και την ταχύτερη εφαρμογή σε ολόκληρη την επικράτεια της ΕΕ.

Η δεύτερη παράμετρος είναι ότι το Συμβούλιο επέστησε ιδιαίτερα την προσοχή του στο σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Αυτή η ανησυχία εκφράστηκε στη συζήτηση στρογγυλής τραπέζης του Κοινοβουλίου στις 7 Απριλίου του τρέχοντος έτους (2008). Το Συμβούλιο γνώριζε καλά τις συζητήσεις που διεξήχθησαν στο Κοινοβούλιο και φρόντιζε να ακολουθεί την προσέγγιση που υιοθετήθηκε στο Συμβούλιο της Ευρώπης. Στην αρχική πρόταση προστέθηκαν ρήτρες διασφάλισης, συγκεκριμένα δύο, αναφορικά με την ελευθερία του τύπου και την ελευθερία έκφρασης αφενός και την αναλογικότητα της ποινικοποίησης των εγκλημάτων που ορίζει η εθνική νομοθεσία αφετέρου.

Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι το Συμβούλιο δεν τήρησε τις προτάσεις που είχαν ως στόχο την εισαγωγή κανόνων για δικαιοδοσία εκτός της επικράτειας, την οποία σε κάθε περίπτωση αποδοκίμαζε ο εισηγητής σας. Συνεπώς, το κίνητρο του Συμβουλίου κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων υπήρξε το ζήτημα της ισορροπίας καταλήγοντας σε ένα κείμενο, το οποίο λαμβάνει υπόψη σε μεγάλο βαθμό τις ανησυχίες σας.

Προχωρώντας τώρα στην απόφαση-πλαίσιο σχετικά με την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που υπέβαλε η κυρία Roure, αποτελεί γεγονός η ύπαρξη περιορισμένης ή η απουσία ρύθμισης των λεγόμενων «κρατικών» αρχείων, ιδιαίτερα αναφορικά με τη δημόσια ασφάλεια, όπως επισημάνατε, κυρία Roure. Ωστόσο, είναι πολύ σημαντική η διαχείριση και ρύθμιση της ανταλλαγής δεδομένων σε αυτόν τον τομέα, με στόχο την προστασία των δημόσιων ελευθεριών. Έχετε δίκιο: πρέπει να δράσουμε γρήγορα και αποτελεσματικά σεβόμενοι τα δικαιώματα εκείνων, των οποίων τα δεδομένα ανταλλάσσονται, διατηρούνται και αποθηκεύονται.

Οι υπουργοί δικαιοσύνης στις 8 Νοεμβρίου 2007 κατέληξαν σε συμφωνία σχετικά με το σχέδιο της απόφασης-πλαισίου. Όπως επισημάνατε εσείς η ίδια, ορισμένοι από εσάς στο Κοινοβούλιο θα θέλατε να προχωρήσετε περαιτέρω. Η Προεδρία το γνωρίζει, αλλά η απόφαση-πλαίσιο, για την οποία το Συμβούλιο εξασφάλισε ομόφωνη συμφωνία στο τέλος μιας συζήτησης διάρκειας μεγαλύτερης των δύο ετών, αποτελεί το πρώτο βήμα που προβλέπει τις ελάχιστες προδιαγραφές της ΕΕ για δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο της συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις, σε περίοδο που δεν υπήρχαν ποτέ κοινοί κανόνες στο πλαίσιο του τρίτου πυλώνα. Είναι συμβιβασμός· με αυτόν τον τρόπο οικοδομήθηκε η Ευρώπη, ιδιαίτερα σε αυτόν τον τομέα. Είναι συμβιβασμός, αλλά αυτό δεν την καθιστά απόφαση δευτερεύουσας σημασίας. Μάλλον είναι το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα σήμερα, καθώς αναπληρώνει ένα κενό και ανοίγει το δρόμο για περαιτέρω εξελίξεις.

Είναι το πρώτο βήμα προς την κατεύθυνση της ρύθμισης των ανταλλαγών δεδομένων για νομικούς σκοπούς στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εφαρμογή της οποίας μπορεί να ελέγχεται αποτελεσματικότερα από ό,τι στο πλαίσιο του Συμβουλίου της Ευρώπης. Η μεταφορά στο εθνικό δίκαιο και η εφαρμογή της εν λόγω απόφασης-πλαισίου θα μπορούσε να υποβληθεί στο Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων για αξιολόγηση, όπως έγινε, για παράδειγμα, με το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης.

Τελικά, όταν εξελιχθεί το θεσμικό μας πλαίσιο, το οποίο όλοι ελπίζουμε ότι θα συμβεί, η Επιτροπή, Αντιπρόεδρε, θα έχει τη δυνατότητα εκκίνησης των διαδικασιών σε περίπτωση παράβασης. Το ζήτημα στην Ευρώπη είναι συχνά εάν είναι καλύτερο να έχουμε ελάχιστες προδιαγραφές που επιδέχονται μεταγενέστερης επεξεργασίας ή εάν πρέπει να περιοριστούμε στο ισχύον καθεστώς, το οποίο σήμερα νοείται ως εξαιρετικά ποικίλες προδιαγραφές για την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, έλλειψη κατάλληλου ελέγχου από τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα και διμερείς διαπραγματεύσεις σχετικά με την ανταλλαγή δεδομένων με τρίτες χώρες, οι οποίες δεν προσφέρουν επαρκείς εγγυήσεις στους πολίτες μας και μπορεί να διεξάγονται χωρίς τη συγκατάθεσή μας. Αυτό ισχύει στην περίπτωση των διμερών συμφωνιών με τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Προσωπικά πιστεύω ότι είναι προτιμότερο να προχωρήσουμε παρά να διατηρήσουμε το ισχύον καθεστώς. Κατά την άποψή μας, η απόφαση-πλαίσιο αποτελεί το πρώτο βήμα ζωτικής σημασίας. Επιπλέον, το έργο των προηγούμενων Προεδριών μας επέτρεψε κατά βάση να εντοπίσουμε τα σημεία ισορροπίας που λαμβάνουν επίσης υπόψη τις ανησυχίες σας. Θα αναφέρω ορισμένα σημεία, κυρία Roure.

Το πρώτο είναι ότι η μέλλουσα απόφαση-πλαίσιο θα εφαρμόζεται πράγματι μόνο σε δεδομένα που ανταλλάσσονται μεταξύ των κρατών μελών, όπως επισημάνατε, αλλά τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν και από την πλευρά τους να προσαρμόσουν το επίπεδο προστασίας τους. Μια ρήτρα στην οποία σας προτείνω να ανατρέξετε είναι το άρθρο 27, το οποίο ενισχύθηκε από το προοίμιο 8 της εν λόγω απόφασης-πλαισίου, που καλεί την Επιτροπή να παρατείνει την προοπτική του κειμένου μετά το πέρας των πέντε ετών και θα μπορούσε να αφορά εθνικά δεδομένα. Ως Προεδρία του Συμβουλίου, δεν εντοπίζουμε μειονεκτήματα ως προς αυτό.

Το δεύτερο είναι ότι όλες οι ανταλλαγές δεδομένων υπόκεινται στην αρχή της αναλογικότητας, το οποίο σημαίνει ότι μπορεί να ελέγχεται, σε κάθε ξεχωριστή περίπτωση, ο σκοπός για τον οποίο ανταλλάσσονται τα δεδομένα και εάν ο όγκος των δεδομένων που ανταλλάσσονται είναι μεγαλύτερος ή όχι από ό,τι ο αυστηρώς απαραίτητος.

Το τρίτο είναι ότι η μεταφορά δεδομένων σε τρίτες χώρες υπόκειται σε σημαντικούς όρους και εγγυήσεις για παροχή επαρκούς επιπέδου προστασίας. Γνωρίζετε καλά ότι η εν λόγω διάταξη πέρασε απαρατήρητη για ορισμένους εξωτερικούς συνεργάτες μας, των οποίων τα ονόματα ανέφερα. Το άρθρο 14 αποτελεί το οχυρό, στο οποίο μπορούμε να βασιζόμαστε για την παρακώλυση της μεταφοράς σε τρίτες χώρες, χωρίς τη συγκατάθεσή μας, δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που διαβιβάσαμε σε άλλο κράτος μέλος. Μας παρέχει επίσης εγγυήσεις σχετικά με την ισοδυναμία του επιπέδου προστασίας δεδομένων σε αυτό το άλλο κράτος μέλος.

Τέταρτο και τελευταίο, τα κράτη μέλη δεσμεύτηκαν να ανακοινώσουν στην Επιτροπή τα εθνικά μέτρα τους, γεγονός που θα αποτελέσει την αξιολόγηση και τις προτάσεις για τροποποίηση αυτού του πρώτου πλαισίου στο Κοινοβούλιο και το Συμβούλιο. Συνεπώς, θα συμμετέχετε πλήρως στην παρακολούθηση της εν λόγω απόφασης-πλαισίου.

Κύριε Πρόεδρε, εισηγητές, κυρίες και κύριοι, η Προεδρία γνωρίζει καλά την προσήλωσή σας στο σεβασμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θα ήθελα να τονίσω ότι η μελλοντική ομάδα, η οποία συνέβαλε στην προσέγγιση έξι υπουργών δικαιοσύνης από τη Γερμανία, την Πορτογαλία, τη Σλοβενία, τη Γαλλία, την Τσεχική Δημοκρατία και τη Σουηδία, έθεσε ως προτεραιότητα την ενίσχυση της προστασίας δεδομένων για την Ευρωπαϊκή Ένωση τα προσεχή έτη. Αποτελεί κοινή μέριμνα όλων των κρατών μελών και όλοι οι υπουργοί δικαιοσύνης το υποστήριξαν κατά την ανεπίσημη συνεδρίαση του Συμβουλίου της 25ης Ιουλίου.

Κύριε Πρόεδρε, αυτά ήθελα να πω στο Κοινοβούλιο.

  Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. − (FR) Κύριε Πρόεδρε, φυσικά χαιρετίζω τον ασκούντα την Προεδρία, κύριο Jouyet, και επίσης τις δύο εισηγήτριες μας για την αξιόλογη δουλειά τους. Η κυρία Lefrançois ανέφερε τα σχετικά με την πρόταση για την τροπολογία της απόφασης-πλαισίου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και η κυρία Roure τα σχετικά με την απόφαση-πλαίσιο για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Είναι αυτονόητο ότι ευχαριστώ επίσης την Προεδρία του Συμβουλίου. Οι παρατηρήσεις του κύριου Jouyet πρέπει να εκφράζουν το ενδιαφέρον της Προεδρίας να φέρνει κοντά τις διαφορετικές απόψεις.

Θα προσπαθήσω να είμαι σύντομος, κύριε Πρόεδρε, διότι αναμένεται μια πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση σήμερα το πρωί στο Κοινοβούλιο. Αρχικά, θα μιλήσω για την πρόταση απόφασης-πλαισίου για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Όπως πολύ σωστά δήλωσε ο ασκών την Προεδρία, οι σύγχρονες τεχνολογίες πληροφόρησης και επικοινωνίας διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη διάδοση της τρομοκρατικής απειλής. Το διαδίκτυο, το οποίο είναι φθηνό, γρήγορο, εύκολα προσβάσιμο και υπάρχει σχεδόν παγκοσμίως, πράγματι χρησιμοποιείται από τρομοκράτες.

Τα πλεονεκτήματα του διαδικτύου, τα οποία απολαμβάνουν νομοταγείς πολίτες, καταχρώνται δυστυχώς για εγκληματικούς σκοπούς. Οι τρομοκράτες χρησιμοποιούν το διαδίκτυο για να διαδώσουν την προπαγάνδα για σκοπούς κινητοποίησης και στρατολόγησης, καθώς και οδηγίες και ηλεκτρονικά εγχειρίδια για την εκπαίδευση τρομοκρατών ή το σχεδιασμό επιθέσεων. Η πρόληψη αυτής της απειλής αποτελεί φυσικά πολιτική προτεραιότητα. Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να καταπολεμήσει τη σύγχρονη τρομοκρατία και τις σύγχρονες μεθόδους της με τον ίδιο βαθμό αποφασιστικότητας που επέδειξε για την καταπολέμηση της παραδοσιακής τρομοκρατίας.

Η πρόταση που διατύπωσε η Επιτροπή επικαιροποιεί την απόφαση-πλαίσιο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και την εναρμονίζει με τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της τρομοκρατίας συμπεριλαμβάνοντας, με την έννοια της τρομοκρατίας, τη δημόσια πρόκληση για τέλεση τρομοκρατικών εγκλημάτων και τη στρατολόγηση και εκπαίδευση τρομοκρατών.

Η Επιτροπή είναι ικανοποιημένη με την αποδοχή που έλαβε η έκθεση της κυρίας Lefrançois, γεγονός που τονίζει την προστιθέμενη αξία της πρότασης. Ωστόσο, κυρία Lefrançois, εκφράσατε επίσης ανησυχίες σχετικά με την πρόταση και την επιθυμία για έναν αριθμό τροπολογιών.

Θα προσπαθήσω να απαντήσω σύντομα. Πρώτον, η έκθεσή σας αμφισβητεί τη χρήση της έκφρασης «δημόσια πρόκληση» και υποδείξατε σαφώς ότι θεωρείτε ακριβέστερο τον όρο «δημόσια υποκίνηση». Είναι γεγονός, ωστόσο, ότι η πρόταση της Επιτροπής βασίζεται στη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης και ακολουθεί πολύ πιστά τους ορισμούς των εγκλημάτων που παρατίθενται στη σύμβαση για δύο λόγους.

Πρώτον, θέλαμε να λάβουμε υπόψη την απαράμιλλη πραγματογνωμοσύνη στα ανθρώπινα δικαιώματα του Συμβουλίου της Ευρώπης και το έργο που επιτέλεσε το Συμβούλιο στην κατάρτιση του κειμένου της εν λόγω σύμβασης. Η σύμβαση επίσης βασίζεται στη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων αναφορικά με την ελευθερία έκφρασης.

Δεύτερον, η Επιτροπή ήθελε να διευκολύνει τα κράτη μέλη ως προς την εφαρμογή τόσο της τροπολογίας της απόφασης-πλαισίου όσο και της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης. Διαφορετικά η ορολογία δεν θα δυσχέραινε κάπως την εφαρμογή; Αυτό το ερώτημα θα ήθελα να σας θέσω.

Αναφορικά με το δεύτερο σημείο που θίχτηκε στην έκθεση, η Επιτροπή υποστηρίζει την ιδέα σας για ενσωμάτωση στο τροποποιητικό κείμενο ρητρών διασφάλισης για τα ανθρώπινα δικαιώματα ισοδύναμων με το άρθρο 12 της σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της τρομοκρατίας. Στην πραγματικότητα, κύριε Jouyet, η κοινή θέση του Συμβουλίου της 18ης Απριλίου 2008 περιλαμβάνει ήδη επιπλέον ρήτρες διασφάλισης παράλληλα με εκείνες του άρθρου 12.

Θα προχωρήσω τώρα στην επιθυμία για εξαίρεση τυχόν υποχρέωσης για ποινικοποίηση οποιασδήποτε προσπάθειας για τέλεση εγκλήματος. Συμφωνούμε σε αυτό. Η πρόταση της Επιτροπής ήδη εξασφάλισε την εξαίρεση της εν λόγω υποχρέωσης και η κοινή θέση του Συμβουλίου της 18ης Απριλίου 2008 επίσης.

Αυτό που επίσης θα ήθελα να πω είναι ότι, αναφορικά με τους κανόνες περί δικαιοδοσίας που εφαρμόζονται για τα νέα εγκλήματα, σε μεγάλο βαθμό, αλλά όχι απολύτως, συμφωνούμε με τις τροπολογίες που προτείνονται στην έκθεση. Η Επιτροπή μπορεί συνεπώς να δεχτεί την εξάλειψη των πρόσθετων κανόνων περί δικαιοδοσίας που ενσωμάτωσε στην πρότασή της.

Ωστόσο, η Επιτροπή δεν συμμερίζεται την άποψη της έκθεσης αναφορικά με τους ισχύοντες κανόνες περί δικαιοδοσίας στην τρέχουσα απόφαση-πλαίσιο, διότι αυτή επιδιώκει να επιβάλλει περιορισμό σε σχέση με τα νέα εγκλήματα. Η τροπολογία που προτείνεται στην έκθεση καταργεί την υποχρέωση ενός κράτους μέλους να καταδιώκει νέα εγκλήματα, όταν διαπράττονται εκτός της επικράτειας αυτού του κράτους μέλους, αλλά για λογαριασμό ενός νομικού προσώπου που εγκαθίσταται στην επικράτειά του ή έναντι των ιδρυμάτων ή του πληθυσμού του ή έναντι ενός ευρωπαϊκού θεσμικού οργάνου με έδρα στο αντίστοιχο κράτος μέλος. Φοβόμαστε ότι η κατάργηση αυτής της υποχρέωσης καταδίωξης των κρατών μελών θα περιορίσει την αποτελεσματικότητα της πρότασης της Επιτροπής, διότι πολύ συχνά τα εγκλήματα είναι υπερεθνικά, ιδιαίτερα όταν τελούνται μέσω του διαδικτύου.

Η Επιτροπή ελπίζει, ωστόσο, ότι η εξέλιξη αυτού του φακέλου θα επιτρέπει πάνω από όλα τη θέση σε ισχύ της τροποποιημένης απόφασης-πλαισίου στο εγγύς μέλλον. Πραγματικά αξίζουν οι προσπάθειες μας για να ενημερώσουμε τη νομοθεσία μας και εκφράζω τις ευχαριστίες μου προς το Κοινοβούλιο και την Προεδρία που κάνουν ο,τιδήποτε δυνατό για την επίτευξη αυτού του αποτελέσματος. Πραγματικά χρειαζόμαστε αυτό το νέο εργαλείο.

Περνάω τώρα στην έκθεση της κυρίας Roure, η οποία με την πολύ έντονη άμυνά της δημιούργησε μια αδιάσειστη επιχειρηματολογία κατ' επιθυμία του Κοινοβουλίου να έχει μια εποικοδομητική απόφαση-πλαίσιο που ανοίγει το δρόμο για περαιτέρω πρόοδο. Η απόφαση-πλαίσιο πρέπει πράγματι να προωθεί την αστυνομική και δικαστική συνεργασία σε ποινικές υποθέσεις δίνοντας της την αποτελεσματικότητα που της απονέμει η γνήσια νομιμότητα και ο σεβασμός θεμελιωδών δικαιωμάτων, ιδιαίτερα το δικαίωμα για σεβασμό της ιδιωτικής ζωής και το δικαίωμα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Οι κοινοί κανόνες για την επεξεργασία και προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα με στόχο την πρόληψη και καταπολέμηση του εγκλήματος, μπορούν να συμβάλλουν στην επίτευξη αυτών των δύο στόχων.

Κύριε Jouyet, δεν θα σας προκαλέσει έκπληξη η πληροφορία ότι η Επιτροπή δεν είναι ευχαριστημένη με το περιορισμένο εύρος εφαρμογής της απόφασης-πλαισίου. Είχαμε την πρόθεση να προχωρήσουμε περαιτέρω, αλλά γνωρίζω ότι η τρέχουσα Προεδρία συμμερίζεται σε μεγάλο βαθμό αυτήν την άποψη. Το κείμενο της απόφασης-πλαισίου καλύπτει τώρα μόνο τις διασυνοριακές ανταλλαγές δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και αυτός είναι ο λόγος που θέλαμε να προχωρήσουμε περαιτέρω. Εντωμεταξύ, η επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα από αυτές τις αρχές σε εθνικό επίπεδο δεν εναρμονίζεται σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Αυτές οι δραστηριότητες θα καλύπτονται ακόμα σε εθνικό επίπεδο από τη νομοθεσία για την προστασία εθνικών δεδομένων. Είναι απολύτως αληθές, κυρία Roure, ότι τα κράτη μέλη έχουν προσχωρήσει στο σύνολό τους στη σύμβαση 108 του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία δεδομένων. Ωστόσο, ανήκω σε εκείνους που σκέφτονται ότι πρέπει να προχωρήσουμε.

Η επακόλουθη αξιολόγηση της εφαρμογής της απόφασης-πλαισίου, στην οποία αναφέρεται ο κύριος Jouyet, αποτελεί φυσικά έναν τρόπο αναθεώρησης της εφαρμογής στην απόφαση-πλαίσιο και επίσης ελέγχου ότι οι αρχές του οριοθετημένου σκοπού και της αναλογικότητας, τις οποίες απολύτως δικαίως αναφέρατε και είναι ζωτικής σημασίας για αυτό τον τομέα, πράγματι τηρούνται. Αληθεύει ότι μια αναθεώρηση, μια ρήτρα αξιολόγησης, εν όψει της εκτίμησης που διεξάγεται από τα κράτη μέλη, καθιστούν πιθανή την παράταση της προοπτικής αυτής της προστασίας δεδομένων.

Το βέβαιο είναι, και δεν χρειάζεται να επιμένω σε αυτό, καθώς μόλις το ανέφερε η Προεδρία, ότι το κείμενο θα είναι σημαντικό όχι μόνο για τους Ευρωπαίους, αλλά και για τις διαπραγματεύσεις μας με τρίτες χώρες. Θα είμαστε σε πολύ ισχυρότερη θέση, ιδιαίτερα στις διαπραγματεύσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες, τις οποίες παρακολουθώ εντατικά, εάν μπορούμε να υποβάλλουμε αξίωση για μέτρο προστασίας δεδομένων που ανταποκρίνεται πραγματικά στις ανάγκες και τις προσδοκίες των πολιτών μας. Για αυτό το λόγο ελπίζω ότι το Συμβούλιο θα ασκήσει πιέσεις για αυτόν τον φάκελο και θα καταλήξουμε σε συμφωνία. Είναι ένα πρώτο βήμα, κύριε Jouyet, αλλά αυτό το βήμα χρειάζεται να είναι αρκετά σημαντικό. Αυτή είναι η επιθυμία μου.

Σε κάθε περίπτωση, κύριε Πρόεδρε, θα είμαι ευχαριστημένος, εάν αυτές οι δύο προτάσεις και οι δύο εκθέσεις, οι οποίες είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσες και μεγάλης αξίας όσον αφορά την Επιτροπή, μας επιτρέψουν να καταλήξουμε σε συμφωνία, πράγμα που θα ήθελα πολύ να συμβεί.

  Luis de Grandes Pascual, συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων. − (ES) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Jouyet, Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, μιλώ με την ιδιότητά μου ως συντάκτης γνωμοδότησης της Επιτροπής Νομικών Θεμάτων για την έκθεση της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων σχετικά με το ζήτημα.

Θα ήθελα να ευχαριστήσω την Επιτροπή Νομικών Θεμάτων για την υποστήριξη που μου παρείχε και την εισηγήτρια, κυρία Lefrançois, και να δηλώσω ότι κατά την εκτέλεση του καθήκοντός αυτού υπήρξε ανοιχτή στη συνεννόηση και το διάλογο προς αναζήτηση συναίνεσης, η οποία είναι απολύτως απαραίτητη για αυτό το ζήτημα.

Κυρίες και κύριοι, αυτή η πρόταση για μια απόφαση-πλαίσιο θα μπορούσε να θεωρηθεί περιττή. Το Συμβούλιο της Ευρώπης ασχολήθηκε ήδη με το θέμα στη Σύμβαση για την πρόληψη της τρομοκρατίας αναγνωρίζοντας τρεις τύπους ποινικών αδικημάτων που περιλαμβάνει στην πρότασή της η Επιτροπή: τη δημόσια πρόκληση για τέλεση τρομοκρατικών εγκλημάτων, τη στρατολόγηση και την εκπαίδευση τρομοκρατών.

Ωστόσο, είναι γεγονός ότι προσθέτει αξία, διότι περιέχει καλύτερο ορισμό της τρομοκρατίας και είναι περισσότερο κατανοητός, καθώς περιλαμβάνει σημαντικό κατάλογο κυρώσεων.

Θα ήθελα να πω με όλη την ειλικρίνεια ότι αυτή η ενέργεια από μέρους της Επιτροπής είναι απαραίτητη και ότι συνιστά εξαιρετικά πολύτιμη συμβολή.

Δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας για τα θεμελιώδη δικαιώματα και δεν υφίσταται σύγκρουση με την ελευθερία έκφρασης. Κυρίες και κύριοι, στην Ισπανία η τρομοκρατική ομάδα ΕΤΑ δεν περιλαμβάνεται στον κατάλογο των τρομοκρατικών ομάδων της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω των λεχθέντων της, αλλά για τις πράξεις της, επειδή χρησιμοποιεί εκβιασμό, απαγωγές, βία, τρομοκρατία και θάνατο για να επιτύχει τους στόχους της. Για το λόγο αυτό συμπεριλαμβάνεται στον κατάλογο, όχι εξαιτίας αυτών που λέει, αλλά εξαιτίας αυτών που πράττει.

Στο Ισπανικό Κοινοβούλιο υπάρχουν ομάδες υπέρ της ανεξαρτησίας που μιλούν νόμιμα, συνηγορούν υπέρ της ανεξαρτησίας και φυσικά δεν καταδιώκονται σε καμία περίπτωση για αυτό το λόγο.

Δεν πρόκειται για την καθιέρωση εγκλημάτων γνώμης, αλλά για τη συνεργασία στη χρήση σύγχρονων τεχνικών και αποτελεσματικής καταπολέμησης της τρομοκρατίας.

Επιτρέψτε μου να σας υπενθυμίσω ότι χτες στην Ισπανία δολοφονήθηκε από την τρομοκρατική ομάδα ΕΤΑ ένας αθώος, μέλος των ενόπλων δυνάμεων, ο αξιωματικός Juan Luis Conde, με την άνανδρη μέθοδο τοποθέτησης βόμβας σε αυτοκίνητο.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να μιλήσει με μια φωνή σχετικά με αυτό το γεγονός, σθεναρά και αρμόδια. Πρέπει να είμαστε ικανοί να καθιερώσουμε τύπους ποινικών αδικημάτων που είναι ευδιάκριτοι, διότι εάν τα δικαστήρια θεωρήσουν ότι υπάρχουν δυσκολίες, θα υπερισχύει πάντα το τεκμήριο της αθωότητας και δεν πρέπει να αφήσουμε να χαθεί αυτή η ευκαιρία.

Η ΕΤΑ και όλες οι τρομοκρατικές ομάδες παγκοσμίως πρέπει να γνωρίζουν ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση τους μιλάει με μια φωνή, θα πρέπει να χάσουν κάθε ελπίδα, πρέπει να είναι βέβαιοι ότι το δημοκρατικό στάθμισμα της Ένωσης θα τους επιτεθεί και δεν θα σταματήσουμε ώσπου να αποκλειστούν πλήρως από τη ζωή των χωρών μας.

  Παναγιώτης Δημητρίου , εξ ονόματος της ομάδας PPE-DE. – Κύριε Πρόεδρε, κύριε Αντιπρόεδρε, κύριε Υπουργέ, έχουμε ενώπιόν μας σήμερα δύο σοβαρότατες εκθέσεις, δύο εκθέσεις οι οποίες είναι εξαιρετικές γιατί είναι ισορροπημένες και είναι αποτέλεσμα ευρύτερης συνεργασίας πάνω σε θέματα για τα οποία υπάρχει μία καθολική συναίνεση: και καταπολέμηση της τρομοκρατίας και προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και, φυσικά, των προσωπικών δεδομένων.

Η τρομοκρατία είναι η μάστιγα του αιώνα μας. Είναι Λερναία Ύδρα, είναι απάνθρωπη, βάρβαρη, αδυσώπητη. Γι’ αυτό, πρέπει να την καταπολεμήσουμε με όλα τα νόμιμα μέσα έχοντας όμως πάντοτε κατά νου ότι τα ανθρώπινα δικαιώματα δεν πρέπει να παραβιάζονται. Και αυτό είναι ακριβώς που επιτυγχάνεται στην έκθεση της κυρίας Lefrançois.

Εκείνο το οποίο έχει αναφερθεί είναι πως η πρόταση για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στηρίζεται στη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης. Όμως, έχουμε επιλέξει τη διαφοροποίηση του ορισμού «public provocation» (δημόσια πρόκληση) ώστε να είναι νομικά πιο κατανοητή σε όλες τις χώρες. Και μιλούμε για «δημόσια παρότρυνση» η οποία ταιριάζει πολύ περισσότερο με το πνεύμα της Σύμβασης και του στόχου τον οποίο θέλουμε να επιδιώξουμε.

Ο προβληματισμός μας, όταν συζητούσαμε την έκθεση αυτή, επικεντρώθηκε στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Είχαμε εκτεταμένες συζητήσεις. Βρήκαμε μια φρασεολογία και βάλαμε τέτοιες πρόνοιες ώστε να εξασφαλιστεί αυτή η ισορροπία για την οποία είχα μιλήσει στην αρχή.

Ο,τιδήποτε γίνει σε επέκταση, ίσως να παραβλάψει αυτή την ισορροπία. Και οποιαδήποτε προσπάθεια να δώσουμε νέους ορισμούς στην τρομοκρατία θα ανοίξει τους ασκούς του Αιόλου. Γιατί δεν ήταν εύκολο εγχείρημα να καταλήξει η Ευρώπη σε έναν ορισμό. Ήμουν στο Συμβούλιο της Ευρώπης επί τρία χρόνια. Προσπαθούσαμε να βρούμε έναν ορισμό της τρομοκρατίας και δεν τα καταφέρναμε. Τώρα που φτάσαμε σ’ αυτόν τον ορισμό δεν είναι ανάγκη να τον παραβιάσουμε.

Άλλωστε για τα ανθρώπινα δικαιώματα, υπάρχει η παράγραφος 10 του εισηγητικού μέρους της πρότασης η οποία ομιλεί εκτεταμένα και αναλυτικά για το ποια είναι τα δικαιώματα που διασφαλίζονται: και της συνάθροισης και του συνδικαλίζεσθαι και όλα τα συναφή. Συνεπώς δεν χρειάζεται περαιτέρω προσπάθεια.

Καταλήγοντας θα ήθελα να προσθέσω ότι όλα αυτά καλώς γίνονται. Αλλά, να δώσουμε σημασία και σε κάτι άλλο: να στραφούμε προς τις κοινωνίες εκείνες μέσα στις οποίες εκτρέφεται η τρομοκρατία. Να συζητήσουμε με τα λογικά άτομα, με τα μετριοπαθή στοιχεία, για να μπορέσει να αρθεί η ηθική στήριξη από τους τρομοκράτες η οποία παρέχεται σ’ αυτές τις κοινωνίες. Και προς αυτή την κατεύθυνση πρέπει να γίνουν προσπάθειες, προβληματισμοί, προγράμματα και εκστρατείες.

(Χειροκροτήματα)

  Claudio Fava, εξ ονόματος της ομάδας PSE. – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κύριε Jouyet, κύριε Barrot, κυρίες και κύριοι, μετά από επτά χρόνια καταπολέμησης της τρομοκρατίας πιστεύω ότι είμαστε πλέον ειδικευμένοι στην καταγραφή των κινδύνων τρομοκρατίας, των επιπτώσεων και των καταστροφικών συνεπειών της. Επίσης, πιστεύω ότι μια από τις πιο δραματικές από αυτές τις συνέπειες είναι η έλλειψη ισορροπίας, η έλλειψη της αίσθησης της ισορροπίας ως προς την αντίδραση έναντι της απειλής της τρομοκρατίας.

Η ισορροπία είναι απαραίτητη για τη διερεύνηση όχι των επιφανειακών, αλλά των βαθύτερων αιτιών που υπόκεινται της βίας και είναι ζωτικής σημασίας για τη θέση σε ισχύ προληπτικών και κατασταλτικών πολιτικών χωρίς να αγνοούνται οι θεμελιώδεις αρχές της νομικής κουλτούρας μας. Είναι πολύτιμη, αλλά δύσκολη ισορροπία, διότι πρέπει να ερμηνευτεί σε κανόνες που δεν αφήνουν περιθώριο διακριτικής ευχέρειας. Συνεπώς, χαιρετίζω την πρωτοβουλία της Επιτροπής να αναθεωρήσει την απόφαση-πλαίσιο του 2002 δεδομένου ότι δίνεται προσοχή στις εξαιρετικά επίκαιρες συστάσεις που έγιναν στις δύο εκθέσεις για τις οποίες συζητάμε σήμερα.

Η πρώτη σύσταση, κύριε Jouyet και κύριε Barrot, είναι ότι πρέπει να αποφεύγουμε την κουλτούρα της καχυποψίας, διότι η οικοδόμηση της κοινωνίας μας στην καχυποψία και η επινόηση πολιτικών για την ένταξη και τη μετανάστευση που καταρτίζονται βάσει της αρχής της αμοιβαίας έλλειψης εμπιστοσύνης θα ήταν δώρο για την τρομοκρατία, καθώς ο στόχος της τρομοκρατίας είναι κυρίως να δημιουργεί διχασμό.

Για το λόγο αυτό, όταν συζητάμε για τρομοκρατικά εγκλήματα και την έννοια της πρόκλησης, η οποία είναι μια έννοια που μας φαίνεται γενική και υποκειμενική, προτιμούμε τη συνεπέστερη από νομικής άποψης και ακριβέστερη έννοια της δημόσιας υποκίνησης. Πιστεύω ότι είναι μια λιγότερο ασαφής και λιγότερο υποκειμενική αρχή και δεν είναι θέμα ορολογίας, κύριε Barrot, αλλά θέμα ουσίας: η πρόκληση παραπέμπει σε καταχρήσεις, υπερβάσεις, επίσης προσδίδει υπερβολική σημασία στο θυμικό της κοινωνίας, το οποίο συχνά υπαγορεύει υπερβολικές και συγκεχυμένες αντιδράσεις. Με όλα αυτά καταλήγουμε στο δεύτερο κίνδυνο που πρέπει να αποφύγουμε: την ερμηνεία της καταπολέμησης της τρομοκρατίας ως ερείσματος για να υφίσταται δικαιολογία για την αναθεώρηση, μείωση και μεταβολή του εύρους εφαρμογής των θεμελιωδών δικαιωμάτων.

Από τις προηγούμενες δύο εκθέσεις αναμένουμε μια σαφή και μονοσήμαντη ένδειξη σχετικά με αυτό το σημείο: αυτήν την πρόκληση καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε ως νομοθέτες· να συνδυάσουμε την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και τις ενέργειες που προετοιμάζουν το έδαφος για τρομοκρατία με το σεβασμό για το Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ιδιαίτερα την ελευθερία έκφρασης, χωρίς την οποία οι πολιτισμοί μας θα επέστρεφαν στην εποχή της βαρβαρότητας. Κύριε Barrot, πρέπει να ομολογήσουμε την αλήθεια: ο κίνδυνος έγκειται στο ότι θα μετατρέψουμε τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας σε σύγκρουση πολιτισμών ή θρησκειών, ότι θα χρησιμοποιήσουμε γλώσσα που κάνει φυλετικές διακρίσεις. Αυτός είναι πράγματι μεγάλος κίνδυνος, όπως αποδείχτηκε τις τελευταίες ημέρες σε συνεδρίαση που πραγματοποιήθηκε στην Κολονία με την ανεύθυνη συμμετοχή του μέλους του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, κυρίου Borghezio. Πρέπει συνεπώς να ειπωθεί κατηγορηματικά και εδώ και από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: η φασιστική αδιαλλαξία δεν έχει σχέση με τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας!

Η πολύτιμη δουλειά για τις δύο εκθέσεις, για τις οποίες συζητάμε επί του παρόντος, υιοθετεί αυτήν την προσέγγιση: καταπολέμηση της τρομοκρατίας, πρόληψη της αδίστακτης βίας της τρομοκρατίας, αλλά ταυτόχρονα διασφάλιση ότι υπάρχει η κατάλληλη ισορροπία μεταξύ της ανάγκης για ασφάλεια των πολιτών μας και των ελευθεριών και θεμελιωδών δικαιωμάτων τους. Σχετικά με αυτό το σημείο, κύριε Πρόεδρε, κύριε Jouyet και κύριε Barrot, ζητούμε από το Συμβούλιο και την Επιτροπή να βρίσκονται σε ετοιμότητα και δίνουμε την υπόσχεσή μας ότι το Κοινοβούλιο θα κάνει το μέγιστο δυνατό για να συνεργαστεί μαζί σας.

  Alexander Alvaro, εξ ονόματος της ομάδας ALDE. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ασκούντα την Προεδρία του Συμβουλίου, Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, για τις εκθέσεις τους, η κυρία Lefrançois και η κυρία Roure εργάστηκαν εντατικά και προς μεγάλη μου χαρά συνεργάστηκα μαζί τους κατά την πορεία των εργασιών τους. Επιτύχαμε πολλά και αλλάξαμε πολλά. Λυπάμαι που η έκθεση της κυρίας Roure έχει μείνει κολλημένη στο Συμβούλιο, αν και την αναθεωρήσαμε. Από αυτήν την άποψη αισθάνομαι ότι τα πράγματα για τα οποία μίλησε ο κύριος Jouyet υστερούν κάπως, δηλαδή ότι πιάνουμε ένα θέμα και το θεωρούμε προτεραιότητα. Αυτό επίσης το ακούσαμε επανειλημμένως και προσφάτως από τη Γερμανική Προεδρία του Συμβουλίου. Δυστυχώς, δεν μεταφράστηκε σε δράση. Το Κοινοβούλιο δεν μπορεί μακροπρόθεσμα να είναι ικανοποιημένο μόνο με λόγια χωρίς αντίκρισμα.

Αναφορικά με την έκθεση της κυρίας Lefrançois: στην έκθεση υπάρχει οπωσδήποτε κάτι αξιοσημείωτο, για το οποίο δεν έχει γίνει ακόμα καμία αναφορά. Υπαινίσσεται ότι εδώ έχουμε μια από τις σπάνιες περιπτώσεις, στην οποία εναρμονίζουμε το ουσιαστικό ποινικό δίκαιο, σαφέστατα εκτός του τομέα περιβάλλοντος. Αυτό σίγουρα υπερβαίνει τις έως σήμερα δραστηριότητες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Στο αστικό δίκαιο το συναντήσαμε σε διασυνοριακά ζητήματα. Ωστόσο, η εναρμόνιση του ουσιαστικού ποινικού δικαίου προχωράει ακόμα περαιτέρω από ό,τι αναφέρθηκε. Ως εκ τούτου η Επιτροπή κατανοεί ίσως το λόγο διεξαγωγής μιας τόσο εκτενούς συζήτησης σχετικά τη δημόσια πρόκληση ή υποκίνηση. Η «υποκίνηση» αποτελεί συνήθη νομικό όρο σε όλα τα κράτη μέλη. Τα κράτη μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης συμφώνησαν στον όρο «πρόκληση» ως συμβιβαστική λύση. Αυτό περιλαμβάνει και χώρες, όπως τη Ρωσία.

Δεν πιστεύω ότι χρειάζεται να συζητήσουμε εάν έχουμε όλοι κοινή νομική βάση με αυτό. Επίσης εξακολουθώ να καθιστώ σαφές σε συζητήσεις με την κυρία Lefrançois ότι, αποκλειστικά βάσει της εθνικής προοπτικής μου, έχω πρόβλημα με τον όρο «υποκίνηση», όπως διατυπώνεται και εδώ, διότι το γεγονός ότι μια υποκίνηση μπορεί να είναι αξιόποινη χωρίς να είναι προμελετημένο παράνομο κύριο έγκλημα είναι άγνωστο για το σύστημά μας. Δεδομένου ότι η ρήτρα προβλέπει την υποκίνηση ή την προτροπή, και οι δύο όροι είναι στη χειρότερη περίπτωση ένα παραπλανητικό τέχνασμα. Αμφότεροι δεν παρουσιάζουν το στοιχείο της προμελέτης από τη μεριά του δράστη. Εξαρτάται αποκλειστικά από την αντίληψη των τρίτων μερών, εάν τα λόγια κάποιου θα μπορούσαν να αποτελούν σοβαρή πρόκληση για τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος ή όχι. Αναρωτιέμαι εάν κάνετε διάκριση μεταξύ του τρομοκράτη και του οργισμένου πολίτη γύρω από το τραπέζι των θαμώνων, ο οποίος καταγγέλλεται από τον διπλανό του.

Από αυτήν την άποψη πρέπει να αναφερθούμε και στα ισχύοντα νομικά συστήματα. Γνωρίζω ότι ορισμένες πτυχές είναι διαφορετικές στην Ισπανία, αλλά αυτό ισχύει, ώστε να είναι δυνατή η καταπολέμηση της τρομοκρατίας που αναπτύσσεται στο εσωτερικό της χώρας. Πιστέψτε με, είμαι ευγνώμων που είμαι αρκετά νέος και δεν πρόλαβα να ζήσω τις άσχημες εποχές της RAF στη Γερμανία, αλλά και τότε πραγματοποιούνταν συζητήσεις για τους κατάλληλους νόμους. Φυσικά οι χώρες πρέπει να δράσουν κατ’ εξαίρεση σε ειδικές περιπτώσεις, αλλά τα τελευταία επτά έτη διαπιστώσαμε επίσης ότι πολλά από αυτά που αποφασίστηκαν στην αρχή σε έναν παροξυσμό δραστηριότητας πρέπει σήμερα να αποσυρθούν. Για το λόγο αυτό, χαίρομαι επίσης που στο παρόν έγγραφο όλες οι κομματικές γραμμές εστιάζουν στους ανθρώπους και στα θεμελιώδη δικαιώματα.

Αναφορικά με την έκθεση της Roure, είναι σημαντικότερο να αναλάβει δράση το Συμβούλιο. Δεν πρέπει να ξεγελιόμαστε σε σχέση με τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Όλοι θέλουμε να ισχύει ως τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2009, αλλά ξέρουμε και ότι δεν περνούν οι προσωπικές επιθυμίες. Τώρα πρέπει να προσπαθήσουμε να συνθέσουμε αυτή την έκθεση με αυτές τις συζητήσεις, ιδιαίτερα σε σχέση με τις τρέχουσες συνομιλίες που πραγματοποιεί η Επιτροπή με τις Ηνωμένες Πολιτείες σχετικά με μια συμφωνία ΕΕ/ΗΠΑ για την προστασία των δεδομένων. Πράγματι, τα δύο δεν πρέπει να επιτρέπεται να υφίστανται ανεξάρτητα το ένα από το άλλο. Ως εκ τούτου θα ήθελα όχι μόνο να αποκτήσουμε την πολιτική βούληση, αλλά τελικά να λάβουμε και μια πολιτική απόφαση για να επιτρέψουμε τη θέση σε ισχύ της απόφασης-πλαισίου για την προστασία δεδομένων.

Η Επιτροπή και το Συμβούλιο αγωνίζονται με απίστευτες δραστηριότητες να αναλάβουν δράση στον τομέα της οικονομικής προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Όταν παρακολουθούμε τι συμβαίνει στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία και άλλα κράτη μέλη, όπου υπάρχουν περιπτώσεις απώλειας ή κλοπής δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, οι οποίες διαχειρίζονται από τις δημόσιες αρχές, υπάρχει εξίσου επείγουσα ανάγκη για δράση. Αφορά περισσότερο από ποτέ τα δικαιώματα των πολιτών, καθώς δεν είναι σε θέση με αυτόν τον τρόπο να αποτρέψουν τη συμπεριφορά της κυβέρνησής τους. Με τις επιχειρήσεις ο πολίτης έχει ακόμα τη δυνατότητα να επιλέξει μια άλλη σε περίπτωση αμφιβολίας.

  Brian Crowley, εξ ονόματος της ομάδας UEN. – Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον ασκούντα την Προεδρία και τον Αντιπρόεδρο της Επιτροπής, καθώς και τις εισηγήτριες για τις πολύ σημαντικές εκθέσεις, κατά την άποψή μου.

Όταν συζητάμε θέματα σχετικά με την τρομοκρατία και την προστασία δεδομένων, όταν ορισμένες φορές εξετάζουμε την ουσία της συζήτησης στο πλαίσιο του Κοινοβουλίου, φαίνεται να ξεπροβάλλει μια σύγκρουση μεταξύ εκείνων που θέλουν να παρέχουν μεγαλύτερη προστασία στα μεμονωμένα δικαιώματα και ελευθερίες και μεγαλύτερη προστασία στον ευρύτερο πληθυσμό από τον κίνδυνο και την απειλή ή έστω και την υποκίνηση στη βία, όπως ήδη ανέφεραν ορισμένοι συνάδελφοι μου. Στο βαθμό αυτό, όταν προχωρούμε σε σχέση με τις προτάσεις αυτές, θα πρέπει να είμαστε βέβαιοι ότι η προτεινόμενη νομοθεσία, την οποία τροποποιούμε στο πλαίσιο του Κοινοβουλίου, έχει οριστική νομική βάση, έτσι ώστε όταν τίθεται σε ισχύ να είναι υπεράνω πρόκλησης και επίπληξης. Μία εκ των δυσκολιών που αντιμετωπίζουμε είναι ότι, λόγω της απόφασης-πλαισίου, λόγω της νομικής βάσης, ή της έλλειψης νομικής βάσης, σε σχέση με συγκεκριμένες πτυχές της απόφασης-πλαισίου, είμαστε εκτεθειμένοι έναντι της κατηγορίας για υποκρισία, διότι απλώς φαινόμαστε να ενεργούμε χωρίς στην πραγματικότητα να αναλαμβάνουμε αποφασιστική δράση.

Εάν ανατρέξετε στην ιστορία της συνεργασίας σε δικαστικά και αστυνομικά θέματα που ερευνήσαμε στο Κοινοβούλιο, το 90% αποτελούσε αναγκαία προϋπόθεση βάσει της αμοιβαίας εμπιστοσύνης μεταξύ των διαφορετικών αρχών σε επίπεδο κρατών μελών. Ήταν ο μοναδικός αποτελεσματικός τρόπος εξεύρεσης ενός μηχανισμού για να προχωρήσουμε, διότι, ακόμα και αν συνάπτονται συμφωνίες ή λαμβάνονται αποφάσεις, αν οι αρχές των κρατών μελών δεν είναι πρόθυμες να συνεργαστούν και να ανταλλάξουν αυτές τις πληροφορίες, δεν είναι εφικτή η επίτευξη εποικοδομητικής συνεργασίας ή προόδου.

Πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί σε σχέση με το θέμα της προστασίας δεδομένων και των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που συλλέγονται, διότι πολλοί από εμάς γνωρίζουμε ότι στα δικά μας κράτη μέλη υπάρχουν αμέτρητοι φορείς, τόσο σε εθνικό όσο και σε τοπικό επίπεδο, οι οποίοι διατηρούν δεδομένα για κάθε πρόσωπο. Ο μεγαλύτερος φόβος αυτή τη στιγμή στο Ηνωμένο Βασίλειο είναι το θέμα της κλοπής ταυτότητας και εκφράζονται έντονες ανησυχίες, διότι χάνονται υπολογιστές που περιέχουν πληροφορίες από δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα κρατικών φορέων, οργανισμών κοινωνικής πρόνοιας, άμυνας ή αστυνομίας, πληροφορίες που σε διαφορετική περίπτωση δεν θα γνωστοποιούνταν. Ωστόσο, φαίνεται ότι δεν υπάρχει προστασία των δεδομένων αυτών.

Για αυτό το λόγο πρέπει να είμαστε προσεκτικοί σε αυτό το επίπεδο, σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που δημιουργούμε μια ευρωπαϊκή απόφαση-πλαίσιο η οποία επιτρέπει τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών, αλλά η οποία δεν επιβάλλει αυτούς τους ελέγχους στα εθνικά κράτη μέλη. Ο λόγος που το αναφέρω αυτό είναι ότι προσφέρεται μεγαλύτερη προστασία προς τα μεμονωμένα πρόσωπα για να προβάλλουν αξιώσεις έναντι εθνικών αρχών, όταν αυτές καταχρώνται, χρησιμοποιούν παράνομα ή χάνουν δεδομένα τους, από ό,τι θα προσφέρονταν με την παρούσα απόφαση-πλαίσιο και, με πολλούς τρόπους, εάν επιβάλλουμε την εφαρμογή της παρούσας απόφασης-πλαισίου για την προστασία των δεδομένων και σε εθνικά δεδομένα, τότε θα υποβαθμίσουμε τα ήδη υπάρχοντα δικαιώματα. Επειδή προχωρούμε με νέο σχέδιο σε ευρωπαϊκό επίπεδο, υπάρχει σχετική ελευθερία κινήσεων για ελαφρώς πιο ευμετάβλητη αντιμετώπιση των προβλημάτων που ανακύπτουν σε σχέση με την προστασία δεδομένων. Ωστόσο, για να είμαστε βέβαιοι για την αποτελεσματικότητα της νομοθεσίας, δεν πρέπει να είναι μόνο σαφής και καθοριστική σε σχέση με το ρόλο που προτίθεται να ασκήσει, αλλά πρέπει να απολαμβάνει την εμπιστοσύνη των ανθρώπων ότι θα τους προστατεύσει και δεν θα τους εκμεταλλευτεί.

  Kathalijne Maria Buitenweg, εξ ονόματος της ομάδας Verts/ALE. – (NL) Κύριε Πρόεδρε, είμαι πεπεισμένος ότι το Συμβούλιο επιθυμεί πραγματικά να βελτιώσει την ασφάλεια των πολιτών και ότι εκτιμά την αξία των πολιτικών δικαιωμάτων. Μπορεί και να επιδοκιμάσετε με ενθουσιασμό τις παρούσες εκθέσεις, αλλά αν τις διαβάσατε προσεκτικά, θα παρατηρήσατε ότι το συμπέρασμα που συνάγουμε είναι τελείως διαφορετικό από το δικό σας. Πράγματι πιστεύουμε ότι οι προτάσεις που εγκρίνατε είναι απλώς ανεπαρκείς και ότι απειλούν να παραβιάσουν τα πολιτικά δικαιώματα.

Πώς γίνεται να αξιολογούμε διαφορετικά τα πράγματα; Καταρχάς, τα κοινοβούλια παραδοσιακά προσδίδουν μεγαλύτερη σημασία στα πολιτικά δικαιώματα από ό,τι οι κυβερνήσεις, το οποίο συνιστά πρόβλημα κατά τη λήψη αποφάσεων. Ειδικότερα, όμως, το Κοινοβούλιο επιθυμεί να εξετάσει τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις αυτών των αποφάσεων στην κοινωνία. Εξετάζοντας τη σχέση μεταξύ κυβέρνησης και πολιτών από ιστορική προοπτική, παρατηρούμε ότι η κυβέρνηση έχει το μονοπώλιο στη χρήση ισχύος και οι πολίτες έχουν θεμελιώδη δικαιώματα που δεν μπορεί να παραβιάσει η κυβέρνηση εκτός αν κρίνεται απαραίτητο, αποτελεσματικό και αναλογικό. Ωστόσο, εάν οι πολίτες διαπιστώνουν υπερβολικά συχνά τις κυβερνητικές ενέργειες που δεν είναι ούτε απαραίτητες ούτε δικαιολογημένες, η εμπιστοσύνη τους και συνεπώς η συνεργασία με αυτήν την κυβέρνηση θα κλονιστεί και τότε θα αντιμετωπίζουμε πράγματι ένα μαζικό πρόβλημα ασφάλειας μακροπρόθεσμα. Η εμπιστοσύνη αποκτάται δύσκολα και χάνεται εύκολα.

Κατά τη γνώμη μου, η πρόταση για την προστασία δεδομένων δεν προσφέρει την προτιθέμενη προστασία και το Συμβούλιο ακροβατεί σε τεντωμένο σχοινί με την παράταση της απόφασης-πλαισίου.

Ξεκινώντας με την έκθεση της κυρίας Roure, είναι υποχρέωσή μου να εκφράσω τις θερμότατες ευχαριστίες μου στην εισηγήτρια για όλα τα χρόνια που αφιέρωσε κατευθύνοντας την παρούσα έκθεση μέσω του Κοινοβουλίου. Ειδικότερα, θα ήθελα να θέσω μια σειρά ερωτημάτων στο Συμβούλιο. Η πρόταση αφορά την αστυνομική και δικαστική συνεργασία στην Ευρώπη, δηλαδή υπηρεσίες που αφορούν την ασφάλεια. Ωστόσο, και ο ασκών την Προεδρία μπορεί να με διαψεύσει, κατανοώ ότι έχει αναφερθεί πλέον ότι το Συμβούλιο δεν θεωρεί ότι δεσμεύεται από αυτές τις προτάσεις, εάν διακυβεύονται ζωτικά συμφέροντα εθνικής ασφάλειας. Για ποια συμφέροντα μιλάμε εδώ και μπορείτε να δώσετε ένα παράδειγμα ενός ζητήματος που θα σας έκανε να ρίξετε την εν λόγω απόφαση-οδηγία στον κάδο των αχρήστων;

Άλλο σημείο, το οποίο έθιξε ήδη η κυρία Roure, είναι εκείνο των ευαίσθητων δεδομένων. Αντιλαμβάνομαι γιατί το Συμβούλιο μπορεί να θέλει ορισμένα δεδομένα· αλλά μπορείτε να μου εξηγήσετε σε ποια περίσταση θα ήταν χρήσιμη η πληροφορία εάν ένα πρόσωπο ήταν μέλος συνδικαλιστικής οργάνωσης; Θα ήθελα να μου δώσετε ένα παράδειγμα περίπτωσης στην οποία είναι χρήσιμο να γνωρίζετε εάν ένα πρόσωπο ήταν μέλος της Συνδικαλιστικής Ομοσπονδίας (FNV) της Ολλανδίας. Θεωρείται ότι υποδεικνύει απείθαρχη συμπεριφορά; Για όνομα του Θεού, υπό ποιες περιπτώσεις θα ήταν σημαντική αυτή η πληροφορία; Ή η σεξουαλική ζωή; Εάν πρόκειται για ενεργή παιδοφιλία, είναι πράγματι σωστό: η παιδοφιλία αποτελεί έγκλημα και μπορεί ασφαλώς να καταγραφεί. Ωστόσο, για ποια πράγματα θέλετε τελικά να έχετε περισσότερες πληροφορίες;

Αναφορικά με τη μεταβίβαση δεδομένων σε τρίτες χώρες, θυμάμαι ακόμα μια αστεία στιγμή της Γερμανικής Προεδρίας, όταν ένας αντιπρόσωπος του Συμβουλίου δήλωσε ότι ορισμένες φορές ήταν όντως απαραίτητη η πολύ άμεση μεταβίβαση δεδομένων στο Ιράν. Άφησε το ακροατήριο με το στόμα ανοιχτό· ασφαλώς και δεν είναι δυνατό να εννοούσε τη μεταφορά δεδομένων στο Ιράν! Θέτω τώρα το ερώτημα, συνεπώς, εάν εκείνο το μέλος του Συμβουλίου θα εγγυηθεί ότι τα ευαίσθητα δεδομένα δεν θα διαβιβαστούν στο Ιράν σε καμία περίπτωση. Θα μπορούσατε επίσης να μου πείτε τον αριθμό του άρθρου, στον οποίο στηρίζετε την εγγύηση αυτή;

Αν και θεωρώ ανεπαρκές το επίπεδο προστασίας, υποστηρίζω το στόχο: αποτελεσματικότερη συνεργασία μεταξύ αστυνομικών και δικαστικών υπηρεσιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο (αυτό συνήθως δυσλειτουργεί ακόμα και σε εθνικό επίπεδο). Μια λέξη-κλειδί για τη βελτίωση της εν λόγω συνεργασίας είναι η «εμπιστοσύνη»· και στην παρούσα περίπτωση είναι θέμα εμπιστοσύνης. Η κατηγορία που προσάπτω στο Συμβούλιο είναι ότι δεν εργάζεται αρκετά σκληρά για να προωθήσει αυτήν την εμπιστοσύνη και συνεπώς τη συνεργασία. Εξάλλου, η εμπιστοσύνη πρέπει να στηρίζεται σε κάτι, όπως την ουσιαστική προστασία δεδομένων ή δικαιωμάτων υπόπτων που εμπίπτουν στο κράτος δικαίου μας· δεν ανταποκρίνεστε όμως στο καθήκον σας. Κατά τη συνολική διάρκεια της θητείας μου επεξεργάζεστε τα δικονομικά δικαιώματα των υπόπτων και ακόμα δεν προέκυψε τίποτα. Επιπλέον, στις περιπτώσεις που θα μπορούσατε πράγματι να συμβάλλετε στην προώθηση της συνεργασίας, δεν το κάνετε. Αντί αυτού, παρουσιάζετε την ακατέργαστη απόφαση-πλαίσιο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Η κυρία Lefrançois παρουσίασε μια κατάλληλη έκθεση σχετικά με το θέμα, για την οποία θα ήθελα επίσης να της εκφράσω τις θερμές μου ευχαριστίες. Η ερώτησή μου παραμένει: ποιο πρόβλημα προσπαθεί να επιλύσει το Συμβούλιο; Η υποκίνηση σε βία απαγορεύτηκε σε όλα τα κράτη μέλη και καλώς έγινε, αλλά τώρα ποινικοποιήθηκε και η πρόκληση. Σε τι συνίσταται η «πρόκληση»; Κάποιος που γράφει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι ένα κακόπιστο κράτος, ένας άξονας του κακού που πρέπει να καταπολεμηθεί; Εάν αυτό το πρόσωπο γράφει επίσης: «όσοι δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας», αποτελεί πρόκληση; Εάν ένας Δυτικός εσκεμμένα γυρίσει μια αντι-ισλαμική ταινία με στόχο να προσβάλλει άλλους ανθρώπους, προκαλεί επίθεση; Εγώ ο ίδιος είμαι προκλητικός τώρα;

Η ασαφής νομοθεσία είναι κακή νομοθεσία. Έχετε την υποστήριξή μου για ποινικοποίηση της παρότρυνσης σε βία σε ευρωπαϊκό επίπεδο επίσης, αλλά όχι με αυτά τα μέσα. Εάν συγκρίνουμε όλες τις γλωσσικές εκδοχές των κειμένων, δεν είναι καν σαφές εάν στη συζήτηση πρόκειται για «πρόκληση» ή «υποκίνηση». Μια γυναίκα μπορεί να ντυθεί προκλητικά, αλλά δεν σημαίνει ότι προκαλεί το βιασμό. Το άρθρο 1 (1) κρούει τον κώδωνα του κινδύνου προς αυτήν την κατεύθυνση, καθώς δηλώνει ότι ένα πρόσωπο μπορεί να καταδικαστεί για τρομοκρατικά εγκλήματα είτε υποστηρίζει άμεσα αυτά τα εγκλήματα είτε όχι. Όσον αφορά την ομάδα μου, η κατάσταση έχει υπερβεί τα όρια.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. MAURO
Αντιπρόεδρος

  Sylvia-Yvonne Kaufmann, εξ ονόματος της ομάδας GUE/NGL. – (DE) Κύριε Πρόεδρε, ασκούντα την Προεδρία του Συμβουλίου, Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, λόγω του σύντομου χρόνου που διαθέτω, θα ήθελα να αναφερθώ μόνο στην έκθεση της κυρίας Roure. Όταν μιλάμε για επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις, θα ήθελα να δηλώσω με σαφήνεια πως πιστεύω ότι χρειαζόμαστε ενιαίους ευρωπαϊκούς κανόνες.

Τα τελευταία χρόνια ξεκίνησαν διάφορα σχέδια σχετικά με την επεξεργασία αυτών των δεδομένων, ειδικότερα το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν δεύτερης γενιάς και το Σύστημα Πληροφοριών για τις Θεωρήσεις (VIS). Τα εν λόγω δεδομένα είναι επίσης συναφή, όμως, σε σχέση με την πρόταση για ανταλλαγή δεδομένων ποινικού μητρώου μεταξύ των κρατών μελών και ακόμα την εισαγωγή ενός ευρωπαϊκού συστήματος κατάστασης ονομάτων επιβατών (PNR). Το υψηλό επίπεδο προστασίας δεδομένων είναι προς συμφέρον κάθε πολίτη και, κατά την άποψή μου, μπορεί να διασφαλιστεί μόνο με ενιαίους κανόνες σε επίπεδο ΕΕ.

Ο ασκών την Προεδρία δήλωσε ότι η παρούσα απόφαση του Συμβουλίου ήταν η καλύτερη δυνατή λύση. Πρέπει να σας πω, ασκούντα την Προεδρία, ότι είμαι απογοητευμένη με τη νέα πρόταση του Συμβουλίου, καθώς δεν ελήφθησαν υπόψη οι βασικές απαιτήσεις του Κοινοβουλίου και θεωρώ ότι παρέχει επίπεδο προστασίας των δεδομένων που σε ορισμένες πτυχές υπολείπεται εκείνου της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης 108. Παρεμπιπτόντως, όλες οι ομάδες ασκούν κριτική στην πρόταση παρά τις διαχωριστικές γραμμές τους και θεωρώ ότι αυτό το σαφές μήνυμα θα πρέπει να δώσει τροφή για σκέψη στο Συμβούλιο.

Ειδικότερα, πρέπει να διασφαλίσουμε ότι η απόφαση-πλαίσιο εφαρμόζεται επίσης στην επεξεργασία εθνικών δεδομένων, διαφορετικά αμφισβητείται το συνολικό περιεχόμενο της πρότασης.

Θα ήθελα επίσης να επισημάνω αυτό που είπε η εισηγήτρια μας, κυρία Roure, δηλαδή ότι ιδιαίτερα ευαίσθητες κατηγορίες δεδομένων, δηλαδή δεδομένα που γνωστοποιούν την εθνική καταγωγή, τις πολιτικές ή θρησκευτικές πεποιθήσεις, δεν θα πρέπει να υποβάλλονται σε επεξεργασία. Εάν πρόκειται να επιτρέψουμε τυχόν εξαιρέσεις στην εν λόγω αρχή, είναι σημαντικό να λαμβάνεται εκ των προτέρων η έγκριση του σχετικού δικαστικού οργάνου· για παράδειγμα, αυτή η κατηγορία δεδομένων δεν πρέπει απλώς να υποβάλλεται αυτόματα σε επεξεργασία.

Το Συμβούλιο έδωσε εδώ και καιρό το λόγο του στο Κοινοβούλιο ότι θα εγκρίνει την εν λόγω απόφαση-πλαίσιο. Θεωρώ ότι ήρθε η ώρα να τηρήσει την υπόσχεσή του το Συμβούλιο και πράγματι με μια απόφαση-πλαίσιο για την οποία αξίζει το χαρτί στο οποίο θα τυπωθεί.

Υποστηρίζω όλες τις τροπολογίες που προτείνει το Κοινοβούλιο στην έκθεση, καθώς πιστεύω ότι χρειαζόμαστε το υψηλότερο δυνατό επίπεδο προστασίας των δεδομένων, το οποίο δεν διασφαλίζεται ακόμα από την υφιστάμενη απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου.

  Gerard Batten, εξ ονόματος της ομάδας IND/DEM. – Κύριε Πρόεδρε, οι εν λόγω αποφάσεις του Συμβουλίου αποτελούν μέρος της διαδικασίας εναρμόνισης των εθνικών δικαστικών και νομικών συστημάτων μας σε ένα κοινό σύστημα της ΕΕ. Ήδη οποιοσδήποτε πολίτης της ΕΕ μπορεί να εκδοθεί από μια χώρα της ΕΕ σε άλλη βάσει ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης με ελάχιστες εγγυήσεις. Ακόμα και όταν οποιοδήποτε εθνικό νομικό σύστημα ή εθνική κυβέρνηση γνωρίζουν ότι έχει γίνει κατάφωρη αδικία, δεν μπορεί να το αποτρέψει.

Σύμφωνα με τους νέους κανόνες για τις ερήμην δίκες, μπορούμε τώρα να δικαστούμε και να καταδικαστούμε σε άλλο κράτος μέλος της ΕΕ χωρίς να γνωρίζουμε καν ότι συνέβη και μετά να έρθουμε αντιμέτωποι με έκδοση και φυλάκιση. Μπορεί να μας επιβληθεί πρόστιμο ή να κατάσχουν την περιουσία μας, και πάλι χωρίς να μπορούν να το αποτρέψουν ή να μας προστατεύσουν τα δικά μας εθνικά νομικά συστήματα ή κυβερνήσεις.

Σύμφωνα με τη Συνθήκη της Λισαβόνας σχεδιάζεται να διορισθεί ένας εισαγγελέας με ευρείες δικαιοδοσίες για διερεύνηση και δίωξη των κατηγορούμενων για αδικήματα εναντίον του συμφέροντος της Ένωσης, ο οποίος θα επικουρείται από την Ευρωπόλ, οι υπάλληλοι της οποίας έχουν ασυλία από δίωξη για ο,τιδήποτε πράξουν ή πουν κατά τη διάρκεια της θητείας τους. Και φυσικά έχουμε την παραστρατιωτική αστυνομική δύναμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, την Ευρωπαϊκή Δύναμη Χωροφυλακής (European Gendarmerie), που δημιουργήθηκε στη Βιτσέντσα και θα έχει τη δικαιοδοσία να διασχίζει τα σύνορα για να καταπνίγει εμφύλιες ταραχές στα κράτη μέλη της ΕΕ.

Όλα αυτά γίνονται στο όνομα της προστασίας μας από την τρομοκρατία. Αλλά αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα είναι η ατελείωτη αποστολή της Ευρωπαϊκής Ένωσης να αυξάνει και να οχυρώνει την εξουσία και την κυριαρχία της σε κάθε τομέα του εθνικού μας βίου. Η τρομοκρατία αποτελεί πράγματι μια υπαρκτή απειλή, η μόνη μεγαλύτερη πηγή της οποίας παγκοσμίως σήμερα είναι η ιδεολογία του φονταμενταλισμού, της κατά γράμμα ερμηνείας του Ισλάμ και του ακραίου Ισλάμ. Αλλά η τρομοκρατία πρέπει να καταπολεμηθεί από τις εθνικές κυβερνήσεις με μεταξύ τους συνεργασία και να μην χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για να ενισχύεται η εξουσία της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

  Koenraad Dillen (NI). – (NL) Κύριε Πρόεδρε, ακούγεται συχνά από διάφορες πλευρές ότι η καταπολέμηση της τρομοκρατίας απειλεί τις ελευθερίες μας, αλλά πρόκειται για λανθασμένη διχοτόμηση. Η ελευθερία της έκφρασης, η ελευθερία του τύπου και το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή αποτελούν πράγματι θεμελιώδη χαρακτηριστικά της δυτικής κοινωνίας μας, αλλά, όπως ανέφερε ο προηγούμενος ομιλητής, αυτές οι ανοιχτές κοινωνίες βρίσκονται υπό την απειλή του ισλαμικού εξτρεμισμού που υποκινεί τις τρομοκρατικές ενέργειες εναντίον αυτών των αξιών. Τα μέτρα στην παρούσα έκθεση είναι ένα μόνο βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Τα κράτη όχι μόνο έχουν το καθήκον να προστατεύουν τους πολίτες τους έναντι της τρομοκρατίας, αλλά πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνουν τα κατάλληλα μέτρα για να διασφαλίζουν τη δημόσια τάξη.

Στο παρόν σημείο θα ήθελα να κάνω ένα σχόλιο, καθώς πολλοί ομιλητές στο περιθώριο της σημερινής συζήτησης αναφέρθηκαν στην Ιταλία. Ωστόσο, η Ιταλική Κυβέρνηση έχει κάθε δικαίωμα να καταπολεμά την παράνομη μετανάστευση και το έγκλημα με τρόπους που κρίνει απαραίτητους, υπό τον όρο ότι οι ενέργειές της δικαιολογούνται από αντικειμενικούς, νόμιμους λόγους. Επιπλέον, η απαράδεκτη ακρόαση στη Ρώμη την προηγούμενη εβδομάδα, κατά την οποία ορισμένα ακροαριστερά μέλη του παρόντος Κοινοβουλίου κατηγόρησαν τους carabinieri ότι βασάνισαν παιδιά Ρομ, αποτέλεσε προσβολή προς τον ιταλικό λαό και δεν άρμοζε στο Κοινοβούλιο. Ελπίζω, λοιπόν, ότι ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου θα ζητήσει συγγνώμη στην Ιταλική Κυβέρνηση εκ μέρους όλων μας.

  Jean-Pierre Jouyet, Ασκών την Προεδρία του Συμβουλίου. − (FR) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ήθελα να μιλήσω σε αυτό το στάδιο, διότι δυστυχώς πρέπει έπειτα να παραβρεθώ σε έναν διοργανικό διάλογο. Ζητώ συγγνώμη για αυτό στο Κοινοβούλιο και τις εισηγήτριες. Ήθελα απλώς να απαντήσω στους επικεφαλής των ομάδων, λέγοντας, πρώτον, αναφορικά με την έκθεση της κυρίας Lefrançois και σε συνέχεια των ομιλιών ιδιαίτερα σχετικά με τη διάκριση μεταξύ «υποκίνησης» και «πρόκλησης», ότι το κείμενο του Συμβουλίου αντιγράφει το άρθρο 5 της Σύμβασης του Συμβουλίου της Ευρώπης για να αποφύγει διαφορές ως προς την εφαρμογή. Θεωρώ ότι πρέπει να εμπιστευτούμε τους δικαστές για την εύλογη εφαρμογή της ποινικοποίησης και, όπως πολύ σωστά είπε ο κύριος de Grandes Pascual, λαμβάνοντας δεόντως υπόψη το γενικό πλαίσιο, ιδιαίτερα αναφορικά με την ισπανική τρομοκρατία. Τέλος, θα ήθελα να επισημάνω ότι το κείμενο του Συμβουλίου κατά κύριο λόγο λαμβάνει υπόψη τη ρήτρα ελευθερίας της έκφρασης στο άρθρο 2 αφενός και τη ρήτρα αναλογικότητας στο άρθρο 1 αφετέρου.

Αναφορικά με την έκθεση της κυρίας Roure, θα ήθελα να δηλώσω ότι συμφωνώ επίσης με την κυρία Buitenweg και τον κύριο Alvaro: αποτελεί πράγματι εξέλιξη να υπάρχει ρύθμιση στον τρίτο πυλώνα που παρέχει το δικαίωμα προσφυγής. Άκουσα επίσης όλες τις απαιτήσεις σας σχετικά με το πεδίο εφαρμογής, ιδιαίτερα της κυρίας Kaufmann. Η Γαλλία είχε τον ίδιο τρόπο σκέψης με την Επιτροπή, αλλά πρέπει να είμαστε ρεαλιστές. Θα μπορούσαμε να εγκρίνουμε ομόφωνα ένα διαφορετικό κείμενο. Θα μπορούσαμε να είχαμε προχωρήσει περαιτέρω, όπως είπε και ο Επίτροπος Barrot, αλλά μόνο αν είχε επεκταθεί το πεδίο εφαρμογής, το οποίο θα ήταν πραγματικά θετικό· δεν πιστεύω ότι θα κάναμε σε σύντομο διάστημα αυτήν την πρόοδο.

Πρέπει να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός, να καθιερωθεί μια ισορροπία. Συμφωνώ με την κυρία Roure ότι αυτό δεν είναι απόλυτα ικανοποιητικό, αλλά αποτελεί πρόοδο και πρέπει να το δεχτούμε για αυτό που είναι. Σε κάθε περίπτωση, όπως είπα, έχουμε επίσης τη ρήτρα αξιολόγησης. Καλώ την Επιτροπή, τον Αντιπρόεδρο, και ξέρω ότι θα το πράξει, να αξιοποιήσει με τον καλύτερο δυνατό τρόπο αυτή τη ρήτρα αξιολόγησης και τις διατάξεις για τη συλλογή δεδομένων, το οποίο υποδηλώνει ότι θα εξετάσουμε και αρχεία υπό εθνική κυριαρχία. Αναφέρατε την ενσωμάτωση συγκεκριμένων δεδομένων που εμφανίζονται στην παρούσα απόφαση. Προσωπικά, θα ήμουν ευχαριστημένος, εάν αναθεωρούταν και η ενσωμάτωση θρησκευτικών και σεξουαλικών δεδομένων ή τουλάχιστον εάν διατυπωνόταν καλύτερα από ό,τι τώρα.

Σε απάντηση προς τον κύριο Dillen, αναφορικά με τους Ρομ: όπως γνωρίζει, η διάσκεψη για τους Ρομ που πραγματοποιήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου έδειξε τη δέσμευση της Γαλλικής Προεδρίας και της Επιτροπής στο θέμα των Ρομ. Ο Αντιπρόεδρος ήταν εκεί και αποτιμήσαμε τα προηγούμενα μέτρα, στα οποία μπορούν να δεσμευτούν τα κράτη μέλη στο μέλλον για ενθαρρύνουν την ένταξη των Ρομ στις κοινωνίες μας, ένα θέμα που ανακύπτει συχνά στην κοινωνική ατζέντα του Επιτρόπου Špidla.

Αυτά ήθελα να δηλώσω ως απάντηση στις ομιλίες που ακούστηκαν στο πλαίσιο της παρούσας εξαιρετικά ενδιαφέρουσας συζήτησης.

  Manfred Weber (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, ασκούντα την Προεδρία του Συμβουλίου, θα ήθελα καταρχάς να απευθύνω ένα εγκωμιαστικό λόγο προς τη Γαλλική Προεδρία του Συμβουλίου για το γεγονός ότι συζητάμε μαζί αυτές τις υποθέσεις, καθώς απεικονίζουν την ισορροπία της πρόκλησης: την υπέρβαση μιας μεγάλης πρόκλησης, της τρομοκρατίας, αφενός, και της προστασίας των δεδομένων αφετέρου. Είναι κρίμα που ο ασκών την προεδρία δεν δύναται να παραβρίσκεται καθ’όλη τη διάρκεια. Θα ήταν πολύ χρήσιμο για την παρούσα συζήτηση.

Πρώτον, σε σχέση με την προστασία δεδομένων, ακούσαμε ήδη πολλές Προεδρίες να μας μιλούν για μεγάλη και σημαντική πρόοδο. Εξ ονόματος της ομάδας του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (Χριστιανοδημοκράτες) και των Ευρωπαίων Δημοκρατών, θα ήθελα να παρατηρήσω ότι κ εισηγήτριά μας, κυρία Roure, έχει την πλήρη υποστήριξη ολόκληρου του Κοινοβουλίου, καθώς χρειαζόμαστε πρόοδο σε αυτό το θέμα.

Τρία στοιχεία έχουν ιδιαίτερη σημασία για εμάς. Θα ήθελα να επισημάνω ότι πρέπει να συνεχίσουμε να τονίζουμε ότι υποστηρίζουμε την ανταλλαγή δεδομένων. Γνωρίζουμε από το σύστημα πληροφοριών Σένγκεν ότι μέσω της ανταλλαγής δεδομένων μπορούμε να εντοπίσουμε πολλούς εγκληματίες και ότι η ανταλλαγή δεδομένων εξασφαλίζει την επιτυχία και εγγυάται την ασφάλεια. Ωστόσο, είναι σημαντικές και άλλες πτυχές: το δικαίωμα πρόσβασης για πολίτες είναι ιδιαίτερα σημαντικό για εμένα, η ενίσχυση των δικαιωμάτων των πολιτών, και το πεδίο εφαρμογής, το οποίο ήδη αναφέρθηκε επανειλημμένως. Ο Αντιπρόεδρος Barrot επισήμανε ότι είναι σημαντικό για αυτόν να έχει αυτές τις αποφάσεις ως βοήθεια, ιδιαίτερα κατά τις διαπραγματεύσεις με τις Ηνωμένες Πολιτείες. Θα ήθελα να προσθέσω, ωστόσο, ότι εάν οι Ηνωμένες Πολιτείες επικαλεστούν ότι το εν λόγω νομικό πλαίσιο δυστυχώς ισχύει μόνο για ευρωπαϊκά θέματα και όχι σε διευρωπαϊκό επίπεδο σε σχέση με την κατάσταση στα κράτη μέλη, θα έχουν ένα επιχείρημα εναντίον μας, καθώς δεν τολμούμε καν να υλοποιήσουμε πλήρως το εν λόγω νομικό πλαίσιο στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Σε σχέση με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, θεωρώ ότι είναι κρίμα το γεγονός ότι, αν και το Συμβούλιο συνεχώς σχεδιάζει νέες προσεγγίσεις εδώ, δεν καταλήγει πουθενά η πρακτική εφαρμογή πολλών λειτουργικών παρεμβάσεων. Όλοι θυμόμαστε ότι πέρασε περισσότερο από ένα έτος για το διορισμό νέου Συντονιστή ΕΕ Αντιτρομοκρατικής Δράσης, του κύριου de Kerchove, ότι ενεργήσαμε γρήγορα σχετικά με τη διατήρηση δεδομένων, αλλά δυστυχώς υπήρξαν καθυστερήσεις στην υλοποίηση και ότι στο πλαίσιο της Ευρωπόλ δεν έχουμε ακόμα μια ειδική ομάδα, ένα αποκλειστικό τμήμα, για αυτόν τον τομέα. Πρέπει να εργαστούμε και να προσπαθήσουμε με μεγαλύτερη αφοσίωση προς αυτήν την κατεύθυνση και να κάνουμε λειτουργική πρόοδο παρά να διαφωνούμε για τη διατύπωση.

Ιδιαιτέρα σε σχέση με την ισλαμική τρομοκρατία, αντιμετωπίζουμε τεράστια προβλήματα με τους προσήλυτους, δηλαδή τους ανθρώπους που μεγαλώνουν στην κοινωνίας μας, ενηλικιώνονται και έπειτα ασπάζονται την ισλαμική πίστη. Πρέπει να αναρωτηθούμε τι δεν πάει καλά με τις κοινωνίες μας και τι δεν πάει καλά με το ισλαμικό περιβάλλον για αυτούς τους ανθρώπους που ενεργούν ριζοσπαστικά. Πρέπει να το λάβουμε υπόψη αυτό.

Στην Ευρώπη μπορούμε να ζούμε με ασφάλεια διότι έχουμε ικανή αστυνομική δύναμη, την οποία οφείλουμε να ευχαριστήσουμε σε αυτό το σημείο.

  Bárbara Dührkop Dührkop (PSE). – (ES) Καταρχάς θα ήθελα να συγχαρώ τις εισηγήτριες για τις εξαιρετικές εκθέσεις τους, αλλά πρόκειται να αναφερθώ κυρίως στην έκθεση της Lefrançois.

Σταδιακά, πάντα μέσω της νομοθεσίας, εξακολουθούμε να σφίγγουμε τον κλοιό της πολιορκίας γύρω από την τρομοκρατία. Η απόφαση-πλαίσιο του 2002 επέτρεψε την καθιέρωση ενός κοινού ορισμού και τη θέσπιση νομικού πλαισίου για τρομοκρατικά εγκλήματα.

Οι αλλαγές που προτάθηκαν σήμερα αφορούν την ενσωμάτωση τριών νέων εγκλημάτων για την προστασία μας, ως απάντηση σε παλιές και νέες τρομοκρατικές απειλές, και την αυξανόμενη χρήση των τεχνολογιών των πληροφοριών, περιλαμβάνοντας την κυβερνοτρομοκρατία. Υπάρχει μια μεγάλη αλυσίδα τρομοκρατικών ενεργειών που κυμαίνεται από την κατήχηση και την εμφύσηση φανατισμού σε ένα παιδί έως το φόνο.

Αυτή η προτεινόμενη τροπολογία περιορίζεται στη δημόσια πρόκληση για τέλεση τρομοκρατικών εγκλημάτων και στρατολόγηση και εκπαίδευση τρομοκρατών, που σήμερα καλύπτει τις παραδοσιακές και σύγχρονες μεθόδους για διασπορά της τρομοκρατίας.

Ωστόσο, δεν κάνουμε διάκριση μεταξύ των μεθόδων, αλλά πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί σχετικά με την οριοθέτηση του τι είναι απαράδεκτο και συνεπώς αξιόποινο και της ελευθερίας έκφρασης ως θεμελιώδους δικαιώματος.

Στην περίπτωση της δημόσιας πρόκλησης, ο εν λόγω διαχωρισμός είναι πιο ασαφής. Συνεπώς, η πρόθεση και ο έκδηλος κίνδυνος αποτελούν ουσιαστικές προϋποθέσεις για να περιγράψουμε κάτι ως έγκλημα. Ο,τιδήποτε άλλο συνιστά ελευθερία έκφρασης, η οποία προστατεύεται από την ίδια την απόφαση-πλαίσιο, το άρθρο 6 της Συνθήκης ΕΕ, το Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων και τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης.

Στην περίπτωση της Σύμβασης, αυτό που λείπει είναι ότι πολλά κράτη μέλη δεν την επικύρωσαν ακόμα, το οποίο αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας ή την προστασία των ελευθεριών.

Ούτε η αρχική απόφαση-πλαίσιο ούτε η τρέχουσα τροποποιημένη εκδοχή υποκαθιστούν τη Σύμβαση, αλλά η επικύρωσή της θα ενίσχυε την ευρωπαϊκή νομοθεσία προδίδοντας μεγαλύτερη αξία και ένα πληρέστερο νομικό πλαίσιο.

Όπως στη Σύμβαση Prόm και σε πολλά άλλα κείμενα, η ευρωπαϊκή νομοθεσία δεν κάνει διάκριση μεταξύ διαφορετικών τύπων τρομοκρατών· είναι εξίσου χρήσιμη εντός της Ένωσης όσο και για τη διεθνή τρομοκρατία.

Πέρυσι η Ευρωπόλ κατέγραψε συνολικά 583 τρομοκρατικές ενέργειες, 24% περισσότερες από το προηγούμενο έτος, 517 εκ των οποίων έγιναν από αυτονομιστικές ομάδες που δρούσαν στην Ισπανία και τη Γαλλία. Έγιναν 201 συλλήψεις υπόπτων για ισλαμιστικές τρομοκρατικές ενέργειες.

Θα ήθελα να συγχαρώ τις αστυνομικές δυνάμεις για το αξιέπαινο έργο και τις προσπάθειες τους να θέσουν ένα τέλος στην τρομοκρατία και να αναστείλουν τους τρομοκράτες.

Κύριε Πρόεδρε, δυστυχώς η χώρα μου δεν ακολουθεί τις εξελίξεις. Έχουμε μακρά και καταραμένη παράδοση στην τρομοκρατία. Γνωρίζουμε ότι δεν υπάρχει χώρος για τρομοκράτες σε μια δημοκρατία, αλλά δεν υπάρχει χώρος και για εκείνους που ενθαρρύνουν, περιθάλπουν και βοηθούν τους τρομοκράτες. Θεωρώ συνεπώς ότι υπάρχει άλλη νομική ιδέα που θα ολοκλήρωνε τη νομοθεσία μας: η ποινικοποίηση των εκδηλώσεων που δυσφημίζουν ή ταπεινώνουν τα θύματα της τρομοκρατίας ή τις οικογένειες τους. Θα ήταν καλό να το τηρήσουμε στο μυαλό μας για τις επόμενες αλλαγές που θα γίνουν.

Ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε, με την έκφραση λύπης ότι είμαστε ανίκανοι να εφαρμόσουμε το Πρωτόκολλο 10 της Συνθήκης της Λισαβόνας, το οποίο θα επιτάχυνε την κοινοτικοποίηση των υποθέσεων που είναι τόσο σημαντικές και επείγουσες στην αντίληψη των πολιτών.

  Sophia in 't Veld (ALDE). - Κύριε Πρόεδρε, εν πρώτοις, σύμφωνα με τη διαδικασία, θα ήθελα να ζητήσω από την προεδρία του Κοινοβουλίου να απευθύνει επιστολή στη Γαλλική Προεδρία δηλώνοντας ότι το θεωρούμε απαράδεκτο ότι η Γαλλική Προεδρία δεν είναι διαθέσιμη για τη συνολική διάρκεια μιας τόσο σημαντικής συζήτησης.

(NL) Κύριε Πρόεδρε, η τρομοκρατία δεν επινοήθηκε την 11η Σεπτεμβρίου 2001, υπήρχε πάντα. Επιπλέον, όπως μόλις παρατήρησε ο προηγούμενος ομιλητής, η Έκθεση του 2007 για την τρομοκρατική δραστηριότητα στην Ευρωπαϊκή Ένωση: Κατάσταση και Τάσεις της Ευρωπόλ πράγματι δηλώνει ότι η μεγάλη πλειοψηφία των επιθέσεων δεν διαπράττεται από ακραίους Ισλαμιστές, αλλά από αυτονομιστές, από δυνάμεις της ακροδεξιάς και ακροαριστεράς.

Το νέο στοιχείο από το 2001, ωστόσο, είναι ότι οι κυβερνήσεις παγκοσμίως εκμεταλλεύονται την καταπολέμηση της τρομοκρατίας για να περιορίσουν τα πολιτικά δικαιώματα και τις ελευθερίες. Είμαι αναφανδόν υπέρ της συνεργασίας για τον αγώνα κατά των εγκληματιών και συμφωνώ απολύτως με τα λόγια του κύριου Weber, αλλά πολύ συχνά μέτρα, όπως η συλλογή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, χρησιμοποιήθηκαν για σκοπούς που δεν έχουν καμία σχέση με την τρομοκρατία. Για παράδειγμα, τα δεδομένα κατάστασης ονομάτων επιβατών (PNR) χρησιμοποιούνται για τον μεταναστευτικό έλεγχο ή την καταπολέμηση του «κοινού» εγκλήματος. Από μόνο του είναι νόμιμο, αλλά σε αυτήν την περίπτωση ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους.

Οι επίσημες δηλώσεις του Συμβουλίου για τα πολιτικά δικαιώματα και την ιδιωτική ζωή ηχούν κάπως ψεύτικες, όταν το Συμβούλιο δεν είναι καν εδώ, και ειδικότερα δεν είναι προετοιμασμένο να υλοποιήσει τις συστάσεις του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, όπως ορίστηκαν κυρίως στην έκθεση της Roure. Ίσως τότε το Συμβούλιο θα πρέπει να σταματήσει να ρίχνει κροκοδείλια δάκρυα για το ιρλανδικό «όχι».

Τέλος, έχω δύο συγκεκριμένες ερωτήσεις. Θα ήθελα να ζητήσω από την Επιτροπή, εφόσον απουσιάζει το Συμβούλιο, ορισμένες πληροφορίες για την ομάδα επαφής υψηλού επιπέδου. Μετά από δύο χρόνια διαπραγματεύσεων κεκλεισμένων των θυρών και χωρίς εντολή, ο Υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας των Ηνωμένων Πολιτειών, Michael Chertoff, προτρέπει τώρα τον Επίτροπο Barrot να υπογράψει μια συμφωνία το Δεκέμβριο. Θα ήθελα να μάθω, εάν ο Επίτροπος Barrot θα πει «όχι» εξ ονόματος μας.

Η δεύτερη ερώτησή μου είναι η εξής. Διεξάγονται διαπραγματεύσεις εξ ονόματος της ΕΕ για ένα σύστημα δασμών, στην Ευρώπη και χωρίς καμία εξήγηση ή περιορισμούς, για αναζήτηση και κατάσχεση φορητών υπολογιστών στα σύνορα. Θα ήθελα να ενημερωθώ για την τρέχουσα κατάσταση σχετικά με το ζήτημα.

  Πρόεδρος. − Θεωρώ ότι είναι σημαντικό να σας ενημερώσω ότι η Γαλλική Προεδρία εξέφρασε δεόντως τη συγγνώμη της πριν από την έναρξη της συζήτησης και μας ενημέρωσε ότι η κυρία Dati δεν μπόρεσε να συμμετέχει στη συζήτηση για ανειλημμένους λόγους και ότι ο κύριος Jouyet, ο οποίος την αντικαθιστούσε, δεν μπορούσε να παραμείνει.

Η ένστασή σας παραμένει σημαντική, ωστόσο, και θα τη συζητήσουμε παρακάτω, αλλά πρέπει να τονίσω ότι η Γαλλική Προεδρία ζήτησε συγγνώμη εκ των προτέρων.

  Bogusław Rogalski (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η τρομοκρατία αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες απειλές της σύγχρονης εποχής. Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου μας έκαναν να το καταλάβουμε απερίφραστα. Η τρομοκρατία στηρίζεται στον ψυχολογικό και κοινωνικό αντίκτυπο και στην επίδραση των μέσων. Ως εκ τούτου το πρόβλημα που προέκυψε από τον ατελείωτο κατάλογο των ερωτημάτων για τον τρόπο αποσόβησης απειλών αυτού του τύπου, έχει λάβει παγκόσμιες διαστάσεις. Η διασπορά του φόβου και του τρόμου και των επιθέσεων στην κοινωνία των πολιτών-αυτό είναι το πρόσωπο της τρομοκρατίας.

Η ΕΕ πρέπει να παρέχει στους πολίτες της υψηλό επίπεδο ασφάλειας. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στη χρήση των τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνίας εκ μέρους των τρομοκρατών, ιδιαίτερα το διαδίκτυο, το οποίο βοηθά στη διάδοση της προπαγάνδας και των εκπαιδευτικών εγχειριδίων. Αυτό είναι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε στην πραγματικότητα. Η καταπολέμηση της τρομοκρατίας πρέπει να αποτελέσει προτεραιότητα για εμάς στην ΕΕ, καταπολεμώντας κυρίως την πιο απειλητική συνιστώσα της, την ισλαμιστική τρομοκρατία, στόχος της οποίας είναι η απόλυτη καταστροφή του δυτικού πολιτισμού. Τι μπορούμε να κάνουμε; Η επιλογή είναι απλή: είτε εξολοθρεύουμε την τρομοκρατία είτε η τρομοκρατία θα επιβάλλει την ολική καταστροφή του κόσμου.

  Angelika Beer (Verts/ALE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, μπορούμε να διατηρήσουμε τις βασικές αρχές κατά την παρούσα συζήτηση, πρέπει να τις διατηρήσουμε, αλλά όχι χωρίς να συζητηθεί ένα συγκεκριμένο έγγραφο. Αναφέρομαι στο λεγόμενο κατάλογο τρομοκρατικών οργανώσεων. Από την απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων της 3ης Σεπτεμβρίου, γνωρίζουμε ότι η νομική εκτίμηση είναι τελείως σαφής. Το σύστημα των καταλόγων τρομοκρατικών οργανώσεων τόσο της ΕΕ όσο και των ΗΕ παραβιάζει τα θεμελιώδη δικαιώματα των πολιτών και συνεπώς πρέπει να τροποποιηθεί.

Τι συνέβη; Ο εν λόγω κατάλογος των τρομοκρατικών οργανώσεων της ΕΕ λειτουργεί σε μια τελείως γκρίζα περιοχή χωρίς κανένα κοινοβουλευτικό έλεγχο. Είναι όντως παράδοξο, όταν εμείς ως Κοινοβούλιο μαθαίνουμε ότι η συνεδρίαση Γεωργίας και Αλιείας της 15ης Ιουλίου, η οποία συγκεντρώνει πολιτικούς με ειδίκευση στη γεωργία, τη δασοπονία και την αγροτική ανάπτυξη, υιοθέτησε έναν νέο κατάλογο τρομοκρατικών οργανώσεων της ΕΕ χωρίς συζήτηση και χωρίς να ξέρει τι περιλάμβανε. Γνωρίζουμε ότι οι επιπλοκές της εξωτερικής πολιτικής προκύπτουν, όταν το διεθνές δίκαιο ποδοπατάται εδώ σε μια τελείως γκρίζα περιοχή. Θέλουμε να το αλλάξουμε αυτό και ζητώ την υποστήριξή σας για να το πράξουμε. Ευχαριστώ πολύ.

  Giusto Catania (GUE/NGL). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, είμαι επίσης απογοητευμένος που έφυγε ο Γάλλος υπουργός, διότι θα μπορούσε να είχε μάθει, για παράδειγμα, ότι οι πληροφορίες που μας έδωσε δεν ήταν σωστές. Πράγματι η κυρία Dόhrkop έχει δίκιο λέγοντας ότι η συντριπτική πλειοψηφία των τρομοκρατικών επιθέσεων που έγιναν στην Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ανεξάρτητη βάση και δεν έχει σχέση με την Al-Qaida, σε αντίθεση με τις δηλώσεις του κυρίου Jouyet.

Σε αυτήν την περίπτωση, θα μπορούσαμε να μην κάνουμε την υπαινικτική ταύτιση που μας υποβάλλεται συνήθως, μεταξύ Ισλάμ και τρομοκρατίας. Είναι συχνή τάση και δυστυχώς έχει και οπαδούς στο παρόν Κοινοβούλιο. Σκέφτομαι τη στάση που υιοθέτησε ο κύριος Borghezio στην πρόσφατη διαδήλωση της Κολωνίας, καθώς, εάν ίσχυε η παρούσα απόφαση-πλαίσιο, θα κατηγορούταν σίγουρα για πρόκληση σε τρομοκρατία. Θα όριζα τις ενέργειες του κύριου Borghezio ως πρόκληση και εξ ονόματος της Συνομοσπονδιακής Ομάδας της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς/Αριστεράς των Πρασίνων των Βόρειων Χωρών, θα ήθελα να ζητήσω επισήμως από τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου να εκδώσει επίσημη προειδοποίηση προς τον κύριο Borghezio.

Πιστεύω ότι η στρατηγική που υιοθέτησε τα τελευταία έτη για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας ήταν άγονη και υπερβολικά εξαρτώμενη από τα συμφέροντα των Ηνωμένων Πολιτειών ως προς τον πόλεμο του Ιράκ και του Αφγανιστάν, ως προς τη δημιουργία του καταλόγου τρομοκρατικών οργανώσεων και τους περιορισμούς που τέθηκαν στο κράτος δικαίου. Υπήρξαν υπερβολικά πολλές περιπτώσεις ανάρμοστης μεταχείρισης δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και πιστεύω ότι πρέπει όλοι να συνεργαστούμε – και με αυτό τελειώνω – για να εγγυηθούμε ότι δεν περιορίζουμε τις ατομικές ελευθερίες, για να αυξήσουμε τις δημοκρατικές περιοχές και να διασφαλίσουμε ότι δεν συμβάλλουμε, στο όνομα της ασφάλειας και της καταπολέμησης της τρομοκρατίας, την επίτευξη των βασικών στόχων των ίδιων των τρομοκρατικών οργανώσεων.

  Nils Lundgren (IND/DEM). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, η κυρία Lefrançois προτείνει σημαντικές αλλαγές για τη διασφάλιση του απορρήτου, της ελευθερίας της έκφρασης και της ασφάλειας δικαίου. Ως εγκληματική πρέπει να θεωρείται η υποκίνηση, όχι η πρόκληση, για τέλεση τρομοκρατικών εγκλημάτων. Η προστασία της ιδιωτικής ζωής πρέπει να εφαρμόζεται και στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο και στη λοιπή ηλεκτρονική αλληλογραφία και επισημαίνονται οι βασικές αρχές του συνόλου της νομοθεσίας μας, της αναλογικότητας, της αναγκαιότητας και της μη διάκρισης.

Έξοχα. Αλλά, υπάρχει ένα μεγάλο «αλλά»: τι συνέβη με την επικουρικότητα; Ποιο είδος τρομοκρατίας αντιμετωπίζεται σε επίπεδο ΕΕ; Το περασμένο Σαββατοκύριακο στην Ισπανία διαπράχθηκε ένα αποτρόπαιο τρομοκρατικό έγκλημα και εκφράζουμε τη συμπαράστασή μας προς τον ισπανικό λαό, αλλά αυτό το έγκλημα δεν είναι υπόθεση της ΕΕ. Ούτε και η τρομοκρατία που εξακολουθούσε να υπάρχει για δεκαετίες στη Βόρεια Ιρλανδία. Σαφώς, ο φόβος της τρομοκρατίας γίνεται σκοπίμως αντικείμενο εκμετάλλευσης για να προωθούνται θέσεις της ΕΕ στους τομείς των δικαστικών και αστυνομικών υποθέσεων εις βάρος των κρατών μελών. Η επικουρικότητα χρησιμοποιείται σε πολιτικές ομιλίες, αλλά δεν παίζει σημαντικό ρόλο στη νομοθεσία.

  Jana Bobošíková (NI). – (CS) Κυρίες και κύριοι, αυτό το Σαββατοκύριακο ο πρεσβευτής της Τσεχικής Δημοκρατίας στο Πακιστάν έπεσε θύμα βομβιστικής επίθεσης σε αυτή τη χώρα. Χτες τραυματίστηκαν τρεις τσέχοι στρατιωτικοί σε επίθεση με ρουκέτα στο Αφγανιστάν. Στις μέρες μας η τρομοκρατία έχει άμεσες επιπτώσεις στους πολίτες της χώρας μου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για ένα από τα πιο ύπουλα και επικίνδυνα φαινόμενα του πολιτισμού και ότι δεν γίνεται να ενδώσουμε σε αυτήν την άνανδρη και επικίνδυνη μάστιγα, αλλά πρέπει να την καταπολεμήσουμε. Ο πόλεμος της τρομοκρατίας δεν πρέπει ωστόσο να γίνει ξόρκι για όλα. Παρ’ όλες τις αιματηρές συνέπειες της τρομοκρατίας, η καθημερινή αβεβαιότητα και ο φόβος για ασφάλεια δεν πρέπει να τίθενται πάνω από την ελευθερία. Συνεπώς, απορρίπτω την πρόταση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ότι η υποκίνηση για τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος πρέπει να θεωρείται έγκλημα. Η πρόταση στοχεύει στην τιμωρία λεκτικών και γραπτών αγορεύσεων και συνεπώς αποτελεί σαφή απειλή για την ελευθερία έκφρασης και τα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Για μένα ως πολιτικό που υποστηρίζει τη δημοκρατία, αυτό είναι απαράδεκτο.

  Carlos Coelho (PPE-DE). – (PT) Κύριε Πρόεδρε, Αντιπρόεδρε της Επιτροπής, κυρίες και κύριοι, θα ξεκινήσω με την έκθεση της κυρίας Roure, την οποία υποστηρίζω για άλλη μια φορά ως προς τις προσπάθειές της για επίτευξη πολιτικής συμφωνίας σχετικά με την πρόταση για μια απόφαση-πλαίσιο για την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στο πλαίσιο του τρίτου πυλώνα που δεν έχει ως βάση τον μικρότερο κοινό παρονομαστή, το ελάχιστο επίπεδο προστασίας δεδομένων και σοβαρές ελλείψεις. Θα ήθελα να επαναλάβω τη θέση μου, την οποία διατύπωσα ρητά στο Κοινοβούλιο ήδη αρκετές φορές: είναι σημαντικό και επείγει να εγκριθεί ένα νομικό έγγραφο, το οποίο εγγυάται την προστασία των δεδομένων στο πλαίσιο του τρίτου πυλώνα και διασφαλίζει επίπεδο προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που είναι τουλάχιστον ισοδύναμο με το επίπεδο που εγγυάται η οδηγία 95/46/ΕΚ σύμφωνα με τον πρώτο πυλώνα.

Χάρηκα πολύ που άκουσα τις δηλώσεις του Αντιπροέδρου Barrot. Συντονίστηκε με τις ανησυχίες του Κοινοβουλίου, αλλά λυπάμαι που η άδεια καρέκλα του Συμβουλίου αποτελεί ζωντανό παράδειγμα της πολιτικής κώφωσης που μεταδόθηκε σε όλες τις προεδρίες. Δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος για την αντίδραση του Συμβουλίου.

Σχετικά με την έκθεση Lefrançois: το 2002 εγκρίναμε μια απόφαση-πλαίσιο, στην οποία εναρμονίσαμε τον ορισμό της «τρομοκρατίας» και τις εφαρμόσιμες κυρώσεις. Ορισμένοι ομιλητές αναφέρθηκαν ήδη στο διαδίκτυο, στις νέες τεχνολογίες πληροφοριών και τα πλεονεκτήματα που φέρουν, αλλά και στις δυνατότητες χρήσης του δικτύου από τους εγκληματίες. Όπως ειπώθηκε ήδη, υπάρχουν περίπου 5.000 ιστοσελίδες τρομοκρατικής προπαγάνδας που αποτελούν εργαλεία ριζοσπαστικοποίησης και στρατολόγησης, οι οποίες λειτουργούν επίσης ως πηγή πληροφοριών για τα τρομοκρατικά μέσα και μεθόδους. Να γιατί πρέπει να τροποποιήσουμε την οδηγία 2002 για να δημιουργήσουμε τα απαραίτητα μέσα, ώστε να αντιμετωπίσουμε αυτή τη μορφή κυβερνοτρομοκρατίας. Υποστηρίζω τις προτάσεις της κυρίας Lefrançois, οι οποίες συνδυάζουν τον επείγοντα χαρακτήρα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας με τον απαραίτητο σεβασμό της ελευθερίας του λόγου και του συνεταιρίζεσθαι.

Τέλος, κύριε Πρόεδρε, είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι τα κράτη μέλη επικυρώνουν τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της τρομοκρατίας του 2005 για να διασφαλιστεί η παράλληλη εφαρμογή αμφότερων των εγγράφων σε συνδυασμό με ένα πληρέστερο και αναλυτικότερο νομικό καθεστώς.

  Σταύρος Λαμπρινίδης (PSE). – (EL) Κύριε Πρόεδρε, τα τελευταία χρόνια η συζήτηση για την τρομοκρατία στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο ξεκινά σχεδόν πάντοτε από αυτονόητες παραδοχές για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων μας και καταλήγει, δυστυχώς επίσης σχεδόν πάντοτε, σε παράλογες νομοθετικές προτάσεις που καταστρατηγούν τα δικαιώματα αυτά.

Τυπικό παράδειγμα, η πρόταση που εξετάζουμε σήμερα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στο διαδίκτυο: Ως βάση έχει την παραδοχή – με την οποία όλοι συμφωνούν - ότι κάποιοι τρομοκράτες χρησιμοποιούν και το διαδίκτυο για να υποκινήσουν την τρομοκρατία, και ότι θα πρέπει να τους σταματήσουμε.

Αλλά καταλήγει να προτείνει τα εξής ακραία: Προκειμένου να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία στο διαδίκτυο, να βάλουμε στη φυλακή κάθε πολίτη που γράφει ο,τιδήποτε μπορεί να ερμηνευτεί από κάποια αστυνομία ότι έχει την πρόθεση να 'προτρέψει' (προσοχή, ούτε καν δηλαδή να 'υποκινήσει') την τρομοκρατία. Προτείνει επίσης την ενοχή όποιου είτε υποστηρίζει άμεσα είτε όχι τα τρομοκρατικά εγκλήματα! Δηλαδή, όποιος τολμήσει να πει ή να γράψει οποιαδήποτε πολιτική γνώμη που μπορεί να ερμηνευτεί ως υποστηρικτική της τρομοκρατίας διακινδυνεύει τη σύλληψή του! Σε άλλο δε σημείο, αναφέρεται ότι μπορεί να διωχθεί κάποιος ακόμα κι αν δεν είχε σαν σκοπό με τα γραφόμενά του να προτρέψει την τρομοκρατία, απλά και μόνο αν τα λόγια του είχαν, κατά τους αστυνομικούς, αυτό το αποτέλεσμα! Ανατρέπεται δηλαδή πλήρως μία από τις θεμελιώδεις αρχές της ποινικής δικονομίας.

Η έκθεση Lefrancois έρχεται, ευτυχώς, να επαναφέρει τις αυτονόητες αρχές μιας δημοκρατικής κοινωνίας σε αυτήν την απόφαση πλαίσιο του 'παραλόγου' . Θωρακίζει την ελευθερία του τύπου. Προστατεύει το περιεχόμενο των ηλεκτρονικών μας μηνυμάτων από την προληπτική κατασκοπεία από τις αρχές. Και δηλώνει ρητά ότι η όποια ποινικοποίηση 'δεν έχει ως αποτέλεσμα τη μείωση ή τον περιορισμό της έκφρασης ριζοσπαστικών, επικριτικών ή αντιφατικών απόψεων στη δημόσια συζήτηση για ευαίσθητα πολιτικά θέματα, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας'. Ελπίζω το Συμβούλιο να αποδεχτεί αυτές τις αυτονόητες αλλαγές.

Κανείς σε αυτήν την αίθουσα δεν υποτιμάει την αναγκαιότητα της καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Αλλά όταν η καταπολέμηση της τρομοκρατίας γίνεται αφορμή να ληφθούν μέτρα που καταλήγουν να φιμώνουν τη δημοκρατία μας τότε, το ευρωκοινοβούλιο, όπως οφείλει, δεν τα συνυπογράφει.

Κι αυτό διότι - να κι ένα ακόμα 'αυτονόητο', που όμως κινδυνεύει να πάψει να είναι αυτονόητο στη σημερινή Ευρώπη -, είναι παράλογο να ισχυρίζεται κανείς ότι μάχεται την τρομοκρατία, προκειμένου να 'υπερασπιστεί τη δημοκρατία μας', προτείνοντας μέτρα που αντιβαίνουν στις θεμελιώδεις αρχές της δημοκρατίας. H ηθική ανωτερότητα της δημοκρατίας είναι ότι έχει πολλούς τρόπους απάντησης και προστασίας της, σε καμία περίπτωση όμως δεν περιλαμβάνονται σε αυτές η προληπτική παρακολούθηση των σκέψεων και των λεγομένων των πολιτών της, πόσο δε μάλλον η προληπτική φίμωση ή η ποινικοποίηση της έκφρασης όσων διαφωνούν με τα 'αυτονόητα' της όποιας πλειοψηφίας.

Σας καλώ να υποστηρίξετε την έκθεση Lefrançois και την έκθεση Roure. Συμβούλιο που δεν είσαι εδώ, άκουσε και αποδέξου.

  Sarah Ludford (ALDE). - Κύριε Πρόεδρε, υπάρχουν βασικές αδυναμίες στον τρόπο που η ΕΚ ενεργεί προς το παρόν στις δικαστικές και εσωτερικές υποθέσεις, ιδίως ως προς την έλλειψη πλήρως διαφανούς και δημοκρατικής λήψης αποφάσεων εν απουσία της Συνθήκης της Λισαβόνας (λυπάμαι επίσης που ο κύριος Jouyet αδιαφόρησε για τις απόψεις μας, είτε απολογήθηκε είτε όχι) και, δεύτερον, ως προς την απουσία ισορροπίας και σεβασμού για τα θεμελιώδη δικαιώματα. Αμφότερα εμφανίζονται δυστυχώς εδώ στα δύο υπό συζήτηση μέτρα.

Η ποινικοποίηση της «δημόσιας πρόκλησης για τέλεση τρομοκρατικών εγκλημάτων» - ασαφής όρος – ριψοκινδυνεύει να δημιουργήσει τρομακτική επίδραση στον ελεύθερο λόγο, όταν θα αρκεί μόνο το ποινικό αδίκημα της υποκίνησης, το οποίο έχουμε ήδη.

Το άλλο μέτρο προσδίδει μόνο αμυδρή προστασία για δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που ανταλλάσσονται κατ’ επίφαση για λόγους εφαρμογής του νόμου, αλλά με μεγάλα κενά νομοθεσίας. Μπορώ να ενημερώσω το Κοινοβούλιο ότι στο Ηνωμένο Βασίλειο η οδηγία περί διατήρησης δεδομένων, το προ τριετίας επίτευγμα-ορόσημο της προεδρίας του Ηνωμένου Βασιλείου, χρησιμοποιείται για να δώσει πρόσβαση σε δεδομένα επικοινωνίας προσωπικού χαρακτήρα σε εκατοντάδες οργανισμούς που δεν ασχολούνται με την επιβολή του νόμου. Τα τοπικά συμβούλια το χρησιμοποιούν για να ελέγχουν, εάν οι γονείς ψεύδονται σχετικά με την κατοικία τους στην περιοχή που ανήκει ένα πρότυπο σχολείο, το οποίο μπορεί να μην είναι τίμιο, αλλά δεν είναι σημαντικό έγκλημα.

Είναι απαράδεκτος ο τρόπος που οι υπουργοί εσωτερικών άφησαν περιθώριο στους ευρωφοβικούς, όπως το Κόμμα Ανεξαρτησίας του Ηνωμένου Βασιλείου (UK Independence Party) και το Βρετανικό Συντηρητικό Κόμμα, να επικρίνουν τη συνολική προσπάθεια της ΕΕ για το διασυνοριακό έγκλημα. Γνωρίζουμε ότι η μεγάλη πλειοψηφία του ευρωπαϊκού κοινού, συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου, υποστηρίζει τη δράση της ΕΕ για σύλληψη εγκληματιών και τρομοκρατών, όπως μέσω του ευρωπαϊκού εντάλματος σύλληψης. Ωστόσο, οι προαναφερθείσες βρετανικές πολιτικές ομάδες, οι οποίες αξιώνουν ότι θέτουν το νόμο και την τάξη σε υψηλή προτεραιότητα, γνέφουν καλό κατευόδιο σε οποιονδήποτε εγκληματία διαφύγει από τη Μάγχη. Δεν πρέπει να τους επιτρέπουμε να χρησιμοποιούν την προπαγάνδα τους, ειδικότερα επειδή οι υπουργοί εσωτερικών κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν για να υποβαθμίσουν τη δημόσια στήριξη για την αστυνομική συνεργασία μέσω της κοντόφθαλμης προσέγγισής τους, η οποία δεν προσδίδει επαρκή προσοχή στις πολιτικές ελευθερίες, μεταξύ άλλων στην προστασία από παραβίαση της ιδιωτικής ζωής ή των δικαιωμάτων των κατηγορούμενων.

Οι κυβερνήσεις της ΕΕ βλακωδώς επέτρεψαν στον κύριο Batten και τους ομοίους του να αναλάβουν αποφασιστική δράση για την αναγνώριση των ερήμην αποφάσεων λόγω της αποτυχίας τους, με επικεφαλής την Κυβέρνηση του Ηνωμένου Βασιλείου, να ενισχύσουν τα δικαιώματα υπεράσπισης. Ο λόγος για την αχρεία συμμαχία μεταξύ των ευρωφοβικών και της ασπόνδυλης Κυβέρνησης του Εργατικού Κόμματος!

Τέλος, θέλω να ρωτήσω πού βρίσκονται οι υπουργοί δικαιοσύνης σε όλη αυτήν την άσκηση. Χρειάζεται να κατανοήσουν τον τρόπο αντιμετώπισης του κύκλου των υπουργών εσωτερικών και να αρχίζουν να οικοδομούν έναν πραγματικό ευρωπαϊκό χώρο ελευθερίας, ασφάλειας και δικαιοσύνης. Χρειαζόμαστε τη Συνθήκη της Λισαβόνας για να αποκτήσει διαφάνεια και δημοκρατία αυτό το σχέδιο και γρήγορα, πριν από τις ευρωπαϊκές εκλογές.

  Konrad Szymański (UEN). – (PL) Ακούγοντας την παρούσα συζήτηση, υπάρχουν φορές που αποκομίζω την εντύπωση ότι ξεχνάμε πως η απόφαση-πλαίσιο απευθύνεται σε δημοκρατικά κράτη, σε κράτη μέλη της ΕΕ με δημοκρατικό πολίτευμα που στηρίζεται σε γερά θεμέλια. Δεν υπάρχει συνεπώς κανένας λόγος επείγουσας ανάγκης να παρεμποδίσουμε την επίδραση της απόφασης-πλαισίου εισάγοντας έννοιες όπως «υποκίνηση» ή «αληθινή τρομοκρατική απειλή». Αυτή είναι η κουλτούρα της καχυποψίας, στην οποία αναφέρθηκε ο κύριος Fava, καχυποψία σε σχέση προς το κράτος. Ποιος πρέπει να εκτιμήσει πόσο αληθινή κατέστη πράγματι η απειλή; Πρέπει να χυθεί αίμα στους δρόμους της μιας ή της άλλης ευρωπαϊκής πόλης για να είμαστε 100% σίγουροι ότι η απειλή που συνδέεται με την εκπαίδευση, την υποκίνηση ή την πρόκληση έγινε υπαρκτή;

Αυτές και άλλες ρήτρες διασφάλισης μπορούν να ερμηνευθούν με κακή πίστη σε επίπεδο δικαστηρίων, για παράδειγμα. Μπορεί να καταλήγουν να εκλαμβάνονται ως έκφραση ιδεολογίας, μια λάθος εκτίμηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η οποία στην παρούσα περίπτωση θα υποβάθμιζε την αποτελεσματικότητα καταπολέμησης της τρομοκρατίας. Απευθύνω έκκληση στα κράτη μέλη να δείξουν περισσότερη εμπιστοσύνη, να μην αποδυναμώνουν την απόφαση-πλαίσιο και να διατηρούν τη σύγκληση της απόφασης-πλαισίου με τη σύμβαση κατά της τρομοκρατίας που καταρτίστηκε από την οικογένεια των εθνών του Συμβουλίου της Ευρώπης.

  Αδάμος Αδάμου (GUE/NGL). – (EL) Κύριε Πρόεδρε, η τρομοκρατία σαν πράξη είναι από όλους τους συναδέλφους εδώ στην αίθουσα καταδικαστέα. Αυτό όμως δεν πρέπει να οδηγεί σε ατραπούς που δύσκολα θα καταστούν προπύργιο προάσπισης της πραγματικής μας ασφάλειας. Στην πραγματικότητα, οι επιλογές που γίνονται από την Ευρωπαϊκή Ένωση προκειμένου να πατάξει τα απεχθή αυτά εγκλήματα μας βρίσκουν αντίθετους και βαθιά προβληματισμένους.

Η λήψη όλο και πιο αντιδραστικών μέτρων επιβεβαιώνει ότι ορθά διαφωνήσαμε από την πρώτη στιγμή με τη φιλοσοφία του όλου εγχειρήματος και ότι ορθά ανησυχούμε σήμερα για την ουσιαστική διαφύλαξη των ελευθεριών των πολιτών μας. Οι αναθεωρητικές προτάσεις που έχουν παρουσιασθεί επενδύουν ακόμη περισσότερο σε μέτρα και πολιτικές που μπορούν να τοποθετήσουν στο εδώλιο και να καταδικάσουν αθώους, ανατρέποντας τη θεμελιώδη αρχή δικαίου περί τεκμηρίου της αθωότητας στη βάση και μόνο της υποψίας.

Πώς είναι δυνατόν η δημόσια πρόκληση ή υποκίνηση να αποτελούν έγκλημα όταν απουσιάζει οποιαδήποτε συνέχεια ή οποιαδήποτε πράξη; Μέχρι πού μπορεί να φτάσει η ερμηνεία της υποκίνησης; Πότε μπορεί να θεωρηθεί δημόσια; Πότε πραγματικά επικίνδυνη και άρα τιμωρητέα;

Ο δηλωτικός χαρακτήρας κάποιων προνοιών περί προστασίας της ελευθερίας της έκφρασης είναι ανεπαρκής, αφού εκείνη που καθορίζει την εφαρμογή της πρότασης είναι η φιλοσοφία που διέπει τους ορισμούς της και οι οποίοι μπορούν, καταστρατηγώντας το άρθρο 10 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, να οδηγήσουν σε ποινικοποίηση διαδηλώσεων, ομιλιών και άλλων.

Κατά την άποψή μας, η Ευρωπαϊκή Ένωση για άλλη μια φορά κάνει επιλογή πολιτικής πλεύσης και όχι προσπάθεια διαφύλαξης της πραγματικής ελευθερίας των πολιτών. Επιχειρεί να διασκεδάσει τις ανησυχίες μας με διακηρυκτικές ρήτρες που όμως δεν εγγυώνται την προστασία αυτών τους οποίους κάποιοι θέλουν να βλέπουν σαν δυνητικούς τρομοκράτες.

  Γεώργιος Γεωργίου (IND/DEM). – (EL) Τρομοκρατία: τι τραγωδία, τι οδύνη, τι πόνος, τι μίσος! Ευτυχώς μας μάθανε να κρυβόμαστε - αυτά είναι τα θεμελιώδη δικαιώματα και εκεί κατάντησαν- να φυλαγόμαστε, να μισούμε. Αλλά δεν μας μάθανε μία θεμελιώδη υποχρέωση: να μην προκαλούμε την τρομοκρατία. Διότι η τρομοκρατία δεν είναι βίτσιο. Η τρομοκρατία μπορεί να είναι μία εγκληματική δράση που έρχεται ως αντίρρηση, μπορεί να είναι μία εγκληματική δράση που έρχεται ως εκδίκηση, είναι αναμφιβόλως έγκλημα ανατριχιαστικό, αλλά δεν είναι βίτσιο. Εγώ δεν έχω δει τρομοκράτες οι οποίοι να είναι βιτσιόζοι και να πεθαίνουν μαζί με τα θύματά τους. Η τρομοκρατία προκαλείται. Και όσο προκαλείται απ’ αυτούς που προκαλείται και την εκμεταλλεύονται, τόσο θα σκοτώνει.

Εμείς εδώ στο Κοινοβούλιο πρέπει να προστατεύσουμε τους Ευρωπαίους, αλλά πρέπει να προστατεύσουμε και τους άλλους που σκοτώθηκαν στο Ισλαμαμπάντ, στο Σάρμ ελ Σέικ, σήμερα στην Αλγερία. Είναι πλέον υποχρέωση του Κοινοβουλίου να προστατεύει αυτούς οι οποίοι δεν φταίνε.

(Ο Πρόεδρος διακόπτει τον ομιλητή)

  Ashley Mote (NI). - Κύριε Πρόεδρε, πριν από δύο εβδομάδες ο Πρόεδρος του Μουσουλμανικού Συμβουλίου της Μεγάλης Βρετανίας κάλεσε μια συνεδρίαση στο παρόν κτίριο, στην οποία απέρριψε κατηγορηματικά την αμοιβαιότητα μεταξύ πίστεων και επέβαλε ότι ο γηγενής πληθυσμός είχε υποχρέωση να καλωσορίσει τους νεόφερτους και ότι αυτοί οι νεόφερτοι είχαν δικαίωμα να παραμείνουν ξεχωριστά. Δεν έκανε καμία μνεία στην απομάκρυνση των ισλαμικών φονταμενταλιστών στη δική του κοινότητα, παρά το ότι γνωρίζει, όπως θα πρέπει, ότι οι μουσουλμάνοι, και όχι μόνο, έχουν γνώσεις, ώστε να βρίσκουν και να σταματούν τους φανατικούς.

Δεν ήταν Σκωτσέζοι παίκτες του ράγκπι, ούτε Ουαλοί αγρότες, ούτε Άγγλοι παίκτες κρίκετ που ανατίναξαν τα τρένα του μετρό στο Λονδίνο. Ήταν μια χούφτα νεαρών που είχαν υποστεί πλύση εγκεφάλου, οι οποίοι έψαχναν 72 Εστίαδες στον παράδεισο πιστεύοντας ότι είχαν το δικαίωμα από το Θεό να σφαγιάζουν άπιστους. Δεν πολεμούμε την τρομοκρατία. Διεξάγουμε πόλεμο θρησκειών και είναι ώρα να δούμε τη διαφορά.

  Urszula Gacek (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, πολλοί συνάδελφοι έκαναν εύστοχες παρατηρήσεις για τον τρόπο δημιουργίας της σωστής ισορροπίας μεταξύ πρόληψης των τρομοκρατικών ενεργειών και της διασφάλισης των πολιτικών ελευθεριών μας, ειδικότερα σε σχέση με την αποθήκευση και συλλογή δεδομένων.

Θα ήθελα να θίξω το θέμα σχετικά με το ποια δεδομένα συλλέγονται από τους πολίτες και πώς αποθηκεύονται και αποκτάται δυνατότητα πρόσβασης. Θα δώσω ένα παράδειγμα συλλογής δεδομένων, το οποίο ενδεχομένως αφορά τους περισσότερους συναδέλφους που παραβρίσκονται στο παρόν ημικύκλιο. Συχνά ταξιδεύουμε αεροπορικώς και είμαστε πελάτες καταστημάτων του αεροδρομίου και οποιαδήποτε αγορά κάνουμε προϋποθέτει την επίδειξη της κάρτας επιβίβασης. Ενώ αυτό μπορεί να δικαιολογείται λόγω των διαφορετικών φόρων σε αρώματα, αλκοόλ και καπνό, αναρωτηθήκατε ποτέ γιατί χρειάζεται η κάρτα επιβίβασης όταν αγοράζετε εφημερίδα;

Ποιος χρειάζεται να ξέρει εάν αγοράζετε την εφημερίδα Daily Telegraph με δεξιές πολιτικές πεποιθήσεις ή την αριστερή Libération; Εάν δεν εξυπηρετούσε κανένα σκοπό, γιατί να συλλέγονται αυτές οι πληροφορίες;

Δεύτερον, πρέπει να αυξήσουμε τις εγγυήσεις σχετικά με την αποθήκευση και την πρόσβαση σε δεδομένα. Πώς στο καλό θα πείσουμε τους πολίτες μας ότι οι θυσίες που καλούνται να κάνουν σε σχέση με τις προσωπικές τους ελευθερίες δικαιολογούνται, εάν οι κυβερνητικοί οργανισμοί σε κράτη μέλη έχασαν μαζικές βάσεις δεδομένων, όπως συνέβη στο Ηνωμένο Βασίλειο, ή ακόμα τα δημοσίευσαν στο διαδίκτυο, όπως συνέβη με φορολογικά μητρώα στην Ιταλία;

Μόνο αυτά τα παραδείγματα αποδεικνύουν γιατί η Επιτροπή και το Συμβούλιο πρέπει να ακούν την επιτροπή LIBE, η οποία μεταξύ άλλων αποφαίνεται ότι η επεξεργασία δεδομένων που γνωστοποιούν τις πολιτικές απόψεις πρέπει να απαγορευτεί και ότι η απόφαση-πλαίσιο πρέπει να εφαρμόζεται στην επεξεργασία εθνικών δεδομένων

Μόνο με αυτές και επιπλέον εγγυήσεις που προτείνει το Κοινοβούλιο θα δεχτούν οι πολίτες τη συλλογή δεδομένων. Χωρίς αυτό θα έχουμε ένα σωρό ευρωπαϊκών πληροφοριών με λίγο άχυρο να παρασύρεται από τον αέρα και χωρίς ελπίδα εύρεσης του ψύλλου που αναφέρει η παροιμία, που αποτελεί τη βασική πληροφορία, η οποία αποτρέπει την ωμότητα της τρομοκρατίας.

  Wolfgang Kreissl-Dörfler (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι πρέπει να συνεχίσουμε την καταπολέμηση της τρομοκρατίας με κάθε αποφασιστικότητα. Συνεπώς, επιδοκιμάζω συγκεκριμένα το γεγονός ότι εξακολουθούμε να αναπτύσσουμε τα κατάλληλα μέσα και να τα προσαρμόζουμε στις γνώσεις που αποκτήσαμε. Πρέπει να είναι σαφές όμως το εξής: μπορούμε να νικήσουμε αυτή τη μάχη μόνο βάσει των κανόνων δικαίου. Η μη τήρηση της νομοθεσίας και των ηθικών αξιών μόνο ενισχύει, δεν αποδυναμώνει την τρομοκρατία. Αυτό μας το απέδειξαν σαφέστατα οι ενέργειες της κυβέρνησης Bush. Η Ευρώπη μπορεί για παράδειγμα να είναι επικεφαλής σε αυτήν την περίπτωση.

Η ασφάλεια και η ελευθερία του ευρύτερου κοινού συνδέονται, όπως, πάντα με την ελευθερία του ατόμου. Δεν έχετε παρά να δείτε πώς έχει η κατάσταση στην περιοχή των Βάσκων, για παράδειγμα. Οι άνθρωποι ζουν με το φόβο και τον τρόμο, καθώς μια βόλτα στους δρόμους ή η επιλογή λάθος μπαρ μπορεί να έχουν θανάσιμες συνέπειες. Είναι καθήκον μας να προστατεύουμε τους πολίτες μας από τέτοιες απειλές. Οι περιορισμοί σε άλλες προσωπικές ελευθερίες είναι περιστασιακά απαραίτητες για την επίτευξη αυτού. Οι πολίτες μας πρέπει να μπορούν να εμπιστεύονται ότι αυτοί οι περιορισμοί είναι επίσης κατάλληλοι, ωστόσο, και ότι τα δεδομένα τους δεν διανέμονται σε όλο τον κόσμο από τις υπηρεσίες πληροφοριών. Εν συντομία: δεν πρέπει μια μέρα οι πολίτες μας να ανοίξουν τα μάτια τους και να ανακαλύψουν ότι τα οργουελικά οράματα δεν αποτελούν πλέον ουτοπία. Πρόκειται ακριβώς για αυτό: εγγύηση της ασφάλειας της ζωής και της ύπαρξης χωρίς την καταστροφή της ιδιωτικής ζωής.

Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να ευχαριστήσω αμφότερες τις συναδέλφους μου που υπέβαλαν εδώ δύο εξαιρετικές εκθέσεις. Αμφότερες δηλώνουν σαφώς ότι ζητούμε να καταβληθούν εντατικότερες προσπάθειες από πλευράς του Συμβουλίου για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων, ότι θέλουμε να δοθεί μεγαλύτερη φροντίδα και να παρασχεθεί μεγαλύτερη προστασία κατά το χειρισμό των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Παρέχουμε την πλήρη υποστήριξή μας στο Συμβούλιο για τη λήψη ουσιαστικών και κατάλληλων μέτρων για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Η Σοσιαλιστική Ομάδα στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα φροντίζει πάντα ώστε όλοι οι πολίτες να νιώθουν ασφαλείς, είτε στο δρόμο, σε μεγάλες εκδηλώσεις, είτε στο σπίτι τους. Η ελευθερία είναι πολύ πολύτιμη για να την καταστρέψουμε, ασχέτως από ποια πλευρά. Το γνωρίζουμε καλά από τη δική μας οδυνηρή ιστορία στην Ευρώπη.

  Jean-Marie Cavada (ALDE). – (FR) Κύριε Πρόεδρε, ειπώθηκαν ήδη πολλά, συνεπώς δεν θα συνεχίσω διεξοδικά για αυτό το θέμα. Θα ήθελα απλώς να επιστήσω την προσοχή στη νέα κατάσταση πραγμάτων: η τρομοκρατία εισήγαγε στην κοινωνία μας κάτι που δεν υπήρχε παλιότερα. Η τρομοκρατία επέτρεψε στις κυβερνήσεις και έμαθε στα κράτη να μην δείχνουν εμπιστοσύνη όχι στον εξωτερικό εισβολέα, αλλά σε όλους τους πολίτες τους και εκεί έγκειται η δυσκολία της διακυβέρνησης.

Δεν υπάρχει δυσκολότερη άσκηση από την εγγύηση της ασφάλειας και το σεβασμό των δικαιωμάτων. Από αυτήν την άποψη θα ήθελα να πω ότι οι εκθέσεις της κυρίας Lefrançois και της κυρίας Roure παρέχουν μια εξαιρετικά ισορροπημένη σύνθεση της προόδου που απαιτείται ώστε να διασφαλίζεται η προστασία των πολιτών και η προστασία της ελευθερίας τους.

Η διαιτησία μεταξύ των δύο αναγκαιοτήτων είναι κάτι άγνωστο για τις κυβερνήσεις. Δεν αποτελεί μέρος της παράδοσής τους και είναι κάτι που μαθαίνουν τώρα σταδιακά να μαθαίνουν. Είναι ασφαλώς τιμή για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και για την παρούσα αίθουσα να είμαστε αυτοί οι οποίοι επισφραγίζουν την ισορροπία για την αναζήτηση της προόδου στους εν λόγω δύο τομείς: την ασφάλεια των πολιτών και την ασφάλεια της ελευθερίας τους.

Ως έχει, μου φαίνεται ότι η απόφαση-πλαίσιο, όπως τροποποιήθηκε από τις δύο εκθέσεις της κυρίας Roure και της κυρίας Lefrançois, είναι ο καρπός πολυετούς εργασίας και συνεπώς είναι εξαιρετικά σημαντική. Ωστόσο, είναι μόνο ένα βήμα. Οι κυβερνήσεις πρέπει να μάθουν πώς να προσπαθούν για την ισορροπία μεταξύ της διακυβέρνησης των πολιτών και της προστασίας της ζωής τους. Από αυτήν την άποψη μπορούμε να διαδραματίσουμε σημαντικό ρόλο συμβάλλοντας στη λήψη των απαιτούμενων αποφάσεων, τις οποίες κατά τη γνώμη μου δεν είναι ικανοί να λάβουν μόνοι τους ή να τις εφαρμόσουν εντός των εθνικών τους συνόρων.

  Mirosław Mariusz Piotrowski (UEN). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, οι τρομοκρατικές επιθέσεις, όπως η πρόσφατη επίθεση στο Ισλαμαμπάντ, δηλώνουν σαφώς ότι η τρομοκρατία αποτελεί όντως μια εφιαλτική πραγματικότητα. Πρέπει συνεπώς να χαιρετίσουμε οποιαδήποτε πρόταση για την αποτελεσματική καταπολέμηση της τρομοκρατίας, με άλλα λόγια να εξασφαλίσουμε ασφάλεια για τα έθνη της Ευρώπης.

Από τη μία πλευρά, η υπό συζήτηση έκθεση καταφαίνεται εναντίον αυτών των στόχων προσπαθώντας να περιορίσει το φαινόμενο της τρομοκρατίας στο στάδιο της υποκίνησης, ενώ από την άλλη πλευρά κάνει νύξη στην απορριφθείσα Συνθήκη της Λισαβόνας. Οι στόχοι που δηλώνονται στην έκθεση και η αιτιολόγησή τους είναι αμοιβαίως αποκλειόμενα. Δεν μπορούμε να καταπολεμήσουμε αποτελεσματικά την τρομοκρατία χωρίς να μειώσουμε ή να περιορίσουμε ορισμένα δικαιώματα των πολιτών. Αυτό, δυστυχώς, είναι το τίμημα που πρέπει να πληρώσουμε.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει προβεί έως τώρα σε ενέργειες που έχουν ως στόχο το συντονισμό διεθνούς δράσης και εξομοιώνει την καταπολέμηση της τρομοκρατίας σε εικονικό και φραστικό επίπεδο. Σχετικά με την πρωτοβουλία της Σοσιαλιστικής Ομάδας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, δημιουργήθηκε μια «Επιτροπή για υποθέσεις της CIA» στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, η οποία δεν κατάφερε να επιβάλει τίποτα και μερικώς υποβάθμισε την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Πρέπει να τρέφουμε την ελπίδα ότι αυτή τη φορά με το πρόσχημα της προστασίας των θεμελιωδών δικαιωμάτων, δεν ωθούμαστε προς παρόμοια κατεύθυνση.

  Αθανάσιος Παφίλης (GUE/NGL). – (EL) Κύριε Πρόεδρε, η πρόταση του Συμβουλίου και της Επιτροπής, με την οποία γενικά συμφωνεί και η έκθεση, αποτελεί μια βαθύτατη αντιδραστική επίθεση ακόμη και σε στοιχειώδη αστικοδημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες. Έχει στόχο το δυνάμωμα του θεσμικού πλαισίου της καταστολής για να χρησιμοποιηθεί για το χτύπημα των λαϊκών αγώνων.

Μέσα από την εισαγωγή της νέας ορολογίας, της βίαιης ριζοσπαστικοποίησης με αιχμή τις ακραίες ιδεολογίες, ποινικοποιείται με αυθαίρετο τρόπο κάθε έκφραση, γνώμη, άποψη, ιδεολογική αντίληψη που αμφισβητεί το εκμεταλλευτικό καπιταλιστικό σύστημα.

Παράλληλα, με την τροποποίηση του ευρω-τρομονόμου, προστίθενται ακόμη τρία εγκλήματα τα οποία συνδέονται μάλιστα με τη χρήση του Διαδικτύου. Με αυτό το μεσαιωνικό θεσμικό πλαίσιο δίνεται η δυνατότητα στους κατασταλτικούς μηχανισμούς να απαγορεύουν και να τιμωρούν τη διακίνηση των ιδεών με πρόσχημα ότι υποθάλπουν ή παρακινούν τρομοκρατικές πράξεις. Ταυτόχρονα, με την ίδια φιλοσοφία, μορφές πάλης και αγώνες που αμφισβητούν την πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης και θέλουν να την ανατρέψουν, θεωρούνται τρομοκρατικές ενέργειες.

Η απάντηση των λαών πρέπει να είναι απειθαρχία και ανυπακοή στους αντιδραστικούς νόμους.

  Sylwester Chruszcz (NI). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, σήμερα συζητούμε για τη μορφή της απόφασης-πλαισίου του Συμβουλίου σε σχέση με την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τυγχάνουν επεξεργασίας ως μέρος της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις. Πρόκειται για πολύ σημαντικό θέμα που χρήζει διεξοδικής ανάλυσης. Ωστόσο, από την αρχή κιόλας της έκθεσης υπάρχει αναφορά στη Συνθήκη της Λισαβόνας και τις αλλαγές που θα επιφέρει η εφαρμογή της. Να σας υπενθυμίσω ότι, μετά το ιρλανδικό δημοψήφισμα, αυτή η Συνθήκη είναι σίγουρα ανενεργή και δεν είναι σωστό να προσπαθούμε να μεταβάλλουμε επουσιωδώς τα πράγματα κατά αυτόν τον τρόπο. Οι κοινοβουλευτικές τροπολογίες που προτείνονται στην έκθεση θα οδηγήσουν σε ακόμα μεγαλύτερη εναρμόνιση από εκείνη που προτείνει η Επιτροπή. Η άποψή μου είναι ότι θα πρέπει να το αφήσουμε στη δικαιοδοσία των κρατών μελών να καθορίσουν λεπτομερέστερα τις λύσεις σε εθνικό επίπεδο και να μην λαμβάνονται όλες οι αποφάσεις στις Βρυξέλλες, το οποίο ισχύει και για την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

  Ιωάννης Βαρβιτσιώτης (PPE-DE). – (EL) Κύριε Πρόεδρε, πρώτα απ’ όλα θα ήθελα να συγχαρώ τις δύο συναδέλφους που συνέταξαν τις εκθέσεις που συζητάμε σήμερα. Αναμφισβήτητα, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας είναι κοινός και αυτονόητος στόχος όλων μας. Παράλληλα όμως, ο νομικός μας πολιτισμός επιβάλλει την προάσπιση των ατομικών δικαιωμάτων και των προσωπικών δεδομένων.

Στο σημείο λοιπόν που το Συμβούλιο θίγει τα ατομικά δικαιώματα, είμαι τελείως αντίθετος. Θα εστιάσω όμως την προσοχή μας σε ένα άλλο γεγονός: στο γεγονός ότι μέχρι σήμερα οι πολλές διαρροές, σε αρκετά κράτη μέλη, μεγάλου αριθμού προσωπικών δεδομένων με έχει πείσει ότι η προστασία τους είναι αναποτελεσματική.

Να θυμίσω τα περιστατικά που συνέβησαν στη Μεγάλη Βρετανία, όπου ανάγκασαν τον ίδιο τον βρετανό Πρωθυπουργό, Γκόρντον Μπράουν, να ζητήσει συγνώμη από τους πολίτες του; Να θυμίσω ότι στη Μεγάλη Βρετανία υπάρχει μία έκθεση που λέει ότι ο μισός πληθυσμός της χώρας αυτής είναι εκτεθειμένος στον κίνδυνο πλαστογραφίας και τραπεζικής απάτης; Να θυμίσω ότι ήδη και στη Γερμανία υπάρχουν τέτοιες περιπτώσεις που αναγκάζουν τη γερμανική κυβέρνηση να λάβει αυστηρά μέτρα; Και είμαι βέβαιος ότι θα υπάρχουν και σε άλλες χώρες παρόμοια περιστατικά τα οποία συμβαίνει να μην γνωρίζω.

Όταν λοιπόν αυτά συμβαίνουν, είμαι πάρα πολύ διστακτικός να δεχθώ τη μεταβίβαση προσωπικών δεδομένων από τη μια χώρα στην άλλη. Και φοβάμαι ότι το μόνο αποτέλεσμα που θα επιτευχθεί με αυτή τη διαδικασία είναι αυτό ακριβώς που επιδιώκουν οι τρομοκράτες: μείωση της εμπιστοσύνης που πρέπει να έχει ο πολίτης προς το κράτος. Και αυτό πρέπει να αποφευχθεί.

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΟΥ κ. COCILOVO
Αντιπρόεδρος

  Genowefa Grabowska (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, η νομοθεσία δεν ορίζει την τρομοκρατία, αλλά όλοι γνωρίσουμε τη βάση αυτού του φαινομένου. Χιλιάδες Ευρωπαίοι βίωσαν τις βιαιοπραγίες των τρομοκρατών. Επιθυμούμε μια κοινωνία απαλλαγμένη από την πνευματική μόλυνση που λέγεται τρόμος. Γι’αυτό πρέπει να οπλιστούμε. Πρέπει να οπλιστούμε έναντι αυτού του φαινομένου, αλλά πρέπει να το πράξουμε με σύνεση και αποτελεσματικότητα. Πρέπει να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία, αλλά όχι σύμφωνα με την εκδικητική, αν και βιβλική, αρχή «οφθαλμόν αντί οφθαλμού και οδόντα αντί οδόντος». Ζούμε σε δημοκρατική κοινωνία και χαράξαμε αξίες σύμφωνα με τα πρότυπα της ΕΕ στις οποίες πιστεύουμε ακράδαντα - πρόκειται για τα θεμελιώδη δικαιώματα, το σεβασμό για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και την προστασία της ιδιωτικής ζωής, που περιλαμβάνει τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Συνεπώς ευχαριστώ τις εισηγήτριες για το έργο τους.

Προς ευχαρίστηση μου βλέπω την πρόταση για τροπολογίες στα συμπεράσματα της Επιτροπής, αλλά ταυτοχρόνως θα ήθελα να κάνω έκκληση για αποδοτικές και εναρμονισμένες ενέργειες που προσφέρουν προστασία έναντι της τρομοκρατικής προπαγάνδας και αναταραχής, ιδιαίτερα στα παιδιά μας και τους νέους ανθρώπους. Αυτοί οι τελευταίοι που είναι πιο ευάλωτοι, διότι είναι νέοι, ανοιχτοί και επιδεικνύουν εμπιστοσύνη, πρέπει να προστατεύονται από τα επικίνδυνα κείμενα που διαδίδονται μέσω του Διαδικτύου και άλλων μέσων, συχνά ιδιαίτερα υπό το λάβαρο της ελευθερίας του λόγου.

Η υποκίνηση είναι καλή λέξη για να ορίσει αυτές τις ενέργειες, αλλά δεν αρκεί για να καταγραφεί στην απόφαση-πλαίσιο. Πρέπει να επινοήσουμε μηχανισμούς, πρέπει να δημιουργήσουμε ένα αποδοτικό ευρωπαϊκό σύστημα και καλές διαδικασίες που θα επιβάλλονται σε αυτό που σήμερα αποκαλούμε έγκλημα. Χωρίς τέτοια εργαλεία, χωρίς κοινή πολιτική, δεν θα επιτύχουμε το στόχο που επιθυμούμε.

  Marek Aleksander Czarnecki (ALDE). – (PL) Η συζήτηση σχετικά με το τι πρέπει να γίνει για την τρομοκρατία γίνεται ολοένα και πιεστικότερο, ειδικότερα υπό το φως των τραγικών συμβάντων στο Πακιστάν και την Ισπανία τις τελευταίες ημέρες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση, που επέλεξε ως στόχο της να παρέχει στους πολίτες υψηλό επίπεδο ασφάλειας και δικαιοσύνης, αντιμετωπίζει σήμερα νέες προκλήσεις και απειλές λόγω της ανάπτυξης των τεχνολογιών πληροφοριών και επικοινωνιών, συμπεριλαμβάνοντας το Διαδίκτυο. Η εμφάνιση νέων μεθόδων που εφαρμόζουν οι τρομοκράτες, όπως η δημιουργία χιλιάδων ιστοσελίδων που χρησιμοποιούνται για τρομοκρατική προπαγάνδα, απαιτεί σθεναρή αντίδραση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υποστηρίζω τη θέση της εισηγήτριας, κυρίας Lefrançois, ότι το σημαντικό είναι η καθιέρωση κατάλληλου νομικού πλαισίου για την κυβερνοτρομοκρατία με ταυτόχρονη προστασία των θεμελιωδών ελευθεριών και δικαιωμάτων των πολιτών της ΕΕ, όπως εγγυώνται στο Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Επιπλέον, κατά την άποψή μου, είναι σημαντικό όλα τα κράτη μέλη να επικυρώσουν τη Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της τρομοκρατίας.

  Mario Borghezio (UEN). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υπερασπίζεται την ελευθερία του λόγου σε όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένης της Κολονίας, καθώς η Κολονία αποτελεί μέρος της Ευρώπης, για οποιονδήποτε θέλει να μιλήσει ανοιχτά εναντίον του φονταμενταλισμού και του ισλαμικού ολοκληρωτισμού, η ιδεολογική βάση του οποίου δεν είναι το Ισλάμ, αλλά το φονταμενταλιστικό Ισλάμ της τρομοκρατίας.

Αρκετά λοιπόν με τη λογοκρισία, ας υπερασπιστούμε αυτό το δικαίωμα!

Εδώ γίνονται προσπάθειες για λαθραίες συναλλαγές και υποστηρίζεται το δικαίωμα της ελευθερίας δίνοντας τη δυνατότητα σε οποιονδήποτε επιθυμεί να μιλήσει στο τζαμί υπέρ της τρομοκρατίας· αν συμπεριλάβουν μερικές λέξεις κατά του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, δεν μπορούμε πια να τους κατακρίνουμε και δεν μπορούμε να τους αποτρέψουμε να διαδώσουν την προπαγάνδα τους. Μας απαγορεύεται να μιλάμε και αυτός είναι ο λόγος που αναγουλιάζω!

  Πρόεδρος. − Ευχαριστούμε κύριε Borghezio. Νομίζω, ή μάλλον, συμπεραίνω από την απόφασή σας να αναγουλιάσετε ότι φτάσατε στο τέλος της ομιλίας σας.

  Luca Romagnoli (NI). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, ως συνήθως, οι εκθέσεις προσπαθούν να συνδυάσουν την προστασία δεδομένων με την πρόληψη της τρομοκρατίας. Φυσικά όλοι επιθυμούμε να επιτείνουμε την αγώνα και να νικήσουμε στον πόλεμο της τρομοκρατίας, αλλά ειλικρινά αναρωτιέμαι εάν, εφόσον έχουμε και τους δύο αυτούς στόχους, το αντικείμενο της συζήτησής μας, με όλους τους συμβιβασμούς, θα καταλήξει να μετριάσει το πεδίο εφαρμογής των πρωτοβουλιών. Λοιπόν, η αστυνομική συνεργασία και η προστασία των ατομικών δικαιωμάτων συχνά είναι αντιθετικές, αλλά εδώ καταφέρνουν να βρουν εύλογη ισορροπία.

Το βέβαιο, ωστόσο, είναι ότι στους πολίτες της ΕΕ τίθενται συνεχείς, για να μην πω ασφυκτικοί περιορισμοί για την ιδιωτική τους ζωή και είναι εξίσου βέβαιο ότι αυτό είναι τελείως άσκοπο για την προστασία τους από τους τρομοκράτες. Στην πραγματικότητα, ανεξαρτήτως από τους παγκόσμιους ελέγχους στις τηλεπικοινωνίες και τις κινήσεις των προσώπων, οι τρομοκράτες εξακολουθούν να προσηλυτίζουν και να σπέρνουν το θάνατο. Δυστυχώς, οι πρωτοβουλίες μας δεν φτάνουν τόσο μακριά όσο το εγκληματικό χέρι του συγκεκριμένου ισλαμικού ριζοσπαστισμού και έτσι ίσως πρέπει να υιοθετήσουμε διαφορετική προσέγγιση για την καταπολέμησή του.

  Herbert Reul (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, πιστεύω ότι ο προηγούμενος ομιλητής έκανε μια λανθασμένη σύνδεση εδώ. Ό,τι συνέβη στην Κολωνία δεν είχε σχέση με την απαγόρευση ομιλιών εναντίον του φονταμενταλισμού ή ομιλιών από δημοκρατικούς, αλλά με την επικείμενη απειλή των πολιτών. Ήταν ακροδεξιοί και η συμπεριφορά τους προς το κοινό είχε ως στόχο να θέσει σε κίνδυνο τη δημόσια ασφάλεια. Αυτό είναι κάτι τελείως διαφορετικό και δεν μπορεί να συγχέεται ούτε καν για εντυπωσιασμό εδώ στο Κοινοβούλιο, το θεωρώ άκρως εκνευριστικό.

Δεύτερον, το γεγονός ότι συμφωνήσαμε να αναλάβουμε δράση εναντίον της τρομοκρατίας εδώ στο Κοινοβούλιο είναι εύλογο, σωστό και απολύτως αναγκαίο. Καθώς είναι πάντα δύσκολη η εξισορρόπηση με την προστασία δεδομένων, η λήψη κάθε απόφασης είναι ιδιαίτερα δύσκολη για τον καθένα εδώ στο Κοινοβούλιο. Ωστόσο, είναι φυσικά αλήθεια ότι όταν βλέπουμε να συμβαίνουν διάφορα, όπως αυτό που συνέβη στο Marriott Hotel στο Ισλαμαμπάντ ή αυτό που συμβαίνει τώρα πάλι στην Ισπανία, όταν βρισκόμαστε συνεχώς αντιμέτωποι με βία τέτοιου τύπου – και όλοι γνωρίζουμε ότι ό,τι σχεδιάζουν αυτοί οι δολοφόνοι, το σχεδιάζουν μέσω σύγχρονων μέσων πληροφόρησης και μετά το επεξεργάζονται με μέσα που χρησιμοποιούν τεχνολογίες πληροφοριών και επικοινωνιών – δεν μας απομένει άλλη τακτική. Η Επιτροπή είχε δίκιο που πρότεινε να προσπαθήσουμε να συνάψουμε συμφωνίες σε ευρύτερο ευρωπαϊκό επίπεδο στο εν λόγω ζήτημα.

Είναι μια δύσκολη εξισορροπητική πράξη και θα παραμείνει τέτοια. Πρώτα από όλα, ωστόσο, έχουμε το καθήκον να προστατεύσουμε τις ανθρώπινες ζωές. Για να το πούμε ωμά, ποια χρησιμότητα έχει η προστασία δεδομένων, εάν πεθάνουν οι άνθρωποι; Συνεπώς, είναι σωστό να εξετάσουμε καλά τις τεχνολογίες πληροφοριών σε σχέση με τη στρατολόγηση, χρηματοδότηση και υλοποίηση επιθέσεων και την εξύμνηση των επιθέσεων και να συνάψουμε συμφωνίες για τον τρόπο καταπολέμησής τους σε όλη την Ευρώπη και επίσης να συμπληρώσουμε τις εθνικές νομοθεσίες με ευρωπαϊκές ρυθμίσεις και συμφωνίες. Αυτό αποτελεί επιτακτικό μας καθήκον. Πρέπει να αναλάβουμε δράση εδώ. Είναι επίσης, εν τέλει, μια θετική διαφήμιση για την Ευρώπη το γεγονός ότι μπορούμε να επιλύουμε τόσο σημαντικά θέματα, ακόμα και αν οι μεμονωμένες αποφάσεις δεν είναι σε καμία περίπτωση εύκολη υπόθεση.

  Jörg Leichtfried (PSE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα αρχικά να αδράξω την ευκαιρία για να δηλώσω τις θερμές ευχαριστίες μου στις εισηγήτριες, κυρία Lefrançois και κυρία Roure, καθώς αυτό που κατάφεραν με τις εκθέσεις τους έχει, κατά την άποψή μου, ιδιαότερα μεγάλη σημασία. Κάθε φορά που επανέρχεται στο προσκήνιο η τρομοκρατία, πρέπει να προσέχουμε ώστε να μην εξυπηρετούμε τους στόχους των τρομοκρατών με τη νομοθεσία που θεσπίζουμε, ιδιαίτερα μεταφέροντας τα επίσημα έγγραφα στην κοινωνία μας, η οποία στηρίζεται στην ισότητα, την ελευθερία και το κράτος δικαίου, καθώς αυτό ίσως να σημαίνει ότι πράγματι πέτυχαν το στόχο τους, και κανείς μας δεν το επιθυμεί.

Είναι συνεπώς πάρα πολύ σημαντικό για μένα να υπάρχουν ουσιαστικοί περιορισμοί στη μεταφορά δεδομένων, τα ευαίσθητα δεδομένα να διαβιβάζονται μόνο σε πολύ εξαιρετικές περιπτώσεις και να επιβάλλονται πολύ αυστηροί περιορισμοί ως προς τη μεταφορά δεδομένων σε τρίτες χώρες.

Επίσης, είμαι της άποψης ότι η λέξη «πρόκληση» είναι λάθος. Δεν αρμόζει στο συνταγματικό μας σύστημα και ο όρος «υποκίνηση» θα ήταν σίγουρα προτιμότερος. Κατά τον ίδιο τρόπο, είναι σημαντικό να διασφαλίζεται ότι υπάρχει η ελευθερία του τύπου, η ελευθερία έκφρασης, το απόρρητο της αλληλογραφίας και των τηλεπικοινωνιών.

Το μόνο που μπορώ να κάνω τώρα είναι να κάνω έκκληση να συμβούν όλα αυτά. Εάν είχαμε τη Συνθήκη της Λισαβόνας, δεν θα χρειαζόταν τώρα να κάνω αυτήν την έκκληση, καθώς θα χρησιμοποιούσαμε τη διαδικασία συναπόφασης. Είναι καλό που βλέπω, ωστόσο, ότι αυτό εξέθεσε τα μέλη εκεί πίσω και δεξιά στα άκρα που απαξίωσαν τη Συνθήκη της Λισαβόνας. Θέλουν λιγότερα πολιτικά δικαιώματα, θέλουν πιο χαλαρή προστασία των δεδομένων, θέλουν λιγότερη ελευθερία και θέλουν πιο αδύναμο Κοινοβούλιο. Είμαι σίγουρος ότι το εκλογικό σώμα θα το έχει αναγνωρίσει έως την επόμενη φορά.

  Toomas Savi (ALDE). - Κύριε Πρόεδρε, φυσικά υποστηρίζω τις εκθέσεις, αλλά θεωρώ τη συζήτηση της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας κάπως παράξενη σε αυτό το χρονικό σημείο, καθώς η προεδρία υπονόμευσε σημαντικά αυτήν την καταπολέμηση θέτοντας την οργάνωση Μουτζαχεντίν του Λαού του Ιράν στα κατάστιχα της ΕΕ των τρομοκρατικών οργανώσεων, κατά της απόφασης του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, του Πρωτοδικείου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων και της επιτροπής προσφυγών προγεγραμμένων οργανώσεων του Ηνωμένου Βασιλείου.

Προέκυψε ότι η προηγούμενη απόφαση να τεθεί στη μαύρη λίστα η οργάνωση Μουτζαχεντίν του Λαού του Ιράν υπήρξε κατ ισχυρισμό το αποτέλεσμα σκοτεινών διπλωματικών διαπραγματεύσεων που ξεκίνησαν από ασήμαντα εθνικά συμφέροντα.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν μπορεί να συνεχίσει να αποκλίνει από το κράτος δικαίου και συνεπώς καλώ τους συνεργάτες μου να συμμετάσχουν στην προσφάτως συγκροτηθείσα ευρωπαϊκή επιτροπή για τη δικαιοσύνη υπό την ηγεσία του Αντιπροέδρου Alejo Vidal-Quadras ζητώντας την άμεση απομάκρυνση της οργάνωσης Μουτζαχεντίν του Λαού του Ιράν από τη μαύρη λίστα.

  Geoffrey Van Orden (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, οι ανοιχτές δημοκρατικές κοινωνίες μας αποτελούν τη δύναμή μας, αλλά ο επιδεκτικός χαρακτήρας τους μπορεί να γίνει αντικείμενο εκμετάλλευσης και να μετατραπεί σε τρωτό σημείο. Αυτή την εκδοχή συζητάμε σήμερα. Φυσικά η ασφάλεια δεν αποτελεί τεχνική διαδικασία. Η ασφάλεια και η ελευθερία είναι συμπληρωματικές και η μεγαλύτερη προστασία μας είναι μια ενωμένη, συνεκτική κοινωνία σε όλα τα έθνη μας, η οποία στηρίζεται σε κοινές δημοκρατικές αξίες και αμοιβαία εμπιστοσύνη.

Ωστόσο, προσφάτως, οι θεσμοί μας και οι παραδοσιακές μας αξίες δέχονται συνεχή επίθεση από μέσα και από έξω. Ταυτόχρονα, παρατηρήσαμε ότι εντός των κοινωνιών μας αναπτύσσονται υποκουλτούρες που περιφρονούν τις φιλελεύθερες αξίες μας, αναζητώντας σκοπίμως να καθιερώσουν πολιτικές και νομικές δομές, ορισμένες φορές μέσω της χρήσης βίας και βρίσκοντας καταφύγιο στα περίπλοκα και γενναιόδωρα νομικά συστήματα και τη φιλελεύθερη θεώρησή μας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Η ΕΕ δεν βοήθησε σε ορισμένες περιπτώσεις. Δυστυχώς, θεωρεί τις κρίσεις ως ευκαιρία να επεκτείνει τις εξουσίες της και σπανίως αναρωτιέται εάν οι ενέργειες της σε έναν τομέα έχουν επιζήμιες συνέπειες σε άλλον. Εκφράζω τις αμφιβολίες μου, για παράδειγμα, για την πολιτική ανοιχτών συνόρων, τη χαλαρή προσέγγιση του ασύλου και της μετανάστευσης και τις προσπάθειες ενσωμάτωσης του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων στις νομικές πράξεις.

Ενώ είμαι βέβαιός ότι όλοι ευχόμαστε να βρούμε τρόπους για την καταπολέμηση της απειλής της τρομοκρατίας, δεν καταλαβαίνω καθόλου γιατί η ΕΕ το θεωρεί απαραίτητο, με την απόφαση-πλαίσιο, να αναλάβει δράση που ανέλαβε ήδη το Συμβούλιο της Ευρώπης.

Όλα τα κράτη μέλη της ΕΕ είναι μέλη αυτού του οργάνου, μαζί με άλλα 19 κράτη, και πιθανώς να έχουν ήδη θεσπίσει τα κατάλληλα νομοθετήματα. Υπάρχει, ωστόσο, ένας τομέας αρμοδιοτήτων του Συμβουλίου της Ευρώπης που θα επωφελούταν από την αναθεώρηση και αναφέρομαι στην Ευρωπαϊκή Σύμβαση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΕΣΑΔ). Πρόκειται για μια σύμβαση που καταρτίστηκε υπό πολύ διαφορετικές περιστάσεις περισσότερα από 50 χρόνια πριν. Η δικαστική της ερμηνεία συχνά δημιουργεί εμπόδιο στην απέλαση τρομοκρατών από τις χώρες μας. Εάν θέλουμε να κάνουμε κάτι χρήσιμο, ίσως θα μπορούσαμε να συμφωνήσουμε να επανεξετάσουμε την ΕΣΑΔ.

  Marianne Mikko (PSE). - (ET) Κυρίες και κύριοι, τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα είναι ευαίσθητες πληροφορίες που πρέπει να μεταχειρίζονται πολύ προσεκτικά. Δεν πρέπει να υπάρχουν κενά στην προστασία δεδομένων, πρέπει να λειτουργούν κατάλληλά. Αυτός ακριβώς είναι ο στόχος των τροπολογιών που κατατέθηκαν από τον εισηγητή για την πρόταση του σχεδίου απόφασης-πλαισίου του Συμβουλίου για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τυγχάνουν επεξεργασίας στο πλαίσιο της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις. Επίσης συγχαίρω την εισηγήτρια για το έργο της.

Η απόφαση-πλαίσιο θα έχει σημαντικό αντίκτυπο σε ένα από τα βασικά δικαιώματα των πολιτών της Ευρωπαϊκής Ένωσης: στο δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή. Καθώς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο υποστήριζε πάντα με αποφασιστικότητα μια ισχυρή, προστατευτική απόφαση-πλαίσιο που θα καθιστούσε δυνατό το υψηλό επίπεδο προστασίας των δεδομένων, το Συμβούλιο πρέπει να λάβει σοβαρά υπόψη τις τροπολογίες του Κοινοβουλίου. Η ανταλλαγή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα πρέπει να ρυθμίζεται από έναν κατανοητό, τυποποιημένο κώδικα πρακτικής· ρόλος του πρέπει να είναι να παρέχει αξιόπιστη προστασία που εγγυάται σεβασμό για τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα.

Πρέπει να δίνεται ύψιστη σημασία στον τρόπο που χρησιμοποιούνται στην πραγματικότητα τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα. Η επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία αποκαλύπτουν το φυλετικό ή εθνικό υπόβαθρο, τις πολιτικές απόψεις, τη θρησκεία ή τις φιλοσοφικές πεποιθήσεις, τη συμμετοχή σε επαγγελματικά όργανα, την κατάσταση υγείας ή τις σεξουαλικές προτιμήσεις, πρέπει να ρυθμίζεται τόσο αυστηρά όσο τα φαρμακεία. Δεν πρέπει να περιορίζεται μόνο από μια ρήτρα που προβλέπει ότι επιτρέπεται, όταν είναι απαραίτητο, και ότι παρέχονται επαρκείς εγγυήσεις - αυτό είναι υπερβολικά γενικό, οι εξαιρέσεις πρέπει να παρουσιάζονται λεπτομερώς. Η πρόσβαση σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα και η γνωστοποίηση τέτοιων δεδομένων πρέπει να λαμβάνει χώρα στο πλαίσιο του νόμου και πρέπει να εγγυάται πλήρως η ασφάλεια. Για το λόγο αυτό χρειαζόμαστε μια συγκεκριμένη, προστατευτική απόφαση-πλαίσιο που δεν έχει περιθώρια παρερμηνείας και ένα σύστημα ελέγχου. Ο ρόλος μας είναι να διασφαλίσουμε τα βασικά δικαιώματα των πολιτών μας και ταυτοχρόνως να αποθαρρύνουμε την τρομοκρατία. Θα επιθυμούσα να τα πράξουμε και τα δύο με τη δέουσα προσοχή.

  Olle Schmidt (ALDE). – (SV) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε, θα ήθελα να ευχαριστήσω τις εισηγήτριες για την εξαιρετική τους δουλειά που βελτίωσε σημαντικά τις προτάσεις της Επιτροπής. Κατά το παρελθόν δεν υποστήριζα συνήθως εκθέσεις που αφορούσαν την τρομοκρατία, παρά το γεγονός ότι θεωρώ την τρομοκρατία ως μια από τις σημαντικότερες δοκιμές της αξιοπιστίας της Ένωσης και της ικανότητας για αλληλεγγύη και κοινή ευθύνη. Με όλο το δέοντα σεβασμό προς τους συναδέλφους από κράτη μέλη που επλήγησαν από την παραφροσύνη της τρομοκρατίας, πρέπει να δηλώσω ότι το ύψιστο καθήκον μας έγκειται στο να επιβεβαιώσουμε ότι η δημοκρατία δεν υπερασπίζεται ποτέ από μη δημοκρατικά μέσα. Πρέπει να υποστηρίζεται το κράτος δικαίου, μαζί με το σεβασμό για την ιδιωτική ζωή των πολιτών.

Οι ασαφείς διατυπώσεις της Επιτροπής σχετικά με την ποινικοποίηση της δημόσιας πρόκλησης, μαζί με άλλες προτάσεις για επέκταση της κάλυψης φράσεων που δικαιολογούν την τρομοκρατία, επιδέχονται διαφορετικής ερμηνείας σε τέτοιο βαθμό που θέτουν σε ανυποληψία το σκοπό της νομοθεσίας – να επιτευχθεί κοινό επίπεδο προστασίας σε ολόκληρη την Ένωση. Η καταπολέμηση της τρομοκρατίας πρέπει να διεξάγεται σε κοινή βάση, αλλά με σεβασμό προς τις διάφορες νομικές παραδόσεις και πρότυπα της Ένωσης και, επίσης, με σεβασμό προς τις δημοκρατικές παραδόσεις και αξίες.

  Jas Gawronski (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, σήμερα πολλοί από εσάς μίλησαν εδώ για τον πόλεμο κατά της τρομοκρατίας και ότι είναι δύσκολο να διεξάγουμε πόλεμο με κάτι που δεν αποτελεί συγκεκριμένη οντότητα, δεν έχει στρατό και δεν έχει επικράτεια, αλλά είναι απλώς μια τακτική.

Αυτός ο παράξενος πόλεμος δεν κερδήθηκε και σίγουρα θα είναι δύσκολο να κερδηθεί, αλλά υπήρξαν ορισμένα θετικά αποτελέσματα, όπως το γεγονός ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες δεν υπέστησαν άλλες επιθέσεις από την 11η Σεπτεμβρίου. Αυτές οι επιτυχίες, ωστόσο, προέκυψαν με κάποιο τίμημα και συμμερίζομαι την ανησυχία της κυρίας Lefrançois, η οποία πιστεύει ότι η διαχωριστική γραμμή μεταξύ της ελευθερίας του λόγου και της παράβασης του νόμου είναι σε ορισμένες περιπτώσεις ασαφής και κατανοώ τον κίνδυνο ότι οι προσπάθειες για αύξηση της ασφάλειας των ευρωπαίων πολιτών μπορεί στην πράξη να καταλήξουν σε περιορισμούς στα δικαιώματα και τις ελευθερίες των πολιτών.

Είναι πολύ δύσκολο να βρούμε την ισορροπία μεταξύ δύο απαιτήσεων, μερικώς επειδή βρισκόμαστε σε άγνωστη περιοχή: η τρομοκρατία είναι αρκετά πρόσφατο φαινόμενο για μπορούμε να βασιζόμαστε σε προηγούμενα ή για να έχουμε εμπειρία από την οποία αποκομίζουμε γνώσεις. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στο όνομα του πολέμου κατά της τρομοκρατίας διεξάγονται παράνομες πράξεις, κυρίως από εκείνη τη χώρα που έκανε τα μέγιστα για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, και για τα συμφέροντά μας, δηλαδή τις Ηνωμένες Πολιτείες. Αυτό συμβαίνει, διότι υπάρχει τίμημα για να ελέγχεται η τρομοκρατία και αυτό είναι ο περιορισμός των πολιτικών ελευθεριών.

Από την άλλη πλευρά, όταν δεν κάνουμε τίποτα ή λίγα, είναι εύκολο να μην γίνονται λάθη. Ως εκ τούτου, στην Ευρωπαϊκή Ένωση, εάν θέλουμε να εξασφαλίσουμε ασφαλέστερο μέλλον, πρέπει να δράσουμε περισσότερο· πρέπει να βελτιώσουμε το συντονισμό των ενεργειών από τα κράτη μέλη και τις πρωτοβουλίες που λαμβάνονται από τις μυστικές υπηρεσίες και, πάνω από όλα, δεν πρέπει να αφήσουμε τις Ηνωμένες Πολιτείες να φέρουν μόνες τους το βάρος της ευθύνης αυτής. Εάν το κάνουμε αυτό, θα είμαστε ίσως σε θέση να προσπαθήσουμε να κάνουμε τις αρχές μας να υπερισχύσουν, καθώς και τις ιδέες μας για τα ασαφή όρια μεταξύ της ασφάλειας των πολιτών και των καταπατήσεων των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

  Daciana Octavia Sârbu (PSE). - (RO) Η συνεργασία μεταξύ των θεσμικών οργάνων της ΕΕ ως προς την καταπολέμηση της τρομοκρατίας πρέπει να λειτουργεί άψογα, ειδικότερα καθώς εντάθηκε αυτό το φαινόμενο. Η τρομοκρατία αποτελεί το βασικό εχθρό της σταθερότητας και της παγκόσμιας ειρήνης. Αν σκεφτούμε τα γεγονότα της 11ης Σεπτεμβρίου ή αυτά της Μαδρίτης και του Λονδίνου πριν από μερικά χρόνια, έχουμε την τέλεια εικόνα του τρόμου, του φόβου και του πόνου.

Για να προστατεύσουμε την ασφάλεια των πολιτών, πρέπει να αναλάβουμε άμεση δράση για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, σε στενή συνεργασία με τις τοπικές και περιφερειακές αρχές. Κανένα στοιχείο της απόφασης-πλαισίου δεν μπορεί να ερμηνευτεί ως μείωση ή περιορισμό των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών, όπως της ελευθερίας έκφρασης, του συνεταιρίζεσθαι ή του συνέρχεσθαι. Η διατύπωση ριζοσπαστικών, αντίθετων ή αντιφατικών απόψεων αναφορικά με ευαίσθητα πολιτικά θέματα, συμπεριλαμβανομένης της τρομοκρατίας, δεν εμπίπτει στο αντικείμενο της απόφασης-πλαισίου. Όσο διατηρούμε μια ισορροπία μεταξύ του σεβασμού των ελευθεριών και της προστασίας της ασφάλειας των πολιτών, είναι ευπρόσδεκτη κάθε πρωτοβουλία.

  Mihael Brejc (PPE-DE). - (SL) Οι δύο εκθέσεις για τις αποφάσεις-πλαίσιο αποτελούν δύο ακόμα κομμάτια στο μεγάλου εύρους μωσαϊκό των κανονισμών, οδηγιών και άλλων εγγράφων σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Υποστηρίζω αμφότερες τις εκθέσεις, διότι πιστεύω ότι χρειαζόμαστε και τις δύο αποφάσεις-πλαίσιο και διότι η εύλογη ισορροπία βρίσκεται μεταξύ των μέτρων που εγγυώνται ασφάλεια και ελευθερία του ατόμου. Θεωρώ ότι στο μέλλον η Επιτροπή και το Συμβούλιο πρέπει να δίνουν μεγαλύτερη προσοχή στα παρακάτω θέματα.

Πρώτον, στην ταχύτατη αύξηση της αντιτρομοκρατικής νομοθεσίας και την μεγαλύτερη διαφάνεια σε αυτούς τους νόμους. Προς αυτήν κατεύθυνση επίσης, έχουμε περιττούς και ανεφάρμοστους νόμους διατάξεις αυτών, που πρέπει να αναθεωρηθούν ή να ακυρωθούν μετά από αξιολόγηση.

Δεύτερον, η δυνατότητα εφαρμογής των νόμων και συνεπώς η αποτελεσματική καταπολέμηση της τρομοκρατίας δεν εξαρτώνται μόνο από την πλήρη νομοθεσία, αλλά και από τη συνεργασία μεταξύ των κρατών μελών και των αστυνομικών υπηρεσιών και υπηρεσιών ασφάλειας τους. Εδώ δεν έχουμε επιτύχει ακόμα το κατάλληλο επίπεδο συνεργασίας.

Πρέπει να εξετάσουμε και να συγκρίνουμε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς που υπάρχουν στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα κράτη μέλη. Πρέπει να δώσουμε ιδιαίτερη προσοχή σε περιπτώσεις απώλειας βάσεων δεδομένων ή κατάχρησης και πρέπει να υπάρχει αμοιβαία ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των κρατών μελών για αυτό το ζήτημα.

Τέλος, πρέπει να προβούμε σε περισσότερες ενέργειες για να ενημερώσουμε το κοινό, ώστε να καταστεί πιο κατανοητός ο λόγος που είναι απαραίτητη η λήψη ορισμένων μέτρων.

Συγχαρητήρια και για τις δύο εκθέσεις.

  Iliana Malinova Iotova (PSE). – (BG) Δυστυχώς οι τελευταίες εξελίξεις στο Πακιστάν έρχονται ως περαιτέρω κατηγορηματική απόδειξη της επικαιρότητας της σημερινής συζήτησης. Η παρούσα συζήτηση πρέπει να δώσει μια σαφή και κατηγορηματική απάντηση σε δύο ερωτήματα αρχής: εν πρώτοις, εάν έχουμε κάνει πράγματι αρκετά από το προτεινόμενο έγγραφο για να συμβάλλουμε στην καταπολέμηση του εγκλήματος και δεύτερον, εάν για να το πράξουμε αυτό σεβαστήκαμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και παρείχαμε επαρκή προστασία στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα των πολιτών μας. Κατά τη μακρά ιστορία του, το παρόν έγγραφο αντιμετώπισε πολλές διαφωνίες και υπέστη πολλές αλλαγές και θα ήθελα να αναγνωρίσω την έξοχη δουλειά που έκαναν οι εισηγήτριες για να πετύχουν τελικά ένα συναινετικό και ισορροπημένο κείμενο.

Πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στις τροπολογίες που προτείνονται στην έκθεση της κυρίας Roure, η οποία απαιτεί τη συλλογή δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα για νόμιμους λόγους και τήρηση της Σύμβασης 108, καθώς και υποχρεωτική ενημέρωση του υποκειμένου των δεδομένων για τους σκοπούς για τους οποίους τα δεδομένα που τον αφορούν τυγχάνουν επεξεργασίας. Ωστόσο, ορισμένες διατάξεις που προτείνει το Συμβούλιο δίνουν τροφή για ανησυχία. Υποστηρίζω πλήρως την πρόταση της κυρίας Roure να παραληφθεί το άρθρο 1, παράγραφος 1 της πρότασης του Συμβουλίου, το οποίο στην πράξη εξαιρεί περιπτώσεις εθνικής ασφάλειας από την επίδραση της παρούσας απόφασης-πλαισίου. Είμαι πεπεισμένη ότι εάν τηρηθεί αυτή η διάταξη, η νομοθετική απόφαση, την οποία θα ψηφίσουμε εντός λίγων ωρών, θα δώσει τη δυνατότητα καταστρατήγησης του νόμου και ακόμα κατάχρησής του, διότι η «εθνική ασφάλεια» είναι πολύ γενική έννοια και επιδέχεται διάφορες ερμηνείες. Προσφάτως για παράδειγμα, σε μια περίπτωση στη Βουλγαρία, στην οποία έγινε απόπειρα μη εξουσιοδοτημένης ανάκτησης δεδομένων, δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, από το Δημόσιο Ταμείο Υγειονομικής Περίθαλψης, αυτή η απόπειρα απέτυχε αποκλειστικά λόγω της άμεσης δράσης εκ μέρους της διοίκησης του Ταμείου.

Πρέπει να αυξηθούν οι λειτουργίες ελέγχου, οι δικαιοδοσίες των εθνικών εποπτικών αρχών και του Ευρωπαίου Επόπτη Προστασίας Δεδομένων. Δυστυχώς, η ανάλυση δείχνει ότι αυτές οι αρχές χρησιμοποιούνται περισσότερο και συχνότερα μόνο για την τήρηση συγκεκριμένων νομοθετικών διατάξεων, αλλά στην πραγματικότητα δεν διαθέτουν λειτουργίες έγκρισης ή επιθεώρησης. Πρέπει να προταθεί στα κράτη μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης αύξηση των λειτουργιών αυτών.

  Hubert Pirker (PPE-DE). – (DE) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε, θα ήθελα να σχολιάσω αρχικά τη δεύτερη έκθεση, δηλαδή την απόφαση-πλαίσιο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Γνωρίζουμε ότι χρειάζονται ενέργειες για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, καθώς είναι γεγονός ότι υπάρχουν περισσότερες από 300 πρωτοβουλίες της Al-Qaeda εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης και περισσότερες από 500 ιστοσελίδες, οι οποίες περιέχουν ακόμα και οδηγίες για την κατασκευή βόμβας. Αυτό είναι σαφές και πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να προσπαθήσουμε να διατηρήσουμε μια ισορροπία· δηλαδή, να προστατεύουμε τα θεμελιώδη δικαιώματα, αλλά επίσης, από την άλλη πλευρά, να λαμβάνουμε κάθε πιθανό μέτρο για την πρόληψη θανάσιμων τρομοκρατικών δραστηριοτήτων.

Θα ήθελα να επισημάνω ένα σημείο εδώ. Πιστεύω ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα έκανε ένα σημαντικό λάθος, εάν τροποποιούσε τις έννοιες και αντικαθιστούσε τη «δημόσια πρόκληση για τέλεση τρομοκρατικού εγκλήματος» με την «υποκίνηση». Αυτό ισχύει για τον απλούστατο λόγο ότι η απόδειξη της υποκίνησης δεν μπορεί να παρουσιαστεί ώσπου να πεθάνουν ήδη ορισμένοι άνθρωποι-αλλά τότε είναι ήδη πολύ αργά. Κανείς δεν θα μπορούσε να το κατανοήσει ή να το αποδεχτεί αυτό. Εάν, ωστόσο, στην παρούσα νομική πράξη ενσωματωθεί η δημόσια πρόκληση, υπάρχει η πιθανότητα παρέμβασης, εάν προκληθεί γενική ανυπακοή σε ένα νόμο ή προκληθεί ενέργεια που είναι αξιόποινη σε σχέση με την τρομοκρατική δραστηριότητα.

Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει η δυνατότητα να σωθούν ζωές πριν από την τέλεση μιας τρομοκρατικής ενέργειας. Θα λυπόμουν πολύ, συνεπώς, εάν το Κοινοβούλιο ακολουθούσε τη λάθος τακτική και τροποποιούσε αυτές τις έννοιες – για τον επιπλέον λόγο ότι το Συμβούλιο της Ευρώπης όρισε ότι πρέπει να υφίσταται η έννοια της δημόσιας πρόκλησης. Εάν κατάλαβα σωστά, το Συμβούλιο και η Επιτροπή συμμερίζονται επίσης αυτήν την άποψη, την οποία πρέπει να επιδοκιμάζουμε – και αυτό αποτελεί έκκληση προς όλους σας – αφήνοντας τον όρο «δημόσια πρόκληση», καθώς αυτό επιτρέπει να διασωθούν ζωές πριν να γίνουν τρομοκρατικές ενέργειες.

  Andrzej Jan Szejna (PSE). – (PL) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να ξεκινήσω εκφράζοντας τις ευχαριστίες μου προς την κυρία Roure για τη σύνταξη της έκθεσής της σχετικά με την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που τυγχάνουν επεξεργασίας στο πλαίσιο της αστυνομικής και δικαστικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η άμεση έγκριση μιας απόφασης-πλαισίου για την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα στον τρίτο πυλώνα θα συμβάλλει στην προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, την ιδιωτική ζωή και τα θεμελιώδη δικαιώματα όλων των πολιτών των κρατών μελών. Αυτό το θέμα έχει προτεραιότητα για εμάς τους σοσιαλιστές. Αυτό δεν συμβαίνει απλώς, επειδή οι τρέχουσες νομικές λύσεις είναι ανεπαρκείς σε αυτόν τον τομέα· συμβαίνει κυρίως λόγω της σημασίας του για τον κάθε κάτοικο της ΕΕ.

Κατά την άποψή μου, η τελευταία νομική πράξη που θέσπισε το Συμβούλιο περιείχε πάρα πολλά κενά. Εξασφάλιζε προστασία μόνο σε ελάχιστο και σίγουρα όχι σε επαρκή βαθμό. Λόγω αυτού υποστηρίζω πλήρως τις τροπολογίες που πρότεινε η εισηγήτρια για το σχέδιο του Συμβουλίου, με το οποίο δεν ήμασταν ικανοποιημένοι, ειδικότερα με εκείνες που αφορούν την προστασία δεδομένων αναφορικά με το DNA, την υγεία ή τον σεξουαλικό προσανατολισμό των πολιτών. Όλα τα δεδομένα που αφορούν την προσωπική και ευαίσθητη σφαίρα ζωής, όπως τη φυλετική και εθνική προέλευση ή τις πληροφορίες σχετικά με τις θρησκευτικές πεποιθήσεις ή τις κοσμοθεωρίες προϋποθέτουν ειδική προστασία και η επεξεργασία τους πρέπει να επιτρέπεται μόνο σε εξαιρετικές καταστάσεις που ορίζονται ακριβώς στο νόμο και με τη συναίνεση του δικαστηρίου.

Είναι επίσης εξαιρετικής σημασίας ότι η εισηγήτρια ανέλαβε τη δυσκολία να ρυθμίσει το πρόβλημα προστασίας δεδομένων, όταν τα δεδομένα τυγχάνουν περαιτέρω επεξεργασίας, μεταφέρονται σε τρίτες χώρες ή σε ιδιώτες, διότι είναι ακριβώς σε αυτά τα στάδια που γίνεται συνηθέστερα κατάχρηση.

Χρειαζόμαστε μια σαφή απόφαση-πλαίσιο που θα προστατεύει τα δεδομένα σε βαθμό που είναι τουλάχιστον ισοδύναμος με εκείνον που εξασφαλίζεται στον πρώτο πυλώνα από την οδηγία 1995 και τη σύμβαση 108.

  Charles Tannock (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, ορισμένες φορές φοβάμαι ότι το γεγονός ότι σε αυτήν την αίθουσα συζητάμε τόσο συχνά για την τρομοκρατία αντανακλά μια ανησυχητική απουσία συναίνεσης ως προς την αντίδρασή μας. Φυσικά με τις θηριωδίες των τρομοκρατών τις τελευταίες δεκαετίες παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης της πρόσφατης βομβιστικής επίθεσης στο Ισλαμαμπάντ θα έπρεπε να είχαμε καταλάβει τον πραγματικό, σατανικό του χαρακτήρα και την ανάγκη να αντισταθούμε στην υπαρξιακή απειλή που συνιστά στη δυτική δημοκρατία και τον τρόπο ζωής.

Χαιρετίζω, λοιπόν, τις χώρες της ΕΕ που συνεργάζονται για να καθορίσουν και να επιβάλλουν βαριές ποινικές κυρώσεις σε αυτούς που υποκινούν την τρομοκρατία. Θυμάμαι τις διαδηλώσεις στο Λονδίνο που συνέπεσαν με τη δημοσίευση των γελοιογραφιών στη Δανία που απεικόνιζαν τον προφήτη Μοχάμεντ. Εμείς, φυσικά, στην Ευρώπη είμαστε περήφανοι για τα δικαιώματά μας για ελεύθερο λόγο και έκφραση και οι διαδηλωτές που κουβαλούσαν αφίσες ζητώντας τον αποκεφαλισμό εκείνων που προσβάλλουν το Ισλάμ σαφώς υπερέβησαν τα όρια μεταξύ ελεύθερου λόγου και λόγου μίσους που υποκινεί βία.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο συζητάμε πρόσφατα τους περιορισμούς στην προσωρινή κράτηση χωρίς κατηγορία σχετικά με την υποψία συμμετοχής σε τρομοκρατία. Προσωπικά πιστεύω ότι πρέπει να δώσουμε στις αστυνομικές υπηρεσίες και τις υπηρεσίες ασφάλειας τους πόρους, οι οποίοι θα υπόκεινται φυσικά σε αυστηρές νομικές εγγυήσεις, που χρειάζονται για να προστατεύσουν τους πολίτες μας.

Και αυτό σίγουρα θέλει και η πλειοψηφία της χώρας μου και της υπόλοιπης Ευρώπης, όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Επιπλέον, σε σχέση με τη διατήρηση δεδομένων, συχνά πτοούμαι με τον τρόπο που το Κοινοβούλιο υιοθετεί τόσο απολυταρχική παρά ισορροπημένη προσέγγιση στις πολιτικές ελευθερίες. Και πάλι, υπό τον όρο ότι έχουν τεθεί σε ισχύ σαφείς κανόνες εγγύησης για τον τρόπο διανομής των πληροφοριών, πρέπει να υποστηρίζουμε τις αρχές μας με την αρμοδιότητα επιβολής του νόμου.

Τέλος, η ΕΕ πρέπει να θέσει τη Χεζμπολάχ στον κατάλογο των απαγορευμένων τρομοκρατικών οργανώσεων. Το γεγονός ότι δεν το έπραξε κατά το παρελθόν εν όψει των εκ πρώτης όψεως αποδείξεων δηλώνει την πρόδηλη έλλειψη αποφασιστικότητας της ΕΕ που δίνει βοήθεια σε εκείνους που θα κατέστρεφαν τον τρόπο ζωής μας σε μια δημοκρατία.

  Proinsias De Rossa (PSE). - Κύριε Πρόεδρε, η ανταλλαγή πληροφοριών μεταξύ των αστυνομικών δυνάμεων των κρατών μελών μας είναι σημαντική για την καταπολέμηση των τρομοκρατικών απειλών και πράγματι αποτρέπει τις βιαιοπραγίες. Πολλές βιαιοπραγίες αποτράπηκαν από τέτοιες ανταλλαγές στο νησί μου στην Ιρλανδία.

Για μεγάλο διάστημα η Ιρλανδία και το Ηνωμένο Βασίλειο ήταν απρόθυμα να προβούν σε τέτοιες ενέργειες λόγω της βαθιά ριζωμένης δυσπιστίας. Οι συνέπειες ήταν τρομακτικές. Δεν προκαλεί έκπληξη, συνεπώς, ότι υποστηρίζω ανοιχτά την ανταλλαγή πληροφοριών. Ωστόσο, με ανησυχεί, όπως και τους συναδέλφους μου, το γεγονός ότι οι αναθεωρημένες προτάσεις του Συμβουλίου παρέχουν ανεπαρκή προστασία στα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όπως περιγράφεται στην έκθεση της Martine Roure. Δεν θα ανατρέψουμε τις προτιμήσεις της ΕΤΑ και του IRA και άλλων που περιφρονούν τη δημοκρατία και τα ανθρώπινα δικαιώματα υποβαθμίζοντας τα δημοκρατικά μας πρότυπα.

Απευθύνω, συνεπώς, έκκληση προς την Επιτροπή και το Συμβούλιο να λάβουν σοβαρά υπόψη τις ανησυχίες μας ως άμεσα εκλεγμένων πολιτικών. Είναι σημαντικό να μην παρεμποδιστεί η πρόοδος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να αποφύγουμε να δώσουμε την εντύπωση ότι η ΕΕ μπορεί να ενεργεί καθ’ υπέρβαση της νομοθεσίας των κρατών μελών. Ήλπιζα ότι θα μπορούσαμε να αντιμετωπίσουμε αυτές τις υποθέσεις σύμφωνα με τις νέες διαδικασίες συναπόφασης της Λισαβόνας. Δυστυχώς αυτό δεν είναι δυνατό τώρα, αλλά πρέπει να συνεχίσουμε να εργαζόμαστε για να βελτιώσουμε τη νομιμότητα του Κοινοβουλίου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Δεν θα το καταφέρουμε, εάν υποβαθμίζουμε τα ατομικά δικαιώματα.

  Gay Mitchell (PPE-DE). - Κύριε Πρόεδρε, χαιρετίζω την παρούσα έκθεση. Ήθελα να πω στο ξεκίνημα ότι υποστηρίζω σθεναρά την καταπολέμηση της τρομοκρατίας και πέρασα ολόκληρη την πολιτική μου ζωή αντιστεκόμενος στην τρομοκρατία του IRA και των Νομιμοφρόνων Εθελοντών στην Ιρλανδία, συνεπώς λάβετε το υπόψη.

Αλλά πρέπει να διασφαλίσουμε ότι έχουμε επαρκείς ελέγχους και ισορροπίες για να προστατέψουμε τους πολίτες από την κρατική τρομοκρατία ή κατάχρηση δεδομένων από το κράτος, την Ένωση ή από δημοσιογράφους, οργανώσεις, ιδιώτες ή αντιπροσωπείες για αυτήν την υπόθεση, εκείνους που κλέβουν ή με άλλο τρόπο παίρνουν υπό την κατοχή τους πληροφορίες που είναι ιδιωτικές και απόρρητες.

Η ίαση δεν πρέπει να είναι χειρότερη από την ασθένεια. Η αποθήκευση και διάθεση αυτών των δεδομένων αποτελεί σημαντικό μέρος της εν λόγω εγγύησης. Οποιαδήποτε προσπάθεια να δημιουργηθούν προβλήματα σε ιδιώτες ή οποιαδήποτε προσπάθεια εκβιασμού – πολιτική, οικονομική ή άλλη - θα πρέπει να αποτελεί ιδιαίτερο αδίκημα και πρέπει να καταδικάζεται από το σύνολο των ορθώς φρονούντων.

Μετά τη διάθεση αυτών των δεδομένων συνήθως ανατίθεται στον ιδιωτικό τομέα να τα καταστρέψει μετά την πάροδο ορισμένης χρονικής περιόδου. Εγώ τουλάχιστον δεν είμαι ικανοποιημένος με το γεγονός ότι ο ιδιωτικός τομέας, συγκεκριμένα, ή για αυτήν την υπόθεση ο δημόσιος τομέας, έχουν επαρκείς εγγυήσεις για την καταστροφή δεδομένων που δεν χρειάζονται πλέον για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Πιστεύω ότι θα έπρεπε να ισχύουν οι αυστηρότερες κυρώσεις για εκείνους που δεν προστατεύουν ιδιωτικές πληροφορίες και τις αφήνουν εκτεθειμένες σε κατάχρηση και παρερμηνεία, είτε αυτά τα άτομα βρίσκονται στο δημόσιο είτε στον ιδιωτικό τομέα, και προτρέπω την Επιτροπή να το λάβει αυτό υπόψη. Το επάγγελμά μας ως κοινοβουλευτικοί είναι να εγγυόμαστε τη δυνατότητα επιβίωσης της δημοκρατίας. Πρέπει, συνεπώς, να εγγυόμαστε ότι έχουμε όλα τα εργαλεία που χρειαζόμαστε για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας με νύχια και με δόντια, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι μπορούμε να είμαστε απρόσεκτοι με τις φήμες, το απόρρητο ή την ιδιωτική ζωή των πολιτών μας και προτρέπω την Επιτροπή να το λάβει αυτό υπόψη.

  Libor Rouček (PSE). – (CS) Κυρίες και κύριοι, η τρομοκρατία αποτελεί μια από τις σοβαρότερες απειλές της δημοκρατίας και της οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης στην Ευρώπη και παγκοσμίως. Οι σύγχρονες τεχνολογίες πληροφοριών και τεχνολογιών δυστυχώς παίζουν σημαντικό ρόλο στη διάδοση της τρομοκρατικής απειλής. Το φθηνό, γρήγορο, εύκολα προσβάσιμο και παγκοσμίως διαθέσιμο διαδίκτυο συχνά χρησιμοποιείται από τρομοκράτες με αθέμιτο τρόπο για τη διάδοση τρομοκρατικών πληροφοριών και τη στρατολόγηση νέων μελών και οπαδών. Συνεπώς, χαιρετίζω την απόφαση-πλαίσιο του Συμβουλίου που τροποποιεί την απόφαση-πλαίσιο 2002/475/JHA για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, μεταξύ άλλων, διότι περιλαμβάνει τα ποινικά αδικήματα της υποκίνησης για τέλεση τρομοκρατικών εγκλημάτων, στρατολόγηση για τρομοκρατία και εκπαίδευση για τρομοκρατία. Χαιρετίζω αυτήν την τροπολογία, διότι είμαι πεπεισμένη ότι είναι σημαντικό να βρούμε μια διεθνή απάντηση στη διεθνή απειλή της τρομοκρατίας. Κανένα κράτος μέλος της ΕΕ δεν μπορεί να χειριστεί αυτό το πρόβλημα από μόνο του. Υφίσταται η ανάγκη για συντονισμένες προσπάθειες από όλα τα κράτη μέλη. Σε μια δημοκρατία, στη δημοκρατική ένωση ευρωπαϊκών κρατών, ωστόσο, η καταπολέμηση της τρομοκρατίας πρέπει να διεξάγεται στο πλαίσιο του δημοκρατικού κράτους δικαίου, δεδομένων των ανθρωπίνων και πολιτικών δικαιωμάτων. Συνεπώς, υποστηρίζω τις τροπολογίες που προτείνονται από τους δύο εισηγητές μας για την ενδυνάμωση μόνο αυτών των στοιχείων. Συμπερασματικά, θα ήθελα να προτρέψω όλους τους εμπλεκόμενους, το Συμβούλιο, την Επιτροπή και το Κοινοβούλιο, προς την κατεύθυνση της γρήγορης έγκρισης της συμβιβαστικής πρότασης.

  Dumitru Oprea (PPE-DE). - (RO) Κατά την τρίτη χιλιετία, το κάλλος του παγκόσμιου χωριού απειλείται από την παγκόσμια τρομοκρατία. Καθώς οι μεμονωμένες χώρες, λόγω της αρχής της επικουρικότητας, μπορούν να ελέγχουν μόνο 10-15% του κυβερνοχώρου, το υπόλοιπο αφορά τους ιδιωτικούς φορείς και τις οικογένειες, πιστεύουμε ότι απαιτείται αρχικά μια καθολική προσέγγιση και η απάντηση στην παγκόσμια τρομοκρατία θα είναι μια νέα ιδέα, «παγκόσμια πρόνοια για το παγκόσμιο χωριό». Μέσω μιας τέτοιας προσέγγισης και στρατηγικής για την προστασία του παγκόσμιου κυβερνοχώρου, η Ευρωπαϊκή Ένωση θα αποδείξει την εντατική της ενασχόληση με την παγκόσμια ασφάλεια, καθώς και με τη δική της ασφάλεια.

  Ioan Mircea Paşcu (PSE). - Κύριε Πρόεδρε, παρά τις φριχτές συνέπειές της, η διεθνής τρομοκρατία αποτελεί ακόμα, δυστυχώς, επίμαχο θέμα. Θέλουμε προστασία, αλλά διαμαρτυρόμαστε για το αντίτιμο και φέρουμε σε αδιέξοδο τις αρχές, όταν προτείνουν την εφαρμογή μέτρων με αυτές τις επιπτώσεις. Οικτίρουμε τις τρομοκρατικές επιθέσεις, αλλά διαμαρτυρόμαστε για τους περιορισμούς ως προς την πλήρη άσκηση των δικαιωμάτων μας, παρά το γεγονός ότι γνωρίζουμε πολύ καλά ότι οι δράστες καταχρώνται το δημοκρατικό μας σύστημα.

Ιδεωδώς οποιοσδήποτε περιορισμός των δικαιωμάτων μας πρέπει να αποζημιώνεται από την αντίστοιχη αύξηση της ασφάλειάς μας εν όψει των τρομοκρατικών επιθέσεων. Εξίσου, τείνουμε να αντιστεκόμαστε στη νομοθετική ομογενοποίηση εναντίον της τρομοκρατίας, αν και γνωρίζουμε ότι οι συνέπειες είναι αντιστοίχως καταστροφικές. Επιπλέον, μπορεί να αυξηθεί η συχνότητα των επιθέσεων, εάν είναι ηπιότερη η τιμωρία.

Συνεπώς, για να έχουμε αποτελεσματικότερη προστασία έναντι της τρομοκρατίας, ίσως θα έπρεπε να αποφασίσουμε και να συμβιβάσουμε πρώτα αυτές τις συγκρουόμενες απόψεις.

  Μάριος Ματσάκης (ALDE). - Κύριε Πρόεδρε, δεν υπάρχει σχεδόν καμία μέρα χωρίς τρομοκρατική δράση. Η τρομοκρατία αποτελεί λοίμωξη σε κεραυνοβόλο μορφή στο σώμα της κοινωνίας μας. Όπως κάθε λοίμωξη, εάν δεν θεραπευτεί, θα συνεχίσει να εξαπλώνεται ωσότου επιφέρει αναπηρίες, ή ίσως και το θάνατο, στον ασθενή.

Ζητείται η λήψη δραστικών μέτρων. Ορισμένα από αυτά τα μέτρα είναι αμφιλεγόμενα και αδιαμφισβήτητα παραβιάζουν κατά κάποιο τρόπο τις προσωπικές ελευθερίας, αλλά είναι απαραίτητα για την ισορροπία. Σε έναν ιδανικό κόσμο, υπερισχύει η αυστηρή προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, αλλά σε έναν κόσμο που νοσεί από την τρομοκρατία, πρέπει δυστυχώς να γίνονται παραχωρήσεις. Οι εξαιρετικές περιστάσεις απαιτούν εξαιρετικά μέτρα.

Θεωρώ ότι αυτό είναι το πνεύμα με το οποίο πρέπει να εξετάζουμε τις αποφάσεις για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Εάν πρέπει οπωσδήποτε να επιλέξουμε μεταξύ ορισμένων μικρών συμβιβασμών στις προσωπικές ελευθερίες και ενός πολύ αποτελεσματικότερου τρόπου καταπολέμησης της τρομοκρατίας, είμαι της άποψης ότι πρέπει να επιλέξουμε το τελευταίο. Καταλήγω με το εξής ερώτημα: εάν η προώθηση ορισμένων στυγερών εγκλημάτων, όπως η παιδοφιλία στο διαδίκτυο αποτελεί έγκλημα – και ορθώς θεωρείται ως τέτοιο – γιατί δεν πρέπει να ισχύει το ίδιο με την προώθηση της τρομοκρατίας;

  Carlo Fatuzzo (PPE-DE). – (IT) Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι, εκ μέρους των συνταξιούχων και της ομάδας των συνταξιούχων που με έστειλε εδώ στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, θα ήθελα να εκφράσω την άποψή μας για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας: οι χρηματοδοτικοί πόροι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και της Ευρώπης πρέπει να χρησιμοποιηθούν για τη λήψη σημαντικότερων μέτρων για την ελάφρυνση του πόνου του λαού, από τον οποίο οι τρομοκράτες λαμβάνουν τη μεγαλύτερη βοήθεια. Αυτοί οι πόροι πρέπει να ελέγχονται έτσι ώστε να χρησιμοποιούνται προς όφελος του λαού και όχι για τα αθέμιτα συμφέροντα ορισμένων διεφθαρμένων ηγετών. Συνεπώς, πιστεύω ότι πρέπει να χρησιμοποιούνται για το «σχέδιο Μάρσαλ» που πρότεινε ο Silvio Berlusconi, ο πρωθυπουργός της Ιταλίας, προς βοήθεια του λαού της Παλαιστίνης.

  Silvia-Adriana Ţicău (PSE). - (RO) Θα ήθελα να αναφερθώ στην έκθεση της κυρίας Roure. Το δικαίωμα προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα αποτελεί θεμελιώδες δικαίωμα. Οι πολίτες, των οποίων τα δεδομένα τυγχάνουν επεξεργασίας, έχουν δικαιώματα που πρέπει να γίνονται σεβαστά τόσο σε εθνικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο ΕΕ. Υπάρχουν πολυάριθμοι κανονισμοί και οδηγίες της ΕΕ, που προϋποθέτουν ανταλλαγή πληροφοριών αναφορικά με αδικήματα που τελέστηκαν από ευρωπαίους πολίτες σε κράτος μέλος εκτός του κράτους κατοικίας τους. Στην προκειμένη περίπτωση πρόκειται για τον κανονισμό σχετικά με την πρόσβαση στις εμπορευματικές οδικές μεταφορές ή την οδηγία για τη διευκόλυνση της διασυνοριακής επιβολής του νόμου στον τομέα της οδικής ασφάλειας. Όλοι αυτοί οι ευρωπαϊκοί κανονισμοί προϋποθέτουν την εγκατάσταση συστημάτων πληροφοριών ικανών να μεταβιβάσουν κοινοποιήσεις και πληροφορίες μεταξύ των κρατών μελών.

Όλα τα σχετικά συστήματα τεχνολογιών των πληροφοριών πρέπει να περιλαμβάνουν και ένα δημόσιο στοιχείο, καθώς και ένα στοιχείο ασφάλειας που περιέχει δεδομένα για αδικήματα που τελέστηκαν στα κράτη μέλη· το δεύτερο πρέπει να είναι προσβάσιμο μόνο στα σχετικά ιδρύματα και μόνο σύμφωνα με τους κανονισμούς προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

  Jim Allister (NI). - Κύριε Πρόεδρε, τις τελευταίες ημέρες αφού παρακολουθήσαμε κι άλλες θηριώδεις τρομοκρατικές ενέργειες στο Πακιστάν, την Ισπανία, την Ιερουσαλήμ και στη χώρα μου αρκετές εκ νέου τρομοκρατικές απόπειρες του IRA, κανείς μας δεν μπορεί να εφησυχάζει σχετικά με την αποτρόπαια μάστιγα της τρομοκρατίας. Ωστόσο, είναι αφελές να πιστεύουμε ότι υπάρχει μια πανευρωπαϊκή πανάκεια. Ναι, όντως χρειαζόμαστε αποτελεσματική έκδοση και ναι, χρειαζόμαστε αποτελεσματική συνεργασία, αλλά η νομοθεσία, η οποία εναρμονίζεται έτσι ώστε να τα μειώνει στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή, αποτελεί περισσότερο εμπόδιο παρά βοήθεια.

Καταρχάς, για αυτές οι υποθέσεις λαμβάνονται αποφάσεις σε εθνικό επίπεδο. Το Ηνωμένο Βασίλειο, για παράδειγμα, προσπαθεί να ορίσει κράτηση 42 ωρών, το οποίο δεν θεωρώ ότι είναι απαραίτητο., αλλά το Λονδίνο, και όχι οι Βρυξέλλες, έχει το δικαίωμα να λάβει αυτήν την απόφαση.

Σύμφωνα με την προσέγγιση αυτών των προτάσεων, σύντομα θα αφαιρούσαμε αυτήν την διακριτική ευχέρεια από τα κράτη μέλη. Αυτό μπορεί να ταίριαζε στην επεκτατική ατζέντα της ΕΕ, αλλά δεν θα νικήσει την τρομοκρατία.

  Nicolae Vlad Popa (PPE-DE). - (RO) Ως εκπρόσωπος των ρουμάνων πολιτών, πιστεύω ότι είναι πολύ σημαντικό ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συμμετέχει στη διαδικασία λήψης αποφάσεων αναφορικά με την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα που συλλέγονται στο πλαίσιο της επιβολής του νόμου. Πρέπει να λαμβάνουμε υπόψη ότι είναι θεμελιώδες το δικαίωμα των ευρωπαίων πολιτών για προστασία των δεδομένων· αλλά ταυτόχρονα τα θεσμικά όργανα που συμμετέχουν στην καταπολέμηση της τρομοκρατίας και του εγκλήματος πρέπει να έχουν πρόσβαση σε τέτοιες πληροφορίες.

Η παρούσα έκθεση διαδραματίζει ιδιαίτερα σημαντικό ρόλο στη δημιουργία νομικού πλαισίου που καθορίζει την ποιότητα, τον ορισμό και τα χαρακτηριστικά των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και τη μεταφορά τους σε τρίτα κράτη ή άτομα. Κρίνω ότι η διάταξη που δηλώνει ότι τα δεδομένα πρέπει να διατηρούνται είναι πλέον περιττή και τα κράτη μέλη καλούνται να εφαρμόσουν δικονομικά και τεχνικά μέτρα που πρόκειται να επιβάλλουν αυτούς τους περιορισμούς.

  Antonio Masip Hidalgo (PSE). – (ES) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να συγχαρώ τις συναδέλφους μου, κυρία Lefrançois και κυρία Roure, για τις εκθέσεις τους, αλλά και να αδράξω την ευκαιρία για να πω ότι η γαλλική αστυνομία μόλις συνέλαβε έναν μεγάλο τρομοκράτη και ως εκ τούτου εκφράζω τα συγχαρητήριά μου προς τη Γαλλική Κυβέρνηση και τη Γαλλική Αστυνομία. Θεωρώ ότι οι πολιτικές αρχές σε όλες τις χώρες θα πρέπει να συνεργάζονται με την αστυνομία, τους δικαστές και τις κυβερνήσεις μας.

  Jacques Barrot, Αντιπρόεδρος της Επιτροπής. − (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα αρχικά να εκφράσω τα συγχαρητήρια μου προς το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο εν γένει για το υψηλό επίπεδο της παρούσας συζήτησης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θεμιτώς αναμένει την επικύρωση της Συνθήκης της Λισαβόνας, αλλά επέδειξε ωριμότητα σήμερα το πρωί συγκεντρώνοντας μια πολύ μεγάλη πλειοψηφία προς υποστήριξη των δύο εκθέσεων σας – της έκθεσης της κυρίας Lefrançois και της έκθεσης της κυρίας Roure. Οι εν λόγω δύο εκθέσεις προσπαθούν να βρουν τη σωστή ισορροπία μεταξύ της συλλογικής προστασίας έναντι της τρομοκρατίας, που χρειαζόμαστε για να παρέχουμε τα εχέγγυα προς τους πολίτες μας, και της ατομικής προστασίας των ελευθεριών μας. Πιστεύω ότι εκεί, σε αυτήν τη διπλή ισορροπία πρέπει να αναζητήσουμε τις ορθές λύσεις.

Κύριε Πρόεδρε, θα ανακεφαλαιώσω εν συντομία τη συζήτηση. Αναφέρω πρώτα στην έκθεση της κυρίας Lefrançois σχετικά με την καταπολέμηση της τρομοκρατίας. Θα ήθελα μόνο να πω ότι αν και η ελευθερία της έκφρασης, συμπεριλαμβάνοντας το δικαίωμα της κριτικής, αποτελεί έναν από τους θεμελιώδεις πυλώνες στον οποίο οικοδομήθηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση, η υποκίνηση για φυλετικό μίσος δεν μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτή με το πρόσχημα της ελευθερίας της έκφρασης. Ο λόγος περί φυλετικών διακρίσεων αποτελεί κατάχρηση της ελευθερίας της έκφρασης και δεν μπορεί να γίνει ανεκτός.

Εν συνεχεία, θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ότι η πρόταση της Επιτροπής συντάχτηκε βάσει μιας εμπεριστατωμένης εκτίμησης των επιπτώσεων. Έγιναν αρκετές διαβουλεύσεις και η πρόταση της Επιτροπής στηρίζεται πράγματι στη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της τρομοκρατίας και προσπαθήσαμε να ακολουθήσουμε την ισορροπημένη διατύπωση των εγκλημάτων της σύμβασης.

Αν μου επιτρέπουν η κυρία Lefrançois και τα πολλά μέλη του Κοινοβουλίου που εξέφρασαν την υποστήριξη του όρου «υποκίνηση», θα ήθελα να διαθέσω μερικά λεπτά για να υπερασπιστώ τον όρο «πρόκληση». Το πλεονέκτημα το όρου «πρόκληση» είναι ότι είναι νέος. Για το λόγο αυτό τον χρησιμοποίησε το Συμβούλιο της Ευρώπης. Το γεγονός ότι είναι νέος όρος συνεπάγεται ότι μπορεί να έχει κοινό και ακριβή ορισμό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η πρόκληση δεν αποτελεί έννοια με περιθώρια ερμηνείας. Πιστεύω ότι μπορεί να οριστεί καταλλήλως μέσω της νομολογίας. Το σωστό είναι ότι θέλουμε να αποφύγουμε οποιοδήποτε είδος τρομοκρατικής επίθεσης συμβαίνει στην πραγματικότητα και ταυτόχρονα να ποινικοποιήσουμε εκείνους, οι οποίοι μέσω των λόγων τους έκαναν έκκληση για μια τέτοια επίθεση ακόμα κι αν δεν πραγματοποιήθηκε και εδώ έγκειται το πρόβλημα. Ωστόσο, θα αναθέσω την εξεύρεση λύσης στη σοφία του διαλόγου μεταξύ του Συμβουλίου και του Κοινοβουλίου.

Θα ήθελα επίσης να δηλώσω ότι το άρθρο 1(2) του παρόντος κειμένου της απόφασης-πλαισίου περιέχει μια ρήτρα διασφάλισης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που αφορά – νομίζω ότι συμφωνεί η κυρία Lefrançois – τη συνολική απόφαση-πλαίσιο.

Τελευταία, κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα να επισημάνω την αξία της ενσωμάτωσης αυτής της δράσης για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας στο ενιαίο θεσμικό πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Εισάγοντας το παρόν κείμενο στην ευρωπαϊκή νομοθεσία, έχουμε τα εχέγγυα της αποτελεσματικότητάς της. Για ορισμένες ενέργειες μας παρέχει ενιαίο νομικό πλαίσιο αναφορικά με τη φύση και το επίπεδο των ποινικών κυρώσεων και των κανόνων περί δικαιοδοσίας. Συνεπώς θα είναι εφικτή η εφαρμογή των μηχανισμών συνεργασίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης που αναφέρονται στην απόφαση-πλαίσιο του 2002.

Ανακεφαλαιώνοντας, κύριε Πρόεδρε, αφού ευχαριστήσω εκ νέου την εισηγήτρια και το Κοινοβούλιο για το έργο που παρήγαγαν τα τελευταία δύο χρόνια σχετικά με το εν λόγω σημαντικό θέμα, θα ήθελα να εκφράσω την ελπίδα ότι θα ληφθεί τώρα γρήγορα μια απόφαση λαμβάνοντας υπόψη το έργο που επιτελέστηκε και την ανάγκη, όπως πολλοί από εσάς επισημάνατε, για αποτελεσματική καταπολέμηση της τρομοκρατίας.

Τώρα έρχομαι στο δεύτερο κείμενο, το οποίο είναι ενιαίο με το πρώτο, και θεωρώ ότι ήταν καλή η ιδέα του Κοινοβουλίου να τα συνδέσει απαιτώντας προστασία των δεδομένων και προστασία της προσωπικής ελευθερίας ταυτόχρονα. Εκφράζω, φυσικά, πολλές ευχαριστίες προς την κυρία Roure, η οποία όρισε αυτήν την ισορροπία και την προστασία δεδομένων με τόσο δυναμισμό. Ήταν πράγματι σημαντικό το γεγονός ότι αυτό το κείμενο ήρθε ταυτόχρονα με το κείμενο για την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, έτσι ώστε οι δυνάμεις του νόμου και της τάξης θα μπορούσαν να εκδώσουν συγκεκριμένους κανόνες για την προστασία δεδομένων στο εγγύς μέλλον. Όπως δήλωσα, και δεν θέλω να το μεγαλοποιήσω, όπως το Κοινοβούλιο, η Επιτροπή προφανώς ήθελε να προχωρήσει περαιτέρω στην προστασία δεδομένων. Ο Υπουργός, κύριος Jouyet, ανέφερε ότι η Γαλλική Προεδρία έπρεπε να λάβει υπόψη εάν θα μπορούσε να επιτευχθεί ένας συμβιβασμός, αν και επιθυμούσε το ίδιο πράγμα. Τότε μπορεί να πει ότι η Επιτροπή θα προσπαθήσει να αξιοποιήσει τη ρήτρα αξιολόγησης και την αιτιολογική σκέψη 6α. Συνεπώς, αποδεχόμαστε τα λεγόμενα της Επιτροπής Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων και θα προσπαθήσουμε να λάβουμε υπόψη την επιθυμία σας για φιλόδοξη αναθεώρηση της απόφασης-πλαισίου για να αξιολογήσουμε την επέκταση του πεδίου εφαρμογής της. Σε οποιαδήποτε περίπτωση, αυτό μπορεί να πράξει η Επιτροπή και αυτό μπορώ να πράξω προσωπικά. Γνωρίζω ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα ήθελε να πραγματοποιηθεί σύντομα αυτή η αναθεώρηση. Ελπίζω μόνο ότι το Συμβούλιο θα συμφωνεί να προβεί σε αναθεώρηση εντός μιας χρονικής κλίμακας που επιτρέπει να διευθετηθεί πολύ σύντομα το ευρωπαϊκό μέτρο.

Κύριε Πρόεδρε, αυτά ήθελα να πω. Θα ήθελα επίσης να διασαφηνίσω στους ομιλητές ότι εκτιμώ το υψηλό επίπεδο συζήτησης για ένα τόσο σημαντικό θέμα, ένα θέμα για το οποίο η Ευρώπη πρέπει να αποτελεί παράδειγμα, τόσο με την εγγύηση της αποτελεσματικής συλλογικής προστασίας έναντι τρομοκρατικών απειλών και επίσης, φυσικά, με την προσήλωση στην προστασία των ατομικών ελευθεριών και της προσωπικής αυτονομίας. Νομίζω ότι το Κοινοβούλιο για άλλη μια φορά επέδειξε σαφώς την ωριμότητά του και την ικανότητά του να συναποφασίζει στο μέλλον για αυτό το ζήτημα.

  Roselyne Lefrançois, εισηγήτρια. − (FR) Κύριε Πρόεδρε, Επίτροπε, κυρίες και κύριοι, θα ήθελα αρχικά να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους μου που μίλησαν σήμερα για το υψηλό επίπεδο των ομιλιών τους. Ο αμιγής αριθμός τους επιδεικνύει σαφώς το επίπεδο του ενδιαφέροντος για αυτό το θέμα. Χωρίς να ανατρέξω σε όλες τις ομιλίες λεπτομερώς, θα ήθελα να αναφέρω μόνο τρεις ή τέσσερις.

Ο κύριος Fava μας έδειξε σαφώς το επίπεδο δυσκολίας αυτής της άσκησης. Πρέπει να αποφύγουμε την κουλτούρα της καχυποψίας και της δυσπιστίας, αλλά ταυτόχρονα πρέπει να σκεφτούμε το γενικό πλαίσιο και να εγγυηθούμε τόσο την ασφάλεια των πολιτών όσο και την προστασία των ελευθεριών.

Ο κύριος de Grandes Pascual εξήγησε σαφώς την προστιθέμενη αξία του ορισμού της τρομοκρατίας λέγοντας ότι ο ορισμός που χρησιμοποιούσαμε ήταν σημαντικότερος και εμμένοντας στον κατάλογο των αδικημάτων. Καθώς πρόκειται για συνεργασία με σκοπό την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, πρέπει να στείλουμε ένα σθεναρό μήνυμα, προστατεύοντας ταυτόχρονα τις ατομικές ελευθερίες.

Κύριε Δημητρίου, αναφερθήκατε στη μάστιγα που αντιπροσωπεύει η τρομοκρατία και την οποία πρέπει να καταπολεμήσουμε. Ωστόσο, χρησιμοποιήσατε τον όρο «δημόσια υποκίνηση» (public incitement) λέγοντας ότι ήταν ένας όρος που γινόταν καλύτερα κατανοητός από όλα τα κράτη μέλη. Η κυρία Ludford συμμερίζεται επίσης αυτήν την ανησυχία. Θεώρησε επίσης τον όρο καταλληλότερο, δεδομένου ότι πρέπει να διασφαλίσουμε τις θεμελιώδεις ελευθερίες.

Η έκθεση είναι πράγματι το αποτέλεσμα μιας μακρόχρονης και επίπονης διαπραγματευτικής διαδικασίας. Πιστεύω, ωστόσο, ότι μπορούμε να είμαστε ικανοποιημένοι με το αποτέλεσμα, ιδιαίτερα από την άποψη της ισορροπίας μεταξύ της καταπολέμησης της τρομοκρατίας και του σεβασμού των θεμελιωδών ελευθεριών.

Η έκθεση της συναδέλφου μου, κυρίας Roure, εμπίπτει ακράδαντα σε αυτή τη δεύτερη κατηγορία, καθώς η προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα αποτελεί μια από τις βασικές συνιστώσες του. Αισθάνομαι μόνο μια απογοήτευση, την οποία γνωρίζω ότι συμμερίζονται πολλοί στο Κοινοβούλιο, ιδιαίτερα οι συνάδελφοι μου στην Ομάδα των Πρασίνων/Ευρωπαϊκής Ελεύθερης Συμμαχίας. Αφορά το γεγονός ότι η εφαρμογή ενός κειμένου με τόσο με μεγάλο αντίκτυπο στις ελευθερίες των ευρωπαίων πολιτών δεν υπόκειται στον πλήρη δικαστικό έλεγχο του Δικαστηρίου.

Για να συμβεί αυτό θα ήταν απαραίτητο να εγκριθεί η απόφαση-πλαίσιο υπό το καθεστώς της Συνθήκης της Λισαβόνας. Πριν ακόμα από το «όχι» στο δημοψήφισμα των Ιρλανδών και το ερώτημα εάν θα τεθεί σε ισχύ η νέα Συνθήκη την 1η Ιανουαρίου 2009, το Συμβούλιο επιθυμούσε να κινηθεί όσο το δυνατόν ταχύτερα για να αποφύγει την αλλαγή προς τη συναπόφαση. Στην Επιτροπή Πολιτικών Ελευθεριών, Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων, προσπαθήσαμε, ωστόσο, να εργαστούμε με τον πιο ευσυνείδητο και εμπεριστατωμένο τρόπο, ενώ διατηρούσαμε και το ρυθμό που όρισε το Συμβούλιο.

Στην ψηφοφορία της επιτροπής της 15ης Ιουλίου, το σχέδιο έκθεσής μου εγκρίθηκε με 35 ψήφους έναντι 4 με 1 αποχή και ελπίζω ότι θα αποσπάσει σταθερή πλειοψηφία και στην ολομέλεια.

  Martine Roure, εισηγήτρια. − (FR) Κύριε Πρόεδρε, θα ήθελα αρχικά να ευχαριστήσω όλους τους συναδέλφους μου, διότι αυτή η συζήτηση έδειξε ότι το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ήταν ενωμένο σε ένα πραγματικά περίπλοκο θέμα και είμαστε οι αντιπρόσωποι του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, είμαστε οι αντιπρόσωποι του λαού. Αξίζει να το επισημάνουμε.

Σήμερα απευθύνομαι ιδιαιτέρως στη Γαλλική Προεδρία. Ζητούμε από το Συμβούλιο να εκπληρώσει δεσμεύσεις που έκανε πριν από πολύ καιρό μέσω αρκετών διαδοχικών προεδριών. Είναι απολύτως απαραίτητο να υιοθετήσουμε άμεσα αυτήν την απόφαση-πλαίσιο και να λάβουμε υπόψη τις τροπολογίες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Το Συμβούλιο πρέπει να τηρήσει τις υποσχέσεις του. Πρέπει αναμφίβολα να εργαστούμε με ένα κλίμα εμπιστοσύνης. Αυτό είναι ουσιαστικής σημασίας. Εύχομαι αυτό το μήνυμα να μεταβιβαστεί στην κυρία Dati, η οποία δυστυχώς απουσιάζει από αυτή τη συζήτηση προτεραιότητας, γεγονός για το οποίο εκφράζουμε τη βαθιά μας απογοήτευση.

Θα ήθελα επίσης να ευχαριστήσω ιδιαιτέρως τον Επίτροπο Barrot για την υποστήριξή του, η οποία μας είναι εξαιρετικά πολύτιμη.

  Πρόεδρος. − Η κοινή συζήτηση λήγει.

Η ψηφοφορία θα πραγματοποιηθεί σήμερα στις 12 το μεσημέρι.

Γραπτές ανακοινώσεις (Κανόνας 142)

  Titus Corlăţean (PSE), γραπτώς. – (RO) Όλοι οι πρόεδροι της ΕΕ τα τελευταία χρόνια έχουν ασχοληθεί με το θέμα της θέσπισης ενός νομικού πλαισίου για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα εντός του τρίτου πυλώνα. Παρόλα αυτά, η απόφαση πλαίσιο που ελήφθη το 2006 ήταν σχετικά συμβιβαστική, καθώς καθόριζε τον κατώτατο κοινό παρονομαστή για την προστασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Ως εκ τούτου, μια νέα διαβούλευση του ΕΚ σχετικά με την διεύρυνση του πεδίου της απόφασης πλαίσιο και σχετικά με την ανάλυση της επίδρασής της επί των θεμελιωδών δικαιωμάτων δεν μπορεί παρά να είναι ευπρόσδεκτη. Ο κύριος στόχος των τροποποιήσεων είναι να διασφαλίσουν ίδιο επίπεδο προστασίας των δεδομένων με τον πρώτο πυλώνα· από αυτή την άποψη, μετά λύπης μου διαπιστώνω ότι το Συμβούλιο τροποποίησε την αρχική πρόταση της Επιτροπής. Μου προκαλεί λύπη επίσης το γεγονός ότι το Συμβούλιο απομάκρυνε τη διάταξη που αφορούσε την ομάδα εργασίας των εθνικών αρχών προστασίας δεδομένων, πράγμα το οποίο αποτελεί οπισθοδρόμηση στη διαδικασία της δημιουργίας ενός αποτελεσματικού συστήματος προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

  Petru Filip (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Η αποτελεσματική προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα εξακολουθεί να αποτελεί φυσική προϋπόθεση της σύγχρονης δημοκρατίας. Αν υπό ορισμένες συνθήκες, για την εν λόγω προστασία, απαιτείται η τροποποίηση των κοινοτικών βάσεων δεδομένων, προκειμένου να αποτραπεί ο συσχετισμός ορισμένων πληροφοριών προσωπικού ή υλικού χαρακτήρα με πρόσωπα, των οποίων η ταυτότητα μπορεί να εξακριβωθεί, πρέπει να λάβουμε υπόψη ότι η διαχείριση αυτού του ολοκληρωμένου συστήματος αποθήκευσης και επεξεργασίας πληροφοριών προϋποθέτει την ύπαρξη ενός συστήματος ασφαλείας τελευταίας τεχνολογίας. Καθώς δεν μπορούν να υπάρξουν εγγυήσεις για την πραγματική ασφάλεια απλά και μόνο υιοθετώντας ένα σύνολο κοινών αρχών, θεωρώ ότι αυτό που απαιτείται είναι μια ρεαλιστική ανάλυση των ενεχόμενων κινδύνων, μέσω συνεργασίας μεταξύ των αρχών επιβολής του νόμου και των δικαστικών αρχών των κρατών, σε διαφορετικά επίπεδα εξειδίκευσης στον τομέα.

Χάριν σαφήνειας, θα ήθελα να επαναλάβω την ανάγκη να μεταφερθεί γρήγορα η εξειδικευμένη γνώση από το χώρο αυτό στα νέα κράτη μέλη, προκειμένου να αποφευχθεί τυχόν υπονόμευση της συνολικής ασφάλειας του συστήματος.

  Dumitru Oprea (PPE-DE), γραπτώς. – (RO) Δεδομένης της ανάπτυξης της τρομοκρατίας και της συμπερίληψης του κυβερνοχώρου, της δυνατότητας ταχύτερης χειραγώγησης των μαζών και των περιορισμένων δυνατοτήτων γρήγορου εντοπισμού των τρομοκρατών, θεωρώ ότι μια τέτοια απόφαση είναι ευπρόσδεκτη στο συνολικό πλαίσιο της προστασίας των πολιτικών δικαιωμάτων και των ελευθεριών κάθε πολίτη και της δημιουργίας ενός ευνοϊκού πλαισίου για το γρήγορο εντοπισμό και την αντιμετώπιση του εγκλήματος, ιδίως εγκλημάτων εναντίον της ασφάλειας προσώπων, χωρών και εθνικών υποδομών.

Χαιρετίζω την απόφαση να θεωρούνται οι στόχοι της απόφασης πλαίσιο υψίστου ενδιαφέροντος για την Ευρώπη, ιδίως όσον αφορά κοινούς κανονισμούς για την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς κάτι τέτοιο θα επιτρέψει στα κράτη μέλη να επιβάλουν τους ίδιους κανόνες και αρχές. Επιπλέον, πιστεύω ότι είναι απαραίτητο να γίνει μια σύσταση για την κατηγοριοποίηση των πληροφοριών, κατ’ αναλογία με τις διεθνείς κατηγοριοποιήσεις, προκειμένου να εξαλειφθούν όλες οι διαφορές μεταξύ των κρατών μελών αφενός και άλλων κρατών αφετέρου σχετικά με την επιβολή μέτρων ασφαλείας.

Υπάρχουν δύο βασικές στρατηγικές, οι οποίες πρέπει να λαμβάνονται υπόψη για τη διασφάλιση της προστασίας των δεδομένων και των συστημάτων ασφαλείας: «Ό,τι δεν απαγορεύεται ρητά, θα πει ότι επιτρέπεται» και «Ό,τι δεν επιτρέπεται ρητά, θα πει ότι απαγορεύεται».

  Andrzej Tomasz Zapałowski (UEN), γραπτώς. – (PL) Το ζήτημα από την μεγέθυνση για την Ευρώπη της απειλής τρομοκρατικών ενεργειών είναι μία από τις σημαντικότερες προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε αναφορικά με την ασφάλεια στην ήπειρό μας. Στις μέρες μας απειλούμαστε από την πολιτική τρομοκρατία υπό τον έλεγχο κρατών, τα οποία δηλώνουν ότι συνεργάζονται μαζί μας, καθώς και από ομάδες εγκληματικού χαρακτήρα. Φαίνεται όμως ότι η μέγιστη απειλή για εμάς προέρχεται από τον ισλαμικό φονταμενταλισμό.

Είναι εκπληκτική η αδιαφορία των υπεύθυνων για τη διακυβέρνηση της Ευρώπης. Η απρόσκοπτη πρόσβαση στην Ευρώπη απεριόριστου αριθμού νεοαφιχθέντων από ισλαμικά κράτη, η οποία υποστηρίζεται από σοσιαλιστές και φιλελεύθερους, θα προκαλέσει μελλοντικά ένα κύμα τραγωδιών για τον πληθυσμό της Κοινότητας. Ο απεριόριστος εξισλαμισμός της Ευρώπης δεν πρέπει να επιτραπεί!

Ας δώσουμε βοήθεια στις φτωχές χώρες, όμως ας μην μετατρέψουμε την ήπειρό μας σε ένα μέρος όπου τίθενται σε δοκιμασία τα όρια της ανθρώπινης ανοχής. Οι νεοαφιχθέντες απαιτούν σήμερα ολοένα και περισσότερα δικαιώματα και οι παραδοσιακοί λαοί της Ευρώπης υποχρεούνται να τα παραχωρήσουν όλα, ενώ ταυτόχρονα βιώνουν την καταστροφή μακραίωνων παραδόσεων. Αυτό είναι επικίνδυνο. Ένα παράδειγμα αυτού στο οποίο μπορεί να οδηγήσει αυτή η κατάσταση παρατηρείται στη Βόρεια Ιρλανδία, όπου οι ομάδες που βρίσκονται σε πόλεμο μεταξύ τους είναι απλά λαοί με διαφορετικό χριστιανικό θρήσκευμα.

  Marian Zlotea (PPE-DE), γραπτώς. – Οι επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου 2001 άλλαξαν εντελώς τον κόσμο. Οι τρομοκρατικές επιθέσεις της ημέρας αυτής δεν άλλαξαν μόνο τον τρόπο με τον οποίο οι Αμερικανοί βλέπουν και αντιλαμβάνονται τον κόσμο, αλλά έδωσαν στις δημοκρατικές κοινωνίες σε όλο τον κόσμο μια νέα άποψη αυτού του σύγχρονου κόσμου, όπου τρομοκρατικές επιθέσεις όπως εκείνες που κατέστρεψαν τη Μαδρίτη (Μάρτιος 2004) και το Λονδίνο (Ιούλιος 2005) αποτελούν συχνή και μεγάλη πρόκληση.

Σήμερα οι τρομοκράτες χρησιμοποιούν σύγχρονα μέσα επικοινωνίας, όπως το Διαδίκτυο, για να προωθήσουν την εκπαίδευση και τη στρατολόγηση νέων μελών στις τάξεις τους, αλλά και για το σχεδιασμό επιθέσεων. Η χρήση αυτής της τεχνολογίας αποτελεί μοναδική απειλή για την Ένωση και πρέπει όλοι να συνεργαστούμε για να καταπολεμήσουμε την τρομοκρατία με όσα μέσα έχουμε στη διάθεσή μας.

Εντούτοις, προκειμένου να καταφέρει η δημοκρατική κοινωνία μας να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά αυτές τις απειλές, ο αγώνας κατά της τρομοκρατίας πρέπει να συνοδευτεί από την ενίσχυση των θεμελιωδών δικαιωμάτων και ελευθεριών μας. Για να αντιμετωπιστεί η απειλή της τρομοκρατίας, πρέπει η ΕΕ να έχει κοινές διατάξεις και η υφιστάμενη νομοθεσία πρέπει να τροποποιηθεί αναλόγως.

Η σύγχρονη τρομοκρατία λειτουργεί με ένα νέο τρόπο, πρέπει όμως να καταπολεμηθεί από την ΕΕ με το ίδιο σθένος και αποφασιστικότητα που επιδεικνύει στην καταπολέμηση της παραδοσιακής τρομοκρατίας.

  Gerard Batten (IND/DEM). - Κε Πρόεδρε, θα είμαι σύντομος. Θα μιλήσω βάσει του Κανόνα 145 για να αντικρούσω τα σχόλια και τις παρατηρήσεις που έγιναν για εμένα από την κυρία Sarah Ludford στην ομιλία της στο πλαίσιο της παρούσας συζήτησης.

Ανέφερε ορισμένα πράγματα, αλλά συγκεκριμένα είπε ότι χαρακτηρίζομαι από «ευρωφοβία» και ότι, όσον αφορά την έκδοση παρανόμων, «θα χαιρετούσα πολύ εγκάρδια τους εγκληματίες που κατάφερναν να περάσουν τη Μάγχη».

Θα ήθελα να διορθώσω τα λόγια της εξ ολοκλήρου. Δεν υποφέρω από ευρωφοβία. Αγαπώ την ευρωπαϊκή ήπειρο, την ιστορία, τον πολιτισμό και τα επιτεύγματά της, όπως και οποιοσδήποτε άλλος, αλλά χαρακτηρίζομαι από φοβία για την ΕΕ. Απεχθάνομαι την Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία είναι αντιδημοκρατική και καθόλου δημοκρατική. Όσον αφορά το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης και τις ερημοδικίες, αυτό που επιθυμώ είναι να μπορούν τα δικαστήρια της Αγγλίας ή της Σκοτίας να εξετάζουν εκ πρώτης όψεως τα αποδεικτικά στοιχεία εναντίον ενός υπόπτου προτού αποφασίσουν την έκδοσή του και, ουσιαστικά, να έχουν τη δικαιοδοσία να την αποτρέψουν. Πρέπει να μπορούν να αποφαίνονται εάν η υπόθεση την οποία θα εξετάσουν είναι βάσιμη και εάν μπορεί να πραγματοποιηθεί μια δίκαιη δίκη.

Αυτό το κάνω προκειμένου να υπερασπιστώ τα συμφέροντα βρετανών πολιτών, όπως φαίνεται από την υπόθεση του Andrew Symeou, ενός 19χρονου από το Λονδίνο, ο οποίος αντιμετωπίζει την έκδοσή του στην Ελλάδα στις 30 Σεπτεμβρίου με κατηγορία ανθρωποκτονίας. Τα εναντίον του στοιχεία είναι εξαιρετικά ύποπτα, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη ούτε αυτά ούτε το γεγονός ότι οι μάρτυρες φέρονται να υπέστησαν βασανιστήρια, προκειμένου να τους αποσπαστούν καταθέσεις.

Κατανοώ την ευαισθησία της κυρίας Sarah σχετικά με το θέμα αυτό, μια που η παράταξή της, οι των Φιλελεύθερων Δημοκρατών, εμφανώς υποστήριξε λάθος θέση και φοβάται – αρκετά εύλογα – τις αντιδράσεις του εκλογικού σώματος το 2009.

  Πρόεδρος. − Πριν από τη διακοπή της συνεδρίασης, θα ήθελα να καθησυχάσω τις υπηρεσίες ασφαλείας, καθώς έχουν διαδοθεί φήμες ότι ένα άτομο εισήλθε στην αίθουσα με καλυμμένο πρόσωπο. Ήταν απλά ο κος Borghezio, ο οποίος φίμωσε το στόμα του, ως διαμαρτυρία, και έτσι δεν υπάρχουν απειλές εντός της αίθουσας συνεδριάσεων, όσον αφορά θέματα ασφαλείας. Ήθελα μόνο να καθησυχάσω τις υπηρεσίες ασφαλείας.

(Η συνεδρίαση διεκόπη στις 12 το μεσημέρι, καθώς επρόκειτο να πραγματοποιηθεί ψηφοφορία, και συνεχίστηκε στις 12.05 μ.μ.)

ΠΡΟΕΔΡΙΑ ΤΗΣ κ. Diana WALLIS
Αντιπρόεδρος