Przewodniczący. – Kolejnym punktem posiedzenia jest przedstawienie przez panią poseł Miguélez Ramos w imieniu Komisji Rybołówstwa sprawozdania (A6-0016/2009) na temat badań stosowanych w dziedzinie wspólnej polityki rybackiej (2008/2222(INI)).

  Rosa Miguélez Ramos, sprawozdawczyni. – (ES) Panie przewodniczący, panie komisarzu, panie i panowie! Pogodzenie prawidłowej ochrony ekosystemów ze zrównoważonym korzystaniem z zasobów morskich, zapobieganie oddziaływaniu gospodarki człowieka na środowisko i ograniczanie tego oddziaływania, poszerzanie wiedzy, rozwój technologiczny i innowacyjność to zadania, których nie można podjąć bez pomocy europejskiego środowiska naukowego.

Badania w dziedzinie rybołówstwa są także niezbędne przy formułowaniu zaleceń dla prawodawców i służeniu naukowym doradztwem. Większe inwestycje w badania i rozwój oraz w zbieranie i przetwarzanie wiarygodnych danych przełożyłyby się na solidniejszą i bardziej zrównoważoną wspólną polityką rybołówstwa.

Jednak chociaż sformułowanie, które usłyszałam od pewnego naukowca („Problemem nie są pieniądze tylko zasoby ludzkie”) maluje dobry obraz sytuacji, nie odważę się powiedzieć, że badania nad rybołówstwem otrzymują wystarczające środki finansowe. Powiem raczej, że mamy podwójny problem.

Po pierwsze, panie komisarzu, wydaje się, że kwoty przeznaczone w siódmym programie ramowym na badania morskie – które powinny mieć charakter przekrojowy – nie są wystarczające na oczekiwane obecnie zintegrowane podejście do tego zagadnienia.

Ponadto, panie komisarzu, naukowcy – a zapewniam pana, że w celu przygotowania tego sprawozdania rozmawiałam z wieloma z nich, zarówno przed jego opracowaniem jak i w trakcie opracowywania – napotykają problemy przy przedstawianiu projektów do siódmego programu ramowego. Można uznać, że problemy te wynikają częściowo z innej orientacji koniecznej w przypadku akwakultury, która ma zasadniczo charakter przemysłowy, a innej w przypadku badań nad rybołówstwem i nauki o morzu, które mają charakter multidyscyplinarny i bardziej długoterminowy.

Do czasu wprowadzenia siódmego programu ramowego obie te dziedziny korzystały z tych samych funduszy i podlegały Dyrekcji Generalnej Rybołówstwo, dzięki czemu mogły się wzajemnie uzupełniać. Natomiast obecnie odpowiada za nie Dyrekcja Generalna ds. Badań Naukowych, skutkiem czego środowisko naukowe zaczyna mieć trudności ze zgłaszaniem spraw i potrzeb sektora osobom, które formułują wytyczne dotyczące zaproszeń do składania wniosków.

Ponadto środowisko naukowe odnosi wrażenie, że Dyrekcja Generalna najwyraźniej postanowiła priorytetowo potraktować badania podstawowe kosztem badań dotyczących polityki publicznej. Przykładem tego może być wzbogacenie z naukowego punktu widzenia strategii morskiej Wspólnoty lub badanie związków między rybołówstwem a zmianami klimatu.

Podsumowując: cel polityki morskiej Unii Europejskiej, którym jest osiągnięcie wydajnych łowisk w wolnym od zanieczyszczeń środowisku morskim, wymaga, aby naukowcy zajmujący się tą dziedziną mieli dostęp do poziomych mechanizmów finansowania w siódmym programie ramowym.

Na zakończenie chciałabym wspomnieć o drugim problemie, a mianowicie niepokojącym braku nowych naukowców w badaniach w dziedzinie rybołówstwa, który wydaje się wynikać ze słabej atrakcyjności kariery w tych zawodach w porównaniu z innymi naukami podstawowymi.

Musimy koniecznie stworzyć interesujące i satysfakcjonujące kierunki studiów dające szanse znalezienia dobrej pracy. Wydaje się, że musimy również ujednolicić różne modele badań stosowane w poszczególnych państwach członkowskich, abyśmy mogli lepiej porównywać ich wyniki, ułatwić agregowanie danych i polepszyć współpracę między krajowymi instytucjami naukowymi. Oczywiście uważam również, że kluczowe jest lepsze uwzględnianie doświadczenia i praktycznej wiedzy rybaków przy sporządzaniu opinii naukowych stanowiących podstawę decyzji politycznych w ramach WPRyb.

  Janez Potočnik, komisarz. − Panie przewodniczący! Cieszę się, że mogę wypowiedzieć się na temat mojego obszaru odpowiedzialności. Komisja z zadowoleniem przyjmuje sprawozdanie Parlamentu na temat badań stosowanych w dziedzinie wspólnej polityki rybackiej i pragnie podziękować sprawozdawczyni, pani poseł Rosie Miguélez Ramos, oraz Komisji Rybołówstwa za ich znakomitą pracę.

Sprawozdanie ukazuje się we właściwym momencie, bo obecnie przygotowywane jest wspólne zaproszenie do składania wniosków dotyczących badań morskich. Zbiega się ono również z programem prac na rok 2010 dotyczących 7PR i wydaniem Zielonej księgi w sprawie reformy wspólnej polityki rybołówstwa, która zawiera rozdział na temat badań naukowych. Komisja zasadniczo zgadza się z głównymi punktami sprawozdania.

Cieszy nas wyrażone poparcie dla europejskiej strategii morskich badań naukowych, w której priorytetowo potraktowano wzmocnienie budowania potencjału, nową infrastrukturę, nowe umiejętności i inicjatywy edukacyjne, poprawę integracji między tradycyjnymi dziedzinami badań naukowych o morzu, promowanie synergii między państwami członkowskimi i Komisją oraz nowy sposób zarządzania badaniami naukowymi.

Komisja zgadza się, że ważne jest zapewnienie, aby badaniom nad rybołówstwem i akwakulturą przydzielono wystarczający budżet w 7PR, jednocześnie utrzymując właściwą równowagę względem innych sektorów badań naukowych, w szczególności nad rolnictwem, leśnictwem i biotechnologią: Temat 2 - KBBE (biogospodarka oparta na wiedzy) i Temat 6 - Środowisko. Roczny budżet 7PR będzie systematycznie wzrastał w ostatnich trzech latach jego obowiązywania, z niewątpliwą korzyścią zarówno dla rybołówstwa, jak i akwakultury.

Komisja będzie kontynuować starania na rzecz wsparcia badań w sposób zgodny ze sprawozdaniem kładąc wyraźniejszy nacisk na badania nad rybołówstwem i akwakulturą w ramach 7PR, zapewniając właściwą równowagę między badaniami służącymi polityce i dodatkowymi badaniami podstawowymi, promując rozpowszechnianie wyników oraz popierając większą koordynację między krajowymi programami badawczymi.

Wreszcie, Komisja umożliwi uwzględnienie badań nad rybołówstwem i akwakulturą w szerszym kontekście swojej strategicznej agendy badawczej, europejskiej przestrzeni badawczej i nowej strategii Unii Europejskiej w zakresie badań morskich.

Mając na uwadze inicjatywy, które właśnie opisałem, uważam, że posiadamy obecnie solidne podstawy służące usprawnianiu sektorów rybołówstwa i akwakultury przy pomocy innowacyjnych badań wchodzących w skład programu ramowego. Z kolei sektory te skorzystają z lepszej współpracy i koordynacji krajowych badań naukowych wynikającej z różnych inicjatyw europejskiej przestrzeni badawczej oraz odbywającej się w ramach kierunków wyznaczonych przez wspólną politykę rybołówstwa.

Jeżeli mogę dodać coś od siebie, to mogę państwu zagwarantować, że sprawy nie są bardziej skomplikowane niż w przeszłości, a to po prostu dlatego, że zajmują się nimi te same osoby, a nasza współpraca z moim kolegą, panem komisarzem Borgiem, układa się naprawdę znakomicie. Myślę, że tak właśnie należy prowadzić badania naukowe w przyszłości. Współpracujemy między różnymi sektorami i to naprawdę daje lepsze wyniki, których na pewno nie udałoby się osiągnąć gdybyśmy działali w układzie bardziej sektorowym. Szczerze dziękuję pani za znakomitą pracę, jaką pani wykonała.

  Przewodniczący. − Zamykam ten punkt posiedzenia.

Głosowanie odbędzie się w czwartek, 19 lutego 2009 r.