Marie-Hélène Aubert (Verts/ALE). – (FR) Mijnheer de Voorzitter, commissaris, mijnheer Barnier, gedurende de drie laatste dagen vonden de Europese ontwikkelingsdagen plaats. Daar is veel gesproken over de voedselcrisis, die de armste landen zwaar treft. In alle toespraken werd benadrukt dat het absoluut noodzakelijk is dat de ontwikkelingslanden hun eigen landbouw ontwikkelen door hun bodem en hun natuurlijke hulpbronnen optimaal te benutten.

De dichterlijke vervoering van degenen die, gisteren en vandaag opnieuw, opriepen tot vermindering van de staatsinterventie en overheidssteun, verregaande liberalisering, privatisering en de degradatie van landbouw tot een nagenoeg prehistorische activiteit, lijkt nu overigens zowel lachwekkend als schandalig gezien de radicale ommezwaai ten faveure van zware overheidsinvesteringen in landbouwproductie en voedselonafhankelijkheid.

Ons debat van vandaag heeft een rechtstreekse invloed op de toekomst van de landbouw in de ontwikkelingslanden. De gezondheidscontrole van het gemeenschappelijk landbouwbeleid (GLB), die begon voor het hoogtepunt van de voedselrellen en de desastreuze verstoring van de markten, houdt volgens mij onvoldoende rekening met de situatie van de landbouwgemeenschap in het Zuiden en hetgeen we moeten leren uit de ernstige ecologische, sociale, economische en financiële crises waarmee we nu geconfronteerd worden.

Ik vind het dan ook heel jammer dat er zowel in het voorstel van de Commissie als in het verslag van het Parlement zo weinig aandacht besteed wordt aan de sterke relatie tussen de landbouw in het Noorden en in het Zuiden. Ook het feit dat de beloofde 1 miljard euro op losse schroeven wordt gezet, toont aan dat we nog een lange weg te gaan hebben.